γράφει ο Θόδωρος Βαρίκος
Στις  27 του μήνα (ημέρα Δευτέρα) επικαλέστηκα τις μαρτυρίες του πρώην Αμερικανού προεδρικού συμβούλου και συμβούλου της ΥΠΕΞ κ.Ολμπράιτ κ. Μπρεζίνσκι, καθώς και του διάσημου διανοητή κ. Τσόμσκι, για το ρόλο και την αποστολή των Μη Κυβερνητικών Οργανώσεων (Μ.Κ.Ο).

Επιγραμματικά ο μεν πρώτος αποφαίνεται, « ότι η Αμερική οφείλει να προωθεί την πολιτική της, μέσα από τις ανθρωπιστικές οργανώσεις με τη μόνη διαφορά φαίνεται ότι παίζουμε (ΗΠΑ) τον κυρίαρχο ρόλο». Ο δε δεύτερος προέβλεψε και αφόρισε: «Η μόνη ασφαλιστική δικλείδα για το ρόλο των Μ.Κ.Ο είναι η αυτοδιάλυσή τους, μετά την ολοκλήρωση του όποιου σκοπού τους. Οι οργανώσεις αυτές όμως, εξασφαλίζουν νέα κεφάλαια με αποτέλεσμα τη διαρκή  θεσμοποίησή τους.  Έτσι οι οργανώσεις αυτές και τα ελεγχόμενα απ’ αυτές, Μ.Μ.Ε, να παρουσιάζουν την εκδοχή των Η.Π.Α και ΝΑΤΟ, για τα παγκόσμια πράγματα, ως πραγματικά γεγονότα».

Γιατί επανήλθαμε στο… μέγα θέμα των Μ.Κ.Ο, αφού το αναλύσαμε με αφορμή την κακουργηματική δίωξη (για τις νάρκες) του διαβόητου ελληνοαμερικανού συμβούλου κ. Αλεξ  Ρόντος; Διότι πάλι έρχονται στο προσκήνιο… ορμητικά, οι οργανώσεις αυτές, με αφορμή τώρα τα τσουνάμια των μεταναστών, που προκρίνουν ως προγεφύρωμα, για τα ενδότερα της ευρώπης, τη χώρα μας. Είναι γνωστό εξάλλου, ότι η ευρωπαική Επιτροπή εγκρίνει κάποια κονδύλια για τις χώρες υποδοχής (Ελλάδα, Ιταλία, Μάλτα, Ισπανία) των ξεριζωμένων αυτών ανθρώπων. Άλλο ζήτημα βέβαια, το ότι τα κονδύλια αυτά δεν αρκούν, ούτε για σαπούνια στα κέντρα υποδοχής των νησιών του Αιγαίου. Το πρωτόγνωρο και προκλητικό συνάμα με τις Μ.Κ.Ο των μεταναστών, παίρνει άλλη τροπή και ..δυναμική, ύστερα από την ανάληψη της επιτροπείας του μεταναστευτικού της Ευρωπαικής Ένωσης από τον κ. Δημήτρη Αβραμόπουλο.  Έτσι στη σύνοδο κορυφής  και για το μεταναστευτικό, παρότι δεν τόλμησαν να πάρουν καμία απόφαση, για το ποια θα είναι η μοίρα και που θα καταλήξουν οι χιλιάδες των παράνομων μεταναστών που εισέρρευσαν στη χώρα, απεναντίας  για να μας «χρυσώσουν» το χάπι μας έδωσαν έκτατη και γενναία χρηματοδότηση. (διάβαζε Αβραμόπουλος).

Ποιος το ανακάλυψε αυτό; Το πλέον αρμόδιο πρόσωπο για το θέμα αυτό. Δηλαδή η υπουργός μετανάστευσης κ. Τασία Χριστοδουλοπούλου η οποία σε δηλώσεις της ανέφερε «ότι  κερδίσαμε έκτατη και γενναία χρηματοδότηση που αφορά σε όλες τις υπηρεσίες που εμπλέκονται με την έρευνα και τη διάσωση, την υποδοχή, το άσυλο και τη φιλοξενία, υγεία και εσωτερική ασφάλεια».
Το σκανδαλώδες και προκλητικό αρχίζει ωστόσο, με την επομαχη τροπολογία που εμφιλοχώρησε στο νομοσχέδιο «Εκδημοκρατισμός της διοίκησης , καταπολέμηση γραφειοκρατίας και ηλεκτρονική διακυβέρνηση—αποκατάσταση αδικιών και άλλες διατάξεις».
Σύμφωνα λοιπόν με την τροπολογία αυτή, οι αναθέσεις έργων που αφορούν οτιδήποτε με τους μετανάστες, θα γίνεται με απευθείας  αναθέσεις. Κοντολογίς ούτε προκήρυξη διαγωνισμού, ούτε κάτω από οποιεσδήποτε συνθήκες πραγματοποιήθηκε και όλα πλέον θα εξαρτώνται από τη διακριτική ευχέρεια  του εκάστοτε υπουργού. Το επιχείρημα της  Φαστ Τρακ διαδικασίας κατά το υπουργείο οφείλεται «στην αυξημένη ροή των μεταναστών και άρα χρειάζονται εδώ και τώρα υποδομές.» .
Στην υπόθεση ενεπλάκη και το Γενικό Λογιστήριο του Κράτους, το οποίο ούτε λίγο ούτε πολύ χτύπησε το καμπανάκι στην κυβέρνηση, «εκτιμώντας πως από τις προτεινόμενες διατάξεις  ενδέχεται να προκληθεί επιβάρυνση στον κρατικόπρουπολογισμό,  αφού θα εκλείψουν τα πλεονεκτήματα του διαγωνισμού».
Σε απλή γλώσσα δεν θα μπορούν να ελεγχθούν τυχόν υπερτιμολογήσεις και έτσι εγείρονται ζητήματα διαφάνειας και νομιμότητας.

ΥΓ. όσο για την πίεση του χρόνου, η δική μας εμπειρία λέει πως όλα τα μεγάλα κόλπα έγιναν λόγω της πιεστικότητας του χρόνου πχ Ολυμπιακοί αγώνες, οι νάρκες του Αλεξ Ρόντο, οι κατά καιρούς φυσικές καταστροφές με τις χρηματοδοτήσεις τους κλπ.