Αναδημοσίευση από την Πανθεσσαλική Εφημερίδα Ταχυδρόμος.

Και όπως πάντα, οι "καλές δουλειές" γίνονται στη ζούλα, όπως προκύπτει από την ακόλουθη καταγγελία:

Αν και το βρήκαμε με κάποια καθυστέρηση, νομίζουμε ότι το δημοσίευμα της εφημερίδας "Ταχυδρόμος" του Βόλου, πρέπει να αναρτηθεί σαν φόρος τιμής στο συνάδελφο που δεν είναι πια μαζί μας και σαν δέσμευση συνέχισης του αγώνα, ώστε οι εργαζόμενοι ανεξάρτητα από κλάδο και ειδικότητα να έχουν δουλειά, σε συνθήκες εργασιακής ασφάλειας και μισθολογικής αξιοπρέπειας. Αυτά δηλαδή που διαλύουν στη χώρα μας εγχώριοι και ξένοι τροίκανοί.

Τους «πετσόκοψαν» τις επικουρικές συντάξεις.

Ενημέρωση από την Ένωση Εργαζομένων Τσιμέντων Χαλκίδας:

"Και ενώ το εργοστάσιο παραγωγής τσιμέντου της ΑΓΕΤ στη Χαλκίδα παραμένει εκτός λειτουργίας, από τον Μάρτιο του 2013 και έχουν πραγματοποιηθεί 113 απολύσεις, η ΑΓΕΤ, σύμφωνα με δημοσιεύματα,  εισάγει τσιμέντο και το ξεφορτώνει  στο άλλο της εργοστάσιο παραγωγής τσιμέντου στο Βόλο!!!

Το περιστατικό αποκαλύφθηκε στις 6-5-2014, ύστερα από έλεγχο που πραγματοποίησε το Λιμεναρχείο του Βόλου στο πλοίο PINK ROSE με σημαία Μολδαβίας.

Μέχρι στιγμής δεν έχουμε πληροφορηθεί αν η Ομοσπονδία Εργαζομένων Τσιμέντων Ελλάδας ή το σωματείο των εργαζομένων της ΑΓΕΤ στο Βόλο έχουν  αντιδράσει".



 

Με ανακοίνωσή της η Ένωση Εργαζομένων Τσιμέντων Χαλκίδας και αποδέκτες το Εργατικό Κέντρο Εύβοιας και τα σωματεία, αναφέρει με αφορμή την Τσικνοπέμπτη:


 

Ξεσηκωμός στο Aλιβέρι κατά του RDF - Κινητοποιήσεις ετοιμάζουν δήμος και περιβαλλοντικός σύλλογος.

«Ζούμε από τις βιομηχανίες αλλά πεθαίνουμε και από αυτές» είπε χαρακτηριστικά ο πρόεδρος του συλλόγου προστασίας περιβάλλοντος Αλιβερίου Γιώργος Λαγανάς στην τελευταία συνεδρίαση του δημοτικού συμβουλίου Κύμης Αλιβερίου.

Εκεί αποφασίστηκε η διοργάνωση κινητοποιήσεων κατά της καύσης RDF από την AΓET Αλιβερίου. H τοπική κοινωνία έχει να επιδείξει σοβαρές κινητοποιήσεις στο παρελθόν, που φρέναραν επί χρόνια τα σχέδια της AΓET.

Tις σημαντικότερες στιγμές αυτού του περιβαλλοντικού αγώνα θύμισε ο Γιώργος Λαγανάς.
• 29-10-2007 Πρώτη συγκέντρωση στο κατάμεστο Εργατικό Κέντρο Αλιβερίου, όπου οι κάτοικοι της περιοχής λένε με την παρουσία τους το πρώτο βροντερό ΟΧΙ στην καύση.
• 10-12-2007 Αποκλεισμός της πύλης της ΑΓΕΤ.
• 11-2-2008 Κατάληψη του λιμανιού της ΑΓΕΤ.
• 10-5-2008 Εκδήλωση ενημέρωσης των κάτοικων για τις επιπτώσεις της καύσης  rdf στην υγεία και το περιβάλλον (φωτο).
• 29-6-2009 Συγκέντρωση στο Εργατικό Κέντρο για να μην υπογράφει από τον Σουφλιά η Κοινή Υπουργική Απόφαση καύσης RDF.
• Αύγουστος 2009 Διακοπή κυκλοφορίας από τους κατοίκους στο ύψος της Ακτής Νηρέως.

Aπό τότε ξεκίνησε και ο δικαστικός αγώνας, με την κατάθεση προσφυγής στο ΣτΕ στις 15 Νοέμβρη του 2009. Έχει αναβληθεί για πολλοστή φορά η εκδίκαση της προσφυγής κατά της καύσης RDF και τώρα έχει οριστεί η εκδίκαση για το Φλεβάρη του 2014.

Πηγή: εφημερίδα Ευβοϊκή Γνώμη

«Συνθήκες γαλέρας» για εργαζόμενους που απασχολούνται «εργολαβικά» σε διάφορες δραστηριότητες στο χώρο της  ΑΓΕΤ.  Εκτός από τις αποδοχές που είναι «ψίχουλα» κυριολεκτικά, προσφάτως ορισμένοι ανακάλυψαν ότι στις συμβάσεις τους  έχουν καταχωρηθεί  «ως συσκευαστές σταφίδας, σύκων και φρούτων...!!!

Η παραπάνω διαπίστωση σχετικά με τις «συνθήκες γαλέρας» κάτω από τις οποίες εργάζεται το προσωπικό σε ιδιωτικά συνεργεία εργολάβων είναι η σκληρή πραγματικότητα αλλά και «κοινό μυστικό» σε όλους τους χώρους.

Αυτό που ωστόσο συνέβη σε εργαζόμενους εργολαβίας μέσα στην ΑΓΕΤ που έχει αναλάβει εταιρεία με έδρα την Ελευσίνα που  δραστηριοποιείται στο χώρο της ενοικίασης και εκμίσθωσης μηχανημάτων και ειδών εξοπλισμού,  ξεπερνά κάθε φαντασία… αφού η φόρτωση και η εκφόρτωση τσιμέντου «μετατράπηκε» σε συλλογή και συσκευασία σύκων και σταφίδας…

Είναι δε αξιοσημείωτο ότι η σύμβαση έγινε το Φλεβάρη του 2012 και η «ειδικότητα» αποκαλύφθηκε μόλις ο εργαζόμενος παρέλαβε στα χέρια του την καταγγελία της σύμβασης στις 25 - 8 - 2013 και δεν πίστευε στα μάτια του όταν διαπίστωσε ότι είχε «προσληφθεί και δηλωθεί σαν συσκευαστής σταφίδας…». Το δε ημερομίσθιο εντάσσεται και αυτό στις «συνθήκες γαλέρας» καθώς μικτά υπολογίζεται στο «ιλιγγιώδες» ποσό των 26,18 ευρώ ημερησίως.

Θα πρέπει να σημειωθεί ότι τα τελευταία χρόνια μέσα στο χώρο της ΑΓΕΤ Ηρακλής τα ιδιωτικά συνεργεία πολλαπλασιάστηκαν και έχουν αναλάβει διάφορες δραστηριότητες. Η ευθύνη για το προσωπικό και το καθεστώς απασχόλησής του ανήκει αποκλειστικά στις ιδιωτικές εταιρείες εργολαβιών, ωστόσο εγείρεται ένα θέμα κυρίως ηθικό όσον αφορά μία μεγάλη τσιμεντοβιομηχανία όπως η ΑΓΕΤ που θα μπορούσε κάτω από άλλες συνθήκες να «ελέγχει κυρίως θέματα που άπτονται των συνθηκών απασχόλησης του προσωπικού» στους ιδιώτες που όπως φαίνεται προκειμένου να έχουν μεγαλύτερο όφελος από την ανάθεση του έργου που έχουν αναλάβει, σπεύδουν να αξιοποιήσουν ότι «παραθυράκια» μπορεί να δίνει η εργατική νομοθεσία λάστιχο για να απασχολούν προσωπικό για ένα κομμάτι ψωμί και με συμβάσεις μεσαίωνα, μετατρέποντας αυτούς τους εργαζόμενους στην κυριολεξία στης «γης τους κολασμένους».

Επιπλέον η σύμβαση καταγράφεται με ως αορίστου χρόνου με εκ περιτροπής απασχόληση όμως όπερ σημαίνει ότι όσοι εργαζόμενοι ανήκουν σε αυτό το «καθεστώς» πρέπει να είναι ανά πάσα στιγμή έτοιμοι να παρέχουν τις υπηρεσίες τους, αρκεί να δεχτούν ένα τηλέφωνο…  

Εργολαβοποίηση δραστηριοτήτων…

Η δραστηριοποίηση   εργολάβων στην ΑΓΕΤ δεν είναι καινούργια υπόθεση, καθώς εδώ και αρκετές δεκαετίες συγκεκριμένες δραστηριότητες που αφορούσαν κυρίως τη συντήρηση, τη λειτουργία γερανών και ανυψωτικών μηχανημάτων είχαν ανατεθεί σε παραδοσιακούς εργολάβους της περιοχής που είχαν σχέση με το αντικείμενο και μάλιστα το προσωπικό τους, οι απολογιστικοί υπάλληλοι αριθμούσαν αρκετές εκατοντάδες που ήταν κατοχυρωμένοι εργασιακά και πολλοί από αυτούς έχουν συνταξιοδοτηθεί μετά από πολλά χρόνια απασχόλησης.

Τα τελευταία χρόνια μέχρι και σήμερα στο χώρο της ΑΓΕΤ στο Βόλο δραστηριοποιούνται έξι τουλάχιστον ιδιώτες εργολάβοι που σε τομείς όπως η καθαριότητα, η φόρτωση, εργολαβία για συντήρηση, ηλεκτρολογικά κ.α.

Ο  Όμιλος τα τελευταία χρόνια μέσα από τα σχέδια εθελουσίας εξόδου χωρίς την παράλληλη κάλυψη των θέσεων όσων αποχώρησαν από νευραλγικά τμήματα του εργοστασίου προέκρινε τη λύση των εργολαβιών με αποτέλεσμα, αφενός να υπάρχει εντατικοποίηση ακόμη περισσότερο την εργασία για το εναπομείναν μόνιμο προσωπικό και αφετέρου να έχουν ανατεθεί εργολαβίες για βασικές δραστηριότητες.

Οι εργαζόμενοι της τσιμεντοβιομηχανίας μάλιστα δεν κρύβουν το φόβο τους ότι επιχειρείται σταδιακά εργολαβοποίηση ακόμα και σε παραγωγικά τμήματα του εργοστασίου.

Συμβάσεις με «μηδέν ώρες»

Μετά τις επιχειρησιακές και τις ατομικές συμβάσεις, τη μετατροπή των απανταχού μισθωτών σε «μπλοκάκηδες», την πάσης φύσεως μερική απασχόληση, τα «mini jobs» (με μισθολογικό πλαφόν τα 400 ευρώ) τώρα  εφαρμόζονται και οι συμβάσεις με «μηδέν ώρες».

 Πρόκειται για άλλη μια φοβερή «εξέλιξη» της λεγόμενης ελαστικοποίησης του ωραρίου, κατά την οποία ο εργοδότης δεν υποχρεούται να ενημερώνει τον εργαζόμενο ούτε για πόσες μέρες ούτε για πόσες ώρες θα εργαστεί..., ούτε πότε θα πάρει  ρεπό, ούτε για οτιδήποτε άλλο!

Είναι δε ξεκάθαρο ότι ο μοναδικός απαράβατος -και άτυπος- «κανόνας» των συμβάσεων αυτών είναι ο εξής, όταν χτυπήσει το τηλέφωνο για το μεροκάματο, μην τυχόν και επικαλεστείς το οποιοδήποτε κώλυμα, διότι... μετά υπάρχει θέμα… Δεν πρόκειται να σε ξανακαλέσουν, ίσως και ποτέ.


Πηγές: http://www.taxydromos,  http://www.eetx.gr

 

Με δυναμική πορεία και συνθήματα, αλλά και αναμένους πυρσούς και υπό τους ήχους τυμπάνων, μπήκαν στην ΕΡΤ, οι εργαζόμενοι των τσιμέντων Χαλκίδας.

Στο Συμβούλιο της Επικρατείας προσέφυγε η ΑΓΕΤ-ΗΡΑΚΛΗΣ. Ζητάει να ακυρωθεί η απόφαση με την οποία δεν εγκρίθηκαν οι απολύσεις 229 εργαζομένων στα "Τσιμέντα Χαλκίδας".

Στο Συμβούλιο της Επικρατείας προσέφυγε η "ΑΓΕΤ Ηρακλής" και ζητάει να ακυρωθεί ως αντισυνταγματική, παράνομη, αντίθετη στην Ευρωπαϊκή νομοθεσία και νομολογία η απόφαση του υπουργού Εργασίας με την οποία δεν εγκρίθηκαν οι ομαδικές απολύσεις 229 εργαζομένων στο εργοστάσιο της στη Χαλκίδα.

Σύμφωνα με την τσιμεντοβιομηχανία (η οποία ανήκει στον πολυεθνικό όμιλο Lafarge)  η άρνηση του υπουργού Εργασίας να εγκρίνει τις ομαδικές απολύσεις 229 εργαζομένων είναι αντίθετη στα άρθρα 5 (επαγγελματική ελευθερία) και 25 (αρχή αναλογικότητας) του Συντάγματος, στην ΕΣΔΑ που προστατεύει με το άρθρο 1 την ιδιοκτησία και στο άρθρο 4 της ευρωπαϊκής οδηγίας 98/59/ΕΚ για τις ομαδικές απολύσεις.

Η εταιρεία αναφέρει ότι το τρίτο δεκαήμερο του Μαρτίου 2013 αποφάσισε την οριστική διακοπή της λειτουργίας του εργοστασίου της Χαλκίδας εξαιτίας της σημαντικής μείωσης του κύκλου εργασιών του κατά τα τελευταία χρόνια και της ανάγκης προσαρμογής της παραγωγικής δυνατότητας της εταιρείας.

Επίσης η ΑΓΕΤ υποστηρίζει ότι τον περασμένο Μάρτιο ενημέρωσε εγγράφως τους εκπροσώπους των εργαζομένων για την απόφασή της να κλείσει οριστικά το εργοστάσιο της στη Χαλκίδα και τους κάλεσε συγχρόνως εγγράφως σε διαβούλευση, όπως προβλέπει ο νόμος 1387/1983 για τις ομαδικές απολύσεις. 

Οι εργαζόμενοι δεν ανταποκρίθηκαν στο κάλεσμα της «ΑΓΕΤ Ηρακλής», η οποία επανήλθε με νέα πρόσκληση, αλλά χωρίς και πάλι ανταπόκριση. Με την είσοδο του περασμένου Απριλίου η εταιρεία κάλεσε τρίτη φορά σε διαβούλευση τους εκπροσώπους των εργαζομένων και συγχρόνως τους ενημέρωσε γραπτώς για τις σχεδιαζόμενες απολύσεις. 

Και πάλι οι εργαζόμενοι δεν προσήλθαν στο τραπέζι της διαβούλευσης. Στη συνέχεια η τσιμεντοβιομηχανία κατέφυγε στον υπουργό Εργασίας, ο οποίος όμως δεν ενέκρινε τις ομαδικές απολύσεις.

Στην προσφυγή της η «ΑΓΕΤ Ηρακλής» υπογραμμίζει ότι η άρνηση του υπουργού Εργασίας αντιβαίνει την ευρωπαϊκή οδηγία 98/59/ΕΚ περί ομαδικών απολύσεων, αλλά και σχετικές αποφάσεις του Δικαστηρίου των Ευρωπαϊκών Κοινοτήτων.

Παράλληλα, η υπουργική άρνηση παραβιάζει και τη Συνθήκη για τη Λειτουργία της Ευρωπαϊκής Ένωσης ως προς το σκέλος που αφορά την κυκλοφορία κεφαλαίων, υπογραμμίζει η επίμαχη τσιμεντοβιομηχανία.

Εξάλλου, η «ΑΓΕΤ Ηρακλής» τονίζει ότι η άρνηση του υπουργού Εργασίας να εγκρίνει τις ομαδικές απολύσεις παραβιάζει την ΕΣΔΑ που προστατεύει την περιουσία, καθώς η επιβολή καταβολής μισθών στους εργαζόμενους μιας εκμετάλλευσης που δεν λειτουργεί, θίγει τον πυρήνα του δικαιώματος της ιδιοκτησίας της επεμβαίνοντας την ίδια στιγμή στην οικονομική ελευθερία της και την επιχειρηματική δραστηριότητά της.

Όμως, παραβιάζει και το άρθρο 5 του Συντάγματος που προστατεύει την επιχειρηματική ελευθερία, καθώς με την άρνηση του υπουργού Εργασίας , εισάγονται φραγμοί στην οικονομική δραστηριότητα της εταιρείας, καταλήγει η τσιμεντοβιομηχανία στην προσφυγή που κατέθεσε στο ΣτΕ.

Αναδημοσίευση από την εφημερίδα Ευβοϊκή Γνώμη