Σε ηλικία 81 ετών έφυγε από τη ζωή ο Αντώνης Καλογιάννης, ένας καλλιτέχνης που ξεχώρισε για τη μελωδική φωνή του, βυθίζοντας στο πένθος την οικογένειά του αλλά και τον κόσμο του ελληνικού τραγουδιού.

Ο σπουδαίος ερμηνευτής ήταν κατάκοιτος επί σειρά ετών και προδόθηκε τελικά από την καρδιά του σκορπώντας θλίψη και συγκίνηση στο πανελλήνιο. 
Η κηδεία του θα γίνει στην Καισαριανή, ενώ μέσα στις επόμενες ώρες θα ανακοινωθούν οι λεπτομέρειες.

Το μακρύ ταξίδι του Καλογιάννη στο ελληνικό τραγούδι ξεπερνά τα 40 χρόνια. Συνταξιδιώτες του, όλα αυτά τα χρόνια, ο κόσμος που τον αγάπησε.

Συνεργάστηκε με τους μεγαλύτερους συνθέτες και έδωσε το δικό του χαρακτηριστικό ερμηνευτικό στίγμα τόσο στα τραγούδια του αγώνα, όσο και του έρωτα.

Η μοιραία συνάντηση με τον Μίκη Θεοδωράκη

Η συνάντησή του με τον Μίκη Θεοδωράκη το 1966, ο οποίος τον άκουσε να τραγουδάει, ενώ περνούσε τυχαία από το μαγαζί που δούλευε ως τσαγκάρης, άλλαξε την πορεία της ζωής του.

Από την Καισαριανή όπου γεννήθηκε στις 3 Αυγούστου 1940 και μεγάλωσε, βρέθηκε στους μεγαλύτερους συναυλιακούς χώρους της τότε Σοβιετικής Ένωσης, της Ευρώπης αλλά και της Αμερικής να ερμηνεύει υπό την καθοδήγηση του Μίκη Θεοδωράκη στίχους του Σικελιανού, του Ρίτσου και του Σεφέρη.

Κατά τη δικτατορία των συνταγματαρχών του 1967 έφυγε στο εξωτερικό με τη Μαρία Φαραντούρη και δημιούργησε λαϊκή ορχήστρα, με την οποία έδωσαν συναυλίες που είχαν καθαρά πολιτικό χαρακτήρα, συμβάλλοντας έτσι στον αγώνα κατά της Χούντας.

Μετά την αποφυλάκιση του Μίκη Θεοδωράκη, το 1970, μαζί θα δώσουν περισσότερες από 500 συναυλίες σε Ευρώπη, Αμερική και Αυστραλία, κάνοντας γνωστή την πολιτική κατάσταση που επικρατούσε τότε στη χώρα μας.

Το 1972 ο Αντώνης Καλογιάννης επιστρέφει στην Ελλάδα και τραγουδά σε αρκετές μπουάτ στην Πλάκα. Κατά τη διάρκεια της πορείας του, συνεργάστηκε με τους μεγαλύτερους Έλληνες συνθέτες (Μίκη Θεοδωράκη, Σταύρο Ξαρχάκο, Δήμο Μούτση, Μίμη Πλέσσα, Σταύρο Κουγιουμτζή, Ηλία Ανδριόπουλο, Μάριο Τόκα κ.α.) και ποιητές στιχουργούς (Γιάννης Ρίτσο, Γιώργο Σεφέρη, Μανώλη Αναγνωστάκη, Τ. Λειβαδίτη, Δ. Χριστοδούλου, Λευτέρη Παπαδόπουλο κ.α.), ενώ βρέθηκε είτε σε συναυλίες, είτε σε κέντρα με τα μεγαλύτερα ονόματα του τραγουδιού.

Ξεχωριστές στιγμές στην καριέρα του ήταν η ηχογράφηση του «Πνευματικού Εμβατηρίου» του Άγγελου Σικελιανού, η «Κατάσταση Πολιορκίας» το 1970, μαζί με την Μαρία Φαραντούρη, καθώς και το τραγούδι «Ήλιος και Χρόνος / Επιφάνεια Αβέρωφ» το 1975.

Η δεκαετία του 1980, ξεκίνησε με τον δίσκο του Μίμη Πλέσσα – Δημήτρη Χριστοδούλου «Τραγούδια της γειτονιάς», και μάλλον, έκλεισε την προηγούμενη δεκαετία, γιατί, ουσιαστικά, με τον επόμενο δίσκο του («Τα σημερινά»/1981), ο Αντώνης Καλογιάννης, έκανε την στροφή του στο ερωτικό τραγούδι, όπου και καθιερώθηκε ως ένας, ερωτικός πλέον, τραγουδιστής, καθ’ όλη τη διάρκειά της, αλλά και την επόμενη του ’90.

Με τα χρυσά (50.000 πωλήσεις) «Σημερινά», του Σπύρου Παπαβασιλείου και του Λάκη Τεάζη, ο Καλογιάννης άνοιξε την πιο εμπορική δεκαετία της καριέρας του και με ένα τραγούδι – μεγάλη επιτυχία, το «Όμορφή μου Κατερίνα», που το ακολούθησαν, τα επόμενα χρόνια, κι άλλες μεγάλες επιτυχίες, όπου ο τίτλος τους παρέπεμπε σε γυναικεία ονόματα.

Η συνεργασία του Αντώνη Καλογιάννη με τον Μάριο Τόκα, και μάλιστα, με έναν χρυσό (50.000 πωλήσεις) δίσκο («Μικρά ερωτικά»), δυο πολύ μεγάλες επιτυχίες, σε στίχους του Σαράντη Αλιβιζάτου, κι ένα συγκινητικό ερωτικό τραγούδι σε ποίηση του Γιάννη Ρίτσου, εκτόξευσε την καριέρα του. Μετά από αυτή τη δουλειά, ο Αντώνης Καλογιάννης, ανακηρύχθηκε πλέον, ως ερωτικός τραγουδιστής με τα πασίγνωστα κι αγαπημένα «Αννούλα του χιονιά» και «Σ’ αγαπώ σαν το γέλιο του Μάη» (σε ντουέτο με τη Μαρινέλλα), αλλά, ερμήνευσε και το συγκλονιστικό «Δεν κλαίω» του Γιάννη Ρίτσου.

Μετά τις μεγάλες αυτές επιτυχίες, η δισκογραφία του Αντώνη Καλογιάννη συνεχίστηκε ως και τα τέλη σχεδόν της δεκαετίας του '90, όπου το 1997 κυκλοφόρησε ο τελευταίος στουντιακός δίσκος του.