Η νέα συμφωνία αποτελεί τη χαριστική βολή σε βάρος του λαού και της χώρας

Η συμφωνία στην οποία καταλήγουν η συγκυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ – ΑΝΕΛ με τους δανειστές - «οικονομικούς δολοφόνους», έχοντας την αμέριστη στήριξη των μνημονιακών κομμάτων της ελληνικής Βουλής, σημαίνει ότι η τρόικα μαζί με το σύνολο του ελληνικού πολιτικού μνημονιακού μπλοκ (παλιού και νέου) ζητούν ξανά και άλλο «αίμα» από τον ελληνικό λαό.

Η νέα συμφωνία - «λαιμητόμος» περιλαμβάνει ένα ακόμη πακέτο εξοντωτικών μέτρων, το οποίο από το 2019 και μετά θα αφαιρέσει επιπλέον 3,6 δισ. ευρώ από τη μεγάλη πλειονότητα της ελληνικής κοινωνίας, που ήδη έχει υποφέρει και φτωχοποιηθεί δραματικά την τελευταία επταετία. Συγκεκριμένα, 1% του Ακαθάριστου Εθνικού Προϊόντος θα προέλθει από μια ακόμη –την πιο δραματική έως τώρα- περικοπή των συντάξεων και επιπλέον 1% του ΑΕΠ από τη μείωση του αφορολογήτου (στα 5.600 ευρώ, όπως όλα δείχνουν) που θα πλήξει βάναυσα ακόμη και όσους παίρνουν μηνιάτικα – «ρεγάλο» της τάξης των 450 ευρώ το μήνα, μεικτά.

Η νέα «συμφωνία του τρόμου» για τον ελληνικό λαό θα προκαλέσει περαιτέρω ύφεση της ελληνικής οικονομίας και μια ακόμη «λεηλασία» των εισοδημάτων (αυτή τη φορά ακόμη και αυτών που κινούνται κάτω από το όριο της φτώχειας) δηλαδή μια επιπλέον δραματική μείωση του βιοτικού επιπέδου σε βάρος της πλειονότητας της κοινωνίας.

Επίσης, μέσω της νέας συμφωνίας, η κυβέρνηση κατεδαφίζει ακόμη περισσότερο τις εργασιακές σχέσεις, διευκολύνει ακόμη περισσότερο τις ομαδικές απολύσεις και ολοκληρώνει το ξεπούλημα της δημόσιας περιουσίας (με πλέον χαρακτηριστική την περίπτωση τη ΔΕΗ, την οποία οδηγεί σε διάλυση, χρεοκοπία και εκχώρηση - «χάρισμα» σε κερδοσκοπικά συμφέροντα).

Η συγκυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ - ΑΝΕΛ προσπαθώντας να κάνει το μαύρο - άσπρο, συνεχίζει να πουλά «φύκια για μεταξωτές κορδέλες».

Όμως, τα ψέματα τελείωσαν και οι μάσκες «έπεσαν». Η νέα συμφωνία, το 4^ο μνημόνιο ουσιαστικά, αποτελεί τη χαριστική βολή σε βάρος του λαού και της χώρας.

Καλούμε τους εργαζομένους, τους συνταξιούχους, τους ανέργους, τη νεολαία και ολόκληρο τον λαό σε γενικό ξεσηκωμό για να μην περάσουν αυτά τα νέα απάνθρωπα και καταστροφικά μέτρα.

Καλούμε, επίσης, όλες τις αριστερές, δημοκρατικές και αντιμνημονιακές δυνάμεις να συγκροτήσουν το ταχύτερο ένα μεγάλο πολιτικό «μέτωπο» με βάση ένα ριζοσπαστικό πρόγραμμα εξόδου από την κρίση και επιβίωσης του λαού και της χώρας.

Η αντιπροσωπεία της ΛΑ.Ε με τον Παν. Λαφαζάνη, τον Θ. Πετράκο και στελέχη της ΛΑ.Ε επισκέφτηκαν σήμερα το πρωί κατά τη δεύτερη μέρα της παρουσίας τους στον Ν. Κοζάνης, τις ηλεκτροπαραγωγικές μονάδες του Αγίου Δημητρίου.

Στη μονάδα του Αγ. Δημητρίου συναντήθηκαν με τον Διοικητή της μονάδας και ενημερώθηκαν για την λειτουργία της και τις προοπτικές της.



Στη συνέχεια η αντιπροσωπεία της ΛΑ.Ε περιόδευσε στις μονάδες του Αγ. Δημητρίου, συναντήθηκε και μίλησε με τους εργαζόμενους.

Ακολούθως ο Παν. Λαφαζάνης με δηλώσεις του υπογράμμισε τη στρατηγική σημασία της λιγνιτικής μονάδας του Αγ. Δημητρίου για το ενεργειακό δυναμικό της ΔΕΗ και της χώρας.

Τέτοιες μονάδες, τόνισε ο Παν. Λαφαζάνης, είναι προφανές ότι έχουν ανεκτίμητη αξία και στρατηγική σημασία, δεν μπορούν να διαιρεθούν και να τεμαχιστούν και επομένως είναι αδιανόητη η πώληση τους.



Τα σχέδια για εκποίηση λιγνιτικών μονάδων της ΔΕΗ δεν είναι μόνο εγκληματικά αλλά και ανέφικτα.

Η επιχείρηση πώλησης του 40% της λιγνιτικής παραγωγής της ΔΕΗ είναι μόνο το πρόσχημα για να ανοίξει ο δρόμος για να πωληθούν υδροηλεκτρικές μονάδες και τελικά να διαλυθεί και να εκποιηθεί όλη η ΔΕΗ.

Οι αντιδράσεις και οι αγώνες του ελληνικού λαού θα στείλουν στα αζήτητα και τους νέους εγκληματικούς σχεδιασμούς σε βάρος της ΔΕΗ όπως ματαίωσαν και το εγκληματικό σχέδιο της μικρής ΔΕΗ.


Αναδημοσίευση από iskra

Μήνυμα της ΛΑ.Ε. για την επέτειο της επανάστασης του 1821

Η επανάσταση του 1821, ο εθνικοαπελευθερωτικός και συγχρόνως κοινωνικός αγώνας ενάντια στον οθωμανικό ζυγό και στους εγχώριους κοτσαμπάσηδες, συμπεριλαμβάνονται στις πιο φωτεινές στιγμές της ιστορίας μας και αποτελούν μια πολύτιμη και επίκαιρη παρακαταθήκη για τον ελληνικό λαό. Οι μετέπειτα κοινωνικοί αγώνες τόσο στην Ελλάδα, όσο σε πολλές χώρες της Ευρώπης, για την απελευθέρωση των εργαζομένων και του λαού από κάθε είδους παραβίαση της εθνικής και λαϊκής κυριαρχίας, καθώς και για την κατάκτηση των θεμελιωδών αρχών της ελευθερίας, της ισότητας και της κοινωνικής δικαιοσύνης, εμπνεύστηκαν και άντλησαν δύναμη από το παράδειγμα του 1821.

Ο ελληνικός λαός, φυσικά, δεινοπάθησε και μάτωσε από τις ξένες επεμβάσεις και τη ληστρική συμπεριφορά των ιμπεριαλιστικών δυνάμεων, τις οποίες διευκόλυνε σχεδόν πάντα η εθελόδουλη αστική τάξη. Όμως, ο αγώνας για το δίκιο, την αξιοπρέπεια και τη λαϊκή κυριαρχία, αν και παραμένει ανεκπλήρωτος, δινόταν, δίνεται και θα συνεχίσει να δίνεται σταθερά και απαρέγκλιτα.

Στις ημέρες μας, ο αγώνας του λαού επικεντρώνεται στην προσπάθεια να καταργηθούν τα μνημόνια και οι πολιτικές ακραίας ύφεσης και φτωχοποίησης της κοινωνίας, οι οποίες έχουν συνθλίψει τους εργαζομένους και τα ευρύτερα λαϊκά στρώματα. Έχουν δημιουργήσει μια τεράστια ζώνη φτώχειας και εξαθλίωσης, που μας γυρίζουν στον άγριο καπιταλισμό του 19ου αιώνα.

Η ΛΑ.Ε. καλεί τον ελληνικό λαό, τους εργαζόμενους, τους μικρομεσαίους, τους συνταξιούχους και τους ανέργους, να κάνουν δική τους υπόθεση την ακύρωση των μνημονίων και τη διεκδίκηση της εθνικής και λαϊκής κυριαρχίας.

Να συνδέσουν αυτούς τους μεγάλους στόχους άμεσα με μεγάλους ενωτικούς ταξικούς, λαϊκούς αγώνες για την κοινωνική χειραφέτηση και απελευθέρωση.

Για μια Ελλάδα χωρίς μνημόνια, χωρίς λιτότητα, χωρίς Ευρώ, με εθνικό νόμισμα, σε ρήξη με την νεοφιλελεύθερη ΕΕ και ένα ριζοσπαστικό πρόγραμμα που θα το συνοδεύει. Για μια Ελλάδα προοδευτική, δίκαιη, δημοκρατική, ελεύθερη και σοσιαλιστική.

Υπερασπιζόμαστε την ελεύθερη διακίνηση ιδεών και ειδήσεων στο διαδίκτυο

Το Πολιτικό Συμβούλιο της ΛΑΕ εκφράζει την πολιτική στήριξη και αλληλεγγύη του, στον αγωνιστή, μέλος της ΛΑΕ, Ανδρέα Καραγιάννη, που δικάζεται στις 31 Μαρτίου στο μονομελές πλημμελειοδικείο Αγρινίου, για κάλεσμα του σε συμμετοχή στους λαϊκούς αντιμνημονιακούς αγώνες, που αναρτήθηκε στο διαδίκτυο το καλοκαίρι του 2013. Για το κάλεσμά του αυτό για παλλαϊκό ξεσηκωμό ενάντια στις μνημονιακές πολιτικές, διώκεται ποινικά με βάση τις κατηγορίες, που θυμίζουν άλλες παλιότερες ανώμαλες πολιτικά εποχές, για “διέγερση σε διάπραξη κακουργημάτων και πλημμελημάτων” και για “πρόκληση σε αμοιβαία διχόνοια πολιτών”.

Ο σύντροφος μας Ανδρέας Καραγιάννης, παραπέμφθηκε σε δίκη για την ανάρτησή του στο Facebook, αφού προηγήθηκε μία ημέρα πριν δημόσια προαναγγελία άσκησης ποινικής δίωξης σε βάρος του από την τότε κυβέρνηση Σαμαρά – Βενιζέλου κι ενώ η ΝΕΑ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ με ανακοίνωσή της ζητούσε από τον ΣΥΡΙΖΑ, που τότε ήταν υποψήφιος βουλευτής του στην Αιτωλ/νία, να τον διαγράψει.

Η ΛΑΕ ζητά την απαλλαγή από όλες τις κατηγορίες του συντρόφου μας Ανδρέα Καραγιάννη και την αθώωσή του. Υπερασπιζόμαστε το δικαίωμα της ελεύθερης διακίνησης των ιδεών στο διαδίκτυο χωρίς ποινικές διώξεις που καταλήγουν να είναι, επί της ουσίας, πολιτικές διώξεις με κατασκευασμένες κατηγορίες. Καλούμε επίσης σε συμπαράστασή του όλες τις συλλογικότητες και ενεργούς πολίτες του Αγρινίου και της Αιτωλ/νίας

Οι μνημονιακές ποινικές - και στην ουσία - πολιτικές διώξεις δεν θα περάσουν.

Τα νεότερα στοιχεία για την πορεία της ανεργίας από την Ελληνική Στατιστική Αρχή επιβεβαιώνουν το γεγονός ότι, όσο η Ελλάδα παραμένει εγκλωβισμένη στη «μέγγενη» των άκρως υφεσιακών μνημονιακών πολιτικών, τα ποσοστά της θα παραμένουν σε «μελανά» επίπεδα. Παρά τα προγράμματα - «ασπιρίνες» του ΟΑΕΔ με τις δεκάδες χιλιάδες -ολιγόμηνης διάρκειας- θέσεις απασχόλησης και τις αμοιβές - «ρεγάλο», την έξαρση των ευέλικτων και υποαμειβόμενων μορφών εργασίας (μερικής και εκ περιτροπής εργασία) και φυσικά, τη διαρκή μείωση του εργατικού δυναμικού λόγω της συνεχιζόμενης μετανάστευσης νέων, το ποσοστό της ανεργίας για το Δ’ τρίμηνο του 2016 έφτασε στο 23,6% παρουσιάζοντας απειροελάχιστη μείωση σε σχέση με το αντίστοιχο τρίμηνο του 2015 (24,4%) και μεγάλη αύξηση συγκριτικά με το αμέσως προηγούμενο (Γ’) τρίμηνο του 2016 (23,6%).

Πολύ απλά, τουλάχιστον 1.123.990 συμπολίτες μας παραμένουν άνεργοι (οι περισσότεροι μάλιστα είναι μακροχρόνια άνεργοι και μόλις το 10% αυτών λαμβάνει μια ελάχιστη στήριξη - «παρωδία» από το Κράτος) και αυτό με βάση τα επίσημα στοιχεία της ΕΛΣΤΑΤ. Βάσει των πρόσφατων αναλύσεων του ΙΝΕ – ΓΣΕΕ, η πραγματική ανεργία κυμαίνεται στο 30%.

Αποτελεί ντροπή για το Μέγαρο Μαξίμου και τους αρμόδιους υπουργούς να επαίρονται για δήθεν «μείωση» της ανεργίας, όταν ακόμη και τα στοιχεία της ΕΛΣΤΑΤ τους διαψεύδουν. Η καθημερινότητα αποδεικνύει ότι η αγορά εργασίας στην Ελλάδα, κάθε μέρα που περνά εφαρμόζοντας τις εξοντωτικές για τον λαό πολιτικές των μνημονίων, μετατρέπεται όλο και περισσότερο σε μια «ζούγκλα» τόσο για τους εργαζομένους, όσο και για τις εκατοντάδες χιλιάδες των ανέργων οι οποίοι επιζητούν να βρουν μια θέση απασχόλησης.

Μοναδική διέξοδο για τους ανέργους και τους νεόπτωχους εργαζομένους αποτελεί η κατάργηση των μνημονίων, η επαναφορά και διασφάλιση εργασιακών, κοινωνικών και μισθολογικών δικαιωμάτων, η επιστροφή στο εθνικό νόμισμα, με ένα εναλλακτικό πρόγραμμα παραγωγικής ανασυγκρότησης.

Η Ν.Ε. Ηρακλείου της Λαϊκής Ενότητας, με αφορμή τις κινητοποιήσεις των αγροτών της Κρήτης που συμπίπτουν με τη συμπλήρωση 107 ετών από την εξέγερση στο Κιλελέρ, επισημαίνει ότι τα αιτήματα του αγροτικού κόσμου και οι αγώνες που συνεχίζουν να δίνουν οι μικρομεσαίοι αγρότες στους δρόμους, παραμένουν επίκαιρα μέσα στα «πέτρινα» μνημονιακά χρόνια.

Οι αγρότες της Κρήτης πρέπει να αγωνιστούν:

1. Για την επιβίωση τους

2. Για την αποτροπή του ξεριζωμού τους από τη δουλειά και τον τόπο τους

3. Για την ανασύνταξη σε άλλη βάση του Α΄γενούς τομέα παραγωγής που βάλλεται –διαλύεται από τις Ν/Φ πολιτικές των τεράστιων συμφερόντων της Ε.Ε. και τα Μνημόνια.

4. Το παλαιότερο πλέγμα αντιαγροτικών νόμων μαζί με τους τελευταίους -του Γ΄ Μνημονίου πρέπει να ανατραπούν.

5. Η φορολογία των αγροτών , δεν μπορεί-δεν πρέπει να εφαρμοστεί.

6. Οι τιμές των αγροτικών εφοδίων είναι ο θάνατος του μικρο-μεσαίου αγρότη.

7. Η δακοκτονία που δεν (ούτε αυτή) εξασφαλίζεται θα είναι ένα ακόμα μεγάλο κτύπημα στην παραγωγή στον παραγωγό και τη Κρήτη.

Η έλλειψη σχεδιασμού υπέρ και όχι κατά των αγροτών πρέπει να αντιμετωπιστεί και μόνη εγγύηση γι αυτό είναι ο αγώνας των αγροτών και του κόσμου της εργασίας.

Με την επέτειο του Κιλελέρ να παραμένει επίκαιρη, η Ν.Ε. Ηρακλείου της ΛΑ.Ε. στηρίζει τις κινητοποιήσεις των αγροτών της Κρήτης. Μοναδική διέξοδος από τη «μέγγενη» των μνημονίων είναι η συγκρότηση ενός μαζικού, κοινωνικού και αγωνιστικού «μετώπου» με τη συμμετοχή των αγροτών καθώς και των εργαζομένων, επαγγελματιών, ανέργων και των συνταξιούχων, με στόχο την ανατροπή των εξοντωτικών πολιτικών της ατέρμονης ύφεσης που επιβάλλουν η συγκυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ για χάρη των δανειστών – «οικονομικών δολοφόνων» με τη στήριξη των μνημονιακών κομμάτων της Βουλής.

Η Ν.Ε. Ηρακλείου της ΛΑ.Ε. καλεί όλους τους αγρότες της Κρήτης να συμμετάσχουν μαζικά στην κινητοποίηση και την κάθοδο στην Αθήνα και μαζί με τον κόσμο της εργασίας να δώσουν μαζικά το παρόν, στο πλαίσιο του νέου μεγάλου συλλαλητηρίου που προγραμματίζουν στην Αθήνα την Τετάρτη 8 Μαρτίου 2017.

Ανεπιθύμητοι οι τροϊκανοί στην Αθήνα

Η Λαϊκή Ενότητα χαρακτηρίζει ανεπιθύμητη την έλευση των υπαλλήλων των δανειστών στην Αθήνα και καλεί σε μαζική στήριξη και συμμετοχή στη συγκέντρωση που διοργανώνει η πρωτοβουλία Πρωτοβάθμιων Σωματείων στα Προπύλαια και στην πορεία που θα ακολουθήσει στο ξενοδοχείο Χίλτον – κυβερνείο των λεγόμενων θεσμών και άντρο συνομωσίας για την επιβολή τέταρτου μνημονίου στη χώρα, την Πέμπτη 2/3 (6 μ.μ.).

Η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ - ΑΝ.ΕΛΛ., από το «θα διώξουμε την τρόικα», πανηγυρίζει για την έλευσή τους. Από το «θα σκίσουμε τα μνημόνια» έχει περάσει στη συζήτηση και «διαπραγμάτευση» για τέταρτο ανθρωποκτόνο μνημόνιο και μάλιστα χωρίς χρηματοδότηση.

Αυτό το τέταρτο μνημόνιο περιλαμβάνει νέες μειώσεις στις συντάξεις, νέα μείωση του αφορολόγητου, αύξηση των ομαδικών απολύσεων, νέες ακόμη πιο ελαστικές μορφές εργασίας, σφαγιασμό των συνδικαλιστικών ελευθεριών και δικαιωμάτων, διάλυση του δημόσιου ενέργειας και ολοκληρωτικό ξεπούλημα του δημόσιου πλούτου της χώρας.

Αυτές οι πολιτικές δεν τροποποιούνται

Αυτές οι πολιτικές ανατρέπονται

Όλοι την Πέμπτη 2/3 (6 μ.μ.) στα Προπύλαια και πορεία στο Χίλτον

Σε σημερινή του ομιλία σε εκδήλωση της ΛΑΕ στο Ναύπλιο ο Αλέκος Αλαβάνος ανάφερε και τα εξής:

Είναι πιστεύω μοναδική η ευκαιρία για τη συνεργασία των ριζοσπαστικών δυνάμεων που προτείνουν ένα εναλλακτικό πρόγραμμα ανασυγκρότησης έξω από τα πλαίσια της τρόικα. Για τρεις κυρίως παράγοντες.


Πρώτο, γιατί ποτέ ως τώρα δεν ήταν τόσο μεγάλη όσο σήμερα η πολύπλευρη κρίση της Ευρωπαϊκής Ένωσης συνολικά, και του ευρώ ειδικότερα, και η απαξίωσή της στη συνείδηση της κοινής γνώμης.Brexit, όξυνση της κρίσης στην Ιταλία και Πορτογαλία, μεταναστευτικό αδιέξοδο, μαζική ανασφάλεια, δημόσια περιφρόνηση από τον μέχρι τώρα ιερό σύμμαχο, τις ΗΠΑ του Τραμπ, απογοήτευση της μεσαίας τάξης, ακραία οργή των φτωχών και των ανέργων.

Δεύτερο, ποτέ στην Ελλάδα δεν είχε τόσο μεγάλη στήριξη η αμφισβήτηση του ευρώ, όσο σήμερα, περιλαμβάνοντας πλατύτατα στρώματα του πληθυσμού. Το θέμα του νομίσματος της Ελλάδας έχει γίνει το κύριο θέμα πολιτικής συζήτησης – κι όχι μόνο εντός συνόρων. Ποτέ, τα δύο ρεύματα υπέρ ή κατά του ευρώ, δεν ήταν τόσο κοντά.

Τρίτο, μόνο σε δύο περιπτώσεις το ενδεχόμενο της αποχώρησης της Ελλάδας από το ευρώ και τα καταστροφικά σχέδια της τρόικα ήταν τόσο στην επικαιρότητα στους διεθνείς αναλυτές και στον διεθνή τύπο, όσο σήμερα. Την εποχή των πλατειών και την εποχή του άτυχου δημοψηφίσματος. Χάθηκαν αυτές οι δύο, ας μη χαθεί και η τρίτη.

Υπάρχουν από ορισμένους ενστάσεις σε σχέση με τη συνεργασία. Είναι τρεις κυρίως.

Πρώτη, ότι κάποιες δυνάμεις, όπως το Σχέδιο Β, θέτουν θέμα ευρώ, αλλά όχι άμεσα και Ευρωπαϊκής Ένωσης. Οι δυνάμεις αυτές όχι μόνο δεν θέτουν ούτε θέμα παραμονής στην Ε.Ε., αλλά σαφώς προειδοποιούν ότι θα έρθουμε σε σύγκρουση μαζί της, και πιστεύουν ότι τότε θα αντιμετωπίσουμε το πρόβλημα. Αν η συνεργασία περιορισθεί μεταξύ των δυνάμεων που θέλουν την άμεση αποχώρηση από την Ε.Ε., θα υπάρξουν πάλι κάποιοι που θα θέλουν άμεση αποχώρηση από το ΝΑΤΟ, κι αν γίνει στη βάση και του ΝΑΤΟ, κάποιοι θα θέλουν άμεση αποχώρηση κι από τον ΟΟΣΑ, κι αν γίνει στη βάση και του ΟΟΣΑ κάποιοι θα θέλουν κι από τον Παγκόσμιο Οργανισμό Εμπορίου. Και ούτω καθεξής. Δικαιολογίες για τα αδικαιολόγητα πάντα βρίσκονται.

Δεύτερη, η ενδελεχής εξέταση του ποινικού μητρώου και του ιατρικού φακέλου κάθε κόμματος και οργάνωσης. Σωστή ίσως, αλλά μόνο στις κρίσιμες επιλογές, γιατί ο αναμάρτητος πρώτος τον λίθον βαλλέτω. Και για να είμαστε συγκεκριμένοι όσοι ήταν στον ΣΎΡΙΖΑ κι αποχώρησαν μετά την ακύρωση του δημοψηφίσματος και πριν το τρίτο μνημόνιο, δοκιμάσθηκαν και μάλιστα δοκιμάσθηκαν στην πυρά. Από εκεί και πέρα ο καθένας ας επιλέξει αν προτιμά να στρατολογήσει πέντε άτομα για αφισοκολλήσεις από κάποιον ανταγωνιστή του ή αν θέλει να συμβάλλει στη δημιουργία ενός μετώπου εκατοντάδων χιλιάδων.

Τρίτη, η φιλοδοξία κάποιων σχημάτων να εκλεγούν από μόνα τους στη Βουλή. Κι εδώ είναι θέμα επιλογής. Αν προτιμάς να διακινδυνεύσεις κι αν είσαι τυχερός να έχεις δέκα «δικούς» σου βουλευτές στη Βουλή ή να πρωταγωνιστήσεις στη δημιουργία μιας ισχυρότατης κοινοβουλευτικής μετωπικής παρουσίας που θα είναι το αντίπαλο δέος, δέος πραγματικό, στο μνημονιακό διασπασμένο στρατόπεδο. Το μάθημα δόθηκε με την ΛΑΕ και την κατάρτιση των συνδυασμών της στις τελευταίες εκλογές, κι ήταν πικρό για όλους.

Υπάρχουν όμως και τρείς λόγοι που δεν σηκώνει πια ούτε μέρα ούτε νύχτα καθυστέρησης. Μπροστά μας είναι η τελευταία ευκαιρία.

Πρώτος, η μαζική επίθεση των μαζικών μέσων ενημέρωσης, ολομέτωπη, συντονισμένη και ακραία, ενάντια στην άποψη του εθνικού νομίσματος. Κι όχι μόνο αυτών, αλλά και των κομμάτων και βουλευτών του συστήματος από ΝΔ μέχρι ΣΥΡΙΖΑ, και φορέων όπως ο ΣΕΒ. Κοινός παρονομαστής, η αναζωπύρωση του φόβου σε μια κοινωνία που αρχίζει να αναρρώνει  από τα τραύματα της εμπειρίας ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ του δημοψηφίσματος. Θέλουν να πνίξουν το μωρό, ένα παλλαϊκό αίσθημα που γεννιέται τις μέρες αυτές, μέσα στην κούνια του. Απέναντί τους δεν αρκούν μεμονωμένες φωνές, απαιτείται μια κοινή και ενωμένη αντίσταση.

Δεύτερος, η μεταστροφή της ακροδεξιάς, οσμιζόμενης την μεταστροφή της κοινωνίας, προς θέσεις υπέρ του εθνικού νομίσματος. Επιχειρεί να εισάγει τον δημαγωγικό ρατσιστικό λόγο της Λεπέν, στολισμένο με αντικαπιταλιστικές κορώνες για το νόμισμα, και στη χώρα μας. Το ισχυρότερο μέσο να κλείσει αυτός ο επικίνδυνος δρόμος είναι η ταχύτατη συγκρότηση ενός προοδευτικού λαϊκού μετώπου. Το λάθος του κενού που αφήνει η αριστερά, για να παρελάσουν οι φασίστες και το συγγενολόι τους, που έχει συμβεί στην Γαλλία, στην Βρετανία, στην Ιταλία, στη Γερμανία, στην Ολλανδία, ας μην επαναληφθεί και στην Ελλάδα.

Τρίτος, αυτή η σημερινή φουσκοθαλασσιά της κοινωνίας κατά της τρόικα και του ευρώ, ας μην εξαντληθεί, ας γίνει μια θαλασσοταραχή που θα συντρίψει όλα τα εμπόδια, για να δώσει τη θέση της σε μια γαλήνη για την επιβίωση και την ανασυγκρότηση του τόπου. Ο λαός χρειάζεται κατεπειγόντως μια υπεύθυνη, αξιόμαχη, ισχυρή, αποφασισμένη δύναμη, που θα τον στηρίξει, θα συμβάλλει ώστε να γίνει πεποίθηση αυτό που είναι στους περισσότερους ακόμη αμφιβολία, προβληματισμός, δισταγμός, αναζήτηση, και να μην εξατμισθεί. Οι διεσπαρμένες σήμερα αριστερές οργανώσεις, με τη συνεργασία στη βάση της διαφορετικότητας, να γίνουν αύριο, όχι μεθαύριο, ο άθραυστος πυρήνας ενός μεγάλου λαϊκού μετώπου. Οι βραχονησίδες να γίνουν Αρχιπέλαγος.

Ούτε μια μέρα καθυστέρηση, λοιπόν. Ούτε μια νύχτα.

Και για να είμαι σαφής και πρακτικός. Ας γίνει λοιπόν μια δημόσια πρόσκληση προς τις ηγεσίες της ΛΑΕ και της Πλεύσης Ελευθερίας, κόμματα με μια σχετικά μεγαλύτερη επιρροή ή δικτύωση, που και τα δύο έχουν δημοσίως εκφράσει την θετική τους γνώμη σε σχέση με τη συνεργασία. Το αόριστο, ας γίνει συγκεκριμένο. Ας δώσουν το εναρκτήριο λάκτισμα. Η γενική θετική διάθεση, ας γίνει άμεσες συναντήσεις για τη συνεργασία αυτών των δύο χώρων. Αν επιτευχθεί αυτό, θα λειτουργήσει ως μαγνήτης για πολλές, πολλές άλλες πολιτικές και κοινωνικές οργανώσεις, κινήσεις και πρωτοβουλίες.

Όσοι δεν επιθυμούν αυτή τη συνεργασία, τους χαρακτηρίζει η ανευθυνότητα. Κι όσοι θέλουν, αλλά δεν τα καταφέρνουν, τους χαρακτηρίζει η ανικανότητα. Δεν χρειαζόμαστε τίποτε από τα δύο. Παρά μόνο την αίσθηση της ιστορικότητας των στιγμών, το αίσθημα αλληλεγγύης και το χρέος προς τον λαό.-


Σχέδιο Β

Το φυλλάδιο της Λαϊκής Ενότητας (ΛΑ.Ε) για το πέρασμα από το ευρώ στο εθνικό νόμισμα στη βάση ενός ριζοσπαστικού προγράμματος της παράταξης παρουσίασε χθες στην κατάμεστη αίθουσα της ΕΣΗΕΑ σε συνέντευξη Τύπου ο Παν. Λαφαζάνης Γραμματέας του Π.Σ της ΛΑ.Ε και τα μέλη της ΠΓ της ΛΑ.Ε Παν. Μαντάς, Παν. Σωτήρης, Μαρ. Τσίχλη και Γιάννης Τόλιος.



Ολόκληρο το κείμενο του φυλλαδίου της ΛΑ.Ε έχει ως εξής:

ΕΘΝΙΚΟ ΝΟΜΙΣΜΑ

ΑΦΕΤΗΡΙΑ ΓΙΑ ΜΙΑ ΚΥΡΙΑΡΧΗ ΚΑΙ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΚΗ ΕΛΛΑΔΑ ,ΧΩΡΙΣ ΜΝΗΜΟΝΙΑ ΚΑΙ ΛΙΤΟΤΗΤΑ, ΜΕ ΑΝΑΠΤΥΞΗ ΚΑΙ ΚΟΙΝΩΝΙΚΗ ΔΙΚΑΙΟΣΥΝΗ

Τα ευρωπαϊκά και διεθνή κέντρα του κατεστημένου και κυρίως το εγχώριο πολιτικό και οικονομικό κατεστημένο ασκούν πλύση εγκεφάλου και τρομοκρατούν τον ελληνικό λαό, παρουσιάζοντας ως καταστροφή την εγκατάλειψη του ευρώ και τη μετάβαση της Ελλάδας σε εθνικό νόμισμα.

Με το φυλλάδιο αυτό η Λαϊκή Ενότητα (ΛΑ.Ε) επιχειρεί με σύντομο και όσο το δυνατό πιο εύληπτο τρόπο να αναδείξει και να θέσει σε συζήτηση τα βήματα και τα μέτρα της μετάβασης της Ελλάδας στο εθνικό νόμισμα, στη βάση ενός ριζοσπαστικού προγράμματος. Να αναδείξει, επίσης, ότι αυτή η μετάβαση από το ευρώ στο νέο εθνικό νόμισμα με ένα ριζοσπαστικό πρόγραμμα αποτελεί μια ρεαλιστική και βιώσιμη επιλογή και ότι είναι η μόνη που μπορεί να βγάλει τη χώρα από την κρίση, τα μνημόνια και τη λιτότητα και να τη θέσει σε τροχιά ανάπτυξης και παραγωγικού μετασχηματισμού με κοινωνική δικαιοσύνη.

Για να προχωρήσει η χώρα μας στην καθιέρωση εθνικού νομίσματος είναι αναγκαία τα εξής βήματα, τα οποία χρειάζεται να υλοποιηθούν άμεσα.

ΤΑ ΒΗΜΑΤΑ ΤΗΣ ΜΕΤΑΒΑΣΗΣ ΣΤΟ ΕΘΝΙΚΟ ΝΟΜΙΣΜΑ

ΠΡΩΤΟΝ: Η Τράπεζα της Ελλάδας περιέρχεται σε δημόσια ιδιοκτησία, τελεί υπό εθνικό και κοινωνικό έλεγχο, αποκτά πλήρως και κατ’ αποκλειστικότητα το προνόμιο να εκδίδει εθνικό νόμισμα και η πολιτική της κινείται στο πλαίσιο που χαράσσει η κυβέρνηση και η πολιτική της.

ΔΕΥΤΕΡΟΝ: H χώρα αποκαθιστά την νομισματική της κυριαρχία, η οποία εκ των πραγμάτων αποτελεί το θεμέλιο και ένα μεγάλο βήμα για την κατάκτηση της εθνικής της κυριαρχίας. Η κυβέρνηση ασκεί κυρίαρχα και κάτω από κοινωνικό έλεγχο τη νέα εθνική νομισματική πολιτική της χώρας σε όλες τις εκφάνσεις της, λαμβάνοντας υπόψη της την γνώμη της Τράπεζας της Ελλάδας.

ΤΡΙΤΟΝ: Θεσμική ρύθμιση αυξημένης ισχύος κατοχυρώνει ότι η νομισματική πολιτική της χώρας ασκείται με κύρια κριτήρια την ανάπτυξη, την ενίσχυση της κοινωνικής δικαιοσύνης και την διεύρυνση των θέσεων εργασίας στην κατεύθυνση της πλήρους απασχόλησης.

ΤΕΤΑΡΤΟΝ: Η κυβέρνηση μετά από γνώμη της Τράπεζας της Ελλάδας καθορίζει την ισοτιμία μετατροπής του ευρώ στο νέο εθνικό νόμισμα.

Αυτή καθ’ αυτή η ισοτιμία, σε όποιο μέτρο και αν καθοριστεί δεν επηρεάζει την λειτουργία της οικονομίας. Για πρακτικούς και μόνο λόγους και αποκλειστικά για τις ανάγκες του παρόντος, ορίζουμε ως ισοτιμία μετατροπής το ένα ευρώ προς μια μονάδα νέου εθνικού νομίσματος.

ΠΕΜΠΤΟΝ: Με νομοθετική διάταξη το ευρώ αποσύρεται και το νέο εθνικό νόμισμα τίθεται σε υποχρεωτική κυκλοφορία. Με βάση το νέο αυτό εθνικό νόμισμα πραγματοποιούνται όλες οι εγχώριες οικονομικές λειτουργίες και συναλλαγές.

H OIKONOMIA ΣΤΟΝ ΡΥΘΜΟ ΤΟΥ ΕΘΝΙΚΟΥ ΝΟΜΙΣΜΑΤΟΣ

Στο πλαίσιο αυτών των ρυθμίσεων και στην βάση της επίσημης ισοτιμίας του νέου εθνικού νομίσματος προς το ευρώ:

• Τα ευρώ που κατέχουν οι πολίτες και τα νομικά πρόσωπα μετατρέπονται μέσω των τραπεζών σε εθνικό νόμισμα.
  
  

• Όλες οι καταθέσεις στις τράπεζες μετατρέπονται στο νέο εθνικό νόμισμα, ενώ τα ευρώ που κατέχουν οι τράπεζες (σε κέρματα και χαρτονομίσματα) αποθεματοποιούνται στην Κεντρική Τράπεζα για την ενίσχυση των συναλλαγματικών διαθεσίμων της χώρας. Το κράτος με ειδική νομοθετική ρύθμιση αυξημένης ισχύος εγγυάται πλήρως και απολύτως όλες τις καταθέσεις στις τράπεζες και μεριμνά για την ασφάλεια και την καλύτερη δυνατή απόδοση τους.
  
  

• Όλοι οι μισθοί και οι συντάξεις, από την ώρα θέσπισης του εθνικού νομίσματος, καταβάλλονται στο νέο εθνικό νόμισμα με βάση τη θεσμοθετούμενη ισοτιμία (π.χ μισθωτός που λάμβανε 800 ευρώ μισθό καθαρά, τώρα θα λαμβάνει 800 μονάδες νέου εθνικού νομίσματος, συνταξιούχος που λάμβανε 800 ευρώ σύνταξη, τώρα θα λαμβάνει σύνταξη 800 νέες μονάδες εθνικού νομίσματος).
  
  

• Όλες οι δανειακές υποχρεώσεις κάθε μορφής και ειδικότερα προς τις τράπεζες καθώς και οι υποχρεώσεις προς το δημόσιο, στενό και ευρύτερο, ιδιωτών και νομικών προσώπων, μετατρέπονται στο νέο εθνικό νόμισμα, στη βάση των ίδιων συμβάσεων χωρίς επιβαρύνσεις. Πολίτης, για παράδειγμα, που οφείλει στην τράπεζα 1.000 ευρώ, θα οφείλει 1.000 μονάδες νέου εθνικού νομίσματος, με την ίδια δανειακή σύμβαση. Πολιτική μας είναι να εφαρμόσουμε, όπως εξηγούμε παρακάτω, ευρεία διαγραφή (σεισάχθεια) και γενναία ρύθμιση των ιδιωτικών χρεών.
  
  

• Οι τιμές στην αγορά μετατρέπονται σε εθνικό νόμισμα, αναγράφονται εις διπλούν για ένα ικανό χρονικό διάστημα, ενώ γίνεται αυστηρότατος έλεγχος με βαρύτατες κυρώσεις απέναντι σε φαινόμενα παράνομων συναλλαγών και αισχροκέρδειας.
  
  

Μέσα σε αυτό το πλαίσιο, η οικονομία, με το νέο εθνικό νόμισμα, εισέρχεται ομαλά σε μια νέα λειτουργία που θα επιτρέψει να εφαρμοσθεί μια νέα ριζοσπαστική πολιτική ανασυγκρότησης και μετασχηματισμού της οικονομίας.

ΓΙΑΤΙ ΕΙΝΑΙ ΑΝΑΓΚΑΙΟ ΤΟ ΕΘΝΙΚΟ ΝΟΜΙΣΜΑ;

Η εισαγωγή του εθνικού νομίσματος είναι επίκαιρη και εξαιρετικά αναγκαία, διότι:

H Ελλάδα, μέσα στην ευρωζωνική φυλακή και στο πλαίσιο της ”ενιαίας αγοράς” της ΕΕ, όχι μόνο δεν μπορεί να σταθεί οικονομικά και κοινωνικά όρθια αλλά και χάνει ακατάπαυστα έδαφος από ισχυρότερες και πιο ”ανταγωνιστικές” οικονομίες και πρώτα απ’ όλα την Γερμανία.

Η νεοφιλελεύθερη μονεταριστική δομή και η φιλοσοφία της ευρωζώνης δεν ευνοεί τις συγκλίσεις ανάμεσα στις άνισες οικονομίες, με διαφορετικά επίπεδα παραγωγικότητας και αποδοτικότητας που συμμετέχουν στον ευρωζωνικό χώρο. Αντίθετα, ενισχύει τις ανισότητες και τις αποκλίσεις, ενώ εκ των πραγμάτων καθιστά σφοδρότερους τους μεταξύ τους ανταγωνισμούς.

Το εθνικό νόμισμα μέσα σε αυτές τις συνθήκες που κυριαρχούν στην ευρωζώνη γίνεται απόλυτα αναγκαίο και αναντικατάστατο εργαλείο για τη χώρα μας. Γίνεται απαραίτητο και αναντικατάστατο, επίσης, και για ένα πολύ σημαντικό πρόσθετο λόγο. Διότι οι εργαζόμενες λαϊκές τάξεις στην Ελλάδα πνίγονται από ένα παράνομο, απεχθές, επονείδιστο και κυρίως μη βιώσιμο χρέος, στο όνομα του οποίου λαμβάνονται από το κράτος πιστώσεις από ΕΕ και ΔΝΤ, οι οποίες διατίθενται αποκλειστικά για την εξυπηρέτηση του και συνοδεύονται από αποτυχημένα μνημονιακά προγράμματα λιτότητας και καταλήστευσης που πλήττουν βάναυσα το λαό και καταστρέφουν τον τόπο.

Η εισαγωγή εθνικού νομίσματος θα βοηθήσει την την ελληνική οικονομία να απεμπλακεί από τον άνισο και εξουθενωτικό ανταγωνισμό που υφίσταται εντός της ευρωζώνης, χωρίς να έχει καμιά δυνατότητα να τον αντιμετωπίσει εντός της, παρά μόνο περικόπτοντας τις κοινωνικές δαπάνες και εξανεμίζονταςτους μισθούς της εργατικής τάξης, συνολικά των εργαζομένων και συνταξιούχων.

Το κυριότερο, όμως και πιο επίκαιρο: η εισαγωγή του εθνικού νομίσματος είναι αναντικατάστατη προϋπόθεση για να μπορέσει η χώρα να σταθεί στα πόδια της χωρίς τις πιστώσεις (δόσεις) της ΕΕ και του ΔΝΤ και χωρίς την ρευστότητα της ΕΚΤ προς τις εγχώριες τράπεζες, πράγματα που συνιστούν θανάσιμα εργαλεία επιβολής και εκβιασμών των πιστωτών, όπως είδαμε παλιότερα στην Κύπρο και τον Ιούλιο του 2015 στη χώρα μας, με το κλείσιμο της στρόφιγγας από την ΕΚΤ προς το τραπεζικό σύστημα.

Επομένως, το εθνικό νόμισμα, δίνοντας την ρεαλιστική δυνατότητα στη χώρα να απεμπλακεί από τις πιστώσεις ΕΕ, ΕΚΤ και ΔΝΤ, μας επιτρέπει κάτι που συνιστά ζήτημα επιβίωσης για τη χώρα είναι αδύνατο να επιτευχθεί μέσα στην ευρωζώνη: να προχωρήσουμε αποφασιστικά στην απαλλαγή μας από τα μνημόνια και στη διαγραφή του χρέους με όπλο την αμετάκλητη διακοπή αποπληρωμής του, χωρίς οι τράπεζες και η οικονομία να διατρέχουν τον κίνδυνο κατάρρευσης λόγω των εκβιαστικών μεθοδεύσεων των πιστωτών.

Αντίθετα, με αυτές τις επιλογές της ακύρωσης και εγκατάλειψης των μνημονίων, της διαγραφής του χρέους και του εθνικού νομίσματος, οικονομία και τράπεζες μπορούν να στηριχτούν και να ανακάμψουν σε όφελος του τόπου και του λαού.

Το εθνικό νόμισμα, απαραίτητος όρος για τη διαγραφή του χρέους, θα επιτρέψει, ταυτόχρονα, στο δημόσιο να προχωρήσει στην ανακεφαλαιοποίηση των τραπεζών τόσο για να μπορέσουν να ανταπεξέλθουν στο νέο ρόλο τους χωρίς την ρευστότητα της ΕΚΤ όσο και κυρίως για να μπορέσουν να προχωρήσουν σε μια αποφασιστική πολιτική που θα αντιμετωπίζει ριζοσπαστικά σε όφελος των δανειοληπτών το άγος των δυσβάσταχτων ιδιωτικών χρεών, τα οποία στραγγαλίζουν την οικονομία μας.

Οι τράπεζες, επίσης, με την μετατροπή των χρημάτων της ανακεφαλαιοποίησης σε μετοχές, μέσω αύξησης του μετοχικού τους κεφαλαίου, θα φύγουν από τα ληστρικά χέρια του ιδιωτικού κεφαλαίου και των fund, θα περάσουν στη δημόσια ιδιοκτησία και εθνικοποιημένες θα τεθούν υπό κοινωνικό έλεγχο, με στόχο να εφαρμόσουν μια εντελώς διαφορετική χρηματοπιστωτική πολιτική με αποκλειστικά αναπτυξιακά, παραγωγικά, επενδυτικά και κοινωνικά κριτήρια.

Στη βάση αυτή και στο πλαίσιο της νέας εθνικής νομισματικής πολιτικής, οι τράπεζες θα μπορέσουν να προχωρήσουν, βάση κριτηρίων και ελέγχων, την ευρεία “σεισάχθεια” (διαγραφή) χρεών για τα πιο αδύνατα νοικοκυριά και τις μικρές επιχειρήσεις. Αλλά και τη γενναία ρύθμιση των δανείων των υπόλοιπων επιχειρήσεων μετά από σε βάθος διαχειριστικό έλεγχο προσώπων και εταιρειών. Ταυτόχρονα η διαγραφή ή απομείωση του χρέους των μεγάλων επιχειρήσεων, εφ όσον απαιτηθεί για να κρατηθούν και να διατηρηθούν οι θέσεις εργασίας, θα προχωρήσει με τη ανάλογη συμμετοχή των εθνικοποιημένων τραπεζών στο μετοχικό κεφάλαιο τους έναντι του διαγραφόμενου χρέους.

Χωρίς εθνικό νόμισμα, η οποιαδήποτε απόπειρα απομείωσης του χρέους και απεμπλοκής της χώρας από τα μνημόνια, τη λιτότητα και την υποτέλεια είναι μάταιη υπόθεση και η επαγγελία της εξαπάτηση και δημαγωγία.

ΤΙ ΘΕΛΟΥΜΕ ΝΑ ΠΕΤΥΧΟΥΜΕ ΜΕ ΤΟ ΕΘΝΙΚΟ ΝΟΜΙΣΜΑ;

Για την ΛΑ.Ε το εθνικό νόμισμα δεν είναι αυτοσκοπός ούτε φετίχ. Δεν συνιστά απλώς μια διαφορετική, εθνική τώρα, νομισματική μονάδα για να συνεχίσουμε με άλλη μορφή τις ίδιες νεοφιλελεύθερες πολιτικές, να υπηρετήσουμε τα ίδια ολιγαρχικά κεφαλαιακά συμφέροντα, τις ίδιες αμαρτωλές διαπλεκόμενες σχέσεις, τις ίδιες πελατειακές λογικές, τα ίδια παρασιτικά κυκλώματα και τις ίδιες πρακτικές της μίζας και της διαφθοράς.

Το εθνικό νόμισμα, αντίθετα, αποτελεί για μας ένα εργαλείο, μια αφετηρία, μια πρόκληση και μια ευκαιρία για να καταστήσουμε, σε συνδυασμό με την εφαρμογή του συνολικού αλληλοεξαρτώμενου μεταβατικού μας προγράμματος, όλες αυτές τις καταστάσεις παρελθόν. Για να κάνουμε παρελθόν την μνημονιακή υποδούλωση, την ευρωζωνική επιτροπεία και ένα μη βιώσιμο χρέος. Για να καταργήσουμε την λιτότητα, να καταπολεμήσουμε τη φτώχεια και την ανεργία, να διασφαλίσουμε ως δημόσιες και καθολικές τις κοινωνικές ανάγκες σε υγεία – παιδεία – πολιτισμό Για να σταματήσουμε το ξεπούλημα της χώρας, να εθνικοποιήσουμε τις στρατηγικές επιχειρήσεις και να προχωρήσουμε στον παραγωγικό μετασχηματισμό της ελληνικής οικονομίας, πράγματα απαγορευτικά μέσα στην ευρωζώνη και στο πλαίσιο της νεοφιλελεύθερης ΕΕ.

ΣΤΗΡΙΖΟΥΜΕ ΤΗΝ ΟΙΚΟΝΟΜΙΑ, ΤΗΝ ΠΑΡΑΓΩΓΗ, ΤΗΝ ΚΟΙΝΩΝΙΑ

ΠΡΩΤΟΝ: Με το εθνικό νόμισμα μπορούμε να ενισχύσουμε την εθνική παραγωγική βάση και την αποδοτικότητα (ανταγωνιστικότητα) της ελληνικής οικονομίας, απαντώντας στην ανάγκη να προσφέρουμε ένα μεγάλο κύμα ρευστότητας στην οικονομία και την κοινωνία με εξαιρετικά ευνοϊκούς όρους.

Με το εθνικό νόμισμα θα μπορέσουμε, μέσω της Τράπεζας της Ελλάδος, να αξιοποιήσουμε τη δυνατότητα, για να παράσχουμε ισχυρή ρευστότητα στην οικονομία και την κοινωνία με ευνοϊκούς όρους και πολύ χαμηλά επιτόκια, δυνατότητα η οποία δεν υφίσταται εντός ευρώ.

Αυτήν την δυνατότητα ισχυρής ρευστότητας, θέλουμε να την κατευθύνουμε τόσο στην οικονομία για παραγωγικές επενδύσεις όσο και στην κοινωνία για την καταπολέμηση της φτώχειας, την στήριξη κοινωνικών αναγκών και κρίσιμων κοινωνικών τομέων.

Ειδικότερα το εθνικό εκδοτικό προνόμιο και ο εθνικός έλεγχος της νομισματικής πολιτικής θα αξιοποιηθούν για να χρηματοδοτήσουν μέσω της Τράπεζας της Ελλάδος και μέσω των εθνικοποιημένων τραπεζών ένα μεγάλο επενδυτικό πρόγραμμα στη χώρα τόσο στο σκέλος των δημοσίων επενδύσεων όσο και στην χρηματοδοτική στήριξη των μικρομεσαίων επιχειρήσεων..

Αναφερόμαστε σε ένα νέο ευρύτατο σε μέγεθος και ποικιλία, ποιοτικά προσανατολισμένο και κάτω από ουσιαστικό δημοκρατικό και κοινωνικό έλεγχο χρηματοδοτικό πρόγραμμα με πολύ χαμηλά επιτόκια, τα οποία θα καθορίζονται στο πλαίσιο ενός κυβερνητικού αναπτυξιακού σχεδιασμού. Ένα χρηματοδοτικό πρόγραμμα που εκτός των άλλων θα αποβλέπει σε ένα διπλάσιο, τουλάχιστον, παραγωγικά επανασχεδιασμένο πρόγραμμα δημοσίων επενδύσεων. Σε ένα ευρύτατο πρόγραμμα στήριξης της αγροτιάς και αναβάθμισης της πρωτογενούς παραγωγής, και σε ένα μεγάλο χρηματοδοτικό πρόγραμμα για επενδύσεις των μικρομεσαίων επιχειρήσεων, που θα στοχεύουν την παραγωγική και τεχνολογική αναβάθμιση της χώρας, την αύξηση των θέσεων εργασίας, την στήριξη και διεύρυνση των εργατικών κατακτήσεων. Στο πλαίσιο αυτό ιδιαίτερη προσπάθεια θα επιδειχθεί για την ανασυγκρότηση επιχειρήσεωνυπό δημόσιο έλεγχοκαι τη στήριξησυνεταιριστικώνκαι συνεργατικώνεπιχειρήσεων και βεβαίως επιχειρήσεων που οι καινοτόμες, τεχνολογικά σύγχρονες, οργανωτικές επιδόσεις τους υποβοηθούν τον δημοκρατικό αναπτυξιακό σχεδιασμό και τον παραγωγικό μετασχηματισμό της οικονομίας.

Το εκδοτικό προνόμιο και ο εθνικός έλεγχος της νομισματικής πολιτικής θα αξιοποιηθούν, ταυτόχρονα, στο έπακρο για να στηρίξουν και να ενισχύσουν την κοινωνική Ελλάδα και τον κοινωνικό προϋπολογισμό.Το εθνικό νόμισμα και η νέα επεκτατική νομισματική πολιτική θα αξιοποιηθούν για να ανακεφαλαιοποιήσουν τα ασφαλιστικά ταμεία, θα στηρίξουν και θα ενισχύσουν μισθούς και συντάξεις, πρώτα απ’ όλα τον κατώτατο μισθό, την κατώτατη σύνταξη, θα χρησιμοποιηθούν για την κοινωνική στήριξη των αδυνάτων και των ΑΜΕΑ για την καταπολέμηση της φτώχειας και την ενίσχυση των κοινωνικών δαπανών.

Ο κρατικός προϋπολογισμός μιας Ελλάδας με εθνικό νόμισμα, απαλλαγμένος από τα δεσμά της δημοσιονομικής λιτότητας, από τον στραγγαλισμό των υπέρογκων πρωτογενών πλεονασμάτων και τις περιοριστικές προδιαγραφές του Συμφώνου Σταθερότητας και έχοντας τη δυνατότητα νομισματικής αναχρηματοδότησης των ελλειμμάτων του με ιδιαίτερα ευνοϊκούς και προνομιακούς όρους, μπορεί, στη βάση μιας μεγάλης διοικητικής μεταρρύθμισης του κράτους και συνολικά της δικής μας πρότασης, να αναδειχθεί ως ο μεγάλος κεντρικός μοχλός για το παραγωγικό μετασχηματισμό, την αποδοτική αναδιαμόρφωση της οικονομίας και την κοινωνική δικαιοσύνη.

ΕΘΝΙΚΟ ΝΟΜΙΣΜΑ: ΓΙΑ ΕΝΑ ΝΕΟ ΒΙΩΣΙΜΟ ΚΑΙ ΔΙΚΑΙΟ ΑΝΑΠΤΥΞΙΑΚΟ ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΟ ΠΡΟΤΥΠΟ

ΔΕΥΤΕΡΟΝ: Στη βάση του εθνικού νομίσματος θα εφαρμόσουμε μια ευέλικτη συναλλαγματικήπολιτική, που θα λαμβάνει υπόψη της τα εγχώρια οικονομικά δεδομένα, ειδικότερα τις εξελίξεις στο ισοζύγιο πληρωμών αλλά και τις ευρωπαϊκές και διεθνείς συγκυρίες.

Αυτή η εθνική συναλλαγματική πολιτική δεν πρέπει σε καμιά περίπτωση να διακατέχεται από κανένα δογματισμό ή προκατασκευασμένα σχήματα, θα πρέπει να διαμορφώνεται και να εξελίσσεται μέσα από διευρυμένο και ουσιαστικό κοινωνικό διάλογο και να έχει ως αποκλειστικό γνώμονα της ανάπτυξη στη χώρα, την διεύρυνση των θέσεων εργασίας με στόχο την πλήρη απασχόληση και την προώθηση ενός νέου δίκαιου και βιώσιμου οικονομικού προτύπου.

Τα κατεστημένα κέντρα κινδυνολογούν με μια ενδεχόμενη επιλογή υποτίμησης του εθνικού νομίσματος και μιλούν για καταστροφικές επιπτώσεις, προεξοφλώντας, μάλιστα, ότι αυτή η υποτίμηση θα προσλάβει ανεξέλεγκτες διαστάσεις με συνέπεια η χώρα να παρουσιάσει, τάχα, ελλείψεις σε πρώτες ύλες, αναγκαία είδη διατροφής, φάρμακα κλπ, ελλείψεις που, έτσι κι αλλιώς, τις θεωρούν δεδομένες με εθνικό νόμισμα.

Αυτή η κινδυνολογία δεν έχει καμιά απολύτως βάση και είναι παντελώς αστήρικτη.

Εάν κριθεί αναγκαίο, για το συμφέρον της οικονομίας και του ελληνικού λαού είναι ενδεχόμενο να επιλεγεί σε κάποια χρονική στιγμή μια περιορισμένη και σχεδιασμένη υποτίμηση του νομίσματος.

Αυτή η υποτίμηση θα αποβλέπει στην αξιοποίηση από τη χώρα ενός εργαλείου που δεν μπορεί να χρησιμοποιηθεί μέσα στο ευρώ, με στόχο να τονωθεί η εγχώρια παραγωγή και η οικονομία, ιδιαίτερα σε στοχευμένους κλάδους και με έλεγχο για την επίτευξη μετρήσιμων στόχων, προκειμένου να εφαρμοσθεί ένας ευρύτερος σχεδιασμός οικονομικής ανάπτυξης.

Μια ενδεχόμενη υποτίμηση, σε μια οικονομία όπως η δική μας, η οποία, κάτω από την μπότα των μνημονίων, βρίσκεται επί πολλά χρόνια σε ύφεση και στασιμότητα, έχει μεγάλη ανεργία και αργό και ανεκμετάλλευτο αλλά εν δυνάμει αποδοτικό, παραγωγικό δυναμικό, εφ’ όσον σε κάποια στιγμή κριθεί σκόπιμη, θα έχει θετικό ισοζύγιο οικονομικοκοινωνικών επιπτώσεων.

Μια περιορισμένη και λογική υποτίμηση, εφ’ όσον χρειαστεί και κριθεί σκόπιμη, θα αποτελεί μια θετική και όχι αμυντική, επιλογή, που θα έχει ως στόχο να ενισχύσει και να δώσει ώθηση στο υπό εφαρμογή αναπτυξιακό σχέδιο της χώρας.

Μια τέτοια υποτίμηση θα βοηθήσει ουσιωδώς να γίνουν σχετικά πιο φτηνά τα εγχώρια και πιο ακριβά τα εισαγόμενα προϊόντα και επομένως θα βοηθήσει στην τόνωση της εθνικής παραγωγής, στην υποκατάσταση εισαγωγών από εγχώρια παραγωγή, στην ενίσχυση των εξαγωγών, την ενδυνάμωση του τουριστικού ρεύματος, και στη σημαντική και συνολική αύξηση της απασχόλησης, υποστηρίζοντας, έτσι, την σχεδιασμένη προσπάθεια που πρέπει να καταβληθεί ώστε η χώρα να μπει σε μια νέα αναπτυξιακή τροχιά και στη διαμόρφωση ενός νέου αναπτυξιακού προτύπου.

Μια περιορισμένη και λογική υποτίμηση, στο πλαίσιο μιας οικονομίας που βρίσκεται επί χρόνια σε ύφεση, θα έχει μικρές και φθίνουσες συνέπειες στον πληθωρισμό, οι οποίες σε κάθε περίπτωση θα διασφαλισθεί να μην έχουν καμιά αρνητική συνέπεια στους μισθούς και τις συντάξεις. Οιμισθοί και οι συντάξεις, άλλωστε, θα ενισχυθούν έτσι και αλλιώς στη βάση των νέων πολιτικών κατά της λιτότητας, οι οποίες θα εφαρμοσθούν με την υποβοήθηση του εθνικού νομίσματος.

Από μια υποτίμηση με αυτά τα χαρακτηριστικά δεν πρόκειται να σημειωθεί, όπως λέγεται, κάποια υποτιθέμενη αθρόα και επιζήμια εισαγωγή κερδοσκοπικών κεφαλαίων στη χώρα, πολύ περισσότερο που παράλληλα με την εισαγωγή εθνικού νομίσματος θα εφαρμοσθεί ουσιαστικός έλεγχος στην κίνηση κεφαλαίων από την χώρα στο εξωτερικό και αντιστρόφως, προς αποτροπή επιζήμιων μεθοδεύσεων σε βάρος του νομίσματος και της εθνικής οικονομίας.

Ο έλεγχος αυτός δεν θα έχει καμιά σχέση με τους σημερινούς περιορισμούς στις τραπεζικές συναλλαγές (CapitalControl) και την άντληση χρημάτων από τις τράπεζες. Αντίθετα, με την εισαγωγή του εθνικού νομίσματος οι συναλλαγές με τις τράπεζες, το άνοιγμα λογαριασμών και οι αναλήψεις θα είναι απόλυτα ελεύθερες και δεν θα τελούν υπό κανένα περιορισμό.

Δεν έχει την παραμικρή βάση η ευρώπληκτη προπαγάνδα η οποία διατείνεται ότι με την εισαγωγή του εθνικού νομίσματος θα ακολουθήσει ανεξέλεγκτη υποτίμηση του και ακόμα χειρότερα θα παρουσιαστούν, έτσι κι αλλιώς, ελλείψεις και μάλιστα τεράστιες, πρώτων υλών, φαρμάκων, πετρελαίου, τροφίμων κλπ. Πολύ περισσότερο δεν έχει καμιά επαφή με την πραγματικότητα ο ισχυρισμός, που συχνά ακούγεται, πως η Ελλάδα δεν μπορεί να μεταβεί σε εθνικό νόμισμα γιατί δεν παράγει τίποτα.

Κατ’ αρχάς η διαδεδομένη πεποίθηση πως η Ελλάδα, παρά την μεγάλη παραγωγική υποβάθμιση που υπέστη ιδιαίτερα τα χρόνια του ευρώ, έχει καταντήσει παραγωγική έρημος, δεν είναι σωστή. Η Ελλάδα διαθέτει ακόμα, παρά τα βαριά πλήγματα που έχει υποστεί από τις ασκούμενες νεοφιλελεύθερες πολιτικές και την ευρωζωνική πίεση, μια αξιοσημείωτη παραγωγική βάση και σημαντικές υποδομές. Το εθνικό νόμισμα στη βάση ενός ριζοσπαστικού προγράμματος όχι μόνο επιβάλλεται αλλά και καθίσταται απόλυτα αναγκαίο ακριβώς για να ανακόψει την παραγωγική συρρίκνωση, να ενθαρρύνει την παραγωγική ανάκαμψη του τόπου σε όφελος της μεγάλης κοινωνικής πλειοψηφίας και στο πλαίσιο ενός νέου οικονομικού και κοινωνικού προτύπου.

Πέραν των πολλών άλλων, θα πρέπει να τονίσουμε ακόμα, ότι, μετά από πολλά χρόνια, το ισοζύγιο εξωτερικών συναλλαγών της χώρας, κυρίως λόγω μνημονιακών πιέσεων, είναι ισοσκελισμένο ή και πλεονασματικό. Αυτό σημαίνει ότι η Ελλάδα του εθνικού νομίσματος θα μπορεί, με τις συναλλαγματικές εισπράξεις που θα αποκομίζει από τις εξαγωγές της, το τουριστικό συνάλλαγμα και σειρά άλλων συναλλαγματικών εσόδων, να αποπληρώνει όλες τις εισαγωγές που πραγματοποιεί στα σημερινά επίπεδα. Και αυτή η θετική αποτίμηση θα καταστεί πιο ευνοϊκή αφού το εθνικό νόμισμα με την εισαγωγή του και την πολιτική που θα ακολουθήσουμε θα προσδώσει ώθηση στην παραγωγή και στις εξαγωγές της χώρας, ενώ θα μειώσει και θα υποκαταστήσει τις εξαγωγές με εγχώρια παραγόμενα αγαθά και προσφερόμενες υπηρεσίες. Τέλος ο συνδυασμός ισορροπημένου ισοζυγίου εξωτερικών πληρωμών και η εφαρμογή ουσιαστικών ελέγχων στις εισροές και εκροές κεφαλαίων, ιδίως για βραχυπρόθεσμες κερδοσκοπικές επενδύσεις περιορίζει σημαντικά τους κινδύνους κερδοσκοπικών επιθέσεων που θα μπορούσαν να θέσουν σε ανεπιθύμητη τροχιά το εθνικό μας νόμισμα, ενώ ευκαιριακές διακυμάνσεις στην ζήτηση και προσφορά εθνικού νομίσματος είναι διαχειρίσιμες με τα υπάρχοντα συναλλαγματικά αποθέματα. Αυτονόητο είναι ότι τα αποθέματα χρυσού της χώρας μας πρέπει να έλθουν και να φυλάσσονται στην πατρίδα μας.

ΓΙΑ ΜΙΑ ΝΕΑ ΕΛΛΑΔΑ ΚΥΡΙΑΡΧΗ, ΑΝΕΞΑΡΤΗΤΗ, ΒΑΘΙΑ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΚΗ,

ΑΣΦΑΛΗ ΚΑΙ ΔΙΚΑΙΗ

Με το παρόν φυλλάδιο επιχειρήσαμε να σκιαγραφήσουμε πολύ συνοπτικά την πορεία μετάβασης στο εθνικό νόμισμα με βάση το ριζοσπαστικό μας πρόγραμμα. Με το φυλλάδιο αυτό δεν κλείνουμε αλλά επιχειρούμε να δώσουμε μια νέα ώθηση στην επεξεργασία και την συζήτηση για το πέρασμα από το ευρώ στο εθνικό νόμισμα, συζήτηση που στην ουσία δεν επετράπη να γίνει ποτέ από τα μέσα ενημέρωσης. Η επεξεργασία που καταθέτουμε δεν κλείνει αλλά ανοίγουμε ένα κεφάλαιο κοινωνικού διαλόγου για τη συνέχιση της.

Ο δρόμος του εθνικού νομίσματος στη βάση ενός ριζοσπαστικού προγράμματος, όπως αυτό που προτείνει η ΛΑ.Ε., ανταποκρίνεται στα συμφέροντα και τις προοπτικές της μεγάλης κοινωνικής πλειοψηφίας, πρώτα απ’ όλα της εργατικής τάξης και συνολικά του κόσμου της εργασίας. Εξυπηρετεί τις ανάγκες των ανέργων για την εξεύρεση δουλειάς με πλήρη δικαιώματα. Τα συμφέρονται της νεολαίας για ένα καλύτερο μέλλον στην πατρίδα μας. Τα συμφέροντα της μικρομεσαίας αγροτιάς και των μικρομεσαίων στρωμάτων της κοινωνίας μας, όποια δραστηριότητα κι ασκούν. Ο δρόμος του εθνικού νομίσματος στη βάση ενός ριζοσπαστικού προγράμματος, όπως αυτό που προτείνει η ΛΑ.Ε, θα πλήξει μόνο μια κεφαλαιακή ολιγαρχία συνδεδεμένη με τα ευρωπαϊκά και διεθνή ιμπεριαλιστικά οικονομικά και πολιτικά κέντρα.

Αντίθετα, η μετάβαση σε εθνικό νόμισμα και ένα μεταβατικό προοδευτικό πρόγραμμα μετασχηματισμών με σοσιαλιστικό ορίζοντα, σαν και αυτό που προτείνουμε, είναι μια πορεία βιώσιμη, που διασφαλίζει την έξοδο από την κρίση, μειώνει δραστικά τις ανισότητες και την ανεργία και διαμορφώνει ένα νέο παραγωγικό και αποδοτικό οικονομικό πρότυπο.

Η μετάβαση στο εθνικό νόμισμα για την εφαρμογή ενός ριζοσπαστικού προγράμματος είναι μια πορεία συμμετοχής και μεγάλων ενωτικών εργατικών και λαϊκών αγώνων. Είναι μια πορεία μεγάλων οικονομικών και δημοκρατικών μετασχηματισμών. Είναι μια πορεία σύγκρουσης και ρήξης με τους νεοφιλελεύθερους κανόνες της ΕΕ, σύγκρουση και ρήξη που ανοίγει τις διαδικασίες, με την θέληση και τους αγώνες του λαού, για την αποδέσμευση και την έξοδο της χώρας και από την Ευρωπαϊκή Ένωση. Είναι, τέλος, μια πορεία εφαρμογής μιας νέας πολυδιάστατης στρατηγικής εξωτερικών και διεθνών οικονομικών προσανατολισμών, η οποία θα θωρακίζει και θα ενισχύει τους νέους δρόμους της χώρας.

Το έπαθλο της νικηφόρας αυτής πορείας θα είναι μια νέα Ελλάδα κυρίαρχη, ασφαλής, ανεξάρτητη, βαθύτατα δημοκρατική, κοινωνικά δίκαιη και ευημερούσα.

Μια Ελλάδα που για πρώτη φορά ο λαός της θα είναι κυρίαρχος στην χώρα μας και με συμμέτοχο τα νιάτα της πατρίδας μας, θα κτίζει ένα μέλλον αντάξιο των προσδοκιών τους.

ΦΤΑΝΕΙ ΠΙΑ ΜΕ ΤΑ ΜΝΗΜΟΝΙΑ, ΤΗΝ ΛΙΤΟΤΗΤΑ, ΤΗΝ ΦΟΡΟΛΕΗΛΑΣΙΑ ΤΩΝ ΑΔΥΝΑΤΩΝ, ΤΗΝ ΥΠΟΤΕΛΕΙΑ

ΑΝΑΤΡΟΠΗ ΕΔΩ ΚΑΙ ΤΩΡΑ!

Πέρασαν 2 χρόνια από τότε που ο ελληνικός λαός «άνοιξε» μια ιστορική σελίδα αναδεικνύοντας τον αντιμνημονιακό, τότε, ΣΥΡΙΖΑ, σε πρώτη κοινοβουλευτική δύναμη, δίνοντας τη δυνατότητα δημιουργίας μια αριστερής κυβέρνησης με στόχο την ανατροπή των μνημονιακών νεοφιλελεύθερων πολιτικών, τις οποίες επέβαλαν οι δανειστές, με την αρωγή των κυβερνήσεων Γ. Παπανδρέου, Παπαδήμου και Σαμαρά – Βενιζέλου από το 2010 και μετά.

Δυστυχώς, λίγους μήνες μετά, το καλοκαίρι του ίδιου έτους, ο Αλέξης Τσίπρας πρόδωσε τις ελπίδες του λαού, παραχάραξε σε ταπεινωτικό ΝΑΙ το θριαμβευτικό αποτέλεσμα του δημοψηφίσματος με το ηχηρό και περήφανο «ΟΧΙ» και συμφώνησε με τους «οικονομικούς δολοφόνους», με τη στήριξη των ΝΔ, ΠΑΣΟΚ και Ποτάμι, το καταστροφικό για το λαό και την χώρα 3^ο μνημόνιο.

Στην συνθηκολόγηση αυτή αντιστάθηκαν και αποχώρησαν Υπουργοί, βουλευτές και χιλιάδες στελέχη και μέλη του ΣΥΡΙΖΑ, που έμειναν πιστά σε αξίες, αρχές και δεσμεύσεις απέναντι στον λαό, συγκροτώντας, στη συνέχεια, μαζί με άλλες δυνάμεις του αριστερού χώρου, τη Λαϊκή Ενότητα (ΛΑ.Ε.).

Οι κυβερνητικοί πανηγυρισμοί για τα δύο χρόνια της κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ έρχονται σε πλήρη αντίθεση με τις ανάλγητες μνημονιακές πολιτικές, που εφαρμόζει η κυβέρνηση και την τραγωδία που βιώνει η κοινωνία.

Αποτελεί πρόκληση για το λαό ο πρωθυπουργός να γιορτάζει μια επέτειο, όπως αυτήν της λαϊκής εντολής της 25ης Γενάρη, την οποία πρόδωσε και ξεπούλησε με τον πλέον ωμό και αδίστακτο τρόπο για να προχωρήσει στην ταπεινωτική συνθηκολόγηση του μνημονίου.

Η προδοσία Τσίπρα, όμως, δεν έβαλε τέλος στα όνειρα και τις επιδιώξεις του ελληνικού λαού για κατάργηση των μνημονίων, ανάκτηση της εθνικής ανεξαρτησίας και χάραξη μιας νέας πορείας δημοκρατίας και κοινωνικής δικαιοσύνης.

Η ΛΑ.Ε. διατηρεί ζωντανή την ιστορική ευκαιρία, που έδωσε ο λαός, για την ανατροπή των ασκούμενων μνημονιακών νεοφιλελεύθερων πολιτικών της διαρκούς φτωχοποίησης. Μέσα από τη συγκρότηση ενός ευρύτατου πολιτικού, κινηματικού μετώπου όλων των αριστερών, δημοκρατικών και πατριωτικών αντιμνημονιακών δυνάμεων, ο λαός με τους αγώνες και την ψήφο του μπορεί να φέρει μια μεγάλη αντιμνημονιακή ανατροπή και να στείλει όσους πρόδωσαν την ελπίδα του και όλο το μνημονιακό πολιτικό κατεστημένο στο περιθώριο της ιστορίας.