Το ποδόσφαιρο. Η στρογγυλή θεά. Η στιγμή του γκολ. Η νίκη, η ήττα, η ισοπαλία, οι τακτικές, τα συστήματα, οι απόψεις, οι διχογνωμίες, οι απογοητεύσεις, οι αδικίες και τόσα άλλα που κάνουν τη «μπάλα» ένα ξεχωριστό άθλημα, κάτι παραπάνω από άθλημα στις καρδιές του κόσμου. Και βέβαια υπάρχουν και οι μεγάλοι μάγοι της μπάλας. Που αυτά που κάνουν θυμίζουν βιρτουόζους, χορευτές μπαλέτου, ζωγράφους, ποιητές. Γιατί υπάρχουν στιγμές σε έναν αγώνα που μπορούν να θεωρηθούν έργα τέχνης. Αυτή είναι η μαγεία του ποδοσφαίρου. Η καλύτερη στιγμή του; Το Μουντιάλ.

Και μετά υπάρχουν και όλα τα υπόλοιπα. Η εμπορευματοποίηση του ποδοσφαίρου, η χρησιμοποίησή του σαν μέσο χειραγώγησης, η πολιτικοποίησή του μέσα από την απολιτικοποίησή του, το ντόπινγκ, η διαφθορά, η μαφιοποίηση, το ξέπλυμα χρημάτων, η εξαγορά προσωπικής προβολής και πάρα πολλά άλλα. Όλα αυτά που το αμαυρώνουν και πολλές φορές κάνουν τους λάτρεις της μπάλας να σιχτιρίζουν.

Η λατρεία που γίνεται μπίζνα

Το ποδόσφαιρο, ναι, έχει γίνει μπίζνα. Αυτό το αποδεικνύουν τα τεράστια ποσά χρημάτων που επενδύονται στο ποδόσφαιρο και τα παίρνουν βέβαια πίσω πολλαπλάσια οι χορηγοί-πολυεθνικές, η FIFA και η UEFA, τα τηλεοπτικά δίκτυα, οι ομάδες κ.ο.κ. Για το Παγκόσμιο Κύπελλο του 2018 η διοργανώτρια χώρα Ρωσία θα ξοδέψει περίπου το πόσο των 16 δισ. δολαρίων (γήπεδα, υποδομές, εξυπηρέτηση, κ.ά.), ένα ποσό που αναμένεται να το καλύψει από εισιτήρια αγώνων, διαφημίσεις, χορηγούς κ.ά. Αυτό το ποσό κάνει το Παγκόσμιο Κύπελλο της Ρωσίας το ακριβότερο όλων των εποχών.

Και βέβαια ένα Παγκόσμιο Κύπελλο αποτελεί την κύρια πηγή εσόδων της FIFA. Όμως στην περίπτωση της Ρωσίας υπήρχαν διάφορα προβλήματα με την εμπορική πλευρά της διοργάνωσης. Οι προβληματικές σχέσεις της οικοδέσποινας χώρας με τη Δύση όπως και το πρωτόγνωρο σκάνδαλο διαφθοράς που αποκαλύφθηκε το 2015 στους κόλπους της FIFA έκαναν πολλές εταιρείες να αρνηθούν να ανανεώσουν τις συμφωνίες τους, ενώ και οι νέες συμφωνίες ήταν λιγοστές. Αυτοί που έσωσαν την παρτίδα ήταν τελικά οι Κινέζοι, αφού η απόφαση της Κίνας να θέλει να γίνει ποδοσφαιρική υπερδύναμη ώθησε πολλές κινέζικες εταιρείες να επενδύσουν στο Μουντιάλ. Λέγεται ότι η FIFA προτίθεται να ξεπληρώσει αυτή την εξυπηρέτηση των Κινέζων με την ανάθεση του Παγκοσμίου Κυπέλλου του 2030 στην Κίνα.

Παρόλα αυτά η φετινή διοργάνωση θα φέρει στα ταμεία της FIFA1,45 δισ. δολάρια, σε χορηγικό τζίρο, όταν το Μουντιάλ της Βραζιλίας έφερε 1,629 δισ. Αυτά τα 179 εκατ. δολάρια που λείπουν μπορεί να μην είναι πολλά αλλά δημιουργούν προβληματισμό αφού ανακόπτεται η ανοδική τάση των τελευταίων ετών. Επίσης στα ταμεία της FIFA θα μπουν και 1,85 δισ. δολάρια από τις συμφωνίες για τα τηλεοπτικά δικαιώματα.

Σε μια τέτοια μεγάλη αθλητική διοργάνωση παίζονται βέβαια και τεράστια ποσά στο στοίχημα. Για να καταλάβουμε το μέγεθος των χρημάτων, μόνο στην Αγγλία, σύμφωνα με εκτιμήσεις, στο τέλος του Μουντιάλ στη Ρωσία οι εταιρείες στοιχημάτων θα έχουν τζίρο 2,5 δισ. λιρών, με αύξηση σχεδόν 50% σε σύγκριση με το προηγούμενο Παγκόσμιο Κύπελλο.

Οι χορηγοί του Μουντιάλ

Το τωρινό μοντέλο χορηγίας της FIFA χωρίζεται σε τρεις κατηγορίες: τους συνεργάτες, τους χορηγούς του Μουντιάλ και τους τοπικούς υποστηρικτές. Οι συνεργάτες είναι οι εταιρείες που δουλεύουν με την FIFA σε διαρκή βάση. Αυτές είναι οι: Adidas, Coca-Cola, Hyundai-Kia Motors, Wanda Group (κινέζικη κοινοπραξία), Gazprom (ρώσικη εταιρεία αερίου), QatarAirways και VISA. Οι χορηγοί έχουν το αποκλειστικό δικαίωμα να προβάλουν τα προϊόντα τους μέσω των Μουντιάλ. Αυτοί είναι οι: Budweiser (αμερικάνικη εταιρεία μπύρας), Hisense (κινέζικη εταιρεία ηλεκτρονικών και ηλεκτρικών συσκευών), McDonalds, Mengniu (κινέζικη εταιρεία γαλακτοκομικών) και Vivo (κινέζικη εταιρεία κινητών τηλεφώνων). Επίσης υπάρχουν και οι τοπικοί υποστηρικτές που είναι εταιρείες της χώρας που φιλοξενεί τη διοργάνωση και μπορούν να διαφημίζονται σε τοπικό επίπεδο. Αυτοί είναι οι: Alrosa (ρωσική κρατική εταιρεία διαμαντιών), Ρωσικοί Σιδηρόδρομοι (ρωσική κρατική επιχείρηση μεταφορών), Alfa-Bank και Rostelecom (ρωσική εταιρεία τηλεπικοινωνιών).

Στο ποδόσφαιρο η πολιτική υπάρχει παντού. Η στάση «nopolitica» της FIFA και της UEFA θέλει να διώξει από το ποδόσφαιρο ότι μπορεί να χαλάσει τις φιέστες που στήνουν. Και αυτό είναι η πολιτική της πραγματικής ζωή και των πραγματικών προβλημάτων των κοινωνιών. Αυτά πρέπει να απαγορευτούν γιατί, κατά τα άλλα, η πολιτική του κέρδους, της εκμετάλλευσης και της χειραγώγησης έχει κυριεύσει το άθλημα που συγκινεί δισεκατομμύρια ανθρώπους. Και δικαιολογημένα λόγω της ομορφιάς του…

«Nopolitica»

Η στάση της FIFA απέναντι στην πολιτική, όπως η ίδια δηλώνει, είναι ουδετερότητα. Δηλαδή δεν θέλει το ποδόσφαιρο να μπλέκεται με την πολιτική για κανένα λόγο. Είναι η στάση «nopolitica» που θεωρητικά έχουν υιοθετήσει και πολλές ομάδες παγκοσμίως. Όμως αυτή η στάση μόνο απολίτικη δεν είναι. Όπως καταλαβαίνουμε και από τα παραπάνω, με βάση τον πακτωλό χρημάτων που «παίζονται» σε διοργανώσεις όπως του Μουντιάλ η πολιτική είναι πανταχού παρούσα. Από το ποια χώρα θα είναι διοργανώτρια κάθε φορά, ποιες χώρες θα «σπρώχνονται» από τις κληρώσεις (βλέπε Γαλλία το 1998), αν θα δείχνεται εύνοια σε κάποιες χώρες ανάλογα το ποδοσφαιρικό τους μέγεθος (όπως έγινε με την Γερμανία στο αγώνα της με την Σουηδία) και πολλά άλλα που γίνονται με καθαρά πολιτικό κριτήριο.

Βέβαια είναι δύσκολο να μην μπει η πολιτική όταν έχουμε αγώνες μεταξύ εθνικών ομάδων. Χαρακτηριστικό παράδειγμα στο φετινό Μουντιάλ ο αγώνας Ελβετίας-Σερβίας όπου αλβανικής καταγωγής Ελβετοί παίκτες πανηγύρισαν τα γκολ τους σχηματίζοντας τον αλβανικό αετό (σύμβολο του αλβανικού εθνικισμού) για να πικάρουν τους Σέρβους φιλάθλους (είναι γνωστή η διένεξη Αλβανίας-Σερβίας για το Κόσσοβο). Σε αυτή την περίπτωση η FIFA έριξε στα μαλακά τους δύο παίκτες τιμωρώντας τους μόνο με χρηματικό πρόστιμο.

Ανάλογα είναι και τα ρατσιστικά περιστατικά όπως αυτό με τον Τζίμι Ντουρμάζ, επίσης στη φετινή διοργάνωση. Ο ποδοσφαιριστής της Εθνικής Σουηδίας, γεννημένος στη Σουηδία από Ασσύριους γονείς, δέχτηκε σωρεία απειλών και επιθέσεων φυλετικού μίσους στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης. Αιτία το γεγονός ότι υπέπεσε σε φάουλ, στις καθυστερήσεις του αγώνα Σουηδία-Γερμανία, από το οποίο προήλθε το νικητήριο γκολ της Γερμανίας.

Όπως βλέπουμε όχι μόνο δεν είναι «nopolitica» το ποδόσφαιρο αλλά η πολιτική υπάρχει σε κάθε πτυχή του. Η στάση αυτή της FIFA και της UEFA, επί της ουσίας, θέλει να διώξει από το ποδόσφαιρο ό,τι πολιτικό δεν αρέσει στις δύο ομοσπονδίες και ό,τι μπορεί να χαλάσει τις φιέστες που στήνουν. Και αυτό είναι η πολιτική της πραγματικής ζωής και των πραγματικών προβλημάτων των κοινωνιών. Αυτά πρέπει να απαγορευτούν γιατί, κατά τα άλλα, η πολιτική του κέρδους, της εκμετάλλευσης και της χειραγώγησης έχει κυριεύσει το άθλημα που συγκινεί δισεκατομμύρια ανθρώπους. Και δικαιολογημένα λόγω της ομορφιάς του…

https://www.e-dromos.gr/wp-content/uploads/2018/07/3_ΦΙΛΑΘΛΟΙ-264x300.png 264w, https://www.e-dromos.gr/wp-content/uploads/2018/07/3_ΦΙΛΑΘΛΟΙ-768x872.png 768w, https://www.e-dromos.gr/wp-content/uploads/2018/07/3_ΦΙΛΑΘΛΟΙ-902x1024.png 902w, https://www.e-dromos.gr/wp-content/uploads/2018/07/3_ΦΙΛΑΘΛΟΙ-696x790.png 696w, https://www.e-dromos.gr/wp-content/uploads/2018/07/3_ΦΙΛΑΘΛΟΙ-370x420.png 370w, https://www.e-dromos.gr/wp-content/uploads/2018/07/3_ΦΙΛΑΘΛΟΙ-740x840.png 740w" sizes="(max-width: 998px) 100vw, 998px" width="998" height="1133">

VAR ή όχι

Στο φετινό Παγκόσμιο Κύπελλο εφαρμόστηκε για πρώτη φορά το VAR (VideoAssistanceReferee) ή βιντεοδιαιτησία στα ελληνικά. Η επίσημη γραμμή της FIFA είναι ότι το VAR χρησιμοποιείται για να αποφεύγονται τα ξεκάθαρα διαιτητικά λάθη και να επαληθεύονται πέναλτι, οφσάιντ, αμφισβητούμενα γκολ κίτρινες και κόκκινες κάρτες. Όμως μήπως τελικά με αυτό τον τρόπο χάνει το άθλημα κάτι από την μαγεία του και γίνεται πιο ψυχρό, πιο τετράγωνο, πιο στεγνό;

Ορισμένα νούμερα για τη διοργάνωση

3,4 δισεκατομμύρια: Ο αριθμός των τηλεθεατών που αναμένεται να παρακολουθήσουν τους αγώνες του Μουντιάλ.

1,1 δισεκατομμύρια: Η αναμενόμενη τηλεθέαση του τελικού του Παγκοσμίου Κυπέλλου.

12: Ο αριθμός των εθνικών ομάδων που έχουν ως χορηγό την Adidas. Η Nike έχει 10 ομάδες, ενώ η Puma (με τέσσερις ομάδες), η New Balance (2 ομάδες) και η Umbro συμπληρώνουν την ομάδα των χορηγών.

110 δολάρια: Το φθηνότερο εισιτήριο για τον τελικό του Μουντιάλ, το οποίο είναι διαθέσιμο μόνο για Ρώσους πολίτες. Οι τιμές φτάνουν ως και τα 1.100 δολάρια, ενώ οι τιμές για τους υπόλοιπους αγώνες κυμαίνονται από 50 ως 550 δολάρια.

2,4 εκατομμύρια: Τα εισιτήρια που πωλήθηκαν πριν την έναρξη των αγώνων. Πρώτοι έρχονται οι Ρώσοι με 871.797 εισιτήρια, ακολουθούν οι Αμερικανοί φίλαθλοι (88.825) και οι Βραζιλιάνοι (72.512).

8 εκατομμύρια: Τόσες φανέλες εθνικών ομάδων πωλήθηκαν από την χορηγό της διοργάνωσης Adidas, το 2014. Η εταιρεία αναμένει να ξεπεράσει αυτό τον αριθμό φέτος, παρά την απουσία της Ιταλίας, της Ολλανδίας και των ΗΠΑ.

38 εκατομμύρια δολάρια: Το χρηματικό έπαθλο για τη νικήτρια ομάδα. Η δεύτερη θα πάρει 28 εκατ. δολάρια και η τρίτη 24 εκατ. δολάρια. Κάθε μία από τις 16 ομάδες που θα αποκλειστούν μετά το στάδιο των ομίλων, θα λάβει από 8 εκατ. δολάρια.

1,65 δισεκατομμύρια δολάρια: Τα δικαιώματα μάρκετινγκ που εισέπραξε η FIFA την περίοδο 2013-2018. Σύμφωνα με τις προβλέψεις της, θα εισπράξει 1,8 δισ. δολάρια την προσεχή τετραετία.

3 δισεκατομμύρια δολάρια: Τα έσοδα της FIFA από τα τηλεοπτικά δικαιώματα την περίοδο 2015-2018. Αναμένει ότι θα εισπράξει 3,5 δισ. δολάρια τα επόμενα τέσσερα χρόνια.

6,1 δισεκατομμύρια δολάρια: Τα αναμενόμενα έσοδα της FIFA για τον προϋπολογισμό της περιόδου 2015-2018, 10% περισσότερα από τα προβλεπόμενα, χάρη στα κέρδη της Κίνας. Περισσότερα από 4 δισ. δολάρια εξ αυτών, θα εισπραχθούν κατά τη διάρκεια του φετινού Παγκοσμίου Κυπέλλου.

16 δισεκατομμύρια δολάρια: Το ποσό που δαπάνησε η Ρωσία για τη διοργάνωση.

14 δισεκατομμύρια δολάρια: Όπως έγινε γνωστό χθες, η διοργάνωση του Παγκόσμιου Πρωταθλήματος του 2026 ανατέθηκε από κοινού στον Καναδά, το Μεξικό και τις ΗΠΑ και αναμένεται να δημιουργήσει περισσότερα από 14 δισ. δολάρια σε έσοδα και πάνω από 11 δισ. σε κέρδη για την FIFA.

55%: Το ποσοστό μείωσης του όγκου των συναλλαγών στις διεθνείς αγορές τις ώρες μετάδοσης των αγώνων του Μουντιάλ.




Δημοσιεύθηκε: Φύλλο 414 - 30/6/2018

Ακόμα διαβάστε...  

• Ρεπορτάζ για τα αποτελέσματα των εκλογών στην Τουρκία
• Μουντιάλ 2018: Μια ματιά κάτω από το χορτάρι του Παγκοσμίου Κυπέλλου
• Συνέντευξη με την μουσικό και συγγραφέα Μάρω Θεοδωράκη

Στον Δρόμο που κυκλοφορεί το Σάββατο 30 Ιουνίου... Το προσφυγικό ζήτημα διχάζει την Ευρώπη Η κυβέρνηση Τσίπρα ετοιμάζεται να δεχτεί και στο προσφυγικό επώδυνες λύσεις για την χώρα. Συνέντευξη με τον τουρκοκύπριο δημοσιογράφο και σύμβολο του αντικατοχικού αγώνα στην Κύπρο, Σενέρ Λεβέντ Η συμφωνία των Πρεσπών φέρνει αναταραχή στο πολιτικό σκηνικό της Ελλάδας

Παρέμβαση του Τζέιμς Πέτρας για τους πρόσφυγες που δημιουργούν οι πόλεμοι της Δύσης

Στον Δρόμο που κυκλοφορεί το Σάββατο 23 Ιουνίου... Να μιλήσει ο λαός! Δημοψήφισμα για την συμφωνία Τσίπρα-Ζάεφ. Η δημοκρατία απαραίτητο συστατικό στοιχείο μιας άλλης πορείας της χώρας.  Αρθογραφία και αναλύσεις για τις εξελίξεις στο Μακεδονικό μετά την συμφωνία στις Πρέσπες. Παρέμβαση του Γιάννη Ραχιώτη για τον εθνολαϊκισμό Ο Αντώνης Ανδρουλιδάκης γράφει για την εθνική μας μειονεξία ΑΦΙΕΡΩΜΑ για τις εκλογές στην Τουρκία

Ακόμα διαβάστε... Συνέντευξη με την στιχουργό Μαριάννα Αβούρη

Από την Πέμπτη 7 Ιουνίου ως την Κυριακή 10 Ιουνίου, διεξήχθη στο Τορίνο της Ιταλίας η άκρως μυστική συνάντηση της Λέσχης Μπίντελμπεργκ, μια από τις οργανώσεις των διεθνών ελίτ στην οποία συμμετέχουν πολλοί τραπεζίτες, υπουργοί, μάνατζερ και στελέχη πολυεθνικών, δημοσιογράφοι και ακαδημαϊκοί.

Η ομάδα συνεδριάζει συνήθως σε πολυτελή ξενοδοχεία πολλών αστέρων, συνήθως απροσπέλαστα για τους κοινούς θνητούς, σε πολλά σημεία του πλανήτη, και σπάνια στην Ευρώπη, ενώ μια φορά κάθε τέσσερα χρόνια συναντάται στον Καναδά ή τις ΗΠΑ. Όλοι οι συμμετέχοντες υποχρεώνονται σε απόλυτη εχεμύθεια σχετικά με ό,τι συζητείται.

Στη φετινή συνάντηση πρόεδρος ήταν ο Ανρί ντε Καστρίς, πρόεδρος του μη κερδοσκοπικού και διακομματικού Institut Montaigne με έδρα το Παρίσι. Μεταξύ των 131 συμμετεχόντων περιλαμβάνονται ο Ζοζέ Μανουέλ Μπαρόζο, πρώην πρόεδρος της Ευρωπαϊκής Επιτροπής και νυν πρόεδρος της Goldman Sachs International, ο διευθύνων σύμβουλος της Shell Μπεν φαν Μπόιρντεν, η γενική διευθύντρια της UNESCO Οντρέ Αζουλέ, ο διοικητής της Τράπεζας της Αγγλίας Μάρκ Κάρνεϊ, η εκτελεστική πρόεδρος της Banco Santander Άνα Μποτίν, ο διευθυνων σύμβουλος της Ryanair Μάικλ Ο’Λίρι, ο ιρλανδός υπουργός Οικονομικών Πασκάλ Ντόνοχιου, η διευθύντρια του Εργαστηρίου Βιολογίας Βλαστοκυττάρων Έλενα Κατανέο, ο διευθυντής της εφημερίδας London Evening Standard και πρώην υπουργός Οικονομικών της Βρετανίας Τζορτζ Όζμπορν, ο Γενικός Γραμματέας του ΝΑΤΟ Γενς Στόλτενμπεργκ, ο διευθυντής της τουρκικής εφημερίδας Hurriyet Μουράτ Γετκίν, ο αντιπρόεδρος της τούρκικης κυβέρνησης Μεχμέτ Σιμσέκ, o πρώην Αμερικανός στρατηγός, πρώην αρχηγός της CIA, Ντέιβιντ Πετρέους, ο Χένρι Κίσινγκερ και πολλοί άλλοι.

Από την Ελλάδα συμμετείχαν ο αρχηγός της Νέας Δημοκρατίας, Κυριάκος Μητσοτάκης, και ο διευθύνων σύμβουλος της τσιμεντοβιομηχανίας Τιτάν Δημήτρης Παπαλεξόπουλος.

Αναδημοσιεύσουμε παρακάτω, από την ιστοσελίδα contropiano.org, την συνέντευξη του Ντομένικο Μόρο, συγγραφέα του βιβλίου Λέσχη Μπίντελμπεργκ, οι άνθρωποι που διοικούν τον κόσμο, στον Σέρτζιο Καράρο  να μας βοηθήσει να καταλάβουμε καλύτερα περί τίνος πρόκειται η Λέσχη Μπίντελμπεργκ, ποιοι είναι οι σκοποί της και ιδιαίτερα ποιες οι συνέπειες από τις μυστικές συζητήσεις που διεξάγονται στις συναντήσεις.

Με μια προειδοποίηση: οι περίεργοι θα βρουν χρήσιμες πληροφορίες, οι συνωμοσιολόγοι θα απογοητευτούν.
Το να γνωρίζεις τον εχθρό σημαίνει και να μαθαίνεις αυτό που πραγματικά είναι.

Συνέντευξη στον Σέρτζιο Καράρο

Στο Τορίνο βρέθηκε η Λέσχη Μπίντελμπεργκ. Κατά τη γνώμη σου ποια ήταν η ατζέντα της συνάντησης; Λέγεται ότι μίλησαν για τον λαϊκισμό. Όμως αυτή είναι η βασική στόχευση των «ισχυρών» φιλοξενουμένων;

Ένα από τα κύρια χαρακτηριστικά της Λέσχης Μπίντελμπεργκ είναι η απόλυτη εχεμύθεια πάνω στα θέματα που συζητούνται. Πράγματι, στις ετήσιες συναντήσεις τους δεν παρευρίσκονται δημοσιογράφοι, εκτός από όσους έχουν κληθεί να παρακολουθήσουν ή να τοποθετηθούν σε κάποιο ζήτημα, πάντα δεσμευμένοι να σεβαστούν την μυστικότητα. Η δέσμευση αυτή είναι προαπαιτούμενο για να μπορούν οι καλεσμένοι να εκφράσουν ελεύθερα τις απόψεις τους. Στην πραγματικότητα επιτρέπει στους παράγοντες των ελίτ να εκφράσουν απόψεις και γνώμες σύμφωνες με τα συμφέροντα τους, χωρίς να είναι υποχρεωμένοι να τις παρουσιάσουν πιο «εύπεπτες» στην κοινή γνώμη.

Συγκεκριμένα, τα θέματα των συναντήσεων είναι πολλά και εκτείνονται από τις διεθνείς πολιτικές σχέσεις μέχρι τα οικονομικά και κοινωνικά προβλήματα. Μέση Ανατολή, Κίνα, πυρηνικά όπλα, κυβερνο-ασφάλεια, παγκοσμιοποίηση, ΝΑΤΟ, συμφωνίες για τα πυρηνικά, ανεργία, είναι μερικά από όσα συζητήθηκαν στις τελευταίες συναντήσεις Η Ε.Ε. σε κάθε περίπτωση, είναι ένα από τα πιο αγαπημένα τους θέματα. Ακόμη και αν τα περιεχόμενα κρατούνται μυστικά, τα θέματα συζήτησης είναι εκ των προτέρων γνωστά, μέσα από την ιστοσελίδα της Λέσχης.

Όσον αφορά τη συνάντηση του 2018 στο Τορίνο, «Ο λαϊκισμός στην Ευρώπη» ήταν το πρώτο θέμα του προγράμματος. Ίσως δεν είναι απλή σύμπτωση το ότι η ετήσια συνάντηση του Μπίντελμπεργκ θα ασχοληθεί με το θέμα αυτό στη χώρα όπου, για πρώτη φορά στη Δυτική Ευρώπη, σχηματίστηκε λαϊκιστική κυβέρνηση. Ήδη από τη συνάντηση του 2017 στο Τσαντίλι των ΗΠΑ, ένα από τα θέματα που συζητήθηκαν ήταν «Γιατί διογκώνεται ο λαϊκισμός;».

Ας μην μας εκπλήσσει το ενδιαφέρον της Λέσχης Μπίντελμπεργκ για τον λαϊκισμό. Πράγματι ο λαϊκισμός, και η ανάδειξη τρίτων και τέταρτων δυνάμεων που στέκονται κριτικά απέναντι στην Ε.Ε. και την ΟΝΕ, είναι το αποτέλεσμα των πολιτικών λιτότητας και του ευρώ – επιλογές και οι δύο των οικονομικών ελίτ. Πάνω απ’ όλα, ο λαϊκισμός συνιστά έναν παράγοντα ρήξης του διπολισμού και του δικομματισμού –που στηρίζεται στο ευρωπαϊκό Λαϊκό Κόμμα και το ευρωπαϊκό Σοσιαλιστικό Κόμμα–, που εξασφάλισε την κυβερνησιμότητα σύμφωνα με τα συμφέροντα των οικονομικών ελίτ ως τα σήμερα. Τέλος το γεγονός ότι μια λαϊκιστική κυβέρνηση σχηματίστηκε στην Ιταλία, έχει ιστορική σημασία, επειδή η Ιταλία ανήκει στον περιορισμένο κύκλο των «κεντρικών» χωρών της καπιταλιστικής οικονομίας-κόσμος.

Πώς γίνεται κανείς μέλος της Λέσχης Μπίντελμπεργκ; Η επιλογή των προς ένταξη μελών βασίζεται σε συγκεκριμένα κριτήρια ή σε μεταβλητές;

Πρέπει να διαχωρίσουμε όσους είναι μόνιμα μέλη της ηγετικής ομάδας της Μπίντελμπεργκ από όσους προσκαλούνται στις συναντήσεις. Οι πρώτοι είναι περίπου 30 και ανήκουν αποκλειστικά στις χώρες της Ατλαντικής Συμμαχίας, το ΝΑΤΟ (ΗΠΑ, Καναδάς, Δυτική Ευρώπη), που εξάλλου είναι οι ιστορικά «κεντρικές» χώρες της παγκόσμιας οικονομίας. Είναι καθορισμένο το ποσοστό συμμετοχής από κάθε χώρα. Πρόκειται για παράγοντες της οικονομικής ελίτ, ιδιοκτήτες ή κορυφαία στελέχη πολυεθνικών βιομηχανικών εταιριών ή μεγάλων διεθνών χρηματοοικονομικών ιδρυμάτων, ή διανοούμενοι παγκοσμίου κύρους.

Στις ετήσιες συναντήσεις συμμετέχουν γύρω στα 130 άτομα, που σχεδόν πάντα προέρχονται από τις χώρες της Ατλαντικής Συμμαχίας. Υπερτερούν οι Αγγλοσάξωνες, οι Βορειοαμερικανοί και οι Βρετανοί, ενώ πολλοί είναι οι Ιταλοί και οι Γάλλοι. Εκτός από τους εκπροσώπους των οικονομικών και πνευματικών ελίτ, υπάρχουν και οι εκπρόσωποι των πολιτικών και κρατικών ελίτ, που προφανώς δεν συμμετέχουν στην ηγετική ομάδα. Γενικά πρόκειται για πρωθυπουργούς και υπουργούς οικονομικών, αλλά υπάρχουν και υψηλόβαθμα στελέχη κεντρικών τραπεζών και υπερεθνικών οργανισμών, σαν την ευρωπαϊκή Κομισιόν, την ΕΚΤ, το ΝΑΤΟ, την Παγκόσμια Τράπεζα κ.λπ.

Συχνά ένας πολιτικός παράγοντας, προτού αναλάβει μια σημαντική κυβερνητική θέση, καλείται στη συνάντηση της Μπίντελμπεργκ, όπως συνέβη στην περίπτωση του Ενρίκο Λέτα (ΣτΜ: πρώην πρωθυπουργού της Ιταλίας).Πρέπει να υπογραμμίσουμε τη συμμετοχή παραγόντων από τον χώρο των επικοινωνιών, όχι μόνο δημοσιογράφων, αλλά και ιδιοκτητών τηλεοπτικών σταθμών και εφημερίδων. Από τους συμμετέχοντες μερικοί πηγαίνουν συχνά (π.χ. τα τελευταία χρόνια από την Ιταλία οι Τζον Έλκαν –ΣτΜ: διάδοχος του Ανιέλι στη FIAT– και Λίλι Γκρούμπερ, δημοσιογράφος, πρώην πολιτικός) αλλά συνήθως είναι διαφορετικοί σε κάθε συνάντηση.

«Η Λέσχη Μπίντελμπεργκ είναι μια από τις οργανώσεις των δυτικών οικονομικών ελίτ, που εκπροσωπούν το ανώτερο στρώμα του κεφαλαίου, το διεθνικό και κοσμοπολιτικό δηλαδή. Η οργάνωση αυτή συζητά και καθορίζει τις γενικές κατευθυντήριες γραμμές για την αντιμετώπιση συγκεκριμένων προβλημάτων των δυτικών κοινωνιών, από την πλευρά του κεφαλαίου»

Υπάρχει αλληλοκάλυψη ανάμεσα στη Λέσχη Μπίντελμπεργκ και άλλες παρόμοιες δομές, όπως π.χ. η Τριμερής Επιτροπή ή το Ινστιτούτο Bruegel, ή καθεμία από αυτές αναφέρονται σε διαφορετικά συμφέροντα και ομάδες;

Η Τριμερής Επιτροπή είναι κόρη της Λέσχης Μπίντελμπεργκ, επειδή ιδρύθηκε το 1973 από ορισμένα σημαντικά μέλη της Μπίντελμπεργκ, τους Τζιάνι Ανιέλι, Ντέιβιντ Ροκφέλερ και Χένρι Κίσινγκερ. Η βασική διαφορά με την Μπίντελμπεργκ συνίσταται στο ότι δεν συμμετέχουν σε αυτή μόνο οι ατλαντικές χώρες. Σκοπός της δημιουργίας της Τριμερούς είναι η διεύρυνση της συμμετοχής με την τρίτη συνιστώσα της καπιταλιστικής τριάδας, την Ιαπωνία, η βαρύτητα της οποίας στην παγκόσμια οικονομία ήταν αναγνωρισμένη τότε που ιδρύθηκε η Επιτροπή.

Ουσιαστικά, σε μια οικονομία όλο και πιο αλληλοεξαρτώμενη, οι λευκές και ατλαντικές ελίτ αντιλήφθηκαν την αναγκαιότητα συμμετοχής σε ορισμένες συζητήσεις και των εκτός Ευρώπης ελίτ . Με τον καιρό προστέθηκαν συμμετέχοντες από τη Νότια Κορέα και άλλες αναπτυσσόμενες ασιατικές χώρες, της Κίνας συμπεριλαμβανόμενης. Άλλη διαφορά είναι η μη μυστικότητα στις συζητήσεις. Όχι πάντα, ωστόσο συχνά, παρατηρείται αλληλοεπικάλυψη ρόλων και συμμετοχών ανάμεσα στην Τριμερή και την Μπίντελμπεργκ. Για παράδειγμα, εκτός από την περίπτωση του Τζιάνι Ανιέλι παλιότερα, πρόσφατα είχαμε και την περίπτωση του Μάριο Μόντι που είχε οριστεί στην ηγεσία και των δύο οργανώσεων.

Όπως καταλαβαίνεις, μόλις αναφερθεί κανείς στη Λέσχη Μπίντελμπεργκ, έρχονται στο νου διάφορα αφηγήματα, άλλα ευφάνταστα και άλλα όχι. Εσύ έχεις γράψει και σχετικό βιβλίο. Πώς θα περιέγραφες τη Λέσχη Μπίντελμπεργκ;

Η μυστικότητα των συζητήσεων ευνόησε τη διάδοση μιας μυθολογίας σχετικά με την Μπίντελμπεργκ, οι τύχες της οποίας έχουν τις ρίζες τους στη λογική της συνομωσίας προκειμένου να ερμηνευτεί ό,τι συμβαίνει στον κόσμο. Για να συνεννοηθούμε, συνομωσίες υπάρχουν, αλλά δεν είναι αυτές που καθορίζουν τις παραγωγικές και κοινωνικές σχέσεις, ενώ είναι οι δεύτερες –οι παραγωγικές και κοινωνικές σχέσεις– που επιτρέπουν ή αναχαιτίζουν την έκβαση των συνομωσιών. Η Λέσχη Μπίντελμπεργκ δεν είναι αυτή που κινεί τα νήματα του δυτικού κόσμου.

Η Λέσχη Μπίντελμπεργκ είναι μια από τις οργανώσεις των δυτικών οικονομικών ελίτ, που εκπροσωπούν το ανώτερο στρώμα του κεφαλαίου, το διεθνικό και κοσμοπολιτικό δηλαδή. Η οργάνωση αυτή συζητά και καθορίζει τις γενικές κατευθυντήριες γραμμές για την αντιμετώπιση συγκεκριμένων προβλημάτων των δυτικών κοινωνιών, από την πλευρά του κεφαλαίου. Η πιο σημαντική ίσως πλευρά της Μπίντελμπεργκ είναι πως συγκεντρώνει και φέρνει σε επαφή τους οικονομικούς παράγοντες του κεφαλαίου με τους πολιτικούς και πνευματικούς παράγοντες (και τα στελέχη της τέταρτης εξουσίας των ΜΜΕ), με άλλα λόγια, για να χρησιμοποιήσουμε τα λόγια του Μαρξ, συνδέει την οικονομική δομή με το ιδεολογικό (πολιτικό, πολιτισμικό και επικοινωνιακό) εποικοδόμημα.

Ακριβώς σαν παράδειγμα της ικανότητας της Λέσχης Μπίντελμπεργκ να χαράξει τις κατευθυντήριες γραμμές που προχωρούν πολύ πέρα από τη συγκυρία, αξίζει τον κόπο να αναφέρουμε ότι στη Σύσκεψη του Μπούξτον το 1958 έγιναν συζητήσεις πάνω στο ενδεχόμενο ενός κοινού ευρωπαϊκού νομίσματος σαν εργαλείο παγίδευσης-δέσμευσης των κοινοβουλίων και επιρροής της δημόσιας πολιτικής – αυτό αναφέρεται σε αποκρυπτογραφημένο μήνυμα από τα Wikileaks.

Οι Έλληνες της Λέσχης Μπίλντεμπεργκ

Αλογοσκούφης Γεώργιος (2005, 2006, 2007, 2008, 2009), υπουργός Οικονομίας και Οικονομικών. Μέλος του Κοινοβουλίου.
Αράπογλου Τάκης (2009), πρόεδρος και διευθύνων σύμβουλος της Εθνικής Τράπεζας της Ελλάδας.
Αργυρός Στυλιανός (1993), πρόεδρος των Ελλήνων Βιομηχάνων.
Αρσένης Γεράσιμος (1994), υπουργός Αμύνης.
Βαρβιτσιώτης Θωμάς (2008), συνιδρυτής και πρόεδρος στην V+O Communication.
Βερεμής Θάνος (1993, 1999), καθηγητής πολιτικής ιστορίας στο Πανεπιστήμιο της Αθήνας, πρόεδρος τού ΕΛΙΑΜΕΠ (Ελληνικό Ίδρυμα Ευρωπαϊκής και Εξωτερικής Πολιτικής).
Βώκος Θεμιστοκλής (1993), επιχειρηματίας, πρόεδρος της Seatrade Organisation.
Δαυίδ Γεώργιος (1996, 1997, 1998, 1999, 2000, 2001, 2002, 2003, 2004, 2005, 2006, 2007, 2009, 2010, 2011, 2012), πρόεδρος της Coca -Cola 3Ε (είναι ισόβιο μέλος της Λέσχης).
Διαμαντούρος Νικηφόρος (2000), εθνικός διαμεσολαβητής.
Διαμαντοπούλου Άννα (2004, 2005, 2007, 2008, 2009), πρώην Επίτροπος της Ευρωπαϊκής Ένωσης για τις κοινωνικές υποθέσεις, μέλος του Κοινοβουλίου.
Ζαννιάς Γιώργος (2014), πρόεδρος του ΔΣ της Εθνικής Τράπεζας.
Καραμανλής Κώστας (1998), πρόεδρος της Ν.Δ. και μετέπειτα πρωθυπουργός.
Καρράς Κώνσταντινος (1993, 1994, 1995, 1996, 1997), διευθυντής επιχειρήσεων, εφοπλιστής.
Κρανιδιώτης Γιάννος (1997, 1999), αναπληρωτής υπουργός Εξωτερικών.
Κουλουμπής Θεόδωρος (1995), πρόεδρος στο ΕΛΙΑΜΕΠ.
Κυριακόπουλος Οδυσσέας (2009, 2013). Πρόεδρος και μέλος τού συμβουλίου των θυγατρικών εταιριών τού S&B Group.
Κωστόπουλος Ιωάννης (1993), πρόεδρος στην Τράπεζα Πίστεως.
Λιβανός Γεώργιος (1993), εφοπλιστής και πλοιοκτήτης.
Λογοθέτης Γιώργος (2016), πρόεδρος και διευθύνων σύμβουλος της Libra Group
Μάνος Στέφανος (1993, 2001), υπουργός Οικονομικών, μέλος του Ελληνικού Κοινοβουλίου και πρώην υπουργός Εθνικής Οικονομίας.
Μητσοτάκη Αλεξάνδρα (2014), πρόεδρος της Action Aid Hellas
Μητσοτάκης Κυριάκος (2016, 2018), πρόεδρος της Ν.Δ.
Μητσοτάκης Κωνσταντίνος (1993), πρωθυπουργός.
Μπακογιάννη Ντόρα (2003, 2009), Δήμαρχος Αθηναίων, υπουργός Εξωτερικών.
Πάγκαλος Θεόδωρος (1993, 1996), υπουργός Εξωτερικών.
Παντελίδης Λεωνίδας (2004), πρέσβης της Κύπρου στην Ελλάδα.
Παπαθανασίου Ιωάννης (2009), υπουργός Οικονομίας και Οικονομικών.
Παπακωνσταντίνου Γεώργιος (2010, 2011, 2012), υπουργός Οικονομίας.
Παπακωνσταντίνου Μιχαήλ (1993), υπουργός Εξωτερικών.
Παπαλεξόπουλος Δημήτριος (1993, 2008, 2009, 2015, 2016, 2017, 2018), διευθύνων σύμβουλος στην εταιρεία ΤΙΤΑΝ Τσιμέντα Α.Ε.
Παπανδρέου Γεώργιος (1995, 1998, 2000, 2005), υπουργός Εξωτερικών, πρόεδρος ΠΑΣΟΚ και μετέπειτα πρωθυπουργός
Παπαχελάς Αλέξης (2002, 2008, 2009, 2013, 2017), διευθυντής στην Καθημερινή.
Περατικός Μιχαήλ (1993), εφοπλιστής, πρόεδρος στην Pegasus Ocean Services.
Πικραμένος Παναγιώτης (2015), πρώην υπηρεσιακός πρωθυπουργός της Ελλάδας και πρώην πρόεδρος του Συμβουλίου της Επικρατείας
Στουρνάρας Ιωάννης (2009), διοικητής της Τράπεζας της Ελλάδας
Τσουκάλης Λουκάς (2003, 2006, 2009, 2010, 2011, 2012, 2014, 2015), πρόεδρος τού ΕΛΙΑΜΕΠ
Χαρδούβελης Γκίκας (2011), πρώην διευθυντής του οικονομικού γραφείου των πρωθυπουργών Κ. Σημίτη και Λ. Παπαδήμου, πρώην υπουργός Οικονομικών

Στον Δρόμο της Αριστεράς που κυκλοφορεί το Σάββατο 16 Ιουνίου



ΚΕΝΤΡΙΚΟ ΘΕΜΑ

Να μιλήσει ο λαός
Δημοκρατία – Δημοψήφισμα
ΝΑΤΟϊκό πραξικόπημα στα Βαλκάνια εκτελούν οι Τσίπρας, Ζάεφ • Η ταπεινωτική συμφωνία δεν «κλείνει» το Μακεδονικό, ανοίγει τον ασκό του Αιόλου στην περιοχή • Ενισχύεται ο αλυτρωτισμός των Σκοπίων • Βασικό ζητούμενο η εθνική και λαϊκή κυριαρχία

ΑΦΙΕΡΩΜΑ: «Εθνολαϊκισμός» σε Ελλάδα και Ευρώπη
Κείμενα-παρεμβάσεις: Δημήτρης Μπελαντής, Στάθης Σταυρόπουλος, Κώστας Δημητριάδης

Στο ΘΕΜΑ ΤΗΣ ΕΒΔΟΜΑΔΑΣ, διαβάστε:
ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΗ: Ντομένικο Μόρο, συγγραφέας
Λέσχη Μπίλντερμπεργκ: Οι ελίτ συζητούν στα μυστικά για την ανθρωπότητα
Συνέντευξη στον Σέρτζιο Καράρο

EDITORIAL
Η διπλή χρέωση της κυβέρνησης Τσίπρα

ΠΟΛΙΤΙΚΗ

Μακεδονικό όπως Κυπριακό
του Ρούντι Ρινάλντι

Τα δεινά της υποτέλειας
του Απόστολου Αποστολόπουλου

Όλοι οι δρόμοι οδηγούν… στο Βερολίνο
του Γιάννη Κιμπουρόπουλου

Συμφωνία ή πραξικόπημα;
του Σπύρου Παναγιώτου

Αναμόρφωση του πολιτικού συστήματος μέσω Σκοπίων

Μακεδονικό: Η μεγάλη απουσία της Αριστεράς
του Δημήτρη Γκάζη

Αποτυχία της συνόδου του G7
του Ερρίκου Φινάλη

Το «διηνεκές μνημόνιο» του ΣΥΡΙΖΑ
του Παύλου Δερμενάκη

Όλα (εδώ) στο Μουντιάλ πληρώνονται
του Βασίλη Κεχαγιά

Στη στήλη της Επιστήμης και της κοινωνίας
Το πιο επιδέξιο ρομπότ | Η άνοδος της στάθμης των ωκεανών | κ.ά.
Επιμέλεια: Γιάννης Σχίζας

Στη στήλη Εν Τέλει
Φάροι μακρινοί στο σκοτάδι και την αδιαφορία
του Ανδρέα Μπόμπα

Στη στήλη a cappella
Περί λαϊκισμού και έλλειψης παραγωγής πολιτικής…
της Ζηνοβίας Σαπουνά

Στη στήλη Προφητε…troll
Από αύριο, έντεχνος
από τον Δημήτρη Ουλή

Στη Στήλη… άλατος
Μια στο καρφί και μια στο πέταλο
της Λόλας Σκαλτσά

ΔΙΕΘΝΗ

Brexit μετ’ εμποδίων
του Γιώργου Πατέλη

ΗΠΑ-Βόρεια Κορέα: Χειραψίες στη θέση των απειλών
του Γιώργου Αναστασίου

ΠΑΡΕΜΒΑΣΗ
Αμφισβητώντας τον μύθο της «ήττας» της Σοβιετικής Ένωσης και της «αναπόφευκτης» πτώσης του υπαρκτού σοσιαλισμού
του Κωνσταντίνου Γρίβα

Στις σελίδες του ΠΟΛΙΤΙΣΜΟΥ, μεταξύ άλλων:
Ελπίδα στην απόγνωση
Για την ταινία Ακρότητες του Πολ Σρέιντερ
της Ιφιγένειας Καλαντζή

ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΗ: Φωτεινή Κωνσταντοπούλου, συγγραφέας
«Τα Βιβλία Παίζει»
Συνέντευξη στον Κώστα Στοφόρο

ΠΡΟΣΩΠΟΓΡΑΦΙΕΣ
Φρήντριχ Χαίλντερλιν
Ο Έλληνας προφήτης της επανάστασης και της αγάπης
γράφει o Κωνσταντίνος Μπλάθρας

Στο ΠΕΡΙΠΤΕΡΟ ΙΔΕΩΝ ο Στέλιος Ελληνιάδης γράφει:
Βία στη βία: το κοινωνικό υπόβαθρο των εξεγέρσεων στη Ρωσία

Και όπως κάθε βδομάδα, διαβάστε τις σελίδες του Ηρόστρατου και δείτε τα σκίτσα των Carlos Latuff, John Antóno, Vasco Gargalo, Βαγγέλη Παπαβασιλείου.

Εφημερίδα Δρόμος αναζητήστε το Σάββατο και μέχρι την Τρίτη στα περίπτερα

Τετάρτη 13 Ιουνίου, 19:30

Στον κήπο του Συλλόγου Ελλήνων Αρχαιολόγων

Ερμού 134, σταθμός Θησείο



Ομιλητές

Δημήτρης Μπελαντής, δικηγόρος-συγγραφέας

Στάθης Σταυρόπουλος, σκιτσογράφος

Κώστας Δημητριάδης, εφημερίδα Δρόμος

Συντονίζει ο Ρούντι Ρινάλντι






Διοργάνωση: Δρόμος της Αριστεράς

---

Εκδήλωση του Δρόμου

«Εθνολαϊκισμός» σε Ελλάδα και Ευρώπη

Φαντάσματα, αντιθέσεις, προοπτικές

Ομιλητές: Δημήτρης Μπελαντής, δικηγόρος-συγγραφέας, Στάθης Σταυρόπουλος, σκιτσογράφος, Κώστας Δημητριάδης, εφημερίδα Δρόμος. Συντονίζει ο Ρούντι Ρινάλντι.

Την Τετάρτη 13/6, 19:30, στον κήπο του Συλλόγου Ελλήνων Αρχαιολόγων, Ερμού 134, σταθμός Θησείο.

---

Κεντρικό θέμα:

Εθνικό και κοινωνικό ζήτημα

Δεν διαχωρίζονται!

Ελληνοτουρκικά και Μακεδονικό, προαπαιτούμενα, φτώχεια, έλλειψη δημοκρατίας: Αποτελούν πλευρές ενός συνολικού ζητήματος που πρέπει να επιλυθεί καθολικά κι όχι με τον συνηθισμένο «ελληνικό τρόπο» των πολιτικών ελίτ

Στο ΘΕΜΑ ΤΗΣ ΕΒΔΟΜΑΔΑΣ,διαβάστε:

Τι έδειξαν τα συλλαλητήρια για τη Μακεδονία

Άμεσα δημοψήφισμα να μιλήσει ο λαός

του Δημήτρη Γκάζη


EDITORIAL
Το λουκάνικο της αληθείας



ΠΟΛΙΤΙΚΗ

Σε τι ωφελεί ο διαμελισμός εθνικού και κοινωνικού;

του Ρούντι Ρινάλντι

Η Αριστερά είναι άδεια, η Δεξιά απουσιάζει
του Απόστολου Αποστολόπουλου

Τριμερής συμβιβασμός για χρέος και ευρωζώνη

του Γιάννη Κιμπουρόπουλου



Μεσοπρόθεσμο Δημοσιονομικό Πρόγραμμα 2019-2022

του Παύλου Δερμενάκη



Καταδρομές και μαζικός αγώνας

του Γιώργου Παπαϊωάννου



Οι πιέσεις αυξάνονται για το Μακεδονικό

του Νίκου Ταυρή



Οι ΗΠΑ ενισχύουν την τουρκική επιθετικότητα

του Σπύρου Παναγιώτου



Για τον λαϊκισμό, τις κοινωνικές δυναμικές και την παγκοσμιοποίηση
του Τάσου Βαρούνη



ΙΔΕΕΣ

’68 - ’89: Αμφισβήτηση, προφορικότητα και βιβλία

του Τάσου Πατρώνη





Στη στήλη της Επιστήμης και της κοινωνίας

Νερό στον Άρη | Αυτοκτονίες και μνημόνια| κ.ά.

Επιμέλεια: Γιάννης Σχίζας



Στη στήλη Εν Τέλει
Η ανοησία και οι καισαρικές τομές

της Μαρίας Λαντζανάκη



Στη στήλη χωρίς αλπούτζα

Σινε – Ολιστικόν

γράφει ο Σωκράτης Μαντζουράνης





ΔΙΕΘΝΗ
Όλα αλλάζουν, όλα ίδια μένουν στην Ισπανία

του Γιώργου Αναστασίου



ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΗ: Χαν Φάρο, αγωνιστής από το Κασμίρ

«71 χρόνια δεν αρκούν για να μας κάνουν να ξεχάσουμε ποιοι είμαστε!» Συνέντευξη στον Ερρίκο Φινάλη





ΚΟΙΝΩΝΙΑ

Η ιδιωτικοποίηση του Ελληνικού, οι κοινωνικές ανάγκες και το δημόσιο συμφέρον

του Πάνου Τότσικα





Στις σελίδες του ΠΟΛΙΤΙΣΜΟΥ, μεταξύ άλλων:

Η απαξίωση δεν ταιριάζει στον Γκοντάρ

της Ιφιγένειας Καλαντζή





Στο ΠΕΡΙΠΤΕΡΟ ΙΔΕΩΝ ο Στέλιος Ελληνιάδης γράφει:
Θωμάς Κοροβίνης: Καλλιτέχνης, δάσκαλος, συγγραφέας και… παιδί της ζωής



Και όπως κάθε βδομάδα, διαβάστε τις σελίδες του Ηρόστρατου και δείτε τα σκίτσα των Carlos Latuff, JohnAntóno, Vasco Gargalo, Βαγγέλη Παπαβασιλείου.



Εφημερίδα Δρόμος αναζητήστε το Σάββατο και μέχρι την Τρίτη στα περίπτερα

---

το δρόμο τον φτιάχνεις περπατώντας...

εφημερίδα Δρόμος
www.edromos.gr
Αυτή η διεύθυνση ηλεκτρονικού ταχυδρομείου προστατεύεται από τους αυτοματισμούς αποστολέων ανεπιθύμητων μηνυμάτων. Χρειάζεται να ενεργοποιήσετε τη JavaScript για να μπορέσετε να τη δείτε.

Στον Δρόμο που κυκλοφορεί το Σάββατο 2 Ιουνίου...

Νέος διπολισμός στήνεται με φόντο τις επόμενες εκλογές. Ο Τσίπρας προσπαθεί να ηγεμονεύσει στην κεντροαριστερά για να μπορέσει να διασωθεί εκλογικά.

Στον Δρόμο της Αριστεράς

που κυκλοφορεί το Σάββατο 26 Μαΐου



Κεντρικό θέμα:

Ένας είναι ο εχθρός

ο «εθνολαϊκισμός»

Η επιχείρηση «Μπουτάρης», οδηγός για πολιτική αναμόρφωση και κεντροαριστερές συμμαχίες • Πολιτικός κόσμος και κυβέρνηση φοβούνται την ογκούμενη δυσαρέσκεια για τα εθνικά και τα οικονομικά μνημόνια • Ο λαός παρακαλείται να εκφράζεται μόνο στις κάλπες...





Στο ΘΕΜΑ ΤΗΣ ΕΒΔΟΜΑΔΑΣ,διαβάστε:

Κυβερνητικό αναπτυξιακό δούλεμα

Παλιές και νέες μνημονιακές δεσμεύσεις

φέρνει η «Στρατηγική Ανάπτυξης για το Μέλλον»

του Παύλου Δερμενάκη





EDITORIAL
Αυτοί που «τα έχουν» και δεν ακούνε την βουή



ΠΟΛΙΤΙΚΗ

Σημάδια ταραχής
Ο «εθνολαϊκισμός», ο «εχθρός λαός» και το πολιτικό σκηνικό

του Γιώργου Παπαϊωάννου



Το μισογεμάτο, το μισοάδειο και... το πικρό ποτήρι

του Γιάννη Κιμπουρόπουλου



Αγκαλίτσα δυο – δυο

του Απόστολου Αποστολόπουλου



Μεταξύ οικουμενικού φιλελευθερισμού και φασισμού

τουΔημήτρηΜπελαντή



Who gives a shit...

τουΓιώργουΠαπαϊωάννου



Je ne suis pas Boutaris

του Δημήτρη Γκάζη



Ασφυκτικές πιέσεις για το Μακεδονικό

του Σπύρου Παναγιώτου



Η ευρωκρατία πιέζει τη Ρώμη

του Ερρίκου Φινάλη



ΑΦΙΕΡΩΜΑ: Μάης ’68 – 50 χρόνια μετά

Όψιμη ανακάλυψη και συσκότιση του Μάη ’68

Ø  Είναι δίκαιο να εξεγειρόμαστε, Η επικαιρότητα του Μάη ‘68
Δύο κείμενα του Αλαίν Μπαντιού

Ø  Η αυγή του ’68. Μια φιλοσοφική ερμηνεία
Δύο κείμενα του Κοστάντσο Πρέβε

Ø  Τα κινήματα δεν πέφτουν από τον ουρανό!
του Ρούντι Ρινάλντι

Ø  12 σκέψεις για τον Μάη
του Τάσου Βαρούνη





Στη στήλη της Επιστήμης και της κοινωνίας

Τέλος στο Kepler | Βουνά στον Άρη | κ.α.

Επιμέλεια: Γιάννης Σχίζας





ΙΔΕΕΣ

Μια χρόνια σκηνοθετημένη ανεπάρκεια

του Αντώνη Ανδρουλιδάκη



Στη στήλη Εν Τέλει
Για τον Φίλιπ Ροθ

του Γιάννας Γιαννουλοπούλου



Στη στήλη χωρίς αλπούτζα
Για το «μετά» τα κάνουν όλα...

Γράφει ο Σωκράτης Μαντζουράνης





ΔΙΕΘΝΗ

Στη στήλη προκλήσεις
Ευρωσκεπτικιστική πλειοψηφία

του Κάρλο Φορμέντι



Σε πορεία σύγκρουσης οι ΗΠΑ με το ΙΡΑΝ
του Γιώργου Πατέλη



ΚΟΙΝΩΝΙΑ

H δραστηριότητα X της Google

του Γιώργου Χάμψα



Μπορεί να γίνει παραγωγική ανασυγκρότηση;
του Δημήτρη Κουρέτα





Στις σελίδες του ΠΟΛΙΤΙΣΜΟΥ, μεταξύ άλλων:

Ντμίτρι Σοστακόβιτς: Στον απόηχο της 11ης Συμφωνίας

του Γιάννη Ζήβα



ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΗ: Λουκάς Τζόγιας,μουσικός - ποιητής

Αποσπάσματα καλών τρόπων

Συνέντευξη στον Κώστα Στοφόρο





Στο ΠΕΡΙΠΤΕΡΟ ΙΔΕΩΝ ο Στέλιος Ελληνιάδης γράφει:
Ο ρατσισμός είναι συμβατός με τη δημοκρατία των ολίγων



Και όπως κάθε βδομάδα, διαβάστε τις σελίδες του Ηρόστρατου και δείτε τα σκίτσα των CarlosLatuff, JohnAntóno, Vasco Gargalo, Βαγγέλη Παπαβασιλείου.



Εφημερίδα Δρόμος αναζητήστε το Σάββατο και μέχρι την Τρίτη στα περίπτερα

Μαζί το 16σέλιδο ένθετο Νόστιμον Ήμαρ, με συνεντεύξεις του Διονύση Ελευθεράτου





Κεντρικό θέμα:

Η απάντηση
της Μυτιλήνης

Ένα νησί στο πόδι για τα πραγματικά προβλήματα,
ακυρώνει την προπαγάνδα των κυβερνώντων που φαντασιώνονται
συνεχείς «επιτυχίες» και μάχες με τη Δεξιά και τη διαπλοκή...



Στο ΘΕΜΑ ΤΗΣ ΕΒΔΟΜΑΔΑΣ,διαβάστε:

Ελληνική κοινωνία και εξωτερική πολιτική

Ιδιαίτερο ενδιαφέρον παρουσιάζει η έρευνα της Public Issue για το πώς βλέπουν οι πολίτες την θέση της χώρας στον σύγχρονο κόσμο και τα εθνικά θέματα

Επιμέλεια: Δημήτρης Γκάζης





ΠΟΛΙΤΙΚΗ

Ούτε με τους μεν, ούτε με τους δήθεν!

του Ρούντι Ρινάλντι



Ένα παράδοξο τρικ νομιμοποίησης του ESM

του Γιάννη Κιμπουρόπουλου



Ποιος έκαψε τη Σμύρνη;

Ποιος καίγεται για τα Σκόπια;

του Απόστολου Αποστολόπουλου



Μυτιλήνη: Ένα νησί στο πόδι

του Γιώργου Χάμψα



Έκθεση ΟΟΣΑ για την Ελλάδα

του Παύλου Δερμενάκη



Διαπιστώσεις και διδάγματα από ένα ατύχημα στην Ξάνθη

του Αργύρη Πλέσια





Στη στήλη της Επιστήμης και της κοινωνίας

Ταξίδι στο βαθύ Διάστημα | Φυτά κρεβατοκάμαρας για απορρύπανση

Επιμέλεια: Γιάννης Σχίζας



Στη στήλη A cappella
Το Airbnb σκοτώνει τη γειτονιά

της Ζηνοβίας Σαπουνά



Στη Στήλη… άλατος
Ενδοσκόπηση

της Λόλας Σκαλτσά



Στη στήλη Εν Τέλει
Εκμετάλλευση του ανθρώπινου πόνου

της Πόπης Βαρδάκη



Στη στήλη Προφητε...troll
Με μέτρο και χωρίς μέτρο

του Δημήτρη Ουλή



Στη στήλη Χωρίς αλπούτζα
Τούτου του πραματέλ’ κάνει ούλ’ τη δλια

Γράφει ο Σωκράτης Μαντζουράνης





ΔΙΕΘΝΗ

Το Ιράν στο επίκεντρο

του Ερρίκου Φινάλη



Το Ιράν υλοποιεί όλες τις δεσμεύσεις του

του Μοχάμαντ Τζαβάντ Ζαρίφ



Όλοι κερδισμένοι στην Κορέα;

του Γιώργου Αναστασίου



ματιές

Τεχνολογική ανεργία

των Φραντσέσκο Πιτσιόνι και Κόλιν Ντρούρι



Στις σελίδες του ΠΟΛΙΤΙΣΜΟΥ, μεταξύ άλλων:

Κινηματογραφική μετενσάρκωση μιας συγκλονιστικής αναμονής

της Ιφιγένειας Καλαντζή



Στη στήλη Είδα...
Κωμωδία μετά την ήττα της ουτοπίας

του Σπύρου Κακουριώτη



ΠΡΟΣΩΠΟΓΡΑΦΙΕΣ
Το υλικό των ονείρων του Χάμμετ

γράφει ο Μάκης Μαλαφέκας





Στο ΠΕΡΙΠΤΕΡΟ ΙΔΕΩΝ ο Στέλιος Ελληνιάδης γράφει:
Ο Γιάννης κι ο Στράτος



Και όπως κάθε βδομάδα, διαβάστε τις σελίδες του Ηρόστρατου και δείτε τα σκίτσα των CarlosLatuff, JohnAntóno, Vasco Gargalo, Βαγγέλη Παπαβασιλείου.



Εφημερίδα Δρόμος αναζητήστε το Σάββατο και μέχρι την Τρίτη στα περίπτερα