Είμαι Έλληνας άστεγος επιληπτικός από 12 ετών. Από τις 19/5/2019 με καρκίνο στους αδένες κάνω χημειοθεραπεία.

Παρασκευή Δευτέρα στο Άγιο Σάββα 7 το πρωί.

Δυστυχώς έκανε μετάσταση στα οστά και στους πνεύμονες. Οι γιατροί μου δίνουν 8 μήνες ζωής.

Μια ζωή που είχα όνειρα να κάνω οικογένεια παιδιά, πολλά ταξίδια. Πιστεύω στο θεό, προσεύχομαι πολλες φορές την ημέρα.

Είμαι 37 χρόνων. Με λένε Γεράσιμο. Χωρίς κανέναν στη ζωή μου. Ολομόναχος να προσπαθώ να ζήσω, να ανέχομαι την απανθρωπιά, την κακία, το bulling, το βρίσιμο, τη ψευτιά, την ξευτίλα, το κρύο, τη δίψα, την πείνα, το ξύλο, το κλέψιμο.

Αλλά το χειρότερο είναι η ΑΦΙΑΦΟΡΙΑ η ΜΟΝΑΞΙΑ και που να μην έχω να μιλήσω με κανέναν να πάμε παρέα μια βόλτα να γελάσουμε, να προσέχει ο ένας τον άλλον. Τίποτα. Μόνος ολη μέρα και το βράδυ να κλαίω γιατί μου φέρονται σα σκουπίδι. Δεν είμαι ουτε πρεζάκι ούτε κλέφτης ορκιζομαι ότι γράφω είναι αλήθεια. Δεν έχω ρούχα κουβέρτες φάρμακα, μου τα έκλεψαν όλα.

Δεν παίρνω ούτε σύνταξη ούτε κάποιο επίδομα. Η μόνη βοήθεια που έχω είναι η δική σας. Σας ικετεύω μη με αφήσετε τώρα. Είστε η μόνη βοήθεια που έχω.

Πηγή: https://www.enallaktikos.gr/