Για πρώτη φορά στην Ελλάδα, παρουσιάζεται επί σκηνής το δεύτερο θεατρικό έργο της Αγγλίδας συγγραφέα Lucy Prebble με τίτλο «ENRON» (2009), σε σκηνοθεσία Άρη Λάσκου, από τις 24 Μαρτίου έως τις 17 Απριλίου στο θέατρο ΕΛΕΡ.

 

Με καταγωγή και εξειδίκευση στο θέατρο ντοκιμαντέρ (Υπόθεση Λάραμι, θέατρο Σφενδόνη / Εμφύλιος – μια ξένη χώρα, Πειραματική Σκηνή Εθνικού Θεάτρου/ Υπόθεση Φαρμακονήσι, Φεστιβάλ Αθηνών / X-APARTMENTS, Στέγη Ιδρύματος Ωνάση), ο σκηνοθέτης Άρης Λάσκος και η ομάδα του, καταπιάνονται για πρώτη φορά με έργο μυθοπλασίας.

 

Βασισμένο μεν στα πραγματικά γεγονότα του "μεγαλύτερου εταιρικού σκανδάλου όλων των εποχών" (σύμφωνα με την Washington Post), με έμφαση στη μυθοπλασία δε, το έργο παρουσιάζει επί σκηνής την επί δεκαετία φρενήρη οικονομική ανάπτυξη του αμερικανικού κολοσσού ενέργειας ΕΝΡΟΝ, που από συνολική αξία υπολογιζόμενη σε 60 δισεκατομμύρια δολάρια, πτώχευσε σε μόλις 16 μήνες το 2001, μέσα από μια  πρωτοφανή – τότε – οικονομική καταστροφή που άφησε πάνω από 20.000 άνεργους και εξαφάνισε 28 δισεκατομμύρια δολάρια μισθούς και συντάξεις.

 

Πέντε ηθοποιοί επιδίδονται σε μια άσκηση ρυθμού ακριβείας, αποδίδοντας τους τέσσερις βασικούς ρόλους (πρόεδρος, γενικός διευθυντής, οικονομικός διευθυντής και μεγαλοστέλεχος της ΕΝΡΟΝ) και ένα πλήθος υποστηρικτικών υπόλοιπων (από σκηνές πλήθους χρηματιστών ή δικηγόρων μέχρι τον κυβερνήτη Άρνολντ Σβαρτζενέγκερ και τους… αδελφούς Λήμαν).

 

Μην ξεχνώντας όμως τις προηγούμενες δουλειές τους, μέσα στο έργο της Prebble, θα χρησιμοποιηθούν αποσπάσματα από τις έρευνες των Bethany McLean και Peter Elkind «Ένρον: καρχαρίες στο δωμάτιο» και του KurtEichenwald "Σκάνδαλο ΕΝΡΟΝ: Η συνωμοσία των ηλίθιων", δημιουργώντας μια ενδιαφέρουσα επί σκηνής αντίστιξη του επινοημένου υλικού και του ντοκουμέντου και εμβαθύνοντας περισσότερο στην έρευνα της αληθινής ιστορίας αυτής της κατάρρευσης.

 

Με μια γραφή σχεδόν κινηματογραφική (ακαριαίες αλλαγές χώρου και χρόνου), λόγο και ρυθμό ταχύτατο και ύφος που κυμαίνεται από την κυνικότητα στο μαύρο χιούμορ, αφηγούνται στην παρούσα ιστορική συγκυρία (κατά την οποία, ενώ η οικονομική κρίση είναι πλέον πίσω, η πανδημία δεν αφήνει περιθώρια αισιοδοξίας για «αναίμακτη» επιστροφή στον πρότερο βίο), το που μπορεί να φτάσει η ανθρώπινη επινόηση και αδηφαγία, όταν οι "συνθήκες" το επιτρέπουν.

 

Ξεκινώντας από το 1992 και κλείνοντας το 2001, βλέπουμε μπροστά μας πώς μια "ιδέα" για δημιουργική λογιστική αρθρώνει τελικά μια γιγαντιαία εταιρεία – μαύρη τρύπα που ρούφηξε μπροστά της τα πάντα (δικηγόρους, ορκωτούς λογιστές, αναλυτές αγοράς, χρηματιστήριο, κυβερνήτες, νομοθέτες), αυξάνοντας κατακόρυφα τα κέρδη των ίδιων των εταίρων (που την ίδια στιγμή καταλήστευαν την εταιρεία τους) για να γκρεμιστεί τελικά σαν πύργος από τραπουλόχαρτα, ως θλιβερός προπομπός της επερχόμενης – τότε - παγκόσμιας οικονομικής κρίσης.

 

Όσο κι αν η μορφή του θυμίζει κωμωδία, η σκηνική αποτύπωση του έργου γίνεται τελικά μια έντονη συναισθηματική εμπειρία, διάρκειας εκατό λεπτών, για τις αυταπάτες και τον εφησυχασμό που το οικονομικό σύστημα επιβάλει. Μέσω της επιμονής στη διατήρηση του ρυθμού και της σταδιακής απελευθέρωσης της ενέργειας του ηθοποιού, η παράσταση γίνεται μια κραυγή αγωνίας:

 

τι έχουμε άραγε μάθει μετά δέκα έτη και πλέον οικονομικής κρίσης; Ποιες πολιτικές άλλαξαν; Ποιες τακτικές ακολουθούνται πλέον; Πώς αλλάξαμε εμείς ως πολίτες; Τι μαθήματα πήραμε από την κατάρρευση; Τι και ποιόν πιστεύουμε πια; Πώς εμπιστευόμαστε;

Έμεινε, λοιπόν, κάτι χειροπιαστό για μας μετά από τόση ταλαιπωρία;

«Κάτι περίεργο συμβαίνει όταν είσαι μέσα σε μία φούσκα. Είναι δύσκολο να το περιγράψω. Όσο είσαι μέσα σε αυτήν, δεν μπορείς να δεις έξω από αυτήν, δεν μπορείς καν  να πιστέψεις ότι υπάρχει το «έξω». Κοιτάς απλά το κενό. Πίστεψα στην Ένρον. Όλοι το κάναμε.[1]»

Sheryl Sloman, αναλύτρια Citigroup

 

 

ΤΑΥΤΟΤΗΤΑ ΠΑΡΑΣΤΑΣΗΣ

 

 

Mετάφραση: Άρης Λάσκος, Χρήστος Κοντογεώργης, Γιάννης Παναγόπουλος

Σκηνοθεσία: Άρης Λάσκος

Δραματουργία: Άρης Λάσκος, Αντριάνα Ανδρέοβιτς, Κόνυ Ζήκου

Μουσική: Κορνήλιος Σελαμσής

Κίνηση: Μυρτώ Γράψα

Σκηνικό: Ηλένια Δουλαδίρη

Κοστούμια: Χαράλαμπος Νικολάου

Φωτισμοί: Σεσίλια Τσελεπίδη

Βοηθός σκηνοθέτη: Αντριάνα Ανδρέοβιτς

Φωτογραφίες: Αναστασία Γιαννάκη

Υπεύθυνη επικοινωνίας: Ευαγγελία Σκρομπόλα

 

ΠΑΙΖΟΥΝ ΟΙ:

Μάνος Βαβαδάκης, Χρήστος Κοντογεώργης, Καλλιόπη Παναγιωτίδου, Γιάννης Παναγόπουλος, Γωγώ Παπαϊωάννου

 

 

ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΕΣ

Παραστάσεις:από 24 Μαρτίου έως 17 Απριλίου 2022

 

Ημέρες & Ώρες παραστάσεων:

κάθε Πέμπτη με Σάββατο στις 21:00

κάθε Κυριακή στις 19:00

 

Διάρκεια: 100 λεπτά

Εισιτήρια:15, 10, 5 ευρώ

Προπώληση: ticketservices.gr

Χώρος : ΕΛΕΡ

Τηλέφωνο θεάτρου: 2117353928

Το νέο θεατρικό έργο του φιλόλογου Γιάννη Λιγνάδη με τίτλο «Θερμοπύλες» αποτελεί μια δραματοποιημένη εκδοχή της τραγικής σύγκρουσης Ελλήνων και Περσών στις Θερμοπύλες το 480 π.Χ., όπως αυτή περιγράφεται στο 7ο βιβλίο των Ιστοριών του Ηροδότου. Μέσω της θεατρικής προσέγγισης και της διάνθισης του κειμένου με αρχαιολογικές πηγές και τεκμήρια, καθώς και άλλα λογοτεχνικά κείμενα, επιχειρείται ο φωτισμός του ιστορικού περιεχομένου και η αμεσότερη πρόσληψη των διδακτικών και ψυχαγωγικών του αρετών.

 

Οι «Θερμοπύλες» είναι αποτέλεσμα συνεργασίας με τον Καθηγητή Αρχαίας Ελληνικής Ιστορίας Paul Cartledge (Cambridge University) και εντάσσονται στον θεατρικό κύκλο του Ιδρύματος «Αρχαία Ιστορία επί Σκηνής». 

 

Πριν την παράσταση, σύντομη εισαγωγική ομιλία από την ιστορικό Δρ. Ανδρονίκη Μακρή.

 

Ένα μάθημα Ιστορίας επί σκηνής

 

ΣΥΝΤΕΛΕΣΤΕΣ

Μετάφραση – Κείμενο: ∆ρ. Γιάννης Λιγνάδης

Σκηνοθεσία: Άρης Λάσκος

Ιστορικός Σύμβουλος: ∆ρ. Ανδρονίκη Μακρή

Μουσική: Φάνης Ζαχόπουλος

Σκηνικά-Κοστούμια: Χαράλαμπος Νικολάου

Επιμέλεια Φωτισμού: Σεσίλια Τσελεπίδη

Καλλιτεχνική Επιμέλεια: ∆ημήτρης Λιγνάδης

 

Ηθοποιοί:

Ελένη Ζαχοπούλου

Μάνος Βαβαδάκης

 

ΩΡΑ ΕΝΑΡΞΗΣ 21:00 | ΔΙΑΡΚΕΙΑ 70 λεπτά

ΕΙΣΙΤΗΡΙΑ 10 € (φοιτητές, νέοι, άνεργοι, ΑΜΕΑ, 65+, πολύτεκνοι), 13 € (γενική είσοδος)

Κρατήσεις: www.viva.gr

 

Πληροφορίες: 210 3611206

Ίδρυμα Εικαστικών Τεχνών & Μουσικής Β&Μ Θεοχαράκη

Βασ. Σοφίας 9 & Μέρλιν 1, 10671, Αθήνα

Email: Αυτή η διεύθυνση ηλεκτρονικού ταχυδρομείου προστατεύεται από τους αυτοματισμούς αποστολέων ανεπιθύμητων μηνυμάτων. Χρειάζεται να ενεργοποιήσετε τη JavaScript για να μπορέσετε να τη δείτε.@Αυτή η διεύθυνση ηλεκτρονικού ταχυδρομείου προστατεύεται από τους αυτοματισμούς αποστολέων ανεπιθύμητων μηνυμάτων. Χρειάζεται να ενεργοποιήσετε τη JavaScript για να μπορέσετε να τη δείτε..Αυτή η διεύθυνση ηλεκτρονικού ταχυδρομείου προστατεύεται από τους αυτοματισμούς αποστολέων ανεπιθύμητων μηνυμάτων. Χρειάζεται να ενεργοποιήσετε τη JavaScript για να μπορέσετε να τη δείτε.

www.thf.gr

ΠΡΕΜΙΕΡΑ : ΣΑΒΒΑΤΟ 21 ΑΠΡΙΛΙΟΥ 

 κάθε Σάββατο και Κυριακή στις 21.00 έως τις 26 Μαΐου



Μετά την βράβευσή της με το Βραβείο Ένωσης Ελλήνων Κριτικών ως "πρωτοεμφανιζόμενος καλλιτέχνης (2013-2014)" η θεατρική ομάδα Ubuntu επιστρέφει στα θεατρικά δρώμενα της Αθήνας, παρουσιάζοντας επί σκηνής για πρώτη φορά στην Ελλάδα το νεανικό αριστούργημα του Rainer Maria Rilke «Το τραγούδι του έρωτα και του θανάτου του σημαιοφόρου Χριστόφορου Ρίλκε».



Το δημοφιλέστερο έργο του Rilke - «ένα πεζό μολυσμένο από στίχους» όπως ο ίδιος ο ποιητής το χαρακτήριζε - γραμμένο το 1906, με αφορμή τον θάνατο στο πεδίο της μάχης ενός μακρινού προγόνου του ποιητή, μας αφηγείται μια λυρική ιστορία ενηλικίωσης και ηρωισμού, μια πορεία από τον φόβο στη γενναιότητα, θέτοντας σε διαπραγμάτευση την έννοια του «ήρωα».



Το 1662, ο δεκαοχτάχρονος ιππότης Χριστόφορος Ρίλκε οδεύει προς το μέτωπο, ενάντια σε έναν εχθρό που δεν ξέρει, μην ξέροντας όμως ούτε ο ίδιος ποιος είναι. Καλπάζοντας «πάνω από σκοτωμένους χωρικούς», σε ένα ζοφερό τοπίο, μέσα σε καπνούς και συντρίμμια, θα ψάξει να βρει γύρω του την ομορφιά για να αντισταθμίσει την ασχήμια και τη βιαιότητα του πολέμου. Στο τέλος όμως, ο σημαιοφόρος – πια - Χριστόφορος Ρίλκε, θα πέσει νεκρός και θα είναι σαν να κάηκε από την ίδια αυτή φλόγα για ζωή που φούντωνε μέσα του. Μόνος του. Ένας διάττων αστήρ.



Ήταν λοιπόν αυτός ο θάνατος ηρωικός; Γνώριζε ο ίδιος ότι πέθαινε ως ήρωας; Τι μας κάνει να χαρακτηρίσουμε μια πράξη ηρωική; Το μέγεθός της; Η συνάρτησή της από το κοινωνικό όφελος; Κι αν αυτά τα ερωτήματα φαίνεται να έχουν εύκολα απάντηση σε μια μεσαιωνική ιστορία, πως θα μπορούσαν να απαντηθούν σήμερα;



Πιστή στην θεατρική απόδοση μεγάλων λογοτεχνικών έργων και την αφηγηματικότητα, όπως στις προηγούμενες δουλειές της («Η χαμένη τιμή της Καταρίνα Μπλουμ» - Bios, «Διαβολιάδα» του Μιχαήλ Μπουλγκάκωφ» - Bios), και εισάγοντας για πρώτη φορά στοιχεία του θεάτρου - ντοκουμέντου, η ομάδα UBUNTU θα επιχειρήσει μια επί σκηνής ανασύσταση όσων συνειδητά ο Ρίλκε δεν άρθρωσε στις 26 στροφές – εικόνες του ποιήματός του: μαρτυρίες επιζώντων πολέμου θα δημιουργήσουν το τοπίο μέσα στο οποίο, δύο ηθοποιοί – αφηγητές θα ερμηνεύσουν το ποίημα, ενώ συνεντεύξεις και αποσπάσματα από βιογραφίες σημερινών «ηρώων» θα προσπαθήσουν να ανοίξουν διάλογο της ιστορίας του τότε με την ζωή του σήμερα.



Γιατί τελικά, αν «έναυσμα του ηρωισμού είναι η Δυσχέρεια» και ήρωας αυτός που «ανατρέπει τους εις βάρος του συσχετισμούς χωρίς ο ίδιος να καθίσταται φορέας του υπερφυσικού», ποιος από μας σήμερα θα μπορούσε να είναι σημαιοφόρος; Υπερασπιζόμενος τι; Και ενάντια σε τι;



Συντελεστές:

ΜΕΤΑΦΡΑΣΗ: ΑΛΕΞΑΝΔΡΑ ΡΑΣΙΔΑΚΗ

ΣΚΗΝΟΘΕΣΙΑ: ΕΛΕΑΝΑ ΤΣΙΧΛΗ

ΕΡΕΥΝΑ, ΔΡΑΜΑΤΟΥΡΓΙΑ: ΕΛΕΑΝΑ ΤΣΙΧΛΗ, ΑΡΗΣ ΛΑΣΚΟΣ

ΠΑΙΖΟΥΝ: ΑΡΗΣ ΛΑΣΚΟΣ, ΕΛΕΑΝΑ ΚΑΥΚΑΛΑ

ΜΟΥΣΙΚΗ: ΚΟΡΝΗΛΙΟΣ ΣΕΛΑΜΣΗΣ

ΣΚΗΝΙΚΑ – ΚΟΣΤΟΥΜΙΑ: ΤΙΝΑ ΤΖΟΚΑ

ΦΩΤΙΣΜΟΙ: ΣΤΕΛΛΑ ΚΑΛΤΣΟΥ

ΒΟΗΘΟΙ ΣΚΗΝΟΓΡΑΦΟΥ - ΕΝΔΥΜΑΤΟΛΟΓΟΥ: ΤΖΕΛΑ ΧΡΙΣΤΟΠΟΥΛΟΥ, ΜΑΙΡΗ ΑΝΤΩΝΟΠΟΥΛΟΥ

ΣΤΟΙΧΕΙΑ ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΣΗΣ: ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΕΣ: ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ ΜΑΛΛΙΑΡΗΣ, MAΚΙΓΙΑΖ: ΕΜΥ ΠΑΝΟΥΡΓΙΑ




Παραστάσεις:

Σάββατο και Κυριακή στις 21.00

μέχρι τις 26 Μαΐου 2018.

Τιμές εισιτηρίων:

12 ευρώ (κανονικό)

8 ευρώ (φοιτητικό, άνω των 65)

5 ευρώ (ανεργίας, ατέλεια ηθοποιών και σκηνοθετών)

Διάρκεια: 65΄





Προπώληση: viva.gr, 11876, Media Markt,Reload, SevenSpots, Βιβλιοπωλεία «Ευριπίδης», Αθηνόραμα

Χώρος: Θέατρο 104. Ευμολπιδών 41, Γκάζι, Αθήνα (μετρό Κεραμεικός) –

Τηλ : 210 3455020