Μια ανοιχτή επιστολή προς τους κτηνιάτρους της Ελλάδας στέλνει η Πανελλαδική Φιλοζωική και Περιβαλλοντική Ομοσπονδία. Όπως επισημαίνει η ΠΦΠΟ, «οι φιλόζωοι λένε “ναι” στη στείρωση» και τονίζει «βοηθήστε μας να αλλάξουμε τη ζοφερή κατάσταση των αδέσποτων στην Ελλάδα.

Αναλυτικά η επιστολή της Πανελλαδικής Φιλοζωικής και Περιβαλλοντικής Ομοσπονδίας

«Οι φιλόζωοι λένε ναι στη στείρωση και τη μείωση των αδέσποτων

Αγαπητοί/ες κτηνίατροι,

Είμαστε οι ενεργοί φιλόζωοι της χώρας, αυτοί που καθημερινά σας φέρνουν τραυματισμένα, άρρωστα και φολιασμένα ζώα.

Αυτοί που συνεχώς καλούνται να μαζέψουν ζώα που εγκαταλείφθηκαν, ζώα ανεπιθύμητα από τους περίοικους και κυρίως αναρίθμητα μωρά γατάκια και κουτάβια.
Αυτοί που τρέχουν, ασχολούνται και πληρώνουν για να εμβολιάζονται, να στειρώνονται και να περιθάλπονται ζώα.

Αυτοί που έτρεξαν και πίεσαν για να γίνουν οι νομοθεσίες που υποχρεώνουν τους δήμους να σας αναθέτουν κτηνιατρικές εργασίες για τα αδέσποτα ζώα.

Αυτοί που δημιουργούν φιλοζωική παιδεία και προωθούν τις υιοθεσίες έτσι ώστε ολοένα και περισσότεροι να υιοθετούν αδέσποτα.

Είμαστε η αιτία που το επάγγελμά σας είναι από τα πιο ανερχόμενα επαγγέλματα στη χώρα και ταυτόχρονα είμαστε αυτοί που ξοδεύουν το υστέρημά τους στα κτηνιατρεία σας.
Είμαστε αυτοί που πίεσαν και συνεχίζουν να πιέζουν για να ισχύσει η υποχρεωτική στείρωση στα δεσποζόμενα, ώστε να μειωθεί η συνεχής πηγή νέων αδέσποτων που είναι οι ανεπιθύμητες γέννες των δεσποζόμενων.

Γνωρίζουμε γιατί εσείς μας το λέτε τόσα χρόνια ότι δεν υπάρχει κανένας κίνδυνος από τη στείρωση υγιών ζώων, αντίθετα τα προφυλάσσει από κινδύνους.

Γνωρίζουμε ότι κάθε χρόνο στειρώνονται χιλιάδες αδέσποτα και ποτέ εσείς οι κτηνίατροι δεν είχατε καμία επιφύλαξη γι’ αυτό.

Γνωρίζουμε και γνωρίζετε ότι δεν υπάρχει τρόπος να ελεγχθούν οι γέννες των κατοικίδιων, γιατί τα ζώα δεν γεννούν σε μαιευτήρια.

Γνωρίζουμε και γνωρίζετε ότι το πρόβλημα των αδέσποτων στη χώρα είναι εκρηκτικό. Είμαστε η χώρα με τα περισσότερα αδέσποτα στην Ευρώπη.

Γνωρίζουμε, τέλος, ότι η υποχρεωτική στείρωση είναι ένα μέτρο αναγκαίο αλλά όχι αρκετό.
Υπάρχει σοβαρός κίνδυνος να μην εφαρμοστεί αν δεν υπάρξουν μηχανισμοί και εντατικοί έλεγχοι ιδιαίτερα στις δύο κατηγορίες που διατηρούν μεγάλους αριθμούς αστείρωτων ζώων, τους κυνηγούς και τους κτηνοτρόφους.

Σας καλούμε, λοιπόν, να σταθείτε στο πλάι μας και να βοηθήσετε την εφαρμογή της υποχρεωτικής στείρωσης.

Μαζί να διεκδικήσουμε ώστε να γίνουν δημοτικά κτηνιατρεία σε κάθε δήμο.

Να μειώσουμε τα αδέσποτα ζώα και να αυξήσουμε τον αριθμό των δεσποζόμενων όπως στα άλλα ευρωπαϊκά κράτη.

Μην μας αγνοείτε.
Είμαστε οι πιο βασικοί σας σύμμαχοι και είμαστε εθελοντές.
Βοηθήστε μας να αλλάξουμε τη ζοφερή κατάσταση των αδέσποτων στην Ελλάδα.
Σταθείτε αρωγοί και όχι εμπόδιο στην υποχρεωτική στείρωση των ζώων συντροφιάς».

Τι ξέρουμε για τα εγκλήματα της Ναζιστικής Γερμανίας; Ειναι γνωστές οι μαζικές δολοφονίες στις υπό Κατοχή περιοχές, τα στρατόπεδα συγκέντρωσης, οι διώξεις των Εβραίων, των Ρομά ή των ομοφυλόφιλων. Για όλα αυτά που ξέρουμε υπήρχαν κράτη, διεθνείς οργανισμοί που τα έκαναν γνωστά.

Υπάρχει όμως και ένα έγκλημα που οδήγησε στον βίαια θάνατο 400.000 ανθρώπους που μένει στη σκιά της Ιστορίας. Λίγοι ασχολούνται με το θέμα κι αυτοί που έδωσαν λόγο στη Δικαιοσύνη ήταν ακόμα λιγότεροι!

Το γιατί θα το ανακαλύψετε στις επόμενες γραμμές.

Ο Χίτλερ στο βιβλίο του «Ο Αγών» μου γράφει κάποια στιγμή ότι «μόνο οι υγιείς πρέπει να κάνουν παιδιά».

Την αόριστη αυτή θέση την εφάρμοσε από το 1933 όταν στείρωσε χιλιάδες Γερμανούς πολίτες με σωματική ή πνευματική αναπηρία θεωρώντας ότι έτσι φροντίζει για την υγεία των συμπολιτών που που θα έρθουν στον κόσμο.

Υπάρχει μια ιστορία. Κάποια στιγμή ένας πατέρας του έστειλε μια επιστολή. Ζητούσε να σκοτώσει το νεογέννητο παιδί του επειδή ήταν «πνευματικά καθυστερημένο». Ο Φύρερ έστειλε τον προσωπικό του γιατρό που βεβαίωσε το γεγονός -παντελώς ηλίθο το χαρακτήριζε στην αναφορά του – και έδωσε άδεια στον πατέρα να του κάνει θανατηφόρα ένεση. Στα επίσημα βιβλία φυσικά καταχωρήθηκε ως «θάνατος εξ αιτίας καρδιακής ανεπάρκειας». Ήταν 25 Ιουλίου 1939. Λίγο πριν ξεκινήσει ο Β’ Παγκόσμιος Πόλεμος.

Το γεγονός αυτό κινητοποίησε τον κρατικό μηχανισμό που καθιέρωσε μια «καρτέλα υγείας» για κάθε παιδί που γενιόταν στη χώρα. Ένας γιατρός κατέγραφε πιθανές αναπηρίες του νεογέννητου. Σε αυτές τις περιπτώσεις ακολουθούσε ο θάνατος!

Έτσι με μια υπογραφή. Χωρίς κανένα άλλο έλεγχο…

Δύο στους τρεις σταυρούς στην «καρτέλα» ήταν αρκετοί να οδηγήσουν το παιδί σε ίδρυμα για «ιατρική φροντίδα» όπως έλεγαν στους γονείς που δεν ήταν τίποτε άλλο από μια κλινική εξόντωσης!

Η μόνη διαμάχη που ξέσπασε μεταξύ των γιατρών ήταν ο τρόπος του θανάτου. Πολλοί υποστήριξαν ότι η ένεση μορφίνης ήταν επώδυνη και πρότειναν τον θάνατο από πείνα ως πιο φυσιολογικό!

Το πρόγραμμα ευγονικής ονομάστηκε Τ4 από τη διεύθυνση της αρμόδιας υπηρεσίας ευγονικής. Στο στόχαστρο δεν μπήκαν μόνο τα νεογέννητα, αλλά και όλοι οι άνθρωποι που είχαν κάποια αναπηρία. Τύφωση, κώφωση, ευλογιά, ακόμα και ο αλκοολισμός θεωρήθηκε «διαβατήριο για το θάνατο».

Χιλιάδες άνθρωποι με προβλήματα οδηγήθηκαν σε ειδικούς χώρους για να δεχτούν τις θανατηφόρες ενέσεις. Στο πρόγραμμα μετείχε σχεδόν όλο το ιατρικό δυναμικό της χώρας.

Ακόμα και εκκλησιαστικά ιδρύματα που παρείχαν φιλοξενία στα άτομα αυτά έβλεπαν τους σττρατιώτες να εισβάλλουν και να παίρνουν τους τροφίμους.

Με τον καιρό έγινε γνωστή η τύχη τους. Καθολικοιί και Προτεστάντες ιερείς άρχισαν να αντιδρούν.

Οι αντιδράσεις ήταν τόσοι έντονες που ο Χίτλερ υποχρεώθηκε να αναγγείλει τη διακοπή του προγράμματος. Επίσημα τουλάχιστον, στα τέλη Αυγούστου του 1941.

Όμως το πρόγραμμα δεν σταμάτησε ποτέ. Εξακολουθούσε να εφαρμόζεται μυστικά. Οι θάλαμοι αερίων, αλλά και τόσοι άλλοι τρόπου θανάτωσης εφαρμόστηκαν και τελειποιήθηκαν εκεί στους νοσούντες ψυχικά ή σωματικά. Τώρα μπορούσαν να εφαρμοστούν και στους υγιείς. Στους Εβραίους, στους αιχμαλώτους πολέμου, στους αντιφρονούντες.

Μετά τον πόλεμο ήταν τόση η έκταση του ιατρικού και παραϊατρικού προσωπικού που συμμετείχε στο πρόγραμμα ώστε ήταν αδύνατη η τιμωρία τους. Αρκετοί από αυτύς μάλιστα είχαν κάνει πειράματα για τις επιστημονικές τους εργασίες πάνω στα θύματα τους..

Με συνοπτικές διαδικασίες η νέα Γερμανία αποφάσισε να… ξεχάσει τη θλιβερή ιστορία. Άλλωστε οι περισσότεροι από τους ανθρώπους αυτούς δεν είχαν συγγενείς να ενδιαφερθούν, να φωνάξουν. Οι επιζώντες είχαν το νου τους στην επιβίωση στα δύσκολα πρώτα μεταπολεμικά χρόνια. Η ανοχή με τα χρόνια έγινε «συνωμοσία της σιωπής» και μόλις τα τελευταία χρόνια, όταν οι υπεύθυνοι είχαν βιολογικά εκλείψει άρχισαν να δημιουργούνται τα πρώτα μνημεία στους άτυχους εκείνους ανθρώπους…

Πηγή: newsbreak.gr

Η κυβέρνηση της Σλοβακίας ζήτησε επίσημα συγγνώμη χθες Τετάρτη για τις εξαναγκαστικές στειρώσεις επί δεκαετίες γυναικών που ανήκαν στην κοινότητα των Ρομά.

Ο κυβερνητικός συνασπισμός με ανακοίνωσή του καταδίκασε τις παραβιάσεις των ανθρωπίνων δικαιωμάτων τους και ζήτησε συγγνώμη από τις πληγείσες, μετέδωσε το δημόσιο πρακτορείο ειδήσεων TASR.

Ο ακριβής αριθμός των γυναικών οι οποίες στειρώθηκαν δεν είναι γνωστός - μπορούν να γίνουν μόνο εκτιμήσεις -, όμως υπολογίζεται πως επλήγησαν αρκετές χιλιάδες γυναίκες, σύμφωνα με την Άντρεα Μπούτσκοβα, επίτροπο της κυβέρνησης για ζητήματα που αφορούν τη μειονότητα των Ρομά, στον επίσημο ιστότοπό της.

Κατά την κυβέρνηση, εξαναγκαστικές στειρώσεις γίνονταν από το 1966 ως το 1989 για να μειωθεί ο πληθυσμός της μειονότητας.

Αλλά και μετά την πτώση του λεγόμενου υπαρκτού σοσιαλισμού, η κυβέρνηση παραδέχεται ότι μεταξύ του 1990 και του 2004 ασκούνταν παράνομα από κλινικές και μαιευτήρια πιέσεις σε μειονοτικές να συναινέσουν να στειρωθούν αφού τεκνοποιούσαν.

Οργανώσεις υπεράσπισης των ανθρωπίνων δικαιωμάτων και το Συμβούλιο της Ευρώπης απαιτούσαν επί χρόνια η Μπρατισλάβα να αναγνωρίσει τις συστηματικές παραβιάσεις των ανθρωπίνων δικαιωμάτων των μελών της μειονότητας των Ρομά που διαπράχθηκαν και να προσφέρει αποζημιώσεις.

Η επίτροπος ανθρωπίνων δικαιωμάτων του Συμβουλίου της Ευρώπης, η Ντούνια Μιγιάτοβιτς, χαιρέτισε τη δημόσια συγγνώμη της σλοβακικής κυβέρνησης, που χαρακτήρισε μέσω Twitter σημαντικό πρώτο βήμα. Ωστόσο, παρότρυνε τη Σλοβακία να δημιουργήσει το ταχύτερο μηχανισμό για τη χορήγηση αποζημιώσεων στα θύματα.

Πηγή; amna.gr