Το δέρμα τυλίγεται γύρω από το σώμα δημιουργώντας την επιφάνεια που πάνω της προβάλλονται το Εγώ και η ψυχή.

To Σkin είναι η λέξη που φτιάξαμε από το Σ του σώματος, το kin της κίνησης και το Skin του δέρματος και είναι αποτέλεσμα κινητικής έρευνας που εστιάζει στην επαφή και το άγγιγμα.

Ορμώμενοι από τις δικές μας ιστορίες και σχέσεις, από ιστορίες ανθρώπων που δυσκολεύτηκαν κι άλλων που δεν τα κατάφεραν, μας απασχόλησε το πώς σχετιζόμαστε σωματικά. Σε αυτή τη δουλειά, εστιάζουμε στη δύναμη της επαφής ως εργαλείο διαπραγμάτευσης και ανα-διαμόρφωσης σχέσεων. Ερευνούμε δηλαδή πώς μέσα από το άγγιγμα και την επαφή θα μπορέσουμε να συνδεθούμε, να θεραπευτούμε και να αλλάξουμε τον κόσμο μας.

Η παράσταση αυτή είναι το πρώτο μέρος μιας «Τριλογίας του σώματος». Με εργαλεία μας το contact improvisation, τον αυτοσχεδιασμό, το Αxis Syllabus και άλλες σωματοποιημένες πρακτικές αναδεικνύουμε την ικανότητα των χορευτών να αφηγούνται ιστορίες με το σώμα τους.

Σημείωμα της χορογράφου

Η ιδέα ότι το δέρμα περικλείει τον χαρακτήρα μας βασίζεται στην ιδέα ότι το Εγώ είναι πρώτα από όλα ένα σωματικό εγώ, μια προβολή της ψυχής στην επιφάνεια του σώματος. Έτσι, οι ελλείψεις και τα τραύματα χρειάζεται να αναζητηθούν στις πρωταρχικές μας ελλείψεις στην επαφή και το άγγιγμα ενώ μέσα από την επαφή και την αλληλεπίδρασή μας με τους άλλους μπορούμε να ανα-δομήσουμε  ένα νέο και υγιές ατομικό και κοινωνικό σώμα.

Στη διαδικασία της έρευνας περάσαμε μέσα από τα δικά μας βιώματα, τις δικές μας ιστορίες, κουρνιάσαμε στην αγκαλιά των μανάδων μας, βιώσαμε την έλλειψη και την υπερβολή αλλά επιλέξαμε τη σύνδεση. Θυμηθήκαμε στιγμές που μπήκαμε κάτω από το σώμα κάποιου άλλου για να τον σηκώσουμε από το κρεββάτι της ανημποριάς, στιγμές που λαίμαργα γευτήκαμε το σώμα του άλλου για να νιώσουμε ζωντανοί, στιγμές που χτυπήσαμε ο ένας πάνω στον άλλον, που χαϊδέψαμε, που τσιμπήσαμε, που φροντίσαμε και φροντιστήκαμε για να πατήσουμε, αρχικά, στα πόδια μας και, έπειτα, να βαδίσουμε μαζί. Οι διαφορετικές ποιότητες αγγίγματος δημιουργούσαν διαφορετικές και απρόβλεπτες συσχετίσεις και κάθε πρόβα ήταν μια δυναμική και συγκινητική εμπειρία.

Συντελεστές

Χορογραφία-διδασκαλία Contact improvisation: Τέτη Νικολοπούλου

Βοηθός χορογράφου-διδασκαλία Axis Syllabus: Τίμος Ζέχας

Χορεύουν: Εβίτα Μάνου, Δάφνη Σταθάτου, Μαρία Φουντούλη

Μουσική: Δάφνη Τσιούνη΄

Βιόλα: Ελευθερία Τόγια

Δραματουργία: Κατερίνα Νικολοπούλου

Φωτισμοί: Φαίδων Κωνσταντινίδης

Κοστούμια: Θεοδώρα Σουμαλεύρη

Γραφικά -αφίσα-φλάιερ: Κωνσταντίνος Κωνσταντινίδης

Παραγωγή-σύμβουλος: Ζωή Χατζιδάκη

Φροντιστήριο: Αναστασία Μούζουλα

Η παράσταση επιχορηγήθηκε από το ΥΠΠΟΑ για την καλλιτεχνική περίοδο 2023-2024

Σάββατα και Κυριακές 23, 24, 30, 31 Μαρτίου

 6 ,7 Απριλίου 2024,

 21.00

Θέατρο Μ54

Μενάνδρου 54, Αθήνα

Σkin :: TicketServices.gr

ΤΙΜΕΣ ΕΙΣΙΤΗΡΙΩΝ
14€ Γενική είσοδος
10€ Μειωμένο (φοιτητικά, ανέργων, άνω των 65, ατέλειες)

ΠΡΟΠΩΛΗΣΗ
TICKET SERVICES
- online: www.ticketservices.gr
- τηλεφωνικά: 2107234567
- εκδοτήριο: Πανεπιστημίου 39, Αθήνα

9, 10, 16, 17, 30 Απριλίου &

1η Μαΐου

ώρα 9.00μμ

ΘΕΑΤΡΟ ΚΑΛΛΙΕΡΟΗΣ

Λίγα λόγια για την παράσταση

Η “σπείρα” το κέντρο της ύπαρξης μας...της κίνησης μας...

Ο “συνδετικός ιστός” που μας ενεργοποιεί διαρκώς και μας επιτρέπει την σύνδεση με τον εαυτό μας και τους άλλους…

Η ανισορροπία που έρχεται ξαφνικά…

Η μετακίνηση στον χώρο για να ισορροπήσουμε ξανά…

Οι μνήμες, οι σκέψεις, οι σχέσεις, αυτά που μας ταράζουν...

H παράσταση είναι αποτέλεσμα κινητικής και σωματικής έρευνας -πριν τη διαδικασία των προβών πραγματοποιήθηκε και ερευνητικό εργαστήρι-με βασικά εργαλεία τις πρακτικές somatics και ειδικότερα το contact improvisation και το ‘λεξικό’ κίνησης Αxis syllabus. Οι πρακτικές αυτές βοηθούν τους χορευτές να βιώνουν την κίνηση συνειδητά και να έχουν παρουσία στη στιγμή, επιδιώκοντας να επικοινωνήσουν μεταξύ τους και με το κοινό σε ένα βαθύτερο επίπεδο ώστε να νιώσουν αμφότεροι τη σύνδεση και τα νοήματα του χορού.

Αυτά που μας συμβαίνουν και μας ταράζουν μας δίνουν εργαλεία επιβίωσης.

Η ίδια η ζωή με τα απρόβλεπτα και τις εκπλήξεις, δηλαδή, μας κινεί διαρκώς προς κάτι νέο, συχνά δύσκολο και νεφελώδες, περίεργο, δυσνόητο κι ενίοτε σκοτεινό…

Αυτά που μας πληγώνουν τι τα κάνουμε; Τα απορροφούμε, τα αφήνουμε; Τι επιλέγουμε, τι δέχομαστε, πού λέμε όχι; Πού επιτρέπουμε και τι μας επιτρέπεται;

Κι εδώ αρχίζει η ισορροπία της ύπαρξής μας ανάμεσα στο ‘εγώ κι ο

κόσμος’, ‘εγώ κι οι άλλοι’, ‘εγώ κι εσύ’.

Πληροφορίες Παράστασης

Χορογραφία: Τέτη Νικολοπούλου

Ερμηνεύουν: Τίμος Ζέχας, Μαρία Φουντούλη, Μαρίνα Τσαπέκου, Ματίνα Κωστιάνη

Πρωτότυπη Μουσική: Βαγγέλης Αλεξόπουλος, Χρύσα Παπαδοπούλου Merendez

Δραματουργία: Κατερίνα Νικολοπούλου

Διδασκαλία Axis Syllabus: Τίμος Ζέχας

Κοστούμια: Θεοδώρα Σουμαλεύρη

Φωτισμοί: Φαίδων Κωνσταντινίδης

Επικοινωνία: Μαρία Κωνσταντοπούλου

Σχεδιασμός αφίσας: Έλενα Προβατά

Θέατρο Καλλιρόης

Καλλιρόης 10, Αθήνα

 Μετρό Ακρόπολη

Τιμή εισιτηρίου: 10 ευρώ, μειωμένο 8 ευρώ

Τηλ. Κρατήσεων

6932376259, 2109210677

Σημείωμα Τέτης Νικολοπούλου

Οι πρόβες μας υπήρξαν μια τόσο δημιουργική διαδικασία, ένας συνεχής καλλιτεχνικός διάλογος με τους συνεργάτες μου οι οποίοι, με τη διαρκή τους ενέργεια, ζωντάνεψαν και εξέλιξαν κάθε ιδέα δίνοντάς τους δύναμη και ροή. Η ιδέα της ‘ταραχής’ ήρθε από την παλιά αγγλική έκφραση ‘ you always unbalance me’, η οποία μου δημιούργησε μια αποκαλυπτική εικόνα, αρκετή για να χτίσουμε αυτό το έργο και να δώσουμε στα ντουέτα μας (αγαπημένη μου και αναπόφευκτη συνθήκη) το πλαίσιο να διαμορφωθούν. Η ισορροπία είναι μια στάση ζωής και φτιάχνεται μέσα από αυτά που έχουμε δομήσει. Ωστόσο, κάθε τόσο, αυτή διαταράσσεται από μνήμες, σκέψεις, από τους άλλους και απρόβλεπτους εξωτερικούς παράγοντες (υπερβολικές επιρροές τελευταία), για να ισορροπήσει ξανά σε μίαν άλλη νέα θέση, η οποία τελικά εμπεριέχει τις ταραχές που δεν μας σκοτώνουν.

Τη χρονιά που πραγματοποιούσαμε τις πρόβες συνέβησαν πολλά, σε προσωπικό, και κοινωνικό επίπεδο, ενώ ταραχές μεγάλης εμβέλειας μας μετακίνησαν δραστικά.

Ωστόσο, κάποιες μας έφεραν πιο κοντά και απλώνοντας τα χέρια ενωνόμαστε και προσπαθούμε να ισορροπούμε κάθε φορά… ξανά.

Άλλωστε, μόνο μαζί θα φτάσουμε ασφαλείς στην σταθερή θέση/δράση της ανθρωπιάς.

Βιογραφικό σημείωμα Τέτης Νικολοπούλου

H Τέτη Νικολοπούλου είναι χορεύτρια, χορογράφος, δασκάλα χορού και φυσικής αγωγής. Είναι απόφοιτη της Επαγγελματικής Σχολής χορού Νίκης Κονταξάκη και του ΤΕΦΑΑ Αθήνας (PhD και Μaster πάνω στις πρακτικές Somatics). Έχει παρακολουθήσει εντατικά σεμινάρια χορού στα Movement research, Merce Cunningham, Paul Taylor και Alvin Aily Studios στη N.Yόρκη και στο Laban Centre, Λονδίνο. Έχει παρακολουθήσει σεμινάρια πάνω στις Release τεχνικές, τον αυτοσχεδιασμό, το contact improvisation και το Axis Syllabus με τους David Zabrano, Thomas Mettler, Gwen Welliver, Maxine Heppner, Nita Little, Χριστίνα Κλεισιούνη, Frey Faust, Τίμο Ζέχα, κ.ά. Το 1992 βραβεύτηκε στους διαγωνισμούς Ραλλούς Μάνου και ΕΟΤ για τη χορογραφία της Προκατάληψη ενώ το 2005, 2007, 2017, 2018 και 2021 επιχορηγήθηκε για τη δουλειά της από το ΥΠΠΟΑ.  Έχει χορογραφήσει πάνω από 30 παραστάσεις και έχει συμμετάσχει σε φεστιβάλ (Σωματείο Ελλήνων χορογράφων (1992-2015), Δήμος Αθηναίων/Ολυμπιάδα 2004, φεστιβάλ χορού Ακροποδητί, φεστιβάλ Capo Verde, Athens Video Dance Festival), σε πλατφόρμες χορού (ΣΕΧ-Μέγαρο μουσικής/ θέατρο Μ. Κακογιάννης) και εκθέσεις (Rooms- Gallery Καππάτος, Μουσείο Ακρόπολης, Cheap Art/ back to Athens). Έχει χορογραφήσει για παιδικά μουσικοθεατρικά (Είκασμα, Αφρός), για το σινεμά (Τάκης Σπυριδάκης), για μουσικούς (Πυξ-Λαξ), για το θέατρο (Βασίλης Παπαλαζάρου, Πηνελόπη Πιτσούλη, Χρύσα Αποστολάτου, Στράτος Τζόρτζογλου, Αγγελική Γκιργκινούδη, Λάμπρος Γιώτης). Ως χορεύτρια έχει συνεργαστεί με χορογράφους όπως Ντορίνα Καλεθριανού, Αγγέλα Λύρα, Ντόρα Μητροπούλου, Maxine Heppner, Χριστίνα Κλεισιούνη, Βικτωρία Νούμτα, Νατάσσα Αβρά, κ.ά. Διδάσκει contact improvisation σε επαγγελματικές και ερασιτεχνικές σχολές χορού, ενώ δίνει διαλέξεις και πραγματοποιεί εργαστήρια και σεμινάρια πάνω στις πρακτικές  somatics. Έχει διδάξει ως guest teacher στο διεθνές φεστιβάλ contact improvisation στο Freiburg, το 2019. Το 2020 εκπόνησε, στο ΕΚΠΑ, διδακτορική διατριβή με τίτλο: «Ο αυτοσχεδιασμός με επαφή (contact improvisation) στην Ελλάδα ως σωματοποιημένη πρακτική: Ιστορία, ιδεολογία και καλλιτεχνική  δημιουργία».

Η παράσταση επιχορηγήθηκε από το ΥΠ.ΠΟ.Α για το έτος 2021-22

ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΗ στην ΜΑΡΙΑ ΚΩΝΣΤΑΝΤΟΠΟΥΛΟΥ

Η χορογράφος Γεωργία Ατζάμπου, μέλος του Χωματερή Project και του Proasto Art Center μιλά στην Ertopen για τις δράσεις που προγραμματίζονται, με σκοπό την ευαισθητοποίηση των κατοίκων του Νομού Αττικής για τη Χωματερή (ΧΥΤΑ) Φυλής, για το ανοιχτό κάλεσμα σε πολίτες και καλλιτέχνες την 1η, 8η και 14η Δεκεμβρίου αλλά και για το τι συμβαίνει στην περιοχή τους με αυτό το σημαντικό ζήτημα - κίνδυνο για τη δημόσια υγεία.

- Ποια είναι η σημερινή κατάσταση της Χωματερής στο Δήμο Φυλής;

Σύμφωνα με την επίσημη ενημέρωση του διευθυντή του ΧΥΤΑ προς τον κ. Πατούλη τον περασμένο Ιούλιο, ο ΧΥΤΑ θα άντεχε ως τον Νοέμβριο. Όμως, αποφασίστηκε να γίνει ένα πανωσήκωμα ακόμα και να αντέξει ως το καλοκαίρι του 2020. Παρόλο που ο ΧΥΤΑ θεωρείται υπερκορεσμένος. Στο μεταξύ είχαν αποφασιστεί άλλες 2 επεκτάσεις το 2017 και το 2018 και ενώ η Α’ και η Β’ φάση είχαν ολοκληρωθεί, το 2017 έγινε νέα επέκταση στη Β’ και το 2018 στην Α’ φάση. Οπότε τώρα συζητάνε για επέκταση στη Γ’ φάση.

- Έχετε δημιουργήσει το Χωματερή Project, Μιλήστε μας για αυτή την προσπάθεια και σε ποιους απευθύνεται;

Όταν μετά από χρόνια επισκέφτηκα τη χωματερή το 2017, ένιωσα σοκαρισμένη στη θέα της οικολογικής καταστροφής. Είδα ολόκληρα βουνά σκουπιδιών, το ΚΔΑΥ (Κέντρο Διαλογής Ανακυκλώσιμων Υλικών) να σιγοκαίει ήδη από το 2015 (και έσβησε φέτος)… Μέσα σε αυτή την κόλαση, είδα ανθρώπους να μαζεύουν ότι χρήσιμο υπήρχε προς πώληση, κάποια σπίτια με κήπο σε μια προσπάθεια αντίστασης σε αυτή την τραγική εικόνα, παιδιά να παίζουν με επικίνδυνα υλικά… έβαλα τα κλάματα. Όλες οι αισθήσεις ενεργοποιούνται άθελά σου και αισθάνεσαι ότι το πρόβλημα σε καταπνίγει.

Σκέφτηκα, λοιπόν, να κάνω μια performance με εθελοντές στον περιβάλλοντα χώρο της χωματερής. Βέβαια, οποιαδήποτε performance δείχνει «ψεύτικη» μέσα σε αυτή την πραγματικότητα, αλλά κάπως πρέπει να δηλώσεις την αντίθεσή σου. Ήταν πολύ δύσκολο να οργανωθεί γιατί ο κόσμος δύσκολα συμμετέχει και η κρίση έχει φέρει μια έξτρα παθητικότητα.

Όμως δεν μπορούσα να ξεχάσω αυτό που είδα, με «μπούκωσε» οργή και ένταση και ένιωθα ότι έπρεπε να κάνω κάτι τουλάχιστον απέναντι στην κόρη μου. Έτσι, αφού είχα ήδη γνωριστεί με τη ντοκιμαντερίστρια Laure Vermeesch, η οποία ασχολείται με το θέμα της διαχειρίσης των σκουπιδιών -εδώ και 3 χρόνια- έχοντας έρθει σε επαφή με το Δυτικό Μέτωπο, αποφάσισα να εκφράσω τη δική μου κινητική διαμαρτυρία για την παραίτηση έναντι στην αυτοκρατορία των σκουπιδιών, κάτι που νιώθουν ιδιαίτερα οι κάτοικοι του δήμου Φυλής. Έτσι βιντεοσκόπησε την performance, η οποία προβλήθηκε με τον τίτλο «quitting» σε μια ανοιχτή προβολή- συζήτηση με τον κόσμο που ήρθε, στο δικό μας χώρο τέχνης Proastio Art, το οποιο λειτουργεί από το 2018.

Το αποτέλεσμα ήταν να ωριμάσει η ιδέα μιας performance με κατοίκους της περιοχής και των όμορων δήμων, αλλά και όσων θέλουν να αντισταθούν με αυτόν τον τρόπο, ως μια εναλλακτική πρόταση έκφρασης και αντίθεσης. Παράλληλα οργανώνεται ετήσιο πρότζεκτ με θέμα τη χωματερή και γίνεται ανοιχτό κάλεσμα σε καλλιτέχνες να συμμετέχουν  με την πρότασή τους.

- Η τέχνη μπορεί να είναι δίπλα στα κοινωνικά ζητήματα και προβλήματα;

Αλίμονο αν δεν είναι κοντά στα κοινωνικά ζητήματα! Εξάλλου η ιστορία  έχει αποδείξει ότι  η τέχνη επηρεάζει και επηρεάζεται βαθιά από κάθε κοινωνική αλλαγή. Η χωματερή εκτός από οικολογικό πρόβλημα είναι βαθιά κοινωνικό. Όλη η κοινωνική και οικονομική δομή της περιοχής έχει συγκροτηθεί πάνω στο μύθο της χωματερής – «τροφού»… που προσφέρει «εργασία» και «έσοδα» για να πληρώνονται οι εργαζόμενοι. Φανταστείτε πώς αυτός ο κόσμος θα ακολουθήσει τα κινήματα ή κάποια ενέργεια αντίδρασης όταν ζει σε μια αυταπάτη ότι ωφελείται χάρη στο καρκίνωμα της χωματερής. Η τέχνη από την άλλη κατάφερε ήδη να αγγίξει κάποιους, κινητοποίησε συναισθήματα και σκέψεις.

- Στον αγώνα σας πόσο κοντά έχετε την πολιτεία; Ή είναι δύσκολος και μοναχικός δρόμος;

Ρητορική ερώτηση! Καθόλου.

Η πολιτεία με την έννοια της εξουσίας, τοπικής και περιφερειακής, είναι απέναντι μας. Πενήντα χρόνια έχουν περάσει και δεν έχουν ακόμα αντιμετωπίσει με σοβαρότητα το τεράστιο πρόβλημα της διαχείρισης των σκουπιδιών και της δημόσιας υγείας. Την ίδια στιγμή στην Ευρώπη η εξέλιξη σε αυτό το θέμα είναι έτη φωτός μπροστά! Γιατί άραγε συμβαίνει αυτό;

- Μέσα στον Δεκέμβριο ετοιμάζετε κάποιες δράσεις. Ποιες είναι αυτές και ποιους καλείτε στο πλευρό σας;

Την Κυριακή 1 Δεκεμβρίου στις 12 το μεσημέρι κάνουμε ανοιχτό κάλεσμα στο επίπεδο τμήμα έξω από την οριοθετημένη υφιστάμενη εγκατάσταση.Θα διαμαρτυρηθούμε με την αλήθεια των σωμάτων μας, με τη δύναμη του συνόλου, περπατώντας απλά και στέλνοντας ένα μήνυμα ΟΛΟΙ ΜΑΖΙ.»

Την Κυριακή 8/12 (12:00) στο λατομείο Μουσαμά, η φίλη και συνεργάτιδα, Τέτη Νικολοπούλου, μαζί με τη Μαρία Φουντούλη, θα προσφέρουν το δικό τους «Δώρο» στη Χωματερή Λιοσίων. Μια performance που φέρνει το φυσικό και με συνειδητή παρουσία σώμα ως στάση ζωής απέναντι στα σκουπίδια, ρεαλιστικά και μεταφορικά.

Την Κυριακή 14/12 (20:00) στο Proastio Art Centre, θα παρουσιαστεί μια δραματοθεραπευτική performance από την Ξένια Μαλαθράκη και την ομάδα θεάτρου playback “StoryDrops”

- Θέλετε να στείλετε ένα μήνυμα για το θέμα του ΧΥΤΑ Φυλής;

Το θέμα χωματερή – διαχείριση σκουπιδιών δεν είναι τοπικό… τόπος είναι ολόκληρη η Αττική. Ο αέρας δεν φυσά επιλεκτικά, τα νερό που πίνουμε πηγάζει από το ίδιο σημείο και περνά από το ίδιο έδαφος, τα ζώα που εκτρέφονται στις πλαγιές της Αττικής κλπ.

Άρα πρέπει οι επαΐοντες να συνεργαστούν με σύνεση, με καταρτισμένη επιστημονική ομάδα, να οργανώσουν σχέδιο διαχείρισης σκουπιδιών όπως συμβαίνει σε όλες τις πολιτισμένες χώρες και φυσικά να υπάρξει πραγματική εκπαίδευση για να αποκτήσουμε οικολογική συνείδηση.

ΣΑΦΩΣ Ο ΧΥΤΑ ΦΥΛΗΣ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΚΛΕΙΣΕΙ ΟΡΙΣΤΙΚΑ ΚΑΙ ΑΜΕΤΑΚΛΗΤΑ Ή ΜΑΛΛΟΝ ΕΠΡΕΠΕ ΗΔΗ ΝΑ ΕΙΧΕ ΚΛΕΙΣΕΙ.

Παράλληλα το Proastio Art Centre κάνει ανοιχτό κάλεσμα σε καλλιτέχνες που ασχολούνται με το θέατρο, τον χορό, τη φωτογραφία, τα εικαστικά και τις παράλληλες τεχνες σε ένα ανοιχτό project έκφρασης με θέμα τη χωματερή.

ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΕΣ

Proastio Art Centre

Στρατηγού Λιόση 40,

Άνω Λιόσια

Τηλ. 2102470604,

699 3954907.

Email: proastioart@gmail.com

Το Σάββατο 2 Νοεμβρίου 2019 ήταν μέρα γιορτής για τον Σύλλογο Καρκινοπαθών- Εθελοντών- Φίλων – Ιατρών Κ.Ε.Φ.Ι. Αθηνών και την Ομάδα Γυναικολογικού καρκίνου«Εριφύλη» Κ.Ε.Φ.Ι.

Από νωρίς το πρωί στην ηλιόλουστη και πλημμυρισμένη από ήχους και χρώματα πλατεία Συντάγματος στήθηκε περίπτερο ενημέρωσης για την σπουδαιότητα της πρόληψης.

Εθελοντές από το Κ.ΕΦ.Ι Αθηνών και το Κ.Ε.Φ.Ι Εριφύλλη μοιράζοντας φυλλάδια και βραχιολάκια με μηνύματα αισιοδοξίας για την ασθένεια και την αγάπη για τη ζωή ενημέρωναν τους πολίτες ενώ στο μεγάλο πίνακα που είχε εγκατασταθεί μπορούσε ο καθένας να γράψει το δικό του ξεχωριστό μήνυμα με θέμα 

«Καρκίνος, τι έχασα και τι κέρδισα από αυτόν».

Άνθρωποι όλων των ηλικιών, από τις 10 το πρωί μέχρι και τις 5 το απόγευμα που διήρκησε η εκδήλωση, συμμετείχαν με πολύ ενδιαφέρον σε αυτή τη δράση που βασική προτεραιότητα της ήταν οι πολίτες να μπορέσουν να δουν με διαφορετική ματιά ένα θέμα που απασχολεί άμεσα ή έμμεσα όλους μας.

Η εκδήλωση πραγματοποιήθηκε με αφορμή το ιατρικό συνέδριο

του ESGO/ENGAGe (Ευρωπαϊκό Δίκτυο Ομάδων Γυναικολογικού Καρκίνου), που φέτος έγινε στο Μέγαρο Μουσικής Αθηνών από την 1^η έως 5 Νοεμβρίου 2019.

Βασικό μήνυμα των διοργανωτών στο οποίο ανταποκρίθηκαν ένθερμα δεκάδες πολίτες που βρίσκονταν εκείνη την ώρα στην πλατεία Συντάγματος:

«Να δείξουμε ότι παρά τη νόσο είμαστε ακόμα εδώ και είμαστε ενεργοί πολίτες.

Όταν αποδεχτείς το αρνητικό, το δεις, το ομολογήσεις, τότε μπορείς να ανοιχτείς στο φως, να συνηδειτοποιήσεις ότι αυτή η εμπειρία κρύβει μέσα της και κέρδος, και πώς αυτή η περιπέτεια ανοίγει νέους δρόμους στη ζωή σου.»

Παράλληλες δράσεις ήταν το face – painting για μικρούς και μεγάλους αλλά και η δημιουργία διάφορων κατασκευών με θέμα την πρόληψη και την απομάκρυνση του φόβου για τον καρκίνο.

Στην εκδήλωση συμμετείχαν και εκπρόσωποι του Συνεδρίου, οι οποίοι έδωσαν τα δικά τους μηνύματα για τον αγώνα που και οι ίδιες έχουν κάνει και έχουν κερδίσει ξανά τη ζωή.

Στην εκδήλωση συμμετείχε επίσης η δημοσιογράφος Υγείας Αλεξία Σβώλου, η οποία συνομίλησε με τον κόσμο και ενημέρωσε για τις δράσεις του Συλλόγου Κ.Ε.Φ. Ι Αθηνών και της Ομάδας Γυναικών με Γυναικολογικό Καρκίνο «Εριφύλη» Κ.Ε.Φ.Ι.  

Την ίδια μέρα στις 7 το απόγευμα στο φουαγιέ του Μεγάρου Μουσικής,

στο πλαίσιο του 21^ου  Ευρωπαϊκού Γυναικολογικού - Ογκολογικού Συνεδρίου η

Τέτη Νικολοπούλου και η Μαρία Φουντούλη δημιούργησαν ένα ντουέτο, με τίτλο «Magneticresonance imaging ή MaRIa’sdance.»

Μια performance

βασισμένη στην παράσταση τους με τίτλο το «Δώρο», η οποία είχε παρουσιαστεί την Άνοιξη του 2019, στην Αθήνα.

Οι δυο καλλιτέχνες ανταποκρίθηκαν στην πρόταση της Μαρίας Παπαγεωργίου, υπεύθυνη της ομάδας ασθενών με γυναικολογικό καρκίνο «Εριφύλη» Κ.Ε.Φ.Ι Αθηνών, να χορέψουν στους ήχους του μαγνητικού τομογράφου και να προσφέρουν την εμπειρία της πράξης του χορού ως «Δώρο» στους συνανθρώπους μας. Με έμφαση στη σωματοποίηση, η συγκεκριμένη παράσταση πρότεινε την κίνηση, την επαφή και την επικοινωνία μέσω του σώματος ως στάση ζωής.

Σύγχρονος χορός

Magnetic resonance imaging ή MaRIa’s dance

Στο Μέγαρο Μουσικής Αθηνών

Σάββατο 2 Νοεμβρίου 2019

Εκδήλωση στο φουαγιέ, στις 7μμ

στο πλαίσιο του

21ου  Ευρωπαϊκού Γυναικολογικού-Ογκολογικού Συνεδρίου

Η Τέτη Νικολοπούλου και η Μαρία Φουντούλη δημιουργούν ένα νέο ντουέτο, πρώτη ύλη του οποίου αποτελεί η παράσταση με τίτλο «Δώρο», η οποία παρουσιάστηκε την Άνοιξη του 2019, στον Χώρο Τέχνης 14η Μέρα. Με έμφαση στη σωματοποίηση, η συγκεκριμένη παράσταση προτείνει την κίνηση, την επαφή και την επικοινωνία μέσω του σώματος ως στάση ζωής. Η ομάδα ανταποκρίθηκε στην πρόταση της Μαρίας Παπαγεωργίου, υπεύθυνη της ομάδας ασθενών με γυναικολογικό καρκίνο «Εριφύλη»Κ.Ε.Φ.Ι Αθηνών, να χορέψει στους ήχους του μαγνητικού τομογράφου και να προσφέρει την εμπειρία της πράξης του χορού ως Δώρο στους συνανθρώπους μας.

Η Ιδέα

«Ο χορός της απεικόνισης μαγνητικού συντονισμού» ή «O χορός της Μαρίας» είναι ένα ντουέτο για όλες τις γυναίκες αλλά και τους ανθρώπους που περνούν σοβαρές δοκιμασίες και επιλέγουν να επιστρέψουν στην «πηγή», στη σύνδεση σώματος-νου, στην υποστήριξη, στην ομάδα, στη σχεδία, στο δίκτυο, στον χορό…

Στο ντουέτο αυτό εστιάζουμε στη στήριξη, την εσωτερική και την εξωτερική, ώστε να δούμε το σώμα μας ως αυτό που ακριβώς είναι: 

Μια υποκειμενική κατάσταση, ένα βιωμένο φαινόμενο που δεν είναι ούτε αντικείμενο, ούτε μέρος ενός διασπασμένου συνόλου, ούτε το σύνολο των μερών του. Εστιάζουμε στη συνειδητή παρουσία, στο εδώ και τώρα, ώστε να δούμε το σώμα ως κάτι μεγαλύτερο. Ως έναν ολόκληρο Κόσμο, ο οποίος όχι μόνο ως βιολογική οντότητα αλλά και ως συναισθηματική και πνευματική, εκτός από όργανα, μυς και ιστούς εμπεριέχει ιδέες, συναισθήματα, σχέσεις, αναμνήσεις... 

Και στηριζόμενοι σε όλα αυτά συνεχίζουμε, «αντηχώντας» τους ήχους του μαγνητικού τομογράφου και μεταμορφώνοντάς τους σε νότες τους εκφράζουμε σε χορό…

Παράλληλα, το ντουέτο αυτό είναι αφιερωμένο στις Μαρίες αυτού του project και αποτελεί μέρος της ευρύτερης έρευνας της Τέτης Νικολοπούλου, η οποία τα τελευταία χρόνια εξειδικεύεται στη σωματοποιημένη προσέγγιση της κίνησης, στη συνειδητή κίνηση και στο contactimprovisation. Το Δώρο θα συνεχίσει τις παραστάσεις τον Ιανουάριο-Φεβρουάριο 2020. στην Αθήνα 

ΣΥΝΤΕΛΕΣΤΕΣ

Σύλληψη: Μαρία Παπαγεωργίου

Χορογραφία: Τέτη Νικολοπούλου

Χορός: Μαρία Φουντούλη, Τέτη Νικολοπούλου

Μουσική: Χρύσα Παπαδοπούλου-Μερέντεζ, Βαγγέλης Αλεξόπουλος

Βίντεο: Κώστας Βάγιας

Υπεύθυνη παραγωγής: Ζωή Χατζιδάκη

Υπεύθυνη Τύπου και  Επικοινωνίας: Μαρία Κωνσταντοπούλου

Φωτογραφίες: Αλέκος και Χρήστος Μπουρελιάς

Λίγα λόγια για τους συντελεστές

H Τέτη Νικολοπούλου (1966), είναι χορεύτρια, δασκάλα χορού και Φυσικής  Αγωγής, χορογράφος και ερευνήτρια (Μaster Φ.Α και Υποψήφια Διδάκτωρ πάνω στις πρακτικές Somatics). Έχει παρακολουθήσει σεμινάρια σύγχρονου χορού στην Νέα Υόρκη, Λονδίνο και Ελλάδα, ενώ από το 2000 παρακολουθεί και ερευνά τις πρακτικές somatics με έμφαση στο contactimprovisation. Ανάμεσα στους δασκάλους της ο DavidZabrano, η GwenWelliver, η MaxineHeppner, ο FreyFaust, η NittaLittle, ο DanielLepkoff, ο BennoVoorham, η ΑnnCooperAlbright, η Χριστίνα Κλεισιούνη και ο Τίμος Ζέχας. Έχει χορογραφήσει πάνω από 20 παραστάσεις και έχει συμμετάσχει σε φεστιβάλ, πλατφόρμες χορού, sitespecificperformancesκαι εκθέσεις. Έχει χορογραφήσει παιδικές μουσικοθεατρικές παραστάσεις, για το σινεμά, για μουσικούς και για το θέατρο. Έχει γράψει οδηγούς για την εκπαίδευση του χορού, ενώ διδάσκει δημιουργικό χορό σε παιδιά και ενήλικες και ανθρώπους τρίτης ηλικίας. Διδάσκει σύγχρονο χορό και contactimprovisationσε ερασιτεχνικές και επαγγελματικές σχολές χορού και δίνει ομιλίες  σε συνέδρια. Το 2019 δίδαξε contactimprovisation στο 20ο διεθνές φεστιβάλ της πρακτικής στο Freiburg της Γερμανίας (τηλ επικοινωνίας 6932376259, https://www.facebook.com/tetinikol). 

Η Μαρία Φουντούλη (1985) Είναι αριστούχος απόφοιτη της Κρατικής Σχολής Ορχηστικής Τέχνης (2007) και του Παιδαγωγικού τμήματος Δημοτικής Εκπαίδευσης του Καποδιστριακού Πανεπιστημίου Αθηνών (2012). Έχει συνεργαστεί, ως χορεύτρια και ως χορογράφος μεσημαντικές ομάδες χορού και θεάτρου στην Ελλάδα. Διδάσκει σύγχρονο χορό και αυτοσχεδιασμό σε παιδιά και ενήλικες σε ερασιτεχνικές και επαγγελματικές σχολές, ενώ έχει αναλάβει την εισήγηση του μαθήματος του Σύγχρονου Χορού στις εισαγωγικές εξετάσεις του Υπουργείου Πολιτισμού το 2013 και 2018.

Ομάδα Ασθενών Γυναικολογικού Καρκίνου «Εριφύλη» Κ.Ε.Φ.Ι. Αθηνών

Ο Σύλλογος Κ.Ε.Φ.Ι.Αθηνών δραστηριοποιείται στηνψυχολογική και πρακτική  υποστήριξη των καρκινοπαθών από το 2004. Η «Εριφύλη» είναι η ομάδα του που εστιάζει στις γυναίκες που έχουν νοσήσει ή νοσούν με γυναικολογικό καρκίνο και επίσης ασχολείται μέσω δράσεων για την πρόληψη και έγκαιρη διάγνωση (www.anticancerath.gr

Ο χορός της ΜαRIας

Κάτι που μοιάζει με πανοπλία με κρατάει κάτω

κλειδωμένη

φαντάζομαι ανοιχτούς ορίζοντες

τον ήλιο…

η θάλασσα…

τους αγαπημένους μου.

Παγωμένη, σαν  κάτω από το νερό.

χωρίς ανάσα.

Απούσα

Χρειάζομαι αέρα,

να αναπνεύσω

να συνδεθώ

Ο ήχος με σφυροκοπά

τον κάνω ρυθμό

χορεύω μ’ αυτόν

αναπνέω

είμαι ζωντανή, είμαι εδώ

Η ζωή είναι εδώ

Μαρία Παπαγεωργίου

Η Μαρία Παπαγεωργίου είναι ζωγράφος, επιζήσασα του καρκίνου και υπεύθυνη της ομάδας ασθενών Γυναικολογικού Καρκίνου «Εριφύλη» Κ.Ε.Φ.Ι. Η ιδέα για την δημιουργία αυτού του χορού ήρθε κατά την διάρκεια μιας εξέτασης στο Μαγνητικό Τομογράφο στην προσπάθεια της να ανταπεξέλθει στον φόβο της εξέτασης αυτής. Η αντήχηση του ήχου έγινε μουσική, χορός και επαφή με το εδώ και τώρα.

Δώρο

Παράσταση χορού

Τέτη Νικολοπούλου

Τίμος Ζέχας

Μαρία Φουντούλη

Αυγουστίνος Πότσιος

Κυριακή 12 Μαΐου 2019

8.30 μ.μ

Σάββατο 18 Μαΐου 2019

9.15 μ.μ

Σάββατο 25 Μαΐου 2019

10.15 μ.μ

Χώρος Τέχνης 14η Μέρα

(Καλλιρρόης 10, Μετρό Ακρόπολη)

Την Κυριακή 12 Μαΐου  2019, στις 8.30 μ.μ. κάνει πρεμιέρα η παράσταση χορού της Τέτης Νικολοπούλου, σε συνεργασία με την ομάδα Anima-Soma, με τίτλο «Δώρο», η οποία θα παρουσιαστεί για τρεις παραστάσεις στον Χώρο Τέχνης 14η Μέρα (Καλλιρρόης 10, Μετρό Ακρόπολη).

Με τους Τέτη Νικολοπούλου, Τίμο Ζέχα, Μαρία Φουντούλη και Αυγουστίνο Πότσιο.

Παραλλάσσοντας το σχήμα μου

Εύθραυστοι, ανθεκτικοί, άθραυστοι

Εμπεριέχοντας ο ένας τον άλλον…

One another

O ένας τον άλλον…

Εμπεριέχω

Εμπεριέχομαι

Δώρο: Οι σχέσεις που δημιουργούνται είναι ένα δώρο…

Να αποδεχτώ τον άλλον και να του δώσω τον εαυτό μου

Ταξιδεύοντας στο σώμα του άλλου

Μεταμορφώνοντας τις προτάσεις του άλλου

Παραλλαγές

Μεταμόρφωση

Χωρίς να διαλύομαι

Μια χορογραφία για τις πιέσεις, τις εντάσεις, τις επαφές, συναναστροφές και προκλήσεις που βιώνουν τα σώματα καθώς συναντιούνται.

Σημείωμα:

Η Τέτη Νικολοπούλου δημιουργεί έργα από το 1992. Τα τελευταία χρόνια, σε συνεργασία με την Ζωή Χατζιδάκη και την ομάδα Anima- Soma, ερευνά την κίνηση καθαυτή και εστιάζει στους σωματικούς διαλόγους και σχέσεις που δημιουργούνται μέσα από το βίωμα του χορού και τη συνειδητή παρουσία των χορευτών στη δράση. H ομάδα προσεγγίζει την κίνηση μέσα από τις πρακτικές somatics και το contact improvisation και για τον λόγο αυτό συνεργάζεται με τον Τίμο Ζέχα, διαπιστευμένο δάσκαλο των πρακτικών Axis Syllabus και Feldenkrais. Η χορογράφος, τον Αύγουστο του 2019, πρόκειται να διδάξει contact improvisation στο διεθνές φεστιβάλ της πρακτικής στο Freiburg της Γερμανίας. Η παράσταση Δώρο (2019) αποτελεί τη νέα χορογραφία της ομάδας, η οποία επιχορηγήθηκε από το ΥΠ.ΠΟ.Α, όπως και η προηγούμενη παράσταση Άπειροι (2017-18), η οποία παρουσιάστηκε επίσης στο Διεθνές φεστιβάλ χορογραφίας Lab the Dance, στην Πάτρα. Προηγούμενες παραστάσεις, μεταξύ άλλων, το Meet me there Ι &ΙΙ (2015-16-17), στο Ίδρυμα Μιχάλης Κακογιάννης και στον Χώρο Τέχνης 14η Μέρα.

Σύμβουλος κίνησης:

Τίμος Ζέχας

Έρευνα-χορός:

Τίμος Ζέχας, Τέτη Νικολοπούλου, Αυγουστίνος Πότσιος, Μαρία Φουντούλη

Ζωντανή μουσική:

 Όσβαλντ Αμιράλης (κοντραμπάσο), Βαγγέλης Αλεξόπουλος (κιθάρα, φωνή ηλεκτρονικοί ήχοι), Χρυσούλα Παπαδοπούλου-Μερέντεζ (κιθάρα, φωνή, κρουστά)

Δραματουργία:

Κατερίνα Νικολοπούλου

Κοστούμια:

Θεοδώρα Σουμαλεύρη

Φωτισμοί:

Φαίδων Κωνσταντινίδης

Επιστημονική σύμβουλος:

Ζωή Χατζιδάκη

Σχεδιασμός προγράμματος-αφίσας: 

Έλενα Προβατά

Άγγελα Γλύτση

ΧΩΡΟΣ

Χώρος Τέχνης 14η Μέρα:

Καλλιρρόης 10, Μετρό Ακρόπολη, Aθήνα

ΗΜΕΡΕΣ ΚΑΙ ΩΡΕΣ ΠΑΡΑΣΤΑΣΕΩΝ

Κυριακή 12 Μαΐου 2019 8.30 μμ

Σάββατο 18 Μαΐου 2019 9.15μμ

Σάββατο 25Μαΐου 2019 10.15μμ

Διάρκεια παράστασης:

 50 λεπτά

Τηλέφωνα κρατήσεων και επικοινωνίας: 

6932.376259

Εισιτήριο:

10 ευρώ

Η παράσταση επιχορηγήθηκε από το ΥΠ.ΠΟ.Α για το έτος 2018-19