ΑΝΤOΝ ΤΣΕΧΩΦ | Ο ΓΛΑΡΟΣ

3ος Κύκλος Παραστάσεων

 

Θέατρο Άττις-Νέος Χώρος
(Λεωνίδου 12, Μεταξουργείο)

 

Μετάφραση: Δαυίδ Μαλτέζε

Σκηνοθεσία: Σάββας Στρούμπος

 

Παίζουν οι ηθοποιοί (με σειρά εμφάνισης):
Άννα Μαρκά – Μπονισέλ, Γιάννης Σανιδάς, Ελπινίκη Μαραπίδη,
Ρόζυ Μονάκη, Σάββας Στρούμπος

 

Βραβείο Καλύτερης Παράστασης 2022-2023

& Βραβείο Νέας Ηθοποιού στην Άννα Μαρκά Μπονισέλ

Από την Ένωση Κριτικών Θεάτρου και Παραστατικών Τεχνών

 

Έναρξη Παραστάσεων:
Πέμπτη 21 Νοεμβρίου στις 21.00

Ημέρες & Ώρες:
Πέμπτη, Παρασκευή, Σάββατο στις 21.00
& Κυριακή στις 20.00

 

Ηλεκτρονική προπώληση:
https://www.ticketservices.gr/event/theatro-attis-anton-tsexof-o-glaros-2024-25/

 

Η Ομάδα Σημείο Μηδέν παρουσιάζει για 3^η χρονιά την παράσταση «Ο Γλάρος» του Άντον Τσέχωφ σε σκηνοθεσία και διασκευή Σάββα Στρούμπου.

Η παράσταση που παρουσιάστηκε αρχικά τον Μάιο του 2023 και επανήλθε τη χειμερινή καλλιτεχνική περίοδο 2023-2024 απέσπασε τα θερμά σχόλια κοινού και κριτικών και επιστρέφει στο «Θέατρο Άττις – Νέος Χώρος» από τις 21 Νοεμβρίου.

Τη νέα μετάφραση του έργου από τα ρωσικά, η οποία δημιουργήθηκε για τις ανάγκες της παράστασης, υπογράφει ο Δαυίδ Μαλτέζε.
Το βιβλίο κυκλοφορεί από τις Εκδόσεις «Νεφέλη».

Αξίζει να σημειωθεί πως «Ο Γλάρος» της Ομάδας Σημείο Μηδέν τιμήθηκε από την Ένωση Κριτικών Θεάτρου και Παραστατικών Τεχνών με τα βραβεία Καλύτερης Παράστασης για την καλλιτεχνική περίοδο 2022-2023 και Νέας Ηθοποιού στην Άννα Μαρκά Μπονισέλ καθώς και πως η παράσταση παρουσιάστηκε τον Απρίλιο του 2024 στο Εθνικό Θέατρο Βουδαπέστης στο πλαίσιο του 11ου Madách International Theatre Meeting (MITEM). 

Σκηνοθετικό σημείωμα

“Ο Γλάρος” είναι αινιγματικό έργο ανοιχτής δομής. Οι δημιουργοί χρειάζεται να αναλάβουν το ρίσκο της κατάβασης στις πιο σκοτεινές περιοχές του υλικού, τότε μονάχα μένουν έκθαμβοι από τον πλούτο, τις πολλαπλές διαστάσεις και τη συνθετότητα του έργου του Τσέχωφ. Και πάλι, όμως, η κατάβαση στον πυρήνα του υλικού δεν είναι αρκετή. Το έργο χρειάζεται να “διαβαστεί” με τέτοιον τρόπο που να επιτρέπει ταυτόχρονα το ρίζωμα στον πυρήνα και την αποκάλυψη όλων των εγκάρσιων διαδρομών του κειμένου. Στον Γλάρο ο Τσέχωφ προσκαλεί τους δημιουργούς να συμπορευθούν μαζί του στις κειμενικές ατραπούς και σε όλη τη δαιδαλώδη περιπέτεια εξόρυξης των πολύτιμων μετάλλων του υλικού. Δεν μπορείς παρά να ακούσεις και να ανταποκριθείς θετικά σε αυτό το κάλεσμα.

Τα έργα του Τσέχωφ είναι έργα μετάβασης. Γράφονται σε καιρούς που ένας ολόκληρος κόσμος είναι έτοιμος να καταρρεύσει και ένας νέος κόσμος αρχίζει να δείχνει τις πρώτες σπίθες της γέννησης του. Και πάλι, όμως, οριστική λύτρωση δεν επέρχεται. Τα δαιδαλώδη ερωτήματα για την ανθρώπινη κατάσταση παραμένουν πεισματικά ανοιχτά. Στον Τσέχωφ βλέπουμε τη σύγκρουση ύπαρξης και ιστορίας. Η σύγκρουση αυτή απορυθμίζει τις συμπεριφορές, διαστρέφει την επιθυμία, αποσυντονίζει τα συναισθήματα και τις σκέψεις των προσώπων. Το ερώτημα “Ποιος είμαι; Τι είμαι;”, που απευθύνει ο Τρέμπλιεφ στον εαυτό του ως ψίθυρο, ακούγεται εκκωφαντικά και αφορά όλους μας.

Ποιος είναι ο άνθρωπος σε καιρούς μεταβατικούς, όπου τίποτα δεν μπορεί να συνεχίσει όπως ήταν, τίποτα δεν μπορεί να μείνει στάσιμο και τίποτα δεν μπορεί να προχωρήσει χωρίς το άλμα προς έναν ουτοπικό ορίζοντα υπεράσπισης του ανθρώπινου μέσα στον άνθρωπο;

Σάββας Στρούμπος

 

Συντελεστές παράστασης:

Μετάφραση: Δαυίδ Μαλτέζε

Σκηνοθεσία - Διασκευή: Σάββας Στρούμπος

Σκηνικά - κοστούμια: Κατερίνα Παπαγεωργίου

Φωτισμοί: Κώστας Μπεθάνης

Ηχοτοπίο: Λεωνίδας Μαριδάκης

Δραματολόγος: Μαρία Σικιτάνο

Κατασκευή κοστουμιών: Ελένη Χασιώτη

Κατασκευή σκηνικού: Απόστολος Ζερδεβάς

Μακιγιάζ: Βιργινία Τσιχλάκη

Φωτογραφίες: Αντωνία Κάντα

Επικοινωνία: Μαριάννα Παπάκη, Νώντας Δουζίνας

 

Διανομή (με σειρά εμφάνισης):

Πιερρότος: Άννα Μαρκά – Μπονισέλ

Τρέμπλιεφ: Γιάννης Σανιδάς

Νίνα: Ελπινίκη Μαραπίδη

Αρκάντινα: Ρόζυ Μονάκη

Τριγκόριν: Σάββας Στρούμπος

 

Έγραψαν για την παράσταση:

«O ΓΛΑΡΟΣ, η βραβευμένη παράσταση από την Ένωση Κριτικών Θεάτρου και Παραστατικών Τεχνών, σε σκηνοθεσία Σάββα Στρούμπου, κυριολεκτικά έλαμψε στο φεστιβάλ MITEM στη Βουδαπέστη. Πέταξε ψηλά, πολύ ψηλά και μαζί της κι εμείς που την παρακολουθήσαμε. Σε μια αίθουσα κατάμεστη--αρκεί να πω ότι είχαν φέρει καρέκλες μέχρι και μαξιλαράκια για να βολέψουν τον κόσμο--η ομάδα Σημείο Μηδέν εισέπραξε στο τέλος ένα παρατεταμένο και ζεστό χειροκρότημα που το άξιζε πέρα ως πέρα. Παράσταση φρέσκια, τολμηρή, συμπαγής, με άποψη και πεντακάθαρα επιτελεστικά περιγράμματα, έκανε πράξη αυτό που ονειρεύεται να κάνει ο Τρέμπλιεφ του έργου: να δει το θέατρο με μια άλλη ματιά. Λιγότερο συμβατική και προβλέψιμη. […] Από τις καλύτερες προσεγγίσεις/αναγνώσεις του έργου». [Σάββας Πατσαλίδης, για την παρουσίαση της παράστασης στο 11th MITEM στο Εθνικό Θέατρο της Ουγγαρίας]

«Με βατήρα την εξαιρετική μετάφραση του Δαυίδ Μαλτέζε από τα ρωσικά, η διασκευή και η σκηνοθεσία του Σάββα Στρούμπου στο Θέατρο Άττις - Νέος Χώρος με την ομάδα Σημείο Μηδέν «εκτοξεύουν» τον «Γλάρο» σε ύψος. […] Η σκηνοθεσία «κεντάει» πάνω στη δυναμική της μεταμόρφωσης, δίνοντας νέα πνοή στο παλιό και άρωμα παλιού στο νέο». [Λέανδρος Πολενάκης, Η Αυγή]

«Όλο το έργο βασίζεται στην υποκριτική, στη φωνή, και βέβαια στο ενεργητικό σώμα, έτσι που μπορεί να ξεπεραστεί οποιαδήποτε δυσκολία και να αποδοθεί σε βάθος το κείμενο του Τσέχωφ. Γίνεται θα λέγαμε ανατομία στο λόγο του συγγραφέα. Η σκηνοθεσία του Σάββα Στρούμπου, η διδασκαλία και η ερμηνεία των ηθοποιών στην κυριολεξία συγκλονίζουν». [Μαρία Μαρή, In2life.gr]

«Η εξαιρετική δουλειά ενός ταλαντούχου συνόλου μάς ξετύλιξε μέσα σε περίπου 100 λεπτά ένα αινιγματικό έργο ανοιχτής δομής, τον συναισθηματικό κόσμο, το εκρηκτικό χιούμορ, την ιδιαίτερη μοναχικότητα αλλά πάνω απ’ όλα το εσωτερικό πάθος των χαρακτήρων που έπλασε ο Τσέχωφ» [Ειρήνη Αϊβαλιώτου, Catisart.gr]

«Ο Σάββας Στρούμπος δεν ασχολήθηκε τόσο με την ρεαλιστική αποτύπωση του έργου όσο με την εξερεύνηση από τους ηθοποιούς του των λεπταίσθητων αποχρώσεων του τσεχωφικού ψυχισμού των ηρώων καθώς και με τις μεταξύ τους αδιέξοδες σχέσεις που αποπνέουν βαθειά τραγικότητα, παρότι το έργο μας συστήνεται αρχικά ως κωμωδία». [Στεφανία Τσουπάκη, Quinta-Theater.gr]

«Συνολικά, ο Γλάρος της ομάδας Σημείο Μηδέν είναι μια ολοκληρωμένη αισθητική πρόταση σκηνικής ανάγνωσης του τσεχωφικού αριστουργήματος, με συμπαγή ταυτότητα και στοχευμένες ερμηνείες». [Αναστάσης Πινακουλάκης, Viewtag.gr]

«Ο θεατής «βομβαρδίζεται» και τα 100 λεπτά της παράστασης με συναισθήματα και φεύγει από το θέατρο νιώθοντας μια «ανησυχία», που μπορεί να τον οδηγήσει στην αμφισβήτηση. Να πάτε!» [Κατερίνα Φραγκοπούλου, ΠΡΙΝ]

«Ο Στρούμπος και η ομάδα του Σημείο Μηδέν παρουσίασαν την δική τους ερμηνεία τους στο έργο του Τσέχωφ "Ο Γλάρος". Αυτή είναι η πρώτη φορά που ο Έλληνας σκηνοθέτης καταπιάνεται με ένα έργο από τη ρεαλιστική παράδοση. Ωστόσο, η ερμηνεία του δεν είναι ρεαλιστική και λαμβάνει χώρα σε έναν έσχατο χρόνο, στον οποίο ένας παλιός κόσμος που πνίγει κάθε ελευθερία πεθαίνει αλλά ο νέος εξακολουθεί να είναι το ζητούμενο». [Sabine Fuchs, Junge Welt για την παρουσίαση της παράστασης στο 11th MITEM στο Εθνικό Θέατρο της Ουγγαρίας]

 

Με την υποστήριξη του Υπουργείου Πολιτισμού

 

Περισσότερες πληροφορίες για την Ομάδα Σημείο Μηδέν, τους συντελεστές και τις παραστάσεις που έχει παρουσιάσει, μπορείτε να βρείτε στο www.simeiomiden.gr  

 

Info:
Τοποθεσία: Θέατρο Άττις-Νέος Χώρος (Λεωνίδου 12, Μεταξουργείο)
Ημερομηνία: Πρεμιέρα: Πέμπτη 21 Νοεμβρίου στις 21.00. Ημέρες & Ώρες: Πέμπτη, Παρασκευή, Σάββατο στις 21.00 & Κυριακή στις 20.00
Διάρκεια: 100’
Πληροφορίες: Τηλ.: 210-3225207
Τιμές εισιτηρίων: 15ευρώ (κανονικό), 10ευρώ (μειωμένο: φοιτητές, άνεργοι ΟΑΕΔ, ΑμΕΑ, συνοδός ΑμΕΑ, άνω των 65, ΟΛΜΕ-ΔΟΕ, ομαδικές κρατήσεις άνω των 7 ατόμων)
Ηλεκτρονική προπώληση: https://www.ticketservices.gr/event/theatro-attis-anton-tsexof-o-glaros-2024-25/

ΑΝΤOΝ ΤΣΕΧΩΦ | Ο ΓΛΑΡΟΣ 

Βραβείο Καλύτερης Παράστασης 2022-2023 
& Βραβείο Νέας Ηθοποιού στην Άννα Μαρκά Μπονισέλ
Από την Ένωση Κριτικών Θεάτρου και Παραστατικών Τεχνών

Μετάφραση: Δαυίδ Μαλτέζε
Σκηνοθεσία: Σάββας Στρούμπος
Παίζουν οι ηθοποιοί (με σειρά εμφάνισης):
Άννα Μαρκά – Μπονισέλ, Γιάννης Σανιδάς, Ελπινίκη Μαραπίδη, 
Ρόζυ Μονάκη, Σάββας Στρούμπος

Νέος Κύκλος Παραστάσεων: Φθινόπωρο 2024 
Θέατρο Άττις-Νέος Χώρος

Το Φθινόπωρο του 2024 ο «Γλάρος» θα επιστρέψει για έναν ακόμα κύκλο παρουσίασης στο Θέατρο Άττις - Νέος Χώρος.

Για τις ανάγκες της παράστασης δημιουργήθηκε νέα μετάφραση του έργου από τα ρωσικά την οποία υπογράφει ο Δαυίδ Μαλτέζε. 
«Ο Γλάρος» της Ομάδας Σημείο Μηδέν τιμήθηκε από την Ένωση Κριτικών Θεάτρου και Παραστατικών Τεχνών με το Βραβείο Καλύτερης Παράστασης για την καλλιτεχνική περίοδο 2022-2023 καθώς και με το Βραβείο Νέας Ηθοποιού στην Άννα Μαρκά Μπονισέλ.

Σκηνοθετικό σημείωμα
“Ο Γλάρος” είναι αινιγματικό έργο ανοιχτής δομής. Οι δημιουργοί χρειάζεται να αναλάβουν το ρίσκο της κατάβασης στις πιο σκοτεινές περιοχές του υλικού, τότε μονάχα μένουν έκθαμβοι από τον πλούτο, τις πολλαπλές διαστάσεις και τη συνθετότητα του έργου του Τσέχωφ. Και πάλι, όμως, η κατάβαση στον πυρήνα του υλικού δεν είναι αρκετή. Το έργο χρειάζεται να “διαβαστεί” με τέτοιον τρόπο που να επιτρέπει ταυτόχρονα το ρίζωμα στον πυρήνα και την αποκάλυψη όλων των εγκάρσιων διαδρομών του κειμένου. Στον Γλάρο ο Τσέχωφ προσκαλεί τους δημιουργούς να συμπορευθούν μαζί του στις κειμενικές ατραπούς και σε όλη τη δαιδαλώδη περιπέτεια εξόρυξης των πολύτιμων μετάλλων του υλικού. Δεν μπορείς παρά να ακούσεις και να ανταποκριθείς θετικά σε αυτό το κάλεσμα. 

Τα έργα του Τσέχωφ είναι έργα μετάβασης. Γράφονται σε καιρούς που ένας ολόκληρος κόσμος είναι έτοιμος να καταρρεύσει και ένας νέος κόσμος αρχίζει να δείχνει τις πρώτες σπίθες της γέννησης του. Και πάλι, όμως, οριστική λύτρωση δεν επέρχεται. Τα δαιδαλώδη ερωτήματα για την ανθρώπινη κατάσταση παραμένουν πεισματικά ανοιχτά. Στον Τσέχωφ βλέπουμε τη σύγκρουση ύπαρξης και ιστορίας. Η σύγκρουση αυτή απορυθμίζει τις συμπεριφορές, διαστρέφει την επιθυμία, αποσυντονίζει τα συναισθήματα και τις σκέψεις των προσώπων. Το ερώτημα “Ποιος είμαι; Τι είμαι;”, που απευθύνει ο Τρέμπλιεφ στον εαυτό του ως ψίθυρο, ακούγεται εκκωφαντικά και αφορά όλους μας. 
Ποιος είναι ο άνθρωπος σε καιρούς μεταβατικούς, όπου τίποτα δεν μπορεί να συνεχίσει όπως ήταν, τίποτα δεν μπορεί να μείνει στάσιμο και τίποτα δεν μπορεί να προχωρήσει χωρίς το άλμα προς έναν ουτοπικό ορίζοντα υπεράσπισης του ανθρώπινου μέσα στον άνθρωπο;
Σάββας Στρούμπος

Συντελεστές παράστασης:
Μετάφραση: Δαυίδ Μαλτέζε
Σκηνοθεσία - Διασκευή: Σάββας Στρούμπος
Σκηνικά - κοστούμια: Κατερίνα Παπαγεωργίου
Φωτισμοί: Κώστας Μπεθάνης
Ηχοτοπίο: Λεωνίδας Μαριδάκης
Δραματολόγος: Μαρία Σικιτάνο
Κατασκευή κοστουμιών: Ελένη Χασιώτη
Κατασκευή σκηνικού: Απόστολος Ζερδεβάς
Μακιγιάζ: Βιργινία Τσιχλάκη
Φωτογραφίες: Αντωνία Κάντα
Επικοινωνία: Μαριάννα Παπάκη, Νώντας Δουζίνας

Διανομή (με σειρά εμφάνισης):
Πιερρότος: Άννα Μαρκά – Μπονισέλ
Τρέμπλιεφ: Γιάννης Σανιδάς
Νίνα: Ελπινίκη Μαραπίδη
Αρκάντινα: Ρόζυ Μονάκη
Τριγκόριν: Σάββας Στρούμπος

Έγραψαν για την παράσταση:
«Με βατήρα την εξαιρετική μετάφραση του Δαυίδ Μαλτέζε από τα ρωσικά, η διασκευή και η σκηνοθεσία του Σάββα Στρούμπου στο Θέατρο Άττις - Νέος Χώρος με την ομάδα Σημείο Μηδέν «εκτοξεύουν» τον «Γλάρο» σε ύψος. Ο διασκευαστής και σκηνοθέτης συμπυκνώνει το έργο στους τέσσερις βασικούς ρόλους (Τρέμμπλιεφ, Νίνα, Αρκάντινα, Τριγκόριν) για να δώσει ανάγλυφα τα δύο ανθρώπινα τρίγωνα που τείνουν να γίνουν ένα τετράγωνο. Τα υπόλοιπα πρόσωπα εντάσσονται στον διευρυμένο ρόλο της Μάσα, τον οποίο η σκηνοθεσία αποδίδει ως κλόουν-τρελό πιερότο ενός έργου σαιξπηρικού, χτίζοντας μία γέφυρα που ενώνει τις δύο κρίσιμες για τον Πολιτισμό μεταβατικές εποχές. Η σκηνοθεσία «κεντάει» πάνω στη δυναμική της μεταμόρφωσης, δίνοντας νέα πνοή στο παλιό και άρωμα παλιού στο νέο». [Λέανδρος Πολενάκης, Η Αυγή]

«Αξίζει να παρακολουθήσει κανείς το «Γλάρο» τους ως κάτι απολύτως και εξόχως αναπάντεχο: όσες φορές κι αν έχετε δει το έργο, αυτή σίγουρα δεν θα μοιάζει με καμία άλλη» [Γιώργος Βουδικλάρης, Artivist.gr]

«Στον γνωστό λιτό χώρο του θεάτρου Άττις συντελείται μία μυσταγωγία. Πέντε ηθοποιοί λειτουργούν σαν τεντωμένες χορδές από το πρώτο μέχρι το τελευταίο λεπτό. Όλο το πλαίσιο (φωτισμοί, σκηνικά, κουστούμια, μακιγιάζ) βοηθά όπως πρέπει στην ανάδειξη έξοχων ερμηνειών, που πραγματικά δεν μπορούμε να φανταστούμε τις ωδίνες που τις γέννησαν». [Κατερίνα Φραγκουλοπούλου, Πριν]

«Η παράσταση του “Γλάρου” που σκηνοθέτησε ο Σάββας Στρούμπος ανιχνεύει τη διάψευση των ονείρων, τη ματαίωση της επιθυμίας, την αγωνία της διατήρησης της προσωπικής ταυτότητας, αναζητώντας, ίσως, διεξόδους δημιουργικής αντίστασης μέσα από την ίδια την πράξη του θεάτρου. Η εξαιρετική δουλειά ενός ταλαντούχου συνόλου μάς ξετύλιξε μέσα σε περίπου 100 λεπτά  ένα αινιγματικό έργο ανοιχτής δομής, τον συναισθηματικό κόσμο, το εκρηκτικό χιούμορ, την ιδιαίτερη μοναχικότητα αλλά πάνω απ’ όλα το εσωτερικό πάθος των χαρακτήρων που έπλασε ο Τσέχωφ». [Ειρήνη Αϊβαλιώτου, Catisart.gr]

«Ο Σάββας Στρούμπος δεν ασχολήθηκε τόσο με την ρεαλιστική αποτύπωση του έργου όσο με την εξερεύνηση από τους ηθοποιούς του των λεπταίσθητων αποχρώσεων του τσεχωφικού ψυχισμού των ηρώων καθώς και με τις μεταξύ τους αδιέξοδες σχέσεις που αποπνέουν βαθειά τραγικότητα, παρότι το έργο μας συστήνεται αρχικά ως κωμωδία. Οι πέντε χαρακτήρες του έργου, διαρκώς επί σκηνής, αποκαλύπτουν μέσα απ΄την εξαιρετική φωνητική και την κινησιολογική δουλειά τους, όλα τα χαρακτηριστικά και τα συναισθήματα που κουβαλούν και που θα εντείνονται ως την τελική κατάληξη». [Στεφανία Τσουπάκη, Quinta-theater.gr]

«Συνολικά, ο Γλάρος της ομάδας Σημείο Μηδέν είναι μια ολοκληρωμένη αισθητική πρόταση σκηνικής ανάγνωσης του τσεχωφικού αριστουργήματος, με συμπαγή ταυτότητα και στοχευμένες ερμηνείες» [Αναστάσης Πινακουλάκης, Viewtag.gr]

Με την υποστήριξη του Υπουργείου Πολιτισμού
 

H παράσταση πραγματοποιείται υπό την αιγίδα του Ινστιτούτου Πούσκιν
 
Περισσότερες πληροφορίες για την Ομάδα Σημείο Μηδέν, τους συντελεστές και τις παραστάσεις που έχει παρουσιάσει, μπορείτε να βρείτε στο  www.simeiomiden.gr 

 

ΑΝΤOΝ ΤΣΕΧΩΦ | Ο ΓΛΑΡΟΣ 

Βραβείο Καλύτερης Παράστασης 2022-2023 
& Βραβείο Νέας Ηθοποιού στην Άννα Μαρκά Μπονισέλ
Από την Ένωση Κριτικών Θεάτρου και Παραστατικών Τεχνών

Θέατρο Άττις-Νέος Χώρος 
(Λεωνίδου 12, Μεταξουργείο)

Μετάφραση: Δαυίδ Μαλτέζε
Σκηνοθεσία: Σάββας Στρούμπος
Παίζουν οι ηθοποιοί (με σειρά εμφάνισης):
Άννα Μαρκά – Μπονισέλ, Γιάννης Σανιδάς, Ελπινίκη Μαραπίδη, 
Ρόζυ Μονάκη, Σάββας Στρούμπος

Τελευταίες Παραστάσεις έως 28 Μαρτίου
Παρασκευή – Σάββατο, στις 21.00 & Κυριακή στις 20.00 
Επιπλέον Ημερομηνίες:
Τρίτη 26 Μαρτίου, Τετάρτη 27 Μαρτίου 
και Πέμπτη 28 Μαρτίου 
στις 21.00

Με την προσθήκη τριών νέων ημερομηνιών, στις 26, 27 και 28 Μαρτίου, ολοκληρώνεται στο θέατρο «Άττις-Νέος Χώρος» ο δεύτερος χρόνος των παραστάσεων για τον Γλάρο του Άντον Τσέχωφ από την Ομάδα Σημείο Μηδέν σε σκηνοθεσία και διασκευή Σάββα Στρούμπου.
Μετά την ολοκλήρωση των παραστάσεων στην Αθήνα, ο Γλάρος της Ομάδας Σημείο Μηδέν θα ταξιδέψει στην Ουγγαρία και συγκεκριμένα στo Εθνικό Θέατρο της Βουδαπέστης όπου θα παρουσιαστεί στις 9 Απριλίου στο πλαίσιο του 11ου Madách International Theatre Meeting (MITEM). 

Για τις ανάγκες της παράστασης δημιουργήθηκε νέα μετάφραση του έργου από τα ρωσικά την οποία υπογράφει ο Δαυίδ Μαλτέζε. 
«Ο Γλάρος» της Ομάδας Σημείο Μηδέν τιμήθηκε από την Ένωση Κριτικών Θεάτρου και Παραστατικών Τεχνών με το Βραβείο Καλύτερης Παράστασης για την καλλιτεχνική περίοδο 2022-2023 καθώς και με το Βραβείο Νέας Ηθοποιού στην Άννα Μαρκά Μπονισέλ.

Σκηνοθετικό σημείωμα
“Ο Γλάρος” είναι αινιγματικό έργο ανοιχτής δομής. Οι δημιουργοί χρειάζεται να αναλάβουν το ρίσκο της κατάβασης στις πιο σκοτεινές περιοχές του υλικού, τότε μονάχα μένουν έκθαμβοι από τον πλούτο, τις πολλαπλές διαστάσεις και τη συνθετότητα του έργου του Τσέχωφ. Και πάλι, όμως, η κατάβαση στον πυρήνα του υλικού δεν είναι αρκετή. Το έργο χρειάζεται να “διαβαστεί” με τέτοιον τρόπο που να επιτρέπει ταυτόχρονα το ρίζωμα στον πυρήνα και την αποκάλυψη όλων των εγκάρσιων διαδρομών του κειμένου. Στον Γλάρο ο Τσέχωφ προσκαλεί τους δημιουργούς να συμπορευθούν μαζί του στις κειμενικές ατραπούς και σε όλη τη δαιδαλώδη περιπέτεια εξόρυξης των πολύτιμων μετάλλων του υλικού. Δεν μπορείς παρά να ακούσεις και να ανταποκριθείς θετικά σε αυτό το κάλεσμα. 

Τα έργα του Τσέχωφ είναι έργα μετάβασης. Γράφονται σε καιρούς που ένας ολόκληρος κόσμος είναι έτοιμος να καταρρεύσει και ένας νέος κόσμος αρχίζει να δείχνει τις πρώτες σπίθες της γέννησης του. Και πάλι, όμως, οριστική λύτρωση δεν επέρχεται. Τα δαιδαλώδη ερωτήματα για την ανθρώπινη κατάσταση παραμένουν πεισματικά ανοιχτά. Στον Τσέχωφ βλέπουμε τη σύγκρουση ύπαρξης και ιστορίας. Η σύγκρουση αυτή απορυθμίζει τις συμπεριφορές, διαστρέφει την επιθυμία, αποσυντονίζει τα συναισθήματα και τις σκέψεις των προσώπων. Το ερώτημα “Ποιος είμαι; Τι είμαι;”, που απευθύνει ο Τρέμπλιεφ στον εαυτό του ως ψίθυρο, ακούγεται εκκωφαντικά και αφορά όλους μας. 
Ποιος είναι ο άνθρωπος σε καιρούς μεταβατικούς, όπου τίποτα δεν μπορεί να συνεχίσει όπως ήταν, τίποτα δεν μπορεί να μείνει στάσιμο και τίποτα δεν μπορεί να προχωρήσει χωρίς το άλμα προς έναν ουτοπικό ορίζοντα υπεράσπισης του ανθρώπινου μέσα στον άνθρωπο;
Σάββας Στρούμπος

Συντελεστές παράστασης:
Μετάφραση: Δαυίδ Μαλτέζε
Σκηνοθεσία - Διασκευή: Σάββας Στρούμπος
Σκηνικά - κοστούμια: Κατερίνα Παπαγεωργίου
Φωτισμοί: Κώστας Μπεθάνης
Ηχοτοπίο: Λεωνίδας Μαριδάκης
Δραματολόγος: Μαρία Σικιτάνο
Κατασκευή κοστουμιών: Ελένη Χασιώτη
Κατασκευή σκηνικού: Απόστολος Ζερδεβάς
Μακιγιάζ: Βιργινία Τσιχλάκη
Φωτογραφίες: Αντωνία Κάντα
Επικοινωνία: Μαριάννα Παπάκη, Νώντας Δουζίνας

Διανομή (με σειρά εμφάνισης):
Πιερρότος: Άννα Μαρκά – Μπονισέλ
Τρέμπλιεφ: Γιάννης Σανιδάς
Νίνα: Ελπινίκη Μαραπίδη
Αρκάντινα: Ρόζυ Μονάκη
Τριγκόριν: Σάββας Στρούμπος

Έγραψαν για την παράσταση:
«Με βατήρα την εξαιρετική μετάφραση του Δαυίδ Μαλτέζε από τα ρωσικά, η διασκευή και η σκηνοθεσία του Σάββα Στρούμπου στο Θέατρο Άττις - Νέος Χώρος με την ομάδα Σημείο Μηδέν «εκτοξεύουν» τον «Γλάρο» σε ύψος. Ο διασκευαστής και σκηνοθέτης συμπυκνώνει το έργο στους τέσσερις βασικούς ρόλους (Τρέμμπλιεφ, Νίνα, Αρκάντινα, Τριγκόριν) για να δώσει ανάγλυφα τα δύο ανθρώπινα τρίγωνα που τείνουν να γίνουν ένα τετράγωνο. Τα υπόλοιπα πρόσωπα εντάσσονται στον διευρυμένο ρόλο της Μάσα, τον οποίο η σκηνοθεσία αποδίδει ως κλόουν-τρελό πιερότο ενός έργου σαιξπηρικού, χτίζοντας μία γέφυρα που ενώνει τις δύο κρίσιμες για τον Πολιτισμό μεταβατικές εποχές. Η σκηνοθεσία «κεντάει» πάνω στη δυναμική της μεταμόρφωσης, δίνοντας νέα πνοή στο παλιό και άρωμα παλιού στο νέο». [Λέανδρος Πολενάκης, Η Αυγή]

«Αξίζει να παρακολουθήσει κανείς το «Γλάρο» τους ως κάτι απολύτως και εξόχως αναπάντεχο: όσες φορές κι αν έχετε δει το έργο, αυτή σίγουρα δεν θα μοιάζει με καμία άλλη» [Γιώργος Βουδικλάρης, Artivist.gr]
«Στον γνωστό λιτό χώρο του θεάτρου Άττις συντελείται μία μυσταγωγία. Πέντε ηθοποιοί λειτουργούν σαν τεντωμένες χορδές από το πρώτο μέχρι το τελευταίο λεπτό. Όλο το πλαίσιο (φωτισμοί, σκηνικά, κουστούμια, μακιγιάζ) βοηθά όπως πρέπει στην ανάδειξη έξοχων ερμηνειών, που πραγματικά δεν μπορούμε να φανταστούμε τις ωδίνες που τις γέννησαν». [Κατερίνα Φραγκουλοπούλου, Πριν]

«Η παράσταση του “Γλάρου” που σκηνοθέτησε ο Σάββας Στρούμπος ανιχνεύει τη διάψευση των ονείρων, τη ματαίωση της επιθυμίας, την αγωνία της διατήρησης της προσωπικής ταυτότητας, αναζητώντας, ίσως, διεξόδους δημιουργικής αντίστασης μέσα από την ίδια την πράξη του θεάτρου. Η εξαιρετική δουλειά ενός ταλαντούχου συνόλου μάς ξετύλιξε μέσα σε περίπου 100 λεπτά  ένα αινιγματικό έργο ανοιχτής δομής, τον συναισθηματικό κόσμο, το εκρηκτικό χιούμορ, την ιδιαίτερη μοναχικότητα αλλά πάνω απ’ όλα το εσωτερικό πάθος των χαρακτήρων που έπλασε ο Τσέχωφ». [Ειρήνη Αϊβαλιώτου, Catisart.gr]

«Ο Σάββας Στρούμπος δεν ασχολήθηκε τόσο με την ρεαλιστική αποτύπωση του έργου όσο με την εξερεύνηση από τους ηθοποιούς του των λεπταίσθητων αποχρώσεων του τσεχωφικού ψυχισμού των ηρώων καθώς και με τις μεταξύ τους αδιέξοδες σχέσεις που αποπνέουν βαθειά τραγικότητα, παρότι το έργο μας συστήνεται αρχικά ως κωμωδία. Οι πέντε χαρακτήρες του έργου, διαρκώς επί σκηνής, αποκαλύπτουν μέσα απ΄την εξαιρετική φωνητική και την κινησιολογική δουλειά τους, όλα τα χαρακτηριστικά και τα συναισθήματα που κουβαλούν και που θα εντείνονται ως την τελική κατάληξη». [Στεφανία Τσουπάκη, Quinta-theater.gr]

«Συνολικά, ο Γλάρος της ομάδας Σημείο Μηδέν είναι μια ολοκληρωμένη αισθητική πρόταση σκηνικής ανάγνωσης του τσεχωφικού αριστουργήματος, με συμπαγή ταυτότητα και στοχευμένες ερμηνείες» [Αναστάσης Πινακουλάκης, Viewtag.gr]

Με την υποστήριξη του Υπουργείου Πολιτισμού
 

H παράσταση πραγματοποιείται υπό την αιγίδα του Ινστιτούτου Πούσκιν
 
Περισσότερες πληροφορίες για την Ομάδα Σημείο Μηδέν, τους συντελεστές και τις παραστάσεις που έχει παρουσιάσει, μπορείτε να βρείτε στο  www.simeiomiden.gr 

Info:
Τοποθεσία: Θέατρο Άττις-Νέος Χώρος (Λεωνίδου 12, Μεταξουργείο)
Ημέρες και ώρες παράστασης: Παρασκευή, Σάββατο, στις 21.00 και  Κυριακή στις 20.00. Και: Έξτρα παραστάσεις: Τρίτη 26, Τετάρτη 27 και Πέμπτη 28 Μαρτίου, στις 21:00. Διάρκεια: 100’ 
Πληροφορίες: Τηλ.: 210-3225207
Τιμές εισιτηρίων: 15ευρώ (κανονικό), 10ευρώ (μειωμένο: φοιτητές, άνεργοι ΟΑΕΔ, ΑμΕΑ, συνοδός ΑμΕΑ, άνω των 65, ΟΛΜΕ-ΔΟΕ, ομαδικές κρατήσεις άνω των 7 ατόμων)
Ηλεκτρονική Προπώληση: https://www.ticketservices.gr/event/anton-tsexof-o-glaros-theatro-attis/  

ΑΝΤOΝ ΤΣΕΧΩΦ | Ο ΓΛΑΡΟΣ 

Βραβείο Καλύτερης Παράστασης 2022-2023 
& Βραβείο Νέας Ηθοποιού στην Άννα Μαρκά Μπονισέλ
Από την Ένωση Κριτικών Θεάτρου και Παραστατικών Τεχνών

Θέατρο Άττις-Νέος Χώρος 
(Λεωνίδου 12, Μεταξουργείο)

Μετάφραση: Δαυίδ Μαλτέζε
Σκηνοθεσία: Σάββας Στρούμπος
Παίζουν οι ηθοποιοί (με σειρά εμφάνισης):
Άννα Μαρκά – Μπονισέλ, Γιάννης Σανιδάς, Ελπινίκη Μαραπίδη, 
Ρόζυ Μονάκη, Σάββας Στρούμπος

Τελευταίες Παραστάσεις 
Παρασκευή – Σάββατο, στις 21.00 & Κυριακή στις 20.00 (έως 24/03)
Επιπλέον Ημερομηνίες:
Τρίτη 26 Μαρτίου, Τετάρτη 27 Μαρτίου και Πέμπτη 28 Μαρτίου 
στις 21.00
Με την προσθήκη τριών νέων ημερομηνιών, στις 26, 27 και 28 Μαρτίου, ολοκληρώνεται στο θέατρο «Άττις-Νέος Χώρος» ο δεύτερος χρόνος των παραστάσεων για τον Γλάρο του Άντον Τσέχωφ από την Ομάδα Σημείο Μηδέν σε σκηνοθεσία και διασκευή Σάββα Στρούμπου.
Για τις ανάγκες της παράστασης δημιουργήθηκε νέα μετάφραση του έργου από τα ρωσικά την οποία υπογράφει ο Δαυίδ Μαλτέζε. 

«Ο Γλάρος» της Ομάδας Σημείο Μηδέν τιμήθηκε από την Ένωση Κριτικών Θεάτρου και Παραστατικών Τεχνών με το Βραβείο Καλύτερης Παράστασης για την καλλιτεχνική περίοδο 2022-2023 καθώς και με το Βραβείο Νέας Ηθοποιού στην Άννα Μαρκά Μπονισέλ.

Σκηνοθετικό σημείωμα
“Ο Γλάρος” είναι αινιγματικό έργο ανοιχτής δομής. Οι δημιουργοί χρειάζεται να αναλάβουν το ρίσκο της κατάβασης στις πιο σκοτεινές περιοχές του υλικού, τότε μονάχα μένουν έκθαμβοι από τον πλούτο, τις πολλαπλές διαστάσεις και τη συνθετότητα του έργου του Τσέχωφ. Και πάλι, όμως, η κατάβαση στον πυρήνα του υλικού δεν είναι αρκετή. Το έργο χρειάζεται να “διαβαστεί” με τέτοιον τρόπο που να επιτρέπει ταυτόχρονα το ρίζωμα στον πυρήνα και την αποκάλυψη όλων των εγκάρσιων διαδρομών του κειμένου. Στον Γλάρο ο Τσέχωφ προσκαλεί τους δημιουργούς να συμπορευθούν μαζί του στις κειμενικές ατραπούς και σε όλη τη δαιδαλώδη περιπέτεια εξόρυξης των πολύτιμων μετάλλων του υλικού. Δεν μπορείς παρά να ακούσεις και να ανταποκριθείς θετικά σε αυτό το κάλεσμα. 

Τα έργα του Τσέχωφ είναι έργα μετάβασης. Γράφονται σε καιρούς που ένας ολόκληρος κόσμος είναι έτοιμος να καταρρεύσει και ένας νέος κόσμος αρχίζει να δείχνει τις πρώτες σπίθες της γέννησης του. Και πάλι, όμως, οριστική λύτρωση δεν επέρχεται. Τα δαιδαλώδη ερωτήματα για την ανθρώπινη κατάσταση παραμένουν πεισματικά ανοιχτά. Στον Τσέχωφ βλέπουμε τη σύγκρουση ύπαρξης και ιστορίας. Η σύγκρουση αυτή απορυθμίζει τις συμπεριφορές, διαστρέφει την επιθυμία, αποσυντονίζει τα συναισθήματα και τις σκέψεις των προσώπων. Το ερώτημα “Ποιος είμαι; Τι είμαι;”, που απευθύνει ο Τρέμπλιεφ στον εαυτό του ως ψίθυρο, ακούγεται εκκωφαντικά και αφορά όλους μας. 

Ποιος είναι ο άνθρωπος σε καιρούς μεταβατικούς, όπου τίποτα δεν μπορεί να συνεχίσει όπως ήταν, τίποτα δεν μπορεί να μείνει στάσιμο και τίποτα δεν μπορεί να προχωρήσει χωρίς το άλμα προς έναν ουτοπικό ορίζοντα υπεράσπισης του ανθρώπινου μέσα στον άνθρωπο;
Σάββας Στρούμπος

Συντελεστές παράστασης:
Μετάφραση: Δαυίδ Μαλτέζε
Σκηνοθεσία - Διασκευή: Σάββας Στρούμπος
Σκηνικά - κοστούμια: Κατερίνα Παπαγεωργίου
Φωτισμοί: Κώστας Μπεθάνης
Ηχοτοπίο: Λεωνίδας Μαριδάκης
Δραματολόγος: Μαρία Σικιτάνο
Κατασκευή κοστουμιών: Ελένη Χασιώτη
Κατασκευή σκηνικού: Απόστολος Ζερδεβάς
Μακιγιάζ: Βιργινία Τσιχλάκη
Φωτογραφίες: Αντωνία Κάντα
Επικοινωνία: Μαριάννα Παπάκη, Νώντας Δουζίνας

Διανομή (με σειρά εμφάνισης):
Πιερρότος: Άννα Μαρκά – Μπονισέλ
Τρέμπλιεφ: Γιάννης Σανιδάς
Νίνα: Ελπινίκη Μαραπίδη
Αρκάντινα: Ρόζυ Μονάκη
Τριγκόριν: Σάββας Στρούμπος

Με την υποστήριξη του Υπουργείου Πολιτισμού
 

H παράσταση πραγματοποιείται υπό την αιγίδα του Ινστιτούτου Πούσκιν
 
Περισσότερες πληροφορίες για την Ομάδα Σημείο Μηδέν, τους συντελεστές και τις παραστάσεις που έχει παρουσιάσει, μπορείτε να βρείτε στο  www.simeiomiden.gr 

 

Info:
Τοποθεσία: Θέατρο Άττις-Νέος Χώρος (Λεωνίδου 12, Μεταξουργείο)
Ημέρες και ώρες παράστασης: Παρασκευή, Σάββατο, στις 21.00 και  Κυριακή στις 20.00. Έως 24/03/24. Και: Έξτρα παραστάσεις: Τρίτη 26, Τετάρτη 27 και Πέμπτη 28 Μαρτίου, στις 21:00. Διάρκεια: 100’ 
Πληροφορίες: Τηλ.: 210-3225207
Τιμές εισιτηρίων: 15ευρώ (κανονικό), 10ευρώ (μειωμένο: φοιτητές, άνεργοι ΟΑΕΔ, ΑμΕΑ, συνοδός ΑμΕΑ, άνω των 65, ΟΛΜΕ-ΔΟΕ, ομαδικές κρατήσεις άνω των 7 ατόμων)
Ηλεκτρονική Προπώληση: https://www.ticketservices.gr/event/anton-tsexof-o-glaros-theatro-attis/  
 

Τις Κυριακές 3, 10 και 17 Απριλίου μετά το τέλος της παράστασης, θα ακολουθήσει συζήτηση του σκηνοθέτη Σάββα Στρούμπου με το κοινό

Η παράσταση του έργου του Φραντς Κάφκα «Αναφορά για μια Ακαδημία», που παρουσιάζεται από την Ομάδα Σημείο Μηδέν σε σκηνοθεσία Σάββα Στρούμπου, συνεχίζεται με επιτυχία στο Θέατρο Άττις-Νέος Χώρος, κάθε Παρασκευή-Σάββατο στις 21.00 και κάθε Κυριακή στις 20.00, έως 17 Απριλίου 2022 (Κυριακή των Βαΐων).

 

Λίγα λόγια για το έργο

Ο κεντρικός ήρωας του διηγήματος του Φραντς Κάφκα «Αναφορά σε μια Ακαδημία» είναι ο πίθηκος Rotpeter. Μια ομάδα κυνηγών της εταιρείας Χάγκενμπεκ τον πυροβόλησε σε μια ζούγκλα της Χρυσής Ακτής, καθώς πήγαινε με την αγέλη του να πιούν νερό. Δέχτηκε δύο σφαίρες με αποτέλεσμα τον ευνουχισμό του. Κατόπιν, τον αιχμαλώτισαν, τον μετέφεραν στο πλοίο τους και τον έκλεισαν σε ένα κλουβί. Αυτός, σε κατάσταση σοκ, έχοντας χάσει τη μνήμη της ως τώρα ζωής του, πάσχισε να διαφύγει. Τότε άρχισε να παρατηρεί αυτούς που ήταν γύρω του, τους εξαθλιωμένους και από-ανθρωποιημένους σκλάβους/ναύτες της εταιρείας Χάγκενμπεκ και προσπάθησε να τους μιμηθεί. Οι άνθρωποι με τη σειρά τους, παίζοντας με το άγριο ζώο, άρχισαν να το βασανίζουν. Οι ναύτες έχοντας αποδεχθεί την καταπίεση που υφίστανται αυτοί οι ίδιοι, με χαρακτηριστική άνεση την ασκούσαν με τη σειρά τους σε ένα ήδη τραυματισμένο και ανήμπορο άγριο ζώο. Όταν το καράβι έφτασε στο Αμβούργο ο Rotpeter μπορούσε να διαλέξει ανάμεσα στο ζωολογικό κήπο και το βαριετέ (μουσικό θέατρο). Διάλεξε το βαριετέ. Ολοκλήρωσε την εκπαίδευσή του στην ανθρώπινη συμπεριφορά και πλέον παρουσιάζει ως περφόρμανς την ίδια τη διαδικασία του βίαιου εξανθρωπισμού του.

Σκηνοθετικό Σημείωμα:

Η Αχερουσία Λίμνη του Σώματος και η Διονυσιακή Κρύπτη*

“ὡυτὸς δὲ Ἀίδης καὶ Διόνυσος, ὅτεῳ μαίνονται καὶ ληναΐζουσιν”

Ηράκλειτος

Στο σώμα μας υπάρχει μία κρύπτη. Βρίσκεται στον “κάτω κόσμο” του σώματος. Εκεί είναι ο Διόνυσος. Περιμένει τη λύτρωσή του. Μπροστά στην Αχερουσία Λίμνη, στην γκρίζα ζώνη της εσωτερικής εξορίας του. Αυτή είναι η περιοχή όπου γράφει ο Φραντς Κάφκα. Η Αχερουσία Λίμνη του σώματος, σε μία Νέκυϊα χωρίς τέλος. Ο πίθηκος - άνθρωπος – ηθοποιός στην “Αναφορά” αφηγείται τη διαδικασία αυτής της εσωτερικής εξορίας. Το μουσικό του θέατρο επίσης. Ο άνθρωπος που ήταν πίθηκος γίνεται ηθοποιός για να μπορεί να εκφράζει το τραύμα του, για να μην πάψει ποτέ να μιλάει γι’ αυτό. Η θεατρική και μουσικότροπη έκφραση του τραύματος αποτελεί μια πρόσκαιρη λύτρωση. Το χιούμορ του είναι πάντα πένθιμο και αυτοσαρκαστικό γιατί γεννιέται από το τραύμα. Ένα υφέρπον ρεύμα τραγικότητας διαπερνά την Αναφορά του, χωρίς ποτέ να χάνεται η λάμψη της μουσικότητας και της θεατρικότητας.

Να κατέβουμε μαζί με τον Κάφκα ως την Αχερουσία Λίμνη του σώματος. Να αφηγηθούμε μαζί του την ιστορία του βίαιου εξανθρωπισμού της ζωικής ενέργειας του κάθε ανθρώπου, κατά βάση του ίδιου μας του εαυτού. Να κοιτάξουμε κατάματα την κρύπτη όπου βρίσκεται αποδιωγμένος ο Διόνυσος μέσα μας. Να τολμήσουμε να ανοίξουμε αυτή την πόρτα. Ας αναρωτηθούμε γιατί γίναμε ηθοποιοί κι εμείς οι ίδιοι. Ποιό τραύμα αφηγούμαστε; Ποια αγωνία είναι αυτή που εκφράζουμε; Η ψυχοσωματική αυτή διαδικασία μπορεί να μας οδηγήσει ως την εξέγερση του σώματος, κατάσταση κατά την οποία το σώμα παράγει την ίδια του την ελευθερία.

Σάββας Στρούμπος

*Η έννοια της κρύπτης αναπτύσσεται διεξοδικά από την Κατερίνα Μάτσα στο βιβλίο της “Το Αδύνατο Πένθος και η Κρύπτη”, Άγρα 2012

Συντελεστές παράστασης:

Μετάφραση: Ιωάννα Μεϊτάνη

Σκηνοθεσία: Σάββας Στρούμπος

Σκηνική εγκατάσταση: Σπύρος Μπέτσης

Φωτισμοί: Κώστας Μπεθάνης

Κοστούμια: Σάββας Στρούμπος, Ρόζυ Μονάκη

Ηχητικό τοπίο: Λεωνίδας Μαριδάκης

Φωτογραφίες: Αντωνία Κάντα

Επικοινωνία παράστασης: Μαριάννα Παπάκη, Νώντας Δουζίνας

ΗΘΟΠΟΙΟΙ:

Έλλη Ιγγλίζ, Έβελυν Ασουάντ, Ρόζυ Μονάκη, Άννα Μαρκά – Μπονισέλ, Μπάμπης Αλεφάντης,  Γιάννης Γιαραμαζίδης, Ντίνος Παπαγεωργίου

Έγραψαν, έως τώρα, για την παράσταση:

«Μια συλλογική δουλειά από την Ομάδα "Σημείο Μηδέν", εξαιρετικά δουλεμένη, χωρίς μίμηση εξωτερικών σημείων, με επτά ισάξιους εξαίρετους ηθοποιούς - περφόμερς να υλοποιούν άριστα, με αυτοθυσία και μόχθο, το όραμα της σκηνοθεσίας: να γειώσει τον Διόνυσο - Κάφκα σε ένα σημείο μηδέν και σε ένα σήμερα - αιέν. Στο θαυμαστό ηχητικό τοπίο του Λεωνίδα Μαριδάκη, τη λιτή σκηνική εγκατάσταση του Σπύρου Μπέτση, τα ανάλογα κοστούμια του σκηνοθέτη και της Ρόζυς Μονάκη, τους σκιοφωτισμούς του Κώστα Μπεθάνη και τη θαυμαστή μετάφραση της Ιωάννας Μεϊντάνη. Οι ηθοποιοί - περφόρμερς της ομάδας εκτελούν άθλο υγιούς σωματικότητας: Μπάμπης Αλεφάντης, Έβελυν Ασουάντ, Γιάννης Γιαραμαζίδης, Έλλη Ιγγλίζ, Ρόζυ Μονάκη, Άννα Μαρκά-Μπονισέλ, Ντίνος Παπαγεωργίου» [Λέανδρος Πολενάκης | Η Αυγή]

«Είναι η ανάσα και το γέλιο οι νοηµατικοί και εκφραστικοί άξονες που έρχονται να προστεθούν στη σωµατικότητα και την αυτοκυριαρχία της λυρικής και πολύ παιδευµένης (µε όλες τις σηµασίες) σκηνικής φόρµας της Οµάδας Σηµείο Μηδέν. [...] Ο Σάββας Στρούµπος ρίχνει έναν επιπλέον προβολέα στο βασικό διαπίστευµα του διηγήµατος, τη σχέση εξέλιξης και ελευθερίας, και στον δυσεπίλυτο στοχασµό αν η πρώτη προωθεί ή υποσκάπτει τη δεύτερη, µέσα από µια θεατρικοπολιτική πράξη – όπως άλλωστε είναι όλο το σκηνοθετικό του έργο». [Κώστας Ζήσης| Documento]

«[...] Όλοι οι ηθοποιοί Έλλη Ιγγλίζ, Έβελυν Ασουάντ, Ρόζυ Μονάκη, Άννα Μαρκά – Μπονισέλ, Μπάμπης Αλεφάντης, Γιάννης Γιαραμαζίδης, Ντίνος Παπαγεωργίου περνούν από τη θέση του Rotpeter, με εκπληκτικές ερμηνείες, με τους κατάλληλους ήχους, το βλέμμα και την κίνηση εκφέροντας την υπέροχη μετάφραση της Ιωάννας Μεϊτάνη. Όλα συντονισμένα με τον γνωστό πια τρόπο από τον Σάββα Στρούμπο. Οδηγεί τους ηθοποιούς του σε έναν μαγευτικό διονυσιασμό που συνεπαίρνει τους θεατές και τους προβληματίζει εκ των έσω». [Μαρία Μαρή | Theatromania.gr]

«Ο Σάββας Στρούμπος ακολουθεί εδώ και χρόνια μια συνεπή πορεία στις αναζητήσεις του, τόσο σε ό,τι αφορά τους πολιτικούς και φιλοσοφικούς προβληματισμούς, όσο και σε θέματα αισθητικών επιλογών. Στις μέχρι τώρα δουλειές του βλέπουμε να συνυπάρχουν ισόποσα η ανάγκη της έρευνας  των υπαρξιακών προβλημάτων του σύγχρονου ανθρώπου από τη μια και η διερεύνηση του σύγχρονου πολιτικού τοπίου από την άλλη. Πάντοτε στις παραστάσεις που σκηνοθετεί στέκεται στοχαστικά και απέναντι στην ίδια του την τέχνη, πώς μπορεί το θέατρο να ανοίξει τις συνειδήσεις στον κόσμο, να γίνει όργανο συνειδητοποιήσεων και ανατροπών. Στην Αναφορά η έρευνα για τον ρόλο του ηθοποιού παίρνει κυριολεκτικές διαστάσεις.  Η ευκαιρία που του δίνει η μίμηση των ανθρώπινων συμπεριφορών από τον Κόκκινο Πέτρο τον προκαλεί να δείξει πώς σκέφτεται τον  ρόλο του ηθοποιού: ο ηθοποιός αφηγείται το τραύμα, κρατά ζωντανή τη μνήμη με το γενεσιουργό γεγονός, ανοίγει παράθυρα ελευθερίας, απελευθερώνει τη φαντασία, προκαλεί τον θεατή». [Μαρώ Τριανταφύλλου |Περιοδικό Άνθρωπος]

«Ο Σάββας Στρούμπος κατορθώνει έναν σκηνοθετικό άθλο ανεβάζοντας στο θέατρο «Άττις» ως «μουσικό θέατρο του τραύματος» τη μετα-αποικιακή «Αναφορά για μιαν Ακαδημία» του Φραντς Κάφκα, στη μετάφραση της Ιωάννας Μεϊτάνη. […] Μέσα σε σκηνικό με μικρά μαύρα κεφάλια του Σπύρου Μπέτση (που παραπέμπουν σε ρωμαϊκά ομοιώματα λατρείας των προγόνων ως εφέστιων θεών), επτά ταλαντούχοι νέοι ηθοποιοί του «Σημείου Μηδέν» εκπαιδευμένοι στη μέθοδο Τερζόπουλου (οι Έλλη Ιγγλίζ, Έβελυν Ασουάντ, Ρόζυ Μονάκη, Άννα Μαρκά-Μπονισέλ, Μπάμπης Αλεφάντης, Γιάννης Γιαραμαζίδης και Ντίνος Παπαγεωργίου) μεταμορφώνονται δεξιοτεχνικά σε κολεκτίβα, σε επτάψυχο καφκικό ανθρωποειδές που θρηνεί και σατιρίζει τη συμμόρφωση του ανθρώπου προς τον ορθολογισμό της δυτικής κουλτούρας». [Νίκος Ξένιος | Bookpress.gr]

«Κάθε ένας από τους ερμηνευτές προσθέτει μια ψηφίδα στο αμάλγαμα του Rotpeter, συνδημιουργοί αυτού του «θαύματος» του βαριετέ, που συρρέουν οι άνθρωποι για να θαυμάσουν. Τρομακτικοί και συνάμα γοητευτικοί, κινούνται μέσα στην λιτή και υπαινικτική μιας εποχής ενστίκτου και τελετουργίας σκηνική εγκατάσταση του Σπύρου Μπέτση, ένα πλήθος από μικροσκοπικά αγαλματίδια,που σταδιακά παρασύρουν σε μια κινητική – συναισθηματική έξαρση. Οι φωτισμοί του Κώστα Μπεθάνη ακολουθούν την λογική του βαριετέ, αυτό το φως που λούζει τον πρωταγωνιστή, αλλά παράλληλα δημιουργεί το πλαίσιο του «κλουβιού» περιχαρακώνοντας το «κιγκλίδωμα» ενός σόου αγριότητας. Το ηχητικό τοπίο του Λεωνίδα Μαρινάκη, συλλειτουργεί στην υποβολή του θεατή δίνοντας τον χώρο στην ερμηνεία, αλλά γεμίζοντας με μια αίσθηση δυσοίωνη την ατμόσφαιρα». [Νάγια Παπαπάνου | Boemradio.gr]

«Οι ηθοποιοί ενσαρκώνουν τον τραγικό ήρωα του Κάφκα και διηγούνται τον βίαιο εξανθρωπισμό τους, μέσω μίας περφόρμανς βαριετέ, έχοντας πάντοτε ως γνώμονα τη Διονυσιακή βακχεία. Η κινησιολογία τους περιλαμβάνει πόζες του βαριετέ θεάτρου, συνοδευόμενη από ένα έντονο παγωμένο χαμόγελο, ώστε να αποτυπωθεί με ακρίβεια η βιτρίνα που πασχίζει να διατηρήσει ο Rotpeter. Ωστόσο αυτή η βιτρίνα θρυμματίζεται ανά στιγμές μπροστά στα μάτια των θεατών, όπου το σώμα αυτονομείται από τον νου και αναζητά τη γείωση, το βαθύ κάθισμα, την πιθηκίσια συμπεριφορά. Παρόμοια λειτουργία έχει και η φωνή των ηθοποιών, που αμφιταλαντεύεται ανάμεσα στην τέλεια άρθρωση και το ζωώδες μούγκρισμα». [Νίκη Φραγκέλλη | Youthvoice.gr]

Περισσότερες πληροφορίες για την Ομάδα Σημείο Μηδέν, τους συντελεστές και τις παραστάσεις που έχει παρουσιάσει, μπορείτε να βρείτε στο  www.simeiomiden.gr

Δείτε το trailer:
https://www.youtube.com/watch?v=YVWQZGvHvfo

Info:

Τοποθεσία: Θέατρο Άττις-Νέος Χώρος (Λεωνίδου 12, Μεταξουργείο)
Ημερομηνία: Κάθε Παρασκευή – Σάββατο στις 21.00 και κάθε Κυριακή στις 20.00. Έως και την Κυριακή 17 Απριλίου 2022.
*Τις Κυριακές 3, 10 και 17 Απριλίου μετά το τέλος της παράστασης, θα ακολουθήσει συζήτηση του σκηνοθέτη Σάββα Στρούμπου με το κοινό

Διάρκεια παράστασης: 70’

Πληροφορίες: Τηλ.: 210-3225207
Τιμές εισιτηρίων: 15ευρώ (κανονικό), 10ευρώ (μειωμένο: φοιτητές, άνεργοι ΟΑΕΔ, ΑμΕΑ, συνοδός ΑμΕΑ, άνω των 65, ΟΛΜΕ-ΔΟΕ, ομαδικές κρατήσεις άνω των 7 ατόμων)
Προπώληση:

TICKET SERVICES

- τηλεφωνικά: 2107234567

- εκδοτήριο: Πανεπιστημίου 39
- online: www.ticketservices.gr

https://www.ticketservices.gr/event/frants-kafka-anafora-gia-mia-akadimia-theatro-attis/

 

 

Οι παραστάσεις συνεχίζονται

Θέατρο Άττις-Νέος Χώρος (Λεωνίδου 12, Μεταξουργείο)

Παρασκευή – Σάββατο στις 21.00 και Κυριακή στις 20.00
(εκτός από 27/2)

*Στις 26/2, μετά την παράσταση θα ακολουθήσει συζήτηση του κοινού με τον σκηνοθέτη Σάββα Στρούμπο
[Τα εισιτήρια για το Σάββατο 26/2 έχουν εξαντληθεί]

Μετάφραση: Ιωάννα Μεϊτάνη

Σκηνοθεσία: Σάββας Στρούμπος

Παίζουν οι ηθοποιοί:
Έλλη Ιγγλίζ, Έβελυν Ασουάντ, Ρόζυ Μονάκη, Άννα Μαρκά – Μπονισέλ, Μπάμπης Αλεφάντης,  Γιάννης Γιαραμαζίδης, Ντίνος Παπαγεωργίου

Η παράσταση του έργου του Φραντς Κάφκα «Αναφορά για μια Ακαδημία», που παρουσιάζεται από την Ομάδα Σημείο Μηδέν σε σκηνοθεσία Σάββα Στρούμπου, συνεχίζεται με επιτυχία στο Θέατρο Άττις-Νέος Χώρος.

Λίγα λόγια για το έργο

Ο κεντρικός ήρωας του διηγήματος του Φραντς Κάφκα «Αναφορά σε μια Ακαδημία» είναι ο πίθηκος Rotpeter. Μια ομάδα κυνηγών της εταιρείας Χάγκενμπεκ τον πυροβόλησε σε μια ζούγκλα της Χρυσής Ακτής, καθώς πήγαινε με την αγέλη του να πιούν νερό. Δέχτηκε δύο σφαίρες με αποτέλεσμα τον ευνουχισμό του. Κατόπιν, τον αιχμαλώτισαν, τον μετέφεραν στο πλοίο τους και τον έκλεισαν σε ένα κλουβί. Αυτός, σε κατάσταση σοκ, έχοντας χάσει τη μνήμη της ως τώρα ζωής του, πάσχισε να διαφύγει. Τότε άρχισε να παρατηρεί αυτούς που ήταν γύρω του, τους εξαθλιωμένους και από-ανθρωποιημένους σκλάβους/ναύτες της εταιρείας Χάγκενμπεκ και προσπάθησε να τους μιμηθεί. Οι άνθρωποι με τη σειρά τους, παίζοντας με το άγριο ζώο, άρχισαν να το βασανίζουν. Οι ναύτες έχοντας αποδεχθεί την καταπίεση που υφίστανται αυτοί οι ίδιοι, με χαρακτηριστική άνεση την ασκούσαν με τη σειρά τους σε ένα ήδη τραυματισμένο και ανήμπορο άγριο ζώο. Όταν το καράβι έφτασε στο Αμβούργο ο Rotpeter μπορούσε να διαλέξει ανάμεσα στο ζωολογικό κήπο και το βαριετέ (μουσικό θέατρο). Διάλεξε το βαριετέ. Ολοκλήρωσε την εκπαίδευσή του στην ανθρώπινη συμπεριφορά και πλέον παρουσιάζει ως περφόρμανς την ίδια τη διαδικασία του βίαιου εξανθρωπισμού του.

Σκηνοθετικό Σημείωμα:

Η Αχερουσία Λίμνη του Σώματος και η Διονυσιακή Κρύπτη*

“ὡυτὸς δὲ Ἀίδης καὶ Διόνυσος, ὅτεῳ μαίνονται καὶ ληναΐζουσιν”

Ηράκλειτος

Στο σώμα μας υπάρχει μία κρύπτη. Βρίσκεται στον “κάτω κόσμο” του σώματος. Εκεί είναι ο Διόνυσος. Περιμένει τη λύτρωσή του. Μπροστά στην Αχερουσία Λίμνη, στην γκρίζα ζώνη της εσωτερικής εξορίας του. Αυτή είναι η περιοχή όπου γράφει ο Φραντς Κάφκα. Η Αχερουσία Λίμνη του σώματος, σε μία Νέκυϊα χωρίς τέλος. Ο πίθηκος - άνθρωπος – ηθοποιός στην “Αναφορά” αφηγείται τη διαδικασία αυτής της εσωτερικής εξορίας. Το μουσικό του θέατρο επίσης. Ο άνθρωπος που ήταν πίθηκος γίνεται ηθοποιός για να μπορεί να εκφράζει το τραύμα του, για να μην πάψει ποτέ να μιλάει γι’ αυτό. Η θεατρική και μουσικότροπη έκφραση του τραύματος αποτελεί μια πρόσκαιρη λύτρωση. Το χιούμορ του είναι πάντα πένθιμο και αυτοσαρκαστικό γιατί γεννιέται από το τραύμα. Ένα υφέρπον ρεύμα τραγικότητας διαπερνά την Αναφορά του, χωρίς ποτέ να χάνεται η λάμψη της μουσικότητας και της θεατρικότητας.

Να κατέβουμε μαζί με τον Κάφκα ως την Αχερουσία Λίμνη του σώματος. Να αφηγηθούμε μαζί του την ιστορία του βίαιου εξανθρωπισμού της ζωικής ενέργειας του κάθε ανθρώπου, κατά βάση του ίδιου μας του εαυτού. Να κοιτάξουμε κατάματα την κρύπτη όπου βρίσκεται αποδιωγμένος ο Διόνυσος μέσα μας. Να τολμήσουμε να ανοίξουμε αυτή την πόρτα. Ας αναρωτηθούμε γιατί γίναμε ηθοποιοί κι εμείς οι ίδιοι. Ποιό τραύμα αφηγούμαστε; Ποια αγωνία είναι αυτή που εκφράζουμε; Η ψυχοσωματική αυτή διαδικασία μπορεί να μας οδηγήσει ως την εξέγερση του σώματος, κατάσταση κατά την οποία το σώμα παράγει την ίδια του την ελευθερία.

Σάββας Στρούμπος

*Η έννοια της κρύπτης αναπτύσσεται διεξοδικά από την Κατερίνα Μάτσα στο βιβλίο της “Το Αδύνατο Πένθος και η Κρύπτη”, Άγρα 2012

Συντελεστές παράστασης:

Μετάφραση: Ιωάννα Μεϊτάνη

Σκηνοθεσία: Σάββας Στρούμπος

Σκηνική εγκατάσταση: Σπύρος Μπέτσης

Φωτισμοί: Κώστας Μπεθάνης

Κοστούμια: Σάββας Στρούμπος, Ρόζυ Μονάκη

Ηχητικό τοπίο: Λεωνίδας Μαριδάκης

Φωτογραφίες: Αντωνία Κάντα

Επικοινωνία παράστασης: Μαριάννα Παπάκη, Νώντας Δουζίνας

ΗΘΟΠΟΙΟΙ:

Έλλη Ιγγλίζ, Έβελυν Ασουάντ, Ρόζυ Μονάκη, Άννα Μαρκά – Μπονισέλ, Μπάμπης Αλεφάντης,  Γιάννης Γιαραμαζίδης, Ντίνος Παπαγεωργίου

Έγραψαν, έως τώρα, για την παράσταση:

«Μια συλλογική δουλειά από την Ομάδα "Σημείο Μηδέν", εξαιρετικά δουλεμένη, χωρίς μίμηση εξωτερικών σημείων, με επτά ισάξιους εξαίρετους ηθοποιούς - περφόμερς να υλοποιούν άριστα, με αυτοθυσία και μόχθο, το όραμα της σκηνοθεσίας: να γειώσει τον Διόνυσο - Κάφκα σε ένα σημείο μηδέν και σε ένα σήμερα - αιέν. Στο θαυμαστό ηχητικό τοπίο του Λεωνίδα Μαριδάκη, τη λιτή σκηνική εγκατάσταση του Σπύρου Μπέτση, τα ανάλογα κοστούμια του σκηνοθέτη και της Ρόζυς Μονάκη, τους σκιοφωτισμούς του Κώστα Μπεθάνη και τη θαυμαστή μετάφραση της Ιωάννας Μεϊντάνη. Οι ηθοποιοί - περφόρμερς της ομάδας εκτελούν άθλο υγιούς σωματικότητας: Μπάμπης Αλεφάντης, Έβελυν Ασουάντ, Γιάννης Γιαραμαζίδης, Έλλη Ιγγλίζ, Ρόζυ Μονάκη, Άννα Μαρκά-Μπονισέλ, Ντίνος Παπαγεωργίου» [Λέανδρος Πολενάκης | Η Αυγή]

«Είναι η ανάσα και το γέλιο οι νοηµατικοί και εκφραστικοί άξονες που έρχονται να προστεθούν στη σωµατικότητα και την αυτοκυριαρχία της λυρικής και πολύ παιδευµένης (µε όλες τις σηµασίες) σκηνικής φόρµας της Οµάδας Σηµείο Μηδέν. [...] Ο Σάββας Στρούµπος ρίχνει έναν επιπλέον προβολέα στο βασικό διαπίστευµα του διηγήµατος, τη σχέση εξέλιξης και ελευθερίας, και στον δυσεπίλυτο στοχασµό αν η πρώτη προωθεί ή υποσκάπτει τη δεύτερη, µέσα από µια θεατρικοπολιτική πράξη – όπως άλλωστε είναι όλο το σκηνοθετικό του έργο». [Κώστας Ζήσης| Documento]

«[...] Όλοι οι ηθοποιοί Έλλη Ιγγλίζ, Έβελυν Ασουάντ, Ρόζυ Μονάκη, Άννα Μαρκά – Μπονισέλ, Μπάμπης Αλεφάντης, Γιάννης Γιαραμαζίδης, Ντίνος Παπαγεωργίου περνούν από τη θέση του Rotpeter, με εκπληκτικές ερμηνείες, με τους κατάλληλους ήχους, το βλέμμα και την κίνηση εκφέροντας την υπέροχη μετάφραση της Ιωάννας Μεϊτάνη. Όλα συντονισμένα με τον γνωστό πια τρόπο από τον Σάββα Στρούμπο. Οδηγεί τους ηθοποιούς του σε έναν μαγευτικό διονυσιασμό που συνεπαίρνει τους θεατές και τους προβληματίζει εκ των έσω». [Μαρία Μαρή | Theatromania.gr]

«Ο Σάββας Στρούμπος κατορθώνει έναν σκηνοθετικό άθλο ανεβάζοντας στο θέατρο «Άττις» ως «μουσικό θέατρο του τραύματος» τη μετα-αποικιακή «Αναφορά για μιαν Ακαδημία» του Φραντς Κάφκα, στη μετάφραση της Ιωάννας Μεϊτάνη. […] Μέσα σε σκηνικό με μικρά μαύρα κεφάλια του Σπύρου Μπέτση (που παραπέμπουν σε ρωμαϊκά ομοιώματα λατρείας των προγόνων ως εφέστιων θεών), επτά ταλαντούχοι νέοι ηθοποιοί του «Σημείου Μηδέν» εκπαιδευμένοι στη μέθοδο Τερζόπουλου (οι Έλλη Ιγγλίζ, Έβελυν Ασουάντ, Ρόζυ Μονάκη, Άννα Μαρκά-Μπονισέλ, Μπάμπης Αλεφάντης, Γιάννης Γιαραμαζίδης και Ντίνος Παπαγεωργίου) μεταμορφώνονται δεξιοτεχνικά σε κολεκτίβα, σε επτάψυχο καφκικό ανθρωποειδές που θρηνεί και σατιρίζει τη συμμόρφωση του ανθρώπου προς τον ορθολογισμό της δυτικής κουλτούρας». [Νίκος Ξένιος | Bookpress.gr]

«Κάθε ένας από τους ερμηνευτές προσθέτει μια ψηφίδα στο αμάλγαμα του Rotpeter, συνδημιουργοί αυτού του «θαύματος» του βαριετέ, που συρρέουν οι άνθρωποι για να θαυμάσουν. Τρομακτικοί και συνάμα γοητευτικοί, κινούνται μέσα στην λιτή και υπαινικτική μιας εποχής ενστίκτου και τελετουργίας σκηνική εγκατάσταση του Σπύρου Μπέτση, ένα πλήθος από μικροσκοπικά αγαλματίδια,που σταδιακά παρασύρουν σε μια κινητική – συναισθηματική έξαρση. Οι φωτισμοί του Κώστα Μπεθάνη ακολουθούν την λογική του βαριετέ, αυτό το φως που λούζει τον πρωταγωνιστή, αλλά παράλληλα δημιουργεί το πλαίσιο του «κλουβιού» περιχαρακώνοντας το «κιγκλίδωμα» ενός σόου αγριότητας. Το ηχητικό τοπίο του Λεωνίδα Μαρινάκη, συλλειτουργεί στην υποβολή του θεατή δίνοντας τον χώρο στην ερμηνεία, αλλά γεμίζοντας με μια αίσθηση δυσοίωνη την ατμόσφαιρα». [Νάγια Παπαπάνου | Boemradio.gr]

«Οι ηθοποιοί ενσαρκώνουν τον τραγικό ήρωα του Κάφκα και διηγούνται τον βίαιο εξανθρωπισμό τους, μέσω μίας περφόρμανς βαριετέ, έχοντας πάντοτε ως γνώμονα τη Διονυσιακή βακχεία. Η κινησιολογία τους περιλαμβάνει πόζες του βαριετέ θεάτρου, συνοδευόμενη από ένα έντονο παγωμένο χαμόγελο, ώστε να αποτυπωθεί με ακρίβεια η βιτρίνα που πασχίζει να διατηρήσει ο Rotpeter. Ωστόσο αυτή η βιτρίνα θρυμματίζεται ανά στιγμές μπροστά στα μάτια των θεατών, όπου το σώμα αυτονομείται από τον νου και αναζητά τη γείωση, το βαθύ κάθισμα, την πιθηκίσια συμπεριφορά. Παρόμοια λειτουργία έχει και η φωνή των ηθοποιών, που αμφιταλαντεύεται ανάμεσα στην τέλεια άρθρωση και το ζωώδες μούγκρισμα». [Νίκη Φραγκέλλη | Youthvoice.gr]

Περισσότερες πληροφορίες για την Ομάδα Σημείο Μηδέν, τους συντελεστές και τις παραστάσεις που έχει παρουσιάσει, μπορείτε να βρείτε στο  www.simeiomiden.gr

Δείτε το trailer:

https://www.youtube.com/watch?v=YVWQZGvHvfo

Info:

Τοποθεσία: Θέατρο Άττις-Νέος Χώρος (Λεωνίδου 12, Μεταξουργείο)
Ημερομηνία: Κάθε Παρασκευή – Σάββατο στις 21.00 και κάθε Κυριακή στις 20.00 (εκτός από 27/2). *Στις 26/2, μετά την παράσταση θα ακολουθήσει συζήτηση του κοινού με τον σκηνοθέτη Σάββα Στρούμπο – για τις 26/2 τα εισιτήρια έχουν εξαντληθεί

Διάρκεια παράστασης: 70’

Πληροφορίες: Τηλ.: 210-3225207
Τιμές εισιτηρίων: 15ευρώ (κανονικό), 10ευρώ (μειωμένο: φοιτητές, άνεργοι ΟΑΕΔ, ΑμΕΑ, συνοδός ΑμΕΑ, άνω των 65, ΟΛΜΕ-ΔΟΕ, ομαδικές κρατήσεις άνω των 7 ατόμων)
Προπώληση:

TICKET SERVICES

- τηλεφωνικά: 2107234567

- εκδοτήριο: Πανεπιστημίου 39
- online: www.ticketservices.gr

https://www.ticketservices.gr/event/frants-kafka-anafora-gia-mia-akadimia-theatro-attis/

Οι παραστάσεις συνεχίζονται στην Αθήνα από 11/2

Θέατρο Άττις-Νέος Χώρος (Λεωνίδου 12, Μεταξουργείο)

Παρασκευή – Σάββατο στις 21.00 και Κυριακή στις 20.00
(εκτός από 27/2).

*Στις 13 και 20/2 και 26/2, μετά την παράσταση θα ακολουθήσει συζήτηση του κοινού με τον σκηνοθέτη Σάββα Στρούμπο

Μετάφραση: Ιωάννα Μεϊτάνη

Σκηνοθεσία: Σάββας Στρούμπος

Παίζουν οι ηθοποιοί:
Έλλη Ιγγλίζ, Έβελυν Ασουάντ, Ρόζυ Μονάκη, Άννα Μαρκά – Μπονισέλ, Μπάμπης Αλεφάντης,  Γιάννης Γιαραμαζίδης, Ντίνος Παπαγεωργίου

Η παράσταση του έργου του Φραντς Κάφκα «Αναφορά για μια Ακαδημία», που παρουσιάζεται από την Ομάδα Σημείο Μηδέν σε σκηνοθεσία Σάββα Στρούμπου, μετά από την επιτυχημένη παρουσίασή της σε Καβάλα και Θεσσαλονίκη, επιστρέφει στην Αθήνα!

Από την Παρασκευή 11 Φεβρουαρίου και κάθε Παρασκευή και Σάββατο στις 21.00 και κάθε Κυριακή στις 20.00 (εκτός από 27/2) συνεχίζει πορεία της στο «Θέατρο Άττις-Νέος Χώρος».

Λίγα λόγια για το έργο

Ο κεντρικός ήρωας του διηγήματος του Φραντς Κάφκα «Αναφορά σε μια Ακαδημία» είναι ο πίθηκος Rotpeter. Μια ομάδα κυνηγών της εταιρείας Χάγκενμπεκ τον πυροβόλησε σε μια ζούγκλα της Χρυσής Ακτής, καθώς πήγαινε με την αγέλη του να πιούν νερό. Δέχτηκε δύο σφαίρες με αποτέλεσμα τον ευνουχισμό του. Κατόπιν, τον αιχμαλώτισαν, τον μετέφεραν στο πλοίο τους και τον έκλεισαν σε ένα κλουβί. Αυτός, σε κατάσταση σοκ, έχοντας χάσει τη μνήμη της ως τώρα ζωής του, πάσχισε να διαφύγει. Τότε άρχισε να παρατηρεί αυτούς που ήταν γύρω του, τους εξαθλιωμένους και από-ανθρωποιημένους σκλάβους/ναύτες της εταιρείας Χάγκενμπεκ και προσπάθησε να τους μιμηθεί. Οι άνθρωποι με τη σειρά τους, παίζοντας με το άγριο ζώο, άρχισαν να το βασανίζουν. Οι ναύτες έχοντας αποδεχθεί την καταπίεση που υφίστανται αυτοί οι ίδιοι, με χαρακτηριστική άνεση την ασκούσαν με τη σειρά τους σε ένα ήδη τραυματισμένο και ανήμπορο άγριο ζώο. Όταν το καράβι έφτασε στο Αμβούργο ο Rotpeter μπορούσε να διαλέξει ανάμεσα στο ζωολογικό κήπο και το βαριετέ (μουσικό θέατρο). Διάλεξε το βαριετέ. Ολοκλήρωσε την εκπαίδευσή του στην ανθρώπινη συμπεριφορά και πλέον παρουσιάζει ως περφόρμανς την ίδια τη διαδικασία του βίαιου εξανθρωπισμού του.

Σκηνοθετικό Σημείωμα:

Η Αχερουσία Λίμνη του Σώματος και η Διονυσιακή Κρύπτη*

“ὡυτὸς δὲ Ἀίδης καὶ Διόνυσος, ὅτεῳ μαίνονται καὶ ληναΐζουσιν”

Ηράκλειτος

Στο σώμα μας υπάρχει μία κρύπτη. Βρίσκεται στον “κάτω κόσμο” του σώματος. Εκεί είναι ο Διόνυσος. Περιμένει τη λύτρωσή του. Μπροστά στην Αχερουσία Λίμνη, στην γκρίζα ζώνη της εσωτερικής εξορίας του. Αυτή είναι η περιοχή όπου γράφει ο Φραντς Κάφκα. Η Αχερουσία Λίμνη του σώματος, σε μία Νέκυϊα χωρίς τέλος. Ο πίθηκος - άνθρωπος – ηθοποιός στην “Αναφορά” αφηγείται τη διαδικασία αυτής της εσωτερικής εξορίας. Το μουσικό του θέατρο επίσης. Ο άνθρωπος που ήταν πίθηκος γίνεται ηθοποιός για να μπορεί να εκφράζει το τραύμα του, για να μην πάψει ποτέ να μιλάει γι’ αυτό. Η θεατρική και μουσικότροπη έκφραση του τραύματος αποτελεί μια πρόσκαιρη λύτρωση. Το χιούμορ του είναι πάντα πένθιμο και αυτοσαρκαστικό γιατί γεννιέται από το τραύμα. Ένα υφέρπον ρεύμα τραγικότητας διαπερνά την Αναφορά του, χωρίς ποτέ να χάνεται η λάμψη της μουσικότητας και της θεατρικότητας.

Να κατέβουμε μαζί με τον Κάφκα ως την Αχερουσία Λίμνη του σώματος. Να αφηγηθούμε μαζί του την ιστορία του βίαιου εξανθρωπισμού της ζωικής ενέργειας του κάθε ανθρώπου, κατά βάση του ίδιου μας του εαυτού. Να κοιτάξουμε κατάματα την κρύπτη όπου βρίσκεται αποδιωγμένος ο Διόνυσος μέσα μας. Να τολμήσουμε να ανοίξουμε αυτή την πόρτα. Ας αναρωτηθούμε γιατί γίναμε ηθοποιοί κι εμείς οι ίδιοι. Ποιό τραύμα αφηγούμαστε; Ποια αγωνία είναι αυτή που εκφράζουμε; Η ψυχοσωματική αυτή διαδικασία μπορεί να μας οδηγήσει ως την εξέγερση του σώματος, κατάσταση κατά την οποία το σώμα παράγει την ίδια του την ελευθερία.

Σάββας Στρούμπος

*Η έννοια της κρύπτης αναπτύσσεται διεξοδικά από την Κατερίνα Μάτσα στο βιβλίο της “Το Αδύνατο Πένθος και η Κρύπτη”, Άγρα 2012

Συντελεστές παράστασης:

Μετάφραση: Ιωάννα Μεϊτάνη

Σκηνοθεσία: Σάββας Στρούμπος

Σκηνική εγκατάσταση: Σπύρος Μπέτσης

Φωτισμοί: Κώστας Μπεθάνης

Κοστούμια: Σάββας Στρούμπος, Ρόζυ Μονάκη

Ηχητικό τοπίο: Λεωνίδας Μαριδάκης

Φωτογραφίες: Αντωνία Κάντα

Επικοινωνία παράστασης: Μαριάννα Παπάκη, Νώντας Δουζίνας

ΗΘΟΠΟΙΟΙ:

Έλλη Ιγγλίζ, Έβελυν Ασουάντ, Ρόζυ Μονάκη, Άννα Μαρκά – Μπονισέλ, Μπάμπης Αλεφάντης,  Γιάννης Γιαραμαζίδης, Ντίνος Παπαγεωργίου

 

 

Με την υποστήριξη του Υπουργείου Πολιτισμού

 

Περισσότερες πληροφορίες για την Ομάδα Σημείο Μηδέν, τους συντελεστές και τις παραστάσεις που έχει παρουσιάσει, μπορείτε να βρείτε στο  www.simeiomiden.gr

Info:

Τοποθεσία: Θέατρο Άττις-Νέος Χώρος (Λεωνίδου 12, Μεταξουργείο)
Ημερομηνία: Κάθε Παρασκευή – Σάββατο στις 21.00 και κάθε Κυριακή στις 20.00 (εκτός από 27/2). *Στις 13 και 20/2 και 26/2, μετά την παράσταση θα ακολουθήσει συζήτηση του κοινού με τον σκηνοθέτη Σάββα Στρούμπο

Διάρκεια παράστασης: 70’

Πληροφορίες: Τηλ.: 210-3225207
Τιμές εισιτηρίων: 15ευρώ (κανονικό), 10ευρώ (μειωμένο: φοιτητές, άνεργοι ΟΑΕΔ, ΑμΕΑ, συνοδός ΑμΕΑ, άνω των 65, ΟΛΜΕ-ΔΟΕ, ομαδικές κρατήσεις άνω των 7 ατόμων)
Προπώληση:

TICKET SERVICES

- τηλεφωνικά: 2107234567

- εκδοτήριο: Πανεπιστημίου 39
- online: www.ticketservices.gr

https://www.ticketservices.gr/event/frants-kafka-anafora-gia-mia-akadimia-theatro-attis/