Η βραβευμένη σκηνοθέτης Γιώτα Τζουάνη , μετά την περσινή επιτυχία και την πετυχημένη περιοδεία σε όλη την Ελλάδα παρουσιάζει στο Θέατρο Αυλαία στον Πειραιά , από ΚΥΡΙΑΚΗ 26 ΟΚΤΩΒΡΙΟΥ και κάθε ΚΥΡΙΑΚΗ στις 20.30 την πρώτη της ΚΩΜΩΔΙΑ “ ΣΟΔΟΜΑ ΚΑΙ ΓΟΜΟΡΡΑ “
ΕΚΤΟΣ από τις παρακάτω ΚΥΡΙΑΚΕΣ 23/11-30/11-7/12-14/12
Μια ξεκαρδιστική κωμωδία που θα σας ξετρελάνει από την αρχή μέχρι το τέλος του έργου …
Τι θα συμβεί όταν ο Διευθυντής Κος Παπαδόγκονας , λέει ψέματα , ότι θα φύγει για το εξωτερικό , αλλά εκείνος πηγαίνει στο εξοχικό του κρυφά από την γυναίκα του και τους υπαλλήλους του και ανακαλύπτει , ότι δεν είναι μόνος του εκεί…..
Ένα εξοχικό , 2 κλειδιά , 3 ζευγάρια και 1 γιαγιά…..Πού θα καταλήξουν όλα αυτά , άραγε ;
Σε ΚΕΙΜΕΝΟ- ΣΚΗΝΟΘΕΣΙΑ της ΓΙΩΤΑΣ ΤΖΟΥΑΝΗ……
ΤΑΥΤΟΤΗΤΑ ΠΑΡΑΣΤΑΣΗΣ
ΣΥΝΤΕΛΕΣΤΕΣ :
Κείμενο, Διασκευή, Σκηνοθεσία: ΓΙΩΤΑ ΤΖΟΥΑΝΗ
Βοηθός Σκηνοθέτη: ΡΙΑ ΝΤΕΓΙΑΝΝΗ
Σκηνικά: ΜΑΡΣΩ ΦΙΛΗ
Ήχος-Φώτα : ΧΡΙΣΤΙΝΑ – ΙΟΥΣΤΙΝΑ ΑΡΧΟΝΤΗ
Γραφικά :BEEZY STUDIO ATHENS - ANASTASIOS EVANGELAKOS
Το σύγχρονο έργο « Σε βλέπω » ( The Counter ) της Αμερικανίδας συγγραφέως Meghan Kennedy, παρουσιάζεται σε σκηνοθεσία της Βίκυς Βολιώτη, στο θέατρο Μικρό Παλλάς, από τις 14 Οκτωβρίου, κάθε Δευτέρα και Τρίτη.
Πρωταγωνιστούν : Θοδωρής Αθερίδης, Πέγκυ Τρικαλιώτη - που συνεργάζονται πρώτη φορά στο θέατρο - Βίκυ Βολιώτη.
Πρόκειται για ένα τρυφερό έργο που με έξυπνο χιούμορ και πολλή αλήθεια, μιλάει για όλα εκείνα που φοβόμαστε να συζητήσουμε και για εκείνη τη μία στιγμή, που αποφασίζουμε να τα μοιραστούμε με κάποιον άλλον.
Μυστικά, σχέσεις και συγκρούσεις ξεδιπλώνονται μέσα από τις ζωές τριών ανθρώπων που προσπαθούν να σταθούν ο ένας απέναντι στον άλλον και τελικά απέναντι στον ίδιο τους τον εαυτό και όταν η αλήθεια έρθει στο φως, τίποτα δεν είναι όπως πριν.
Η παράσταση ανέβηκε για πρώτη φορά off Broadway στην Νέα Υόρκη, το φθινόπωρο του 2024, σε σκηνοθεσία του πολυβραβευμένου David Cromer (Tony Award, Obbie award, Lucille Lortel award, κ.α) από το Roundabout Theater Company.
Υπόθεση:
Κάθε πρωί σε ένα τοπικό καφέ μιας μικρής πόλης, μία σερβιτόρα (η Κέιτ) γεμίζει την κούπα του καφέ ενός τακτικού πελάτη (του Πωλ). Πού και πού στο καφέ έρχεται και η πρώην ερωμένη του Πωλ, η Πεγκ, με την πρόφαση να αγοράσει ένα κομμάτι κέικ και την ελπίδα να τον δει εκεί. Ο Πωλ προσπαθεί να τα βγάλει πέρα μέσα στο σκληρό και μεγάλο κόσμο. Η Κέιτ είναι μια γυναίκα που θέλει να κάνει μια καινούργια αρχή.Η Πεγκ αγαπάει ακόμα τον Πωλ αλλά και ο Πωλ αγαπάει την Πεγκ. Τι γίνεται όταν οΠωλζητάει μια σοκαριστική χάρη από την Κέιτ; Και τι θα ακολουθήσει όταν η Κέιτ μάθει πως η Πεγκ είναι ο μεγάλος έρωτας του Πωλ; Μια απρόσμενη φιλία γεννιέται και τα βαθύτερα μυστικά όλων φωτίζονται.
Τρεις άνθρωποι που αγαπούν και αγαπιούνται. Που γελούν αλλά και κλαίνε. Με τα λάθη και τις υπεκφυγές τους. Κάποτε φωτεινοί και κάποτε σκοτεινοί. Όπως όλοι με μικρά και μεγάλα ανομολόγητα μυστικά.
Η αλήθεια δαγκώνει.
Η αλήθεια πονάει.
Η αλήθεια, όμως, γιατρεύει.
Το «ΣΕ ΒΛΕΠΩ» είναι ένα αστείο αλλά και συγκινητικά στοχαστικό έργο για τις καθημερινές μας επαφές που μπορεί να μας αλλάξουν τη ζωή. Ένας ύμνος στη διαπροσωπική μας επικοινωνία που έχουμε χάσει.
Εmail Τμήματος Ομαδικών Κρατήσεων: Αυτή η διεύθυνση ηλεκτρονικού ταχυδρομείου προστατεύεται από τους αυτοματισμούς αποστολέων ανεπιθύμητων μηνυμάτων. Χρειάζεται να ενεργοποιήσετε τη JavaScript για να μπορέσετε να τη δείτε.
Με περισσότερους από 34.000 θεατές τον πρώτο χρόνο της παρουσίασής της στο κοινό, η σπαρταριστή κωμωδία «Η δεξιά, η αριστερά και ο κυρ-Παντελής» του Αλέκου Σακελλάριου και του Χρήστου Γιαννακόπουλου, που σκηνοθετεί και πρωταγωνιστεί ο Σταμάτης Φασουλής στο Μικρό Παλλάς, συνεχίζει ακάθεκτη για δεύτερη χρονιά!
Μαζί του στην σκηνή : Ελένη Καστάνη, Γιώργος Δεπάστας, Δέσποινα Πολυκανδρίτου, Γιώργος Βουρδαμής, Απόστολος Καμιτσάκης, Γιώργος Κορομπίλης, Μαρία Καραβά.
Η υπόθεση:
Το έργο παρουσιάζει την πορεία μίας οικογένειας που από την απελευθέρωση περνάει στα Δεκεμβριανά και τελειώνει μετά τη συνθήκη της Βάρκιζας. Πρόκειται για μία ιστορική στιγμή που δεν είναι σίγουρο αν υπάρχει σε άλλη κωμωδία στο ελληνικό θέατρο. Είναι γεγονότα που έχουν ιδωθεί από πολλές γωνίες, αλλά ίσως για πρώτη φορά, τα βλέπουμε μέσα από το μάτι δύο κορυφαίων συγγραφέων, όπως είναι ο Αλέκος Σακελλάριος και ο Χρήστος Γιαννακόπουλος.
«Η κωμωδία «Η δεξιά, η αριστερά και ο κυρ-Παντελής» είναι λυτρωτική και μάλιστα είναι η μοναδική που έχει γραφτεί για τα Δεκεμβριανά!
Πρόκειται για ένα διαχρονικό έργο! Ένα πραγματικό διαμάντι»! λέει ο σκηνοθέτης.
Οι δύο συγγραφείς έχουν μεταφέρει με δεξιοτεχνία, την επικαιρότητα της μεταπολεμικής εποχής στη σκηνή του θεάτρου, καθώς η δυσάρεστη πραγματικότητα ενός λαού αντικατοπτρίζεται στους τέσσερις τοίχους ενός μικροαστικού σπιτιού που έχει κι αυτό μοιραστεί στα δύο, όπως και όλη η Ελλάδα.
«Η Δεξιά η Αριστερά και ο κυρ-Παντελής» είναι το δεύτερο έργο μιας εν δυνάμει τριλογίας, που περιλαμβάνει την κωμωδία «Οι Γερμανοί ξανάρχονται», που γράφτηκε την περίοδο του Εμφυλίου και την «Ανώμαλη προσγείωση» που ανέβασε για πρώτη φορά το θέατρο Τέχνης του Καρόλου Κουν και μετέπειτα, στη δεκαετία του ’60, την παρουσίασε ο θίασος του Λάμπρου Κωνσταντάρα με τον τίτλο «Υπάρχει και φιλότιμο», που μεταφέρθηκε αργότερα με μεγάλη επιτυχία και στον κινηματογράφο.
Στην παράσταση στο Μικρό Παλλάς, ο Σταμάτης Φασουλής ερμηνεύει τον κυρ-Παντελή και η Ελένη Καστάνη τη σύζυγό του, Αθηνά. Ο Απόστολος Καμιτσάκης είναι ο Σταύρος, ο δεξιός γιός και ο Γιώργος Βουρδαμής, είναι ο Κώστας, ο αριστερός γιός.
Τον κυρ-Σωτήρη, τον φίλο του κυρ-Παντελή, ερμηνεύει ο Γιώργος Δεπάστας.
Η Δέσποινα Πολυκανδρίτου ερμηνεύει την «υπηρέτρια» του σπιτιού, τη Φρόσω και τραγουδάει και τα τραγούδια της παράστασης.
Τον πολιτοφύλακα και τον εθνοφύλακα ερμηνεύει, σαν τις δύο όψεις του ίδιου νομίσματος, ο Γιώργος Κορομπίλης.
Το ίδιο συμβαίνει επίσης, με τη Φωφώ την ελασίτισσα και την Πιπίτσα την εθνικίστρια, που τις ερμηνεύει, η Μαρία Καραβά.
«Η δεξιά, η αριστερά και ο κυρ-Παντελής»παρουσιάστηκε πρώτη φορά το 1946 από το Θίασο Κοτοπούλη στο θέατρο Rex, με πρωταγωνιστή τον Βασίλη Λογοθετίδη.
Ταυτότητα Παράστασης
Αλέκος Σακελλάριος – Χρήστος Γιαννακόπουλος
Η δεξιά, η αριστερά και ο κυρ-Παντελής
Σκηνοθεσία : Σταμάτης Φασουλής
Σκηνικά-Κοστούμια : Πάρις Μέξης
Φωτισμοί: Χριστίνα Θανάσουλα
Ηχητικός σχεδιασμός: Αντώνης Παπακωνσταντίνου
Βοηθός σκηνοθέτη: Αιμιλία Καραντζούλη
Βοηθός σκηνογράφου : Μέλπω Κασαπίδου
Βοηθός ενδυματολόγου : Ελευθερία Πέτροβα
Ευχαριστούμε θερμά τη σκηνογράφο και ενδυματολόγο Γεωργίνα Γερμανού για την υποστήριξή της.
Εmail Τμήματος Ομαδικών Κρατήσεων: Αυτή η διεύθυνση ηλεκτρονικού ταχυδρομείου προστατεύεται από τους αυτοματισμούς αποστολέων ανεπιθύμητων μηνυμάτων. Χρειάζεται να ενεργοποιήσετε τη JavaScript για να μπορέσετε να τη δείτε.
Το έργο «Εκείνος που έκλεψε τη μέρα και πλήρωσε τη νύχτα», η νέα διασκευή του Θωμά Μοσχόπουλου, πάνω στο αριστουργήμα του εξπρεσιονιστικού θεάτρου “Von morgens bis mitternachts” του Γκέοργκ Κάιζερ, κάνει πρεμιέρα στις 17 Δεκεμβρίου στο Νέο Θέατρο Βασιλάκου. Ο Θωμάς Μοσχόπουλος, ένας από τους πιο ευρηματικούς και στοχαστικούς σκηνοθέτες του ελληνικού θεάτρου διασκευάζει και σκηνοθετεί το έργο-σταθμό του 20ού αιώνα, που μέσα από έντονους συμβολισμούς και μαύρο χιούμορ, σχολιάζει την υπαρξιακή αγωνία του ανθρώπου, μέσα σε έναν κόσμο που παραπαίει ανάμεσα σε πολέμους, οικονομικές και ιδεολογικές κρίσεις. Η νέα αυτή ανάγνωση αξιοποιεί τη λεπτή ισορροπία ανάμεσα στην εφιαλτική κωμωδία και το υπαρξιακό δράμα και δημιουργεί ένα σύμπαν όπου ο σαρκασμός λειτουργεί ως αντίδοτο στη συλλογική παράνοια της εποχής.
Στον πρωταγωνιστικό ρόλο, ο Ορφέας Αυγουστίδης δίνει σάρκα και οστά στον αβέβαιο (αντι)ήρωα, ενώ στο πλάι του η Ευγενία Σαμαρά ενσαρκώνει πολλαπλές γυναικείες φιγούρες-σύμβολα, λειτουργώντας ως καθρέφτης και πρόκληση για εκείνον. Μαζί τους επί σκηνής (αλφαβητικά) οι: Βαλεντίνος Κόκκινος, Άλκης Μπακογιάννης, Κωνσταντίνος Πλεμμένος και Γιάννης Σαμψαλάκης.
Λίγα λόγια για το Έργο:
Ένας ταμίας τράπεζας, βλέπει τη ζωή του να ανατρέπεται όταν μια μυστηριώδης γυναίκα τον κάνει να συνειδητοποιήσει το αδιέξοδο της καθημερινότητάς του. Παρασυρμένος από μια ξαφνική παρόρμηση, κλέβει ένα τεράστιο ποσό και εγκαταλείπει τη δουλειά και την οικογένειά του, αποφασισμένος να «ζήσει» επιτέλους. Ξεκινά ένα ξέφρενο ταξίδι αναζητώντας μέσα από το χρήμα, τον έρωτα και τη θρησκεία κάποιο ίχνος αλήθειας ή λύτρωσης. Όμως, η μέρα που «έκλεψε» μετατρέπεται σε μια σκοτεινή νύχτα εσωτερικής απογύμνωσης, καθώς ο ίδιος συνειδητοποιεί πως τίποτα δεν μπορεί να τον σώσει από την ίδια του την κενότητα.
Ο Θωμάς Μοσχόπουλος, σε αυτό το σύγχρονο και τολμηρό ανέβασμα, συμπράττει με μια αξιόλογη ομάδα συντελεστών. Ο Βασίλης Παπατσαρούχας υπογράφει την καλλιτεχνική επιμέλεια, τα σκηνικά, τα κοστούμια και τα videos, συνθέτοντας ένα οπτικό σύμπαν όπου το ρεαλιστικό και το φαντασιακό συνυπάρχουν με μαεστρία. Η εικαστική του ματιά λειτουργεί ως οργανικό μέρος της αφήγησης, μεταμορφώνοντας τη σκηνή σε ένα ζωντανό πεδίο συνειρμών και συμβολισμών. Ο Δήμος Βρύζας συνθέτει το μουσικό σύμπαν της παράστασης, η Ζωή Χατζηαντωνίου επιμελείται την κίνηση και ο Νίκος Βλασόπουλος υπογράφει τον σχεδιασμό των φωτισμών, ολοκληρώνοντας με ευαισθησία και ευρηματικότητα το πολυδιάστατο σκηνικό περιβάλλον.
Η παράσταση θα κάνει πρεμιέρα στις 17/12, μετά και την ολοκλήρωση των παραστάσεων της παραγωγής «Η Μηχανή του Τούρινγκ».
«Εκείνος που έκλεψε τη μέρα και πλήρωσε τη νύχτα» [Von morgens bis mitternachts]
Βαλεντίνος Κόκκινος (Κύριος στην Τράπεζα, Μητέρα, Κύριος σε Ποδηλατοδρόμιο, Γυναίκα Καμπαρέ, Κύριος Καμπαρέ, Οικογενειάρχης Σ.Σ)
Άλκης Μπακογιάννης (Παιδί στην Τράπεζα, Γιος, Πρώτη Κόρη, Ποδηλάτης, Γυναίκα Καμπαρέ – Τατιάνα, Αθλητής Στρατού Σωτηρίας)
Κωνσταντίνος Πλεμμένος (Βοηθός στην Τράπεζα, Δεύτερη Κόρη, Σερβιτόρος ξενοδοχείου, Κύριος σε Ποδηλατοδρόμιο, Σερβιτόρος Καμπαρέ, Αξιωματικός του Στρατού́ Σωτηρίας)
Γιάννης Σαμψαλάκης (Διευθυντής τράπεζας, Κύριος σε Ποδηλατοδρόμιο, Γυναίκα Καμπαρέ, Κύριος Καμπαρέ, Πρώην κατάδικος Στρατού Σωτηρίας)
Τη μετάφραση και σκηνοθεσία υπογράφει ο Αντώνης Καφετζόπουλος, ο οποίος συμπρωταγωνιστεί με τον Ζερόμ Καλούτα σε μια σπαρακτική σύγκρουση δύο αντιδιαμετρικών κόσμων — πίστης και απόγνωσης, φωτός και σκότους. Ένα έργο λόγου και εσωτερικής έντασης, μια υπαρξιακή μονομαχία για το τι αξίζει να κρατήσει έναν άνθρωπο στη ζωή.
Λίγα λόγια για το έργο:
Με επίκεντρο τη φορτισμένη συνομιλία ανάμεσα σε δύο άνδρες -έναν βαθιά πιστό πρώην κατάδικο και έναν καθηγητή πανεπιστημίου που βρίσκεται στο χείλος της αυτοκτονίας- το «Άσπρο-Μαύρο» είναι ένα έργο-πρόκληση για τον ηθοποιό και τον θεατή. Με χαρακτηριστικό υποδόριο χιούμορ, πυκνό λόγο και διανοητική ένταση, το έργο ξεδιπλώνει τον υπαρξιακό διάλογο δύο σχολών σκέψης που αναμετρώνται με το απόλυτο.
Η σκηνοθετική ματιά του Αντώνη Καφετζόπουλου και η συμπρωταγωνιστική παρουσία του Ζερόμ Καλούτα προσφέρουν μια νέα ανάγνωση σε αυτό το σπάνιο θεατρικό κείμενο, γεφυρώνοντας την αμερικανική υπαρξιακή λογοτεχνία με τη σύγχρονη ελληνική θεατρική σκηνή.
Λίγα λόγια για τoν συγγραφέα:
Ο Cormac McCarthy (1933–2023) θεωρείται ένας από τους κορυφαίους σύγχρονους Αμερικανούς λογοτέχνες, γνωστός για το λιτό, δωρικό ύφος του και τα έργα του που εξερευνούν την ανθρώπινη βία, την ερημιά και την ύπαρξη. Έχει τιμηθεί με το Pulitzer Prize for Fiction (2007) για το μυθιστόρημα The Road, ενώ η διασκευή του No Country for Old Men (Καμιά πατρίδα για τους μελλοθάνατους) σε σενάριο για τον κινηματογράφο από τους αδελφούς Κοέν, απέσπασε τέσσερα Όσκαρ (2008), μεταξύ αυτών και Καλύτερης Ταινίας και Διασκευασμένου Σεναρίου.
Πρόσφατα, οι New York Times κατέταξαν το No Country for Old Men στην 6η θέση της λίστας με τις 100 σπουδαιότερες ταινίες των τελευταίων 25 ετών (Ιούνιος 2025).
Η συγγραφική δεινότητα του ΜακΚάρθι έχει διαχρονικά εξυμνηθεί από τα μεγαλύτερα διεθνή Μέσα Ενημέρωσης:
Esquire
“Η πεζογραφία του ΜακΚάρθι είναι η πιο αξιέπαινη, οι χαρακτήρες του οι πιο ολοκληρωμένοι, η αίσθηση του τόπου η πιο έντονη και απόλυτα βιωμένη από οποιονδήποτε σύγχρονο συγγραφέα.”
The New Republic
“Ο ΜακΚάρθι στοχάζεται τη δημιουργία, την κοιτάζει επίμονα. Με παρομοιώσεις και μεταφορές, τα πάντα αποκτούν μια βαθιά ζωντάνια… Ο ΜακΚάρθι γράφει εντελώς αντίθετα από το πνεύμα της εποχής μας, ενάντια στη βιασύνη, την απόσπαση της προσοχής και τη περιρρέουσα ηθική… Καθώς αναδύεται ένας παλιός, πιο ευρύχωρος κόσμος, βιώνουμε μια
πιο ζωντανή και ουσιαστική αίσθηση του ανθρώπινου πεπρωμένου, του καλού και του κακού και των πνευματικών ζητημάτων.”
The Washington Post Book World
“Όπως οι συγγραφείς που θαυμάζει - ο Μέλβιλ, ο Ντοστογιέφσκι, ο Φόκνερ - ο Κόρμακ ΜακΚάρθι έχει δημιουργήσει ένα φανταστικό έργο μεγαλύτερο και βαθύτερο από οποιοδήποτε μεμονωμένο βιβλίο. Συγγραφείς σαν κι αυτόν παλεύουν με τους ίδιους τους θεούς.”
Σημείωμα του σκηνοθέτη
Η γνωριμία μου με τον Κόρμακ ΜακΚάρθι είναι σχετικά πρόσφατη και έχει όλα τα χαρακτηριστικά του κεραυνοβόλου έρωτα. Σαν να ξαναείδα τον Μέλβιλ και το Φόκνερ στον εικοστό πρώτο αιώνα. Και ταυτόχρονα ένοιωσα μεγάλη ιδεολογική, θα έλεγα, φιλοσοφική ταύτιση. Ακόμα, η θεματολογία, η ελλειπτικότητα του λόγου και λυρικός κυνισμός που τον διακρίνει κάνει το ύφος του συναρπαστικό. Τόσο από άποψη περιεχόμενου όσο και ως προς τη μορφή. Όταν ανακάλυψα ότι έχει γράψει και δύο θεατρικά έργα, αποφάσισα ότι θα με ευχαριστούσε πολύ να ασχοληθώ.
Το sunset limited είναι μια ιστορία -τραγική όπως και να το κάνεις- όπου συγκρούονται δύο διαμετρικά αντίθετες προσεγγίσεις για την ανθρώπινη ιδιότητα. Η μία υποστηρίζει μέσω του καθηγητή White ότι εμείς, η ανθρωπότητα, ως είδος γεννημένο απο την πολυπλοκότητα της ζωής σε αυτόν τον πλανήτη, έχουμε τελειώσει. Ο Θεός που επινοήσαμε είναι αδιάφορος για την οδύνη και τη δυστυχία που βιώνουμε ατομικά και ομαδικά. Ή ίσως, ακόμα και να είναι η ίδια η ενσάρκωση του Κακού. Η άλλη άποψη εκφράζεται από τον κ.Black, ο οποίος πιστεύει ακράδαντα, ειλικρινά, αγνά και αδιαπραγμάτευτα στην καλοσύνη που εκπορεύεται από το Θείο.
Η σύγκρουση είναι μετωπική και η πόλωση απόλυτη. Άσπρο-Μαύρο. Όπως είναι τα χρώματα του δέρματος των δύο πρωταγωνιστών. Και το διακύβευμα ύψιστης σημασίας: η ζωή του καθηγητή.
Όμως η φιλοσοφημένη ιδιοσυγκρασία και η φυσική ευφυΐα του κ.Black, κάνει τη διαμάχη απολαυστική για το θεατή και παρασύρει τον ψυχρό, ορθολογιστή και καταθλιπτικό καθηγητή White σε διαλόγους που λάμπουν από πνευματικότητα και βάθος.
Το εγχείρημα έχει αναμενόμενα δυσκολίες. Κατ’ αρχήν μεταφραστικές. Είναι αδύνατο δυστυχώς να αποδοθεί η προφορικότητα του αφροαμερικάνου Black. Δεν έχουμε κάτι αντίστοιχο στις παραλλαγές της δικής μας γλώσσας. Η διάλεκτος που μιλάει, είναι τα αγγλικά που αναγκάστηκαν να μάθουν οι σκλάβοι πρόγονοί του όταν έφτασαν δια της βίας από την Αφρική στα βαμβακοχώραφα του αμερικανικού Νότου. Επέλεξα μια ελαφρά πιο «λαϊκή» εκφραστικότητα για τον Μαύρο σε αντίθεση με την συγκρατημένα περίτεχνη γλώσσα του Λευκού καθηγητή.
Η μεγαλύτερη πρόκληση φυσικά, είναι η “υλοποίηση” ενός απόλυτα διαλογικού θεατρικού κειμένου σε κάτι ελκυστικό στη θεατρική σκηνή. Το Έβερεστ του σκηνοθέτη. Όμως, το υποδόριο χιούμορ και ο σαρκασμός που κυριαρχούν σε όλη σχεδόν τη διάρκεια της αναμέτρησης των δυο χαρακτήρων, τα πειράγματα και η ειρωνεία οδηγούν πιστεύω σε υψηλή απόλαυση. Μέσα στην αμείλικτη σκληρότητα που αποπνέει το θέμα. Και πάντα, η δυσκολότερη αναμέτρηση στη θεατρική πράξη είναι η προσπάθεια που κάνουμε ‘εμείς’ επάνω στη σκηνή, με την ενδόμυχη προσδοκία του θεατή να ‘εξαπατηθεί’ ώστε να πιστέψει -έστω για κλάσματα δευτερολέπτου- ότι σε ένα παράλληλο σύμπαν τα πρόσωπα και οι καταστάσεις που παρακολουθεί είναι όντως ‘πραγματικά’.
Λευκός: «Ο δυτικός πολιτισμός έγινε καπνός στις καμινάδες στο Νταχάου, αλλά ήμουν
πολύ κολλημένος για να το δω. Τώρα το βλέπω.»
Μαύρος: «Είσαι μεγάλη πρόκληση, Καθηγητά. Το ξέρεις;»
Οπτική επικοινωνία και ταυτότητα: Λουκάς Ζιάρας, LOOX
Social Media: LOOX MEDIA
Υπεύθυνοι επικοινωνίας παράστασης: Μαριάννα Παπάκη, Νώντας Δουζίνας
Εκτέλεση Παραγωγής: Μαρία Φιλοπούλου
Διεύθυνση Παραγωγής: Μαρία Αναματερού
Παίζουν: Αντώνης Καφετζόπουλος, Ζερόμ Καλούτα
Tips / Ήξερες ότι… ;
Το Sunset Limited αποτελεί ένα πραγµατικό επιβατικό τρένο της Amtrak που εκτελεί δροµολόγια στις νότιες Ηνωµένες Πολιτείες από το 1894, αλλά στο έργο του Cormac McCarthy, ο τίτλος αποκτά συµβολική σηµασία.
Το 2011, μεταφέρθηκε στην τηλεόραση από το HBO,
με πρωταγωνιστές τον Tommy Lee Jones (που σκηνοθέτησε επίσης) και τον Samuel L. Jackson.
Ο Cormac McCarthy, γνωστός κυρίως για τα μυθιστορήματά του όπως The Road και No Country for Old Men, έχει γράψει δύο θεατρικά έργα: The Stonemason (1994) και The Sunset Limited (2006).
Ο Cormac McCarthy θεωρείται πως ήταν ιδιόρρυθμος και απέφευγε τη δημοσιότητα. Πέρασε δεκαετίες στο Santa Fe Institute, ένα ερευνητικό κέντρο στο Νέο Μεξικό, συμμετέχοντας ενεργά σε συζητήσεις με επιστήμονες οι οποίοι τον περιέγραφαν ως έναν «συνοδοιπόρο τους στη σκέψη».
Τιμήθηκε με πολλά, σημαντικότατα βραβεία, για το έργο του. Συχνά τοποθετείται δίπλα σε λογοτέχνες όπως ο Φόκνερ, ο Μέλβιλ και ο Χέμινγουεϊ.
Το Blood Meridian (Ματωμένος Μεσημβρινός) θεωρείται ένα από τα σημαντικότερα αμερικανικά μυθιστορήματα του 20ού αιώνα.
Η Αθηνά Παππά επιστρέφει σκηνοθετικά στο δυστοπικό δράμα του Θανάση Τριαρίδη «Η κουκούλα» – ένα έργο που λειτουργεί σαν δυνατή γροθιά στο στομάχι, γραμμένο με χιούμορ, πικρή ειρωνεία και παραλογισμό. Στη σκηνή του Θεάτρου Πλύφα θα δούμε δύο νέες και ταλαντούχες ηθοποιούς: την Αντιγόνη Σταυροπούλου, τη Χριστίνα Κοροβήλα, μαζί με τον μουσικό Γιάννη Μεταξά.
Σε κάθε παράσταση θα συμμετέχει και ένας ξεχωριστός guest, προερχόμενος από διαφορετικούς χώρους (πολιτική, δημοσιογραφία, τέχνη κ.ά.), ο οποίος θα σχολιάζει τα δρώμενα με τον δικό του τρόπο, σε προκαθορισμένο χρόνο αλλά με απόλυτη ελευθερία έκφρασης.
Η παράσταση
Η σκηνοθετική προσέγγιση αντλεί έμπνευση από τον γερμανικό εξπρεσιονισμό και το μεσοπολεμικό καμπαρέ, εστιάζοντας στο σώμα και στις γκροτέσκ εκφράσεις που δίνουν σχήμα στον λόγο, ενώ διατηρείται το ιδιότυπο χιούμορ του έργου.
Στη σκηνή, μια γυναίκα και ένας άντρας – εδώ ως non binary gender άτομο – αναζητούν τη χαμένη αλήθεια και μνήμη, με στόχο να αφυπνίσουν τον θεατή και να τον καταστήσουν συμμέτοχο και υπεύθυνο για όσα συμβαίνουν, τόσο στο θεατρικό σύμπαν όσο και στην κοινωνία.
Ένα σκηνικό «σώμα», που παράγει μουσική, ένας μουσικός, που λειτουργεί ως ζωντανό αντικείμενο: πάνω του οι ηθοποιοί κάθονται, ερωτοτροπούν, συγκρούονται, άλλοτε σωπαίνει, άλλοτε παράγει ήχους και μουσική, πάντα υπό την εξουσία του αφέντη. Ένα ισχυρό σύμβολο του ανθρώπου-αντικειμένου, του σκλάβου, του μετανάστη, του κατοικίδιου σε έναν κόσμο που ολοένα γίνεται πιο απάνθρωπος. Τα κουστούμια και το σκηνικό περιβάλλον της παράστασης ακολουθούν μια ρετροφουτουριστική γραμμή και στο πίσω μέρος της σκηνής δεσπόζει ένα εικαστικό έργο.
Λίγα λόγια για το έργο:
‘Όπως ο ίδιος ο συγγραφέας προλογίζει στο βιβλίο του.
Ε,και τι μ’αυτό; Λίμνες από αίμα υπάρχουν για χίλιους λόγους...Το σημαντικό είναι να μην πατάμε εμείς το κουμπί που σκοτώνει..
«Μία γυναίκα πηγαίνει σε ένα Πρατήριο που διανέμει κουκούλες και ζητάει από την υπάλληλο μια κουκούλα για να την χρησιμοποιήσει ,όπως το Έκτακτο Διάταγμα επιβάλλει ,στις Συγκεντρώσεις Άμυνας. Στις Συγκεντρώσεις αυτές, όλοι οι ενήλικοι πολίτες της χώρας είναι υποχρεωμένοι να δολοφονήσουν τελετουργικά κρατούμενους μετανάστες, πατώντας ένα κουμπί που ενεργοποιεί ένα σφυρί το οποίο τους συντρίβει το κεφάλι. Μετά έρχεται μια δεύτερη γυναίκα,απολύτως ίδια με την πρώτη στην μορφή, αλλά εντελώς διαφοροποιημένη στο ύφος και την προσωπική ιστορία που κουβαλά. Κι έπειτα μια τρίτη, μια τέταρτη, μια πέμπτη και ούτω καθεξής. Όλες ολόιδιες στη μορφή και απολύτως διαφοροποιημένες σε όλα τα υπόλοιπα. Η πωλήτρια έχει την υποψία πως είναι διαρκώς η ίδια γυναίκα, που έρχεται εντεταλμένη από το Κράτος να την ελέγξει. Στο τέλος όλες και όλοι φεύγουν από το Πρατήριο έχοντας πάρει την κουκούλα που επιθυμούν»
Σκηνοθετικό σημείωμα:
Η Κουκούλα του Θανάση Τριαρίδη, είναι αναμφισβήτητα ένα κοινωνικοπολιτικό έργο, στο οποίο θίγονται θέματα για την ίδια την ζωή και την υπόστασή της, τις ανθρώπινες αξίες, και την ελευθερία της βούλησης. Σε μια συντεταγμένη απολυταρχική πολιτεία που κρύβεται ευθαρσώς κάτω από την επίφαση- κουκούλα της δημοκρατίας , σε ένα όχι και τόσο μακρινό μέλλον, ξεδιπλώνεται η κοινωνία και τα προβλήματα που έχουν ενσκήψει.
Οι ήρωες του έργου ,οφείλουν απόλυτη υπακοή στην διαταγή της συντεταγμένης πολιτείας. Που οδηγεί όμως αυτό; Στην δολοφονία του πιο πολύτιμου πράγματος που έχει ο άνθρωπος. Την μνήμη του. Έτσι χωρίς μνήμη, χάνεται η συνείδηση, χάνεται κάθε συναίσθημα και ο άνθρωπος λειτουργεί μηχανικά, πατώντας αβίαστα και ανερυθρίαστα- κεκαλυμμένος, το κουμπί της εξολόθρευσής του.Της εξολόθρευσης του ανθρώπου από τον άνθρωπο. Το κουκούλωμα στην δυτική κοινωνία , είναι χαρακτηριστικό μιας κοινωνικής και πολιτικής αλλοτρίωσης του ανθρώπου που επιφέρει το μοναδικό επιβιώσαν κοινωνικοοικονομικό σύστημα , ο καπιταλισμός .
Η υπεραξία του καπιταλισμού ,η αλλοτρίωση, εμπεριέχει την ασφυξία του ανθρώπινου είδους. Η επιτυχία του είναι ότι ο πνιγμός γίνεται σχεδόν ανώδυνα με μια συμβολική κουκούλα
Η κουκούλα είναι η ασφυξία της κοινωνικής μας ζωής. Και αυτή η ασφυξία προκαλεί εμφανώς και περιέργως μια απόλυτη ηδονή. Την ηδονή του χάους.
Ένα νεοελληνικό έργο με πολλά κωμικά στοιχεία, το οποίο ακροβατεί ανάμεσα στον ρεαλισμό και στο παράλογο, και με τον σύγχρονο τίτλο, «Καιρός να την πουλεύουμε», θα παρουσιάζεται από σήμερα, 20 Οκτωβρίου και κάθε Δευτέρα και Τρίτη στις 21:00 στο Θέατρο Art 63.
Πρόκειται για ένα μονόπρακτο έργο με τρεις ήρωες, τους ρόλους των οποίων κρατούν τρεις νέοι ηθοποιοί της ομάδας Art by Trauma, οι οποίοι μας πρωτοσυστήνονται μέσα από τη συγκεκριμένη θεατρική παράσταση.
Δίπλα τους έχουν καταξιωμένους συνοδοιπόρους, τον Βασίλη Ρίσβα στην σκηνοθεσία, την Δέσποινα Βολίδη στα σκηνικά και τα κοστούμια της παράστασης, τον Θοδωρή Οικονόμου στη σύνθεση της πρωτότυπης μουσικής, και την Ελένη Πετροπούλου στους φωτισμούς.
Η Art by Trauma είναι νεοσύστατη καλλιτεχνική ομάδα Παραστατικών Τεχνών και Θεάτρου κι αποτελείται από τους: Θάνια Παντελίδη, Πάνο Λιούντρη και Νικόλαο Α. Πολυκανδριώτη. Δημιουργήθηκε από την ανάγκη αυτών των τριών ηθοποιών να επικοινωνήσουν την έκφραση τους και μέσω αυτής της επικοινωνίας να επικοινωνήσουν με τον κόσμο γύρω τους καθώς και μέσα τους. Γιατί όμως Art by Trauma; Γιατί Τέχνη από Τραύματα; Επειδή η Τέχνη αποτελεί προϊόν των τραυμάτων μας: της προσπάθειας μας να τα επουλώσουμε ή έστω κάπως να τα διαχειριστούμε..
Το έργο
Το «Καιρός να την πουλεύουμε» είναι ένα έργο υπαρξιακού ρεαλισμού – ένα έργο που κινείται με ευκολία από το αστείο στο τρυφερό, από το παράλογο στο αληθινό. Οι δύο ήρωες του ο Νικόλας κι ο Δημοσθένης κουβαλούν ένα νταούλι προσωποποίηση ενός φίλου τους που δεν είναι πια παρών ενώ συγχρόνως συνυπάρχουν μέσα στη δική τους φιλία που στέκεται όρθια στα χαλάσματα με μια μνήμη μπερδεμένη που πονάει και λυτρώνει. Μέσα από καθημερινή γλώσσα, απίθανες καταστάσεις και μεταθεατρικές ανατροπές, το έργο γίνεται καθρέφτης: της της απώλειας, της ανάγκης να συνεχίσεις παρ’ όλα αυτά, της ανάγκης μα ξεφύγεις για λίγο από τον εαυτό σου και κάπου στο τέλος, σιγά σιγά, καταλαβαίνεις: το γέλιο και το δάκρυ πάνε μαζί – όπως η ζωή και το θέατρο.
βασισμένο στα διηγήματα του Άντον Πάβλοβιτς Τσέχωφ!
Πρεμιέρα: 25 Οκτωβρίου 2025
Η εκρηκτική κωμωδία της Ελένης Ράντου, βασισμένη στη διασκευή του Νηλ Σάιμον πάνω στα διηγήματα του Τσέχωφ παρουσιάζεται στη σκηνή του νέου Θεάτρου ΦΙΛΙΠ στην Κυψέλη. Μετά τα συνεχή sold out σε όλη την Ελλάδα και τη μεγάλη επιτυχία που είχε σημειώσει στο Θέατρον του Κέντρου Ελληνικού Κόσμου συνεχίζεται για τρίτη χρονιά, σε μία εντυπωσιακή παραγωγή από την εταιρεία «Μέθεξις» του Χρήστου Τριπόδη.
Λίγα λόγια για το έργο:
Ο Άντον Τσέχωφ σκιαγραφεί με χιούμορ και ανθρωπιά χαρακτήρες από την αστική και αγροτική Ρωσία, αποκαλύπτοντας τις συνήθειες, τους φόβους και τις αδυναμίες τους. Επί σκηνής,
παρελαύνουν χαρακτηριστικοί τύποι της εποχής και της κοινωνίας του. Από δασκάλες και
νταντάδες, μέχρι παπάδες και οδοντίατροι. Όλοι οι ήρωες παραδίδονται, πανανθρώπινοι και
παντοτινοί, στην κρίση όλων μας για το χθες, το σήμερα και το αύριο.
Συντελεστές
Κείμενο: Νηλ Σάιμον – Ελένη Ράντου
(βασισμένο στα διηγήματα του Άντον Πάβλοβιτς Τσέχωφ) Διασκευή: Ελένη Ράντου Σκηνοθεσία: Νικορέστης Χανιωτάκης
Η Ελένη Ράντου τιτλοφόρησε τη διασκευή της «Βότκα Μολότοφ», κλείνοντας το μάτι στους
θεατές για τη θεατρική «έκρηξη» γέλιου και συγκίνησης που ετοιμάζονται να βιώσουν. Το
κείμενό της διαθέτει γλωσσική αμεσότητα και χιουμοριστική σπιρτάδα. Οι τσεχοφικοί ήρωες,
με όλα τους τα κουσούρια, τα λάθη, τους καημούς και τους πόθους τους, θα μοιραστούν μαζί
μας το δάκρυ τους, το μελαγχολικό χαμόγελό τους και το λυτρωτικό γέλιο τους. Σε μια εποχή
που ο διαφορετικός χαρακτήρας, η διαφορετική από ιδεολογικά και εθνικά στερεότυπα
άποψη, ακόμα και το αντίθετο φύλλο ή η διαφορετική φυλή, όπως και η διαφορετική
πολιτική ένταξη, αντιμετωπίζονται με μια ανθρωποφαγική σχεδόν διάθεση, με κηρύγματα
μίσους και απαξίωσης, η αγάπη του Τσέχωφ για τον άνθρωπο καθώς και το χιούμορ του,
μπορούν να αποδειχθούν καταλυτικά.
Ο Νικορέστης Χανιωτάκης στήνει μια σύγχρονη παράσταση γοργών ρυθμών, με νεύρο,
ευρηματικότητα και θεατρική ευφορία, με οκτώ εξαιρετικούς ηθοποιούς. Επί σκηνής, θα
δούμε και τον ίδιο τον Άντον Τσέχωφ μέσα από την ερμηνεία του Τάσου Χαλκιά.
Θέατρο ΦΙΛΙΠ
Θάσου 11 & Δροσοπούλου, Κυψέλη – Αθήνα 11257
Τηλέφωνο επικοινωνίας:2108656155 & 210 7622034 (Δευτέρα – Παρασκευή, ώρες 10:00 – 18:00) Email: Αυτή η διεύθυνση ηλεκτρονικού ταχυδρομείου προστατεύεται από τους αυτοματισμούς αποστολέων ανεπιθύμητων μηνυμάτων. Χρειάζεται να ενεργοποιήσετε τη JavaScript για να μπορέσετε να τη δείτε.
«Ο Επιθεωρητής Ντρέικ και η Μαύρη Χήρα»
του David Tristram
Πρεμιέρα: 24 Οκτωβρίου – 2ος χρόνος επιτυχίας
Θέατρο ART 63, 3ης Σεπτεμβρίου 63, Αθήνα
Η κωμική παράσταση «Ο Επιθεωρητής Ντρέικ και η Μαύρη Χήρα» του Βρετανού συγγραφέα David Tristram παρουσιάζεται για πρώτη φορά στο ελληνικό κοινό, σε σκηνοθεσία του Βασίλη Θωμόπουλου.
Ένας φόνος. Δεκαέξι ύποπτοι. Και ένας επιθεωρητής που τίποτα δεν τον σταματά!
Με χιούμορ, ανατροπές και ατμόσφαιρα μυστηρίου, ο επιθεωρητής Ντρέικ και ο αρχιφύλακας Πλόντ μπλέκονται σε μια ξεκαρδιστική υπόθεση που παρωδεί τις κλασικές αστυνομικές ιστορίες.
Η σκηνοθεσία του Βασίλη Θωμόπουλου αναδεικνύει τον σατιρικό χαρακτήρα του Tristram, μεταφέροντας το κοινό σε μια θεότρελη εμπειρία μυστηρίου και γέλιου. Πρόκειται για μια μοναδική θεατρική στιγμή που συνδυάζει το πνεύμα της βρετανικής κωμωδίας με το ρυθμό μιας σύγχρονης παράστασης που ψυχαγωγεί θεατές κάθε ηλικίας.
Μη χάσετε την πρώτη ελληνική εκδοχή του έργου και ζήστε από κοντά τις περιπέτειες του ιδιόρρυθμου επιθεωρητή Ντρέικ.
Το πρόγραμμα περιλαμβάνει και μεταμεσονύκτιες παραστάσεις, για όσους αγαπούν τις νυχτερινές εξορμήσεις στο μυστήριο και το γέλιο!
ΤΑΥΤΟΤΗΤΑ ΠΑΡΑΣΤΑΣΗΣ
Συγγραφέας: David Tristram Σκηνοθεσία: Βασίλης Θωμόπουλος Μετάφραση: Κωνσταντίνος Κυριακού Φωτισμοί: Γιώργος Φωτόπουλος Σκηνικά: Αντώνης Χαλκιάς Κοστούμια: Χρύσα Βαρβαγιάννη Βοηθός σκηνοθέτη: Νατάσσα Χατζηανδρέου Χορογραφία: Φαίδρα Νταϊόγλου Στίχοι: Νίκος Μωραΐτης Μουσική: Νίκος Ξύδης Επιμέλεια παραγωγής – Trailer: Παύλος Θωμόπουλος Φωτογραφίες: Γιώργος Καλφαμανώλης Ζωγραφική: Δανάη Χατζάκη Κατασκευή σκηνικών: Χρήστος Χαμσαλάρης Οργάνωση παραγωγής: Βάσω Δούκα Προβολή – Επικοινωνία: Άντζυ Νομικού Παραγωγή: B.STAGE
Αυτή η διεύθυνση ηλεκτρονικού ταχυδρομείου προστατεύεται από τους αυτοματισμούς αποστολέων ανεπιθύμητων μηνυμάτων. Χρειάζεται να ενεργοποιήσετε τη JavaScript για να μπορέσετε να τη δείτε.
Η b.p.m. theater group παρουσιάζει για δεύτερη χρονιά το θεατρικό έργο της Δανάης Λιοδάκη,
«Match»
Πρεμιέρα 27 Οκτωβρίου στο Θέατρο Χώρος
Μετά από έναν πρώτο επιτυχημένο χρόνο, η ομάδα B.p.m. theater group, παρουσιάζει για δεύτερη χρονιά το θεατρικό έργο της Δανάης Λιοδάκη («Αυτές που δεν προλάβατε», «Hyperspace ή αλλιώς…»), «Match». Το «Match», μια σκληρή κωμωδία για το τέλος του έρωτα, προσεγγίζει με χιούμορ και ευαισθησία τις ρομαντικές σχέσεις, και θέτει το ερώτημα: πώς ο έρωτας θα ξεπεράσει εμπόδια όπως ο ατομισμός, ο καταναλωτισμός, η αβεβαιότητα των πολλαπλών επιλογών και θα επιβιώσει σε μια κοινωνία που όλα φαίνεται να είναι εναντίον του;
Το έργο «Match» ακολουθεί την τραγική ιστορία της Ελ, της τελευταίας ρομαντικής, της τελευταίας γυναίκας που πίστευε στον έρωτα. Και το πλήρωσε ακριβά. Η Ελ προσπαθεί να βρει τον έρωτα μέσα από την τεχνολογία, με τη βοήθεια των εφαρμογών γνωριμιών, των γνωστών σε όλους μας dating apps. Όταν αυτή η αναζήτηση φαίνεται απογοητευτική, δεν το βάζει κάτω, αλλά αποφασίζει μαζί με δύο στενούς της φίλους να φτιάξουν το δικό τους dating app και να παλέψουν για να διασώσουν το ρομαντισμό στη σύγχρονη εποχή. Όμως τα πράγματα δε θα πάνε όπως τα σχεδίαζαν.
Η Δανάη Λιοδάκη επιμένει να παίρνει θέση σε σύγχρονα κοινωνικά ζητήματα, κρατώντας μια χιουμοριστική και φρέσκια ματιά. Το πρωτότυπο, σύγχρονο θεατρικό έργο «Match» - που κυκλοφορεί από την Κάπα Εκδοτική – μας καλεί να δούμε την πολιτική διάσταση των ερωτικών σχέσεων σήμερα. Σε μια εποχή που ο έρωτας γίνεται όλο και πιο δύσκολος, η Ελ και οι φίλοι της, μας ζητούν να επανεφεύρουμε την αγάπη σε όλες της τις μορφές και επιμένουν: «Αντιστάσου μαζί μας στην απομάγευση της ζωής! Αντιστάσου μαζί μας στο τέλος του έρωτα!».
Συντελεστές:
Κείμενο- Σκηνοθεσία: Δανάη Λιοδάκη
Σκηνικά- Κοστούμια: Νικόλας Κανάβαρης
Μουσική: Γιώργος Χανός
Κινησιολογία: Στάλη Συμεών
Βοηθός Σκηνοθέτη: Λίνα Δημάκη
Σχεδιασμός Φωτισμών: Γιώργος Κασσάκος
Φωτογραφίες Promo: Νίκος Κατσαρός
Σχεδιασμός αφίσας/ Βίντεο: Αντώνης Χρήστου
Σύμβουλος Δραματουργίας: Ανέστης Αζάς
Διεύθυνση Παραγωγής: Κωστής Παναγιωτόπουλος
Επικοινωνία: Χρύσα Ματσαγκάνη
Παραγωγή: Projektor ΑΜΚΕ, ΔΗΠΕΘΕ Καβάλας, B.p.m. cultural group
