Οι εργαζόμενοι διανύουν τον τρίτο μήνα απλήρωτοι

Έντονη ανησυχία και εκνευρισμός επικρατούν στην κυριακάτικη εφημερίδα Νέα Σελίδα και το ομώνυμο σάιτ καθώς, όπως μαθαίνουμε από έγκυρες πηγές, οι εργαζόμενοι διανύουν τον τρίτο μήνα απλήρωτοι - δεν τους έχουν καταβληθεί οι μισθοί Ιουνίου και Ιουλίου. Η εργοδοσία εδώ και..
μέρες υπόσχεται συνέχεια ότι θα ομαλοποιηθεί η κατάσταση, χωρίς όμως αυτό να συμβαίνει, με αποτέλεσμα η υπομονή των απλήρωτων εργαζομένων να έχει εξαντληθεί.
Υπάρχει και η τάση μεταξύ των εργαζομένων που λέει ότι «αν δεν καταβληθεί άμεσα ο μισθός δεν είναι βέβαιη η έκδοση του φύλλου της προσεχούς Κυριακής»!..
Κρίμα γιατί η προσπάθεια που γίνεται στα γραφεία του Βοτανικού, είναι αξιόλογη.

πηγή : zoornalistas

Η πληροφορία γα την αναστολή έκδοσης του καθημερινού φύλλου της εφημερίδας, η οποία πουλούσε ελάχιστα φύλλα, ήταν το κοινό μυστικό στον Όμιλο της Real τις τελευταίες εβδομάδες. 
Μάλιστα το τελευταίο διάστημα ο εκδότης είχε αποφασίσει να μην δημοσιοποιεί τις κυκλοφορίες της, μέχρι που τελικά φτάσαμε στην σημερινή ανακοίνωση, την οποία έκανε ο ίδιος ο Νίκος Χατζηνικολάου μέσω της ραδιοφωνικής του εκπομπής, στον Real Fm:
«Από αύριο τέλος η καθημερινή έκδοση των Ειδήσεων, δεν αντέχουμε άλλο. Δυστυχώς η αγορά αυτή έχει εκλείψει. Κάναμε την προσπάθειά μας, αλλά η αγορά των καθημερινών εφημερίδων δεν υπάρχει. Δυστυχώς η οικονομική κρίση την έχει οδηγήσει σε πλήρη εξαφάνιση και έτσι δεν..
μπορούμε να αντέξουμε άλλο την αιμορραγία της καθημερινής έκδοσης».
Η έκδοση του Σαββάτου της εφημερίδας «Ειδήσεις» θα συνεχιστεί κανονικά καθώς το κυριακάτικο φύλλο .
Αξίζει να σημειωθεί ότι η πλειοψηφία των εργαζομένων στον Real Group αντιμετωπίζει μεγάλα προβλήματα με τη μσθοδοσία καθώς οι ικαθυστερήσεις στην καταβολή είναι από 3 μήνες σε μισθούς μέχρι και 12 μήνες στα μπλοκάκια-
Τέλος οι εργαζόμενοι δεν ενημερώθηκαν επίσημα από κανένα εκ της διευθύνσεως και έμαθαν τα νέα μόνο ως... ακροατές της ραδιοφωνικής συχνότητας του μεγαλοδημοσιογράφου !

 «Μπλοκάκι έχεις; Γιατί αν δεν έχεις δεν χρειάζεται να κάνουμε τη συνέντευξη».





Αυτά ήταν τα λόγια της αρχισυντάκτριας του σάιτ της εφημερίδας Documento στους υποψήφιους εργαζόμενους, που μετά από τον ντόρο που δημιουργήθηκε στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης, αφεντικό και παρατρεχάμενοι διαρρηγνύουν τα ιμάτιά τους, ότι ουδείς εργαζόμενος δουλεύει εκεί με απεχθείς όρους. Και το διατυμπανίζουν κυρίως μέσω προσωπικών, χυδαίων επιθέσεων στην εργαζόμενη που τόλμησε να πει ότι τα επίδοξα μέσα της μαχητικής και ανεξάρτητης δημοσιογραφίας, είναι ακόμα μια κόπια των καλά εδραιωμένων μιντιακών γαλερών –μόνο λίγο πιο αριστερά μπαταρισμένη.

Στα χυδαία και σεξιστικά σχόλια των εργαζομένων Παναγιώτη Φρούντζου και Τάσου Θεοδωρόπουλου, που σαν πιστά σκυλιά των αφεντικών τους, έσπευσαν να τα υπερασπιστούν με όλους τους επαίσχυντους τρόπους, φαίνεται σαν να μην προτάθηκαν ποτέ εξευτελιστικοί μισθοί για εργασία στο σάιτ της Documento. Σαν καμία συμφωνία να μην παραβιάζει την εργατική νομοθεσία. Και σαν να μην έφταναν όλα αυτά, καταβλήθηκε ιδιαίτερος κόπος και προσπάθεια, ώστε η άνεργη συνάδελφος που επωνύμως κατέθεσε την προσωπική εμπειρία, χωρίς να κατονομάσει ή να προσβάλλει κανέναν, να παρουσιαστεί ως «μωρή και ατάλαντη», «κωλόπαιδο», «πατσαβούρα», «λέρα και όχι γαλέρα», (sic) και άλλα, προφανώς ενδεικτικά του ήθους των αυτόκλητων υπερασπιστών του αφεντικού.




Η σφοδρότητα και χυδαιότητα των επιθέσεων προς τη συνάδελφο δεν μπορεί παρά να είναι σε άμεση συνάρτηση με δύο βασικά χαρακτηριστικά της: τη μακροχρόνια ανεργία και το γεγονός πως είναι γυναίκα. Το πρώτο αποτέλεσε τη βάση για την αμφισβήτηση της επαγγελματικής της πορείας ακόμα και την απαξίωση των δημοσιογραφικών της ικανοτήτων. Μάλιστα, ο Κώστας Βαξεβάνης (στο εξής: «καπετάνιος γαλέρας», μιας που φαίνεται να το προτιμά) την «γκούγκλαρε» και κατάφερε να βρει μόνο την καταγγελία της για το νέο του μαγαζί. Ξεχνάει μάλλον ο καπετάνιος τον καιρό (2009) που της παραχώρησε ευχαρίστως συνέντευξη για να προωθήσει την δική του δημοσιογραφική καριέρα. Αλλά έτσι φαίνεται χτίζονται οι καριέρες εν γένει: με τη λήθη. Την λησμονιά της ευγένειας, της συναδελφικής αλληλεγγύης, του σεβασμού.




Η παράμετρος του φύλου της δεν είναι λιγότερο σημαντική. Είναι απορίας άξιο τι θα συνέβαινε και πώς θα ενορχηστρωνόταν η επίθεση αν η συνάδελφος δεν ήταν γυναίκα. Ο σεξισμός δεν είναι μόνο ένα φαινόμενο (και) των χώρων δουλειάς είναι επίσης και τρόπος εδραίωσης στους χώρους δουλειάς. Ένα χαρακτηριστικό, συχνά, των «επιτυχημένων» (αντρών) αλλά και η ίδια η μέθοδος της «επιτυχίας». Φαίνεται πως οι επικριτές της συναδέλφου τα γνωρίζουν καλά αυτά και γι’ αυτό τα μεταχειρίζονται.

Ύστερα από όλα αυτά, ένα ερώτημα αναδύεται αυτόματα: ποιες είναι οι ποινές για τους συναδέλφους που προέβησαν στις εξευτελιστικές επιθέσεις; Πού είναι τα πειθαρχικά των Ενώσεών τους να απαιτήσουν εξηγήσεις για την –τουλάχιστον- αντιδεοντολογική τους στάση; (Για αξιοπρέπεια δεν ρωτάμε καν).



Κλείνοντας, μια μικρή επανάληψη

Ο καπετάνιος και τα ναυτάκια του, (όχι πολλά, αλλά πάντως βροντόφωνα), δεν εξαπέλυσαν μόνο χυδαίες επιθέσεις στην συνάδελφο. Είπαν, επιπλέον, και κατάφωρα, ασυνάρτητα ψέματα. Έσπευσαν να διαβεβαιώσουν για σύννομες και αξιοπρεπείς εργασιακές συνθήκες και εμείς αναρωτιόμαστε αν το έκαναν από δόλο ή από βλακεία. Για την πρώτη περίπτωση γνωρίζουμε πως ό,τι και αν πούμε, το αυτί τους δεν πρόκειται να ιδρώσει. Αν όμως ισχύει το δεύτερο και αμέλησαν να κάνουν καλά το ρεπορτάζ τους, έχουμε την (δημοσιογραφική) υποχρέωση να τους ενημερώσουμε, τουλάχιστον, για τις πραγματικές διαθέσεις των αφεντικών τους. Μπας και έρθουν την επόμενη φορά καλύτερα διαβασμένοι.

Το σάιτ θα προσλάμβανε αρχικά 6 μπλοκάκια, στο σύνολο 9 συντακτών. Προσέφερε στους μελλοντικούς εργαζομένους μισθό 600 ευρώ μικτά και διαβεβαιώσεις για 480 καθαρά. Λογιστικά ωστόσο τα κουκιά δεν έβγαιναν. Στην απαίτηση των εργαζομένων την πρώτη μέρα της δουλειάς τους να μιλήσουν ξανά με λογιστή της εφημερίδας για να διαβεβαιώσει για τον μισθό παρουσία όλων, προέκυψε ότι ο καθαρός μισθός για 8ωρο (τουλάχιστον) πενθήμερο, κυλιόμενο, με 1 ή 2 σαββατοκύριακα το μήνα και με ρεπό αδιευκρίνιστο, ήταν όχι 480 αλλά 330.

Στις ενστάσεις των εργαζομένων, οι προϊστάμενοι τους προέτρεψαν να βρουν και άλλη δουλειά για να συμπληρώνουν το εισόδημά τους. Ο λογιστής επέμενε πως οι εργαζόμενοι στην εταιρεία κοστίζουν 600 ευρώ και καλά θα κάνουν να μάθουν πως αυτός είναι ο μισθός τους: για το εάν στο τέλος, τους απομένουν στα χέρια περίπου τα μισά τα φταίει το φορολογικό πλαίσιο και η μαύρη μας η μοίρα, η εταιρεία δεν φέρει πάντως καμία ευθύνη. 

Ύστερα από ατελέσφορες διαπραγματεύσεις, περίπου η μισή ομάδα του σάιτ αποχώρησε από την συνάντηση. Το δίλημμα τέθηκε εκβιαστικά, στην βάση του «αυτά είναι τα δεδομένα, δέχεστε ή μην μας τρώτε το χρόνο». Ο χρόνος όμως μέτραγε αντίστροφα ήδη για το σάιτ, που έπρεπε άμεσα να είναι στον αέρα. Με την αποχώρηση τεσσάρων ατόμων, προτάθηκε στους εναπομείναντες 2 εργαζομένους με μπλοκάκι υψηλότερος μισθός (500 ε) και μισθολόγιο. Αυτή η στοιχειώδης παραχώρηση, θεωρήθηκε από τους αποχωρήσαντες ως μια πρώτη νίκη. 

Μπορούν να επαίρονται σήμερα στην Documento ότι δεν υπάρχουν εργαζόμενοι πια αναγκασμένοι σε μισθούς απελπισίας και ανάγκης, χαμηλότερους της ΕΣΣ και υποχρεωμένοι να παριστάνουν τους ελεύθερους επαγγελματίες, ενώ εργάζονται για έναν και μοναδικό εργοδότη που δεν διστάζει να τους εξοντώνει με την αιτιολογία του «απρόβλεπτου, απαιτητικού αλλά και συναρπαστικού» δημοσιογραφικού επαγγέλματος. Αν αυτό είναι αλήθεια, και μένει να ελεγχθεί, δεν συνέβη γιατί το αφεντικό τρελάθηκε και τα δίνει όλα τζάμπα. Αλλά γιατί υπήρξαν εργαζόμενοι που αποφάσισαν πως ακόμα και οι 70 μήνες ανεργίας τους δεν είναι αρκετοί για να ξεπουλήσουν την αξιοπρέπεια και την ηθική και να αποτελέσουν ακόμα μια επιβεβαίωση για τα αφεντικά, ότι πάντα υπάρχει χώρος για λίγη ακόμη εκμετάλλευση. 

Θα παρακολουθούμε στενά τα έργα και τις ημέρες των αφεντικών και εργοδοτικών της εφημερίδας Documento.

Θα διαπιστώνουμε χωρίς έκπληξη την αθλιότητα αυτών των ιδιοτήτων σε καιρούς εργασιακού μεσαίωνα.

Θα αναμένουμε, χωρίς να πέφτουμε από τα σύννεφα, την κανιβαλιστική «συναδελφική» τους έκφραση, αλλά θα είμαστε άτεγκτοι απέναντι στην εργασιακή βαρβαρότητα.

Έως το βύθισμα των γαλερών. 

Ναι, Κώστα Βαξεβάνη και λοιποί: «Μια από τις χειρότερες αιτίες εχθρότητας είναι η λύσσα και η ποταπή επιθυμία να δεις να υποκύπτει, αυτός που τολμάει να αντιστέκεται σ’ αυτό που σε συνθλίβει».

Συνέλευση έμμισθων, άμισθων, «μπλοκάκηδων», 

«μαύρων», ανέργων και φοιτητών στα ΜΜΕ

πηγή katalipsiesiea.blogspot.gr

Η καταγγελία της δημοσιογράφου Μαρίας Κωνσταντοπούλου σχετικά με τους όρους που της πρότειναν στο site του documento (330 ευρώ καθαρά με μπλοκάκι, 9ωρο, συν δύο ΣΚ το μήνα) είχε ως αποτέλεσμα την αντίδραση του Κώστα Βαξεβάνη ο οποίος εξαπέλυσε ΄ψεύτικα επιχειρήματα, χώρια τις προσωπικές ύβρεις προς τη συναδέλφισσα. Ολα αυτά απαντήθηκαν από τον δημοσιογράφο Δημοσθένη Χριστόπουλο που ήταν παρών, αυτόπτης και αυτήκοος μάρτυς, μια και ο ίδιος συμμετείχε στις συζητήσεις για εργασία στο εν λόγω σάιτ. Ακολουθεί η απάντηση του τελευταίου στην προσωπική σελίδα του Κώστα Βαξεβάνη:





Ο ισχυρισμός πως "η κυρία αυτή ζήτησε να πληρώνεται μαύρα για να μην διακόψει επίδομα που έπαιρνε" και πως "τα παιδιά της εξήγησαν πως δεν γίνεται και ακολούθησε ό,τι ακολούθησε" είναι ΨΕΜΑ. Ήμουν παρών σε όσα περιγράφει το κείμενο-καταγγελία της συγκεκριμένης συναδέλφισσας καθώς ήμουν ένας από αυτούς που θα έπιαναν δουλειά μαζί της. Όπως αυτή, έτσι και εγώ (καθώς και μερικοί άλλοι υποψήφιοι να εργαστούν στο site του Documendo) αποχώρησα όταν διευκρινίστηκε πως η εργασία που μας προσφερόταν αφορούσε αμοιβή ύψους 330 ευρώ καθαρά με μπλοκάκι (και όχι 480 καθαρά όπως αρχικά μας είχαν πει). Τα περί μαύρων λεφτών «για να μην διακοπούν τα επιδόματα» ανήκουν στην σφαίρα της φαντασίας. Τα πράγματα έγιναν ακριβώς έτσι όπως τα περιγράφει η συναδέλφισσα στο κείμενό της και ως παρών στην όλη διαδικασία, επιβεβαιώνω στο έπακρο τα όσα λέει και συνυπογράφω μέχρι και στα σημεία στίξης.-

Της Μαρίας Κωνσταντοπούλου

άνεργη δημοσιογράφος
μέλος της ΕΣΠΗΤ

Προσωπική εμπειρία: Μετά από 70 μήνες συνεχούς ανεργίας και βρίσκοντας παντού τις πόρτες κλειστές...ανοίγει μια νέα εφημερίδα, ένα νέο μαγαζί που μου δίνει ενα μικρό χαμόγελο, ότι κάτι μπορεί να αλλάξει στη δύσκολη επαγγελματική και οικονομική καθημερινότητα μου.Μιλάω για τη νέα εφημερίδα Documento του συναδέλφου Κώστα Βαξεβάνη .Πριν λίγες μέρες λοιπόν- βρέθηκα υποψήφια για μια θέση στο site, που κάνει πρεμιέρα μέσα στον Δεκέμβρη - Η πρόταση ήταν για μπλοκάκι που έπρεπε να βγάλω άμεσα πριν λήξει συγκεκριμένα  το 2016 ( όπερ σημαίνει έξοδα ανοίγματος , φορολογικές και ασφαλιστικές υποχρεώσεις, οι οποίες θα με βαραίναν για τις 10-15 τελευταίες μέρες της χρονιάς που εκπνέει ,και πολλά πολλά άλλα οικονομικά τρεξίματα).Τα χρήματα που θα έπαιρνα μηνιαίως "καθαρά" αφορούσαν το "υπέρογκο" ποσό των 330€ !!!!Ποιες θα ήταν οι δικές μου υποχρεώσεις ; Καθημερινό 9ωρο (η πρωινή βάρδια αναφέρονταν σε ξημέρωμα και η βραδινή θα τελείωνε μετά τα μεσάνυχτα), 2 ΣΚ το μήνα ,τα οποία φυσικά και δεν θα πληρώνομαι γιατί έχει καταργηθεί η αμοιβή της Σαββατιάτικης εργασίας , όχι ρεπό και κάποια "ανεβάσματα" θεμάτων από το σπίτι μου,όταν επιστρέφω απο την εργασία ! Και όλα αυτά ; για σκάρτα 300€ μηνιαίως και την υποχρεώση να βγάλω μπλοκάκι για χρήματα που κανείς δεν μου εγγυάται "αν και πότε" θα εισπράττω. Φυσικά, οι υπεύθυνοι που έκανα τη συνέντευξη ,μου μίλησαν για μια ευκαιρία την οποία δεν έπρεπε να χάσω επουδενί,με σκοπό να βγω από τη βαριά ανεργία και την κατάθλιψη της !Όταν προσπάθησα να διαπραγματευτώ τις συνθήκες ,μιας και μου φάνηκαν απίστευτα απαιτητικές για τα ελάχιστα χρήματα που θα μου έδιναν ,άκουσα το ωραίο " κυρία μου ,αυτή ειναι η δουλειά που σας δίνετε η ευκαιρία ν αλλάξει η ζωή σας ριζικά και να ξαναδουλέψετε! Αν σας αρέσει καλώς- αλλιώς- μην μας κουράζετε παραπάνω, γιατί περιμένουν πολλοί μετά απο εσάς!!!
Να την χαίρεστε λοιπόν, κύριοι και κύριες την ευκαιρία που μου δώσατε ! Δε θέλω ! Προτιμώ λάντζα σε κανένα εργοστάσιο, παρά δημοσιογράφος της ξεφτίλας !!

ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΥΠΟΛΗ, Θωμάς Σίδερης

Ο δημοσιογράφος Sezai Sengonul και οι δικηγόροι Tahsin Kaplan και Metin İlhan διορίστηκαν στην εφημερίδα Zaman ως δικαστικοί επιμελητές. Από τους λογαριασμούς τους στις σελίδες κοινωνικής δικτύωσης αποδεικνύεται όμως ότι έχουν μοιραστεί μηνύματα υπέρ του πρόεδρου Ερντογάν και του πρωθυπουργού Νταβούτογλου.

Οι διορισμένοι δικαστικοί επιμελητές, σύμφωνα με τη τουρκική κυβέρνηση, είναι ανεξάρτητοι και όποιος υποστηρίζει το αντίθετο είναι ούτε λίγο ούτε πολύ… τρομοκράτης! Σήμερα, στο πρώτο φύλλο της εφημερίδας ΖΑΜΑΝ, μετά την εισβολή της περασμένης Παρασκευής στις κτιριακές εγκαταστάσεις της, μπορεί κάποιος να διαβάσει ύμνους για τον Ερντογάν και την κυβέρνηση ΑΚΡ.

Σύμφωνα με πληροφορίες το πρώτο φύλλο της -φιλοκυβερνητικής πλέον!- Zaman τυπώθηκε στα τυπογραφεία της εφημερίδας Sabah, όπου ένας από τους ιδιοκτήτες είναι ο γαμπρός του Ερντογάν.

Κωνσταντινούπολη, Θωμάς Σίδερης

Η Zaman έφυγε… η Yarına Bakış ήρθε…

Mετά την απόφαση δικαστηρίου να τεθεί υπό δικαστική επιμέλεια η εφημερίδα Zaman, οι δυνάμεις της τουρκικής αστυνομίας έκαναν εκτεταμένη χρήση δακρυγόνων και οχημάτων με εκτοξευτήρες νερού υπό πίεση για να απομακρύνουν το πλήθος και να εισβάλουν βίαια στα γραφεία της εφημερίδας. 

Οι απολυμένοι δημοσιογράφοι της ΖΑΜΑΝ  δεν έμειναν με τα χέρια σταυρωμένα και παρά την πίεση των γεγονότων, ερχόμενοι διαρκώς αντιμέτωποι με κρούσματα αστυνομικής βίας, δημιούργησαν μέσα σε λιγότερο από 24 ώρες μια ολοκαίνουρια εφημερίδα, την Yarına Bakış (Αυριανή Ματιά). Το πρώτο φύλλο της εφημερίδας κυκλοφόρησε την Κυριακή 6 Μαρτίου 2016.

Η νέα ανεξάρτητη εφημερίδα της παλιάς ομάδας της Zaman κυκλοφόρησε με το εξώφυλλο:

 ·         Εκτοξευτήρες νερού, δακρυγόνα και ατέλειωτες πλαστικές σφαίρες

Ρίξε αυτόν κάτω (Καταγράφηκε στη κάμερα ο αξιωματικός που διέταζε τον αστυνομικό για να ρίξει τον δημοσιογράφο της Zaman από τον 4ο όροφο που βρίσκονταν)

Συνεχίζονται στην εφημερίδα Μακεδονία τα συνεχή σχέδια σφαγής των εργαζομένων από την εργοδοσία της Μακεδονικής Εκδοτικής Εκτυπωτικής, η οποία όλα αυτά τα τελευταία χρόνια έχει εφαρμόσει κάθε αντεργατικό μέτρο του μνημονιακού οπλοστασίου, με απολύσεις, εκβιαστικές αποχωρήσεις, περικοπές, εκ περιτροπής εργασία, υπογραφή ατομικών συμβάσεων και πολύμηνες καθυστερήσεις στην καταβολή της μισθοδοσίας.

Από τα περίπτερα ξεκίνησε αυτή την φορά η κυβερνητική επίθεση στον ΣΥΡΙΖΑ, καθώς εφημερίδες φιλικά προσκείμενες στο Μέγαρο Μαξίμου βάλλουν κατά της αξιωματικής αντιπολίτευσης στα πρωτοσέλιδά τους. Για «ξαφνικό έρωτα της πλουτοκρατίας» με τον ΣΥΡΙΖΑ γράφει το Βήμα, απεικονίζοντας την "στροφή" της Γιάννας Αγγελοπούλου, του Λάκη Λαζόπουλου, του Δημήτρη Γιαννακόπουλου και άλλων. Σε κατηγορίες εις βάρος της Ρένας Δούρου, προβαίνει το Πρώτο Θέμα υποστηρίζοντας ότι η Περιφερειάρχης Αττικής απεμπόλησε την ιδεολογία της μετά τις εκλογές και προσέλαβε ιδιωτική εταιρία καθαρισμού.