Οι Εκδόσεις Αγγελάκη κυκλοφόρησαν το νέο βιβλίο του Μιχαήλ Παπαδάκη, με τίτλο «Ελεύθερες Καρδιές».

Κάψιας Αρκαδίας 1814. Τρεις νεαροί φίλοι, γεμάτοι όνειρα και ελπίδα,  δεν αντέχουν να ζουν κάτω από τον τουρκικό ζυγό και οραματίζονται, μεγαλώνοντας, μια ζωή ελεύθερη με τις δικές τους οικογένειες. Δίνουν μεταξύ τους όρκο αδελφικό, να παλέψουν και να εκδικηθούν για όλα τα δεινά που έχουν βιώσει οι ίδιοι και τα μέλη των οικογενειών τους. Αποφασίζουν να αγωνιστούν παίρνοντας διαφορετικούς δρόμους, ο καθένας από το δικό του μετερίζι.

Ένα οδοιπορικό στα χρόνια της επανάστασης του ’21 σε Κων/πολη, Λευκάδα, Τεργέστη, Σπέτσες, Μεσολόγγι, Ναύπλιο, Τριπολιτσά και σε πολλά χωριά της Αρκαδίας (Στεμνίτσα, Λάστα, Βαλτεσινίκο, Δημητσάνα, Βυτίνα, Βέρβαινα), γεμάτο από σημαντικά ιστορικά γεγονότα, μάχες, δολοπλοκίες, περιπέτειες, απρόοπτα, έρωτες, απώλειες με κατάληξη και πάλι στο χωριό Κάψας, όπου θα γραφτεί ο επίλογος της ιστορίας τους των τριών φίλων.

Θα καταφέρουν οι τρεις φίλοι να ξανανταμώσουν και να εκπληρώσουν τα όνειρά τους για ελεύθερη ζωή;

«Ελεύθερες Καρδιές»

Αθήνα 2025, σελ. 490

ISBN: 978-960-616-430-9

Τιμή πώλησης: 17,00 €

https://angelakis.gr/elefteres-kardies

ΧΡΗΣΤΟΣ ΑΒΡΑΜΙΔΗΣ

Μια απίστευτη ταλαιπωρία βίωσαν εννιά εργαζόμενοι και εργαζόμενες στα Χανιά που έφυγαν από το σπίτι τους γιατί είχαν βάρδια στην δουλειά τους αλλά κατέληξαν στο κρατητήριο μέχρι το πρωί. Συγκεκριμένα, η Ελληνική Αστυνομία λίγο μετά τα μεσάνυχτα πραγματοποίησε ελέγχους σε μαγαζιά νυχτερινής διασκέδασης και ζήτησε το βιβλιάριο υγείας και την άδεια εργασίας των ανθρώπων που δούλευαν στην βάρδια. Οι εργαζόμενοι δεν γνώριζαν ότι χρειαζόταν να έχουν μαζί τους άδεια εργασίας και έτσι προσκόμισαν μόνο το βιβλιάριο υγείας.

Οι αστυνομικοί συνέλαβαν τους εργαζόμενους, ενώ ταυτόχρονα άφησαν τους εργοδότες ανενόχλητους. Σύμφωνα με την καταγγελία των εργαζομένων η αστυνομία προχώρησε σε αυτήν την κίνηση με πρόφαση το ότι δεν βρήκε τους εργοδότες, ενώ με βάση τις μαρτυρίες, κάποιοι εργοδότες από τα μαγαζιά που ελέγχθηκαν, βρίσκονταν στο σημείο και πραγματοποιήθηκε μάλιστα και συνομιλία με τους αστυνομικούς.

Στη συνέχεια οι εργαζόμενες και εργαζόμενοι οδηγήθηκαν στα κρατητήρια της ασφάλειας Χανίων όπου διαδραματίστηκε για τις επόμενες οχτώ ώρες το δεύτερο επεισόδιο της περιπέτειάς τους.

Σύμφωνα με αποκλειστικές δηλώσεις ενός εκ των συλληφθέντων σερβιτόρων, οι αστυνομικοί τον οδήγησαν με σπρωξίματα στο κρατητήριο και παρά τις επανειλημμένες εκκλήσεις άφησαν τους πάντες χωρίς νερό και φαγητό μέχρι το πρωί. Μάλιστα, το μέρος που κρατήθηκαν ήταν ανοιχτό με αποτέλεσμα να κρυώνουν καθ’όλη τη διάρκεια της νύχτας. Σα να μην έφτανε αυτό οι αστυνομικοί δεν έδιναν πίσω τις ζακέτες των συλληφθέντων, που θα μπορούσαν να τους προφυλάξουν στοιχειωδώς από το κρύο.

Το πιο σκληρό σημείο της κράτησης είναι αναμφίβολα το ότι, σύμφωνα με την καταγγελία οι εργαζόμενες αφέθηκαν ουσιαστικά απροστάτευτες και δέχθηκαν σεξουαλική παρενόχληση από άλλους κρατουμένους, με τον αστυνομικό που είχε υπηρεσία να μην αντιδρά καθόλου στα ουρλιαχτά τους. Έτσι, κάποιοι συλληφθέντες εργαζόμενοι μαζί με άλλους κρατουμενους χρειάστηκε να πάνε έξω από το ειδικό κελί και να σταματήσουν άλλους κρατουμενους από τις πράξεις που έκαναν, λίγα μόλις μέτρα από τις κρατούμενες.

Ακολουθεί ολόκληρη η εξοργιστική μαρτυρία ενός από τους συλληφθέντες εργαζόμενους: 

«Την ώρα που εργαζόμουν ήρθε η Ασφάλεια Χανίων και μας ζήτησε το βιβλιάριο υγείας και την άδεια εργασίας. Τους προσκομίστηκε βιβλιάριο υγείας αλλά η άδεια εργασίας δεν υπήρχε. Δεν γνωρίζαμε ότι χρειαζόμασταν αυτό το έγγραφο. Στη δουλειά μας πήραν παράνομα αυτόφωρο και μας πήγαν στο Α. Τ Χανίων όπου εκεί πήγαμε στον αξιωματικό υπηρεσίας. Μας πήρε τα στοιχεία μετά από πολύωρη διαδικασία. Πήραν εμάς τους εργαζόμενους και όχι τους εργοδότες, είπαν. Είχαν και ψεύτικη σκευωρία ότι δεν βρήκαν τους εργοδότες. Γι αυτό το λόγο πήραν και εμάς.

Ενώ είναι καταγεγραμμένο σε κάμερα ότι είχαν απευθυνθεί στον εργοδότη. Γίνεται όλη διαδικασία στον αξιωματικό υπηρεσίας, μας κατεβάζουν κάτω στο υπόγειο και μας βάζουν στα κρατητήρια μαζί με τους υπολοίπους ποινικούς κατά την κατά τη διάρκεια καθώς κατεβαίναμε στο υπόγειο, εμένα συγκεκριμένα με σπρώξανε και χτύπησα στον τοίχο. Μετά από λίγη ώρα ζητήσαμε κι εμείς τις βασικές μας ανάγκες οι οποίες δεν καλύφθηκαν καθόλου. Δηλαδή δεν μας δώσανε ούτε νερό, ούτε φαγητό. Από τη μία η ώρα το βράδυ μέχρι τις 9 το πρωί. Πάλι καλά που υπήρχαν κάποια άλλα παιδιά που είχανε μπει πιο πριν και είχαν προλάβει να έχουν νεράκι και μας έδωσαν μετά από λίγη ώρα, όταν συνειδητοποίησαν κάποιοι κρατούμενοι ότι υπάρχουν γυναίκες συναδέλφισσες από τα δίπλα μαγαζιά και από το μαγαζί που εργάζομαι σε ένα κελί πήγαιναν και τις πειράζανε. Ξεκίνησαν να τις παρενοχλούν σεξουαλικά, να χτυπάνε και να τραβάνε την πόρτα από το κελί και να τις παρενοχλούν. Ο φύλακας εκείνη τη στιγμή, ενώ οι κοπέλες φώναζαν για βοήθεια για να παρέμβει, δεν έκανε τίποτα. Ούτε καν σηκώθηκε να δει για ποιο λόγο φωνάζουν και γίνεται φασαρία μέσα στο κρατητήριο, με αποτέλεσμα εγώ και άλλοι δύο κρατούμενοι να πάμε για να σταματήσουμε ότι γίνεται και να βοηθήσουμε τις συναδέλφισσες.

Μετά από αυτό 9 η ώρα το πρωί ενώ μας λέγανε ότι θα τελειώσουμε γρήγορα, μας είχαν και μας ανεβοκατέβαζαν συνέχεια στον πρώτο και στον τρίτο όροφο για να μας ανοίξουν φάκελο. Μας πήραν δακτυλικά αποτυπώματα και μας βγάλανε φωτογραφίες.

Το έγκλημά μας είναι ότι εκείνη τη στιγμή δουλεύαμε και δεν είχαμε την άδεια εργασίας, το οποίο είναι παράβολο τριών ευρώ.

– Οι αστυνομικοί τι λέγανε όταν τους διαμαρτυρόμασταν; Πιθανότατα για αυτά που συνέβαιναν.

– Δεν κάνανε τίποτα. Ίσα ίσα μας κορόιδευαν και μας λέγανε ότι κανονίστε να έχετε την άδεια εργασίας από βδομάδα γιατί αλλιώς θα ξαναβρισκόμαστε στο κρατητήριο και θα βγαίνουν κάθε εβδομάδα για παγανιά. Λίγο πριν φύγουμε από το αστυνομικό τμήμα, εγώ μαζί με τις συναδέλφους μου από το μαγαζί ρωτήσαμε τον αξιωματικό υπηρεσίας επειδή δουλεύαμε εκείνο το βράδυ που μας έβγαλαν από το κρατητήριο το τι θα πρέπει να κάνουμε. Μας είπε ότι καλό είναι να μη δουλέψουμε γιατί άμα ξαναγίνει έλεγχος θα ξαναβρισκόμαστε πάλι στο κρατητήριο». 

Ακολουθεί η ανακοίνωση του Σωματείου Επισιτισμού Χανίων:

«Το Σωματείο Eπισιτισμού καταγγέλλει την απαράδεκτη και παράνομη σύλληψη 9 εργαζομένων στο κλάδο της εστίασης με πρόσχημα την έλλειψη άδειας εργασίας. Χθες βράδυ 5 Απρίλιου η αστυνομία προχώρησε στην προσαγωγή 9 εργαζομένων εξαντλώντας όλη την αυστηρότητα και την αποτελεσματικότητα του ‘επιτελικού κράτους ‘ πάνω στους εργαζόμενους. Σε μια περίοδο που οι κρατικοί μηχανισμοί είναι αποδυναμωμένοι , η επιθεώρηση εργασίας είναι διαλυμένη με 2,5 άτομα να αντιστοιχούν για όλους τους εργαζόμενους στο νόμο Χανίων, το κράτος δείχνει για άλλη μια φορά τις ‘δυνατότητες’ του, συλλαμβάνοντας 9 εργαζόμενους με την κατηγορία ότι δεν είχαν τις άδειες εργασίας τους. Ένα χαρτί που ούτε οι ίδιοι εργαζόμενοι δεν γνώριζαν την ύπαρξη του, αλλά ακόμα και η ίδια η αστυνομία δεν είχε συγχρονίσει τα συστήματα της για να την ελέγξει για όσους την είχαν εκδώσει πιο παλιά.

Την ίδια στιγμή που το κράτος εμφανίζεται αδύναμο να ελέγξει τις συνθήκες εργασίας των εργαζομένων στην εστίαση , την ίδια στιγμή που στο λιμάνι των Χανίων κυκλοφορούν ανενόχλητοι Νατοϊκοί χωρίς καμία ποινή ή σύλληψη όταν μεθούν και προκαλούν επεισόδια. Το ίδιο κράτος εμφανίζεται ικανότατο, με το να βάζει αυτόφωρο παιδιά 20χρονων και εργαζόμενους που παλεύουν για το μεροκάματο εφαρμόζοντας με πρωτοφανή τρόπο ένα διάταγμα του 1979 που ούτε οι ίδιοι οι ιδιοκτήτες των καταστημάτων θυμόντουσαν!!

Είναι προκλητική η στάση της κυβέρνησης που αντί να διασφαλίζει ασφαλείς όρους εργασίας των εργαζομένων,προσπαθεί με χίλιους τρόπους να τρομοκρατήσει τον λαό και τους εργαζόμενους.Ακόμα και οι συνθήκες της παράνομης κράτησης των εργαζόμενων, μιας και δεν πρόκειται για ποινικό αδίκημα, ήταν άθλιες και εξευτελιστικές με την αστυνομία να μην παρέχει ούτε τα βασικά.

Ακόμα πιο προκλητικό είναι το ότι όλα αυτά συμβαίνουν την ώρα που ο λαός είναι στους δρόμους και διεκδικεί να σταματήσουν τα «Τέμπη» που ζουν οι εργαζόμενοι καθημερινά στους χώρους δουλειάς ενώ κυβέρνηση της ΝΔ μεθοδεύει με όλους τους τρόπους την συγκάλυψη. Το «κράτος» δικαίου εξαφανίζεται όταν είναι να αποδοθούν όλες οι ποινικές και πολιτικές ευθύνες για το έγκλημα των Τεμπών, για την αλλοίωση του χώρου του εγκλήματος, για να αποδοθεί δικαιοσύνη για τον χαμό των τριών συναδέλφων μας που τον Σεπτέμβρη του 2024 ξεψύχησαν στον ΒΟΑΚ μετά από τροχαίο που πραγματοποιήθηκε μετά από 20 ώρες εργασίας. Οι «ράμπο» της αστυνομίας καλά θα κάνουν να κυνηγήσουν το οργανωμένο έγκλημα και όχι να μπουκάρουν στα μαγαζιά, πηγαίνοντας στο αυτόφωρο απλούς εργαζόμενους. Είναι απαράδεκτο να τσουβαλιάζεται όλος ο λαός, να καλλιεργείται κλίμα αστυνομοκρατίας στην πόλη, όταν το κράτος γνωρίζει πολύ καλά που κρύβεται η πραγματική παραβατικότητα.

Καλούμε κάθε εργαζόμενο να οργανωθεί στο σωματείο! Κανείς μόνος του απέναντι στην επίθεση που δέχεται η ζωή , τα δικαιώματα και το εισόδημα μας από το κράτος και διαχρονικά όσους κυβέρνησαν και κυβερνούν. Η απάντηση θα δοθεί από τον ίδιο το λαό και την εργατική τάξη με την συμμετοχή στην πανεργατική απεργία 9 Απρίλη. Καλούμε τον αρμόδιο εισαγγελέα να ερευνήσει την διάπραξη του αδικήματος της κατάχρησης εξουσίας και της παράβασης καθήκοντος για όσους έδωσαν εντολή για την σύλληψη και έκθεση σε παράνομη δίωξη των εργαζομένων και την πολιτική ηγεσία του ΥΠΠΟ να κινήσει πειθαρχική δίωξη εναντίον του.»

Πηγή: documentonews.gr

Βρείτε το album “ΕΡΗΜΟ ΦΩΣ” σε όλα τα ψηφιακά καταστήματα και τις streaming υπηρεσίες: https://stathisdrogosis.lnk.to/ErimoFos  

Δείτε το Official Music Video για το τραγούδι ΑΚΟΜΑ ΣΕ ΞΕΧΝΩ, το πρώτο προτεινόμενο single από το album: https://youtu.be/dcPjXdmVlAA

Video Art: Ροζαμάλια Κυρίου 

Φωτογραφία: Γιώργος Γερανιός

“Το έρημο φως” είναι ο 7ος δίσκος του τραγουδοποιού Στάθη Δρογώση και κυκλοφορεί από τη MINOS EMΙ / UNIVERSAL.

Ο δίσκος περιέχει οκτώ εντελώς νέα τραγούδια μαζί με τα έξι παλιότερα που κυκλοφόρησαν ως singles τα τελευταία τέσσερα χρόνια.

Το “ Έρημο Φως “ είναι ο πιο σπαρακτικός και προσωπικός δίσκος του τραγουδοποιού. Πότε με χιούμορ αλλά και πότε με κλινική περιγραφή ο Στάθης μιλάει για τις αλλαγές της ζωής του στο διάστημα που μεσολάβησε από τον προηγούμενο ολοκληρωμένο δίσκο του έχει σήμερα.

Μιλάει για την πατρότητα, τον χωρισμό, για την μοναχικότητα αλλά και για την επανόρθωση και τη συγχώρεση.

Μέσα από αυτό τον δίσκο προσπάθησε να κλείσει τις πληγές του και να ξανααγαπήσει τη μουσική και τον εαυτό του.

Το έρημο φως είναι το φως που όταν όλα σβήνουν γύρω μας, αυτό συνεχίζει να μας δείχνει τον δύσκολο και όμορφο δρόμο προς την ίαση μας.

Ο δίσκος ξεκινάει με το παρά λίγο  χιπ-χοπ τραγούδι ΑΚΟΜΑ ΣΕ ΞΕΧΝΩ  που μας βάζει στο κλίμα και αμέσως μετά ταξιδεύουμε ΔΙΧΩΣ ΣΤΙΓΜΑ  μαζί με διονυσιακές Γκάιντες του Βαΐτση Χαρακοπίδη από τους ΘΡΑΞ ΠΑΝΚC.

Μας αγκαλιάζει ένα ΑΕΡΑΚΙ και τα απόνερα του καραβιού και συναντάμε τα AΓΡΙΑ ΠΟΥΛΙΑ που ψάχνουν για μια φωλιά αλλά δεν χάνουν το κουράγιο τους.

Γυρίζουμε στην πλατεία Νέας Σμύρνης και μιλάμε με τα ΜΑΤΙΑ μας και αναπολούμε την χαμένη μας αγάπη κάθε ΣΑΒΒΑΤΟ.

Γινόμαστε ξανά παιδιά στο ΚΑΡΟΥΖΕΛ και κάνουμε ΌΝΕΙΡΑ το ΑΠΟΜΕΣΗΜΕΡΟ χαμένοι στη ζέστη και στα φιλιά.

Τα βράδια μας επισκέπτεται το ΕΡΗΜΟ ΦΩΣ που τρεμοφέγγει αλλά μας ζεσταίνει την καρδιά και βλέπουμε (ΑΣΕ ΜΕ ΝΑ ΔΩ) μέσα στην ψυχή των κοντινών μας ανθρώπων.

Μπαίνουμε σε άδεια παιδικά δωμάτια σαν ΜΠΑΜΠΑΔΕΣ ΜΟΝΑΧΟΙ και σαν τα ΠΕΤΡΟΧΕΛΙΔΟΝΑ βουτάμε στον γκρεμό για να σωθούμε και βγαίνουμε στο ΠΑΓΚΡΑΤΙ αγκαλιά με τους φίλους μας και το παραμύθι είχε καλό τέλος.

Στην διαδρομή αυτού του δίσκου μέσα σε 53 λεπτά ζούμε πολλές ζωές.

Πέφτουμε σηκωνόμαστε αλλά στο τέλος συγχωρούμε τον εαυτό μας και γινόμαστε καλύτεροι.

Η μουσική, η τέχνη πάντα θα μας σώζει στο τέλος.

Ο δίσκος δουλεύτηκε με πάρα πολλούς συνεργάτες. Η μουσική και οι στίχοι είναι του Στάθη εκτός από τα  εξής τραγούδια:

ΔΙΧΩΣ ΣΤΙΓΜΑ (στίχοι του ποιητή Γιώργου Φερεντίνου)

ΑΕΡΑΚΙ ( στίχοι του Βαγγέλη Μαρκαντώνη)

ΚΑΡΟΥΖΕΛ ( στίχοι της Μαρίτας Αλημίση)

ΠΕΤΡΟΧΕΛΙΔΟΝΑ (Στίχοι της  Ουράνιας Πατέλη)

ΣΤΟ ΠΑΓΚΡΑΤΙ ( Μουσική: Ελεονόρα Μανόνα – Στίχοι: Στάθης Δρογώσης)

Στον δίσκο ο Στάθης μοιράζεται το ΑΕΡΑΚΙ με τον φίλο του τραγουδοποιό και τραγουδιστή Απόστολο Ρίζο , τα ΆΓΡΙΑ ΠΟΥΛΙΑ με την φίλη του και τραγουδίστρια Μαρία Παπαγεωργίου ,το ΚΑΡΟΥΖΕΛ με την κόρη του Ανδριάνα, το ΑΠΟΜΕΣΗΜΕΡΟ και τα ΠΕΤΡΟΧΕΛΙΔΟΝΑ με την νέα τραγουδίστρια Χριστίνα Σαμαρά και τέλος το ΠΑΓΚΡΑΤΙ με την τραγουδοποιό και συνθέτρια Ελεονόρα Μανόνα.

Την παραγωγή, τη μίξη και την ηχοληψία υπογράφουν σε διαφορετικά τραγούδια ο καθένας ο Βασίλης Κορρές και ο Νίκος Αγγλούπας, ενώ τα τύμπανα ηχογράφησε ο Νικος Παππάς στο CITY STUDIO.

Στις πρώτες ενορχηστρώσεις και ηχογραφήσεις βοήθησε ο τραγουδοποιός Βαγγέλης Μαρκαντώνης.

Η φωτογραφία στο εξώφυλλο είναι του Γιώργου Γερανιού και το art work επιμελήθηκε ο Δημήτρης Παναγιωτακόπουλος.

#StathisDrogosis #AkomaSeXehno #ErimoFos

Ακολουθήστε τον Στάθη Δρογώση στα Social Media:

 Facebook: http://bit.ly/StathisDrogosisFacebook

 Twitter:   / stathisdrogosis  

 Instagram:   / stathis_drogosis  

 Website : http://www.stathisdrogosis.gr

 YouTube:   / @stathisdrogosis  

Κυκλοφορεί από τη Minos EMI, a Universal Music Company

MINOS EMI - A Universal Music Company

 Facebook: http://bit.ly/MinosEmiFacebook

 Instagram: http://bit.ly/InstagramMinosEMI_

 YouTube Channel: http://bit.ly/MinosEmiYouTube

 ΤikTok:   / minosemi_official  

Στους 218 ανέρχονται οι νεκροί από την κατάρρευση της στέγης ενός κλαμπ στο Σάντο Ντομίνγκο, σύμφωνα με τον νεότερο απολογισμό των αρχών, την ώρα που οι διασώστες έχουν χάσει κάθε ελπίδα ότι θα εντοπίσουν επιζώντες στα συντρίμμια.

Τα σωστικά συνεργεία επικεντρώνονται σήμερα κυρίως στην ανάσυρση των πτωμάτων. Από το απόγευμα της Τρίτης δεν έχει βρεθεί κανείς ζωντανός κάτω από τα ερείπια.

«Δυστυχώς και λυπάμαι πολύ, υπάρχουν 218 νεκροί, με βάση τα προκαταρκτικά στοιχεία», είπε ο διευθυντής του Κέντρου Επιχειρήσεων Εκτάκτων Καταστάσεων Χουάν Μανουέλ Μέντες. «Οι διασώστες μας ετοιμάζονται να βάλουν τέλος στις έρευνές τους» αφού διέσωσαν 189 άτομα, πρόσθεσε.

Δεκάδες άνθρωποι εξακολουθούν να συνωστίζονται γύρω από το κλαμπ, στα νοσοκομεία και το νεκροτομείο, αναμένοντας πληροφορίες για τους αγνοούμενους συγγενείς και φίλους τους. Κάποιοι κρατούν φωτογραφίες, άλλοι απλώς κλαίνε.

Ένας κατάλογος με τα ονόματα των νεκρών έχει αναρτηθεί σε μια σκηνή, δίπλα στο σημείο όπου συγκεντρώνονται τα πτώματα.

Ο Χοσέ Σαντάνα έχασε τέσσερα μέλη της οικογένειάς του. «Χθες περάσαμε τη μέρα πηγαίνοντας από κλινική σε κλινική, από νοσοκομείο σε νοσοκομείο και έξω από το κλαμπ Jet Set, αναζητώντας τους αδελφούς μας, ελπίζοντας να τους βρούμε ζωντανούς. Δυστυχώς, το πρωί μας ανακοίνωσαν ότι ήταν όλοι νεκροί», είπε.

«Η αδελφή μου είναι στην εντατική. Έχω και έναν ανιψιό σε σοβαρή κατάσταση, μια ανιψιά μου σκοτώθηκε και ακόμη δεν έχουμε παραλάβει τη σορό. Είμαστε σοκαρισμένοι, θλιμμένοι, συντριμμένοι από την καταστροφή, αυτήν την τραγωδία που έπληξε όλον τον λαό», είπε από την πλευρά του ο Χουάν Φρανσίσκο Ροσάριο.

Στο κλαμπ εμφανιζόταν ο δημοφιλής τραγουδιστής της μερένγκε Ρούμπι Πέρες, ο οποίος σκοτώθηκε από την κατάρρευση της στέγης. Μεταξύ των θυμάτων ήταν η κυβερνήτρια της επαρχίας Μόντε Κρίσι, η Νέλσι Κρους και οι πρώην αθλητές του μπέιζμπολ Οκτάβιο Ντοτέλ και Τόνι Μπλάνκο.

Ο υπουργός Εξωτερικών των ΗΠΑ Μάρκο Ρούμπιο είπε ότι τουλάχιστον ένας Αμερικανός είναι μεταξύ των νεκρών.

Ένα βίντεο που αναρτήθηκε σε ιστοτόπους κοινωνικής δικτύωσης δείχνει τη στιγμή που η στέγη καταρρέει, ενώ ο τραγουδιστής βρίσκεται επί σκηνής. Σε άλλα βίντεο, εργαζόμενοι σκουπίζουν, πριν από την τραγωδία, το πάτωμα του κλαμπ για να απομακρύνουν πετρούλες και χώματα που έπεφταν από το ταβάνι.

Ο πρόεδρος της Δομινικανής Δημοκρατίας κήρυξε τριήμερο εθνικό πένθος.

«Η ΓΥΝΑΙΚΑ ΚΑΙ Ο ΑΚΡΟΒΑΤΗΣ»
του Μιχάλη Βιρβιδάκη

Σκηνοθεσία: Γιάννης Σκουρλέτης

  Παίζουν:
Αμαλία Μουτούση, Θανάσης Δόβρης

Πρεμιέρα: Παρασκευή 2 Μαΐου 2025 στις 21:00

  Παραστάσεις: Παρασκευή, Σάββατο, Κυριακή, Δευτέρα στις 21:00

bijoux de kant HOOD art space
Πολυκλείτου 21, Μοναστηράκι

Ηλεκτρονική προπώληση

Η ΓΥΝΑΙΚΑ ΚΑΙ Ο ΑΚΡΟΒΑΤΗΣ | Εισιτήρια online! | More.com

Η bijoux de kant, πιστή στην σύγχρονη νεοελληνική δραματουργία, παρουσιάζει το θεατρικό έργο του Μιχάλη Βιρβιδάκη «Η γυναίκα και ο ακροβάτης». Μια υπερρεαλιστική ιστορία για τα μικρά θαύματα που ετοιμάζει ο καθένας μας κρυφά, πίσω από τα κλειστά παράθυρα των διαμερισμάτων. Μια παράσταση για την ιερή μανία της επιθυμίας.

Στο λιμάνι μιας επαρχιακής πόλης, σε μια σοφίτα, τα φώτα ανάβουν δειλά την ώρα του δειλινού. Εκεί κατοικεί η μοναχική Ουρανία. Ένας πλανόδιος ακροβάτης με το όνομα Θόδωρας της ζητά να χρησιμοποιήσει το παράθυρο του σπιτιού της που κοιτά στην πλατεία για μια επίδειξη πετάγματος με φτερά που κατασκευάζει ο ίδιος. Εκεί, το αλλόκοτο, η φαντασία και το όνειρο συναντούν τη βαθιά υπαρξιακή αγωνία του επικείμενου τέλους και η γνωριμία τους καταλήγει σε ένα ρεσιτάλ υπερρεαλισμού.

Η παράσταση είναι μια ποιητική και ζωγραφική αποτύπωση του ανορθολογικού μέρους του μυαλού που δεν εφησυχάζει παρά μόνο σκαρφίζεται διαρκώς παράδοξα τεχνάσματα για να διαφύγει από τη βίαιη μοναξιά της καθημερινότητας. Ένα υπερρεαλιστικό αφήγημα που εγκωμιάζει τον ασίγαστο πόθο του ατόμου για το υπερβατικό, την αέναη ανάγκη για ελευθερία. Σε ένα τοπίο όπου οι μύχιες σκέψεις έχουν στρεβλώσει την κανονική μορφή των πραγμάτων, σε αυτό το κρυφό σπίτι καταφύγιο, μια γυναίκα και ένας άνδρας οραματίζονται το ανέφικτο.

Η παράσταση αφιερώνεται στη μνήμη του Μάνου Χατζιδάκι.

ΣΗΜΕΙΩΜΑ ΣΥΓΓΡΑΦΕΑ

ΟΙ ΠΕΡΙΠΕΤΕΙΕΣ ΕΝΟΣ ΚΕΙΜΕΝΟΥ ΜΕΣΑ ΣΤΟ ΧΡΟΝΟ

Το έργο «Η γυναίκα και ο ακροβάτης», γραμμένο στα μέσα της δεκαετίας του ’80, αποτελεί την πρώτη μου απόπειρα να γράψω θεατρικό έργο και εμπεριέχει ίσως στα κύτταρά του πολλά από τα χαρακτηριστικά της μετέπειτα δραματουργίας μου. Αν και το έργο βραβεύθηκε το 1987 στον διαγωνισμό του Υπουργείου Πολιτισμού για Νέους Θεατρικούς συγγραφείς, εντούτοις από μια παραξενιά της τύχης, θα ’λεγε κανείς, παρέμεινε ως χειρόγραφο στο συρτάρι μου μέχρι σήμερα και δεν γνώρισε τα φώτα της σκηνής, όπως συνέβη με τα θεατρικά έργα που ακολούθησαν. Και λέω παραξενιά της τύχης γιατί δεν ήταν λίγες οι ευκαιρίες που παρουσιάστηκαν ή οι άνθρωποι που το διάβασαν όλα αυτά τα χρόνια κι είχαν να πουν έναν καλό λόγο. Απ’ όλες αυτές τις περιπέτειες του χειρογράφου θα μου επιτρέψετε ίσως να αναφερθώ εδώ σε μία μόνο που με συγκίνησε ιδιαίτερα και την ανάμνησή της την κρατώ μέσα μου ως κάτι σπάνιο και πολύτιμο.

Επρόκειτο για ένα μεσημεριανό τηλεφώνημα του Μάνου Χατζιδάκι, λίγες μέρες μετά την βράβευση που προανέφερα, ο οποίος μόλις είχε διαβάσει το έργο, και ήθελε να με πληροφορήσει πως έχει στα χέρια του ένα αντίτυπο που του έστειλαν, μετά από δική του παράκληση, από την γραμματεία του Υπουργείου Πολιτισμού. Ενδιαφέρθηκε, μου είπε, για το κείμενό μου όταν διάβασε μια περιγραφή της υπόθεσής του σε μια συνέντευξη που είχα δώσει σε κάποιο δημοσιογράφο πρωινής εφημερίδας με την ευκαιρία της βράβευσης και είχε δημοσιευτεί εκείνες τις μέρες. Ήθελε λοιπόν να μου πει ότι το διάβαζε ως λιμπρέτο μιας τρίπρακτης όπερας, τα άλλα δύο μέρη της οποίας θα βασίζονταν σε έργα του Ζαν Κοκτώ και του Ζαν Ζενέ, για να καταλήξει πως μπορεί πολλά έργα σύγχρονων Ελλήνων συγγραφέων να φτάνουν στα χέρια του όμως «πολύ λίγα είναι αυτά που μπορεί να διαβάσει εξ αιτίας των ελληνικών τους».

Καθώς όλη μου την εφηβεία την είχα περάσει ακούγοντας και ξανακούγοντας τους δίσκους του ή την φωνή του στο ραδιόφωνο ή διαβάζοντας μετά μανίας τις συνεντεύξεις του, δεν θα ήταν υπερβολή να πω ότι ο Μάνος Χατζιδάκις είχε πάρει ήδη μέσα μου εκείνα τα χρόνια, χωρίς ποτέ να τον συναντήσω ή μιλήσω μαζί του, τη θέση ενός αόρατου μέντορα που μ’ έναν μαγικό τρόπο καθοδηγούσε την ευαισθησία μου και καλλιεργούσε την πνευματικότητά μου. Μπορείτε λοιπόν να φανταστείτε τη βαθύτατη επίδραση που άφησε μέσα μου εκείνο το απροσδόκητο, «εξ ουρανού» τηλεφώνημα και ασφαλώς την συγκινησιακή φόρτιση στο άκουσμα της χαρακτηριστικής φωνής του όσην ώρα κράτησε η συνομιλία μας αλλά και πολύ αργότερα, ακόμα και σήμερα, όταν καμιά φορά ξαναφέρνω στη μνήμη μου εκείνες τις στιγμές.

Έτσι λοιπόν το έργο αυτό, ακολουθώντας τη μυστική του πορεία, έφτασε πρόσφατα στα χέρια του αγαπητού φίλου και καινοτόμου σκηνοθέτη Γιάννη Σκουρλέτη, γνωστού σε μένα από το ανέβασμα του έργου μου Περί Φύσεως τον Μάρτιο του 2015 στο θέατρο BIOS. Ήταν το τυχερό του, θα έλεγε κανείς, μετά από μια υπόγεια διαδρομή σχεδόν 40 χρόνων! Όταν μου ανακοίνωσε την επιθυμία του να το ανεβάσει, έβγαλα το έργο και το ξαναδιάβασα με την συγκίνηση που βγάζουμε ένα πολύτιμο ρούχο από το ντουλάπι, που έχουμε να το φορέσουμε χρόνια, έκανα μερικές επεμβάσεις προσαρμόζοντάς το στην σημερινή αισθητική της γραφής μου, άλλαξα τον τίτλο του, και του το παρέδωσα έτοιμο προς χρήση.

ΜΒ

Χανιά 22.2.2025

ΣΗΜΕΙΩΣΗ: Η πρώτη μορφή του έργου «Η γυναίκα και ο ακροβάτης» γράφτηκε το 1986. Βραβεύτηκε το 1987 στον διαγωνισμό του Υπουργείου Πολιτισμού για Νέους Θεατρικούς Συγγραφείς και είχε τον τίτλο «Το φεγγάρι και η λίρα». Στην σημερινή του αναθεωρημένη από τον συγγραφέα μορφή πρόκειται να κυκλοφορήσει σύντομα από τις εκδόσεις της Εταιρείας Θεάτρου ΜΝΗΜΗ.

ΣΥΝΤΕΛΕΣΤΕΣ

Κείμενο: Μιχάλης Βιρβιδάκης

Σκηνοθεσία: Γιάννης Σκουρλέτης

Σκηνογραφία: Κωνσταντίνος Σκουρλέτης

Κοστούμια - props: Κωνσταντίνος Σκουρλέτης, Βενετία Long

Κίνηση: Διονύσης Νικολόπουλος

Φωτισμοί: Γιώργος Μαρουλάκος

Σύμβουλος δραματουργίας: Ασημένια Ευθυμίου

Βίντεο: Έλενα Παληγιάννη

Γραφιστικά: Λένα Δελλαδέτσιμα

Βοηθός σκηνοθέτη: Αλίκη Πιτσινίγκου

Διεύθυνση παραγωγής: Γιώργος Παπαδάκης

Επικοινωνία: Μαριάννα Παπάκη, Νώντας Δουζίνας

Παίζουν: Αμαλία Μουτούση, Θανάσης Δόβρης

Η παράσταση πραγματοποιείται με την οικονομική υποστήριξη του Υπουργείου Πολιτισμού

Website:
https://www.bijouxdekant.net/

FB - bijouxdekant

Instagram - bijouxdekant

Info:

Τοποθεσία: bijoux de kant HOOD art space, Πολυκλείτου 21, Μοναστηράκι
Ημερομηνία: Πρεμιέρα: Παρασκευή 2 Μαΐου 2025 στις 21:00. Παραστάσεις: Παρασκευή, Σάββατο, Κυριακή, Δευτέρα στις 21:00, έως 2 Ιουνίου. Διάρκεια: 75 λεπτά
Πληροφορίες: Τηλ.: 6942259779
Τιμές εισιτηρίων: 16 € κανονικό, 12 € μειωμένο
Ηλεκτρονική προπώληση: https://www.more.com/gr-el/tickets/theater/i-gynaika-kai-o-akrobatis

Το θρυλικό πολυκατάστημα Μινιόν, που υπήρξε σύμβολο της εμπορικής ζωής της Αθήνας, αναμένεται να ανοίξει ξανά τις πόρτες του μετά από 27 χρόνια ερήμωσης. Το ανακαινισμένο κτίριο, συνολικής επιφάνειας 18.580 τ.μ., θα περιλαμβάνει εμπορικούς χώρους 6.100 τ.μ. και γραφεία 7.700 τ.μ. Μεταξύ των νέων μισθωτών είναι η ΔΕΗ, που έχει ήδη εγκατασταθεί, και το κατάστημα Zara, το οποίο θα αναπτυχθεί σε τέσσερα επίπεδα.

Η ιστορία του Μινιόν ξεκινά το 1934, από τη δεκαετία του 1950 αρχίζει να μεταμορφώνεται σε ένα εμβληματικό για την εποχή του πολυκατάστημα με περισσότερα από 120.000 είδη και προσωπικό 1.000 εργαζομένων. Το Μινιόν γίνεται σημείο αναφοράς για την εμπορική ζωή της πρωτεύουσας. Ξημερώματα της 19ης Δεκεμβρίου του 1980, το εμβληματικό πολυκατάστημα καταστρέφεται ολοσχερώς από εμπρησμό. Παρά τις δυσκολίες, το 1983 το πολυκατάστημα επανέρχεται σε λειτουργία, χάρη σε εκτεταμένες προσπάθειες και χρηματοδότηση μέσω δανείων.

Οι ζημιές αποκαθίστανται πλήρως και το κατάστημα επαναλειτουργεί, ωστόσο, λόγω των συσσωρευμένων χρεών, κρατικοποιείται. Το 1998, παρά τις προσπάθειες να ανακάμψει και αδυνατώντας να προσαρμοστεί στα νέα δεδομένα της αγοράς, το ΜΙΝΙΟΝ κατεβάζει οριστικά ρολά.

Ιστορίες και δηλώσεις εμπόρων της γειτονιάς για το Μινιόν

«Ο Γεωργακάς στεκόταν μπροστά και έκλαιγε βλεποντας το Μινιόν στις φλόγες», μας λεει για τον ιδρυτή του, μια έμπορος ρούχων στο απέναντι πεζοδρομιο. «Έδινε μεγάλους μισθούς που τέτοιοι δεν υπήρχαν στην εποχή» συμπληρώνει, ενώ τονίζει πως «είναι πολύ θετικό πως ανοίγει το Μινιόν ξανά».

«Θα καθαρίσει η περιοχή και θα έρθει κόσμος» μας λέει άλλος επιχειρηματίας στον ιδιο δρομο και λίγο πολύ, την ίδια άποψη μοιράζονται οι περισσότεροι έμποροι της περιοχής. Δεν λείπουν βέβαια και οι πιο επιφυλακτικές φωνές. «Μπήκαμε το πρωί όλο συγκίνηση» μας λέει μια έμπορος, «αλλά αυτό που είδαμε ηταν κατι ψυχρό, δε θυμίζει σε τίποτα το Μινιόν που ξέραμε».

Πηγή: rosa.gr

ΘΕΑΤΡΟ ΚΟΛΟΣΣΑΙΟΝ

Θεσσαλονίκη

Θανάσης Παπαθανασίου + Μιχάλης Ρέππας

Για μια Ζωή!

2ος χρόνος!

ΚΩΜΩΔΙΑ

ΠΡΕΜΙΕΡΑ :  Παρασκευή 25 Απριλίου 

Μετά από δύο χρόνια επιτυχίας, 350 παραστάσεις και 90.000 θεατές στην Αθήνα, η απολαυστική κωμωδία των Θανάση Παπαθανασίου και Μιχάλη Ρέππα, «Για μια ζωή» κάνει πρεμιέρα στο θέατρο Κολοσσαίον, στη Θεσσαλονίκη, την Παρασκευή 25 Απριλίου!

Η ιστορία:

Πρόκειται για μία κωμωδία καταστάσεων που διαδραματίζεται το 1943 στο Αίγιο.  

Μία νέα γυναίκα και δύο νέοι άντρες μοιράζονται μία απίστευτη περιπέτεια ζωής και μαζί τους τη μοιράζονται τα πεθερικά και οι φίλοι τους.

Η Ζωή (Δανάη Παππά) ήταν παντρεμένη με τον Γιάννη (Γιάννης Τσιμιτσέλης) μέχρι που εκείνος χάθηκε στο Αλβανικό μέτωπο. Έτσι εκείνη -μετά από 3 χρόνια – αποφασίζει να παντρευτεί τον Στράτο (Γιάννης Σίντος), έναν νεαρό χωροφύλακα. Οι δυο τους είναι τρελά ερωτευμένοι.

Η Μαρίκα, η μάνα της, (Σάρα Γανωτή) μένει μαζί με τη Ζωή, στο σπίτι του Γεράσιμου (Αλέξανδρος Αντωνόπουλος) του πεθερού της κόρης της και πατέρα του εκλιπόντος Γιάννη, που παρότι (κατά τα λεγόμενα της Μαρίκας), είναι  «ξινός και ανάποδος» θέλει το νέο ζευγάρι να συνεχίσει να μένει μαζί του, στο σπίτι του.

Σ’ αυτό το σπίτι μπαινοβγαίνει η διπλανή γειτόνισσα Γαρυφαλλιά Ζάρλα (Μαρία Φιλίππου) που είναι παντρεμένη με έναν δωσίλογο και έχει κόρη τη Βούλα (Αναστασία Τσιλιμπίου), την πιο καλή φίλη της Ζωής.

Κι εκεί που όλοι βρίσκονται σε μία υπερδιέγερση λόγω του επερχόμενου γάμου, ο τέως νυμφίος, ο Γιάννης, εμφανίζεται εν τω μέσω της νυκτός! Και αυτή είναι η στιγμή που αρχίζει το μπέρδεμα.

Τι θα κάνει η Ζωή με τον Γιάννη που δεν ξέρει ότι υπάρχει ο Στράτος; Ο οποίος Στράτος δεν ξέρει ότι ο Γιάννης «αναστήθηκε» και επέστρεψε; Η Ζωή πρέπει να κάνει επιλογή; Και με ποιο κριτήριο; Ποιος απ’ τους δυο άντρες είναι πιο «σύζυγός» της απ’ τους δυο;

Ποια Ζωή θα αποφασίσει τελικά;

Η Ζωή η ίδια ή η Ζωή με τους δύο άντρες της ζωής της; 

Ταυτότητα παράστασης

ΓΙΑ ΜΙΑ ΖΩΗ

Κείμενο + Σκηνοθεσία : Θανάσης Παπαθανασίου + Μιχάλης Ρέππας

Σκηνικά: Μαρία Φιλίππου

Κοστούμια: Έβελυν Σιούπη

Φωτισμοί : Χρήστος Τζιόγκας

Βοηθός σκηνοθέτη : Βίκυ Πάστρα

Φωτογραφίες παράστασης : Γιώργος Καλφαμανώλης

Διεύθυνση Επικοινωνίας:  Ελίνα Λαζαρίδου
Τμήμα Επικοινωνίας: Ειρήνη Τσίκα

Social Media: Μαργαρίτα Μαρμαρά

Παραγωγή: Αθηναϊκά Θέατρα

Πρωταγωνιστούν (με αλφαβητική σειρά): Αλέξανδρος Αντωνόπουλος, Σάρα Γανωτή, Δανάη Παππά, Γιάννης Σίντος, Αναστασία Τσιλιμπίου, Γιάννης Τσιμιτσέλης, Μαρία Φιλίππου.

Διάρκεια παράστασης: 120’ (με διάλειμμα)

Ημέρες παραστάσεων :

Παρασκευή - 21:00

Σάββατο - 18:00 & 21:00

Κυριακή - 18:00 & 21:00

Τιμές Εισιτηρίων: VIP: 25 Ευρώ, Α' Ζώνη: 22 Ευρώ, Εξώστης: 20 Ευρώ

Εκπτωτικά Εισιτήρια: Φοιτητικό, Ανέργων, Παιδικό (έως 12 ετών),ΑΜΕΑ (χωρίς κινητικά προβλήματα) - 20 Ευρώ στην Α' Ζώνη και 18 Ευρώ στον Εξώστη.

Εισιτήρια:   https://www.more.com/gr-el/tickets/theater/gia-mia-zoi-kolossaion-thessaloniki/

στο ταμείο του θεάτρου Κολοσσαίον και  στο 211.1000.365

Για Ομαδικές Κρατήσεις :  Κώστας Μπάλτας – Γιώτα Καραίσκου 211- 1026277 & 210-2117240 (εσωτ: 305),  Δευτ- Παρ : 10:00 -19:00. 

E-mail τμήματος Ομαδικών κρατήσεων: reservations@a-th.gr

Η Διεθνής Αμνηστία προειδοποίησε σήμερα, Πέμπτη 10/4, ότι η μαζική μείωση της ανθρωπιστικής βοήθειας την οποία χορηγούν οι ΗΠΑ διεθνώς, σε συνδυασμό με τους αεροπορικούς βομβαρδισμούς εναντίον των ανταρτών Χούθι, θα έχουν καταστροφικές συνέπειες για τον πληθυσμό της Υεμένης, από τον οποίο ο μισός και πλέον έχει ανάγκη βοήθεια απλά και μόνο για να επιβιώσει. Όπως τονίζει, πλήττονται κυρίως η θεραπεία του υποσιτισμού παιδιών, εγκύων και θηλαζουσών, η προσφορά στέγης σε θύματα βίας λόγω του φύλου και τις παιδιατρικές υπηρεσίες. Πολλές από τις υπηρεσίες σεξουαλικής και αναπαραγωγικής υγείας ή προστασίας γυναικών επίσης απειλούνται.

Επικαλούμενη εργαζόμενους στο πεδίο, η Αμνηστία υπογραμμίζει πως το ότι έκλεισαν οι κρουνοί της χρηματοδότησης οδήγησε στο «κλείσιμο ζωτικής σημασίας υπηρεσιών αρωγής και προστασίας».

«Η βάναυση και ανεύθυνη μείωση της αμερικανικής βοήθειας θα έχει καταστροφικές συνέπειες για τις πιο ευάλωτες και περιθωριοποιημένες ομάδες στην Υεμένη, ειδικά για τις γυναίκες και τα κορίτσια, για τα παιδιά και τους ανθρώπους που εκτοπίστηκαν εξαναγκαστικά», ανέφερε η Ντιάλα Χαϊντάρ, ερευνήτρια της ΜΚΟ ειδικευμένη στη Μέση Ανατολή.

«Εκατομμύρια άνθρωποι στην Υεμένη θα βρεθούν χωρίς την υποστήριξη που έχουν απελπιστικά ανάγκη» αν δεν αποκατασταθεί η βοήθεια, προειδοποίησε.

«Χρειάστηκε να πάρουμε αποφάσεις ζωής και θανάτου με βάση ελάχιστων ή καθόλου πληροφοριών. Συχνά, δεν υπάρχει κανένας να απαντήσει» διότι η USAID ουσιαστικά καταργήθηκε, αφηγήθηκε εργαζόμενος στον ανθρωπιστικό τομέα στη Διεθνή Αμνηστία.

Πελώριοι τομείς της χώρας ελέγχονται από τους Χούθι και γίνονται από τα μέσα του Μαρτίου στόχοι σχεδόν καθημερινών αεροπορικών βομβαρδισμών, στο πλαίσιο νέας εκστρατείας της Ουάσιγκτον με σκοπό οι αντάρτες να σταματήσουν τις επιθέσεις τους εναντίον της εμπορικής ναυσιπλοΐας που κινείται ανοικτά της Υεμένης προς τη Διώρυγα του Σουέζ, ενέργειες τις οποίες άρχισαν χονδρικά έναν μήνα μετά το ξέσπασμα του πολέμου στη Λωρίδα της Γάζας.

«Η στρατιωτική κλιμάκωση» και «η μείωση της αμερικανικής βοήθειας» χωρίς αμφιβολία «θα χειροτερέψουν την ανθρωπιστική καταστροφή», υπογραμμίζει η Ντιάλα Χαϊντάρ.

ο/η Ορλάντο ξανά στην Κρήτη 

Ένα από τα πιο εκκεντρικά έργα της Βιρτζίνιας Γουλφ -για τρεις τελευταίες παραστάσεις- στο COMEET, σε σκηνοθεσία Δημήτρη Φοινίτση.

Μετά τις θερινές παραστάσεις στην Πύλη Βιτούρι των Ενετικών Τειχών Ηρακλείου και στο Πειραματικό Θέατρο του Πολιτιστικού & Συνεδριακού Κέντρου Ηρακλείου, η παράσταση που έκανε αίσθηση και συζητήθηκε έντονα, επιστρέφει για τρεις βραδιές στο Ηράκλειο στις 5, 11 & 12 Απριλίου.

Το πρόσωπο του Ορλάντο είναι ταυτόσημο της θεατρικότητας. Μια πολλαπλή προσωπικότητα που υπό μορφή μύθου σαρώνει στο διάβα του προσωπεία, τίτλους, εποχές, αλλαγές, μεταβάσεις, εμπειρίες, συγκινήσεις. Η πολυτάραχη ζωή ενός ανδρόγυνου από τον 16ο αιώνα και την ελισαβετιανή εποχή έως τις μέρες μας. Με όχημα τον Ύπνο -δίδυμο αδελφό του Θανάτου- μεταμορφώνεται κι επιστρέφει εκ νέου στη ζωή ως άλλος / άλλη.

Η Βιρτζίνια Γουλφ επιλέγει το όνομα του κεντρικού προσώπου της μυθιστορίας της από τον Σαίξπηρ και δη από το θεατρικό έργο «Όπως σας αρέσει», για να μιλήσει για το φύλο και τις εκφάνσεις του στο πέρασμα του χρόνου και του κόσμου. Η αλλαγή φύλου του Ορλάντο θα μεταμορφώσει το μέλλον του, χωρίς να αλλάξει την ταυτότητά του. Ένα έργο από το χθες για το τώρα!

Συντελεστές

Κείμενο: Βιρτζίνια Γουλφ

Μετάφραση: Αργυρώ Μαντόγλου

Σκηνοθεσία-θεατρική διασκευή-καλλιτεχνική επιμέλεια: Δημήτρης Φοινίτσης

Ερμηνεία: Ράνια Πλατάκη

Βίντεο: Μάνος Κασαπάκης

Κίνηση: Ροδούλα Κρανιωτάκη

Φωτογραφίες: Μάνος Πολιτάκης

Παραγωγή: Ενοδία 

Παραστάσεις: Σάββατο 5, Παρασκευή 11 και Σάββατο 12 Απριλίου 2025 και ώρα 21:30. 

COMEET creative space (Λουκά Πετράκη 3, Ηράκλειο)

Τιμές εισιτηρίων: 13 ευρώ (κανονικό)

10 ευρώ (μειωμένο)

Τηλ. κρατήσεων: 697 6331 107

Περισσότερα για το έργο και την παράσταση:

OΡΛΑΝΤO, ο/η

Το έργο «Ορλάντο» (1928) της αγγλίδας συγγραφέως Virginia Woolf (1882 - 1941), αποτυπώνει στο χαρτί τη δαιδαλώδη πορεία ενός ανδρόγυνου κεντρικού προσώπου, ενσωματώνοντας πλήθος ευφυών λογοτεχνικών και ιστορικών σχολίων. Ο Jorge Luis Borges θεωρούσε το «Ορλάντο» ως "το πιο δυνατό έργο της Γουλφ και ένα από τα αυθεντικότερα έργα της εποχής μας".  

Κατά το διάστημα της μακραίωνης ζωής του ο/η Ορλάντο, στην αρχή σαν άντρας κι ύστερα σαν γυναίκα, δοκιμάζει όλες τις εμπειρίες: την αγωνία και το πάθος της καλλιτεχνικής δημιουργίας, τις χαρές και τις λύπες του έρωτα, τη λαχτάρα για δόξα, την απογοήτευση από τους ανθρώπους, την καταφυγή στη φύση και τα ζώα, τη μοναξιά και την περισυλλογή, εξωτικές περιπέτειες, την εύνοια των ισχυρών και του στέμματος, πλούτη και μεγαλεία. Όλες τις εμπειρίες εκτός από τη γέννηση και τον θάνατο (ή μήπως η αλλαγή φύλου μπορεί να θεωρηθεί σαν μια γέννηση ή ένας θάνατος;). 

Το λογοτεχνικό είδος στο οποίο ανήκει το έργο θα μπορούσε να χαρακτηριστεί σαν μυθιστορία, παραμύθι, ιστορικό μυθιστόρημα, σάτιρα, φεμινιστική μπροσούρα, φιλοσοφικός μύθος ή ακόμα: το ερωτικό γράμμα μιας γυναίκας σε μια γυναίκα (σ.σ.: παραλήπτρια η συγγραφέας Βίτα Σάκβιλ-Γουέστ).

Η σκηνοθεσία

Η προσέγγιση του εμβληματικού αυτού λογοτεχνικού έργου είναι, πρωτίστως, αποσπασματική μιας και η παρούσα (νέα) διασκευή δοκιμάζει τις θεατρικές αντοχές των τριών πρώτων κεφαλαίων του κειμένου. Με κινηματογραφική οπτική που εστιάζει στον πρωτοπρόσωπο λόγο του ήρωα / της ηρωίδας, διερευνώντας τις ψυχολογικές υφές ενός ανθρώπου που μεταβαίνει από το ένα φύλο στο άλλο, προσπαθώντας να διαχειριστεί την ετερότητά του σε έναν κόσμο ανέκαθεν στεγανοποιημένο, προκαθορισμένο, αυστηρά τυποποιημένο. Μια βύθιση στο εσώτερο, στο ανένταχτο εγώ, στο ανήσυχο πρόσωπο που διερευνά τα όρια και τις αντοχές του.

Στο πρόσωπο μιας σημερινής ηθοποιού -σε συνθήκη πρόβας και όχι σκηνικής εφαρμογής- που σηκώνει στους ώμους της  όλο το βάρος και το άγχος της αναμέτρησης με ένα πολυσύνθετο χαρακτήρα και κείμενο. Από την εκμάθηση του λόγου έως τη μεταμόρφωση και τη σκηνική μετάβαση στο άλλο φύλο. Μια αχανής, διερευνητική διαδρομή σε διαρκή αφήγηση. 

Γίνεται αντιληπτό από την πρώτη στιγμή ότι δεν παρακολουθούμε μια ολοκληρωμένη παράσταση αλλά τη δημιουργική διαδικασία της δοκιμής. Από το καμαρίνι και την «ασφάλεια» που αυτό παρέχει πριν από την έκθεση του συνδημιουργού  στο φως της (διάτρητης) σκηνής. Σαν μέσα από μία κλειδαρότρυπα να κοιτάμε κλεφτά τη λειτουργία του ηθοποιού. Την υιοθέτηση ή μη της σκηνοθετικής γραμμής, την αποκρυστάλλωση των νοημάτων του λεκτικού υλικού, τις περιπλανήσεις του φαντασιακού και της «μνήμης» επί της οθόνης, την προσωπική -αμήχανη, συχνά- εμπλοκή του θεατρικού καλλιτέχνη στο είδος της λογοτεχνίας και της μεγάλης φόρμας. Τη σκευή, εν τέλει, του ίδιου του ερμηνευτή πριν από τη «μάχη», την τελική αναμέτρηση. Γινόμαστε μάρτυρες του υλικού / οπλισμού που -σταδιακά- συγκεντρώνει, τη μελέτη που κάνει, τα ποικίλα ερεθίσματα που πυροδοτούν την όλη διαδικασία. Την όποια «προετοιμασία» του! Φωνητική, σωματική, ρυθμική, ψυχολογική, ανθρώπινη κ.ο.κ.

Η σκηνοθετική ιδέα για εξ ολοκλήρου κινηματογράφηση της υποτυπώδους δράσης στα Ενετικά Τείχη του Ηρακλείου (Μεγάλο Κάστρο) αποσκοπεί στην ανάδειξή τους ως το απόλυτο τοπόσημο της πολύπαθης πόλης της Μεσογείου στο πέρασμα των αιώνων.  Αλλά και ως γέφυρα με τη Δύση και την ιστορική εποχή διαδραμάτισης του έργου. Πλαισιωμένη με την αντίστοιχη παραστατική ή μη ζωγραφική εκείνων των χρόνων ή και αναπάντεχα φωτογραφικά ενσταντανέ του 20ου αιώνα, επενδυμένα με λόγια μουσική της ελισαβετιανής περιόδου σε πλήρη αντιδιαστολή με τον σύγχρονο ήχο και στίχο στο φινάλε. Μια κραυγή στο καταπιεσμένο κομμάτι της κοινωνίας που επιθυμεί διακαώς το δικαίωμα στον αυτοπροσδιορισμό, την ορατότητα, την ευτυχία.

Μια πολυπρισματική προσέγγιση του θεατρικού φαινομένου υπό τη συνθήκη της πρόβας, επάνω σε ένα μη ευκόλως διαχειρίσιμο -θεατρικά- πρωτογενές υλικό λέξεων και νοημάτων. Του magnum opus της Βιρτζίνιας Γουλφ.

H Frontex ετοιμάζεται να διακόψει τη χρηματοδότησή της στην Ελλάδα, καθώς ο Οργανισμός Ευρωπαϊκής Συνοριοφυλακής και Ακτοφυλακής διερευνά 12 ανοικτές υποθέσεις για πιθανές παραβιάσεις ανθρωπίνων δικαιωμάτων μεταναστών στα σύνορά της - ο υψηλότερος αριθμός εν εξελίξει ερευνών σε όλες τις χώρες του μπλοκ.

Όπως αποκαλύπτει το Politico, η πλειονότητα των ανοικτών υποθέσεων σχετίζεται με φερόμενες επαναπροωθήσεις χιλιάδων ανθρώπων στα ελληνικά χερσαία και θαλάσσια σύνορα μια παράνομη πρακτική (pushbacks), σύμφωνα με τη Σύμβαση του ΟΗΕ για τους Πρόσφυγες και το διεθνές δίκαιο.

Η Frontex δήλωσε ότι θα υποβάλει συγκεκριμένες προτάσεις προς την Ελλάδα για να τις εφαρμόσει, με πιθανές επιπτώσεις σε περίπτωση που αγνοηθούν.

 «Ο εκτελεστικός διευθυντής της Frontex δήλωσε ότι αναμένει να εφαρμοστούν όλες οι συστάσεις. Διαφορετικά, θα εξετάσει το ενδεχόμενο να μειώσει ή να περικόψει τη χρηματοδότηση», δήλωσε ο Κρις Μπορόφσκι, εκπρόσωπος της Frontex. Η χρηματοδότηση αφορά σκάφη της ελληνικής ακτοφυλακής.

Αξιωματούχοι της ελληνικής ακτοφυλακής και της ελληνικής κυβέρνησης δεν ανταποκρίθηκαν σε αίτημα για σχολιασμό, σημειώνει με νόημα το Politico.

Τον Ιανουάριο του 2025, το Ευρωπαϊκό Δικαστήριο Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων έκρινε την Ελλάδα ένοχη για τη διενέργεια «συστηματικών» απωθήσεων μεταναστών και για παραβίαση της νομοθεσίας περί ανθρωπίνων δικαιωμάτων. Η ΕΕ έχει καλέσει στο παρελθόν την Ελλάδα να διερευνήσει τους ισχυρισμούς περί εγκατάλειψης μεταναστών στη θάλασσα και απελάσεων από τις αρχές της.

«Θέτουμε τα θεμελιώδη δικαιώματα στο επίκεντρο αυτών των διαπραγματεύσεων. Στο παρελθόν, αυτή η συζήτηση γινόταν προς το τέλος των διαπραγματεύσεων, οπότε ήταν κατά κάποιο τρόπο δευτερεύον ζήτημα, αλλά τώρα είναι πραγματικά ο πυρήνας αυτών», δήλωσε ο Μπορόφσκι.

Το Politico κάνει αναφορά και στο ναυάγιο της Πύλου, με εκατοντάδες νεκρούς, τονίζοντας ότι ο Έλληνας Διαμεσολαβητής Ανδρέας Ποττάκης συνέστησε ανεξάρτητη έρευνα, καθώς η ελληνική ακτοφυλακή αρνήθηκε ρητά να διεξάγει τη δική της, παρά τις πιέσεις της Frontex. Η ανεξάρτητη έρευνα συνέστησε πειθαρχική δίωξη για οκτώ Έλληνες λιμενικούς που εμπλέκονται στο περιστατικό. Ο επικεφαλής θεμελιωδών δικαιωμάτων της Frontex, Τζόνας Γκρίμχεντεν, είχε προτείνει την προσωρινή αναστολή των δραστηριοτήτων της Frontex στην Ελλάδα. Η ελληνική κυβέρνηση αρνήθηκε τους ισχυρισμούς.

«Πρέπει να συνεργαστούμε για να συνεχίσουμε να βελτιώνουμε τη συνεργασία μας με τρόπους που να είναι αποτελεσματικοί», δήλωσε ο Μπορόφσκι.

«Υπάρχουν αυτές οι δύο όψεις του ίδιου νομίσματος, η προστασία των συνόρων αλλά και η προστασία των αξιών μας, η προστασία των θεμελιωδών δικαιωμάτων, ο σεβασμός της αξιοπρέπειας των ανθρώπων», πρόσθεσε.

Η μετανάστευση παραμένει ένα εξαιρετικά αμφιλεγόμενο πολιτικό ζήτημα στην Ευρώπη. Οπως αναφέρει το δημοσίευμα του Politico, «ο Έλληνας πρωθυπουργός, Κυριάκος Μητσοτάκης, διόρισε πρόσφατα τον πρώην ακροδεξιό ακτιβιστή φοιτητή Μάκη Βορίδη επικεφαλής του υπουργείου Μετανάστευσης και ο ίδιος έχει εντείνει την αντιμεταναστευτική ρητορική».

Σε συνάντηση Ευρωπαίων ηγετών τον Μάρτιο, ο Κυριάκος Μητσοτάκης δήλωσε ότι η Ελλάδα θα ηγηθεί των προσπαθειών της ΕΕ για την εντατικοποίηση των επιστροφών μεταναστών.

Τα προκαταρκτικά στοιχεία της Frontex αποκαλύπτουν σημαντική μείωση των παράτυπων διελεύσεων στα σύνορα το 2024, στο χαμηλότερο επίπεδο από το 2021.

«Πρόκειται για μια πολύ περίπλοκη και δύσκολη απόφαση. Υπάρχουν άλλοι τρόποι για να το αντιμετωπίσουμε και ένας από αυτούς είναι η μείωση της χρηματοδότησης», πρόσθεσε ο Μπορόφσκι.