ΔΗΜΟΤΙΚΟ ΘΕΑΤΡΟ ΠΕΙΡΑΙΑ
ΚΕΝΤΡΙΚΗ ΣΚΗΝΗ
Πρεμιέρα 19 Απριλίου
Μολιέρος
«Ο Μισάνθρωπος»
ή «Ο πικρόχολος ερωτευμένος»
Σκηνοθεσία: Πέτερ Στάιν
με τον Βασίλη Χαραλαμπόπουλο

Η προπώληση ξεκίνησε!
Για να κλείσετε εισιτήρια κάντε κλικ ΕΔΩ

To Δημοτικό Θέατρο Πειραιά υποδέχεται
τον διεθνώς αναγνωρισμένο σκηνοθέτη Πέτερ Στάιν
ο οποίος σκηνοθετεί την παράσταση
«Ο Μισάνθρωπος» ή «Ο πικρόχολος ερωτευμένος» του Μολιέρου
με τον Βασίλη Χαραλαμπόπουλο στο ρόλο του Αλσέστ.
Πρεμιέρα Τετάρτη 19 Απριλίου.

Λίγα λόγια για το έργο
Με αφορμή τα 400 χρόνια από τη γέννηση του Μολιέρου, το ΔΘΠ, υποδέχεται ένα από τα εμβληματικότερα έργα του σπουδαίου Γάλλου θεατρικού συγγραφέα και μια από τις σημαντικότερες κωμωδίες ηθών των τελευταίων αιώνων.
Περίπου 360 χρόνια μετά το πρώτο του ανέβασμα, το έργο του Μολιέρου παραμένει επίκαιρο. Ακόμη και σήμερα, ο μισάνθρωπος Αλσέστ -απόλυτα δικαιολογημένα- θα επέκρινε ανελέητα την ανειλικρίνεια, την υποκρισία και την εξαπάτηση του ίδιου μας του εαυτού ή των άλλων. 
Θα ήταν, μάλιστα, διατεθειμένος να υποστεί οποιεσδήποτε συνέπειες θα επέφερε αυτή του η συμπεριφορά.
Ο Μισάνθρωπος σε σκηνοθεσία Πέτερ Στάιν ανέβηκε στο Παρίσι το 2018 και έκανε δεκάδες παραστάσεις σε ολόκληρη τη Γαλλία, σημειώνοντας τεράστια καλλιτεχνική και εισπρακτική επιτυχία.
ΔΗΜΟΤΙΚΟ ΘΕΑΤΡΟ ΠΕΙΡΑΙΑ
ΚΕΝΤΡΙΚΗ ΣΚΗΝΗ
από 19/04

«Ο Μισάνθρωπος» 
ή «Ο πικρόχολος ερωτευμένος»
του Μολιέρου

Ταυτότητα παράστασης
Μετάφραση: Λουΐζα Μητσάκου
Σκηνοθεσία: Peter Stein
Σκηνικά: Ferdinand Woegerbauer
Κοστούμια: Anna Maria Heinreich
Φωτισμοί: Νίκος Βλασόπουλος
Περούκες: Κωνσταντίνος Σαββάκης
Βοηθός Σκηνοθέτη: Δάφνη Λιανάκη
Οργάνωση Παραγωγής: Ντόρα Βαλσαμάκη
Φωτογραφίες παράστασης: Κωνσταντίνος Λέπουρης
Διαδικτυακή Επικοινωνία - Φωτογραφίες: Κωνσταντίνος Ζουρνάς | Digital.gr
Παραγωγή: “ΘΕΑΜΑ ΑΚΡΟΠΟΛ”

Ερμηνεύουν
Βασίλης Χαραλαμπόπουλος
Γιωργής Τσαμπουράκης, Παρασκευή Δουρουκλάκη, Γιώργος Γλάστρας, 
Γιώργος Ψυχογιός, Δημήτρης Ντάσκας,
Νάνσυ Μπούκλη, Αχιλλέας Σκεύης, Θεοδόσης Τανής, Νικόλας Μυλωνόπουλος,
Βαγγέλης Δαούσης, Γιώργος Τριανταφύλλου
και η Όλια Λαζαρίδου στο ρόλο της Αρσινόη
Τα κοστούμια της παράστασης κατασκευάστηκαν στο Παρίσι,
από το “Atelier Caraco Anezou” και είναι τα ίδια που χρησιμοποιήθηκαν
στη γαλλική παραγωγή.
Τα παπούτσια της παράστασης κατασκευάστηκαν
από τον οίκο υποδημάτων “Pompei Shoes”, στη Ρώμη.
Οι περούκες των Αλσέστ, Φιλάντ και Ορόντ κατασκευάστηκαν
από την “Audelloteatro”, στο Τορίνο.
ΠΡΟΠΩΛΗΣΗ
https://www.viva.gr/tickets/theater/dimotikotheatropeiraia/omisanthropos/
 

 ΔΗΜΟΤΙΚΟ ΘΕΑΤΡΟ ΠΕΙΡΑΙΑ
ΚΕΝΤΡΙΚΗ ΣΚΗΝΗ
Πρεμιέρα 19 Απριλίου
Μολιέρος
«Ο Μισάνθρωπος»
ή «Ο μελαγχολικός ερωτευμένος»
Σκηνοθεσία: Πέτερ Στάιν
με τον Βασίλη Χαραλαμπόπουλο

Η προπώληση ξεκίνησε!
Για να κλείσετε εισιτήρια κάντε κλικ ΕΔΩ

To Δημοτικό Θέατρο Πειραιά υποδέχεται
τον διεθνώς αναγνωρισμένο σκηνοθέτη Πέτερ Στάιν
ο οποίος σκηνοθετεί την παράσταση
«Ο Μισάνθρωπος» ή «Ο μελαγχολικός ερωτευμένος» του Μολιέρου
με τον Βασίλη Χαραλαμπόπουλο στο ρόλο του Αλσέστ.
Πρεμιέρα Τετάρτη 19 Απριλίου.
Λίγα λόγια για το έργο
Με αφορμή τα 400 χρόνια από τη γέννηση του Μολιέρου, το ΔΘΠ, υποδέχεται ένα από τα εμβληματικότερα έργα του σπουδαίου Γάλλου θεατρικού συγγραφέα και μια από τις σημαντικότερες κωμωδίες ηθών των τελευταίων αιώνων.
Περίπου 360 χρόνια μετά το πρώτο του ανέβασμα, το έργο του Μολιέρου παραμένει επίκαιρο. Ακόμη και σήμερα, ο μισάνθρωπος Αλσέστ -απόλυτα δικαιολογημένα- θα επέκρινε ανελέητα την ανειλικρίνεια, την υποκρισία και την εξαπάτηση του ίδιου μας του εαυτού ή των άλλων. 
Θα ήταν, μάλιστα, διατεθειμένος να υποστεί οποιεσδήποτε συνέπειες θα επέφερε αυτή του η συμπεριφορά.
Ο Μισάνθρωπος σε σκηνοθεσία Πέτερ Στάιν ανέβηκε στο Παρίσι το 2018 και έκανε δεκάδες παραστάσεις σε ολόκληρη τη Γαλλία, σημειώνοντας τεράστια καλλιτεχνική και εισπρακτική επιτυχία.
ΔΗΜΟΤΙΚΟ ΘΕΑΤΡΟ ΠΕΙΡΑΙΑ
ΚΕΝΤΡΙΚΗ ΣΚΗΝΗ
από 19/04

«Ο Μισάνθρωπος»
ή «Ο μελαγχολικός ερωτευμένος»
τουΜολιέρου

Ταυτότητα παράστασης
Μετάφραση: Λουΐζα Μητσάκου
Σκηνοθεσία: PeterStein
Σκηνικά: FerdinandWoegerbauer
Κοστούμια: AnnaMariaHeinreich
Φωτισμοί: Νίκος Βλασόπουλος
Περούκες: Κωνσταντίνος Σαββάκης
Βοηθός Σκηνοθέτη: Δάφνη Λιανάκη
Οργάνωση Παραγωγής: Ντόρα Βαλσαμάκη
Διαδικτυακή Επικοινωνία - Φωτογραφίες: ΚωνσταντίνοςΖουρνάς | Digital.gr
Παραγωγή: “ΘΕΑΜΑ ΑΚΡΟΠΟΛ”

Ερμηνεύουν
Βασίλης Χαραλαμπόπουλος
ΓιωργήςΤσαμπουράκης,Παρασκευή Δουρουκλάκη, Γιώργος Γλάστρας, 
Γιώργος Ψυχογιός, Δημήτρης Ντάσκας,
Νάνσυ Μπούκλη, Αχιλλέας Σκεύης, Θεοδόσης Τανής, Νικόλας Μυλωνόπουλος,
Βαγγέλης Δαούσης, Γιώργος Τριανταφύλλου
και ηΌλια Λαζαρίδου στο ρόλο της Αρσινόη
Τα κοστούμια της παράστασης κατασκευάστηκαν στο Παρίσι,
από το “AtelierCaracoAnezou”και είναι τα ίδια που χρησιμοποιήθηκαν
στη γαλλική παραγωγή.
Τα παπούτσια της παράστασηςκατασκευάστηκαν
από τον οίκο υποδημάτων“PompeiShoes”,στηΡώμη.
Οι περούκες των Αλσέστ, Φιλάντ και Ορόντ κατασκευάστηκαν
από την“Audelloteatro”,στοΤορίνο.
ΠΡΟΠΩΛΗΣΗ
https://www.viva.gr/tickets/theater/dimotikotheatropeiraia/omisanthropos/

Επικοινωνία – Δημόσιες Σχέσεις:Όλγα Παυλάτου 
Για το Δημοτικό Θέατρο Πειραιά
Γραφείο Τύπου και Επικοινωνία: Μαρία Αδαμοπούλου

Ο ΜΙΣΑΝΘΡΩΠΟΣ του Μολιέρου

 

σε μετάφραση Χρύσας Προκοπάκη

και σκηνοθεσία Μαρίας Μαγκανάρη

 

 

 θησείον, ΕΝΑ ΘΕΑΤΡΟ ΓΙΑ ΤΙΣ ΤΕΧΝΕΣ

23 Νοεμβρίου 2022 - 8 Ιανουαρίου 2023

 

“Μισώ τους μεν γιατί είν'αισχροί, 

καθάρματα μεγάλα,

τους δε γιατί με τους αισχρούς 

τα πάνε μέλι γάλα”

 

Πικρόχολος, εκκεντρικός, πεσιμιστής, εχθρός της κοινωνίας, πρόσωπο που δεν εντάσσεται στα γνωστά μολιερικά κωμικά πρότυπα,- πολλά έχουν γραφτεί για τον “μισάνθρωπο” πρωταγωνιστή της ομώνυμης κωμωδίας του Μολιέρου. Ο Αλσέστ όμως, πριν και πέρα απ'όλα αυτά είναι ένας πολύ ερωτευμένος άνθρωπος.

 

Η δράση του “Μισάνθρωπου”, (έργου γραμμένου το 1666), δομείται πάνω σε δύο άξονες: αφενός την προσπάθεια του πρωταγωνιστή να μείνει μόνος με το αντικείμενο του πόθου του (και πόθου πολλών άλλων), τη Σελιμέν, για να της αποσπάσει “ομολογία” πίστης και αποκλειστικότητας, και αφετέρου την εξέλιξη μιας δίκης, που εκτυλίσσεται εκτός σκηνής, και στην οποία ο Αλσέστ είναι κατηγορούμενος. Μέχρι το τέλος του έργου, η ήττα του και στις δύο υποθέσεις, θα είναι συντριπτική.

 

Μέχρι ο Αλσέστ να φτάσει στην συντριβή, εμείς γινόμαστε μάρτυρες της κοινωνικής συναναστροφής στην αυλή της κοσμικής χήρας Σελιμέν του βρίσκεται στις παρυφές της Αυλής του Βασιλιά. Μιας συναναστροφής που αποκαλύπτει, με τους πιο αστείους τρόπους, την έννοια της κοινωνικής δυσαρμονίας: τον ανταγωνισμό, την κεκαλυμμένη εχθρότητα, την επιτήδευση και την υποκρισία. Τα περισσότερα πρόσωπα του έργου, (του Αλσέστ συμπεριλαμβανομένου) υπάρχουν δικάζοντας τους γύρω τους. Συνδέονται με τους ανθρώπους στη βάση της κοινής παραδοχής ότι “κάποιοι άλλοι”(τους οποίους συχνά συναναστρέφονται), είναι ανήθικοι ή ανόητοι- εν τέλει γελοίοι. Ο Μολιέρος μας ζητάει να γελάσουμε εις βάρος όλων των ηρώων του- ακόμη και των “σοβαρών”. Όπως και στη ζωή εξάλλου, η σοβαρότητα δεν αποκλείει τη γελοιότητα.

 

“Δεν έχουμε φτάσει ακόμα στο σημείο ν’ αγαπάμε τους εχθρούς μας.” παραδέχεται ο Φρόυντ, ενώ ο Γκορ Βιντάλ συμπληρώνει πως δεν είμαστε απολύτως αθώοι ούτε απέναντι στους φίλους μας. Μήπως λοιπόν το έργο θα έπρεπε να λέγεται “Οι Μισάνθρωποι”; Ας το παραδεχτούμε: το να γελάμε εις βάρος του “άλλου”, ενεργοποιώντας μια στιγμιαία αναισθησία της ψυχής - ιδιότητα που όλοι διαθέτουμε, είναι μεγάλη ευχαρίστηση.

 

Σκηνοθετικό σημείωμα

 

Η έννοια της ευχαρίστησης φαίνεται να είναι κεντρική στο έργο. Ευχαρίστηση που απαρνιόμαστε (σαν τον Αλσέστ) ή αναζητάμε (σαν την Σελιμέν), που δεν είναι ποτέ αρκετή, ευχαρίστηση μέσω του λόγου, της αντιδικίας, της χλεύης, του κουτσομπολιού, της ερωτοτροπίας (γιατί πραγματική, σωματική ηδονή δεν συναντάμε πουθενά στο έργο). Και τι περίεργο! Η πρώτη αίσθηση που έχει κανείς μιλώντας την έμμετρη αριστουργηματική μετάφραση της Χρύσας Προκοπάκη, είναι και πάλι η ευχαρίστηση. Η ευχαρίστηση του ίδιου του ηθοποιού μέσω του λόγου. Η ευχαρίστηση του θεατή που ακούει. Τα γλωσσικά επίπεδα του έργου αποκαλύπτουν με μοναδικό τρόπο τα πρόσωπα και τις σχέσεις, και η μετάφραση δικαιώνει πλήρως την παράδοξη συνύπαρξη: το υψηλό δίπλα - δίπλα με το ποταπό, το λόγιο μαζί με το λαϊκό, το ευγενές παρέα με το αγοραίο.

 

Όταν δουλεύουμε πάνω σε κλασικά έργα, δουλεύουμε και πάνω στην συλλογική μνήμη. Ζώντας σε μια χώρα που αγαπάει τις Αυλές αλλά και τα Δικαστήρια, για την κατανόηση και πλαισίωση του έργου ίσως δεν χρειάζεται ν’ ανατρέξουμε στην (άγνωστη για μας)  Γαλλία της εποχής του Λουδοβίκου. Η Ελλάδα της δεκαετίας του '80  και κυρίως του '90, των Ειδικών Δικαστηρίων, της ιδιωτικής τηλεόρασης και του Μεγάρου Μουσικής, αλλά και του περίφημου Εκσυγχρονισμού που ακολούθησε, δημιουργεί έναν ωραίο (και αστείο) χώρο για να στήσουμε το δικό μας έργο.

 

Συντελεστές:

 

μετάφραση: Χρύσα Προκοπάκη

σκηνοθεσία: Μαρία Μαγκανάρη

φώτα: Μαρία Γοζαδίνου

σκηνικά: Φιλάνθη Μπουγάτσου

κοστούμια: Παύλος Θανόπουλος

μουσική: Πέτρος Μάλαμας

βοηθός σκηνοθέτιδας: Άννα Καραμανίδου

φωτογραφίες: Μαρία Γοζαδίνου

επικοινωνία : Ευαγγελία Σκρομπόλα

 

Παίζουν (με αλφαβητική σειρά):

 

Βαγγέλης Αμπατζής

Μαρία Γεωργιάδου

Πάολα Καλλιγά

Σύρμω Κεκέ

Γιάννης Κλίνης

Κώστας Κορωναίος

Κώστας Κουτσολέλος

Μαρία Μαγκανάρη

 

Πληροφορίες:

 

Παραστάσεις: Τετάρτη, Πέμπτη, Παρασκευή, Σάββατο στις 21:00 και Κυριακή στις 19:00

 

Τιμές εισιτηρίων: 15 ευρώ (γενική είσοδος), 12 ευρώ (φοιτητικό), 10 ευρώ (ανέργων, ΑΜΕΑ)

 

Προπώληση: www.viva.gr

 

Παραγωγή: προτσές

 

*Η παράσταση επιχορηγείται από το Υπουργείο Πολιτισμού.

 

Ο ΜΙΣΑΝΘΡΩΠΟΣ του Μολιέρου

 

σε μετάφραση Χρύσας Προκοπάκη

και σκηνοθεσία Μαρίας Μαγκανάρη

 

θησείον, ΕΝΑ ΘΕΑΤΡΟ ΓΙΑ ΤΙΣ ΤΕΧΝΕΣ

23 Νοεμβρίου 2022 - 8 Ιανουαρίου 2023

 

                                                               “Μισώ τους μεν γιατί είν'αισχροί, καθάρματα μεγάλα,

                                                                  τους δε γιατί με τους αισχρούς τα πάνε μέλι γάλα”

 

 

Πικρόχολος, εκκεντρικός, πεσιμιστής, εχθρός της κοινωνίας, πρόσωπο που δεν εντάσσεται στα γνωστά μολιερικά κωμικά πρότυπα,- πολλά έχουν γραφτεί για τον “μισάνθρωπο” πρωταγωνιστή της ομώνυμης κωμωδίας του Μολιέρου. Ο Αλσέστ όμως, πριν και πέρα απ'όλα αυτά είναι ένας πολύ ερωτευμένος άνθρωπος.

Η δράση του “Μισάνθρωπου”, (έργου γραμμένου το 1666), δομείται πάνω σε δύο άξονες: αφενός την προσπάθεια του πρωταγωνιστή να μείνει μόνος με το αντικείμενο του πόθου του (και πόθου πολλών άλλων), τη Σελιμέν, για να της αποσπάσει “ομολογία” πίστης και αποκλειστικότητας, και αφετέρου την εξέλιξη μιας δίκης, που εκτυλίσσεται εκτός σκηνής, και στην οποία ο Αλσέστ είναι κατηγορούμενος. Μέχρι το τέλος του έργου, η ήττα του και στις δύο υποθέσεις, θα είναι συντριπτική.

Μέχρι ο Αλσέστ να φτάσει στην συντριβή, εμείς γινόμαστε μάρτυρες της κοινωνικής συναναστροφής στην αυλή της κοσμικής χήρας Σελιμέν του βρίσκεται στις παρυφές της Αυλής του Βασιλιά. Μιας συναναστροφής που αποκαλύπτει, με τους πιο αστείους τρόπους, την έννοια της κοινωνικής δυσαρμονίας: τον ανταγωνισμό, την κεκαλυμμένη εχθρότητα, την επιτήδευση και την υποκρισία. Τα περισσότερα πρόσωπα του έργου, (του Αλσέστ συμπεριλαμβανομένου) υπάρχουν δικάζοντας τους γύρω τους. Συνδέονται με τους ανθρώπους στη βάση της κοινής παραδοχής ότι “κάποιοι άλλοι”(τους οποίους συχνά συναναστρέφονται), είναι ανήθικοι ή ανόητοι- εν τέλει γελοίοι. Ο Μολιέρος μας ζητάει να γελάσουμε εις βάρος όλων των ηρώων του- ακόμη και των “σοβαρών”. Όπως και στη ζωή εξάλλου, η σοβαρότητα δεν αποκλείει τη γελοιότητα.

 “Δεν έχουμε φτάσει ακόμα στο σημείο ν’ αγαπάμε τους εχθρούς μας.” παραδέχεται ο Φρόυντ, ενώ ο Γκορ Βιντάλ συμπληρώνει πως δεν είμαστε απολύτως αθώοι ούτε απέναντι στους φίλους μας. Μήπως λοιπόν το έργο θα έπρεπε να λέγεται “Οι Μισάνθρωποι”; Ας το παραδεχτούμε: το να γελάμε εις βάρος του “άλλου”, ενεργοποιώντας μια στιγμιαία αναισθησία της ψυχής - ιδιότητα που όλοι διαθέτουμε, είναι μεγάλη ευχαρίστηση.

Η έννοια της ευχαρίστησης φαίνεται να είναι κεντρική στο έργο. Ευχαρίστηση που απαρνιόμαστε (σαν τον Αλσέστ) ή αναζητάμε (σαν την Σελιμέν), που δεν είναι ποτέ αρκετή, ευχαρίστηση μέσω του λόγου, της αντιδικίας, της χλεύης, του κουτσομπολιού, της ερωτοτροπίας (γιατί πραγματική, σωματική ηδονή δεν συναντάμε πουθενά στο έργο). Και τι περίεργο! Η πρώτη αίσθηση που έχει κανείς μιλώντας την έμμετρη αριστουργηματική μετάφραση της Χρύσας Προκοπάκη, είναι και πάλι η ευχαρίστηση. Η ευχαρίστηση του ίδιου του ηθοποιού μέσω του λόγου. Η ευχαρίστηση του θεατή που ακούει. Τα γλωσσικά επίπεδα του έργου αποκαλύπτουν με μοναδικό τρόπο τα πρόσωπα και τις σχέσεις, και η μετάφραση δικαιώνει πλήρως την παράδοξη συνύπαρξη: το υψηλό δίπλα - δίπλα με το ποταπό, το λόγιο μαζί με το λαϊκό, το ευγενές παρέα με το αγοραίο.

Όταν δουλεύουμε πάνω σε κλασικά έργα, δουλεύουμε και πάνω στην συλλογική μνήμη. Ζώντας σε μια χώρα που αγαπάει τις Αυλές αλλά και τα Δικαστήρια, για την κατανόηση και πλαισίωση του έργου ίσως δεν χρειάζεται ν’ ανατρέξουμε στην (άγνωστη για μας)  Γαλλία της εποχής του Λουδοβίκου. Η Ελλάδα της δεκαετίας του '80  και κυρίως του '90, των Ειδικών Δικαστηρίων, της ιδιωτικής τηλεόρασης και του Μεγάρου Μουσικής, αλλά και του περίφημου Εκσυγχρονισμού που ακολούθησε, δημιουργεί έναν ωραίο (και αστείο) χώρο για να στήσουμε το δικό μας έργο.

 

Συντελεστές:

 

μετάφραση: Χρύσα Προκοπάκη

σκηνοθεσία: Μαρία Μαγκανάρη

φώτα: Μαρία Γοζαδίνου

σκηνικά: Φιλάνθη Μπουγάτσου

κοστούμια: Παύλος Θανόπουλος

μουσική: Πέτρος Μάλαμας

βοηθός σκηνοθέτιδας: Άννα Καραμανίδου

φωτογραφίες: Μαρία Γοζαδίνου

επικοινωνία : Ευαγγελία Σκρομπόλα

 

Παίζουν (με αλφαβητική σειρά):

 

Βαγγέλης Αμπατζής

Μαρία Γεωργιάδου

Πάολα Καλλιγά

Σύρμω Κεκέ

Γιάννης Κλίνης

Κώστας Κορωναίος

Κώστας Κουτσολέλος

Μαρία Μαγκανάρη

 

Πληροφορίες:

 

Παραστάσεις: Τετάρτη, Πέμπτη, Παρασκευή, Σάββατο στις 21:00 και Κυριακή στις 19:00

 

Τιμές εισιτηρίων: 15 ευρώ (γενική είσοδος), 12 ευρώ (φοιτητικό), 10 ευρώ (ανέργων, ΑΜΕΑ)

 

Προπώληση: www.viva.gr

 

Παραγωγή: προτσές

 

*Η παράσταση επιχορηγείται από το Υπουργείο Πολιτισμού.