Μηνύματα κυβέρνησης και αντιπολίτευσης για την 25η Μαρτίου

 

ον αγώνα της εθνικής παλιγγενεσίας τιμούν κυβέρνηση και κόμματα της αντιπολίτευσης. Το υπουργείο Εξωτερικών προτρέπει να «μη λησμονήσουμε το πρόταγμα της ελευθερίας, τις αξίες και τα ιδανικά που έθεσαν τα θεμέλια ελληνικού κράτους». «"Θέλει αρετήν και τόλμην η ελευθερία»" Α.Κάλβος. Σήμερα, Ελληνίδες, Έλληνες και Φιλέλληνες σε όλο τον κόσμο γιορτάζουμε και τιμούμε την Επανάσταση του 1821» αναφέρει στο μήνυμά του.

 

ΣΥΡΙΖΑ: Σεβασμό στην αυτοδιάθεση των λαών

Ο ΣΥΡΙΖΑ - Προοδευτική Συμμαχία επισημαίνει πως «η Επανάσταση του 1821 αποτέλεσε έναν θρίαμβο της Ελευθερίας και της αυτοδιάθεση των λαών. Υπήρξε η αρχή ενός νέου κόσμου, ιδίως στην Ευρώπη, ο οποίος τελικά σηματοδοτήθηκε από την Ισότητα και τη Δημοκρατία. Έχουν περάσει διακόσια ένα χρόνια από εκείνη την ημέρα που αποτέλεσε το σύμβολο μιας πολύπλευρης εθνικής γιορτής. Αλλά παράλληλα τότε γράφτηκε ένα κρίσιμο κεφάλαιο στο οποίο επιστρέφει όποιος επιθυμεί με διάθεση φιλαλήθειας και ευθύτητα να αναστοχαστεί για την πορεία του ελληνικού λαού μέσα στην Ιστορία».

«Ο Αγώνας του '21, όπως έχει ειπωθεί, ήταν κι ένας "αγώνας της μνήμης εναντίον της λήθης" κακών κειμένων και συχνά επαναλαμβανόμενων μοτίβων πολιτικής κακοδαιμονίας» σημειώνει το κόμμα της αξιωματικής αντιπολίτευσης για να προσθέσει ότι «στη δύσκολη εποχή που βιώνουμε ξανά η Ελληνική Επανάσταση παραμένει σταθερός οδηγός για το μέλλον, χωρίς να έχει χάσει το προνόμιο να αποτελεί διεθνές παράδειγμα ανεξαρτησίας. Η καταπίεση και η άσκηση βίας σε έναν λαό από μια μεγαλύτερη δύναμη εξουσίας δεν μπορεί να είναι η λύση για την ειρήνη και τη σταθερότητας, σε οποιαδήποτε περιοχή του κόσμου.   

»Η Ελληνική Επανάσταση θυμίζει ότι προϋπόθεση της Ειρήνης είναι η Δικαιοσύνη. Η καταπίεση και η άσκηση βίας απέναντι σε έναν λαό όπως συμβαίνει σήμερα με την Ρωσική εισβολή στην Ουκρανία πρέπει να τερματιστεί. Αυτό σημαίνει σεβασμό στην αυτοδιάθεση των λαών και στο δικαίωμα τους στην ειρήνη» καταλήγει η ανακοίνωση.

ΜΕΡΑ25: Το '21 θυμίζει τα «προαπαιτούμενα» μιας χώρας που δεν υποτάσσεται

Το ΜΕΡΑ25 τονίζει ότι «το 1821 οι ήρωες και οι ηρωίδες της Επανάστασης που γέννησε την χώρα μας, μας έδωσαν το δικαίωμα να ελπίζουμε σε έναν τόπο που θα διαφεντεύεται από το λαό του, επιλέγοντας συνειδητά να αγωνιστούν, μη αναλογιζόμενες/οι την δυσκολία, τους αρνητικούς συσχετισμούς και το “κόστος”, καθώς γνώριζαν ότι η υποταγή συνιστά τη χειρότερη μορφή “περιπέτειας”.

»Οι ηρωίδες και οι ήρωες μας δεν ήταν ήρωες και ηρωίδες επειδή δεν φοβόντουσαν, ούτε επειδή είχαν εκπονήσει κάποια “μελέτη” σχετικά με το κόστος και το όφελος που τους υποδείκνυε ότι «συμφέρει» περισσότερο μια Επανάσταση σε σχέση με την υποταγή. Ήταν ηρωίδες, ήρωες, επειδή, παρά τον φόβο τους, παρά την πλάστιγγα του ιδιωτικού συμφέροντας που έγερνε σαφώς υπέρ της υποταγής και υπέρ του «πού να τα βάλουμε τώρα μια χούφτα άνθρωποι με την Πύλη;», αποφάσισαν ότι άλλο είναι το συμφέρον και άλλο το καθήκον. Ότι καλύτερα μιας ώρας, ελεύθερη ζωή, παρά σαράντα χρόνια, σκλαβιά και φυλακή.

Το κόμμα σημειώνει πως «σήμερα, 25η Μαρτίου του 2022, με νέες κοινωνικές και οικονομικές προκλήσεις να ταλανίζουν την χώρα και τον λαό μας, αλλά και εν μέσω νέων ιμπεριαλιστικών πολέμων να βασανίζουν την ήπειρο και τον κόσμο μας, έχουμε ιερή υποχρέωση να θυμόμαστε στο διηνεκές ότι η ελευθερία ενός λαού προαπαιτεί την απελευθέρωση του από τον φόβο και από την επιχειρηματική λογική της διαχείρισης κινδύνου. Και επειδή οι σύγχρονες απειλές της υποταγής θα βρίσκονται πάντα προ των πυλών, η επέτειος της Επανάστασης του 1821 είναι μια εξαιρετική μέρα για να θυμόμαστε τα “προαπαιτούμενα” μιας χώρας και ενός λαού που πραγματικά δεν υποτάσσεται»

ΚΚΕ: Κανένας συσχετισμός δυνάμεων, δεν στέκεται εμπόδιο στην κοινωνική εξέλιξη

«Η Επανάσταση του 1821 διδάσκει ότι κανένας συσχετισμός δυνάμεων, όσο αρνητικός και αν είναι, δεν μπορεί να σταθεί εμπόδιο στην κοινωνική εξέλιξη. Ο αγώνας των επαναστατών του 1821 ήταν ένας αγώνας δίκαιος, ακριβώς επειδή εξέφραζε τα συμφέροντα της κοινωνικής πλειοψηφίας, επειδή τασσόταν με τη σωστή πλευρά της Ιστορίας, με την πλευρά της κοινωνικής εξέλιξης. Αυτό του επέτρεψε και να νικήσει» τονίζει το ΚΚΕ σε ανακοίνωσή του για την επέτειο της Επανάστασης του 1821.

Το ΚΚΕ επισημαίνει, μεταξύ άλλων, ότι η Επανάσταση του 1821, «τέκνο μιας εποχής κοσμογονικών αλλαγών», αποτέλεσε «κρίκο της αλυσίδας των αστικών επαναστάσεων που, στα τέλη του 18ου αιώνα και στις αρχές του 19ου αιώνα, προσέφεραν ριζοσπαστική διέξοδο στα οικονομικά και κοινωνικά αδιέξοδα της φεουδαρχίας. Ταυτόχρονα, στρεφόμενη απέναντι σε μια φεουδαρχική αυτοκρατορία στην οποία κυριαρχούσε ο διαφορετικός φυλογενετικά πληθυσμός των Οθωμανών, η Επανάσταση είχε αντικειμενικά και εθνικοαπελευθερωτικό χαρακτήρα».

«Ωστόσο, δεν ήταν η «εθνική ενότητα» αυτή που τροφοδότησε την Επανάσταση, αλλά τα συμφέροντα της τάξης των καπιταλιστών (καραβοκυραίων, εμπόρων, τραπεζιτών κλπ.) και των τότε συμμάχων τους (μικροαστικών στρωμάτων, φτωχών αγροτών, εργατών κλπ.), που ασφυκτιούσαν στο φεουδαρχικό πλαίσιο της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας, οι επαναστατικές τους επιδιώξεις που στρέφονταν όχι μόνο εναντίον της οθωμανικής εξουσίας, αλλά και ενάντια στους ελληνόφωνους Χριστιανούς (ανώτεροι κληρικοί, Φαναριώτες, μερίδα των κοτζαμπάσηδων, των αρματολών κ.ά.) που τη στήριζαν» τονίζει το ΚΚΕ και προσθέτει:

«Η επικράτηση της Επανάστασης οδήγησε στη συντριβή του φεουδαρχικού μηχανισμού, στην απελευθέρωση των νέων, των καπιταλιστικών σχέσεων παραγωγής, στη λύτρωση της ανθρωπότητας από το σκοταδισμό και την αμάθεια, στη λύτρωση των λαϊκών στρωμάτων από την εθνοτική καταπίεση, όχι όμως και από την ταξική εκμετάλλευση. Το ανεξάρτητο αστικό έθνος-κράτος στηριζόταν εξίσου στην εκμετάλλευση, αντικατέστησε τους φεουδάρχες εκμεταλλευτές με τους καπιταλιστές.

Στους κόλπους της νέας καπιταλιστικής εξουσίας διογκώθηκε και συνεχίζει να διογκώνεται η αντίφαση ανάμεσα, από τη μία στις δυνατότητες που προσέφερε η ανάπτυξη μιας όλο και περισσότερο κοινωνικοποιημένης παραγωγής και από την άλλη στην υπονόμευση των κοινωνικών αναγκών από την καπιταλιστική ιδιοκτησία των μέσων παραγωγής και από τις ανάγκες του καπιταλιστικού κέρδους. Από ένα σημείο και έπειτα η καπιταλιστική εξουσία μεταβλήθηκε από υπηρέτη σε εμπόδιο της κοινωνικής εξέλιξης».

«Σήμερα, δύο αιώνες μετά, η καπιταλιστική εξουσία προσφέρει μόνο φτώχεια, ανεργία, προσφυγιά, οικονομικές κρίσεις και ιμπεριαλιστικούς πολέμους για το μοίρασμα των κερδών, των αγορών και των σφαιρών επιρροής. Τέτοιος είναι και ο πόλεμος στην Ουκρανία, που αποτελεί συνέπεια της σύγκρουσης ανάμεσα σε δύο ιμπεριαλιστικά στρατόπεδα, αυτό των ΗΠΑ, του ΝΑΤΟ και της ΕΕ από τη μια μεριά και από την άλλη της Ρωσικής Ομοσπονδίας και των συμμάχων της. Δεν είναι ένας πόλεμος για την "ελευθερία", τη "δημοκρατία", ενάντια στον "αναθεωρητισμό", ούτε ένας πόλεμος για την "αυτοδιάθεση των λαών", ενάντια στο "νεοναζισμό", όπως ισχυρίζονται προσχηματικά τα εμπόλεμα στρατόπεδα. Είναι ένας πόλεμος άδικος, που διεξάγεται για τα συμφέροντα των καπιταλιστών και έχει θύματα την εργατική τάξη και τους λαούς των «νικητών» και των «ηττημένων».

Γι' αυτό σήμερα δίκαιος είναι κάθε αγώνας ενάντια στον ιμπεριαλιστικό πόλεμο και της συμμετοχής της χώρας μας σε αυτόν. Είναι ο ανεξάρτητος από την αστική τάξη και τους διεθνείς της συμμάχους της αγώνας ενάντια στην ξένη εισβολή και κατοχή, που στοχεύει στην ήττα της καπιταλιστικής εξουσίας των επιτιθέμενων και αμυνόμενων, στην κατάκτηση της εργατικής εξουσίας» υπογραμμίζει το ΚΚΕ και καταλήγει στην ανακοίνωσή του:

«Η πάλη ενάντια στην καπιταλιστική βαρβαρότητα, η πάλη για το σοσιαλισμό - κομμουνισμό είναι η μοναδική προοδευτική απάντηση στα αδιέξοδα του γερασμένου καπιταλιστικού συστήματος, η μόνη λύση για να σταματήσει η ταξική εκμετάλλευση και οι ιμπεριαλιστικές σφαγές που προξενεί.

Ο αγώνας για το σοσιαλισμό - κομμουνισμό υπηρετεί τα συμφέροντα της κοινωνικής πλειοψηφίας και της εξέλιξης, τη φιλία και τη συνεργασία των λαών, βρίσκεται στη σωστή πλευρά της Ιστορίας. Γι' αυτό και η πάλη της εργατικής τάξης και των κοινωνικών της συμμάχων θα νικήσει, όσο ακλόνητος και αν φαντάζει σήμερα, ο κατά τα άλλα αλληλοσπαρασσόμενος καπιταλιστικός κόσμος».

Εντελώς διαφορετική η φετινή επέτειος της 25ης Μαρτίου, στη σκιά της επιδημίας του κορονοϊού.

Έρημη η Αθήνα, άδεια η πλατεία Συντάγματος, ελάχιστοι πολίτες περπατούν στο κέντρο της πόλης, καθώς για τρίτη ημέρα είναι σε ισχύ η απαγόρευση κυκλοφορίας.

Σημαίες υψώθηκαν στα μπαλκόνια της Αθήνας, ενώ χαρμόσυνα ήχησαν οι καμπάνες στις 11 το πρωί.


Στις 11 το πρωί πραγματοποιήθηκε αντί στρατιωτικής παρέλασης, λιτή τελετή κατάθεσης στεφάνου στο Μνημείο του Άγνωστου Στρατιώτη, από την Πρόεδρο της Δημοκρατίας Κατερίνα Σακελλαροπούλου, παρουσία του πρωθυπουργού Κυριάκου Μητσοτάκη, του προέδρου της Βουλής Κωνσταντίνου Τασούλα, του αρχηγού της αξιωματικής αντιπολίτευσης Αλέξη Τσίπρα, της προέδρου του Κινήματος Αλλαγής Φώφης Γεννηματά, του γ.γ. του ΚΚΕ Δημήτρη Κουτσούμπα και τους αρχηγούς των Ενόπλων Δυνάμεων.

Κατά τη διάρκεια της κατάθεσης στεφάνου προς τιμήν των ηρώων της Επανάστασης του 1821, πάνω από την πλατεία Συντάγματος πραγματοποιήθηκε διέλευση 4 μαχητικών αεροσκαφών Mirage 2000/-5 της Πολεμικής Αεροπορίας και 6 ελικοπτέρων της Αεροπορίας Στρατού και του Πολεμικού Ναυτικού.
Παράλληλα πιλότος της Ομάδας Αεροπορικών Επιδείξεων Μεμονωμένου Αεροσκάφους F-16 «Ζευς» της Π.Α., απηύθυνε μήνυμα προς τους πολίτες κατά τη διάρκεια της πτήσης.

Η Πρόεδρος της Δημοκρατίας Κατερίνα Σακελλαροπούλου, στα 4,5 λεπτά παραμονής της στον Άγνωστο Στρατιώτη, κατέθεσε στεφάνι στο μνημείο και ευχήθηκε «χρόνια πολλά» στην πολιτική ηγεσία του τόπου και τους άλλους παρευρισκόμενους, στην πιο ουσιαστική ευχή που μπορεί να δώσει κανείς τις ημέρες αυτές.

https://www.ert.gr/wp-content/uploads/2020/03/sakelaropoulou5-300x169.jpg 300w, https://www.ert.gr/wp-content/uploads/2020/03/sakelaropoulou5-768x432.jpg 768w, https://www.ert.gr/wp-content/uploads/2020/03/sakelaropoulou5-1024x576.jpg 1024w, https://www.ert.gr/wp-content/uploads/2020/03/sakelaropoulou5-747x420.jpg 747w, https://www.ert.gr/wp-content/uploads/2020/03/sakelaropoulou5-640x360.jpg 640w, https://www.ert.gr/wp-content/uploads/2020/03/sakelaropoulou5-681x383.jpg 681w" sizes="(max-width: 1280px) 100vw, 1280px" width="1280" height="720">

Μετά την αποχώρηση της Προέδρου, ακολούθησαν σύντομοι διάλογοι, ανά δύο και πάλι από απόσταση, του Κυριάκου Μητσοτάκη, του Κώστα Τασούλα, του Αλέξη Τσίπρα, της Φώφης Γεννηματά και του Δημήτρη Κουτσούμπα.

Στην εθνική επέτειο της 25ης Μαρτίου αναφέρθηκε με μήνυμά της η Πρόεδρος της Δημοκρατίας Κατερίνα Σακελλαροπούλου. Σήμερα, τόνισε, οι Έλληνες δίνουμε ακόμα μια ιστορική μάχη. Δεν είμαστε όμως μόνοι. Είμαι σίγουρη ότι θα νικήσουμε. Και ότι του χρόνου θα γιορτάσουμε με λαμπρότητα τα 200 χρόνια από την επανάσταση του 1821.
Η Πρόεδρος της Δημοκρατίας υπογραμμίζει, μεταξύ άλλων, ότι η φετινή επέτειος βρίσκει την χώρα μας αντιμέτωπη με μια πρωτόγνωρη απειλή που έχει αλλάξει δραματικά την καθημερινότητά μας: την πανδημία του κορονοϊού και σημειώνει ότι για να θωρακίσουμε το «εμείς» και να κρατήσουμε την πατρίδα όρθια, καλούμαστε να παραμερίσουμε το «εγώ», καθώς και προσωρινά ατομικές μας ελευθερίες, για να προασπίσουμε το υπέρτατο συλλογικό αγαθό της δημόσιας υγείας

Ένας διαφορετικός εορτασμός της μέρας και στη Θεσσαλονίκη, με ελάχιστο κόσμο στους δρόμους, αλλά με σημαιοστολισμένα μπαλκόνια ενώ πολεμικά αεροσκάφη πέταξαν πάνω από τον ουρανό της πόλης.

Στα Γιαννιτσά ο διευθυντής του 2ου δημοτικού σχολείου στα Γιαννιτσά ο κ. Νίκος Αγγελίδης, τίμησε μόνος του την εθνική επέτειο. Τηρώντας τα μέτρα προστασίας, έκανε μόνος του την έπαρση της σημαίας στο προαύλιο του σχολείο, ενώ ακουγόταν από τα μεγάφωνα ο Εθνικός Ύμνος.

Στον Έβρο ήταν στραμμένο σήμερα το βλέμμα όλων των Ελλήνων, όπου σε μια λιτή τελετή, έγινε ο εορτασμός της εθνικής επετείου. Με την ταυτόχρονη διέλευση ενός ζεύγους μαχητικών F-16 της Πολεμικής Αεροπορίας και την ανάκρουση του Εθνικού Ύμνου, πραγματοποιήθηκε η έπαρση της ελληνικής σημαίας, στο Επιτηρητικό Φυλάκιο 1 στις Καστανιές του Νομού Έβρου. Συγκλόνισε το μήνυμα του πιλότου του F-16 της ομάδας «Ζευς» για την επέτειο της 25ης Μαρτίου. «Η Ελλάδα πάντα έβγαινε πιο δυνατή, αυτό θα γίνει και τώρα».

Υπό τους χαρμόσυνους ήχους της καμπάνας και πτήση δύο μαχητικών της Πολεμικής Αεροπορίας από την 111 Πτέρυγα Μάχης της Νέας Αγχιάλου, γιόρτασε ο Βόλος την 25η Μαρτίου.

Mε τη διέλευση δύο αεροσκαφών F-16 τιμήθηκε η επέτειος των 199 ετών από την επανάσταση του 1821 και στα Χανιά.

Τα δύο αεροσκάφη απογειώθηκαν από το Ακρωτήρι και πέρασαν από τα ανατολικά προς τα δυτικά πάνω από την πόλη των Χανίων. Στη συνέχεια κατευθύνθηκαν βόρεια και δυτικά προς άλλες περιοχές της Δυτικής Ελλάδας.

Με εντυπωσιακούς ελιγμούς, «έσκισε» τον ουρανό του Ιονίου το μαχητικό αεροσκάφος F-16 «Ζευς» της Πολεμικής Αεροπορίας, τιμώντας την 25η Μαρτίου σε κάθε άκρο της Ελλάδας.

Οι Κερκυραίοι βγήκαν στα μπαλκόνια και τις αυλές και χειροκρότησαν με όλη τους τη δύναμη, ενώ νωρίτερα με απόφαση του Μητροπολίτη Κέρκυρας κ. Νεκταρίου, χτύπησαν χαρμόσυνα όλες οι καμπάνες των ναών, του νησιού, για να τιμηθεί η διπλή εθνική εορτή του Ευαγγελισμού και της Επανάστασης του 1821.

Την ίδια ώρα τελέστηκε, κεκλεισμένων των θυρών, στον Ιερό Μητροπολιτικό Ναό, η Θεία Λειτουργία για την Εορτή του Ευαγγελισμού της Θεοτόκου.

Πηγή: ΕΡΤ, ΑΠΕ

Πλευρές της Επανάστασης του 1821 Δευτέρα 25/3, στις 19:00, στο Κτίριο 11δ (Ρεθύμνου 11 και Ιουλιανού, Πεδίο του Άρεως)

Την Δευτέρα 25/3, στις 19:00, στο Κτίριο 11δ (Ρεθύμνου 11 και Ιουλιανού, Πεδίο του Άρεως) θα γίνει συζήτηση με θέμα: «Πλευρές της Επανάστασης του 1821». Μια συζήτηση για την Επανάσταση του 1821. Ένα γεγονός που σημάδεψε βαθιά την πορεία αυτού του τόπου, ήταν καταλυτικό για τα Βαλκάνια, που επηρέασε την ευρωπαϊκή ιστορία. Για το πώς προετοιμάστηκε, τι σκοπούς είχε, πώς εξελίχτηκε. Σας περιμένουμε. Μάρτιος 2019 25

Απο την μια η  "Κυριακάτικη Δημοκρατία" να επαινεί την ΕΡΤ   τονίζοντας  μάλιστα  ότι "κάνει την διαφορά με τα ιδιωτικά  κανάλια" σε ότι αφορά τις εκπομπές  που είναι αφιερωμένες  στην εθνική επέτειο της εξέγερσης του 1821 και απο την άλλη η  "Καθημερινή της Κυριακής"  με τον γνωστό κ. Θεοδωρόπουλο να "προτείνει"  το κλείσιμο (για δεύτερη φορά) της ΕΡΤ .

Αυξημένα μέτρα τροχαίας εφαρμόζονται από σήμερα, Παρασκευή 22 έως τις 25 Μαρτίου 2019, σε όλο το οδικό δίκτυο της χώρας από την Ελληνική Αστυνομία, λόγω της αυξημένης κίνησης των εκδρομέων και με σκοπό την ασφαλή μετακίνηση των πολιτών και την πρόληψη των τροχαίων ατυχημάτων.

Σύμφωνα με τον σχεδιασμό, και στη Βόρεια Ελλάδα ενισχύεται η αστυνόμευση των σημείων του οδικού δικτύου, όπου παρατηρείται συχνότητα πρόκλησης τροχαίων ατυχημάτων, στις εισόδους-εξόδους μεγάλων αστικών κέντρων, σε χώρους όπου παρατηρείται μαζική διακίνηση επιβατών (αεροδρόμια, λιμάνια, σταθμοί, κ.λπ.), ρύθμιση της κυκλοφορίας με πεζούς τροχονόμους, σε βασικές διασταυρώσεις.

Εντείνονται οι ειδικοί έλεγχοι για τη βεβαίωση επικίνδυνων παραβάσεων, όπως υπερβολική ταχύτητα, οδήγηση υπό την επήρεια αλκοόλ, αντικανονικό προσπέρασμα, η χρήση κινητών τηλεφώνων κατά την οδήγηση,

Τροχονόμοι θα βρίσκονται στους Σταθμούς Διοδίων για τη διευκόλυνση της κυκλοφορίας, την ενημέρωση και την παροχή συμβουλών στους οδηγούς.

Επιπροσθέτως, ισχύει απαγόρευση κυκλοφορίας φορτηγών ωφέλιμου φορτίου άνω του 1,5 τόνου, σήμερα Παρασκευή 22 Μαρτίου για το ρεύμα εξόδου και από ώρα 16:00 έως 21:00, το Σάββατο 23 Μαρτίου για το ρεύμα εξόδου και από ώρα 08:00 έως 13:00 και την Κυριακή 24 Μαρτίου για το ρεύμα εξόδου και από ώρα 08:00 έως 13:00 :

• Στην Εθνική Οδό Θεσσαλονίκης - Ν. Μουδανιών, από την αερογέφυρα Θέρμης μέχρι το 34ο χιλιόμετρο.
• Στην Εθνική οδό Θεσσαλονίκης - Καβάλας, από το 11ο χλμ. μέχρι τη διασταύρωση Λέων Αμφίπολης.
• Στον αυτοκινητόδρομο Α1 (Αθήνα - Θεσσαλονίκη - Εύζωνοι), από τον κόμβο Αγ. Στεφάνου (Κρυονέρι) μέχρι τη διασταύρωση του Μπράλου, από τον κόμβο Ροδίτσας (Λαμία) μέχρι τον κόμβο Ραχών Φθιώτιδας, από τα διόδια Μακρυχωρίου μέχρι τον κόμβο Λεπτοκαρυάς.

Τη Δευτέρα 25 Μαρτίου 2019, για το ρεύμα εισόδου και από ώρα 15:00 έως 21:00 θα ισχύσουν οι απαγορεύσεις:

• Στην Εθνική Οδό Ν. Μουδανιών - Θεσσαλονίκης από το 34ο χιλιόμετρο μέχρι την αερογέφυρα Θέρμης.
• Στην Εθνική Οδό Καβάλας - Θεσσαλονίκης από τη διασταύρωση Λέων Αμφίπολης μέχρι το 11ο χλμ αυτής.
• Στον αυτοκινητόδρομο Α1 (Αθήνα - Θεσσαλονίκη - Εύζωνοι), στο ρεύμα προς Αθήνα, από τον κόμβο Λεπτοκαρυάς μέχρι τα διόδια Μακρυχωρίου, από τον κόμβο Ραχών Φθιώτιδας μέχρι κόμβο τον κόμβο Ροδίτσας (Λαμία), και από τη διασταύρωση του Μπράλου μέχρι τον κόμβο Αγ. Στεφάνου (Κρυονέρι).

Ό,τι ξέρουμε για το 1821 μοιάζει με αντεστραμμένο είδωλο στον καθρέφτη. Υπάρχουν δύο ‘21, αυτό των αρχόντων, των Φαναριωτών και της επίσημης διπλωματίας και αυτό του λαού και των προοδευτικών ανθρώπων όλου του κόσμου…»

(Δ. Φωτιάδης, από την ιστορική μονογραφία «ΚΑΡΑΪΣΚΑΚΗΣ»)


    Πώς γίνεται η Καλαμάτα να έχει απελευθερωθεί από τον τουρκικό ζυγό στις 23 Μάρτη του 1821, αλλά να γιορτάζουμε την έναρξη της Επανάστασης στις 25 Μάρτη;

    Η απάντηση είναι απλή: Έπρεπε ο ξεσηκωμός να εγκιβωτιστεί σε ένα σχήμα που θα εξυπηρετούσε τους επί τουρκοκρατίας εξουσιαστές του λαού που παρέμειναν τέτοιοι και μετά την Επανάσταση. Ανάμεσά τους οι σεβάσμιοι δεσποτάδες της εποχής. Κι αφού οι τελευταίοι δεν είχαν να επιστρατεύσουν τίποτα άλλο για να οικειοποιηθούν την Επανάσταση, επιστράτευσαν την Παναγία.

    Ήταν 17 ολόκληρα χρόνια μετά την Επανάσταση, με διάταγμα του 1838, που ως εθνική γιορτή ορίστηκε η μέρα του Ευαγγελισμού ώστε το ιερατείο να καμώνεται ότι ευλόγησε τον ξεσηκωμό…

     Η αλήθεια, βέβαια, είναι ελαφρώς διαφορετική: Η σημαία της επανάστασης πρωτοσηκώθηκε από το λαογέννητο ηγέτη και δολοφονημένο αργότερα από τους πρόκριτους, Παναγιώτη Καρατζά, στην Πάτρα στις 21 Μάρτη. Όσο για τον Παλαιών Πατρών Γερμανό, που όπως επιβεβαιώνουν τα απομνημονεύματά του απλώς… απουσίαζε, θυμήθηκε να «ευλογήσει» τα όπλα μόνο αφότου η Επανάσταση είχε ξεσπάσει και επιβληθεί.

    Και τούτο συνέβη γιατί ο λαός (ανάμεσά του και ο λαϊκός κλήρος) δεν άκουσε τις «νουθεσίες» του ραγιαδισμού ούτε τις φοβέρες των φορέων του. Αυτοί, οι δεύτεροι, αντί του «Ελευθερία ή θάνατος» είχαν άλλη αντίληψη:

«Ας αφήσουμε τα παιδιά του Μωάμεθ να αποτελειώσουν τα παιδιά του Ροβεσπιέρου», έλεγαν…

***    

    Ας δούμε τι έλεγαν τα «παιδιά του Ροβεσπιέρου» και γιατί δεν άρεσαν στο αρχοντολόι:

    «Σ' Ανατολή και Δύση και Νότον και Βοριά

για την πατρίδα όλοι να 'χωμεν μία καρδιά

στην πίστη του καθένας ελεύθερος να ζει

στη δόξαν του πολέμου να τρέξωμεν μαζί

Βούλγαροι κι Αρβανίτες, Αρμένιοι και Ρωμιοί,

αράπηδες και άσπροι, με μια κοινή ορμή,

για την Ελευθερίαν να ζώσωμεν σπαθί

πως είμαστ' αντρειωμένοι παντού να ξακουστεί.

    Βούλγαροι κι Αρβανίτες, Αρμένιοι και Ρωμιοί

Αράπηδες και άσπροι με μια κοινή ορμή

για την ελευθερία να ζώσουμε σπαθί

να σφάξουμε τους λύκους που το ζυγόν βαστούν

και Χριστιανούς και Τούρκους σκληρά

τους τυραννούν».

    Αυτά έγραφε τότε ο Ρήγας Φεραίος. Έγραφε κι αυτά:

    «Όταν η Διοίκησις βιάζη, αθετή, καταφρονή τα δίκαια του λαού και δεν εισακούη τα παράπονά του, το να κάμη τότε ο λαός ή κάθε μέρος του λαού επανάστασιν, να αρπάζη τα άρματα και να τιμωρήση τους τυράννους του, είναι (το) πλέον ιερόν από όλα τα δίκαιά του και το πλέον απαραίτητον από όλα τα χρέη του.

    Αν ευρίσκωνται όμως εις τόπον, όπου είναι περισσότεροι τύραννοι, οι πλέον ανδρείοι πατριώται και φιλελεύθεροι πρέπει να πιάσουν τα περάσματα των δρόμων και τα ύψη των βουνών, εν όσω ν' ανταμωθούν πολλοί, να πληθύνη ο αριθμός των, και τότε να αρχίσουν την επιδρομήν κατά των τυράννων (...)».

    Κι επειδή έγραφε κι έλεγε αυτά, γι’ αυτό και ο Πατριάρχης Γρηγόριος ο Ε' και οι αυλικοί του είχαν αποφανθεί ότι ο Ρήγας ήταν ένας «διεφθαρμένος τη φρένα»…

    Όταν, δε, ο Ρήγας και οι σύντροφοί του δολοφονήθηκαν, οι ...άνθρωποι του Θεού και ...προστάτες του Γένους, αγαλλίασαν! Όπως έγραφε ο Μητροπολίτης Ιωαννίνων, ο Ρήγας και οι σύντροφοί του «εσκόπευον να κάμουν επανάστασιν κατά του κραταιωτάτου Σουλτάνου αλλ' ο μεγαλοδύναμος Θεός τους επαίδευσε κατά τας πράξεις των με τον θάνατον όπου τους έπρεπε (...)».

     Έχουν κάποιο νόημα όλα αυτά ή μήπως να τα αγνοήσουμε και να το ρίξουμε στο τσάμικο αυτής της περίφημης… «εθνικής ομοψυχίας» και του «όλοι μαζί» που διακινούν αιώνες τώρα οι «από πάνω», οι οποίοι συνήθως απουσιάζουν και από το «όλοι» και από το «μαζί»;

***

    Τι ήταν ο Παπαφλέσσας; Ήταν ο φλογερός αγωνιστής που γνωρίζουμε; Για το λαό ναι. Αλλά οι κοτσαμπάσηδες και οι σεβάσμιοι δεσποτάδες που τα είχαν κάνει τάτσι μήτσι κότσι με τους πασάδες είχαν άλλη άποψη.

    Για παράδειγμα, και σύμφωνα με τα λόγια του Παλαιών Πατρών Γερμανού όπως καταγράφονται στα απομνημονεύματά του, ο Παπαφλέσσας – αυτός που θα μνημονεύεται στους αιώνες για τη θυσία του στο Μανιάκι - ήταν «... άνθρωπος απατεών και εξωλέστατος περί μηδενός άλλου φροντίζων ειμή τινί τρόπω να ερεθίση την ταραχήν του έθνους...».

   Όταν ο Παπαφλέσσας συναντήθηκε με τον Παλαιών Πατρών Γερμανό για να του πει ότι όλα ήταν έτοιμα για την Επανάσταση, ο τελευταίος αυτό το «πατριωτικό» του απάντησε: «Είσαι απατεώνας».

    Ποιο το συμπέρασμα; Μήπως να αδιαφορήσουμε για την αλήθεια και να συνεχίσουμε το «εθνικό» τσάμικο εκείνων που όποτε ακούνε για «ελευθερία» και «δικαιώματα» βλέπουν «ταραχήν του έθνους»;

***

    Τι ήταν το κίνημα του Υψηλάντη και του Σούτσου που ξεδιπλώθηκε τον Μάρτη του ’21 στην Μολδοβλαχία; Τι ήταν αυτή καθ’ αυτή η Επανάσταση του 1821; Αν μιλάμε για το λαό ήταν η λύτρωση. Ήταν το σάλπισμα για την διεκδίκηση της λευτεριάς και του δίκιου.

    Για τους προύχοντες, όμως, τι ήταν; Για το «ιερατείο» των «κεφαλών του Έθνους» τι ήταν; Μας το πληροφορεί το φιρμάνι του αφορισμού (!) της Επανάστασης (ο αφορισμός εκτός από την υπογραφή του πατριάρχη Κωνσταντινουπόλεως, φέρει την υπογραφή του μητροπολίτη Ιεροσολύμων, καθώς και, μεταξύ άλλων, των μητροπολιτών Καισαρείας, Νικομήδειας, Δέρκων, Ανδριανουπόλεως, Βιζύης, Σίφνου, Ηρακλείας, Νικαίας, Θεσσαλονίκης, Βέροιας, Διδυμοτείχου, Βάρνης, Φαναρίου, Ναυπάκτου, Χαλκηδόνος, Τυρνάβου...):

   «... αμφότεροι (Υψηλάντης και Σούτσος) αλαζόνες και δοξομανείς, ή μάλλον ειπείν ματαιόφρονες εκήρυξαν του γένους την ελευθερίαν και με την φωνήν αυτήν εφείλκυσαν πολλούς των εκεί κακοήθεις και ανοήτους (...) έγινε γνωστή εις το πολυχρόνιον κράτος η ρίζα και η βάσις όλου αυτού του κακοήθους σχεδίου. Με τοιαύτας ραδιουργίας εσχημάτισαν την ολεθρίαν σκηνήν οι δύο ούτοι και τούτων συμπράκτορες φιλελεύθεροι, μάλλον δε μισελεύθεροι, και επεχείρησαν έργον μιαρόν, θεοσταγές και ασύνετον, θέλοντες να διακηρύξωσι την άνεσιν και ησυχίαν των ομογενών μας πιστών ραγιάδων της κραταιάς βασιλείας (...) Αντί λοιπόν φιλελευθέρων εφάνησαν μισελεύθεροι, και αντί φιλογενών και φιλοθρήσκων εφάνησαν μισογενείς, μισόθρησκοι και αντίθετοι, διοργανίζοντες, φευ, οι ασυνείδητοι με τα απονενοημένα κινήματά των την αγανάκτησιν της ευμενούς κραταιάς βασιλείας (...)».

    Και οι εκπρόσωποι του ...Θεού και του Έθνους φτάνουν στο διά ταύτα και «παραγγέλλουν»:

    «Διά τούτο (...) συμβουλεύομεν και παραινούμεν και εντελλόμεθα και παραγγέλλομεν πάσιν υμίν (…) να διακηρύξητε την απάτην των ειρημένων κακοποιών και κακόβουλων ανθρώπων και να τους αποδείξητε και να τους στηλιτεύσητε πανταχού (...) Εκείνους δε τους ασεβείς πρωταιτίους και απονενοημένους φυγάδας και αποστάτας ολεθρίους να τους μισήτε και να τους αποστρέφεστε και διανοία και λόγω, καθότι και η εκκλησία και το γένος τούς έχει μεμισημένους, και επισωρεύει κατ' αυτών τας παλαμναιοτάτας και φρικωδεστάτας αράς: ως μέλη σεσηπότα, τους έχει αποκεκομμένους της καθαράς και υγιαινούσης χριστιανικής ολομελείας. Ως παραβάται δε των θείων νόμων και κανονικών διατάξεων... αφορισμένοι υπάρχειεν και κατηραμένοι και ασυγχώρητοι και μετά θάνατον (...)».

    Ωραίο δεν είναι το τσάμικο της… «εθνικής ομοψυχίας»;

***

   Αυτά, λοιπόν, με τους «μέσα». Αλλά υπήρχαν και οι «φίλοι» μας οι «απ’ έξω». Ας πάμε να δούμε τι συνέβη και με τους «έξω». Ο λόγος στον Στρατηγό, τον Μακρυγιάννη:

    «Και παραδοθήκαμεν εις την τιμή εσάς των ομοθρήσκων μας Ρούσσων και Άγγλων και Γάλλων να μας σώσετε - κ' εσείς οι φιλάνθρωποι της πρώτες χρονιές πιάνατε ένα αθώον παιδί, ένα αρφανό, οπού γύρευε η τυραγνία να του πάρη την ζωή του και την τιμή του και θρησκεία του και με την βοήθεια του Θεού εσώθη· και οι τρεις εσείς το κιντυνεύετε να το πάτε πάλε εις την δικαιοσύνη του τύραγνου·(…) Τι φαντάζεστε, ότι μας βοηθήσετε, ή μας μολύνετε και μας αφανίσετε; Ξίκι να γίνεταν από 'μας ήταν καλύτερα και το καλό σας και το κακό σας! Ευγνωμονούμεν οι Ελληνες γενικώς τους φιλανθρώπους υποκόγους σας, έχομεν χάριτες εις αυτούς τους ευεργέτες μας -καμμιά χάρη 'σ εσάς της ανεμοδούρες, της διαφταρμένες μηχανές δεν έχομεν! Οι τίμιοι άνθρωποι να μην σας ακούσουνε! Ούτε το καλό σας θέλουν να τους κάμετε. 
Ας σας ευγνωμονήσουνε εκείνοι οπού τους δώσετε τα δάνεια και τα 'φκειασαν λούσια και πολυτέλειες κι' άλλα τοιούτα. Εκεινών εκάμετε καλό με τα δάνειά σας, του Αρμασπέρη, του Κωλέτη, του Μαυροκορδάτου, του Μεταξά και συντροφιές τους (…) δεν θέλω σας ξέρη, ούτε να σας ακούσω! Από αυτά όλα η πατρίδα κλονίζεται, από της οδηγίες της πατρικές των Πρέσβεων και δικώ μας ξενολάτρων».

    Αυτά συνέβαιναν, γράφονταν και λέγονταν δυο αιώνες προ ΝΑΤΟ και προ ΕΕ. Και μάλλον δεν χρειάζεται κάποιο πιο επίκαιρο σχόλιο.

***

    Τα συμπεράσματα - τα δικά μας τουλάχιστον - από όλα αυτά παραμένουν αναλλοίωτα:

   Πρώτο: Τιμή και δόξα στην Επανάσταση του ’21. Τιμή και δόξα στους επαναστάτες, σε εκείνους που ανάμεσά τους δεν υπήρξε «κανένας φρόνιμος», όπως το λέει ο Κολοκοτρώνης.

    Δεύτερο: Τιμή και δόξαστην «επαναστάτισσα Ελλάδα» που ύμνησε ο Πούσκιν και λάτρεψε ο Μπάιρον, τιμή και δόξα στον επαναστατημένο λαό που δεν αρνήθηκε το ευκταίο στο όνομα του «εφικτού», τιμή και δόξα στους«Καραισκάκηδες» που δεν διαπραγματεύτηκαν τον ξεσηκωμό τους με τον Μέτερνιχ.

    Τρίτο: «Όσοι το χάλκεον χέρι του φόβου βαρύ αισθάνονται, ζυγόν δουλείας, ας έχουσι. Θέλει αρετήν και τόλμην η Ελευθερία» (Αντρέας Κάλβος).
Η’ όπως το έλεγε 120 χρόνια μετά την Επανάσταση του ’21 ο ύμνος του ΕΛΑΣ:  «Αντάρτης, κλέφτης παλικάρι πάντα είναι ο ίδιος ο λαός».

    Τέταρτο: Ο λαός. Ο μόνος που μπορεί να βάζει τέλος στις τυραννίες. Που ακόμα κι όταν «χάνονται» οι Επαναστάσεις του, δεν έχει άλλο δρόμο από εκείνον που γράφει: «Πέθανε η Επανάσταση. Ζήτω η Επανάσταση»! 

της Κλεοπάτρας Ζουμπουρλή, μορ. Βιολόγου,
http://medlabgr.blogspot.com

Παρόλο που η περίοδος της Σαρακοστής αποτελεί παράλληλα και περίοδο νηστείας, η εκκλησία, επέτρεψε να υπάρχουν δυο ημέρες όπου θα επιτρέπεται η κατανάλωση ψαριού.
Μία από αυτές τις γιορτές είναι ο Ευαγγελισμός της Θεοτόκου 25 Μαρτίου, όπου παραδοσιακά συνηθίζεται εκείνη την ημέρα να τρώμε μπακαλιάρο σκορδαλιά. Η δεύτερη ημέρα εξαίρεσης της νηστείας είναι η Κυριακή των Βαΐων.

Γιατί όμως καθιερώθηκε ο μπακαλιάρος και όχι κάποιο άλλο ψάρι;

Παλιά, όσοι ζούσαν σε παραθαλάσσιες περιοχές, δεν είχαν πρόβλημα να τρώνε φρέσκα ψάρια σε καθημερινή βάση. Για τον ορεινό πληθυσμό όμως, η μεταφορά του ψαριού αντιμετώπιζε προβλήματα, μιας και δεν υπήρχαν τα μέσα μεταφοράς του φρέσκου ψαριού πριν αυτό αλλοιωθεί. Όταν λοιπόν εισήχθηκε ο μπακαλιάρος τον 15ο αιώνα, ήταν ιδανικός, γιατί ήταν ένα φτηνό ψάρι το οποίο μπορεί να διατηρηθεί και εκτός ψυγείου με τη χρήση αλατιού. Με εξαίρεση τα νησιά, όπου το φρέσκο ψάρι δεν ήταν ποτέ πολυτέλεια, οπουδήποτε αλλού στην Ελλάδα ο παστός μπακαλιάρος εκείνες τις εποχές αποτέλεσε την εύκολη λύση, καθώς ήταν πιο εύκολο να τον προμηθευτεί κανείς και επιπλέον, μπορούσε να διατηρηθεί εκτός ψυγείου, οπότε πέρασε στην παράδοση και κατά συνέπεια έγινε το εθνικό φαγητό της 25ης Μαρτίου.



Η ιστορία του «ταπεινού» μπακαλιάρου όμως είναι πραγματικά πολυτάραχη. Οπως αναφέρει χαρακτηριστικά ο Giovanni de Biasio στο βιβλίο του «Μπακαλιάρος - 100 γευστικοί συνδυασμοί για να μαγειρέψετε και να εντυπωσιάσετε» (μετάφραση Βιολέττα Ζεύκη-Βοργιά, εκδόσεις Μοντέρνοι Καιροί), οι πρώτοι που τον ψάρεψαν ήταν οι Βίκινγκς! Ταξιδεύοντας αλίευαν τις μουρούνες στα γεμάτα ψάρια νερά της νησιωτικής συστάδας Λόφοτεν και για να τις διατηρήσουν τις αποξήραιναν στον παγωμένο αέρα του βορρά.

Ενας Βενετσιάνος έμπορος, ονόματι Πιέρο Κουερίνι, ήταν ο πρώτος που αφηγήθηκε τη μέθοδο αλιείας και συντήρησης που εφάρμοζαν οι ψαράδες του Λόφοτεν, οι οποίοι τον είχαν φιλοξενήσει μετά το ναυάγιο του πλοίου του, το 1431.

Η μέθοδος του παστού βακαλάου όμως οφείλεται στους Βάσκους, οι οποίοι, αφού έφτασαν ώς τους πλούσιους ψαρότοπους της θάλασσας του Λαμπραντόρ, απέσπασαν το μονοπώλιο της αλιείας του συγκεκριμένου ψαριού από τους βόρειους λαούς και το έφεραν στη λεκάνη της Μεσογείου. Υπάρχει μάλιστα και ο μύθος που λέει ότι οι Βάσκοι, ψάχνοντας για μεγάλους ψαρότοπους μπακαλιάρου, ανακάλυψαν τυχαία τις ακτές του Καναδά πριν ανακαλύψει ο Κολόμβος την Αμερική.

Κατόπιν, το εμπόριο του μπακαλιάρου πήρε παγκόσμιες διαστάσεις. Τον 16ο αιώνα στόλοι ολόκληροι αρμένιζαν φορτωμένοι. Σε μια εποχή που η συντήρηση των τροφίμων ήταν συχνά δύσκολη, ο βακαλάος μετατράπηκε σε τόσο σημαντική πηγή εσόδων ώστε όλες οι χώρες που διέθεταν στόλο εκδήλωσαν ιδιαίτερο ενδιαφέρον για την αλιεία του. Μάλιστα ξέσπασαν και συγκρούσεις, με πιο πρόσφατη αυτήν του 1973, για μια αντιδικία μεταξύ Αγγλίας και Ισλανδίας όπου απαιτήθηκε η επέμβαση του ΝΑΤΟ και της Ε.Ε.!

Παρ' όλ' αυτά παραμένει άγνωστο πώς ο μπακαλιάρος, ή βακαλάος, έφτασε στην Ελλάδα. Στοιχεία για τη μεταφορά του στη χώρα μας βρίσκει κάποιος αν ανατρέξει στην ιστορία του εμπορίου μεταξύ Ελλάδας και Αγγλίας, όπου αναφέρεται ότι οι Αγγλοι έστελναν μεγάλες ποσότητες μπακαλιάρου, τις οποίες αντάλλαζαν με φορτία σταφίδας. Φαίνεται ότι γι' αυτό στην Κορινθία και την Αχαΐα, και γενικότερα στην Πελοπόννησο, συναντάμε μεγάλο πλούτο συνταγών με μπακαλιάρο. Πολλές από αυτές δε περιέχουν και σταφίδες, όπως ο ...διάσημος μπακαλιάρος πλακί με σταφίδες.

Ο βακαλάος, αυτό το τόσο νόστιμο και θρεπτικό ψάρι μπήκε στο τραπέζι μας τον 15ο αιώνα και κατάφερε να διεκδικήσει επιτυχώς τη δική του θέση στο εθνικό μας εδεσματολόγιο. Πρόκειται για ψάρι αγαπητό σε όλη την Ελλάδα και μαγειρεύεται με δεκάδες τρόπους, από σφακιανό στιφάδο μέχρι σούπα επτανησιακή (κοφίσι μπιάνκο).





Σήμερα, το εξαιρετικά θρεπτικό αυτό ψάρι (πλούσιο σε μέταλλα, φώσφορο, μαγνήσιο και βιταμίνες Α, Ε και D και φτωχό σε λιπαρά) βρίσκεται στην «κόκκινη» λίστα της Greenpeace, λόγω υπεραλίευσης. Παρ' όλ' αυτά, στο εμπόριο υπάρχει σε αφθονία σε όλες του τις μορφές.

Ανήκει στην κατηγορία των ψαριών και όπως όλα τα ψάρια, αποτελεί πλούσια πηγή πρωτεϊνών υψηλής βιολογικής αξίας και αμινοξέων, τα οποία είναι απαραίτητα για τη δόμηση των ιστών και την αποκατάσταση των φθορών τους.



Η περιεκτικότητά του σε λίπος διαφοροποιείται σημαντικά σε σχέση με τα υπόλοιπα ψάρια. Ανήκει στην κατηγορία των ψαριών με χαμηλά λιπαρά, το λίπος του κυμαίνεται από 0.5-2%. Σε σύγκριση όμως με το κρέας, το λίπος των ψαριών είναι διαφορετικό, καθώς ακόμη και τα πιο λιπαρά ψάρια δίνουν χαμηλότερες θερμίδες σε σχέση με το κρέας γιατί δεν είναι κορεσμένο λίπος. Τα λιπαρά του είναι τα γνωστά σε όλους μας «καλά» λιπαρά, δηλαδή, τα ω-3. Πρόσφατες μελέτες έχουν δείξει ότι βοηθούν στη μείωση της χοληστερίνης, των τριγλυκεριδίων και προστατεύουν τις αρτηρίες μειώνοντας την πίεση.

Επίσης, είναι πηγή πολλών βιταμινών και ιχνοστοιχείων.  Είναι πλούσιος σε βιταμίνη Α, η οποία έχει άμεση σχέση με την όραση. Άλλη μια σημαντική βιταμίνη είναι η βιταμίνη D, η οποία είναι υπεύθυνη για την αύξηση και τον εμπλουτισμό των οστών και των δοντιών αλλά και για την απορρόφηση ασβεστίου και φωσφόρου. Ακόμη, οι βιταμίνες του συμπλέγματος Β, είναι σημαντικές για την υγεία των νευρικών ιστών.

Η διατροφική αξία του μπακαλιάρου είναι σημαντική καθώς περιέχει:

* Πρωτεΐνη


* Ασβέστιο


* Σίδηρο


* Φώσφορο


* Μαγνήσιο


* Βιταμίνη Β12


* Κάλιο Καλά λιπαρά


*Κορεσμένα, Μονοακόρεστα και Πολυακόρεστα λίπη.


Η συχνή κατανάλωση μπακαλιάρου θωρακίζει τον οργανισμό απέναντι σε καρδιαγγειακά νοσήματα, περιορίζει τον κίνδυνο ισχαιμικών εγκεφαλικών επεισοδίων, ενδυναμώνει την νοητική δραστηριότητα του εγκεφάλου και τη μνήμη και ενισχύει το ανοσοποιητικό σύστημα.
Συμβάλλει επίσης στην εξασφάλιση μιας σωστής και υγιεινής διατροφικής συμπεριφοράς



Στην Ελλάδα, ο βακαλάος εισάγεται από τις βόρειες χώρες και διατίθεται ως κατεψυγμένο προϊόν ή σε μορφή καθαρισμένου φιλέτου χωρίς κόκκαλο, έτοιμου για μαγείρεμα.

ΔΙΑΤΡΟΦΙΚΟ ΠΕΡΙΕΧΟΜΕΝΟ 100γρ. ξαρμυρισμένου μπακαλιάρου
Πρωτεΐνη	16,7 g
Ολικό Λίπος	0,9 g
Κορεσμένα Λίπη	0,2 g
Μονοακόρεστα Λίπη	0,1 g
Πολυακόρεστα Λίπη	0.4 g
ω-6	0,05 g
ω-3 μακράς αλυσού	0,32 g
Βιταμίνη Β12	0,5 μg
Ασβέστιο	33 mg
Σίδηρο	0,33 mg
Φώσφορο	33 mg
Μαγνήσιο	11 mg
Κάλιο	28 mg
Νιασίνη	1mg
Αλάτι	580 mg
Νερό	81,5 g
Ενέργεια	76 Kcal

Σύμφωνα με τον G. de Biasio υπάρχουν και κάποια ιδιαίτερα χρήσιμα μυστικά για το μαγείρεμά του. Ο ίδιος σε όλες τις συνταγές χρησιμοποιεί παστό μπακαλιάρο ήδη ξαρμυρισμένο, τονίζοντας ότι η διαδικασία του ξαρμυρίσματος αν και μπορεί να γίνει στο σπίτι είναι αρκετά περίπλοκη.

Πρέπει να βάλουμε τον μπακαλιάρο τουλάχιστον δύο μέρες σε κρύο νερό, το οποίο θα αλλάζουμε 3-4 φορές την ημέρα. Για να συντομεύσουμε τη διαδικασία και να αμβλύνουμε την έντονη γεύση του, ο συγγραφέας μάς προτείνει να τον αφήσουμε 12 ώρες στο νερό και μετά 2-3 ώρες σε καυτό γάλα.



Πηγή : medlabgr.blogspot.com

Δεν είναι λίγες οι ελληνικές ταινίες που αντλούν τη θεματολογία τους από την επανάσταση του 1821.

Οι περισσότερες από αυτές γυρίστηκαν από τα τέλη της δεκαετίας του '50 μέχρι την πτώση της στρατιωτική δικτατορίας.
Για αρκετούς ιστορικούς και κριτικούς κινηματογράφου, έμειναν στην ιστορία ως ταινίες προπαγανδιστικού περιεχομένου που παραποιούν την ιστορική αλήθεια.

Ζάλογγο το κάστρο της Λευτεριάς (1959)

Οι ηρωικοί Σουλιώτες έχουν καταφέρει να απωθήσουν το ασκέρι του Αλή-Πασά κι ο γενναίος Μαλάμος Δράκος στέλνει τη μητέρα του να ζητήσει το χέρι της Μάρως, ανιψιάς της καπετάνισσας Τζαβέλαινας. Εκείνη παραβλέπει την έχθρα που χώριζε από χρόνια τις δυο φαμίλιες και δέχεται να του δώσει την ανιψιά της, χωρίς όμως να ξέρει ότι η Μάρω αγαπά τον Κίτσο Μπότσαρη. Όταν ο γιος της Φώτος Τζαβέλλας αρραβωνιάζει τη Μάρω με τον Κίτσο, ο Μαλάμος πνίγει τον πόνο του κι εξαπολύει την οργή του κατά των Τούρκων, οι οποίοι προσπαθούν και πάλι να πάρουν το Σούλι. Όμως, μετά τη νίκη του κατά του Τούρκου Μουσλίν Γκιολέκα, ο Μαλάμος δέχεται μια πισώπλατη τουφεκιά και λίγο αργότερα ξεψυχά. Το απάτητο Σούλι καταλαμβάνεται μετά από προδοσία του Πήλιου Γούση. Οι Σουλιώτισσες, προκειμένου να μην πέσουν στα χέρια των Τουρκαλβανών ρίχνονται στον γκρεμό του Ζαλόγγου χορεύοντας, με τα μωρά τους. Οι άντρες αποδεκατίζονται και ο καλόγερος Σαμουήλ ανατινάζει το Κούγκι, παίρνοντας μαζί του στο θάνατο και πολλούς εχθρούς.

Σε σκηνοθεσία Στέλιου Τατασόπουλου, σενάριο Θεόδωρου Τέμπου  και μουσική του Μάνου Χατζιδάκι με τους: Τζαβαλά Καρούσο, Ανδρέα Ζησιμάτο, Νίνα Σγουρίδου, Βύρων Πάλλη, Δήμο Σταρένιο, Λάκη Σκέλλα, Γιάννη Σπαρίδη, Νίκο Φέρμα, Κώστα Μπαλαδήμα, Δημήτρη Βουδούρη, Έλλη Ξανθάκη, Παμφίλη Σαντοριναίου, κ.α.

Η λίμνη των στεναγμών (Η κυρα Φροσύνη και ο Αλή πασάς) (1959)


Γιάννενα, αρχές του 19ου αιώνα. Ο πρωτότοκος γιος του Αλή Πασά, ο Μουχτάρ, και η όμορφη Φροσύνη (Ειρήνη Παπά), χήρα από μεγάλο σόι, ανιψιά του δεσπότη της Λάρισας, έχουν κρυφό ερωτικό δεσμό. Αυτό πέφτει στην αντίληψη της γυναίκας του Μουχτάρ, της Χανιφέ, που είναι κόρη του πανίσχυρου Βεζύρη της Σκόδρας, η οποία τυφλωμένη από τη ζήλεια της ζητά απ’τον πεθερό της την τιμωρία της χριστιανής μοιχαλίδας. Ο Αλή στέλνει τον γιο του με στρατό να καταστείλει την ανταρσία στην Ανδριανούπολη και καλεί τη Φροσύνη στο παλάτι, όπου της ζητάει επίμονα να γίνει ερωμένη του, αλλά αυτή αρνείται. Τότε την καταδικάζει σε θάνατο και, για να συγκαλύψει την αληθινή αιτία, συλλαμβάνει κι άλλες δεκαεπτά μοιχαλίδες, τις οποίες πνίγει όλες μαζί στη λίμνη των Ιωαννίνων.

Μια δραματική ιστορική ταινία του Γρηγόρη Γρηγορίου, βασισμένη στο ποίημα "η κυρα Φροσύνη" του Αριστοτέλη Βαλαωρίτη.

Ηθοποιοί: Ειρήνη Παππά, Ανδρέας Μπάρκουλης, Ανδρέας Ζησιμάτος, Τζαβαλάς Καρούσος, Δημήτρης Καλλιβωκάς, Ελένη Ζαφειρίου, Τάκης Χριστοφορίδης, Χριστόφορος Ζήκας, Θεανώ Ιωαννίδου, κ.α.

Μπουμπουλίνα (1959)


Η ζωή και η δράση της Λασκαρίνας Μπουμπουλίνας (Ειρήνη Παπά), η οποία για δεύτερη φορά χήρα ταξιδεύει στην Οδησσό, επικοινωνεί με τα μέλη της Φιλικής Εταιρείας και συμμετέχει στην επανάσταση, διαθέτοντας πλοία ή με την προσωπική της αγωνιστική παρουσία.

Την σκηνοθεσία έκανε ο Κώστας Ανδρίτσος, στο σενάριο συνεργάστηκαν οι Κώστας Ασημακόπουλος και Νεκτάριος Μάτσας, ενώ τη μουσική ανέλαβε ο Κώστας Καπνίσης.  Πρωταγωνιστές: Ειρήνη Παππά, Κούλα Αγαγιώτου, Γρηγόρης Βαφιάς, Γεωργία Βασιλειάδου, Γιώργος Βελέντζας, Λευτέρης Βουρνάς, Βασίλης Κανάκης, Νίκος Κούρκουλος, Αρτέμης Μάτσας, Ανδρέας Μπάρκουλης, Γκίκας Μπινιάρης, Μιράντα Μυράτ, Χριστόφορος Νέζερ, Γιώργος Ολύμπιος, Διονύσης Παπαγιαννόπουλος, Κούλης Στολίγκας, Νίκος Τσαχρίδης, Γιώργος Φόρας.

Η έξοδος του Μεσολογγίου (1965)

Οι τελευταίες μέρες της ιστορικής πολιορκίας του Μεσολογγίου. Η ταινία απεικονίζει ανάγλυφα την όλη κατάσταση που επικρατούσε στην πόλη, μετά την πολύμηνη πολιορκία των Τούρκων, και αφηγείται τη θαρραλέα προσπάθεια των υπερασπιστών της οι οποίοι επιχειρούν την ηρωική και απελπισμένη έξοδο.

Μια ιστορική περιπέτεια σε σκηνοθεσία Δημήτρη Δούκα και σενάριο Γιάννη Καψάλη. Ηθοποιοί: Μάνος Κατράκης, Δάφνη Σκούρα, Τζαβαλάς Καρούσος, Φοίβος Ταξιάρχης, Ίλυα Λιβυκού, Άννα Ιασωνίδου, Κώστας Μπαλαδήμας, Μαλαίνα Ανουσάκη, κ.α.


Μαντώ Μαυρογένους (1971)

Η Μαντώ Μαυρογένους, αρκετά χρόνια μετά την επανάσταση και την ενεργό δράση της, ζητά τη σύνταξη του αγωνιστή και αναθυμάται τη ζωή της. Παρά τις αντιρρήσεις της μητέρας της, πρόσφερε την προίκα της για να στηρίξει οικονομικά την επανάσταση. Θυμάται ακόμα τον έρωτά της με τον πρίγκιπα Υψηλάντη και τις δολοπλοκίες των εχθρών τους.

Μια ταινία του Κώστα Καραγιάννη, σε συνεργασία στο σενάριο με τον Νίκο Καμπάνη και σε μουσική Κώστα Καπνίση. Πρωταγωνιστούν:  Τζένη Καρέζη, Πέτρος Φυσσούν, Σταύρος Ξενίδης, Κάκια Παναγιώτου, Λαυρέντης Διανέλλος, Άλκης Γιαννακάς, Θεόδωρος Έξαρχος, Ελένη Ερήμου, κ.α.


Παπαφλέσσας (1971)

Ο αγώνας και το ηρωικό τέλος του Γρηγορίου Δικαίου Φλέσσα, στο Μανιάκι, κατά τη σύγκρουση με τα στρατεύματα του Ιμπραήμ. Ο αγωνιστής έμεινε στην Ιστορία ως Παπαφλέσσας, ο μπουρλοτιέρης των ψυχών.

Πολεμική ταινία σε σκηνοθεσία Ερρίκου Ανδρέου και σενάριο Πάνου Κοντέλη, με πρωταγωνιστές τους Δημήτρη Παπαμιχαήλ, Αλέκο Αλεξανδράκη, Άγγελο Αντωνόπουλο, Δημήτρη Ιωακειμίδη, Κάτια Δανδουλάκη, Χρήστο Πολίτη, Φερνάντο Σάντσο και Στέφανο Στρατηγό. Η ταινία απέσπασε τα βραβεία Καλύτερης Σκηνοθεσίας και Αρτιότερης Παραγωγής στο Φεστιβάλ Κινηματογράφου Θεσσαλονίκης 1971, και δόθηκε τιμητική διάκριση στον σκηνογράφο και ενδυματολόγο Διονύση Φωτόπουλο. Τη μουσική έγραψε ο Κώστας Καπνίσης.


Σουλιώτες (1972)

Οι Σουλιώτες μαθαίνουν από τη θαρραλέα Βαγγελή ότι ο Αλή Πασάς σκοπεύει να τους επιτεθεί και να τους θέσει υπό το ζυγό του. Η επίθεσή του όμως θα αποτύχει μπροστά στη γενναία άμυνα που θα προβάλουν οι Σουλιώτες, με αρχηγό τους τον Φώτο Τζαβέλλα. Η Βαγγελή αγωνίζεται μαζί με τους υπόλοιπους συντοπίτες της και ερωτεύεται τον καπεταν-Κόγκα Δράκο. Ωστόσο, η προδοσία του Πήλιου Γούση θα φέρει την καταστροφή. Οι Σουλιώτες μάχονται ηρωικά, το Κούγκι ανατινάζεται και οι γυναίκες στο Ζάλογγο, για να αποφύγουν την ατίμωση, αφού στήσουν χορό, ρίχνονται στο βάραθρο κρατώντας τα παιδιά στην αγκαλιά τους.

Ιστορική ταινία σε σκηνοθεσία Δημήτρη Παπακωνσταντή, παραγωγή Τζέιμς Πάρις και σενάριο Πάνου Κοντέλη βασισμένο στο ομώνυμο μυθιστόρημα του Μιχάλη Περάνθη, με πρωταγωνιστές τους Χρήστο Πολίτη, Κάτια Δανδουλάκη, Γιάννη Κατράνη, Αλέκα Κατσέλη, Λαυρέντη Διανέλλο, Χρήστο Καλαβρούζο και Φερνάντο Σάντσο.


Η Δίκη των Δικαστών (1974)

Λίγα χρόνια μετά την Επανάσταση του 1821, το νεοσύστατο ελληνικό κράτος, υπό τη βασιλεία του βαυαρού Όθωνος, προσήγαγε σε δίκη τους μεγάλους οπλαρχηγούς του αγώνα, Θεόδωρο Κολοκοτρώνη και Γεώργιο Πλαπούτα, με την κατηγορία της εσχάτης προδοσίας. Η περιβόητη αυτή δίκη του 1833, που έγινε στο Ναύπλιο, συγκλόνισε το έθνος, επειδή οι πάντες γνώριζαν ότι οι δύο ήρωες ήταν απολύτως αθώοι. Ο πρόεδρος του δικαστηρίου Αθανάσιος Πολυζωίδης και ο δικαστής Γεώργιος Τερτσέτης αρνούνται να προσυπογράψουν την καθ’ υπαγόρευση από το παλάτι –μέσω των τριών αντιβασιλέων Άρμανσμπεργκ, Μάουερ και Έιντεκ– καταδίκη σε θάνατο των κατηγορουμένων. Οι Βαυαροί διατάζουν τον Υπουργό Δικαιοσύνης να επέμβει, κι αυτός απαγγέλλει κατηγορία εναντίον τους, με αποτέλεσμα να συρθούν στα μπουντρούμια των φυλακών και να δικαστούν με την κατηγορία της εσχάτης προδοσίας. Ωστόσο, τελικά θα αθωωθούν πανηγυρικά.

Ιστορική ταινία της Φίνος Φιλμ σε σενάριο-σκηνοθεσία Πάνου Γλυκοφρύδη. Πρωταγωνιστούν: Νίκος Κούρκουλος, Νικηφόρος Νανέρης, Χρήστος Τσάγκας, Σπύρος Καλογήρου, Χρήστος Καλαβρούζος, Ζώρας Τσάπελης, Γιώργος Παληός, Κώστας Μεσάρης, Στέλιος Λιονάκης, Νίκος Σκιαδάς, Γιώργος Μοσχίδης, Μάκης Ρευματάς, Χρήστος Σάββας, Μάνος Κατράκης, Δημήτρης Μυράτ κ.α.

Μετά την πτώση της Χούντας οι πιο σημαντικές ταινίες που άντλησαν τη θεματολογία τους από την επανάσταση του 1821 ήταν η αξιοπρεπέστατη ταινία "Μπάιρον μπαλάντα για έναν δαίμονα" (1992) του Νίκου Κούνδουρου και η πιο πρόσφατη "Ο Θεός αγαπάει το χαβιάρι" (2012) του Γιάννη Σμαραγδή.

Υ.Γ. Στο αφιέρωμα δεν συμπεριλάβαμε ταινίες που αντλούν τη θεματολογία τους γενικά από τη ζωή στην ύπαιθρο στο 19ο αιώνα (ταινίες φουστανέλας).

Κυκλοφοριακές ρυθμίσεις θα ισχύσουν στην Αθήνα, σύμφωνα με την αστυνομία, το Σαββατοκύριακο 24 και 25 Μαρτίου 2018, λόγω διεξαγωγής της μαθητικής και στρατιωτικής παρέλασης, για τον εορτασμό της εθνικής επετείου.

Ειδικότερα, θα απαγορεύεται σταδιακά η στάση και στάθμευση, καθώς και η κυκλοφορία των οχημάτων ως εξής:

ΣΑΒΒΑΤΟ 24/03/2018:

Από ώρα 06.00΄ μέχρι το τέλος των εκδηλώσεων της Κυριακής 25.03.2018, στις εξής οδούς και στις κάθετες αυτών οδούς έως την πρώτη παράλληλο:

-Αχιλλέως, στο τμήμα της μεταξύ της πλ. Καραϊσκάκη και της οδού Θερμοπυλών.

-Λένορμαν, Κολοκυνθούς, Βούρβαχη και Πετμεζά, σε όλο το μήκος τους.

-Καλλιρόης, στο τμήμα της μεταξύ της Λ. Βουλιαγμένης και της οδού Πετμεζά, ρεύμα κυκλοφορίας από Λ. Βουλιαγμένης προς Φραντζή.

Από ώρα 09.30΄ μέχρι και το τέλος των εορταστικών εκδηλώσεων της μαθητικής παρέλασης:

-Λ. Βασ. Αμαλίας, σε όλο το μήκος της και στα δύο ρεύματα κυκλοφορίας.

-Λ. Βασ. Σοφίας, στο τμήμα της μεταξύ της οδού Σέκερη και της Λ. Βασ. Αμαλίας, ρεύμα κυκλοφορίας προς πλ. Συντάγματος.

-Βασ. Γεωργίου Α΄, σε όλο το μήκος της.

-Ελ. Βενιζέλου (Πανεπιστημίου), σε όλο το μήκος της.

-Σταδίου, στο τμήμα της μεταξύ της οδού Αιόλου και της πλ. Συντάγματος.

-Λ. Βασ. Όλγας, σε όλο το μήκος της και στα δύο ρεύματα κυκλοφορίας.

-Λ. Συγγρού, στο τμήμα της μεταξύ των οδών Αθ. Διάκου και Διον. Αρεοπαγίτου, στο ρεύμα κυκλοφορίας προς πλ. Συντάγματος.

Από ώρα 12.00΄ έως 19.30΄της Κυριακής 25.03.2018 στην ανώνυμη οδό που οδηγεί από τον Περιφερειακό Λυκαβηττού στο Λόφο Λυκαβηττού.

Απαγόρευση της στάσης και στάθμευσης των οχημάτων από ώρα 06.00΄ μέχρι το πέρας των εκδηλώσεων της Κυριακής 25.03.2018, στη Λ. Βασ. Όλγας, σε όλο το μήκος της.

ΚΥΡΙΑΚΗ 25/03/2018:

Από ώρα 06.00΄ μέχρι και το τέλος των εκδηλώσεων της στρατιωτικής παρέλασης, στις εξής οδούς και στις κάθετες αυτών έως την πρώτη παράλληλο:

-Λ. Βασ. Όλγας, σε όλο το μήκος της και στα δύο ρεύματα κυκλοφορίας.

-Λ. Βασ. Σοφίας, στο τμήμα της μεταξύ των Λεωφόρων Βασ. Κων/νου και Βασ. Αμαλίας.

-Ηρ. Αττικού, Βασ. Γεωργίου Β',Βασ. Γεωργίου Α΄, Λ. Βασ. Αμαλίας και Ελ.Βενιζέλου (Πανεπιστημίου)σε όλο το μήκος τους.

-Πλ. Ομονοίας.

-Πειραιώς, στο τμήμα της μεταξύ της πλ. Ομονοίας και της Ιεράς Οδού.

-Αθηνάς, σε όλο το μήκος της.

-Αγ. Κωνσταντίνου, σε όλο το μήκος της.

-Πλ. Καραϊσκάκη.

-Καρόλου, σε όλο το μήκος της.

-Μάρνη, στο τμήμα της μεταξύ της Πλ. Βάθης και της οδού Καρόλου.

-28ης Οκτωβρίου, στο τμήμα της μεταξύ της οδού Ελ. Βενιζέλου (Πανεπιστημίου) και τη Λ. Αλεξάνδρας.

-Ανθ/γου Στ. Ρεγκούκου, σε όλο το μήκος της.

-Θ. Δηληγιάννη, στο τμήμα της μεταξύ της πλ. Καραϊσκάκη και της οδού Ι. Μεταξά.

-Πλ. Συντάγματος.

-Φιλελλήνων, σε όλο το μήκος της.

-Σταδίου, σε όλο το μήκος της.

-Λ. Συγγρού, στο τμήμα της μεταξύ των οδών Αμ. Φραντζή και Διον. Αρεοπαγίτου.

-Ακαδημίας, σε όλο το μήκος της.

-Αθ. Διάκου, σε όλο το μήκος της.

Από ώρα 06.00΄ στον Ιερό Μητροπολιτικό Ναό Αθηνών:

-Μητροπόλεως, σε όλο το μήκος της και στις καθέτους αυτής έως την πρώτη παράλληλο.

-Αιόλου, στο τμήμα της μεταξύ των οδών Ερμού και Αδριανού, καθώς και στις καθέτους αυτής έως την πρώτη παράλληλο.

-Ερμού, στο τμήμα της μεταξύ της Πλ. Ασωμάτων και της οδού Αιόλου.

Τέλος, στα παραπάνω χρονικά διαστήματα θα γίνουν τροποποιήσεις στα δρομολόγια των Μέσων Μαζικής Μεταφοράς.

της Κλεοπάτρας Ζουμπουρλή, μορ. Βιολόγου,
http://medlabgr.blogspot.com

Παρόλο που η περίοδος της Σαρακοστής αποτελεί παράλληλα και περίοδο νηστείας, η εκκλησία, επέτρεψε να υπάρχουν δυο ημέρες όπου θα επιτρέπεται η κατανάλωση ψαριού.
Μία από αυτές τις γιορτές είναι ο Ευαγγελισμός της Θεοτόκου 25 Μαρτίου, όπου παραδοσιακά συνηθίζεται εκείνη την ημέρα να τρώμε μπακαλιάρο σκορδαλιά. Η δεύτερη ημέρα εξαίρεσης της νηστείας είναι η Κυριακή των Βαΐων.

Γιατί όμως καθιερώθηκε ο μπακαλιάρος και όχι κάποιο άλλο ψάρι;

Παλιά, όσοι ζούσαν σε παραθαλάσσιες περιοχές, δεν είχαν πρόβλημα να τρώνε φρέσκα ψάρια σε καθημερινή βάση. Για τον ορεινό πληθυσμό όμως, η μεταφορά του ψαριού αντιμετώπιζε προβλήματα, μιας και δεν υπήρχαν τα μέσα μεταφοράς του φρέσκου ψαριού πριν αυτό αλλοιωθεί. Όταν λοιπόν εισήχθηκε ο μπακαλιάρος τον 15ο αιώνα, ήταν ιδανικός, γιατί ήταν ένα φτηνό ψάρι το οποίο μπορεί να διατηρηθεί και εκτός ψυγείου με τη χρήση αλατιού. Με εξαίρεση τα νησιά, όπου το φρέσκο ψάρι δεν ήταν ποτέ πολυτέλεια, οπουδήποτε αλλού στην Ελλάδα ο παστός μπακαλιάρος εκείνες τις εποχές αποτέλεσε την εύκολη λύση, καθώς ήταν πιο εύκολο να τον προμηθευτεί κανείς και επιπλέον, μπορούσε να διατηρηθεί εκτός ψυγείου, οπότε πέρασε στην παράδοση και κατά συνέπεια έγινε το εθνικό φαγητό της 25ης Μαρτίου.



Η ιστορία του «ταπεινού» μπακαλιάρου όμως είναι πραγματικά πολυτάραχη. Οπως αναφέρει χαρακτηριστικά ο Giovanni de Biasio στο βιβλίο του «Μπακαλιάρος - 100 γευστικοί συνδυασμοί για να μαγειρέψετε και να εντυπωσιάσετε» (μετάφραση Βιολέττα Ζεύκη-Βοργιά, εκδόσεις Μοντέρνοι Καιροί), οι πρώτοι που τον ψάρεψαν ήταν οι Βίκινγκς! Ταξιδεύοντας αλίευαν τις μουρούνες στα γεμάτα ψάρια νερά της νησιωτικής συστάδας Λόφοτεν και για να τις διατηρήσουν τις αποξήραιναν στον παγωμένο αέρα του βορρά.

Ενας Βενετσιάνος έμπορος, ονόματι Πιέρο Κουερίνι, ήταν ο πρώτος που αφηγήθηκε τη μέθοδο αλιείας και συντήρησης που εφάρμοζαν οι ψαράδες του Λόφοτεν, οι οποίοι τον είχαν φιλοξενήσει μετά το ναυάγιο του πλοίου του, το 1431.

Η μέθοδος του παστού βακαλάου όμως οφείλεται στους Βάσκους, οι οποίοι, αφού έφτασαν ώς τους πλούσιους ψαρότοπους της θάλασσας του Λαμπραντόρ, απέσπασαν το μονοπώλιο της αλιείας του συγκεκριμένου ψαριού από τους βόρειους λαούς και το έφεραν στη λεκάνη της Μεσογείου. Υπάρχει μάλιστα και ο μύθος που λέει ότι οι Βάσκοι, ψάχνοντας για μεγάλους ψαρότοπους μπακαλιάρου, ανακάλυψαν τυχαία τις ακτές του Καναδά πριν ανακαλύψει ο Κολόμβος την Αμερική.

Κατόπιν, το εμπόριο του μπακαλιάρου πήρε παγκόσμιες διαστάσεις. Τον 16ο αιώνα στόλοι ολόκληροι αρμένιζαν φορτωμένοι. Σε μια εποχή που η συντήρηση των τροφίμων ήταν συχνά δύσκολη, ο βακαλάος μετατράπηκε σε τόσο σημαντική πηγή εσόδων ώστε όλες οι χώρες που διέθεταν στόλο εκδήλωσαν ιδιαίτερο ενδιαφέρον για την αλιεία του. Μάλιστα ξέσπασαν και συγκρούσεις, με πιο πρόσφατη αυτήν του 1973, για μια αντιδικία μεταξύ Αγγλίας και Ισλανδίας όπου απαιτήθηκε η επέμβαση του ΝΑΤΟ και της Ε.Ε.!

Παρ' όλ' αυτά παραμένει άγνωστο πώς ο μπακαλιάρος, ή βακαλάος, έφτασε στην Ελλάδα. Στοιχεία για τη μεταφορά του στη χώρα μας βρίσκει κάποιος αν ανατρέξει στην ιστορία του εμπορίου μεταξύ Ελλάδας και Αγγλίας, όπου αναφέρεται ότι οι Αγγλοι έστελναν μεγάλες ποσότητες μπακαλιάρου, τις οποίες αντάλλαζαν με φορτία σταφίδας. Φαίνεται ότι γι' αυτό στην Κορινθία και την Αχαΐα, και γενικότερα στην Πελοπόννησο, συναντάμε μεγάλο πλούτο συνταγών με μπακαλιάρο. Πολλές από αυτές δε περιέχουν και σταφίδες, όπως ο ...διάσημος μπακαλιάρος πλακί με σταφίδες.

Ο βακαλάος, αυτό το τόσο νόστιμο και θρεπτικό ψάρι μπήκε στο τραπέζι μας τον 15ο αιώνα και κατάφερε να διεκδικήσει επιτυχώς τη δική του θέση στο εθνικό μας εδεσματολόγιο. Πρόκειται για ψάρι αγαπητό σε όλη την Ελλάδα και μαγειρεύεται με δεκάδες τρόπους, από σφακιανό στιφάδο μέχρι σούπα επτανησιακή (κοφίσι μπιάνκο).





Σήμερα, το εξαιρετικά θρεπτικό αυτό ψάρι (πλούσιο σε μέταλλα, φώσφορο, μαγνήσιο και βιταμίνες Α, Ε και D και φτωχό σε λιπαρά) βρίσκεται στην «κόκκινη» λίστα της Greenpeace, λόγω υπεραλίευσης. Παρ' όλ' αυτά, στο εμπόριο υπάρχει σε αφθονία σε όλες του τις μορφές.

Ανήκει στην κατηγορία των ψαριών και όπως όλα τα ψάρια, αποτελεί πλούσια πηγή πρωτεϊνών υψηλής βιολογικής αξίας και αμινοξέων, τα οποία είναι απαραίτητα για τη δόμηση των ιστών και την αποκατάσταση των φθορών τους.



Η περιεκτικότητά του σε λίπος διαφοροποιείται σημαντικά σε σχέση με τα υπόλοιπα ψάρια. Ανήκει στην κατηγορία των ψαριών με χαμηλά λιπαρά, το λίπος του κυμαίνεται από 0.5-2%. Σε σύγκριση όμως με το κρέας, το λίπος των ψαριών είναι διαφορετικό, καθώς ακόμη και τα πιο λιπαρά ψάρια δίνουν χαμηλότερες θερμίδες σε σχέση με το κρέας γιατί δεν είναι κορεσμένο λίπος. Τα λιπαρά του είναι τα γνωστά σε όλους μας «καλά» λιπαρά, δηλαδή, τα ω-3. Πρόσφατες μελέτες έχουν δείξει ότι βοηθούν στη μείωση της χοληστερίνης, των τριγλυκεριδίων και προστατεύουν τις αρτηρίες μειώνοντας την πίεση.

Επίσης, είναι πηγή πολλών βιταμινών και ιχνοστοιχείων.  Είναι πλούσιος σε βιταμίνη Α, η οποία έχει άμεση σχέση με την όραση. Άλλη μια σημαντική βιταμίνη είναι η βιταμίνη D, η οποία είναι υπεύθυνη για την αύξηση και τον εμπλουτισμό των οστών και των δοντιών αλλά και για την απορρόφηση ασβεστίου και φωσφόρου. Ακόμη, οι βιταμίνες του συμπλέγματος Β, είναι σημαντικές για την υγεία των νευρικών ιστών.

Η διατροφική αξία του μπακαλιάρου είναι σημαντική καθώς περιέχει:

* Πρωτεΐνη


* Ασβέστιο


* Σίδηρο


* Φώσφορο


* Μαγνήσιο


* Βιταμίνη Β12


* Κάλιο Καλά λιπαρά


*Κορεσμένα, Μονοακόρεστα και Πολυακόρεστα λίπη.


Η συχνή κατανάλωση μπακαλιάρου θωρακίζει τον οργανισμό απέναντι σε καρδιαγγειακά νοσήματα, περιορίζει τον κίνδυνο ισχαιμικών εγκεφαλικών επεισοδίων, ενδυναμώνει την νοητική δραστηριότητα του εγκεφάλου και τη μνήμη και ενισχύει το ανοσοποιητικό σύστημα.
Συμβάλλει επίσης στην εξασφάλιση μιας σωστής και υγιεινής διατροφικής συμπεριφοράς



Στην Ελλάδα, ο βακαλάος εισάγεται από τις βόρειες χώρες και διατίθεται ως κατεψυγμένο προϊόν ή σε μορφή καθαρισμένου φιλέτου χωρίς κόκκαλο, έτοιμου για μαγείρεμα.

ΔΙΑΤΡΟΦΙΚΟ ΠΕΡΙΕΧΟΜΕΝΟ 100γρ. ξαρμυρισμένου μπακαλιάρου
Πρωτεΐνη	16,7 g
Ολικό Λίπος	0,9 g
Κορεσμένα Λίπη	0,2 g
Μονοακόρεστα Λίπη	0,1 g
Πολυακόρεστα Λίπη	0.4 g
ω-6	0,05 g
ω-3 μακράς αλυσού	0,32 g
Βιταμίνη Β12	0,5 μg
Ασβέστιο	33 mg
Σίδηρο	0,33 mg
Φώσφορο	33 mg
Μαγνήσιο	11 mg
Κάλιο	28 mg
Νιασίνη	1mg
Αλάτι	580 mg
Νερό	81,5 g
Ενέργεια	76 Kcal

Σύμφωνα με τον G. de Biasio υπάρχουν και κάποια ιδιαίτερα χρήσιμα μυστικά για το μαγείρεμά του. Ο ίδιος σε όλες τις συνταγές χρησιμοποιεί παστό μπακαλιάρο ήδη ξαρμυρισμένο, τονίζοντας ότι η διαδικασία του ξαρμυρίσματος αν και μπορεί να γίνει στο σπίτι είναι αρκετά περίπλοκη.

Πρέπει να βάλουμε τον μπακαλιάρο τουλάχιστον δύο μέρες σε κρύο νερό, το οποίο θα αλλάζουμε 3-4 φορές την ημέρα. Για να συντομεύσουμε τη διαδικασία και να αμβλύνουμε την έντονη γεύση του, ο συγγραφέας μάς προτείνει να τον αφήσουμε 12 ώρες στο νερό και μετά 2-3 ώρες σε καυτό γάλα.



Πηγή : medlabgr.blogspot.com