Ανείπωτη θλίψη προκάλεσε στον καλλιτεχνικό χώρο της Ελλάδας η είδηση του θανάτου του ηθοποιού Δημήτρη Ήμελλου σε ηλικία 57 ετών.

Ο ηθοποιός που έγινε ευρύτερα γνωστός μέσα από τη σειρά «Σασμός», σύμφωνα με πληροφορίες, έδινε το τελευταίο διάστημα μάχη με τον καρκίνο.

Ποιος ήταν ο Δημήτρης Ήμελλος

Ο Δημήτρης Ήμελλος γεννήθηκε το 1967 στην Κυψέλη. Έχει καταγωγή από τη Νάξο και από τους δυο του γονείς, από τα χωριά Φιλώτι και Απείρανθο.

Κατά τη διάρκεια των σπουδών του στη Νομική Σχολή Αθηνών, εντάχθηκε στο Θεατρικό Εργαστήρι του Βασίλη Διαμαντόπουλου και έπειτα στη Δραματική Σχολή του Διομήδη Φωτιάδη, απ’ όπου και αποφοίτησε. Σπούδασε επίσης στην Ακαδημία Θεατρικής Τέχνης της Μόσχας (ΓΚΙΤΙΣ) στο σκηνοθετικό τμήμα του Λεονίντ Χέιφιτς.

Συμμετείχε σε θεατρικές παραστάσεις, όπως: Ιφιγένεια στη Χώρα των Ταύρων, Οιδίπους επί Κολωνώ, Ένας Υπέροχος Κερατάς, Πέρσες, Αντιγόνη, Φρεναπάτη, Νοσταλγός, Αγάπης Αγώνας Άγονος, Αυτό που δεν τελειώνει, Μήδεια, Μολιέρος, Όνειρο, Ο Ταρτούφος, Ο Ηλίθιος, Στο Βυθό, Το Ύστατο Σήμερα, Ερωτόκριτος, Αμφιτρύων κ.α.

Από το 2001 εως το 2007 υπήρξε μέλος της Πειραματικής Σκηνής του Εθνικού Θεάτρου υπό τη διεύθυνση του Στάθη Λιβαθινού, με τον οποίο ο ηθοποιός συνεργάζεται στενά. Επίσης δίδαξε στο Εργαστήρι Σκηνοθεσίας και Υποκριτικής καθώς και στις δραματικές σχολές Ίασμος και Δήλος.

Στην τηλεόραση εμφανίστηκε το 2007-08 στη σειρά του ALPHA Το 10 σε σκηνοθεσία Πηγής Δημητρακοπούλου και στον «Σασμό».

Στον κινηματογράφο έπαιξε στις ταινίες: Αλιόσα του Θανάση Σκρούμπελου (1999), Beautiful people του Νίκου Παναγιωτόπουλου (2001), Παρά λίγο, παρά πόντο, παρά τρίχα της Στέλλας Θεοδωράκη (2002), Delivery του Ν.Παναγιωτόπουλου (2004), Γλυκιά μνήμη του Κυριάκου Κατζουράκη (2005), Bank Bang του Αργύρη Παπαδημητρόπουλου (2008), Απ’ τα κόκκαλα βγαλμένα του Σωτήρη Γκορίτσα (2011), Χρόνια Πολλά του Χρήστου Γεωργίου (2017), Η δουλειά της του Νίκου Labot (2018), Ράφτης της Σόνια Λίζα Κέντετμαν (2020).Στην ιδιωτική τηλεόραση έχει εμφανιστεί στις σειρές Το 10, Καρυωτάκης, Με λένε Βαγγέλη, Ου Φονεύσεις, Συγνώμη, Η ζωή εν τάφω, Σασμός, Άγιος Παΐσιος- Από τα Φάρασα στον Ουρανό.

Σε ηλικία 86 ετών έφυγε από τη ζωή ο ηθοποιός Θανάσης Παπαδόπουλος. Την είδηση του θανάτου του έδωσε ο νέος πρόεδρος στο Σωματείο Ελλήνων Ηθοποιών, Νίκος Καραγιώργης.

Ο Θανάσης Παπαδόπουλος είχε συμμετάσχει σε διάφορες ταινίες του κινηματογράφου, αλλά και τηλεοπτικές σειρές στην ιδιωτική και δημόσια τηλεόραση. Έπαιξε  κυρίως δευτερεύοντες ρόλους. Έγινε γνωστός από τον κινηματόγραφο, ενώ συμμετείχε και σε πολλές βιντεοταινίες κατά τη δεκαετία του 1980.

Χαρακτηριστικός ήταν ο ρόλος του στην ταινία «Νόμος 4000» (1962) του Γιάννη Δαλιανίδη, όπου έπαιξε τον ρόλο του τεντιμπόι που τον διαπομπεύει η αστυνομία. 

Έφυγε από τη ζωή σε ηλικία 74 ετών ο ευρέως αγαπητός σκηνοθέτης Μανούσος Μανουσάκης, ένας από τους πιο ποιοτικούς δημιουργούς της ελληνικής τηλεόρασης αλλά και του κινηματογράφου, ο οποίος για το 2024 είχε αναλάβει τη σκηνοθεσία της αστυνομικής σειράς «το Δίχτυ», που προβάλεται από την ΕΡΤ.

Έβαλε την υπογραφή του σε μερικές από τις πιο πετυχημένες τηλεοπτικές σειρές όπως το «Κόκκινο Ποτάμι», το «Τμήμα Ηθών», ο «Ταύρος με Τοξότη», οι «Δρόμοι της Πόλης», και οι «Ψίθυροι Καρδιάς», μεταξύ άλλων.

Ο Μανούσος Μανουσάκης γεννήθηκε το 1950 στην Αθήνα και σπούδασε σκηνοθεσία στη Σχολή Κινηματογράφου του Λονδίνου, ενώ με την επιστροφή του στην Ελλάδα στις αρχές της δεκαετίας του 1970 ξεκίνησε την επαγγελματική του πορεία στον κινηματογράφο.

Η πρώτη του ταινία, Βαρθολομαίος (1973), τον καθιέρωσε ως έναν τολμηρό δημιουργό, στην οποία είχε τριπλό ρόλο ως σεναριογράφος, σκηνοθέτης και παραγωγός, και η οποία απέσπασε ειδική μνεία στο Φεστιβάλ Κινηματογράφου Σαν Ρέμο το 1973, ενώ στην Ελλάδα απαγορεύτηκε από τη χούντα.

Ακολούθησαν ταινίες όπως Άρχοντες (1978) και Η σκιάχτρα (1985), ενώ συμμετείχε ως ηθοποιός σε ταινίες όπως το Σουβλίστε τους! με τον Δημήτρη Πουλικάκο(1981).

Παρότι το όνομά του συνδέθηκε κυρίως με την τηλεόραση, ο Μανουσάκης διατήρησε δυναμική παρουσία στον κινηματογράφο, σκηνοθετώντας και παραγωγές όπως το Παραλάβατε διορισμόν (1996), τον Κόκκινο δράκο (1998) και το ιστορικό δράμα Ουζερί Τσιτσάνης (2015).

Στα μέσα της δεκαετίας του ’80 ο Μανουσάκης ξεκίνησε τη δραστηριότητά του στην τηλεόραση, με τις σειρές Καλλικαντζαροδουλειές (1985-1986), Μικρογραφίες (1986-1987) και Τα καλύτερά τους χρόνια (1989), αλλά έλαβε μεγαλύτερη αναγνώριση στη δεκαετία του ’90 όταν ανέλαβε τη σκηνοθεσία και την παραγωγή δραματικών σειρών για την ιδιωτική τηλεόραση, όπως το Άγγιγμα ψυχής, Μη μου λες αντίο και Η αγάπη ήρθε από μακριά, που θεωρούνται από τις κορυφαίες στην ιστορία της ελληνικής τηλεόρασης.

Με θεματολογία που πραγματευόταν απαγορευμένους έρωτες και κοινωνικά ζητήματα οι σειρές του κατάφεραν να αγγίξουν το κοινό και να καταγράψουν υψηλά νούμερα τηλεθέασης, συνδυάζοντας την καλλιτεχνική ευαισθησία με την εμπορική επιτυχία.

Τεράστια απώλεια στον χώρο της τέχνης καθώς έφυγε από τη ζωή σε ηλικία 89 ετών η βραβευμένη δύο φορές με Όσκαρ, Βρετανίδα ηθοποιός Μάγκι Σμιθ. Απεβίωσε μέσα σε νοσοκομείο του Λονδίνου.

Ήταν ηθοποιός - θρύλος για τον βρετανικό κινηματογράφο, ενώ έπαιξε και σε πολλές τηλεοπτικές σειρές και ταινίες: μεταξύ αυτών, πρωταγωνίστησε στην ταινία Χάρι Πότερ (Harry Potter) και στη σειρά Downton Abbey.

Η Μάγκι Σμιθ γεννήθηκε στις 28 Δεκεμβρίου 1934. Είχε βραβευτεί για τις ερμηνείες της τόσο στο θέατρο, όσο και τον κινηματογράφο. Ήταν κάτοχος δυο βραβείων Όσκαρ (ενός Α' Γυναικείου Ρόλου κι ενός Β' Γυναικείου Ρόλου), ενός Βραβείου Τόνυ, επτά Βραβείων BAFTA, δυο Βραβείων Έμμυ, δυο Χρυσών Σφαίρων, δυο Βραβείων Σωματείου Ηθοποιών κι ενός Βραβείου Λόρενς Ολίβιε.

Οι σημαντικότερες ταινίες στις οποίες είχε συμμετάσχει είναι οι: Οθέλλος (Othello, 1965), Η Δεύτερη Νιότη της Τζιν Μπρόντι (The Prime of Miss Jean Brodie, 1969), Ταξίδια με τη Θεία μου (Travels With My Aunt, 1972), Καλιφόρνια Οτέλ (California Suite, 1978), Η Σύγκρουση των Τιτάνων (Clash of the Titans, 1981), Δωμάτιο με θέα (Room with a View, 1985) κι Έγκλημα στο Γκόσφορντ Παρκ (Gosford Park, 2001), οι οποίες έχουν μείνει κλασικές και έχουν λάβει ευνοϊκές κριτικές.

Τα τελευταία χρόνια είχε συμμετάσχει και σε εμπορικότερες ταινίες όπως οι: Κάπτεν Χουκ (Hook, 1991), Τρελές Αδελφές (Sister Act, 1992) και στη σειρά ταινιών Χάρι Πότερ. Εμφανίστηκε επίσης στη δραματική σειρά εποχής Downton Abbey στο ρόλο της Βασιλομήτορος Κοντέσας του Γκράντθαμ, Βάιολετ Κρόλεϊ για τον οποίο τιμήθηκε με Βραβείο Έμμυ. Η ηθοποιός είχε επίσης τιμηθεί από τη Βασίλισσα της Αγγλίας με τον ανώτερο τίτλο τιμής της Βρετανίας, Ντέιμ.

Ο γνωστός και αγαπητός τενόρος Μπάμπης Βελισσάριος συμμετέχει στη νέα βιογραφική σειρά της ΕΡΤ1, «Η Μαρία που έγινε Κάλλας», η οποία ξεκινά άμεσα την προβολή της.

Ο Μπάμπης Βελισσάριος επιλέχθηκε από την σκηνοθέτρια Όλγα Μαλέα για τον ρόλο του Δούκα, θείου της Μαρίας. Μετά τη μαμά Λίτσα (Ελένη Ράντου) ο θείος Δούκας είναι αυτός που πίστεψε στο ταλέντο και τη δυναμική της Μαρίας και βέβαια στάθηκε στήριγμα δίπλα της.

Ο Μπάμπης Βελισσάριος εκτός από τενόρος αλλά και λαϊκός τραγουδιστής έχει σπουδάσει υποκριτική και αποτελεί μία από τις ευχάριστες εκπλήξεις της σειράς στην οποία συμμετέχουν εκτός από εξαιρετικοί ηθοποιοί και άλλοι γνωστοί τραγουδιστές.

Η σειρά εστιάζει στην περίοδο της Κατοχής στην Αθήνα και αναδεικνύει τη μεταμόρφωση της νεαρής Μαρίας Καλογεροπούλου στη θρυλική ντίβα της όπερας, Μαρία Κάλλας. Η σειρά αποτελείται από δέκα επεισόδια και βασίζεται στο βιβλίο «Η άγνωστη Κάλλας» του ιστορικού Νικόλα Πέτσα Διομήδη.

Ο Σταμάτης Χονδρογιάννης ο σκηνοθέτης που είχε την πρώτη ιδέα και έμπνευση για το «Θέατρο της Δευτέρας» της ΕΡΤ και την πραγματοποίησε με πάθος, συνδέοντας το όνομά του με το τηλεοπτικό θέατρο από το 1970 που πρωτάρχησε, έφυγε την Πέμπτη (29/08) αναπάντεχα από τη ζωή.

Ήταν ο άνθρωπος που έστησε και δημιούργησε το «Θέατρο της Δευτέρας» με πρώτη τη θεατρική τηλεοπτική παράσταση που προβλήθηκε τον Δεκέμβριο του 1970, «Τα Χριστούγεννα του τεμπέλη» του Αλέξανδρου Παπαδιαμάντη, με τον Σταύρο Ξενίδη, για να πάρει έπειτα το 1972 την ονομασία «Θέατρο της Δευτέρας» με την παράσταση «Το Εξπρές για το Σαντιάγκο» της Ισιντόρα Αγκουϊρε. Ο Παπαδιαμάντης, ο Καρκαβίτσας, ο Κονδυλάκης, ο Μυριβήλης ήταν μερικοί από τους Έλληνες διηγηματογράφους που το λογοτεχνικό τους έργο μεταφέρθηκε στη μικρή οθόνη ώστε να περάσει στο ευρύ κοινό, παράλληλα με κείμενα σπουδαίων ξένων συγγραφέων, διασκευασμένα και μεταφρασμένα για πρώτη φορά για το τηλεοπτικό θέατρο, το οποίο συνέβαλε αναμφισβήτητα στη διαμόρφωση της θεατρικής παιδείας στην Ελλάδα.

Ο Σταμάτης Χονδρογιάννης γεννήθηκε στην Κύμη της Εύβοιας. Σπούδασε θέατρο, τηλεόραση, αγγλική φιλολογία και ιστορία τέχνης στην Αγγλία. Υπήρξε σκηνοθέτης του θεάτρου και της τηλεόρασης, με βραβευμένες δουλειές του στο Prague d’or, στο Prix Italia, στην Ισπανία και στην Ελλάδα. Δύο τηλεοπτικές του παραγωγές βρίσκονται στη μόνιμη συλλογή του Διεθνούς Μουσείου Τηλεόρασης της Νέας Υόρκης. Έγραψε θεατρικά έργα που παίχτηκαν στο θέατρο και στην τηλεόραση της ΕΡΤ. Επίσης, μεταφράσεις του θεατρικών έργων έχουν παρουσιαστεί στην ελληνική σκηνή, καθώς και πολλές τηλεοπτικές διασκευές Ελλήνων διηγηματογράφων από την κρατική τηλεόραση.

Σκηνοθέτησε για τη τηλεόραση πολλές θεατρικές παραστάσεις όπως: Άννυ, Ένας ταξιδιώτης, Τσάι και Συμπάθεια, Τριαντάφυλλο στο Στήθος, Σιωπητήριο (1992), Αμφιτρύων, Εκάβη, Ικέτιδες, Ηλέκτρα, Προμηθέας Δεσμώτης, Το μυστικό της Κοντέσσας Βαλέραινας, κ.ά., πολιτιστικά ντοκιμαντέρ, εκπομπές για το θέατρο, κ.ά. Το 1977 με πολωνικό συνεργείο που έφερε η ΕΡΤ, μιας και δεν υπήρχε έγχρωμη τηλεόραση στη χώρα μας, ο Σταμάτης Χονδρογιάννης ήταν ο σκηνοθέτης που κάλυψε, μαζί με το Δήμο Σακελλάριο διευθυντή φωτογραφίας και τον Γιώργο Σαμιώτη διευθυντή παραγωγής, όλα τα “Επιδαύρια”, τραγωδίες και κωμωδίες που προβλήθηκαν έπειτα στο εξωτερικό. Το 1990 παρουσιάστηκε στις Βρυξέλλες το τηλεοπτικό θέατρο ο “Ματωμένος Γάμος” σε σκηνοθεσία δική του, και η επιτυχία του είχε ως αποτέλεσμα να διοργανωθεί από την ΕΡΤ στην Ελλάδα το 1992 “το Συνέδριο των Ειδικών του Τηλεοπτικού Θεάτρου”.

“Ο ήλιος το χειμώνα εκδίδεται” είναι το πρώτο του μυθιστόρημα που κυκλοφόρησε το 2006. Το τελευταίο του βιβλίο “Cuma, Κούμη, Κώμη, Κύμη” κυκλοφόρησε πέρυσι το 2023.

Το Αρχείο της ΕΡΤ αποχαιρετά τον Σταμάτη Χονδρογιάννη παρουσιάζοντας ένα σπάνιο ντοκουμέντο από την ενημερωτική πολιτιστική εκπομπή «Θεατρική Εβδομάδα», παραγωγής του 1978, όταν με δικό του θίασο παρουσίασε το έργο του Μανόλη Κορρέ “Οίκος Ευγηρίας”.

Σχετική ανάρτηση έκανε και ο Σπύρος Μπιμπίλας.

«Με θλίψη όλοι μας της καλλιτεχνικής οικογένειας αποχαιρετάμε 2 σπουδαίους θεατρανθρώπους, τoν σκηνοθέτη αλησμόνητων παραστάσεων Σταμάτη Χονδρογιάννη, που έφυγε την Πέμπτη 29-8 εμπνευστή του ιστορικού “Θεάτρου της Δευτέρας” της Ερτ και τον Λάκη Κουρετζή, σπουδαίο δασκάλο και εμπνευστή και ιδρυτή του θεατρικού παιχνιδιού στην Ελλάδα για τα παιδιά που έφυγε την παρασκευή 30/8.. Καλό ταξίδι αγαπημένοι μας… Σας οφείλουμε πολλά» έγραψε ο ηθοποιός και βουλευτής στα social media.

Το χθεσινοβραδινό κεντρικό δελτίο ειδήσεων της ρωσικής τηλεόρασης έδειχνε τα ρωσικά στρατεύματα στην περιοχή του Κουρσκ να προσπαθούν να ανακτήσουν τον έλεγχο.

«Θα είμαστε νικητές» είπε ένας στρατιώτης.

«Είμαι 100% σίγουρος ότι θα νικήσουμε» δήλωσε ένας άλλος.

Οι στρατιώτες είχαν, μάλιστα, μια υπογεγραμμένη φωτογραφία του Βλαντιμίρ Πούτιν, ενώ το πορτρέτο του Ρώσου προέδρου κοσμούσε το πανό που κρατούσαν. Αν υπάρχει ένα μήνυμα από αυτά τα πλάνα, είναι ότι ο πρόεδρος Πούτιν θα οδηγήσει τη Ρωσία στη νίκη.

Ωστόσο, όπως αναφέρει το BBC, σε πλήρη αντίθεση με τα τυπικά θριαμβευτικά μηνύματα, πριν από λίγες ημέρες στην κρατική τηλεόραση υπήρξε μια σπάνια, δημόσια στιγμή αμφισβήτησης. Σε ένα πολιτικό talk show ένας σκηνοθέτης υποστήριξε ότι, «αν υπάρξουν κι άλλες γκάφες σαν αυτή, η Ρωσία μπορεί να χάσει τον πόλεμο».

«Πρέπει να σταματήσουμε να λέμε ότι όλα στη χώρα μας είναι καλά» δήλωσε ο Karen Shakhnazarov. «Υπάρχουν πολλά πράγματα που δεν είναι καλά».

Και πρόσθεσε: «[Στην τηλεόραση] δείχνουμε πάντα Ουκρανούς που δεν θέλουν να πολεμήσουν. Αλλά τώρα μπορούμε να δούμε: πολεμούν καλά. Και έχουν μεγάλο κίνητρο. Γιατί κοροϊδεύουμε τους εαυτούς μας;»

Πέθανε η σπουδαία ηθοποιός Άννα Παναγιωτοπούλου, που χάρισε σημαντικές ερμηνείες στο θέατρο, τον κινηματογράφο και την τηλεόραση.

Την είδηση του θανάτου της ηθοποιού έκανε γνωστή με ανάρτησή του ο Σταμάτης Κραουνάκης, ποστάροντας ένα video από συναυλία της στο Ηρώδειο, πριν κάποια χρόνια.

«Η αναγνωρισιμότητα με τρελαίνει. Μ’ αρέσει που αρέσω στον κόσμο, αυτή είναι η δουλειά μου, αλλά συγχρόνως με κάνει και ντρέπομαι. Η τηλεόραση δεν φτιάχνει σταρ, φτιάχνει συγγενείς. Ένα παιδάκι με ρώτησε κάποτε «με ξέρεις;» «Όχι» του απάντησα. «Τότε γιατί σε ξέρω εγώ;» Μπαίνουμε στα σπίτια απρόσκλητο», είχε δηλώσει σε συνέντευξη της πριν λίγα χρόνια.

Mε μεγάλη διαδρομή στο θέατρο, κινηματογράφο και τηλεόραση

Μια σπουδαία διαδρομή

Η Άννα Παναγιωτοπούλου γεννήθηκε στην Κυψέλη στις 30 Ιουλίου 1947. Μεγάλωσε σε μία οικογένεια άσχετη με την υποκριτική, αλλά η ίδια από νωρίς εξέφρασε την επιθυμία της να γίνει ηθοποιός. Οι γονείς της όμως, ήταν αρνητικοί σε αυτό και έτσι την έστειλαν στην Ελβετία για σπουδές, αλλά εκείνη γύρισε κρυφά για να κυνηγήσει το όνειρό της, δίνοντας εξετάσεις στο Εθνικό.

Εκεί συνάντησε και τον Σταμάτη Φασουλή, με τον οποίο ήταν βασικά μέλη του «Ελεύθερου Θεάτρου». Ανέβαζαν παραστάσεις και παράλληλα, μέχρι τότε, ασχολούνταν και με άλλες δουλειές για βιοπορισμό. Το 1980, το «Ελεύθερο Θέατρο» μετονομάστηκε σε «Ελεύθερη Σκηνή».

Από τη Μαντάμ Σουσού στο Ντόλτσε Βίτα

Ευρέως γνωστή έγινε μέσω της συμμετοχής της σε τηλεοπτικές σειρές, αρχικά στη κρατική και στη συνέχεια στην ιδιωτική τηλεόραση. Σταθμός της τηλεοπτικής της καριέρας (και προσωπικό της »φαβορί»), θεωρείται η ενσάρκωση της «Μαντάμ Σουσού» στην ομότιτλη διασκευή του μυθιστορήματος του Δημήτρη Ψαθά τη σεζόν 1986-87 (μαζί με τους Θανάση Παπαγεωργίου, Άγγελο Αντωνόπουλο, Νατάσα Ασίκη κ.ά.).

Τεράστια επιτυχία σημείωσαν επίσης οι σειρές: Οι τρεις Χάριτες (στο πλευρό των Μίνας Αδαμάκη, Νένας Μεντή, Άννας Κυριακού) και Ντόλτσε Βίτα (μαζί με Κατιάνα Μπαλανίκα, Μαρία Καβογιάννη, Μαρία Φωκά, Θανάση Ευθυμιάδη, Κατερίνα Ζιώγου, Παύλο Ορκόπουλο, Γαλήνη Τσεβά κ.ά.), που θεωρούνται »κλασικές».

Στον κινηματογράφο συμμετείχε στις ταινίες «Safe Sex», «Το κλάμα βγήκε απ’ τον παράδεισο», «Οξυγόνο», «Αυστηρώς Κατάλληλο» κ.ά.

Η προσωπική ζωή

Στην προσωπική της ζωή παντρεύτηκε το 1972 και απέκτησε έναν γιο, τον Δημήτρη, το 1973, που της χάρισε ενα εγγόνι.

Σε ηλικία 93 ετών πέθανε ο Κωστής Ζώης με συγγενείς, φίλους και συναδέλφους να τον αποχαιρετούν την ερχόμενη Δευτέρα (10:30 π.μ.) στο νεκροταφείο Βύρωνα.

Η Εταιρεία Ελλήνων Σκηνοθετών εξέφρασε την απέραντη θλίψη της για τον θάνατο του επίτιμου μέλους της, που υπήρξε από τους πρωτεργάτες του σωματείου και στήριγμα για τους νέους καλλιτέχνες.

Όπως αναφέρει η Εταιρεία, το 1965 έκανε την πρώτη του μικρού μήκους ταινία, «Τ’ άλογο», βασισμένη στο ομώνυμο διήγημα του Ζαχαρία Παπαντωνίου, που απέσπασε σημαντικές διακρίσεις (Α’ Τιμητική Διάκριση στο Φεστιβάλ Θεσσαλονίκης το 1965, Α’ Κρατικό Βραβείο 1966, Διάκριση στο Φεστιβάλ Ομπερχάουζεν 1966, Διάκριση στο Φεστιβάλ Κρακοβίας 1966).

Δύο χρόνια αργότερα η πρώτη του μεγάλου μήκους ταινία, «Σιλουέττες» κατέκτησε το Α’ Χρυσό Βραβείο στο Φεστιβάλ Θεσσαλονίκης, ενώ συγκέντρωσε άλλα 8 βραβεία και διακρίσεις σε Ελλάδα και εξωτερικό. Το 1968 γυρίζει τη μικρού μήκους ταινία «Ο Δραπέτης» και κατακτά και πάλι το Α’ Βραβείο στο Φεστιβάλ Θεσσαλονίκης εκείνης της χρονιάς.

Για τη δεύτερη ταινία του μεγάλου μήκους, «Θα μπορούσαμε να κάνουμε κάτι εμείς» (1971) συνεργάστηκε στο σενάριο με τον Κώστα Μουρσελά, βασικό του συνεργάτη στον πρώτο χρόνο της σειράς «Εκείνος κι εκείνος», η οποία έμεινε στην ιστορία για το υπονομευτικό της μήνυμα κατά τη διάρκεια της δικτατορίας.

Τη δεκαετία του ’70 δημιούργησε για την ΕΡΤ μια σειρά ντοκιμαντέρ όπως «Η Μόλυνση και οι άλλοι…», «Ζωντανές και νεκρές πολιτείες», «Πεντέλη ώρα μηδέν» και πολλά άλλα.

Το μεσαίου μήκους ντοκιμαντέρ του, «Οι Αζήτητοι» (1982) ήταν ένα σημαντικό ντοκιμαντέρ για τους ψυχασθενείς της Λέρου και άλλων ιδρυμάτων. Σκηνοθέτησε επίσης, τις μίνι σειρές «Στον αργαλειό του φεγγαριού» και «Πόντιος Πιλάτος», όπως και τη σειρά προσωπικών αφηγήσεων «Το τραίνο της ζωής μου».

Παράλληλα με τον κινηματογράφο και την τηλεόραση, ο Ζώης σκηνοθέτησε και θεατρικές παραστάσεις όπως « Η Έκπληξη» του Χ. Τσικλιρόπουλου στο Πειραματικό Θέατρο.

Αναλυτικά η ανακοίνωση:

Δείτε από το Αρχείο της ΕΡΤ της σειρά 52 οικολογικών ντοκιμαντέρ «το Βλεμμα», σε Σκηνοθεσία Κωστή Ζώη και με παρουσιαστή τον Χρόνη Μίσσιο.

Σε ηλικία 86 ετών πέθανε, χθες το πρωί, ο σπουδαίος ηθοποιός, Γιάννης Φέρτης, που είχε πρωταγωνιστήσει στο θέατρο, τον κινηματογράφο και την τηλεόραση.

Γεννημένος τον Απρίλιο του 1938, ο Γιάννης Φέρτης αποφοίτησε από τη σχολή Θεάτρου Τέχνης Κάρολου Κουν το 1958.

Για πρώτη φορά εμφανίστηκε στο θέατρο το 1959 στο έργο «Η ηλικία της νύχτας» του Ιάκωβου Καμπανέλλη. Ακολούθησαν έργα όπως τα: Όρνιθες του Αριστοφάνη, Ευρυδίκη του Ζαν Ανούιγ, Γλυκό Πουλί της Νιότης του Τενεσί Ουίλιαμς, Ο Δικέφαλος Αετός του Ζαν Κοκτώ. Έγινε συνιδρυτής του Λαϊκού Πειραματικού Θεάτρου και εμφανίστηκε στα έργα Καπιταίν Σελ Καπιταίν Εσό του Σερζ Ρεζβάνι και Η Μάνα του Μπέρτολτ Μπρεχτ.

Από το 1967 και για μια δεκαετία, ως θιασάρχης μαζί με την Ξένια Καλογεροπούλου, ανέβασε σημαντικά θεατρικά έργα.
 

Ο Γιάννης Φέρτης πρωταγωνίστησε στο αρχαίο θέατρο, τον κινηματογράφο και την τηλεόραση. Η φωνή του ήταν έντονα χαρακτηριστική, ενώ είχε «ντύσει» διαφημίσεις στην τηλεόραση και το ραδιόφωνο.

Πρώτη σύζυγός του υπήρξε η ηθοποιός Ξένια Καλογεροπούλου, δεύτερη η ηθοποιός Μιμή Ντενίση ενώ από το 2001 ήταν νυμφευμένος με την ηθοποιό Μαρίνα Ψάλτη.
 

Ο Σπύρος Μπιμπίλας ανακοίνωσε την είδηση του θανάτου του Γιάννη Φέρτη, για την οποία ενημερώθηκε από την Μαρίνα Ψάλτη.

«Όλο το Ελληνικό θέατρο πενθεί για τον χαμό του σπουδαίου μας ηθοποιού. Αντί στεφάνων σύμφωνα με επιθυμία του, όσοι θελήσουν να ενισχύσουν το έργο κ τους σκοπούς του Ταμείου Αλληλοβοηθειας του Σωματειου Ελλήνων ηθοποιων (ΤΑΣΕΗ). Ο Γιάννης πάντα νοιαζόταν για τους συναδέλφους του με κάθε τρόπο, έγραψε ο Σπύρος Μπιμπίλας.

Η κηδεία του θα γίνει στο Α’ Κοιμητήριο της Αθήνας.

Αναλυτικά η ανάρτηση του Σπύρου Μπιμπίλα

Πριν από λίγο η αγαπημένη φίλη Μαρίνα Ψάλτη με ενημέρωσε για το θλιβερό νέο της αποχώρησης από την ζωή του μοναδικού συντρόφου της, του σπουδαίου μας θεατρανθρώπου, φάρου πολιτισμού και ανθρωπιάς του αγαπημένου φίλου μας Γιάννη Φέρτη που για 65 χρόνια υπηρέτησε το θέατρο μας, τον κινηματογράφο και την τηλεόραση μας μέσα από αμέτρητους υπέροχους ρόλους και μάγεψε το ελληνικό κοινό και τις καρδιές μας.Το κενό που αφήνει δυσαναπλήρωτο αλλά η αύρα του ταλέντου του και της ψυχής του θα μείνουν σαν οδηγοί για όλους μας.. Είχα την τύχη να τον θαυμάζω από παιδί όταν τον παρακολουθουσα στις ταινίες του κ στο Θέατρο με την υπέροχη τότε σύντροφο του Ξενια Καλογεροπουλου( 3 φορές τους είχα δει στις "Πεταλούδες είναι ελευθερες") , είχα την τύχη να συνεργαστώ μαζί του στις αρχές της καριέρας μου το 80 σε ένα από τα πρώτα μου σηριαλ στους "Aθλιους των Αθηνών" του Κονδυλάκη κι από τότε με τίμησε με μια υπέροχη φιλία μαζί με την τότε σύντροφο του Μιμή Ντενίση , και μέχρι τώρα μαζί με την μοναδική Μαρίνα Ψάλτη μας έδεσε μια ειλικρινής αγάπη.Κουραγιο Μαρίνα μου κ μπράβο που στάθηκες πλάι στις δύσκολες στιγμές του Γιάννη μας. Όλο το Ελληνικό θέατρο πενθεί για τον χαμό του σπουδαίου μας ηθοποιού. Αντί στεφάνων σύμφωνα με επιθυμία του, όσοι θελήσουν να ενισχύσουν το έργο κ τους σκοπούς του Ταμείου Αλληλοβοηθειας του Σωματειου Ελλήνων ηθοποιων (ΤΑΣΕΗ). Ο Γιάννης πάντα νοιαζόταν για τους συναδέλφους του με κάθε τρόπο. Θα υπάρξει ενημέρωση για ώρα κ μέρα της εξοδιου ακολουθίας που θα γίνει στο Α κοιμητήριο της Αθηνας. Καλό ταξίδι πολυτάλαντη αγαπημένε μας