Ψωνίζοντας και τρώγοντας τα σαρακοστιανά εδέσματα χρειάζεται ιδιαίτερη προσοχή.
H καλύτερη θεραπεία της τροφικής δηλητηρίασης είναι η πρόληψη.


Για να μην μολύνουν τα βακτήρια από τα ωμά τρόφιμα το έτοιμα για κατανάλωση ή μαγειρεμένα φαγητά στο ψυγείο πρέπει να μπαίνουν ξεχωριστά. Αν δύο είδη τροφίμων συντηρούνται στο ίδιο ψυγείο, τα ωμά τρόφιμα θα πρέπει πάντοτε να τοποθετούνται χαμηλότερα από τα έτοιμα για κατανάλωση ή μαγειρεμένα φαγητά. Αυτό σημαίνει ότι τα ωμά τρόφιμα δεν θα στάξουν στο μαγειρεμένο φαγητό.
Πρέπει να έχουμε υπόψη μας τα εξής:
1. Λαγάνα: Θέλει προσοχή γιατί συνήθως, λόγω μεγάλης ζήτησης είναι άψητη, και μπορεί προκαλέσει διαταραχές στο στομάχι.

2. Ταραμάς: Προϊόν πλήρες συνθετικών χρωμάτων από διατηρημένα αυγά ψαριών. Προσοχή στη δυσοσμία και στην ξινή γεύση. Προτιμήστε τον τυποποιημένο. Αποφύγετε τον ταραμοπολτό στον οποίο προστίθενται αμυλούχες ουσίες. Μην φάτε πολύ.

3. Χαλβάς: Κατασκευάζεται από ταχίνι ενώ ζάχαρη, σοκολάτα, κακάο, ξηροί καρποί κλπ δίνουν διάφορες γευστικές εκδοχές. Άρρηκτα συνδεδεμένος με την παράδοση και τις διατροφικές συνήθειες του λαού μας, είναι άριστος συνδυασμός πρωτεϊνών, υδατανθράκων και ακόρεστων λιπαρών, σε αναλογίες ιδανικές για τη διατροφή μας. Ασφαλώς προτιμήστε τυποποιημένο, ή γνωστό επώνυμο χύμα.

4. Ελιές: Εδώ οι μη τυποποιημένες δεν φαίνεται να έχουν πρόσθετο πρόβλημα. Θυμηθείτε ότι απαγορεύεται η ανάμιξη διαφόρων τύπων. Καλό πλύσιμο στις χύμα.

5. Τουρσιά: Όχι ό,τι καλύτερο για ευαίσθητα στομάχι -όπως σχεδόν όλα της Καθαρής Δευτέρας- είναι λαχανικά διατηρημένα σε λάδι, ξύδι και άλμη. Προτιμήστε τα τυποποιημένα, τα οποία γράφουν τρόπο συντήρησης, βάρος και κατηγορία λαχανικού, ή επώνυμα χύμα.

6. Χταπόδι: Προτιμήστε το χταπόδι από το μοσχοχτάποδο (ή μελιδόνα). Ξεχωρίζουν από τις βεντούζες. Η μελιδόνα έχει μια σειρά βεντούζες σε κάθε πλοκάμι, ενώ το χταπόδι δύο. Τα φρέσκα χταπόδια έχουν ωραίο, σκληρό, στιλπνό και υγρό δέρμα, γυαλιστερά μάτια και η μυρωδιά τους είναι ευχάριστη. Ιδιαίτερη προσοχή απαιτείται στο ψήσιμο να γίνουν μαλακά.

7. Καλαμαράκια: Κυκλοφορούν και "μαϊμούδες". Το αληθινό καλαμάρι έχει χρώμα λευκό που ροδίζει, δεν έχει πλευρικά πτερύγια ούτε κηλίδες. Τα πτερύγια πιάνουν τα 2/3 του σώματος, το οποίο είναι κυλινδρικό. Τα θράψαλα έχουν χρώμα μπλε και μικρότερα πτερύγια. Προτιμήστε κατεψυγμένα.




8. Οστρακοειδή: Μύδια, στρείδια, κυδώνια, αχινοί, αχιβάδες, κλπ. Προσοχή στην αγορά, μέτρο στην κατανάλωση. Το όστρακο πρέπει να είναι καλά κλεισμένο. Η μυρωδιά να είναι αυτή του ιωδίου της θάλασσας. Ανάμεσα στις βαλβίδες εισαγωγής - εξαγωγής, πρέπει να υπάρχει καθαρό υγρό. Κτυπήστε το όστρακο. Ο ήχος πρέπει να είναι υπόκωφος, σημάδι ότι έχει σάρκα και νερό.

9. Μαλακόστρακα: Γαρίδες, καραβίδες, καβούρια, αστακοί. Τα πιο ευαίσθητα από τα θαλασσινά. Αν δεν ξέρετε, προτιμήστε τα κατεψυγμένα. Τα φρέσκα διακρίνονται από ζωηράδα σε μάτια και χρώμα και είναι σφικτά. Αν "πρασινίζουν", μυρίζουν ή παρουσιάζουν χαλάρωση, μακριά.

10. Αλκοόλ: Μείνετε σε ένα τύπο ποτού - αλλά αν θέλετε να αλλάξετε, ανεβείτε σε πιο δυνατό. Όσο και αν φαίνεται παράξενο, είναι καλύτερο να πάτε από κρασί ή μπύρα στο ούζο αλλά όχι το αντίθετο. Και βέβαια το αλκοόλ δεν συνδυάζεται με την οδήγηση.




Κατεψυγμένα: Τα κατεψυγμένα πρέπει να συντηρούνται, στο σημείο πώλησης, σε καταψύκτη στους –18o C, να πωλούνται συσκευασμένα και με υγειονομικό σήμα, δηλαδή τη σφραγίδα της επιχείρησης, η οποία είναι μικρή και ελλειψοειδής. Στη σφραγίδα, της επιχείρησης παραγωγής αναφέρεται ο Κωδικός Αριθμός της επιχείρησης, πχ.EL 30.A.60. EU. Επί πλέον, στην συσκευασία, πρέπει να αναγράφονται όλες οι υποχρεωτικές ενδείξεις, που προβλέπονται, από την Νομοθεσία, δηλ. η ονομασία πώλησης, το καθαρό βάρος, η χρονολογία ανάλωσης, οι ιδιαίτερες συνθήκες συντήρησης και χρήσης, το όνομα, η εμπορική επωνυμία και η διεύθυνση του κατασκευαστή ή συσκευαστή, ο τόπος παραγωγής ή προέλευσης.

Συμπτώματα τροφικής δηλητηρίασης

Αν ξαφνικά μετά τα νηστίσιμα εδέσματα αισθανθείτε λίγο...περίεργα, είναι πιθανόν να έχετε πάθει τροφική δηλητηρίαση, συμπτώματα της οποίας είναι:

• πόνος στην κοιλιά,
• επίμονος πονοκέφαλος,
• διάρροια,
• ναυτία και εμετούς,
• ζάλη.
• Πιο σπάνια αδυναμία ή λιποθυμία

Σε περίπτωση που οι εμετοί επιμένουν, καλέστε γιατρό

Όταν ο ασθενής κάνει εμετό, φροντίστε ώστε το κεφάλι του να είναι χαμηλότερα από το στήθος του για να μην πνιγεί. Αν είναι ενήλικος ή παιδί, βάλτε τον να ξαπλώσει μπρούμυτα, με το κεφάλι κρεμασμένο στην άκρη του κρεβατιού. Αν είναι βρέφος τοποθετήστε το μπρούμυτα στα γόνατα σας.

Δώστε στον πάσχοντα άφθονα υγρά και μια λεκάνη (αν κάνει έμετο)

Προσέξτε αν και άλλα άτομα που συνέφαγαν με τον ασθενή παρουσιάζουν τα ίδια κλινικά σημεία τότε είναι πολύ πιθανό να πρόκειται για τροφική δηλητηρίαση, αντίθετα αν τα μέλη μιας οικογένειας παρουσιάζουν τα ίδια συμπτώματα αλλά σε διαφορετικά χρονικά διαστήματα, τότε είναι πιθανότερο ότι πρόκειται για μια γρίπη ή κοινό κρυολόγημα.

Ειδική Γραμμή Επικοινωνίας
Ο ΕΦΕΤ υπενθυμίζει την ειδική γραμμή επικοινωνίας, 11717, η οποία είναι στη διάθεση όλων των καταναλωτών, όπου μπορούν να αναφέρουν ή να καταγγείλουν οποιαδήποτε μη συμμόρφωση – παράβαση της νομοθεσίας υποπέσει στην αντίληψή τους.

Σας Ευχόμαστε Καλή Σαρακοστή!!!

• Μπριζόλα χοιρινή: 175 θερμίδες 
• Παϊδάκια αρνίσια : 444 θερμίδες. Αν αφαιρέσετε το λίπος, υπολογίστε 160 θερμίδες λιγότερες. 
• Λουκάνικο χωριάτικο (100 γραμμ.): 345 θερμίδες. 
• Πατάτες τηγανητές (100 γραμμ.): 236 θερμίδες

Αντικαρκινικές ιδιότητες έχει η κατανάλωση λάχανων και μπρόκολων, τα οποία μειώνουν τον κίνδυνο για καρκίνο του παχέος εντέρου, σύμφωνα με μια νέα βρετανική επιστημονική μελέτη.

Οι ερευνητές του Ινστιτούτου Φράνσις Κρικ του Λονδίνου, με επικεφαλής τη δρα Γκίτα Στόκινγκερ, που έκαναν τη σχετική δημοσίευση στο ιατρικό περιοδικό "Immunity", σύμφωνα με το BBC, ανακάλυψαν -μέσα από πειράματα σε ζώα και σε ιστούς μίνι-εντέρου στο εργαστήριο- ότι αντικαρκινικές ουσίες παράγονται κατά την πέψη αυτών των λαχανικών.

Όπως το δέρμα, η εσωτερική επιφάνεια του εντέρου συνεχώς αναγεννιέται από βλαστοκύτταρα μέσω μιας διαδικασίας που παίρνει τέσσερις έως πέντε μέρες και η οποία μερικές φορές μπορεί να καταστεί ανεξέλεγκτη, με συνέπεια την πρόκληση φλεγμονής ή καρκίνου.

Η νέα μελέτη δείχνει ότι όταν κανείς τρώει λαχανικά και μπρόκολα, παράγονται χημικές ουσίες που, φθάνοντας στο παχύ έντερο, επιδρούν θετικά στα βλαστικά κύτταρα και προστατεύουν την εσωτερική επιφάνειά του, έτσι ώστε να ανανεωθεί χωρίς πρόβλημα.

Η διατροφή των πειραματόζωων (ποντικιών) με δίαιτες πλούσιες σε αυτές τις ουσίες προστάτευσε τα ζώα από καρκίνο του εντέρου, ακόμη και όταν διέθεταν στο DNA τους γονίδια υψηλού κινδύνου για τη νόσο. Χωρίς την ίδια διατροφή, τα πειραματόζωα αυτά πάθαιναν τελικά καρκίνο. Όταν όμως τα πειραματόζωα άρχισαν την προστατευτική διατροφή, σταματούσε η εξάπλωση των καρκινικών όγκων.

«Αιτία για αισιοδοξία» χαρακτήρισε τα ευρήματα η δρ Στόκινγκερ και πρόσθεσε ότι υπάρχουν σίγουρα λόγοι για να τρώει κανείς περισσότερα λάχανα και μπρόκολα.









ΑΠΕ

Αδιανόητες καταγγελίες για τα τρόφιμα μαζικής κατανάλωσης που φτάνουν στο τραπέζι μας από τον πρώην πρόεδρο του ΕΦΕΤ. 

Μια κόκκινη χρωστική από καβουρδισμένες... κατσαρίδες και όχι μόνο... Παγωτά με κίτρινο υγρό από τον πρωκτικό αδένα του κάστορα... Πατατάκια με καθαριστικό μπάνιου... Μπίρες με υγρό που έχει αφαιρεθεί από την ουροδόχο κύστη των ψαριών...

Κι όλα αυτά με τις ευλογίες της Ευρωπαϊκής Ένωσης και της Αμερικής!

Ποιος τα καταγγέλλει όλα αυτά κι ακόμα περισσότερα;

Ο επιστημονικός συνεργάτης του ΕΚΕΦΕ “Δημόκριτος”, πρώην πρόεδρος ΕΦΕΤ και διευθυντής του Τμήματος Διατροφολογίας New York College, Νίκος Κατσαρός.

Σε κείμενό του στην εφημερίδα “Νέα Κρήτη” αναφέρονται και καταγγέλλονται πολλές ανάλογες ανατριχιαστικές πληροφορίες,
με τίτλο “Ιδού τι τρώμε και με τη βούλα της Ε.Ε.”!

«Κομμάτια κρέατος που με κόλλα ενώνονται μαζί για να πουληθούν ως φιλέτο, τυρί τριμμένο με πριονίδι ξύλου, κέτσαπ με ζάχαρη όση η κόκα-κόλα, χρωστική κόκκινη από καβουρδισμένες κατσαρίδες, παγωτά με βανίλια ή φράουλα με κίτρινο υγρό από τον πρωκτικό αδένα του κάστορα, σοκολατούχο γάλα με καβουρδισμένο ξυλοπολτό, πατατάκια που περιέχουν όξινο θειώδες νάτριο που υπάρχει στα καθαριστικά του μπάνιου»...

Και η ανατριχιαστική καταγγελία του γνωστού επιστήμονα προς την εφημερίδα μας συνεχίζεται: «Εισαγόμενα πορτοκάλια, λεμόνια κ.λπ. που είναι καλυμμένα με κηρώδη ουσία είδος σελάκ, που πρέπει να αφαιρείται. Κάποιες μπίρες που περιέχουν κηρώδη ουσία που προέρχεται από την ουροδόχο κύστη ψαριών. Χαβιάρι με βόρακα, που βρίσκεται στα καθαριστικά του σπιτιού, κ.λπ. Αυτά είναι μόνο μερικά από τα συστατικά που περιέχονται σε μεγάλη ποικιλία τροφίμων που κυκλοφορούν στην αγορά και είναι όλα εγκεκριμένα από την Ευρωπαϊκή Αρχή Ασφάλειας Τροφίμων(EFSA) ή τον αμερικανικό Οργανισμό Τροφίμων και Φαρμάκων (FDA). Οι αντίστοιχες Αρχές βεβαιώνουν ότι τα συστατικά αυτά είναι ασφαλή, όμως ο καταναλωτής δε θα έπρεπε να ξέρει;», διερωτάται ο Νίκος Κατσαρός... Εύλογη η απάντηση, βέβαια.

«Για να ανακυκλωθούν και να πωληθούν κομμάτια κρέατος που περισσεύουν, τα ενώνουν με μια κόλλα, εννοώ μια χημική ουσία, την τρανσγλουταμινάση, με την οποία συγκολλούν κομμάτια κρέατος και τα πωλούν ως ενιαία κομμάτια μπον-φιλέ, μπριζόλα, κ.λπ.»

Ας μιλήσουμε για κρέας

Ιδιαίτερη αναφορά κάνει ο Νίκος Κατσαρός στο κρέας... «Για να ανακυκλωθούν και να πωληθούν κομμάτια κρέατος που περισσεύουν, τα ενώνουν με μια κόλλα, εννοώ μια χημική ουσία, την τρανσγλουταμινάση, με την οποία συγκολλούν κομμάτια κρέατος και τα πωλούν ως ενιαία κομμάτια μπον-φιλέ, μπριζόλα κ.λπ. Οι Αρχές βεβαιώνουν ότι η μέθοδος είναι απόλυτα ασφαλής. Την επόμενη φορά ψωνίζετε κρέας από τον κρεοπώλη και επιλέγετε το τμήμα του σφάγειου που προτιμάτε».

Όσο για το κέτσαπ, ο πρώην πρόεδρος του ΕΦΕΤ αναφέρει: «Πρέπει να γνωρίζετε ότι το κέτσαπ περιέχει μεγάλες ποσότητες ζάχαρης, σχεδόν όση και η κόκα-κόλα. Το αναφέρω αυτό διότι λίγοι διαβάζουν την ετικέτα στο κέτσαπ».

Αλλά ακόμα και το τριμμένο τυρί... «Είναι αναμεμειγμένο με κυτταρίνη, κύριο συστατικό του ξύλου και όλων των φυτών. Χάρη σε αυτό, το τυρί δεν κολλάει και δε σβολιάζει. Διαβάζετε τις ετικέτες ή καλύτερα τρίβετε εσείς το τυρί σας».

Από τον πρωκτικό αδένα κάστορα

Κι εδώ είναι το πιο... “ωραίο”...

«Για την παρασκευή παγωτού βανίλια ή φράουλα, πολλές εταιρείες χρησιμοποιούν το castoreum, μία κιτρινωπή έκκριση από τον πρωκτικό αδένα του κάστορα. Η εν λόγω ουσία χρησιμοποιείται ως ενισχυτικό γεύσης. Κάτι ανάλογο συμβαίνει και με τα περισσότερα παγωτά φρούτων, που η γεύση τους δεν προέρχεται από το φρούτο αλλά από άλλα συστατικά, που καμία σχέση δεν έχουν με το φρούτο. Ο καταναλωτής δεν έπρεπε να γνωρίζει;».

Τι είναι όμως η κοχενίλη; 

«Η κοχενίλη είναι μια κόκκινη χρωστική που προέρχεται από θηλυκά έντομα είδους σκαθαριού, αφού προηγουμένως ψηθούν και μετατραπούν σε σκόνη ή απομονωθεί χημικά η δραστική ουσία. Η ειρωνεία και η υποκρισία της όλης κατάστασης είναι ότι στις οδηγίες αναφέρεται να το αποφεύγουν οι χορτοφάγοι, καθόσον πρόκειται για ζωικό οργανισμό, αν βέβαια γνωρίζουν τι είναι η κοχενίλη. Έτσι, ένας χορτοφάγος μπορεί να φάει μέχρι και πεντακόσια ψημένα σκαθάρια, χωρίς να το γνωρίζει. Η κοχελίνη επιτρέπεται ως πρόσθετο σε αλκοολούχα ποτά, παγωτά, προϊόντα αρτοποιίας (π.χ. διάφορα κρουασάν, μπισκότα, κέικ, γκοφρέτες κ.λπ.), στιγμιαίες σούπες σε φακελάκια, γλυκά, ζελέ, μαρμελάδες για να δίνει κόκκινο χρώμα ή αποχρώσεις κόκκινου σε αυτά τα προϊόντα»...

Και σε ό,τι αφορά το κρέας, ο Νίκος Κατσαρός αναφέρει: «Για το κρέας και τα κρεατοσκευάσματα υπάρχει μια σειρά εξωτικών χρωστικών που χρησιμοποιούνται. Πριν μερικά χρόνια, όταν ήμουν πρόεδρος στον ΕΦΕΤ, αποσύρθηκε μια κόκκινη χρωστική, η Red 2G, Ε128, που έμπαινε σε λουκάνικα, έτοιμα μπιφτέκια, ζαμπόν και κάθε είδους κρεατοσκευάσματα, διότι ήταν ύποπτη για καρκινογενέσεις».

Για το σοκολατούχο γάλα, ο Νίκος Κατσαρός αναφέρει ότι «προκειμένου να μην πήζει το γάλα, οι παραγωγοί σοκολατούχου γάλακτος προσθέτουν κυτταρίνη, δηλαδή ξυλοπολτό. Ο συγκεκριμένος ξυλοπολτός δίνει επίσης το χαρακτηριστικό σοκολατούχο χρώμα».

Αλλά έχουμε και συνέχεια... «Η σος μπάρμπεκιου παρασκευάζεται ως εξής: Καίγονται πριονίδια και στη συνέχεια προστίθενται νερό και φυτικό λάδι. Η καπνιστή γεύση που έχουν κάποιες τροφές προέρχεται από αυτή τη διαδικασία και χρησιμοποιούνται διαφορετικά είδη ξύλου».

Αλλά ακόμα και στο ψωμί...

«Το ψωμί στα πολυκαταστήματα περιέχει ως συντηρητικό ένα αμινοξύ, την L-κυστεΐνη, που προέρχεται από τα μαλλιά μας. Προτιμάτε το φρέσκο ψωμί της ημέρας από τον φούρνο της γειτονιάς», αναφέρει ακόμη ο Νίκος Κατσαρός, με την επισήμανση πως «έπεται και συνέχεια»...

«Διαχρονικό το έγκλημα»

Τα στοιχεία αυτά σχολιάζει από την πλευρά του ο παιδοχειρουργός και εκπρόσωπος του Ιατρικού Συλλόγου Ηρακλείου σε θέματα περιβάλλοντος Δημήτρης Πετράκης.

«Ο Παγκόσμιος Οργανισμός Υγείας εκτιμά ότι η επαρκής κατανάλωση φρούτων και λαχανικών θα μπορούσε να εξοικονομήσει έως και 2,7 εκατομμύρια ζωές ετησίως», τονίζει ο κ. Πετράκης.

Σύμφωνα με τον Δημήτρη Πετράκη, ο FAO το 2012 αναλύει ότι οι κίνδυνοι υγείας των ανθρώπων από τη διατροφή των ζώων προέρχεται από:
- Χημικές ουσίες: διοξίνες, διβεζοφουράνια, αρωματικοί υδρογονάνθρακες και πολυχλωριωμένα διφαινύλια (PCBs). 
- Μυκοτοξίνες: Aflatoxin B1, ochratoxin A, zearalenone, fumonisin B1, eoxinivalenol, T-2 και HT-2. 
- Μέταλλα: Αρσενικό (ψάρια και θαλασσινά), κάδμιο (όστρακα, φρούτα, αβγά, κρέας), μόλυβδος (κόκκαλα, εγκέφαλος, νεφρά), υδράργυρος (θαλασσινά). 
- Κτηνιατρικά φάρμακα: χλωραμφενικόλη/νιτροφουράνια σε γαρίδες, σκόνη γάλακτος, αντιβιοτικά στη διαδικασία ζύμωσης σπόρων για παραγωγή οινοπνεύματος, φαινυλβουταζόνη ως αντιφλεγμονώδες. Το 2011 πουλήθηκαν 8.481 τόνοι αντιβιοτικών για χρήση στην κτηνοτροφία, σε σύνολο 25 χωρών της Ε.Ε.
- Οργανοχλωρίνες, φυτοφάρμακα: Το 80% της παγκόσμιας καλλιέργειας σόγιας (κυρίως μεταλλαγμένης) προορίζεται για ζωοτροφή των ζώων που απαιτεί τεράστιες ποσότητες νερού και χημικών φυτοφαρμάκων και ζιζανιοκτόνων (Greenpeace).

Μόλυνση χορτονομών, ζωοτροφών και βοσκοτόπων, ζωικά και φυτικά πρωτεϊνικά γεύματα που δίνονται απευθείας σε ζώα.

- Μικρόβια: Βρουκέλλα, σαλμονέλα, ενδοπαράσιτα (εχινόκοκκος, τοξόπλασμα, κυστίκερκος, τριχινέλλα) και τοξικά φυτά»..

Τα πλαστικά απορρίμματα έχουν κατακλύσει τον πλανήτη -φτάνοντας σύμφωνα με πρόσφατη έρευνα μέχρι την Ανταρκτική- ωστόσο, η εξίσου επικίνδυνη παράμετρος του προβλήματος που έχει αναδειχθεί τον τελευταίο καιρό, αφορά το πώς τα μικροπλαστικά - μικροσκοπικά υπολείμματα από διάφορα πλαστικά προϊόντα (με διαμέτρο από 5 χιλιοστά έως 100 νανόμετρα) κατακλύζουν τις θάλασσες και όλα τα πλάσματα της.

Με απλά λόγια, τα μικροπλαστικά των ωκεανών εισέρχονται στην τροφική αλυσίδα και τελικά, στον οργανισμό μας.


Μία μερίδα μύδια -μιλώντας για την Ευρώπη- περιέχει περί τα 90 μικροπλαστικά. Σαφώς η κατανάλωση ποικίλλει, ανάλογα με τις διατροφικές συνήθειες κάθε λαού και τις διατροφικές συνήθειες κάθε ανθρώπου ξεχωριστά, αλλά ένας λάτρης των θαλασσινών, σε σχέση τουλάχιστον με τα μύδια, θα μπορούσε να φάει μέχρι και 11.000 μικροπλαστικά ετησίως.

Πόσα μικροπλαστικά καταναλώνουμε όταν τρώμε ψάρια;


Μικροπλαστικά βρέθηκαν και σε κονσέρβες ψαριών. Οι αριθμοί που εντοπίστηκαν ήταν χαμηλοί, οπότε ο μέσος καταναλωτής συνήθως τρώει μέχρι και πέντε μικροπλαστικά σε μία μερίδα. Τα σωματίδια που βρέθηκαν ενδέχεται να προέρχονται από τη διαδικασία κονσερβοποίησης ή από τον αέρα.

Εκτός από τα μύδια και τα ψάρια, μία ακόμη «θαλασσινή τροφή» -και απαραίτητο συστατικό κάθε ζωντανού οργανισμού- είναι το θαλασσινό αλάτι.
Ένα κιλό αλάτι μπορεί να περιέχει πάνω από 600 μικροπλαστικά. Εάν κάποιος καταναλώνει τη μέγιστη ημερήσια ποσότητα των 5 γραμμαρίων αλατιού, αυτό σημαίνει ότι κατά κανόνα καταναλώνει και τρία μικροπλαστικά την ημέρα (αν και πολλοί άνθρωποι τρώνε πολύ περισσότερο αλάτι από τη συνιστώμενη ποσότητα). Παρά ταύτα, η ποσότητα μικροπλαστικών ενδέχεται να είναι πολύ μεγαλύτερη.

Η ποσότητα μικροπλαστικών στο θαλασσινό αλάτι πάντως, ποικίλει αναλόγως της μεθόδου εκχύλισης. Αυτό είναι και το μεγαλύτερο πρόβλημα στις έρευνες για τα μικροπλαστικά, εξού και η μεταξύ τους σύγκριση είναι από δύσκολη έως αδύνατη. Για παράδειγμα, υπάρχει μελέτη η οποία έχει επικεντρωθεί μόνο στις μικροΐνες (τα μικροσκοπικά μέρη υλικών όπως ο πολυεστέρας), όπως και μελέτη που έχει βασιστεί στην αναζήτηση μικροπλαστικών αποκλειστικά και μόνο μεγαλύτερων των 200 μικρόμετρων.

Μικροπλαστικά στο μέλι, στη μπίρα, στο κοτόπουλο... 

Παρά τα ευρήματα, άλλες μελέτες καταδεικνύουν ότι πολύ περισσότερα μικροπλαστικά που φτάνουν στο πιάτο μας προέρχονται από άλλες πηγές εκτός από τη θάλασσα. Τα χερσαία ζώα τρώνε επίσης μικροπλαστικά αν και, όπως και με τα ψάρια, συνήθως (όχι πάντα -μία ματιά σε παραδοσιακά πιάτα της ελληνικής κουζίνας φτάνει…) δεν τρώμε τα πεπτικά τους συστήματα.

Τα διαθέσιμα στοιχεία για την εν λόγω κατηγορία της βιομηχανίας τροφίμων είναι περιορισμένα, αλλά μία μελέτη για κοτόπουλα που εκτρέφονται σε κήπους στο Μεξικό βρήκε κατά μέσο όρο 10 μικροπλαστικά σε κάθε στομάχι κοτόπουλου -που σε κάποια μέρη του κόσμου θεωρείται λιχουδιά.

Μικροπλαστικά βρέθηκαν επίσης, στο μέλι και στη μπίρα (ενδέχεται να καταπίνουμε δεκάδες μικροπλαστικά με κάθε μπουκάλι μπίρας). Η πλέον γνωστή πηγή κατανάλωσης μικροπλαστικών είναι το εμφιαλωμένο νερό. Οι επιστήμονες έχουν βρει μικροπλαστικά τόσο σε γυάλινα όσο και σε πλαστικά μπουκάλια.

Οι φιάλες νερού μίας χρήσης περιέχουν από 2 έως και 44 μικροπλαστικά ανά λίτρο, ενώ οι επιστρεφόμενες φιάλες (οι οποίες επαναχρησιμοποιούνται) περιέχουν από 28 έως και 241 μικροπλαστικά ανά λίτρο. Τα μικροπλαστικά προέρχονται από τη διαδικασία συσκευασίας, που σημαίνει ότι κάθε φορά που γεμίζουμε ένα πλαστικό μπουκάλι είμαστε εκτεθειμένοι σε πολύ περισσότερα μικροπλαστικά.

Υπάρχουν επίσης ενδείξεις ότι τα μικροπλαστικά στα τρόφιμα προέρχονται από την οικιακή σκόνη. Σύμφωνα με πρόσφατη μελέτη, σε ετήσια δόση μπορεί να καταναλώνουμε περίπου 70.000 μικροπλαστικά μόνο από τη σκόνη που καταλήγει στο δείπνο μας -υπολογίζοντας μόλις ένα από τα καθημερινά γεύματα).

Συνεπώς, τρώμε μικροπλαστικά (σε μικρές ποσότητες) από τα τα θαλασσινά, τα ψάρια και το αλάτι. Αλλά μόνο από ένα λίτρο μπουκάλι νερό ημερησίως καταναλώνουμε περισσότερα μικροπλαστικά από όσα θα κατανάλωνε ένας -λαίμαργος- λάτρης θαλασσινών.

H άλλη ερώτηση που οι επιστήμονες δεν έχουν ακόμη απαντήσει είναι και η πιο σημαντική και αφορά το μέγεθος της βλάβης που προκαλεί στον ανθρώπινο οργανισμό η κατανάλωση των μικροπλαστικών που λαμβάνουμε μέσω της διατροφής μας.

Οι γυναίκες που συχνά τρώνε σαλάμια, λουκάνικα, μπέικον και άλλα επεξεργασμένα κρέατα, κινδυνεύουν περισσότερο από καρκίνο του μαστού, ιδίως αν έχουν πλέον εμμηνόπαυση, σύμφωνα με μια νέα μεγάλη βρετανική επιστημονική μελέτη. Όσο αυξάνεται η κατανάλωση, τόσο μεγαλώνει και ο κίνδυνος καρκίνου.

Για τις νεότερες γυναίκες δεν φαίνεται να υπάρχει εξίσου αυξημένος κίνδυνος, ούτε για όσες τρώνε απλώς κόκκινο (μη επεξργασμένο) κρέας.

Οι ερευνητές του Πανεπιστημίου της Γλασκώβης, με επικεφαλής την καθηγήτρια Τζιλ Πελ, που έκαναν τη σχετική δημοσίευση στο ευρωπαϊκό περιοδικό για θέματα καρκίνου «European Journal of Cancer», σύμφωνα με τους «Τάιμς του Λονδίνου», ανέλυσαν στοιχεία για 262.200 γυναίκες 40 έως 69 ετών, από τις οποίες οι 4.819 εκδήλωσαν καρκίνο σε διάστημα επτά ετών.

Διαπιστώθηκε ότι όσες κατανάλωναν ακόμη και μικρές μερίδες επεξεργασμένου κρέατος και μάλιστα όχι καθημερινά, είχαν 15% μεγαλύτερη πιθανότητα εμφάνισης καρκίνου του μαστού.

Ο μεγαλύτερος κίνδυνος (αυξημένος κατά 21% σε σχέση με όσες απείχαν τελείως από τέτοια κρέατα) παρατηρήθηκε στις μετα-εμμηνοπαυσιακές γυναίκες που έτρωγαν περισσότερα από εννέα γραμμάρια επεξεργασμένου κρέατος καθημερινά. Η ποσότητα αυτή αντιστοιχεί σε περίπου δύο λουκάνικα ή τρεις μερίδες μπέικον την εβδομάδα.

Ο Παγκόσμιος Οργανισμός Υγείας έχει κατατάξει τα επεξεργασμένα κρέατα, μαζί με τα τσιγάρα, το αλκοόλ και τον άσβεστο, στις καρκινογόνες ουσίες, κυρίως λόγω της σαφούς σχέσης τους με τον καρκίνο του εντέρου. Η νέα μελέτη δείχνει ότι ο κίνδυνος μπορεί να αφορά και τον καρκίνο του μαστού, σε ορισμένες τουλάχιστον γυναίκες.

Τα επεξεργασμένα κρέατα, πέρα από τα πολλά κορεσμένα λίπη, έχουν διάφορες συντηρητικές και χρωστικές χημικές ουσίες που μπορούν να πυροδοτήσουν καρκινογένεση.

Τι είναι καλύτερο διατροφικά;
Kουραμπιέδες, μελομακάρονα ή δίπλες;
Πόσες θερμίδες περιέχουν;

της Αγγελικής Μήλιου,
medlabnews.gr:

Τα Χριστούγεννα βρίσκονται προ των πυλών και τελικά δίλημμα αποτελεί το πόσα μελομακάρονα, κουραμπιέδες ή δίπλες μπορούμε να καταναλώσουμε χωρίς να επιβαρυνθούμε με περιττά κιλά, καθώς επίσης και τι από όλα τα χριστουγεννιάτικα γλυκά είναι προτιμότερο να καταναλώνουμε.
Πρόκειται για τρία πολύ αγαπημένα και γιορτινά γλυκά, τα οποία ωστόσο μοιάζουν με... θερμιδικές βόμβες.

Ποιο, όμως, να προτιμήσετε;

Θερμιδικά ένας κουραμπιές 40 γραμμαρίων έχει περίπου 240 θερμίδες και 9,2γρ λίπους ενώ ένα μελομακάρονο έχει λιγότερα λίπη και θερμίδες (ένα κομμάτι 35 γραμμαρίων περιέχει 190 θερμίδες και 8γρ λίπους περίπου). 

Το μελομακάρονο είναι όμως και πιο υγιεινό.

Τα μελομακάρονα είναι πιο υγιεινά σε σύγκριση με τους κουραμπιέδες, επειδή όταν παρασκευάζονται με ελαιόλαδο και όχι με βούτυρο περιέχουν λιγότερα κορεσμένα λιπαρά τα οποία είναι ευεργετικά για το καρδιαγγειακό σύστημα.







Αναλύοντας τα επιμέρους συστατικά που περιέχονται στα μελομακάρονα:

• Το ελαιόλαδο αποτελεί πολύ καλή πηγή αντιοξειδωτικών βιταμινών (κυρίως Ε) μονοακόρεστων λιπαρών, ουσίες που βοηθούν στην μείωση της LDL («κακής») και την διατήρηση των επιπέδων της HDL («καλής») χοληστερόλης στο αίμα.


• Τα καρύδια είναι πλούσια σε μέταλλα, βιταμίνες Β6 και Ε, καθώς και σε μονοακόρεστα και πολυακόρεστα ω-3 και ω-6 λιπαρά οξέα, γεγονός που τους προσδίδει σημαντική αντιοξειδωτική δράση.


• Το μέλι περιέχει βιταμίνες του συμπλέγματος Β και βοηθά στην καλή λειτουργία του νευρικού συστήματος καθώς και στις μεταβολικές λειτουργίες του οργανισμού.


• Τέλος, η κανέλα αποτελεί ένα εξαίρετο μπαχαρικό με υψηλή περιεκτικότητα σε αντιοξειδωτικά. Μάλιστα η κανέλα περιέχει και μικρή ποσότητα σιδήρου, η οποία έχει και μεγάλη βιοδιαθεσιμότητα ειδικά όταν συνδυάζεται με τη βιταμίνη C του ξύσματος πορτοκαλιού ή του χυμού πορτοκάλι.




Όσον αφορά τα συστατικά των κουραμπιέδων:

Το παραδοσιακό γλυκό των Χριστουγέννων, ο κουραμπιές, έχει πολλές θερμίδες και αρκετά λιπαρά, ιδίως κορεσμένα, που θεωρούνται επιβλαβή για το καρδιαγγειακό σύστημα. Βέβαια μια φορά το χρόνο δεν χάλασε ο κόσμος αλλά θα πρέπει η κατανάλωση τους να γίνεται με μέτρο ώστε να αποφύγετε τις πολλές θερμίδες και τα λίπη.


• Το βούτυρο είναι πλούσιο σε κορεσμένα λίπη τα οποία έρευνες έχουν δείξει ότι είναι βλαβερά για το καρδιαγγειακό σύστημα.


• Τα αμύγδαλα που εμπεριέχονται στον κουραμπιέ είναι πλούσια σε πολυακόρεστα λιπαρά, βιταμίνες και σίδηρο, αρκετά ευεργετικά για τον οργανισμό.


• Τέλος η ζάχαρη που αποτελεί φυσική πηγή υδατανθράκων δεν έχει καμιά θρεπτική αξία και δίνει μόνο «κενές» θερμίδες.

Συνεπώς, τα μελομακάρονα είναι αναμφίβολα η πιο υγιεινή επιλογή για να γλυκάνουμε τις γιορτινές ημέρες. 










Oι δίπλες είναι χαμηλότερες σε θερμίδες (μία δίπλα 30 γραμμαρίων μας δίνει περίπου 95 θερμίδες και 4,5 γρ λίπους). Εάν μάλιστα τηγανιστούν σε ελαιόλαδο μας δίνουν και ωφέλιμα μονοακόρεστα λιπαρά και αντιοξειδωτικές βιταμίνες του ελαιολάδου, ενώ περιέχουν και αυτές λίγη ποσότητα καρυδιών



Η βασιλόπιτα τύπου κέικ γίνεται με πολύ βούτυρο και πολλά αυγά, με συνέπεια να είναι πλούσια σε θερμίδες  με πολλά λιπαρά κυρίως κορεσμένα.

1 κομμάτι 100 γρ. έχει 350 θερμίδες και 20 γρ. λιπαρά.




Από την άλλη πλευρά η  βασιλόπιτα τύπου τσουρέκι θεωρείται καλύτερη επιλογή  επειδή για την παρασκευή της απαιτείται 50% λιγότερο βούτυρο ενώ περιέχει πολλά μυρωδικά τα οποία (μαχλέπι, μαστίχα και γλυκάνισο) έχουν και αντιοξειδωτική δράση.



Το πανετόνε, η υπερπαραγωγή είναι ένα τσουρέκι με γέμιση από σταφίδες, φρούτα και καρύδια, συστατικά τα οποία  το «φορτώνουν» με θερμίδες και λιπαρά.


1 κομμάτι 115 γρ.  περιέχει 405 θερμίδες και 18γρ. λιπαρά.


Φέτος λοιπόν τα Χριστούγεννα προτιμήστε τις δίπλες και ακόμη καλύτερα τα μελομακάρονα (τα οποία δεν απαιτούν τη διαδικασία του τηγανίσματος για να παρασκευαστούν) και καταναλώστε όσο το δυνατόν λιγότερους κουραμπιέδες γίνεται.


Τα γλυκά δεν απαγορεύονται από κανένα πρόγραμμα διατροφής και δεν υπάρχει λόγος να τα αποφεύγετε! Αρκεί, φυσικά, να καταναλώνονται με σύνεση και μέτρο. 

της Κλεοπάτρας Ζουμπουρλή, μοριακή βιολόγος,
από medlabgr:

Η 29η Απριλίου είναι η Παγκόσμια Ημέρα Ανοσολογίας.  Η Ανοσολογία είναι ο κλάδος των βιοιατρικών επιστημών που μελετά την ικανότητα του οργανισμού να αντιδρά εναντίον κάθε «ξένου», όπως μικρόβια ή βλαπτικά χημικά μόρια, ή τροποποιημένου «ίδιου», όπως καρκινικά ή νεκρά κύτταρα.
Η ικανότητα αυτή, η ΑΝΟΣΙΑ, εξασφαλίζεται από τη συντονισμένη δράση μιας σειράς οργάνων, κυττάρων και διαλυτών ουσιών που συγκροτούν ένα ιδιαίτερο σύστημα του οργανισμού, το Ανοσιακό Σύστημα.


Καθημερινά το Ανοσιακό σου Σύστημα σε προστατεύει από χιλιάδες μικρόβια που βρίσκονται γύρω σου και μπορούν να σου προκαλέσουν ασθένεια. Το Ανοσιακό σου Σύστημα το κάνει αυτό με τόσο αποτελεσματικό τρόπο που ούτε καν προσέχεις ότι λειτουργεί.
Οι εμβολιασμοί ενεργοποιούν το Ανοσιακό Σύστημα, δίνοντάς του την δυνατότητα να αμυνθεί ενάντια σε μικρόβια που πρόκειται να συναντήσει. Συνήθως οι εμβολιασμοί δεν προκαλούν περισσότερη ενόχληση από ένα τσίμπημα στο βραχίονα ή στο μηρό που ξεχνιέται εύκολα, αλλά σας γλιτώνουν από σοβαρές αρρώστιες που μπορεί να είναι ακόμα και θανατηφόρες.


Σήμερα, πολλοί άνθρωποι υποφέρουν από αλλεργίες όπως το άσθμα ή το αλλεργικό συνάχι ή από αυτοάνοσα νοσήματα όπως η ρευματοειδής αρθρίτιδα.

Βέβαια, όσοι από εσάς πάσχετε από τέτοιες ασθένειες είστε επιφυλακτικοί επειδή έχετε ταλαιπωρηθεί από μια υπερβολική αντίδραση του Ανοσιακού Συστήματος. Ωστόσο, μην ξεχνάτε ότι αυτές οι ασθένειες είναι το αποτέλεσμα μιας ανοσολογικής αντίδρασης που κατευθύνεται σε λάθος στόχο, η οποία στην πραγματικότητα, όταν όλα είναι καλά, σας προστατεύει από το να πέφτετε θύματα όλων των λοιμογόνων παραγόντων.


Με αφορμή την Παγκόσμια Ημέρα Ανοσολογίας, αναφέρουμε εδώ μερικούς απλούς τρόπους που θα μας βοηθήσουν να ενδυναμώσουμε το ανοσιακό μας σύστημα και να βελτιώσουμε την άμυνά μας έναντι στις ασθένειες.





1. Μειώστε το στρες

Το να έχουμε λίγο στρες ίσως είναι και καλό, καθώς αποτελεί μία μέθοδο του οργανισμού να προετοιμαστεί για μία πρόκληση. Το μόνιμο στρες όμως είναι κακό για την υγεία μας. Έρευνες δείχνουν ότι μπορεί να αποδυναμώσει το ανοσιακό μας σύστημα. Η μείωση του στρες και η εύρεση δραστηριοτήτων που μας χαλαρώνουν και μας διασκεδάζουν μας βοηθούν να ενδυναμώσουμε το ανοσιακό μας σύστημα και κατά συνέπεια να προστατέψουμε τον εαυτό μας από ασθένειες.



2. Απολαύστε το Σεξ

Φαίνεται ότι το σεξ δεν μας κάνει απλά να αισθανόμαστε όμορφα αλλά είναι καλό και για τον οργανισμό μας. Έρευνες δείχνουν ότι η καλή σεξουαλική ζωή μπορεί να έχει και ευεργετικές συνέπειες για την υγεία μας. Έρευνα σχετικά με τη σύνδεση της σεξουαλικής δραστηριότητας με την υγεία σε ηλικιωμένους ανθρώπους, έδειξε ότι εκείνοι που έκαναν σεξ τακτικά είχαν και καλύτερη συνολική υγεία.





3. Αποκτήστε ένα κατοικίδιο

Υπάρχει λόγος που ο σκύλος ονομάζεται και «ο καλύτερος φίλος του ανθρώπου». Οι σκύλοι και τα υπόλοιπα κατοικίδια μας προσφέρουν συντροφιά αλλά και βελτίωση της υγείας μας. Έρευνες δείχνουν ότι τα κατοικίδια βοηθούν στον έλεγχο της αρτηριακής πίεσης, στη μείωση των επιπέδων χοληστερόλης και στη βελτίωση της συνολική υγείας. Μία έρευνα έδειξε ότι το να έχουμε σκύλο μπορεί να βελτιώσει και την ανάπτυξη του ανοσιακού συστήματος αλλά και να μειώσει τον κίνδυνο για εμφάνιση αλλεργιών στα παιδιά



4. Αναπτύξτε το κοινωνικό σας δίκτυο

Όλοι γνωρίζουμε ότι οι φίλοι είναι εξαιρετικά σημαντικοί, αλλά φαίνεται επίσης ότι μπορεί να έχουν μεγάλα οφέλη για την υγεία μας. Πρόσφατη έρευνα έδειξε ότι οι άνθρωποι με ισχυρούς φιλικούς δεσμούς είχαν και καλύτερη συνολική υγεία. Για να διευρύνετε το κοινωνικό σας δίκτυο δοκιμάστε να γίνετε εθελοντής, να ξεκινήσετε μαθήματα σε πεδία που σας ενδιαφέρουν και γενικά να ξεκινήσετε καινούριες δραστηριότητες. Και σιγουρευτείτε ότι δίνεται την πρέπουσα σημασία στις φιλικές σχέσεις που ήδη έχετε.



5. Σκεφτείτε θετικά

Η θετική σκέψη μπορεί να υποβοηθήσει και το ανοσιακό σας σύστημα. Μία έρευνα σε φοιτητές νομικής, έδειξε ότι όταν αισθάνονταν περισσότερο αισιόδοξοι το ανοσιακό τους σύστημα ήταν δυνατότερο. Δείτε λοιπόν όσο μπορείτε το ποτήρι «μισογεμάτο» και μην αφήνετε τις καταστάσεις να σας ρίχνουν  ψυχολογικά, όσο αυτό είναι δυνατόν





6. Γελάστε με την καρδιά σας

Είναι γνωστό ότι το γέλιο είναι υγεία. Έρευνες έδειξαν ότι οι άνθρωποι που γέλασαν δυνατά παρακολουθώντας ένα αστείο βίντεο είχαν στη συνέχεια και πιο ενεργό ανοσιακό σύστημα. Το γέλιο διχάζει τους ερευνητές όσον αφορά τα πραγματικά οφέλη του στο ανοσιακό σύστημα, αλλά μέχρι νέες έρευνες να δώσουν αποτελέσματα, δεν χάνουμε τίποτε να γελάμε δυνατά με κάθε ευκαιρία και να ομορφαίνουμε παράλληλα την καθημερινότητά μας.





7. Ωφεληθείτε από τα αντιοξειδωτικά

Τρώγοντας αρκετά φρούτα και λαχανικά προσφέρετε στον οργανισμό σας μία γερή δόση αντιοξειδωτικών. Οι ουσίες αυτές βοηθούν στην προστασία των κυττάρων από τις ελεύθερες ρίζες. Για να λάβετε ένα ευρύ φάσμα αντιοξειδωτικών, επιλέξτε φρούτα και λαχανικά με διαφορετικά χρώματα, όπως τα πορτοκάλια, οι πράσινες πιπεριές, τα καρότα, το καρπούζι κ.α.



8. Λάβετε επαρκείς βιταμίνες

Εάν αισθάνεστε ότι η διατροφή σας είναι ελλιπής, σκεφτείτε μήπως είναι η ώρα να ξεκινήσετε τη λήψη κάποιου συμπληρώματος βιταμινών. Η επαρκής λήψη βιταμινών ενδυναμώνει τη λειτουργία του ανοσιακού συστήματος. Κάποιες από τις απαραίτητες βιταμίνες και ιχνοστοιχεία για τη σωστή λειτουργία του ανοσοποιητικού είναι το σελήνιο, οι βιταμίνες A, C, D και E, ο ψευδάργυρος και το μαγνήσιο.  




9. Αποφύγετε τις «άδειες θερμίδες»

Τα επεξεργασμένα τρόφιμα όπως το φαστ φουντ, τα συσκευασμένα γλυκίσματα και τα αναψυκτικά δεν προσφέρουν στον οργανισμό τις απαιτούμενες βιταμίνες, ίνες και θρεπτικά στοιχεία. Επιπλέον συχνά περιέχουν πρόσθετα και χημικά που κάνουν κακό στον οργανισμό. Όταν επιλέγετε τέτοιου είδους τρόφιμα έναντι των φρέσκων, στερείτε τον οργανισμό και το ανοσιακό σας σύστημα από σημαντικά θρεπτικά στοιχεία.





10. Γνωρίστε τα βότανα

Πολλοί άνθρωποι καταναλώνουν βότανα για να βελτιώσουν τη γενική τους υγεία. Βότανα που ίσως ευνοούν το ανοσοποιητικό είναι το σκόρδο και το τζίνσενγκ, αλλά και άλλα τρόφιμα όπως τα προβιοτικά. 



11. Ασκηθείτε, κάνει καλό

Ένας απλός τρόπος για την ενδυνάμωση τους ανοσοποιητικού είναι η άσκηση.  Η τακτική άσκηση μπορεί να μειώσει το στρες και τον κίνδυνο ανάπτυξης οστεοπόρωσης, καρδιακών παθήσεων και κάποιων τύπων καρκίνου. Τα μεγαλύτερα οφέλη έρχονται όταν ασκούμαστε με μέτρια ένταση μερικές φορές την εβδομάδα. Κάθε τύπος άσκησης είναι ωφέλιμος, όπως το ποδήλατο, το περπάτημα, το κολύμπι κ.α.





12. Κοιμηθείτε καλά και αρκετά

Χωρίς επαρκή ύπνο, το ανοσιακό μας σύστημα ίσως υπολειτουργεί. Οι περισσότεροι ενήλικες χρειάζονται περίπου 7-9 ώρες ύπνου κάθε νύχτα. Μπορείτε να βελτιώσετε τη διάρκεια και την ποιότητα του ύπνου σας κρατώντας ένα σταθερό πρόγραμμα, κάνοντας γυμναστική, αποφεύγοντας την καφεΐνη και το αλκοόλ πριν την ώρα του ύπνου, χαλαρώνοντας πριν κοιμηθείτε και διατηρώντας μία άνετη θερμοκρασία στην κρεβατοκάμαρά σας.




13. Περιορίστε το αλκοόλ

Πολλοί άνθρωποι πίνουν αλκοόλ στα πλαίσια της κοινωνικής ζωής και του εορτασμού. Η υπερβολική κατανάλωση αλκοόλ όμως αποδυναμώνει το ανοσοποιητικό μας σύστημα με αποτέλεσμα να αρρωσταίνουμε συχνότερα. Το μέτρο στην κατανάλωση αλκοόλ απαιτείται και για την υγεία του ανοσοποιητικού μας.



14. Κόψτε το τσιγάρο

Η υγεία του ανοσιακού μας συστήματος είναι άλλος ένας λόγος για να κόψουμε το τσιγάρο. Ακόμα και εάν καπνίζετε περιστασιακά κινδυνεύετε. Το τσιγάρο ως γνωστόν προκαλεί ποικίλα προβλήματα στην υγεία μας, όπως την αύξηση των πιθανοτήτων για καρκίνο του πνεύμονα, καρδιακή προσβολή, εγκεφαλικό, άσθμα κ.α.





15. Πλύντε συχνά τα χέρια σας

Ένας από τους ευκολότερους τρόπους να βοηθήσουμε το ανοσιακό μας σύστημα να εμποδίσει την ανάπτυξη ασθενειών είναι η τακτική πλύση των χεριών. Είναι επίσης και ένας από τους καλύτερους τρόπους για να μείνουμε εμείς και οι γύρω μας υγιείς. Σιγουρευτείτε ότι χρησιμοποιείτε σαπούνι και καθαρό, τρεχούμενο νερό και πλύνετε τα χέρια σας για τουλάχιστον 20 δευτερόλεπτα κάθε φορά. Εάν δεν έχετε πρόσβαση σε σαπούνι και νερό, χρησιμοποιήστε ένα απολυμαντικό χεριών με τουλάχιστον 60% περιεκτικότητα σε αλκοόλη.



Το «Καταπληκτικό Ανοσιακό μας Σύστημα», όπως αναφέρεται και στο βιβλίο που κυκλοφόρησε από την Ελληνική Εταιρεία Ανοσολογίας, μας προστατεύει από χιλιάδες μικρόβια που βρίσκονται γύρω μας και μπορούν να εκδηλώσουν ασθένεια. Στον παρακάτω σύνδεσμο μπορείτε να μάθετε τα πάντα για το Ανοσιακό Σύστημα, σε εκλαϊκευμένη γλώσσα και με παραστατική εικονογράφηση, που επιτρέπει στον καθένα, από τα παιδιά μέχρι και τους ενήλικές, να γνωρίσει τους τρόπους με τους οποίους το Ανοσιακό Σύστημα μας προστατεύει και την ποιότητα ζωής που μας εξασφαλίζει. 





Πηγές: 
Ελληνική Εταιρεία Ανοσολογίας, 
webmd.com

και http://medlabgr.blogspot.com

της Κλεοπάτρας Ζουμπουρλή, μορ. Βιολόγου,
http://medlabgr.blogspot.com

Παρόλο που η περίοδος της Σαρακοστής αποτελεί παράλληλα και περίοδο νηστείας, η εκκλησία, επέτρεψε να υπάρχουν δυο ημέρες όπου θα επιτρέπεται η κατανάλωση ψαριού.
Μία από αυτές τις γιορτές είναι ο Ευαγγελισμός της Θεοτόκου 25 Μαρτίου, όπου παραδοσιακά συνηθίζεται εκείνη την ημέρα να τρώμε μπακαλιάρο σκορδαλιά. Η δεύτερη ημέρα εξαίρεσης της νηστείας είναι η Κυριακή των Βαΐων.

Γιατί όμως καθιερώθηκε ο μπακαλιάρος και όχι κάποιο άλλο ψάρι;

Παλιά, όσοι ζούσαν σε παραθαλάσσιες περιοχές, δεν είχαν πρόβλημα να τρώνε φρέσκα ψάρια σε καθημερινή βάση. Για τον ορεινό πληθυσμό όμως, η μεταφορά του ψαριού αντιμετώπιζε προβλήματα, μιας και δεν υπήρχαν τα μέσα μεταφοράς του φρέσκου ψαριού πριν αυτό αλλοιωθεί. Όταν λοιπόν εισήχθηκε ο μπακαλιάρος τον 15ο αιώνα, ήταν ιδανικός, γιατί ήταν ένα φτηνό ψάρι το οποίο μπορεί να διατηρηθεί και εκτός ψυγείου με τη χρήση αλατιού. Με εξαίρεση τα νησιά, όπου το φρέσκο ψάρι δεν ήταν ποτέ πολυτέλεια, οπουδήποτε αλλού στην Ελλάδα ο παστός μπακαλιάρος εκείνες τις εποχές αποτέλεσε την εύκολη λύση, καθώς ήταν πιο εύκολο να τον προμηθευτεί κανείς και επιπλέον, μπορούσε να διατηρηθεί εκτός ψυγείου, οπότε πέρασε στην παράδοση και κατά συνέπεια έγινε το εθνικό φαγητό της 25ης Μαρτίου.



Η ιστορία του «ταπεινού» μπακαλιάρου όμως είναι πραγματικά πολυτάραχη. Οπως αναφέρει χαρακτηριστικά ο Giovanni de Biasio στο βιβλίο του «Μπακαλιάρος - 100 γευστικοί συνδυασμοί για να μαγειρέψετε και να εντυπωσιάσετε» (μετάφραση Βιολέττα Ζεύκη-Βοργιά, εκδόσεις Μοντέρνοι Καιροί), οι πρώτοι που τον ψάρεψαν ήταν οι Βίκινγκς! Ταξιδεύοντας αλίευαν τις μουρούνες στα γεμάτα ψάρια νερά της νησιωτικής συστάδας Λόφοτεν και για να τις διατηρήσουν τις αποξήραιναν στον παγωμένο αέρα του βορρά.

Ενας Βενετσιάνος έμπορος, ονόματι Πιέρο Κουερίνι, ήταν ο πρώτος που αφηγήθηκε τη μέθοδο αλιείας και συντήρησης που εφάρμοζαν οι ψαράδες του Λόφοτεν, οι οποίοι τον είχαν φιλοξενήσει μετά το ναυάγιο του πλοίου του, το 1431.

Η μέθοδος του παστού βακαλάου όμως οφείλεται στους Βάσκους, οι οποίοι, αφού έφτασαν ώς τους πλούσιους ψαρότοπους της θάλασσας του Λαμπραντόρ, απέσπασαν το μονοπώλιο της αλιείας του συγκεκριμένου ψαριού από τους βόρειους λαούς και το έφεραν στη λεκάνη της Μεσογείου. Υπάρχει μάλιστα και ο μύθος που λέει ότι οι Βάσκοι, ψάχνοντας για μεγάλους ψαρότοπους μπακαλιάρου, ανακάλυψαν τυχαία τις ακτές του Καναδά πριν ανακαλύψει ο Κολόμβος την Αμερική.

Κατόπιν, το εμπόριο του μπακαλιάρου πήρε παγκόσμιες διαστάσεις. Τον 16ο αιώνα στόλοι ολόκληροι αρμένιζαν φορτωμένοι. Σε μια εποχή που η συντήρηση των τροφίμων ήταν συχνά δύσκολη, ο βακαλάος μετατράπηκε σε τόσο σημαντική πηγή εσόδων ώστε όλες οι χώρες που διέθεταν στόλο εκδήλωσαν ιδιαίτερο ενδιαφέρον για την αλιεία του. Μάλιστα ξέσπασαν και συγκρούσεις, με πιο πρόσφατη αυτήν του 1973, για μια αντιδικία μεταξύ Αγγλίας και Ισλανδίας όπου απαιτήθηκε η επέμβαση του ΝΑΤΟ και της Ε.Ε.!

Παρ' όλ' αυτά παραμένει άγνωστο πώς ο μπακαλιάρος, ή βακαλάος, έφτασε στην Ελλάδα. Στοιχεία για τη μεταφορά του στη χώρα μας βρίσκει κάποιος αν ανατρέξει στην ιστορία του εμπορίου μεταξύ Ελλάδας και Αγγλίας, όπου αναφέρεται ότι οι Αγγλοι έστελναν μεγάλες ποσότητες μπακαλιάρου, τις οποίες αντάλλαζαν με φορτία σταφίδας. Φαίνεται ότι γι' αυτό στην Κορινθία και την Αχαΐα, και γενικότερα στην Πελοπόννησο, συναντάμε μεγάλο πλούτο συνταγών με μπακαλιάρο. Πολλές από αυτές δε περιέχουν και σταφίδες, όπως ο ...διάσημος μπακαλιάρος πλακί με σταφίδες.

Ο βακαλάος, αυτό το τόσο νόστιμο και θρεπτικό ψάρι μπήκε στο τραπέζι μας τον 15ο αιώνα και κατάφερε να διεκδικήσει επιτυχώς τη δική του θέση στο εθνικό μας εδεσματολόγιο. Πρόκειται για ψάρι αγαπητό σε όλη την Ελλάδα και μαγειρεύεται με δεκάδες τρόπους, από σφακιανό στιφάδο μέχρι σούπα επτανησιακή (κοφίσι μπιάνκο).





Σήμερα, το εξαιρετικά θρεπτικό αυτό ψάρι (πλούσιο σε μέταλλα, φώσφορο, μαγνήσιο και βιταμίνες Α, Ε και D και φτωχό σε λιπαρά) βρίσκεται στην «κόκκινη» λίστα της Greenpeace, λόγω υπεραλίευσης. Παρ' όλ' αυτά, στο εμπόριο υπάρχει σε αφθονία σε όλες του τις μορφές.

Ανήκει στην κατηγορία των ψαριών και όπως όλα τα ψάρια, αποτελεί πλούσια πηγή πρωτεϊνών υψηλής βιολογικής αξίας και αμινοξέων, τα οποία είναι απαραίτητα για τη δόμηση των ιστών και την αποκατάσταση των φθορών τους.



Η περιεκτικότητά του σε λίπος διαφοροποιείται σημαντικά σε σχέση με τα υπόλοιπα ψάρια. Ανήκει στην κατηγορία των ψαριών με χαμηλά λιπαρά, το λίπος του κυμαίνεται από 0.5-2%. Σε σύγκριση όμως με το κρέας, το λίπος των ψαριών είναι διαφορετικό, καθώς ακόμη και τα πιο λιπαρά ψάρια δίνουν χαμηλότερες θερμίδες σε σχέση με το κρέας γιατί δεν είναι κορεσμένο λίπος. Τα λιπαρά του είναι τα γνωστά σε όλους μας «καλά» λιπαρά, δηλαδή, τα ω-3. Πρόσφατες μελέτες έχουν δείξει ότι βοηθούν στη μείωση της χοληστερίνης, των τριγλυκεριδίων και προστατεύουν τις αρτηρίες μειώνοντας την πίεση.

Επίσης, είναι πηγή πολλών βιταμινών και ιχνοστοιχείων.  Είναι πλούσιος σε βιταμίνη Α, η οποία έχει άμεση σχέση με την όραση. Άλλη μια σημαντική βιταμίνη είναι η βιταμίνη D, η οποία είναι υπεύθυνη για την αύξηση και τον εμπλουτισμό των οστών και των δοντιών αλλά και για την απορρόφηση ασβεστίου και φωσφόρου. Ακόμη, οι βιταμίνες του συμπλέγματος Β, είναι σημαντικές για την υγεία των νευρικών ιστών.

Η διατροφική αξία του μπακαλιάρου είναι σημαντική καθώς περιέχει:

* Πρωτεΐνη


* Ασβέστιο


* Σίδηρο


* Φώσφορο


* Μαγνήσιο


* Βιταμίνη Β12


* Κάλιο Καλά λιπαρά


*Κορεσμένα, Μονοακόρεστα και Πολυακόρεστα λίπη.


Η συχνή κατανάλωση μπακαλιάρου θωρακίζει τον οργανισμό απέναντι σε καρδιαγγειακά νοσήματα, περιορίζει τον κίνδυνο ισχαιμικών εγκεφαλικών επεισοδίων, ενδυναμώνει την νοητική δραστηριότητα του εγκεφάλου και τη μνήμη και ενισχύει το ανοσοποιητικό σύστημα.
Συμβάλλει επίσης στην εξασφάλιση μιας σωστής και υγιεινής διατροφικής συμπεριφοράς



Στην Ελλάδα, ο βακαλάος εισάγεται από τις βόρειες χώρες και διατίθεται ως κατεψυγμένο προϊόν ή σε μορφή καθαρισμένου φιλέτου χωρίς κόκκαλο, έτοιμου για μαγείρεμα.

ΔΙΑΤΡΟΦΙΚΟ ΠΕΡΙΕΧΟΜΕΝΟ 100γρ. ξαρμυρισμένου μπακαλιάρου
Πρωτεΐνη	16,7 g
Ολικό Λίπος	0,9 g
Κορεσμένα Λίπη	0,2 g
Μονοακόρεστα Λίπη	0,1 g
Πολυακόρεστα Λίπη	0.4 g
ω-6	0,05 g
ω-3 μακράς αλυσού	0,32 g
Βιταμίνη Β12	0,5 μg
Ασβέστιο	33 mg
Σίδηρο	0,33 mg
Φώσφορο	33 mg
Μαγνήσιο	11 mg
Κάλιο	28 mg
Νιασίνη	1mg
Αλάτι	580 mg
Νερό	81,5 g
Ενέργεια	76 Kcal

Σύμφωνα με τον G. de Biasio υπάρχουν και κάποια ιδιαίτερα χρήσιμα μυστικά για το μαγείρεμά του. Ο ίδιος σε όλες τις συνταγές χρησιμοποιεί παστό μπακαλιάρο ήδη ξαρμυρισμένο, τονίζοντας ότι η διαδικασία του ξαρμυρίσματος αν και μπορεί να γίνει στο σπίτι είναι αρκετά περίπλοκη.

Πρέπει να βάλουμε τον μπακαλιάρο τουλάχιστον δύο μέρες σε κρύο νερό, το οποίο θα αλλάζουμε 3-4 φορές την ημέρα. Για να συντομεύσουμε τη διαδικασία και να αμβλύνουμε την έντονη γεύση του, ο συγγραφέας μάς προτείνει να τον αφήσουμε 12 ώρες στο νερό και μετά 2-3 ώρες σε καυτό γάλα.



Πηγή : medlabgr.blogspot.com