Στον Κήπο του Παντείου Πανεπιστημίου πρόκειται να διεξαχθεί το 3ο Φεμινιστικό Φεστιβάλ, 28-29 Σεπτεμβρίου.

Η Συνέλευση 8 Μάρτη έχοντας το σύνθημα «Καμία δεν είναι ελεύθερη μέχρι να είμαστε όλες», αφιερώνει το φετινό Φεμινιστικό Φεστιβάλ στις Παλαιστίνιες αλλά και όλες τις άλλες γυναίκες και θηλυκότητες του δυτικού κόσμου που έχουν βρεθεί αντιμέτωπες με την έμφυλη βία.

Το Φεστιβάλ είναι μία ευκαιρία για αγωνίστριες και καλλιτέχνιδες από την Ελλάδα και το εξωτερικό να στηρίξουν τις γυναίκες με τη συμμετοχή τους, στέλνοντας ένα μήνυμα αλληλεγγύης στον Παλαιστινιακό λαό.

Ανάμεσα σε αυτούς που θα επιχειρήσουν να στείλουν το «μήνυμα» είναι η Κάρολ Σανσούρ, η Μάρθα Φριντζήλα και η Tυνήσια ερμηνεύτρια Ghalia Benali.

Μπαίνοντας στον τρίτο χρόνο της διοργάνωσής του, το Φεμινιστικό Φεστιβάλ καθιερώνεται πλέον ως ετήσιος «σταθμός» για το φεμινιστικό κίνημα, τόσο σε επίπεδο συντονισμού όσο και στο επίπεδο της ανάδειξης ενός διαθεματικού, συμπεριληπτικού και ριζοσπαστικού φεμινισμού.

Όπως επισημαίνει η επίσημη ανακοίνωση «Μέσα από τα -μικρότερα και μεγαλύτερα- δρώμενα του Φεστιβάλ επιχειρούμε να δημιουργήσουμε ένα φεμινιστικό παράδειγμα ζωής, όπου η χαρά, η στΟργή, ο καλλιτεχνικός πειραματισμός, η ακτιβιστική δράση για τα έμφυλα, εργασιακά, ΛΟΑΤΚΙ+ δικαιώματα και ο διεθνιστικός προσανατολισμός συναντιούνται και ανοίγουν ζωτικό χώρο για όλες μας».

Ακολουθεί η ανάρτηση στο facebook:

Με τον ενθουσιασμό και την έμπνευση των δύο προηγούμενων χρόνων, η Συνέλευση 8 Μάρτη ξεκινά το ταξίδι του 3ου Φεμινιστικού Φεστιβάλ, που φέτος θα διεξαχθεί στον Κήπο του Παντείου Πανεπιστημίου το Σάββατο και την Κυριακή 28 και 29 Σεπτεμβρίου.

Με το σύνθημα «Καμία δεν είναι ελεύθερη μέχρι να είμαστε όλες», αφιερώνουμε το φετινό Φεμινιστικό Φεστιβάλ στις Παλαιστίνιες αδελφές μας που βρίσκονται αντιμέτωπες με τη γενοκτονική βία του Ισραηλινού κράτους, αλλά και σε όλες τις γυναίκες και θηλυκότητες που εδώ, στη δική μας «δυτική» γωνιά της Γης, είτε (επι)ζούν μέσα στην έμφυλη βία είτε δεν είναι πια μαζί μας.

Η χαρά μας είναι μεγάλη γιατί το Φεστιβάλ φέτος στηρίζουν με τη συμμετοχή τους αγωνίστριες και καλλιτέχνιδες από το εξωτερικό και την Ελλάδα, ανάμεσά τους η Κάρολ Σανσούρ, η Μάρθα Φριντζήλα και η Tυνήσια ερμηνεύτρια Ghalia Benali. Οι ποιήτριες, καλλιτέχνιδες και ακτιβίστριες, πλαισιωμένες από άλλες καλλιτέχνιδες και μουσικούς, θα τραγουδήσουν, αλλά και θα ενώσουν τις φωνές και τις λέξεις τους, στέλνοντας ένα μήνυμα αλληλεγγύης στον Παλαιστινιακό λαό.

Μπαίνοντας στον τρίτο χρόνο της διοργάνωσής του, το Φεμινιστικό Φεστιβάλ καθιερώνεται πλέον ως ετήσιος «σταθμός» για το φεμινιστικό κίνημα, τόσο σε επίπεδο συντονισμού όσο και στο επίπεδο της ανάδειξης ενός διαθεματικού, συμπεριληπτικού και ριζοσπαστικού φεμινισμού. Μέσα από τα -μικρότερα και μεγαλύτερα- δρώμενα του Φεστιβάλ επιχειρούμε να δημιουργήσουμε ένα φεμινιστικό παράδειγμα ζωής, όπου η χαρά, η στΟργή, ο καλλιτεχνικός πειραματισμός, η ακτιβιστική δράση για τα έμφυλα, εργασιακά, ΛΟΑΤΚΙ+ δικαιώματα και ο διεθνιστικός προσανατολισμός συναντιούνται και ανοίγουν ζωτικό χώρο για όλες μας.

|| # Stop Genocide ||

Σε καιρούς πολέμου και γενοκτονίας νιώθουμε ότι η φεμινιστική οπτική όχι μόνο δεν είναι πολυτέλεια, αλλά, αντίθετα, αναδεικνύει τη στενή σχέση αποικιοκρατίας, κατοχής και έμφυλης βίας. Δεν ξεχνάμε ότι εδώ και δεκαετίες, με αποκορύφωμα τους τελευταίους δέκα μήνες, το Ισραηλινό αποικιοκρατικό κράτος του απαρτχάιντ διαπράττει καθημερινά γυναικοκτονίες και εγκλήματα μίσους σε βάρος των Παλαιστινίων γυναικών και των ΛΟΑΤΚΙ+ ατόμων.

Η σκέψη μας βρίσκεται στις αδελφές μας στη Γάζα, στη Ράφα, στη Δυτική Όχθη που παρά την ασύμμετρη βία συνεχίζουν να μάχονται για γη και ελευθερία με τα σώµατα, τον ορατό και αόρατο μόχθο τους, την τέχνη και τη γραφή τους. Ο αγώνας τους ξαναζωντανεύει το σύνθημα των Ιρανών αδελφών μας «Γυναίκα, Ζωή, Ελευθερία». Για εμάς, οι φεμινιστικοί αγώνες είναι ταυτόχρονα αγώνες ενάντια στο σύστημα εκμετάλλευσης και καταπίεσης που αποικίζει γη και θηλυκά σώματα, ενάντια στην επεκτατική πολιτική των κυβερνήσεων που γεννούν πολέμους και ξεριζωμό.

Στις αρχές του 2024 ανοίξαμε τον κύκλο των δράσεων φεμινιστικής αλληλεγγύης στην Παλαιστίνη οργανώνοντας εκδήλωση με την συμμετοχή παλαιστινίων γυναικών και, αργότερα, συγκεντρώνοντας οικονομική ενίσχυση για παλαιστινιακές γυναικείες οργανώσεις που δρουν στη Δυτική Όχθη. Στις 8 Μάρτη 2024 αφιερώσαμε την φεμινιστική απεργία στις γυναίκες της Παλαιστίνης, συμμετείχαμε στις συγκεντρώσεις και διαδηλώσεις ενάντια στη γενοκτονία, ενώ στο Athens Pride 2024 βαδίσαμε με την παλαιστινιακή σημαία φωνάζοντας: «Καμία περηφάνια στην γενοκτονία - No pride in genocide».

Κρατώντας το νήμα της φεμινιστικής αλληλεγγύης, θέλουμε μέσα από τις συζητήσεις, τις συναυλίες, τις ταινίες, τα θεατρικά εργαστήρια, τις εκθέσεις βιβλίου και τα workshops του Φεστιβάλ να ενώσουμε τις φωνές μας με τον αγωνιζόμενο Παλαιστινιακό λαό. Θέλουμε να συναντηθούμε με Παλαιστίνιες και άλλες γυναίκες των αραβικών χωρών, αλλά με ακτιβίστριες του διεθνούς κινήματος αλληλεγγύης, συνεχίζοντας τις προσπάθειες συντονισμού που ενισχύουν τους δεσμούς μας. Θέλουμε να εμπνευστούμε από την αντιπολεμική παράδοση των φεμινιστικών κινημάτων ανά τον κόσμο και να ανταλλάξουμε σκέψεις με άτομα και συλλογικότητες για το ρόλο του φεμινιστικού κινήματος στους αγώνες της εποχής μας ενάντια στην αποικιοκρατία, τον ιμπεριαλισμό, την καταπίεση και την εκμετάλλευση.

|| # Stop Femicide ||

Όμως πένθος και οργή δεν μας προκαλεί μόνο το ιστορικό έγκλημα που διαπράττεται στη Γάζα. Μετρώντας ήδη την 7η γυναικοκτονία του 2024 στη χώρα μας, πενθούμε και οργιζόμαστε και για τις δεκάδες δολοφονημένες αδελφές που μετράμε εδώ.

Γιατί καμία μας δε νιώθει «ελεύθερη και ασφαλής» σε ένα πατριαρχικά δομημένο κράτος που αφήνει τις γυναίκες στο έλεος των γυναικοκτόνων και κακοποιητών ακόμη και όταν αυτές βρίσκουν το κουράγιο να φτάσουν μέχρι το αστυνομικό τμήμα και να ζητήσουν βοήθεια. Γιατί πέρα από την διάχυτη σεξιστική κουλτούρα ερχόμαστε αντιμέτωπες με μία πολιτική θεσμικού σεξισμού που αφήνει τις -ελάχιστες- δομές στήριξης των κακοποιημένων να υπολειτουργούν χωρίς χρηματοδότηση, προσωπικό και εκπαίδευση των επαγγελματιών πρώτης γραμμής. Γιατί καθημερινά παρακολουθούμε τους δράστες έμφυλων εγκλημάτων (γυναικοκτόνους, βιαστές, κακοποιητές) να απολαμβάνουν ασυλία και συγκάλυψη και τις επιζώσες να τραυματίζονται πολλαπλά μέσα και έξω από τις δικαστικές αίθουσες. Οργιζόμαστε απέναντι στην Kυβέρνηση που τροφοδοτεί το δόγμα πατρίς-θρησκεία-οικογένεια, καλλιεργώντας ακροδεξιά μισογυνικά αντανακλαστικά.

Γι’ αυτό στο φετινό Φεμινιστικό Φεστιβάλ θα μας απασχολήσει η υπεράσπιση της ζωής, χωρίς έμφυλη βία και σεξισμό. Θέλουμε να συζητήσουμε για το συνεχές της έμφυλης βίας που οδηγεί στη γυναικοκτονία, να δώσουμε χώρο στις ανάγκες μας και να (συν-)διαμορφώσουμε τις διεκδικήσεις μας, γιατί όπως λέει και το σύνθημα των λατινοαμερικανών αδελφών μας «Ζωντανές μας θέλουμε».

Το πρόγραμμα του Φεστιβάλ πέρα από τις κεντρικές συζητήσεις και συναυλίες περιλαμβάνει ενδυναμωτικά και καλλιτεχνικά workshops, παράσταση stand-up comedy και θεατρικά δρώμενα, εκθέσεις βιβλίου και φεμινιστικού υλικού και πολλές ακόμη καλλιτεχνικές συμμετοχές που θα ανακοινωθούν σύντομα.

Επιθυμούμε και φέτος το Φεστιβάλ να αποτελέσει έναν ασφαλή, εμπνευστικό, διαθεματικό και αγωνιστικό χώρο συνάντησης και συνύπαρξης, όπου θα μοιραστούμε ιδέες και θα οργανώσουμε τη φεμινιστική δράση των επόμενων μηνών.

Γιατί όλες μαζί είμαστε πιο δυνατές, γιατί «Καμία δεν είναι ελεύθερη μέχρι να είμαστε όλες».

* Μέρος των εσόδων του Φεμινιστικού Φεστιβάλ 2024 θα διατεθεί στην Παλαιστίνη.

Απλήρωτοι και απλήρωτες είναι επί 7 μήνες οι ακαδημαϊκοί υπότροφοι του Παντείου Πανεπιστημίου, όπως καταγγέλλει το Πανελλαδικό Σωματείο Εργαζομένων στην Έρευνα και την Τριτοβάθμια Εκπαίδευση. Προσθέτει επίσης πως δεν υπάρχει καμία ενημέρωση όλο αυτότο διάστημα από το ΕΛΚΕ Παντείου σχετικά με τις πληρωμές, ενώ καλεί σε παράσταση διαμαρτυρίας. «Το φαινόμενο των καθυστερημένων πληρωμών δεν περιορίζεται στο Πάντειο Πανεπιστήμιο. Οι συμβασιούχοι/ες διδάσκουσες/οντες σε όλα τα πανεπιστημιακά ιδρύματα της χώρας υποχρεούνται σε πρόσληψη με σύμβαση έργου και αμείβονται συνήθως σε τρεις δόσεις κατά τη διάρκεια του ακαδημαϊκού έτους, των οποίων η καταβολή υπόκειται στη διακριτική ευχέρεια των ΕΛΚΕ των ιδρυμάτων».

«Eκφράζουμε την έντονη διαμαρτυρία μας για την απαράδεκτη και αδικαιολόγητη καθυστέρηση των πληρωμών των συναδέλφων μας που παρέχουν αυτόνομο διδακτικό έργο στο Πάντειο Πανεπιστημίο με το πρόγραμμα «Απόκτηση Ακαδημαϊκής Διδακτικής Εμπειρίας σε Νέους Επιστήμονες Κατόχους Διδακτορικού». Οι συνάδελφοί μας διδάσκουν στο Πάντειο Πανεπιστήμιο από την 11η Οκτωβρίου 2021, χωρίς να τους έχει ακόμα καταβληθεί καμία πληρωμή. Με άλλα λόγια, έχουν ολοκληρώσει το πρώτο ακαδημαϊκό εξάμηνο και περισσότερες από τις μισές διαλέξεις του δευτέρου χωρίς ακόμα να έχουν αμειφθεί για την εργασία τους» εξηγεί στην ανακοίνωσή του το Σωματείο και προσθέτει:

«Ουδέποτε υπήρξε από τον ΕΛΚΕ του Παντείου Πανεπιστημίου ενημέρωση για την αιτία της καθυστέρησης αυτής ή για τον χρονικό ορίζοντα της αμοιβής των συναδέλφων, πέρα από την αόριστη πληροφορία ότι θα πληρωθούν σε τρεις δόσεις.

Το φαινόμενο των καθυστερημένων πληρωμών δεν περιορίζεται στο Πάντειο Πανεπιστήμιο. Οι συμβασιούχοι/ες διδάσκουσες/οντες σε όλα τα πανεπιστημιακά ιδρύματα της χώρας υποχρεούνται σε πρόσληψη με σύμβαση έργου και αμείβονται συνήθως σε τρεις δόσεις κατά τη διάρκεια του ακαδημαϊκού έτους, των οποίων η καταβολή υπόκειται στη διακριτική ευχέρεια των ΕΛΚΕ των ιδρυμάτων.

Το πρόβλημα αυτό έρχεται να προστεθεί στα πλείστα ζητήματα που αντιμετωπίζουν στη βάση του ελαστικού καθεστώτος εργασίας τους, εφόσον το ελληνικό εκπαιδευτικό σύστημα έχει επιλέξει να απασχολεί και να αντιμετωπίζει τις/τους συμβασιούχους διδάσκουσες/οντες σαν ελεύθερους επαγγελματίες. Ενδεικτικά, συνάδελφοι που ανοίγουν μπλοκάκι καλούνται να πληρώνουν μηνιαίες ασφαλιστικές εισφορές, στις οποίες πολλές και πολλοί αδυνατούν να ανταποκριθούν, εφόσον δεν λαμβάνουν χρήματα από την εργασία τους για αρκετούς μήνες μετά την έναρξή της. Συνεπώς, με οφειλές στον ΕΦΚΑ, αδυνατούν να βγάλουν ασφαλιστική ενημερότητα, η οποία όμως απαιτείται για την πληρωμή τους. Δημιουργείται έτσι ένας φαύλος κύκλος, στον οποίον συνάδελφοι δεν μπορούν να καλύψουν τις ασφαλιστικές τους εισφορές, γιατί δεν πληρώνονται και δεν μπορούν να πληρωθούν, γιατί δεν έχουν καλύψει τις ασφαλιστικές τους εισφορές.

Η εργασία μας δεν είναι χόμπι, ούτε υπάρχει κανένας λόγος να θεωρείται πως έχουμε οικογενειακές ή άλλες πηγές βιοπορισμού να μας καλύψουν για όλο το διάστημα που το Πανεπιστήμιο δε μας αμείβει. Αποτελεί αίσχος το να παράσχουν αυτόνομη διδασκαλία στην τριτοβάθμια εκπαίδευση άνθρωποι που δανείζονται για να αγοράσουν φαγητό και κινδυνεύουν να τους κοπεί το ρεύμα.

Σαν πρώτο βήμα των διεκδικήσεων που θα ακολουθήσουν ενάντια στην επισφάλεια και τον εμπαιγμό συναδέλφων μας σε διάφορα πανεπιστημιακά ιδρύματα, απαιτούμε την άμεση καταβολή της πρώτης δόσης των πληρωμής των ακαδημαϊκών υποτρόφων του Παντείου Πανεπιστημίου, σαφή ενημέρωση για τις ακριβείς ημερομηνίες καταβολής των επόμενων δόσεων, καθώς και τήρηση του χρονοδιαγράμματος αυτού από τον ΕΛΚΕ του Παντείου Πανεπιστημίου.

Καλούμε σε παράσταση διαμαρτυρίας και επίδοση του ψηφίσματος αυτού στον ΕΛΚΕ και στην Πρυτανεία του Παντείου Πανεπιστημίου την Τετάρτη 11 Μαΐου στις 12 το μεσημέρι».

ΜΟΥΣΙΚΗ ΕΚΤΟΣ ΣΤΕΓΗΣ

ΜΙΑ ΓΕΦΥΡΑ ΜΟΥΣΙΚΗΣ ΠΑΝΩ ΑΠΟ ΤΗ ΣΥΓΓΡΟΥ VOL. 4

—

3η συναυλία

6 Φεβρουαρίου 2019 | Πάντειο Πανεπιστήμιο | 20:30

Έχετε ακούσει ηλεκτρική κιθάρα σε ρεσιτάλ σύγχρονης μουσικής; Ακουστική κιθάρα με 4 επιπλέον χορδές; Σόλο όμποε να συνοδεύεται από ήχους κρυστάλλινων ποτηριών ή μια άρπα; Έχετε δει παρτιτούρες μόνο με λέξεις, που θα μπορούσαν να παιχτούν από οποιονδήποτε;

Tι ενώνει τη Στέγη του Ιδρύματος Ωνάση και το Πάντειο Πανεπιστήμιο; Πολιτισμός, έκφραση, έκπληξη και δημιουργία… Αυτά είναι τα στοιχεία που κρατούν ζωντανή τη σχέση ανάμεσα στα δύο ιδρύματα. Ο παλμός της «Γέφυρας Μουσικής πάνω από τη Συγγρού» χτυπά για τέταρτη συνεχή χρονιά και το στοίχημα παραμένει το ίδιο: σύγχρονοι συνθέτες, ιδιαίτεροι συνδυασμοί οργάνων, έργα σε πρώτες εκτελέσεις και ένα κοινό έτοιμο να συμμετάσχει σε αυτή τη μουσική εμπειρία. Φέτος, και οι τρεις συναυλίες έχουν διάθεση πειραματισμού, με ένα ντουέτο όμποε και άρπας συνοδευόμενο από τον ήχο κρυστάλλινων ποτηριών, δεκάχορδη, ακουστική και ηλεκτρική κιθάρα, καθώς και παρτιτούρες δίχως νότες. Φοιτητές της κατεύθυνσης «Πολιτισμός και Πολιτιστική Διαχείριση» του Τμήματος Επικοινωνίας, Μέσων και Πολιτισμού του Παντείου Πανεπιστημίου και εκπρόσωποι από την Καλλιτεχνική Διεύθυνση Μουσικής, την οργάνωση και εκτέλεση παραγωγής και το τμήμα επικοινωνίας της Στέγης μοιράζονται πρωτοπόρες ιδέες, εμπειρίες και γνώση, έτσι ώστε να δημιουργήσουν, να οργανώσουν και να προωθήσουν τον κύκλο των συναυλιών, αλλά και κάθε συναυλία ξεχωριστά. Φύγαμε για το vol. 4!

Στην τρίτη και τελευταία συναυλία αυτής της φετινής συνεργασίας, την Τετάρτη 6 Φεβρουαρίου 2019, η ομάδα αυτοσχεδιασμού και πειραματικής μουσικής 6daEXIt θα παρουσιάσει έργα του 20ού και του 21ου αιώνα από 6 χώρες. Η συναυλία αρχίζει με έργο της Αμερικανίδας συνθέτριας Pauline Oliveros, που είναι γνωστή για την προσέγγισή της στην ακρόαση όλων των ήχων με κάθε τρόπο, όπου τα πάντα πλέον δύνανται να είναι μουσική και να συμμετέχουν σε μια αέναη διαδικασία έκφρασης μέσα από την υλικότητά τους και τα ιδιαίτερα χαρακτηριστικά τους γνωρίσματα. Μια πρόταση εμπειρίας των ήχων της καθημερινής ζωής, της φύσης και των οργανωμένων μουσικών ήχων. Η προσέγγισή της αυτή έμεινε γνωστή ως «βαθιά ακρόαση» (Deep Listening) και το κομμάτι που θα ακούσουμε είναι το “Teach Yourself To Fly” από τη συλλογή Sonic Meditations. Θα παρουσιαστεί με τη συμμετοχή φοιτητών του Παντείου στην πρώτη –για τους περισσότερους– συναυλιακή τους εμπειρία.

Ακολουθεί, σε πρώτη πανελλήνια εκτέλεση, ένα έργο του Ιάπωνα Makoto Nomura με τίτλοShogi Composition, ενώ τα επόμενα έργα είναι γραμμένα ειδικά για την ομάδα 6daEXIt και παρουσιάζονται σε πρώτη εκτέλεση. Πρόκειται για τη σύνθεση με τίτλο Alchemy του Carl Bergstrøm-Nielsen (Δανία), το έργο Círculos της Liliana Rodríguez Alvarado (Μεξικό) και τη σύνθεση With/against του Ian Mikyska (Τσεχία/Ηνωμένο Βασίλειο). Το τελευταίο έργο, το οποίο είναι σύνθεση του Αλέξη Πορφυριάδη (Ελλάδα), ιδρυτικού μέλους της ομάδας 6daEXIt, έχει τίτλο Between the We and the I. 

Ο ελεύθερος αυτοσχεδιασμός, που επιχειρεί η ομάδα 6daEXIt και η παραγωγή των ήχων που αυτός συνεπάγεται, δεν ακολουθεί κάποια σύμβαση, ούτε προϋποθέτει την εκ των προτέρων συνεννόηση. Αυτός ο τρόπος να κάνουν μουσική τα μέλη της ομάδας δεν επιδέχεται κανόνες, δεν υπόκειται σε κάποιο σύστημα ή μουσικό στυλ και γι’ αυτό τον λόγο δεν είναι αυτοσκοπός η παραγωγή μόνο μελωδίας, αλλά και η παραγωγή θορύβων. Στην πειραματική μουσική ο θόρυβος και η σιωπή συνιστούν ισότιμα υλικά με τον τόνο και τη νότα. Οι 6daEXIt, στις μουσικές τους εμφανίσεις, παράλληλα με τα συμβατικά τους μουσικά όργανα και τις παρτιτούρες (λεκτικές ή γραφικές), χρησιμοποιούν και ήχους που παράγονται από οτιδήποτε μπορεί να εισάγει ως υλικό, σε αυτή τη διαδικασία, η φαντασία του εκάστοτε μουσικού. Το παραγόμενο ηχητικό αποτέλεσμα του αυτοσχέδιου αυτού πειραματισμού συνιστά μια μοναδική εμπειρία, τόσο για τους ακροατές, όσο και για τους ίδιους τους μουσικούς, δεδομένου ότι παραμένει μετέωρο και άγνωστο και αποκαλύπτεται σε όλους μόνο κατά τη διάρκεια της μουσικής επιτέλεσης. Με μια τέτοια διαδικασία παραγωγής ήχων επαναπροσδιορίζεται ο όρος μουσική και, με αφορμή τον από σκηνής μουσικό πειραματισμό και αυτοσχεδιασμό της ομάδας, οι ακροατές (και θεατές) έχουν την εμπειρία ενός ιδιότυπου, πρωτόγνωρου και πρωτότυπου, κάθε φορά, δημιουργικού μουσικού διαλόγου.

Συντελεστές

Υπεύθυνη πρότζεκτ: Λορέντα Ράμου
Υπεύθυνος καθηγητής Παντείου Πανεπιστημίου: Γεώργιος Μιχαήλ Κλήμης

6daEXIt Improvisation Ensemble: Οδυσσέας Γκάλλιος (laptop), Γιάννης Δημητρούδης (microKorg, κρουστά), Λίνα Κουκούλη (Korg volca keys, κρουστά, αντικείμενα), Φώτης Λαζίδης (ηλεκτρική κιθάρα, synth), Iωάννα Βαλσαμάρα (κρουστά, αντικείμενα), Δήμητρα Παύλου (βιολί), Αλέξης Πορφυριάδης (ηλεκτρικό πιάνο, μελόντικα, αντικείμενα, κρουστά), Χρυσή Παρπαρά (ακορντεόν), Αθηνά Σωτήρογλου (βιολοντσέλο, κρουστά, μελόντικα), Γιώργος Χωλόπουλος (laptop, κόρνο).

Συμμετέχει ομάδα φοιτητών του Παντείου Πανεπιστημίου.

Έργα

Pauline Oliveros (ΗΠΑ): “Teach Yourself To Fly” από τη συλλογή Sonic Meditations (1971-1989)

Makoto Nomura (Ιαπωνία): Shogi Composition (1999) *

Carl Bergstrøm-Nielsen (Δανία): Alchemy (2016) ** 

Liliana Rodríguez Alvarado (Μεξικό): Círculos (2018) ** 

Ian Mikyska (Τσεχία/Ηνωμένο Βασίλειο): With/against (2016) **

Αλέξης Πορφυριάδης (Ελλάδα): Between the We and the I (2018) **

* πρώτη πανελλήνια εκτέλεση
** έργα γραμμένα για το 6daEXit Improvisation Ensemble σε πρώτη εκτέλεση

Πληροφορίες

Πάντειο Πανεπιστήμιο

Αίθουσα Τελετών Παντείου Πανεπιστημίου (Ισόγειο Παλαιού Κτιρίου, κόκκινο κτίριο)

Λεωφόρος Συγγρού 136, Καλλιθέα

Τετάρτη 6 Φεβρουαρίου 2019 | 20:30

Όλες οι συναυλίες θα πραγματοποιηθούν στην αίθουσα τελετών του Παντείου Πανεπιστημίου (Ισόγειο Παλαιού Κτιρίου)

Η είσοδος στον χώρο του Παντείου γίνεται από την οδό Φραγκούδη (είσοδος και για ΑΜΕΑ)

Ελεύθερη είσοδος με δελτία προτεραιότητας μία ώρα πριν από κάθε συναυλία και παραλαβή των δελτίων από την είσοδο της αίθουσας τελετών του Πανεπιστημίου

http://www.sgt.gr/gre/SPG2228

ΜΟΥΣΙΚΗ ΕΚΤΟΣ ΣΤΕΓΗΣ

ΜΙΑ ΓΕΦΥΡΑ ΜΟΥΣΙΚΗΣ ΠΑΝΩ ΑΠΟ ΤΗ ΣΥΓΓΡΟΥ VOL. 4

2η Συναυλία

31 Ιανουαρίου 2019 | Πάντειο Πανεπιστήμιο | 20:30

Έχετε ακούσει ηλεκτρική κιθάρα σε ρεσιτάλ σύγχρονης μουσικής; Ακουστική κιθάρα με 4 επιπλέον χορδές; Σόλο όμποε να συνοδεύεται από ήχους κρυστάλλινων ποτηριών ή μια άρπα; Έχετε δει παρτιτούρες μόνο με λέξεις, που θα μπορούσαν να παιχτούν από οποιονδήποτε;

Tι ενώνει τη Στέγη του Ιδρύματος Ωνάση και το Πάντειο Πανεπιστήμιο; Πολιτισμός, έκφραση, έκπληξη και δημιουργία… Αυτά είναι τα στοιχεία που κρατούν ζωντανή τη σχέση ανάμεσα στα δύο ιδρύματα. Ο παλμός της «Γέφυρας Μουσικής πάνω από τη Συγγρού» χτυπά για τέταρτη συνεχή χρονιά και το στοίχημα παραμένει το ίδιο: σύγχρονοι συνθέτες, ιδιαίτεροι συνδυασμοί οργάνων, έργα σε πρώτες εκτελέσεις και ένα κοινό έτοιμο να συμμετάσχει σε αυτή τη μουσική εμπειρία. Φέτος και οι τρεις συναυλίες έχουν διάθεση πειραματισμού, με ένα ντουέτο όμποε και άρπας συνοδευόμενο από τον ήχο κρυστάλλινων ποτηριών, δεκάχορδη, ακουστική και ηλεκτρική κιθάρα, καθώς και παρτιτούρες δίχως νότες. Φοιτητές της κατεύθυνσης «Πολιτισμός και Πολιτιστική Διαχείριση» του Τμήματος Επικοινωνίας, Μέσων και Πολιτισμού του Παντείου Πανεπιστημίου και εκπρόσωποι από την Καλλιτεχνική Διεύθυνση Μουσικής, την οργάνωση και εκτέλεση παραγωγής και το τμήμα επικοινωνίας της Στέγης μοιράζονται πρωτοπόρες ιδέες, εμπειρίες και γνώση, έτσι ώστε να δημιουργήσουν, να οργανώσουν και να προωθήσουν τον κύκλο των συναυλιών, αλλά και κάθε συναυλία ξεχωριστά. Φύγαμε για το vol. 4!

Μετά τη συναυλία για όμποε και άρπα της 23ης Ιανουαρίου, σειρά έχουν η ακουστική, η δεκάχορδη και η ηλεκτρική κιθάρα. Η δεύτερη αυτή συναυλία χωρίζεται σε δύο μέρη: στο πρώτο θα ακουστούν έργα για ακουστική και δεκάχορδη κιθάρα από τον Νίκο Ζάρκο, ο οποίος θα συμπράξει επίσης με τον βαρύτονο Αρκάδιο Ρακόπουλο και τον κρουστό Μαρίνο Τρανουδάκη, ενώ στο δεύτερο μέρος θα παρουσιααστούν έργα για ηλεκτρική κιθάρα από τον Mislav Režić, ο οποίος συμπεριλαμβάνει στο πρόγραμμά του και ένα νέο έργο της συνθέτριας Σοφίας Αβραμίδου, που γράφτηκε μετά από ανάθεση της Στέγης.

Το πρώτο μέρος της συναυλίας ξεκινά με το έργο της συνθέτριας Φωτεινής Σαλμούκα, Sillage (2014) για ακουστική κιθάρα, εμπνευσμένο από την ολιστική ιδέα του Ρώσου συνθέτη και πιανίστα Αλεξάντερ Σκριάμπιν, που ονειρευόταν να ενώσει τη μουσική με την ποίηση, την αρχιτεκτονική, το φως, το χρώμα και τα αρώματα. Η λέξη sillage είναι ένας όρος της γαλλικής αρωματοποιίας, που δηλώνει το ίχνος που αφήνει ένα άρωμα στον αέρα. Πρόκειται για ένα κομμάτι αναζήτησης, με εμμονικό χαρακτήρα, που περιστρέφεται γύρω από το «κυνηγητό» ενός αρώματος – μεταφρασμένο μουσικά σε μια σειρά φθόγγων, της οποίας το «ίχνος» καθορίζει όλο το έργο.

Η σύνθεση του Maurice Ohana, Cadran Lunaire (1981-82) για δεκάχορδη κιθάρα, με τον αινιγματικό της τίτλο να αναφέρεται σε ένα φανταστικό σεληνιακό ρολόι και την έντονη επιρροή της από τη μουσική της Ανδαλουσίας, παίζεται για πρώτη φορά στην Ελλάδα με το όργανο που αποτελεί μια καινοτομία του συνθέτη. Ο Οανά, σε συνεργασία με τον κατασκευαστή Paulino Bernabe και τον κιθαριστή Narciso Yepes, συνέλαβε την ιδέα να προστεθούν στην κιθάρα τέσσερις επιπλέον χορδές, ενισχύοντας έτσι τον πλούτο των αρμονικών της ήχων.

Το πρώτο μέρος κλείνει με τον πολυβραβευμένο Αμερικανό συνθέτη George Crumb και το Τhe Ghosts of Alhambra (2010) για βαρύτονο, κιθάρα και κρουστά, επίσης σε πρώτη εκτέλεση στην Ελλάδα. Το έργο περιλαμβάνει πολλές διευρυμένες τεχνικές και αποτελεί συνέχεια της στενής ενασχόλησης του Κραμπ με την ποίηση του Federico Garcia Lorca, καθώς βασίζεται στη συλλογή El poema del cante jondo. Η κιθάρα στο έργο συμβολίζει μια αρχέγονη φωνή που ενσαρκώνει τον κόσμο του σκότους και του κακού, όπως παρουσιάζεται συχνά στην ποίηση του Λόρκα.

Το δεύτερο μέρος ξεκινάει με το νέο έργο για ηλεκτρική κιθάρα της Σοφίας Αβραμίδου, Tilen Canti. Πρόκειται για ένα κομμάτι με πολλά επαναλαμβανόμενα μοτίβα από διαφορετικές τεχνικές και υφές, που οδηγείται σε μια πολυφωνική κορύφωση. Ο τίτλος είναι βασισμένος στη δημοφιλέστατη Aria Cantilena του Heitor Villa-Lobos, με δομικές αναφορές σε αυτό το έργο, οι οποίες όμως παρουσιάζονται και ενορχηστρώνονται σε ένα πολύ αντιφατικό ηχητικό πλαίσιο.

Στη συνέχεια θα ακουστεί το Trash TV Trance (2002) για ηλεκτρική κιθάρα του Ιταλού Fausto Romitelli. Ο συνθέτης εισάγει διάφορα αντικείμενα στο παίξιμο της κιθάρας, όπως γρατζούνισμα χορδών με ένα νόμισμα ή χρήση λειαντικού σφουγγαριού, ώστε να διευρύνει τον ήχο του οργάνου. Πραγματοποιεί μια σύνδεση με την ποπ μουσική κουλτούρα, καταλήγοντας σε ένα έργο μελαγχολικό και εκκεντρικό, που αφήνει ένα έντονο αποτύπωμα στη μνήμη του ακροατή.

Τελευταίο έργο της συναυλίας είναι το ρυθμικό Electric Counterpoint (1987) του Steve Reich, σε τρία μέρη. Ο συνθέτης εμπνεύστηκε το έργο από την αφρικανική μουσική και τα επαναλαμβανόμενα ρυθμικά της μοτίβα. Χαρακτηριστικό στοιχείο αποτελούν οι λούπες που δημιουργούνται από τις προηχογραφημένες μελωδικές γραμμές από τον ίδιο κιθαρίστα, οι οποίες ακούγονται ταυτόχρονα μέχρι και σε 12 διαφορετικά επίπεδα.

Συντελεστές

Υπεύθυνη πρότζεκτ: Λορέντα Ράμου
Υπεύθυνος καθηγητής Παντείου Πανεπιστημίου: Γεώργιος Μιχαήλ Κλήμης

Πρόγραμμα:

1ο μέρος

Φωτεινή Σαλμουκά: Sillage: A fantasy for solo guitar, για κιθάρα (2014)

Maurice Ohana: Cadran Luraine, για δεκάχορδη κιθάρα (1981-1982)

George Crumb: The Ghosts of Alhambra, για βαρύτονο, κιθάρα και κρουστά (2010)

2ο μέρος

Σοφία Αβραμίδου: Tilen Canti, για ηλεκτρική κιθάρα (2018)

Fausto Romitelli: Trash TV Trance, για ηλεκτρική κιθάρα (2002)

Steve Reich: Electric Counterpoint, για ηλεκτρική κιθάρα και μαγνητοταινία (1987)

Πληροφορίες

Πάντειο Πανεπιστήμιο

Αίθουσα Τελετών Παντείου Πανεπιστημίου (Ισόγειο Παλαιού Κτιρίου, κόκκινο κτίριο)

Λεωφόρος Συγγρού 136, Καλλιθέα

31 Ιανουαρίου 2019 | 20:30

Όλες οι συναυλίες θα πραγματοποιηθούν στην αίθουσα τελετών του Παντείου Πανεπιστημίου (Ισόγειο Παλαιού Κτιρίου).

Η είσοδος στον χώρο του Παντείου γίνεται από την οδό Φραγκούδη (είσοδος και για ΑμΕΑ).

Ελεύθερη είσοδος με δελτία προτεραιότητας μία ώρα πριν από κάθε συναυλία και παραλαβή των δελτίων από την είσοδο της αίθουσας τελετών του Πανεπιστημίου.

Επόμενες εκδηλώσεις:

3η συναυλία: 6 Φεβρουαρίου 2019

http://www.sgt.gr/gre/SPG2228/

ΜΙΑ ΓΕΦΥΡΑ ΜΟΥΣΙΚΗΣ ΠΑΝΩ ΑΠΟ ΤΗ ΣΥΓΓΡΟΥVOL. 4

—

23 Ιανουαρίου 2019 | Πάντειο Πανεπιστήμιο | 20:30

Έχετε ακούσει ηλεκτρική κιθάρα σε ρεσιτάλ σύγχρονης μουσικής; Ακουστική κιθάρα με 4 επιπλέον χορδές; Σόλο όμποε να συνοδεύεται από ήχους κρυστάλλινων ποτηριών ή μια άρπα; Έχετε δει παρτιτούρες μόνο με λέξεις, που θα μπορούσαν να παιχτούν από οποιονδήποτε;

Tι ενώνει τη Στέγη του Ιδρύματος Ωνάση και το Πάντειο Πανεπιστήμιο; Πολιτισμός, έκφραση, έκπληξη και δημιουργία… Αυτά είναι τα στοιχεία που κρατούν ζωντανή τη σχέση ανάμεσα στα δύο ιδρύματα. Ο παλμός της «Γέφυρας Μουσικής πάνω από τη Συγγρού» χτυπά για τέταρτη συνεχή χρονιά και το στοίχημα παραμένει το ίδιο: σύγχρονοι συνθέτες, ιδιαίτεροι συνδυασμοί οργάνων, έργα σε πρώτες εκτελέσεις και ένα κοινό έτοιμο να συμμετάσχει σε αυτή τη μουσική εμπειρία. Φέτος, και οι τρεις συναυλίες έχουν διάθεση πειραματισμού, με ένα ντουέτο όμποε και άρπας συνοδευόμενο από τον ήχο κρυστάλλινων ποτηριών, δεκάχορδη ακουστική και ηλεκτρική κιθάρα, καθώς και παρτιτούρες δίχως νότες. Φοιτητές της κατεύθυνσης «Πολιτισμός και Πολιτιστική Διαχείριση» του Τμήματος Επικοινωνίας, Μέσων και Πολιτισμού του Παντείου Πανεπιστημίου και εκπρόσωποι από την Καλλιτεχνική Διεύθυνση Μουσικής, την οργάνωση και εκτέλεση παραγωγής και το τμήμα επικοινωνίας της Στέγης μοιράζονται πρωτοπόρες ιδέες, εμπειρίες και γνώση, έτσι ώστε να δημιουργήσουν, να οργανώσουν και να προωθήσουν τον κύκλο των συναυλιών, αλλά και κάθε συναυλία ξεχωριστά. Φύγαμε για το vol. 4!

Η αυλαία ανοίγει στις 23 Ιανουαρίου 2019, στην Αίθουσα Τελετών του Παντείου Πανεπιστημίου (Ισόγειο Παλαιού Κτιρίου, κόκκινο κτίριο, Λ. Συγγρού 136), με έργα των Luciano Berio, Mario Lavista, Elliott Carter, Heinz Holliger, καθώς και του Βάσου Νικολάου σε ανάθεση της Στέγης, ερμηνευμένα από τον ομποΐστα Σπύρο Κοντό και την αρπίστρια Γωγώ Ξαγαρά. Το ντουέτο αυτό είναι μια τιμητική αναφορά στο ιστορικό ζευγάρι του ομποΐστα και συνθέτη Χάιντς Χόλιγκερ και της αρπίστριας συζύγου του, Ursula Holliger, για τους οποίους γράφτηκε ένας σημαντικός αριθμός νέων έργων, όπως η Τριλογία του Κάρτερ, που θα ακουστεί στη συναυλία. Σε απάντηση γι’ αυτά τα μουσικά «δώρα», ο Χόλιγκερ συνέθεσε τη συλλογή Ένα μπουκέτο σκέψεις –από την οποία θα ακούσουμε αποσπάσματα–, επίσης για όμποε και άρπα, αφιερώνοντας κάθε κομμάτι σε έναν διαφορετικό συνθέτη ή ερμηνευτή. Η συναυλία είναι μια συμβολή στον εορτασμό των γενεθλίων του Χόλιγκερ, ο οποίος το 2019 γίνεται 80 ετών.

Οι συνθέτες του προγράμματος εξερευνούν τα όρια των οργάνων και της έκφρασής τους, χρησιμοποιώντας διευρυμένες τεχνικές που επαναπροσδιορίζουν τον μουσικό ήχο. Τα έργα των Λαβίστα και Κάρτερ συνομιλούν, αντίστοιχα, με τον μύθο του Μαρσύα και τα Σονέτα στον Ορφέα του Rainer Maria Rilke, ενώ η εμβληματική Sequenza VII του Μπέριο, που γράφτηκε για τις δεξιοτεχνικές ικανότητες του Χόλιγκερ, και ο συνδυασμός του όμποε με ηλεκτρονικά στο νέο έργο του Νικολάου, μας προκαλούν να ακούσουμε όλες τις δυνατότητες του οργάνου. Δίπλα στους δύο έμπειρους μουσικούς θα σταθούν φοιτητές του Παντείου, συνοδεύοντας το όμποε με τον απροσδόκητο ήχο κρυστάλλινων ποτηριών στο έργο του Λαβίστα, το οποίο παίζεται για πρώτη φορά στην Ελλάδα.

Συντελεστές

Υπεύθυνη πρότζεκτ: Λορέντα Ράμου
Υπεύθυνος καθηγητής Παντείου Πανεπιστημίου: Γεώργιος Μιχαήλ Κλήμης

Πληροφορίες συναυλίας

Τετάρτη 23 Ιανουαρίου 2019

Ώρα 20:30

Σπύρος Κοντός: όμποε και όμποε ντ’ αμόρε

Γωγώ Ξαγαρά: άρπα

Έργα

Luciano Berio: Sequenza VII για όμποε

Mario Lavista: Marsias για όμποε και κρυστάλλινα ποτήρια – πρώτη εκτέλεση στην Ελλάδα

Elliott Carter: Trilogy για όμποε και άρπα

Heinz Holliger: Un bouquet des pensées για όμποε/όμποε ντ’ αμόρε και άρπα (αποσπάσματα)

Βάσος Νικολάου: Pastoralien για όμποε και ηλεκτρονικά – σε πρώτη παγκόσμια εκτέλεση

Πληροφορίες

Πάντειο Πανεπιστήμιο

Αίθουσα Τελετών Παντείου Πανεπιστημίου (Ισόγειο Παλαιού Κτιρίου, κόκκινο κτίριο)

Λεωφόρος Συγγρού 136, Καλλιθέα

Τετάρτη 23 Ιανουαρίου 2019 | 20:30

Όλες οι συναυλίες θα πραγματοποιηθούν στην αίθουσα τελετών του Παντείου Πανεπιστημίου (Ισόγειο Παλαιού Κτιρίου)

Η είσοδος στον χώρο του Παντείου γίνεται από την οδό Φραγκούδη (είσοδος και για ΑΜΕΑ)

Ελεύθερη είσοδος με δελτία προτεραιότητας μία ώρα πριν από κάθε συναυλία και παραλαβή των δελτίων από την είσοδο της αίθουσας τελετών του Πανεπιστημίου

Επόμενες εκδηλώσεις

2η συναυλία: 31 Ιανουαρίου 2019

3η συναυλία: 6 Φεβρουαρίου 2019

http://www.sgt.gr/gre/SPG2228/