Μυρωδιές και αγγίγματα. Kαι αισθήσεις. Και φόβοι. Εξομολογήσεις του αληθινού, του μηδέν προ του τέλους. Εξιδανικευμένα νήματα, αφηγήσεις που ενώνουν, αλλά και χωρίζουν.
Όλα οδηγούν στην παιδική ηλικία. Μνήμες του νερού. Μνήμες του δέρματος. Μνήμες από την λύπη του χρόνου. Ένα κήτος με ανοιχτό στόμα, που άλλοτε ονομάζεται έρωτας και άλλοτε θάνατος. Εκεί είναι ο τάφος. Η καταγωγή. Η προέλευση. Το μέλλον και ο έρωτας: Ένα τεντωμένο στόμα, έτοιμο να σε (μας) καταπιεί. Το βλέπεις; Και η οικογένεια σε φωτογραφία στον τοίχο: Πανταχού απούσα, με το κρύο δέρμα ενός φιδιού που αλλάζει. Καθώς περνούν τα χρόνια. Περνούν; Γερνούν; Γέρνουν; Κάτι, αλήθεια, συμβαίνει εδώ. Κάτι, μυστικό.

Η Ούρσουλα Φωσκόλου θα είναι σήμερα το βράδυ μαζί μου, τις δύο τελευταίες ώρες της μέρας.
Εκεί που έρχεται, που συμβαίνει, που υπνοβατεί η επίγνωση, ο καταλογισμός, η ανακεφαλαίωση.

ΟΛΟΜΟΝΑΧΟΙ ΜΑΖΙ στην ΕΡΤ Open στους 106.7 στα FM. 10- 12μμ. Συνοδεία ροκ μουσικής.

Και η λογοτεχνία τρεμάμενη.

Κεριά.