Το 8ο Φεστιβάλ WIFT GR έρχεται τον Νοέμβριο στην Ταινιοθήκη της Ελλάδος 

28 Νοεμβρίου - 01 Δεκεμβρίου 2024 

Είσοδος Ελεύθερη

 

Το 8ο Φεστιβάλ WIFT GR - 50/50 Ισότητα και στον Κινηματογράφο επιστρέφει για το ετήσιο κινηματογραφικό του ραντεβού στην Ταινιοθήκη της Ελλάδος, από την Πέμπτη 28 Νοεμβρίου μέχρι και την Κυριακή 1 Δεκεμβρίου 2024.

Το αφιέρωμα της 8ης διοργάνωσης έχει τίτλο «Είμαστε Μία Οικογένεια;» και εστιάζει στην αντιφατικότητα των οικογενειακών σχέσεων, στην αμφισβήτηση της παραδοσιακής μορφής της οικογένεια και στην αναζήτηση νέων μορφών οικογενειακότητας, δίνοντας έμφαση στο ερωτηματικό του τίτλου. Η οικογένεια ως θεσμός εμφανίζει σχέσεις αγάπης, ασφάλειας και προστασίας αλλά και σχέσεις σύγκρουσης, καταπίεσης και βίας. Μπορεί να είναι βασικός μοχλός αναπαραγωγής των έμφυλων στερεοτύπων και παραδοσιακών ρόλων αλλά μπορεί και να διαμορφώνει χαρακτήρες με όρους ισότητας, αποδοχής και συμπερίληψης. Σε έναν διαρκώς μεταβαλλόμενο κόσμο δημιουργούνται νέες μορφές οικογένειας όπως ομόφυλα ζευγάρια, μονογονεικές οικογένειες αλλά και οικογένειες επιλογής, επηρεάζοντας την καλλιτεχνική δημιουργία και συνεπώς την κινηματογραφική παραγωγή.

 Κατά την διάρκεια του Φεστιβάλ θα προβληθούν ταινίες μυθοπλασίας, ντοκιμαντέρ και animation από γυναίκες δημιουργούς με θεματικές που σχετίζονται με την οικογένεια αλλά και ευρύτερα ζητήματα. Το φεστιβάλ σε συνεργασία με την καλλιτεχνική διευθύντρια του Athens Palestinian Film Festival, Carol Sansour, θα έχει ειδικό spotlight στη γυναικεία παλαιστινιακή κινηματογραφική παραγωγή.

Φέτος συνεχίζουμε τον θεσμό του Διαγωνιστικού τμήματος, με τίτλο Μικρές Γυναικείες Ιστορίες, που ξεκίνησε πέρσι και αφορά ταινίες μικρού μήκους από γυναίκες δημιουργούς και θηλυκότητες, που δραστηριοποιούνται στην Ελλάδα και στοχεύει στην ανάδειξη της δυναμικής παρουσίας των γυναικών στον σύγχρονο ελληνικό κινηματογράφο.

Το πρόγραμμα των προβολών θα πλαισιωθεί από άλλες σημαντικές δράσεις, μεταξύ των οποίων ανοιχτές συζητήσεις για το θέμα της οικογένειας αλλά και για την εποχή μετά το metoo στον κινηματογράφο, workshop με θέμα «Πρακτικές και εργαλεία συναίνεσης στην οπτικοακουστική παραγωγή», q&a με την παρουσία σκηνοθετριών, συντελεστριών και άλλων προσκεκλημένων. 

 

Μετράμε ήδη αντίστροφα!
Το πλήρες πρόγραμμα του 8ου Φεστιβάλ WIFT GR 50/50 ΙΣΟΤΗΤΑ ΚΑΙ ΣΤΟΝ ΚΙΝΗΜΑΤΟΓΡΑΦΟ θα ανακοινωθεί σύντομα στην ιστοσελίδα και τα social media του WIFT GR.

To 8ο Φεστιβάλ WIFT GR πραγματοποιείται υπό την αιγίδα και την υποστήριξη του Υπουργείου Πολιτισμού, του Ε.Κ.Κ.Ο.ΜΕ.Δ. - Ελληνικού Κέντρου Κινηματογράφου, Οπτικοακουστικών Μέσων & Δημιουργίας - Creative Greece και του Δήμου Αθηναίων.

 

Λίγα λόγια για το δίκτυο WIFT GR | Women in Film and Television Greece:

Το WIFT GR είναι μια δικτύωση γυναικών και εν γένει θηλυκοτήτων που εργάζονται σε όλους τους τομείς των οπτικοακουστικών μέσων στην Ελλάδα και αποτελεί μέρος ενός διεθνούς συντονισμού με περισσότερα από 50 παραρτήματα σε έξι ηπείρους, που εκπροσωπούν περισσότερα από 15.000 μέλη και επιδιώκουν τον ίδιο σκοπό: την έμφυλη ισότητα, την εξάλειψη των στερεοτύπων και των διακρίσεων στον κινηματογράφο και την τηλεόραση.

Το WIFT GR αναδεικνύει το έργο των γυναικών στον κινηματογράφο και την τηλεόραση, ενδυναμώνει τις γυναίκες φωτίζοντας τα επιτεύγματά τους, προσφέρει υπηρεσίες επιμόρφωσης και πρόσβαση σε μια υποστηρικτική κοινότητα ομοίων που δρα υπέρ των δικαιωμάτων των γυναικών.

 

8ο ΦΕΣΤΙΒΑΛ WIFT GR

«50/50 Ισότητα και στον Κινηματογράφο»

Ταινιοθήκη της Ελλάδας |  Ιερά Οδός 48 & Μεγ. Αλεξάνδρου 134-136, Γκάζι, 2103609695 

https://wift.gr/

Facebook

Instagram
Linkedin

Κωστούλα Τωμαδάκη 

 

Η Μητέρα του σταθμού

 

στο 7ο Φεστιβάλ WIFT GR 50/50 Ισότητα και στον Κινηματογράφο

 

Σάββατο 25 Νοεμβρίου στις 18:00 

Ταινιοθήκη της Ελλάδος

 

«Η Μητέρα του σταθμού», το βραβευμένο ντοκιμαντέρ της Κωστούλας Τωμαδάκη, θα προβληθεί το Σάββατο 25 Νοεμβρίου 2023 στις 18:00 στην Ταινιοθήκη της Ελλάδος, στο πλαίσιο του 7ου Φεστιβάλ WIFT GR 50/50 Ισότητα και στον Κινηματογράφο. 

Το Φεστιβάλ, που φέτος τιμά τις Γυναίκες Χωρίς Σύνορα, τις Ελληνίδες δημιουργούς που διαπρέπουν και έχουν ξεχωρίσει με το έργο τους στην Ελλάδα και το εξωτερικό την τελευταία πενταετία, συμπίπτει ημερολογιακά και τιμά την 25η Νοεμβρίου, Παγκόσμια Ημέρα για την Εξάλειψη της Βίας κατά των Γυναικών.

Το Σάββατο 25 Νοεμβρίου θα πραγματοποιηθεί επίσης η κεντρική συζήτηση με θέμα «Γυναίκες Δημιουργοί στον Ελληνικό Κινηματογράφο», με συζητήσεις Ελληνίδων δημιουργών από όλες τις ειδικότητες. 

Οι «αόρατες», γυναίκες που δεν κατέγραψε ποτέ η Ιστορία, πρωταγωνιστούν στο ντοκιμαντέρ της Κωστούλας Τωμαδάκη «Η Μητέρα του σταθμού», που συγκινεί Φεστιβάλ και θεατές, και εκτός Ευρώπης. 

Μετεμφυλιακή Ελλάδα, φτώχεια, ανεργία, η μετανάστευση μονόδρομος για τις χιλιάδες γυναίκες, κυρίως, από τα χωριά της Βορείου Ελλάδας που ερήμωσαν μέσα σε μια δεκαετία. Με τρένα, καράβια και εισιτήριο χωρίς επιστροφή, νέες γυναίκες, χωρίς να γνωρίζουν τη γλώσσα, κάποιες αγράμματες, έφτασαν στις φάμπρικες της Γερμανίας. Οι περισσότερες έχοντας αφήσει πίσω τους την οικογένεια: Τα παιδιά - βαλίτσα που μεγάλωσαν μέσα σε μια συνεχή μετακίνηση, κάποια έμεναν στο χωριό με την γιαγιά, ανάμεσα σε δύο γλώσσες, δύο εκπαιδευτικά συστήματα, δύο πατρίδες. Φτάνοντας στην τρίτη γενιά μεταναστριών, σε εκείνες τις νέες γυναίκες με επαγγελματικά εφόδια που έχουν εξισωθεί πλήρως με την δυναμική των υπόλοιπων Ευρωπαίων γυναικών και επιλέγουν οι ίδιες που και πως θα ζήσουν.

Η κάμερα ακολουθεί σε απόσταση αναπνοής τις «αόρατες» γυναίκες που κουβάλησαν τις πίκρες και τις χαρές, την ιστορία τους, φωτίζοντας τα κίνητρα της μετανάστευσης, την ανάγκη και το όνειρο για ένα καλύτερο κόσμο.

Οι αναμνήσεις, οι μαρτυρίες, συνδυάζονται με τα επίσημα αρχεία που μέχρι σήμερα δεν έχουν δει το φως, αλλά κυρίως τα προσωπικά αρχεία των γυναικών που από μόνα τους αποτελούν ιστορικό αρχείο ανεκτίμητου πλούτου για την ιστορία της ελληνικής μετανάστευσης.

Η «Μητέρα του Σταθμού» έκανε πρεμιέρα, τέλος Αυγούστου 2022, ως υποψήφια για βραβείο στο Mumbai International Film Festival στη Βομβάη.

Οι «αόρατες» γυναίκες, μετανάστριες του ’60 στις φάμπρικες της Γερμανίας, τρεις φορές αόρατες -αγράμματες, ξένες και γυναίκες- κατάφεραν να συγκινήσουν Φεστιβάλ και θεατές εκτός Ευρώπης.

Έως σήμερα τo ντοκιμαντέρ έχει πάρει μέρος και έχει αποσπάσει βραβεία σε κινηματογραφικά φεστιβάλ στην Ελλάδα και στο εξωτερικό, ανάμεσα τους στις πόλεις: Μουμπάι, Μπουένος Άιρες, Μόντρεαλ, Νέα Υόρκη, Λονδίνο, Χόλυγουντ, Αττάλεια, Χιούστον, Σικάγο, Σίδνεϊ, Τζαϊπούρ, Μπογκοτά, Βοστώνη, Σαν Φρανσίσκο.

 

Συντελεστές

Σενάριο - Σκηνοθεσία: Κωστούλα Τωμαδάκη

Παραγωγή: Ελληνικό Κέντρο Κινηματογράφου, ΕΡΤ, Τζίνα Πετροπούλου

Διεύθυνση φωτογραφίας: Κατερίνα Μαραγκουδάκη

Μουσική: Δημήτρης Μαραμής

Μοντάζ: Στέλιος Τατάκης

Ηχοληψία: Μάνος Ηρακλής- Σωτήρης Λάντας

Διεύθυνση παραγωγής: Θοδωρής Σταμπούλος 

Post Production: AUTHORWAVE

 

Trailer: https://vimeo.com/779197049

 

Πληροφορίες

7ο ΦΕΣΤΙΒΑΛ WIFT GR «50/50 Ισότητα και στον Κινηματογράφο»

ΓΥΝΑΙΚΕΣ ΧΩΡΙΣ ΣΥΝΟΡΑ | 23 - 26 Νοεμβρίου 2023

https://wift.gr/

 

«Η Μητέρα του σταθμού»: Σάββατο 25 Νοεμβρίου 2023 στις 18:00 

Ταινιοθήκη της Ελλάδας: Ιερά Οδός 48 & Μεγ. Αλεξάνδρου 134-136, Γκάζι

 

Η είσοδος στις προβολές και τις εκδηλώσεις του Φεστιβάλ θα είναι ελεύθερη.

Γελώντας στο Αφγανιστάν

μια ταινία της Αννέτας Παπαθανασίου

 

21 & 22 Οκτώβρη 2023

στην Ταινιοθήκη της Ελλάδος (Ιερά Οδός 48 - Μετρό Κεραμεικός)

 

 

Ένας μικρόσωμος νεαρός Αφγανός θέλει να αλλάξει τον κόσμο με την παντομίμα και το χιούμορ. Ο Καρίμ Ασίρ, ο Αφγανός Τσάρλι Τσάπλιν, ανάμεσα από βόμβες και καταστροφές, δίνει παραστάσεις με μοναδικό όπλο το γέλιο. Στις 15 Αυγούστου 2021 οι Ταλιμπάν εισβάλουν στην Καμπούλ και απειλούν με θάνατο τον Καρίμ. Μια δύσκολη απόφαση φαίνεται αναπόφευκτη. 

Μπορεί το γέλιο να αλλάξει τον κόσμο;
Η απίστευτη ιστορία ενός κωμικού ηθοποιού από το Αφγανιστάν. 

Η περιπέτεια της ταινίας 

Ο Καρίμ Ασίρ προσπαθώντας να σωθεί, μετά από πολλές δυσκολίες και με τη συνεχή προσπάθεια της σκηνοθέτιδας Αννέτας Παπαθανασίου και της παραγωγού Φωτεινής Οικονομοπούλου, κατάφερε να έρθει στην Ελλάδα. Ήταν μια περιπέτεια με φοβερή αγωνία και ανατροπές που κράτησε 70 μέρες με ευτυχώς αίσιο τέλος. Ο Καρίμ συνεχίζει να αγωνίζεται για την τέχνη του. Δημιουργεί ασπρόμαυρα βουβά βίντεο όπου χρησιμοποιώντας σαν πρότυπο την μορφή του Τσάρλι Τσάπλιν, με τον δικό του κωμικό τρόπο μας διηγείται τη ζωή του και μας παρουσιάζει την γενικότερη κατάσταση που επικρατεί στο Αφγανιστάν και στον κόσμο. Πολύ συχνά το γέλιο, ανά τους αιώνες και σε διάφορες θρησκείες, έχει κατακριθεί, θεωρείται απειλή και πρέπει να κατατροπωθεί.

Ο Καρίμ αγωνίζεται για την αλλαγή και προσπαθεί μέσω της τέχνης του να δώσει μήνυμα στήριξης στους συμπατριώτες του. 

«Μόνο το κωμικό μπορεί να μας δώσει τη δύναμη να αντέξουμε την τραγωδία της ύπαρξης», Ευγένιος Ιονέσκο 

Συντελεστές
Σενάριο – Σκηνοθεσία: Αννέτα Παπαθανασίου 

Διεύθυνση Φωτογραφίας: Δημήτρης Κορδελάς 

Μοντάζ: Χρόνης Θεοχάρης
Μουσική: Μαρία Χριστίνα Κριθαρά
Ήχος: Αλέξανδρος Σακελλαρίου
Μιξάζ: Κώστα Βαρυμποπιώτης
Color: Μάνος Χαμηλάκης 
Έρευνα / Σύμβουλος Σεναρίου: Ιωάννα Μπρατσιάκου
Φιλική συμμετοχή οι ηθοποιοί με αλφαβητική σειρά: Κυριακή Γάσπαρη, Κώστας Ζέκος, Χριστίνα Κωνσταντινίδου, Στάθης Λαγκάδας, Σάββας Πασχαλίδης, Γιώργος Φρατζεσκάκης και Hossain Amiri, Taher Ghafor, Sakina Hashimi
Σκηνικά - Κοστούμια: Σάββας Πασχαλίδης
Μακιγιάζ: Κατερίνα Καβαδάτου
Οργάνωση Παραγωγής: Λίλη Τριανταφυλλάκου
Παραγωγοί: Μίκης Μοδιάνο, Φωτεινή Οικονομοπούλου
Παραγωγή: TopCut-Modiano
Συμπαραγωγή: AlJazeera Documentary Channel, ΕΡΤ ΑΕ, Ohmydog Productions, ΟΡΙΖΟΝΤΑΣ Με την υποστήριξη του Ελληνικού Κέντρου Κινηματογράφου 

 

Διάρκεια: 90’

Με αφορμή την Παγκόσμια Ημέρα για την Εξάλειψη της Έμφυλης Βίας, το Κέντρο Διοτίμα και η liminal προσκαλούν στην πρεμιέρα του ντοκιμαντέρ «SAFEable: Προσβασιμότητα και Συμπερίληψη στην Ενημέρωση και Προστασία από την Έμφυλη Βία», σε σκηνοθεσία της Νιόβης Αναζίκου, το Σάββατο 10/12, 5.30 μμ, στην Ταινιοθήκη της Ελλάδος (Ιερά Οδός 48, Κεραμεικός, Αθήνα).

 

Όπως αναφέρεται στην πρόσκληση:

Το SAFEable είναι ένα πλήρως προσβάσιμο ντοκιμαντέρ, που στον σχεδιασμό και την υλοποίηση του συμμετείχαν ενεργά γυναίκες με αισθητηριακή αναπηρία. Μέσα από τις αφηγήσεις τους, αποτυπώνονται οι δυσκολίες που αντιμετωπίζουν στην προσπάθεια τους να ξεφύγουν από κακοποιητικά περιβάλλοντα, ενώ διερευνάται η σχέση έμφυλης βίας και μισαναπηρισμού.

Στο ντοκιμαντέρ, εξειδικευμένοι σύμβουλοι του Κέντρου Διοτίμα μοιράζονται χρήσιμες πληροφορίες για την ενημέρωση και ευαισθητοποίηση των κοινοτήτων, αλλά και του ευρύτερου κοινού, σχετικά με τα σημάδια της έμφυλης βίας και τους τρόπους προστασίας.

Μετά την προβολή θα ακολουθήσει συζήτηση με συντονίστρια την Μάρθα Μπάμπη. Θα μιλήσουν η Μαρία Θρασυβουλίδη από τη Liminal, η Έλια Χαρίδη από το Κέντρο Διοτίμα και η σκηνοθέτιδα.

Στη συζήτηση θα λάβουν μέρος και η Άγγαθα Καρρά, αναπληρώτρια Γενική Γραμματέας Εθνικής Ομοσπονδίας Τυφλών, Λεμονιά Κουμάκη , αναπληρώτρια Γενική Γραμματέας & υπεύθυνη γυναικείων θεμάτων της Ομοσπονδίας Κωφών Ελλάδος κ.ά.

•  

EX μια ταινία του Γιώργου Μαρκάκη Επίσημη πρεμιέρα στην Αθήνα!   Ταινιοθήκη της Ελλάδος Τετάρτη 2 Νοεμβρίου 2022 | 21:30 After screening party: Ρομάντσο | 23.30 Κ.atou (Dj set / GR) M+1 (DJ set, / JP) Deepneue (DJ set / PT)

Η underground club κουλτούρα του Βερολίνου εκτυλίσσεται στις τουαλέτες των ναών της dance μουσικής! Η δεύτερη μεγάλου μήκους ταινία του Γιώργου Μαρκάκη κάνει πρεμιέρα στην Αθήνα, την Τετάρτη 2 Νοεμβρίου, στην Ταινιοθήκη της Ελλάδος, παρουσία των συντελεστών της ταινίας, ενώ ακολουθεί after screening party στο Ρομάντσο. Μια απεικόνιση της μοναδικής ηδονιστικής club κουλτούρας του Βερολίνου, όπου οι πρωταγωνιστές επιδίδονται σε μια νύχτα λαγνείας, αλήθειας και αυτοκαταστροφής. Αν το dancefloor ενός club φαίνεται να έχει πρωταγωνιστικό ρόλο, τα πλάσματα της νύχτας γνωρίζουν πολύ καλά πού συντελείται η πραγματική δράση. Γυρισμένο σχεδόν εξ ολοκλήρου στις τουαλέτες ενός underground dance club του Βερολίνου, η κάμερα του σκηνοθέτη εστιάζει με closeups στις βαθύτερες σκέψεις, τα συναισθήματα και τους λόγους που οι χαρακτήρες έλκονται από τον συγκεκριμένο τρόπο ζωής. Η εξτραβαγκάντζα περσόνα της πρωταγωνίστριας, Diana Kleimenova μας καθοδηγεί στα άδυτα της ιεροτελεστίας του clubbing όπου ο θάλαμος της τουαλέτας μεταμορφώνεται σε εξομολογητήριο όπου η διαφορετικότητα και η συμπερίληψη είναι η νέα κανονικότητα με τους χαρακτήρες της ταινίας να υποδύονται τον εαυτό τους και να ξεδιπλώνουν τις πιο μύχιες σκέψεις τους διαμορφώνοντας το σενάριο αυτής της fiction-documentary ταινίας.  Μετά την ταινία ακολουθεί πάρτι με καλεσμένους στα decks τους DJs και πρωταγωνιστές της ταινίας, όπως την Γιαπωνέζα DJ M+1 και τον Πορτογάλο DJ Deepneue με έδρα το Βερολίνο και εμφανίσεις στο φημισμένο Berghain cub, ενώ μαζί τους στα decks η “διεθνής” Ελληνίδα Κ.atou με εμφανίσεις σε ΗΠΑ και μεγάλα Φεστιβάλ της Ευρώπης. Συντελεστές: Σενάριο/Σκηνοθεσία: Γιώργος Μαρκάκης World Sales: WIDE Management Διεύθυνση Φωτογραφίας - Cinematographer: Mor Shauli Story by: Marie Fleuret, George Markakis Stylist: Avi Ben Nisan Ηθοποιοί - Cast: Diana Kleimenova, Leto Van Long, Mitzucker Rae Samson, Kalliopi Tzermani, David Jong - Sung Myung, Braulio Bandeira Μοντάζ: Tόλης Αποστολίδης Μουσική: M+1 Παραγωγή: I HAVE MY ART LTD Ηχος: Νίκος Τριαντάφυλλου, Χρήστος Μπεκήρης, Σάββας Κοντού Περισσότερες πληροφορίες: www.exthemovie.com   EX - Πρεμιέρα: Τετάρτη 2 Νοεμβρίου Ταινιοθήκη της Ελλάδας, Ιερά Οδός 48, Κεραμεικός Ώρα έναρξης: 21.30 Εισιτήριο: 7 ευρώ, 5 ευρώ (μειωμένο) After screening party: Ρομάντσο, Αναξαγόρα 3-5, Ομόνοια Ώρα έναρξης: 23.30 Είσοδος ελεύθερη

EX - Official Trailer

ΦΥΤΑ
ORFEAS 2021

Βασισμένη στην όπερα L’Orfeo του Κλάουντιο Μοντεβέρντι

Παραγωγή της Εθνικής Λυρικής Σκηνής

 

Αθηναϊκή πρεμιέρα στην Ταινιοθήκη της Ελλάδος
19 & 26 Ιανουαρίου 2022 / Ώρα έναρξης: 21.30

 

Λιμπρέτο: Αντριάνα Μίνου, Φοίβος Δούσος

Σκηνοθεσία, μοντάζ: Φιλ Ιερόπουλος

 

Μετά τη συμμετοχή της στο Διεθνές Διαγωνιστικό Τμήμα του Film Forward του 62ου Διεθνούς Φεστιβάλ Κινηματογράφου Θεσσαλονίκης, η βιντεο-όπερα ORFEAS2021 των ΦΥΤΑ, παραγωγή της Εθνικής Λυρικής Σκηνής, θα πραγματοποιήσει την αθηναϊκή της πρεμιέρα στην Ταινιοθήκη της Ελλάδος με δύο προβολές στις 19 και 26 Ιανουαρίου 2022, στις 21.30. Μετά την προβολή θα ακολουθήσει Q&A με τους συντελεστές της ταινίας.

 

Το έργο ORFEAS2021, βασισμένο στην όπερα L’Orfeo του Κλάουντιο Μοντεβέρντι, αποτελεί την πρώτη ελληνόφωνη queer όπερα και αφηγείται τους αγώνες του Ορφέα, του πρώτου γκέι πρωθυπουργού της Ελλάδας, ενάντια στην πατροπαράδοτη ιστορία καταπίεσης «Live Your Myth in Greece». Είναι ένα μεταμοντέρνο πειραματικό έργο με στοιχεία μπαρόκ μελοδράματος, DIY κολάζ, post-internet αισθητικής και εικονικής πραγματικότητας. Το λιμπρέτο υπογράφουν οι Αντριάνα Μίνου και Φοίβος Δούσος, ενώ τη σκηνοθεσία και το μοντάζ ο Φιλ Ιερόπουλος. Η όπερα είναι επηρεασμένη από και αφιερωμένη στη μνήμη τ@ περφόρμερ και ακτιβιστ@ Ζακ Κωστόπουλου / Zackie Oh.

Η παραγωγή υλοποιείται με τη στήριξη της δωρεάς του Ιδρύματος Σταύρος Νιάρχος (ΙΣΝ) [www.SNF.org] για την ενίσχυση της καλλιτεχνικής εξωστρέφειας της Εθνικής Λυρικής Σκηνής.

Οι παραστάσεις του έργου με αρχικό τίτλο ORFEAS2020 ήταν προγραμματισμένες να πραγματοποιηθούν τον Μάρτιο του 2020 στην Εναλλακτική Σκηνή της Εθνικής Λυρικής Σκηνής, ωστόσο ματαιώθηκαν λόγω της πανδημίας. Αξιοποιώντας δημιουργικά την αντίξοη συνθήκη, αυτό που ξεκίνησε ως μια τολμηρή και προκλητική διασκευή της εμβληματικής μπαρόκ όπερας Ορφέας του Κλάουντιο Μοντεβέρντι ολοκληρώθηκε ως μια ρετρο-φουτουριστική βιντεο-όπερα επιστημονικής φαντασίας.

Γυρισμένη εξ ολοκλήρου σε απροσδόκητους χώρους, η βιντεο-όπερα ORFEAS2021 συνδυάζει το λυρικό τραγούδι με τη video art και την πειραματική κινηματογραφική γλώσσα. Το οπερατικό μελόδραμα συναντά το queer DIY κολάζ, τα φαντάσματα της δεκαετίας του '80 και την αισθητική της εικονικής πραγματικότητας, φέρνοντας το ανατρεπτικό οπερατικό σύμπαν του ORFEAS2021 στην οθόνη σας, χωρίς όρια και συμβιβασμούς.

Ο Ορφέας αποτελεί μια από τις πρώτες όπερες στην ιστορία του είδους και αυτό την καθιστά ένα έργο εξαιρετικά ευέλικτο στις διασκευές, καθώς γράφτηκε πριν παγιωθούν οι σκηνικές συµβάσεις της όπερας. Από αυτή την άποψη, είναι ένα έργο κατάλληλο να «κουηροποιηθεί» υπερβαίνοντας τις αισθητικές και τους επικοινωνιακούς κώδικες µιας άλλης εποχής. Η διασκευή της όπερας Ορφέας από τα ΦΥΤΑ, το πολυσχιδές έργο των οποίων περιλαμβάνει, μεταξύ άλλων, διοργάνωση και επιμέλεια εκθέσεων, περφόρμανς και διαδραστικά δρώμενα, ακολουθεί δοµικά αφηγηµατικά στοιχεία του αυθεντικού κειµένου, αλλά τοποθετεί τη δράση στο κοντινό µέλλον µιας χώρας σαν την Ελλάδα.

 

Στην ανακατασκευή του έργου από τα ΦΥΤΑ, ο µπαρόκ ήχος ενώνεται µε συνθεσάιζερ της δεκαετίας του '80, η οπερατική εκφορά του λόγου µε την αυτοαναφορική και µεταδραµατική προσέγγιση της performance art, οι φυσικοί εξωθεατρικοί χώροι µε ένα post-internet πολυµεσικό ψηφιακό πλέγµα και οι πληθωρικές οπτασίες των θεϊκών χαρακτήρων του µύθου µε τις σύγχρονες θεότητες της queer DIY πανκ µόδας.

 

Για τη βιντεο-όπερα ORFEAS2021 τα ΦΥΤΑ σημειώνουν: «Μια ρετρο-φουτουριστική ιστορία ουτοπικών οραμάτων, ιδεολογικών συγκρούσεων, υπερφυσικών ηγετών και απολυταρχικού θεάματος. Κυβερνοπάνκ κουήρ πειρατές ενάντια σε αφομοιωμένα γκέι μεγαλοστελέχη. Επανάσταση και ρεφορμισμός. Λογική και ενσυναίσθηση. Οι πολιτικές των ταυτοτήτων αναμετριούνται με τα όριά τους στο επισφαλές πεδίο της μετα-διαδικτυακής εποχής μέσω μιας σύγχρονης διασκευής του μύθου του Ορφέα.

 

Ο πρώτος (ανοιχτά) ομοφυλόφιλος πρωθυπουργός της Ελλάδας αγωνίζεται να διατηρήσει την κληρονομιά της ιστορίας των ΛΟΑΤΚΙ κινημάτων στην εποχή της μετα-αλήθειας και της alt-right δυστοπίας. Ο παράλογος αλγόριθμος του συλλογικού ασυνειδήτου και η αβάσταχτη παρακαταθήκη του “Live Your Myth in Greece” αποδεικνύονται ακλόνητα εμπόδια. Θα παράσχει άραγε μια εναλλακτική λύση η φιλελεύθερη Ευρώπη με τη λεγόμενη “ελευθερία του λόγου” της ή θα αντιπροτείνει απλά ένα νεοσυντηρητικό αφήγημα περί “σύγκρουσης πολιτισμών”;

 

Ταλαντευόμενη ανάμεσα στο οπερατικό μελόδραμα, το queer DIY κολάζ, τα φαντάσματα των '80s και την αισθητική της εικονικής πραγματικότητας, η ταινία επιχειρεί την καλειδοσκοπική αποτύπωση ενός αναστοχασμού πάνω στην πολιτική καθαρότητα, τις εναλλακτικές ιστορικές αφηγήσεις και τη θεσμική κριτική. Το αναπόφευκτο της τεχνο-ουτοπίας φαίνεται ότι έχει μετατραπεί από μετα-ανθρώπινη αντι-ουσιοκρατική ελπίδα σε deepfake αποκάλυψη. Στο τέλος, η μελαγχολία, το τραύμα και η απελπισία είναι τα μόνα υπολείμματα (και ίσως όπλα) στο μελανιασμένο σώμα των πολιτικών κινημάτων».

 

Σύνοψη

 

O Ορφέας είναι ένας φιλόδοξος και επιτυχημένος ηγέτης. Ο πρώτος ανοιχτά γκέι πρωθυπουργός της Ελλάδας, χαίρει της αποδοχής του λαού (ή τουλάχιστον αυτό πιστεύει), μέχρι τη στιγμή που ένα απρόσμενο περιστατικό ανοίγει μια σειρά από ζητήματα που ο ίδιος θεωρούσε λυμένα. Αποφασισμένος να αλλάξει για πάντα τον τρόπο που γίνονται τα πράγματα στη χώρα, ο Ορφέας αποφασίζει να αναμετρηθεί με τα μεγάλα πνεύματα της ελληνικής ιστορίας.

 

Σε μια κατάβαση στο σκοτεινό εργαστήριο των εθνικών μύθων της ελληνικότητας, το Μουσείο Μεταφυσικής Ιστορίας, ο Ορφέας θα πρέπει να αποδείξει ότι ο ορθολογισμός του είναι ικανός να πείσει ακόμη και τις πλέον αντιδραστικές και χθόνιες δυνάμεις. Αρκεί όμως η ρητορική του δεινότητα και η λαοφιλία του για να καταφέρει μια ριζική αλλαγή του υπάρχοντος; Στο τέλος του ταξιδιού του ο Ορφέας θα έρθει αντιμέτωπος με τις δικές του αντιφάσεις και με τα όρια των δυνατοτήτων του.

 

Λίγα λόγια για τα ΦΥΤΑ

 

Τα ΦΥΤΑ είναι εννοιολογικό καλλιτεχνικό δίδυμο που δουλεύει με το περφόρμανς, τον ήχο και το κείμενο, και αποτελείται από τους Φιλ Ιερόπουλο και Φοίβο Δούσο. Από το 2012 έχουν συμμετάσχει σε μια σειρά δράσεων ως περφόρμερ, αλλά και ως επιμελητές. Υπήρξαν ιδρυτικά μέλη της queer δισκογραφικής Φυτίνη (που έχει στο ενεργητικό της περισσότερες από 30 κυκλοφορίες), της πλατφόρμας περφόρμανς Sound Acts (μέσω της οποίας παρουσίασαν περισσότερους από 80 καλλιτέχνες στο αθηναϊκό κοινό), καθώς και πολλά άλλα πρότζεκτς στα πλαίσια της δημιουργικής queer κοινότητας της Αθήνας. Έχουν συνεργαστεί μεταξύ άλλων με την ΑΣΚΤ, το ATOPOS cvc, το Freud Museum του Λονδίνου, την Athens Biennale και παρουσιάσει κείμενα και ομιλίες σε ακαδημαϊκούς χώρους σε Ελλάδα και Ευρώπη.

 

 

ORFEAS2021

Βασισμένη στην όπερα L’Orfeo του Κλάουντιο Μοντεβέρντι

Παραγωγή της Εθνικής Λυρικής Σκηνής

 

Ταινιοθήκη της Ελλάδος

19 & 26 Ιανουαρίου 2022 / Ώρα έναρξης: 21.30

Η ταινία θα προβληθεί με αγγλικούς υπότιτλους

 

Σύλληψη: ΦΥΤΑ

Λιμπρέτο: Αντριάνα Μίνου, Φοίβος Δούσος

Σκηνοθεσία, μοντάζ: Φιλ Ιερόπουλος

Πρωτότυπες συνθέσεις: Αντριάνα Μίνου, Αλέξανδρος Δρόσος, Φιλ Ιερόπουλος

Μεταγραφή: Αλέξανδρος Δρόσος, Ιάσων Μαρμαράς

Διεύθυνση φωτογραφίας: Μιχάλης Γκατζόγιας

Οργάνωση παραγωγής: Άλεξ Δημητρίου

Art direction, design χώρων: Πέτρος Τουλούδης

Συνεργάτιδα σκηνοθέτρια: Ανθή Κουγιά

Κοστούμια: Daglara

Make-up, prosthetics: Ελίζαμπεθ Πέτρου

Φωτισμοί: Χρήστος Τζιόγκας, Μιχάλης Γκατζόγιας

Animations: Μαργαρίτα Αθανασίου

Κινησιολογία: Mochi Γεωργίου

Βιντεοσκόπηση Έλενας Ακρίτα: Άνταμ Ντόνεν

Επιμέλεια ενορχήστρωσης: Αλέξανδρος Δρόσος

Ενορχήστρωση πρωτότυπης μουσικής: Φιλ Ιερόπουλος, Αντριάνα Μίνου

 

Θεατρικά σκηνικά ORFEAS2020: Μυρτώ Λάμπρου

Στυλίστ: Εριφύλη Βλαχοπούλου, Άλεξ Δημητρίου

Βοηθός φωτογραφίας: Σπύρος Πατσούρας

Βοηθός make-up: Μαίρη Χιώτη

Προμήθειες κοστουμιών & μακιγιάζ: Αλεξάνδρα Κωνσταντινίδου

Υπεύθυνος αποθήκευσης & καταλογογράφησης σκηνικών: Ευάγγελος Ταπραντζής

 

Λογική: Έλενα Ακρίτα

Ορφέας: Γεώργιος Ιατρού

Σίλβιο, To Όχι: Διαμάντη Κριτσωτάκη

Υπουργός Ουτοπίας, Ελλάδα: Λητώ Μεσσήνη

Yπουργός Άμυνας & Ασφάλειας: Νίκος Ζιάζιαρης

Υπουργός Επικοινωνίας & Πληροφορίας: Σταμάτης Πακάκης

Ποιητής: Λάμπρος Τσάγκας

Φωνή Ποιητή: Φίλιππος Βαζάκας

Γιούρι: Αντώνης Σταμόπουλος

Κουήρ Κυβερνοπειρατά: Λία Φούκη, Mochi Γεωργίου, Μαρίζα Τσάρη

 

Χορός των Φαντασμάτων: Λία Σμαράγδα, Mochi Γεωργίου, Μαρίζα Τσάρη, Νίκος Ζιάζιαρης, Σταμάτης Πακάκης

 

Περφόρμερς Ποστλουδίου: ActiVista, Αλέξανδρος Δρόσος, Ανθή Κουγιά, Γιώτα Πέντε, ER Libido, Λία Σμαράγδα, Μαρίζα Τσάρη, Μεταθεοδοσία, Mochi Γεωργίου, Veronique Tromokratisch, ΦΥΤΑ

 

Μουσικοί: Νάταλι Καρντούτσι, Γιούλια Σβομπ (μπαρόκ βιολί), Αθανασία Τέλιου, Ανδρέας Λινός (βιόλα ντα γκάμπα), Άγγελος Λιακάκης (τσέλο), Ιάσων Μαρμαράς, Πάνος Ηλιόπουλος (τσέμπαλο), Κώστας Τσιώλης(συνθεσάιζερ), Tsev (βοηθός programming), Γιώργος Νεόφυτος (μπουζούκι), Γιώργος Δούσος (κλαρίνο)

 

 

________________________________________________________________________

 

 

Τιμή εισιτηρίου: 7€, 5€ (μειωμένο)

Προπώληση: Ταμεία της Ταινιοθήκης της Ελλάδος

Έναρξη προπώλησης: Πέμπτη 13 Ιανουαρίου 2022

 

Η Ταινιοθήκη της Ελλάδος συνεχίζει τις διαδικτυακές της προβολές έως και τον Μάιο. Σήμερα Τρίτη 21/4 και αύριο Τετάρτη 22/4 στις 8.00 μ.μ. προβάλλει την «Κοινωνική Σαπίλα» (Στέλιος Τατασόπουλος, 1932) με την οποία ολοκληρώνει το διαδικτυακό αφιέρωμα στον βωβό και τον πρώιμο ομιλούντα κινηματογράφο.

Από την Πέμπτη 23/4 σειρά παίρνουν ταινίες-ορόσημα στο μεταπολεμικό ελληνικό σινεμά, που απλώνονται από τη δεκαετία του '40 και φτάνουν μέχρι τα χρόνια της δικτατορίας, τη μεταπολίτευση, και τα τέλη του '80.

Ο δεύτερος αυτός κύκλος με σπάνια παιγμένες ταινίες του μεταπολεμικού κινηματογράφου ξεκινά με τη ρομαντική και περιπετειώδη ταινία «Άννα Ροδίτη» (1948) των Γιάννη Φιλίππου, Μιχάλη Γαζιάδη, 1948), από τις πρώτες ελληνικές μεταπολεμικές παραγωγές.

Συνολικά έως τον Μάιο θα προβληθούν έξι ταινίες μυθοπλασίας και τρία ντοκιμαντέρ. Ανάμεσά τους ο «Δράκος» (1956), η «Μαγική Πόλη» (1954) και το «Ποτάμι» (1959) του Νίκου Κούνδουρου, τα ντοκιμαντέρ του Κώστα Βρεττάκου «Το στρώμα της καταστροφής» (1980) και «Η διάσωση του μνημείου» (1987), το ντοκιμαντέρ «Γράμμα από το Σαρλερουά» (1965) του Λάμπρου Λιαρόπουλου, όπως και η λογοκριμένη από τη δικτατορία ταινία του «Ανοιχτή επιστολή» (1967) και «Το νησί της σιωπής» (1958) της Λίλας Κουρκουλάκου, μια γενναία ματιά από την πρώτη γυναίκα σκηνοθέτρια μυθοπλαστικών ταινιών που συμμετείχε σε διεθνές φεστιβάλ κινηματογράφου (Βενετία), με ένα φιλμ μυθοπλασίας για τη ζωή των λεπρών, και γυρίσματα στην ίδια τη Σπιναλόγκα που τότε ακόμα λειτουργούσε ως λεπροκομείο. Η ταινία της μάλιστα έγινε αφορμή να κλείσει το λεπροκομείο.

Κάθε ταινία θα κάνει την διαδικτυακή πρεμιέρα της στις 8.00 μ.μ., στην ανανεωμένη ιστοσελίδα της Ταινιοθήκης (www.tainiothiki.gr) και θα είναι διαθέσιμη για τρία 24ωρα στο διαδίκτυο. Στη συνέχεια τη σειρά της θα παίρνει επόμενη.

Ψυχραιμία, νηφαλιότητα και καλή διάθεση προτρέπει και η Ταινιοθήκη της Ελλάδος στις πρωτόγνωρες συνθήκες που ζούμε και στο πλαίσιο της «Μένουμε Σπίτι», προβάλλει από την Τετάρτη 8 Απριλίου στις 20.00, για πρώτη φορά διαδικτυακά μια επιλογή σπάνιων ταινιών από το αρχείο της.

Κάθε ταινία θα κάνει την διαδικτυακή πρεμιέρα της συγκεκριμένη μέρα και ώρα στην ανανεωμένη ιστοσελίδα της Ταινιοθήκης www.tainiothiki.gr και θα είναι διαθέσιμη για τρία 24ωρα στο Διαδίκτυο.

Την έναρξη των προβολών στις 8/4 κάνει η παλαιότερη σωζόμενη ελληνική ταινία μυθοπλασίας «Οι περιπέτειες του Βιλλάρ» (1924) του Τζόζεφ Χεπ και θα ακολουθήσουν κατά χρονολογική σειρά μια σειρά ταινιών του βωβού και του πρώιμου ομιλούντος κινηματογράφου, που η Ταινιοθήκη της Ελλάδος έχει αποκαταστήσει και ψηφιοποιήσει.

Οι περισσότερες θα προβληθούν με την πρωτότυπη μουσική που συνέθεσαν επί τούτου γνωστοί μουσικοσυνθέτες στους οποίους η Ταινιοθήκη ανέθεσε να επενδύσουν τις νέες αποκατεστημένες κόπιες.

Η επιλογή των ταινιών, πληροφορεί η σχετική ανακοίνωση «έγινε με ιστορικά/χρονολογικά κριτήρια, ώστε το κοινό, παρακολουθώντας ταινίες από τις απαρχές του ελληνικού σινεμά, να διαπιστώσει την εξέλιξη όχι μόνο του ελληνικού κινηματογράφου αλλά και του ελληνικού τοπίου (Αθήνα, ύπαιθρος) στο πέρασμα των χρόνων, και ταυτόχρονα να πάρει μια γεύση από το αρχείο της Ταινιοθήκης και την πολύπλευρη δράση της (διάσωση, αποκατάσταση, συντήρηση και προβολή ταινιών του ελληνικού κινηματογράφου). Το ίδιο διάστημα, μέσω της ιστοσελίδας, το κοινό θα μπορεί να μαθαίνει περισσότερες λεπτομέρειες για τις ταινίες αυτές, τις ιδιαιτερότητες της παραγωγής τους, τους πρωτεργάτες δημιουργούς τους και τη διαδικασία αποκατάστασής τους».

Οι ταινίες που θα προβληθούν το διάστημα 8-20 Απριλίου είναι επίσης:

-Στις 11/4 η «Αστέρω» (Δημήτρης Γαζιάδης, 1929)

- Στις 14/4 «Ο μάγος της Αθήνας» (Αχιλλέας Μαδράς) 1931)

- Στις 17/4 ο «Αγαπητικός της βοσκοπούλας» (Δημήτρης Τσακίρης, 1932)

- Στις 20/4 η «Κοινωνική σαπίλα» (Στέλιος Τατασόπουλος, 1932)

Αναλυτικότερα το πρόγραμμα των προβολών εδώ

#TextMe

Ένα project του πολιτιστικού οργανισμού Atopos Contemporary Visual Culture βασισμένο σε μια πρωτότυπη ιδέα και έρευνα του Βασίλη Ζηδιανάκη



Ετήσιο πρόγραμμα δράσεων γύρω από

το κείμενο, την τέχνη και την ανάγνωση στο πλαίσιο της

Αθήνα 2018 – Παγκόσμια Πρωτεύουσα Βιβλίου



—



Ο πολιτιστικός οργανισμός ATOPOS CVC εγκαινιάζει έναν ολόκληρο χρόνο δράσεων γύρω από το βιβλίο, το κείμενο, την τέχνη και την ανάγνωση στο πλαίσιο της διοργάνωσης «Αθήνα 2018, Παγκόσμια Πρωτεύουσα Βιβλίου» με τίτλο #TextMe σε επιμέλεια του Βασίλη Ζηδιανάκη.



Στο πλαίσιο αυτό, ο ερευνητής Φιλ Ιερόπουλος ανέλαβε να επιμεληθεί το πρόγραμμα #TextMe_Lab το οποίο περιλαμβάνει διαλέξεις, συζητήσεις, screenings, εργαστήρια, performances και μικρές εκθέσεις καλλιτεχνών/ιδων και ακαδημαϊκών. Το συνδετικό νήμα του προγράμματος είναι οι υβριδικές γλώσσες που προκύπτουν όταν το κείμενο συνδυάζεται με άλλα καλλιτεχνικά μέσα. Η οπτική ποίηση, το spoken word και τα όρια μεταξύ ποίησης και ηχητικής τέχνης, τα σύγχρονα γλωσσικά φαινόμενα στη διαδικτυακή ποπ κουλτούρα και τα νέα μέσα, καθώς και η σχέση λέξης και οθόνης, είναι κάποια από τα κύρια θέματα του







































16 – 18 Ιουνίου 2018

Φεστιβάλ & Συμπόσιο κινηματογραφικής ποίησης

σε συνεργασία με την Ταινιοθήκη της Ελλάδος

Προβολές, Συζητήσεις, Εργαστήριο





16 Ιουνίου, 19:30, Ταινιοθήκη της Ελλάδος

Μία λέξη είναι όσο χίλιες εικόνες

Φεμινιστικα & Κουήρ κινηματογραφικά ποιήματα και φιλμ ποίησης από καλλιτέχνες στον ελλαδικό χώρο και την ελληνική διασπορά

Επιμέλεια: Filtig & Άλεξ Δημητρίου





16 Ιουνίου, 21:00, Ταινιοθήκη της Ελλάδος

Τόπος της Αντουανέτας Αγγελίδη

Προλογίζει η Ρέα Βαλντέν. Ακολουθεί Q&A με την κινηματογραφίστρια





17 Ιουνίου, 14:00, AtoposCVC

Εργαστήριο δημιουργίας videopoems

Mε τον TomKonyves





18 Ιουνίου, 20:00, AtoposCVC

Κινηματογράφος & ποίηση /ποιητική συζήτηση

Μια συζήτηση πάνω στις σχέσεις κινηαμτογραφικής εικόνας και γλώσσας και τις υβριδικές μεθοδολογίες. Με τους: Φιλ Ιερόπουλος, TomKonyvesκαι Ρέα Βαλντέν.





Η σχέση μεταξύ εικόνας και κειμένου απασχολεί τους πειραματικούς κινηματογραφιστές σχεδόν από τις απαρχές του σινεμά. Διαφορετικοί τρόποι συνδυασμών κινηματογράφου και γλώσσας/ποιητικής έχουν προταθεί και εισαχθεί ως όροι σε διάφορες φάσεις του 20ου αιώνα, όπως το κινηματογραφικό ποίημα (film poem), το φιλμ ποίησης (poetry film), το κινηματογραφικό δοκίμιο (film essay), το βιντεογραφικό ποίημα (videopoem), το κειμενικό φιλμ (text film) κλπ. Σε κάθε ένα από αυτά τα είδη οι κινηματογραφιστές δοκίμαζαν άλλες μεθοδολογίες συνδυασμού λεκτικής γλώσσας και εικόνας, όπως η χρήση κειμένου στην οθόνη (παράδοση που ξεκινάει ήδη από τον βωβό κινηματογράφο και φτάνει στο απώγειό της με τις ταινίες fluxus των 60s), η χρήση ποιητικού voice over και spoken word (συχνά με τους ίδιους τους ποιητές να διαβάζουν τα έργα τους), η ιδέα της μεταφρασιμότητας της γλώσσας σε εικόνα, αλλά και η έρευνα ποιητικών μορφών στον κινηματογράφο, δηλαδή η διερεύνηση υπό μια έννοια μιας πιο ‘κάθετης’, λυρικής κινηματογραφικής φόρμας που θυμίζει την παράδοση της μοντερνιστικής ποίησης.



Η υβριδική αυτή σχέση λόγου και εικόνας είναι κάτι που έχει χαρακτηρίσει και τη φεμινιστική τέχνη από τις αρχές του κινήματος κατά το δεύτερο κύμα φεμινισμού στα 60s και τα 70s, με σημαντική στιγμή το φεμινιστικό τεξτ-αρτ των Barbara Kruger, Guerilla Girls, Jenny Holzer κλπ, αλλά εμφανίζεται και σε πιο απλές μορφές στις αρχές του 20ού αιώνα μέσα από την ποίηση και τα κολάζ στο Dada και το σουρεαλισμό (από τα εικονογραφημένα ποιήματα της Elsa von Freytag-Loringhoven μέχρι κάποια text-based κολάζ της Hannah Höch), ακόμα κι αν οι καλλιτέχνιδες δεν ταυτοποιούνταν στη συγκεκριμένη εποχή ως φεμινίστριες. Τόσο η διαλεκτική σχέση των μέσων, όσο και η συναισθητική ένταση που δημιουργείται κατά το συνδυασμό γλώσσας και εικόνας φαίνεται πως έχουν μια δύναμη που το φεμινιστικό κίνημα βρίσκει κατάλληλη για να αποτελέσει όπλο πολιτικής και προσωπικής έκφρασης.  



Στη μετα-ίντερνετ εποχή, το κείμενο βρίσκεται πολύ κεντρικά στην αισθητική και πολιτική πρωτοπορία και παρά το γεγονός ότι οι πεσσιμιστές θέλουν να αναφέρονται σε μια γενιά που “δε διαβάζει βιβλία”, διανύουμε μια ιδιαίτερα κειμενική εποχή, περιστοιχισμένοι από μέσα κοινωνικής δικτύωσης που συχνά οργανώνονται γύρω από λέξεις. Το κείμενο, λοιπόν, παραμένει κεντρικό στη δημιουργική διαδικασία και της λεγόμενης post-internet-art, η οποία συχνά προσπαθεί να μιλήσει για την υπερ/(παρα/)πληροφόρηση της εποχής. Η κουλτούρα των memes, εικόνες που συνδυάζουν μικρά κείμενα με μορφές εικονογράφησης, αποτελεί την πιο διαδεδομένη μορφή υβριδικής εικονολεκτικής ποιητικής του 21ου αιώνα. Κι ενώ έχει γίνει appropriated ευρέως και από την νέα δεξιά, το λεγόμενο alt-right, έχει υπάρξει εξίσου σημαντική και για τις κουήρ κοινότητες και τις διεκδικήσεις της.





16 Ιουνίου, 19:30, Ταινιοθήκη της Ελλάδος

Μία λέξη είναι όσο χίλιες εικόνες

Φεμινιστικα & Κουήρ κινηματογραφικά ποιήματα και φιλμ ποίησης από καλλιτέχνες στον ελλαδικό χώρο και την ελληνική διασπορά

Επιμέλεια: Filtig & Άλεξ Δημητρίου



Σ’ αυτην την συλλογή ταινιών φέρνουμε μαζι για πρώτη φορά φεμινιστικά και κουηρ film poems και film essays από τον ελλαδικό χώρο, αλλά και καλλιτέχνες της διασποράς. Οι ταινίες που μαζέψαμε έχουν σημαντικές αισθητικές και μεθοδολογικές διαφορές, ωστόσο όλες έχουν ως κοινό τόπο τόσο την έκφραση ταυτοτικών διεκδικήσεων, όσο και τη χρήση γλώσσας/κειμένου κεντρικά στον τρόπο που αναπτύσσουν την επικοινωνιακή τους δομή. Η σειρά αυτών των ταινιών παρουσιάζεται για να συνοδέψει την προβολή της ταινίας “Τόπος” της Αντουανέτας Αγγελίδη, πρωτοποριακού φεμινιστικού έργου του ελληνικού κινηματογράφου του 1985 σε μια σπάνια προβολή σε φιλμ 35 χιλιοστών.



Παρουσιάζονται μικρού μήκους ταινίες των: Μαργαρίτας Αθανασίου, Αθανάσιου Αναγνωστόπουλου, Εύας Γιαννακοπούλου, Αναστασίας Διαβαστή, Eggs & Legs + Clitus Clitoris, Kassiani Kappelos, Φένιας Κοτσοπούλου, Άλκη Παπασταθόπουλου, Πρόκνη+Φιλομήλα, Δέσποινας Σεβαστή, Εύας Στεφανή, Δανάης Σύρρου+Nanah Palm+Λουίζας Δολόξα



Πότε & πού; 16 Ιουνίου 2018 στις 19.30, Ταινιοθήκη της Ελλάδος, Ιερά Οδός 48 & Μ. Αλεξάνδρου 134-135, 10435 στις 21.00, Οι ταινίες θα προβληθούν με αγγλικούς υπότιτλους. Είσοδος ελεύθερη.





16 Ιουνίου, 21:00, Ταινιοθήκη της Ελλάδος

Τόπος της Αντουανέτας Αγγελίδη

Προλογίζει η Ρέα Βαλντέν. Ακολουθεί Q&A με την κινηματογραφίστρια



Η βραδιά κινηματογράφου και ποίησης στην Ταινιοθήκη της Ελλάδος ολοκληρώνεται με την προβολή του πρωτοποριακού έργου της Αντουανέτας Αγγελίδη, «Τόπος».



Λίγα λόγια για την ταινία όπως γράφτηκαν από την ίδια τη σκηνοθέτρια το 1985: «Στα άγνωστα μέρη βλέπεις μια σειρά από στοιχεία […]. Κάποιοι πίνακες γίνονται αναφορά. Οι πίνακες τούτοι αποτελούν αναγνωρίσιμους κόσμους. Αναγνώριση κόσμου ή σκόρπιων στοιχείων του που υπάρχουν εντός σου, αλλά δεν είχαν ταυτιστεί ως τότε. Έτσι αρχίζεις να κατασκευάζεις ένα κόσμο καθ’ ομοίωσή σου. Θραύσματα ή στρώματα παρελθόντος, στο φως, τα χρώματα, στις τοποθετήσεις, τις κινήσεις των προσώπων, στις ιστορίες ξαναφτιαγμένα, συναρμολογημένα χωρίς σεβασμό στους χρόνους. Ο χρόνος αυτοαναιρείται, ενώ η ταινία δίνει συνάμα πολλά στοιχεία χρονικότητας. Πολλά στρώματα παρελθόντος, πολλά στρώματα πολιτισμού. Ενώ το παρελθόν υπάρχει με πολλούς τρόπους, συνάμα δεν υφίσταται. Ο χώρος είναι γυμνός, ζωντανός, παράγει αισθήσεις. Η οπτική της ταινίας βρίσκεται απ’ την πλευρά του, δεν είναι οπτική των προσώπων. Ο χώρος της ταινίας είναι το σώμα, ανασαίνει, βλέπει, ακούει, θρηνεί, απαντάει. Μια σειρά παράλληλες αφηγήσεις στοιχείων της εικόνας και του ήχου συμπλέκονται και συνδιαλέγονται. Παράγονται συνειρμοί. Η ταινία γράφεται, αλλάζει, προχωρώντας η γραφή της. Η ταινία είναι η διαφάνεια μιας πορείας και στο επίπεδο της αφήγησης μιας εμπειρία και στο επίπεδο αφήγησης της αυτοκατασκευής της. Γύρω από τη στιγμή του δύσκολου περάσματος συνωθούνται οι επιθυμίες των προσώπων που αποτελούν τις διαφορετικές όψεις της δοκιμαζόμενης. Είσαι υποχρεωμένη να φτιάξεις τον κόσμο απ’ την αρχή / επιχειρείς επανειλημμένα να εισέλθεις στους πίνακες, κομμάτια ολόκληρα εξέρχονται απ’ αυτούς / τα πρόσωπα σπαράσσονται ακολουθώντας γεωμετρίες αισθημάτων. Γίνεσαι ένα ταραγμένο πεδίο. Η φωνή αναλύεται σε πολλές φωνές και πολλούς ρόλους. Από τα θραύσματα, τα σπαράγματα της εικόνας ανασχηματίζεται ένα νέο σύμπαν. Και όσο ο μηχανισμός της μνήμης αποκαθίσταται, τόσο το σύμπαν μένει άδειο.»



Πότε & πού; 16 Ιουνίου 2018 στις 21.00, Ταινιοθήκη της Ελλάδος, Ιερά Οδός 48 & Μ. Αλεξάνδρου 134-135, 10435, Η ταινία θα προβληθεί στα ελληνικά με αγγλικούς υπότιτλους. Είσοδος ελεύθερη.





17 Ιουνίου, 14:00, AtoposCVC

Εργαστήριο δημιουργίας videopoems

Mε τον TomKonyves



Στα πλάισια του TextMe_Lab, ο Tom Konyves, ποιητής, κινηματογραφιστής και ερευνητής με έδρα το Βανκούβερ, θα οργανώσει ένα εργαστήριο στο οποίο θα μοιραστεί με τους συμμετέχοντες κάποιες από τις μεθοδολογίες του “videopoem”, υβριδικού κινηματογραφικού είδους του οποίου το μανιφέστο συνέθεσε το 2011. Το εργαστήριο προσκαλεί ποιητές/ποιητριες και κινηματογραφιστές/κινηματογραφίστριες να συνθέσουν συνεργατικά ένα videopoem μέσα σε μια μέρα, χρησιμοποιώντας κάποιες από τις μεθοδολογικές τακτικές που θα αναφέρει ο ίδιος ο T. Konyves, αλλά και με όποια μέσα παραγωγής εικόνας και γλώσσας προτιμούν στη σύνθεση του έργου τους. Η συμμετοχή στο εργαστήριο είναι δωρεάν και ανοιχτή σε ποιητές/ριες και κινηματογραφιστές/ριες που έχουν τα δικά τους μέσα παραγωγής (κάμερα και κομπιούτερ με πρόγραμμα μοντάζ). Το εργαστήριο θα πραγματοποιηθεί στα αγγλικά. 



Πότε & πού; 17 Ιουνίου 2018 στις 14.00, ΑΤΟPOS Contemporary Visual Culture Σαλαμίνος 72, Μεταξουργείο, Αθήνα, ΤΚ 104 35, Για τη δήλωση συμμετοχής σας, μπορείτε να στείλετε email στη διεύθυνση Αυτή η διεύθυνση ηλεκτρονικού ταχυδρομείου προστατεύεται από τους αυτοματισμούς αποστολέων ανεπιθύμητων μηνυμάτων. Χρειάζεται να ενεργοποιήσετε τη JavaScript για να μπορέσετε να τη δείτε. έως τις 12 Ιουνίου. Είσοδος ελεύθερη.





18 Ιουνίου, 20:00, AtoposCVC

Κινηματογράφος & ποίηση /ποιητική συζήτηση

Μια συζήτηση πάνω στις σχέσεις κινηαμτογραφικής εικόνας και γλώσσας και τις υβριδικές μεθοδολογίες. Με τους: Φιλ Ιερόπουλος, TomKonyvesκαι Ρέα Βαλντέν.



Στην τελευταία εκδήλωση της σειράς του φεστιβάλ για τη σχέση κινηματογράφου και ποίησης, τρεις ερευνητές και καλλιτέχνες της ποιητικής εικόνας θα συζητήσουν μερικές από τις μεθοδολογίες που τους ενδιαφέρουν και χρησιμοποιούν στην ανάλυση αλλά και δημιουργία ποιητικών κινηματογραφικών έργων. Η Ρέα Βαλντέν, ερευνήτρια και φιλόσοφος πάνω στην κινηματογραφική εικόνα με ιδιαίτερο ενδιαφέρον για την αβαν-γκαρντ, ο Φιλ Ιερόπουλος, ακαδημαϊκός απο το Buckinghamshire New University και θέμα διδακτορικής διατριβής το κινηματογραφικό ποίημα και ο Tom Konyves, ποιητής και κινηματογραφιστής από το Βανκούβερ που έχει συνθέσει το μανιφέστο του videopoem, προσκαλούν το κοινό σε μια ανοιχτή κουβέντα για τις μεθοδολογίες της σύνθεσης ποιητικού κινηματογράφου, τη σχέση γλώσσας, λέξης και ήχου, τις έννοιες της ποίησης και της κινηματογραφικής γλώσσας και διεπιστημονικούς τρόπους μεταφρασιμότητας μεταξύ οπτικών και λεκτικών εκφραστικών μέσων. Η συζήτηση θα διεξαχθεί στα αγγλικά.



Πότε & πού; 18 Ιουνίου 2018 στις 20.00, ΑΤΟPOS Contemporary Visual Culture Σαλαμίνος 72, Μεταξουργείο, Αθήνα, ΤΚ 104 35, Είσοδος ελεύθερη



---------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------



Την Κυριακή 17 και τη Δευτέρα 18 Ιουνίου, το Fluffy Library θα είναι ανοιχτό για το κοινό τις παρακάτω ώρες: 17 Ιουνίου 2018: 12:00 - 14:00, 18 Ιουνίου 2018: 18:00 - 20:00.





Διαβάστε περισσότερα



Στο πλαίσιο του #TextMe, o Atopos CVC προτείνει το #TextMe_Lab, ένα παράλληλο πρόγραμμα το οποίο περιλαμβάνει performances, εργαστήρια, διαλέξεις, συζητήσεις και μίνι-εκθέσεις από καλλιτέχνες και ακαδημαϊκούς ερευνητές. Το συνδετικό νήμα του προγράμματος είναι οι υβριδικές γλώσσες που προκύπτουν όταν το κείμενο συνδυάζεται με άλλα καλλιτεχνικά μέσα. Η οπτική ποίηση του 20ού αιώνα, το spoken word και τα όρια μεταξύ ποίησης και ηχητικής τέχνης, τα σύγχρονα γλωσσικά φαινόμενα στη διαδικτυακή ποπ κουλτούρα και τα νέα μέσα, καθώς και η σχέση λέξης και οθόνης, είναι κάποια από τα κύρια θέματα του #TextMe_Lab. Το πρόγραμμα επιμελείται ο ερευνητής Φιλ Ιερόπουλος.



Ο Φιλ Ιερόπουλος (έρευνα & επιμέλεια προγράμματος #TextMe_Lab). Γεννήθηκε στην Αθήνα το 1978 και μεγάλωσε στην βόρεια Ελλάδα. Σπούδασε media arts στο Λονδίνο και το 2008 ολοκλήρωσε τη διδακτορική του διατριβή στην ποιητική του κινηματογράφου υπό την επίβλεψη των Nicky Hamlyn και της Judith Williamson. Από το 2003 διδάσκει πειραματικό κινηματογράφο και video art στο Buckinghamshire New University και έχει δείξει έργα του (films, artworks, writings) σε εκθέσεις, φεστιβάλ και συνέδρια σε Ελλάδα και Ευρώπη. Το 2013, συμμετείχε στην τέταρτη Athens Biennale (“AGORA”) ως μέλος του καταστασιακού ντουέτου ΦΥΤΑ (σε συνεργασία με τον ποιητή Φοίβο Δούσο), και επιμελήθηκε μια εβδομάδα δρώμενων με παραπάνω από 50 καλλιτέχνες και ακαδημαϊκούς. Τα ΦΥΤΑ συμμετείχαν έκτοτε σε μια σειρά από εκδηλώσεις, ως καλλιτέχνες και επιμελητές και το 2004 ιδρύουν το κουήρ μουσικό label ΦΥΤΙΝΗ. Ήταν επίσης στην επιμελητική ομάδα του φεστιβάλ performance και ηχητικής τέχνης Sound Acts, όπως και στα ιδρυτικά μέλη του εγχειρήματος AMOQA (Athens Museum of Queer Arts). Επι του παρόντος, ο Φιλ συνεργάζεται ως ερευνητής στο Atopos CVC και είναι συνεπιμελητής στην Athens Biennale που θα λάβει χώρα το 2018.