Κρήτη: Παράλυτο τράγο φροντίζει στο σπίτι της οικογένεια και ζητά βοήθεια

Σάββατο, 05/08/2023 - 20:03

Έκκληση σε όποιον μπορεί με κάποιο τρόπο να βοηθήσει, κάνουν φιλόζωοι οι οποίοι φροντίζουν έναν τράγο που βρέθηκε με σπασμένη σπονδυλική στήλη, στα Χανιά.

Άνθρωποι που προσπαθούν να ανακουφίσουν τον πόνο του τον φιλοξενούν σπίτι τους και γνωρίζοντας ότι θα μείνει παράλυτος, προσπαθούν να ενημερώσουν και να ενημερωθούν, για να ανακουφίσουν το ζώο από τους πόνους.

tragos2

 

tragosq

Στη σχετική ανάρτηση που έκαναν αναφέρουν: «Γυρίσαμε απ' τα Χανιά κ το κτηνιατρείο της κ. Σαριδάκη η οποία τον δέχτηκε κ αυτή είναι η ακτινογραφία του τραγούλη... Είναι μη αναστρέψιμη η κατάσταση του και μόνο σε χέρια έμπειρα κ δυνατά θα μπορεί να ζήσει αξιοπρεπώς χωρίς να κάνει αλλά προβλήματα λόγω της ξαπλωτής στάσης στην οποία βρίσκεται... Στα γόνατα του έχουμε φτιάξει επιγονατίδες από γάζα για να μην κάνει πληγές μια κ στηρίζεται σ' αυτά κ τον βάλαμε πάνω σε μαξιλάρα αφράτη για να είναι πιο μαλακά ακόμα... Έχει κ κάποιες κατακλύσεις αλλά ακόμα δεν είναι σοβαρές... Όποιος έχει κάποια ιδέα για κάποια φάρμα ή ομάδα ανθρώπων που έχουν την ικανότητα, τη δυνατότητα κ το χώρο ώστε να ζήσει όσο καλύτερα γίνεται αυτό το δύσμοιρο ζωντανό ας γράψει στα σχόλια... Η άλλη λύση είναι η ευθανασία.... Τρώει ο καημένος όμως με όρεξη κ προσπαθεί όσο μπορεί κ αυτός.. Κρίμα είναι να μη βρεθεί κάποιος και να υποφέρει...».

πηγή: ekriti

Ποια ήταν η ιατροφαρμακευτική περίθαλψη στη διάρκεια του αγώνα του 1821; Oι γιατροί, οι κομπογιαννίτες και οι τσαρλατάνοι

Σάββατο, 25/03/2023 - 14:51

του Αλέξανδρου Γιατζίδη, M.D, medlabnews.gr iatrikanea
 

Οι συνεχείς, προσπάθειες και πρωτοβουλίες στήριξης της επανάστασης με τη δημιουργία οργανωτικών δομών και την εξασφάλιση πόρων και εφοδίων δεν περιελάμβαναν ιδιαίτερη μέριμνα για την ιατροφαρμακευτική περίθαλψη των μαχητών και την ιατροκοινωνική προστασία των αμάχων.


Κατά τα τελευταία χρόνια της προεπαναστατικής περιόδου ο αριθμός των ιατρών, που εξυπηρετούσε τις ανάγκες 1.000.000 περίπου κατοίκων, δεν υπερέβαινε τους 90. Μετά την επανάσταση και με την άφιξη στην Ελλάδα Ελλήνων και φιλελλήνων ιατρών από το εξωτερικό ο συνολικός αριθμός τους ουδέποτε υπερέβη τους 500, ενώ οι υπάρχουσες ανάγκες λόγω του πλήθους των τραυματιών από τις πολεμικές διενέξεις και των ασθενών από την εκδήλωση επιδημιών υπήρξαν τεράστιες. Τα δεδομένα αυτά, τα οποία είναι άξια κριτικής προσέγγισης και ανάλυσης, αναδεικνύουν τις τραγικές συνθήκες κάτω από τις οποίες διεξήχθη ο απελευθερωτικός αγώνας του 1821 και αποδεικνύουν το μεγαλείο της ψυχής και την πίστη στην ελευθερία του σκλαβωμένου έθνους.
Οι συνθήκες υγιεινής διαβίωσης, ένδυσης και διατροφής, της συντριπτικής πλειοψηφίας των υπόδουλων Ελλήνων, θα μπορούσαν να αξιολογηθούν ως υποβαθμισμένες και να χαρακτηριστούν ως άθλιες την περίοδο της διεξαγωγής του αγώνα για την ελευθερία.


Οι παράγοντες, που συνεισέφεραν στη συνεχή υποβάθμιση της δημόσιας υγείας στα χρόνια της εθνικής παλιγγενεσίας αφορούσαν στις απρογραμμάτιστες και αλλεπάλληλες μετακινήσεις των αγωνιστών, στον αναγκαστικό συνωστισμό πληθυσμιακών ομάδων σε αστικά κέντρα, στις συχνές πολιορκίες πόλεων και οχυρών και στις συνεχείς πολεμικές αντιπαραθέσεις, που συνεπάγονταν αφενός ταλαιπωρίες, σε βαθμό ψυχοσωματικής εξόντωσης και αφετέρου έλλειψη πόσιμου νερού, τροφίμων, φαρμάκων και άλλων εφοδίων. Επιπρόσθετα, σε ορισμένες περιοχές της χώρας το υγρό κλίμα και το γεωφυσικό περιβάλλον ευνοούσαν την εκδήλωση επιδημιών, που επιβάρυναν ακόμη περισσότερο την ήδη δυσμενή κατάσταση των αγωνιστών και των οικογενειών τους. Η διατροφή των αγωνιζομένων Ελλήνων περιλάμβανε κυρίως ψωμί, παξιμάδια, βρασμένο καλαμπόκι και σπανιότερα κρέας και ψάρια. Περιελάμβανε, επίσης, κρασί και ρακή, ενώ το λάδι, φαίνεται, ότι ήταν το μόνο προϊόν διατροφής, που υπήρχε σε επάρκεια καθ’ όλη τη διάρκεια του αγώνα.
Η ακατάλληλη διατροφή προκαλούσε δυσεντερία, που εξαντλούσε ακόμη περισσότερο τους αποδυναμωμένους οργανισμούς των αγωνιστών του 1821, ενώ έκδηλα ήταν τα συμπτώματα αβιταμινώσεων, κυρίως από την έλλειψη της βιταμίνης C, που προκαλούσε σκορβούτο.
Η πρόσβαση σε αποθέματα υγιεινού πόσιμου νερού ήταν συχνά προβληματική, είτε γιατί δεν επαρκούσαν οι διαθέσιμες ποσότητες για τις υφιστάμενες ανάγκες, είτε γιατί ο εχθρός κυρίευε τις πηγές υδροδοσίας και ανέκοπτε την ύδρευση πόλεων και περιοχών, που τελούσαν υπό τον έλεγχο των Ελλήνων.
Τα νερά των πηγαδιών μολύνονταν είτε προσχεδιασμένα από τους μαχητές της ελευθερίας, για να μη χρησιμοποιούνται από τους Τούρκους, είτε με τα χάλκινα σκεύη, τα οποία έρριπταν οι Έλληνες στα πηγάδια για να τα κρύψουν, ιδιαίτερα την περίοδο της εκστρατείας του Δράμαλη. Συχνά, τα διάφορα λάφυρα και ιδιαίτερα τα ενδύματα που έπαιρναν οι ρακένδυτοι αγωνιστές από τους νεκρούς αντιπάλους τους αποτελούσαν αιτίες σοβαρών λοιμώξεων που εξελισσόταν σε θανατηφόρες.


Κατά τη διάρκεια της Τουρκοκρατίας αρκετοί νέοι από διάφορες περιοχές της υπόδουλης Ελλάδος, προερχόμενοι σχεδόν αποκλειστικά από εύπορες αστικές οικογένειες, έσπευδαν σε πανεπιστήμια ευρωπαϊκών πόλεων για να σπουδάσουν, κατά προτίμηση Ιατρική, διότι κατά τον Κοραή «...θηριώδες έθνος εις μόνους τους ιατρούς αναγκάζεται να υποκρίνεται κάποιαν ημερότητα».
Τα πανεπιστήμια επιλογής των Ελλήνων για ιατρικές σπουδές ήταν κυρίως της Πάδοβας, της Παβίας, της Πίζας και της Βιέννης.
Οι πρακτικοί ή εμπειρικοί ιατροί ασκούσαν τη λεγόμενη «Δημώδη Ιατρική», κυρίως, στις ορεινές περιοχές της χώρας. Ήταν ιδιαίτερα επιδέξιοι στην ανάταξη εξαρθρημάτων και καταγμάτων, στην περιποίηση τραυμάτων και στην πραγματοποίηση μικροεπεμβάσεων, με συνέπεια να καλούνται και «ιατροχειρουργοί». Τους αποκαλούσαν, επίσης, «ιατρο- φαρμακοποιούς», γιατί, εκτός των ιατρικών πράξεων που επιτελούσαν, παρασκεύαζαν φάρμακα και συνέλεγαν βότανα, τα οποία χορηγούσαν, κατά περίπτωση, σε ασθενείς και τραυματίες.
Παράλληλα με τους επιστήμονες και τους πρακτικούς ιατρούς ασκούσαν ιατρικές πράξεις και χορηγούσαν φαρμακευτικά παρασκευάσματα, κατά τη διάρκεια του απελευθερωτικού αγώνα, κομπογιαννίτες και τσαρλατάνοι.


Οι κομπογιαννίτες και οι τσαρλατάνοι ήταν ψευτογιατροί με ενδιαφέρον αποκλειστικά επικεντρωμένο στο οικονομικό όφελος και με τάση να περιαυτολογούν για τις θεραπευτικές τους επιτυχίες σε βαθμό τερατολογίας. Έφεραν ειδική ένδυση και κάλυπταν το κεφάλι τους με σαμαροκάλπακο στο οποίο τοποθετούσαν, εμφανώς, φάρμακα πρώτης ανάγκης.
Η παρεχόμενη υγειονομική φροντίδα και περίθαλψη, κατά την περίοδο της εθνικής παλιγγενεσίας, ήταν ανάλογη με το υφιστάμενο επίπεδο των ιατρικών γνώσεων της εποχής. Ιατρικές πράξεις και διαδικασίες, όπως είναι η χορήγηση αναισθησίας, η μετάγγιση αίματος, η ασηψία, η αντισηψία και άλλες, ήταν παντελώς άγνωστες και η συνεισφορά του υγειονομικού προσωπικού στην περίθαλψη των τραυματιών και των ασθενών υποτυπώδης.
Στα πεδία των μαχών οι ελαφρά τραυματισμένοι ετύγχαναν φροντίδας, επί τόπου, από τους συμπολεμιστές τους, ενώ οι φέροντες βαριά τραύματα διακομίζονταν προς νοσηλεία σε μοναστήρια και αργότερα σε υποτυπώδη νοσοκομεία, τα οποία εν τω μεταξύ είχαν αρχίσει να συγκροτούνται.
Η φροντίδα των τραυμάτων περιλάμβανε καθαρισμό της εξωτερικής τους επιφάνειας με ρακή και εισαγωγή στο εσωτερικό τους αλοιφής παρασκευασμένης από λεύκωμα αυγού αναμεμιγμένου με κοινό λάδι και ρακή. Στη συνέχεια ετίθετο επί του τραύματος αλοιφή παρασκευασμένη από σαπούνι και ρακή και ακολουθούσε, κατά διαλείμματα η επίβρεξή του με ρακή, που φαίνεται ότι ήταν θεραπευτικό μέσο συνεχούς χρήσης.  Η χρήση μούχλας ήταν επίσης διαδεδομένη. Την έπαιρναν από μουχλιασμένα τρόφιμα και μουχλιασμένους τοίχους που δεν τους έπιανε π ήλιος και την τοποθετούσαν πάνω σε μολυσμένα τραύματα.

 

Η επίδεση του τραύματος, ανεξάρτητα του βαθμού της σοβαρότητάς του, πραγματοποιείτο με ταινίες υφάσματος και μικρά καλάμια ή νάρθηκες κατασκευασμένους από ξύλο ή ναστόχαρτο.
Για την αιμόσταση των μεγάλων αγγείων χρησιμοποιείτο πυρακτωμένο σίδερο, για την αιμόσταση των τριχοειδών οινόπνευμα, ενώ για τον έλεγχο των αιμοπτύσεων λόγω τραυμάτων του θώρακα χορηγείτο ζεσταμένο κρασί αναμεμιγμένο με κοινό βούτυρο.
Τα φάρμακα, τα οποία χρησιμοποιούσαν οι επιστήμονες ιατροί και πολλοί από τους εμπειρικούς, ήταν κυρίως δρόγες (αλόη, θεριακή, κάρδαμο, κίνα, πιπερόριζα, σαμπούκο, σαρκοτρόφι, σίλφιο κ.ά.), η χρήση των οποίων ανάγεται στην εποχή του Διοσκουρίδη και η εντόπισή τους είναι εύκολη στη χλωρίδα της ελληνικής υπαίθρου. Ήταν, επίσης, ορισμένες φαρμακευτικές και χημικές ουσίες (άλας αψινθίας, βόραξ, γόμμα Αραβική, εμετική τρυξ, μίνιον, νίτριον, οξύμελι κ.ά.) και διάφορα σκευάσματα (balsamo di Tolu, elixir propriepatis, laudano di Barbaro κ.ά.), τα οποία προμηθεύονταν, όταν είχαν τη δυνατότητα, από την Κωνσταντινούπολη, τη Σμύρνη, τα Επτάνησα και την Τεργέστη.
Ολα τα παραπάνω αναδεικνύουν τις συνθήκες που επικρατούσαν κατά την περίοδο της επανάστασης του 1821 στο πεδίο της υγειονομικής περίθαλψης και φροντίδας των αγωνιστών της ελευθερίας. Για το λόγο αυτό η ευχή «Καλό βόλι» εξέφραζε, συν τοις άλλοις, και την επιθυμία για ένα γρήγορο, ανώδυνο και ηρωικό θάνατο.
Πηγές:

  • Χ. Βυζάντιος, Ιστορία των κατά την Ελληνικήν Επανάστασιν εκστρατείαν και μαχών, ων συμμετέσχεν ο τακτικός στρατός από του 1821 μέχρι του 1833, Αθήνα 1956.
  • Α. Αθανασόπουλος, Πελοποννήσιοι ιατροί κατά τον Ιερόν Αγώνα του 1821, Πελοποννησιακή Πρωτοχρονιά (1965).
  • Ε. Εμμανουήλ, Ιατροσόφια και Τσαρλατάνοι, Αρχεία Φαρμακευτικής (1938).



Πηγή: medlabnews.gr iatrikanea

Η αξιοπρεπής νοσηλεία στην Ελλάδα είναι ουτοπία - Εικόνες τριτοκοσμικές και «ασφυξία» στα νοσοκομεία

Τετάρτη, 25/01/2023 - 20:10

ΓΡΑΦΕΙ Η ΜΑΡΙΑ ΡΑΝΤΟΥ

Οι εικόνες των νοσοκομείων, να έχουν βγάλει ράντζα στους διαδρόμους για να εξυπηρετήσουν τους ασθενείς προκαλεί ερωτήματα, τόσο για τα αντανακλαστικά της κυβέρνησης, σχετικά με την έξαρση των αναπνευστικών λοιμώξεων, όσο και για το αν τελικά ζούμε σε κάποια τριτοκοσμική χώρα, εν αγνοία μας.

Παρότι ο υπουργός Υγείας, Θάνος Πλεύρης, πριν από λιγότερο από ένα μήνα, είχε επισημάνει, μιλώντας στον ΣΚΑΪ, ότι αναμένεται μεγάλη αύξηση των αναπνευστικών ιώσεων, μάλλον έμεινε απλά στην συνειδητοποίηση της καταιγίδας που έρχεται, καθώς από ότι φαίνεται, το υπουργείο δεν αντέδρασε τόσο γρήγορα όσο θα έπρεπε.

Μετά τις ελλείψεις φαρμάκων, έρχεται να προστεθεί ακόμα ένα πρωτοφανές πρόβλημα στη δημόσια υγεία, με τα νοσοκομεία να παθαίνουν «έμφραγμα» σε κάθε εφημερία και τα ράντζα να στήνονται στους διαδρόμους και να παραμένουν εκεί για μέρες, καθώς η έλλειψη κλινών, για τις οποίες ένας ασθενής μπορεί να περιμένει ακόμα και 4 ημέρες προκειμένου να υπάρξει διαθεσιμότητα, δημιουργεί αναπόφευκτα την ανάγκη να βρεθεί προσωρινή λύση, από την στιγμή που η καθυστέρηση από μέρους του υπουργείου Υγείας γιγαντώνει μέρα με την μέρα το πρόβλημα.

«Ασφυξία» στο «Σισμανόγλειο»

Το νοσοκομείο «Σισμανόγλειο» αποτελεί χαρακτηριστικό παράδειγμα της τραγικής κατάστασης που επικρατεί, με τους εργαζόμενους να καταγγέλλουν έλλειψη εξοπλισμού και προσωπικού, γεγονός που καθιστά αδύνατη την διαχείριση των περιστατικών που προσέρχονται στο νοσοκομείο.

Οι εργαζόμενοι του νοσοκομείου, σε σχετική ανακοίνωση που εξέδωσαν, αναφέρουν ότι «την ώρα που υπάρχει μαζική προσέλευση περιστατικών στο Τμήμα Επειγόντων Περιστατικών, πολλές φορές ο εξοπλισμός του τμήματος όπως είναι φορεία, καρέκλες μεταφοράς και παροχές οξυγόνου δεν επαρκούν. Ταυτόχρονα, όμως, υπάρχει πλημμελής στελέχωση του ΤΕΠ, αφού λείπουν νοσηλευτές και τραυματιοφορείς για να εξυπηρετήσουν τους ασθενείς. Συνέπεια είναι να υπάρχει υπεράριθμη και μαζική παραμονή των περιστατικών στη βραχεία νοσηλεία, στο εξεταστήριο και στους διαδρόμους, έως ότου βρεθεί κρεβάτι να εισαχθούν. Η αναμονή μπορεί να διαρκέσει μέχρι και τέσσερις ημέρες, με κίνδυνο να υπάρξει μετάδοση ιώσεων μεταξύ τους».

Η Ένωση Ιατρών Νοσοκομείων Αθηνών - Πειραιά, ΕΙΝΑΠ, είχαν προειδοποιήσει για το τι μέλλει γενέσθαι στο «Σισμανόγλειο».

Σε σχετική ανακοίνωση, είχαν επισημάνει ότι «στις 3 τελευταίες γενικές εφημερίες (9, 13 και 17 Ιανουαρίου), μετά τη λήξη τους, παρέμεναν στο ΤΕΠ, γιατί δεν υπήρχε διαθέσιμη κλίνη στο Νοσοκομείο, περί τούς 30 περίπου ασθενείς, ενώ μετά την γενική εφημερία της 17 Ιανουαρίου παρέμεναν 43 ασθενείς στο ΤΕΠ, κυρίως με πνευμονολογικά και παθολογικά περιστατικά, μέχρι να βρεθεί νοσηλευτική κλίνη σε οποιοδήποτε τμήμα, αρκετές ώρες μέχρι μέρες μετά».

Αύξηση των εισαγωγών κατά 30%

Στο μεταξύ, παρά την εβδομαδιαία καταγραφή των κρουσμάτων γρίπης, κορονοϊού και άλλων αναπνευστικών ιώσεων από τον ΕΟΔΥ, οι ειδικοί πιστεύουν ότι ο αριθμός των λοιμώξεων είναι πολύ μεγαλύτερος από αυτόν που δημοσιοποιείται καθώς υπάρχει υποκαταγραφή, με τα κρούσματα να υπολογίζονται εβδομαδιαία σε 750.000.

Ο καθηγητής Πνευμονολογίας και διευθυντής της Πνευμονολογικής Κλινικής του ΠΑΓΝΗ, Νίκος Τζανάκης, είχε επισημάνει ότι τον αυξημένο αριθμό κρουσμάτων «αποδεικνύουν οι αυξημένες νοσηλείες, αλλά και τα μαθηματικά μοντέλα του Πανεπιστημίου Κρήτης. Πιστεύω ότι έχουμε καθημερινά 40.000 με 50.000 μολύνσεις κορονοϊού την ημέρα (έως 350.000 εβδομαδιαίως). Όσον αφορά τα κρούσματα της γρίπης και του αναπνευστικού συγκυτιακού ιού (RSV), υπολογίζουμε ότι αθροιστικά είναι σίγουρα πάνω από 400.000 την εβδομάδα».

Οι ειδικοί, βάσει των στοιχείων από την καταγραφή κρουσμάτων αλλά και άλλων μαθηματικών μοντέλων, εκτιμούν ότι η αύξηση των εισαγωγών έχει αυξηθεί εβδομαδιαία κατά 30%, κάτι που, ναι μεν μπορεί να περιέχει ένα ποσοστό οι εκτιμήσεις να είναι λανθασμένες, αλλά θα έπρεπε να αποτελούν μια ισχυρή προειδοποίηση για το υπουργείο Υγείας και την κυβέρνηση εν γένει, για να θορυβηθούν και να λάβουν έγκαιρα και αποτελεσματικά μέτρα.

Το μπάζωμα τρυπών χρόνιων προβλημάτων την τελευταία στιγμή με «πατέντες» δεν μπορεί να λύσει ούτε προσωρινά το πραγματικό πρόβλημα.

Το «λάβαρο της επανάστασης» σηκώνει η Ιεράπετρα

Η αναπληρώτρια υπουργός Υγείας, Μίνα Γκάγκα, επισκέφτηκε την Τρίτη 24/01 το νοσοκομείο της Ιεράπετρας, στην Κρήτη, όπου η υποδοχή της από τους κατοίκους της περιοχής κάθε άλλο παρά θερμή ήταν.

Η λειτουργία του νοσοκομείου της Ιεράπετρας είναι μη επαρκής και καθόλου ασφαλής, με τους κατοίκους της περιοχής να εκφράζουν την αγανάκτηση τους για την εξωφρενική αυτή συνθήκη.

Με κεντρικό σύνθημα «Κάτω τα χέρια από το νοσοκομείο» οι κάτοικοι εξαπέλυσαν επίθεση κατά της Γκάγκα, φωνάζοντας «Ντροπή σας, φύγετε, είστε ανεπιθύμητη».

Η Συντονιστική Ομάδα της Επιτροπής Στήριξης για το Νοσοκομείο της Ιεράπετρας, με αφορμή την αιφνίδια επίσκεψη της Γκάκας, έκανε κάλεσμα σε διαμαρτυρία.

«Η αιφνίδια επίσκεψη της κυρίας Γκάγκα στο Νοσοκομείο μας, θέτει ερωτήματα ως προς τον σκοπό. Έρχεται για να επιλύσει τα γνωστά σε αυτήν προβλήματα ή έρχεται για να μας πείσει πόσο καλό είναι ένα καλό ΤΕΠ και οι διακομιδές των ασθενών μας σε άλλα Νοσοκομεία, όπως η ίδια οραματίστηκε την αποστολή του Νοσοκομείου μας; Εμείς είμαστε ξεκάθαροι στα αιτήματα μας:

1) Άμεση και ταυτόχρονη προκήρυξη έντεκα θέσεων γιατρών που είναι σήμερα απαραίτητοι για τη λειτουργία του Νοσοκομείου. Οι θέσεις πρέπει να είναι ελκυστικές για την προσέλευση νέων γιατρών.

2) Αυτοδιοίκητο Δευτεροβάθμιο Νοσοκομείο Νοτιοανατολικής Κρήτης, πλήρως στελεχωμένο και εξοπλισμένο για να καλύπτει τις ανάγκες του λαού της περιοχής ευθύνης του.

3) Ένταξη της περιοχής μας στις προβληματικές κατηγορίας Α’.

4) Να σταματήσουν αμέσως και να αναθεωρηθούν οι σκέψεις και δηλώσεις περί υγειονομικών χαρτών και αλλαγής αποστολών των Νοσοκομείων που στοχεύουν και ονοματίζουν ειδικά το Νοσοκομείο μας.

Γι αυτό σας καλούμε σε παράσταση διαμαρτυρίας, Η κυρία Γκάγκα θα είναι στο Νοσοκομείο Ιεράπετρας την Τρίτη 24/2 στις 5.30 μμ.

ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΕΙΜΑΣΤΕ ΟΛΟΙ ΕΚΕΙ για να δώσουμε το μήνυμα ότι οι σημερινοί σχεδιασμοί του Υπουργείου για το Νοσοκομείο μας, δεν πρόκειται ποτέ να γίνουν αποδεκτοί».

Μοναδικό μέλημά τους η κερδοσκοπία

Η Κυβέρνηση, τρία χρόνια τώρα, ήδη από τις πρώτες εβδομάδες της πανδημίας το 2020, έχει αποδείξει ότι το πραγματικό της μέλημα δεν είναι η ενδυνάμωση της δημόσιας υγείας και των δημόσιων δομών, αλλά η πρόσκαιρη κερδοσκοπία των ιδιωτών σε βάρος των πολιτών, τους οποίους αφήνει φτωχότερους δικαιωμάτων κάθε μέρα που περνάει.

Η πανδημία θα έπρεπε να είχε αποτελέσει ισχυρό «καμπανάκι», ώστε η κυβέρνηση να θωρακίσει επιτέλους το ΕΣΥ, επανδρώνοντας το με επαρκές προσωπικό και εξοπλισμό, αλλά παρ’ όλα αυτά αρκείται σε πρόσκαιρες και πρόχειρες παρεμβάσεις του τύπου «φορέστε μάσκα στα μέσα μεταφοράς», πετώντας το μπαλάκι στους πολίτες και συνεχίζοντας το εμετικό αφήγημα περί «ατομικής ευθύνης».

Πηγή: 2020mag.gr

ΑΠΑΝΤΗΣΗ ΣΤΙΣ ΔΗΛΩΣΕΙΣ ΓΚΑΓΚΑ ΓΙΑ ΤΟ ΝΟΜΟΣΧΕΔΙΟ ΓΙΑ ΤΗ ΔΕΥΤΕΡΟΒΑΘΜΙΑ ΠΕΡΙΘΑΛΨΗ

Κυριακή, 20/11/2022 - 21:59

Σε πρόσφατη συνέντευξή της στην τηλεόραση της ΕΡΤ, η αναπληρώτρια υπουργός υγείας κυρία Γκάγκα έκανε διευκρινιστικές δηλώσεις για το νέο νομοσχέδιο με τίτλο “δευτεροβάθμια περίθαλψη, ιατρική εκπαίδευση και λοιπές διατάξεις” που τέθηκε πρόσφατα σε δημόσια διαβούλευση προκειμένου να κατατεθεί στη βουλή και αφορά στη σύμπραξη δημοσίου και ιδιωτικού τομέα στο χώρο της υγείας (ΣΔΙΤ).

Οι ενστάσεις των συνδικαλιστικών φορέων των γιατρών, όπως τις παράθεσε ο οικοδεσπότης της εκπομπής, εστιάζουν στην κατάργηση της πλήρους και αποκλειστικής απασχόλησης των γιατρών που θα έχει ως συνέπεια την ώθηση των ασθενών προς τις ιδιωτικές κλινικές.

Ως προς αυτό το θέμα η κυρία Γκάγκα εξηγεί ότι στόχος της μεταρρύθμισης είναι να λειτουργεί περισσότερες ώρες το δημόσιο νοσοκομείο. Πράγματι, στο νόμο 4931/22 που ψηφίστηκε τον περασμένο Μάιο και αφορά την πρωτοβάθμια περίθαλψη, εισάγεται ο όρος της ολοήμερης λειτουργίας των νοσοκομείων. Τα σημεία που πρέπει να εστιάσουμε αναφορικά με αυτή την τροποποίηση ώστε να κατανοήσουμε σε τι θα εξυπηρετούν οι περισσότερες ώρες λειτουργίας του νοσοκομείου, είναι τα εξής:

α) Η ολοήμερη λειτουργία των νοσοκομείων σε καμία περίπτωση δεν έχει σχέση με το γνωστό σύστημα των εφημεριών (συμπεριλαμβανομένου και του ειδικού τρόπου αμοιβής του προσωπικού).

β) Στόχος της ολοήμερης λειτουργίας είναι να εγκατασταθεί το καθεστώς των απογευματινών χειρουργείων και της ιδιωτικής υγείας στο ΕΣΥ.

γ) Κατά την ολοήμερη λειτουργία η δωρεάν περίθαλψη του ασθενή περιορίζεται (αρχικά) μόνο στο πρωινό ωράριο με απώτερο στόχο τη μετάβαση σε ένα πλήρως ιδιωτικό ΕΣΥ που θα λειτουργεί αποκλειστικά με όρους ιδιωτικής κλινικής και θα αποκλείει κάθε ασθενή που δεν θα έχει τη δυνατότητα ιδιωτικής ασφάλισης.

Η κυρία Γκάγκα επικαλείται το παράδειγμα των απογευματινών ιατρείων που έχουν εδραιωθεί εδώ και χρόνια στο ΕΣΥ, προκειμένου να αποδείξει ότι με την εισαγωγή απογευματινών χειρουργείων στο ΕΣΥ κατά το ίδιο πρότυπο, δεν θα υπάρξει περίπτωση διαταραχής της εύρυθμης λειτουργίας του πρωινού ωραρίου.

Κατά την άποψή της το σύστημα των απογευματινών ιατρείων δουλεύει “ευνομούμενα” ή “ευνοούμενα” – από το σαρδάμ διακρίνεται η δυσκολία να κρυφτεί το ψέμα – και μάλιστα υποστηρίζει η κυρία Γκάγκα ότι “τα απογευματινά ιατρεία τα επιλέγουν κάποιοι ασθενείς που προτιμούν να λειτουργούν έτσι”. Ξεχνά να αναφέρει η κυρία Γκάγκα τις τεράστιες λίστες αναμονής για ένα δωρεάν πρωινό ραντεβού που χρόνο με το χρόνο μεγαλώνουν και ωθούν τους ασθενείς, θέλοντας και μη, να “επιλέξουν” το απογευματινό ραντεβού.

Αν λοιπόν και τα απογευματινά χειρουργεία λειτουργήσουν, σύμφωνα με την κυρία Γκάγκα, με την ίδια λογική, μπορούμε να υποψιαστούμε τι σημαίνει αυτό για το μέλλον της εύρυθμης λειτουργίας του δημόσιου νοσοκομείου.

Η κυρία Γκάγκα προκειμένου να μας καθησυχάσει περαιτέρω, αναφέρει ότι το ηλεκτρονικό σύστημα παρακολούθησης που δημιουργήθηκε για την Υγεία θα ανιχνεύει και θα εμποδίζει ακυρώσεις πρωινών χειρουργείων που μπορεί εύλογα να προκύψουν ως αποτέλεσμα μετατόπισης του ενδιαφέροντος των γιατρών προς τα προσοδοφόρα απογευματινά χειρουργεία.

Η δήλωση αυτή βέβαια έρχεται σε αντίφαση με προηγούμενες δηλώσεις του συνεργάτη της κυρίου Πλεύρη, σύμφωνα με τις οποίες μέσω του ηλεκτρονικού συστήματος παρακολούθησης πρόκειται να καθορίζονται ο αριθμός, ακόμα και η φύση (επείγον ή μη) των πρωινών χειρουργείων προκειμένου να δημιουργηθεί ο απαιτούμενος χώρος για την εισαγωγή των απογευματινών χειρουργείων στο ΕΣΥ.

Οι αντιφάσεις αυτές δεν προκαλούν εντύπωση δεδομένης της δυσκολίας που προκύπτει κατά την απόπειρα συγκάλυψης ενός εγκλήματος τέτοιου μεγέθους.

Γεγονός είναι ότι η υλοποίηση του σχεδίου της καθολικής ιδιωτικοποίησης του ΕΣΥ δεν είναι εφικτή με το υγειονομικό προσωπικό να τάσσεται σύσσωμο εναντίον αυτής της προσπάθειας. Έτσι επιλέχτηκαν οι γιατροί ως βασικοί συνομιλητές σε αυτή τη διαπραγμάτευση με δέλεαρ την αύξηση του εισοδήματός τους.

Η κυρία Γκάγκα παραβλέποντας εντελώς την πλήρη απαξίωση των μισθών και των συμβάσεων εργασίας που συντελείται προοδευτικά τα τελευταία χρόνια, με το φαινόμενο να απασχολούνται ακόμα και στο ΕΣΥ οι νέοι γιατροί με μπλοκάκι, αποδίδει τη μαζική φυγή των γιατρών στο εξωτερικό στην απουσία ευκαιριών για παράλληλο ιδιωτικό έργο. Ευθαρσώς παρουσιάζει το τυράκι της ιδιωτικής απασχόλησης σαν ανταμοιβή για την χρόνια προσφορά των γιατρών στο εθνικό σύστημα υγείας.

Αντιλαμβανόμαστε ότι οι ενστάσεις των συνδικαλιστικών φορέων είναι προσχηματικές εφόσον δεν εστιάζουν στην ουσία του προβλήματος. Η ουσία είναι η απαξίωση των μισθών και των συμβάσεων εργασίας που αποτελούν στην πραγματικότητα τον μοναδικό τρόπο ώστε να παραμείνουν οι γιατροί εντός συνόρων και να ενισχυθεί ουσιαστικά ο δημόσιος χαρακτήρας του συστήματος υγείας. Η κυρία Γκάγκα εξάλλου αποκαλύπτει ότι για το άνοιγμα στην ιδιωτική απασχόληση δεν υπάρχει αντίρρηση από κανέναν, εννοώντας προφανώς τους συνδικαλιστικούς φορείς. Σε αυτό την πιστεύουμε.

Η κυρία Γκάγκα αντιπροτείνει το βιοπορισμό των γιατρών από την τσέπη του ασθενή και δε διστάζει να αναφερθεί σε παραδείγματα του εξωτερικού όπου λειτουργεί κατ αυτόν το τρόπο το εθνικό σύστημα υγείας, ποντάροντας βέβαια στην άγνοια του μέσου ακροατή για το θέμα.

Χωρίς να θέλουμε να επεκταθούμε σε λεπτομέρειες, απαντάμε στην κυρία Γκάγκα ότι το εθνικό σύστημα υγείας του Ηνωμένου Βασιλείου για παράδειγμα, που έχει υποστεί εδώ και χρόνια τη μετάλλαξη της ιδιωτικοποίησης, απασχολεί κατά κύριο λόγο συναδέλφους από ξένες χώρες με χαμηλότερο βιοτικό επίπεδο, ακριβώς διότι αδυνατεί να προσελκύσει τους Βρετανούς με τους όρους και τις συνθήκες εργασίας που έχουν διαμορφωθεί στο σύστημα υγείας.   

Παρεμπιπτόντως οι υγειονομικοί του NHS προετοιμάζουν μεθοδικά τη μεγαλύτερη απεργιακή κινητοποίηση στα χρονικά της συστήματος υγείας στο Ηνωμένο Βασίλειο..

Αυτό που φαντάζει αρχικά ως ισχυρό οικονομικό δέλεαρ για το γιατρό του ΕΣΥ θα αποδειχθεί καρμανιόλα καθώς θα τον εγκλωβίσει σε ένα αδιάκοπο κυνηγητό πελατείας μεταξύ ΕΣΥ και ιδιωτικής απασχόλησης προκειμένου να διασφαλίσει το εισόδημά του. Η προοπτική πλήρους κατάργησης του βασικού μισθού αποτελεί υπό αυτές τις προϋποθέσεις κατά την εκτίμησή μας βέβαιη εξέλιξη στο νέο ΕΣΥ.

Καθώς οι πιο έμπειροι γιατροί υποψιάζονται το διακύβευμα, το υπουργείο προσπαθεί να προσελκύσει με τις προτάσεις του τους νέους γιατρούς που δεν έχουν εδραιωμένη θέση στο σύστημα υγείας.

Για το πολύπαθο νοσηλευτικό προσωπικό δε, η κυρία Γκάγκα επίσης τάζει μερίδιο από τη συμμετοχή στα απογευματινά χειρουργεία, παραλείποντας να αναφερθεί σε παλαιότερες δηλώσεις του κυρίου Πλεύρη, βάσει των οποίων το νοσηλευτικό προσωπικό θα καλύπτεται για αυτή τη συμμετοχή από το κλειστό ενοποιημένο νοσήλιο του ΕΟΠΥΥ, δηλαδή θα παίρνει τα ίδια ψίχουλα όπως και από τη συμμετοχή του στα απογευματινά ιατρεία.

Η πρόσληψη χιλιάδων νέων νοσηλευτών που ανακοινώνει η κυρία Γκάγκα εντάσσεται ακριβώς σε αυτό το νέο πλαίσιο λειτουργίας του ΕΣΥ που προβλέπει περαιτέρω απαξίωση των όρων εργασίας, πετσοκομμένο εισόδημα και αναπλήρωση του χαμένου εισοδήματος από το “χαρτζιλίκι” των απογευματινών χειρουργείων.

Η διάλυση ενός εθνικού πυλώνα προϋποθέτει, όπως έχουμε επανειλημμένα τονίσει, τον εξευτελισμό των εργαζόμενων.

Τελική πρόθεση είναι η μετάβαση σε ένα πλήρως ιδιωτικοποιημένο ΕΣΥ όπου δεν θα υπάρχει καμία δυνατότητα πρωινής δωρεάν πρόσβασης και όπου το προσωπικό θα υποχρεώνεται στη συμμετοχή στην ολοήμερη λειτουργία θέλοντας και μη - και όχι εφόσον το επιθυμεί, όπως ισχυρίζεται η κυρία Γκάγκα. Το προσωπικό εξάλλου έχει προκαταβολικά εξοικειωθεί με αυτούς τους όρους εργασίας τα τελευταία χρόνια επί καθεστώτος πανδημίας.

Με αυτά τα δεδομένα, το θέμα της μετατόπισης των ασθενών προς τον ιδιωτικό τομέα, όπως το θέτουν οι συνδικαλιστικοί φορείς, αποκτά δευτερεύουσα σημασία μπροστά στο μεγάλο διακύβευμα που είναι η βαθμηδόν κατάργηση του δημοσίου δωρεάν χαρακτήρα του ΕΣΥ, από την οποία θα ζημιωθεί εξίσου ο ασθενής και το υγειονομικό προσωπικό.  

Οι βάσεις για τη μετάβαση αυτή έχουν ήδη τεθεί με το νόμο 4931/22 για την πρωτοβάθμια περίθαλψη (βλέπε: Νέος Χάρτης Υγείας, www.syde.gr)και θα συμπληρωθούν με το παρόν νομοσχέδιο που προωθεί το υπουργείο υγείας.

Σε αυτό το πλαίσιο η είσοδος ιδιωτών γιατρών στο ΕΣΥ θεωρούμε ότι θα λειτουργήσει μεταβατικά προκειμένου να αποφευχθεί η κατάρρευση που θα δημιουργηθεί από την τεχνητή έλλειψη προσωπικού. Θα αφορά δε κυρίως σε συναδέλφους ελεύθερους επαγγελματίες που θα αδυνατούν να διατηρήσουν ανοιχτά τα ιατρεία τους. Ο λόγος είναι η υπερφορολόγηση που μεθοδευμένα έχει επιβάλει το κράτος στους ελεύθερους επαγγελματίες προκειμένου να αποτελειώσει και αυτόν τον τομέα, προς τελικό όφελος των μεγάλων επιχειρηματικών ομίλων της υγείας για χάρη των οποίων συντελούνται όλες αυτές οι αλλαγές.

Υπό αυτό το πρίσμα οι απαιτήσεις κάποιων “συνδικαλιστών” για επίταξη του ιδιωτικού τομέα, μόνο ως υπέρτατος χλευασμός και υποτίμηση της νοημοσύνης μας μπορούν να εκληφθούν.

Από τη συζήτηση φυσικά δεν θα μπορούσαν να λείψουν, όπως έχει καθιερωθεί στο κλείσιμο αυτών των συνεντεύξεων, και οι αναστολές εργασίας που αποτελούν το μεγαλύτερο αγκάθι στην προσπάθεια κατάργησης της δημόσιας υγείας.

Η κυρία Γκάγκα που παρουσιαζόταν μέχρι τώρα ως πιο διαλλακτική και συζητήσιμη σε σχέση με τον συνεργάτη της κύριο Πλεύρη στο θέμα των αναστολών, επιτέλους υιοθετεί ανοιχτά τη γραμμή Πλεύρη- Μητσοτάκη, μπαίνοντας στην ουσία του θέματος με τις εξής δηλώσεις:

“Τα επιχειρήματα που υπάρχουν τώρα που τα επιδημιολογικά δεδομένα είναι διαφορετικά είναι κυρίως:

- ποια είναι η πολιτική της χώρας για τα εμβόλια,

- ποια είναι η πολιτική της χώρας για τους υγειονομικούς, αν πρέπει ή δεν πρέπει να κάνουν κάποια συγκεκριμένα εμβόλια και

- ποιος είναι ο τρόπος που δεχόμαστε τα επιστημονικά δεδομένα ως υγειονομικοί”.

 

Επί της ουσίας με αυτές τις δηλώσεις η κυρία Γκάγκα αποκαλύπτει τις πραγματικές προθέσεις τής κυβέρνησης και προβαίνει παράλληλα σε κάποιες προαναγγελίες:

 

α) Δεν ενδιαφέρουν καθόλου εν τέλει τα εκάστοτε επιδημιολογικά δεδομένα τα οποία από την αρχή υπήρξαν προσχηματικά για να κρατούν σκόπιμα ένα μέρος του προσωπικού εκτός εργασίας με στόχο την αποδιοργάνωση του συστήματος υγείας.

β) Ο δρόμος του υποχρεωτικού εμβολιασμού και γενικά των υποχρεωτικών ιατρικών πράξεων έχει για τα καλά ανοίξει, τόσο για την ευρύτερη κοινωνία, όσο – και ειδικά – για τους υγειονομικούς που λειτουργούν ως παράδειγμα προς μίμηση.

Η δε επιβολή μαζικών εμβολιασμών με σκευάσματα αμφιλεγόμενης τεχνολογίας που παρακάμπτουν πλέον με επίσημη οδηγία τα προκαταρκτικά στάδια ελέγχου αποτελεσματικότητας και ασφάλειας και δοκιμάζονται απευθείας επάνω στον πληθυσμό, είναι ένα γεγονός.

γ) Η ντε φάκτο αποδοχή “επιστημονικών” δεδομένων από το υγειονομικό προσωπικό δε σημαίνει στην ουσία τίποτα άλλο από τυφλή αντιεπιστημονική συμμόρφωση στα προτάγματα της μεγάλης αγοράς της υγείας που εδραιώνεται μέσα στο ελληνικό εθνικό σύστημα υγείας.

 

Η σύμπραξη του δημοσίου με τον ιδιωτικό τομέα είναι με άλλα λόγια η εξαγορά της δημόσιας υγείας από το μεγάλο κεφάλαιο και αποτελεί “σχολή”, εδώ και δεκαετίες εφαρμοσμένη, με τα γνωστά ολέθρια αποτελέσματα, στα συστήματα υγείας άλλων χωρών που έπεσαν θύματα βίαιης υφαρπαγής του εθνικού τους πλούτου πριν από τη χώρα μας.

Ως κομιστές και εκτελεστές αυτής της συνθήκης, η κυρία Γκάγκα, ο κύριος Πλεύρης και οι λοιποί εμπλεκόμενοι - τωρινοί και μελλοντικοί  - θα μείνουν στην ιστορία ως τα ανδρείκελα που στέρησαν από τη χώρα έναν από τους σημαντικότερους πυλώνες του κράτους πρόνοιας: τη δημόσια υγεία.

 

Το ειδικό δικαστήριο άραγε το βλέπουν ποτέ στον ύπνο τους ή είναι τόσο βέβαιοι ότι θα τη γλιτώσουν;

Σ.Υ.Δ.Ε.

Σωματείο Υγειονομικών υπέρ Δημοκρατίας και Ελευθερίας.

Η περίθαλψη των τραυματιών το 1940. Τα κρυοπαγήματα. Το πλωτό νοσοκομείο. Οι Νοσηλεύτριες Ερυθροσταυρίτισσες.

Παρασκευή, 28/10/2022 - 16:17

του Αλέξανδρου Γιατζίδη M.D.medlabnews.gr iatrikanea

Ο Ελληνο-Ιταλικός πόλεμος (1940-1941)

Στον τομέα της Υγειονομικής Υπηρεσίας, εξαιτίας του αγώνα σε ιδιαίτερα ορεινό έδαφος, αρχικά παρουσιάστηκαν πολλές δυσχέρειες και προβλήματα.
Από την Έκθεση του Διευθυντή της Υγειονομικής Υπηρεσίας του Τμήματος Στρατιάς Ηπείρου (ΤΣΗ), από τις 18 Δεκεμβρίου 1940 μέχρι τη διάλυσή του, διαβάζουμε:

 

«... Η φύσις του εδάφους και η τακτική του πολέμου ιδίως με τας αεροπορικός επιδρομάς, ως και αι εκτάσεις των τομέων εκάστης μεραρχίας εκώλυον την ταχείαν και έγκαιρον ιατρικήν περίθαλψιν των τραυματιών και ασθενών ...».Στη συνέχεια όμως, για την εξυπηρέτηση των αναγκών του Στρατού ενισχύθηκαν τα στρατιωτικά νοσοκομεία, δημιουργήθηκαν νέα, αναπτύχθηκαν νοσηλευτικοί σχηματισμοί εκστρατείας, ορεινά χειρουργεία, μετακινήθηκαν ανεφοδιαστικά όργανα και συστάθηκαν ειδικά σώματα διακομιδής. Οι διακομιδές πραγματοποιούνταν κατ' ανάγκη τη νύχτα για την αποφυγή των αεροπορικών επιδρομών, με αποτέλεσμα τις γνωστές δυσμενείς επιπτώσεις για τους διακομιζόμενους και το προσωπικό.


Τέλος, η υγειονομική υποστήριξη των μαχομένων υπήρξε αρκετά ικανοποιητική και με τη βοήθεια του Υπουργείου Εθνικής Πρόνοιας, την εθελοντική προσφορά υπηρεσιών των Αδελφών Νοσοκόμων, του Ελληνικού Ερυθρού Σταυρού, διαφόρων οργανώσεων και συλλόγων και τέλος πολλών επώνυμων και ανώνυμων Ελληνίδων.

Ένα άλλο σοβαρότατο πρόβλημα που δημιουργήθηκε και στους δύο αντιμαχόμενους εξαιτίας του ορεινού εδάφους, του ύψους του χιονιού και του πολικού ψύχους που επικρατούσε, ήταν τα κρυοπαγήματα που τις περισσότερες φορές προκαλούσαν μεγαλύτερες απώλειες απ' αυτές των σκληρών μαχών (25.000 Έλληνες - 22.000 Ιταλοί παγόπληκτοι). Στην Έκθεση της Διευθύνσεως Υγειονομικής Υπηρεσίας του Γενικού Στρατηγείου αναφέρεται συγκεκριμένα:

«... Καθ' όλον το εξάμηνον διάστημα διεκομίσθησαν εβδομήντα πέντε χιλιάδες (75.000) σχεδόν τραυματίαι, παγόπληκτοι και ασθενείς ήτοι αναλυτικώς τριάκοντα χιλιάδες (30.000) περίπου τραυματιαι, είκοσι πέντε χιλιάδες (25.000) παγόπληκτοι και είκοσι χιλιάδες (20.000) ασθενείς... ».
Από ελληνικής πλευράς, παρά τον αρχικό αιφνιδιασμό, το πρόβλημα αντιμετωπίστηκε με επιτυχία με τη χρήση λιπαντικών ουσιών και ειδικών μάλλινων επιδέσμων και καλτσών, που κατά χιλιάδες οι Ελληνίδες κάθε ηλικίας έπλεκαν και έστελναν στο μέτωπο.

Ο ιατρός Βασίλειος Μαστακούρης του XVα Ορεινού χειρουργείου κατά την περίοδο 

Την περίοδο 1940-41 η κάλυψη του Κεντρικού μετώπου από υγειονομικής πλευράς γινόταν κυρίως από τους υγειονομικούς σχηματισμούς που αναπτύχθηκαν στα χωριά Κοσίνα, Πακομίτι, Κούταλι και Λεσκοβίκι Πρεμετής. Στο χειρουργείο παρέμεναν οι ετοιμοθάνατοι, κατόπιν διαλογής. Οι Α΄ τραυματίες και ασθενείς διακομίζονταν αναλόγως του επείγοντος της θεραπείας στο χειρουργικό χειρουργείο του Β’ Σώματος Στρατού στο Λεσκοβίκι. Οι Β’ ανάγκης διακομίζονταν επίσης στο Λεσκοβίκι  και οι Γ’ ανάγκης τραυματίες και ασθενείς στο Νοσηλευτικό κέντρο Ιωαννίνων.

Στις 22 Δεκεμβρίου 1940 στο χωριό Κοσίνα αναπτύχθηκαν το Β1 Πεδινό χειρουργείο, το Β1 Πεδινό νοσηλευτικό τμήμα της XV Μεραρχίας καθώς και το Σ7 Εφεδρο χειρουργικό συνεργείο, στα οποία διακομίζονταν από τους τραυματιοφορείς και τα κτήνη της (μεταγωγικά) οι απώλειες υγείας της, με καιρικές συνθήκες πολύ δυσμενείς και άθλιο οδικό δίκτυο.

Αυτός ο σχηματισμός ήταν ο μεγαλύτερος και ο πιο προωθημένος υγειονομικός σχηματισμός χειρουργικών επεμβάσεων Α’ ανάγκης τραυματιών και ο μεγαλύτερος σχηματισμός  διαλογής και διακομιδής προς τους μετόπισθεν υγειονομικούς σχηματισμούς με τελικό προορισμό το νοσηλευτικό κέντρο Ιωαννίνων. Στο χειρουργείο παρέμεναν οι ετοιμοθάνατοι, κατόπιν διαλογής. Οι Α΄ τραυματίες και ασθενείς διακομίζονταν αναλόγως του επείγοντος της θεραπείας στο χειρουργικό χειρουργείο του Β’ Σώματος Στρατού στο Λεσκοβίκι. Οι Β’ ανάγκης διακομίζονταν επίσης στο Λεσκοβίκι  και οι Γ’ ανάγκης τραυματίες και ασθενείς στο Νοσηλευτικό κέντρο Ιωαννίνων. Όλες οι μονάδες αντιμετώπισαν σοβαρές δυσκολίες στο ζήτημα της διακομιδής των απωλειών υγείας. Τα δρομολόγια γίνονταν από δύσβατα μέρη και πολλές φορές αποκλείονταν από τα χιόνια.

Άλλος παράγοντας που επέδρασε δυσμενώς στο δύσκολο έργο των διακομιδών ήταν η ιταλική αεροπορία.

Στις 31 Δεκεμβρίου 1940 βομβάρδισε και πυροβόλησε το χωριό Κοσίνα, όπου ήταν ανεπτυγμένοι οι υγειονομικοί σχηματισμοί των I και XV Μεραρχιών.

Το Ελληνικό Ναυτικό το 1940

Κατά την περίοδο του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου το Εκπαιδευτικό του Πολεμικού Ναυτικού «Άρης» χρησιμοποιήθηκε ως Πλωτό Νοσοκομείο. Το πλοίο αυτό ναυπηγήθηκε στη Γαλλία το 1926 –27 και ήταν εκτοπίσματος 2.380 τόνων. Διέθετε 110 κλίνες και 3 δωμάτια για τη νοσηλεία Αξιωματικών. Χρησιμοποιήθηκε κυρίως για τη νοσηλεία ασθενών των Πολεμικών Πλοίων αλλά και για διακομιδές ασθενών και τραυματιών του Στρατού Ξηράς. Για το λόγο αυτό πραγματοποίησε δύο πλόες από το Μεσολόγγι και διακόμισε περί τους 500 ασθενείς και τραυματίες.

Ένα άλλο Πλωτό Νοσοκομείο, με σημαντική προσφορά, ήταν και το «Αττική», χωρητικότητας 2.561 τόνων και δυνάμεως 362 κλινών. Ωστόσο, η προσφορά αυτή σταμάτησε βίαια, όταν στις 11.25 την νύκτα της 11ηςΑπριλίου 1941 κατευθυνόμενο προς τη Σύρο (με σκοπό να αποβιβάσει το Προσωπικό του εκκενωθέντος Νοσοκομείου Δράμας), πλέοντας κατάφωτο και φέρον τα διεθνή χαρακτηριστικά των Π/Ν στο στενό του Καφηρέα, δέχθηκε επίθεση από γερμανικό βομβαρδιστικό αεροπλάνο. Το αποτέλεσμα ήταν να βυθισθεί και τα θύματα να ανέλθουν σε 27. Αριθμός ναυαγών, χρησιμοποιώντας τις σωστικές λέμβους, αποβιβάσθηκαν σε ακτή της Εύβοιας, ενώ άλλος αριθμός ναυαγών περισυλλέχθηκε, το άλλο πρωί, από το Αντιτορπιλλικό Κουντουριώτης. Διευθυντής του Π/Ν «Αττική» ήταν ο Υποπλοίαρχος Ιατρός Θ. Θωμόπουλος.

Την ίδια τύχη είχε και ένα άλλο Πλωτό Νοσοκομείο, το επίτακτο επιβατηγό «Πολικός», το οποίο είχε χωρητικότητα 870 τόνους και διέθετε 200 κλίνες. Στις 23 Απριλίου του 1941, στο λιμένα της Κορίνθου, δέχθηκε επίθεση από σμήνος γερμανικών αεροπλάνων, χωρίς όμως να βυθισθεί. Κάτι όμως που δεν απέφυγε δύο μέρες αργότερα, στο λιμάνι του Πόρου, όταν εκ νέου βομβαρδίστηκε από γερμανικά αεροπλάνα και βυθίστηκε.
 

Αποβίβαση τραυματιών στο λιμάνι του Πειραιά από το μέτωπο του πολέμου

 

Αναφέρεται επίσης και το επίτακτο επιβατηγό «Έσπερος», το οποίο χρησιμοποιήθηκε ως Πλωτό Νοσοκομείο και βυθίστηκε στις 21 Απριλίου 1941 έξω από το Μεσολόγγι. Επίσης και το επίτακτο επιβατηγό «Ελληνίς» χωρητικότητας 876 τόνων που χρησιμοποιήθηκε ως Πλωτό Νοσοκομείο 263 κλινών. Ομοίως και αυτό δέχθηκε αεροπορική επίθεση και βυθίστηκε στις 21 Απριλίου πλησίον της Πάτρας. Αναφέρεται ότι ήταν πλήρες τραυματιών πριν βυθισθεί, αλλά χάρη σε υπεράνθρωπες προσπάθειες, κατόρθωσε να προσαράξει και να αποβιβάσει όλους σχεδόν τους διακομισθέντες τραυματίες, ώστε τελικά οι απώλειες να είναι σχετικά ελάχιστες. Την ίδια επίσης ημέρα, εβλήθη από γερμανικά αεροπλάνα και το Π/Ν «Σωκράτης», το οποίο ευρισκόταν αγκυροβολημένο στον όρμο των Αντικυθήρων, και ήταν κι αυτό ένα επίτακτο επιβατηγό πλοίο, που διέθετε 190 κλίνες.


Τέλος, εκτός από τα ανωτέρω, κατά την περίοδο 1940 – 41 ως Πλωτά Νοσοκομεία αναφέρεται, για ιστορικούς λόγους, ότι χρησιμοποιήθηκαν και τα επίτακτα επιβατηγά πλοία «Άνδρος», «Αρντένα», «Αλμπέρτα», «Πύλαρος», «Τήνος», και «Μοσχάνθη». Συνολικά, η μεταφορική ικανότητα όλων αυτών έφθανε τους 2.220 τραυματίες και ασθενείς, διακομιζομένους σε κλίνες και καθήμενους.
 

Ο Ερυθρός Σταυρός και οι Νοσηλεύτριες Ερυθροσταυρίτισσες το 1940

 

Το 1935 ιδρύθηκε το πρώτο Κέντρο Υγείας στην Αθήνα, στην περιοχή Αμπελοκήπων. Πρώτη Διευθύνουσα του Κέντρου τοποθετήθηκε η Ευριδίκη Αποστολάκη, που εκπαιδεύτηκε σαν Επισκέπτρια Αδελφή Υγιεινής στο Παρίσι. Το 1938 ιδρύθηκε στην Υγειονομική Σxολή Αθηνών στους Αμπελοκήπους, η Σxολή Επισκεπτριών Αδελφών και Νοσοκόμων, με πρώτη διευθύνουσα την Ελένη Βασιλοπούλου, την οποία στη συνέχεια διαδέχτηκε η Ευριδίκη Αποστολάκη. Στον πόλεμο του 1940 οι Αδελφές εργάστηκαν υποδειγματικά κάτω από δύσκολες και επικίνδυνες συνθήκες.

Ο Ελληνικός Ερυθρός Σταυρός παρέχει νοσηλευτική φροντίδα, στελεχώνει νοσοκομειακές μονάδες και σταθμούς πρώτων βοηθειών για την περίθαλψη των τραυματιών, διοργανώνει συσσίτια και διανέμει κουβέρτες και είδη ρουχισμού. Σε μια από τις πιο δύσκολες περιόδους της σύγχρονης ελληνικής ιστορίας ο Ελληνικός Ερυθρός Σταυρός, υποκαθιστά, στην ουσία, το κράτος προσφέροντας υπηρεσίες πρόνοιας και διαθέτοντας τις υποδομές του για τη στήριξη του ελληνικού λαού μέσα στις κακουχίες του πολέμου και της επώδυνης Κατοχής.

Ο Ελληνικός Ερυθρός Σταυρός όπως ήταν φυσικό και όπως προβλέπεται από τις Συμβάσεις της Γενεύης ήρθε συμπαραστάτης και βοηθός στην Υγειονομική Υπηρεσία του Ελληνικού Στρατεύματος. ΄Έθεσε στη διάθεση του μαχόμενου Στρατού, χειρουργεία εκστρατείας, ένα νοσοκομείο διακομιδής, το Νοσοκομείο του στην Αθήνα και το τμήμα του στη Θεσσαλονίκη.

Έγινε ο διαμεσολαβητής της διεθνούς ανθρωπιστικής βοήθειας από τον Διεθνή Ερυθρό Σταυρό προς τον άμαχο πληθυσμό. Συγκρότησε το Σώμα Αδελφών Νοσηλευτικής που πρόσφερε πολύ μεγάλη συνδρομή στη λειτουργία των Νοσηλευτικών Σχηματισμών. Συνολικά διατέθηκαν περίπου 2800 Εθελόντριες Αδελφές και Νοσηλευτικά Στελέχη. Οι υπηρεσίες τους ήταν πολυτιμότατες στη ζώνη των πρόσω όπου οι τραυματίες, οι ασθενείς και οι κρυοπαγημένοι μαχητές έβρισκαν τη θερμή μητρική στοργή και περίθαλψη.

Κυρίες και δεσποινίδες προερχόμενες από το σύνολο της ελληνικής κοινωνίας και αρκετές με πολλές ανέσεις και οικονομική ανεξαρτησία εγκατέλειψαν την άνετη ζωή, παρακολούθησαν ένα ταχύρρυθμο εκπαιδευτικό πρόγραμμα και προσέτρεξαν να προσφέρουν τις υπηρεσίες τους για να απαλύνουν τον πόνο των ηρωικών μαχητών. Ο μικρός αυτός στρατός συναγωνιζόμενος σε ενθουσιασμό, επιμέλεια και εργατικότητα τις μόνιμες Αδελφές του Στρατού νοσήλευσε 55.000 τραυματίες και ασθενείς στρατιώτες κατά τη διάρκεια του πολέμου σε 58 Στρατιωτικά Νοσοκομεία, σε πολυάριθμους Υγειονομικούς Σταθμούς, σε Ορεινά Χειρουργεία του Μετώπου, σε Νοσοκομεία Εκστρατείας, σε Νοσοκομεία Διακομιδής, σε Υγειονομικούς Σιδηροδρομικούς Συρμούς, σε 4 πλωτά Νοσοκομεία, σε Κέντρα Διαλογής, σε Σταθμούς Πρώτων Βοηθειών και Παθητικής Αεράμυνας. Αλλά και στη ζώνη των μετόπισθεν η παρουσία των Εθελοντριών ήταν ουσιαστική σε όλους τους Υγειονομικούς Σχηματισμούς του Στρατού, όπως οι Γωνιές του Τραυματία, το Δέμα του Στρατιώτη, το Γραφείο Αιχμαλώτου και το τμήμα Ψυχαγωγίας του Στρατιώτη.

Διανομή γάλακτος στα Εξάρχεια. Αθήνα, 23 Σεπτ. 1943

Την τεράστια ευθύνη της προετοιμασίας του σχεδίου επιστράτευσης των Εθελοντριών και της εφαρμογής του είχαν τα Νοσηλευτικά Στελέχη με κορυφαία την Αθηνά Μεσολωρά. Αν η εργασία του Νοσηλευτικού Προσωπικού είναι τόσο δύσκολη και τόσο απαιτητική σε δυνάμεις, χρόνο και μέσα στους ήσυχους καιρούς ο καθένας μπορεί να φανταστεί τι ηρωισμός χρειάζεται να καλυφθούν οι νοσηλευτικές ανάγκες πολιτών και στρατεύματος σε περιόδους πολέμου κάτω από την απειλή των βομβαρδισμών σε χώρους ακατάλληλους για νοσηλεία ασθενών και τραυματιών και με ελάχιστα μέσα.

Παντού όπου εργάστηκαν οι Αδελφές του Ερυθρού Σταυρού πρόσφεραν με αυταπάρνηση ανεκτίμητες υπηρεσίες, ξαγρύπνησαν, ταλαιπωρήθηκαν, αποκλείσθηκαν από τα χιόνια, δέχθηκαν εχθρικές αεροπορικές επιθέσεις, αιχμαλωτίστηκαν και κάποιες από αυτές έδωσαν και τη ζωή τους. Οι γενναίες αυτές Ελληνίδες Ερυθροσταυρίτισσες αντιμετώπισαν άξια τις οξυμένες νοσηλευτικές ανάγκες πρόσφεραν κουβέρτες για ζεστασιά, σκηνές για στέγαση, τρόφιμα στους πεινασμένους, εμβολιασμοί για πρόληψη, φάρμακα για τους αρρώστους, έδεσαν τραύματα και φρόντιζαν τα κρυοπαγημένα πόδια των ηρώων στρατιωτών.

 

ΠΗΓΕΣ: 1. ΓΕΣ  Η υγειονομική υπηρεσία του Στρατού κατά τον πόλεμο 1940-41
2.Κ. Χατζής, «Στοιχεία από τη δράση της Υγειονομικής Υπηρεσίας του Π.Ν. κατά τον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο», Ιατρική Επιθεώρηση Ενόπλων Δυνάμεων, τ.22, 1988, σ. 65 – 93.
3. Της Πόπης Κεσίδου, εθελόντριας του παραρτήματος Λάρισας του Ελληνικού Ερυθρού Σταυρού



Πηγή: medlabnews.gr iatrikanea 

Η περίθαλψη των τραυματιών το 1940. Τα κρυοπαγήματα. Το πλωτό νοσοκομείο. Οι Νοσηλεύτριες Ερυθροσταυρίτισσες

Πέμπτη, 28/10/2021 - 16:40
του Αλέξανδρου Γιατζίδη M.D.medlabnews.gr iatrikanea

Ο Ελληνο-Ιταλικός πόλεμος (1940-1941)

Στον τομέα της Υγειονομικής Υπηρεσίας, εξαιτίας του αγώνα σε ιδιαίτερα ορεινό έδαφος, αρχικά παρουσιάστηκαν πολλές δυσχέρειες και προβλήματα.
Από την Έκθεση του Διευθυντή της Υγειονομικής Υπηρεσίας του Τμήματος Στρατιάς Ηπείρου (ΤΣΗ), από τις 18 Δεκεμβρίου 1940 μέχρι τη διάλυσή του, διαβάζουμε:

 

«... Η φύσις του εδάφους και η τακτική του πολέμου ιδίως με τας αεροπορικός επιδρομάς, ως και αι εκτάσεις των τομέων εκάστης μεραρχίας εκώλυον την ταχείαν και έγκαιρον ιατρικήν περίθαλψιν των τραυματιών και ασθενών ...».Στη συνέχεια όμως, για την εξυπηρέτηση των αναγκών του Στρατού ενισχύθηκαν τα στρατιωτικά νοσοκομεία, δημιουργήθηκαν νέα, αναπτύχθηκαν νοσηλευτικοί σχηματισμοί εκστρατείας, ορεινά χειρουργεία, μετακινήθηκαν ανεφοδιαστικά όργανα και συστάθηκαν ειδικά σώματα διακομιδής. Οι διακομιδές πραγματοποιούνταν κατ' ανάγκη τη νύχτα για την αποφυγή των αεροπορικών επιδρομών, με αποτέλεσμα τις γνωστές δυσμενείς επιπτώσεις για τους διακομιζόμενους και το προσωπικό.



Τέλος, η υγειονομική υποστήριξη των μαχομένων υπήρξε αρκετά ικανοποιητική και με τη βοήθεια του Υπουργείου Εθνικής Πρόνοιας, την εθελοντική προσφορά υπηρεσιών των Αδελφών Νοσοκόμων, του Ελληνικού Ερυθρού Σταυρού, διαφόρων οργανώσεων και συλλόγων και τέλος πολλών επώνυμων και ανώνυμων Ελληνίδων.

  Ένα άλλο σοβαρότατο πρόβλημα που δημιουργήθηκε και στους δύο αντιμαχόμενους εξαιτίας του ορεινού εδάφους, του ύψους του χιονιού και του πολικού ψύχους που επικρατούσε, ήταν τα κρυοπαγήματα που τις περισσότερες φορές προκαλούσαν μεγαλύτερες απώλειες απ' αυτές των σκληρών μαχών (25.000 Έλληνες - 22.000 Ιταλοί παγόπληκτοι). Στην Έκθεση της Διευθύνσεως Υγειονομικής Υπηρεσίας του Γενικού Στρατηγείου αναφέρεται συγκεκριμένα:

 «... Καθ' όλον το εξάμηνον διάστημα διεκομίσθησαν εβδομήντα πέντε χιλιάδες (75.000) σχεδόν τραυματίαι, παγόπληκτοι και ασθενείς ήτοι αναλυτικώς τριάκοντα χιλιάδες (30.000) περίπου τραυματιαι, είκοσι πέντε χιλιάδες (25.000) παγόπληκτοι και είκοσι χιλιάδες (20.000) ασθενείς... ».
Από ελληνικής πλευράς, παρά τον αρχικό αιφνιδιασμό, το πρόβλημα αντιμετωπίστηκε με επιτυχία με τη χρήση λιπαντικών ουσιών και ειδικών μάλλινων επιδέσμων και καλτσών, που κατά χιλιάδες οι Ελληνίδες κάθε ηλικίας έπλεκαν και έστελναν στο μέτωπο.

Ο ιατρός Βασίλειος Μαστακούρης του XVα Ορεινού χειρουργείου κατά την περίοδο 

Την περίοδο 1940-41 η κάλυψη του Κεντρικού μετώπου από υγειονομικής πλευράς γινόταν κυρίως από τους υγειονομικούς σχηματισμούς που αναπτύχθηκαν στα χωριά Κοσίνα, Πακομίτι, Κούταλι και Λεσκοβίκι Πρεμετής. Στο χειρουργείο παρέμεναν οι ετοιμοθάνατοι, κατόπιν διαλογής. Οι Α΄ τραυματίες και ασθενείς διακομίζονταν αναλόγως του επείγοντος της θεραπείας στο χειρουργικό χειρουργείο του Β’ Σώματος Στρατού στο Λεσκοβίκι. Οι Β’ ανάγκης διακομίζονταν επίσης στο Λεσκοβίκι  και οι Γ’ ανάγκης τραυματίες και ασθενείς στο Νοσηλευτικό κέντρο Ιωαννίνων.

 

Στις 22 Δεκεμβρίου 1940 στο χωριό Κοσίνα αναπτύχθηκαν το Β1 Πεδινό χειρουργείο, το Β1 Πεδινό νοσηλευτικό τμήμα της XV Μεραρχίας καθώς και το Σ7 Εφεδρο χειρουργικό συνεργείο, στα οποία διακομίζονταν από τους τραυματιοφορείς και τα κτήνη της (μεταγωγικά) οι απώλειες υγείας της, με καιρικές συνθήκες πολύ δυσμενείς και άθλιο οδικό δίκτυο.

Αυτός ο σχηματισμός ήταν ο μεγαλύτερος και ο πιο προωθημένος υγειονομικός σχηματισμός χειρουργικών επεμβάσεων Α’ ανάγκης τραυματιών και ο μεγαλύτερος σχηματισμός  διαλογής και διακομιδής προς τους μετόπισθεν υγειονομικούς σχηματισμούς με τελικό προορισμό το νοσηλευτικό κέντρο Ιωαννίνων. Στο χειρουργείο παρέμεναν οι ετοιμοθάνατοι, κατόπιν διαλογής. Οι Α΄ τραυματίες και ασθενείς διακομίζονταν αναλόγως του επείγοντος της θεραπείας στο χειρουργικό χειρουργείο του Β’ Σώματος Στρατού στο Λεσκοβίκι. Οι Β’ ανάγκης διακομίζονταν επίσης στο Λεσκοβίκι  και οι Γ’ ανάγκης τραυματίες και ασθενείς στο Νοσηλευτικό κέντρο Ιωαννίνων. Όλες οι μονάδες αντιμετώπισαν σοβαρές δυσκολίες στο ζήτημα της διακομιδής των απωλειών υγείας. Τα δρομολόγια γίνονταν από δύσβατα μέρη και πολλές φορές αποκλείονταν από τα χιόνια.

Άλλος παράγοντας που επέδρασε δυσμενώς στο δύσκολο έργο των διακομιδών ήταν η ιταλική αεροπορία.

Στις 31 Δεκεμβρίου 1940 βομβάρδισε και πυροβόλησε το χωριό Κοσίνα, όπου ήταν ανεπτυγμένοι οι υγειονομικοί σχηματισμοί των I και XV Μεραρχιών.

 


Το Ελληνικό Ναυτικό το 1940

Κατά την περίοδο του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου το Εκπαιδευτικό του Πολεμικού Ναυτικού «Άρης» χρησιμοποιήθηκε ως Πλωτό Νοσοκομείο. Το πλοίο αυτό ναυπηγήθηκε στη Γαλλία το 1926 –27 και ήταν εκτοπίσματος 2.380 τόνων. Διέθετε 110 κλίνες και 3 δωμάτια για τη νοσηλεία Αξιωματικών. Χρησιμοποιήθηκε κυρίως για τη νοσηλεία ασθενών των Πολεμικών Πλοίων αλλά και για διακομιδές ασθενών και τραυματιών του Στρατού Ξηράς. Για το λόγο αυτό πραγματοποίησε δύο πλόες από το Μεσολόγγι και διακόμισε περί τους 500 ασθενείς και τραυματίες.

Ένα άλλο Πλωτό Νοσοκομείο, με σημαντική προσφορά, ήταν και το «Αττική», χωρητικότητας 2.561 τόνων και δυνάμεως 362 κλινών. Ωστόσο, η προσφορά αυτή σταμάτησε βίαια, όταν στις 11.25 την νύκτα της 11ηςΑπριλίου 1941 κατευθυνόμενο προς τη Σύρο (με σκοπό να αποβιβάσει το Προσωπικό του εκκενωθέντος Νοσοκομείου Δράμας), πλέοντας κατάφωτο και φέρον τα διεθνή χαρακτηριστικά των Π/Ν στο στενό του Καφηρέα, δέχθηκε επίθεση από γερμανικό βομβαρδιστικό αεροπλάνο. Το αποτέλεσμα ήταν να βυθισθεί και τα θύματα να ανέλθουν σε 27. Αριθμός ναυαγών, χρησιμοποιώντας τις σωστικές λέμβους, αποβιβάσθηκαν σε ακτή της Εύβοιας, ενώ άλλος αριθμός ναυαγών περισυλλέχθηκε, το άλλο πρωί, από το Αντιτορπιλλικό Κουντουριώτης. Διευθυντής του Π/Ν «Αττική» ήταν ο Υποπλοίαρχος Ιατρός Θ. Θωμόπουλος.

Την ίδια τύχη είχε και ένα άλλο Πλωτό Νοσοκομείο, το επίτακτο επιβατηγό «Πολικός», το οποίο είχε χωρητικότητα 870 τόνους και διέθετε 200 κλίνες. Στις 23 Απριλίου του 1941, στο λιμένα της Κορίνθου, δέχθηκε επίθεση από σμήνος γερμανικών αεροπλάνων, χωρίς όμως να βυθισθεί. Κάτι όμως που δεν απέφυγε δύο μέρες αργότερα, στο λιμάνι του Πόρου, όταν εκ νέου βομβαρδίστηκε από γερμανικά αεροπλάνα και βυθίστηκε.

 

Αποβίβαση τραυματιών στο λιμάνι του Πειραιά από το μέτωπο του πολέμου

 

Αναφέρεται επίσης και το επίτακτο επιβατηγό «Έσπερος», το οποίο χρησιμοποιήθηκε ως Πλωτό Νοσοκομείο και βυθίστηκε στις 21 Απριλίου 1941 έξω από το Μεσολόγγι. Επίσης και το επίτακτο επιβατηγό «Ελληνίς» χωρητικότητας 876 τόνων που χρησιμοποιήθηκε ως Πλωτό Νοσοκομείο 263 κλινών. Ομοίως και αυτό δέχθηκε αεροπορική επίθεση και βυθίστηκε στις 21 Απριλίου πλησίον της Πάτρας. Αναφέρεται ότι ήταν πλήρες τραυματιών πριν βυθισθεί, αλλά χάρη σε υπεράνθρωπες προσπάθειες, κατόρθωσε να προσαράξει και να αποβιβάσει όλους σχεδόν τους διακομισθέντες τραυματίες, ώστε τελικά οι απώλειες να είναι σχετικά ελάχιστες. Την ίδια επίσης ημέρα, εβλήθη από γερμανικά αεροπλάνα και το Π/Ν «Σωκράτης», το οποίο ευρισκόταν αγκυροβολημένο στον όρμο των Αντικυθήρων, και ήταν κι αυτό ένα επίτακτο επιβατηγό πλοίο, που διέθετε 190 κλίνες.


Τέλος, εκτός από τα ανωτέρω, κατά την περίοδο 1940 – 41 ως Πλωτά Νοσοκομεία αναφέρεται, για ιστορικούς λόγους, ότι χρησιμοποιήθηκαν και τα επίτακτα επιβατηγά πλοία «Άνδρος», «Αρντένα», «Αλμπέρτα», «Πύλαρος», «Τήνος», και «Μοσχάνθη». Συνολικά, η μεταφορική ικανότητα όλων αυτών έφθανε τους 2.220 τραυματίες και ασθενείς, διακομιζομένους σε κλίνες και καθήμενους.

Ο Ερυθρός Σταυρός και οι Νοσηλεύτριες Ερυθροσταυρίτισσες το 1940


Το 1935 ιδρύθηκε το πρώτο Κέντρο Υγείας στην Αθήνα, στην περιοχή Αμπελοκήπων. Πρώτη Διευθύνουσα του Κέντρου τοποθετήθηκε η Ευριδίκη Αποστολάκη, που εκπαιδεύτηκε σαν Επισκέπτρια Αδελφή Υγιεινής στο Παρίσι. Το 1938 ιδρύθηκε στην Υγειονομική Σxολή Αθηνών στους Αμπελοκήπους, η Σxολή Επισκεπτριών Αδελφών και Νοσοκόμων, με πρώτη διευθύνουσα την Ελένη Βασιλοπούλου, την οποία στη συνέχεια διαδέχτηκε η Ευριδίκη Αποστολάκη. Στον πόλεμο του 1940 οι Αδελφές εργάστηκαν υποδειγματικά κάτω από δύσκολες και επικίνδυνες συνθήκες.

Ο Ελληνικός Ερυθρός Σταυρός παρέχει νοσηλευτική φροντίδα, στελεχώνει νοσοκομειακές μονάδες και σταθμούς πρώτων βοηθειών για την περίθαλψη των τραυματιών, διοργανώνει συσσίτια και διανέμει κουβέρτες και είδη ρουχισμού. Σε μια από τις πιο δύσκολες περιόδους της σύγχρονης ελληνικής ιστορίας ο Ελληνικός Ερυθρός Σταυρός, υποκαθιστά, στην ουσία, το κράτος προσφέροντας υπηρεσίες πρόνοιας και διαθέτοντας τις υποδομές του για τη στήριξη του ελληνικού λαού μέσα στις κακουχίες του πολέμου και της επώδυνης Κατοχής.

Ο Ελληνικός Ερυθρός Σταυρός όπως ήταν φυσικό και όπως προβλέπεται από τις Συμβάσεις της Γενεύης ήρθε συμπαραστάτης και βοηθός στην Υγειονομική Υπηρεσία του Ελληνικού Στρατεύματος. ΄Έθεσε στη διάθεση του μαχόμενου Στρατού, χειρουργεία εκστρατείας, ένα νοσοκομείο διακομιδής, το Νοσοκομείο του στην Αθήνα και το τμήμα του στη Θεσσαλονίκη.

Έγινε ο διαμεσολαβητής της διεθνούς ανθρωπιστικής βοήθειας από τον Διεθνή Ερυθρό Σταυρό προς τον άμαχο πληθυσμό. Συγκρότησε το Σώμα Αδελφών Νοσηλευτικής που πρόσφερε πολύ μεγάλη συνδρομή στη λειτουργία των Νοσηλευτικών Σχηματισμών. Συνολικά διατέθηκαν περίπου 2800 Εθελόντριες Αδελφές και Νοσηλευτικά Στελέχη. Οι υπηρεσίες τους ήταν πολυτιμότατες στη ζώνη των πρόσω όπου οι τραυματίες, οι ασθενείς και οι κρυοπαγημένοι μαχητές έβρισκαν τη θερμή μητρική στοργή και περίθαλψη.

Κυρίες και δεσποινίδες προερχόμενες από το σύνολο της ελληνικής κοινωνίας και αρκετές με πολλές ανέσεις και οικονομική ανεξαρτησία εγκατέλειψαν την άνετη ζωή, παρακολούθησαν ένα ταχύρρυθμο εκπαιδευτικό πρόγραμμα και προσέτρεξαν να προσφέρουν τις υπηρεσίες τους για να απαλύνουν τον πόνο των ηρωικών μαχητών. Ο μικρός αυτός στρατός συναγωνιζόμενος σε ενθουσιασμό, επιμέλεια και εργατικότητα τις μόνιμες Αδελφές του Στρατού νοσήλευσε 55.000 τραυματίες και ασθενείς στρατιώτες κατά τη διάρκεια του πολέμου σε 58 Στρατιωτικά Νοσοκομεία, σε πολυάριθμους Υγειονομικούς Σταθμούς, σε Ορεινά Χειρουργεία του Μετώπου, σε Νοσοκομεία Εκστρατείας, σε Νοσοκομεία Διακομιδής, σε Υγειονομικούς Σιδηροδρομικούς Συρμούς, σε 4 πλωτά Νοσοκομεία, σε Κέντρα Διαλογής, σε Σταθμούς Πρώτων Βοηθειών και Παθητικής Αεράμυνας. Αλλά και στη ζώνη των μετόπισθεν η παρουσία των Εθελοντριών ήταν ουσιαστική σε όλους τους Υγειονομικούς Σχηματισμούς του Στρατού, όπως οι Γωνιές του Τραυματία, το Δέμα του Στρατιώτη, το Γραφείο Αιχμαλώτου και το τμήμα Ψυχαγωγίας του Στρατιώτη.

Διανομή γάλακτος στα Εξάρχεια. Αθήνα, 23 Σεπτ. 1943

Την τεράστια ευθύνη της προετοιμασίας του σχεδίου επιστράτευσης των Εθελοντριών και της εφαρμογής του είχαν τα Νοσηλευτικά Στελέχη με κορυφαία την Αθηνά Μεσολωρά. Αν η εργασία του Νοσηλευτικού Προσωπικού είναι τόσο δύσκολη και τόσο απαιτητική σε δυνάμεις, χρόνο και μέσα στους ήσυχους καιρούς ο καθένας μπορεί να φανταστεί τι ηρωισμός χρειάζεται να καλυφθούν οι νοσηλευτικές ανάγκες πολιτών και στρατεύματος σε περιόδους πολέμου κάτω από την απειλή των βομβαρδισμών σε χώρους ακατάλληλους για νοσηλεία ασθενών και τραυματιών και με ελάχιστα μέσα.

Παντού όπου εργάστηκαν οι Αδελφές του Ερυθρού Σταυρού πρόσφεραν με αυταπάρνηση ανεκτίμητες υπηρεσίες, ξαγρύπνησαν, ταλαιπωρήθηκαν, αποκλείσθηκαν από τα χιόνια, δέχθηκαν εχθρικές αεροπορικές επιθέσεις, αιχμαλωτίστηκαν και κάποιες από αυτές έδωσαν και τη ζωή τους. Οι γενναίες αυτές Ελληνίδες Ερυθροσταυρίτισσες αντιμετώπισαν άξια τις οξυμένες νοσηλευτικές ανάγκες πρόσφεραν κουβέρτες για ζεστασιά, σκηνές για στέγαση, τρόφιμα στους πεινασμένους, εμβολιασμοί για πρόληψη, φάρμακα για τους αρρώστους, έδεσαν τραύματα και φρόντιζαν τα κρυοπαγημένα πόδια των ηρώων στρατιωτών.

 

ΠΗΓΕΣ: 1. ΓΕΣ  Η υγειονομική υπηρεσία του Στρατού κατά τον πόλεμο 1940-41
2.Κ. Χατζής, «Στοιχεία από τη δράση της Υγειονομικής Υπηρεσίας του Π.Ν. κατά τον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο», Ιατρική Επιθεώρηση Ενόπλων Δυνάμεων, τ.22, 1988, σ. 65 – 93.
3. Της Πόπης Κεσίδου, εθελόντριας του παραρτήματος Λάρισας του Ελληνικού Ερυθρού Σταυρού



Πηγή: medlabnews.gr

Περίθαλψη σε οφειλέτες του ΟΑΕΕ εξασφαλίζει προσωρινή δικαστική απόφαση

Παρασκευή, 18/04/2014 - 23:23

Τη δυνατότητα να θεωρήσουν βιβλιάρια υγείας δίνει σε ασφαλισμένους του ΟΑΕΕ οι οποίοι έχουν οφειλές προς τον Οργανισμό προσωρινή δικαστική απόφαση που εξέδωσε το 1ο τμήμα του Τριμελούς Διοικητικού Πρωτοδικείου Πατρών, συνεδριάζοντας σε Συμβούλιο.

Σύμφωνα με την 66/2014 δικαστική απόφαση, έπειτα από αίτηση αναστολής που κατέθεσαν 96 ασφαλισμένοι του ΟΑΕΕ από την Πάτρα και την Κάτω Αχαΐα, υποχρεώνεται ο ΟΑΕΕ να θεωρήσει τα βιβλιάρια ασθενείας για το τρέχον ημερολογιακό έτος.

Όπως ανέφερε στο Αθηναϊκό Μακεδονικό Πρακτορείο ο πληρεξούσιος δικηγόρος των 96 ασφαλισμένων Γιάννης Κρηνίδης, «το σκεπτικό μας ήταν ότι ναι μεν οφείλουν οι ασφαλισμένοι, αλλά κάποια στιγμή ο ΟΑΕΕ θα εισπράξει αυτά τα χρήματα, διότι θα λάβει μέτρα και ως εκ τούτου οι ασφαλισμένοι θα υποχρεωθούν να πληρώσουν». Όπως προσθέτει ο κ. Κρηνίδης, η συγκεκριμένη απόφαση αποτελεί προσωρινό δεδικασμένο.

Όσον αφορά το σκεπτικό της απόφασης, με την οποία έγινε δεκτή η αίτηση αναστολής, οι τρεις δικαστές επικαλούνται σειρά άρθρων του Συντάγματος.

Ειδικότερα, αναφέρουν ότι σύμφωνα με το άρθρο 2 παράγραφος 1 «ο σεβασμός και η προστασία της αξίας του ανθρώπου αποτελούν την πρωταρχική υποχρέωση της πολιτείας». Επίσης προσθέτουν ότι «σύμφωνα με το άρθρο 5 παράγραφος 1 καθένας έχει το δικαίωμα να αναπτύσσει ελεύθερα την προσωπικότητά του και να συμμετέχει στη κοινωνική, οικονομική και πολιτική ζωή της χώρας, εφόσον δεν προσβάλλει τα δικαιώματα των άλλων και δεν παραβιάζει το Σύνταγμα ή τα χρηστά ήθη».

«Με τις διατάξεις αυτές του Συντάγματος», όπως αναφέρεται στη δικαστική απόφαση, «έχει κατοχυρωθεί το δικαίωμα των πολιτών στην προστασία της υγείας, ενώ μετά την αναθεώρηση του Συντάγματος (ψήφισμα της 6ης Απριλίου της Ζ΄ Αναθεωρητικής Βουλής ) προστέθηκε παράγραφος 5 στο ανωτέρω άρθρο 5 του Συντάγματος, σύμφωνα με την οποία, «καθένας έχει δικαίωμα στην προστασία της υγείας».

Ακόμη, στην ίδια δικαστική απόφαση αναφέρεται ότι «στα άρθρα 21 παράγραφος 3 και 22 παράγραφος 5 του Συντάγματος, ορίζεται αντιστοίχως ότι το κράτος μεριμνά για την υγεία των πολιτών» και πως «το κράτος μεριμνά για την κοινωνική ασφάλιση των εργαζομένων, όπως ο νόμος ορίζει». «Από τις τελευταίες αυτές διατάξεις του Συντάγματος», όπως σημειώνεται στην απόφαση, «συνάγεται ότι το κράτος και οι οργανισμοί κοινωνικών ασφαλίσεων υποχρεούνται να παρέχουν στα ασφαλιζόμενα πρόσωπα υπηρεσίες υγείας υψηλού επιπέδου (απόφαση Ολομέλειας ΣτΕ 400/1986), οι οποίες πρέπει να καλύπτουν πλήρως τις ανάγκες διαγνώσεως και θεραπείας των σχετικών παθήσεων τις χειρουργικές επεμβάσεις εφόσον απαιτούνται ως και γενικώς τις ανάγκες νοσηλείας των εν λόγω προσώπων».

«Η υποχρέωση αυτή», σύμφωνα με την ίδια δικαστική απόφαση, «υπόκειται σε νομοθετικούς περιορισμούς, υπό τον όρο ότι οι περιορισμοί αυτοί δεν οδηγούν στην ανατροπή του δικαιώματος στην προστασία της υγείας».

Σε άλλο σημείο της απόφασης αναφέρεται ότι «η μη θεώρηση βιβλιαρίων υγείας των αιτούντων, λόγω ληξιπρόθεσμων οφειλών τους, συνιστά επαχθέστατο μέτρο εις βάρος των ασφαλισμένων και καθιστά αυτούς σε δυσμενέστατη θέση έναντι του Οργανισμού, καθόσον αυτοί μεν στερούνται παντελώς ιατροφαρμακευτικής- νοσοκομειακής περίθαλψης, με αποτέλεσμα, σε περίπτωση επελθόντος κινδύνου της κατάστασης της υγείας τους, να στερούνται του δικαιώματος προστασίας κι αποκατάστασης αυτής, αγαθού του οποίου η υποχρέωση προστασίας αποτελεί πρωταρχική υποχρέωση του κοινωνικού κράτους που πηγάζει απευθείας εκ του Συντάγματος». «Ο Οργανισμός δε», σύμφωνα με την απόφαση, «δικαιούται να προβεί στη ικανοποίηση των απαιτήσεών του οποτεδήποτε με τη λήψη εις βάρος τους αναγκαστικών μέτρων είσπραξης».

Πηγή ΑΜΠΕ

Ο γιατρός των φτωχών: Επισκέψεις «κατ' οίκον» σε άστεγους (video)

Σάββατο, 18/01/2014 - 13:08

Πώς μια ιδιωτική πρωτοβουλία γίνεται παράδειγμα για Εθνικό Σχέδιο δράσης; Ή αλλιώς, όταν η προσωπική τρέλα ενός ανθρώπου για το επάγγελμα του, υπερβαίνει κάθε σκοπιμότητα.

Από την δεκαετία του ’90, ο Δρ Jim Withers δημιούργησε στο Pittsburgh της Pennsylvania τον πρώτο πυρήνα ιατρών παροχής υπηρεσιών στους άστεγους. Πρόκειται για τη λεγόμενη, «Ιατρική του Δρόμου» για την περίθαλψη των αστέγων και εξαρτημένων ατόμων.

Για χρόνια, κυκλοφορούσε τις νύχτες σαν άστεγος. Ο γιατρός – υπόδειγμα γνωρίζει τους ανθρώπους δίχως οικία της περιοχής του, γίνεται φίλος τους και τους παρέχει ιατρική φροντίδα.

Από το 1992, ο Withers μαζί με τον συνεργάτη του Mike Sallows, έναν πρώην άστεγο, περιδιαβαίνει τους δρόμους με σακίδια ιατρικής στην πλάτη. Όπως αναφέρει, μέχρι σήμερα έχουν περιθάλψει πάνω από 1.200 ανθρώπους τον χρόνο, κατά μέσο όρο. Μιλάμε για πάνω από 26.400 άτομα συνολικά.

Ο βοηθός του μάλιστα ήταν εκείνος που του άνοιξε τις «πόρτες» των καταυλισμών των αστέγων της πόλης που ζούσαν σε αυτοσχέδια «κάμπινγκ» και τον σύστησε στους πρώην «συγκάτοικους» του. Για να μπορέσει να τους προσεγγίζει πιο εύκολα, ντυνόταν μάλιστα σαν αυτούς. «Έπρεπε να γίνω ένας από αυτούς για να με δεχθούν», λέει ο γιατρός.

Ο Withers έσωσε τον Sallows από βέβαιο θάνατο και όντας ο πρώτος άστεγος – ασθενής του, συνδέθηκε μαζί του με μια χρόνια και δυνατή φιλία.

Η πρωτοβουλία δράσης του Withers, εξελίσσεται τώρα σε εθνικό δίκτυο προσφοράς, αφού φοιτητές ιατρικής και εθελοντές βγαίνουν στους δρόμους πέντε νύχτες την εβδομάδα βοηθώντας αστέγους. Πλέον, πάνω από 90 χώρες έχουν εφαρμόσει δράσεις σαν τη δική του.

Η νυχτερινή υπηρεσία του 53χρονου Withers αποτελεί ένα μη κερδοσκοπικό πρόγραμμα ιατρικής δρόμου στις Ηνωμένες Πολιτείες που φέρει το όνομα Operation Safety Net και αποτελεί μέρος του Εθνικού Προγράμματος Υγείας.

Όπως δηλώνει σήμερα στη Huffington Post, αυτό που τον κινητοποίησε ήταν ο ολοένα και αυξανόμενος αριθμός ανθρώπων δίχως στέγη, που κοιμούνταν κάτω από τις γέφυρες της πόλης.

Άρχισε να τους εξετάζει και διαπίστωσε πως αυτοί οι άνθρωποι υπέφεραν από ανοιχτές πληγές και μολύνσεις, έλκος, κάποιοι είχαν καρκίνο και ασθένειες τις οποίες δεν είχαν αντιμετωπίσει ποτέ μέχρι τότε στη ζωή τους.

Μεταξύ άλλων δηλώνει πως στα πρώτα του βήματα ήταν ειδικευόμενος και οι συνάδελφοι του δεν είδαν με καλό μάτι την πρωτοβουλία του.

«Πολλοί άνθρωποι ήταν αρνητικοί στην αρχή, αλλά πρόκειται για μια δράση που πραγματικά έχει πολλά να σου μάθει και είναι και ένας τρόπος να αναθεωρήσεις τον τρόπο με τον οποίο το επάγγελμά σου συνδέεται με τους ανθρώπους που σε έχουν πραγματική ανάγκη», λέει χαρακτηριστικά.

Καλεί μάλιστα εθελοντές και φοιτητές ιατρικής να μπουν στην ομάδα. Προς τιμή τους, η ανταπόκριση είναι παραπάνω από θετική.

«Η θεραπεία αυτών των ατόμων είναι εθνική υπόθεση και κεντρικό κοινωνικό ζήτημα. Μια κοινωνία που σέβεται τον εαυτό της είναι εκείνη που εξετάζει κάθε μέλος της σαν ισότιμο μέλος και ενδιαφέρεται για τις ζωές όλων με τον ίδιο τρόπο», καταλήγει ο Withers. Απλά και σοφά λόγια που δύσκολα όμως, βρίσκουν εφαρμογή.

Πηγή karfitsa.gr