Ένα νέο μαύρο, αυτό του καθαρού φασισμού, επιχειρεί να ρίξει πάνω στην ΕΡΤ, η υπόδικη ναζιστική εγκληματική οργάνωση Χρυσή Αυγή, με αγωγή που κατέθεσε κατά της ΠΟΣΠΕΡΤ, ζητώντας να ληφθούν ασφαλιστικά μέτρα για να προβάλλονται με το ζόρι φιέστες ρατσιστικού μίσους. Η Χρυσή Αυγή ζητάει να επιβληθεί χρηματική ποινή κατά της ΠΟΣΠΕΡΤ 5.000 Ευρώ και φυλάκιση ενός έτους του προέδρου της, Παναγιώτη Καλφαγιάννη, για την κήρυξη στάσης εργασίας την ώρα της προβολής των ομιλιών ρατσιστικού μίσους και προσβολής των δημοκρατικών ευαισθησιών της μεγάλης πλειοψηφίας του λαού.

Η Χρυσή Αυγή είναι στριμωγμένη από τις συντριπτικές αποκαλύψεις στη δίκη όπου παραπέμφθηκε με βούλευμα ως εγκληματική οργάνωση. Τα θύματα κατέγραψαν τις κεντρικά σχεδιασμένες από την ηγεσία της δολοφονικές επιθέσεις: Παύλος Φύσσας, Αιγύπτιοι αλιεργάτες, συνδικαλιστές του ΠΑΜΕ.

Το τελευταίο διάστημα η Χρυσή Αυγή διεκδικεί να νομιμοποιήσει ξανά τη βία των ταγμάτων εφόδου, με τη δολοφονική επίθεση κατά του φοιτητή Αλέξη Λάζαρη με ορμητήριο τα κεντρικά γραφεία στη Μεσογείων.

Καλούμε όλους τους εργαζόμενους και τα σωματεία να δώσουν το παρόν στην αντιφασιστική κινητοποίηση αλληλεγγύης στην ΠΟΣΠΕΡΤ. Καλούμε τα σωματεία να στηρίξουν με τη συμμετοχή τους την κινητοποίηση αλληλεγγύης στην ΠΟΣΠΕΡΤ την Δευτέρα 29 Μάη, 10:30 πμ στα Δικαστήρια της Ευελπίδων (κτίριο 6).

(PDF) (DOC)

ΕΡΓΑΤΟΫΠΑΛΛΗΛΙΚΟ ΚΕΝΤΡΟ ΑΘΗΝΑΣ


ΠΡΩΤΟΜΑΓΙΑ 2017

Το Εργατικό Κέντρο Αθήνας και η ΓΣΕΕ καλούν όλους τους εργαζομένους, τους συνταξιούχους, του ανέργους, τους νέους και τις νέες του Λεκανοπεδίου της Αθήνας, στην 24ωρη Γενική Απεργία για τον εορτασμό της Εργατικής Πρωτομαγιάς, τη Δευτέρα 1 Μαΐου και στο Συλλαλητήριο των Συνδικάτων στις 11 π.μ. στην Πλατεία Κλαυθμώνος.

Έχοντας συνείδηση της ευθύνης και του χρέους που έχουμε απέναντι στους εργάτες που έχασαν τη ζωή τους αγωνιζόμενοι για κοινωνική δικαιοσύνη, ανθρώπινα και εργασιακά δικαιώματα, αγωνιζόμαστε ενωμένοι ενάντια στις βάρβαρες και αδιέξοδες πολιτικές των κυβερνήσεων που τα τελευταία επτά χρόνια έχουν οδηγήσει τη χώρα μας σε οικονομική και κοινωνική εξουθένωση.

Απεργούμε, διαδηλώνουμε και απαιτούμε:

• Άμεση κατάργηση του συνόλου των αντεργατικών μνημονιακών διατάξεων. Κανένα άλλο μέτρο που θα επιβαρύνει μισθωτούς και συνταξιούχους.

• Ουσιαστικά και αποτελεσματικά μέτρα αντιμετώπισης της ανεργίας και ανακούφισης των ανέργων και φυσικά αξιοπρεπείς συντάξεις.

• Διασφάλιση από το κράτος της βιωσιμότητας των Φορέων Κοινωνικής Ασφάλισης και επαναφορά των κύριων και επικουρικών συντάξεων σε επίπεδα αξιοπρεπούς διαβίωσης.

• Δίκαιο φορολογικό σύστημα.

• Άμεση κατάργηση της εμπλοκής της κρατικής εξουσίας στον προσδιορισμό του κατώτατου μισθού και ημερομισθίου.

• Αποτελεσματική προστασία της πρώτης κατοικίας.

• Διατήρηση του δημοσίου χαρακτήρα των οργανισμών και επιχειρήσεων κοινωνικής ωφέλειας.

Ενωμένοι αγωνιζόμαστε ενάντια στη φτωχοποίηση και την εξαθλίωση της χώρας μας.

Επιτέλους, το Εργατοϋπαλληλικό Κέντρο της Αθήνας επανέρχεται στην κανονικότητα μετά από πολλούς μήνες και νοιώθουμε δικαιωμένοι, γιατί είμαστε ο βασικός και καταλυτικός παράγοντας ώστε να ξεπεραστεί η κρίση, που προήλθε από την απίστευτη και αδιανόητη απόφαση αναστολής της προηγούμενης εκλεγμένης διοίκησης και από μικροσυνδικαλιστικά συμφέροντα.

Σηκώσαμε το βάρος της ευθύνης και αδιαφορώντας για το κόστος, οδηγήσαμε το ΕΚΑ σε νέο συνέδριο πολύ γρήγορα, σπάζοντας την αναβλητικότητα και τα προσκόμματα πολλών παρατάξεων.

Από τις θέσεις ευθύνης που μας αναλογούν (Πρόεδρος, Ταμίας και Αναπληρωτής Οργανωτικός Γραμματέας) θα αγωνιστούμε να αναστηλώσουμε το ΕΚΑ, ώστε να διαδραματίζει το ρόλο που του αρμόζει και επιθυμούν οι εργαζόμενοι. Θέλουμε το ΕΚΑ:

• Να φύγει από τα στενά όρια του κτιρίου και των γραφείων του και να συμμετέχει ενεργά στην κοινωνία και στις γειτονιές της πόλης.
  
  
• Να διευρύνει το κύρος και την παρεμβατικότητα που επιθυμούν τα σωματεία μέλη του και οι εργαζόμενοι.
  
  
• Να καταφέρει να συσπειρώσει και να μαζικοποιήσει τα συνδικάτα. Να αλλάξει την εικόνα του συνδικαλιστικού κινήματος σε χιλιάδες εργαζόμενους, που παραμένουν ασυνδικάλιστοι και ανενεργοί.
  
  
• Να βοηθήσει ουσιαστικά και τεκμηριωμένα σωματεία και εργαζόμενους στα συνεχόμενα και αυξανόμενα εργασιακά θέματα που αντιμετωπίζουν.
  
  
• Και φυσικά να αποτελέσει πυλώνα αντίστασης και ανατροπής όλων των μνημονιακών πολιτικών που έφεραν την κοινωνία σε αυτή τη θέση.

Η παράταξή μας αγωνίζεται πολλά χρόνια για έναν άλλο συνδικαλισμό. Έχει παρελθόν, παρόν και πολύ μέλλον. Θα αντισταθεί και θα παλέψει την κυβέρνηση και τους δανειστές, που θέλουν να θάψουν όλα τα εργασιακά δικαιώματα και τις κατακτήσεις δεκαετιών του εργατικού κινήματος.

Το αφορολόγητο στα € 5.900, η περικοπή ξανά των συντάξεων, το ξεπούλημα όλης σχεδόν της δημόσιας περιουσίας, η δημιουργία του ΕΦΚΑ, οι ομαδικές απολύσεις, η επαναφορά του lock out, είναι μόνο κάποια από αυτά που έχουν συμφωνηθεί. Το συνδικαλιστικό κίνημα πρέπει να συσπειρωθεί, να ενώσει δυνάμεις και να καλέσει όλους τους εργαζόμενους, τους αυτοαπασχολούμενους, τους ανέργους, τους συνταξιούχους, να αντισταθούν και να πιστέψουν στην ανατροπή του μνημονιακού μονόδρομου που έχει επιβληθεί. Όσον αφορά τους αμέτοχους - ανεύθυνους των «άλλων πλατειών», τους αφήνουμε στη μοναξιά τους και τους ευχόμαστε καλή παρατήρηση, καταγραφή και ανάλυση των γεγονότων. Τα συμπεράσματά τους σε μια άλλη ζωή.

Πριν από ένα χρόνο καταδικάστηκε πρωτοδίκως σε εξοντωτική ποινή φυλάκισης δύο χρόνων με αναστολή, o Νίκος Αργυρίου, για την αντιπολεμική και φιλειρηνική δράση του στο μαζικό κίνημα. Η παραπάνω ποινή, σε αντίθεση με τα αντιπολεμικά αισθήματα εργαζόμενων και νεολαίας και σε παραβίαση δεκάδων διατάξεων περί δικαιωμάτων και δίκαιης δίκης, επιβλήθηκε, επειδή σε ιστοσελίδα είχε, προ επταετίας, δημοσιευτεί επιστολή φαντάρου που κατήγγειλε καψόνια σε στρατόπεδο. Η διαδικασία που ακολουθήθηκε στην δίκη κάθε άλλο παρά το νόμο υπερασπιζόταν και θύμιζε άλλες εποχές. Με παράνομη άρση απορρήτου, παρακολούθηση του τηλεφώνου του προσωρινού κατόχου, με άρνηση να εξεταστούν όλοι οι μάρτυρες υπεράσπισης αλλά και με μία δικαστική έδρα να απαντά αντί του μηνυτή, το κλίμα της δίκης ήταν φανερό πως ήταν προδιαγεγραμμένο να καταδικαστεί ο Νίκος Αργυρίου. Σε μια περίοδο που τα σύννεφα του πολέμου πυκνώνουν και πάλι στην ευρύτερη περιοχή μας, η κριτική και πολύ περισσότερο η καταγγελία τέτοιων φαινομένων, δε θα γίνεται πλέον ανεκτή. Επιδιώκουν να καταστείλουν το κίνημα μέσα και έξω από το στρατό, ειδικά τώρα που είναι αναγκαίο όσο ποτέ, τη στιγμή που εντείνεται ο εθνικιστικός λόγος για να περάσουν την στράτευση στα 18 και προκλητικούς πολεμικούς εξοπλισμούς σε βάρος του λαού και της νεολαίας.

Αλλά ο Νίκος Αργυρίου δεν είναι μόνος του. Με το ψήφισμά μας βρισκόμαστε δίπλα του, την Τρίτη 21 Μαρτίου 2017, στο 7o Τριμελές Εφετείο και απαιτούμε:

* Αθώωση του Νίκου Αργυρίου-Ακύρωση της ποινής του-Απαλλαγή του από τις κατηγορίες.

* Υπερασπιζόμαστε το δικαίωμα ελευθερίας του ηλεκτρονικού τύπου, της ελεύθερης διακίνησης ιδεών και ειδήσεων.




Το Δ.Σ.

Δανειστές κι εργοδότες θα συνεχίσουν τις πιέσεις τους για τις ομαδικές απολύσεις μετά τη δημοσίευση της απόφασης του Δικαστηρίου της Ευρωπαϊκής Ένωσης (ΔΕΕ) για την υπόθεση των ομαδικών απολύσεων στην ΑΓΕΤ ΗΡΑΚΛΗΣ.

Η απόφαση αποδεικνύει ότι κανέναν εφησυχασμό δε μπορούν να μας φέρουν «οι βέλτιστες πρακτικές» της Ε.Ε. και οι εργαζόμενοι δε μπορούν να νοιώθουν ασφαλείς. Ταυτόχρονα όμως, ρίχνει την ευθύνη για τον τρόπο ενσωμάτωσης της απόφασης στην ελληνική νομοθεσία και την ελληνική κυβέρνηση.

Αναμένοντας πλέον την απόφαση του Συμβουλίου της Επικρατείας επί της υπόθεσης συνολικά, ζητούμε από την Κυβέρνηση να πάρει σαφέστατη θέση εναντίον των ομαδικών απολύσεων και όλων των αντεργατικών μέτρων που ζητούν οι δανειστές. Να νομοθετήσει υπέρ των ελεύθερων συλλογικών διαπραγματεύσεων και να μην επιτρέψει καμία επιπλέον βλαπτική μεταβολή στις εργασιακές σχέσεις.

Η Κυβέρνηση πρέπει επιτέλους να βάλει ένα τέρμα στην εργοδοτική παραβατικότητα και με ουσιαστικές παρεμβάσεις να μην επιτρέψει την περαιτέρω μείωση του επιπέδου προστασίας των εργαζομένων.







Το Δ.Σ.

Να τελειώνουμε με τα μνημόνια και τους υποστηρικτές τους!

Να οργανώσουμε του εργαζόμενους και τα Συνδικάτα

–

Η ελληνική καπιταλιστική οικονομία είναι χρεοκοπημένη, σε κωματώδη κατάσταση, διασωληνωμένη εδώ και πολύ καιρό. Μια ματιά στους βασικούς δείκτες, αρκούν για να δείξουν την κατάσταση:

Το Α.Ε.Π. στο διάστημα 2008–2015 μειώθηκε πάνω από 25,5 Η ανεργία έχει εκτοξευτεί και πλέον αρχίζει να μην «καταγράφεται» ενώ τα πραγματικά της ποσοστά είναι περίπου στο 30% με σημαντικά υψηλό το ποσοστό στις γυναίκες και στα πιο παραγωγικά στρώματα.
 Η φτώχεια και οι ανισότητες αυξάνονται δραματικά. Το τμήμα του πληθυσμού που ζει κάτω από τα επίσημα όρια της φτώχειας υπερδιπλασιάστηκε από το 2009, ενώ αυξήθηκε και η απόλυτη φτώχεια και η λεγόμενη «ακραία αποστέρηση».  Η θηλιά του δημόσιου, του συλλογικού (των ασφαλιστικών ταμείων) και ιδιωτικού χρέους αυξάνει διαρκώς και έχει ξεπεράσει κατά πολύ το 1 τρις Ευρώ.

Όλα αυτά μέσα σε ένα διεθνές περιβάλλον, οικονομικό, πολιτικό και γεωστρατηγικό (Συρία, Ουκρανία, Μ. Ανατολή κ.λπ.) που εκρήγνυται διαρκώς, με την παγκόσμια καπιταλιστική οικονομία να βρίσκεται στα πρόθυρα νέας κρίσης χειρότερης από του 2007-09. Και η Ε.Ε. συνεχίζει να αποτελεί το επίκεντρό της κρίσης χωρίς κανένα σημάδι ανάκαμψης και με τις μισές οικονομίες χρεωκοπημένες ή στα πρόθυρα της χρεωκοπίας.

Το 3ο ΜΝΗΜΟΝΙΟ – Τέρας είναι η καταστροφή μας

Μια «εν λευκώ επιταγή» που θα σβήνεται και θα ξαναγράφεται, με το αίμα των εργαζομένων και των λαϊκών στρωμάτων (αγρότες, ελεύθεροι επαγγελματίες, μικροί και μεσαίοι μαγαζάτορες, έμποροι κ.α.), σύμφωνα με τις «αξιολογήσεις»/απαιτήσεις των ιμπεριαλιστών Ευρωζώνης/ΕΕ/ΔΝΤ αφού είναι καταδικασμένο να αποτυγχάνει (όπως και τα προηγούμενα), στους επίσημα διακηρυγμένους στόχους του περί ανάπτυξης, σταθερότητας κ.λπ.

Στο δρόμο αυτό, η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ–ΑΝΕΛ αφού ψήφισε στις 8/05 τα βάρβαρα μέτρα του νέου ασφαλιστικού και φορολογικού, κακαρίζει για τη «συμφωνία» στο Γιούρογκρουπ της Δευτέρας 9/5, προσπαθώντας να πουλήσει στον ελληνικό λαό το παραμύθι ότι έρχεται η σταθερότητα και ακόμα έξοδος από τα Μνημόνια! Στην πραγματικότητα, συμφώνησαν να κάνουν ακόμα χειρότερο το 3ο Μνημόνιο–Τέρας, να το μετατρέψουν σε ένα 4ο, νέο Μνημόνιο χωρίς ημερομηνία λήξης. Συμφώνησαν στην ολοκλήρωση του μνημονιακού εγκλήματος σε βάρος των εργαζομένων και των λαϊκών στρωμάτων. Για να πιαστεί ο εξωφρενικός στόχος του πλεονάσματος 3,5% το 2018, συμφωνήθηκε ο διαβόητος «κόφτης», δηλαδή ο «αυτόματος μηχανισμός περικοπής δαπανών», που προβλέπει αυτόματες μειώσεις δαπανών, δηλαδή μισθών, συντάξεων, δαπανών για την υγεία, παιδεία, κοινωνική ασφάλιση κ.λπ., σε λουκέτα οργανισμών/υπηρεσιών σε περίπτωση που υπάρχουν αποκλίσεις απ’ τους στόχους.

Όλα αυτά δεν θα χρειάζεται καν να ψηφιστούν στη Βουλή, αλλά θα ενεργοποιούνται με απλό Προεδρικό Διάταγμα. Αυτό είναι το όνειρό τους: Μνημόνια στον «αυτόματο πιλότο», χωρίς να κινδυνεύουν με «ατυχήματα» και «διαταραχές» ούτε καν από τις σαπισμένες κοινοβουλευτικές διαδικασίες τους – και κυρίως να περιθωριοποιήσουν πλήρως κάθε δυνατότητα των εργατικών και λαϊκών μαζών να επηρεάζουν τις εξελίξεις με την αντίσταση και τον αγώνα τους.

Και η κατρακύλα δε σταματά εκεί:

Για την «επιτυχή ολοκλήρωση της αξιολόγησης» και της νέας «συμφωνίας», (μέχρι το νέο Γιούρογκρουπ στις 24/5) η κυβέρνηση «νομοθετεί» :

– Δημοσιονομικά μέτρα, δηλαδή έμμεσους φόρους ύψους 1,8 δις ευρώ, που θα ενεργοποιηθούν από 1η Ιουνίου – φέρνοντας κύμα αυξήσεων σε είδη πλατιάς λαϊκής κατανάλωσης.

– Απελευθέρωση της πώλησης στους «γύπες» των funds πρακτικά όλων των δανείων, όχι μόνο των «κόκκινων» αλλά και των ενήμερων (δηλ. που εξυπηρετούνται κανονικά).

– Νέο Ταμείο Αποκρατικοποιήσεων (διάρκειας 99 χρόνων!), δηλαδή αχαλίνωτου ξεπουλήματος όλης της δημόσιας περιουσίας που φτιάχτηκε με τον ιδρώτα και το αίμα του ελληνικού λαού. Ένα ταμείο αποικιοκρατικού χαρακτήρα, από τα πέντε μέλη του οι δανειστές ορίζουν τα δύο και τον πρόεδρο!

«Νόμος είναι το συμφέρον του δανειστή, του εργοδότη, και του τραπεζίτη»

Το 3ο και 4ο Μνημόνιο για να εφαρμοστούν, θα πρέπει να μπει ταφόπλακα σε ό,τι έχει μείνει όρθιο από τα πολιτικά δικαιώματα και τις συνδικαλιστικές ελευθερίες. Έτσι, στα σχέδιά τους είναι η επαναφορά του κράτους έκτακτης ανάγκης (Ματ, διώξεις συνδικαλιστών και εργαζομένων κ.τ.λ.) με ακόμη πιο σκληρούς όρους από αυτό της Σαμαροβενιζελικής «κυβέρνησης» και ο νέος αντιαπεργιακός νόμος με την αλλαγή του ν.1264 που θα περιορίσει δραστικά  το δικαίωμα του συνδικαλισμού  και της απεργίας.

Τα Μνημόνια, είναι για αυτούς η επιβολή ενός νέου καθεστώτος οικονομικού, κοινωνικού και πολιτικού, σε όλη την Ευρώπη. Εκεί αποσκοπεί και το σχέδιο της ευρωπαϊκής ολοκλήρωσης, δηλαδή στην επιβολή μια στρατηγικής/ιστορικής σημασίας ήττα για την Εργατική Τάξη. Χαρακτηριστικές για την κατάσταση που ετοιμάζουν είναι αποφάσεις δικαστηρίων σε βάρος εργαζομένων και Σωματείων (αποφάσεις Αρείου Πάγου για εργατικά ατυχήματα που αναγνωρίζουν συνυπαιτιότητα του εργαζόμενου, ΣΜΕΘ, εργαζομένων στον «ΚΑΦΕΝΑΙ/Μυρσίνη» κ.ά.)

Να τελειώνουμε άμεσα με τα Μνημόνια, με τους παλιούς και νέους υπηρέτες τους πριν μας αποτελειώσουν

Ο Τσίπρας και η παρέα του, αφού μεταλλάχτηκαν, μετατρέποντας το μεγαλειώδες και ταξικό «ΟΧΙ» των εργαζομένων, της νεολαίας και των φτωχών λαϊκών στρωμάτων, σε «ΝΑΙ», αφού υφάρπαξαν την ψήφο του ελληνικού λαού στις εκλογές «εξπρές» της 20ης Σεπτέμβρη, προχωρούν με γοργούς ρυθμούς, στην υλοποίηση των δεσμεύσεων προς Ε.Ε.-ΔΝΤ και την εφαρμογή του 3ου και σκληρότερου μνημονίου. Ψηφίζουν τα βάρβαρα αντεργατικά μέτρα το ένα μετά το άλλο, κόντρα και ενάντια στη θέληση και στις ανάγκες των εργαζομένων.

Η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ, συνεχίζει το «έργο» της της προηγούμενης σε ακόμη χειρότερο βαθμό, με την μορφή παρωδίας, με το Success Story No 2. Μας κοροϊδεύουν, μας αραδιάζουν ένα σωρό ψέματα, για «ηπιότερη διαχείριση» του 3ου/4ου  μνημονίου, για σκληρή διαπραγμάτευση και άλλα παραμύθια… Προσπαθούν να παρουσιαστούν ως οι «εγγυητές της κοινωνικής δικαιοσύνης», ότι «συγκρούονται με τα συμφέροντα», ενώ είναι οι ίδιοι οι πιο καλοί εκφραστές των «συμφερόντων», οι συνεργοί στα σκάνδαλα, στη σαπίλα και την παρακμή. 

Τι να κάνουμε:

  Δεν έχουμε τίποτα να περιμένουμε από τους γραφειοκράτες νενέκους της Γ.Σ.Ε.Ε (ΠΑΣΚΕ-ΔΑΚΕ), που 3 χρόνια τώρα ήταν άφαντοι, που με την στάση τους στο Δημοψήφισμα άλλαξαν συνολικά στρατόπεδο και συντάχθηκαν με τον συρφετό του «Μένουμε Ευρώπη», που ούτε θέλουν ούτε μπορούν πλέον να δημιουργήσουν αγώνες και γεγονότα, που δεν οργανώνουν πότε την αντίσταση των εργαζομένων. Αυτό δε σημαίνει ότι κάποιες Ομοσπονδίες ή Εργατικά Κέντρα δεν είναι (εν δυνάμει όμως) σε διαφορετική τροχιά ή δεν μπορούν να δώσουν μάχες

  Δεν έχουμε τίποτα να περιμένουμε από το ΠΑΜΕ, που με το πρόγραμμά του, τη διασπαστική τακτική του, δεν μπορεί πλέον να υπερασπίσει ούτε ένα στοιχειώδες δικαίωμα των εργαζομένων.

Να ξανανοίξουμε άμεσα έναν νέο κύκλο αγώνων για μην εφαρμοστεί το 3ο και 4ο Μνημόνιο

Σε κάθε χώρο δουλειάς, σε κάθε γειτονιά, στα σχολεία/σχολές: Πρέπει να ξαναπιάσουμε το νήμα από εκεί που το αφήσαμε το 2012, σπάζοντας αυτό το επιφανειακό κλίμα, της αδράνειας, του φόβου και της απογοήτευσης, μετατρέποντάς τα σε οργή και αγανάκτηση, σε οργανωμένη πάλη στην πράξη. Πρέπει να πάρουμε τις «τύχες» μας στα χέρια μας. Πρέπει να ριχτούμε άμεσα στην μάχη σπάζοντας τις διάφορες αυταπάτες και τις λογικές της ανάθεσης.

Δεν είμαστε μόνοι μας! Οι μόνοι σύμμαχοί μας, οι ευρωπαίοι εργαζόμενοι που είναι τώρα στην μάχη, που αντιστέκονται στα ίδια βάρβαρα μέτρα, όχι μόνο στη Γαλλία αλλά σε Φιλανδία, Βέλγιο Γερμανία, κ.τ.λ.

 Αγώνες για το σταμάτημα των ιδιωτικοποιήσεων και την εθνικοποίηση των εργοστασίων και των τομέων-κλειδιά της οικονομίας (τράπεζες, ενέργεια, συγκοινωνίες, τηλεπικοινωνίες) κάτω από εργατικό έλεγχο.

 Για την υπεράσπιση των δημοκρατικών-συνδικαλιστικών μας δικαιωμάτων και ελευθεριών.

Όπως αποδεικνύεται καθημερινά, ούτε ένα από τα παραπάνω δεν μπορεί να επιτευχθεί χωρίς την Κατάργηση των μνημονίων, την Διαγραφή όλου του Χρέους, την Έξοδο της χώρας από το Ευρώ και την Ε.Ε και την επιστροφή σε εθνικό νόμισμα.

Αγώνες με σχέδιο, με ενότητα και οργάνωση στους χώρους της δουλειάς

Να στηριχθούμε στις δικές μας δυνάμεις, δημιουργώντας σε κάθε χώρο δουλειάς τις δικές μας μορφές οργάνωσης (επιτροπές αγώνα και αλληλεγγύης) ώστε να αρχίσουμε να αντιστεκόμαστε και να διεκδικούμε. Να αγωνιστούμε με μαχητικές μορφές πάλης (απεργίες, παραστάσεις διαμαρτυρίας, καταλήψεις, αυτοδιαχείριση) υπερασπιζόμενοι τα δικαιώματά μας, βαδίζοντας χωρίς συμβιβασμούς, πηγαίνοντας τους αγώνες μέχρι τέλους.

Να ανασυγκροτήσουμε – ενισχύσουμε τα Συνδικάτα μας αναλαμβάνοντας εμείς οι ίδιοι αυτή την υπόθεση, ξεπερνώντας τις συνδικαλιστικές γραφειοκρατικές ηγεσίες.

–

Να παλέψουμε για:

• Αυξήσεις στους μισθούς με βάση τις ανάγκες μας!Επιβολή πληρωμής των μισθών, των Δώρων και επιδομάτων

• Δημόσια – δωρεάν Παιδεία, Υγεία, Κοινωνική Ασφάλιση για όλους

• Επίδομα ανεργίας, χωρίς προϋποθέσεις,ίσο με το βασικό μισθό καθόλη την διάρκεια της ανεργίας. Λιγότερη δουλειά, δουλειά για όλους

• Εθνικοποίηση των επιχειρήσεων που κλείνουν ή χρεοκοπούν, κάτω από εργατικό έλεγχο

• Κατάργηση του ΦΠΑ στα είδη λαϊκής κατανάλωσης! Επαναφορά του αφορολογήτου – Βαριά φορολογία στο κεφάλαιο

• Γενναίο πρόγραμμα δημοσίων επενδύσεων για, να βρουν δουλειά οι άνεργοι

• Νομιμοποίηση όλων των μεταναστών, σύνορα ανοιχτά, ίσα δικαιώματα για όλους – Να πέσει ο φράχτης του Έβρου

–

ΑΝΤΕΠΙΘΕΣΗ ΤΩΝ ΕΡΓΑΖΟΜΕΝΩΝ

Το Εργατικό Κέντρο Αθήνας καλεί τα Σωματεία Μέλη του, τους εργαζομένους, τους ανέργους, τους συνταξιούχους, τους νέους και τις νέες του Λεκανοπεδίου της Αθήνας να δώσουν δυναμικό παρών στο Συλλαλητήριο Διαμαρτυρίας, που πραγματοποιείται την Τετάρτη 9 Μαρτίου, στις 3 το μεσημέρι στο Σύνταγμα.

Απαιτούμε να αποσυρθεί άμεσα το καταστροφικό ασφαλιστικό νομοσχέδιο. Ο μόνος δρόμος είναι η μαζική συμμετοχή στους αγώνες ενάντια στις μνημονιακές πολιτικές της κυβέρνησης. Δεν πρέπει να επιτρέψουμε στην κυβέρνηση να καταθέσει το απαράδεκτο αυτό νομοσχέδιο στη Βουλή.

Συνέντευξη Τύπου του Συνδικάτου Εργαζομένων του ΙΓΜΕ την Τρίτη, 8 Μαρτίου 2016, και ώρα 11:30 πμ, στο ΕΚΑ

Εδώ και οκτώ μήνες το Υπουργείο Περιβάλλοντος & Ενέργειας, δεν υλοποιεί τη δέσμευσή του για την ουσιαστική λειτουργία του ΙΓΜΕ, με τη δρομολόγηση των νομοθετικών και διοικητικών πρωτοβουλιών, οι οποίες θα αποκαταστήσουν τις λειτουργικές δυνατότητες του ΙΓΜΕ προκειμένου να ανταποκριθεί στις ανάγκες της αναπτυξιακής ανασυγκρότησης της χώρας.

Οι εργαζόμενοι του ΙΓΜΕ με την μαζική συμμετοχή τους στις αγωνιστικές κινητοποιήσεις που πραγματοποίησαν από το 2011 πέτυχαν την ΕΠΑΝΑΣΥΣΤΑΣΗ του ΙΓΜΕ, προκειμένου να μην μετατραπεί το Ινστιτούτο σε ένα γραφείο διαχείρισης δεδομένων με σκοπό το ξεπούλημα του Ορυκτού αλλά και του εν γένει φυσικού πλούτου που επί 60 χρόνια ερευνούσε το ΙΓΜΕ με τα χρήματα των ελλήνων φορολογούμενων.

Με το διορισμό της νέας Διοίκησης, αλλά και τη συνδρομή του ΥΠΕΝ πιστεύαμε ότι γυρίζουμε σελίδα και ξεκινούσαμε μια νέα πορεία για την ουσιαστική ΑΝΑΣΥΣΤΑΣΗ και ΑΝΑΒΑΘΜΙΣΗ του Ινστιτούτου.

Οι 208 συνάδελφοι που υπηρετούν στο ΙΓΜΕ, μαζί με 60 νέους συναδέλφους με συμβάσεις έργου που απασχολούνταν στα πλαίσια του ΕΣΠΑ, υπόσχονταν να συμβάλλουν στη παραγωγική ανασυγκρότηση της δυστυχώς δεν μπορούν να ολοκληρώσουν το ερευνητικό τους έργο αφού ήδη οι συμβασιούχοι απολύθηκαν, ενώ την ίδια περίοδο είχαμε σχετικές νομοθετικές ρυθμίσεις που έγιναν για διάφορους άλλους φορείς του δημοσίου με τις οποίες οι συμβασιούχοι παρέμειναν μέχρι την έναρξη του νέου ΕΣΠΑ οι συμβασιούχοι για να προσφέρουν τις υπηρεσίες τους στους φορείς που απασχολούνταν (Φορείς Διαχείρισης, Ανοικτό Πανεπιστήμιο, ΕΛΚΕΘΕ, ΜΟΔ κ.α.).

Επίσης δεν υπήρξε ουσιαστική πρόοδος για όλα τα υπόλοιπα θέματα με σοβαρότερα αυτά του Προϋπολογισμού, της έγκρισης των ερευνητικών προγραμμάτων, της πρόσληψης μόνιμου προσωπικού, της ρύθμισης της Εκτός Εδρας εργασίας.

Στην ίδια στασιμότητα βρίσκονται και τα εργασιακά θέματα που με την ψήφιση των νέων μνημονιακών Νόμων υπονομεύονται μισθοί, συντάξεις, δικαιώματα. Αποκορύφωμα αποτελεί η έκδοση Απόφασης του Αρείου Πάγου που δικαιώνει εργαζόμενους και συνταξιούχους αλλά αν δεν ικανοποιηθούν όλοι οι δικαιούχοι κινδυνεύει το ΙΓΜΕ με χρεοκοπία.

Δυστυχώς όλα κινούνται στη σφαίρα ατελέσφορων διαβουλεύσεων, που εκτιμούμε ότι οδηγούν σε επικράτηση απόψεων μημνονιακών παραγόντων των Υπουργείων, που με την καθοδήγηση του Κουαρτέτου και την υποταγή της Κυβέρνησης, το ΙΓΜΕ θα οδηγηθεί στην περιθωριοποίηση και τον μαρασμό.

Συμπερασματικά επειδή θεωρούμε ότι οι Κυβερνήσεις και οι Διοικήσεις δεν κρίνονται από τις προθέσεις τους αλλά από τα έργα τους, και για αυτό ξεκινάμε τώρα τον αγώνα της τελικής δικαίωσης.

Το Συνδικάτο θεωρεί ότι απαιτείται μια νέα πολιτική για το θέμα του ρόλου και του μέλλοντος του ΙΓΜΕ σε σχέση με την αναπτυξιακή ανασυγκρότηση της χώρας. Ενημερώνουμε τα Μ.Μ.Ε. ότι κατά τη συνέντευξη θα παρουσιαστούν αναλυτικές και συγκεκριμένες πληροφορίες, τόσο για τις κυβερνητικές πολιτικές που μαραζώνουν το ΙΓΜΕ, όσο και για το θετικό έργο που ακόμα και σήμερα επιτελεί το ΙΓΜΕ (π.χ. ανακάλυψη νέων κοιτασμάτων, άμεση συνδρομή στην αποτίμηση των επιπτώσεων από καταστροφικά φαινόμενα και σεισμούς όπως στην Λευκάδα, για την αξιοποίηση και προστασία των υπόγειων νερών κ.α. ).

Στα πλαίσια αυτά το Συνδικάτο Εργαζομένων ΙΓΜΕ διοργανώνει Συνέντευξη Τύπου την Τρίτη, 8 Μαρτίου 2016, και ώρα 11:30 πμ, στο Εργατοϋπαλληλικό Κέντρο Αθήνας, 3ης Σεπτεμβρίου 48-Β & Μάρνη.

Καλούμε εκπροσώπους Πανεπιστημιακών Φορέων, Ερευνητικών Κέντρων, Επιμελητηρίων, Αυτοδιοικητικών Φορέων, Επιστημονικών Συλλόγων, Συνδικάτων και Κομμάτων να συμβάλλουν ενεργά στην Συνέντευξη Τύπου.

“ΟΧΙ ΣΤΗ ΔΙΑΛΥΣΗ – ΝΑΙ ΣΤΗΝ ΑΝΑΠΤΥΞΗ ΤΟΥ ΙΓΜΕ”.

ΤΟ ΔΣ

"Συνδικάτα και μετανάστες: νέες προκλήσεις στη εποχή της κρίσης", ήταν ο τίτλος της ημερίδας που πραγματοποιήθηκε στις 30/1 στην Αθήνα και τα κωδικοποιημένα συμπεράσματα είναι τα ακόλoυθα: