ΑΙΣΧΥΛΟΥ «ΠΕΡΣΕΣ»
Σάββατο 5 Αυγούστου, ώρα: 21.00

Ρωμαϊκό Ωδείο Νικόπολης, Πρέβεζα

Μετάφραση: Γιώργος Μπλάνας
Σκηνοθεσία: Σάββας Στρούμπος

Παίζουν οι ηθοποιοί: 
Ρόζυ Μονάκη, Έβελυν Ασουάντ, Μπάμπης Αλεφάντης, Άννα Μαρκά Μπονισέλ, Έλλη Ιγγλίζ, Ντίνος Παπαγεωργίου

Ηλεκτρονική Προπώληση:
https://www.ticketservices.gr/event/omada-simeio-miden-perses-tou-aisxylou/?lang=el

Η Ομάδα Σημείο Μηδέν και ο σκηνοθέτης Σάββας Στρούμπος παρουσιάζουν – για 2η χρονιά – την τραγωδία του Αισχύλου «Πέρσες» σε μετάφραση Γιώργου Μπλάνα. Η παράσταση που ξεχώρισε κατά την 1η παρουσίασή της και γνώρισε, σε όλους τους σταθμούς της, τη θερμή ανταπόκριση του κοινού, θα παρουσιαστεί το Σάββατο 5 Αυγούστου στο Ρωμαϊκό Ωδείο Νικόπολης στην Πρέβεζα. 
Αξίζει να σημειωθεί πως οι Πέρσες θα ταξιδέψουν και στην Αυστρία όπου θα παρουσιαστούν το Σάββατο 19 Αυγούστου στο Art Carnuntum στο πλαίσιο του Welttheater Festival. 
Για την παράσταση πραγματοποιήθηκε πολύμηνο εργαστήριο εστιασμένο στην αρχαία τραγωδία σύμφωνα με τον τρόπο δουλειάς και προετοιμασίας της Ομάδας Σημείο Μηδέν και του σκηνοθέτη Σάββα Στρούμπου. 

Λίγα λόγια για τους «Πέρσες» του Αισχύλου (472 π.Χ). 
Πρόκειται για την πρώτη τραγωδία που αντλεί τη θεματολογία της από ιστορικά γεγονότα (και μάλιστα μόνο κατά οκτώ χρόνια προγενέστερα από την παρουσίασή της στο κοινό) καθώς πραγματεύεται την οδύνη των Περσών όταν πληροφορούνται για τη συντριπτική ήττα τους στη Σαλαμίνα μάχη στην οποία είχε λάβει μέρος ο ίδιος ο συγγραφέας. Συχνά αναφερόμενη ως «αντιπολεμική» η τραγωδία του Αισχύλου «Πέρσες» στέκεται κριτικά απέναντι σε κάθε είδους υπεροψία και επεκτατισμό σεβόμενη τον θρήνο των ηττημένων και αποδοκιμάζοντας την αλαζονεία των νικητών.

Σκηνοθετικό σημείωμα
ΓΙΑ ΤΟΥΣ «ΠΕΡΣΕΣ» ΤΟΥ ΑΙΣΧΥΛΟΥ
Από το τέλος της Ιστορίας στο τοπίο της Νέμεσης
Οι «ΠΕΡΣΕΣ» παίζονται μέσα στο τοπίο της Νέμεσης (στιγμή της θεϊκής οργής και εκδίκησης). Τα προηγούμενα στάδια του φοβερού τρίπτυχου της αρχαίας Ελληνικής τραγωδίας Ύβρη (βίαιη, αυθάδης και αλαζονική στάση) και Άτη (θόλωμα, τύφλωση του νου) έχουν ήδη προηγηθεί, εφόσον βρισκόμαστε, επί της ουσίας, στην αρχή του οδυνηρού τέλους της Περσικής αυτοκρατορίας. Στην προσπάθειά τους να επεξεργαστούν το αίσθημα του τρόμου που τους κατακλύζει, οι Πέρσες καταλαμβάνονται από την παραφορά της υπεροπλίας τους. Από την τερατώδη τάση τους για ολοένα και περισσότερη δύναμη, πλούτο, εξουσία, από τον αλόγιστο επεκτατισμό τους, όπως και από τη μανία να πολεμούν αδιάκοπα, ώσπου να κατακτήσουν τα επιθυμητά εδάφη, θεωρώντας παράπλευρες απώλειες τους όποιους νεκρούς, τις όποιες καταστροφές επιφέρει η στάση τους. 

Με την έναρξη, λοιπόν, του έργου βρισκόμαστε στο τοπίο της Νέμεσης. Η Τίση (τιμωρία και συντριβή) επέρχεται. Αγωνία και φόβος. Νέα δεν έρχονται από πουθενά, ωστόσο όλοι αισθάνονται την καταστροφή που έχει συντελεστεί στο πεδίο της μάχης, για την ακρίβεια στο θαλάσσιο ανθρωποσφαγείο της ναυμαχίας της Σαλαμίνας, χωρίς κανείς να τολμά να το παραδεχτεί. Οι Πέρσες αρνούνται πεισματικά να βγάλουν τα συμπεράσματα από τις πολύνεκρες μάχες της προηγούμενης περιόδου. 

Ο Αισχύλος δεν γελοιοποιεί τους εχθρούς της Αθήνας, την ίδια στιγμή, η κριτική του είναι απολύτως αμείλικτη, κυρίως σε ότι αφορά τη θέλησή τους για εξουσία και πλούτο, την ιμπεριαλιστική τους αμετροέπεια. Εξορύσσει την τραγική ύλη από το αδιέξοδο των Περσών μέσα στο τοπίο της Νέμεσης. Όσο αρνούνται να λειτουργήσουν αναστοχαστικά και αυτοκριτικά, να αμφισβητήσουν ριζικά την ανθρωποφαγική τους στάση και να δουν πώς θα αντιμετωπίσουν την επερχόμενη καταστροφή, ο μόνος δρόμος που τους απομένει είναι ο άγριος και άνευ όρων και ορίων θρήνος. Η θρηνητική αγριότητα των Περσών συνδέεται με την κριτική στάση του ποιητή απέναντι στη στάση τους. Η σύνδεση των δύο αυτών διαστάσεων φωτίζει την τραγική κλίμακα της τραγωδίας των Περσών. Εκστατικός θρήνος και κριτική στάση έχουν κοινή ρίζα, κι αυτό γιατί χρειάζεται να καταδειχθεί όσο πιο καθαρά η τρομερή πτώση των πάλαι ποτέ πανίσχυρων εξουσιαστών και αλαζόνων Περσών.

Αν ο Αισχύλος σάρκαζε ή γελοιοποιούσε τους Πέρσες δεν θα ήταν παρά μια ποιητική και πολιτική μικρότητα από μέρους του. Ο Αθηναίος τραγικός δεν θα μπορούσε να βαδίσει σε τέτοια μονοπάτια. Αντιθέτως. Μέσα από τη στάση των Περσών – στάση βαθιάς συνειδησιακής και πολιτικής τυφλότητας – με τα τραγικά της αποτελέσματα, φωτογραφίζει την εξελισσόμενη ιμπεριαλιστική αλαζονεία των ίδιων των Αθηναίων, οι οποίοι, με πρόσχημα τις δημοκρατικές τους αρχές, επιδίδονται στην ίδια αδηφάγα πολιτική με τους χειρότερους εχθρούς τους. Μάλιστα, γίνεται τόσο σκληρός με τους συμπατριώτες του, ώστε να τους παρομοιάζει κριτικά με τους Πέρσες, οκτώ μόλις χρόνια μετά την ναυμαχία της Σαλαμίνας (Η τραγωδία γράφεται και παίζεται το 472 πΧ, η ναυμαχία της Σαλαμίνας χρονολογείται στο 480πΧ). Ο Αισχύλος βλέπει το επερχόμενο τέλος της Αθηναϊκής δημοκρατίας (Η ήττα της Αθήνας από τη Σπάρτη χρονολογείται το 404πΧ, όπου και τελειώνει ο Πελοποννησιακός Πόλεμος) και προειδοποιεί, τονίζοντας τις δημοκρατικές αξίες οι οποίες τείνουν να ξεχαστούν λόγω της ιμπεριαλιστικής αλαζονείας. 

Ο Αισχύλος μέσα από τους Πέρσες δείχνει τους Αθηναίους, κι έτσι δημιουργεί ένα ποιητικό φίλτρο κριτικής στάσης για να εκφράσει την πολιτική, κοινωνική και υπαρξιακή του αγωνία σε ότι αφορά την ίδια τη δημοκρατία. Ας πράξουμε αναλόγως. Στους «Πέρσες» αντικατοπτρίζεται η κάθε αλαζονική, αιμοδιψής κι επεκτατική εξουσία. Πόσο κοντά μας είναι το εκτυφλωτικό αφήγημα περί «τέλους της Ιστορίας». Πόση αλαζονική υπεροψία των υποτιθέμενων νικητών, πόση επεκτατική μανία, πόσος κενός αγριανθρωπισμός. Ο χρόνος του τώρα μας βρίσκει σε ένα αντίστοιχο τοπίο Νέμεσης. Όμως, για πόσο ακόμα θα συνεχίζεται η τραγωδία της χειμαζόμενης ανθρωπότητας;

Η παράσταση της Ομάδας Σημείο Μηδέν θα είναι το αποτέλεσμα πολύμηνου εργαστηρίου πάνω στην αρχαία τραγωδία. Βάση της ερευνητικής διαδικασίας αποτελεί η μέθοδος ψυχοφυσικής εκπαίδευσης ηθοποιών του Θ.Τερζόπουλου. Στην παράσταση συμμετέχουν έξι ηθοποιοί. Όλοι αποτελούν τον χορό, μέσα από τον οποίο αναδύονται τα πρόσωπα του έργου. 
Σάββας Στρούμπος

Συντελεστές

Μετάφραση: Γιώργος Μπλάνας
Σκηνοθεσία: Σάββας Στρούμπος
Σκηνικά, κοστούμια: Κατερίνα Παπαγεωργίου
Φωτισμοί: Κώστας Μπεθάνης
Ηχοτοπίο: Ζήσης Σέγκλιας 
Δραματολόγος: Μαρία Σικιτάνο
Κατασκευή κοστουμιών: Ελένη Χασιώτη
Μακιγιάζ: Βιργινία Τσιχλάκη
Βοηθός σκηνοθέτη: Σπύρος Μπέτσης
Φωτογραφίες παράστασης: Δημήτρης Μαόφης
Επικοινωνία: Μαριάννα Παπάκη, Νώντας Δουζίνας

Διανομή (με σειρά εμφάνισης):
Κορυφαία Χορού: Ρόζυ Μονάκη
Άτοσσα: Έβελυν Ασουάντ
Αγγελιαφόρος: Μπάμπης Αλεφάντης, Άννα Μαρκά Μπονισέλ
Δαρείος: Έλλη Ιγγλίζ
Ξέρξης: Ντίνος Παπαγεωργίου
Χορός: Η ομάδα

Έγραψαν για την παράσταση

«Το πιο σημαντικό επίτευγμα της σκηνοθετικής προσέγγισης του Σάββα Στρούμπου είναι ότι κατάφερε –με συνοδοιπόρο την ποιητική αλλά άμεση μετάφραση του Γιώργου Μπλάνα– να ακουστεί στο κοινό ατόφιος ο λόγος του ποιητή, εμφανίζοντας παράλληλα μια πιο ψυχαναλυτική προσέγγιση στον πόνο της απώλειας των ηττημένων –«θυμός έσωθεν»-αλλά και στην αδυσώπητη δίψα για εξουσία των κατακτητών». Γιώτα Δημητριάδη | Viewtag.gr

«Πρόκειται για μία αξιόλογη δουλειά συνόλου, με έξι ισάξιους ερμηνευτές σε μια ποιητική ανάπλαση του υλικού μέσα από τις φωνές και τα σώματά τους. Η καλλιτεχνική ομάδα -αποτελούμενη από την Ρόζυ Μονάκη, την Έβελυν Ασουάντ, τον Μπάμπη Αλεφάντη, την Άννα Μαρκά Μπονισέλ, την Έλλη Ιγγλίζ και τον Ντίνο Παπαγεωργίου- λειτουργεί υποδειγματικά με στοχοπροσήλωση, άρτια τεχνική σώματος φωνής αναπνοής, πειθαρχία, κοινό όραμα, πολύ ταλέντο. Στο υπέροχο ηχητικό σύμπαν, του Ζήση Σέγκλια, τα κορμιά τους πάλλονται συθέμελα και οι φωνές τους είναι το ηχείο του λόγου, χωρίς «ψείρες» και χειλόφωνα. Λιτή η σκηνογραφία και ενδεικτικά τα κοστούμια της Κατερίνας Παπαγεωργίου.  Άρτιες οι φωτοσκιάσεις του Κώστα Μπεθάνη. Αδιαμφισβήτα, πρόκειται για δείγμα γραφής ενός σκηνοθέτη με άποψη και εκφραστικό κύρος. Μια σπουδή στην έννοια της συντριβής κι ένας ύμνος στη δικαιοσύνη μέσα από την πνευματική διαδρομή μιας αξιέπαινης ομάδας». [Ντίνα Καρρά | Onlytheater.gr]

«Μία εξαιρετική θεατρική παράσταση , προσεγμένη, αυτοτελώς δομημένη, με πληθωρικές ερμηνείες, τέλεια σκηνική οικονομία και εμπνευσμένη σκηνοθετική γεωμετρία» . Ελένη Χρύση | Enetpress.gr

«Το αντιπολεμικό μήνυμα που προβάλλεται στο κείμενο του Αισχύλου και αποτυπώνει η Ομάδα Σημείο Μηδέν μέσα από το τοπίο της Νέμεσης –της θεϊκής οργής και εκδίκησης– είναι διαχρονικό και πιο επίκαιρο από ποτέ». Διονυσία Σταμούλη | Πριν

«Καταπληκτικές οι ερμηνείες σε αυτό το θέατρο συνόλου […] Το αποτέλεσμα άριστο θεατρικά, εκφραστικά, εικαστικά, χοροτεχνικά! Οι ερμηνείες πολύ δουλεμένες, το ίδιο και καθαρή σκηνοθετική ματιά». Μαρία Μαρή | In2life.gr 

«Οι ηθοποιοί της ομάδας ερμηνεύουν ρόλους με διαρκή οίστρο και σωματική, φωνητική ένταση και, ταυτόχρονα, είναι μέλη του Χορού. Είναι όλοι τους εξοπλισμένοι στο έπακρον με την τεχνική του σωματικού θέατρου και αποδίδουν εξίσου εντυπωσιακά τη σκηνοθετική οδηγία, ώστε το κοινό παρακολουθεί καθηλωμένο τα δρώμενα». | Cityportal.gr

«Από τα επιβλητικά κοστούμια μέχρι την καλά κουρδισμένη ομάδα που δένει αρμονικά συμπληρώνοντας ο ένας τον άλλον, καθιστά αυτή την παράσταση ένα μικρό διαμαντάκι. Η σκηνοθεσία του Σάββα Στρούμπου δίνει την δυνατότητα στον θεατή να μείνει προσηλωμένος και το έργο να γίνει εύκολο κατανοητό σε αυτόν. Ένα επιχείρημα δύσκολα αλλά συνάμα εντυπωσιακό καθώς απλώνεται απλόχερα στον θεατή όλες οι συναισθηματικές διακυμάνσεις της ήττας αλλά και ο αντίποδας της νίκης». Αλεξία Βλάρα | Openmind

«Μια παράσταση σπουδή «στην πολιτική, κοινωνική και υπαρξιακή αγωνία, αναφορικά με την ίδια τη δημοκρατία». Μια παράσταση κραυγή και θρήνος, όπου γίνεται σαφές ότι η Ύβρη, η  Άτη, η Νέμεση και η Τίση, αποτελούν την νομοτελειακή Μοίρα του Σύμπαντος». [Έλενα Χατζοπούλου | Sinwebradio]

Επόμενοι σταθμοί περιοδείας:
Αυστρία  - Art Carnuntum στο πλαίσιο του Welttheater Festival: Σάββατο 19 Αυγούστου
Θεσσαλονίκη – Θέατρο Δάσους στο πλαίσιο του Φεστιβάλ Δάσους: Τρίτη 29 Αυγούστου 

Περισσότερες πληροφορίες για την ομάδα, κριτικές των παραστάσεων, συνεντεύξεις και φωτογραφικό υλικό μπορείτε να βρείτε στη σελίδα http://simeiomiden.gr/ 
Facebook: Ομάδα Σημείο Μηδέν (@omadasimeiomiden)
Instagram: Ομάδα Σημείο Μηδέν (@zeropointtheater)

 

Info:
Ημερομηνία:
Σάββατο 5 Αυγούστου 2023, στις 21.00
Πληροφορίες-Κρατήσεις:
Τηλ.: 210-3225207, http://simeiomiden.gr/
Ηλεκτρονική Προπώληση: 
https://www.ticketservices.gr/event/omada-simeio-miden-perses-tou-aisxylou/?lang=el 
Τιμές εισιτηρίων:
Κανονικό: 15€ 
Μειωμένο: 10€
Το μειωμένο εισιτήριο αφορά φοιτητές, ανέργους ΟΑΕΔ, ΑμεΑ, συνοδούς ΑμεΑ, άνω των 65, ΟΛΜΕ-ΔΟΕ
 

ΑΙΣΧΥΛΟΥ «ΠΕΡΣΕΣ»
Τρίτη 11 Ιουλίου, στις 21.00 -  Θέατρο Βράχων Βύρωνας 

Φεστιβάλ «Στη Σκιά των βράχων 2023» 
Διοργάνωση:  
Διαδημοτικό Δίκτυο Πολιτισμού Βύρωνα, Δάφνης – Υμηττού

Μετάφραση: Γιώργος Μπλάνας
Σκηνοθεσία: Σάββας Στρούμπος

Παίζουν οι ηθοποιοί: 
Ρόζυ Μονάκη, Έβελυν Ασουάντ, Μπάμπης Αλεφάντης, Άννα Μαρκά Μπονισέλ, Έλλη Ιγγλίζ, Ντίνος Παπαγεωργίου

Ηλεκτρονική Προπώληση:
https://www.ticketservices.gr/event/omada-simeio-miden-perses-tou-aisxylou/?lang=el

Η Ομάδα Σημείο Μηδέν και ο σκηνοθέτης Σάββας Στρούμπος παρουσιάζουν – για 2η χρονιά – την τραγωδία του Αισχύλου «Πέρσες» σε μετάφραση Γιώργου Μπλάνα. Η παράσταση που ξεχώρισε κατά την 1η παρουσίασή της και γνώρισε, σε όλους τους σταθμούς της, τη θερμή ανταπόκριση του κοινού, θα παρουσιαστεί την Τρίτη 11 Ιουλίου στο Θέατρο Βράχων στον Βύρωνα στο πλαίσιο των εκδηλώσεων του Φεστιβάλ Στη Σκιά των Βράχων που διοργανώνεται από  Διαδημοτικό Δίκτυο Πολιτισμού Βύρωνα, Δάφνης – Υμηττού. 
Αξίζει να σημειωθεί πως οι Πέρσες θα ταξιδέψουν και στην Αυστρία όπου θα παρουσιαστούν το Σάββατο 19 Αυγούστου στο Art Carnuntum στο πλαίσιο του Welttheater Festival. 

Για την παράσταση πραγματοποιήθηκε πολύμηνο εργαστήριο εστιασμένο στην αρχαία τραγωδία σύμφωνα με τον τρόπο δουλειάς και προετοιμασίας της Ομάδας Σημείο Μηδέν και του σκηνοθέτη Σάββα Στρούμπου. 
Λίγα λόγια για τους «Πέρσες» του Αισχύλου (472 π.Χ). 
Πρόκειται για την πρώτη τραγωδία που αντλεί τη θεματολογία της από ιστορικά γεγονότα (και μάλιστα μόνο κατά οκτώ χρόνια προγενέστερα από την παρουσίασή της στο κοινό) καθώς πραγματεύεται την οδύνη των Περσών όταν πληροφορούνται για τη συντριπτική ήττα τους στη Σαλαμίνα μάχη στην οποία είχε λάβει μέρος ο ίδιος ο συγγραφέας. Συχνά αναφερόμενη ως «αντιπολεμική» η τραγωδία του Αισχύλου «Πέρσες» στέκεται κριτικά απέναντι σε κάθε είδους υπεροψία και επεκτατισμό σεβόμενη τον θρήνο των ηττημένων και αποδοκιμάζοντας την αλαζονεία των νικητών.
Σκηνοθετικό σημείωμα
ΓΙΑ ΤΟΥΣ «ΠΕΡΣΕΣ» ΤΟΥ ΑΙΣΧΥΛΟΥ
Από το τέλος της Ιστορίας στο τοπίο της Νέμεσης
Οι «ΠΕΡΣΕΣ» παίζονται μέσα στο τοπίο της Νέμεσης (στιγμή της θεϊκής οργής και εκδίκησης). Τα προηγούμενα στάδια του φοβερού τρίπτυχου της αρχαίας Ελληνικής τραγωδίας Ύβρη (βίαιη, αυθάδης και αλαζονική στάση) και Άτη (θόλωμα, τύφλωση του νου) έχουν ήδη προηγηθεί, εφόσον βρισκόμαστε, επί της ουσίας, στην αρχή του οδυνηρού τέλους της Περσικής αυτοκρατορίας. Στην προσπάθειά τους να επεξεργαστούν το αίσθημα του τρόμου που τους κατακλύζει, οι Πέρσες καταλαμβάνονται από την παραφορά της υπεροπλίας τους. Από την τερατώδη τάση τους για ολοένα και περισσότερη δύναμη, πλούτο, εξουσία, από τον αλόγιστο επεκτατισμό τους, όπως και από τη μανία να πολεμούν αδιάκοπα, ώσπου να κατακτήσουν τα επιθυμητά εδάφη, θεωρώντας παράπλευρες απώλειες τους όποιους νεκρούς, τις όποιες καταστροφές επιφέρει η στάση τους. 
Με την έναρξη, λοιπόν, του έργου βρισκόμαστε στο τοπίο της Νέμεσης. Η Τίση (τιμωρία και συντριβή) επέρχεται. Αγωνία και φόβος. Νέα δεν έρχονται από πουθενά, ωστόσο όλοι αισθάνονται την καταστροφή που έχει συντελεστεί στο πεδίο της μάχης, για την ακρίβεια στο θαλάσσιο ανθρωποσφαγείο της ναυμαχίας της Σαλαμίνας, χωρίς κανείς να τολμά να το παραδεχτεί. Οι Πέρσες αρνούνται πεισματικά να βγάλουν τα συμπεράσματα από τις πολύνεκρες μάχες της προηγούμενης περιόδου. 
Ο Αισχύλος δεν γελοιοποιεί τους εχθρούς της Αθήνας, την ίδια στιγμή, η κριτική του είναι απολύτως αμείλικτη, κυρίως σε ότι αφορά τη θέλησή τους για εξουσία και πλούτο, την ιμπεριαλιστική τους αμετροέπεια. Εξορύσσει την τραγική ύλη από το αδιέξοδο των Περσών μέσα στο τοπίο της Νέμεσης. Όσο αρνούνται να λειτουργήσουν αναστοχαστικά και αυτοκριτικά, να αμφισβητήσουν ριζικά την ανθρωποφαγική τους στάση και να δουν πώς θα αντιμετωπίσουν την επερχόμενη καταστροφή, ο μόνος δρόμος που τους απομένει είναι ο άγριος και άνευ όρων και ορίων θρήνος. Η θρηνητική αγριότητα των Περσών συνδέεται με την κριτική στάση του ποιητή απέναντι στη στάση τους. Η σύνδεση των δύο αυτών διαστάσεων φωτίζει την τραγική κλίμακα της τραγωδίας των Περσών. Εκστατικός θρήνος και κριτική στάση έχουν κοινή ρίζα, κι αυτό γιατί χρειάζεται να καταδειχθεί όσο πιο καθαρά η τρομερή πτώση των πάλαι ποτέ πανίσχυρων εξουσιαστών και αλαζόνων Περσών.
Αν ο Αισχύλος σάρκαζε ή γελοιοποιούσε τους Πέρσες δεν θα ήταν παρά μια ποιητική και πολιτική μικρότητα από μέρους του. Ο Αθηναίος τραγικός δεν θα μπορούσε να βαδίσει σε τέτοια μονοπάτια. Αντιθέτως. Μέσα από τη στάση των Περσών – στάση βαθιάς συνειδησιακής και πολιτικής τυφλότητας – με τα τραγικά της αποτελέσματα, φωτογραφίζει την εξελισσόμενη ιμπεριαλιστική αλαζονεία των ίδιων των Αθηναίων, οι οποίοι, με πρόσχημα τις δημοκρατικές τους αρχές, επιδίδονται στην ίδια αδηφάγα πολιτική με τους χειρότερους εχθρούς τους. Μάλιστα, γίνεται τόσο σκληρός με τους συμπατριώτες του, ώστε να τους παρομοιάζει κριτικά με τους Πέρσες, οκτώ μόλις χρόνια μετά την ναυμαχία της Σαλαμίνας (Η τραγωδία γράφεται και παίζεται το 472 πΧ, η ναυμαχία της Σαλαμίνας χρονολογείται στο 480πΧ). Ο Αισχύλος βλέπει το επερχόμενο τέλος της Αθηναϊκής δημοκρατίας (Η ήττα της Αθήνας από τη Σπάρτη χρονολογείται το 404πΧ, όπου και τελειώνει ο Πελοποννησιακός Πόλεμος) και προειδοποιεί, τονίζοντας τις δημοκρατικές αξίες οι οποίες τείνουν να ξεχαστούν λόγω της ιμπεριαλιστικής αλαζονείας. 
Ο Αισχύλος μέσα από τους Πέρσες δείχνει τους Αθηναίους, κι έτσι δημιουργεί ένα ποιητικό φίλτρο κριτικής στάσης για να εκφράσει την πολιτική, κοινωνική και υπαρξιακή του αγωνία σε ότι αφορά την ίδια τη δημοκρατία. Ας πράξουμε αναλόγως. Στους «Πέρσες» αντικατοπτρίζεται η κάθε αλαζονική, αιμοδιψής κι επεκτατική εξουσία. Πόσο κοντά μας είναι το εκτυφλωτικό αφήγημα περί «τέλους της Ιστορίας». Πόση αλαζονική υπεροψία των υποτιθέμενων νικητών, πόση επεκτατική μανία, πόσος κενός αγριανθρωπισμός. Ο χρόνος του τώρα μας βρίσκει σε ένα αντίστοιχο τοπίο Νέμεσης. Όμως, για πόσο ακόμα θα συνεχίζεται η τραγωδία της χειμαζόμενης ανθρωπότητας;
Η παράσταση της Ομάδας Σημείο Μηδέν θα είναι το αποτέλεσμα πολύμηνου εργαστηρίου πάνω στην αρχαία τραγωδία. Βάση της ερευνητικής διαδικασίας αποτελεί η μέθοδος ψυχοφυσικής εκπαίδευσης ηθοποιών του Θ.Τερζόπουλου. Στην παράσταση συμμετέχουν έξι ηθοποιοί. Όλοι αποτελούν τον χορό, μέσα από τον οποίο αναδύονται τα πρόσωπα του έργου. 
Σάββας Στρούμπος
Συντελεστές
Μετάφραση: Γιώργος Μπλάνας
Σκηνοθεσία: Σάββας Στρούμπος
Σκηνικά, κοστούμια: Κατερίνα Παπαγεωργίου
Εικαστική εγκατάσταση: Χαράλαμπος Τερζόπουλος
Φωτισμοί: Κώστας Μπεθάνης
Ηχοτοπίο: Ζήσης Σέγκλιας 
Δραματολόγος: Μαρία Σικιτάνο
Κατασκευή κοστουμιών: Ελένη Χασιώτη
Μακιγιάζ: Βιργινία Τσιχλάκη
Βοηθός σκηνοθέτη: Σπύρος Μπέτσης
Φωτογραφίες παράστασης: Δημήτρης Μαόφης
Επικοινωνία: Μαριάννα Παπάκη, Νώντας Δουζίνας
Διανομή (με σειρά εμφάνισης):
Κορυφαία Χορού: Ρόζυ Μονάκη
Άτοσσα: Έβελυν Ασουάντ
Αγγελιαφόρος: Μπάμπης Αλεφάντης, Άννα Μαρκά Μπονισέλ
Δαρείος: Έλλη Ιγγλίζ
Ξέρξης: Ντίνος Παπαγεωργίου
Χορός: Η ομάδα

Έγραψαν για την παράσταση

«Το πιο σημαντικό επίτευγμα της σκηνοθετικής προσέγγισης του Σάββα Στρούμπου είναι ότι κατάφερε –με συνοδοιπόρο την ποιητική αλλά άμεση μετάφραση του Γιώργου Μπλάνα– να ακουστεί στο κοινό ατόφιος ο λόγος του ποιητή, εμφανίζοντας παράλληλα μια πιο ψυχαναλυτική προσέγγιση στον πόνο της απώλειας των ηττημένων –«θυμός έσωθεν»-αλλά και στην αδυσώπητη δίψα για εξουσία των κατακτητών». Γιώτα Δημητριάδη | Viewtag.gr

«Μία εξαιρετική θεατρική παράσταση , προσεγμένη, αυτοτελώς δομημένη, με πληθωρικές ερμηνείες, τέλεια σκηνική οικονομία και εμπνευσμένη σκηνοθετική γεωμετρία» . Ελένη Χρύση | Enetpress.gr

«Το αντιπολεμικό μήνυμα που προβάλλεται στο κείμενο του Αισχύλου και αποτυπώνει η Ομάδα Σημείο Μηδέν μέσα από το τοπίο της Νέμεσης –της θεϊκής οργής και εκδίκησης– είναι διαχρονικό και πιο επίκαιρο από ποτέ». Διονυσία Σταμούλη | Πριν

Επόμενοι σταθμοί περιοδείας:
Πρέβεζα - Ρωμαϊκό Ωδείο Νικόπολης: Σάββατο 5 Αυγούστου 
Αυστρία  - Art Carnuntum στο πλαίσιο του Welttheater Festival: Σάββατο 19 Αυγούστου
Θεσσαλονίκη – Θέατρο Δάσους στο πλαίσιο του Φεστιβάλ Δάσους: Τρίτη 29 Αυγούστου 

Περισσότερες πληροφορίες για την ομάδα, κριτικές των παραστάσεων, συνεντεύξεις και φωτογραφικό υλικό μπορείτε να βρείτε στη σελίδα http://simeiomiden.gr/ 
Facebook: Ομάδα Σημείο Μηδέν (@omadasimeiomiden)
Instagram: Ομάδα Σημείο Μηδέν (@zeropointtheater)

Info:
Ημερομηνία:
Τρίτη 11 Ιουλίου 2023, στις 21.00
Πληροφορίες-Κρατήσεις:

Σημείο Μηδέν: Τηλ.: 210-3225207, http://simeiomiden.gr/

Γραφεία Φεστιβάλ: Δευτέρα έως Παρασκευή, ώρες: 11.00 - 15.00 (δεν εξυπηρετούνται πληρωμές με POS), Ευαγγελικής Σχολής 26, 6ος ορ., Βύρωνας 16232, Τηλ: 210 7609353 - Η προπώληση στα γραφεία του Φεστιβάλ ξεκινάει 1 εβδομάδα πριν την ημερομηνία της παράστασης
Ηλεκτρονική Προπώληση: 
https://www.ticketservices.gr/event/omada-simeio-miden-perses-tou-aisxylou/?lang=el 

Τιμές εισιτηρίων:
Κανονικό: 15€ 
Μειωμένο: 10€
Το μειωμένο εισιτήριο αφορά φοιτητές, ανέργους ΟΑΕΔ, ΑμεΑ, συνοδούς ΑμεΑ, άνω των 65, ΟΛΜΕ-ΔΟΕ
 

Μετά τη μεγάλη της επιτυχία στην Αθήνα, η παράσταση «Οιδίπους Τύραννος» του Σοφοκλή, σε σκηνοθεσία και δραματουργική επεξεργασία του Θανάση Σαράντου θα φιλοξενηθεί στη Θεσσαλονίκη, στο πλαίσιο του 4ου Φεστιβάλ Καλοκαιριού, στο θέατρο Κήπου, Τρίτη 4 και Τετάρτη 5 Ιουλίου στις 21.00 Οιδίποδας, ο Θανάσης Σαράντος Την Ιοκάστη και τον Τειρεσία ερμηνεύει η Μάνια Παπαδημητρίου Προπώληση: https://bit.ly/3IdfiNL Τρέιλερ παράστασης: https://t.ly/yp81 Υπόθεση: Ο Οιδίποδας, βασιλιάς της Θήβας, αναλαμβάνει να βρει τον δολοφόνο του Λαΐου ο οποίος, σύμφωνα με τον χρησμό, είναι υπεύθυνος για τον φοβερό λοιμό που έχει πλήξει την πόλη του. Στην πορεία, ανακαλύπτει πως όχι μόνο είναι ο ίδιος ο φονέας του προηγούμενου βασιλιά της Θήβας, αλλά και ο δολοφόνος του πατέρα του και σύζυγος της μητέρας του. Έπειτα από αυτή την αποκάλυψη της τραγικής αλήθειας, η Ιοκάστη απαγχονίζεται και ο Οιδίποδας αυτοτυφλώνεται. Ο Σοφοκλής στο πρόσωπο του Οιδίποδα σκιαγραφεί έναν βασιλιά στα όρια της αλαζονείας, τυφλωμένο από το «εγώ» και την υπέρμετρη πίστη του στη δύναμη της λογικής –λόγοι ικανοί να τον οδηγήσουν στην ύβρη και από εκεί στην πτώση–, και την ίδια στιγμή έναν άνθρωπο γυμνό, μόνο απέναντι στο αναπάντητο υπαρξιακό ερώτημα: «ποιος είμαι;».. Ο «Οιδίπους Τύραννος» δείχνει εύστοχα την ικανότητα του ανθρώπου να διαχειρίζεται, στην πορεία των αιώνων, όλα τα δεινά που αποδόθηκαν σε πλανητική ανισορροπία ή θεϊκή τιμωρία, αλλά στην πραγματικότητα προκλήθηκαν λόγω της ανθρώπινης πλεονεξίας και ματαιοδοξίας». Ο Θανάσης Σαράντος με μία ομάδα εκλεκτών ηθοποιών αναμετρώνται με το συγκλονιστικό έργο του αρχαίου ελληνικού δράματος, επιχειρώντας να φωτίσουν τις αναλογίες του με το σήμερα. Σκηνοθετικό σημείωμα Ο Θανάσης Σαράντος σημειώνει: «Δύσκολα μπορεί ν' αμφισβητηθεί το πόσο επίκαιρη είναι η τραγωδία "Οιδίπους Τύραννος" για τη χώρα μας την περίοδο που διανύουμε. Είναι η τραγωδία της Γνώσης και της αυτογνωσίας. Τα πάθη που διαδραματίζονται στη σκηνή, τα εγκλήματα, τα μίση και οι αυτοκαταστροφές είναι σημερινά. Ο λαός, οργανωμένα ή ανοργάνωτα, ως σύγχρονος Χορός αρχαίας τραγωδίας, επιζητά τη θεραπεία αλλά και την αλήθεια. Απαιτεί διαφάνεια και δικαιοσύνη στις αποφάσεις, σωτηρία από το μίασμα της χώρας πριν την ολική καταστροφή. Η προσωπικότητα του Οιδίποδα ανταποκρίνεται απόλυτα, και σε όλες της τις λεπτομέρειες, στο πρότυπο του ηγέτη που όμως ολισθαίνει προς τον αυταρχισμό στην προσπάθειά του να φτάσει με κάθε προσωπικό τίμημα στην τρομερή αποκάλυψη της αλήθειας». Έγραψαν για την παράσταση: «…Η παράσταση του “Οιδίποδα Τυράννου” στο Από Μηχανής Θέατρο, σε σκηνοθεσία του Θανάση Σαράντου, κίνηση του Πλωτίνου Ηλιάδη, με οδηγό τη θαυμαστή μετάφραση του αείμνηστου Μίνου Βολανάκη, έχει πίσω της πράγματι μια λεπτομερή, κοπιώδη δουλειά ανάλυσης, την οποία επιβάλλει το ίδιο το έργο σαν εργαλείο κατανόησης, όχι σαν μίζερη σκαπάνη αποδόμησής του. Η σκηνοθεσία «τετραγωνίζει τον κύκλο», εντάσσοντας αρμονικά με μαθηματικό σχεδόν κανόνα στην ιταλική σκηνή το αστυνομικό, το ψυχολογικό, το τραγικό, το θυμόσοφο στοιχείο του δράματος, προτάσσοντας έναντι όλων τη λαϊκότητά του.…» Λέανδρος Πολενάκης, Εφημερίδα Αυγή. «…Σπουδαία παράσταση! Αξίζει τα θερμά χειροκροτήματα τού κατενθουσιασμένου κοινού…» Κωνσταντίνος Μπούρας, θεατρολόγος και κριτικός, μέλος της Επιτροπής Κρατικών Λογοτεχνικών Βραβείων Μετάφρασης Μπορείτε να διαβάσετε κι άλλες κριτικές για την παράσταση, κάνοντας κλικ ΕΔΩ. Ταυτότητα παράστασης Οιδίπους Τύραννος του Σοφοκλή Μετάφραση: Μίνως Βολανάκης Σκηνοθεσία- Δραματουργική επεξεργασία - φωτισμοί: Θανάσης Σαράντος Μουσική – Ηχητικός σχεδιασμός: Κωνσταντίνος Ευαγγελίδης Σκηνικό– Κοστούμια: Άση Δημητρολοπούλου Επιμέλεια Κίνησης: Πλωτίνος Ηλιάδης Φωνητική διδασκαλία: Νίκος Παναγιωτόπουλος Video Art παράστασης: Διονύσης Σιδηροκαστρίτης Βοηθός σκηνοθέτη: Mάκης Νάνος Βοηθός φωτιστή: Στέβη Κουτσοθανάση Μακιγιάζ: Όλγα Φαλέι Φωτογραφίες: Κωνσταντίνος Λέπουρης Trailer: Στέφανος Κοσμίδης Συμπαραγωγή: Ηθικόν Ακμαιότατον ΑΜΚΕ και θέατρο Αμαλία Προβολή και επικοινωνία: Βάσω Σωτηρίου-We Will Ερμηνεύουν οι: Μάνια Παπαδημητρίου (Ιοκάστη- Τειρεσίας), Θανάσης Σαράντος (Οιδίπους Τύραννος), Χριστόδουλος Στυλιανού (Κρέοντας), Πάρης Σκαρτσολιάς (Εξάγγελος-Χορός), Αλέξανδρος Τούντας (Άγγελος-Χορός), Βαγγέλης Ψωμάς (Θεράπων-Χορός), Νίκος Πολοζιάνης (Ιερέας-Χορός). Πού: Θέατρο Κήπου, Τσιμισκή 153, Θεσσαλονίκη Πότε: Τρίτη 4 και Τετάρτη 5 Ιουλίου στις 21:00 Εισιτήρια: 18 ευρώ Γενική Είσοδος – 15 ευρώ Μειωμένο (Ανέργων – φοιτητών) Προπώληση: στο VIVA.GR και στα ταμεία των θεάτρων Κήπου και Αμαλίας. https://bit.ly/3IdfiNL Πληροφορίες: Στα τηλέφωνα 2310 842509 & 210 6046952 Διάρκεια: 100’ Η παράσταση επιχορηγήθηκε από το Υπουργείο Πολιτισμού και πραγματοποιείται με την ευγενική υποστήριξη του ΙΔΡΥΜΑΤΟΣ ΙΩΑΝΝΟΥ Φ ΚΩΣΤΟΠΟΥΛΟΥ