«Ο Ήλιος Τρώει Τα Παιδιά του»: Εγκατάσταση στον ναό Sant’ Andrea de Scaphis στη Ρώμη

Σάββατο, 19/08/2023 - 18:32

Μια εγκατάσταση από Precious Okoyomon – με καταγωγή από Νιγηρία και ΗΠΑ, δραστηριοποιείται στις τέχνες, την ποίηση και την υψηλή μαγειρική – προσκαλούμαστε να επισκεφθούμε στον Sant’Andrea de Scaphis, ναό στη Ρώμη που χρονολογείται από τον 9ο αιώνα και πλέον δεν είναι καθαγιασμένος.

Η δημιουργία «Ο Ήλιος Τρώει Τα Παιδιά του» είναι μια όαση πρασίνου η οποία αντηχεί τις μελωδίες της φύσης και το αίνιγμα. Σε αυτό το σκηνικό εμφανίζεται μια σειρά φυτών, συμπεριλαμβανομένων του διαβολόχορτου, της μπελαντόνας και της τσουκνίδας· φυτά που τα συνδέει η ικανότητά τους να παράγουν δηλητήριο.

Η εγκατάσταση αιχμαλωτίζει τα παράδοξα της φύσης και μας κάνει να σκεφτούμε τις διαφορετικές πλευρές της ζωής. Τα φυτά αυτά αμφισβητούν την ιδέα ότι η φύση είναι αδύναμη και ανυπεράσπιστη. Το λουλούδι το οποίο συχνά συσχετίζουμε με χαρακτηριστικά όπως «αγνότητα», «ομορφιά», «γονιμότητα» και «αθωότητα» χάνει τις συμβατικές συνδηλώσεις του και γίνεται δυνατό, ισχυρό και εντυπωσιακό.

Μέσα σε αυτή την εγκατάσταση ένα λούτρινο αρκουδάκι με μηχανισμό έχει, γλυκά, γύρει στο πλάι. Τη μια είναι βυθισμένο σε λήθαργο την άλλη ξυπνά βγάζοντας μια τρομακτική κραυγή. Το ουρλιαχτό του που σε στοιχειώνει πλέκεται με τις φωνές από Sadiya Hartman, Okwui Okpokwasili και Okoyomon, που έρχονται σε ευθεία αντίθεση με τα μελωδικά κομμάτια της Kelsey Lu ως μουσικό φόντο. Καθώς είναι ντυμένο με δαντελένια εσώρουχα, η αναπάντεχη μεταμόρφωσή του ξυπνά σκέψεις απαγορευμένων και ασυνήθιστων συναισθημάτων που συνδέονται με τις πρώτες μνήμες της παιδικής μας ηλικίας.

Στην εγκατάσταση είναι ενσωματωμένο ένα σμάρι πεταλούδων· κατοικούν τον ναό, ακολουθώντας τον βιολογικό κύκλο τους: ζουν, αναπαράγονται, πεθαίνουν. Η «The Sun Eats Her Children» είναι επισκέψιμη από το κοινό έως τις 15 Σεπτεμβρίου.

Πηγή: ΑΠΕ -ΜΠΕ

«Πτώση»: Η γλυπτική ηχητική εγκατάσταση των Coti K. και Δημήτρη Γεωργακόπουλου στο κάστρο Ακροκορίνθου

Πέμπτη, 10/08/2023 - 19:03

Ο Coti K. και ο Δημήτρης Γεωργακόπουλος παρουσιάζουν την υπαίθρια ηχητική εγκατάσταση «Πτώση» στο κάστρο Ακροκορίνθου. Το έργο εντάσσεται στο πλαίσιο του προγράμματος 2023 του θεσμού «Όλη η Ελλάδα ένας πολιτισμός» του Υπουργείου Πολιτισμού.

Εμπνεόμενο από τον Ίκαρο, το έργο έχει ως αφετηρία τα δύο κομβικά στοιχεία του μύθου, την αλαζονεία και την πτώση. Η πτώση στην οποία αναφέρεται το έργο έχει να κάνει με το συνεπακόλουθο της αλαζονείας του ανθρώπου, που είναι αρχικά η συνειδητοποίηση ότι δεν μπορεί να υπάρξει έξω και πάνω από τη φύση, καθώς και ότι η δύναμή της είναι ικανή να εξαφανίσει κάθε νοητική κατασκευή του που δεν της ανήκει.

Την πτώση ακολουθεί η συμφιλίωση, όπου ο άνθρωπος αντιλαμβάνεται τη σχέση του με τη φύση ως αναπόσπαστο κομμάτι της. Η υπαίθρια ηχητική εγκατάσταση Πτώση είναι ένα γλυπτό που λειτουργεί ως αιολική άρπα. Πρόκειται για μια ξύλινη κατασκευή με μεταλλικό σκελετό, που αποτελείται από δυο συγκλίνουσες ορθογώνιες επιφάνειες.

Ο αέρας που εισέρχεται στο στενό πέρασμα ανάμεσά τους συμπιέζεται και εξέρχεται με δύναμη
περνώντας μέσα από μία σειρά από χορδές. Ο απαλός ήχος που προκύπτει έχει ένα χαρακτήρα απόκοσμο αλλά και μαγευτικό.

Αποφεύγοντας συνειδητά τη χρήση σύγχρονης τεχνολογίας, το έργο θέτει το ερώτημα σε ποιο βαθμό μπορούμε να δημιουργήσουμε χωρίς να επιβαρύνουμε το περιβάλλον. Τα υλικά της κατασκευής είναι επαναχρησιμοποιημένα ξύλα οικοδομής ενώ το ηχητικό μέρος λειτουργεί αποκλειστικά με τον αέρα. Η εγκατάσταση διερευνά πώς θα μπορούσε ο άνθρωπος να βρει μια ισορροπία ζώντας συνειδητά μέσα στη φύση ως κομμάτι της και ταυτόχρονα διατηρώντας την ευφυΐα που του επιτρέπει να επινοεί και να κατασκευάζει εξελιγμένα εργαλεία.

Τοποθετημένο στην είσοδο του κάστρου Ακροκορίνθου, το ηχητικό γλυπτό συνομιλεί με τα ερείπια της ακρόπολης ως θραύσμα ενός εκλιπόντος πολιτισμού κυριαρχίας. Η κατασκευή μοιάζει σαν ένα ορθογώνιο παραλληλεπίπεδο που έπεσε από ψηλά και καρφώθηκε στο έδαφος, ενώ πλησιάζοντας προς τη χαμηλότερη πλευρά του ορθογωνίου η διάταξη των ξύλινων σανίδων διαταράσσεται δίνοντας σταδιακά τη θέση της σε μια άναρχη δομή που φαινομενικά ακολουθεί τη φορά του αέρα, σαν να παρασέρνεται από αυτόν.

Το έργο Πτώση αφήνει στον επισκέπτη την επιλογή να το δει σαν ένα ναό των στοιχείων της φύσης, ή ένα ερείπιοθραύσμα ενός πολιτισμού που ηττήθηκε και επιστράφηκε στη γη.

Συντελεστές

Ιδέα, μελέτη, σχεδιασμός, επιμέλεια κατασκευής: Δημήτρης Γεωργακόπουλος & Coti K.
Aρχιτεκτονικός σύμβουλος: Μαρθα Γιαννακοπούλου
ΑΜΚΕ: Plectrum

”good spaces left”: Η πρώτη ατομική έκθεση της Εσθονής εικαστικού Anu Vahtra στην Αθήνα

Δευτέρα, 02/01/2023 - 21:18

Η Anu Vahtra εστιάζει στην περιφραγμένη πλατεία των Εξαρχείων, τη συγκρουσιακή παρουσία του φράχτη και τη δυναμική που τον περιβάλλει

2 Δεκεμβρίου - 5 Φεβρουαρίου, 2023

Το cross section archive παρουσιάζει την έκθεση ”good spaces left” της Εσθονής εικαστικού Anu Vahtra, παρουσιάζοντας την πρώτη της ατομική έκθεση στην Αθήνα, σηματοδοτώντας και την έναρξη της ετήσιας θεματικής μας για το 2022-23, Ιστορία σε Πραγματικό Χρόνο.

Στον αστικό ιστό της Αθήνας υφαίνονται φράχτες. Είναι εδώ για να κρατήσουν έξω, να εξουδετερώσουν, να καλύψουν, να ανακατευθύνουν, να περιορίσουν, να οριοθετήσουν, να εγκλωβίσουν, να επισημάνουν ένα όριο. Όταν ένας φράχτης ανεβαίνει σε δημόσιο χώρο – αυτός ο χώρος δεν είναι πλέον δημόσιος.

Η Anu Vahtra είναι καλεσμένη στο cross section archive για να αποφανθούμε το θέμα της Ιστορίας Σε Πραγματικό Χρόνο. Η διορατικότητα της, έχει τις ρίζες της στην πρακτική της η οποία εξετάζει κριτικά και τεκμηρίωσης διαδικασιών σε αστικά τοπία. Το έργο της Vathra επικεντρώνεται γύρω από τις ακριβείς παρατηρήσεις της σε χωρικές συνθήκες, με έμφαση στο εφήμερο και το παροδικό, το ασταθές και ακούσιο, όπως ίχνη μιας δραστηριότητας που ολοκληρώθηκε, διαδικασίες μεταμόρφωσης, αστικοί εναπομείναντες χώροι. Έχει καταγράψει και τεκμηριώσει λεπτομέρειες αστικών τεχνουργημάτων όπως κατεδαφίσεις στο Άμστερνταμ και τις Βρυξέλλες και τις κενές βιτρίνες στο κέντρο του Μανχάταν μετά την περίοδο του «εξευγενισμού»(=gentrification).

Στην έκθεση ”good spaces left” στο cross section archive, η Anu Vahtra εστιάζει στην περιφραγμένη πλατεία των Εξαρχείων, την συγκρουσιακή παρουσία του φράχτη και τη δυναμική που τον περιβάλλει. Η έκθεση αποτελείται από μια σειρά αποσπασμάτων από τη διαδικασία τεκμηρίωσης αυτού του φραγμού, την ανεπιθύμητη αλλαγή που αυτός καλύπτει και τις προσπάθειες της να συλλάβει τα ξεθωριασμένα θραύσματα ενός καλού χώρου, περιορισμένου.

Η Anu Vahtra έχει βρεθεί στην Αθήνα και γύρω από τα γεωγραφικά της σύνορα, κατά τη διάρκεια τριών περιόδων εργασίας, στη διάρκεια του 2021-2022, ερευνώντας και αφομοιώνοντας τις ιδιαιτερότητές της. Η έκθεση της προκύπτει ως αποτέλεσμα της έρευνάς της σχετικά με το θέμα Ιστορία Σε Πραγματικό Χρόνο στο σημερινό αστικό και παράλληλα προσδιορισμένο στο προσωπικό της πλαίσιο, καταγράφοντας μη αναστρέψιμα χωρικά γεγονότα, στιγμές και διαμορφώσεις, και συγκεκριμένα στην συνθήκη του αθηναϊκού αστικού τοπίου.

Ο τίτλος της έκθεσης είναι δανεισμένος από το μυθιστόρημα της Anne Carson ”Autobiography of Red”, κεφάλαιο XVII Walls.

Ιστορία Σε Πραγματικό Χρόνο

Η έκθεση ”good spaces left” είναι η πρώτη παρουσίαση της θεματικής Ιστορία Σε Πραγματικό Χρόνο από το cross section archive, σε επιμέλεια των Μαρία Λάλου και Skafte Aymo-Boot.

Υπάρχει μια κοινή αντίληψη ότι η πόλη της Αθήνας τα τελευταία 20 χρόνια έχει υποστεί ιδιαίτερες δυναμικές αλλαγής με τη μορφή μιας σειράς κρίσιμων γεγονότων που έχουν αφήσει μόνιμα σημάδια στην πόλη όπως οι Ολυμπιακοί Αγώνες του 2004, η οικονομική κρίση του 2010, τρέχον εξευγενισμός(= gentrification) μετά την κρίση. Όπως κάθε άλλη μητρόπολη, η Αθήνα είναι μια πόλη σε μια διαρκή ανάπτυξη από μια συνθήκη σε μία άλλη και υπό αυτή την έννοια ποτέ δεν είναι ολοκληρωμένη αλλά πάντα ημιτελής. Αυτό που καθορίζει μια συγκεκριμένη εικόνα της πόλης είναι μια επιλογή καθοριστικών στιγμών, που συνδέονται είτε με προσωπικές αναμνήσεις είτε με αξιομνημόνευτα γεγονότα που διατηρούνται στην κοινή ιστορία της πόλης. Ωστόσο, αυτές οι στιγμές συνδέονται με περιόδους καθημερινότητας που αποτελούνται από μια αλληλουχία φαινομενικών ασήμαντων γεγονότων. Αυτές οι μικροϊστορίες είναι απόδειξη της πραγματικής αλλαγής που συντελείται, καθορίζουν συνεχώς το φυσικό περιβάλλον της πόλης στην οποία ζούμε και επηρεάζουν τον τρόπο που ζούμε.

Το cross section archive είναι ένας χώρος αφιερωμένος στην Τέχνη και την Αρχιτεκτονική, το οποίο οργανώνεται και επιμελείται από την εννοιολογική εικαστικό Μαρία Λάλου και τον αρχιτέκτονα Skafte Aymo-Boot. Οι δραστηριότητές του περιστρέφονται γύρω από φαινόμενα που λαμβάνουν χώρα στη διασταύρωση αυτών των κλάδων και εξερευνούν με ποιον τρόπο τους έχουν επηρεάσει, διαμορφώσει και ανακατευθύνει τα ιστορικά γεγονότα, οι πολιτικές δομές και οι καθημερινές συγκυρίες. Με αφετηρία την αναδίφηση στην πολιτική του αστικού χώρου, προσκαλεί καλεσμένους και ερευνητές από πεδία όπως η λογοτεχνία, η πολιτική, οι κοινωνικές επιστήμες, η ιστορία, η αρχαιολογία και η φιλοσοφία, καθώς και από τους κλάδους της τέχνης και της αρχιτεκτονικής να συμβάλουν στο ξεδίπλωμα των κρυμμένων στιβάδων που απαρτίζουν τη σύγχρονη πόλη.

Βιογραφικό

Η Anu Vahtra είναι Εσθονή εικαστικός, που τα έργα της ερευνούν ευρεθείσες χωρικές καταστάσεις. Με αφετηρία τα αρχιτεκτονικά χαρακτηριστικά καθώς και το ιστορικό και συμφραζόμενο υπόβαθρο μιας συγκεκριμένης τοποθεσίας, συχνά επικεντρώνονται στη μορφή της έκθεσης και στις ιδιαιτερότητες ενός εκθεσιακού χώρου, αλλά και αντιμετωπίζουν ζητήματα δημόσιου χώρου. Η Vahtra συνθέτει τόσο φυσικό όσο και φωτογραφικό χώρο σαν μέσα από την κάμερα, λαμβάνοντας υπόψη διαφορετικά πλεονεκτήματα. Αυτό που είναι σημαντικό είναι ότι η εστίαση της προσοχής είναι εξίσου σε αυτό που απεικονίζει το έργο της και πώς σχετίζεται και προβάλλεται σε έναν συγκεκριμένο χώρο. Η Vahtra έχει συμμετάσχει σε πολυάριθμες ομαδικές και ατομικές εκθέσεις διεθνώς.

Το 2017, η Vahtra ήταν καλλιτέχνης στο International Studio and Curatorial Program (ISCP) στη Νέα Υόρκη, το 2020 συμμετείχε στο πρόγραμμα residency στο WIELS Contemporary Art Centre στις Βρυξέλλες. H Vahtra είναι μία από τις ιδρυτές της Lugemik Publishing (2010) και του Bookshop (2013). Αυτή τη στιγμή εδρεύει στο Tαλίν και εργάζεται επίσης ως επικεφαλής του μεταπτυχιακού προγράμματος στη Σύγχρονη Τέχνη (MA Contemporary Art) στην Εσθονική Ακαδημία Τεχνών.

 

 

Αγαθόφρων, ο άτλας του συλλέκτη Μια βιωματική εγκατάσταση

Τετάρτη, 27/06/2018 - 19:55
Άνοιγμα στην Πόλη – Αθήνα



werkraum

Αγαθόφρων, ο άτλας του συλλέκτη 
Μια βιωματική εγκατάσταση στο Μουσείο Μπενάκη / Πειραιώς 138
 

ΔΙΑΡΚΕΙΑ ΕΚΘΕΣΗΣ: 29.06 – 29.07.2018




1840: 3.696 σπάνιοι τίτλοι βιβλίων τοποθετημένοι πολύ προσεκτικά σε 47 ξύλινα κιβώτια, εγκαταλείπουν τη σοφίτα του έκτου ορόφου της οδού Castillon 12 στο Παρίσι με προορισμό την Πελοπόννησο. Πρόκειται για το έργο ζωής του Κωνσταντίνου Αγαθόφρονα Νικολόπουλου, ο οποίος, μετά την ίδρυση του νέου ελληνικού κράτους, αποφασίζει να δωρίσει στην γενέτειρα του πατέρα του, την Ανδρίτσαινα, μια από τις πιο σπάνιες ιδιωτικές συλλογές της εποχής. Ο ίδιος τραυματίζεται κατά την συσκευασία των κιβωτίων και υποκύπτει από τέτανο, μόνος, στο Παρίσι. Τα βιβλία συνεχίζουν ορφανά το ταξίδι τους με το καράβι.



1931: Σχεδόν έναν αιώνα μετά, ένας άλλος δεινός συλλέκτης, ο Βάλτερ Μπένγιαμιν, αποσυσκευάζοντας τη βιβλιοθήκη του, εξομολογείται: «Κάθε πάθος συνορεύει με το χάος, όμως το συλλεκτικό πάθος εγγίζει τα όρια του χάους των αναμνήσεων». Παρόμοιες σκέψεις ίσως να είχε κάνει και ο Αγαθόφρων αν είχε φτάσει στην Ανδρίτσαινα και παραλάμβανε τη βιβλιοθήκη του. Νικολόπουλος και Μπένγιαμιν μοιράζονται το ίδιο πάθος.
Με όχημα τις δύο ιστορίες, η δημιουργική πλατφόρμα werkraum φέρνει κοντά επαγγελματίες από την Αθήνα και την Ζυρίχη που δραστηριοποιούνται στους χώρους της αρχιτεκτονικής, του θεάτρου και του βιβλίου και επιχειρεί μαζί τους μια μοναδική βιωματική εγκατάσταση για τους κρυμμένους θησαυρούς της γνώσης και το αέναο ταξίδι τους στον χρόνο.



Διαμορφωμένη in situ για το αίθριο του Μουσείου Μπενάκη, η εγκατάσταση φιλοδοξεί να ξεδιπλώσει το πραγματικό και αφηγηματικό μέγεθος μιας βιβλιοθήκης, ως άτλαντα της μνήμης που ταξιδεύει ανάμεσά μας. Τα βιβλία γίνονται μάρτυρες του ταξιδιού αυτού και συνδέουν την αστική καθημερινότητα στην Αθήνα με τον πραγματικό χώρο της συλλογής στην Ανδρίτσαινα, ενός αληθινού θησαυρού κρυμμένου στα βουνά της Πελοποννήσου.Κατά την είσοδό του ο επισκέπτης παίρνει ένα ζευγάρι κιάλια, απαραίτητα για να παρακολουθήσει τη βιβλιοθήκη, ενώ βρίσκεται εν μέσω μίας ηχητικής εγκατάστασης που έχει επιμεληθεί ο ΚορνήλιοςΣελαμσής. Το έργο βρίσκεται υπό εξέλιξη και θα εξελίσσεται καθ’ όλη τη διάρκεια της έκθεσης. Στα εγκαίνια της εγκατάστασης, στις 28 Ιουνίου, θα πραγματοποιηθεί ειδική περφόρμανς στις 20:30 το βράδυ.



Δείτε το τρέιλερ του Αγαθόφροναεδώ: https://www.youtube.com/watch?v=BHJ6iZ0lhNI



Συντελεστές:

Σύλληψη - Συντονισμός:Δάφνη Κοκκίνη
Δημιουργική ομάδα:Δημήτρης Θεοδωρόπουλος, Δάφνη Κοκκίνη, Γιώργος Κουρμαδάς, Καρολίνα Μωρέττη
Ηχητική κατασκευή:ΚορνήλιοςΣελαμσής

SoundDesign: MarcelBabazadeh
Φιλολογική επιμέλεια:Μαρία Σκιαδά
Σύμβουλος δραματουργίας:ArminKerber
Κινηματογράφηση:Γιάννης Χήνος, ΆλκηστιςΚοκκίνη
Σχεδιασμός ήχου:MarcelBabazadeh
Συνεργάτης στον σχεδιασμό της ηχητικής κατασκευής:Φοίβος Πετρόπουλος



Σε συνεργασία με το Μουσείο Μπενάκη
Επιπλέον υποστηρικτικοί φορείς: Δημόσια Ιστορική Βιβλιοθήκη Ανδρίτσαινας, Σύλλογος Ελλήνων Επιστημόνων Ελβετίας.

Ελεύθερη είσοδος

Μέρες και ώρες επίσκεψης: Πέμπτη & Κυριακή: 10.00-18.00, Παρασκευή & Σάββατο: 10.00-22.00


Η παράσταση εντάσσεται στο πρόγραμμα «Αθήνα - Παγκόσμια Πρωτεύουσα Βιβλίου 2018 ΟΥΝΕΣΚΟ». Mε τη στήριξη του Δικτύου Πολιτισμού του Δήμου Αθηναίων Athens Culture Net, με ιδρυτικό δωρητή τοΊδρυμα Σταύρος Νιάρχος.