Χαρακτηρίζουν τα βοσκοτόπια... δάση και δημεύουν τις περιουσίες των Ελλήνων

Σάββατο, 18/02/2023 - 20:18

Σοβαρό ιδιοκτησιακό ζήτημα στη χώρα έχει δημιουργήσει η δασική νομοθεσία, εξαιτίας του οποίου δημεύονται περιουσίες Ελλήνων. Περιουσίες που αποτελούνται είτε από αμιγώς χορτολιβαδικά εδάφη -που δεν υπάρχουν στην Ελλάδα μεμονωμένα αλλά μόνο ως μέρος των βοσκοτόπων- είτε οι ίδιοι οι βοσκότοποί τους.

Δηλαδή δημεύονται όλοι οι βοσκότοποι στην Ελλάδα, επειδή τους ονόμασαν δασικές εκτάσεις, αλλά όπως έχει αναδειχθεί και κάθε έκταση στην οποία υπάρχουν φρύγανα ή φτέρη κ.λπ.. Το γεγονός αυτό είχε ως αποτέλεσμα το 95% σε αρκετά νησιά των Κυκλάδων, για παράδειγμα, να χαρακτηρίζεται δάσος.

Πράξη που ξεσήκωσε από το 2019 τους βουλευτές όλων των κομμάτων στις Κυκλάδες και ανάγκασε τον τότε αν. υπουργό κ. Φάμελλο να προβεί σε τροποποίηση του νόμου με υπουργική απόφαση, ύστερα από εισήγηση του Συμβουλίου Δασών, παρέχοντας το δικαίωμα σε επιτροπή από τρεις δασάρχες, να προβαίνει σε αποχαρακτηρισμό των φρυγανότοπων στα νησιά των Κυκλάδων, χαρακτηρίζοντάς τους χορτολιβαδικές εκτάσεις.

Δεν συνέβη όμως το ίδιο σε άλλες περιοχές, στις οποίες το πρόβλημα παραμένει και οι άνθρωποι χάνουν τις περιουσίες τους, ενώ «αφαιρούνται» από το σύστημα της κτηνοτροφίας κρίσιμες εκτάσεις για την τροφή και ανάπτυξη των κοπαδιών.

Η πολιτική ηγεσία του υπουργείου Περιβάλλοντος συνεχίζει και εντείνει την ίδια πολιτική με αποτέλεσμα να χάνονται περιουσίες.

Πανελλαδικά έχουν υποβληθεί συνολικά 428.612 αιτήματα, αριθμός που δείχνει το μέγεθος του προβλήματος πανελλαδικά και ιδιαίτερα στις ορεινές και μειονεκτικές περιοχές
Πανελλαδικά έχουν υποβληθεί συνολικά 428.612 αιτήματα, αριθμός που δείχνει το μέγεθος του προβλήματος πανελλαδικά και ιδιαίτερα στις ορεινές και μειονεκτικές περιοχές

Με τη μερική κύρωση του δασικού χάρτη σε μια περιοχή και τη δημοσίευση των αποφάσεων στην Εφημερίδα της Κυβερνήσεως αρχίζει αντίστροφη μέτρηση 60 ημερών για τυχόν προσφυγή στο Συμβούλιο της Επικρατείας από τους θιγόμενους. Εκτός του ΣτΕ, όσοι παραγωγοί θεωρούν ότι θίγονται, μπορούν να κάνουν και μια αίτηση πρόδηλου σφάλματος κατά του κυρωμένου δασικού χάρτη, η οποία όμως έχει αμφίβολο αποτέλεσμα. Σημειωτέον ότι προσφυγή στο ΣτΕ κατά των κυρωμένων χαρτών μπορεί να κάνουν, μόνοι όσοι παραγωγοί έχουν κάνει αντίρρηση, ένσταση ή πρόδηλο σφάλμα.

Για όσους παραγωγούς έχει κυρωθεί ο χάρτης και βλέπουν την περιουσία τους να φαίνεται δασική, με τα σημερινά δεδομένα, είναι λίγες οι δυνατότητες που έχουν, ώστε να γλιτώσουν τις περιουσίες τους.

Πανελλαδικά έχουν υποβληθεί συνολικά 340.018 αντιρρήσεις και 88.594 αιτήματα διόρθωσης προδήλων σφαλμάτων, δηλαδή συνολικά 428.612 αιτήματα. Μέχρι το 2020 είχαν εξεταστεί από τις παλιές Επιτροπές Εξέτασης Αντιρρήσεων, 24.905 αιτήματα (για τις προγενέστερες αναρτήσεις), μέχρι τις 30.07.2022 έχουν εκδοθεί συνολικά 19.800 αποφάσεις από τις Επιτροπές Εξέτασης Αντιρρήσεων.

Μεγάλη έκταση έχει πάρει το θέμα στην Κρήτη, μετά τη μερική κύρωση του αναρτημένου δασικού χάρτη. Όπως ανακοίνωσε η Διεύθυνση Δασών Χανίων, η απόφαση δημοσιεύθηκε στην Εφημερίδα της Κυβέρνησης στις 28 Νοεμβρίου και αναρτήθηκε την Τετάρτη 30 Νοεμβρίου στον ιστότοπο της Περιφέρειας Κρήτης στην ενότητα «Δασικοί χάρτες».

Ο δασικός χάρτης κυρώθηκε με βάση τις εκτάσεις για τις οποίες δεν υποβλήθηκαν αντιρρήσεις. Συνεπώς, όσοι ιδιοκτήτες δουν τα χωράφια τους να έχουν χαρακτηριστεί δασικά, επιβάλλεται σε κάθε περίπτωση να απευθυνθούν στην αρμόδια δασική Αρχή.


Κι άλλος ένας παραλογισμός στον ίδιο νόμο. Εφόσον οι εκτάσεις τους έχουν μέγιστο υψόμετρο 100 μ. και μέγιστη κλίση 12%, το Δημόσιο αναγνωρίζει ότι είναι ιδιοκτήτες, εφόσον έχουν συμβόλαιο μετεγγραμμένο πριν από τις 23/2 του 1946. Έτσι, όσες οικογένειες δεν πούλησαν από την απελευθέρωση και μετά, είναι προφανές ότι δεν έχουν συμβόλαια. Δημιουργήθηκαν έτσι οι συνθήκες για συναλλαγές κάτω από το τραπέζι, γιατί όλοι γνωρίζουν πόσο αξίζουν όλα τα παραλιακά βοσκοτόπια των Κυκλάδων… Την ίδια στιγμή, ωστόσο, δημεύει τους βοσκότοπους στην ηπειρωτική χώρα, που δεν αξίζουν ούτε 300 ευρώ το στρέμμα!

Το θλιβερό αποτέλεσμα που προκύπτει από όλα αυτά είναι η ολική καταστροφή ενός μεγάλου κομματιού της μετακινούμενης κτηνοτροφίας, αναγκάζοντας και αυτήν που έχει απομείνει σε εξαφάνιση, με την καταφυγή της στις ακριβές ζωοτροφές, αντί της φτηνής τροφής που προσφέρουν οι βοσκότοποι, όπως άλλωστε υποδεικνύουν και όλες οι σχετικές μελέτες, προκειμένου να δημιουργηθούν συνθήκες ανταγωνιστικότητας της ελληνικής κτηνοτροφίας έναντι και της κτηνοτροφίας των χωρών της Κεντρικής Ευρώπης με τα πλούσια βοσκοτόπια και τις φτηνές ζωοτροφές.

Είναι αυτή η κτηνοτροφία που παρέχει το γίδινο γάλα, λόγω του οποίου η ελληνική φέτα είναι το πιο δυναμικό εξαγωγικό προϊόν της Ελλάδας.

Συμβούλια Δασών

Βεβαίως η τροποποίηση του νόμου δίνει την δυνατότητα προσφυγής των πολιτών στα Συμβούλια Δασών, τα οποία μπορούν να αποφασίσουν και να αποδώσουν την ιδιοκτησία στους πολίτες, για τις δασικές πλέον εκτάσεις -και όχι για τους βοσκότοπους- που ισχυρίζονται οι ιδιοκτήτες ότι τους ανήκουν. Για τις οποίες, ακόμη και αν αναγνωριστεί η ιδιοκτησία τους, απαγορεύεται η οποιαδήποτε αξιοποίησή τους, ακόμη και η δεντροφύτευση!

Τα συμβούλια αυτά δεν παρέχουν καμία αντικειμενικότητα για τους εξής λόγους:

α. Την πλειοψηφία κατέχουν οι δασάρχες και όχι μόνον αλλά προεδρεύουν και σε αυτά σε περίπτωση κωλύματος του δικαστή που προΐσταται, αφού είναι φυσικό λόγω φόρτου εργασίας του, δεν θα μπορεί να παρευρίσκεται σε αυτά. Πλειοψηφία η οποία διαμορφώνεται μέσα από τη συμμετοχή ατόμων οι επιχειρήσεις των οποίων εξαρτώνται από τις αποφάσεις των δασαρχών (π.χ. βιομήχανοι ξύλου) και όχι μόνον αλλά και από μέλη του δημοσιοϋπαλληλικού ιερατείου, το οποίο είναι προφανές ότι δεν μπορεί να στραφεί κατά του συναδελφικού κλάδου της δασικής υπηρεσίας.

β. Ο εισηγητής σε αυτά τα συμβούλια είναι δασάρχης, που ούτε αντικειμενικότητα μπορεί να έχει, εν όψει όλων των ανωτέρω, ούτε νομικές γνώσεις κατέχει για να είναι εισηγητής για την ισχύ των συμβολαίων και λοιπών εγγράφων για τα οποία καλείται το συμβούλιο να αποφασίσει.

γ. Προϋπόθεση για να κατατεθεί η αίτηση σε αυτά τα συμβούλια είναι ο ιδιώτης να αποδεχθεί τον χαρακτηρισμό στον οποίο θα έχουν προβεί ο δασάρχης ή οι δασικοί χάρτες περί της χλωρίδας στην ιδιοκτησία του. Αν δηλαδή ο δασάρχης ή οι δασικοί χάρτες έχουν χαρακτηρίσει την έκταση χορτολιβαδική ή δασική, άλλος χαρακτηρισμός δεν υπάρχει και το συμβούλιο αποφασίσει ότι ο ιδιώτης δεν έχει περιουσία, δεν μπορεί ο ιδιώτης να αμφισβητήσει τον χαρακτηρισμό και χάνει εκ του ασφαλούς την περιουσία του.

Παράλληλα, δεν υπάρχει καμιά απόφαση του Ευρωδικαστηρίου που να μην αναγνώρισε τους περιουσιακούς τίτλους των μοναστηριών (τα χρυσόβουλα, τα πατριαρχικά σιγίλια, τα σουλτανικά βεράτια και τα σουλτανικά φιρμάνια) και ακόμη, γνωρίζει ότι η Τουρκία και πολλά άλλα κράτη αναγνωρίζουν τους τίτλους των μοναστηριών, που είναι ταυτόσημοι με τους τίτλους που το ανωτέρω δικαστήριο έκρινε άκυρους, στηριζόμενο στην ελληνική δασική νομοθεσία.

Σε κάθε περίπτωση, υπάρχει και η απόφαση του Ευρωδικαστηρίου που καταδίκασε την Ελλάδα να πληρώσει 5 δισεκατομμύρια δραχμές στους ιδιοκτήτες της έκτασης στην Αγία Μαρίνα Αττικής, την οποία η χούντα, χαρακτηρίζοντας δασική και συνεπώς κρατική, την κατέλαβε και έφτιαξε παραθεριστικές κατοικίες για τους αξιωματικούς του Πολεμικού Ναυτικού.

Πηγή: zougla.gr