Σκιές στον Άδη στην GNO TV της Εθνικής Λυρικής Σκηνής

Τετάρτη, 13/04/2022 - 19:13

Ανάθεση της Εναλλακτικής Σκηνής της ΕΛΣ
Μουσικό θέατρο για ηθοποιό και μουσικό σύνολο

Στο nationalopera.gr/GNOTV από την 1η Απριλίου έως τις 31 Ιουλίου 2022

Εισιτήρια των 5 ευρώ προπωλούνται στην ticketservices.gr & στα Ταμεία της ΕΛΣ

Μετά την επιτυχημένη παρουσίασή του στην Εναλλακτική Σκηνή της Εθνικής Λυρικής Σκηνής, το μουσικοθεατρικό έργο Σκιές στον Άδη του διακεκριμένου συνθέτη Αλέξανδρου Μούζα έρχεται στην GNO TV μέσα από τη σκηνοθετική ματιά του Θωμά Μοσχόπουλου. Το έργο μουσικού θεάτρου για ηθοποιό και μουσικό σύνολο που δημιουργήθηκε με αφορμή τον εορτασμό για τα 200 χρόνια από την Ελληνική Επανάσταση του 1821 θα είναι διαθέσιμο μέσω του nationalopera.gr/GNOTV από την 1η Απριλίου έως τις 31 Ιουλίου 2022 με ελληνικούς και αγγλικούς υπότιτλους.

Μέσα σε ένα υποβλητικό, μουσκεμένο σκηνικό που αποδίδει με γλαφυρό τρόπο την αίσθηση ενός φαντασιακού Άδη γεμάτου σκιές, προαισθήματα και αναμνήσεις, η ατμοσφαιρική μουσική του Αλέξανδρου Μούζα φλερτάρει με την κινηματογραφική αισθητική πλαισιώνοντας με μοναδικό τρόπο την απαιτητική ερμηνεία του ηθοποιού Χρήστου Λούλη. Ο τελευταίος καταθέτει με τη σειρά του μια ιδανική ανάγνωση ενός Λόρδου Μπάιρον παιγνιώδους και ποιητικού, εμμονικού και δέσμιου των παθών του αλλά και ένδοξου δημιουργού της μοίρας του. Το ενδεκαμελές μουσικό σύνολο διευθύνει ο Νίκος Βασιλείου. 

H GNO TV, η οποία αποτελεί έναν νέο άξονα προγραμματισμού της Εθνικής Λυρικής Σκηνής, δημιουργήθηκε και λειτουργεί με τη στήριξη της δωρεάς του Ιδρύματος Σταύρος Νιάρχος (ΙΣΝ) [www.SNF.org] για την ενίσχυση της καλλιτεχνικής εξωστρέφειας της Εθνικής Λυρικής Σκηνής.

Το έργο Σκιές στον Άδη αξιοποιεί αποκλειστικά αυθεντικά κείμενα του Λόρδου Μπάιρον επιλεγμένα από τις τελευταίες επιστολές του από την Ελλάδα, το ταξιδιωτικό του έργο Τσάιλντ Χάρολντ, το θεατρικό του έργο Κάιν, καθώς και ποιήματά του. Στο έργο περιγράφεται η κατάβαση του Μπάιρον, με τη μορφή του αρχετυπικού «έκπτωτου αγγέλου», στο υγρό και δυστοπικό περιβάλλον του Μεσολογγίου, σε έναν Άδη που παγιδεύει στις Σκιές του, σε ένα απόλυτα «Greek Gothic» περιβάλλον.

Ευγλωττία, χιούμορ, ενσυναίσθηση, δηκτική ειρωνεία και σωρεία από πολύτιμες βιογραφικές, ιστορικές και εθνογραφικές πληροφορίες χαρακτηρίζουν τις περίπου 3.000 (!) επιστολές του Λόρδου Μπάιρον που έχουν διασωθεί ως τις μέρες μας, κατατάσσοντάς τον, κατά ευρεία ομολογία, ανάμεσα στους σπουδαιότερους επιστολογράφους του 19ου αιώνα. Από αυτό το ατίθασο και ανεξάντλητο κειμενικό σώμα, ο επιμελητής του Κύκλου «Ωδές στον Βύρωνα», συνθέτης Αλέξανδρος Μούζας επέλεξε τις επιστολές που γράφτηκαν κατά το τελευταίο τρίμηνο της ζωής του ποιητή στο Μεσολόγγι, μαζί με αποσπάσματα από τα γραπτά, τις σκέψεις και τα ποιήματα του Μπάιρον, ως υλικό για το νέο μουσικοθεατρικό του έργο.

Οι ακάματες προσπάθειες του Μπάιρον να ενώσει τις φατρίες των αγωνιζόμενων Ελλήνων, να ενισχύσει οικονομικά την Επανάσταση, να αφυπνίσει συνειδήσεις στο εξωτερικό, να παράσχει ανθρωπιστική βοήθεια στα θύματα του πολέμου και να τακτοποιήσει τις προσωπικές του υποθέσεις προτού ο πρώιμος θάνατός του τον αναδείξει σε διεθνές σύμβολο του φιλελληνισμού και κινήσει αποφασιστικά το ενδιαφέρον των ξένων δυνάμεων για την ελληνική Εθνεγερσία αναπαρίστανται σε ένα καθηλωτικό μονόδραμα σε πρώτο πρόσωπο, που συνδυάζει τη σύγχρονη μουσική γλώσσα με την ενδελεχή ιστορική έρευνα.

Καταλυτικό ρόλο στην απόφαση για τη δομή του έργου έπαιξε μια αποστροφή σε επιστολή του Μπάιρον προς τον εκδότη Τόμας Μουρ την περίοδο της συγγραφής του Τσάιλντ Χάρολντ: «Ήμουν μισότρελος […] ανάμεσα στη μεταφυσική, τα βουνά, τις λίμνες, την άσβεστη αγάπη, τις άφατες σκέψεις και τον εφιάλτη των δικών μου παραπτωμάτων».

Η μουσική του Αλέξανδρου Μούζα λειτουργεί σχεδόν με κινηματογραφική οπτική, προσπαθώντας, με σύγχρονο τρόπο, να αναδείξει νέα μηνύματα μέσα από μια προσωπική ανάγνωση. «Δεν περιέχει μουσικά δάνεια, ούτε παραπέμπει σε μουσικές αναφορές της εποχής ή την παράδοση. Στις επιστολές, αφήνεται στον ηθοποιό σχετική ελευθερία να χειριστεί το κείμενο εντός συγκεκριμένων χρονικών πλαισίων, ενώ, στα ποιητικά κείμενα, η παρτιτούρα απαιτεί απόλυτη ακρίβεια στην εκφορά του λόγου και ο ηθοποιός αναλαμβάνει ρόλο σολίστ. Μεταξύ των μερών παρεμβάλλονται μεγάλα ορχηστρικά μέρη που λειτουργούν σχολιαστικά στη σκηνική δράση», σημειώνει ο συνθέτης.

Παράλληλα, η σκηνοθεσία του Θωμά Μοσχόπουλου αποδίδει γλαφυρά την πνιγηρή ατμόσφαιρα της ύστατης, παράτολμης περιπέτειας του ποιητή στο Μεσολόγγι, ένδοξο τελευταίο σταθμό μιας βιογραφίας μοναδικής – και πέρα για πέρα ρομαντικής.

 

Σύνοψη

Ένας «έκπτωτος άγγελος» προσγειώνεται σε ένα κάθυγρο τοπίο, σχεδόν σαν ανάμνηση από τα Φτερά του έρωτα του Βιμ Βέντερς. Είναι ο ρομαντικός ποιητής Λόρδος Μπάιρον που καταφθάνει στην Ελλάδα τον Αύγουστο του 1823. Ο ήρωας εγκλιματίζεται σταδιακά στον χώρο και τον χρόνο, και φανερώνει την «αποστολή» του στο κοινό: ήρθε για να υπηρετήσει τον αγώνα των επαναστατημένων Ελλήνων απέναντι στην Οθωμανική Αυτοκρατορία. Η κατάσταση είναι δύσκολη, γιατί οι έριδες και οι αντιμαχόμενες φατρίες επιβαρύνουν το έργο της Επανάστασης. Ο Μπάιρον, όντας πλούσιος, ευγενής, αλλά και επίσημος εκπρόσωπος του Φιλελληνικού Κομιτάτου του Λονδίνου, προσπαθεί να κρατήσει ίσες αποστάσεις και να ενισχύσει τους Έλληνες με ακριβοδίκαιο τρόπο. Αντιμέτωπος με τις εσωτερικές διαμάχες, τα ψέματα και τη φιλαργυρία των Ελλήνων, ο εξοργισμένος Μπάιρον καταφεύγει στον εσωτερικό του κόσμο, την αισθαντική αναπόληση και τον μεταφυσικό στοχασμό.

Η υψιπετής του φαντασίωση έρχεται σε σκληρή αντίθεση με την απομαγευμένη πραγματικότητα του Μεσολογγίου, όπου γίνεται δεκτός με τιμές τον Ιανουάριο του 1824. Η αποφασιστικότητά του να παραμείνει στο πλευρό των Ελλήνων ως το τέλος ενισχύεται, όσο κι αν ο νους του πολιορκείται από σκέψεις αισθηματικές, που στρέφονται γύρω από την εγκαταλελειμμένη κόρη του Άντα και την ανάμνηση του φοιτητικού του έρωτα Τζων Έντλεστον. Το πνεύμα του ταλαντεύεται ανάμεσα στην πραγματικότητα του πολέμου, την αισθηματική διέγερση και τη φιλοσοφική ανησυχία. Η υγεία του επιβαρύνεται εξαιτίας του κλίματος και των κακουχιών, όμως η ελπίδα και το ρομαντικό όραμα της λύτρωσης τον συνοδεύουν ως το τέλος. Καθώς οι ζωτικές του λειτουργίες φθίνουν, ο νους του στρέφεται ξανά προς την αγαπημένη του Ελλάδα… Εντέλει, η ψυχή αυτού του «έκπτωτου αγγέλου», γενναία ως την ύστατη στιγμή, και ο επίγειος κόσμος αποχωρίζονται – «σαν δυο ωραίοι εχθροί».

Αλέξανδρος Μούζας

Σπούδασε σύνθεση με τον Θεόδωρο Αντωνίου, ανώτερα θεωρητικά με τον Χάρη Ξανθουδάκη, ηλεκτρονική μουσική με τον Δημήτρη Καμαρωτό και ενορχήστρωση με τον Κώστα Κλάββα. Σπούδασε Διοίκηση Επιχειρήσεων στο Οικονομικό Πανεπιστήμιο Αθηνών. Ως συνθέτης ασχολείται συστηματικά με τον συνδυασμό της μουσικής με τις άλλες τέχνες (κινηματογράφος, χορός, θέατρο). Έχει δεχτεί πλήθος παραγγελιών για μουσικά έργα και σκηνικές παραγωγές από όλους τους οργανισμούς στην Ελλάδα. Ενδεικτικά αναφέρονται το μουσικό θέατρο City Lives, η μουσική για τις βωβές ταινίες Ο άνθρωπος με την κινηματογραφική μηχανή και Ανδαλουσιανός σκύλος, το μπαλέτο Trisha κ.ά.Ορχηστρικά του έργα έχουν κυκλοφορήσει διεθνώς από την εταιρεία Naxos. Υπήρξε καλλιτεχνικός διευθυντής του Φεστιβάλ Βωβού Κινηματογράφου του Ιδρύματος Μ. Κακογιάννης (2010-2018) και τουΦεστιβάλ enLIVE στην Κύπρο, και παραγωγών όπως Ξενάκης σε Α΄ πρόσωπο, Madness (Φεστιβάλ Αθηνών Επιδαύρου), Vesalii Icones, Dream (Μέγαρο Μουσικής Αθηνών) και Alternativa (Στέγη Ιδρύματος Ωνάση). Έχει σχεδιάσει τα εκπαιδευτικά προγράμματα μεγάλης κλίμακας Cam-media (2009-2015) και S-[cool]-life (2014-2015) στο Μέγαρο Μουσικής Αθηνών, ενώ υπήρξε καλλιτεχνικός διευθυντής του ελληνικού τμήματος του ευρωπαϊκού προγράμματος New Media Edge. Διδάσκει Μουσική Τεχνολογία στο Μητροπολιτικό Κολέγιο.

 

 

Ανάθεση της Εναλλακτικής Σκηνής της ΕΛΣ
Μουσικό θέατρο για ηθοποιό και μουσικό σύνολο
Κύκλος «Ωδές στον Βύρωνα»
Αλέξανδρος Μούζας
Σκιές στον Άδη
Στο nationalopera.gr/GNOTV από την 1η Απριλίου έως τις 31 Ιουλίου 2022
Σε συνεργασία με τη Βυρωνική Εταιρεία Ιεράς Πόλεως Μεσολογγίου
Στο πλαίσιο του εορτασμού των 200 ετών από την έναρξη της Ελληνικής Επανάστασης

Επιμέλεια κύκλου «Ωδές στον Βύρωνα»: Αλέξανδρος Μούζας

Σύλληψη, μουσική, επιλογή κειμένων: Αλέξανδρος Μούζας

Μουσική διεύθυνση: Νίκος Βασιλείου

Σκηνοθεσία: Θωμάς Μοσχόπουλος

Σκηνικό: Ευαγγελία Θεριανού

Κοστούμια: Μαγδαληνή Αυγερινού

Κινησιολογία: Αλέξης Φουσέκης

Σχεδιασμός φωτισμών: Νίκος Βλασόπουλος

Καλλιτεχνική συνεργάτιδα: Άννα-Μόσχα Καμπόσου

Λόρδος Μπάιρον: Χρήστος Λούλης

Συμμετέχουν οι χορευτές Χρήστος Στρινόπουλος, Δέσποινα Λαγουδάκη και ενδεκαμελές μουσικό σύνολο

_____________________________________________________________________

Για τη μετάδοση του έργου Σκιές στον Άδη στην GNO TV προπωλούνται εισιτήρια των 5 ευρώ στην www.ticketservices.gr & στα Ταμεία της ΕΛΣ (2130885700, καθημερινά 09.00-21.00)

Με το εισιτήριο των 5 ευρώ ο θεατής:

  • μπορεί να απολαύσει μέσω του nationalopera.gr/GNOTV την παράσταση στην άνεση του σπιτιού του, στον χρόνο που αυτός θα επιλέξει, από τον υπολογιστή, το ipad, την τηλεόραση ή ακόμα και το κινητό του τηλέφωνο.
  • έχει τη δυνατότητα απεριόριστων προβολών της παράστασης για διάστημα 30 ημερών από την πρώτη προβολή.
  • έχει πρόσβαση στο online πρόγραμμα της παράστασης.

H GNO TV εγκαινιάζει νέα συνδρομητικά πακέτα. Δείτε όλες τις παραγωγές της GNO TV και ανακαλύψτε τις νέες πρεμιέρες, με ακόμα χαμηλότερη χρέωση. Γνωρίστε τα Golden pass, monthly pass, family pass, opera pass στο nationalopera.gr/GNOTV.

Ιδρυτικός Δωρητής Εναλλακτικής Σκηνής & Δωρητής επετειακού προγράμματος 2021

Ίδρυμα Σταύρος Νιάρχος (ΙΣΝ) [www.SNF.org]

Το έργο «Σκιές στον Άδη» του Α. Μούζα στην Εναλλακτική Σκηνή ΕΛΣ

Τρίτη, 16/11/2021 - 20:04

27, 28 Νοεμβρίου 2021
Ώρα έναρξης: 20.30 (Κυριακή 19.30)

Εναλλακτική Σκηνή Εθνικής Λυρικής Σκηνής – ΚΠΙΣΝ

 

Μουσική διεύθυνση: Νίκος Βασιλείου

Σκηνοθεσία: Θωμάς Μοσχόπουλος

Στον ρόλο του Λόρδου Μπάιρον ο Χρήστος Λούλης

Στο πλαίσιο του εορτασμού των 200 ετών από την έναρξη της Ελληνικής Επανάστασης

Το νέο μουσικοθεατρικό έργο Σκιές στον Άδη του διακεκριμένου συνθέτη Αλέξανδρου Μούζα έρχεται σε πρώτη παρουσίαση μέσα από τη σκηνοθετική ματιά του Θωμά Μοσχόπουλου στην Εναλλακτική Σκηνή της Εθνικής Λυρικής Σκηνής στο Κέντρο Πολιτισμού Ίδρυμα Σταύρος Νιάρχος. Το έργο μουσικού θεάτρου για ηθοποιό και μουσικό σύνολο θα παρουσιαστεί για δύο μόνο παραστάσεις στις 27 και 28 Νοεμβρίου 2021, στο πλαίσιο του εορτασμού των 200 ετών από την έναρξη της Ελληνικής Επανάστασης. Το ενδεκαμελές μουσικό σύνολο διευθύνει ο Νίκος Βασιλείου, ενώ τον ρόλο του Λόρδου Μπάιρον ερμηνεύει ο Χρήστος Λούλης.

Το έργο Σκιές στον Άδη αξιοποιεί, αποκλειστικά, αυθεντικά κείμενα του Λόρδου Μπάιρον επιλεγμένα από τις τελευταίες επιστολές του από την Ελλάδα, το ταξιδιωτικό του έργο Τσάιλντ Χάρολντ, το θεατρικό του έργο Κάιν, καθώς και ποιήματά του. Στο έργο περιγράφεται η κατάβαση του Μπάιρον, με τη μορφή του αρχετυπικού «έκπτωτου αγγέλου», στο υγρό και δυστοπικό περιβάλλον του Μεσολογγίου, σε έναν Άδη που παγιδεύει στις Σκιές του, σε ένα απόλυτα «Greek Gothic» περιβάλλον.

Μέσα σε ένα υποβλητικό, μουσκεμένο σκηνικό που αποδίδει με γλαφυρό τρόπο την αίσθηση ενός φαντασιακού Άδη γεμάτου σκιές, προαισθήματα και αναμνήσεις, η ατμοσφαιρική μουσική του Αλέξανδρου Μούζα φλερτάρει με την κινηματογραφική αισθητική πλαισιώνοντας με μοναδικό τρόπο την απαιτητική ερμηνεία του ηθοποιού Χρήστου Λούλη. Ο τελευταίος καταθέτει με τη σειρά του μια ιδανική ανάγνωση ενός Λόρδου Μπάιρον παιγνιώδους και ποιητικού, εμμονικού και δέσμιου των παθών του αλλά και ένδοξου δημιουργού της μοίρας του.

Η παραγωγή υλοποιείται με τη στήριξη της δωρεάς του Ιδρύματος Σταύρος Νιάρχος (ΙΣΝ) [www.SNF.org] για τη δημιουργία του επετειακού προγράμματος της Εθνικής Λυρικής Σκηνής για τα 200 χρόνια από την Ελληνική Επανάσταση του 1821.

Το έργο Σκιές στον Άδη αποτελεί ανάθεση της Εναλλακτικής Σκηνής της ΕΛΣ και εντάσσεται στον θεματικό κύκλο «Ωδές στον Βύρωνα», ο οποίος αποδίδει φόρο τιμής στον εμβληματικό ρομαντικό ποιητή και φιλέλληνα. Τον κύκλο επιμελείται ο Αλέξανδρος Μούζας. Το έργο παρουσιάζεται σε συνεργασία με τη Βυρωνική Εταιρεία Ιεράς Πόλεως Μεσολογγίου.

Ευγλωττία, χιούμορ, ενσυναίσθηση, δηκτική ειρωνεία και σωρεία από πολύτιμες βιογραφικές, ιστορικές και εθνογραφικές πληροφορίες χαρακτηρίζουν τις περίπου 3.000 (!) επιστολές του Λόρδου Μπάιρον που έχουν διασωθεί ως τις μέρες μας, κατατάσσοντάς τον, κατά ευρεία ομολογία, ανάμεσα στους σπουδαιότερους επιστολογράφους του 19ου αιώνα. Από αυτό το ατίθασο και ανεξάντλητο κειμενικό σώμα, ο επιμελητής του Κύκλου «Ωδές στον Βύρωνα», συνθέτης Αλέξανδρος Μούζας επέλεξε τις επιστολές που γράφτηκαν κατά το τελευταίο τρίμηνο της ζωής του ποιητή στο Μεσολόγγι, μαζί με αποσπάσματα από τα γραπτά, τις σκέψεις και τα ποιήματα του Μπάιρον, ως υλικό για το νέο μουσικοθεατρικό του έργο.

Οι ακάματες προσπάθειες του Μπάιρον να ενώσει τις φατρίες των αγωνιζόμενων Ελλήνων, να ενισχύσει οικονομικά την Επανάσταση, να αφυπνίσει συνειδήσεις στο εξωτερικό, να παράσχει ανθρωπιστική βοήθεια στα θύματα του πολέμου και να τακτοποιήσει τις προσωπικές του υποθέσεις προτού ο πρώιμος θάνατός του τον αναδείξει σε διεθνές σύμβολο του φιλελληνισμού και κινήσει αποφασιστικά το ενδιαφέρον των ξένων δυνάμεων για την ελληνική Εθνεγερσία αναπαρίστανται σε ένα καθηλωτικό μονόδραμα σε πρώτο πρόσωπο, που συνδυάζει τη σύγχρονη μουσική γλώσσα με την ενδελεχή ιστορική έρευνα.

Καταλυτικό ρόλο στην απόφαση για τη δομή του έργου έπαιξε μια αποστροφή σε επιστολή του Μπάιρον προς τον εκδότη Τόμας Μουρ την περίοδο της συγγραφής του Τσάιλντ Χάρολντ: «Ήμουν μισότρελος […] ανάμεσα στη μεταφυσική, τα βουνά, τις λίμνες, την άσβεστη αγάπη, τις άφατες σκέψεις και τον εφιάλτη των δικών μου παραπτωμάτων».

Η μουσική του Αλέξανδρου Μούζα λειτουργεί σχεδόν με κινηματογραφική οπτική, προσπαθώντας, με σύγχρονο τρόπο, να αναδείξει νέα μηνύματα μέσα από μια προσωπική ανάγνωση. «Δεν περιέχει μουσικά δάνεια, ούτε παραπέμπει σε μουσικές αναφορές της εποχής ή την παράδοση. Στις επιστολές, αφήνεται στον ηθοποιό σχετική ελευθερία να χειριστεί το κείμενο εντός συγκεκριμένων χρονικών πλαισίων, ενώ, στα ποιητικά κείμενα, η παρτιτούρα απαιτεί απόλυτη ακρίβεια στην εκφορά του λόγου και ο ηθοποιός αναλαμβάνει ρόλο σολίστ. Μεταξύ των μερών παρεμβάλλονται μεγάλα ορχηστρικά μέρη που λειτουργούν σχολιαστικά στη σκηνική δράση», σημειώνει ο συνθέτης.

Παράλληλα, η σκηνοθεσία του Θωμά Μοσχόπουλου αποδίδει γλαφυρά την πνιγηρή ατμόσφαιρα της ύστατης, παράτολμης περιπέτειας του ποιητή στο Μεσολόγγι, ένδοξο τελευταίο σταθμό μιας βιογραφίας μοναδικής – και πέρα για πέρα ρομαντικής.


Σύνοψη

Ένας «έκπτωτος άγγελος» προσγειώνεται σε ένα κάθυγρο τοπίο, σχεδόν σαν ανάμνηση από τα Φτερά του έρωτα του Βιμ Βέντερς. Είναι ο ρομαντικός ποιητής Λόρδος Μπάιρον που καταφθάνει στην Ελλάδα τον Αύγουστο του 1823. Ο ήρωας εγκλιματίζεται σταδιακά στον χώρο και τον χρόνο, και φανερώνει την «αποστολή» του στο κοινό: ήρθε για να υπηρετήσει τον αγώνα των επαναστατημένων Ελλήνων απέναντι στην Οθωμανική Αυτοκρατορία. Η κατάσταση είναι δύσκολη, γιατί οι έριδες και οι αντιμαχόμενες φατρίες επιβαρύνουν το έργο της Επανάστασης. Ο Μπάιρον, όντας πλούσιος, ευγενής, αλλά και επίσημος εκπρόσωπος του Φιλελληνικού Κομιτάτου του Λονδίνου, προσπαθεί να κρατήσει ίσες αποστάσεις και να ενισχύσει τους Έλληνες με ακριβοδίκαιο τρόπο. Αντιμέτωπος με τις εσωτερικές διαμάχες, τα ψέματα και τη φιλαργυρία των Ελλήνων, ο εξοργισμένος Μπάιρον καταφεύγει στον εσωτερικό του κόσμο, την αισθαντική αναπόληση και τον μεταφυσικό στοχασμό.

Η υψιπετής του φαντασίωση έρχεται σε σκληρή αντίθεση με την απομαγευμένη πραγματικότητα του Μεσολογγίου, όπου γίνεται δεκτός με τιμές τον Ιανουάριο του 1824. Η αποφασιστικότητά του να παραμείνει στο πλευρό των Ελλήνων ως το τέλος ενισχύεται, όσο κι αν ο νους του πολιορκείται από σκέψεις αισθηματικές, που στρέφονται γύρω από την εγκαταλελειμμένη κόρη του Άντα και την ανάμνηση του φοιτητικού του έρωτα Τζων Έντλεστον. Το πνεύμα του ταλαντεύεται ανάμεσα στην πραγματικότητα του πολέμου, την αισθηματική διέγερση και τη φιλοσοφική ανησυχία. Η υγεία του επιβαρύνεται εξαιτίας του κλίματος και των κακουχιών, όμως η ελπίδα και το ρομαντικό όραμα της λύτρωσης τον συνοδεύουν ως το τέλος. Καθώς οι ζωτικές του λειτουργίες φθίνουν, ο νους του στρέφεται ξανά προς την αγαπημένη του Ελλάδα… Εντέλει, η ψυχή αυτού του «έκπτωτου αγγέλου», γενναία ως την ύστατη στιγμή, και ο επίγειος κόσμος αποχωρίζονται – «σαν δυο ωραίοι εχθροί».

Αλέξανδρος Μούζας

 

Σπούδασε σύνθεση με τον Θεόδωρο Αντωνίου, ανώτερα θεωρητικά με τον Χάρη Ξανθουδάκη, ηλεκτρονική μουσική με τον Δημήτρη Καμαρωτό και ενορχήστρωση με τον Κώστα Κλάββα. Σπούδασε Διοίκηση Επιχειρήσεων στο Οικονομικό Πανεπιστήμιο Αθηνών. Ως συνθέτης ασχολείται συστηματικά με τον συνδυασμό της μουσικής με τις άλλες τέχνες (κινηματογράφος, χορός, θέατρο). Έχει δεχτεί πλήθος παραγγελιών για μουσικά έργα και σκηνικές παραγωγές από όλους τους οργανισμούς στην Ελλάδα. Ενδεικτικά αναφέρονται το μουσικό θέατρο City Lives, η μουσική για τις βωβές ταινίες Ο άνθρωπος με την κινηματογραφική μηχανή και Ανδαλουσιανός σκύλος, το μπαλέτο Trisha κ.ά. Ορχηστρικά του έργα έχουν κυκλοφορήσει διεθνώς από την εταιρεία Naxos. Υπήρξε καλλιτεχνικός διευθυντής του Φεστιβάλ Βωβού Κινηματογράφου του Ιδρύματος Μ. Κακογιάννης (2010-2018) και του Φεστιβάλ enLIVE στην Κύπρο, και παραγωγών όπως Ξενάκης σε Α΄ πρόσωπο, Madness (Φεστιβάλ Αθηνών Επιδαύρου), Vesalii Icones, Dream (Μέγαρο Μουσικής Αθηνών) και Alternativa (Στέγη Ιδρύματος Ωνάση). Έχει σχεδιάσει τα εκπαιδευτικά προγράμματα μεγάλης κλίμακας Cam-media (2009-2015) και S-[cool]-life (2014-2015) στο Μέγαρο Μουσικής Αθηνών, ενώ υπήρξε καλλιτεχνικός διευθυντής του ελληνικού τμήματος του ευρωπαϊκού προγράμματος New Media Edge. Διδάσκει Μουσική Τεχνολογία στο Μητροπολιτικό Κολέγιο.

 

 


Πρώτη παρουσίαση • Ανάθεση της Εναλλακτικής Σκηνής της ΕΛΣ
Μουσικό θέατρο για ηθοποιό και μουσικό σύνολο
Κύκλος «Ωδές στον Βύρωνα»
Αλέξανδρος Μούζας
Σκιές στον Άδη
27, 28 Νοεμβρίου 2021
Ώρα έναρξης: 20.30 (Κυριακή 19.30)
Εναλλακτική Σκηνή Εθνικής Λυρικής Σκηνής – ΚΠΙΣΝ
Σε συνεργασία με τη Βυρωνική Εταιρεία Ιεράς Πόλεως Μεσολογγίου
Στο πλαίσιο του εορτασμού των 200 ετών από την έναρξη της Ελληνικής Επανάστασης
Επιμέλεια κύκλου «Ωδές στον Βύρωνα»: Αλέξανδρος Μούζας

Σύλληψη, μουσική, επιλογή κειμένων: Αλέξανδρος Μούζας

Μουσική διεύθυνση: Νίκος Βασιλείου

Σκηνοθεσία: Θωμάς Μοσχόπουλος

Σκηνικό: Ευαγγελία Θεριανού

Κοστούμια: Μαγδαληνή Αυγερινού

Κινησιολογία: Αλέξης Φουσέκης

Σχεδιασμός φωτισμών: Νίκος Βλασόπουλος

Καλλιτεχνική συνεργάτιδα: Άννα-Μόσχα Καμπόσου

Λόρδος Μπάιρον: Χρήστος Λούλης

Συμμετέχουν οι χορευτές Αντώνης Βαής, Δέσποινα Λαγουδάκη και ενδεκαμελές μουσικό σύνολο

_____________________________________________________________________

Τιμές εισιτηρίων: 15€, 20€

Φοιτητικό: 10€

Προπώληση: Ταμεία της ΕΛΣ στο ΚΠΙΣΝ (2130885700, καθημερινά 09.00-21.00), ticketservices.gr

Σημειώνεται ότι οι αίθουσες της ΕΛΣ στο ΚΠΙΣΝ λειτουργούν, βάσει του ΦΕΚ 4919/Β΄/24.10.2021, ως αμιγείς χώροι για εμβολιασμένους και νοσήσαντες, στο 100% της χωρητικότητάς τους (οι θεατές οφείλουν να επιδεικνύουν έγκυρο σχετικό πιστοποιητικό). Τα παιδιά έως 11 ετών θα προσκομίζουν δήλωση self-test τελευταίου 24ώρου. Τα παιδιά από 12 έως και 17 ετών μπορούν να προσκομίζουν είτε πιστοποιητικό εμβολιασμού ή νόσησης είτε βεβαίωση διαγνωστικού ελέγχου PCR ή rapid test.

 

Ιδρυτικός Δωρητής Εναλλακτικής Σκηνής & Δωρητής επετειακού προγράμματος 2021

Ίδρυμα Σταύρος Νιάρχος (ΙΣΝ) [www.SNF.org]

ΟΙ «ΟΡΝΙΘΕΣ» ΤΟΥ ΜΠΑΜΠΗ ΜΑΚΡΙΔΗ ΚΑΝΟΥΝ ΠΡΕΜΙΕΡΑ ΣΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ ΣΤΟ ΨΗΦΙΑΚΟ ΚΑΝΑΛΙ ΤΟΥ ΙΔΡΥΜΑΤΟΣ ΩΝΑΣΗ

Τετάρτη, 08/04/2020 - 16:34

12 – 15Απριλίου 2020
Πανελλήνια Πρεμιέρα:Κυριακή 12.4.2020 | 19:00


 

Μια αξέχαστη παράστασηέγινε αφορμή για ταινία. Oι «Όρνιθες (ή πώς να γίνεις πουλί)» του Μπάμπη Μακρίδηπροσγειώνονται για λίγες μέρες σε ένα μέρος που δεν υπάρχει στον χάρτη και κάνουν πανελλήνιαπρεμιέρα στις οθόνες μας από το

 

ψηφιακό κανάλι του Ιδρύματος Ωνάση.

Trailer link:https://youtu.be/1v_cyPfa4nI

«Μια ησυχία, μια τόσο γλυκιά ησυχία.

Που μας κοιτάζει στα μάτια με το ωραίο της πρόσωπο – και μας χαμογελά.

Πόσο την αγαπώ την ησυχία.

Ακούστε.»

-Αριστοφάνης, «Όρνιθες»

Μένουμε μέσα, αλλά το Ίδρυμα Ωνάση μάς ανοίγει ένα παράθυρο στον κινηματογράφο και φέρνει στις οθόνες μας μια ταινία σε πανελλήνια πρεμιέρα, πριν καν προβληθεί στις αίθουσες.Η ταινία«Όρνιθες (ή πώς να γίνεις πουλί)»του Μπάμπη Μακρίδη, η πρώτη κινηματογραφική ταινία σε παραγωγή του Ιδρύματος Ωνάση, «σπάει το αβγό της» και μετά την παγκόσμια πρεμιέρα της στο Διεθνές Φεστιβάλ Κινηματογράφου του Ρότερνταμ, κάνει μια επίδειξη ελευθερίας, σαν αυτή που μόνο τα πουλιά μπορούν να βιώσουν. Την Κυριακή 12 Απριλίου στις 19:00 προσγειώνεται στο ψηφιακό κανάλι του Ιδρύματος Ωνάση και «φωλιάζει» εκεί έως την Τετάρτη 15 Απριλίου στις 19:00, προτού της επιτραπεί να ταξιδέψει και πάλι σε φεστιβάλ ανά τον κόσμο. Μετά το τέλος της ταινίας, όπως συνηθίζεται στις φεστιβαλικές προβολές, ο σκηνοθέτης της ταινίας, Μπάμπης Μακρίδης, σας περιμένει για ένα ψηφιακό live Q&A. Μείνετε συντονισμένοι στην ψηφιακή αίθουσα του καναλιού και μάθετε τα πάντα για την ταινία που θα παρακολουθήσετε πρώτοι στην Ελλάδα.

Οι «Όρνιθες (ή πώς να γίνεις πουλί)»είναι μια υβριδική ταινία, στα όρια του ντοκιμαντέρ, της μυθοπλασίας και της πολιτικής φαντασίας. Και μέσα στο ελεύθερο πνεύμα της, δεν μπορούσε παρά να γίνει και η πρώτη ελληνική ταινία που κάνει πρεμιέρα όχι στις αίθουσες, που είναι ο φυσικός της χώρος, αλλά στο YouTube. Οι «Όρνιθες»του κινηματογραφιστή Μπάμπη Μακρίδη –δημιουργού του “L” (Sundance Film Festival 2012) και του «Οίκτου» (“Pity”, Sundance Film Festival 2018, Βραβείο Καλύτερης Ταινίας της Ελληνικής Ακαδημίας Κινηματογράφου 2019)–είναι μια ταινία για την πτήση και την πτώση, για την ανθρώπινη ανάγκη να πετάμε, για τον φόβο του ύψους, τον ίλιγγο, την ουτοπία, την ελευθερία, τους θεούς και τον άνθρωπο.

Η ταινία εμπνέεται από τον αρχετυπικό μύθο του Αριστοφάνη και των «Ορνίθων», την παράσταση του Νίκου Καραθάνου και τους συντελεστές της,κινηματογραφώντας τους εκτός σκηνής, σε πραγματικούς χώρους και φυσικά τοπία – από τα λιβάδια ηφαιστειακής λάβας στην Ισλανδία έως τα υψίπεδα της Παταγονίας και από την Times Square έως τις πυραμίδες της Αιγύπτου. Τα πάντα συμβαίνουν σε ένα σύμπαν ρευστής «καθημερινότητας», ανάμεσα σε ανθρώπους του θεάτρου, ορνιθολόγους και θυμόσοφους ερημίτες, που –όλοι τους– ονειρεύονται πως πετούν.

Ένα φιλμ-εγχειρίδιο φυγής, μια ταινία για την παρατήρηση των πουλιών, όπου τα πουλιά είναι στην πραγματικότητα άνθρωποι.

Ανοίξτε το παράθυρο, δείτε μια κινηματογραφική πρεμιέρα στο https://www.youtube.com/onassisfoundationchannel και ονειρευτείτε ότι πετάτε.

Συντελεστές

Σενάριο & Σκηνοθεσία: Μπάμπης Μακρίδης

Διεύθυνση Παραγωγής: Ισαβέλλα Αλωπούδη

Διεύθυνση Φωτογραφίας: Κωνσταντίνος Κουκουλιός

Ήχος: Λέανδρος Ντούνης, Στέφανος Ευθυμίου

Μοντάζ: Μάριος Κλεφτάκης

Μουσική: The Little Thieves

Μουσική Παράστασης: Άγγελος Τριανταφύλλου

Οργάνωση Παραγωγής: Αμάντα Λιβανού

Εμφανίζονται: Αλεξάνδρα Αϊδίνη, Μαρία Διακοπαναγιώτου, Βασιλική Δρίβα, Νίκος Καραθάνος, Έμιλυ Κολιανδρή, Γιάννης Κότσιφας, Έκτορας Λιάτσος, Χρήστος Λούλης, Γρηγορία Μεθενίτη, Κώστας Μπερικόπουλος, Κωνσταντίνος Μπιμπής, Στράτος Παπαδάκης, Άγγελος Παπαδημητρίου, Φοίβος Ριμένας, Μιχάλης Σαράντης, Γιάννης Σεβδικαλής, Άρης Σερβετάλης, Έλενα Τοπαλίδου, Μαρίσσα Τριανταφυλλίδου, Χάρης Φραγκούλης, Γαλήνη Χατζηπασχάλη

Παραγωγή: Ίδρυμα Ωνάση / Με τη συνεργασία της Neda Film

Βασισμένο στους Όρνιθες του Αριστοφάνη,σε θεατρική διασκευήΓιάννη Αστερή και Νίκου Καραθάνου

ΔιεθνείςΠωλήσεις: New Europe Film Sales

Διαβάστε περισσότερα

Η παραγωγή της ταινίας, με τη συνεργασία της NedaFilm της Αμάντας Λιβανού, ξεκίνησε τον Μάρτιο του 2018. Τα βασικά γυρίσματα πραγματοποιήθηκαν στην Ελλάδα, τις ΗΠΑ (Νέα Υόρκη), την Ισλανδία (Ρέικιαβικ και ενδοχώρα) και την Αργεντινή (Παταγονία), ενώ λίγα γυρίσματα έγιναν και στις Γαλλικές Άλπεις, το Κάιρο, το Ρίο ντε Τζανέιρο και το Βελιγράδι.

Η ταινία έχει ήδη πάρει μέρος στο WorkinProgress του φεστιβάλ LesArcs, τον Δεκέμβριο του 2018, όπου προβλήθηκεένα 8λεπτο απόσπασμά της.

Η ταινία παρουσιάστηκε σε παγκόσμια πρεμιέρα στις 28 Ιανουαρίου 2020 στο Τμήμα Voice του Διεθνούς Φεστιβάλ Κινηματογράφου του Ρότερνταμ (προβολές έως και 1η Φεβρουαρίου 2020).

Η ελληνική πρεμιέρα της ταινίας είχε προγραμματιστεί να γίνει στο διεθνές πρόγραμμα Film Forward του Φεστιβάλ Ντοκιμαντέρ Θεσσαλονίκης τον Μάρτιο του 2020, αλλά το φεστιβάλ αναβλήθηκε λόγω του κορωνοϊού.

Η ταινία συνοδεύει τη θεατρική παράσταση Όρνιθες, σε σκηνοθεσία του Νίκου Καραθάνου, όπου παίζεται. Η παραγωγή της Στέγης του Ιδρύματος Ωνάση έκανε πρεμιέρα στην Επίδαυρο τον Αύγουστο του 2016, κατέκτησε τη Νέα Υόρκη τον Μάιο του 2018, όπου παρουσιάστηκε στον κανονικό προγραμματισμό του St. Ann’s Warehouse στο Μπρούκλιν, ενώ πρόσφαταταξίδεψε στο Σαντιάγο της Χιλής, στο πλαίσιο του διεθνούς φεστιβάλ SantiagoaMil (17-20 Ιανουαρίου 2020).

Λίγα λόγια για τον σκηνοθέτη

Ο Μπάμπης Μακρίδης γεννήθηκε στην Καστοριά. Αποφοίτησε από τη Σχολή Κινηματογράφου Σταυράκου. Το 2005, η πρώτη μικρού μήκους ταινία του, «Ο Τελευταίος Φακίρης», απέσπασε το βραβείο καλύτερου πρωτοεμφανιζόμενου σκηνοθέτη στο Φεστιβάλ Ταινιών Μικρού Μήκους της Δράμας. Το “L”, η πρώτη μεγάλου μήκους ταινία του, συμμετείχε σε μερικά από τα σημαντικότερα κινηματογραφικά φεστιβάλ του πλανήτη, όπως στο Sundance, στο Ρότερνταμ και στο Κάρλοβι Βάρι, ενώ κέρδισε το Μεγάλο Βραβείο στο MolodistFilmFestival στο Κίεβο. Ακολούθησε ο «Οίκτος», που έκανε επίσης παγκόσμια πρεμιέρα στο Διεθνές Φεστιβάλ Κινηματογράφου Sundance 2018, στο τμήμα WorldCinemaDramaticCompetition. Η ταινία συνέχισε τη φεστιβαλική πορεία της με ευρωπαϊκή πρεμιέρα στο Φεστιβάλ του Ρότερνταμ και, κατόπιν, προβλήθηκε σε πολλά άλλα σημαντικά κινηματογραφικά φεστιβάλ ανά τον κόσμο, όπου κέρδισε αρκετά βραβεία (καλύτερης ταινίας, σκηνοθεσίας, α΄ ανδρικού ρόλου). 

 

Ψηφιακό κανάλι Ιδρύματος Ωνάση

Το ψηφιακό κανάλι του Ιδρύματος Ωνάση εκπέμπει και μοιράζεται στιγμές, εικόνες, συζητήσεις, ήχους, συναισθήματα. Sold-out παραστάσεις, podcasts, εκπαιδευτικά προγράμματα, virtual κινηματογραφικές πρεμιέρες, online μαθήματα, secret συναυλίες. Μια Στέγη σε κάθε σπίτι, σε ένα σημείο που δεν υπάρχει στον χάρτη, για να διασκεδάζει, να επιμορφώνει, να ενώνει, να ανοίγει συζητήσεις. Κάθε μέρα υπάρχει κάτι διαφορετικό, διαθέσιμο χωρίς αντίτιμο ή χρονικό περιορισμό.

Fb page: https://www.facebook.com/birdsthemovie/

https://www.onassis.org/el/news/national-movie-premiere-birds-or-how-to-be-one-by-babis-makridis

 

 

Έξι τελευταίες παραστάσεις για τον "Χορό της Φωτιάς" του Άρη Μπινιάρη στο Δημοτικό θέατρο Πειραιά

Δευτέρα, 30/12/2019 - 18:35
Ο ΧΟΡΟΣ ΤΗΣ ΦΩΤΙΑΣ
ΜΙΑ ΠΑΡΑΣΤΑΣΗ ΓΙΑ ΤΟΝ ΠΟΝΤΟ
 
ΣΚΗΝΟΘΕΣΙΑ: ΑΡΗΣ ΜΠΙΝΙΑΡΗΣ
 
6 ΤΕΛΕΥΤΑΙΕΣ ΠΑΡΑΣΤΑΣΕΙΣ έως 5 ΙΑΝΟΥΑΡΙΟΥ
 
Τι απέγιναν όσοι είχαν μέσα τους το σπέρμα  της ζωής;
 
Ο Άρης Μπινιάρης γράφει και σκηνοθετεί μια παράσταση ενθύμησης μέσα από τη μουσική, την κίνηση και την αναπαράσταση. Ο αγώνας αντίστασης, απέναντι στην καταστροφική επέλαση του ολοκληρωτισμού, στην περιοχή του Πόντου στις αρχές του 20ού αιώνα, στέκεται η αφορμή. Αφορμή για να εστιάσουμε στις γονιμικές ιδιότητες ενός λαού, που εγείρεται και μάχεται ενάντια στις δυνάμεις, που αρνούνται τη ζωή.
 
Μέσα από κείμενα της εποχής, επιστολογραφία, άρθρα εφημερίδων και μαρτυρίες αποδίδει ανάγλυφα ως πανανθρώπινο σύμβολο, τον διαχρονικό αγώνα για τη μετάβαση από μια κατάσταση σκλαβιάς προς έναν ορίζοντα απελευθέρωσης.
Μουσική και λόγος συνυπάρχουν και με όχημα τη θεατρική δράση, ανάγουν τα γεγονότα, τον τόπο και τον χρόνο, στο υπαρξιακό και ψυχικό πεδίο των ανθρώπων, εκεί που απηχεί, ολόθυμα, η επιθυμία για τη ζωή και τη δημιουργία.
 
Ταυτότητα παράστασης:
Σκηνοθεσία- κείμενο-δραματουργία: Άρης Μπινιάρης
Κοστούμια: Ματίνα Μέγκλα
Σκηνικά: Κωστής Καραντάνης
Μουσική: Φώτης Σιώτας
Φωτισμοί: Στέλλα Κάλτσου
Διεύθυνση παραγωγής: Κατερίνα Διακουμοπούλου
Βοηθός σκηνοθέτη: Δώρα Ξαγοράρη
Video artist: Γιώργος Δασκαλόπουλος
Hair & make-up artist: Άννα- Μαρία Προκοπίδου
Βοηθός ενδυματολόγου: Νικόλ Κώτσια
 
Φωτογραφίες: Κωστής Σωχωρίτης 

Ηθοποιοί:
Χρήστος Λούλης
Ιωάννα Παππά
Δώρα Ξαγοράρη
Λεωνή Ξεροβάσιλα 
Κώστας Σεβδαλής
Γρηγορία Μεθενίτη
Ελένη Μπούκλη
Κατερίνα Δημάτη
Μάνος Πετράκης
Νίκος Τσολερίδης
Ορέστης Χαλκιάς
 
Μουσικοί:
Μιχάλης Βρέττας: βιολί
Νίκος Μαγνήσαλης: κρουστά
Νίκος Παπαϊωάννου: τσέλο
 

Τελευταίες παραστάσεις:
Τετάρτη 1/1: 20.30
Πέμπτη 2/1: 20.30
Παρασκευή 3/1: 20.30
Σάββατο 4/1: 18.00 & 21.00
Κυριακή 5/1: 19.00
 
Τιμές εισιτηρίων:
Διακεκριμένη: 30 €- Φοιτητικό-Ανέργων: 25 €  | Α’ Ζώνη: 25 € – Φοιτητικό-Ανέργων: 20 € | B’ Ζώνη: 20 € – Φοιτητικό-Ανέργων: 15 € | Γ’ Ζώνη: 15 € – Φοιτητικό-Ανέργων: 10 €
 
Προπώληση εισιτηρίων: ταμείο Δημοτικού Θεάτρου Πειραιά : 210 4143 310,
www.viva.gr, 2109213310
https://www.viva.gr/tickets/theatre/dhmotiko-theatro-peiraia/o-xoros-ths-fwtias/
https://www.ticketservices.gr/event/o-xoros-tis-fotias/?lang=el
 
Ώρες Ταμείου Δημοτικού Θεάτρου Πειραιά:
Δευτέρα: ΑΡΓΕΙ
Τρίτη έως Παρασκευή: 10.00 – 14.00 και 18:00 – 21:00
Σάββατο: 16.00 – 21.00
Κυριακή: 16.00 – 20:00

ΘΕΑΤΡΟ ΣΤΗ ΣΤΕΓΗ - ΟΡΝΙΘΕΣ του Αριστοφάνη

Τετάρτη, 18/12/2019 - 19:32

29-30 Δεκεμβρίου 2019 | ΚΕΝΤΡΙΚΗ ΣΚΗΝΗ | Κυριακή 12:00, Δευτέρα 17:00

 

«Kαι σεις παιδιά του έρωτα να γίνετε, να βγάλετε φτερά, να τα ξαναγαπήσετε όλα».

Οι Όρνιθες σε σκηνοθεσία Νίκου Καραθάνου, λίγο πριν πετάξουν με προορισμό τη Χιλή και το μεγαλύτερο φεστιβάλ της Λατινικής Αμερικής, καταλαμβάνουν για δύο μέρες την Κεντρική Σκηνή της Στέγης, σε μια σύμπραξη Ελλήνων και Βραζιλιάνων ηθοποιών.

 

Αυτή η παράσταση ποτέ δεν ήταν απλώς μια παράσταση. Έμοιαζε, πάντα, με το σκηνικό της: ένα πλωτό νησί, κάπου μεταξύ ελληνικής αμμουδιάς και Αμαζονίου, γεμάτο πεύκα και τροπική βλάστηση, το οποίο ταξιδεύει πέρα από τόπους και χρόνους, εθνικά σύνορα, πολιτείες και πολιτεύματα. Μετά την πρεμιέρα στην Επίδαυρο, το 2016, οι Όρνιθες του Αριστοφάνη σε σκηνοθεσία Νίκου Καραθάνου πέταξαν έως το St. Ann’s Warehouse του Μπρούκλιν, όπου και συνέβη το πρωτοφανές: μια ελληνική παραγωγή ανακηρύχτηκε από το Vulture του “New York Magazine” στις δέκα καλύτερες του 2018.

Τώρα, ανανεωμένη στο έπακρο, εξελίσσεται για άλλη μια φορά, και με μια ταινία του Μπάμπη Μακρίδη –εμπνευσμένη από αυτήν– και ένα εκπαιδευτικό πρόγραμμα να τη συνοδεύει. Οι Όρνιθες ενώνουν τη βραζιλιάνικη ομάδα χορού Passinho Carioca, από τις φαβέλες του Ρίο, με τους Νίκο Καραθάνο, Χρήστο Λούλη, Βασιλική Δρίβα, Έκτορα Λιάτσο, Κώστα Μπερικόπουλο, Κωνσταντίνο Μπιμπή, Amalia Bennett, Γιάννη Σεβδικαλή, Άγγελο Τριανταφύλλου, να περιστοιχίζονται πλέον από τους Αμαλία Μουτούση, Στεφανία Γουλιώτη, Θανάση Αλευρά, Κλέλια Ρένεση και Μάρθα Φριντζήλα και φυσικά, τους μουσικούς επί σκηνής.

Για δύο μόνο μέρες, στις 29 και 30 Δεκεμβρίου, στην Κεντρική Σκηνή της Στέγης παρουσιάζεται η νέα εκδοχή της παράστασης που έλαβε αποθεωτικές κριτικές και στην άλλη πλευρά του Ατλαντικού: «Θέαμα και ήχος που δεν υπάρχει πουθενά αλλού στη Νέα Υόρκη» (New York Times), «Ένα εορταστικό, σαρωτικό καρναβάλι των αισθήσεων» (Vulture), τόσο φρέσκια, τόσο καίρια και τόσο επίκαιρη σαν να γράφτηκε σήμερα (Theater Pizzazz), τόσο ελληνικό που γίνεται καθολικό (Exeunt Magazine).

Επόμενος σταθμός για τους ελληνοβραζιλιάνικους Όρνιθες, αμέσως μετά την Αθήνα και τη Στέγη, είναι το διεθνές φεστιβάλ της Λατινικής Αμερικής στη Χιλή, Santiago a Mil, κατόπιν επίσημης πρόσκλησης και, μάλιστα, διπλής. Γιατί η παράσταση θα παιχτεί σε ένα από τα εμβληματικά θέατρα του Σαντιάγο, στο Teatro Municipal de las Condes, και το εκπαιδευτικό πρόγραμμα που τη συνοδεύει θα παρουσιαστεί σε έναν ανοιχτό χώρο, έξω από την πρωτεύουσα, με ελεύθερη είσοδο για τους κατοίκους των γειτονικών κοινοτήτων, σε μια πόλη που «βράζει» λόγω της κοινωνικής κρίσης που οδήγησε σε συγκρούσεις που κρατούν εδώ και σχεδόν δύο μήνες. Το νόημα της παράστασης των Ορνίθων, μακριά από τείχη και εχθρότητες, δεν μπορεί παρά να είναι οικουμενικό και απαραίτητο στη Χιλή το 2020.

Αυτή είναι, εξάλλου, η φιλοσοφία του περίφημου φεστιβάλ που, εδώ και 25 χρόνια, από το 1994, έχει παρουσιάσει 1.065 θεάματα από τη Χιλή και περίπου 500 από άλλες 25 χώρες του κόσμου, μπροστά σε 11.825.830 θεατές, τόσο στο Σαντιάγο όσο και σε 15 ακόμη πόλεις, κοινότητες και γειτονιές της Χιλής. Μεταξύ άλλων καλλιτεχνών, έχουν παρουσιάσει εκεί τα έργα τους οι Pina Bausch, Ariane Mnouchkine, Royal de Luxe, Robert Wilson, Christoph Marthaler, Jan Fabre, Krystian Lupa, Ivo van Hove, Romeo Castellucci, Lemi Ponifasio και Thomas Ostermeier.

 

Συντελεστές

Μετάφραση: Γιάννης Αστερής 

Σκηνοθεσία: Νίκος Καραθάνος 

Διασκευή: Νίκος Καραθάνος, Γιάννης Αστερής

Σκηνικά & Κοστούμια: Έλλη Παπαγεωργακοπούλου 

Μουσική: Άγγελος Τριανταφύλλου

Φωτισμοί: Σίμος Σαρκετζής

Κίνηση: Amalia Bennett

 

Ερμηνεύουν: Douglas Alves de Paula, Θανάσης Αλευράς, Στεφανία Γουλιώτη, Βασιλική Δρίβα, Νίκος Καραθάνος, Έκτορας Λιάτσος, Χρήστος Λούλης, Αμαλία Μουτούση, Amalia Bennett, Κώστας Μπερικόπουλος, Κωνσταντίνος Μπιμπής, Tuany Nascimento, VN Dançarino Brabo, André Oliveira DB, Marlon Brando de Oliveira Santos, Κλέλια Ρένεση, Γιάννης Σεβδικαλής, Άγγελος Τριανταφύλλου, Μάρθα Φριντζήλα

 

Παίζουν ζωντανά οι μουσικοί: Σοφία Ευκλείδου, Μιχάλης Καταχανάς, Δημήτρης Κλωνής, Βασίλης Παναγιωτόπουλος, Δημήτρης Τίγκας, Άγγελος Τριανταφύλλου

 

Βοηθός Σκηνοθέτις: Μαρίσσα Τριανταφυλλίδου 

Βοηθός Σκηνοθέτη: Ιωάννα Μπιτούνη

Βοηθός Σκηνογράφου: Μυρτώ Λάμπρου

Ηχολήπτης Παράστασης: Κωστής Παυλόπουλος

Βοηθός Παραγωγής: Τζέλα Χριστοπούλου

Hair Design: Χρόνης Τζήμος 

Μακιγιάζ: Αλεξάνδρα Μυτά

Υπεύθυνος Σκηνής: Γιάννης Κρητικός

Κατασκευή Δέντρων: Σωκράτης Παπαδόπουλος

Κατασκευή Σκηνικού: Lazaridis Scenic Studio, Σωκράτης Παπαδόπουλος

Ειδικές Κατασκευές Κοστουμιών: Δέσποινα Μακαρούνη, Σωκράτης Παπαδόπουλος

Μετάφραση στα αγγλικά: Ορφέας Απέργης

Εκτέλεση Παραγωγής: POLYPLANITY Productions Γιολάντα Μαρκοπούλου & Βίκυ Στρατάκη

Μια παραγωγή της Στέγης του Ιδρύματος Ωνάση

 

Διαβάστε περισσότερα

O Νίκος Καραθάνος ταξίδεψε ως Onassis Fellow την άνοιξη του 2019 στον «ουτοπικό» τόπο όπου ο ίδιος είχε τοποθετήσει τους Όρνιθες του Αριστοφάνη. Ταξιδεύοντας από την Αργεντινή μέχρι τη Χιλή και από την Παταγονία μέχρι τη Βραζιλία, ο Καραθάνος γνώρισε στις φαβέλες του Ρίο την ομάδα χορού Passinho Carioca, που συμμετέχει στην ανανεωμένη παράσταση.


Διερευνητικό ταξίδι όσο και εμπειρία ζωής, το fellowship του Καραθάνου ίσως συνοψίζεται στα λόγια του ίδιου: «Κάποια στιγμή, συναντήθηκα με το Passinho Carioca, μια ομάδα χορού οργανωμένη από νέους καλλιτέχνες που ζουν στις φαβέλες του Ρίο. Η ορμή, η ομορφιά, η αγάπη τους για τη ζωή και την τέχνη τους “καρφώθηκε” στο μυαλό μου... Γενικότερα, το Ρίο μοιάζει να μη χρειάζεται το θέατρο, γιατί είναι το ίδιο το πιο τρυφερό και σκληρό θέατρο κάθε ώρα της ημέρας... Μάλλον εμείς χρειαζόμαστε το Ρίο για να κάνουμε θέατρο».

Η βραζιλιάνικη ομάδα χορού Passinho Carioca εδρεύει στο Ρίο. Passinho στα βραζιλιάνικα πορτογαλικά, σημαίνει «μικρό βήμα», αλλά η λέξη είναι συνδεδεμένη πλέον με έναν χορό που χαρακτηρίζεται από γρήγορες κινήσεις των ποδιών σε συνδυασμό με έντονα σπασίματα της μέσης. Συνδυάζει στοιχεία από το ιδίωμα baile funk της Βραζιλίας, το breakdance, το frevo, αλλά και την capoeira, τη samba και άλλα παραδοσιακά χορευτικά είδη. Είναι ένα χορευτικό στυλ που σε μεγάλο βαθμό στηρίζεται στον αυτοσχεδιασμό. Το πασίνιου εμφανίστηκε στις αρχές της περασμένης δεκαετίας στη χορευτική σκηνή του Ρίο και παρέμεινε σχετικά άγνωστο για κάποια χρόνια, κρυμμένο μυστικό των πάρτυ στις φαβέλες, που περιλάμβαναν και διαγωνισμούς, χάρη στους οποίους οι χορευτές έχτιζαν τη φήμη τους σε τοπικό επίπεδο. Η ένταξη του πασίνιου στην τελετή έναρξης των Ολυμπιακών Αγώνων του Ρίο επιβεβαίωσε την αποδοχή του ως μέρους της πολιτισμικής ταυτότητας της Βραζιλίας. Το γκρουπ Passinho Carioca αποτελεί σημαντικό συστατικό της σκηνής αυτής και συμμετέχει σε πρότζεκτ που στηρίζουν την κοινότητα και τη νεολαία, ενώ παράλληλα προωθούν την αποστιγματοποίηση της έκφρασης των νέων ανδρών και γυναικών μέσα από τον χορό.

Η βραζιλιάνικη ομάδα χορού έκανε ήδη εργαστήριο στη Στέγη για επαγγελματίες χορευτές, σε επιμέλεια του Διευθυντή της ομάδας Χορού & του κοινωνικού πρότζεκτ Passinho Carioca, Thiago De Paula. Λόγω του αστικού χαρακτήρα του πασίνιου, το εργαστήριο απευθυνόταν σε επαγγελματίες και νέους χορευτές που πειραματίζονται στην Αθήνα με αντίστοιχα, μοντέρνα, αστικά χορευτικά είδη (breakdance, hip hop κ.λπ.) και διατηρούν μια προσέγγιση καινοτόμα και διακαλλιτεχνική στην πρακτική τους. Στόχος του εργαστηρίου, μέσα από την πολιτιστική ζύμωση και την ανάμειξη των χορευτικών ειδών, ήταν η εξοικείωση των συμμετεχόντων με νέους τρόπους σωματικής και χορευτικής έκφρασης, τους οποίους θα ενσωματώσουν στη μελλοντική δουλειά τους.

 

Την παράσταση συνοδεύει, όπου παρουσιάζεται, στη Στέγη αλλά και στο εξωτερικό, το εκπαιδευτικό πρόγραμμα Νεφελοκοκκυγία; που εμπνέεται από τους Όρνιθες του Καραθάνου και προσκαλεί τους συμμετέχοντες να αναστοχαστούν και να μοιραστούν με την ομάδα και την κάθε κοινότητα τις απόψεις και τις σκέψεις τους για έννοιες, όπως η ουτοπία, η συνύπαρξη, η ορατότητα και η κοινή ζωή σήμερα. Το πρόγραμμα βασίζεται στην εμπειρία της Γιολάντας Μαρκοπούλου σε καλλιτεχνικά εργαστήρια με ευάλωτους πληθυσμούς, στα οποία συνυπάρχουν στοιχεία τεκμηρίωσης και μυθοπλασίας, με αφετηρία τη βιογραφία των συμμετεχόντων. Η σκηνοθέτις Γιολάντα Μαρκοπούλου, ο συνθέτης Άγγελος Τριανταφύλλου, η χορογράφος Αμάλια Μπένετ και μέλη της βραζιλιάνικης ομάδας Passinho Carioca ενθαρρύνουν τον αυτοσχεδιασμό μέσα από τη μουσική, την κίνηση και τον χορό. Σύντομες συνεντεύξεις-βιωματικές αφηγήσεις, με τη μορφή ομαδικών δραστηριοτήτων και παιχνιδιών εντός του εργαστηρίου, δημιουργούν έναν ασφαλή χώρο για όλους, ώστε να απαντηθούν τα διαχρονικά και οικουμενικά ερωτήματα για τη δυνατότητα ύπαρξης της «Νεφελοκοκκυγίας», αυτής της ιδεατής πόλης σύμφωνα με τον Αριστοφάνη. Το εργαστήριο καταλήγει σε μια δημόσια, ανοιχτή περφόρμανς, την οποία συνδιαμορφώνουν οι συμμετέχοντες μέσα από την απελευθερωτική δύναμη και τη διονυσιακή ατμόσφαιρα της μουσικής και του χορού.

Η βραζιλιάνα Tuany Nascimento, που παίρνει μέρος στην ανανεωμένη παράσταση, διδάσκει μπαλέτο σε παιδιά στις φαβέλες και έχει βραβευτεί πολλές φορές για την κοινωνική της προσφορά.

Ο Αριστοφάνης έλαβε το δεύτερο βραβείο στα Μεγάλα Διονύσια του 414 π.Χ. με τους Όρνιθες, που θεωρείται από κορυφαίους μελετητές το καλύτερο από τα σωζόμενα έργα του. Το έργο είναι γραμμένο σε μια εποχή όπου η ειρήνη δοκιμαζόταν σκληρά (Νικίειος ειρήνη), ενώ η επιχείρηση στη Σικελία ήταν σε εξέλιξη και την πολιτική κατάσταση της Αθήνας διαχειρίζονταν ακατάλληλα πρόσωπα.

Το έργο αφηγείται την ιστορία δύο φίλων, του Πεισθέταιρου και του Ευελπίδη, που εγκαταλείπουν την πόλη τους, την Αθήνα, για να αναζητήσουν μια νέα πολιτεία. Και τη βρίσκουν στη χώρα των πουλιών, που την ονομάζουν «Νεφελοκοκκυγία». Τα πουλιά δέχονται τους δύο ξένους, τους δίνουν φτερά και όλοι μαζί ρίχνονται με ενθουσιασμό στην ανοικοδόμηση ενός τείχους στους αιθέρες, που αποκόπτει την επικοινωνία ανάμεσα στους θεούς και τους ανθρώπους. Η ευδαιμονία της νέας πολιτείας στηρίζεται σε αυτή την πρωτόγνωρη ιδέα. Φαντασία και πραγματικότητα, άνθρωποι, θεοί και ζώα μπλέκονται μοναδικά σε έναν κόσμο που έχει τη σοβαρότητα του παιχνιδιού, τη ρευστότητα του ονείρου και τη γλυκιά μελαγχολία της ζωής.

Πληροφορίες

Στέγη Ιδρύματος Ωνάση

Συγγρού 107

29-30 Δεκεμβρίου 2019

Κεντρική Σκηνή

Κυριακή 12:00, Δευτέρα 17:00

 

Διάρκεια παράστασης: 120 λεπτά (χωρίς διάλειμμα)

 

Εισιτήρια

Έναρξη γενικής προπώλησης: 6 ΔΕΚ 2019, 17:00

Κανονικό: 7, 15, 25, 35, 40 €

Μειωμένο, Φίλος, Παρέα 5-9 άτομα: 12, 20, 30, 35 €

Παρέα 10+ άτομα: 10, 18, 28, 32 €

Κάτοικος Γειτονιάς: 7 €

Ανεργίας, ΑμεΑ: 5 €

Συνοδός ΑμεΑ: 7, 10€

 

Ομαδικές κρατήσεις στο groupsales@onassis.org

 


https://www.onassis.org/el/whats-on/the-birds-by-aristophanes

 

“ΝΕΦΕΛΕΣ” του Αριστοφάνη σε σκηνοθεσία ΔΗΜΗΤΡΗ ΚΑΡΑΝΤΖΑ στο Ηρώδειο

Πέμπτη, 08/08/2019 - 15:37

«ΝΕΦΕΛΕΣ» του Αριστοφάνη

σε σκηνοθεσία ΔΗΜΗΤΡΗ ΚΑΡΑΝΤΖΑ

Ηρώδειο 6 Σεπτεμβρίου 

και παραστάσεις στην Αθήνα 

 

DOWNLOAD LINK για φωτογραφίες ΠΑΡΑΣΤΑΣΗΣ:
https://drive.google.com/folderview?id=12b_V3cdqbgIt91ZsuGjhMNwNlV4Sq3u2

DOWNLOAD LINK για φωτογραφίες:

https://drive.google.com/open?id=1NNDDhEUj_Oiq5aAiwEaJlvkcgbjGbfnv

 

                                                ΤΟ ΤΡΕΙΛΕΡ για τις παραστάσεις στην  ΑΘΗΝΑ

                         https://youtu.be/8EaVjIkaNZc

 

                                                            ΔΕΙΤΕ ΤΟ πρώτο ΤΡΕΙΛΕΡ:

                                                      https://youtu.be/ZqPFqL-pPz0

                       

 

Μετά τις θριαμβευτικές παραστάσεις στο αρχαίο θέατρο της Επιδαύρου που παρακολούθησαν περισσότεροι από 15000 θεατές, η αριστοτεχνική κωμωδία “Νεφέλες” του Αριστοφάνη, σε σκηνοθεσία Δημήτρη Καραντζά και  μετάφραση Γιάννη Αστερή, ολοκλήρωσαν τη περιοδεία τους στα μεγάλα φεστιβάλ της Ελλάδας. 

 

Στην Αθήνα οι  “Νεφέλες” του Αριστοφάνη, επιστρέφουν στον φυσικό τους χώρο, κάτω από τον ιερό βράχο της Ακρόπολης , στο Ηρώδειο ,στις 6 Σεπτεμβρίου.

 Από τα τέλη Αυγούστου σειρά της Αττικής να απολαύσει την πιο πολυσυζητημένη  παράσταση του καλοκαιριού: Βεάκειο (28/8), Βριλήσσια (4/9), Παπάγου  (5/9), Πετρούπολη (7/9), Ηλιούπολη (8/9) και στον Βύρωνα (10/9). 

 

Ο Δημήτρης Καραντζάς καταπιάνεται για πρώτη φορά με το αριστοφανικό έργο και με τη σύμπραξη πολύ σημαντικών ηθοποιών (Γιώργος Γάλλος, Νίκος Καραθάνος, Χρήστος Λούλης, Καρυοφυλλιά Καραμπέτη, Θεοδώρα Τζήμου, Αινείας Τσαμάτης, Παναγιώτης Εξαρχέας, Πάνος Παπαδόπουλος, Γιάννης Κλίνης, Αλεξάνδρα Αϊδίνη, Ευδοξία Ανδρουλιδάκη, Έμιλυ Κολιανδρή, Ελίνα Ρίζου) χρίζει πρωταγωνίστριες της παράστασης τις ίδιες τις Νεφέλες, που έρχονται να κηρύξουν την αμφισβήτηση της παντοδυναμίας της λογικής και την επιστροφή σε μια χαμένη πνευματικότητα, σ’ ένα αέναο και επικίνδυνο παιχνίδι μεταμορφώσεων.

Οι “Νεφέλες” του Αριστοφάνη παρουσιάστηκαν στα Μεγάλα Διονύσια το 423 π.Χ.  και μας αφηγούνται την περιπέτεια  ενός ”καθημερινού ανθρώπου” ,του Στρεψιάδη , που προσπαθεί ν’ απαλλαγεί από τα χρέη  του.

Αρχικά, ο Στρεψιάδης προσπαθεί να  πείσει  τον καλοαναθρεμμένο του γιο , Φειδιππίδη , που είναι και η αιτία των χρεών του ,να φοιτήσει στο φροντιστήριο του Σωκράτη, ελπίζοντας ότι  έτσι θα μπορέσει να υπερασπιστεί τον εαυτό του στο δικαστήριο  γλιτώνοντας από τους δανειστές. Όταν εκείνος  αρνείται, αποφασίζει -παρά την ηλικία του-να σπουδάσει ο ίδιος.

Έρχεται σε επαφή με τον κόσμο των Νεφελών  και  τον Σωκράτη ,αλλά πολύ γρήγορα  αποδεικνύεται ανεπίδεκτος μαθήσεως .Μην έχοντας  άλλη λύση , αναγκάζει τον Φειδιππίδη  να σπουδάσει με το ζόρι. Πατέρας και γιος παρακολουθούν τη σύγκρουση  Δίκαιου και Άδικου Λόγου, για το ποιος από τους δύο  μπορεί να προσφέρει την καλύτερη εκπαίδευση . Ο Άδικος Λόγος αναδεικνύεται νικητής  και ο  Φειδιππίδης μεταμορφώνεται σε  έναν υποδειγματικό διανοούμενο.

Ξέροντας ότι έχει πια κάποιον να τον υπερασπιστεί στο δικαστήριο ,ο Στρεψιάδης διώχνει  κακήν κακώς τους δανειστές του και διοργανώνει μια γιορτή όπου θα διαπιστώσει τα “καλά” της εκπαίδευσης του γιου του. Σε μια αντιδικία τους ο Φειδιππίδης αρχίζει να τον ξυλοφορτώνει, έχοντας μάλιστα “ατράνταχτα” επιχειρήματα, και  ο Στρεψιάδης, όλος θυμό, αποφασίζει να καταστρέψει το φροντιστήριο του Σωκράτη σ’ ένα από τα πιο αινιγματικά και τραγικά φινάλε στην αριστοφανική δραματουργία.

ΣΥΝΤΕΛΕΣΤΕΣ

Μετάφραση: Γιάννης Αστερής

Σκηνοθεσία: Δημήτρης Καραντζάς

Συνεργάτης στη δραματουργία: Θεοδώρα Καπράλου

Σκηνικά: Κλειώ Μπομπότη

Κοστούμια: Ιωάννα Τσάμη

Κίνηση: Τάσος Καραχάλιος

Μουσική:Ανρί Κεργκομάρ

Φωτισμοί: Αλέκος Αναστασίου

Βοηθός σκηνοθέτη:Γκέλυ Καλαμπάκα

Παραγωγή: "ΤΟ ΘΕΑΤΡΟ"

 

ΔΙΑΝΟΜΗ

 

Στρεψιάδης Γιώργος Γάλλος
Σωκράτης Νίκος Καραθάνος
Ποιητής Χρήστος Λούλης
Δικαίος Λόγος Καρυοφυλλιά Καραμπέτη
Άδικος Λόγος Θεοδώρα Τζήμου
Φειδιππίδης Αινείας Τσαμάτης

 

Μαθητές Παναγιώτης Εξαρχέας, Πάνος Παπαδόπουλος
Δανειστής Γιάννης Κλίνης
Κορυφαίες Αλεξάνδρα Αϊδίνη, Ευδοξία Ανδρουλιδάκη,
Έμιλυ Κολιανδρή, Ελίνα Ρίζου

Χορός (με αλφαβητική σειρά)

Αλεξάνδρα Αϊδίνη,Ευδοξια Ανδρουλιδάκη, Παναγιώτης Εξαρχέας,Νίκος Καραθάνος,  Καρυοφυλλιά Καραμπέτη, Γιάννης Κλίνης, Εμιλυ Κολιανδρή, Χρήστος Λούλης, Πάνος Παπαδόπουλος, Θεοδώρα Τζήμου

                                                                                               ΝΕΦΕΛΕΣ

                                                                                 ΠΑΡΑΣΤΑΣΕΙΣ ΣΤΗΝ ΑΘΗΝΑ 

ΤΕΤ. 28/08

ΠΕΙΡΑΙΑΣ ΒΕΑΚΕΙΟ ΘΕΑΤΡΟ

ΣΕΠΤΕΜΒΡΙΟΣ

ΤΕΤ. 04/09

ΒΡΙΛΗΣΣΙΑ ΘΕΑΤΡΟ ΑΛΙΚΗ ΒΟΥΓΙΟΥΚΛΑΚΗ  

ΠΕΜ. 05/09

ΠΑΠΑΓΟΥ ΚΗΠΟΘΕΑΤΡΟ

ΠΑΡ. 06/09

ΗΡΩΔΕΙΟ

ΣΑΒ. 07/09

ΠΕΤΡΟΥΠΟΛΗ ΘΕΑΤΡΟ ΠΕΤΡΑΣ

ΚΥΡ. 08/09

ΗΛΙΟΥΠΟΛΗ ΔΗΜ. ΘΕΑΤΡΟ ΑΛΣΟΥΣ Δ. ΚΙΝΤΗΣ

ΤΡ. 10/09

ΒΥΡΩΝΑΣ ΘΕΑΤΡΟ ΒΡΑΧΩΝ

 

ΠΡΟΠΩΛΗΣΗ ΕΙΣΙΤΗΡΙΩΝ ΠΕΡΙΟΔΕΙΑΣ:
https://www.viva.gr/tickets/theater/periodeia/nefeles/

 ΤΙΜΕΣ ΕΙΣΙΤΗΡΙΩΝ: 20€ κανονικό και 15€ μειωμένο (άνεργοι, πολύτεκνοι, φοιτητικά, ΑμεΕΑ και παιδικό)

ΒΑΚΧΕΣ του Ευριπίδη στη Στέγη

Πέμπτη, 01/03/2018 - 23:05
21 Μαρτίου έως 1 Απριλίου 2018 | ΚΕΝΤΡΙΚΗ ΣΚΗΝΗ | 20:30

 

Η αρχαία τραγωδία ως ροκ παράσταση. Ο σκηνοθέτης Άρης Μπινιάρης βάζει στην πρίζα τις «Βάκχες» και τον θεό Διόνυσο μπροστά από το μικρόφωνο.



«Ένστικτα ιερά εκπορθήσαμε και δεν ησυχάσαμε.»



Όταν η ροκ μουσική ηλεκτρίζει τον ποιητικό λόγο του Ευριπίδη, όταν η πανκ βάζει στην πρίζα τον μύθο των Βακχών, τότε ο μέγας θεός Διόνυσος τραγουδάει. Ο Άρης Μπινιάρης εμφανίζεται για πρώτη φορά στην Κεντρική Σκηνή της Στέγης, από 21 Μαρτίου έως 1 Απριλίου, προσεγγίζοντας τη σύγκρουση μεταξύ του βασιλιά Πενθέα και του θεού Διονύσου σαν έναν οργισμένο ύμνο πάνω στον διχασμό της ανθρώπινης ψυχής, τη λογική και το ένστικτο. Πάνω σε ένα άνυδρο, σεισμικό τοπίο, ένα σχήμα εκλεκτών ερμηνευτών σε ρόλο Χορού αρχαίας τραγωδίας (Γιώργος Γάλλος, Άννα Καλαϊτζίδου, Καρυοφυλλιά Καραμπέτη, Χρήστος Λούλης, Αμάλια Μπένετ, Άρης Μπινιάρης, Εύη Σαουλίδου, Κωνσταντίνος Σεβδαλής, Ονησίφορος Ονησιφόρου, Χάρης Χαραλάμπους), και υπό τη συνοδεία δύο μουσικών (Βίκτωρας Κουλουμπής, Πάνος Σαρδέλης), καλούνται σε ένα μουσικοθεατρικό στοχασμό για τη σχέση μεταξύ ελευθερίας και δογματισμού, γονιμότητας και απομόνωσης.

Στην εκδοχή των Βακχών από τον Άρη Μπινιάρη, δεν βρισκόμαστε απλώς σε ένα θέατρο. Βρισκόμαστε στον οίκο του Διόνυσου, του θεού του θεάτρου. Ξεχάστε, όμως, για λίγο τον Διόνυσο, τον νέο θεό. Στην παράσταση δεν θα ακούσετε τις Βάκχες, αλλά τους τελεστές. Γιατί μια τελετή θα δείτε. Προς τιμήν αυτού του νέου θεού που υβρίστηκε. Όχι μόνο από τον Πενθέα, αλλά από όλους. Έτσι, αντί για τον Πενθέα, θα δείτε εδώ τον Βασιλιά. Αντί για την Αγαύη, θα δείτε τη Μητέρα. Αντί για τον Τειρεσία, τον μάντη της πόλης. Μέρος της τελετής είναι η αναπαράσταση ενός έργου που έρχεται από πολύ παλιά για να μας μιλήσει για τα πολύ σημερινά, αλλά και για τα παντοτινά, τις Βάκχες του Ευριπίδη, το μόνο έργο που διασώθηκε με πρωταγωνιστή τον θεό του θεάτρου, το μόνο που μας μιλά δονούμενο για τη μέθη, την πλάνη, τη φώτιση, την άρση όλων των αντιθέσεων, την έκσταση, την απόλυτη υπέρβαση.

Λάτρης της συγκεκριμένης φόρμας, όπου το θέατρο συνομιλεί με τη μουσική, και αφοσιωμένος μελετητής του αρχαίου δράματος, ο σκηνοθέτης τολμά να συνδέσει την ανατρεπτική δυναμική της ροκ με τη ρηξιγενή τραγωδία των Βακχών, σε μια παράσταση που στοχεύει να ερεθίσει παράφορα όλες τις αισθήσεις.

Με σημείο εκκίνησης την ψυχεδελική ανάγνωση στο Θείο Τραγί του Γιάννη Σκαρίμπα και με αποκορύφωμα την παρθενική του εμφάνιση στο Αρχαίο Θέατρο της Επιδαύρου με τους Πέρσες του Αισχύλου, τα τελευταία χρόνια ο Άρης Μπινιάρης κινείται συνειδητά σε δραματουργικές περιοχές του θεάτρου που δοκιμάζουν να αναδείξουν ζητήματα προσωπικής ελευθερίας, κοινωνικού δογματισμού και ιστορικής μνήμης.

Σε μια χρονική συγκυρία όπου η ελληνική κοινωνία μοιάζει ανήμπορη να επιχειρήσει το βήμα προς τη νέα εποχή, ο Μπινιάρης καταφεύγει σε ένα έργο που εισηγείται ακριβώς αυτό και σημειώνει: «Ο Πενθέας διαλύεται εξαιτίας της ορκισμένης εμμονής στις αντιστάσεις του. Από την άλλη, η διονυσιακή δυναμική, η ζωογόνος και ζωοφόρος ορμή της φύσης των πραγμάτων θα διεκδικεί πάντα τον χώρο της. Το πώς εμείς, σαν κοινωνία, θα επιλέξουμε να συσχετιστούμε ή όχι με αυτήν θα κρίνει την τελική συνοχή ή τον αναπόφευκτο σπαραγμό μας.»



Συντελεστές

Διασκευή βασισμένη στη μετάφραση του Γιώργου Χειμωνά: Άρης Μπινιάρης, Θεοδώρα Καπράλου

Σκηνοθεσία: Άρης Μπινιάρης

Δραματουργική Επεξεργασία: Θεοδώρα Καπράλου

Σκηνικά & Κοστούμια: Πάρις Μέξης

Φωτισμοί: Λευτέρης Παυλόπουλος



Μουσική: Βίκτωρας Κουλουμπής, Πάνος Σαρδέλης

Κίνηση: Αμάλια Μπένετ

Sound design & Ηχοληψία παράστασης: Χάρης Κρεμμύδας

Βοηθός ενδυματολόγου: Δάφνη Ηλιοπούλου

Βοηθός σκηνογράφου (intern): Δέσποινα Φαρίδου

Μετάφραση υπερτίτλων στα αγγλικά: Μέμη Κατσώνη



Διεύθυνση Παραγωγής: Μαρία Δούρου

Παραγωγή: Στέγη Ιδρύματος Ωνάση



Ερμηνεύουν: Γιώργος Γάλλος, Άννα Καλαϊτζίδου, Καρυοφυλλιά Καραμπέτη, Χρήστος Λούλης, Αμάλια Μπένετ, Άρης Μπινιάρης, Εύη Σαουλίδου, Κωνσταντίνος Σεβδαλής, Ονησίφορος Ονησιφόρου, Χάρης Χαραλάμπους



Μουσικοί: Βίκτωρας Κουλουμπής (ηλεκτρικό μπάσo), Πάνος Σαρδέλης (τύμπανα)


ΠΑΡΑΛΛΗΛΗ ΔΡΑΣΗ

Παρασκευή 23 Μαρτίου

Μετά την παράσταση, συζήτηση του κοινού με τους συντελεστές



Στις Βάκχες, ο Ευριπίδης εξιστορεί την κάθοδο του Διονύσου στη Θήβα, προκειμένου να επιβάλει τη λατρεία του. Ο βασιλιάς Πενθέας αρνείται να αποδεχτεί τον νέο θεό και υφίσταται την εκδίκησή του. Υπό την επήρεια της ένθεης μανίας, βρίσκει φρικτό θάνατο στις κορυφές του Κιθαιρώνα, με τη μητέρα του, Αγαύη, να έχει συντελέσει –ενόσω ήταν σε παραφορά– το φοβερό έγκλημα. Ο Διόνυσος εδραιώνει τη θρησκεία του, ανακοινώνοντας τη φριχτή κατάληξη της βασιλικής οικογένειας.



Σύμφωνα με τον Γιώργο Χειμωνά –στη μετάφραση του οποίου στηρίζεται το ανέβασμα των Βακχών–, η τραγωδία του Ευριπίδη «τελειώνει παράξενα». Απέναντι στον θρήνο των ανθρώπων για την τρομερή εκδικητικότητα του Διονύσου, ο θεός στέκεται σιωπηλός, εμφανίζεται ως «αμήχανος θεός». Γράφει ο Χειμωνάς: «Ο Ευριπίδης, που επινόησε τον από μηχανής θεό, φτάνει εδώ στο άλλο άκρο: Δημιουργεί τον αμήχανο θεό. Ο Διόνυσος μοναχός στο βάθος της σκηνής, αβέβαιος, σχεδόν τρομαγμένος. Η τελευταία του φράση είναι ένας ψίθυρος, μια άναρθρη απολογία: “Δεν φταίω εγώ για όλα αυτά. Άλλος τα αποφάσισε – και μάλιστα από πολύ παλιά.” Υποτίθεται ο Δίας. Και η οδύνη, που δοκιμάζει ο θεατής των Βακχών για τα βάσανα των ανθρώπων, μεταβάλλεται ξαφνικά σε οίκτο για τον αξιολύπητο, δειλό θεό που τα προκαλεί.»



Ο Άρης Μπινιάρης σκηνοθέτησε για πρώτη φορά τις Βάκχες τον χειμώνα του 2010, στη σκηνή του Bios. Αντλώντας υλικό από τον χώρο της ελληνικής παραδοσιακής μουσικής, εστίασε στη χρήση φυσικών οργάνων και των φωνών των ηθοποιών, προσδίδοντας έναν χαρακτήρα θρησκευτικότητας στην παράσταση.



Σημεία αναφοράς στη μέχρι τώρα σκηνοθετική διαδρομή του δημιουργού αποτελούν οι παραστάσεις Το θείο τραγί (Bios, 2011) και Το '21 (Φεστιβάλ Αθηνών, 2014), μέσω των οποίων εισήγαγε μια συναυλιακή θεατρική αφήγηση, όπου ο ήχος, ο ρυθμός, η μουσικότητα του λόγου και η τέχνη του ηθοποιού γίνονται το όχημα του θεατή-ακροατή για την κατανόηση και τη δυναμική πρόσληψη των νοημάτων του έργου.



Το περασμένο καλοκαίρι, ο Άρης Μπινιάρης σκηνοθέτησε τους Πέρσες του Αισχύλου στην Επίδαυρο, στο Ηρώδειο και σε θέατρα της Κύπρου, αναδεικνύοντας τη μουσικότητα σε κυρίαρχο στοιχείο της παράστασης, η οποία πραγματοποιήθηκε σε συνεργασία με τον Θεατρικό Οργανισμό Κύπρου και στο πλαίσιο του Φεστιβάλ Αθηνών-Επιδαύρου 2017.

Πληροφορίες

Στέγη Ιδρύματος Ωνάση

Συγγρού 107

21 Μαρτίου – 1 Απριλίου 2018 (εκτός Δευτέρας-Τρίτης)

Κεντρική Σκηνή | 20:30



Με υπέρτιτλους στα αγγλικά: τα Σαββατοκύριακα 24 & 25 και

31 Μαρτίου &1 Απριλίου 2018



Εισιτήρια:

Κανονικό: 5, 7, 15, 20, 24 €

Μειωμένο, Φίλος, Παρέα 5-9 άτομα: 12, 16, 19 €

Παρέα 10+ άτομα: 11, 14, 17 €

Κάτοικος Γειτονιάς: 7 €

Ανεργίας, ΑμεΑ: 5 € | Συνοδός ΑμεΑ: 10 €



Ομαδικές κρατήσεις στο Αυτή η διεύθυνση ηλεκτρονικού ταχυδρομείου προστατεύεται από τους αυτοματισμούς αποστολέων ανεπιθύμητων μηνυμάτων. Χρειάζεται να ενεργοποιήσετε τη JavaScript για να μπορέσετε να τη δείτε.



ΗΛΕΚΤΡΟΝΙΚΗ ΠΩΛΗΣΗ ΕΙΣΙΤΗΡΙΩΝ
Η υπηρεσία e-ticket / print@home είναι διαθέσιμη για τις online αγορές εισιτηρίων. Ανοίξτε το pdf στη smart συσκευή σας ή τυπώστε το εισιτήριό σας από όπου κι αν βρίσκεστε και μπείτε με αυτό απευθείας στην αίθουσα.



ΓΡΑΜΜΗ ΕΙΣΙΤΗΡΙΩΝ
2109005800 Καθημερινά, 09:00 – 21:00



ΓΡΑΜΜΗ ΕΙΣΙΤΗΡΙΩΝ ΦΙΛΩΝ ΤΗΣ ΣΤΕΓΗΣ

2130178200 – Καθημερινά 09:00 – 20:00

ΕΚΔΟΤΗΡΙΑ ΕΙΣΙΤΗΡΙΩΝ ΣΤΗ ΣΤΕΓΗ (Συγγρού 107)
Ωράριο λειτουργίας: ΔΕ-ΚΥΡ 09:00-21:00
Γίνονται δεκτές πιστωτικές - χρεωστικές κάρτες Amex,Visa, MasterCard & Diners.

ΣΗΜΕΙΑ ΠΩΛΗΣΗΣ ΕΙΣΙΤΗΡΙΩΝ ΑΠΟ ΤΡΙΤΟΥΣ
Σημεία πώλησης εκτός Στέγης
Στο εμπορικό κέντρο //www.google.gr/maps/place/Golden+Hall/@38.0341311,23.7922756,15z/data=!4m5!3m4!1s0x0:0xb3e239651be6581b!8m2!3d38.0341311!4d23.7922756">Golden Hall (ισόγειο – Ωράριο λειτουργίας: Δε-Πα: 12:00-20:00, Σα: 11:00-19:00)

Στα καταστήματα Γερμανός
Στα καταστήματα COSMOTE
Στο κατάστημα IANOSτης οδού Σταδίου (η αγορά εισιτηρίων πραγματοποιείται μόνο με μετρητά)