Καίτη Αντωνοπούλου 
Γενική Γραμματέας  
Σωματείο «ΚΑΛΥΨΩ» 

Η ψωρίαση μπορεί να προκαλέσει άγχος 
και  το άγχος μπορεί να προκαλέσει επιδείνωση των συμπτωμάτων της ψωρίασης

Η ψωρίαση είναι μια δερματική πάθηση που μπορεί να προκαλέσει ερυθρότητα, φλεγμονή και ξεφλούδισμα των περιοχών του δέρματος. Συνδέεται με διάφορες παθήσεις ψυχικής υγείας, συμπεριλαμβανομένου του άγχους, του στρες και της κατάθλιψης. Ορισμένα στοιχεία έχουν δείξει ότι το άγχος και το στρες μπορούν να πυροδοτήσουν εξάρσεις ψωρίασης και ότι οι εξάρσεις της ψωρίασης μπορεί να προκαλέσουν άγχος ή στρες.

Οι επιστήμονες δεν κατανοούν πλήρως τη σχέση μεταξύ ψωρίασης και άγχους ή κατάθλιψης. Ωστόσο, έρευνες έχουν δείξει στενή σχέση  ψωρίαση και ψυχικής υγείας, π.χ. σε μια μελέτη, οι ερευνητές διαπίστωσαν ότι τα άτομα που ανέπτυξαν ψωρίαση πριν  αλλά και μετά την ηλικία των 18 ετών εμφάνισαν κοινωνικό άγχος το οποίο  σχετίζεται με την εμφάνισή τους, επηρεάζοντας  την αυτοεκτίμησή τους,  και το στίγμα. 
Σύμφωνα με το Εθνικό Ινστιτούτο Ψυχικής Υγείας, οι ασθενείς με ψωρίαση 
Νοιώθουν φόβο ότι οι άλλοι θα τους κρίνουν
Αποφεύγουν τους άλλους ανθρώπους
Αισθάνονται άρρωστοι με το στομάχι τους
Νιώθουν αμηχανία ή αυτοσυνειδησία μπροστά σε άλλους
Παρουσιάζουν σωματικά συμπτώματα, όπως τρέμουλο, γρήγορο καρδιακό παλμό ή κοκκίνισμα
Αποφεύγουν την οπτική επαφή ή μιλούν με απαλή φωνή
Βρίσκουν τις αλληλεπιδράσεις με άλλους τρομακτικές

Μελέτες  προτείνουν  ότι το άγχος και η ψωρίαση έχουν μια κυκλική σχέση. Αυτό σημαίνει ότι η ψωρίαση μπορεί να προκαλέσει άγχος και ότι το άγχος μπορεί να προκαλέσει επιδείνωση των συμπτωμάτων της ψωρίασης. 
Το Σωματείο «Καλυψώ» γνωρίζει ότι το άγχος μπορεί να επηρεάσει τη σοβαρότητα των συμπτωμάτων της ψωρίασης και να επιδεινώσει τον κνησμό. Ως αποτέλεσμα, συνιστά στα άτομα να διαχειρίζονται το άγχος ως μέρος του συνολικού σχεδίου θεραπείας τους και εάν μπορούν να συμμετέχουν στις εβδομαδιαίες συναντήσεις  με  ψυχοθεραπεύτρια,   με φυσική παρουσία, που οργανώνει  το Σωματείο στα γραφεία του. 
Το άγχος επηρεάζει τους ανθρώπους με διάφορους τρόπους. Μπορεί να οδηγήσει σε:
Σωματικές αντιδράσεις, όπως ταχυκαρδία, αίσθημα αδυναμίας στα πόδια ή ξηροστομία.
Νευρικότητα ή πανικό.
Αποφυγή κοινωνικών συναντήσεων  ή κατανάλωση αλκοόλ  πριν από μια δραστηριότητα ώστε να ηρεμήσει ο ασθενής  
Αρνητικές σκέψεις για τον εαυτό του ή τους άλλους

Το Σωματείο «ΚΑΛΥΨΩ» παρέχει διάφορες στρατηγικές για να βοηθήσει ένα άτομο να αντιμετωπίσει το γενικό άγχος και το κοινωνικό άγχος. Αυτά περιλαμβάνουν τη λήψη μέτρων όπως:
Ασκήσεις αναπνοής και άλλες τεχνικές χαλάρωσης
Αναγνώριση και αλλαγή αρνητικών σκέψεων
Εκμάθηση διαφορετικών τρόπων χειρισμού ποικίλων κοινωνικών καταστάσεων και ανθρώπων
Συμμετοχή σε μια ομάδα υποστήριξης
Ξεκούραση 
Ένα άτομο με ψωρίαση θα πρέπει να συνεργαστεί με έναν επαγγελματία υγείας για να αναπτύξει αποτελεσματικές θεραπείες ψυχικής υγείας, ώστε να μπορεί να ζήσει τη ζωή του χωρίς φόβο κοινωνικού στιγματισμού ή αρνητικής κρίσης.

της Βικτωρίας Πολύζου, σύμβουλος ψυχικής υγείας, medlabnews.gr iatrikanea

Δύο συμπτώματα που σχετίζονται με τις διαταραχές του θυρεοειδούς είναι το άγχος και η κατάθλιψη

Παρόλο που ο υποθυρεοειδισμός και η κατάθλιψη είναι ξεχωριστές παθήσεις, φαίνεται να έχουν μεγάλη αλληλεπίδραση. Υποθυρεοειδισμός σημαίνει ότι ο θυρεοειδής δεν εκκρίνει επαρκείς ποσότητες θυρορμόνης, γεγονός που επηρεάζει κάθε όργανο του σώματός μας.

Περίπτωση που η Hashimoto εκδηλώνεται κυρίως μόνο με κατάθλιψη είναι σε ένα ποσοστό πάνω από το 90% των περιπτώσεων. Ο υποθυρεοειδισμός κλασικά συνδέεται με κατάθλιψη. Αγχώδης διαταραχή ή κρίσεις πανικού συναντάμε στον υπερθυρεοειδισμό. 

Περίπου δέκα έως 15 τοις εκατό των ατόμων με κατάθλιψη, από την άλλη, έχουν μια μη διαγνωσμένη ανεπάρκεια θυρεοειδικών ορμονών. 

Στο 20% των ασθενών με κατάθλιψη μάλιστα έχει παρατηρηθεί αυξημένος τίτλος αντιθυρεοειδικών αντισωμάτων, ποσοστό αρκετά υψηλότερο σε σύγκριση με το γενικό πληθυσμό.

Αν έχετε λοιπόν ήδη διαγνωστεί με κατάθλιψη συζητήστε το με το γιατρό σας και κάντε έναν έλεγχο της λειτουργίας του θυρεοειδούς όπως και έναν έλεγχο για την ύπαρξη αντιθυρεοειδικών αντισωμάτων.

Η ύπαρξη ενός υποκλινικού ή κλινικού υποθυρεοειδισμού πρέπει να εξετάζεται σε κάθε ασθενή με κατάθλιψη

Οι διαταραχές στη λειτουργία του θυρεοειδούς μπορεί να επηρεάσουν επιπρόσθετα τον κόσμο των συναισθημάτων και τη νοητική λειτουργία.

Tο άγχος πιστεύεται ότι είναι συνέπεια απο τη μη σωστή λειτουργία των θυρεοειδικών ορμονών μας ενώ η κατάθλιψη συνδέεται πολύ λίγο απο τις θυρεοειδικές ορμόνες.

Από την άλλη πλευρά, ασθενείς που πάσχουν από υποθυρεοειδισμό επιδεικνύουν συχνά χαρακτηριστικά κατάθλιψης, γνωστικής δυσλειτουργίας, απάθειας, μειωμένης λίμπιντο και ψυχοκινητικής επιβράδυνσης. Σε σοβαρές μορφές του υποθυρεοειδισμού, τα κλινικά συμπτώματα μπορεί να μιμηθούν αυτά της μελαγχολικής κατάθλιψης και της άνοιας.

Η υπερλειτουργία του θυρεοειδούς προκαλεί άγχος, εκνευρισμό μέχρι και σοβαρή αγχώδη διαταραχή στις πιο βαριές περιπτώσεις. Η υπολειτουργία του συνδέεται με κατάθλιψη που μπορεί να φτάσει μέχρι και την κατατονία, δηλαδή την έλλειψη απάντησης του ασθενούς σε κάθε εξωτερικό ερέθισμα. Ο θυρεοειδής θα πρέπει να ελέγχεται σε κάθε περίπτωση με εξέταση αίματος και αν υπάρχει πρόβλημα να αντιμετωπίζεται έτσι ώστε να επέλθει βελτίωση και στα ψυχιατρικά προβλήματα

Οι διαταραχές άγχους σε περίπτωση υπερθυρεοειδισμού αναφέρονται στο 60% των ασθενών περίπου ενώ οι καταθλιπτικές διαταραχές εμφανίζονται στο 31 σε 69% των ασθενών. 

Τα συμπτώματα του υποθυρεοειδισμού περιλαμβάνουν την κούραση, την εξάντληση, το λήθαργό, τη δυσκολία στη συγκέντρωση και την υπερβολική υπνηλία που μπορεί να οδηγεί σε συναίσθημα πολύ έντονης θλίψης ακόμα και απόγνωσης. Η δυσφορία, το άγχος, η ευερεθιστότητα, η συναισθηματική αστάθεια και η μείωση της συγκέντρωσης αποτελούν τα κλασικά νευροψυχιατρικά συμπτώματα που εμφανίζονται στον υπερθυρεοειδισμό και τη θυρεοτοξίκωση. 

Ωστόσο, δεδομένου ότι οι ορμόνες του θυρεοειδούς έχουν  διακυμάνσεις, αν ένα άτομο πάσχει από υπερθυρεοειδισμό, απο υποθυρεοειδισμό, ή από νόσο του Graves ή  Hashimoto είναι σημαντική η σύνδεση με οποιαδήποτε διαταραχή του θυρεοειδούς και την ψυχική μας, υγεία,την συναισθηματική και τα συμπτώματα του άγχους όπως:

- Αίσθημα ανησυχίας, σύλληψης ή επικείμενης καταστροφής

- Ευερεθιστότητα και ένταση 

- Αδυναμία συγκέντρωσης

Tα Σωματικά συμπτώματα του άγχους περιλαμβάνουν:

Στομαχικές διαταραχές, μυϊκή ένταση και τρόμο, ταχυπαλμία, κούραση και αϋπνία, υπερβολική εφίδρωση, αίσθημα ζάλης ή δυσκολία στην αναπνοή

Συναισθηματικά συμπτώματα της κατάθλιψης περιλαμβάνουν:

Αίσθημα λύπης, αίσθημα απελπισίας ή απαισιοδοξίας αισθήματα ενοχής, αναξιότητας αδυναμία συγκέντρωσης απελπισια η ανικανότητα να λαμβάνουν αποφάσεις αίσθημα ανησυχίας ή ευερέθιστου εντέρου,αυτοκτονικές σκέψεις

Σωματικά συμπτώματα της κατάθλιψης: Αϋπνία ή υπερβολικό ύπνο εξάντληση απώλεια της όρεξης ή υπερβολική κατανάλωση πονοκέφαλοι , κράμπες ή πόνους σε όλο το σώμα στομαχικές διαταραχές απώλεια της λίμπιντο

Οι ηλικιωμένοι ασθενείς μπορεί να παρουσιάζουν συμπτώματα που μιμούνται αυτά των καταθλιπτικών διαταραχών όπως απάθεια, υπνηλία και ψευδοάνοια.

Τα συμπτώματα του άγχους και της κατάθλιψης μπορεί να επικαλύπτονται. Όποιος υποφέρει με άγχος ή / και κατάθλιψη θα πρέπει να εξετάσει τη σύνδεση του με τον θυρεοειδή. Είναι απαραίτητο να ελέγχεται η λειτουργία του θυρεοειδούς πριν από τη χορήγηση ψυχιατρικών φαρμάκων.  Εάν μια διαταραχή του θυρεοειδούς είναι η βασική αιτία του άγχους και της κατάθλιψης, δεν προκύπτει ότι τα αντικαταθλιπτικά φάρμακα πρόκειται να διορθώσουν τα προβλήματα. Χρειάζονται ειδικά αιματολογικές εξετάσεις για να εντοπίσει ένας γιατρός εάν πάσχετε από προβλήματα του θυρεοειδή. Οι έρευνες δείχνουν ότι η επαρκής αντιμετώπιση του προβλήματος του θυρεοειδή μπορεί να βελτιώσουν σημαντικά τα συμπτώματα της κατάθλιψης.

Έχει βρεθεί επίσης ότι η αγωγή για το θυρεοειδή μπορεί να ενισχύσει σημαντικά και την αποτελεσματικότητα των αντικαταθλιπτικών φαρμάκων. 

Σε περίπτωση λοιπόν που βιώνετε συμπτώματα κατάθλιψης είναι καλό να γίνει έλεγχος του θυρεοειδή, προκειμένου είτε να αποκλειστεί ένα τέτοιο ενδεχόμενο, είτε να προχωρήσετε σε μια πιο ολοκληρωμένη αντιμετώπιση του προβλήματος.

Πηγή: medlabnews.gr iatrikanea 

Η μελέτη είναι η πρώτη που εκτιμά τις παγκόσμιες επιπτώσεις της πανδημίας σε μείζονες καταθλιπτικές διαταραχές και αγχώδεις διαταραχές, αναφέροντας τις αναλυτικά κατά ηλικία, φύλο και τοποθεσία σε 204 χώρες και περιοχές το 2020

Οι έντονοι ρυθμοί της σύγχρονης ζωής σίγουρα αποτελούν ένα εμπόδιο καθώς περιορίζουν τους περισσότερους από εμάς να βρούμε ελεύθερο χρόνο για να δούμε τους φίλους μας, να ασχοληθούμε με πράγματα που μας ευχαριστούν, να ξεκουραστούμε. Πόσο μάλλον να ασκηθούμε.

Το περπάτημα, αποτελεί μίας πρώτης τάξεως άσκηση για το σώμα, -όπως και όλες οι αεροβικές ασκήσεις- που μπορεί να γίνει εύκολα από τον καθένα και θεωρείται απαραίτητη τόσο για όσους κάνουν δουλειά γραφείου και έχουν γενικότερα μία καθιστική ζωή, όσο και για τους ανθρώπους μεγάλης ηλικίας που δεν έχουν τη δυνατότητα πολλών εναλλακτικών δραστηριοτήτων για να ασκήσουν το σώμα τους, όπως συμβαίνει με τους νέους σε ηλικία ανθρώπους.

ΜΙΑ ΕΛΙΑ ΠΟΥ ΑΛΛΑΖΕΙ ΜΠΟΡΕΙ ΝΑ ΜΑΣ ΑΛΛΑΞΕΙ ΚΑΙ ΤΗ ΖΩΗ!

ΠΡΟΛΗΨΗ ΤΟΥ ΜΕΛΑΝΩΜΑΤΟΣ ΜΕ ΨΗΦΙΑΚΗ ΧΑΡΤΟΓΡΑΦΗΣΗ

ΠΑΤΗΣΤΕ ΕΔΩ ΓΙΑ ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΕΣ

Όποιος θέλει να κάνει ένα πολύ μεγάλο δώρο στον εαυτό του, ας αρχίσει να περπατάει με γρήγορο βήμα για 30 λεπτά την ημέρα. Με αυτό τον τρόπο μπορεί να ελαττώσει σημαντικά τις πιθανότητες που έχει να αναπτύξει όχι ένα, ούτε δύο, αλλά 24 νοσήματα!

Γιατί το περπάτημα είναι τόσο καλό για την υγεία;

Σύμφωνα με την ανάλυση, που δημοσιεύεται στην «Διεθνή Επιθεώρηση Κλινικής Πρακτικής», όσοι άνθρωποι φροντίζουν να είναι δραστήριοι 30 λεπτά την ημέρα διατρέχουν, μεταξύ άλλων, μειωμένο κίνδυνο να εκδηλώσουν:

• Κάθε είδους καρδιαγγειακό νόσημα (μεταξύ αυτών καρδιοπάθεια, ισχαιμικά εγκεφαλικά, αιμορραγικά εγκεφαλικά).
• Καρκίνο (γενικώς και διάφορες επιμέρους μορφές, όπως ο καρκίνος του παχέος εντέρου και ο καρκίνος του μαστού).
• Οστεοπόρωση
• Τύπου 2 διαβήτη
• Κατάθλιψη
• Παχυσαρκία
• Υπέρταση
• Στυτική δυσλειτουργία
• Άνοια
• Οσφυαλγία

Ένα από τα εμφανέστερα οφέλη που προκύπτουν, αφορά στη διατήρηση του σωματικού βάρους σε φυσιολογικά επίπεδα. Το βάδισμα είναι ο ιδανικότερος, πιο ξεκούραστος και εύκολος τρόπος για να χαθούν τα περιττά κιλά, καθώς η συνεχής κίνηση συμβάλλει στην καλύτερη λειτουργία του μεταβολισμού και στην καύση του λίπους, διατηρώντας το δείκτη μάζας σώματος σε φυσιολογικά επίπεδα. Ένας περίπατος μέτριας έντασης, μπορεί να σας βοηθήσει να καταναλώσετε περίπου 300 θερμίδες την ώρα. 

H καλύτερη πρόληψη και θεραπεία για την οστεοπόρωση μετά την σωστή διατροφή σε γαλακτοκομικά είναι η γυμναστική. Και δεν εννοούμε κάτι δύσκολο. Αρκεί περπάτημα ή κολύμπι. Περπάτημα τόσο όσο δεν θα κουραστείτε. Καταργείστε το ασανσέρ ανεβείτε σκάλες, αφήστε το αυτοκίνητο λίγο πιο μακρυά από εκεί που έχετε να πάτε. Έχει βρεθεί ότι οι φαντάροι μετά από την άσκηση που κάνουν στην φάση της βασικής τους εκπαίδευσης αυξάνει η οστική τους πυκνότητα. Έχει βρεθεί ότι οι κολυμβητές αυξάνουν την οστική του πυκνότητα. Άρα καθιερώστε την κίνηση στην καθημερινότητά σας και θα απομακρύνετε τον κίνδυνο των καταγμάτων.

Επιπλέον, το περπάτημα βελτιώνει αισθητά την καρδιαγγειακή λειτουργία. Συμβάλλει στην αύξηση της καρδιακής συχνότητας, μειώνει την αρτηριακή πίεση και αποτρέπει πιθανό κίνδυνο αρτηριοσκλήρυνσης και θρομβώσεων, σε όλες τις ευπαθείς ομάδες, ειδικότερα δε, στις μετεμμηνοπαυσιακές γυναίκες οι οποίες είναι ιδιαίτερα επιρρεπείς σε ανάλογες παθήσεις.

Το καθημερινό βάδισμα άλλωστε, συνιστάται ακόμα και σε ασθενείς οι οποίοι έχουν υποστεί οξύ έμφραγμα του μυοκαρδίου ή πάσχουν από άλλα καρδιαγγειακά νοσήματα, προκειμένου να αυξήσουν το προσδόκιμο επιβίωσης τους.

Επιπλέον, συντελεί στη διατήρηση της καλής διανοητικής κατάστασης των ηλικιωμένων ατόμων, σύμφωνα με έρευνα νευρολόγων του Πανεπιστημίου του Σαν Φρανσίσκο στην Καλιφόρνια. Όπως οι επιστήμονες υποστηρίζουν τα άτομα τα οποία κάνουν τακτικούς περιπάτους, παρουσιάζουν μειωμένες πιθανότητες να εμφανίσουν σταδιακή απώλεια μνήμης και εκφυλισμό των εγκεφαλικών τους κυττάρων, συμπτώματα τα οποία συσχετίζονται άμεσα με το γήρας. Ένας χρόνος απλό περπάτημα ή ανεβοκατέβασμα σκαλοπατιών μπορεί να κάνει θαύματα για τη μνήμη των μεσηλίκων και να οδηγήσει σε σημαντική βελτίωση του εγκεφάλου, σύμφωνα με μια νέα έρευνα των πανεπιστημίων Πίτσμπουργκ, Ιλινόις, Ράις και Οχάιο.

Όσον αφορά στην ψυχική υγεία του ατόμου το περπάτημα συμβάλλει στην έκκριση ενδορφινών οι οποίες δημιουργούν μια γενικότερη αίσθηση ευεξίας και χαλάρωσης, καθώς έχουν δράση αγχολυτική και ηρεμιστική.

Στην περίπτωση όμως που έχετε ξεπεράσει το 40ο έτος της ηλικίας σας, και αντιμετωπίζετε οποιοδήποτε πρόβλημα υγείας, όπως αναπνευστικές δυσλειτουργίες, καρδιακές αρρυθμίες, αυξημένη αρτηριακή πίεση ή υψηλά επίπεδα χοληστερόλης, συμβουλευτείτε τον θεράποντα ιατρό σας πριν εντάξετε το περπάτημα στο καθημερινό σας πρόγραμμα. Φυσικά δε θα σας αποτρέψει από το να υιοθετήσετε αυτή τη συνήθεια. Απλά θα σας δώσει κάποιες κατευθυντήριες οδηγίες, όσον αφορά στο χρόνο ή στην απόσταση την οποία ενδείκνυται να διανύσετε προκειμένου να μην υπάρξουν τυχόν βλαπτικές συνέπειες για την υγεία σας.

Επιπλέον, ολοένα περισσότερα στοιχεία δείχνουν ότι ακόμα κι αν αρρωστήσει κανείς, η συστηματική φυσική δραστηριότητα μπορεί να βοηθήσει την ανάρρωσή του, ακόμα κι αν έχει καρδιοπάθεια, καρκίνο, αρθρίτιδα, οστεοπόρωση ή άνοια.

Το περπάτημα συγκαταλέγεται στην κατηγορία των αερόβιων ασκήσεων. Αερόβια άσκηση ονομάζεται η άσκηση που επιτυγχάνει να διατηρεί το σώμα σε διαρκή κίνηση, 15 λεπτά τουλάχιστον, και να διατηρείται η καρδιακή συχνότητα, όλο αυτό το διάστημα, περίπου στο 70% της μέγιστης φυσιολογικής.

Το περπάτημα, για να έχει σημαντικά και ουσιαστικά οφέλη θα πρέπει να ξεπερνά τα 20 λεπτά την ημέρα και να γίνεται σε καθημερινή βάση ή εάν όχι σε καθημερινή, τουλάχιστον πέντε φορές την εβδομάδα. Από κει και πέρα εξαρτάται και από τη φυσική κατάσταση που βρίσκεται ο κάθε άνθρωπος το κατά πόσο μπορεί να επεκτείνει το χρόνο περπατήματος

Η ένταση και η διάρκεια του περπατήματος θα πρέπει να είναι ανάλογη με τη φυσική κατάσταση του ατόμου και με τις συνθήκες που υπάρχουν (π.χ. ζέστη, υγρασία, ντύσιμο, γεμάτο στομάχι κτλ). Ένας πρακτικός κανόνας για να μπορείτε να βρείτε πώς να προσαρμόσετε την ένταση και τη διάρκεια του βαδίσματος στις αντοχές του οργανισμού σας είναι με το να αισθάνεστε ότι μπορείτε ανά πάσα στιγμή ενώ περπατάτε, να μιλήσετε χωρίς να λαχανιάσετε. Ένας δεύτερος τρόπος είναι με το να ελέγχετε κατά τη διάρκεια του περπατήματος τους παλμούς της καρδιάς σας, έχοντας υπόψη σας ότι ο καρδιακός ρυθμός ενόσω ασκήστε, καλό είναι να βρίσκεται μεταξύ του 50-85% της Μέγιστης Καρδιακής σας Συχνότητας (ΜΚΣ). Για να βρείτε τη Μέγιστη Καρδιακή σας Συχνότητα δεν έχετε παρά να αφαιρέσετε από τον αριθμό 220 την ηλικία σας (π.χ. ένας 50χρονος έχει ΜΚΣ 220-50=170, όποτε όταν περπατάει, οι παλμοί της καρδιάς του –εφόσον δεν έχει κάποιο πρόβλημα υγείας και εφόσον βρίσκεται σε μία μέτρια φυσική κατάσταση δε θα πρέπει να ξεπεράσουν τους 143).

ΠΡΟΣΟΧΗ:

Το περπάτημα μετά το φαγητό, όχι απευθείας αλλά μετά από 10-15 λεπτά, δεν μας βοηθά μόνο να κάψουμε κάποιες θερμίδες αλλά βοηθά και στην διαδικασία της πέψης, κάνοντας τα όργανα του σώματος να λειτουργούν καλύτερα. Επίσης, το περπάτημα μετά το φαγητό αυξάνει τη κίνηση του φαγητού μέσα στον οργανισμό μας και βοηθά τους ανθρώπους με έλκη στομάχου, ενώ η Mayo Clinic απέδειξε πως η συγκεκριμένη δραστηριότητα βοηθά το άτομο να κοιμηθεί γρηγορότερα και ελαττώνει τις λιγούρες για γλυκά και λιπαρά φαγητά αργά τη νύχτα.

Tο περπάτημα μπορεί να μην ενδείκνυται για όλους. ‘Oσοι έχουν εκφυλιστική πάθηση στα κάτω άκρα, όπως αρθρίτιδα ή καρδιαγγειακή νόσο να δουν τον γιατρό τους πριν αρχίσουν κάποιο πρόγραμμα άσκησης. Ορισμένα συμπτώματα αρθρίτιδας μπορεί να χειροτερεύσουν. Σε αυτή την περίπτωση μπορεί ενδεχομένως να θέλετε να περπατήσετε σε μαλακή επιφάνεια όπως ή να αποφασίσετε να κολυμπήσετε ή να χρησιμοποιήσετε ένα στατικό ποδήλατο.

Οι αρχάριοι καλό θα είναι να ξεκινήσουν σταδιακά, με τριάντα λεπτά τη μέρα για τρεις ή τέσσερις φορές την εβδομάδα, τα οποία θα αυξήσουν σε σαράντα πέντε μετά τον πρώτο μήνα. Ο ρυθμός πρέπει να είναι ταχύτερος από ό,τι στο καθημερινό περπάτημα και η ένταση να ανεβαίνει μετά τα πρώτα δέκα λεπτά και στη συνέχεια έπειτα από κάθε πέντε. Η ταχύτητα δεν πρέπει να προκαλεί λαχάνιασμα, αλλά να επιτρέπει τη φυσιολογική αναπνοή.

Τι είδους άλλη δραστηριότητα μπορεί να επιλέξει κανείς πέρα από το περπάτημα; Ποδήλατο, τζόκινγκ, αεροβική, χορό, κολύμπι, ανάβαση σκάλας, ασκήσεις στο γυμναστήριο και έντονη κηπουρική, είναι μερικές καλές επιλογές.

Πηγή://medlabgr.blogspot.com//

Το άγχος των πανελλήνιων εξετάσεων συνήθως καταλαμβάνει όλη την οικογένεια. Από τα παιδιά μεταβιβάζεται στους γονείς και το αντίστροφο. Ποιοι είναι πιο αγχωμένοι, όμως, οι γονείς ή τα παιδιά;

“Γνωρίζουμε ότι οι μετρήσεις άγχους δείχνουν πως οι έφηβοι είναι διπλάσια αγχωμένοι από τους ενήλικες”,  επισημαίνει ο κ. Γιώργος Παπαγεωργίου, Bsc (Psychology) University of London, MSc (Health Psychology) University of Central Lancashire, μέλος της Διεθνούς Ένωσης Σχεσιακής Ψυχανάλυσης (IARPP) – ΗΠΑ, διευθυντής και επόπτης επιστημονικού προσωπικού στην ΨΥΧΙΚΗ ΦΡΟΝΤΙΔΑ (psychikifrontida.gr) και συμπληρώνει: “Άρα, όπου εντοπίζουμε αγχώδη γονέα, πρέπει να ξέρουμε ότι το παιδί του βρίσκεται πιθανόν σε διπλάσια ποσοστά άγχους σε σχέση με τον γονέα του. Κι ας μην του “φαίνεται”.

Πράγματι, το παιδί δεν το δείχνει, καθώς δεν είναι ακόμη εκπαιδευμένο από τη ζωή να εξωτερικεύει το άγχος του, τονίζει ο ειδικός: “Εάν λοιπόν, ο υποψήφιος των πανελληνίων εξετάσεων στον γονέα φαίνεται ήρεμος έως και αδιάφορος, τότε ο γονέας είναι πιθανότερο να εκτιμά λάθος το επίπεδο άγχους του παιδιού του και να το αδικεί”.

Οι πανελλήνιες εξετάσεις είναι -κατά κανόνα- η πρώτη επαφή στη ζωή των περισσότερων παιδιών με  ένα ζήτημα μεγάλου άγχους. Ένα άλλο στοιχείο που μας δείχνει η στατιστική των μετρήσεων σε όσους έχουν πάθει μία σοβαρή διαταραχή άγχους είναι, αναφέρει ο κ. Παπαγεωργίου, ότι: “οι περισσότεροι από τους μισούς (συγκεκριμένα, το 62%) θα την ξαναπάθουν στη ζωή τους. “Κι είναι επίσης ωφέλιμο να γνωρίζουμε, πως το ακραίο άγχος, ως η Γενικευμένη Αγχώδης Διαταραχή, συχνά δεν έρχεται μόνη της: Τα τρία τέταρτα (3/4) των όσων έχουν διαγνωστεί με άγχος έχουν επίσης τα κριτήρια για να διαγνωστούν ΚΑΙ με κάτι άλλο,  (φοβίες, κατάθλιψη, κλπ)”.

Άγχος εξετάσεων: Ποια είναι τα συμπτώματα;

Αν είστε σε θέση να αναγνωρίζετε τα συμπτώματα του άγχους στο παιδί σας, θα μπορούσατε ενδεχομένως να το βοηθήσετε πιο αποτελεσματικά στη διαχείρισή τους. Αυτό είναι απαραίτητο, καθώς εάν το άγχος γίνει ανεξέλεγκτο, μπορεί να οδηγήσει τελικά σε κάποια ενδεχομένως σοβαρά προβλήματα υγείας.

Κοινές επιπτώσεις του στρες είναι: ο πονοκέφαλος, η μυϊκή ένταση ή πόνος (“πιάσιμο” μυών),  ο πόνος στο στήθος, η κούραση, οι στομαχικές διαταραχές, τα προβλήματα ύπνου.

Το άγχος μειώνει την λειτουργικότητα του παιδιού, κι αυτό έχει άμεσο αντίκτυπο στην επίδοσή του. Ο κ. Παπαγεωργίου συμπληρώνει: “Το στρες επιδρά άμεσα στον τρόπο που το παιδί διαχειρίζεται την πρόκληση των εξετάσεων. Μειώνει τη λειτουργικότητά του και την απόδοσή του στη μελέτη, αλλά και επιδρά και στο πως συμπεριφέρεται, πως ανταποκρίνεται σε απαιτήσεις και πως θα αποδώσει στις εξετάσεις”.

Οι γονείς μπορούν να κατανοήσουν περισσότερο το άγχος του παιδιού τους εάν θυμηθούν την αντίστοιχη δική τους εμπειρία, ως υποψήφιοι των πανελληνίων εξετάσεων.

Πανελλήνιες εξετάσεις: Εποχή “ορόσημο” με αναμνήσεις που δεν διαγράφονται

Καλό είναι οι γονείς να ανακαλέσουν τις δικές τους “πικρές” αναμνήσεις από τη δική τους περίοδο των εξετάσεων, σημειώνει ο κ. Παπαγεωργίου: “Θα σας το αποδείξω με μία απλή αναφορά: Πολλοί γονείς, μπορεί να μην θυμούνται ιδιαίτερα το πως ακριβώς τελείωσε η Α' Λυκείου ή η Β' Λυκείου. Όμως όλοι θυμούνται καλά το πως τελείωσε η Γ' Λυκείου και μαζί της όλη η σχολική ζωή. Ας φροντίσουμε λοιπόν το τέλος του σχολείου να είναι μία, όχι τραυματική, ανάμνηση. Ειδάλλως, φανταστείτε το παιδί να φύγει από το σπίτι και να είναι δυσαρεστημένο, με την αντιμετώπιση που του προσφέρατε στο τέλος”.

Οι παλινδρομήσεις του γονέα σε “παιδιαρίσματα, πείσματα και υστερίες” μπορεί να κάνουν μεγάλο κακό στο παιδί. Ενώ ακόμη και το αρνητικό αποτέλεσμα που μπορεί να φέρει το παιδί στις εξετάσεις, ο γονέας θα πρέπει να το αντιμετωπίσει ώριμα και με ψυχραιμία, τονίζει ο ειδικός:

“Σημειώστε έναν σημαντικό λόγο για τον οποίον συμφέρει στους γονείς να προετοιμαστούν από πριν για τυχόν κακή απόδοση σε εξετάσεις: Υπάρχουν θεωρίες και έρευνες σημαντικές που δείχνουν ότι αυτοί που κάνουν απολογισμό αμέσως μετά από ένα κρίσιμο συμβάν έχουν στο μέλλον χειρότερη έκβαση και στην ψυχική τους διάθεση (αυτό που λέμε στην “ψυχολογία τους”), αλλά και μακροπρόθεσμα, με πιθανή επανάληψη του αρνητικού συμβάντος δηλαδή αποτυχία και πάλι σε πιθανές μελλοντικές εξετάσεις. Οι μελέτες δείχνουν πως, αμέσως μετά από μία “καταστροφή” ή μία κακή απόδοση “σε κάτι”, οι άνθρωποι θα πετύχουν καλύτερη πορεία στο μέλλον, όταν στηριχθούν άμεσα από μέλη της ίδιας της οικογένειας τους.

ΠΡΟΣΟΧΗ

Καταλήγω σε μία πολύ πολύ σοβαρή κουβέντα: Ετοιμαστείτε από πριν, να ΜΗΝ κάνετε απολογισμό μετά τις εξετάσεις, να μην αποδώσετε ευθύνες αλλά να στηρίξετε το παιδί σας.  Και όχι μόνον αυτό, αλλά να κάνετε γνωστό στο παιδί σας ΠΡΙΝ από τις εξετάσεις πως ό, τι κι αν συμβεί, θα το στηρίξετε. Τότε θα έχετε αυξήσει πάρα πολύ τις πιθανότητες να τα πάει καλύτερα”, τονίζει ο κ. Παπαγεωργίου.

Άγχος εξετάσεων: Πως θα βοηθήσετε τα παιδιά σας;

Ο Χρυσός Κανόνας των εξετάσεων είναι “να ΜΗΝ δίνετε συμβουλές”, λέει ο ειδικός: “Οι συμβουλές προς τον αγχωμένο υποψήφιο έχουν παρόμοια επίδραση με αυτή που έχουν τα ... σεμινάρια κολύμβησης σε κάποιον που πνίγεται”, εξηγεί ο κ. Παπαγεωργίου και  συμπληρώνει, ότι χρειάζεται μεγάλη προσοχή από την πλευρά του γονέα, καθώς η στάση του απέναντι στο παιδί του κατά τη διάρκεια των εξετάσεων, συχνά καθορίζει και το μέλλον της μεταξύ τους σχέσης:

“Εξετάσεις δεν δίνουν μόνο τα παιδιά, δίνουν και οι γονείς. Και δεν εννοώ βέβαια την αντοχή τους στην πίεση που περνούν κι εκείνοι στο σπίτι όλο τον καιρό της προετοιμασίας και την αγωνία των ημερών των εξετάσεων. Αλλά κυρίως την τελική εντύπωση που θα αφήσουν με την στάση τους οι ίδιοι στις ψυχές των παιδιών τους. Και αυτές οι “εξετάσεις” των γονιών είναι πολύ πιο σκληρές και με πολύ πιο μόνιμο αποτέλεσμα στην ψυχή από ότι οι πανελλήνιες”.

Συνεπώς, για να βοηθήσουμε, οφείλουμε να κατευθυνθούμε στο ψυχικό κίνητρο που δημιουργεί το Άγχος, κι όχι στη συμβατική του αντιμετώπιση με συμβουλές, λέει ο Διευθυντής της Ψυχικής Φροντίδας. Τι σημαίνει αυτό; “Σημαίνει πως όταν πλησιάζουν εξετάσεις δεν πρέπει να μαλώνουμε το παιδί, π.χ. μην βγεις, μην ξενυχτίσεις, μην αργήσεις να κοιμηθείς, μην χαλαρώνεις, μην είσαι στο κινητό κλπ. Αυτές οι νουθεσίες έχουν συνήθως αντίθετα αποτελέσματα”.

Οι τρεις άξονες της συμπαράστασης προς το παιδί

Οι τρεις άξονες στους οποίους θα πρέπει να επικεντρωθεί ο γονιός για να βοηθήσει το παιδί του, σύμφωνα με τον κ. Παπαγεωργίου, είναι:

1) Βοηθήστε το παιδί να βρει και να βάλει τη χαρά στη ζωή του, ειδικά αυτές τις δύσκολες μέρες. Η χαρά, ως αίσθημα, είναι το αντίδοτο ενάντια στο αίσθημα άγχους. Μία βόλτα, λίγη ώρα παιχνίδι, κάποιοι φίλοι, λίγα αστεία, θα βοηθήσουν στη μείωση του άγχους πολύ περισσότερο από το λιβάνισμα συμβουλών από τον επίσης αγχωμένο γονέα.

2) Δώστε του μια προοπτική της ζωής του πέρα από τις εξετάσεις, ώστε το άγχος να αποκτήσει την παροδικότητα που του αξίζει και μέσα από αυτή, να μειωθεί. Η αντίθετη αντιμετώπιση από τον γονέα, για παράδειγμα η προσέγγιση “τώρα έχεις εξετάσεις προσηλώσου και μετά βλέπουμε”, είναι λάθος επιλογή, διότι περιορίζει τον χρονικό ορίζοντα κι αυτό αγχώνει το παιδί, δεν το διευκολύνει. Κάντε σχέδια, προγραμματίστε τις εβδομάδες μετά, το παιδί θα προσηλωθεί καλύτερα εάν γνωρίζει πως το καλοκαίρι θα ‘ρθει και πως η ζωή θα συνεχιστεί, όπως και να 'χει. Εάν όλος ο κόσμος του γίνει “εξετάσεις”, τότε οι πιθανότητες να “μπλοκάρει” αυξάνονται.

3) Αν ο γονέας δεν μπορεί να ακολουθήσει καμία από τις παραπάνω συμβουλές, είναι προτιμότερο να μην κάνει τίποτα. Είναι πολύ καλύτερα να αφήσει το παιδί μόνο του να δώσει τον αγώνα του. Σε αυτή την περίπτωση, η επιλογή του “τίποτε” είναι καλύτερη από την επιλογή της λάθος αντιμετώπισης.

Και κάτι ακόμη...

Ο γονιός που αγχώνεται τόσο πολύ για το μέλλον του παιδιού του, δεν κάνει καλό ούτε στο παιδί ούτε στον εαυτό του, αναφέρει ο Διευθυντής της Ψυχικής Φροντίδας: “Χαλαρώστε! Αυτό που πρέπει να γίνει, είναι να μάθετε να βιώνετε αλλά και να αντέχετε την ανασφάλεια, τον φόβο, την αμφιθυμία και την ασάφεια. Χαλαρώστε!

Το να έχει τη δύναμη ο άνθρωπος να αλλάζει κατεύθυνση ζωής όταν βιώνει μία απώλεια, είναι ταυτόσημο με το να διδάσκουμε εν τέλει το παιδί μας να προχωράει τη ζωή του μέσα από τις αντιξοότητες”.