Έφυγε από τη ζωή, σε ηλικία 64 ετών, χθες Πέμπτη 26 Μαρτίου, ο σκηνοθέτης και καλλιτεχνικός διευθυντής του Φεστιβάλ Ταινιών Μικρού Μήκους Δράμας, Αντώνης Παπαδόπουλος, έπειτα από πολύμηνη μάχη με τον καρκίνο, αφήνοντας ορφανό έναν θεσμό που αποτέλεσε για τον ίδιο έργο ζωής.

Γεννημένος το 1956 στην Αθήνα, ο Αντώνη Παπαδόπουλος σπούδασε σκηνοθεσία κινηματογράφου στην Ακαδημία του Κιέβου. Κατά τη διάρκεια των σπουδών του, μάλιστα, σκηνοθέτησε θεατρικές παραστάσεις, στις οποίες συμμετείχε και ως ηθοποιός, ενώ έκανε, παράλληλα, έξι ταινίες μικρού μήκους.

Επιστρέφοντας στην Ελλάδα, δίδαξε στη σχολή κινηματογράφου Χατζίκου. Στενή υπήρξε και η συνεργασία του με τη δημόσια τηλεόραση, για την οποία γύρισε αρκετά ντοκιμαντέρ.

Από το 1985 συμμετείχε ενεργά στην πρωτοβουλία υποστήριξης του Φεστιβάλ Δράμας ως κύριου φεστιβάλ ταινιών μικρού μήκους στην Ελλάδα, το οποίο κατάφερε να καθιερώσει ως σημαντικό κινηματογραφικό θεσμό και μάλιστα με διεθνή αναγνώριση. Ανέλαβε την καλλιτεχνική του διεύθυνση το 1999 και παρέμεινε στο τιμόνι του μέχρι το τέλος της ζωής του.

Από το 2003 ήταν μέλος της Ευρωπαϊκής Ακαδημίας Κινηματογράφου, ενώ διετέλεσε επίσης μέλος της κριτικής επιτροπής των Κρατικών Βραβείων Ποιότητας Κινηματογράφου του υπουργείου Πολιτισμού από το 1999 έως το 2009 και από το 2005 έως το 2006 συνεργάστηκε με το ΥΠΠΟΑ ως Ειδικός Σύμβουλος Κινηματογραφίας.

Στις 14 Ιανουαρίου, η Εταιρεία Ελλήνων σκηνοθετών βράβευσε τον Αντώνη Παπαδόπουλο για τη σημαντική προσφορά του στον κινηματογράφο και στον χώρο του πολιτισμού.

Πρόκειται για το τελευταίο μυθιστόρημα του Αντώνη Παπαδόπουλου, που εκδόθηκε από τις Εκδόσεις Λεξίτυπον τον Δεκέμβριο του 2016.

Στηρίζεται σε μια πραγματική ιστορία που συνέβη στην κεντρική Ελλάδα στις αρχές της δεκαετίας του 80. Μια νύχτα, σε κάποιο χωριό, ένας άνθρωπος αποφασίζει να βάλει τέλος στη ζωή του, παίρνοντας μαζί κάποιους από τους συγγενείς του.

Αυτή είναι η ιστορία, όμως στο Blogdeath έχει ίσως δευτερεύουσα σημασία.

Έτσι λοιπόν ακολουθούμε τον «αφηγητή- Βασίλη Αναστασόπουλο» που ξεκινά ένα ταξίδι αναψυχής για τη Θεσσαλονίκη.

Το τρένο του σταματά απότομα στη καρδιά της αποξηραμένης λίμνης της Κωπαϊδας εξ αιτίας ενός τρακτέρ που κάποιος έχει παρατήσει πάνω στις γραμμές.

Εν αναμονή της απομάκρυνσής του, ο ήρωας κατεβαίνει από το τρένο και περιπλανιέται σ’ ένα κόσμο γεμάτο βροχή και μυστήριο. Στην αρχή σκόρπιοι άνθρωποι και μετά πουλιά, ζώα, σταγόνες βροχής, σκισμένα χαρτιά, νεκροί σταθμοί , φαντάσματα, σπίτια και παλιοί Θεοί, του αποκαλύπτουν τα κομμάτια της ιστορίας του «Διονύση», του ανθρώπου που παράτησε το τρακτέρ κι έφυγε.

Ο ήρωας βυθίζεται στο μαύρο εσωτερικό κόσμο ενός ανθρώπου που δεν ξέρει, καθώς ξεκινά ο χορός του θανάτου στο χωριό. Με τη βοήθεια των στοιχείων της Φύσης, θα ανακαλύψει τα μυστικά που κρύβουν οι άνθρωποι του χωριού από ντροπή κι οι άνθρωποι της πόλης από καθωσπρεπισμό. Θ’ ανακαλύψει πώς κάποιες φορές όλοι και όλα συμμαχούν προκειμένου κάποιος να περάσει για πάντα στο περιθώριο αφού ταράσσει με τη παρουσία του και μόνο, την εύθραυστη και ψεύτικη κοινωνική ισορροπία.

Ο τρόπος που παρουσιάζεται το βιβλίο είναι πρωτότυπος. Ο συγγραφέας δημιούργησε ένα μυστικό blog και καθημερινά οκτώ διαφορετικοί άνθρωποι που δεν γνωρίζονται απαραίτητα μεταξύ τους, έμπαιναν και διάβαζαν ένα μικρό κομμάτι- κεφάλαιο της ιστορίας γραμμένο σε μορφή post. Μπορούσαν να σχολιάσουν και να συνομιλήσουν μεταξύ τους ελεύθερα αρκεί να χρησιμοποιούσαν ψευδώνυμο.

Τα σχόλια των ανθρώπων αυτών, περιλαμβάνονται αυτούσια στο βιβλίο-blog κι έτσι παράλληλα με την αφήγηση της ιστορίας παρακολουθούμε σταδιακά τις εντυπώσεις των αναγνωστών που δεν γνωρίζουν την εξέλιξη.

Το βιβλίο διατίθεται από τον Εκδοτικό Οίκο Λεξίτυπον
τ:210 3832117