Χρήστος Κάτσικας

Την Τετάρτη 8 Νοεμβρίου, η διευθύντρια του 1ου Γενικού Λυκείου Καισαριανής, προχώρησε σε ωμή λογοκρισία της σχολικής γιορτής για το Πολυτεχνείο που προετοίμασαν τρεις εκπαιδευτικοί, μεταξύ των οποίων ο αντιπρόεδρος της τοπικής ΕΛΜΕ.

Και αυτό γιατί οι εκπαιδευτικοί του 1ου ΓΕΛ Καισαριανής έκαναν το αυτονόητο: Θέλησαν πολύ σωστά να συνδέσουν τα μηνύματα του Πολυτεχνείου με το σήμερα, με το δίκιο του λαού της Παλαιστίνης.

Συγκεκριμένα απαίτησε να αφαιρεθεί από τη γιορτή το τραγούδι των «Υπεραστικών» με τίτλο «Η Παλαιστίνη αιμορραγεί» και κάτω από τη σθεναρή στάση των υπεύθυνων καθηγητών «έκοψε» τη γιορτή.

«Μες το χώμα η γη μου, στα χαλάσματα ζω, οι λυγμοί και η κραυγή μου, ρήγματα ανοίγουν στον ουρανό... κάτω από ερπύστριες όλη η ζωή μου, η Παλαιστίνη αιμορραγεί...» είναι κάποιοι από τους στίχους αυτού του υπέροχου τραγουδιού.

Είναι πραγματικά εξοργιστικό. Χιλιάδες Ελλήνων και μαζί οι εκπαιδευτικοί και οι μαθητές από την πρώτη στιγμή οργάνωσαν και πήραν μέρος σε πλήθος εκδηλώσεων αλληλεγγύης στο λαό της Παλαιστίνη όπως γίνεται σε όλο τον κόσμο.

Όμως η διευθύντρια του 1ου Γενικού Λυκείου Καισαριανής προσπάθησε να επιβάλλει σιωπητήριο στο σχολείο της.

Επιχειρείται φίμωση, σημειώνει εύστοχα ο Πανεπιστημιακός και πρώην Δήμαρχος Καισαριανής Σπύρος Τζόκας, σε ένα σχολείο που βρίσκεται στο σταυροδρόμι των οδών Ηρώς Κωνσταντοπούλου και Ναπολέοντα Σουκατζίδη.

Και που όλα αυτά; Στην Καισαριανή!  Σε μια περιοχή που ο λαός έχει σοβαρούς λόγους να μη δεχθεί κανέναν εκφοβισμό, καμιά τρομοκρατία, καμιά φίμωση. Έχει γνώση και έχει Ιστορία καθώς σε αυτά τα χώματα έχει χυθεί αίμα εκατοντάδων αγωνιστών που πάλεψαν για τη λευτεριά της πατρίδας μας και για μια κοινωνία στο μπόι των ανθρώπων.

Πάει πολύ, σε αυτό σχολείο, το οποίο σημειώνουμε ότι στεγάζεται δίπλα στο Θυσιαστήριο της Λευτεριάς, να απαγορευτεί η λέξη Παλαιστίνη! 

Οι εκπαιδευτικοί με υπόμνημά τους στη Ζ' ΕΛΜΕ, όπου είναι και μέλη του ΔΣ, καταγγέλλουν την ωμή παρέμβαση της διεύθυνσης του σχολείου στο πρόγραμμα της εκδήλωσης για την επέτειο του Πολυτεχνείου.

Συγκεκριμένα γράφουν ότι «η διευθύντρια του Σχολείου, επικαλούμενη διαμαρτυρία 2-3 μαθητών (!) για το προαναφερόμενο τραγούδι που είχε συμπεριληφθεί στο πρόγραμμα, επιτέθηκε λεκτικά και απαίτησε να αφαιρεθεί το συγκεκριμένο μουσικό κομμάτι». «Ισχυρίστηκε -όπως οι εκπαιδευτικοί γράφουν- ότι η γιορτή είναι μονοθεματική (!), δεν μας ενδιαφέρουν οι άλλοι (Παλαιστίνιοι) και ότι το τραγούδι αυτό θα φέρει διχασμό στους μαθητές»!!!

Όπως σημειώνει η ανακοίνωση των Εκπαιδευτικών Ανατολικών Συνοικιών της ΚΟΑ του ΚΚΕ που αποκάλυψε το θέμα για την παρέμβαση της διευθύντριας «ο παιδαγωγικός ρόλος των εκπαιδευτικών είναι να μαθαίνουν στα παιδιά την επιστημονική και ιστορική αλήθεια, για να μπορέσουν αυτά να κατακτήσουν σωστό κριτήριο στη ζωή τους, στάση έντιμη, δημοκρατική, διεκδικητική. Η βουβαμάρα, πόσο μάλλον όταν πεθαίνουν παιδιά, δεν υπηρετεί σκοπούς εκπαιδευτικούς».

Πηγή: efsyn.gr

50 χρόνια από την εξέγερση: «Εδώ Πολυτεχνείο! Εδώ Πολυτεχνείο!»

Μαρτυρίες – Ντοκουμέντα – Απολογισμοί

Στα περίπτερα, μέχρι την Τρίτη 14/11, μαζί με τον Δρόμο 

 

Οι σελίδες του φύλλου του Δρόμου της 11 Νοεμβρίου 2023 είναι αφιερωμένες στα 50 χρόνια από την εξέγερση του Πολυτεχνείου, σε αυτό το σπουδαίο γεγονός της σύγχρονης ελληνικής ιστορίας. Φιλοξενούνται μαρτυρίες πρωταγωνιστών, μοναδικά ντοκουμέντα και κείμενα που επιχειρούν να αποτιμήσουν μια εξέγερση που –ακόμα και μισό αιώνα αργότερα– μιλά στην ψυχή μας. Το ένθετο ξεκινά με ποιήματα του Κώστα Βρεττού και του Θανάση Μουσόπουλου και συνεχίζει με μια προδημοσίευση από το πρώτο κεφάλαιο του βιβλίου του Ρούντι Ρινάλντι «Ριζοσπαστισμός, κινήματα και αριστερές 1974-2024», η συγγραφή του οποίου βρίσκεται σε εξέλιξη. Στη συνέχεια δημοσιεύουμε το σημείωμα του Κώστα Γκιώνη, τακτικού συνεργάτη του Δρόμου, χάρη στον οποίο έγινε κατορθωτή η συλλογή του βασικού όγκου αυτού του αφιερώματος. Έπειτα ξεκινούν οι μαρτυρίες που μια σειρά αγωνιστές της εποχής εκείνης έγραψαν ειδικά για την εφημερίδα μας. Με αλφαβητική σειρά:

– Ο Διονύσης Μαυρογένης, φοιτητής της Φαρμακευτικής και μέλος της Συντονιστικής Επιτροπής της κατάληψης του Πολυτεχνείου, που ενώ κρυβόταν στα βουνά της Κρήτης καταγγέλθηκε ως «πράκτορας της Ασφάλειας» από το ΚΚΕ…

– Ο Δημήτρης Παπαχρήστος, ο οποίος έμεινε στην ιστορία ως «ο εκφωνητής του Πολυτεχνείου», και μέχρι σήμερα προσπαθεί να κρατήσει το φως άσβεστο στο καντήλι αυτών που έφυγαν.

– Ο Γιώργος Παυλάκης, φοιτητής Ιατρικής τότε, που είχε στήσει το ιατρείο της κατάληψης, και σήμερα είναι επικεφαλής του Τμήματος Ανθρωπίνων Ρετροϊών στο Εθνικό Ινστιτούτο Καρκίνου των ΗΠΑ.

– Ο γιατρός Βασίλης Ρώτας, εγγονός του ομώνυμου μεγάλου αντιστασιακού ποιητή, συγγραφέα και μεταφραστή, που συμμετείχε στην εξέγερση του Πολυτεχνείου σαν μαθητής.

– Ο επίσης φοιτητής τότε Μίμης Χριστοφιλάκης, που είχε συλληφθεί στην πρώτη κατάληψη της Νομικής, βασανίστηκε άγρια, διακόπηκε η αναβολή του και παρέμενε επιστρατευμένος όταν ξέσπασε η εξέγερση του Πολυτεχνείου.

Ακολουθεί η μαρτυρία του Νίκου Σηφιανού, που επίσης ήταν εκλεγμένο μέλος της Συντονιστικής Επιτροπής της κατάληψης του Πολυτεχνείου το 1973, όντας τότε φοιτητής στην Αρχιτεκτονική Σχολή του ΕΜΠ, αλλά ήταν μέλος και της Οργανωτικής Επιτροπής του πρώτου γιορτασμού του Πολυτεχνείου στις 15 Νοέμβρη 1974: σ’ αυτή τη «σχεδόν ξεχασμένη ιστορία» αναφέρεται το κείμενο που είχε την καλοσύνη να γράψει για τον Δρόμο.

Στη συνέχεια δημοσιεύουμε τις ενδιαφέρουσες πληροφορίες που δημοσιοποίησε μόλις χθες η «Πρωτοβουλία για τα 50 χρόνια Πολυτεχνείο», καθώς και ένα σύντομο σημείωμα στη μνήμη των δολοφονημένων στις πορείες του 1980 και 1985: του Ιάκωβου Κουμή, της Σταματίνας Κανελλοπούλου και του Μιχάλη Καλτεζά.

Στο κέντρο του ένθετου, κυρίως, παρατίθενται μια σειρά ιστορικά ντοκουμέντα από την ιδιωτική συλλογή του Μίμη Χριστοφιλάκη, μερικά εκ των οποίων ως τώρα ήταν –εξ όσων γνωρίζουμε– αδημοσίευτα. Το αφιέρωμα κλείνει με ένα παλιότερο κείμενο αποτίμησης, που όμως νομίζουμε ότι, πέρα από τις ενδιαφέρουσες πληροφορίες που περιέχει, όσον αφορά τα βασικά συμπεράσματά του διατηρεί μέχρι σήμερα την αξία του.

Ευχαριστούμε όλους τους φίλους που με τη συνεισφορά τους έκαναν κατορθωτό αυτό το αφιέρωμα, το οποίο ελπίζουμε να φανεί χρήσιμο. Ας θεωρηθεί μια μικρή συμβολή στον πάντα επίκαιρο (και εντελώς απαραίτητο για λαούς και ανθρώπους που είναι υποκείμενα εξάρτησης και καταπίεσης) αγώνα της μνήμης ενάντια στη λήθη.

Ξαναγράψιμο της ιστορίας για την εξέγερση στο Πολυτεχνείο από την «αλα γκρέκα» -φράση την οποία χρησιμοποιεί συχνά πυκνά ο κυβερνητικός εκπρόσωπος- alt right σκοπιά επιχειρεί ο εκτελεστικός βραχίονας του μηχανισμού «μαύρης» προπαγάνδας της ΝΔ στο διαδίκτυο.

Η «Ομάδα Αλήθειας» σε ένα οκτάλεπτο βίντεο χρησιμοποιώντας απλοϊκές φράσεις και ανιστόρητα επιχειρήματα επιχειρεί μεταξύ πολλών άλλων να αποπολιτικοποιήσει την εξέγερση στο Πολυτεχνείο και να «ξεπλύνει» τη Χούντα των συνταγματαρχών.

Χαρακτηριστικό του εν λόγω βίντεο αποτελεί το γεγονός ότι δεν ακούγεται ούτε μία φορά η λέξη Χούντα, ενώ ελάχιστες είναι οι πληροφορίες σχετικά με το ιστορικό πλαίσιο.

Μάλιστα η Ομάδα Αλήθειας περιγράφοντας όσα συνέβησαν στις 14/11/73 αναφέρει ότι η συνέλευση που πραγματοποιήθηκε στο Πολυτεχνείο αποφάσισε την αποχή από τα μαθήματα και μετά ξαφνικά οι ίδιοι αποφάσισαν να «διανυκτερεύσουν» σε αυτό, αποσιωπώντας την επιλογή της κατάληψης με πολιτικούς όρους. Η προσπάθεια της «Ομάδας Αλήθειας» να αποπολιτικοποιήσει την εξέγερση στο Πολυτεχνείο συνεχίζεται με την επίκληση του πορίσματος Τσεβά σύμφωνα με το οποίο «στοιχεία ξένα, άσχετα και εχθρικά προς τους σπουδαστάς εισέρχονται στο Πολυτεχνείο». Τα εν λόγω «στοιχεία» σύμφωνα με τον ίδιο «μετατρέπουν τα καθαρά σπουδαστικά αιτήματα σε πολιτικά».

Επικαλούμενοι το πόρισμα του ίδιου εισαγγελέα η Ομάδα Αλήθειας κάνει λόγο για «αγώνα φανατικών πολιτικών αντιθέσεων» ενώ αναφορικά με τη λειτουργία του ραδιοφωνικού σταθμού εντός του Πολυτεχνείου, αποπειράται από τους δημιουργούς του βίντεο ένας διαχωρισμός του πολύμορφου κινήματος κατά τη διάρκεια της εξέγερσης, λέγοντας ότι «αρχικά αναρχικοί επηρέαζαν τα συνθήματα που ακούγονταν (σ.σ. από τον ρ/σ), ωστόσο οι φοιτητές κατάφεραν να ανακτήσουν τη λειτουργία του»

Δίχως ίχνος ντροπής το βίντεο παραθέτει δήθεν ιστορικά στοιχεία για ύπαρξη νεκρών μόνο εκτός του χώρου του Πολυτεχνείου φτάνοντας μάλιστα φτάνει στο σημείο να υποστηρίξει ότι κατά την εισβολή του άρματος μάχης από την ιστορική πύλη της οδού Πατησίων υπήρξε μόλις ένας τραυματισμός καθώς μετά από ενημέρωση του συνταγματάρχης Γιοβάνη ότι «το τανκ θα γκρέμιζε την πύλη», «όλοι οι φοιτητές είχαν απομακρυνθεί εκτός από την Πέπη Ρηγοπούλου η οποία ήταν και η μόνη τραυματίας»

Αξίζει δε να σημειωθεί ότι στη λογική της σαλαμοποίησης και της δήθεν αντικειμενικής περιγραφής των γεγονότων η «Ομάδα Αλήθειας» αναφέρει ότι «η αστυνομία βιαιοπραγεί στους διαδηλωτές χωρίς έλεος και ελεύθεροι σκοπευτές στις ταράτσες κτηρίων πυροβολούν στο ψαχνό». Ωστόσο δεν γίνεται καμία αναφορά στο ποιοι έχουν βάλει τους ελεύθερους σκοπευτές.

Για να ενισχυθεί το επιχείρημα ότι «είχε χαθεί ο έλεγχος» και ότι ήταν επιβεβλημένη η επέμβαση των αρχών η Ομάδα Αλήθειας επιστρατεύει μία δήθεν πληροφορία που έφτασε στις «αρχές» οι οποίες «τρόμαξαν», ότι δήθεν «εντός του Πολυτεχνείου μεταφέρονται πυροβόλα».

Επιπλέον σε μια απόπειρα να εμφανιστούν οι κατασταλτικές δυνάμεις ως σωτήρες, το βίντεο σημειώνει ότι ομάδες «καταδρομέων και πεζοναυτών έφτιαξαν ένα διάδρομο ώστε να μπορέσουν να φύγουν με ασφάλεια όσοι ήταν μέσα».

Πηγή: left.gr

Της Νατασας Γιαμαλη

Με εντολή της Ελληνικής Αστυνομίας, λόγω των εκδηλώσεων και της πορείας για τον εορτασμό του Πολυτεχνείου, αύριο Πέμπτη 17 Νοεμβρίου ο σταθμός «Μέγαρο Μουσικής» του μετρό θα κλείσει στις 15:00 και οι σταθμοί «Σύνταγμα» και «Ευαγγελισμός» θα κλείσουν στις 16:30.

Οι συρμοί θα διέρχονται από τους σταθμούς χωρίς στάση, ενώ οι σταθμοί αναμένεται να ανοίξουν μετά την ολοκλήρωση της πορείας προς την αμερικανική πρεσβεία αργά το απόγευμα.

Στις 16 Νοεμβρίου 1980, δολοφονήθηκαν ο Κύπριος φοιτητής Ιάκωβος Κουμής και η εργάτρια από το Περιστέρι, Σταματίνα Κανελλοπούλου – θύματα και οι δύο της αστυνομικής βίας στην πορεία του Πολυτεχνείου του 1980. Η πορεία αυτή έμεινε στην ιστορία για τα πιο αιματηρά γεγονότα μετά τη μεταπολίτευση.

Εκτός από τους 24 επίσημα καταγεγραμμένους νεκρούς της εξέγερσης του Πολυτεχνείου, τον Νοέμβρη του 1973, στις δεκαετίες που μεσολάβησαν ακόμη τρεις νέοι άνθρωποι έχασαν τη ζωή τους από την αστυνομική αγριότητα κατά τη διάρκεια επετειακών εκδηλώσεων για το Πολυτεχνείο.

Οι ένοχοι είτε δεν βρέθηκαν ποτέ, όπως στην περίπτωση του Ι. Κουμή και της Σ. Κανελλοπούλου που σκοτώθηκαν στην αιματηρή πορεία του 1980, είτε έμειναν ουσιαστικά ατιμώρητοι, όπως στην περίπτωση του Μιχάλη Καλτεζά που έπεφτε νεκρός από σφαίρα αστυνομικού το 1985.

Μάλιστα, για τον Αθανάσιο Μελίστα, τον άνθρωπο που πυροβόλησε πισώπλατα και σκότωσε τον 15χρονο Καλτεζά, το κράτος σε μια ακραία έκφραση αναλγησίας και παραλογισμού επιφύλαξε και επιβράβευση: δεκαεπτά χρόνια μετά την πράξη του, η Ελληνική Αστυνομία τού απένειμε το μετάλλιο ευδόκιμης αστυνομικής υπηρεσίας!

16 Νοέμβρη – Η αστυνομία δολοφονεί Κουμή – Κανελλοπούλου

Η κυβέρνηση Ράλλη 7 χρόνια μετά την εξέγερση  του Νοέμβρη είχε απαγορέψει στην πορεία να κατευθυνθεί προς την Αμερικάνικη πρεσβεία και επιτρεπόταν να φτάσει μόνο ως το Σύνταγμα.

Η απαγόρευση ήταν στα πλαίσια του ότι η Ελλάδα έγινε εκείνο το Φθινόπωρο ξανά δεκτή στη στρατιωτική δομή του ΝΑΤΟ, ενώ η κυβέρνηση είχε ξεκινήσει διαπραγματεύσεις με τις ΗΠΑ για την ανανέωση των συμφωνιών παραμονής των αμερικανικών βάσεων στην Ελλάδα και ο Ευάγγελος Αβέρωφ, τότε υπουργός άμυνας, συμμετείχε για πρώτη φορά μετά την αντιπολίτευση στην Επιτροπή Πυρηνικού Σχεδιασμού του ΝΑΤΟ.

Μερικές χιλιάδες διαδηλωτές, η μειοψηφία του Κ.Σ. της ΕΦΕΕ ΤΌΤΕ που δεν πειθάρχισαν αποφάσισαν να σπάσουν  τον αστυνομικό κλοιό και να συνεχίσουν την πορεία.

Η αστυνομία χτυπάει αδιακρίτως και δολοφονικά. Η Σταματίνα Κανελλοπούλου, εργάτρια, 20 χρόνων, και ο Ιάκωβος Κουμής, φοιτητής της Νομικής από την Κύπρο 26 ετών, βρέθηκαν αναίσθητοι στον δρόμο.

Εξέπνευσαν και οι δύο στο νοσοκομείο. Η πρώτη αμέσως μετά τη διακομιδή της στο “Ιπποκράτειο” και ο δεύτερος σε λίγα εικοσιτετράωρα στο “Λαϊκό”. Αμφότεροι έφεραν πολύ σοβαρές κρανιοεγκεφαλικές κακώσεις από χτυπήματα κλομπ. Για τον Κουμή κυκλοφόρησε και η πληροφορία ότι έφερε και τραύμα από πυροβόλο όπλο.

«Και ο Αρχάγγελος Μιχαήλ σπάθην κρατεί»

Στη συζήτηση που έγινε στη Βουλή μία εβδομάδα αργότερα ο πρωθυπουργός, Γ. Ράλλης, έκανε την εξής δήλωση που έμεινε στην ιστορία:«Και ο Αρχάγγελος Μιχαήλ σπάθην κρατεί στα χέρια του για να αμυνθεί εναντίον των δαιμόνων. Δεν κρατεί άνθη».

«Θα ήταν σε θέση, πραγματικά, η Αστυνομία στο σημείο της σύγκρουσης να προχωρήσει με ελιγμό τέτοιο, ώστε να αποκοπεί, το επαναλαμβάνω, το σώμα των 2.000 εξτρεμιστών και εκεί να τους αντιμετωπίσει», δήλωσε από την πλευρά του και ο Ανδρέας Παπανδρέου.

Όσο για τις «διοικητικές ανακρίσεις» για το θάνατο των δύο διαδηλωτών καμία απάντηση δε δόθηκε, κανένας ένοχος δεν τιμωρήθηκε. Τα ονόματά τους κοντεύουν να ξεχαστούν στις μέρες μας, τοποθετούμενα στον τραγικό κατάλογο των νεκρών αγωνιστών για τους οποίους δεν αποδόθηκε ποτέ δικαιοσύνη.

17 Νοέμβρη 1985 – Δολοφονία Μιχάλη Καλτεζά

Κυριακή 17 Νοέμβρη του 1985 στην καθιερωμένη πορεία για την εξέγερση του Πολυτεχνείου αστυνομικός δολοφονεί εν ψυχρώ τον 15χρονο Μιχάλη Καλτεζά στην πλατεία Εξαρχείων.

Στα Εξάρχεια, μια ομάδα ΜΑΤ ανταλλάσσει λεκτικούς διαξιφισμούς με ομάδα νεαρών. Στο σημείο φτάνουν επιπλέον αστυνομικές δυνάμεις καταστολής από παρακείμενη «κλούβα» ενώ πολλαπλασιάζονται και οι νεαροί. Τα επεισόδια σύντομα εξαπλώνονται στο κέντρο της Αθήνας. Μια ομάδα νεαρών πετάει μολότοφ προς την κλούβα.
Ο αστυνομικός Αθανάσιος Μελίστας Σημαδεύει και πυροβολεί πισώπλατα τον 15χρονο μαθητή Μιχάλη Καλτεζά, ο οποίος απομακρυνόταν από το σημείο και ο οποίος, σύμφωνα με τις μαρτυρίες, δεν συμμετείχε στα επεισόδια. Η σφαίρα βρίσκει στο κρανίο τον 15χρονο μαθητή.

Η είδηση της δολοφονίας του ανήλικου μαθητή προκαλεί την κατάληψη του παλιού Χημείου, στην οδό Σόλωνος, αλλά και του Πολυτεχνείου. Η Επιτροπή Πανεπιστημιακού Ασύλου, με πρόεδρο τον πρύτανη Μιχ. Σταθόπουλο, παρέχει άδεια εισόδου για το Χημείο στις αστυνομικές δυνάμεις.

Η περίπτωση Μελίστα

Το 2002 δημοσιευόταν στο ΦΕΚ Γ/31/8.2.2002 υπουργική απόφαση υπογεγραμμένη από τον τότε υπουργό Δημόσιας Τάξης, Μιχάλη Χρυσοχοΐδη, σύμφωνα με την οποία απονέμονταν μετάλλια ευδόκιμης αστυνομικής υπηρεσίας Α’, Β’ και Γ’ τάξης σε πλήθος ανθυπαστυνόμων, αρχιφυλάκων και αστυφυλάκων αντίστοιχα, ύστερα από πολυετή επιτυχημένη υπηρεσία στο Σώμα. Το όνομα του Αθ. Μελίστα συνυπήρχε μεταξύ άλλων συναδέλφων του στους δικαιούχους για το μετάλλιο Β’ Τάξης. Λίγο καιρό μετά, στις 28 Μαρτίου 2002, ο ίδιος συνταξιοδοτήθηκε από την ΕΛ.ΑΣ. με το βαθμό του ανθυπαστυνόμου.

Τα ίχνη του Μελίστα στη συνέχεια χάνονται. Παρά τη φημολογία που τον ήθελε τη μία να νοσηλεύεται σε ψυχιατρικό κατάστημα και την άλλη να έχει μετοικήσει στην Αυστραλία, η καριέρα του στην Αστυνομία δεν τερματίστηκε. Ούτε μπήκε στο «ψυγείο». Αντιθέτως, κατέλαβε θέση περιζήτητη ως φρουρός στην ελληνική πρεσβεία σε ευρωπαϊκή πρωτεύουσα παίρνοντας διπλό μισθό, όπως προβλέπεται σε αυτές τις περιπτώσεις. Μέχρι κάποια χρόνια πριν διατηρούσε καφενείο σε χωριό έξω από την Πάτρα, απ’ όπου κατάγεται.

Ο άδικος χαμός του Καλτεζά δεν στάθηκε αρκετός να τον εξαιρέσει από την απονομή των μεταλλίων της Αστυνομίας, παρά το γεγονός ότι αυτά θεωρούνται είδος ηθικής αμοιβής. Στο προεδρικό διάταγμα 622/85 όπου περιγράφεται η έννοιά της για το προσωπικό του υπουργείου Δημόσιας Τάξης, υπογραμμίζεται: «Η ηθική αμοιβή απονέμεται με μέτρο και στους πραγματικά άξιους για την τιμητική αυτή διάκριση»…

Πληροφορίες από: Tvxs, Alfavita, enet.gr Πηγή: www.rosa.gr

Απίστευτη πρόκληση στους δημοκρατικούς αγώνες του ελληνικού λαού σήμερα στην Βουλή από τον υφυπουργό Παιδείας Άγγελο Συρίγο που αποκάλεσε «μύθο» και «μυθολογία» την εξέγερση του Πολυτεχνείου! Ο υφυπουργός έκανε την πρωτοφανή αυτή αναφορά (που επιχείρησε μάταια να μαζέψει στην συνέχεια η Ν.Δ) προκειμένου να δικαιολογήσει τις διατάξεις του νομοσχεδίου για τα ΑΕΙ που ψηφίζεται σήμερα στο κοινοβούλιο.

Αναπτύσσοντας ένα προκλητικό αφήγημα ο Άγγελος Συρίγος υποστήριξε πως «το χουντικό καθεστώς δεν έπεσε λόγω της εσωτερικής αντιστάσεως. Η Χούντα κατέρρευσε το ’74 υπό το βάρος των ανομημάτων της κυρίως υπό το βάρος της Κυπριακής τραγωδίας. Το γεγονός ότι στα θεμέλια της μεταπολιτεύσεως δεν υπήρχε ένα γεγονός ανατροπής είχε τεράστια αξιακή σημασία στην ποιότητα της μεταπολιτευτικής μας ζωής. Δεν υπήρξαν ογκώδεις συγκεντρώσεις διαδηλώσεις και πορείες επί Χούντας. Υπήρχαν μεμονωμένες ενέργειες κάποιων γενναίων Ελλήνων που αντιμετωπίζονταν με βάρβαρο τρόπο από την δικτατορία. Αυτό που δεν έγινε από τον ελληνικό λαό όταν υπήρχε η Χούντα έπρεπε να αναπληρωθεί μετά. Μετά το ’74 είχαμε τις πορείες μας, τα λάβαρά μας, αντάρτικα στις ταβέρνες και μετά πηγαίναμε σπίτι μας αφού είχαμε εκπληρώσει εκ του ασφαλούς το αντιστασιακό μας καθήκον».

Με βάση αυτά ο υφυπουργός Παιδείας δήλωσε ότι «δημιουργήθηκε λοιπόν μία μυθολογία που είχε και εξακολουθεί να έχει στο επίκεντρό της το Πολυτεχνείο. Γιατί το Πολυτεχνείο; Γιατί το Πολυτεχνείο υπήρξε το μοναδικό σοβαρό γεγονός μαζικής λαϊκής αντιστάσεως απέναντι στην Δικτατορία».

Συνέχισε λέγοντας ότι «εξαιτίας αυτού του λόγου το Πολυτεχνείο μετά το ‘74 προσέλαβε μυθικές διαστάσεις» προσθέτοντας στην συνέχεια πως «ο μύθος του Πολυτεχνείου όπως δημιουργήθηκε τα μεταπολτευτικά χρόνια αντανακλά πλήρως στο ελληνικό πανεπιστήμιο» μιλώντας στην συνέχεια για «πολιτική του λειτουργία ως μύθου στα μεταπολιτευτικά χρόνια». Σημείωσε ότι σε αυτά οφείλεται η μεταγενέστερη συμπεριφορά της πανεπιστημιακής κοινότητας μιλώντας για «απαγόρευση εισόδου ακόμη και της πυροσβεστικής επειδή είναι κρατική δύναμη» η «για ψύλλου πήδημα διαδηλώσεις».

Η αναφορά του Άγγελου Συρίγου προκάλεσε την έντονη αντίδραση των βουλευτών της αντιπολίτευσης. Χαρακτηριστικά ο Νίκος Βούτσης μίλησε για «ουσιαστική προσπάθεια αναθεώρησης του δημοκρατικού κεκτημένου της μεταπολίτευσης» ενώ ακολούθησαν σειρά επικριτικών τοποθετήσεων.

Νεαροί που βρίσκονταν στο Πολυτεχνείο δεν επέτρεψαν σε επιτροπή της Βουλής να καταθέσει στεφάνι. Η ένταση επικράτησε λίγο πριν από τις 09:00 το πρωί, όταν στο σημείο βρέθηκαν οι βουλευτές της Νέας Δημοκρατίας, Χαράλαμπος Αθανασίου και Χάρης Θεοχάρης.
Η αντιπροσωπεία της Βουλής βρέθηκε στο Πολυτεχνείο περίπου στις 08:30 για να καταθέσει στεφάνι. Όμως φοιτητές που βρίσκονταν στο χώρο τους απαγόρευσαν να περάσουν και άρχισαν να φωνάζουν συνθήματα, όπως “έξω η Χούντα από την Ελλάδα”. Χαράλαμπος Αθανασίου και Χάρης Θεοχάρης άφησαν το στεφάνι έξω από την πύλη αλλά μόλις αποχώρησαν, οι νεαροί που βρίσκονταν εκεί το πέταξαν σύμφωνα με το OPEN. 

«Κανένα κόμμα, κανένας πολιτικός σχεδιασμός δεν οργάνωσε την εξέγερση του Πολυτεχνείου. Η ατομική ευθύνη που χαρακτηρίζει τις δημοκρατίες στα κράτη δικαίου, είναι αυτή που διήγειρε τη συλλογικότητα και ένωσε τις φωνές όλων. Συνεπώς, όποιοι προσπαθούν να οικειοποιηθούν τους αγώνες του ελληνικού λαού, προσβάλουν την ιστορία. Τα παιδιά αυτά, όταν εμείς κάναμε τον αγώνα αυτό, ήταν αγέννητα ή ήταν στις κούνιες. Η μέρα είναι ιερή και πρέπει να τους το συγχωρήσουμε. Ζήτω το Πολυτεχνείο», δήλωσε ο Χαράλαμπος Αθανασίου μετά το “μπλόκο” στην πύλη του Πολυτεχνείου. 

Νωρίτερα, όταν τους… έκλεισαν την πόρτα, προσπάθησε να μιλήσει με τους νεαρούς που απαγόρευσαν την είσοδο αλλά δεν τους έπεισε να τους αφήσουν να μπουν για να καταθέσουν στεφάνι. 

Κορυφώνονται οι εορτασμοί για την 48η επέτειο της εξέγερσης του Πολυτεχνείου με την καθιερωμένη αντιιμπεριαλιστική πορεία προς την αμερικανική πρεσβεία, το μεσημέρι της Τετάρτης, στην οποία καλούν φοιτητικοί σύλλογοι, κόμματα της Αριστεράς, συνδικάτα, συλλογικότητες του αντιεξουσιαστικού χώρου κ.ά.

Από τη Δευτέρα το πρωί πλήθος κόσμου, γονείς με τα παιδιά τους, ηλικιωμένοι, νέοι και νέες, φοιτήτριες και φοιτητές, εργαζόμενοι προσέρχονται στον ιστορικό χώρο του Πολυτεχνείου είτε για να αφήσουν ένα λουλούδι στη μνήμη των πεσόντων και για όσα συμβολίζει ο αγώνας του Πολυτεχνείου, είτε για να παρακολουθήσουν και να συμμετάσχουν στις πολύμορφες δράσεις που γίνονται κατά τη διάρκεια των τριήμερων εορτασμών μνήμης.

Οι προσυγκεντρώσεις

Φοιτητικοί σύλλογοι της Αθήνας και το Μέτωπο Αγώνα Σπουδαστών (ΜΑΣ) καλούν στην πορεία στις 4.30 μ.μ. στα Προπύλαια. Στην ίδια προσυγκέντρωση καλούν επίσης το ΠΑΜΕ και εργατικά σωματεία.

Οι υπόλοιποι φοιτητικοί σύλλογοι της Αθήνας καλούν σε προσυγκέντρωση στις πύλες του ΕΜΠ στη 1 το μεσημέρι.

Σε συγκέντρωση στην πλατεία Κλαυθμώνος καλεί η ΑΔΕΔΥ στις 4.30, στις 3.30 το ΜέΡΑ25 και η Νεολαία του, στις 2.30 μ.μ. η Οργάνωση Κομμουνιστών Διεθνιστών Ελλάδας (ΟΚΔΕ), η Οργάνωση Μαχητικού Αντιφασισμού και η ΚΕΕΡΦΑ. Στο ίδιο σημείο καλεί στις 3 μ.μ. η ΑΝΤΑΡΣΥΑ και στις 2 μ.μ. η Αντιεξουσιαστική Κίνηση Αθήνας.

Προσυγκέντρωση στις 4 στη συμβολή των Σταδίου και Αιόλου (Χαυτεία) ανακοίνωσε ο ΣΥΡΙΖΑ-Π.Σ. Α’ Αθήνας, ενώ το ΚΚΕ(μ-λ) καλεί στις 3.30 μ.μ. στη Σταδίου στο ύψος της Χρήστου Λαδά.

Λόγω των εκδηλώσεων για την επέτειο της εξέγερσης του Πολυτεχνείου θα υπάρχουν και τροποποιήσεις στα δρομολόγια των μέσων μαζικής μεταφοράς, ενώ σε ισχύ βρίσκονται και κυκλοφοριακές ρυθμίσεις.

Σύμφωνα με τη ΣΤΑΣΥ, και με εντολή της Ελληνικής Αστυνομίας, ο σταθμός του μετρό «Μέγαρο Μουσικής» θα κλείσει από τις 15:00 και οι σταθμοί «Σύνταγμα» και «Ευαγγελισμός» από τις 16:30. Οι συρμοί θα διέρχονται από τους σταθμούς αυτούς χωρίς να πραγματοποιούν στάσεις.

Τροποποιήσεις θα υπάρξουν και σε δρομολόγια των γραμμών λεωφορείων και τρόλεϊ σε οδούς περιμετρικά του Πολυτεχνείου και στο κέντρο της πόλης, σύμφωνα με τις υποδείξεις της ΕΛΑΣ.

Αλλαγές θα υπάρξουν και στο ωράριο λειτουργίας μουσείων. Σύμφωνα με την ανακοίνωση του ΥΠΠΟΑ τα εποπτευόμενα μουσεία θα λειτουργήσουν ως εξής:

• Εθνικό Αρχαιολογικό Μουσείο: 8:30-13:00
• Επιγραφικό Μουσείο: 8:30-13:00
• Νομισματικό Μουσείο: 8:30-13:00
• Βυζαντινό και Χριστιανικό Μουσείο: 8:30-13:00
• Μουσείο Λοβέρδου: 8:30-13:00
• Αρχαιολογικός Χώρος Λυκείου: 8:00-13:00».

1973 – 2021. Σαράντα οκτώ χρόνια συμπληρώνονται φέτος από την εξέγερση του Πολυτεχνείου. Από τότε που το αγωνιστικό φοιτητικό κίνημα κορύφωσε την αντίσταση του λαού μας απέναντι στο φασιστικό καθεστώς της δικτατορίας των Συνταγματαρχών, ενώνοντας την κοινωνία κάτω από το σύνθημα με την παλλαϊκή απήχηση:
«ΨΩΜΙ ΠΑΙΔΕΙΑ ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ»
Η μεγαλειώδης εξέγερση του 1973, παρ’ ότι τελείωσε με την αιματηρή εισβολή του τανκ στο Πολυτεχνείο, σήμανε και την αρχή του τέλους της αμερικανοκίνητης χούντας, που ολοκλήρωσε το καταστροφικό της έργο με την προδοσία στην Κύπρο.
Αν και κάποιοι από τους μετέχοντες στην εξέγερση του Πολυτεχνείου στην συνέχεια, όχι μόνο δεν τίμησαν αλλά πρόδωσαν τα ιδανικά για τα οποία αγωνίστηκαν, οι μέρες εκείνες του Νοεμβρίου του ’73 ανέδειξαν τον διαχρονικό αγώνα του ελληνικού λαού για Κοινωνική Απελευθέρωση, Λαϊκή Κυριαρχία, Εθνική Ανεξαρτησία και την δίψα για την εγκαθίδρυση της πραγματικής Δημοκρατίας στον τόπο μας.
Όμως, από την εποχή των μνημονίων και των δανειακών δεσμεύσεων, μια νέα και συνεχής χούντα χωρίς τανκς, με κοινοβουλευτικό μανδύα αυτή τη φορά, που υπηρετείται πιστά απ’ όλες τις διαδοχικές μνημονιακές κυβερνήσεις, έχει αποδεχτεί πλήρως το καθεστώς αποικίας και δουλοπαροικίας του χρέους που μας έχει επιβληθεί από τους υπερεθνικούς οργανισμούς και το τραπεζικό καρτέλ. Η εργασία μετατράπηκε σε πολυτέλεια, ο μισθός σε επίδομα, τ’ ασημικά της χώρας ξεπουλιούνται επί πινακίου φακής. Η φτωχοποίηση, η ανεργία, η χρεοκρατία και η απελπισία προ της επιβίωσης, είναι τα βασικά δεδομένα που χαρακτηρίζουν την συντριπτική κοινωνική πλειοψηφία.
Με την τωρινή κυβέρνηση, η κατάσταση αυτή βαθαίνει. Στο όνομα της Πανδημίας, η συνταγματική έννομη τάξη καταλύεται έτι περαιτέρω, ο αυταρχισμός των μέτρων εξαπολύεται κατά ριπάς, τα θεμελιώδη ατομικά δικαιώματα καταλύονται και η λυσσώδης προσπάθεια κοινωνικού διχασμού μέσω ενός φασιστικού υγειονομικού απαρτχάιντ, αποτελεί την κορωνίδα άσκησης πολιτικής του «επιτελικού κράτους». Κάθε αντίθετη φωνή φιμώνεται, η λογοκρισία κυριαρχεί, οι Θεσμοί του Κράτους ισοπεδώνονται και τα εκατομμύρια ευρώ στα ΜΜΕ εξαγοράζουν συνειδήσεις και χαλκεύουν τις ειδήσεις.
Αγία Παρασκευή 16/11/2021

Σήμερα, μετά από 47 χρόνια «μεταπολίτευσης», βρισκόμαστε όλοι σε χειρότερη θέση. Η Δημοκρατία τίθεται ξανά στο εκτελεστικό απόσπασμα και τα παλλαϊκά αιτήματα των αγωνιστών του Πολυτεχνείου αναβιώνουν πιο επίκαιρα παρά ποτέ. Ίσως στο «Ψωμί Παιδεία Ελευθερία», πρέπει σήμερα να προστεθεί και η Υγεία, διεκδικώντας πλέον ισότιμα την θέση της στο διαχρονικό σύνθημα του Πολυτεχνείου.
Η ΠΟΣΠΕΡΤ, διαπιστώνοντας τις ιστορικές αναλογίες, βρίσκεται για άλλη μια φορά στην πρώτη γραμμή της μάχης. Όπως βρέθηκε και στις 13 Ιουνίου 2013, όταν η κυβέρνηση Σαμαρά μας ξαναθύμισε πως η χούντα δεν τελείωσε το ’73! Όπως και σήμερα η κυβέρνηση Μητσοτάκη βάλθηκε να ξεπεράσει τον τελευταίο προκάτοχο της παράταξής του.
Δεν υποκύψαμε τότε, δεν θα υποκύψουμε ποτέ, όσο η κοινωνική απελευθέρωση, η λαϊκή κυριαρχία και η εθνική ανεξαρτησία δεν επιστρέψουν θριαμβευτές στην χώρα που αποφασίσαμε να ζήσουμε εμείς και τα παιδιά μας. Με προκοπή! Με τα συνταγματικά κατοχυρωμένα δικαιώματα στην εργασία, την ευημερία, την αξία του ανθρώπου αλλά και τους κόπους και αγώνες ολόκληρου του λαού για ελευθερία και δημοκρατία, επιτέλους δικαιωμένα.
Η ΠΟΣΠΕΡΤ καλεί όλους τους εργαζόμενους συναδέλφους, να συμμετέχουν στους εορτασμούς για το Πολυτεχνείο και και στην πορεία την Τετάρτη στις 17 Νοεμβρίου 2021.