Το Μέγαρο Μουσικής Αθηνών έχει ιδιαίτερους λόγους να θλίβεται για την απώλεια του Θόδωρου Αντωνίου (1935-2018), ο οποίος αφιέρωσε τη ζωή του στη διάδοση της σύγχρονης μουσικής στον τόπο μας και υπήρξε τακτικός και πολύτιμος συνεργάτης του Μεγάρου από καταβολής του, συνεισφέροντας τα μέγιστα στην εξέλιξη και την προσφορά του ως κορυφαίου πολιτιστικού φορέα της χώρας μας. 

Ο πολυβραβευμένος συνθέτης, μαέστρος, δάσκαλος και ακαδημαϊκός, με την αστείρευτη δημιουργικότητά του, άσκησε καθοριστική επιρροή στη διαμόρφωση της νεότερης γενιάς των ελλήνων συνθετών και αρχιμουσικών.  Ίδρυσε το Ελληνικό Συγκρότημα Σύγχρονης Μουσικής, με το οποίο είχε παρουσιάσει επανειλημμένα σε πρώτη εκτέλεση έργα ελλήνων αλλά και ξένων δημιουργών του καιρού μας, ενώ υπήρξε πολυγραφότατος, με την εργογραφία του να αριθμεί περισσότερες από 450 συνθέσεις (συμφωνίες, όπερες, μουσική δωματίου, μουσική για τον κινηματογράφο και το θέατρο κ.ά.). Διετέλεσε επί 30 έτη πρόεδρος της Ένωσης Ελλήνων Μουσουργών.

Το ΜΜΑ, τιμώντας τον Θόδωρο Αντωνίου, θα αφιερώσει μία από τις μεγάλες προσεχείς εκδηλώσεις του στη μνήμη του και θα διοργανώσει ειδική εκδήλωσησε συνεργασία με μουσικούς φορείς, με τους οποίους είχε συμπράξει ο σπουδαίος δημιουργός.  

Ο Θεόδωρος Αντωνίου, ένας από τους σημαντικότερους Έλληνες συνθέτες, αρχιμουσικός και παιδαγωγός, πέθανε σε ηλικία 83 ετών, έπειτα από μακροχρόνια προβλήματα με την υγεία του.
Ο Θεόδωρος Αντωνίου γεννήθηκε στην Αθήνα το 1935. Σπούδασε βιολί, φωνητική και σύνθεση στο Εθνικό Ωδείο και στο Ελληνικό Ωδείο της Αθήνας και συνέχισε τις σπουδές του για σύνθεση και διεύθυνση ορχήστρας στη Μουσική Ακαδημία του Μονάχου και στο Διεθνές Μουσικό Κέντρο του Ντάρμστατ.

Δίδαξε μουσική στα Πανεπιστήμια του Στάνφορντ και της Γιούτα των Ηνωμένων Πολιτειών, στη Μουσική Ακαδημία της Φιλαδέλφειας και στο Πανεπιστήμιο της Βοστώνης.

Από το 1974 έως το 1985 υπήρξε συνδιευθυντής όλων των δραστηριοτήτων σύγχρονης μουσικής στο Μουσικό Κέντρο του Τάνγκελγουντ. Από το 1989 κατείχε τη θέση του προέδρου της Ένωσης Ελλήνων Μουσουργών.
Υπήρξε ιδρυτής της Πειραματικής Λυρικής Σκηνής και καλλιτεχνικός διευθυντής της, από το 2004 έως το 2011. Η εργογραφία του αριθμεί πάνω από 450 έργα -πολλά από τα οποία είναι παραγγελίες μεγάλων ορχηστρών και ιδρυμάτων, και περιλαμβάνει τις όπερες «Περίανδρος» (1977-79), «Βάκχες» (1991-92), και «Οιδίπους επί Κολωνώ» (1997) [παραγγελία της Συμφωνικής Ορχήστρας της Ραδιοφωνίας SWF Μπάντεν Μπάντεν/Βραβείο Μουσικής 1998 της Ένωσης Ελλήνων Θεατρικών και Μουσικών Κρητικών], χορωδιακά έργα, καντάτες, έργα μουσικής δωματίου, έργα για σολίστ, συμφωνικά έργα και κοντσέρτα.
Ο Θεόδωρος Αντωνίου υπήρξε επίτιμος διδάκτωρ του Τμήματος Μουσικών Σπουδών του Ιονίου Πανεπιστημίου (2003), ταξιάρχης του Τάγματος της Τιμής και επίτιμος διδάκτωρ του Τμήματος Μουσικών Σπουδών του Εθνικού και Καποδιστριακού Πανεπιστημίου Αθηνών (2009). Έλαβε, επίσης, το βραβείο «Τιμώντας τον Ελληνικό Πολιτισμό» από το Πανεπιστήμιο του Χάρβαρντ (2011) και το βραβείο Απόλλων από την ΕΛΣ και την ΕΦΕΛΣ (2013). Τον Οκτώβριο του 2008 ανακηρύχθηκε ομότιμος Καθηγητής του Πανεπιστημίου της Βοστώνης. Ήταν τακτικό μέλος της Ακαδημίας Αθηνών, από το 2014.