Πέθανε σε ηλικία 78 ετών, ο εμβληματικός και βραβευμένος σκηνοθέτης Ντέιβιντ Λιντς.

Η οικογένεια του Ντέιβιντ Λιντς ανακοίνωσε τον θάνατό του σε μια ανάρτηση στο Facebook, γράφοντας: «Υπάρχει ένα μεγάλο κενό στον κόσμο τώρα που δεν είναι πια μαζί μας. Αλλά, όπως θα έλεγε και ο ίδιος, έχε το νου σου στο ντόνατ και όχι στην τρύπα». Στο μήνυμά της η οικογένεια του Ντέιβιντ Λιντς ζητά από τον κόσμο να σεβαστεί την ιδιωτικότητά τους.

Τον περασμένο Αύγουστο, ο Ντέιβιντ Λιντς αποκάλυψε ότι διαγνώστηκε με εμφύσημα, επειδή κάπνιζε από πολύ μικρή ηλικία. «Το κάπνισμα ήταν κάτι που αγαπούσα πολύ, αλλά στο τέλος με χτύπησε. Ήταν μέρος της καλλιτεχνικής ζωής για μένα» είχε δηλώσει χαρακτηριστικά.

Ποιος ήταν ο Ντέιβιντ Λιντς

Ο Ντέιβιντ Λιντς γεννήθηκε στις 20 Ιανουαρίου 1946, στην πόλη Μιζούλα της πολιτείας Μοντάνα, και μεγάλωσε με τη φιλοδοξία να γίνει ζωγράφος. Γράφτηκε στην Σχολή Καλών Τεχνών της Βοστώνης, την οποία γρήγορα εγκατέλειψε, επειδή δεν πληρούσε τις αισθητικές του αντιλήψεις.  

Περιπλανήθηκε για λίγο στην Ευρώπη και αφού δεν κατόρθωσε να συμπεριληφθεί στους μαθητές του διακεκριμένου εξπρεσιονιστή ζωγράφου Όσκαρ Κοκόσκα, επέστρεψε στις ΗΠΑ και γράφτηκε στην Ακαδημία Καλών Τεχνών της Φιλαδέλφειας. Στην σχολή του δημιούργησε το πρώτο του φιλμ, ένα ταινιάκι κινουμένων σχεδίων 60 δευτερολέπτων με τίτλο «Six Men Getting Sick», για τις ανάγκες ενός πειραματικού εικαστικού διαγωνισμού. 

Μετά από χρόνια που πέρασε ως ζωγράφος και δημιουργός μικρού μήκους ταινιών κινουμένων σχεδίων, ο Λιντς έκανε το ντεμπούτο του στις ταινίες μεγάλου μήκους με το «Eraserhead» το 1977. Το ασυμβίβαστο ύφος του κέρδισε γρήγορα την προσοχή του Χόλιγουντ και του διεθνούς κινηματογραφικού κατεστημένου.

Η επόμενη ταινία του, η διασκευή του μυθιστορήματος επιστημονικής φαντασίας Dune του Frank Herbert, δεν είχε την ίδια επιτυχία. Η παραγωγή, που έγινε με προϋπολογισμό 40 εκατομμυρίων δολαρίων κατά τη διάρκεια επίπονων τριετών γυρισμάτων, ήταν μια κολοσσιαία εισπρακτική αποτυχία. Ωστόσο, ο Ντέιβιντ Λιντς επέστρεψε με δύο ταινίες που καθόρισαν το ώριμο στυλ του - το «Blue Velvet», ένα τταξίδι στο ψυχοσεξουαλικό υπογάστριο μιας μικρής αμερικανικής πόλης, και το «Wild at Heart» που τιμήθηκε με τον Χρυσό Φοίνικα του Φεστιβάλ Καννών.

Το 1990, έφερε την επανάσταση στην αμερικανική τηλεόραση με το Twin Peaks, μια σειρά που δημιούργησε μαζί με τον σεναριογράφο Μαρκ Φροστ, με την εβδομαδιαία σειρά του ABC να διερευνά θέματα ταμπού καταστώντας το ανεξήγητο σταθερό στοιχείο της σύγχρονης αφηγηματικής τηλεόρασης. 

Παρόλο που ξεκίνησε ως ζωγράφος και έγινε διάσημος ως σκηνοθέτης, έτρεφε πάντα ιδιαίτερο σεβασμό για τη μουσική. «Η μουσική μπορεί να πει διανοητικά πράγματα, αλλά μπορεί επίσης να μιλήσει στην καρδιά με έναν τρόπο χωρίς λόγια που είναι τόσο ισχυρός. Η μουσική είναι μαγεία», είχε δηλώσει.

Αργότερα στην καριέρα του, σε ταινίες όπως το «Lost Highway», το «Mulholland Drive» -που του χάρισε το βραβείο καλύτερης σκηνοθεσίας στις Κάννες το 2001- και το «Inland Empire», ο Ντέιβιντ Λιντς δούλεψε πάνω σε πλοκές που έδιναν έμφαση σε διπλές προσωπικότητες, ανεξήγητες μεταμορφώσεις και συγκλονιστικές πράξεις

Ο ίδιος ήταν σταθερά επιφυλακτικός στο να ταξινομήσει το νόημα του έργου του για τους θεατές του. Στη συλλογή συνεντεύξεων στο βιβλίο «Lynch On Lynch» ασχολήθηκε με τον αινιγματικό πυρήνα της δουλειάς του με τον συγγραφέα Κρις Ρόντλεϊ:

«Λοιπόν», είπε ο Λιντς, «φανταστείτε ότι όντως βρήκατε ένα βιβλίο με γρίφους και μπορούσατε να αρχίσετε να τους ξετυλίγετε, αλλά ήταν πολύ περίπλοκοι. Τα μυστήρια θα γίνονταν φανερά και θα σε ενθουσίαζαν. Όλοι βρίσκουμε αυτό το βιβλίο με τους γρίφους και είναι ακριβώς αυτό που συμβαίνει. Και μπορείτε να τα καταλάβετε. Το πρόβλημα είναι ότι τα καταλαβαίνεις μέσα σου, και ακόμα κι αν το έλεγες σε κάποιον, δεν θα σε πίστευε ή δεν θα το καταλάβαινε με τον ίδιο τρόπο που το καταλαβαίνεις εσύ».

Η μοναδική καριέρα του Ντέιβιντ Λιντς αναγνωρίστηκε με ειδικό βραβείο -το οποίο μοιράστηκε με τη -συχνά- πρωταγωνίστριά του Λόρα Ντερν στα Independent Spirit Awards του 2007 και με Χρυσό Λέοντα στο Φεστιβάλ Κινηματογράφου της Βενετίας το 2006.

Με πληροφορίες από Guardian, Variety

Ένα βίντεο που συζητήθηκε αρκετά στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης προκάλεσε την οργισμένη αντίδραση από το Κομμουνιστικό Κόμμα Ελλάδας.

Σε ρεπορτάζ της ΕΡΤ για τα μηνύματα των κομμάτων για την Πρωτοχρονιά εμφανίστηκε παραποιημένο το λογότυπο του κόμματος, το οποίο αντί για σφυροδρέπανο έφερε... το σήμα της Νέας Δημοκρατίας. Το βίντεο διορθώθηκε στα επόμενα δελτία της κρατικής τηλεόρασης, όμως έπαιζε αυτούσιο στις συνδρομητικές πλατφόρμες.

Όπως σημειώνει ο 902.gr «πρόκειται για μια προβοκατόρικη εικόνα που κυκλοφορεί εδώ και αρκετά χρόνια στο διαδίκτυο και χρησιμοποιείται από ιστοσελίδες και λογαριασμούς στα Μέσα Κοινωνικής Δικτύωσης αντικομμουνιστικού περιεχομένου, κυρίως του φασιστικού χώρου και που έχει καταγγελθεί επίσημα και επανειλημμένα».

Το ΚΚΕ σε σχόλιό του επισημαίνει ότι προχώρησε σε άμεση διαμαρτυρία προς την ΕΡΤ, από την οποία έλαβε την απάντηση ότι «αφορά σε λάθος κατά τη δημιουργία του σχετικού βίντεο, καθώς αντί να αντληθεί το έμβλημα του ΚΚΕ από το αρχείο γραφικών της ΕΡΤ, αντλήθηκε επιπόλαια από διαδικτυακές πηγές και στη συνέχεια η ΕΡΤ διόρθωσε το βίντεο για τα επόμενα δελτία. Επιπλέον έλαβε τις διαβεβαιώσεις ότι θα ληφθούν όλα τα μέτρα για να μην υπάρχει το συγκεκριμένο βίντεο με το παραποιημένο έμβλημα στα διαδικτυακά της Μέσα, αλλά και για να μην επαναληφθεί».

Το ΚΚΕ καταγγέλλει το συγκεκριμένο περιστατικό ως ανεπίτρεπτο, όπως έχει κάνει σε αντίστοιχες περιπτώσεις στο παρελθόν και θα κινηθεί αρμοδίως και προς τις μηχανές αναζήτησης του διαδικτύου, ώστε να εξασφαλισθεί ότι η συγκεκριμένη παραποιημένη εικόνα δεν θα εμφανίζεται ως εύρημα σχετικό με το ΚΚΕ.

Σε διαθεσιμότητα δύο υπάλληλοι

Πληροφορίες της efsyn.gr αναφέρουν πως από την διοίκηση της ΕΡΤ έγινε ξεκάθαρο πως δεν είναι ανεκτές τέτοιες συμπεριφορές, ενώ δύο υπάλληλοι, μια γραφίστρια και μια παραγωγός, τέθηκαν ήδη σε διαθεσιμότητα.

Ανείπωτη θλίψη προκάλεσε στον καλλιτεχνικό χώρο της Ελλάδας η είδηση του θανάτου του ηθοποιού Δημήτρη Ήμελλου σε ηλικία 57 ετών.

Ο ηθοποιός που έγινε ευρύτερα γνωστός μέσα από τη σειρά «Σασμός», σύμφωνα με πληροφορίες, έδινε το τελευταίο διάστημα μάχη με τον καρκίνο.

Ποιος ήταν ο Δημήτρης Ήμελλος

Ο Δημήτρης Ήμελλος γεννήθηκε το 1967 στην Κυψέλη. Έχει καταγωγή από τη Νάξο και από τους δυο του γονείς, από τα χωριά Φιλώτι και Απείρανθο.

Κατά τη διάρκεια των σπουδών του στη Νομική Σχολή Αθηνών, εντάχθηκε στο Θεατρικό Εργαστήρι του Βασίλη Διαμαντόπουλου και έπειτα στη Δραματική Σχολή του Διομήδη Φωτιάδη, απ’ όπου και αποφοίτησε. Σπούδασε επίσης στην Ακαδημία Θεατρικής Τέχνης της Μόσχας (ΓΚΙΤΙΣ) στο σκηνοθετικό τμήμα του Λεονίντ Χέιφιτς.

Συμμετείχε σε θεατρικές παραστάσεις, όπως: Ιφιγένεια στη Χώρα των Ταύρων, Οιδίπους επί Κολωνώ, Ένας Υπέροχος Κερατάς, Πέρσες, Αντιγόνη, Φρεναπάτη, Νοσταλγός, Αγάπης Αγώνας Άγονος, Αυτό που δεν τελειώνει, Μήδεια, Μολιέρος, Όνειρο, Ο Ταρτούφος, Ο Ηλίθιος, Στο Βυθό, Το Ύστατο Σήμερα, Ερωτόκριτος, Αμφιτρύων κ.α.

Από το 2001 εως το 2007 υπήρξε μέλος της Πειραματικής Σκηνής του Εθνικού Θεάτρου υπό τη διεύθυνση του Στάθη Λιβαθινού, με τον οποίο ο ηθοποιός συνεργάζεται στενά. Επίσης δίδαξε στο Εργαστήρι Σκηνοθεσίας και Υποκριτικής καθώς και στις δραματικές σχολές Ίασμος και Δήλος.

Στην τηλεόραση εμφανίστηκε το 2007-08 στη σειρά του ALPHA Το 10 σε σκηνοθεσία Πηγής Δημητρακοπούλου και στον «Σασμό».

Στον κινηματογράφο έπαιξε στις ταινίες: Αλιόσα του Θανάση Σκρούμπελου (1999), Beautiful people του Νίκου Παναγιωτόπουλου (2001), Παρά λίγο, παρά πόντο, παρά τρίχα της Στέλλας Θεοδωράκη (2002), Delivery του Ν.Παναγιωτόπουλου (2004), Γλυκιά μνήμη του Κυριάκου Κατζουράκη (2005), Bank Bang του Αργύρη Παπαδημητρόπουλου (2008), Απ’ τα κόκκαλα βγαλμένα του Σωτήρη Γκορίτσα (2011), Χρόνια Πολλά του Χρήστου Γεωργίου (2017), Η δουλειά της του Νίκου Labot (2018), Ράφτης της Σόνια Λίζα Κέντετμαν (2020).Στην ιδιωτική τηλεόραση έχει εμφανιστεί στις σειρές Το 10, Καρυωτάκης, Με λένε Βαγγέλη, Ου Φονεύσεις, Συγνώμη, Η ζωή εν τάφω, Σασμός, Άγιος Παΐσιος- Από τα Φάρασα στον Ουρανό.

Σε ηλικία 86 ετών έφυγε από τη ζωή ο ηθοποιός Θανάσης Παπαδόπουλος. Την είδηση του θανάτου του έδωσε ο νέος πρόεδρος στο Σωματείο Ελλήνων Ηθοποιών, Νίκος Καραγιώργης.

Ο Θανάσης Παπαδόπουλος είχε συμμετάσχει σε διάφορες ταινίες του κινηματογράφου, αλλά και τηλεοπτικές σειρές στην ιδιωτική και δημόσια τηλεόραση. Έπαιξε  κυρίως δευτερεύοντες ρόλους. Έγινε γνωστός από τον κινηματόγραφο, ενώ συμμετείχε και σε πολλές βιντεοταινίες κατά τη δεκαετία του 1980.

Χαρακτηριστικός ήταν ο ρόλος του στην ταινία «Νόμος 4000» (1962) του Γιάννη Δαλιανίδη, όπου έπαιξε τον ρόλο του τεντιμπόι που τον διαπομπεύει η αστυνομία. 

Έφυγε από τη ζωή σε ηλικία 74 ετών ο ευρέως αγαπητός σκηνοθέτης Μανούσος Μανουσάκης, ένας από τους πιο ποιοτικούς δημιουργούς της ελληνικής τηλεόρασης αλλά και του κινηματογράφου, ο οποίος για το 2024 είχε αναλάβει τη σκηνοθεσία της αστυνομικής σειράς «το Δίχτυ», που προβάλεται από την ΕΡΤ.

Έβαλε την υπογραφή του σε μερικές από τις πιο πετυχημένες τηλεοπτικές σειρές όπως το «Κόκκινο Ποτάμι», το «Τμήμα Ηθών», ο «Ταύρος με Τοξότη», οι «Δρόμοι της Πόλης», και οι «Ψίθυροι Καρδιάς», μεταξύ άλλων.

Ο Μανούσος Μανουσάκης γεννήθηκε το 1950 στην Αθήνα και σπούδασε σκηνοθεσία στη Σχολή Κινηματογράφου του Λονδίνου, ενώ με την επιστροφή του στην Ελλάδα στις αρχές της δεκαετίας του 1970 ξεκίνησε την επαγγελματική του πορεία στον κινηματογράφο.

Η πρώτη του ταινία, Βαρθολομαίος (1973), τον καθιέρωσε ως έναν τολμηρό δημιουργό, στην οποία είχε τριπλό ρόλο ως σεναριογράφος, σκηνοθέτης και παραγωγός, και η οποία απέσπασε ειδική μνεία στο Φεστιβάλ Κινηματογράφου Σαν Ρέμο το 1973, ενώ στην Ελλάδα απαγορεύτηκε από τη χούντα.

Ακολούθησαν ταινίες όπως Άρχοντες (1978) και Η σκιάχτρα (1985), ενώ συμμετείχε ως ηθοποιός σε ταινίες όπως το Σουβλίστε τους! με τον Δημήτρη Πουλικάκο(1981).

Παρότι το όνομά του συνδέθηκε κυρίως με την τηλεόραση, ο Μανουσάκης διατήρησε δυναμική παρουσία στον κινηματογράφο, σκηνοθετώντας και παραγωγές όπως το Παραλάβατε διορισμόν (1996), τον Κόκκινο δράκο (1998) και το ιστορικό δράμα Ουζερί Τσιτσάνης (2015).

Στα μέσα της δεκαετίας του ’80 ο Μανουσάκης ξεκίνησε τη δραστηριότητά του στην τηλεόραση, με τις σειρές Καλλικαντζαροδουλειές (1985-1986), Μικρογραφίες (1986-1987) και Τα καλύτερά τους χρόνια (1989), αλλά έλαβε μεγαλύτερη αναγνώριση στη δεκαετία του ’90 όταν ανέλαβε τη σκηνοθεσία και την παραγωγή δραματικών σειρών για την ιδιωτική τηλεόραση, όπως το Άγγιγμα ψυχής, Μη μου λες αντίο και Η αγάπη ήρθε από μακριά, που θεωρούνται από τις κορυφαίες στην ιστορία της ελληνικής τηλεόρασης.

Με θεματολογία που πραγματευόταν απαγορευμένους έρωτες και κοινωνικά ζητήματα οι σειρές του κατάφεραν να αγγίξουν το κοινό και να καταγράψουν υψηλά νούμερα τηλεθέασης, συνδυάζοντας την καλλιτεχνική ευαισθησία με την εμπορική επιτυχία.

Τεράστια απώλεια στον χώρο της τέχνης καθώς έφυγε από τη ζωή σε ηλικία 89 ετών η βραβευμένη δύο φορές με Όσκαρ, Βρετανίδα ηθοποιός Μάγκι Σμιθ. Απεβίωσε μέσα σε νοσοκομείο του Λονδίνου.

Ήταν ηθοποιός - θρύλος για τον βρετανικό κινηματογράφο, ενώ έπαιξε και σε πολλές τηλεοπτικές σειρές και ταινίες: μεταξύ αυτών, πρωταγωνίστησε στην ταινία Χάρι Πότερ (Harry Potter) και στη σειρά Downton Abbey.

Η Μάγκι Σμιθ γεννήθηκε στις 28 Δεκεμβρίου 1934. Είχε βραβευτεί για τις ερμηνείες της τόσο στο θέατρο, όσο και τον κινηματογράφο. Ήταν κάτοχος δυο βραβείων Όσκαρ (ενός Α' Γυναικείου Ρόλου κι ενός Β' Γυναικείου Ρόλου), ενός Βραβείου Τόνυ, επτά Βραβείων BAFTA, δυο Βραβείων Έμμυ, δυο Χρυσών Σφαίρων, δυο Βραβείων Σωματείου Ηθοποιών κι ενός Βραβείου Λόρενς Ολίβιε.

Οι σημαντικότερες ταινίες στις οποίες είχε συμμετάσχει είναι οι: Οθέλλος (Othello, 1965), Η Δεύτερη Νιότη της Τζιν Μπρόντι (The Prime of Miss Jean Brodie, 1969), Ταξίδια με τη Θεία μου (Travels With My Aunt, 1972), Καλιφόρνια Οτέλ (California Suite, 1978), Η Σύγκρουση των Τιτάνων (Clash of the Titans, 1981), Δωμάτιο με θέα (Room with a View, 1985) κι Έγκλημα στο Γκόσφορντ Παρκ (Gosford Park, 2001), οι οποίες έχουν μείνει κλασικές και έχουν λάβει ευνοϊκές κριτικές.

Τα τελευταία χρόνια είχε συμμετάσχει και σε εμπορικότερες ταινίες όπως οι: Κάπτεν Χουκ (Hook, 1991), Τρελές Αδελφές (Sister Act, 1992) και στη σειρά ταινιών Χάρι Πότερ. Εμφανίστηκε επίσης στη δραματική σειρά εποχής Downton Abbey στο ρόλο της Βασιλομήτορος Κοντέσας του Γκράντθαμ, Βάιολετ Κρόλεϊ για τον οποίο τιμήθηκε με Βραβείο Έμμυ. Η ηθοποιός είχε επίσης τιμηθεί από τη Βασίλισσα της Αγγλίας με τον ανώτερο τίτλο τιμής της Βρετανίας, Ντέιμ.

Ο γνωστός και αγαπητός τενόρος Μπάμπης Βελισσάριος συμμετέχει στη νέα βιογραφική σειρά της ΕΡΤ1, «Η Μαρία που έγινε Κάλλας», η οποία ξεκινά άμεσα την προβολή της.

Ο Μπάμπης Βελισσάριος επιλέχθηκε από την σκηνοθέτρια Όλγα Μαλέα για τον ρόλο του Δούκα, θείου της Μαρίας. Μετά τη μαμά Λίτσα (Ελένη Ράντου) ο θείος Δούκας είναι αυτός που πίστεψε στο ταλέντο και τη δυναμική της Μαρίας και βέβαια στάθηκε στήριγμα δίπλα της.

Ο Μπάμπης Βελισσάριος εκτός από τενόρος αλλά και λαϊκός τραγουδιστής έχει σπουδάσει υποκριτική και αποτελεί μία από τις ευχάριστες εκπλήξεις της σειράς στην οποία συμμετέχουν εκτός από εξαιρετικοί ηθοποιοί και άλλοι γνωστοί τραγουδιστές.

Η σειρά εστιάζει στην περίοδο της Κατοχής στην Αθήνα και αναδεικνύει τη μεταμόρφωση της νεαρής Μαρίας Καλογεροπούλου στη θρυλική ντίβα της όπερας, Μαρία Κάλλας. Η σειρά αποτελείται από δέκα επεισόδια και βασίζεται στο βιβλίο «Η άγνωστη Κάλλας» του ιστορικού Νικόλα Πέτσα Διομήδη.

Ο Σταμάτης Χονδρογιάννης ο σκηνοθέτης που είχε την πρώτη ιδέα και έμπνευση για το «Θέατρο της Δευτέρας» της ΕΡΤ και την πραγματοποίησε με πάθος, συνδέοντας το όνομά του με το τηλεοπτικό θέατρο από το 1970 που πρωτάρχησε, έφυγε την Πέμπτη (29/08) αναπάντεχα από τη ζωή.

Ήταν ο άνθρωπος που έστησε και δημιούργησε το «Θέατρο της Δευτέρας» με πρώτη τη θεατρική τηλεοπτική παράσταση που προβλήθηκε τον Δεκέμβριο του 1970, «Τα Χριστούγεννα του τεμπέλη» του Αλέξανδρου Παπαδιαμάντη, με τον Σταύρο Ξενίδη, για να πάρει έπειτα το 1972 την ονομασία «Θέατρο της Δευτέρας» με την παράσταση «Το Εξπρές για το Σαντιάγκο» της Ισιντόρα Αγκουϊρε. Ο Παπαδιαμάντης, ο Καρκαβίτσας, ο Κονδυλάκης, ο Μυριβήλης ήταν μερικοί από τους Έλληνες διηγηματογράφους που το λογοτεχνικό τους έργο μεταφέρθηκε στη μικρή οθόνη ώστε να περάσει στο ευρύ κοινό, παράλληλα με κείμενα σπουδαίων ξένων συγγραφέων, διασκευασμένα και μεταφρασμένα για πρώτη φορά για το τηλεοπτικό θέατρο, το οποίο συνέβαλε αναμφισβήτητα στη διαμόρφωση της θεατρικής παιδείας στην Ελλάδα.

Ο Σταμάτης Χονδρογιάννης γεννήθηκε στην Κύμη της Εύβοιας. Σπούδασε θέατρο, τηλεόραση, αγγλική φιλολογία και ιστορία τέχνης στην Αγγλία. Υπήρξε σκηνοθέτης του θεάτρου και της τηλεόρασης, με βραβευμένες δουλειές του στο Prague d’or, στο Prix Italia, στην Ισπανία και στην Ελλάδα. Δύο τηλεοπτικές του παραγωγές βρίσκονται στη μόνιμη συλλογή του Διεθνούς Μουσείου Τηλεόρασης της Νέας Υόρκης. Έγραψε θεατρικά έργα που παίχτηκαν στο θέατρο και στην τηλεόραση της ΕΡΤ. Επίσης, μεταφράσεις του θεατρικών έργων έχουν παρουσιαστεί στην ελληνική σκηνή, καθώς και πολλές τηλεοπτικές διασκευές Ελλήνων διηγηματογράφων από την κρατική τηλεόραση.

Σκηνοθέτησε για τη τηλεόραση πολλές θεατρικές παραστάσεις όπως: Άννυ, Ένας ταξιδιώτης, Τσάι και Συμπάθεια, Τριαντάφυλλο στο Στήθος, Σιωπητήριο (1992), Αμφιτρύων, Εκάβη, Ικέτιδες, Ηλέκτρα, Προμηθέας Δεσμώτης, Το μυστικό της Κοντέσσας Βαλέραινας, κ.ά., πολιτιστικά ντοκιμαντέρ, εκπομπές για το θέατρο, κ.ά. Το 1977 με πολωνικό συνεργείο που έφερε η ΕΡΤ, μιας και δεν υπήρχε έγχρωμη τηλεόραση στη χώρα μας, ο Σταμάτης Χονδρογιάννης ήταν ο σκηνοθέτης που κάλυψε, μαζί με το Δήμο Σακελλάριο διευθυντή φωτογραφίας και τον Γιώργο Σαμιώτη διευθυντή παραγωγής, όλα τα “Επιδαύρια”, τραγωδίες και κωμωδίες που προβλήθηκαν έπειτα στο εξωτερικό. Το 1990 παρουσιάστηκε στις Βρυξέλλες το τηλεοπτικό θέατρο ο “Ματωμένος Γάμος” σε σκηνοθεσία δική του, και η επιτυχία του είχε ως αποτέλεσμα να διοργανωθεί από την ΕΡΤ στην Ελλάδα το 1992 “το Συνέδριο των Ειδικών του Τηλεοπτικού Θεάτρου”.

“Ο ήλιος το χειμώνα εκδίδεται” είναι το πρώτο του μυθιστόρημα που κυκλοφόρησε το 2006. Το τελευταίο του βιβλίο “Cuma, Κούμη, Κώμη, Κύμη” κυκλοφόρησε πέρυσι το 2023.

Το Αρχείο της ΕΡΤ αποχαιρετά τον Σταμάτη Χονδρογιάννη παρουσιάζοντας ένα σπάνιο ντοκουμέντο από την ενημερωτική πολιτιστική εκπομπή «Θεατρική Εβδομάδα», παραγωγής του 1978, όταν με δικό του θίασο παρουσίασε το έργο του Μανόλη Κορρέ “Οίκος Ευγηρίας”.

Σχετική ανάρτηση έκανε και ο Σπύρος Μπιμπίλας.

«Με θλίψη όλοι μας της καλλιτεχνικής οικογένειας αποχαιρετάμε 2 σπουδαίους θεατρανθρώπους, τoν σκηνοθέτη αλησμόνητων παραστάσεων Σταμάτη Χονδρογιάννη, που έφυγε την Πέμπτη 29-8 εμπνευστή του ιστορικού “Θεάτρου της Δευτέρας” της Ερτ και τον Λάκη Κουρετζή, σπουδαίο δασκάλο και εμπνευστή και ιδρυτή του θεατρικού παιχνιδιού στην Ελλάδα για τα παιδιά που έφυγε την παρασκευή 30/8.. Καλό ταξίδι αγαπημένοι μας… Σας οφείλουμε πολλά» έγραψε ο ηθοποιός και βουλευτής στα social media.

Το χθεσινοβραδινό κεντρικό δελτίο ειδήσεων της ρωσικής τηλεόρασης έδειχνε τα ρωσικά στρατεύματα στην περιοχή του Κουρσκ να προσπαθούν να ανακτήσουν τον έλεγχο.

«Θα είμαστε νικητές» είπε ένας στρατιώτης.

«Είμαι 100% σίγουρος ότι θα νικήσουμε» δήλωσε ένας άλλος.

Οι στρατιώτες είχαν, μάλιστα, μια υπογεγραμμένη φωτογραφία του Βλαντιμίρ Πούτιν, ενώ το πορτρέτο του Ρώσου προέδρου κοσμούσε το πανό που κρατούσαν. Αν υπάρχει ένα μήνυμα από αυτά τα πλάνα, είναι ότι ο πρόεδρος Πούτιν θα οδηγήσει τη Ρωσία στη νίκη.

Ωστόσο, όπως αναφέρει το BBC, σε πλήρη αντίθεση με τα τυπικά θριαμβευτικά μηνύματα, πριν από λίγες ημέρες στην κρατική τηλεόραση υπήρξε μια σπάνια, δημόσια στιγμή αμφισβήτησης. Σε ένα πολιτικό talk show ένας σκηνοθέτης υποστήριξε ότι, «αν υπάρξουν κι άλλες γκάφες σαν αυτή, η Ρωσία μπορεί να χάσει τον πόλεμο».

«Πρέπει να σταματήσουμε να λέμε ότι όλα στη χώρα μας είναι καλά» δήλωσε ο Karen Shakhnazarov. «Υπάρχουν πολλά πράγματα που δεν είναι καλά».

Και πρόσθεσε: «[Στην τηλεόραση] δείχνουμε πάντα Ουκρανούς που δεν θέλουν να πολεμήσουν. Αλλά τώρα μπορούμε να δούμε: πολεμούν καλά. Και έχουν μεγάλο κίνητρο. Γιατί κοροϊδεύουμε τους εαυτούς μας;»

Πέθανε η σπουδαία ηθοποιός Άννα Παναγιωτοπούλου, που χάρισε σημαντικές ερμηνείες στο θέατρο, τον κινηματογράφο και την τηλεόραση.

Την είδηση του θανάτου της ηθοποιού έκανε γνωστή με ανάρτησή του ο Σταμάτης Κραουνάκης, ποστάροντας ένα video από συναυλία της στο Ηρώδειο, πριν κάποια χρόνια.

«Η αναγνωρισιμότητα με τρελαίνει. Μ’ αρέσει που αρέσω στον κόσμο, αυτή είναι η δουλειά μου, αλλά συγχρόνως με κάνει και ντρέπομαι. Η τηλεόραση δεν φτιάχνει σταρ, φτιάχνει συγγενείς. Ένα παιδάκι με ρώτησε κάποτε «με ξέρεις;» «Όχι» του απάντησα. «Τότε γιατί σε ξέρω εγώ;» Μπαίνουμε στα σπίτια απρόσκλητο», είχε δηλώσει σε συνέντευξη της πριν λίγα χρόνια.

Mε μεγάλη διαδρομή στο θέατρο, κινηματογράφο και τηλεόραση

Μια σπουδαία διαδρομή

Η Άννα Παναγιωτοπούλου γεννήθηκε στην Κυψέλη στις 30 Ιουλίου 1947. Μεγάλωσε σε μία οικογένεια άσχετη με την υποκριτική, αλλά η ίδια από νωρίς εξέφρασε την επιθυμία της να γίνει ηθοποιός. Οι γονείς της όμως, ήταν αρνητικοί σε αυτό και έτσι την έστειλαν στην Ελβετία για σπουδές, αλλά εκείνη γύρισε κρυφά για να κυνηγήσει το όνειρό της, δίνοντας εξετάσεις στο Εθνικό.

Εκεί συνάντησε και τον Σταμάτη Φασουλή, με τον οποίο ήταν βασικά μέλη του «Ελεύθερου Θεάτρου». Ανέβαζαν παραστάσεις και παράλληλα, μέχρι τότε, ασχολούνταν και με άλλες δουλειές για βιοπορισμό. Το 1980, το «Ελεύθερο Θέατρο» μετονομάστηκε σε «Ελεύθερη Σκηνή».

Από τη Μαντάμ Σουσού στο Ντόλτσε Βίτα

Ευρέως γνωστή έγινε μέσω της συμμετοχής της σε τηλεοπτικές σειρές, αρχικά στη κρατική και στη συνέχεια στην ιδιωτική τηλεόραση. Σταθμός της τηλεοπτικής της καριέρας (και προσωπικό της »φαβορί»), θεωρείται η ενσάρκωση της «Μαντάμ Σουσού» στην ομότιτλη διασκευή του μυθιστορήματος του Δημήτρη Ψαθά τη σεζόν 1986-87 (μαζί με τους Θανάση Παπαγεωργίου, Άγγελο Αντωνόπουλο, Νατάσα Ασίκη κ.ά.).

Τεράστια επιτυχία σημείωσαν επίσης οι σειρές: Οι τρεις Χάριτες (στο πλευρό των Μίνας Αδαμάκη, Νένας Μεντή, Άννας Κυριακού) και Ντόλτσε Βίτα (μαζί με Κατιάνα Μπαλανίκα, Μαρία Καβογιάννη, Μαρία Φωκά, Θανάση Ευθυμιάδη, Κατερίνα Ζιώγου, Παύλο Ορκόπουλο, Γαλήνη Τσεβά κ.ά.), που θεωρούνται »κλασικές».

Στον κινηματογράφο συμμετείχε στις ταινίες «Safe Sex», «Το κλάμα βγήκε απ’ τον παράδεισο», «Οξυγόνο», «Αυστηρώς Κατάλληλο» κ.ά.

Η προσωπική ζωή

Στην προσωπική της ζωή παντρεύτηκε το 1972 και απέκτησε έναν γιο, τον Δημήτρη, το 1973, που της χάρισε ενα εγγόνι.