ΔΗΜΟΤΙΚΟ ΘΕΑΤΡΟ ΠΕΙΡΑΙΑ
ΚΕΝΤΡΙΚΗ ΣΚΗΝΗ
Ο Ευριπίδης Λασκαρίδης
παρουσιάζει τους
ΤΙΤΑΝΕΣ
στην Κεντρική Σκηνή
του Δημοτικού Θεάτρου Πειραιά

ΠΡΟΠΩΛΗΣΗ
https://www.viva.gr/tickets/dance/titanes/

8 έως 10 Ιουνίου 2023
Ώρα: 21:00

Οι Τιτάνες του Ευριπίδη Λασκαρίδη, έρχονται στην Κεντρική Σκηνή του Δημοτικού Θεάτρου Πειραιά, μόνο για τρεις παραστάσεις, από τις 8 ως τις 10 Ιουνίου 2023 έπειτα από τρεις sold out παραστάσεις στο Λονδίνο και έχοντας ταξιδέψει από το Χονγκ Κονγκ μέχρι το Μόντρεαλ και από την Biennale de la Danse της Λυών μέχρι το TanzimAugust του Βερολίνου.
Ο δημιουργός των πολυταξιδεμένων έργων Ρέλικ, Τιτάνες και Ελενίτ, που χαρακτηρίστηκε από την Liberation ως «το κακό κι ευφάνταστο παιδί της ελληνικής χορογραφίας», έρχεται για πρώτη φορά στον Πειραιά με ένα έργο που έχει αποσπάσει εξαιρετικές κριτικές και έχει κλέψει τις εντυπώσεις παγκοσμίως. 
Σε ένα σύμπαν παλιότερο από τον κόσμο και σε έναν απροσδιόριστο χώρο και χρόνο, δύο μοναχικά πλάσματα βρίσκονται σε ένα αέναο παιχνίδι εναλλαγής και όσμωσης φωτός και σκοταδιού, κίνησης και ακινησίας, γελοίου και σοβαρού, σκληρότητας και τρυφερότητας. Κι όμως, ο παράδοξος κόσμος τους είναι φτιαγμένος με τα ίδια υλικά, με τα ίδια αισθήματα και τις ίδιες σκέψεις που είναι φτιαγμένος κι ο δικός μας. Οι αποτυχίες τους μεταμορφώνονται σε μια υπεράσπιση των δικών μας αποτυχιών. 
Με το ευφάνταστο και αναπάντεχο σκηνικό του ιδίωμα, που συνθέτει με τρυφερή ειρωνεία ήχους και παράδοξα ποιητικές εικόνες, ο διακεκριμένος διεθνώς σκηνοθέτης, χορογράφος και περφόρμερ πλάθει ένα έργο-ωδή στην αποτυχία και το σφάλμα, στην ανθρώπινη ευθραυστότητα, αλλά και στην θαυμαστή αποκάλυψη που μπορεί να γεννηθεί στις ρωγμές.

Σκηνοθεσία, χορογραφία & σκηνογραφία  Ευριπίδης Λασκαρίδης
Ερμηνεία  Ευριπίδης Λασκαρίδης & Δημήτρης Ματσούκας
Σχεδιασμός κοστουμιών  Άγγελος Μέντης
Μουσική σύνθεση & ηχητικός σχεδιασμός  Γιώργος Πούλιος
Σχεδιασμός φωτισμών Ελίζα  Αλεξανδροπούλου
Σύμβουλος δραματουργίας  Αλέξανδρος Μιστριώτης

Καλλιτεχνικοί συνεργάτες  Δρόσος Σκώτης, Διογένης Σκαλτσάς, Σίμος Πατιερίδης, Νίκος Δραγώνας, Θάνος Λέκκας
Σχεδιασμός και προγραμματισμός ήχου  Θεμιστοκλής Παντελόπουλος
Ηχητική εγκατάσταση & χειρισμός μουσικής  Γιώργος Χανός
Φωτιστική εγκατάσταση & χειρισμός φώτων  Κωνσταντίνος Μαργκάς& Βαγγέλης Μούντριχας
Βοηθός σκηνογράφου - Βοηθός ενδυματολόγου  Ιωάννα Πλέσσα
Βοηθός σκηνογράφου στην περιοδεία  Ντίνος Νικολάου, Κωνσταντίνος Χαλδαίος, Τζέλα Χριστοπούλου
Συντονισμός περιοδείαςSimonaFremder - EdMProductions, Νίκος Μαυράκης - TooFarEast
Τεχνικός διευθυντής Κωνσταντίνος Μαργκάς
Φωτογράφοι Ελίνα Γιουνανλή & Julian Mommert
Επεξεργασία videotrailer  Ευριπίδης Λασκαρίδης

Η παράσταση πραγματοποιείται με την υποστήριξη του Fondation d’ entrepriseHermès, στο πλαίσιο του προγράμματος NewSettings #7
Συμπαραγωγοί: Φεστιβάλ Αθηνών & Επιδαύρου (2017), Theatre de laVille (Γαλλία), Ελευσίνα 2021 Πολιτιστική Πρωτεύουσα της Ευρώπης, Festival Trans Amériques (Καναδάς), €Julidans (Ολλανδία), Μέγαρο Μουσικής Αθηνών, CCVF Guimarães (Πορτογαλία), OSMOSIS performingartsco
Με την υποστήριξη των: O Espaçodo Tempo (Πορτογαλία), Οργανισμός Πολιτισμού και Ανάπτυξης ΝΕΟΝ, Centre Culturel Hellenique (Γαλλία), Κέντρο Μελέτης Χορού Ισιδώρας & Ραϋμόνδου Ντάνκαν, Aegean Airlines.

ΤΙΜΕΣ ΕΙΣΙΤΗΡΙΩΝ 
20 € Κανονικό
15 € Μειωμένο

ΠΡΟΠΩΛΗΣΗ
https://www.viva.gr/tickets/dance/titanes/
 

Ταλέντο και ευγένεια ψυχής, όνειρα και πολλή δουλειά, παιδεία ως βάση και καμία ταμπέλα ως τροχοπέδη …

‘Oλα αυτά και άλλα τόσα στην πορεία ζωής του Φωκά Ευαγγελινού, του καλεσμένου της Γιώτας Τσιμπρικίδου στο #79 Artpodcast

 

 

Αξίζει να ανακαλύψουμε έναν άνθρωπο της Τέχνης που πιστεύει σε αυτήν με όλη τη δύναμή του, στέκεται στο πλευρό των νέων ανθρώπων και τους μιλά με αφοπλιστική ειλικρίνεια:

“Δεν έχει σημασία τι φέρεις από το παρελθόν σου, αλλά να ξέρεις γιατί θέλεις να ασχοληθείς με την Τέχνη!”

 

Mιλάει με πάθος και χιούμορ, δίχως να μασά τα λόγια του, αλλά και με ευγένεια έμφυτη, για τα παιδικά του όνειρα, για τη στιγμή που από τη Σχολή Εμποροπλοιάρχων βρέθηκε στη μπάρα να μαθαίνει χορό,

για τους σημαντικούς δασκάλους του, για τη σκληρή δουλειά που χρειάστηκε για να ξεκινήσει να ζει από τον χορό, την πρώτη του φορά στην Επίδαυρο και την πρώτη του συνεργασία στο Εθνικό Θέατρο με τον Κώστα Τσιάνο,

τη γνωριμία του με τον Νίκο Κούρκουλο, τον «δάσκαλο» Γιώργο Μαρίνο, τη συνύπαρξή του με την Montserrat Caballe και τον Desmond Child.

 

Κι όταν η κουβέντα φτάνει στους νέους, τότε με μάτια που λάμπουν μιλάει για τις προσπάθειες τους, για τη σημασία της Τέχνης και πώς αυτή «γράφει» στην ψυχή τους.

“Μπαίνω σε κάθε δουλειά αντιμετωπίζοντάς την ως λευκή σελίδα και χωρίς εγωισμό!”

 

Έτσι πορεύεται τόσα χρόνια στον χώρο του Θεάτρου, στον Χορό και το Θέαμα.

Και έχει πολλές ιστορίες να αφηγηθεί από μια πορεία γεμάτη όνειρα,  ταξίδια, επιτυχίες, γνώση…

Άκου την Τέχνη στο Art Podcast #79 

 

·   https://open.spotify.com/episode/4fCAXuTxzZUvC0uK9bTb16?si=a9edc396316544e2   (direct Spotify link του επεισοδίου)              

·  https://artpodcast.gr/79-fokas-evangelinos/  (podcast page)

·  https://artpodcast.gr/blog-fokas-evangelinos/   (dedicated blog post) 

Το Μπαλέτο της ΕΛΣ επαναλαμβάνει την παραγωγή ”3 ROOMS”, με την οποία ο Διευθυντής του Μπαλέτου της ΕΛΣ Κωνσταντίνος Ρήγος επιχειρεί έναν δημιουργικό διάλογο πάνω στη σύγχρονη γλώσσα του χορού με δύο από τις σημαντικότερες μορφές του χορού παγκοσμίως, τον κορυφαίο Τσέχο χορογράφο Γίρζι Κύλιαν και τον διεθνώς αναγνωρισμένο Ισραηλινό χορογράφο Οχάντ Ναχαρίν.

Για τέσσερις παραστάσεις, στις 15, 16, 18 και 19 Φεβρουαρίου 2023, στην Αίθουσα Σταύρος Νιάρχος της Εθνικής Λυρικής Σκηνής στο Κέντρο Πολιτισμού Ίδρυμα Σταύρος Νιάρχος.

Η χορογραφία του Κωνσταντίνου Ρήγου «To ισοκράτημα ενός παιδιού», σε μουσική του Καλλιτεχνικού Διευθυντή της ΕΛΣ Γιώργου Κουμεντάκη, συνομιλεί με την εμβληματική χορογραφία του Γίρζι Κύλιαν ”Petite mort” και τη διάσημη χορογραφία ”Minus 16” του Οχάντ Ναχαρίν, πάνω στις ιδιαίτερες ερμηνευτικές απαιτήσεις των οποίων θα δοκιμαστούν οι χορευτές του Μπαλέτου της ΕΛΣ. Στο «Ισοκράτημα ενός παιδιού» συμμετέχουν και σπουδαστές της Ανώτερης Επαγγελματικής Σχολής Χορού ΕΛΣ.

To ισοκράτημα ενός παιδιού / The Pedal Tone for a Child

Συμμετέχουν η Ορχήστρα της ΕΛΣ και σπουδαστές της Ανώτερης Επαγγελματικής Σχολής Χορού ΕΛΣ. Ο Διευθυντής του Μπαλέτου της ΕΛΣ Κωνσταντίνος Ρήγος χορογραφεί το έργο του Γιώργου Κουμεντάκη «Το ισοκράτημα ενός παιδιού». Το έργο έχει ως αφετηρία τη βυζαντινή μουσική και πραγματεύεται την ανακάλυψη του κόσμου της φύσης και της παράδοσης.

H χορογραφία του Κωνσταντίνου Ρήγου μας μεταφέρει σε έναν ασπρόμαυρο, εγκαταλειμμένο κόσμο, όπου η πινακίδα μιας ξεχασμένης διαφήμισης στέκεται σαν σκιάχτρο στον μακρινό ορίζοντα. Το έδαφος είναι χορταριασμένο, ενώ κάποια καδρόνια μοιάζουν με όπλα μιας ξεχασμένης συμπλοκής. Εφηβεία, όνειρα, ρομαντισμός. Η αγωνία για το αύριο ή αγωνία για το τίποτα. Τα όρια του κόσμου αλλάζουν, όλος ο κόσμος στα πόδια μας, όλος ο κόσμος πάνω από το κεφάλι μας.

«Άραγε οι επιλογές μας είναι πραγματικά δικές μας ή προκαθορισμένες; Η εμπειρία και η γνώση απέναντι στην τραχύτητα και την ευαισθησία δημιουργούν ένα κινησιολογικό ρίσκο», σημειώνει ο Ρήγος.

Ο Γιώργος Κουμεντάκης αναφέρει για το έργο: «Στο πρώτο μέρος του έργου μια μελωδία, καβάλα σ’ έναν αυτοσχέδιο χορό, έρχεται από την Ανατολή ξεπερνώντας κάθε εμπόδιο. Τα όργανα στροβιλίζονται σε απίθανους συνδυασμούς ηχοχρωμάτων και σε ατελείωτους ρυθμικούς καλπασμούς. Οι νότες μεταμορφώνονται σ’ ένα τρυφερό κύμα νοσταλγίας. Στο δεύτερο μέρος οι μουσικοί της ορχήστρας παίζουν με το φωνήεν όμικρον και διάφορους συνδυασμούς συμφώνων, κάνοντας το ισοκράτημα να φαίνεται σαν ένα κομμάτι βγαλμένο από τους ήχους της φύσης. Γύρω του τυλίγονται μελωδίες που περιστρέφονται σε αέναους κύκλους και ταξιδεύουν από όργανο σε όργανο με συνεπιβάτη την παιδική φαντασία. Ένας πολεμικός χορός από τον Πόντο είναι το θέμα του τρίτου μέρους. Οι μουσικοί γίνονται πολεμιστές. Φτάνουν σε ακραίες καταστάσεις και ξεπερνούν τα προσωπικά τους όρια σε μια μάχη με τον χρόνο, προσβλέποντας σ’ ένα καλύτερο μέλλον».

Petite mort

Ο Γίρζι Κύλιαν, καλλιτεχνικός διευθυντής του Nederlands Dans Theater (1975-1999), πρωτοπαρουσίασε τη χορογραφία Petite mort στο Ζάλτσμπουργκ για τα 200 χρόνια από τον θάνατο του Μότσαρτ. Για το έργο αυτό χορογράφησε τα αργά μέρη από τα δημοφιλή κοντσέρτα για πιάνο αρ. 21 και 23 του Μότσαρτ. Η επιθετικότητα, η σεξουαλικότητα, η ενέργεια, η σιωπή παίζουν σημαντικό ρόλο στη χορογραφία, άλλωστε το ”Petite mort” (Μικρός θάνατος) χρησιμοποιείται για να περιγράψει τον οργασμό στα γαλλικά και στα αραβικά.

Ο χορογράφος εξηγεί: «Το έργο ”Petite mort” είναι ένας ποιητικός και παράξενα σημαντικός τρόπος να περιγράψει κανείς την έκσταση της ερωτικής πράξης. Στα γαλλικά, και σε κάποιες άλλες γλώσσες, η αίσθηση αυτή περιγράφεται ως “μικρός θάνατος”. Και ίσως πράγματι να ισχύει το ότι η στιγμή της απόλαυσης (ή η στιγμή όπου είναι δυνατόν να δημιουργηθεί μια νέα ζωή) μας υπενθυμίζει το γεγονός ότι οι ζωές μας έχουν σχετικά σύντομη διάρκεια και ότι ο θάνατος δεν βρίσκεται ποτέ πολύ μακριά μας. Στο έργο μου αυτό έχω βασίσει τη χορογραφία σε δύο αργά μέρη από τα δύο πιο διάσημα κοντσέρτα για πιάνο του Μότσαρτ. Τα έκοψα από τα γρήγορα μέρη, αφήνοντάς τα ως ακρωτηριασμένους κορμούς, να κείτονται αβοήθητα μπροστά στον ακροατή και τον θεατή. Κείτονται εκεί, σαν κάτι αρχαίοι κορμοί, χωρίς χέρια και πόδια, ανίκανοι να περπατήσουν ή να αγκαλιάσουν. Δεν υπάρχει αμφιβολία ότι μια τέτοια πράξη είναι διαστροφική. Ωστόσο την κάνουμε. Κι εγώ δεν αποτελώ εξαίρεση. Ζούμε σ’ έναν κόσμο όπου τίποτα δεν είναι ιερό».

Τα σκηνικά της παραγωγής ”Petite mort” κατασκευάστηκαν τμηματικά στα εργαστήρια του Κρατικού Θεάτρου Σαξονίας – Κρατικής Όπερας Δρέσδης.

Minus 16

Με μουσικές από τον Ντην Μάρτιν έως το μάμπο, την τέκνο και την παραδοσιακή ισραηλινή μουσική, ο κορυφαίος χορογράφος και καλλιτεχνικός διευθυντής της περίφημης Ομάδας Χορού Μπατσέβα (1990-2019), δημιούργησε το ”Minus 16”, μια χορογραφία που καταργεί τα όρια μεταξύ κοινού και χορευτών με έναν μοναδικό, απρόβλεπτο τρόπο.

Το ”Minus 16” παρουσιάστηκε για πρώτη φορά το 1999 στη Χάγη από το χοροθέατρο Nederlands Dans Theater ΙΙ. Βασίζεται σε αποσπάσματα από προηγούμενα έργα του Ναχαρίν, όπως τα Mabul (1992), Anaphaza (1993) και Zachacha (1998). Η μουσική φέρνει σε διάλογο κομμάτια από τον κόσμο της κλασικής, της παραδοσιακής και της ποπ κουλτούρας. Εκτός από το σκηνικό του έργο, ο Ναχαρίν ανέπτυξε επίσης την Γκάγκα, μια καινοτόμο κινησιολογική γλώσσα βασισμένη στην έρευνα πάνω στην όξυνση των αισθήσεων και της φαντασίας, τη συνειδητοποίηση της φόρμας, την ανεύρεση νέων κινησιολογικών συνηθειών και την υπέρβαση των οικείων ορίων. Η Γκάγκα αποτελεί τη βάση της καθημερινής εκπαίδευσης των χορευτών της Μπατσέβα και έχει διαδοθεί παγκοσμίως μεταξύ χορευτών, αλλά και μη χορευτών.

 

Συντελεστές

To ισοκράτημα ενός παιδιού / The Pedal Tone for a Child

Χορογραφία, σκηνικό: Κωνσταντίνος Ρήγος
Μουσική: Γιώργος Κουμεντάκης
Μουσική διεύθυνση: Γιώργος Ζιάβρας
Κοστούμια: Γιώργος Σεγρεδάκης / Φωτισμοί: Ελευθερία Ντεκώ
Συνεργάτιδα σκηνογράφος: Μαίρη Τσαγκάρη
Mε τον χορευτή του Μπαλέτου της ΕΛΣ: Ντανίλο Ζέκα

Petite mort

Χορογραφία, σκηνικό, φωτισμοί: Γίρζι Κύλιαν
Μουσική: Β. Α. Μότσαρτ
Κοστούμια: Γιόκε Φίσσερ
Συμμετέχουν οι χορευτές του Μπαλέτου της ΕΛΣ: Αρετή Νότη, Μάγδα Κούκου-Φέρρα, Ντανιέλε Πεκοράρι, Άνχελ Μαρτίνεθ Σάντσεθ, Αλίσια Τάουνσεντ, Ζωή Σχοινοπλοκάκη, Γιώργος Χατζόπουλος, Τζάουμα Ντεουλοφέου-Σεγκί, Ελευθερία Στάμου, Μάνες Αλμπέρντι, Έλενα Κέκκου, Βαγγέλης Μπίκος, Ντανίλο Ζέκα, Μαρίτα Νικολίτσα, Γιάννης Γκάντσιος, Μαργαρίτα Κώστογλου, Αριάδνη Φιλιππάκη, Στέλιος Κατωπόδης, Γιάννης Μητράκης.

Minus 16

Χορογραφία, κοστούμια: Οχάντ Ναχαρίν
Μουσική: Ντην Μάρτιν, Ντικ Ντέιλ, Tractor’s Revenge & Οχάντ Ναχαρίν, Αντόνιο Βιβάλντι, Χάρολντ Άρλεν / Μαρούσα, Asia 2001, Φρεντερίκ Σοπέν
Φωτισμοί: Αβί Γιόνα Μπουένο (Μπάμπι)
Χορεύουν οι χορευτές του Μπαλέτου της ΕΛΣ: Έλενα Κέκκου, Μάγδα Κούκου-Φέρρα, Μαργαρίτα Κώστογλου, Μαρίτα Νικολίτσα, Αρετή Νότη, Μάρτα Ριβέρα ντε Μιράντα, Ελευθερία Στάμου, Ζωή Σχοινοπλοκάκη, Αλίσια Τάουνσεντ, Αριάδνη Φιλιππάκη, Βαγγέλης Μπίκος, Μάνες Αλμπέρντι, Γιάννης Γκάντσιος, Άνχελ Μαρτίνεθ Σάντσεθ, Γιάννης Μητράκης, Τζάουμα Ντεουλοφέου-Σεγκί, Έλτον Ντιμρότσι, Ντανιέλε Πεκοράρι, Γιώργος Χατζόπουλος.

 

Εισιτήρια

Τιμές εισιτηρίων:

15€, 18€, 20€, 25€, 30€, 35€, 50€
Φοιτητικό, παιδικό: 12€
Περιορισμένης ορατότητας: 10€
Προπώληση: Ταμεία της ΕΛΣ (2130885700, καθημερινά 9.00-21.00) & ticketservices.gr

Corazon Flamenco
« Compañía Flamenco soleá »
14 Φεβρουαρίου για μία παράσταση 
 

Το Acropolis Festivals παρουσιάζει στο Αμφιθέατρο Ιωάννης Δεσποτόπουλος του Ωδείου Αθηνών την νέα παραγωγή  Corazon Flamenco και σας προσκαλεί την Τρίτη 14 Φεβρουαρίου για να νιώσετε την απόλυτη αίσθηση του πόθου και του έρωτα.

Η  υψηλής αισθητικής χορευτική παράσταση από την Compañía Flamenco Solea  ζωντανεύει μέσα από  την τέχνη του χορού γνωστές και φανταστικές ιστορίες πάθους, με δυναμικές  κινήσεις που  ξεδιπλώνονται, αραιώνουν και συσσωρεύονται, με  εναλλαγές αμέτρητων χρωμάτων, βημάτων, και ρυθμών  που εξυμνούν και  συγχρόνως ξορκίζουν τον έρωτα.

 Με τις υπέροχες εναλλαγές των Palos όπως Tientos, Solea, Rondeña, Guajira, την συνοδεία κρουστών, τις falsetas της κιθάρας flamenco αλλά και με remix κομμάτια της παγκόσμιας δραματουργίας, οι 13 κορυφαίες χορεύτριες και χορευτές σας περιμένουν επί σκηνής για να σας παρασύρουν στους παλμούς μιας μαγικής νύχτας, φωτισμένης από την φλόγα του ερωτικού flamenco.

Μέρα: Τρίτη 14 Φεβρουαρίου -  Ώρα: 21.15
Διάρκεια: 80 λεπτά ( χωρίς διάλειμμα)
Χορευτές : Κατερίνα Σαλματάνη, Μελίνα Μαυρουδή, Βάσια Οικονόμου, Δέσποινα Παπαργυρίου, Έμιλυ Χασιώτη, Κατερίνα Κατσώνη, Ιόλη Βαλάκη, Ράνια Καββαδία, Αναστασία Ασημακοπούλου, Σταυρούλα Σαγιαδινου,Δήμητρα Ευσταθίου και ο Αλέξης Λανταβός 
Κιθάρα : Μιχάλης Σουρβινος
Κρουστά: Pedro Fabian , Demian Gomez 
Φωτογραφική επιμέλεια: Κατερίνα Κατσώνη 
Social media : Πραξιτέλης Σαραντόπουλος
Επικοινωνία : Άντζυ Νομικού
Παραγωγή: Acropolis Festivals
https://www.facebook.com/OfficialFestivalsGreece

https://facebook.com/events/s/corazon-flamenco/8971187659588444/

https://instagram.com/tangoacropolis?igshid=ZDdkNTZiNTM=

⦁    Πληροφορίες και τιμές εισιτήριων Ηλεκτρονικά: https://www.viva.gr/tickets/dance/corazon-flamenco/
 
Viva Spots

ΩΔΕΙΟ ΑΘΗΝΩΝ : Ρηγίλλης & Βασιλέως Γεωργίου Β΄ 17-19 Αθήνα 106 75 Τηλέφωνο: 210 7240673 (καθημερινές 11.00-19.00)
Email: Αυτή η διεύθυνση ηλεκτρονικού ταχυδρομείου προστατεύεται από τους αυτοματισμούς αποστολέων ανεπιθύμητων μηνυμάτων. Χρειάζεται να ενεργοποιήσετε τη JavaScript για να μπορέσετε να τη δείτε. & στο τηλέφωνο 6947851017 

κι όμΩς κινείται

 

ΒΑΚΧΕΣ

 

 

 

Η δημοφιλής ομάδα Ελλήνων ακροβατών και χορευτών «κι όμΩς κινείται» καταπιάνεται για πρώτη φορά με το Αρχαίο Δράμα και δημιουργεί μια σύγχρονη performance διονυσιακής τελετουργίας με βάση τις «Βάκχες» του Ευριπίδη και το «Σπαραγμό» της Μαργαρίτας Λυμπεράκη, συντηρώντας επί σκηνής έναν κόσμο από χαρτί… Πρεμιέρα ανήμερα τα Χριστούγεννα και για συγκεκριμένο αριθμό παραστάσεων. Στο Θέατρο Ροές.

  
 

Θέατρο Ροές

Ιάκχου 16, Γκάζι | τηλ 2103474312

 

ΠΡΕΜΙΕΡΑ

25 ΔΕΚΕΜΒΡΙΟΥ 2022

 

Παραστάσεις

25, 26, 27, 28 Δεκέμβριου 2022

και κάθε Δευτέρα και Τρίτη τον Ιανουάριο και τον Φεβρουάριο του 2023

Ώρα έναρξης 21.00

 

Video trailer

https://vimeo.com/782335584

 

Η ανάγκη του ανθρώπινου σώματος-πνεύματος, να υποτάξει τη σκέψη μέσω της σωματικότητας, παραμένει ίδια, με όποιον τρόπο κι αν εκφράζεται σωματικά, στοχεύει, πάντα, στην ουτοπία της έκστασης, της φυγής από το “εδώ και τώρα”, του χρόνου, του τόπου και του πραγματικού. 

Πέντε πρόσωπα υπάρχουν σ ένα σκηνικό χώρο από χαρτί και σίδερα. Προσπαθώντας να διατηρήσουν την παρούσα κατάσταση ως σταθερή. Η παρούσα κατάσταση δεν είναι ποτέ ίδια. Είναι τα ίδια τα πρόσωπα που προκαλούν την αλλαγή της παρούσας κατάστασης. Είναι τα ίδια τα πρόσωπα που επιθυμούν να διατηρήσουν τα πράγματα ως έχουν.

Το έργο αποτυπώνεται στη μεταμόρφωση του σκηνικού χώρου. Ο μυστικισμός, το άφατο μπορεί να αποκαλυφθεί και να βιωθεί μέσα από την πιο δεδομένη πράξη. Η έκσταση μπορεί να αποκαλυφθεί και να βιωθεί μέσα στην πιο βαθειά Σιωπή. Ένα πανηγύρι. Η γιορτή της ελαφρότητας, της νίκης απέναντι στο βάρος, του παιγνιδιού με τους κανόνες της πιο αμείλικτης δύναμης. Αιώρηση, ισορροπία μεγάλες πράξεις επανάστασης απέναντι στο βάρος. Ναι θα νικήσει, θα υποταχθούμε στο βαρύ, αλλά μέχρι τότε φαίνεται να έχουμε τις δυνάμεις να δοκιμάζουμε την άρση του. 

Δόξα στο παρόν. Στο μόνο δεδομένο μας. Μοναδικό χώρο του χορού και της ακροβατικής πράξης. Μοναδικό βασίλειο της αναπνοής. Του θεϊκού εντός μας.   

Βάκχες η βιαιότητα του ¨φυσικού”. Η βιαιότητα που υπάρχει στο αμείλικτο του φυσικού κύκλου. Στη διαδοχή της γέννησης, της φθοράς και της καταστροφής. Αρχή και Τέλος. Τέλος, που όμως είναι και η προετοιμασία,η αναμονή της νέας αρχής. Είμαστε γεννήματα του κύκλου αυτού, γνωρίζουμε καλά τις δυνάμεις του και το Απόλυτο του και το γνωρίζουμε επειδή είναι συστατικό μας, όχι επειδή το μάθαμε από κάποια διαδικασία.

Αδύνατο να δεχτεί ο εγωισμός αυτή τη συνεχή διαδοχή της θέσης με την άρση. Αδύνατο να δεχτεί ο εγωισμός τη μη διατήρηση, τη μη σταθερότητα. Αδύνατο να δεχτεί ο εγωισμός ότι το “φυσικό” δεν αφήνει κανένα χώρο στην ισχύ και την επέκταση του  Σταθερού, του Αμετάβλητου. Προσπαθεί να επιβάλλει τις εξουσίες και τους νόμους του.  Και μπορεί να τα καταφέρει. Να κάνει τον κόσμο δικό του. Να κινείται υπό τις εντολές και τις διαθέσεις του.  Θα είναι όμως ο χρόνος του κοντός. Η εξουσία του αστεία.  Θαμμένος μέσα στη γη, όσο αυτός δοξάζεται ως Ένας και Παντοτινός, αναπνέει ο σπόρος  του μελλοντικού κόσμου. Με τη βεβαιότητα  και τη βιαιότητα της φυσικής διαδοχής. Όλα θα τελειώσουν και θα ξαναγίνουν. Και πάλι και πάλι.  Με την ησυχία του φυσικού. 

Ένα κολύμπι ήσυχο μέσα με μια θάλασσα αγνώστων διαθέσεων και προθέσεων. Το σάρωμα όλων των θέσεων.Γιατί το ξέρουμε,  καμία θέση δε θα είναι αμετακίνητη , σταθερή. Όσο ισχυρή και προφανής ή δίκαια και να φαίνεται. Για το μόνο που είμαστε βέβαιοι είναι η μη βεβαιότητα. Πού να σταθεί κανείς; Πού να φτιάξει τους θεούς του;  Τί μπορεί να μας ετοιμάσει να δεχτούμε την παντοδυναμία του κύκλου; Τα πάντα ρει.  Τί μπορεί να μας ησυχάσει σε σχέση με την αναγκαιότητα του Τέλους και της φθοράς. Αναγκαιότητα , απόλυτα φυσική γιατί μόνο όταν συμβεί το τέλος, όσο σπαραχτικό ή επώδυνο ή απόλυτο κι αν φανεί ακούμε την καινούρια αρχή.

 

 

Ήρθε τώρα η άνοιξη, θα ΄ρθει καλοκαίρι και μετά φθινόπωρο, θα ΄ρθει…

 

 

 

κι όμΩς κινείται

ΒΑΚΧΕΣ

 

 

Τι κούφια ματαιοδοξία ν΄αποκαλύψεις την ουσία του Θεού..

Τί είναι ο Νόμος , τί η Πίστη, τί η Σοφία , τί η Ομορφιά;

μέσα στο Χρόνο, τον αιώνιο κρύβεται το Θείο και μέσα στη φύση το μυστικό του.

 

Ὑπὲρ τῆς γῆς ταύτης
Ὑπὲρ πάσης τῆς γῆς

Ὑπὲρ τῆς οἰκουμένης

 

Θάνατος στο θάνατο

Θάνατος στὸ χειμώνα

 

 

Το τέλειο έγκλημα, θα ήταν η εξάλειψη του φυσικού κόσμου.

“….σκέφτομαι την παραβολή για τους μοναχούς του Θιβέτ, που από αιώνες αποκρυπτογραφούν, όλα, τα εννέα δισεκατομμύρια ονόματα του  Θεού.

Μια μέρα καλούν τους ανθρώπους της ΙΒΜ, που καταφτάνουν με τους ηλεκτρονικούς υπολογιστές τους και μέσα  σ ΄ένα μήνα, έχουν τελειώσει όλη τη δουλειά. Η προφητεία των μοναχών έλεγε ότι, τη στιγμή που θα αποπερατωθεί, αυτή η απογραφή των ονομάτων του Θεού, ο κόσμος θα τελειώσει. Οι άνθρωποι της ΙΒΜ, προφανώς δεν το πιστεύουν, αλλά όταν  κατεβαίνουν απ’ τα βουνά με περατωμένο τον κατάλογό τους, βλέπουν τ’ αστέρια, να σβήνουν ένα- ένα, στο στερέωμα.”

 

 

Εκείνα που ήταν να γίνουν, δεν έγιναν ποτέ

κι Εκείνα που γίνονται, δεν ήταν για να γίνουν

Σιωπή.

 

Όταν το παρόν δε δικαιώνει την Ύπαρξη…

Όταν οι χρυσές εποχές των “μεγάλων” ανθρώπων και της ουτοπίας ή τουλάχιστον της αίσθησης του σημαντικού, έχουν περάσει στο μακρινό παρελθόν και η συμμετοχή στο κοινωνικό παρόν, απλώς αφήνει τη γεύση της κατανάλωσης των εσωτερικών αποθεμάτων δύναμης και διάθεσης…

Όταν η καθημερινότητα “μολύνει”με τη σύγχυσή της, τις μάταιες ανησυχίες της, οι καθημερινές συνήθειες αποσπούν και καταλήγουν να εποικίσουν το εσωτερικό, κυριολεκτικά, με ανοησία…

 

Παραδόσου. Κοντά και μακριά και μέσα σου να φανερώνεις το Θεό..

Παραδόσου. Να ντυθείς τη στολή του θεού’’

 

 

Τότε η γλώσσα, ως μοναδικό μέσο έκφρασης, αδυνατεί να πλησιάσει το πνευματικό, το “άφατο”.

Μπορεί πολύ καλά να εξηγηθεί από τι είναι φτιαγμένος ο κόσμος και ίσως πώς λειτουργεί, αλλά όχι γιατί.

Τα μεγάλα θέματα της φιλοσοφίας αφορούν τη θρησκεία, η οποία, δεν ανήκει στη σφαίρα του στοχασμού.

Το γιατί, το πώς, το πού, το αν, το Δίκαιο, το Καλό και το Κακό μπορούμε να το νιώσουμε, μόνο ως μυστικιστική εμπειρία.

 

Τίποτα που ν’ αξίζει τον κόπο να κατανοηθεί, δε μπορεί να γίνει κατανοητό.

Για ό,τι δεν είναι δυνατό να μιλήσουμε, οφείλουμε να σιωπούμε.

 

(από τα κείμενα του Ludwig Wittgenstein/ 1889-1951)

 

Ὑπὲρ τῶν ὁδοιπορούντων

Δόξα στὸ καλοκαίρι

 

 

 

ΤΑΥΤΟΤΗΤΑ ΠΑΡΑΣΤΑΣΗΣ

Σκηνοθεσία - Χορογραφία κι όμΩς κινείται

Ήχος Federico Bustamante

Σχεδιασμός σκηνικού Νίκος Μάνεσης

Κατασκευές Σταύρος Μάνεσης

Κοστούμια Φανή Μουζάκη

Φως Μαρία Αθανασοπούλου

Γραφιστικά  Χρυσόστομος Παπαχρήστου

Τεχνική Υποστήριξη Πάνος Σολδάτος

Ερμηνεία Νώντας Δαμοπουλος, Θοδωρής Λαμπρόπουλος, Νίκος Μάνεσης, Ιλεάνα Παππά, Χριστίνα Σουγιουλτζή

 

 

 

 

Προβλεπόμενη διάρκεια 70 λεπτά

 

 

My Mind Like The Sky της ‘Ιρις Καραγιάν

19, 20 & 26, 27 Δεκεμβρίου 2022, 

3 & 4 Ιανουαρίου 2023 

στο ΠΛΥΦΑ

Η χορογράφος Ίρις Καραγιάν επιστρέφει με τη νέα της παραγωγή My Mind Like The Sky, ένα σόλο προσωπικό και υπαρξιακό σχεδόν ψυχαναλυτικό που παρουσιάζεται 19, 20 & 26, 27 Δεκεμβρίου 2022, 3 & 4 Ιανουαρίου 2023 στο ΠΛΥΦΑ. Το σόλο ερμηνεύει η Ιωάννα Παρασκευοπούλου και την μουσική υπογράφει ο Νίκος Βελιώτης, σταθεροί της συνεργάτες για πάνω από δέκα χρόνια.  

Το έργο βουτά στο αρχείο της συνεργασίας τους, επισκέπτεται παλαιότερα έργα και επαναδιαπραγματεύεται ενσώματες μνήμες. Ξεκινά ως μια απόπειρα χαρτογράφησης των σκέψεων, των αισθήσεων και των εικόνων που εμφανίζονται και εξαφανίζονται όταν στρέφουμε την προσοχή μας στο παρόν. Είναι αποτέλεσμα της πρακτικής που αναπτύχθηκε κατά την διάρκεια της έρευνας και των προβών, μια πρακτική συλλογής και παράθεσης υλικών και αναφορών, καταγραφής και άρθρωσης ερωτημάτων και έκφρασης της σκέψης και της φαντασίας. 

 

ΣΥΝΤΕΛΕΣΤΕΣ

Ιδέα, σχεδιασμός, κείμενα, χορογραφία: Ίρις Καραγιάν

Ερμηνεία, συνεργασία στα κείμενα: Ιωάννα Παρασκευόπουλου

Μουσική: Νίκος Βελιώτης

Φωτισμοί: Ελίζα Αλεξανδροπούλου

Επιμέλεια βίντεο: Όλγα Σφέτσα

Φωτογραφίες: Ελισάβετ Μωράκη 

Επικοινωνία: Ευαγγελία Σκρομπόλα

Παραγωγή και εκτέλεση: ΖΗΤΑ, ομάδα σύγχρονου χορού

 

Η παράσταση επιχορηγείται από το ΥΠΠΟΑ 

 

ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΕΣ

Ημερομηνίες παραστάσεων: 19, 20 & 26, 27 Δεκεμβρίου 2022, 

3 & 4 Ιανουαρίου 2023 

Ώρα: 21:00

Διάρκεια: 45’

Τιμή εισιτηρίου: 12 & 8 ευρώ

ΠΛΥΦΑ

Κορυτσάς 39, Βοτανικός

*** Το ταμείο του θεάτρου δεν διαθέτει τερματικό POS.

 

Το OUT OF SPRING προκύπτει με αφορμή το μη σωζόμενο χορογραφικό έργο του Vaslav Nijinsky και τη διαχρονική μουσική σύνθεση του Igor Stravinsky, που σηματοδότησαν την έναρξη του μοντερνισμού και που λειτουργούν ακόμα και σήμερα ως μήτρα για επόμενες χορογραφικές εκδοχές. Δουλεύοντας με τις έννοιες της ανασύστασης, της αντιγραφής και του αν-αρχείου οργανώνεται μια τριπλή απόπειρα επαναπροσέγγισης του πρωτότυπου έργου, της αναπαράστασης και της περιγραφής του. Οι τρεις ερμηνευτές αναδιπλώνουν το υλικό και την μετα-πληροφορία που φέρει η ίδια η μυθολογία του, και αναρωτιούνται για το τι θυσιάζεται σε ατομικό και συλλογικό επίπεδο. Χρησιμοποιώντας ready-made υλικά και φωτογραφίες από μεταγενέστερες εκδοχές, αυθαιρετούν εκ νέου πάνω στο αρχείο ενός έργου, που χαρακτηρίστηκε αρχικά ως ένα “νέο είδος αγριότητας” και ως “σκάνδαλο”. Πώς προσεγγίζεται ένα μη καταγεγραμμένο χορογραφικό έργο; Πως εμφανίζεται η αγριότητα στην σκηνή μέσα από τις ρωγμές των πολλαπλών και κατακερματισμένων εκδοχών; 

 

Η arisandmartha αποτελεί την καλλιτεχνική συνεργασία μεταξύ των χορευτών, περφόρμερ και δημιουργών Άρη Παπαδόπουλου και Μάρθας Πασακοπούλου. Εργάζονται μαζί από το 2016 θέτοντας σε κοινό διάλογο τα ενδιαφέροντα και την προσωπική αισθητική τους, ενώ ερευνούν τα πεδία του χορού, της περφόρμανς και του site-specific. Ευέλικτοι και ανοιχτοί στη διπλή ιδιότητα του χορευτή-δημιουργού, αναζητούν καινούριες δημιουργικές προσεγγίσεις σε κάθε σκηνική τους συνάντηση. Το πρώτο τους έργο touching.just, επιλέχθηκε στην πλατφόρμα Aerowaves 2018, ενώ έκτοτε έχουν πραγματοποιήσει τα έργα Five Steps to Save the World (Φεστιβάλ Αθηνών & Επιδαύρου 2018),  Lucy. tutorial for a ritual (Φεστιβάλ Αθηνών & Επιδαύρου 2019, 25ο Διεθνές Φεστιβάλ Χορού Καλαμάτας 2019) και ALL THAT MATTER or notes on performing friendship (2022). Έχουν λάβει υποστήριξη από το FLUXUM Foundation - Γενεύη, KLAP- Maison pour la danse - Μασσαλία, το Κέντρο Έρευνας Χορού Ι&Ρ Ντάνκαν-Αθήνα, ενώ οι παραγωγές της arisandmartha έχουν υποστηριχθεί οικονομικά από το Υπουργείο Πολιτισμού και Αθλητισμού (2018-23). 

 

Website: http://www.arisandmartha.org/

 

ΣΥΝΤΕΛΕΣΤΕΣ

Ιδέα: arisandmartha | Άρης Παπαδόπουλος & Μάρθα Πασακοπούλου 

Χορογραφία & Ερμηνεία: Χριστίνα Καραγιάννη, Άρης Παπαδόπουλος, Μάρθα Πασακοπούλου

Καλλιτεχνικός Σύμβουλος: Αναστάσιος Κουκουτάς

Σχεδιασμός ήχου - Πρωτότυπη μουσική: Jeph Vanger

Σχεδιασμός φωτισμού: Ελίζα Αλεξανδροπούλου

Σκηνικός χώρος, ενδυματολογία: arisandmartha 

Γραφιστικός σχεδιασμός: Χρυσούλα Κοροβέση - mavra gidia

Επικοινωνία: Ευαγγελία Σκρομπόλα

Παραγωγή: arisandmartha 

 

Με την οικονομική υποστήριξη του Υπουργείου Πολιτισμού και Αθλητισμού (2021-22). 

Η τελική περίοδος προετοιμασίας του έργου έγινε με την υποστήριξη του Onassis AiR.

ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΕΣ

Ημερομηνίες: 11, 12, 13, 14 Οκτωβρίου, 21:00

Διάρκεια: 40'

Χώρος: Βιομηχανικό Πάρκο ΠΛΥΦΑ, Κορυτσάς 39, Βοτανικός

Εισιτήρια:   www.ticketservices.gr

 

 

 

 

 

 

 

 

Πρεμιέρα 9 Οκτωβρίου 2022

Μόνο για 15 παραστάσεις

Παρασκευή, Σάββατο & Κυριακή 

21.00

 

 

Οι άλλοι είναι συμπονετικοί

Σε ζεσταίνουν όταν κρυώνεις

Σαν κεραμίδια πάνω σε άλλα κεραμίδια

Η θέρμη μικρών κορμιών

Απέναντι σε ένα ψύχος δίχως πέρατα ή απαρχή

 

Νικήτας Σινιόσογλου

 

 

Με το νέο έργο Βασίλισσα χωρίς φτερά, η χορογράφος Μαρία Γοργία και το Αμάλγαμα συνεχίζουν την έρευνα του «ολιστικού» μοντέλου έκφρασης, δηλαδή της σύνθεση κίνησης-λόγου-αντικειμένου-φωνής. 

Οι Θέμις Ανδρεουλάκη, Αλέξανδρος Ζαρμακούπης, Αριάννα Ζαρμακούπη, Ζωή Μαστροθεοδώρου και Μυρσίνη Πετρούτσου, ερμηνεύουν δημιουργικά  με την κίνηση, τον λόγο και το τραγούδι, εμπνεόμενες/οι από τις λεπτεπίλεπτες κινητικές, ηχητικές, επικοινωνιακές συμπεριφορές του μελισσιού

.Στην πολύπλοκη αυτή σύνθεση η χορογράφος προτάσσει κάθε τόσο αντιστικτικές εικόνες, δηλαδή εικόνες της σημερινής χαοτικής ανθρώπινης συνύπαρξης, όπως για παράδειγμα εικόνες του ανθρώπινου μαζί στην Οικογένεια, στην Εργασία, στη Δημόσια ζωή, στη Βουλή και άλλες. 
Το κύριο μέρος των κειμένων έχει δημιουργηθεί για το συγκεκριμένο έργο από τον βραβευμένο συγγραφέα Νικήτα Σινιόσογλου.

 

Λίγα λόγια για το έργο

Έχοντας παρακολουθήσει πρόσφατα μαθήματα Μελισσοκομίας, η χορογράφος Μαρία Γοργία εμπνέεται από την κοινωνία των μελισσών. Αναζητώντας το αβίαστο μαζί, εκείνο το οποίο ερμηνεύουμε ως a priori υπάρχον συχνά στη Φύση, “να είμαστε μαζί χωρίς σκέψη, χωρίς πόνο” όπως λέει και ο χαρισματικός συγγραφέας Νικήτας Σινιόσογλου, η χορογράφος εκφράζει την αγωνιώδη της επιθυμία για μια ανθρώπινη κοινωνία στην οποία η έγνοια του Άλλου δεν θα καθορίζεται ούτε από χριστιανικές έννοιες της αρετής και της φιλευσπλαχνίας, ούτε από όποιες ποιότητες πειθαρχίας, φόβου, συμφέροντος ή υπακοής.

 

Στη σύνθετη και καλά οργανωμένη κοινωνία των μελισσών, οι άνθρωποι συχνά αναγνωρίζουν μια σοφία του «συν-υπάρχειν», όπου το πλήθος (λαός) των εργατριών μελισσών ενωμένο αποφασίζει και διοικεί ολόκληρη την αποικία, ακόμα και τη βασίλισσα, ένα ον που εδώ εκπροσωπεί τη γέννηση-ζωή, την αγάπη, την ένωση και ψυχική ηρεμία του συνόλου. Το σώμα έχει επίσης ιδιαίτερη σημασία μεταξύ των μελισσών. Οι εργάτριες φροντίζουν τη βασίλισσα συνεχώς καθώς εκείνη γεννά, με αγγίγματα, ταΐσματα, χαϊδέματα, ακόμα και φιλιά. Τα σώματα του σμήνους διαμορφώνουν τη θερμοκρασία μέσα σε ένα μελίσσι, πλησιάζοντας ή απομακρυνόμενα το ένα από το άλλο. Το μελίσσι είναι πάντα ενωμένο και λειτουργεί ως ένα όλον!
 

Να μη χειρίζεσαι τα πράγματα αλλά να ρέεις μαζί τους

Να μην πράττεις τίποτα, αλλά να σε καταλαμβάνουν όλα, ο χώρος, οι άλλοι, ο εαυτός μέσα σου που μοιάζει ναρκωμένος

Νικήτας Σινιόσογλου

 

Συντελεστές

 

Σύλληψη-Ιδέα/Χορογραφία/Σκηνοθεσία/Δραματουργία: Μαρία Γοργία

Φωτισμοί: Περικλής Μαθιέλλης

Σκηνικά και Κοστούμια: Κωνσταντίνος Ζαμάνης

Πρωτότυπο κείμενο: Νικήτας Σινιόσογλου

Πεζά κείμενα: Μαρία Γοργία και η ομάδα

Μουσική: Mahler Adagietto Συμφωνία 5, Brahms Piano Concerto No1, Mozart Eine Kleine Nachtmusik

Μουσική Επιμέλεια: Μαρία Γοργία και Σταύρος Αποστολάτος

Ερμηνεύουν: Θέμις Ανδρεουλάκη, Αλέξανδρος Ζαρμακούπης, Αριάννα Ζαρμακούπη, Ζωή Μαστροθεοδώρου, Μυρσίνη Πετρούτσου.

Υποκριτική λόγου: Αγγελική Καριστινού

Βοηθός Παραγωγής: Μαριαλένα Στεφανίδη

Φωτογραφίες: Αγγελική Σβορώνου

Βίντεο τρέιλερ: Παναγιώτης Ανδριανός

 

Πληροφορίες

 

Χώρος Αμάλγαμα

Μενάνδρου 47, 5^ος όροφος, Αθήνα

 

Παραστάσεις:

Από 9 Οκτωβρίου 2022

Παρασκευή, Σάββατο, Κυριακή

Μόνο για 15 παραστάσεις

 

‘Ωρα έναρξης

21.00

Διάρκεια: 85 λεπτά

 

είσοδος με ελεύθερη συνεισφορά

ελάχιστη προτεινόμενη συνεισφορά: 8 ευρώ

 

 

Απαραίτητη τηλεφωνική κράτηση στο 6944686991 και στο 6977146496

 

 

Οι χορευτές ενδύονται και απεκδύονται αλλεπάλληλα τους χαρακτήρες τους, κάνοντας τη «γραμμή» ανάμεσα στον μύθο και την πραγματικότητα να μοιάζει λιγότερο σαφής

Η διαχρονική ιστορία της Carmen, του Prosper Mérimée, για την αγάπη, το πάθος και το φόνο έρχεται και πάλι στη σκηνή, σε μια νέα σύγχρονη προσαρμογή, συγχωνεύοντας σε αυτό το εμβληματικό κλασικό μπαλέτο, τις πραγματικές ζωές των χορευτών.

H Natalia Osipova μετά την παρουσίαση της πρεμιέρας του ”Carmen reimagined” στο Εδιμβούργο και στη συνέχεια στο Southbank του Λονδίνου το 2022, με πρωταγωνίστρια την ίδια και μια ομάδα μεγάλων σπουδαίων χορευτών, έρχεται στην Αθήνα, στο Ωδείο Ηρώδου Αττικού, για μία μοναδική παράσταση, την Πέμπτη 8 Σεπτεμβρίου, στο πλαίσια της παγκόσμιας περιοδείας τους.

Η Carmen ξαναϊδωμένη μέσα από τα μάτια της καταξιωμένης Ολλανδής χορογράφου Didy Veldman, επιτρέπει στο κοινό να δει τους χαρακτήρες του έργου – την Carmen, τον Don José και τον Escamillo – όχι μόνο μπροστά, αλλά και πίσω από τα φώτα, όπου οι χορευτές αναπτύσσουν τις δικές τους σχέσεις, παράλληλα με αυτές των ρόλων που υποδύονται. Η περίφημη ιστορία της κλασικής Carmen, παρεισφρέει σιγά σιγά στην πραγματική τους ζωή.

Μέσα από γρήγορες αλλαγές και σκηνικές ανατροπές, οι χορευτές ενδύονται και απεκδύονται αλλεπάλληλα τους χαρακτήρες τους, κάνοντας τη «γραμμή» ανάμεσα στον μύθο και την πραγματικότητα να μοιάζει λιγότερο σαφής. Με έντονη σωματική γλώσσα, απαράμιλλη θεατρικότητα και ιδιόμορφη αίσθηση του χιούμορ, αυτή η σύγχρονη προσέγγιση της Carmen, σφύζει από ενέργεια και ρίχνει νέο φως στο αστέρι του κλασσικού μπαλέτου, την πολυβραβευμένη Natalia Osipova, πρώτη μπαλαρίνα του Βασιλικού Μπαλέτου της Αγγλίας.

 

«Θα ήθελα το κοινό να γνωρίσει την πραγματική Natalia Osipova. Να δει την αληθινή δύναμη, τα τρωτά σημεία, το πάθος και τις ανασφάλειές της στη σκηνή. Όταν κοιτάζω τη Natalia, δεν μπορώ παρά να σκεφτώ την Carmen. Θέλω να πω μια ιστορία, αυτήν της ηθοποιού επί σκηνής, αλλά και πίσω από τα φώτα, και να δείξω στο κοινό το θαύμα της μεταμόρφωσης», δηλώνει η χορογράφος της παράστασης Didy Veldman.

Λίγα λόγια για την Natalia Osipova

Η Natalia Osipova γεννήθηκε στη Μόσχα και σπούδασε στην Ακαδημία Χορού της Μόσχας. Ενώ ήταν ακόμη φοιτήτρια κέρδισε το “Grand Prix” στο Διεθνή Διαγωνισμό Μπαλέτου στο Λουξεμβούργο (2003). Το 2004, μπήκε στα Μπαλέτα Μπολσόι όπου αμέσως επιλέχτηκε ως πρώτη χορεύτρια στο Bolero, δημιουργία του καλλιτεχνικού διευθυντή Alexei Ratmansky και σε πολλά σημαντικά έργα του κλασικού ρεπερτορίου, όπως ο Καρυοθραύστης και η Λίμνη των Κύκνων.

Πολύ σύντομα διακρίθηκε για την απαράμιλλη τεχνική της, την εκρηκτικότητα των αλμάτων της και την ένταση της υποκριτικής της και κλήθηκε να ερμηνεύσει πληθώρα εμβληματικών ρόλων του κλασικού μπαλέτου, όπως η Κίτρη στον Δον Κιχώτη (2005) και η Ζιζέλ στο ομώνυμο έργο, σε σκηνοθεσία του Γιούρι Γκριγκαρόβιτς (2007).

Ο Alastair Macaulay, κριτικός των Times της Νέας Υόρκης, είπε: «υπάρχουν πολλές Ζιζέλ, αλλά μόνο μία Osipova». Το 2009, η Natalia πραγματοποίησε το ντεμπούτο της με το American Ballet Theatre, στο Metropolitan Opera House της Νέας Υόρκης, στους ρόλους της Ζιζέλ και της Συλφίδας.

Την ίδια χρονιά έκανε το ντεμπούτο της στη Σκάλα του Μιλάνου, στον Δον Κιχώτη του Νουρέγιεφ, ρόλος που επίσης πήρε διθυραμβικές κριτικές από κριτικούς και κοινό. Έχει τιμηθεί με δεκάδες βραβεία, ανάμεσα στα οποία: Βραβεία Golden Mask για τις ερμηνείες της στις παραστάσεις “In The Upper Room” (2008) και “La Sylphide” (2009), Βραβείο Διεθνούς Ένωσης Κριτικών Χορού – Καλύτερη Γυναίκα Χορεύτρια (2007, 2010 και 2014).

Μετά την αποχώρησή της από τα Μπολσόι, έγινε μέλος του Αγγλικού Βασιλικού Μπαλέτου, ως πρώτη χορεύτρια. Η Natalia Osipova, επειδή δεν αρκείται στο να χορεύει μόνο τους ρόλους της κλασικής χορευτικής παράδοσης, θέλει πάντα να διευρύνει τους ορίζοντές της. Πειραματίζεται αδιάκοπα με το σύγχρονο χορευτικό είδος και προσπαθεί να βρει νέους τρόπους καλλιτεχνικής έκφρασης. Η Osipova έχει συνεργαστεί με τους σημαντικότερους σύγχρονους χορογράφους του κόσμου, όπως οι Sidi Larbi Cherkaoui, Russell Maliphant, Vladimir Varnava, και Yuka Oishi.

Εισιτήρια

ΚΑΤΩ ΔΙΑΖΩΜΑ

VIP: 120 €
Α’ ΖΩΝΗ: 95 €
Β’ ΖΩΝΗ: 75 €
Γ’ ΖΩΝΗ: 60 €
Δ’ ΖΩΝΗ: 50 €

ΑΝΩ ΔΙΑΖΩΜΑ

Ε’ ΖΩΝΗ: 40 €
ΣΤ’ ΖΩΝΗ: 35 €
Ζ’ ΖΩΝΗ: 30 €

Προπώληση: viva.gr

 

 

Συγκεκριμένα, ο Γιάννης Μητράκης, χορευτής του Μπαλέτου, εμφανίστηκε πριν την αρχή της παράστασης, τυλιγμένος με μια σημαία της Ουκρανίας, λέγοντας τα εξής:

«Καλησπέρα σας. Ονομάζομαι Γιάννης Μητράκης και είμαι χορευτής του Μπαλέτου της Εθνικής Λυρικής Σκηνής. Ο πατέρας μου είναι Έλληνας και η μητέρα μου Ουκρανή. Εδώ και δέκα μέρες η χώρα της μητέρας και των παππούδων μου βρίσκεται σε εμπόλεμη κατάσταση, μετά την εισβολή των ρωσικών στρατευμάτων. Εκ μέρους όλων των εργαζομένων της Εθνικής Λυρικής Σκηνής θα ήθελα να σας πω ότι η αποψινή παράσταση αφιερώνεται στην Ουκρανία και τους κατοίκους της, οι οποίοι ζουν δραματικές στιγμές. Ας γίνει η τέχνη και ο πολιτισμός η φωνή όλων μας για την άμεση λήξη αυτού του πολέμου». Στη συνέχεια κρατήθηκε ενός λεπτού σιγή για τα θύματα του πολέμου στην Ουκρανία.

Ωστόσο, κάποιοι από τους συμμετέχοντες στην παράσταση, διαφώνησαν με αυτή την κίνηση, λέγοντας πως η θέση που εξέφρασε ο χορευτής δεν τους εκπροσωπεί όλους, διαμαρτυρόμενοι ότι δεν ερωτήθηκαν ποτέ από τη διεύθυνση της Εθνικής Λυρικής Σκηνής για αυτή την κίνηση. Σύμφωνα με την ανακοίνωση του Σωματείου Εργαζομένων της Εθνικής Λυρικής Σκηνής, δημοσιοποίησαν τη διαφωνία τους αμέσως μετά το διάλειμμα.

Στην αίθουσα επικράτησε αναταραχή με άλλους θεατές να γιουχάρουν τους διαμαρτυρόμενους και άλλους να υποστηρίζουν την κίνηση διαμαρτυρίας των εργαζομένων.

Η ανακοίνωση του Σωματείου Εργαζομένων της Εθνικής Λυρικής Σκηνής

«ΑΝΑΚΟΙΝΩΣΗ  για την παρέμβασή μας στην παράσταση του Οθέλλου

Στην παράσταση «Otello» το Σάββατο 5 Μαρτίου, η καλλιτεχνική διεύθυνση του θεάτρου προέβη σε μια κίνηση που δημιούργησε αντιδράσεις στην πλειοψηφία των εργαζομένων.
Αποφάσισε να διαβάσει μια ανακοίνωση στο κοινό, σχετική με τον πόλεμο στην Ουκρανία, μέσω ενός συναδέλφου, λέγοντας ότι εκφράζει και τους εργαζομένους της ΕΛΣ, χωρίς όμως να έχουμε ερωτηθεί αν συμφωνούμε με το περιεχόμενό της αλλά ούτε και με τον τρόπο που θα την παρουσίαζε στο κοινό (έχοντας τον συνάδελφο να κρατάει την Ουκρανική σημαία).

Μετά απ’ αυτή την κίνηση θεωρήσαμε υποχρέωσή μας μετά το τέλος του διαλείμματος να ενημερώσουμε το κοινό με την ακόλουθη ανακοίνωση:

«Εκφράζουμε την αντίθεσή μας στην κίνηση που έκανε η διοίκηση, χωρίς να ερωτηθούμε για ένα τόσο σοβαρό θέμα, να βγάλει μια ανακοίνωση που δείχνει μια μονομέρεια με το θέμα του πολέμου που γίνεται στην Ουκρανία.  Εμείς δεν τασσόμαστε με καμία πλευρά του πολέμου. Η τέχνη πρέπει να ενώνει τους ανθρώπους. Είμαστε υπέρ της ειρήνης. Να σταματήσει τώρα ο πόλεμος. Είμαστε αλληλέγγυοι με τον Ουκρανικό λαό και τους λαούς της περιοχής. Δεν αποδεχόμαστε την κυβερνητική προπαγάνδα για να νομιμοποιηθεί στη συνείδηση του κόσμου η εμπλοκή της χώρας μας στον πόλεμο. Λέμε τώρα να σταματήσει ο πόλεμος».

Στις αντιδράσεις του κοινού (θετικές και αρνητικές), παρενέβη ο σολίστ Αντονένκο ο οποίος είπε προς εμάς «ότι δε θέλει η τέχνη να μπλέκεται με την πολιτική» και προς το κοινό «Είμαι Ουκρανός, έχω συγγενείς στην Ουκρανία αλλά ο πόλεμος στην Ουκρανία είναι εδώ και 8 χρόνια»

Για όσους λένε διάφορα στα social media και προσπαθούν να διαμορφώσουν αρνητικό κλίμα για την παρέμβασή μας, έχουμε να πούμε ότι:

Η διοίκηση, διαλέγοντας μεριά, χρησιμοποίησε τον πόνο και την αγωνία του συναδέλφου για τους συγγενείς του στην Ουκρανία για να συνεχίσει την προσπάθεια της κυβέρνησης – που είδαμε και πρόσφατα στο Δήμο Αθηναίων όπου ζητήθηκε εκτός προγράμματος να παιχτεί ο Ουκρανικός Ύμνος – να νομιμοποιηθεί στην συνείδηση του Ελληνικού λαού η συμμετοχή της Ελλάδας στον πόλεμο της Ουκρανίας και στους Νατοϊκούς σχεδιασμούς.

Δεν έχουμε δει όμως να δείχνει την ίδια ευαισθησία εδώ και 8 χρόνια γι’ αυτά που συμβαίνουν στην Ουκρανία, ούτε παλαιότερα για την επίθεση στη Συρία, στο Ιράκ κ.α

Έχει μεγάλη ευθύνη όταν συντάσσεται με τις επιλογές του Υπουργείου, της κυβέρνησης και της ΕΕ όπου στοχοποιούνται Ρώσοι καλλιτέχνες και έργα Ρώσων συνθετών.

Χρόνια τώρα στο θέατρο συνυπάρχουμε αρμονικά με συναδέλφους Ρώσους, Ουκρανούς, Μολδαβούς κ.α Δε θα αφήσουμε σε καμιά διοίκηση και σε καμία κυβέρνηση να μας χωρίσει. Δεν τασσόμαστε με καμία πολεμική πλευρά, με καμία πολεμική προπαγάνδα μέσω του πολιτισμού.

Εμείς θα συνεχίσουμε να υπερασπιζόμαστε τις θέσεις μας. Λέμε:

• Η τέχνη πρέπει να παίρνει θέση, αλλά υπέρ των λαών και όχι να μπαίνει στην μέση ως σάκος του μποξ για τα συμφέροντα των λίγων.
• Η τέχνη πρέπει να ενώνει τους ανθρώπους και όχι να τους διχάζει.
• Δε διαλέγουμε σημαία, αλλά λαούς.
• Να σταματήσει ο πόλεμος στην Ουκρανία. Απεμπλοκή τώρα της Ελλάδας και όλων των άλλων Νατοϊκών χωρών από τον πόλεμο της Ουκρανίας.

Για το Δ.Σ. του Σ.Ε.Ε.Λ.Σ.

Ο Πρόεδρος Νεκτάριος Σαμαρτζής

Η  Γενική Γραμματέας Αθηνά Βρούβα».