×

Προειδοποίηση

JUser: :_load: Αδυναμία φόρτωσης χρήστη με Α/Α (ID): 55

Άρθρο-κόλαφος των New York Times για τις υποκλοπές στην Ελλάδα - "Η σήψη είναι πλέον ξεκάθαρη"

Δευτέρα, 22/08/2022 - 18:34

Νέο δημοσίευμα της ιστορικής εφημερίδας για το σκάνδαλο των παρακολουθήσεων στην Ελλάδα, με τον Κυριάκο Μητσοτάκη στο επίκεντρο. "Η διαφθορά και οι συγκρούσεις συμφερόντων που δεσμεύτηκε να πατάξει, όχι μόνο εξακολουθούν να υπάρχουν, αλλά φαίνεται πως έχουν ενταθεί".

 

Νέα "στήλη" στους New York Times έγινε το σκάνδαλο των υποκλοπών στην Ελλάδα, με την ιστορική και παγκόσμιας εμβέλειας εφημερίδα να δημοσιεύει ένα άρθρο γνώμης του δημοσιογράφου Alexander Clapp σχετικά με τις παρακολουθήσεις πολιτικών και δημοσιογράφων που, από σήμερα, περνούν και το κατώφλι της Βουλής.

Στο δεύτερο δημοσίευμά τους μέσα σε λίγο χρονικό διάστημα (είχε προηγηθεί άρθρο για "Σκάνδαλο που θυμίζει τα χρόνια της χούντας στην Ελλάδα" στις 12 Αυγούστου), εκτός από σχολιασμό των γεγονότων που φαίνεται πως έχουν προκαλέσει αρκετό "θόρυβο" και πέρα από τα σύνορα της χώρας αλλά και της Ευρώπης, μπαίνει στο "κάδρο" και ο ίδιος ο Κυριάκος Μητσοτάκης, με έναν απολογισμό των προεκλογικών του εξαγγελιών για "πάταξη της διαφθοράς" και μία σύγκριση με το πραγματικό πρόσωπο της δημοκρατικής Ελλάδας του 2022.

Με τίτλο "Η σήψη στην καρδιά της Ελλάδας είναι πλέον ξεκάθαρη για όλους", ο υπογράφων Alexander Clappξεκινά κάνοντας μία αναδρομή στις προεκλογικές δεσμεύσεις του πρωθυπουργού για "μια κυβέρνηση των πραγματικά καλύτερων ανθρώπων", κάνοντας -αρχικά- ορισμένα θετικά σχόλια σχετικά με τις μεταρρυθμίσεις που είχε τότε υποσχεθεί, αφού, όπως γράφει, "τρία χρόνια αργότερα, πολλοί ξένοι έχουν πειστεί. Η Microsoft, η Pfizer και η JP Morgan Chase έχουν δημιουργήσει γραφεία στη χώρα, ένα βελτιωμένο πρόγραμμα βίζας έχει παρακινήσει χιλιάδες ψηφιακούς νομάδες να μετεγκατασταθούν στην Αθήνα και μια αδιάκοπη τουριστική προώθηση προσέλκυσε αριθμό ρεκόρ Αμερικανών τουριστών στο Αιγαίο αυτό το καλοκαίρι. Ακόμη και η εποπτεία της οικονομίας από την Ευρωπαϊκή Ένωση πλησιάζει στο τέλος της. Μετά από μια δεκαετία δυσκολιών, η χώρα φαίνεται ότι έχει υποστεί μια εκπληκτική μεταμόρφωση.

Η συνέχεια, όμως, δεν ήταν ανάλογη.

"Όμως στην Ελλάδα, μια πιο σκοτεινή πραγματικότητα φουντώνει. Η διαφθορά και οι συγκρούσεις συμφερόντων που δεσμεύτηκε να πατάξει ο κ. Μητσοτάκης, όχι μόνο εξακολουθούν να υπάρχουν, αλλά, από πολλές απόψεις, φαίνεται πως έχουν ενταθεί. Το ελληνικό κράτος όχι μόνο δεν έχει αναδιαμορφωθεί, αλλά έχει λάβει μόνο έναν επιφανειακό καλλωπισμό, ένα διοικητικό στόλισμα βιτρίνας", γράφει ο Alexander Clapp πριν αρχίσει να ξετυλίγει το κουβάρι των γεγονότων γύρω από το "Greece's Watergate", το οποίο, όπως λέει, "έχει αποκαλύψει το επίπεδο παρακολουθήσεων κάτω από την αστραφτερή επιφάνεια. Το « Ελλάδα 2.0 » που υποσχέθηκε ο κ. Μητσοτάκης, όπως αποδεικνύεται, είναι ακριβώς το ίδιο".

 

Το άρθρο συνεχίζει παραθέτοντας στοιχεία και σχολιάζοντας τις αποκαλύψεις γύρω από τις υποθέσεις, τόσο του προέδρου του ΠΑΣΟΚ Νίκου Ανδρουλάκη, όσο και του δημοσιογράφου Θανάση Κουκάκη, ο οποίος "τον Ιούλιο του περασμένου έτους, έλαβε ένα μήνυμα από άγνωστο αριθμό. «Θανάση, το ξέρεις αυτό;» διάβασε το μήνυμα στα ελληνικά, ακολουθούμενο από έναν σύνδεσμο, στον οποίο έκανε κλικ. Προχώρησε στη μόλυνση του iPhone του με το Predator, ένα κακόβουλο λογισμικό υποκλοπής που μετέφερε τα δεδομένα του σε μια μυστηριώδη εταιρεία, με έδρα την Αθήνα, καταχωρημένη στην Κύπρο, που ονομάζεται Intellexa", γράφει ο δημοσιογράφος και προσθέτει:

"Για δεκαετίες τώρα, οι υποκλοπές τηλεφώνων είναι χαρακτηριστικό του ελληνικού κράτους. Όμως, επί κ. Μητσοτάκη, η εθνική παρακολούθηση έχει επεκταθεί σε μια, εν πολλοίς, ανεξέλεγκτη γραφειοκρατία", αναφέρει ο αρθογράφος που συνεχίζει με "μία από τις πρώτες του πράξεις ως πρωθυπουργός", να θέσει τις ελληνικές μυστικές υπηρεσίες υπό τον άμεσο έλεγχο του γραφείου του και στη συνέχεια "να τοποθετήσει —μέσω τροποποίησης- ένα πρώην στέλεχος παγκόσμιας εταιρείας ασφαλείας ως διευθυντή της", κάνοντας αναφορά στον "συγκλονιστικό αριθμό των υποκλοπών που αυξάνεται σταθερά", πριν θέσει ορισμένα ερωτήματα, όπως:

"Θα μπορούσαν οι ελληνικές υπηρεσίες πληροφοριών, που ήδη διεξάγουν τεράστια εκστρατεία παρακολούθησης, να έχουν αναθέσει ακόμη πιο παρεμβατικές υποκλοπές σε μια σκιώδη ιδιωτική εταιρεία; Θα μπορούσε η κυβέρνηση του κ. Μητσοτάκη να βρίσκεται πίσω από το χακάρισμα;". Και απαντά: "Δεν ξέρουμε, αλλά μια ένδειξη έρχεται από το γραφείο του πρωθυπουργού", γράφοντας για τον διορισμό του "Γρηγόρη Δημητριάδη -πρώην διευθυντή της προεκλογικής του εκστρατείας και ανιψιό του" και τις αποκαλύψεις από "Έλληνες δημοσιογράφους σχετικά με τον ίδιο, με κυριότερο ότι κατά τη διάρκεια της θητείας του είχε οικονομικές συναλλαγές με κύκλο επιχειρηματιών που είχε συναλλαγές και με τον ιδιοκτήτη της Intellexa".

Η ομιλία στο Κογκρέσο, οι "σκοτεινές δυνάμεις" και οι αντιφάσεις

Ο αρθογράφος σημειώνει πως "παραμένει αναπόδεικτο κατά πόσο γνώριζε ο κ. Μητσοτάκης για την ανάπτυξη του Predator στην Ελλάδα", ενώ κάνει ειδική αναφορά στην ατάκα του πρωθυπουργού περί "σκοτεινών δυνάμεων", λέγοντας παράλληλα πως "παραμένει ένα ανοιχτό ερώτημα αν η κυβέρνηση του κ. Μητσοτάκη αγόρασε δεδομένα που συγκεντρώθηκαν μέσω τέτοιας παρακολούθησης".

Κλείνοντας, ο Alexander Clapp (που έχει συμμετάσχει σε αρκετές δημοσιεύσεις των London Review of Books, Foreign Policy και Economist), παραδέχεται ότι ο πρόβλημα εν προκειμένω δεν είναι ότι η διαφθορά υπό τον κ. Μητσοτάκη είναι αναγκαστικά πιο ενδημική από ό,τι σε προηγούμενες ελληνικές κυβερνήσεις, ή σε πολλές άλλες ευρωπαϊκές χώρες", για να συνεχίσει:

"Είναι μάλλον η μη βιώσιμη αντίφαση μεταξύ της χώρας που ο κ. Μητσοτάκης επιμένει να παρουσιάζει -ένα αδιαμφισβήτητο δημοκρατικό κράτος του οποίου ο σεβασμός στο κράτος δικαίου θα πρέπει να ανταμείβεται με εταιρικές επενδύσεις και τουριστικά δολάρια- και εκείνης που πραγματικά προεδρεύει".

Μάλιστα, με αφορμή την πρόσφατη ομιλία του στο Κογκρέσο, καταλήγει:

"Τον Μάιο, καθώς οι βίδες του κατασκοπευτικού σκανδάλου είχαν αρχίσει να γυρίζουν, ο κ. Μητσοτάκης βρέθηκε στην Ουάσιγκτον για να εκφωνήσει μια ομιλία στο Κογκρέσο σχετικά με τη σημασία της διατήρησης των δημοκρατικών αξιών και της καταπολέμησης της αυταρχικής υπερβολής. Για 40 λεπτά τόνισε την αναγκαιότητα της κοινωνικής εμπιστοσύνης και των ισχυρών θεσμών. «Οι αρχαίοι Έλληνες», είπε ανάμεσα σε χειροκροτήματα, «θεωρούσαν την αλαζονεία, τον εξτρεμισμό και την υπερβολή τις χειρότερες απειλές για τη δημοκρατία». Το ερώτημα για τον κ. Μητσοτάκη είναι: Γιατί δεν νιώθει το ίδιο;".

Η Kαλυψώ, οι σκιές στις αμμουδιές, οι «δρόμοι της φωτιάς» και η δική μας Οδύσσεια - Γιώργος Τράγκας

Κυριακή, 16/08/2020 - 22:00

Εδώ και 20 χρόνια κοιμάμαι με την Καλυψώ, όπως ο πολυμήχανος Οδυσσέας. Στο στρώμα της γράφω το δικό μου «Άνδρα μοι έννεπε Μούσα…». Μ’ αρέσουν τα καταπράσινα μάτια της, το βελούδινο δέρμα της, το λαχταριστό – ποθητό και «καυτό» κορμί της, που απλώνεται στα γαλάζια νερά του Ιονίου.

Είχε δίκιο ο Βασιλιάς της Ιθάκης που ξεχάστηκε δέκα χρόνια μέσα στα θέλγητρά της. Η Πηνελόπη μπορούσε να περιμένει. Υπήρχε πολύ κρασί στο κελάρι για τους Μνηστήρες.

Έφαγε τα νιάτα του, εκεί στην Τροία. Μηχανεύτηκε ολόκληρο Δούρειο Ίππο. Πέρασε φουρτούνες. Κύκλωπες και Λαιστρυγόνες. Όλη την εκδικητική μανία του Ποσειδώνα, έως που έφτασε στο νησί των Φαιάκων, στο βασίλειο του Αλκίνοου.

Ο πρόγονός μας, ο Οδυσσέας, θυμήθηκε ξαφνικά τη γυναίκα του. Ένα πρωί είπε στον εαυτό του: «Έχω ένα Βασίλειο, έχω μία δουλειά να κάνω. Με περιμένει η γυναίκα μου». Επέστρεψε, φίλησε στη μουσούδα τον δικό του «Αστερίξ» (τον Άργο),  και εκπαραθύρωσε όσους προσέβαλαν την τιμή του και την περιουσία του.

Τώρα, είναι η σειρά μου. Κοιμάμαι εγώ με την Καλυψώ.  Η καλλονή, μου ψιθυρίζει διάφορα στο αυτί, ενώ προσπαθώ να αποκοιμηθώ, να ηρεμήσω, να περάσω τη δική μου Οδύσσεια στην αγκαλιά της.

Η Κυρά του νησιού προσπαθεί να με διεγείρει για όσα συμβαίνουν. Δεν έχει στο νου της μόνο τα όργιά μας, μόνο την ηδονή αλλά και τους πολίτες της.

Οι διάλογοι μαζί της «ανάβουν» το νευρικό σύστημα. Τα μαγαζιά κλείνουν ακριβώς στις δώδεκα στο νησί των Φαιάκων. Αυτό φαίνεται ακατανόητο. Μασκοφορεμένοι και ασθμαίνοντες δυνατά επί ώρες, οι ταβερνιάρηδες, οι άνθρωποι της εστίασης, μαζεύουν τα λεφτά και τα τραπεζοκαθίσματα μισή ώρα πριν από τα μεσάνυχτα. Για να είναι εντάξει απέναντι στον βλακώδη και τυραννικό νόμο. Ουδείς καταλαβαίνει στο νησί των Φαιάκων, γιατί ο κορωνοϊός είναι απειλητικός, επικίνδυνος και θανατηφόρος στις 00.01 και όχι στις 23.59. Με τις ίδιες μάσκες, τις ίδιες αποστάσεις, τα ίδια αντισηπτικά σε όλα τα τραπέζια. Φυσικά, το ίδιο αναρωτιούνται σε όλη τη χώρα. Στις Κυκλάδες, στο κεντρικό Αιγαίο, στη Βόρειο Ελλάδα, παντού.

Όλοι είναι αναστατωμένοι. Όλοι μουντζώνουν. Πολλοί είναι αυτοί που σκέφτονται να καταφύγουν στη Δικαιοσύνη. Βέβαια, υπάρχει ένα «καυτό» ερώτημα: «Ποια Δικαιοσύνη;».

Για να πάρεις ένα παγωτό στην πόλη της Κέρκυρας, ένα «ονομαστό» παγωτό, από το ζαχαροπλαστείο του Παπά Γιώργη, πρέπει να κάτσεις μία ώρα στην ουρά, να λιώσεις στη ζέστη και να φοράς την απαραίτητη μάσκα. Το ίδιο για να προσκυνήσεις στο σκήνωμα του Αγίου Σπυρίδωνα. Ο νεαρός στην πόρτα της εκκλησίας φορούσε μαύρη μάσκα και ήταν αυστηρός. «Αν θέλετε» μου είπε, «να περάσετε μέσα χωρίς μάσκα, θα εισέλθετε υπ’ ευθύνη σας». Έτσι και έγινε… Ουδείς πλέον αναγνωρίζει το δικαίωμα και την ικανότητα του πολιούχου Αγίου Σπυρίδωνα να προστατεύει τους πιστούς από τον κορωνοϊό. Όλη η χώρα ζει στη «Φωλιά του Κούκου». Πότε αρρωσταίνουν μόνο οι γέροντες και πότε μόνο οι νέοι.

Καθημερινά η Καλυψώ με παρασύρει σε διάφορες ακρογιαλιές. Βουλιάζουμε μαζί κάτω από το νερό και κοιτιόμαστε στα μάτια. For your eyes only. Ο Αρίστος είναι φίλος μου. Και συνομήλικός μου. Τετράγωνος άνθρωπος. Έχει στήσει τη ζωή του στη θάλασσα. Ζει με μια Ρουμάνα που είναι τιμονιέρισσα στο σκάφος και στη ζωή του. Η Μικαέλα είναι από σίδερο και αλάτι. Ατσάλι από το Ιάσιο και χοντρό αλάτι από την Ερείκουσα και τους Οθωνούς.

Το λιμενικό περιπολεί, ξοδεύει πολύ βενζίνη, για να κάνει έλεγχο σε όλα τα καΐκια, σε όλα τα τρεχαντήρια που προσορμίζονται σε διάφορους κολπίσκους από το Μπαρμπάτη έως το Μοναστήρι.

Σε όλο το kensington on sea -το λένε έτσι, λόγω των εκατοντάδων Άγγλων που έχουν σπίτια σε όλη την περιοχή της Βόρειας Κέρκυρας, κουβεντιάζουν για την παραφροσύνη και τα μέτρα της σημερινής κυβέρνησης. Επί των ημερών του Μητσοτάκη η ατμόσφαιρα θυμίζει Χούντα και «Φωλιά του Κούκου» μαζί. Μόλις ανέβουν πάνω στο σκάφος οι τουρίστες που κάνουν μπάνιο στους κολπίσκους, εμφανίζονται ως δια μαγείας άνδρες του λιμενικού και ρωτάνε τον φτωχό καπετάνιο του τρεχαντηριού, γιατί δεν φοράνε μάσκες οι επιβάτες του, που μόλις ανέβηκαν από τη θάλασσα(!!!) και πόσες φορές τους έχει θερμομετρήσει!!! Είναι θέμα ημερών, να επιβληθεί η χρήση υφασμάτινης μάσκας και… εντός της θαλάσσης!!!

Μπροστά μου, συνέστησαν σε φτωχό καϊκέρη, να φορούν οι τουρίστες συνεχώς μάσκα, μόλις ανέβουν πάνω στο σκάφος.

Σκέψου, μου είπε η Καλυψώ, πόσο «ανόητος» είναι αυτός στο Μαξίμου.  Ο μεγαλύτερος «ανεγκέφαλος» που έχουμε γνωρίσει ποτέ. Σκέψου, ότι τα μέτρα αυτά επιβάλλονται σε ανθρώπους που ξεκίνησαν να εργάζονται σχεδόν στα τέλη Ιουλίου!

Ολόκληρη η χώρα (όχι μόνο το νησί των Φαιάκων) ζει «κρυφά»!, γιατί αυτό επιβάλλει, ένας διεθνούς επιπέδου  «βλάκας» που είχε την ατυχή έμπνευση ο ελληνικός λαός να ψηφίσει επί ημερών μνημονίου. Συνυπεύθυνη, μία ομάδα λοιμωξιολόγων, που ο αριθμός της ολοένα και μικραίνει, γιατί οι περισσότεροι επιστήμονες έχουν αρχίσει να αισθάνονται (ανεξάρτητα αριθμού κρουσμάτων), ότι ο κόσμος ήδη πεινάει και σε λίγο θα λιμοκτονεί. Και όχι μόνο θα τους αποδοκιμάσει αλλά και θα τους καταδιώξει. Ήδη ο ανευθυνό-υπεύθυνος του Μαξίμου αρχίζει να λέει επίμονα, ότι τα μέτρα που παίρνει η κυβέρνησή του, δεν τα παίρνει αυτή αλλά είναι «εισηγήσεις» των αρμοδίων επιστημόνων…

Όλα τα μαγαζιά που κλείνουν στις δώδεκα σε διάφορες περιοχές της χώρας, μετά δουλεύουν σερβίροντας ποτά στις παραλίες! Χιλιάδες σκιές νέων ανθρώπων που θέλουν να ζήσουν αυτό το καλοκαίρι, θέλουν να βιώσουν τους «δρόμους της φωτιάς», να γνωριστούν, να κάνουν έρωτα, να γελάσουν, να κλάψουν μετά τις εφήμερες γνωριμίες, να αλλάξουν τηλέφωνα και απόψεις, καταφεύγουν μέσα στο σκοτάδι στις παραλίες και τις μετατρέπουν σε κρυφά «beach bar» και αναψυκτήρια. Ο ήχος από το φλοίσβο της θάλασσας, μιξάρεται με τη χαμηλή ένταση των τραγουδιών. Οι «παρανοϊκοί» έχουν απαγορεύσει και τη μουσική. Όσοι θέλουν να τους «γλιτώσουν» από τον covid-19, όσοι τώρα προσπαθούν να τους φοβίσουν ότι ο κορωνοϊός χτυπάει ξαφνικά νεαρές ηλικίες, θεωρούνται γελοίοι. Επικίνδυνοι. Φασίστες.

Ο Μητσοτάκης, ο ΣΚΑΙ του Αλαφούζου, ελάχιστα καλοπληρωμένα από κυβερνητικά κονδύλια κανάλια, δύο ιστοσελίδες που τρομολαγνούν συνεχώς με τους αριθμούς κρουσμάτων covid-19  και μερικοί επιδημιολόγοι, κατάφεραν να γυρίσουν τις μνήμες  όλων των κατοίκων της χώρας στην Απριλιανή 7ετία. «Ασθενήν έχομεν, εις τον γύψον τον βάλαμε και όταν σπάσουμε το γύψο θα σας καλέσουμε να τον δείτε να περπατάει» (Γεώργιος Παπαδόπουλος).

Τόσο στο Ιόνιο, όσο και στις Κυκλάδες, στη Βόρειο Ελλάδα και στο Αιγαίο, τον λένε πλέον ανοικτά «νοσηρό», «άρρωστο», «βλάκα» και «ηλίθιο». Όλοι οι οπαδοί της ΝΔ έχουν καταλάβει, γιατί οδηγεί την οικονομία σε πλήρη αφανισμό υπακούοντας σε ξένα κέντρα. Γιατί φτωχοποιεί περισσότερο το λαό και γιατί παθητικοποιεί τους Έλληνες, επιμένοντας στο σύνθημα: «Μείνετε στο σπίτι, μείνετε ασφαλείς». Είναι το δικό του μαγικό διαφημιστικό μήνυμα: «coca cola που πάει με όλα». Δηλαδή, πρέπει να προτιμήσουμε μία εθνική ταπείνωση, εθνικές υποχωρήσεις και την παράδοση του Καστελορίζου και άλλων νήσων, παρά μία πολεμική σύγκρουση με τον γείτονα, που θα έχει θύματα. Αυτό «μαγειρεύει» το Βερολίνο και αυτό θα «σερβίρει» ο γερμανόφιλος Εφιάλτης πασπαλισμένο με πολύ άχνη … κορωνοϊού.

Κανένας πλέον δεν τον αντέχει. Οι επιχειρηματίες στη Μύκονο, σπεύδουν πλέον για μαζικές αγωγές εναντίον του Δημοσίου. Ορισμένοι σκέφτονται να στραφούν και εναντίον του ίδιου και της οικογένειάς του. Μέσα σε ένα χρόνο, κατάφερε να γίνει το πιο μισητό πρόσωπο στην Ελλάδα. Εφιάλτης για επιχειρηματίες και εργαζόμενους. Ένας «ηλίθιος» και «δόλιος» συνάμα, που δεν αντιλαμβάνεται ότι η χώρα βουλιάζει και γκρεμίζεται παντού, χάνοντας το βασικό εισόδημά της που είναι ο τουρισμός. Πολλοί φίλοι μου Βρετανοί, στο Κensington on sea, μου λένε ότι : « είναι φασίστας, γερμανόφιλος και μεγατονικός «βλάκας». Η επένδυση στον Ερημίτη, όπως μου προφητεύει στο αυτί η Καλυψώ, δεν θα γίνει!.Ο Τζέικομπ, ο γιός του Νέιθαν, ο πάμπλουτος Γερμανός, που έχει πολλά ακίνητα και κάποιοι πλούσιοι Έλληνες, θα δώσουν πίσω τα λεφτά στην κοινοπραξία. Ήδη ο Άδωνις ένιωσε τα πρώτα «χάδια», μετά τις κόντρες με τον Νέιθαν.

Τα «χειρότερα λόγια» λένε πολλοί για την πολυφωνική «Καθημερινή» που  με διευθυντή τον κο Παπαχελά λογοκρίνει κείμενα Βρετανών συνεργατών της αποδεικνύοντας έτσι την «αντικειμενικότητα» της.

Η Καλυψώ, όταν έχει κέφια με παρασύρει το σούρουπο σε ερημικές αμμουδιές και μου λέει παλιές ιστορίες. Ο Τζέικομπ Ρότσιλντ ήταν θετός γιός (από μάνα) του Νίκου Χατζηκυριάκου – Γκίκα, βασικού μετόχου της ΑΓΕΚ ΗΡΑΚΛΗΣ (λένε ότι είχε περίπου το 30% των μετοχών) που πούλησε αντί πινακίου φακής, ο πατέρας Κωνσταντίνος Μητσοτάκης, στον αρχιμαφιόζο Παντσαβόλτα, ιδιοκτήτη της Καλτσεστρούτσι, που καταδικάστηκε από την ιταλική Δικαιοσύνη.

Επτά χρόνια ήταν στα Δικαστήρια η οικογένεια Ρότσιλντ εναντίον του Μητσοτάκη και φυσικά του ελληνικού δημοσίου, για την τιμή της μετοχής, την οποία πούλησε τότε ο πατέρας του σημερινού πρωθυπουργού. Ένα από τα μεγαλύτερα ευρωπαϊκά σκάνδαλα όλων των εποχών.  Η οικογένεια Ρότσιλντ, η οποία δεν ξεχνά εύκολα, έχει τις περισσότερες μετοχές στην Τράπεζα της Ελλάδος.

Δεν ξέρω πότε θα ξεφύγω από την αγκαλιά της Καλυψώς που ρουφάει όλες τις δυνάμεις μου. Ίσως κάποια στιγμή, βλέποντας το πέλαγος σκεφτώ, όπως ο Οδυσσέας, ότι πρέπει να τελειώνει και η δική μου Οδύσσεια. Πολλά χρόνια θαλασσοδέρνομαι και μένω ξενιτεμένος μακριά από τη δική μου Ιθάκη. Βέβαια, αν επιστρέψω ένα πρωί στο νησί μου και εκεί στην παραλία πέσω μύτη με μύτη με το σκύλο μου, πρέπει να σκεφτώ πώς θα διώξω τους Μνηστήρες από το Παλάτι. Είναι η τελευταία δουλειά που πρέπει να κάνω. Και πρέπει να την κάνω καλά. Πριν γράψω το δικό μου στίχο: « Άνδρα μοι έννεπε  Μούσα…».

Το κείμενο αυτό αφιερώνεται σε όσους νιώθουν ελεύθεροι άνθρωποι. Σε όσους πιστεύουν στην ελεύθερη κίνηση των ιδεών. Σε όσους αμφισβητούν και ψάχνουν. Σε όσους γνωρίζουν καλά, ότι η Υγεία δεν υπάρχει, χωρίς Εργασία, Δημοκρατία, Δικαιοσύνη, Ελευθερία και Ανεξαρτησία.  Είναι πραγματικά αφιερωμένο σε όσους πλέουν ΕΛΕΥΘΕΡΟΙ αναζητώντας τη δική τους Ιθάκη.

*Το άρθρο του Γιώργου Τράγκα δημοσιεύεται στο σημερινό φύλλο ( της εφημερίδας “Δημοκρατία”

 

Το θηρίο είναι εδώ

Δευτέρα, 09/03/2020 - 13:00
 

Κώστας Καναβούρης

Σοβαρά τώρα: Ο Κυριάκος Μητσοτάκης έχει συναίσθηση των όσων λέει; Έχει συναίσθηση ότι αυτά που λέει δεν είναι λόγια του αέρα ή κουβέντες μεταξύ φίλων «για να περνάει η ώρα», αλλά ο δημόσιος λόγος του πρωθυπουργού της Ελληνικής Δημοκρατίας; Θα πρέπει, έχω την αίσθηση, να σκεφτούμε πάρα πολύ πριν απαντήσουμε καταφατικά. Γιατί όσα είπε αυτές τις μέρες και ύστερα από οκτώ ολόκληρους μήνες τραγικών χειρισμών στο προσφυγικό και μεταναστευτικό πρόβλημα δείχνουν άνθρωπο που δεν είναι σε θέση να αντιληφθεί ούτε το πρόβλημα ούτε τον ρόλο τον οποίο είναι υποχρεωμένος να παίξει λόγω χρήσης της εντολής που του έδωσε ο ελληνικός λαός.

Ναι. Το προσφυγικό και μεταναστευτικό πρόβλημα, μετά την εργαλειοποίηση των προσφύγων από τον Ερντογάν, αλλά και την κυνική αδιαφορία της Ε.Ε., έφτασε στο μη παρέκει. Και είναι ευθύνη της κυβέρνησης της Ν.Δ. που το άφησε να φτάσει μέχρι εδώ. Και επίσης είναι φανερό ότι τα δύσκολα προβλήματα έχουν δύσκολες και πολύπλοκες λύσεις. Με εθνική συναίνεση, αφού το πρόβλημα αφορά όλους. Λύσεις όμως ενός συντεταγμένου κράτους, που έχει νόμους, σύνταγμα, θεσμούς, εξουσίες, που συμμετέχει σε διεθνείς οργανισμούς μέσα σε ένα πλαίσιο διεθνούς δικαίου, με διεθνείς κανόνες και συμβάσεις. Αντί όλων αυτών βλέπουμε ότι η κατάσταση έχει ξεφύγει από κάθε έλεγχο. Ο τρόπος διαχείρισης του προβλήματος έφερε στην επιφάνεια ό,τι πιο σάπιο, μαύρο και απάνθρωπο έχει στη σκευή της η ελληνική κοινωνία και ο πρωθυπουργός τι κάνει; Κάνει δηλώσεις με τους Ευρωπαίους επίσημους ελαφρά τη καρδία, σαν να δήλωνε πως πέρασε ένα τριήμερο στο Μέτσοβο.

 

Πού ακούστηκε πρωθυπουργός της χώρας να μιλάει για «παράνομη εισβολή», δηλαδή για κατάλυση της εθνικής κυριαρχίας, με τόση ευκολία; Έχει συναίσθηση ο Κυριάκος Μητσοτάκης τι θα πει «εισβολή»; Ή απλώς κολακεύει το φασισταριό που τριγυρνάει αγριεμένο, ανελέητο και άκρως επικίνδυνο αναλαμβάνοντας ρόλο που δεν θα έπρεπε να βλέπει ούτε με το τηλεσκόπιο; Σε επικίνδυνες περιπέτειες μας βάζει ο πρωθυπουργός όταν χαρακτηρίζει ανθρώπους ρημαγμένους που στοιβάχτηκαν παρά τη θέλησή τους (ούτε καν για να μείνουν, αλλά για να περάσουν και να φύγουν) στα σύνορα του Έβρου, και τους άλλους που πνίγονται μαζί με τα παιδιά τους, «εμπροσθοφυλακή ανθρώπων άγνωστης προέλευσης αλλά και άγνωστων σκοπών». Και όταν καθαγιάζει τις αποτρόπαιες και οπλοφόρες συμμορίες που αλωνίζουν στα σύνορα, συγχαίροντάς τους! Λέγοντας πως είναι «πολίτες που συμπαρίστανται αυθόρμητα στο δύσκολο έργο» της ΕΛ.ΑΣ., του Λιμενικού και των Ενόπλων Δυνάμεων.

Είναι τραγικό, τρομακτικό να ακούς τον πρωθυπουργό της Ελληνικής Δημοκρατίας να λέει τέτοιες φρικώδεις ελαφρότητες, να ανοίγει διάπλατα τις πύλες της Δημοκρατίας στους εχθρούς της, στα χίλια μύρια πρόσωπα του φασισμού. Που είναι όλα κατάμαυρα και σκοτεινά. Όσο πατριώτες ήταν οι ταγματασφαλίτες, άλλο τόσο είναι και οι περίπολοι με τις καραμπίνες. Όσα προβλήματα έλυσε ο φασισμός στο παρελθόν, άλλα τόσα θα λύσει και τώρα. Καιρός να το συνειδητοποιήσουν όλοι οι δημοκράτες, όλων των πολιτικών πεποιθήσεων.

 
 
 

Απάνθρωπη δημοκρατία δεν νοείται, όπως και δημοκρατικός φασισμός. Κανένα «εχθρό» δεν κυνηγούν οι οπλισμένοι «πολιτοφύλακες» που επαινεί ο πρωθυπουργός. Τον φοβισμένο, τον ανήμπορο και τον αδύναμο άνθρωπο κυνηγούν. Το θήραμα που δικαιώνει την ύπαρξη του θηρευτή.

Συστημικό πολιτικό όνειδος, δημοσιογραφική αλητεία και πυώδης φασισμός στην κοινωνία. Αυτό είναι το εκρηκτικό μίγμα που απειλεί να τινάξει τα πάντα στον αέρα, αλλά όχι και να ταράξει τη χορτάτη και επηρμένη αθωότητα του πρωθυπουργού.

 

Αλίμονο όμως στη χώρα που σχεδιάζει ξερονήσια. Αλίμονο στη χώρα που τη σώζει το κτήνος που έχει κρεμάσει στην πετονιά του ένα μωρουδίστικο καλτσάκι και την ανεβάζει, χαμογελαστός, στο Διαδίκτυο με τη λεζάντα «απομεινάρι από πνιγμένο προσφυγόπουλο». Αλίμονο στη χώρα που οι πολίτες της βρίζουν χυδαία έγκυους γυναίκες και τις σπρώχνουν να πνιγούν. Αλίμονο στη χώρα που έχει εθελοντές στη φρίκη. Αλίμονο στη χώρα που προπηλακίζει «...τα δροσερά Ελληνόπουλα» (Νίκος Καρούζος) που θέλουν να παρηγορήσουν και «ανεμίζει τους αμέτρητους γραικύλους» που είναι έτοιμοι για κάθε βαρβαρότητα.

Ήδη οι πληροφορίες συγκλίνουν ότι υπάρχει ένα 22χρονος Σύρος νεκρός. Ή «Χρυσή Αυγή» συγκροτεί στη Θράκη ομάδες πολιτοφυλακής. Το Die Linke καταγγέλλει ότι ομάδες Γερμανών νεοναζί προσεγγίζουν τα ελληνοτουρκικά σύνορα στον Έβρο.

Ας πληροφορήσει κάποιος τον πρωθυπουργό ότι το θηρίο είναι εδώ. Πολλοί και για πολύ καιρό το κοίταζαν στα μάτια και τώρα μας κοιτάζει αυτό. Όποιος δεν το βλέπει πάει να πει ότι του μοιάζει. Ας το καταλάβουμε πριν να είναι αργά. Πιο αργά από τώρα.

Πηγή: Αυγή

Παναγιώτης Λαφαζάνης: Η μνημονιακή συνθηκολόγηση Βαρουφάκη άνοιξε δρόμο στο 3ο Μνημόνιο Τσίπρα

Τρίτη, 11/06/2019 - 17:00

Ο Παν. Λαφαζάνης έγραψε στην Iskra το παρακάτω άρθρο με τίτλο:

Η μνημονιακή συνθηκολόγηση Βαρουφάκη άνοιξε δρόμο στο 3ο Μνημόνιο Τσίπρα

«Ο Γιάννης Βαρουφάκης λέει πολλά και ευχάριστα προκειμένου να πείσει ότι αντιπροσωπεύει, τάχα, μια εναλλακτική απάντηση στη συνεχιζόμενη κηδεμονία και αποικιακή εποπτεία της χώρας μας από τους θεσμούς.

Η αλήθεια είναι ότι όλα τούτα συνιστούν ένα μεγάλο ψεύδος και μια μεγάλη εξαπάτηση του ελληνικού λαού.

Και είναι μια μεγάλη εξαπάτηση όχι μόνο γιατί καμιά από τις σημερινές δεσμεύσεις Βαρουφάκη δεν αφήνουν περιθώρια για ανακοπή της κηδεμονίας της χώρας αλλά και γιατί επαναλαμβάνουν τα απαράδεκτα έργα και την ψευδεπίγραφη ρητορική τη δική του και του Αλ. Τσίπρα στην πρώτη κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ, έργα και ρητορική που με μαθηματική ακρίβεια οδήγησαν στο τρίτο καταστροφικό μνημόνιο.

Λίγοι, δυστυχώς, γνωρίζουν σε αυτήν την χώρα ότι ο Γ. Βαρουφάκης ήταν ο πρώτος, πριν ακόμα και τον Τσίπρα, που έσπευσε από την πρώτη στιγμή της πρώτης διακυβέρνησης του ΣΥΡΙΖΑ, να συνθηκολογήσει με την Τρόϊκα.

Είναι τραγικό αλλά σε αυτόν τον τόπο αρκετοί πολίτες τελούν υπό χειραγώγηση, ενώ ένα τμήμα τους αρέσκεται να ζει στη σκιά αυταπατών.

Υπογραμμίζω, λοιπόν, ότι ο Γ. Βαρουφάκης υπόγραψε, τέλη Φλεβάρη του 2015 και ερήμην των πάντων, την επέκταση της Δανειακής Σύμβασης του 2ου μνημονίου του Σαμαρά, μαζί με τα σκληρότατα προαπαιτούμενα, της 5ης αξιολόγησης και βεβαίως έβαλε φαρδιά πλατιά την υπογραφή του στην απαράδεκτη επιστολή προς τον Βίζερ του Eurogroup.

Η επέκταση της Δανειακής Σύμβασης , μαζί με τα προαπαιτούμενα μέτρα που υπόγραψε ο Γιάννης Βαρουφάκης, αντιπροσώπευε την 3η Τροποποίηση της Κύριας Σύμβασης Χρηματοδοτικής Διευκόλυνσης.

Και αυτή η επικαιροποίηση του Μνημονίου του Α. Σαμαρά διέπετο από το Αγγλικό Δίκαιο, παρέπεμψε τις διαφορές αποκλειστικά στα δικαστήρια του Λουξεμβούργου  και περιλάμβανε την παραίτηση της Ελλάδας από οποιαδήποτε ασυλία επί των περιουσιακών της στοιχείων.

Αυτή η συνθηκολόγηση Βαρουφάκη που αποτέλεσε την βάση, το προοίμιο και το θεμέλιο για το κατάπτυστο τρίτο μνημόνιο, πραγματοποιήθηκε στο παρασκήνιο, παρά την σφοδρή δημόσια αντίδραση της τότε Αριστερής Πλατφόρμας του ΣΥΡΙΖΑ. Πραγματοποιήθηκε μάλιστα εν κρυπτώ, παράνομα και αντισυνταγματικά, αφού η επέκταση της Δανειακής Σύμβασης με τους παλιούς και τους νέους πρόσθετους όρους που την συνόδευαν, θα έπρεπε να εγκριθεί από την Βουλή, πράγμα που συνωμοτικά και εν γνώσει τους απέφυγαν τότε Τσίπρας και Βαρουφάκης για προφανέστατους λόγους, αφού αν η κυβέρνηση πήγαινε την συνθηκολόγηση στην Βουλή θα έπεφτε, μιας και η Αριστερή Πλατφόρμα όπως είχε δηλώσει, θα την καταψήφιζε με χέρια και πόδια.

Προφανέστατα η συνθηκολόγηση Βαρουφάκη έγινε για ένα και μόνο λόγο  για να διασωθεί το ευρώ και να προστατευθούν οι Ευρωπαϊκές τράπεζες, από ενδεχόμενη έξοδο της Ελλάδας από την Ευρωζώνη, που αναγκαστικά θα συνεπάγετο αδυναμία αποπληρωμής του ελληνικού χρέους και επομένως βαθύτατο κούρεμα του.

Προς νέα συνθηκολόγηση;

Αυτή ήταν τότε η ανεκτίμητη προσφορά Βαρουφάκη στις Βρυξέλλες και την Γερμανο- αμερικανοκρατία, η οποία ολοκληρώθηκε πραξικοπηματικά με τυμπανοκρουσίες και συναινετικά απ’ όλο το πολιτικό κατεστημένο, με πρωτεργάτη τον Τσίπρα, τον Ιούλιο και τον Αύγουστο.

Η τραγωδία είναι ότι τα ίδια ακριβώς λέει και υπόσχεται και σήμερα ο Βαρουφάκης, ο οποίος παριστάνει το ίδιο ανέξοδα και σήμερα τον θαυματοποιό που θα σώσει την Ελλάδα από την κηδεμονία και τις δεσμεύσεις των Θεσμών, χωρίς, όμως, να διαταραχθούν οι σχέσεις της χώρας μας με την Ευρωζώνη και τις Βρυξέλλες αλλά μόνο με τις μαγικές πιέσεις του, οι οποίες αν δεν έπιασαν το 2015 και μας οδήγησαν στην ταπείνωση και την τραγωδία, θα πιάσουν τώρα!

Όπως τότε, λοιπόν, έτσι και σήμερα ο Γιάνης Βαρουφάκης, διατρανώνει την πίστη του στο ευρώ και λέει, απαντώντας στον Λαφαζάνη, πως εμείς δεν είμαστε “ούτε με το Grexit ούτε με το Brexit (σώζει και τη Βρετανία!). Είμαστε στο ευρώ και θέλουμε να μείνουμε στο ευρώ“. Εκτός, όπως σημειώνει, για να επιβεβαιώσει ότι πάντα κλείνει ανούσια και αόριστα το μάτι προς όλες τις κατευθύνσεις, αν εντός του ευρώ “ερημοποιηθεί η χώρα“. Και επειδή η ερημοποίηση μιας χώρας δεν έχει τέλος ούτε υπάρχει ερημόμετρο για να διαπιστωθεί, ο Γιάνης κοροϊδεύει ξανά τους πολίτες στην χώρα μας προκειμένου να επαναληφθεί, αν υπάρξουν ανάλογες συνθήκες, η τραγωδία του καλοκαιριού του 2015 με άλλους χειρότερους όρους.

Η Ελλάδα κύριοι Βαρουφάκηδες έχει ερημοποιηθεί εδώ και καιρό και πρώτα απ’ όλα από την νεολαία της. Ως πότε η προσαρμογή σας στις Βρυξέλλες και τον ολοκληρωτισμό τους, ως πότε ακόμα η τύφλωση μπροστά στον ψευδεπίγραφο “ευρωπαϊσμό” και στην παγκοσμιοποίηση των ελίτ, θα εκτελεί την πατρίδα μας και το μέλλον της για χάρη μιας νάρκισηςπαρακμιακήςκαλοταϊσμένης, εθελόδουλης και ψευτοδιεθνιστικής ελίτ της χώρας μας;»

Παναγιώτης Λαφαζάνης

Ο Κώστας Σημίτης σε άρθρο του στην «Καθημερινή της Κυριακής» άφησε ανοιχτό το ενδεχόμενο να υπάρξουν νέα Ίμια

Δευτέρα, 10/06/2019 - 14:00

Σε άρθρο του στην «Καθημερινή της Κυριακής» με τίτλο «Αιγιαλίτιδα ζώνη – ΑΟΖ – Υφαλοκρηπίδα: Προσοχή τώρα», ο πρώην πρωθυπουργός Κώστας Σημίτης, αναφέρει ότι η νέα κυβέρνηση θα πρέπει να αντιμετωπίσει το σημαντικό θέμα της εξωτερικής πολιτικής μας, δηλαδή τις σχέσεις της χώρας με την Τουρκία.

Σε ό,τι αφορά πρόβλημα των Ιμίων το 1996 ο ίδιος γράφει πως «δεν προέκυψε τυχαία», «καθώς η τουρκική ηγεσία τότε θέλησε να εκμεταλλευθεί την κρίση που προκάλεσε η ασθένεια του Ανδρέα Παπανδρέου, η παραίτησή του, και η εκλογή νέας ηγεσίας, για την οποία πίστεψε ότι μπορεί να την αιφνιδιάσει».

«Δεν αποκλείεται να υπάρξουν παρόμοιες σκέψεις στη σημερινή τουρκική ηγεσία», σημειώνει επίσης ο πρώην πρωθυπουργός κρίνοντας ότι η «έντονη πολιτική αντιπαράθεση στην Ελλάδα λόγω των εκλογών δημιουργεί ευνοϊκές προϋποθέσεις για δράσεις.  

Σύμφωνα με τον κ. Σημίτη, τα προβλήματα είναι γνωστά, αλλά «οι συνθήκες που επικρατούν σήμερα είναι διαφορετικές από εκείνες που επικρατούσαν επί δεκαετίες» και ο «κίνδυνος επεισοδίων θα είναι υπαρκτός εάν δεν προσπαθήσουμε να βρούμε λύσεις, όχι πάντα ευχάριστες».

Τέλος, επισημαίνει πως ότι η αποφασιστική διαφορά προέκυψε από την ανεύρεση κοιτασμάτων φυσικού αερίου στην κυπριακή Αποκλειστική Οικονομική Ζώνη και την πιθανολόγηση ότι υπάρχουν κοιτάσματα φυσικού αερίου και πετρελαίου σε περιοχές της ελληνικής και κυπριακής υφαλοκρηπίδας.

Αύξησης παιδικής ψυχασθένειας - «Κενά παιδιά» | Το άρθρο του ψυχιάτρου Λουίς Ρόχας Μάρκος που έγινε viral

Τετάρτη, 22/05/2019 - 15:00

Υπάρχει μια σιωπηλή τραγωδία που εκτυλίσσεται σήμερα στα σπίτια μας και αφορά στα πιο πολύτιμα «κοσμήματά» μας: τα παιδιά μας.


Τα παιδιά μας βρίσκονται σε μια συναισθηματική κατάσταση καταστροφική!

Τα τελευταία 15 χρόνια, οι ερευνητές μας πρόσφεραν στατιστικές κάθε φορά και πιο ανησυχητικές σχετικά με την οξυμένη και επίμονη αύξησης παιδικής ψυχασθένειας που τώρα έχει φτάσει αναλογίες επιδημίας:

Οι στατιστικές δεν ψεύδονται:

  • • 1 κάθε 5 παιδιά έχει προβλήματα ψυχικής υγείας
    • παρατηρήθηκε αύξηση 43% στη Δ.Ε.Π.Υ.( Διαταραχή Ελλειμματικής Προσοχής και Υπερκινητικότητας)
    • παρατηρήθηκε αύξηση 37% στην εφηβική κατάθλιψη
    • παρατηρήθηκε αύξηση 200% στον αριθμό των παιδικών (μεταξύ 10 και 14 ετών) αυτοκτονιών

Τι συμβαίνει και τι κάνουμε λάθος;

Τα σημερινά παιδιά βρίσκονται σε υπερδιέγερση και είναι γεμάτα υλικά δώρα, αλλά στερούνται των βασικών για μια υγιή παιδική ηλικία, όπως:

  • • συναισθηματικά διαθέσιμους γονείς
    • όρια ξεκάθαρα βαλμένα
    • υπευθυνότητα
    • ισορροπημένη διατροφή και επαρκή ύπνο
    • κίνηση εν γένει και ειδικά στην ύπαιθρο
    • δημιουργικό παιχνίδι, κοινωνική αλληλεπίδραση, ευκαιρίες για μη-καθοδηγούμενο παιχνίδι και «ευκαιρίες» για να…βαριούνται

Αντιθέτως, τα τελευταία χρόνια τα παιδιά χόρτασαν από:

  • • γονείς με την προσοχή τους αποσπασμένη από την ψηφιακή τεχνολογία
    • γονείς επιεικείς και επιτρεπτικούς που αφήνουν τα παιδιά τους «να κυβερνούν τον κόσμο» και να είναι εκείνα που βάζουν τους κανόνες
    • μια αίσθηση δικαιωμάτων, του να τα αξίζουν όλα χωρίς να τα κερδίζουν ή να γίνονται υπεύθυνα μόλις το αποκτούν
    • ακατάλληλος ύπνος και μη ισορροπημένη διατροφή
    • καθιστικός τρόπος ζωής
    • ατελείωτη διέγερση, τεχνολογικές νταντάδες, άμεση επιβράβευση κι απουσία «βαρετών στιγμών»

Τι να κάνουμε;

Αν θέλουμε τα παιδιά μας να γίνουν άτομα ευτυχισμένα και υγιή, πρέπει να ξυπνήσουμε και να επιστρέψουμε στα βασικά.

Είναι ακόμη δυνατόν!

Πολλές οικογένειες είδαν άμεση βελτίωση λίγες εβδομάδες αφότου εφάρμοσαν τις ακόλουθες συστάσεις:

  • • Βάλτε όρια και να θυμάστε ότι εσείς είστε ο καπετάνιος του καραβιού. Τα παιδιά σας θα αισθανθούν πιο σίγουρα ξέροντας πως εσείς έχετε τον έλεγχο του πηδαλίου.
  • • Προσφέρετε στα παιδιά έναν ισορροπημένο τρόπο ζωής, γεμάτο από αυτό που τα παιδιά ΧΡΕΙΑΖΟΝΤΑΙ, όχι από αυτό που ΘΕΛΟΥΝ. Μη φοβάστε να πείτε «όχι» στα παιδιά σας, αν αυτό που θέλουν δεν είναι αυτό που χρειάζονται.

• Δώστε τους θρεπτική τροφή και περιορίστε την τροφή-σκουπίδι.

  • • Να περνάτε τουλάχιστον μια ώρα ημερησίως στον καθαρό αέρα με δραστηριότητες όπως: ποδήλατο, περπάτημα, ψάρεμα, παρατήρηση πουλιών/εντόμων.

• Απολαύστε καθημερινά ένα οικογενειακό βραδινό φαγητό χωρίς έξυπνα τηλέφωνα ή τεχνολογία που θα τους αποσπά την προσοχή

  • • Παίξτε επιτραπέζια παιχνίδια με όλη την οικογένεια ή, αν τ παιδιά είναι πολύ μικρά για επιτραπέζια, αφεθείτε να παρασυρθείτε από τα ενδιαφέροντά τους κι επιτρέψτε να είναι εκείνα που θα καθοδηγούν το παιχνίδι
  • • Εμπλέξτε τα παιδιά σας σε κάποια από τις δραστηριότητες ή τα καθήκοντα του σπιτιού σύμφωνα με την ηλικία τους (να διπλώνουν τα ρούχα, να τακτοποιούν τα παιχνίδια τους, να απλώνουν τα ρούχα, να ξεπακετάρουν τα φαγητά, να στρώνουν το τραπέζι, να ταΐζουν τον σκύλο κλπ.)
  • • Καθιερώστε μια συνεπή ρουτίνα ως προς την ώρα ύπνου, για να βεβαιωθείτε ότι το παιδί σας κοιμάται όσο χρειάζεται. Τα ωράρια θα είναι ακόμη πιο σημαντικά για παιδιά σε σχολική ηλικία.

• Διδάξτε υπευθυνότητα κι ανεξαρτησία.

Μην τα προστατεύετε υπερβολικά έναντι κάθε απογοήτευσης ή κάθε λάθους. Τα να κάνουν λάθη θα τους βοηθήσει να αναπτύξουν ανθεκτικότητα και να μάθουν να υπερνικούν τις προκλήσεις της ζωής.

  • • Μη φτιάχνετε την τσάντα τού παιδιού σας, μην τους την κουβαλάτε, μην τους πηγαίνετε την εργασία που ξέχασαν, μην τους ξεφλουδίζετε την μπανάνα ή το πορτοκάλι, αν μπορούν να το κάνουν μόνα τους (4-5 ετών). Αντί να τους δίνετε το ψάρι, μάθετέ τους να ψαρεύουν.

• Μάθετέ τους να περιμένουν.

  • • Δώστε ευκαιρίες για «πλήξη», μιας και η πλήξη είναι η στιγμή οπότε και ξυπνά η δημιουργικότητα. Μην αισθάνεστε υπεύθυνος να διασκεδάζουν τα παιδιά όλη την ώρα.
  • • Μη χρησιμοποιείτε την τεχνολογία ως θεραπεία για τη βαρεμάρα, μήτε να τους την προσφέρετε στην πρώτη ευκαιρία απραξίας.
  • • Αποφύγετε τη χρήση τής τεχνολογίας στο τραπέζι, στο αυτοκίνητο, στα εστιατόρια, στα εμπορικά κέντρα. Χρησιμοποιείστε αυτές τις στιγμές ως ευκαιρίες κοινωνικοποίησης, εκπαιδεύοντας έτσι τον εγκέφαλό τους να ξέρει να λειτουργεί όταν βρίσκονται σε κατάσταση: «πλήξη»

• Βοηθήστε τους να φτιάξουν ένα «βαζάκι πλήξης» με ιδέες για δραστηριότητες για όταν θα βαριούνται.

  • • Να είστε συναισθηματικά διαθέσιμος ούτως ώστε να «συνδέεστε» με το παιδί σας και να του διδάσκετε αυτορρύθμιση και κοινωνικές δεξιότητες.
  • • Τα βράδια απενεργοποιείστε τα τηλέφωνα, όταν τα παιδιά πρέπει να πάνε για ύπνο, ούτως ώστε να αποφύγετε την ψηφιακή απόσπαση προσοχής.
  • • Γίνετε ένας συναισθηματικός ρυθμιστής ή προπονητής των παιδιών σας. Διδάξτε τους να αναγνωρίζουν και να διαχειρίζονται την απογοήτευση ή την οργή τους.
  • • Μάθετέ τους να χαιρετούν, να αλλάζουν ρόλους, να μοιράζονται χωρίς να μένουν με άδεια χέρια, να λένε «ευχαριστώ» και «παρακαλώ», να παραδέχονται τα λάθη τους και να ζητούν συγγνώμη (μην τους το επιβάλετε), και να είστε το πρότυπο όλων αυτών των αξιών που θέλετε να μεταδώσετε..
  • • Συνδεθείτε συναισθηματικά – χαμογελάστε, αγκαλιάστε, φιλήστε, γαργαλήστε, διαβάστε, χορέψτε, παίξτε ή μπουσουλήστε μαζί τους.


Πηγή infokids.gr
Το διαβάσαμε στο dinfo.gr.

Ποιο το μέλλον της εργασίας: Προς το 996 ή στο 355 ;

Σάββατο, 04/05/2019 - 21:00

Ποιο το μέλλον της εργασίας: Προς το 996 ή στο 355 ;

                                           Γιάννης Τόλιος*

Εισαγωγή

Κάθε χρόνο στην «Εργατική Πρωτομαγιά», έρχονται στο προσκήνιο οι διαχρονικοί αγώνες της Εργατικής Τάξης για «κοινωνική δικαιοσύνη» και «κοινωνική χειραφέτηση» (απελευθέρωση), από τα δεσμά της καπιταλιστικής εκμετάλλευσης. Εκτός από μέρα «μνήμης και τιμής» στους λαϊκούς αγωνιστές, είναι και μέρα αγωνιστικής διεκδίκησης για επίλυση βασικών προβλημάτων. Παρ’ ότι με την ηρωϊκή εξέγερση των εργατών του Σικάγου την Πρωτομαγιά του 1886, έγινε ένα μεγάλο βήμα για τη θεσμοθέτηση ανθρωπινότερων συνθηκών δουλειάς των εργατών, με καθιέρωση 8ωρης ημερήσιας εργασίας και αντίστοιχα 8ωρης ξεκούρασης και 8ωρου ελεύθερου χρόνου (8-8-8), στην πορεία αυτή η μεγάλη κατάκτηση με κάθε ευκαιρία, αμφισβητείται από την εργοδοσία & ποικιλώνυμους πολιτικούς εκπροσώπους του κεφαλαίου.

Η καπιταλιστική συσσώρευση γεννά φτώχεια και εξαθλίωση

Δεν πρόκειται για διανοητική «διαστροφή» ή ψυχολογική ανισορροπία των «αφεντικών», αλλά για εσωτερική «ανάγκη» του κεφαλαίου, να παράγει κέρδος και να αυξάνει αέναα την «προκαταβεβλημένη αξία» (αρχικό κεφάλαιο), με ιδιοποίηση της υπεραξίας που παράγεται από την εκμετάλλευση των εργαζόμενων.! Ο ανταγωνισμός και η ανισότητα διανομής και αναδιανομής εισοδήματος, αποτελούν τη βαθύτατη αιτία των αντιθέσεων, των κοινωνικών συγκρούσεων και «εν πολλοίς» των γεωπολιτικών και θερμών συγκρούσεων στη νεώτερη εποχή. Αρκεί να σκεφτούμε ότι η τάση συγκέντρωσης του πλούτου σε όλο και πιο λίγους «ολιγάρχες» και «πολυεκκατομυριούχους» (billionaires) στο κόσμο, με αύξηση ταυτόχρονα της φτώχειας και αθλιότητας δισεκατομμυρίων ανθρώπων στον πλανήτη, είναι αρκετό να κατανοήσουμε την βαθύτερη αιτία (ασφαλώς όχι αποκλειστική) των σημερινών προβλημάτων στον κόσμο.

Σύμφωνα με στοιχεία της διεθνούς οργάνωσης «Oxfam», το 2018 υπήρχαν 26 δισεκατομμυριούχοι στον κόσμο (έναντι 43 το 2017 και 61 το 2016) που είχαν περιουσία όση το φτωχότερο 50% του πληθυσμού της ανθρωπότητας (δηλ. 3,4 τρις δολάρια).  Επίσης 2.200 δισεκατομμυριούχοι τον ίδιο χρόνο, αύξησαν τον πλούτο τους κατά 12% (ή κατά 900 δις δολάρια). Την ίδια στιγμή στον κόσμο πεθαίνουν κάθε μέρα από την πείνα, πάνω από 10.000 άτομα, ενώ 262 εκατομμύρια παιδιά δεν θα μπορέσουν να πάνε σχολείο. Θα επαρκούσε μόλις 1% της φορολογίας αυτής της ολιγομελούς ομάδας, να αποφέρει 418 δις δολάρια για την εκπαίδευση των παιδιών και για άλλες ανάγκες. Αντί αυτού οι πολύ πλούσιοι (billionaires), κρύβουν τα πλούτοι τους στους «φορολογικούς παραδείσους» του πλανήτη, τα οποία ανέρχονται σε 7,6 τρις δολάρια. Στη λίστα των δισεκατομμυριούχων είναι και 16 έλληνες εφοπλιστές με στόλο 1.058 πλοίων, συνολικής αξίας 38,2 δις δολάρια.!

Πηγή του τεράστιου πλούτου των «ολίγων», είναι η άνιση κατανομή εισοδήματος σε βάρος των εργαζόμενων και των λαών. Σύμφωνα με στοιχεία του «Παγκόσμιου Οργανισμού Εργασίας» (ILO: Global Wage Report), παρά την ανάκαμψη της παγκόσμιας οικονομίας τα τελευταία χρόνια και σχετική μείωση της ανεργίας, οι μισθοί απολαμβάνουν όλο και μικρότερο μερίδιο στο συνολικό παραγόμενο προϊόν. Το 2017 το μερίδιο τους ήταν λιγότερο από το 2016, αλλά και λιγότερο από το 2008.(!) Είναι χαρακτηριστικό ότι σε 52 χώρες υψηλού εισοδήματος, η παραγωγικότητα της εργασίας μεταξύ 1999-2017, αυξήθηκε κατά 17%, ενώ οι πραγματικοί μισθοί αυξήθηκαν μόνο 13% και σε άλλες, όπως στην Ελλάδα μειώθηκαν στο επίπεδο των αρχών δεκαετίας ‘90. Ειδικότερα στις αναπτυγμένες χώρες του G-20, το μερίδιο των πραγματικών μισθών στο ΑΕΠ, στο διάστημα 2015-17, συρρικνώθηκε κατά 3%. Η αποσύνδεση της αύξησης των μισθών από την παραγωγικότητα, εξηγεί, σύμφωνα με την ILO, γιατί το μερίδιο των μισθών είναι μικρότερο από εκείνο που ήταν στις αρχές της δεκαετίας ’90.

Έχει μέλλον το μοντέλο 996;

Εκτός από την άνιση κατανομή και ανακατανομή του εισοδήματος και πλούτου, όπου όλο και «περισσότεροι» δουλεύουν για να ωφελούνται «λιγότεροι», η άλλη όψη της καπιταλιστικής συσσώρευσης, είναι η αύξηση του επιπέδου ανεργίας σε όλες τις χώρες και σε ορισμένες όπως στην Ελλάδα, σε υψηλά επίπεδα. Ταυτόχρονα οι ώρες εργασίας όλο και αυξάνονται, είτε με την ανεπίσημη παραβίαση του 8ωρου, είτε με τη μη καταβολή υπερωριακής αμοιβής, είτε με ελαστικές μορφές απασχόλησης και εντατικοποίησης εργασίας, κά. Τελευταία αρχίζει να καλλιεργείται η ιδέα της επιστροφής στον 19ο αιώνα (!), δηλ. στη 12ωρη απασχόληση. Αρχή έγινε με μια πρόσφατη νομοθετική ρύθμιση στη σύγχρονη Αυστρία (2018) όπου πέρασε νόμος για «δυνατότητα» (!) 12ωρης ημερήσιας εργασίας και 60ωρης εβδομαδιαίας απασχόλησης.! Βέβαια στη μακρινή Κίνα, εν έτη 2019, ένας Κινέζος δισεκατομμυριούχος,  ο Τζακ Μα, ιδρυτής του ομίλου «Alibaba», μιλώντας στους εργαζομένους της εταιρείας, πρόβαλε ως ιδανικό το ωράριο εργασίας «996». Δηλαδή δουλειά από τις 9 το πρωί έως τις 9 το βράδυ, για 6 ημέρες την εβδομάδα.! Σύνολο 72 ώρες.! Πρόκειται για ωράριο το οποίο ο ίδιος θεωρεί ευλογία»(!!!). Η φράση μας φέρνει στην εποχή του Μαρξ, που έλεγε από το 1863, ότι …«μόνιμη τάση του κεφαλαίου είναι να υποβιβάσει τους εργάτες μέχρι σε αυτό το μηδενιστικό επίπεδο». (Το Κεφάλαιο, Α’ τόμος, σελίδα 621).

Ελπιδοφόρο μέλλον δίνει το μοντέλο 35-5

Το ερώτημα που προκύπτει είναι, αν υπάρχει εναλλακτική λύση που να δίνει ελπιδοφόρα προοπτική στους εργαζόμενους και συνολικά την κοινωνία, πολύ περισσότερο που στις συνθήκες των ψηφιακών τεχνολογιών (ρομπότ, τεχνητή νοημοσύνη κά), συνεπάγεται μείωση της «ζωντανής» εργασίας και απελευθέρωση εργατικών χεριών. Μπορεί άραγε να υπάρξει ουσιαστική λύση, εξασφάλισης απασχόλησης, υψηλού εισοδήματος και βελτίωση του βιοτικού επιπέδου για όλους τους ανθρώπους στον πλανήτη; Ασφαλώς και υπάρχει.!! Ένα πρώτο βήμα θα ήταν, η μείωση του χρόνου εργασίας, χωρίς μείωση αποδοχών και ταυτόχρονα δικαιότερη κατανομή και ανακατανομή εισοδήματος και πλούτου για κάλυψη θεμελιωδών κοινωνικών αναγκών. Δηλαδή να περάσουμε άμεσα στις 35 ώρες εβδομαδιαίας απασχόλησης και σε 5ήμερη εργασία. Με λίγα λόγια το μοντέλο 35-5.! Ένα τέτοιο μέτρο είναι απόλυτα ρεαλιστικό αν σκεφτούμε ότι πριν μερικές δεκαετίες, στις αναπτυγμένες χώρες, εκτός από 5ημερο και 40ωρο, υπήρχαν πληρωμένες διακοπές 4 εβδομάδων, «κοινωνικό κράτος» με δημόσιες παροχές σε υγεία, παιδεία, κοινωνικές υπηρεσίες κά. Όλα αυτά σε μεγάλο βαθμό, με την εφαρμογή του νεοφιλελεύθερου μοντέλου, «εξαερώθηκαν» για τις ανάγκες της καπιταλιστικής συσσώρευσης.

Ωστόσο η «επίλυση της αντίθεσης», προϋποθέτει και έναν «φορέα ανατροπής». Ένα ισχυρό εργατικό κίνημα, που θα κάνει την «απαλλοτρίωση των απαλλοτριωτών» και εφαρμογή της αρχής «στον καθένα σύμφωνα με την προσφορά του και ανάλογα με τις δυνατότητες του». Αυτό το ελπιδοφόρο μήνυμα παραμένει πάντα επίκαιρο, σε κάθε Εργατική Πρωτομαγιά, όπως και στη φετινή, του 2019.!  



*Γιάννης Τόλιος, διδάκτωρ Οικονομικών και υποψήφιος Ευρωβουλευτής της «Λαϊκής Ενότητας - Μετώπου Ανατροπής»

 

e-mail:ytolios@gmail.com                                                                 https://ytoliosblog.wordpress.com

Βλέπει κατάρρευση και επιτίθεται – Η Τουρκία παίζει επικίνδυνα με την ελληνική αδυναμία (του Δημήτρη Μηλάκα)

Δευτέρα, 19/03/2018 - 20:00
του Δημήτρη Μηλάκα


Για την ένταση που καθημερινά κλιμακώνεται στις ελληνοτουρκικές σχέσεις το τελευταίο διάστημα «κυκλοφορούν» πολλές επιμέρους εξηγήσεις, οι οποίες περιστρέφονται γύρω από την αιτία, ωστόσο αδυνατούν ή αποφεύγουν να τη θίξουν: πρόκειται για την απόλυτη κατάρρευση της ελληνικής στρατηγικής των τελευταίων δεκαετιών έναντι της Τουρκίας. 


Τα αίτια των καταστροφών, άλλωστε, σαν αυτή που μπορεί να προκύψει από μια πιθανή – όπως εμφανίζεται πια – εκδήλωση ενός ελληνοτουρκικού στρατιωτικού επεισοδίου, διερευνώνται κατά κανόνα εκ των υστέρων, είτε για να αναζητηθούν εξιλαστήρια θύματα και αποδιοπομπαίοι τράγοι είτε για να καταγραφούν στις σελίδες της Ιστορίας. 



Παρακολουθώντας τις τρέχουσες εξελίξεις στα ελληνοτουρκικά (κοιτάζοντας δηλαδή την ιστορία που γράφεται μέρα με τη μέρα) το ελληνικό πολιτικό σύστημα, συνεπικουρούμενο (και) από τα ΜΜΕ, περιορίζεται σε καταγραφές περιστατικών και διαπιστώσεις μέσα από διάφορα πολιτικά πρίσματα και αντιλήψεις. Όλα αυτά έχουν τη σημασία και την αξία τους, ωστόσο αποφεύγουν ή αδυνατούν να προσδιορίσουν την αιτία του «κακού» και κατά συνέπεια να παρέμβουν προσπαθώντας να αποτρέψουν μια πιθανή ελληνοτουρκική στρατιωτική θερμή αντιπαράθεση.



«Μισές» αλήθειες



Το ελληνικό πολιτικό σύστημα (και τα ΜΜΕ) αποδίδει, σε γενικές γραμμές, την κλιμάκωση της έντασης στα ελληνοτουρκικά:



1 Στα εσωτερικά πολιτικά προβλήματα του Ερντογάν που τον «αναγκάζουν» να αναζητήσει τη συμμαχία των εθνικιστών «γκρίζων λύκων».

2 Στα προβλήματα που αντιμετωπίζει η Τουρκία στις πολεμικές επιχειρήσεις που έχει αναλάβει στη Συρία.

3 Στα προβλήματα που έχουν ανακύψει στις αμερικανοτουρκικές σχέσεις.

4 Στα σκληρά παιχνίδια αντιπαράθεσης μεταξύ των μεγαλοαστικών τάξεων Ελλάδας και Τουρκίας, οι οποίες θέλουν να πάρουν μέρος στο ενεργειακό πάρτι που στήνεται στην περιοχή.

5 Στην πάγια διάθεση της Τουρκίας να αναθεωρήσει εις βάρος της Ελλάδας τις Συνθήκες (της Λωζάννης κατά κύριο λόγο) που περιγράφουν τα όρια της γειτονίας.



Όλα τα παραπάνω ισχύουν σε έναν βαθμό και αποτυπώνονται καθημερινά είτε στις δηλώσεις των αξιωματούχων των δύο χωρών είτε, πολύ περισσότερο, στις κινήσεις των στρατιωτικών τους δυνάμεων σε επίμαχες περιοχές στο Αιγαίο και την Ανατολική Μεσόγειο (Καστελλόριζο). Κάτι που επίσης ισχύει είναι ότι, ειδικά τα δύο τελευταία χρόνια, οι τουρκικές ένοπλες δυνάμεις έχουν μεγιστοποιήσει τις κινήσεις τους με στόχο την επίδειξη δύναμης ικανής να επιβάλει de facto την αναθεώρηση του καθεστώτος στην περιοχή.



Χωρίς στρατηγική



Ωστόσο τίποτε από αυτά (μόνο του ή όλα μαζί) δεν εξηγεί την αιτία εκδήλωσης της έξαρσης των τουρκικών κινήσεων (και σε στρατιωτικό επίπεδο) την τελευταία διετία. Η αιτία, την οποία το ελληνικό πολιτικό σύστημα αποφεύγει να δει – διότι, αν το κάνει, θα πρέπει να αναλάβει και τις τεράστιες ευθύνες του – είναι η κατάρρευση της «εθνικής στρατηγικής» έναντι της Τουρκίας και η απόλυτη αδυναμία του να την αντικαταστήσει.



Η ελληνική εθνική στρατηγική έναντι της Τουρκίας διαμορφώθηκε από τη δεκαετία του 1970 (μετά την τραυματική εμπειρία της κατάληψης της Βόρειας Κύπρου) και είχε, σε γενικές γραμμές, δύο αντικρουόμενα χαρακτηριστικά που τελικά οδήγησαν στην κατάρρευσή της: την αποτροπή και τον κατευνασμό. Στον αντιφατικό χαρακτήρα αυτών των δύο παραμέτρων της εθνικής στρατηγικής ή της αδυναμίας των ελληνικών κυβερνήσεων να αξιοποιήσουν τα βέλτιστα κάθε φορά χαρακτηριστικά τους που απαιτούσαν οι περιστάσεις οφείλεται τελικά η απονεύρωση και η κατάρρευση στο σύνολό της.



Τζάμπα λεφτά



Στο πλαίσιο της αποτροπής οι ελληνικές κυβερνήσεις μετέτρεψαν τη χώρα σε έναν από τους καλύτερους πελάτες των πολεμικών βιομηχανιών παγκοσμίως. Η χώρα υλοποίησε θηριώδη εξοπλιστικά προγράμματα, ωστόσο το δημόσιο χρήμα δεν έπιασε τόπο γιατί δαπανήθηκε με κριτήριο τις μίζες και την εξασφάλιση συμβατότητας των ελληνικών ενόπλων δυνάμεων με τις δυνάμεις του ΝΑΤΟ. 



Αξίζει να σημειωθεί ότι οι εν λόγω δαπάνες «συμμετέχουν» στο 25% του χρέους της χώρας, όπως έχει παραδεχτεί σε ομιλία του στη Βουλή αρμόδιος επί των οικονομικών υπουργός (Νίκος Χριστοδουλάκης). Οι σημερινές επιχειρησιακές αδυναμίες των ελληνικών ενόπλων δυνάμεων, εξ αιτίας ακριβώς των άστοχων τεράστιων δαπανών του πρόσφατου παρελθόντος, επιδεινώνονται καθημερινά από την οικονομική χρεοκοπία της χώρας την τελευταία δεκαετία, δίνοντας στην Τουρκία πλεονεκτήματα «επί του πεδίου», τα οποία ευχαρίστως και επιμελώς εκμεταλλεύεται.



Φρούδες ελπίδες



Ο κατευνασμός, ως δεύτερη παράμετρος της ελληνικής εθνικής στρατηγικής, εκδηλώθηκε κατά κύριο λόγο με τη συμπαράσταση των ελληνικών κυβερνήσεων στην ευρωπαϊκή πορεία της Τουρκίας. Αρκεί να θυμηθούμε ότι για χάρη του κατευνασμού η Ελλάδα υποχώρησε από τη θέση ότι δεν πρόκειται να επιτρέψει την έναρξη ενταξιακών διαπραγματεύσεων της Τουρκίας στην Ε.Ε. αν δεν αποχωρήσει ο τουρκικός στρατός κατοχής. 



Η ελληνική υποχώρηση έγινε με αντάλλαγμα την ένταξη της Κύπρου στην Ε.Ε. και την ευρωζώνη και όλοι πια σε Ελλάδα και Κύπρο μπορούν να μετρήσουν κέρδη και ζημιές: ο τουρκικός στρατός παραμένει και απειλεί, η Κύπρος πλήρωσε και αυτή το μερίδιό της (χρεοκοπία – μνημόνιο) στις γερμανικές τράπεζες, η Τουρκία ασκεί πειρατική πολιτική στην κυπριακή ΑΟΖ και η Ε.Ε. παρακολουθεί και… συμπαρίσταται. 



Είναι ολοφάνερο, σε όσους τουλάχιστον επιθυμούν να δουν τα πράγματα όπως είναι, ότι και αυτή η παράμετρος (κατευνασμός) της ελληνικής εθνικής στρατηγικής έναντι της Τουρκίας κατέρρευσε όταν έγινε σαφές ότι ούτε οι εταίροι επιθυμούν την Τουρκία εντός της Ένωσης ούτε η Τουρκία επιθυμεί να συμβιβαστεί με τον έλεγχο των Βρυξελλών.



Γυμνοί στην καταιγίδα



Οι συζητήσεις των τελευταίων ημερών στην Αθήνα περί της ανάγκης δημιουργίας ενός Συμβουλίου Εθνικής Ασφάλειας, όπως αυτές προέκυψαν από τη συνάντηση του πρωθυπουργού Αλέξη Τσίπρα με τον αρχηγό του Ποταμιού Σταύρο Θεοδωράκη, περιγράφουν σε έναν βαθμό το άγχος του ελληνικού πολιτικού συστήματος, το οποίο διαπιστώνει ότι με ευθύνη του η χώρα είναι γυμνή (χωρίς στρατηγική) απέναντι σε κινδύνους οι οποίοι εμφανίζονται καθημερινά από τις επιδείξεις ισχύος των τουρκικών στρατιωτικών δυνάμεων. 



Χωρίς την ικανότητα σχεδιασμού αντίδρασης και απάντησης απέναντι σε ένα πιθανό – όπως οι πάντες πια ομολογούν – στρατιωτικό επεισόδιο, η σημερινή κυβέρνηση εμφανίζεται στρατηγικά και ιδεολογικά (καθώς η στρατιωτική παράμετρος ισχύος της χώρας ουδέποτε υπήρξε προσφιλής συλλογισμός στις αναλύσεις της) μετέωρη, με αποτέλεσμα να ψάχνει σήμερα προστάτες στην Ευρωπαϊκή Ένωση (που σφυρίζει αδιάφορα), το ΝΑΤΟ (που το παίζει Πόντιος Πιλάτος) και τους Αμερικανούς (οι οποίοι, για να κάνουν τη δουλειά τους, μπορούν να πουλήσουν τη μάνα τους, πόσο μάλλον την «πρώτη φορά Αριστερά» κυβέρνηση και τον Αλέξη Τσίπρα…).





Πηγή: topontiki.gr– Δημοσιεύτηκε στο ΠΟΝΤΙΚΙ, τεύχος 2012 στις 15-03-2018

Τ. Γκαλμπρέιθ: " Η ελληνική κυβέρνηση ούτε θα πέσει, ούτε θα υποκύψει"

Σάββατο, 06/06/2015 - 00:00
"Η Αθήνα έχει δίκιο να αρνείται τη συνέχιση μίας αντιπαραγωγικής πολιτικής" τονίζει ο οικονομολόγος Τζέημς Γκαλμπρέιθ σε άρθρο του στην βελγική εφημερίδα "LE SOIR" με τον τίτλο "H ελληνική κυβέρνηση ούτε θα πέσει, ούτε θα υποκύψει".

Σκληρότερη στάση απέναντι στη Ρωσία ζητεί ο Κάμερον

Παρασκευή, 25/07/2014 - 11:30
Ο Βρετανός πρωθυπουργός Ντέιβιντ Κάμερον σε άρθρο του στην εφημερίδα New York Daily News, καλεί την Ε.Ε. να εναντιωθεί στη Ρωσία ώστε να δοθεί τέλος στη σύγκρουση στην Ουκρανία «προτού χαθούν και άλλες αθώες ζωές».