Πρεμιέρα: Πέμπτη 23 Σεπτεμβρίου

Κάμιρος

Trailer:https://bit.ly/3kgdIiF

 

 

Η Γραμμή του Ορίζοντος,μια παράσταση εμπνευσμένη από το ομώνυμο μυθιστόρημα του Χρήστου Βακαλόπουλου, κάνει πρεμιέρα στο πλαίσιο των «Μεταμφιέσεων», την Πέμπτη 23 Σεπτεμβρίου στην Κάμιρο, σε σκηνοθεσία Ηλέκτρας Ελληνικιώτη, υπό την καλλιτεχνική διεύθυνση της Εταιρείας Θεάτρου Θέρος. Μια υβριδική συνάντηση του θεάτρου με τα εικαστικά, το ραδιόφωνο, τη μουσική και τον κινηματογράφο, για μια χώρα μεταμφιεσμένη σε γυναίκα που χωρίζει χωρίς να ξέρει γιατί,που δίνει μια εξήγηση λιγότερη, που φεύγει για ένα αόρατο ελληνικό νησί˙ που δεν βουτάει στη θάλασσα, ώσπου να είναι έτοιμη να κολυμπήσει προς τη γραμμή του ορίζοντος.

Η ταυτότητά της γράφει Ρέα Φραντζή. 32 χρόνων, μελαχρινή, ελαφρά ντυμένη. Αυτή τη στιγμή λείπει. Χιλιάδες χρόνια μετά την Αποκάλυψη. Τρεις μέρες από τότε που χώρισε με τον άντρα της. Πρώτη φορά βλέπει ζωντανή μπροστά στα μάτια της την ελληνική σημαία. Κανείς δεν προσέχει τη σημαία που στέκει αόρατη. Μόνο μια γυναίκα που μόλις χώρισε είναι σε θέση να την αντιληφθεί. Βγάζει τα μαύρα γυαλιά και ο ήλιος την τυφλώνει.

Το πενθήμερο ταξίδι της Ρέας Φραντζή στην Πάτμο είναι ένα οδοιπορικό σε ισάριθμους σταθμούς της (νεο)ελληνικής Ιστορίας: Βυζάντιο, Οθωμανική Αυτοκρατορία, Ελληνική Επανάσταση, ίδρυση του νεοελληνικού κράτους, Μεταπολίτευση. Με πρόσχημα το ταξίδι της, ο Βακαλόπουλος μιλάει για την Ελλάδα και την πορεία μιας εθνικής ταυτότητας που έως και «αυτή τη στιγμή λείπει».

Για την καλλιτεχνική ομάδα της Θέρος, η Γραμμή του Ορίζοντος αποτελεί τα τελευταία πέντε χρόνια ένα κείμενο-πρόσκληση, να αναζητήσει νέους τρόπους και δρόμους στη θεατρική τέχνη. Από τον τίτλο του ήδη το μυθιστόρημα του Βακαλόπουλου καλεί τον αναγνώστη να προσέξει όχι τα ίδια τα πράγματα, αλλά το σημείο της ένωσής τους. Μπορεί άραγε το θέατρο να καλέσει τον θεατή, με τρόπο αντίστοιχο, σε μια συνάντηση όπου δεν θα έχουν σημασία τα ίδια τα γεγονότα αλλά τα σημεία ένωσής τους;

Η εμπειρία της «κοινής ζωής» με τη Γραμμή του Ορίζοντος δείχνει ότι -τουλάχιστον σε ό,τι αφορά τη δημιουργική διαδικασία- ο σκοπός αγιάζει τα μέσα. Ο σκοπός του Βακαλόπουλου σε αυτό το  μυθιστόρημα ήταν σαφής και γι’ αυτό κάθε μέσο που χρησιμοποίησε, αγίασε· κυριολεκτικά και λογοτεχνικά. Η παράσταση Η Γραμμή του Ορίζοντος στηρίζεται σε αυτή την απελευθερωτική διαπίστωση. Κανένα θεατρικό εργαλείο δεν μένει αναξιοποίητο, τόσο σε πρακτικό όσο και σε δραματουργικό επίπεδο. Ακριβώς όπως το μυθιστόρημα είναι ένα μωσαϊκό λογοτεχνικών υλικών και υφών, έτσι και η παράσταση αποπειράται να δημιουργήσει ένα μωσαϊκό θεατρικών υλικών και υφών. Τεχνολογικά και αναλογικά μέσα έρχονται και φεύγουν· οι άξονες απεύθυνσης και οι σκηνικές λειτουργίες των ηθοποιών υπηρετούν πολλαπλούς θεατρικούς κώδικες· αλλού το κείμενο έρχεται κατά γράμμα κι αλλού αφαιρείται ολόκληρο και αντικαθίσταται από άλλα κείμενα. Κεφάλαια ολόκληρα λείπουν και έχουν δώσει τη θέση τους σε μια εντύπωση. Μένει τώρα να φανεί, αν ο σκοπός είναι όντως τόσο ουσιαστικός που θα επιτρέψει σε αυτό το χάος να κολλήσει αρμονικά.

Οι «Μεταμφιέσεις» είναι μιασειράέργωναπόόλοτοφάσματωντεχνών,που συνθέτουν ένα μωσαϊκό αποτύπωσης της θεματικής και μορφικής πληθωρικότητας του σπουδαίου έργου του Χρήστου Βακαλόπουλου. Φέρνοντας κοντά 14 ραδιοφωνικούς παραγωγούς, 11 εικαστικούς, 15 κινηματογραφιστές, 15 μουσικούς, φιλολόγους, λογοτέχνες και μελετητές σε ισάριθμα έργα βασισμένα στη Γραμμή του Ορίζοντος κιεγκαινιάζοντας καλλιτεχνικά την Κάμιρο, τον νεοσύστατο χώρο της ομάδας στην Κυψέλη, η Γραμμή του Ορίζοντος μεταμφιέζεται σε ραδιοφωνική εκπομπή, σε έκθεση, σε ταινία, σε μουσική, σε συζητήσεις, σε θεατρική παράσταση.

 

Σ Κ Η Ν Ο Θ Ε Τ Ι Κ Ο   Σ Η Μ Ε Ι Ω Μ Α

Πέρασαν έξι χρόνια από τότε που ξεκίνησα να δουλεύω τη «Γραμμή του Ορίζοντος». Σήμερα, σκέφτομαι ότι η Ρέα Φραντζή είναι ψεύτικη κι όμως υπαρκτή, φανταστική κι όμως υπαρκτή, κοντινή, πραγματική. Και για αυτό μπορεί η ιστορία της να ειπωθεί ακόμα και σήμερα, που δεν υπάρχει πια τίποτα να (ανα)παρασταθεί.

Σκέφτομαι μια σύντομη σειρά από ανεπίδοτα γράμματα που φτάνουν στον παραλήπτη τους στην ώρα τους, ωραία.

Σκέφτομαι ότι σπουδαίες ιστορίες είναι αυτές που υποχωρούν, για να πεις τη δική σου και ότι η Ιστορία που γράφεται με γιώτα κεφάλαιο το κάνει, γιατί δεν έχει άλλον τρόπο να πιέσει τις υπόλοιπες να της αναγνωρίσουν τα πρωτεία.

Σκέφτομαι πως Έλληνας είναι αυτός που στέκεται στο τέλος μιας εικόνας και βλέπει το τέλοςκαι όχι την εικόνα.

Σκέφτομαι πως, τελικά, η απόσταση ανάμεσα στην Κυψέλη και την Πάτμο είναι όση από το Παγκράτι στα Πετράλωνα και όση από τον ουρανό ως τη θάλασσα.

Σκέφτομαι πως πέρασαν 30 χρόνια από τότε που είχαν περάσει 20 χρόνια και όλα είναι ίδια, ακριβώς τα ίδια, επειδή επιμένουν να αλλάζουν είναι τα ίδια. Είναι λυτρωτικό να είσαι ακριβώς ο ίδιος με κάποιους 30 ή 50 χρόνια πριν και διαφορετικός από αυτούς που διαφέρουν, που είναι σίγουροι ότι διαφέρουν. Μέσα σε 50 χρόνια όλα γίνονται λίγο πιο γρήγορα, κάποιοι δημοσιογράφοι λίγο πιο πλούσιοι, οι σταυροφόροι εκλέγονται, οι ερωτευμένοι εξακολουθούν να μην λένε τίποτα και να λένε τα πάντα, και οι τουρίστες του ίντερνετ δεν πρόκειται να σταματήσουν ποτέ να πυροβολούν με τα κινητά τους και να σκοτώνουν όλες τις στιγμές, να τις κάνουν πόζες.

Σκέφτομαι ότι έχουμε εθιστεί στις μικρές δόσεις πόνου, σ’ αυτά τα γλυκά πνευματικά δηλητήρια που σε σοκάρουν τόσο όσο, που σου επιτρέπουν να κάνεις ότι πονάς χωρίς να πονάς πραγματικά, να τα βάφεις μαύρα μέσα σε πολύχρωμα διαμερίσματα και η εύκολη ζωή να συνεχίζεται.

(Άραγε ο Ιωάννης της Κλίμακος, ο Μακρυγιάννης, ο Σολωμός, ο Παπαδιαμάντης, ο Γιαννόπουλος, ο Λορεντζάτος, ο Θεοτοκάς, ο Παπαγιώργης, ο Πεντζίκης και ο Βακαλόπουλος ήταν τελικά το ίδιο πρόσωπο;)

Σκέφτομαι ότι ο Γκυ Ντεμπόρ έγραψε την Κοινωνία του Θεάματος μόνο και μόνο για να μπορεί 20  χρόνια αργότερα να γράψει τα Σχόλια σε αυτήν και ότι έχουν περάσει άλλα 20 από τότε και ακόμα δεν έχουμε συλλάβει το νόημα της φράσης «το θέαμα εισχώρησε σε κάθε πραγματικότητα, ακτινοβολώντας την».

Σκέφτομαι πως όσοι επιμένουν να κάνουν θέατρο το οδηγούν με μαθηματική ακρίβεια στην καταστροφή και πως, όταν υπήρχε ακόμα αυτό το θέατρο στο πτώμα του οποίου έχουν γαντζωθεί οι σημερινές παραστάσεις, η θεατρικότητα ήταν άγνωστη στους δημιουργούς. Τώρα μπορούν να παίζουν ό,τι θέλουν, να ανεβάζουν όσα έργα θέλουν, να σκηνοθετούν σε όσα θέατρα θέλουν: αυτός είναι ο νικηφόρος πολιτισμός και έχει όλο το δίκιο με το μέρος του.

Σκέφτομαι το ξημέρωμα της φετινής 29ης Ιουλίου στη Σκάλα της Πάτμου: παρακολουθούσα σειρές από μολυβί κύματα να αντιστέκονται σιωπηλά στην επέλαση του φωτός και η Στέλλα στεκόταν δίπλα μου με χαμηλωμένο το βλέμμα, ακουμπισμένη στο λευκό κάγκελο κι εγώ σκεφτόμουν ότι δεν θα μάθουμε ποτέ, αν υπήρχαν πάντα γυναίκες που ήθελαν να φύγουν, κι ας είναι το πιο σημαντικό.

Ηλέκτρα Ελληνικιώτη

Σ Υ Ν Τ Ε Λ Ε Σ Τ Ε Σ

Κείμενο: Χρήστος Βακαλόπουλος

Σύλληψη ιδέας - Δραματουργία - Σκηνοθεσία: Ηλέκτρα Ελληνικιώτη
Σκηνογραφία - Ενδυματολογία: Δήμητρα Λιάκουρα
Φωτισμοί: Ισμήνη Σταρίδα
Μουσική: Γρηγόρης Ελευθερίου
Βίντεο - Διεύθυνση φωτογραφίας: Μαρίλη Ζάρκου

Επιστημονικός συνεργάτης: Δήμητρα Δερμιτζάκη
Υπεύθυνη Επικοινωνίας: Ελεάννα Γεωργίου
Διεύθυνση Παραγωγής: Κατερίνα Κούρτη

Βοηθός Σκηνοθέτιδος: Ηρώ Σοφία Σμυρνιούδη

Βοηθός Σκηνογράφου - Artwork: Έλενα Μπούγου

Φωτογραφίες - Trailer: Μαρίλη Ζάρκου

Παίζουν: Στέλλα Βογιατζάκη, Γιώργος Κριθάρας, Μαρία Μαμούρη, Άννα Μαρία Παπαϊωάννου, Ηρώ Σοφία Σμυρνιούδη.

Π Λ Η Ρ Ο Φ Ο Ρ Ι Ε Σ

Παραστάσεις: 23-26 Σεπτεμβρίου 2021, 30 Σεπτεμβρίου 2021, 1-2 Οκτωβρίου 2021, 14-17 Οκτωβρίου 2021

Ώρα Έναρξης: 21:00

Διάρκεια: 110 λεπτά

Τιμές εισιτηρίων: 8 ευρώ (μειωμένο), 12 (Κανονικό)

Προπώληση εισιτηρίων:www.grammiorizontos.com

Τηλεφωνικές κρατήσεις - Πληροφορίες:2117251384, 6989945228 (10:00 – 18:00)

Trailer:https://bit.ly/3kgdIiF

Κάμιρος
Ιθάκης 32, 11257, Κυψέλη

Εταιρεία Θεάτρου Θέρος

Websites: therosensemble.com &grammiorizontos.com

Facebook:Theros Theatre Ensemble

Instagram: theros_theatre_ensemble

 

Η παράσταση επιχορηγήθηκε τη θεατρική σεζόν 2020-21 από το Υπουργείο Πολιτισμού  & Αθλητισμού

Το εμβληματικό έργο του κινήματος του σουρεαλισμού Βικτώρ ή τα παιδιά στην εξουσία του Ροζέ Βιτράκ, κάνει πρεμιέρα στις 17 Φεβρουαρίου στο θέατρο Σφενδόνη, σε σκηνοθεσία Μάνου Βαβαδάκη. 

 

Την ημέρα των ένατων γενεθλίων του, ο Βικτώρ, ένα παιδί θαύμα, ένα τέρας ευφυίας, αποφασίζει να ανατρέψει την εικόνα του υποδειγματικού παιδιού και να συγκρουστεί με το κατεστημένο που τον περιορίζει. Με αφορμή την αποκάλυψη της παράνομης σχέσης του πατέρα του με την μητέρα της φίλης του Εσθήρ, που τελικά θα αποδειχθεί αδελφή του, στήνεται ένα γαϊτανάκι συγκρούσεων που μόνο ο θάνατος θα σταματήσει.  

Τον εκκεντρικό Βικτώρ θα υποδυθεί ο Πάνος Παπαδόπουλος, πρωτοστατώντας σε μια αλλόκοτη γιορτή αποδόμησης της μπουρζουαζίας. Φετιχιστικά απωθημένα, υποβόσκουσες επιθυμίες και ψυχαναλυτικές ανησυχίες σε ένα γκροτέσκο πάρτι γενεθλίων.

 

Σκηνοθετικό σημείωμα

 

Ο Βικτώρ αντιλαμβάνεται τον κόσμο διαφορετικά. Ο Βικτώρ θέλει ν’ αλλάξει τον κόσμο, να ξεφύγει από τις νόρμες, να χαράξει τη δική του πορεία, μακριά απ’ αυτή που σχεδιάζεται ερήμην του. Ο Βικτώρ θέλει να αποτινάξει το βάρος του να είσαι παιδί, το βάρος των επιθυμιών των γονιών, το βάρος των επιταγών της κοινωνίας. Δεν αντέχει, χτυπάει, δαγκώνει και δηλητηριάζει τις ζωές τους, γίνεται ο θανατηφόρος μανδραγόρας της τελευταίας τους απόλαυσης. Και πεθαίνει. Πεθαίνει από θάνατο. Εκείνος που επιθύμησε να φάει απ’ το δέντρο της γνώσης, τιμωρήθηκε με θάνατο. Τιμωρία ή ευλογία η επιστροφή στο σημείο μηδέν;

 

Μια διαδικασία μύησης. Ένα έργο που οδηγεί μέσω του αλλόκοτου, στην κατανόηση του μυστηρίου της ζωής, της δυσκολίας να ελέγξουμε την ιστορία, του φόβου ν’ απαγκιστρωθούμε απ’ τη μοίρα και το πεπρωμένο, και φωτίζει τη δύναμη του ατόμου να καθυποτάξει τους δράκους της ζωής. Ας παραχωρήσουμε στο παιδί μέσα μας την εξουσία. Ας ψάξουμε την αγάπη, χωρίς στεγανά, χωρίς περιορισμούς. Μόνο την απόλυτη και υπέροχη αγάπη. Για να νικήσουμε τον πόνο του θανάτου.

 

 

Ο Συγγραφέας

Ο Ροζέ Βιτράκ (γενν. 1899) ήταν Γάλλος σουρεαλιστής, θεατρικός συγγραφέας και ποιητής. Επηρεασμένος απ’ τον συμβολισμό και τα συγγράμματα του Λοτρεαμόν και του Αλφρέντ Ζαρύ, ανέπτυξε πάθος για το θέατρο και την ποίηση. Συνεργάστηκε με τον Μαρσέλ Αρλάν, τον Φρανσουά Μπαρόν, τον Ζωρζ Λιμπούρ και τον Ρενέ Κρεβέλ στο λογοτεχνικό περιοδικό Aventure. Λίγα χρόνια αργότερα, συναντήθηκε με τον Αντρέ Μπρετόν και τον Λουί Αραγκόν στο Café Certa (1921), και σύντομα εντάχθηκε κι επισήμως στο σουρεαλιστικό κίνημα, συμβάλλοντας ενεργά στις πρώτες εκδόσεις του La Révolution Surrealiste. Ωστόσο, το 1925 ο Μπρετόν τον κατηγόρησε για αριβισμό και τον διέγραψε. Το 1926, σε συνεργασία με τον Αντονέν Αρτό, ίδρυσαν το Théatre Alfred-Jarry, στο οποίο παρουσίαζαν μερικά από τα σημαντικότερα έργα τους, όπως τα “Μυστήρια της αγάπης” (1927) και το “Βικτώρ ή τα Παιδιά στην Εξουσία” (1928), ένα προανάκρουσμα για το Θέατρο του Παράλογου. Τα επόμενα χρόνια, ο Βιτράκ εργάστηκε ως τεχνοκριτικός σε λογοτεχνικά περιοδικά. Το έργο του  αναγνωρίστηκε μετά θάνατον και μεταφράστηκε στα ιταλικά, γερμανικά, αγγλικά και ολλανδικά.  Πέθανε το 1952 απ’ το αλκοόλ, σε ηλικία 53 χρόνων. Ο "Βικτώρ" γνώρισε μεγάλη επιτυχία το 1963, σε σκηνοθεσία Ζαν Ανούιγ. Χαρακτηρίστηκε ως το "σημαντικότερο θεατρικό γεγονός της τριετίας", ξεκινώντας την παγκόσμια διαδρομή του. 

 

Μετάφραση, Σκηνοθεσία, Σκηνικά: Μάνος Βαβαδάκης
Κοστούμια: Βασιλική Καψούρου
Σχεδιασμός Φωτισμών: Στέλλα Κάλτσου

Βοηθός Σκηνοθέτη: Κωνσταντίνα Μπανταβή

Φωτογραφίες-Video-Artwork: Χρήστος Συμεωνίδης 

Επικοινωνία: Ελεάννα Γεωργίου

 

 

Παίζουν: Στέλλα Βογιατζάκη, Θανάσης Ζερίτης, Στέργιος Κοντακιώτης, Γιώργος Ονησιφόρου, Μαρία Παρασύρη, Πάνος Παπαδόπουλος, Φωτεινή Παπαχριστοπούλου. Μαζί τους η Χαρά Κεφαλά. 

 

Παραγωγή: Constantly Productions – Ευάγγελος Κώνστας 

 

Από 17/02/2020 έως14/04/2020

Μέρες και ώρα παραστάσεων: Δευτέρα & Τρίτη στις 21:00

 

ΝΕΕΣ Φωτογραφίες: https://bit.ly/2Pd3iQZ

ΝΕΟ Trailer: https://bit.ly/2HMOe8k

 

Θέατρο Σφενδόνη
Μακρή 4, Μακρυγιάννη (Μετρό στάση Ακρόπολη)
Τηλ.: 215 515 8968

 

Εκστρατεία “Βοηθήστε να σωθεί το θέατρο Σφενδόνη”: https://bit.ly/2HJMGeZ

 

Τηλεφωνικές κρατήσεις: 6945054160

 

Ηλεκτρονική Προπώληση:

 

viva.gr, 11876, SevenSpots, Reload Stores, WIND, Βιβλιοπωλεία Ευριπίδης, Τεχνόπολη Δήμου Αθηναίων, Αθηνόραμα, Viva Kiosk, Yoleni’s

Το εμβληματικό έργο του κινήματος του σουρεαλισμού Βικτώρ ή τα παιδιά στην εξουσία του Ροζέ Βιτράκ, κάνει πρεμιέρα στις 17 Φεβρουαρίου στο θέατρο Σφενδόνη, σε σκηνοθεσία Μάνου Βαβαδάκη.

Την ημέρα των ένατων γενεθλίων του, ο Βικτώρ, ένα παιδί θαύμα, ένα τέρας ευφυίας, αποφασίζει να ανατρέψει την εικόνα του υποδειγματικού παιδιού και να συγκρουστεί με το κατεστημένο που τον περιορίζει. Με αφορμή την αποκάλυψη της παράνομης σχέσης του πατέρα του με την μητέρα της φίλης του Εσθήρ, που τελικά θα αποδειχθεί αδελφή του, στήνεται ένα γαϊτανάκι συγκρούσεων που μόνο ο θάνατος θα σταματήσει. 

Τον εκκεντρικό Βικτώρ θα υποδυθεί ο Πάνος Παπαδόπουλος, πρωτοστατώντας σε μια αλλόκοτη γιορτή αποδόμησης της μπουρζουαζίας. Φετιχιστικά απωθημένα, υποβόσκουσες επιθυμίες και ψυχαναλυτικές ανησυχίες σε ένα γκροτέσκο πάρτι γενεθλίων.

Σκηνοθετικό σημείωμα

 

Ο Βικτώρ αντιλαμβάνεται τον κόσμο διαφορετικά. Ο Βικτώρ θέλει ν’ αλλάξει τον κόσμο, να ξεφύγει από τις νόρμες, να χαράξει τη δική του πορεία, μακριά απ’ αυτή που σχεδιάζεται ερήμην του. Ο Βικτώρ θέλει να αποτινάξει το βάρος του να είσαι παιδί, το βάρος των επιθυμιών των γονιών, το βάρος των επιταγών της κοινωνίας. Δεν αντέχει, χτυπάει, δαγκώνει και δηλητηριάζει τις ζωές τους, γίνεται ο θανατηφόρος μανδραγόρας της τελευταίας τους απόλαυσης. Και πεθαίνει. Πεθαίνει από θάνατο. Εκείνος που επιθύμησε να φάει απ’ το δέντρο της γνώσης, τιμωρήθηκε με θάνατο. Τιμωρία ή ευλογία η επιστροφή στο σημείο μηδέν;

Μια διαδικασία μύησης. Ένα έργο που οδηγεί μέσω του αλλόκοτου, στην κατανόηση του μυστηρίου της ζωής, της δυσκολίας να ελέγξουμε την ιστορία, του φόβου ν’ απαγκιστρωθούμε απ’ τη μοίρα και το πεπρωμένο, και φωτίζει τη δύναμη του ατόμου να καθυποτάξει τους δράκους της ζωής. Ας παραχωρήσουμε στο παιδί μέσα μας την εξουσία. Ας ψάξουμε την αγάπη, χωρίς στεγανά, χωρίς περιορισμούς. Μόνο την απόλυτη και υπέροχη αγάπη. Για να νικήσουμε τον πόνο του θανάτου.

 

Ο Συγγραφέας

Ο Ροζέ Βιτράκ (γενν. 1899) ήταν Γάλλος σουρεαλιστής, θεατρικός συγγραφέας και ποιητής. Επηρεασμένος απ’ τον συμβολισμό και τα συγγράμματα του Λοτρεαμόν και του Αλφρέντ Ζαρύ, ανέπτυξε πάθος για το θέατρο και την ποίηση. Συνεργάστηκε με τον Μαρσέλ Αρλάν, τον Φρανσουά Μπαρόν, τον Ζωρζ Λιμπούρ και τον Ρενέ Κρεβέλ στο λογοτεχνικό περιοδικό Aventure. Λίγα χρόνια αργότερα, συναντήθηκε με τον Αντρέ Μπρετόν και τον Λουί Αραγκόν στο Café Certa (1921), και σύντομα εντάχθηκε κι επισήμως στο σουρεαλιστικό κίνημα, συμβάλλοντας ενεργά στις πρώτες εκδόσεις του La Révolution Surrealiste. Ωστόσο, το 1925 ο Μπρετόν τον κατηγόρησε για αριβισμό και τον διέγραψε. Το 1926, σε συνεργασία με τον Αντονέν Αρτό, ίδρυσαν το Théatre Alfred-Jarry, στο οποίο παρουσίαζαν μερικά από τα σημαντικότερα έργα τους, όπως τα “Μυστήρια της αγάπης” (1927) και το “Βικτώρ ή τα Παιδιά στην Εξουσία” (1928), ένα προανάκρουσμα για το Θέατρο του Παράλογου. Τα επόμενα χρόνια, ο Βιτράκ εργάστηκε ως τεχνοκριτικός σε λογοτεχνικά περιοδικά. Το έργο του  αναγνωρίστηκε μετά θάνατον και μεταφράστηκε στα ιταλικά, γερμανικά, αγγλικά και ολλανδικά.  Πέθανε το 1952 απ’ το αλκοόλ, σε ηλικία 53 χρόνων. Ο "Βικτώρ" γνώρισε μεγάλη επιτυχία το 1963, σε σκηνοθεσία Ζαν Ανούιγ. Χαρακτηρίστηκε ως το "σημαντικότερο θεατρικό γεγονός της τριετίας", ξεκινώντας την παγκόσμια διαδρομή του.

Μετάφραση, Σκηνοθεσία, Σκηνικά: Μάνος Βαβαδάκης
Κοστούμια: Βασιλική Καψούρου
Σχεδιασμός Φωτισμών: Στέλλα Κάλτσου

Βοηθός Σκηνοθέτη: Κωνσταντίνα Μπανταβή

Φωτογραφίες-Artwork: Χρήστος Συμεωνίδης

Παίζουν: Στέλλα Βογιατζάκη, Θανάσης Ζερίτης, Στέργιος Κοντακιώτης, Γιώργος Ονησιφόρου, Μαρία Παρασύρη, Πάνος Παπαδόπουλος,Φωτεινή Παπαχριστοπούλου. Μαζί τους η Χαρά Κεφαλά.

Παραγωγή:ConstantlyProductions – Ευάγγελος Κώνστας

Από 17/02/2020 έως14/04/2020

Μέρες και ώρα παραστάσεων: Δευτέρα & Τρίτη στις 21:00

Θέατρο Σφενδόνη
Μακρή 4, Μακρυγιάννη (Μετρό στάση Ακρόπολη)
Τηλ.: 215 515 8968

Εκστρατεία “Βοηθήστε να σωθεί το θέατρο Σφενδόνη”: https://bit.ly/2HJMGeZ

Τηλεφωνικές κρατήσεις: 6945054160

 

Ηλεκτρονική Προπώληση:

viva.gr, 11876, SevenSpots, Reload Stores, WIND, Βιβλιοπωλεία Ευριπίδης, Τεχνόπολη Δήμου Αθηναίων, Αθηνόραμα, Viva Kiosk, Yoleni’s

 

*πρεμιέρα Τρίτη 1 Μαΐου 2018*



Το γνωστό έργο του Χ. Ίψεν Η Κυρά της θάλασσας, γραμμένο το 1888, θεωρείται το πρώτο «δράμα φυγής».



Ένας διάλογος με το κλασσικό κείμενο του Ίψεν. Μια απόπειρα να πλησιάσουμε τους ήρωες που ακόμα σήμερα συναντάμε γύρω μας στην πραγματική ζωή. Να καταλάβουμε τις συμπεριφορές και την ιστορία τους, με υλικό τις δικές μας αναφορές και τα βιώματα.



Βρισκόμαστε σε ένα εξοχικό σπίτι, μια ζεστή ημέρα του καλοκαιριού. Σε έναν στενό θαλάσσιο κόλπο. Γούβα. Ένας άντρας με την δεύτερη γυναίκα του και τις δυο του κόρες. Ζουν χωρίς έρωτα στα χλιαρά νερά του κόλπου. Ένας νεαρός καλλιτέχνης και ένας φίλος από παλιά τους επισκέπτονται. Γνωστές σε όλους μας καθημερινές συμπεριφορές για να περάσει η ζέστη, η μέρα, το καλοκαίρι, η ζωή.



Τι γίνεται όταν ανταριάζει η ψυχή και ζητά τη βουτιά στο άγνωστο, το ιδανικό, τον έρωτα;



Η νοσταλγία για μια άλλη ζωή πιο ταιριαστή, πιο φυσική γίνεται αφόρητη για τους ήρωες.



Όταν το όνειρο της φυγής, η επιθυμία για τον ιδανικό έρωτα επισκέπτεται την ηρωίδα, αυτή πρέπει να διαλέξει. Ποια είναι όλα αυτά που μας κρατάνε από το να φεύγουμε; Τόση δύναμη έχουν πια;



«Ήμασταν λέει πλάσματα του νερού που χάσαμε το δρόμο μας και βγήκαμε στη στεριά. Κι έπειτα συνηθίσαμε. Βγάλαμε ρίζες. Αυτό όμως το ξέρει ο άνθρωπος. Ξέρει ότι κάπου αλλού θα ’πρεπε να ’ναι και αυτή είναι η πραγματική αιτία της ανθρώπινης θλίψης».



Με ελαφρότητα και χιούμορ παρακολουθούμε την προσπάθεια των ηρώων να συνηθίσουν την συμβατική ζωή, που πάντα κάτι αφήνει απ’ έξω. Να συνηθίσουν ότι πάντα κάτι θα λείπει.





Μετάφραση/Σκηνοθεσία: Δανάη Σπηλιώτη

Σκηνικά/Κοστούμια: Αριστοτέλης Καρανάνος, Αλεξάνδρα Σιάφκου

Παίζουν: Στέλλα Βογιατζάκη, Μπάμπης Γαλιατσάτος, Θανάσης Ζερίτης, Μυρτώ Πανάγου, Πένυ Παπαγεωργίου, Κωνσταντίνος Πλεμμένος.





Πληροφορίες παράστασης

Bios Basement
Bios / Πειραιώς 84, 104 35 Αθήνα/

Τ 210 3425335/ www.bios.gr/Αυτή η διεύθυνση ηλεκτρονικού ταχυδρομείου προστατεύεται από τους αυτοματισμούς αποστολέων ανεπιθύμητων μηνυμάτων. Χρειάζεται να ενεργοποιήσετε τη JavaScript για να μπορέσετε να τη δείτε.



Διάρκεια παραστάσεων:Τρίτη 1 Μαΐου έως Τρίτη 5 Ιουνίου 2018 (εκτός Δευτέρας 28 Μαΐου και Τρίτης 29 Μαΐου)
Παραστάσεις: Δευτέρα, Τρίτη
Ώρα έναρξης: 21.00
Τιμή Εισιτηρίου:12 ευρώ και 8 ευρώ (φοιτητικό/ανέργων)

Θέατρο Tempus Verum - Εν Αθήναις

Το Έξυπνο Πουλί
Σκηνοθεσία: Μάνος Βαβαδάκης και Γιώργος Κατσής


Το “Έξυπνο Πουλί”, μια παράσταση βασισμένη στο ομώνυμο θεατρικό του Ζωρζ Φεντώ (Georges Feydeau), ενός από τους σημαντικότερους εκπροσώπους της γαλλικής φάρσας, ανεβαίνει στο θέατρο Tempus Verum - Εν Αθήναις στις 30 Ιανουαρίου για 12 παραστάσεις.



Ο Ποντανιάκ, αμετανόητος γυναικάς, κυνηγά την Λουσιέν ως το σαλόνι του σπιτιού της. Εκεί ανακαλύπτει πως είναι παντρεμένη με τον Βατλέν, τον καλύτερό του φίλο. Εκείνος της αποκαλύπτει πως ο Ποντανιάκ είναι κι αυτός παντρεμένος. Η Λουσιέν θα εκμυστηρευτεί στον Ποντανιάκ πως θα απατούσε τον άντρα της, μόνο αν αυτός την απατούσε πρώτος, υπόσχεση που έχει δώσει από καιρό και στον Ρεντιγιόν, οικογενειακό τους φίλο. Τι θα συμβεί, όμως, όταν ο Βατλέν αποκαλύπτει στον Ποντανιάκ, ότι απατά την γυναίκα του με μια Γερμανίδα που ήρθε από το Μόναχο και τον εκβιάζει; Και τι θα συμβεί, όταν όλοι αυτοί βρεθούν στο ίδιο δωμάτιο του ξενοδοχείου Corte – Flirt;



Πόρτες, μοιχεία, παρεξηγήσεις, ψέματα από έξι χαρακτήρες που προσπαθούν απεγνωσμένα να επιβεβαιώσουν τον ανδρισμό ή τη θηλυκότητά τους αποτυγχάνοντας, ωστόσο, παταγωδώς. Μια φαρσοκωμωδία απογυμνωμένη από τα αστικά της στοιχεία σε μια σύγχρονη αφήγηση που επαναπροσδιορίζει τα βασικά της συστατικά. Κι ενώ οι χαρακτήρες της φάρσας στηρίζονται στον κόσμο που γελά σε βάρος τους, αντί να προσποιηθούν άγνοια κρυμμένοι πίσω απ' τις πόρτες, την... κατασκευάζουν.

Πόσο δυνατή είναι η σύμβαση του γάμου; Μπορεί να μεταπείσει ακόμα και τον πιο κυνικό; Η αληθινή αγάπη θα επιβιώσει ή θα παραμείνει εγκλωβισμένη στις φωτογραφίες;



Μετάφραση: Νικηφόρος Παπανδρέου

Διασκευή-Σκηνοθεσία: Μάνος Βαβαδάκης, Γιώργος Κατσής

Σκηνικά-Κοστούμια: Γιωργίνα Γερμανού

Επιμέλεια φωτισμών: Στέλλα Κάλτσου

Βοηθός Σκηνογράφου: Μαριέττα Παυλάκη

Φωτογραφίες: Νίκος Πανταζάρας



Με τους: Στέλλα Βογιατζάκη, Χαρά - Μάτα Γιαννάτου, Κατερίνα Ζησούδη, Μάνο Βαβαδάκη, Γιώργο Κατσή, Πάνο Παπαδόπουλο



Μέρες και ώρα παραστάσεων: Aπό 30 Ιανουαρίου έως 7 Μαρτίου κάθε Δευτέρα και Τρίτη στις 21:00


Τιμές εισιτηρίων: Γενική είσοδος 12 ευρώ, Μειωμένο – Φοιτητικό 8 ευρώ, Ατέλειες: 5 ευρώ
Διάρκεια: 80 λεπτά



FB Το έξυπνο πουλί

Παραγωγή: Ευάγγελος Κώνστας – ConstantlyProductions



Προπώληση εισιτηρίων



Tempus Verum - Εν Αθήναις

Ιάκχου 19, Γκάζι | Τηλ.: 210 3425170