της Μαρίας Δεναξά

Στις 16 Οκτωβρίου, η ΕΕ κάνει ακόμη ένα βήμα προς τον ολοκληρωτισμό χρησιμοποιώντας τη γνωστή της τακτική. Με την πρόφαση πάντα της υπεράσπισης ενός καλού σκοπού, κρύβει από την κοινή θέα τις επικίνδυνες προθέσεις της, για περισσότερη ανελευθερία στα πρότυπα της κατ’ επίφαση δημοκρατικής εποχής που διανύουμε.

Σε έναν μήνα λοιπόν από τώρα, θα τεθεί σε ψηφοφορία στο ευρωκοινοβούλιο πρόταση νόμου που θα επιτρέπει τη μαζική και νόμιμη παρακολούθηση όλων των συνομιλιών μας γραπτών και προφορικών, σε πραγματικό χρόνο!

Μετά τους νόμους που ψηφίστηκαν για τη «διασφάλιση της ασφάλειας των Ολυμπιακών Αγώνων», οι οποίοι επιτρέπουν τη χρήση συστημάτων βιντεοεπιτήρησης και αναγνώρισης προσώπου σε δημόσιους χώρους της Γαλλίας, με τη βοήθεια της τεχνητής νοημοσύνης η Ε.Ε με τη σειρά της, πάει ένα βήμα παρακάτω προτείνοντας και υιοθετώντας νόμους που έχουν ελευθεροκτόνο χαρακτήρα.

Βεβαίως, είχε προηγουμένως καλλιεργήσει το έδαφος για την επιβολή ενός καθεστώτος Μοναδικής Αλήθειας και Πρωτοφανούς Επιτήρησης, χωρίς να ακουστεί «κιχ» απ’ όσους και (καλά) κόπτονται για την ελευθερία του λόγου, τις δημοκρατικές αξίες και τα λοιπά βαρύγδουπα, που στις μέρες μας αποδεδειγμένα έχουν καταπατηθεί. Την τελευταία τριετία εμπεδώσαμε πως οποιαδήποτε αντίθετη άποψη ή τοποθέτηση, που θέτουν εν αμφιβόλω το επίσημο αφήγημα που οικοδομεί την ενιαία σκέψη και διατηρεί τη σιωπή των αμνών, λαμβάνεται ως παραπληροφόρηση από την Ευρωπαϊκή Επιτροπή, τους ευρωπαίους τεχνοκράτες κι όσους με ζήλο τους δηλώνουν τυφλή πίστη και υπακοή.

Λογοκρισία λοιπόν επιβλήθηκε στην έναρξη του πολέμου στην Ουκρανία, με την απαγόρευση των ρωσικών κρατικών μέσων που εκπέμπουν σε χώρες-μέλη, αλλά και κατά τη διάρκεια της πανδημίας. Στις 25 Αυγούστου, μέσα στο θερινό νιρβάνα άρχισε να εφαρμόζεται ο νόμος στο πλαίσιο των ψηφιακών υπηρεσιών της ΕΕ, που δίνει άνευ προηγουμένου εξουσίες στην Ευρωπαϊκή Επιτροπή, η οποία μπορεί να επιδίδεται σε αστυνόμευση και έλεγχο των κοινωνικών δικτύων και να απαιτεί να αφαιρείται το περιεχόμενο που εκείνη θα ορίζει ως «παραπληροφόρηση».

Οπότε παραπληροφόρηση πλέον, μόνο από επίσημες πηγές!

Στην προτεινόμενη νομοθεσία τώρα: γνωστή ως «Chat Control», θα καταστήσει νόμιμη την παρακολούθηση και τον έλεγχο της επικοινωνίας όλων των συνομιλιών, με την αιτιολογία της πρόληψης της σεξουαλικής κακοποίησης των παιδιών μας.

To Chat Control, θα παραβιάζει το προσωπικό απόρρητο καθώς θα παρακολουθεί αυτόματα όλους τους τύπους επικοινωνίας: Tις τηλεφωνικές συνομιλίες, βιντεοκλήσεις, γραπτά ηλεκτρονικά μηνύματα, κάθε είδους εφαρμογές ανταλλαγής μηνυμάτων, συμπεριλαμβανομένων των κρυπτογραφημένων υπηρεσιών κ.τλ.

Όλα θα φιλτράρονται με λέξεις κλειδιά σε πραγματικό χρόνο και θα επισημαίνονται για περαιτέρω έλεγχο κι αν χρειαστεί θα ασκείται δίωξη.

Το ίδιο θα ισχύει για τις εικόνες και τα βίντεο που αποθηκεύονται είτε στον υπολογιστή, είτε σε cloud. Bασικά ό,τι κάνουμε με το έξυπνο τηλέφωνο μας. Ολόκληρη η προσωπική μας ζωή θα είναι εκτεθειμένη σε κυβερνητικό έλεγχο, ανά πάσα στιγμή.

Το Chat Control θα τεθεί σε ψηφοφορία στις 16 Οκτωβρίου. Δηλαδή σε ένα μήνα από τώρα. Το αξιοπερίεργο είναι πως δεν έχει τύχει σχεδόν καθόλου προσοχής από τα ευρωπαϊκά ΜΜΕ, πράγμα μάλλον παράξενο δεδομένης της κλίμακας των επιπτώσεων στις ελευθερίες όλων των ευρωπαίων πολιτών. Επί της ουσίας πρόκειται για το αμερικανικό Patriot Act, αλλά πολύ πιο ισχυρό, καθώς ο έλεγχος θα είναι υποχρεωτικός για όλες τις συνομιλίες, τις εφαρμογές ηλεκτρονικού ταχυδρομείου και μηνυμάτων συμπεριλαμβανομένων των WhatsApp, Signal, Telegram κ.τλ.

Εάν υιοθετηθεί, κάτι που φαίνεται αρκετά πιθανό, αφού μόνο η Γερμανία και η Αυστρία έχουν δηλώσει ότι είναι αντίθετες – όλοι οι πάροχοι υπηρεσιών επικοινωνίας (apple, meta, signal, telegram, google κ.λπ.) που δραστηριοποιούνται στην Ευρώπη θα υποχρεούνται να αναλύουν κάθε ιδιωτικό μήνυμα, αρχείο, τηλεφωνική κλήση και διαδικτυακή αποθήκευση για περιεχόμενο CSAM (Child Sexual Abuse Material) και grooming. Θα πρέπει επίσης να διαβιβάζουν αυτά τα μηνύματα στην αστυνομία, σχηματίζοντας ένα δίκτυο παρακολούθησης όπου οι κυβερνήσεις θα έχουν πρόσβαση σε οτιδήποτε φυλάσσετε στον υπολογιστή σας, δημοσιεύετε ή αποθηκεύετε στο διαδίκτυο.

Αν δεν το έχετε καταλάβει, αυτή είναι άλλη μια μεγάλη απειλή για την κουρελιασμένη πια δημοκρατία στην Ευρώπη, που καλούμαστε να αντιμετωπίσουμε όλοι μαζί οι Ευρωπαίοι πολίτες. Ο Γερμανός ευρωβουλευτής Πατρίκ Μπρέγιερ, εξηγεί λεπτομερώς το επικίνδυνο νόμο στην ιστοσελίδα του.

Όποιοι νομίζουν πως με την ακραία παρακολούθηση και με ελευθεροκτόνους νόμους, θα εξαλειφθεί η σεξουαλική κακοποίηση και το Trafficking των παιδιών, πλανώνται πλάνην οικτράν.

Το ολοένα και πιο εχθρικό προς την ελευθερία του λόγου ευρωπαϊκό περιβάλλον, απ’ άκρη σ’ άκρη στη γηραιά ήπειρο, σε συνδυασμό με την υπερβολική ενίσχυση της ασφάλειας με αληθοφανείς δικαιολογίες, δεν προμηνύουν τίποτα καλό για τις κοινωνίες των πολιτών που κοιμούνται τον ύπνο του δικαίου.

Ενημερωτικά: Boυλευτές του κυβερνώντος κόμματος στη Γαλλία, κατέθεσαν τροπολογία στο νόμο για την ασφάλεια και τη ρύθμιση του ψηφιακού χώρου, με στόχο την απαγόρευση της χρήσης VPN, ώστε να μην είναι δυνατή η πρόσβαση στα κοινωνικά δίκτυα.

Πηγή: dimosiografia.com

Καταπέλτης για την κυβέρνηση Μητσοτάκη είναι η ετήσια έκθεση V-Dem (Varieties of Democracy) που αποτυπώνει την υποβάθμιση της ποιότητας της Δημοκρατίας στην Ελλάδα για το 2022, η οποία χαρακτηρίζεται από τη σταδιακή επιδείνωση των θεσμικών ελέγχων και ισορροπιών που αποτελούν τις αρχές της δημοκρατίας και διασφαλίζουν το Κράτος Δικαίου, ενώ γίνεται ξεκάθαρη αναφορά στο σκάνδαλο των παρακολουθήσεων, μετά τις αποκαλύψεις του Documento και την επιχείρηση του Μαξίμου να αποσιωπηθούν.

Ευθύς εξαρχής (από το Executive Summary), τονίζεται πως η Ελλάδα, μαζί με την Αρμενία και τον Μαυρίκιο, είναι οι χώρες που έχουν υποστεί την εντονότερη αυταρχικοποίηση.

Συγκεκριμένα, αναφερόμενη στην Ελλάδα τονίζει πως η χώρα μας βρίσκεται σε «ολισθηρό δρόμο». Αναφέρει χαρακτηριστικά πως η Ελλάδα υποβαθμίζεται από φιλελεύθερη σε «εκλογική δημοκρατία το 2022». «Η πτώση χαρακτηρίζεται από σταδιακή επιδείνωση των θεσμικών ελέγχων και ισορροπίες που αποτελούν τον πυρήνα της αρχής της φιλελεύθερης δημοκρατίας και διασφαλίζουν ότι η εκτελεστική εξουσία είναι περιορισμένη».

Το διάγραμμα αποτυπώνει τους 10  δείκτες με τη μεγαλύτερη πτώση από το 2017 έως το 2022:

«Το νομοθετικό σώμα και σε μικρότερο βαθμό το δικαστικό σώμα, συμβατικά προπύργια της δημοκρατίας, εξασθενούν σημαντικά στην Ελλάδα.
Η de facto ικανότητα του νομοθέτη να διερευνά τις ενέργειες της εκτελεστικής εξουσίας διαβρώνεται περισσότερο, ακολουθούμενη από το φάσμα των διαβουλεύσεων της κυβέρνησης με άλλους κοινωνικούς παράγοντες και τη συμμόρφωση της κυβέρνησης με το ανώτατο δικαστήριο», επισημαίνει και συνεχίζει: «Το διάγραμμα 1 δείχνει επίσης παραβιάσεις της ελευθερίας της έκφρασης, όπως η αύξηση της παρενόχλησης δημοσιογράφων και η λογοκρισία των κυβερνητικών μέσων ενημέρωσης».

Το σκάνδαλο παρακολουθήσεων

Φυσικά, μόνο απαρατήρητο δεν μπορούσε να περάσει από την έκθεση το σκάνδαλο των παρακολουθήσεων που φέρει την υπογραφή της κυβέρνησης Μητσοτάκη. Η έκθεση της V-Dem επισημαίνει:

«Ένα σημαντικό πρόσφατο γεγονός στην Ελλάδα ήταν το σκάνδαλο των τηλεφωνικών υποκλοπών που αποκαλύφθηκε το 2022: Υποκλοπές από την Εθνική Υπηρεσία Πληροφοριών μιας μακράς λίστας πολιτικών εχθρών της κυβέρνησης, συμμάχων και ερευνητών δημοσιογράφων. Δικαστικές έρευνες, και οι έρευνες από τις κοινοβουλευτικές επιτροπές και τις ανεξάρτητες αρχές έχουν καθυστερήσει επί μήνες και δεν έχουν ακόμη παρουσιάσει τα ευρήματά τους. Για παράδειγμα, η Ειδική Μόνιμη Επιτροπή Θεσμών και Διαφάνειας στην οποία η σημερινή κυβέρνηση έχει την πλειοψηφία, μπλοκάρει βασικούς μάρτυρες και αποφάσισε ότι οι συνεδριάσεις και οι τελικές εκθέσεις της Επιτροπής θα παραμείνουν εμπιστευτικές», επισημαίνει.

«Ένα άλλο πεδίο ανησυχίας είναι το «επιτελικό κράτος» Νόμος που θεσπίστηκε από το σημερινή διοίκηση επί Κυριάκου Μητσοτάκη. Ο νόμος (4622/2019) θεσπίζει υπερσυγκέντρωση εξουσιών στα χέρια της εκτελεστικής εξουσίας. Επίσης, έθεσε την Εθνική Υπηρεσία Πληροφοριών (ΕΥΠ), την εθνική ραδιοτηλεόραση ΕΡΤ και το δημόσιο πρακτορείο ειδήσεων ANA-MPA υπό την εποπτεία του πρωθυπουργού. Αυτό αναφέρεται στη μείωση της κριτικής των ρεπορτάζ και την άνοδο της αυτο-λογοκρισίας στα μέσα ενημέρωσης», προσθέτει ενώ αναφέρεται και στην ετήσια έκθεση των Ρεπόρτερ Χωρίς Σύνορα που κατατάσσει την Ελλάδα στην 108η θέση στην Ελευθερία του Τύπου, πίσω από χώρες όπως το Τόγκο και η Μποτσουάνα και τελευταία στην Ευρώπη.

«Η Ελλάδα κατατάσσεται πλέον στην τελευταία θέση μεταξύ των κρατών μελών της ΕΕ στον Παγκόσμιο Δείκτη Ελευθερίας του Τύπου το 2022», επισημαίνει η έκθεση της V-Dem.

Η έκθεση V-Dem, ορίζει ως πηγές της το IPI, το Euractiv, τον Guardian, το BBC, το Euobserver, το Human Rights Watch και το govwatch.gr.

Ξεχωριστό ενδιαφέρον παρουσιάζει το γράφημα 12 όπου η Ελλάδα εντοπίζεται στις χώρες με τη μεγαλύτερη πτωτική πορεία την τελευταία τριετία.

Όπως εξηγεί σχετικά η έκθεση επ’ αυτού: «Στην Ελλάδα, εντείνεται ολοένα η ανησυχία για την ελευθερία του Τύπου. Οι δημοσιογράφοι αποτρέπονται τακτικά από το να αναφερθούν μια σειρά από ζητήματα συμπεριλαμβανομένης της μετανάστευσης».

Ολόκληρη η έκθεση:

Πηγή: documentonews.gr

Ντίνα Δασκαλοπούλου

Νοσταλγοί της μοναρχίας βγαλμένοι από τις πιο σκοτεινές σελίδες του προηγούμενου αιώνα έδωσαν τον τόνο χτες σε Μητρόπολη και Τατόι, γεγονός που σε συνδυασμό με την κολακευτική εικόνα την οποία φιλοτέχνησαν τα μίντια για τον τέως αποτέλεσε προσβολή στη μνήμη και τη θέληση της συντριπτικής πλειονότητας των Ελλήνων.

Παρεκκλήσι Αγίου Ελευθερίου, στην υβριδική κηδεία, όπως χαρακτήρισε αυτό το πρωτόγνωρα δημόσιο «ιδιωτικό γεγονός» ο... επίτιμος πρόεδρος των Ελλήνων Βασιλικών Ανταποκριτών, Χρήστος Ζαμπούνης. Βεβαίως στην Ελλάδα ούτε βασιλιά ούτε βασιλικούς ρεπόρτερ έχουμε από το 1974, ωστόσο αν κάποιος παρακολουθούσε τα ελληνικά κανάλια όλες αυτές τις μέρες και πολύ περισσότερο αν βρισκόταν χτες έξω από τη Μητρόπολη, θα αναρωτιόταν βάσιμα σε ποιον ακριβώς αιώνα ζούμε.

Ωστόσο, παρά τη βασιλική μιντιακή ντόπα που ζούμε από την ώρα που απεδήμησε εις Κύριον ο αοίδιμος, παρά τις φιλότιμες προσπάθειες της Δεξιάς του Κυρίου και την κινητοποίηση των απανταχού βασιλοφρόνων ώστε να δημιουργήσουν ένα αξιομνημόνευτο πολιτικό γεγονός, αποδείχθηκε πως οι νοσταλγοί της μοναρχίας είναι είδος προς εξαφάνιση.

Κι έτσι -πέρα από το μιντιακό γεγονός που δημιουργήθηκε με όλους τους σελέμπριτι του στέμματος - το πολιτικό γεγονός δεν είχε πρωταγωνίστρια τη μοναρχία, αλλά τη... Νέα Δημοκρατία, που επιχείρησε να ψαρέψει ψήφους στα θολά νερά του μοναρχοχουντισμού και κατέληξε εκτεθειμένη προς άπασα κατεύθυνση αφού έπαιξε επικίνδυνα με την καύσιμη ύλη των νοσταλγών, αλλά και με την Ιστορία, τη μνήμη και τους θεσμούς.

Οι τεθλιμμένοι που συγκεντρώθηκαν στη Μητρόπολη και στο Τατόι χτες επέδειξαν μέγα πάθος, ωστόσο πόρρω απείχαν από το να συγκροτήσουν μέγα πλήθος. Τι είναι όλοι αυτοί οι άνθρωποι και πού βρίσκονταν κρυμμένοι; Τι γυρεύουν εδώ και, κυρίως, πώς αντιλαμβάνονται αυτό που συμβαίνει; Γιατί στέκουν στην ουρά που ξεκινάει από την Αιόλου μέχρι να φτάσουν ακόμα και δύο ώρες μετά μπροστά στο «σεπτό σκήνωμα»;

Για κάποιους είναι απλή, καθαρόαιμη περιέργεια - πόσες φορές έχει κάποιος τη δυνατότητα να δει από κοντά τόσα βασιλικά σελέμπριτι; Για άλλους είναι νοσταλγία - κυρίως για τους ηλικιωμένους που τραγουδούν ανά δεκάλεπτο τον Εθνικό Υμνο. Για άλλους είναι στο πολιτισμικό DNA τους - εξ ου και οι Μανιάτες με τα λάβαρα. Αλλά τι κάνει έναν νέο άνθρωπο να περπατάει ντυμένος με τη γαλανόλευκη με την κορόνα στο κέντρο της Αθήνας πριν ανοίξει το Τριώδιο;

Ο Μπάουμαν ονομάζει το φαινόμενο «ρετροτοπία»: σε έναν κόσμο όπου αυξάνονται η ανασφάλεια και η βία κι αφού όλες οι ουτοπίες για ένα καλύτερο μέλλον έχουν καταρρεύσει, η επιθυμία για μια καλύτερη ζωή στρέφεται προς το παρελθόν - ακόμα και σε μια καρικατούρα.

Ετσι εξηγείται πώς ο 19χρονος -που δεν άκουσε ποτέ το «όχι προίκα στη Σοφία, χρήματα για την παιδεία»- στέκει άυπνος στην ουρά για να προσκυνήσει τη σορό του τέως, αφού πιστεύει ακράδαντα πως επί βασιλείας «ήταν καλύτερο το Πανεπιστήμιο, υπήρχαν χρήματα για τους νέους και είχαν όλοι ευκαιρίες».

Οπως και η παρέα των 20άρηδων που δεν έμαθαν ποτέ για τους συνομήλικούς τους που αιματοκυλίστηκαν από τον ολετήρα που ήταν για την πολιτική ζωή του τόπου το Παλάτι και εξαίρουν τον τεθνεώτα για τη συμβολή του... στη Δημοκρατία.

Δεν κακοπαθαίνει μόνο η Δημοκρατία σήμερα, αλλά και η Ιστορία και η κοινή λογική. Με τα λουλούδια τους στα χέρια, τις γούνες και τις Σανέλ τσάντες, αλλά και ρούχα της δουλειάς, άνθρωποι όλων των κοινωνικών τάξεων συνωστίζονται, διαγκωνίζονται, σταυροκοπιούνται, ψάλλουν τον Εθνικό Υμνο.

Ροκ συναυλία

Οσο η ουρά πλησιάζει στο παρεκκλήσι, η αδημονία γίνεται ορατή. «Κωνσταντίιιιινε», «Παύλοοοοο», «ζήτω ο βασιλιάααας» - η κραυγή του πλήθους θα παρέπεμπε σε ροκ συναυλία αν δεν συνοδευόταν από κατάρες κατά της πολιτικής, των πολιτικών και -ανυπερθέτως- των κομμουνιστών που «όλοι μαζί κατέστρεψαν τη χώρα».

Αν κάποια έχει την τιμητική της ωστόσο είναι η Νέα Δημοκρατία, την οποία οι πενθούντες στολίζουν με τρόπο που μάλλον... υπερβαίνει το πρωτόκολλο. «Κερατάδες, κάνουν κηδεία δημοσία δαπάνη για τον κάθε τυχάρπαστο κι όχι για τον βασιλιά μας», «Φτου τους και πάλι φτου τους, ούτε καν ένα άγημα, ούτε κιλλίβαντας».

Το λες κι αχαριστία όταν η κυβέρνηση έδωσε άδεια για τελετή στη Μητρόπολη και ταφή στον δημόσιο χώρο του Τατοΐου και το λες και σκληρότητα απέναντι στη Λίνα τη Μενδώνη που επί μέρες εργάστηκε σκληρά να κόψει τα καμένα και να χαλικώσει τους τάφους στα πάλαι ποτέ βασιλικά κτήματα κι αντί επαίνων εισέπραξε ένα παρατεταμένο «ούουουου» μπαίνοντας στη Μητρόπολη μαζί με τον αντιπρόεδρο της κυβέρνησης, Παναγιώτη Πικραμμένο.

Αντιθέτως, ρίγη συγκίνησης προκάλεσε η είσοδος του Αντώνη Σαμαρά, όπως άλλωστε και των συντοπιτών του από τη Μάνη, που με τα λάβαρά τους έκαναν πανηγυρική είσοδο και τραγούδησαν και τα «Σαράντα παλικάρια». Ανατριχίλα επίσης -με κάθε έννοια- προκάλεσαν και οι παπάδες, οι ιερομόναχοι, οι καλόγριες που έκλαψαν τον άνακτα στο πεζοδρόμιο, την ώρα που μέσα στη Μητρόπολη (και σε τηλεοπτική αναμετάδοση) ακουγόταν ξανά και ξανά ο αρχιεπίσκοπος να ψέλνει «υπέρ Κωνσταντίνου, βασιλέως ημών γενομένου».

Δεν είναι όμως μόνο ο πλήρης αναχρονισμός που κυριαρχεί σήμερα, αλλά και η πλήρης διαστρέβλωση της Ιστορίας -από την οικογένεια του εκλιπόντος προφανέστατα αλλά και τους υπηκόους της δυναστείας του οίκου του Σλέσβιχ-Χόλσταϊν-Σόντερμπουρκ-Γκλίξμπουργκ που παρακολουθούν απ’ έξω. Ετσι, τα «ψωμί, ελιά και Κώτσο βασιλιά» διαδέχονταν τα «Παύλο, προχώρα, πάρε τα κλειδιά της χώρας». Κι ήταν αυτός ο φαντασιακός διάδοχος ενός φασματικού θρόνου, που στον αποχαιρετισμό του προς τον πατέρα του ανέλαβε να φιλοτεχνήσει ένα εξίσου ευφάνταστο πορτρέτο του.

Αλλωστε, επί ημέρες τα συστημικά ΜΜΕ είχαν φροντίσει όχι μόνο να κανονικοποιήσουν τη μοναρχία μπουκώνοντάς μας με τιάρες και λεπτομέρειες για κάθε εστεμμένο που θα έφτανε στην Αθήνα, αλλά και να ανακατασκευάσουν την εικόνα του τέως σε μια αφήγηση κολακευτική για τον ίδιο, την οικογένειά του, αλλά και τους συμπρωταγωνιστές του στις μαύρες σελίδες της Ιστορίας.

Χορτάτοι μεγαλείο

«Κωνσταντίνε, Μεγαλειότατε, βασιλιά, πατέρα μου», ξεκίνησε ο Παύλος τον επικήδειό του. «Ηταν μια δύσκολη εποχή, πατέρα, όταν ανέβηκες στον θρόνο. Σκληρότατες συγκρούσεις. Πάθη αβυσσαλέα» - έτσι περιέγραψε τα Ιουλιανά και την αποστασία ο Παύλος, για να καταλήξει: «Και το αποτέλεσμα ήταν κάτι που δεν το θέλησε κανείς». Από εκεί και μετά η πρόκληση στη μνήμη, την Ιστορία και τον λαό έκανε κρεσέντο: «Από την πρώτη στιγμή αντιστάθηκες με σθένος και αναζήτησες τρόπο ανατροπής των πραξικοπηματιών. Οι προσπάθειές σου απέτυχαν. Ομως δεν ήθελες μένοντας στην Ελλάδα να γίνεις η αιτία μιας νέας αιματοχυσίας. Πάντα πιστός στην παρακαταθήκη του πατέρα σου, δέχθηκες με σεβασμό την απόφαση του ελληνικού λαού».

Οταν η νεκρώσιμη ακολουθία τελείωσε, οι «γαλαζοαίματοι» ξεκίνησαν για το Τατόι και οι πενθούντες σκόρπισαν χορτάτοι μεγαλείο, τίτλους, γκλαμουριά και δόξα. Από σήμερα αναγκαστικά θα επιστρέψουν στο 2023 - και οι βασιλιάδες με τους αυλικούς τους στο χρονοντούλαπο της Ιστορίας.

Πηγή: efsyn.gr

Η σκληρή ακροδεξιά καθαίρεσε τον εκλεγμένο πρόεδρο • Υπό κράτηση ο Πέδρο Κατσίγιο, ο οποίος είχε προαναγγείλει διάλυση της Βουλής • Συνταγματικό χάος στη χώρα.

Πράξη έκανε τις μεθοδεύσεις της η σκληρή ακροδεξιά της χώρας της Λατινικής Αμερικής, καθώς το Κογκρέσο υπερψήφισε σήμερα την καθαίρεση του Πέδρο Καστίγιο, του δημοκρατικά εκλεγμένου προέδρου, τον οποίο έχει βάλει στο στόχαστρο σχεδόν από την πρώτη ημέρα της ανάδειξής του στην εξουσία.  Υπέρ της αποπομπής του τάχθηκαν 101 βουλευτές, με έξι να καταψηφίζουν, ενώ καταγράφηκαν και δέκα αποχές.

Λίγη ώρα αργότερα η αστυνομία ανακοίνωσε ότι ο πρόεδρος της χώρας Πέδρο Καστίγιο τέθηκε απόψε υπό κράτηση.

Η διαδικασία καθαίρεσής του ήταν προγραμματισμένη για σήμερα και βασίζεται στο επιχείρημα ότι ο πρόεδρος είναι «ηθικά ανίκανος» να κυβερνά, ενώ το πολύ δυνατό συντηρητικό μπλοκ τον έχει κατηγορήσει λυσσαλέα για διαφθορά.

Ο Πέδρο Καστίγιο έχει απαντήσει επανειλημμένα στις αιτιάσεις της αντιπολίτευσης, καταγγέλλοντας πολιτικά υποκινούμενη εκστρατεία εναντίον του, όμως, νωρίτερα σήμερα, προχώρησε σε ένα διάγγελμα που προκάλεσε αντιδράσεις και επιτάχυνε τις εξελίξεις.

Λίγες ώρες πριν την έναρξη της διαδικασίας παραπομπής του, πάντως, ο πρόεδρος του Περού ανακοίνωσε τη διάλυση του Κογκρέσου και τον διορισμό «κυβέρνησης εκτάκτου ανάγκης». Ανακοίνωσε, ακόμη, τη σύγκληση ενός νέου Συντακτικού Κογκρέσου, το οποίο θα αναλάβει να δημιουργήσει ένα νέο Σύνταγμα εντός εννέα μηνών.

Ο Καστίγιο συμπλήρωσε τίθεται σε ισχύ απαγόρευση της κυκλοφορίας από τις 10 το βράδυ μέχρι τις 4 τα ξημερώματα, σε όλη την επικράτεια .

«Το δικαστικό σύστημα, η δικαστική εξουσία, η εισαγγελία, το εθνικό συμβούλιο δικαιοσύνης, το συνταγματικό δικαστήριο κηρύσσονται σε κατάσταση αναδιοργάνωσης», πρόσθεσε, ζητώντας από όσους κατέχουν παράνομα όπλα «να τα παραδώσουν στην εθνική αστυνομία εντός 72 ωρών».

Η εθνική αστυνομία «θα επικεντρώσει όλες τις προσπάθειές της στην πραγματική και αποτελεσματική αντιμετώπιση της εγκληματικότητας, της διαφθοράς και της διακίνησης ναρκωτικών, για αυτό θα της δοθούν οι αναγκαίοι πόροι», συνέχισε, καλώντας την κοινωνία των πολιτών «να στηρίξει τις αποφάσεις αυτές που θα μας επιτρέψουν να θέσουμε τη χώρα μας σε πορεία ανάπτυξης».

Ο πρόεδρος του Συνταγματικού Δικαστηρίου έκανε λόγο για πραξικόπημα και ζήτησε από το Κογκρέσο να αναθέσει την εξουσία στην αντιπρόεδρο Ντίνα Μπολουάρτε.

Σ’ αυτό το βαρυσήμαντο άρθρο με θέμα τις τηλεφωνικές υποκλοπές δημοσιογράφων και πολιτικών, ο γνωστός δημοσιογράφος Τάσος Τέλλογλου δεν αναφέρεται μόνο στα αποτελέσματα του ρεπορτάζ του, αλλά μιλά και για τις προσωπικές του, απροκάλυπτες και εκφοβιστικές εμπειρίες παρακολούθησης – μια «δυστοπία» που «αποτελεί μέρος του συστήματος ελέγχου της πλειοψηφίας».

 

Στις 27 Μαΐου 2022 περπατώντας στο Κολωνάκι, συνοικία στο κέντρο της Αθήνας, παρατήρησα ότι ένας νεαρός άνδρας με ένα πλαστικό ποτήρι καφέ στο χέρι και μια τσάντα περασμένη γύρω από τη μέση του με ακολουθούσε. Ήταν 10 το πρωί και κατευθυνόμουν σε μια συνάντηση με μια πηγή που δραστηριοποιούνταν στην εμπορία λογισμικών για τις ανάγκες των υπηρεσιών ασφαλείας. «Κοίτα να έρθεις μόνος σου», με είχε προειδοποιήσει, αλλά δεν έδωσα μεγάλη σημασία, παρά το γεγονός ότι τον Μάιο συχνά έβλεπα ανθρώπους να με ακολουθούν επίμονα. Αποφάσισα ότι θα έπρεπε να δοκιμάσω αν ο άνθρωπος που με ακολουθούσε ήταν εκεί για μένα. Άλλαξα πεζοδρόμιο και άλλαξε κι αυτός, μπήκα σε ένα μαγαζί και στάθηκε σε αυτό, άλλαξα και πάλι πεζοδρόμιο και μπήκα γρήγορα στην είσοδο της πολυκατοικίας στην οδό Καρνεάδου 37 δίπλα σε ένα ταχυδρομικό γραφείο κοντά στο κέντρο της Αθήνας. Όταν πέρασε από μπροστά μου τον άρπαξα. Άρχισε να φωνάζει, και όταν τον ρώτησα «ποιος είσαι;» και προσπάθησα να βάλω το χέρι στην εσωτερική τσέπη για να πάρω την ταυτότητά του, το έβαλε στα πόδια προς τη Λεωφόρο Βασιλίσσης Σοφίας.

Το μεσημέρι ένας αξιωματούχος μιας υπηρεσίας ασφαλείας μου αρνήθηκε στο τηλέφωνο κάθε ευθύνη. «Ενδιαφέρονται και άλλες υπηρεσίες», μου είπε ξερά. Λίγες μέρες αργότερα ένας απόστρατος της Ελληνικής Αστυνομίας μου είπε να προσέχω το πάρκινγκ που παρκάρω το αυτοκίνητό μου. Ρώτησα τον υπάλληλο του πάρκινγκ στο Παγκράτι, μια άλλη γειτονιά του κέντρου της Αθήνας, εάν είχε συμβεί κάτι ασυνήθιστο. Μετά από πίεση μου είπε ότι είχε έρθει ένας «κύριος από την αστυνομία και ήθελε να πάει στο αυτοκίνητό σας αλλά δεν τον άφησα». Στις 2 Μαΐου 2022 με φωτογράφισαν σε καφετέρια ενός προαστίου της Αθήνας, του Νέου Ψυχικού, μετά από μια συνάντησή μου με τον δημοσιογράφο Θανάση Κουκάκη, το πρώτο θύμα του λογισμικού Predator σε ολόκληρη την Ευρώπη. Ο φίλος που μας έστειλε τη φωτογραφία μας παρακάλεσε να μη την δημοσιεύσουμε, δουλεύει για το κράτος.

Τον Ιούνιο του 2022 μια πηγή με ενημέρωση από τις υπηρεσίες ασφαλείας μου είπε ότι η συνάδελφός μου Ελίζα Τριανταφύλλου, ο ρεπόρτερ Θοδωρής Χονδρόγιαννος, ο Θανάσης Κουκάκης και εγώ «συσχετιζόμασταν» με δεκάδες υποψήφιες πηγές μας με βάση την κεραία της κινητής τηλεφωνίας στην οποία βρίσκονταν τα κινητά μας, για να υπάρχει «μία εικόνα για το αν συναντιόμαστε».

Λίγο μετά το Δεκαπενταύγουστο βρέθηκα σε ένα κτίριο στη λεωφόρο Κηφισίας, στη βόρεια Αθήνα, κι άνοιξα το τηλέφωνό μου μόνο για να φωτογραφίσω ένα λογότυπο εταιρείας. Το απόγευμα ρωτήθηκα από κάποιον που δεν θα έπρεπε να το ξέρει αν το πρωί βρισκόμουν στο συγκεκριμένο κτίριο.

Όλα αυτά, πέρα από παραβίαση της κείμενης εθνικής και ευρωπαϊκής νομοθεσίας για το απόρρητο των τηλεπικοινωνιών, συνιστούν κι ένα σοβαρότατο εμπόδιο στη δουλειά μας. Πώς να πας να συναντήσεις και να μιλήσεις σε έναν άνθρωπο όταν ξέρει ότι δεν θα πας μόνος σου; Και τι ρίσκο παίρνει αυτός ή αυτή που συναντιέται μαζί σου; Το πρόβλημα, πέρα από πολιτικό, νομικό και τεχνικό, είναι και βιοποριστικό για όσους επιμένουμε να βιοποριζόμαστε ερευνώντας. Σε συνθήκες απόλυτης μοναξιάς ακόμα και από τις οικογένειές μας.

Χωρίς τηλέφωνο

Κατά τη διάρκεια της εννεάμηνης πλέον έρευνας με τη συνάδελφό μου Ελίζα Τριανταφύλλου έκανα δεκάδες ραντεβού χωρίς να έχω μαζί μου το κινητό τηλέφωνο (ήταν συνήθως αλλά όχι πάντα σε κάποιο άλλο σημείο της πόλης), ενώ αποφασίζαμε πότε θα ανταλλάσσαμε κάτι διά ζώσης και πότε ψηφιακά έστω και κρυπτογραφημένα – όσο πιο πρωτόγονος ήταν ο τρόπος επικοινωνίας τόσο πιο ασφαλής είναι η μέθοδος. Όταν αποφασίσαμε να επισκεφθούμε εργαζόμενους της Intellexa, της ελληνοϊσραηλινής εταιρείας που παράγει το λογισμικό με το οποίο παραβιάστηκε το τηλέφωνο του Κουκάκη και έγινε προσπάθεια να παραβιαστεί το τηλέφωνο του πρόεδρου του ΠΑΣΟΚ Νίκου Ανδρουλάκη, το τηλέφωνο έμενε χιλιόμετρα μακριά, το αυτοκίνητο επίσης. Περπάταγα αρκετή ώρα να φτάσω στο σπίτι τους και η πρώτη και συνήθως τελευταία επικοινωνία γινόταν από το θυροτηλέφωνο, όπως τη δεκαετία του ’80, όταν ξεκίνησα αυτή τη δουλειά.

Πρόκειται για δυστοπία που πολύ φοβάμαι ότι δεν είναι μόνο ελληνικό φαινόμενο. Δυστοπία που γινόταν ακόμα πιο κραυγαλέα όταν βουλευτές της αντιπολίτευσης καλούσαν από τη γραμμή του παρόχου στη διάρκεια των ερευνών, για να πληροφορηθούν «τι νέα υπάρχουν για το σκάνδαλο των παρακολουθήσεων» (στην Ελλάδα γίνονται 16.000 επισυνδέσεις το χρόνο). Ή όταν έλυνες το γρίφο γιατί αξιωματούχοι της κυβέρνησης σου τηλεφωνούσαν από δύο διαφορετικές εφαρμογές: μία λιγότερο ασφαλή και μία πολύ πιο ασφαλή. Η πρώτη χρησίμευε για να πουν πράγματα που θα μπορούσαν να ακουστούν χωρίς να διακινδυνεύσουν το πολιτικό τους μέλλον, η χρήση της δεύτερης ήταν για να πουν πράγματα πιο κοντά στην αλήθεια. Ένας υπουργός της προηγούμενης κυβέρνησης του ΣΥΡΙΖΑ μου περιέγραψε ραντεβού με συντηρητικό συνάδελφό του σε διαμέρισμα τρίτου, όπου πήγε χωρίς να γνωρίζει το κουδούνι στο οποίο έπρεπε να χτυπήσει. Ο συνομιλητής του είχε αφήσει το τηλέφωνό του στο σπίτι και δεν υπήρχε τρόπος να τον ρωτήσει. Γύρισε στο δικό του σπίτι άπραγος. Το βράδυ, όταν τον πήρε στο τηλέφωνο, ο συντηρητικός πολιτικός του είπε ότι δεν πήγαινε ποτέ σε τέτοια ραντεβού με το τηλέφωνό του.

Όλοι ήξεραν ποιοι τα έκαναν αυτά, δεν ανακαλύψαμε κάποιο μυστικό και η εξουσία ήθελε να το ξέρουν. Ήταν μέρος του συστήματος ελέγχου της πλειοψηφίας. Ο Τύπος δεν πήγαινε πίσω. Τα μεγάλα μέσα ενημέρωσης της χώρας αγνόησαν εντελώς την υπόθεση Κουκάκη, δύο ιστοσελίδες των δέκα ατόμων προσωπικού συνολικά «σήκωσαν» αυτή την υπόθεση επειδή οι υπόλοιποι δεν ήθελαν να διαταράξουν τη σχέση τους με την κυβέρνηση. Συχνά το ρόλο εκείνου που νουθετούσε τα μέσα ή ακόμα χειρότερα μεμονωμένους δημοσιογράφους ήταν το ίδιο το γραφείο του πρωθυπουργού. Και, δυστυχώς, κατά κανόνα οι δημοσιογράφοι συμμορφώνονταν. Ακόμα και μεγάλα μέσα όπως ο Economist ή οι NYTimes, που έκαναν κριτική στον τρόπο της διακυβέρνησης, υπέστησαν τις συνέπειες: ο κ. Μητσοτάκης, αν και είχε ανακοινώσει ότι θα μιλήσει σε εκδηλώσεις τους, το ακύρωσε εξαιτίας λιγότερο η περισσότερο επικριτικών άρθρων.

Θα μου πείτε, τι είναι καινούργιο; Κάθε εξουσία χρησιμοποιεί τα διαθέσιμα μέσα για να διασφαλίσει ότι δεν θα χάσει τον έλεγχο της εξουσίας, όπως τον θεωρεί εκείνη. Μία παλιότερη ελληνική κυβέρνηση είχε ζητήσει διά της ΕΥΠ από τη γερμανική πρεσβεία να παρακολουθούμαι σε γερμανικό έδαφος όταν έκανα την έρευνα με τους συνάδελφους μου της SZ για τα «μαύρα ταμεία» της Siemens.

Το πρόβλημα σήμερα είναι ότι ο μεμονωμένος συντάκτης είναι πλέον εντελώς απροστάτευτος: από τη σύνταξή του (που δεν θέλει να μπλέξει), από την ένωση επαγγελματιών στην οποία ανήκει (που δεν έχει καταλάβει το πρόβλημα), από την ιδιοκτησία του μέσου του (που είναι με την κυβέρνηση ό,τι και αν κάνει παρά με τον συντάκτη της), από τους συναδέλφους του (που έχουν συνθηκολογήσει), από την ΕΕ (που απλά κάνει ευχές επιτρέποντας τις ad hominem επιθέσεις σε δημοσιογράφους). Τα μέσα είναι οικονομικά ανίσχυρα και χωρίς την εποπτεία ξένων οργανισμών οι εγχώριες ελίτ έχουν γυρίσει στις κακές τους συνήθειες.

Η εποχή του spyware

Όμως καθώς η πραγματική ζωή έχει υποκατασταθεί από την ψηφιακή, είμαστε πολύ περισσότερο εκτεθειμένοι απ’ ό,τι στο παρελθόν: Όλα τα έγγραφα που ανταλλάσσουμε είναι μέσα στις συσκευές μας, η συχνότητα των επαφών μας φαίνεται απ’ αυτές ακόμα κι αν δεν μπορεί να ακούσει κανείς πάντα το περιεχόμενό τους, το spyware δημιουργεί μια εντελώς νέα συνθήκη: δεν ακουγόμαστε μόνο εμείς αλλά και όσοι γύρω μας επικοινωνούν μαζί μας, η γυναίκα μας που μπορεί να ψιθυρίζει κάποια τρυφερά λόγια δυο μέτρα μακριά από το τηλέφωνο, ο προϊστάμενός μας που κάνει μια κριτική παρατήρηση για κάποιον πολιτικό, ο φίλος που πίνουμε μαζί του μπίρες σε ένα μπαρ. Όλα είναι στη διάθεσή τους. Ποιοι όμως είναι αυτοί; Η ελληνική κυβέρνηση, μετά την αποκάλυψη του Inside story ότι είχε μολυνθεί το κινητό του δημοσιογράφου Θανάση Κουκάκη με spyware, έσπευσε διά του κυβερνητικού εκπροσώπου να αποφανθεί ότι είναι μια ιστορία που αφορά ιδιώτες. Όταν ο πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ και ευρωβουλευτής Νίκος Ανδρουλάκης αποκάλυψε ότι είχε δεχθεί έναν «δηλητηριασμένο» σύνδεσμο, η κυβέρνηση προτίμησε τη σιωπή. Κι αυτός ιδιωτική παρακολούθηση; Αργότερα, στην εξεταστική επιτροπή της Βουλής για τις παρακολουθήσεις, η κυβέρνηση απέφυγε να καλέσει την ισραηλινή εταιρεία Intellexa, πολύ περισσότερο τον Έλληνα μέτοχό της Φέλιξ Μπίτζιο, που αποκαλύφθηκε ότι ήλεγχε μέσω εταιρείας του πάνω από το 35% των μετοχών της (ο Μπίτζιος μάλιστα δήλωσε ότι πούλησε τις μετοχές του μία μέρα πριν την ανακοίνωση της παρακολούθησης του Νίκου Ανδρουλάκη από την κυβέρνηση). Μεγάλη ασυλία για μια ιδιωτική διαφορά; Ένας συνεργάτης της Intellexa με ρώτησε, γιατί «ασχολείστε τόσο λίγο με την κυβέρνηση;». Πέρα από το γεγονός ότι οι εταιρείες spyware πάντα τα «ρίχνουν» στις κυβερνήσεις για κακή χρήση των «καλών» λογισμικών που χρησιμοποιούνται για την ενίσχυση των αρχών που διώκουν τους παρανόμους, ο υπαινιγμός ήταν σαφής: κοιτάξτε αλλού.

Εξαγωγές – αλλά οι άδειες που είναι;

Στα τέλη Ιουλίου 2022, ο Θανάσης Κουκάκης πήρε την έκθεση της Εθνικής Αρχής Διαφάνειας για τις καταγγελίες του. Με έκπληξη διαπίστωσε ότι όσα είχε αναφέρει για τους τραπεζικούς λογαριασμούς των εταιρειών που φαίνεται να συνδέονται με το λογισμικό παρακολούθησης ή την Εθνική Υπηρεσία Πληροφοριών δεν είχαν ανοιχθεί. Ο Κουκάκης, που είναι ένα επιμελές και επίμονο θύμα –παρακολουθήθηκε και με spyware και μέσω της ανοιχτής γραμμής του παρόχου και «κυνηγάει» την υπόθεσή του για μία τριετία–, αποφάσισε στις αρχές της πρώτης εβδομάδας του Οκτωβρίου να κάνει κάτι πρωτοφανές: μήνυσε την εταιρεία παραγωγής και εμπορίας του λογισμικού Intellexa και τους υπευθύνους της για την παραβίαση του απορρήτου των τηλεπικοινωνιών του, θεωρώντας τους τουλάχιστον συνεργούς. Ο δικηγόρος του δεν θα είναι εύκολο να αποδείξει ότι οι παραγωγοί του λογισμικού γνώριζαν εκ των προτέρων πως θα μπορούσε να χρησιμοποιηθεί εναντίον του πελάτη του, αλλά ένας επιμελής εισαγγελέας, ακόμη και αν δεχθεί ότι δεν το χρησιμοποιούσε το κράτος, θα ρωτήσει τους εμπόρους της Intellexa σε ποιους είχαν πουλήσει το λογισμικό της βορειομακεδονικής εταιρείας Cytroks, που ανήκει στον ίδιο όμιλο. Αν του πουν ότι τα προϊόντα τους προορίζονταν για την εξαγωγή από την Ευρώπη, θα πρέπει να δείξουν τις άδειες εξαγωγής. Τέτοιες αναζητήσαμε για την Intellexa και για άλλες παρόμοιες εταιρείες, που έχουν την έδρα τους κυρίως στην Κύπρο, μέσα στην ΕΕ, τους τελευταίους δύο μήνες. Ο συνάδελφος Φάνης Μακρίδης της εφημερίδας «Φιλελεύθερος» ανακάλυψε μια τέτοια άδεια μιας άλλης ισραηλινής εταιρείας, ενώ οι ερευνητές της εταιρείας του Ντύλιαν Whispear, που είχε στην Κύπρο ως το 2019, επέμεναν σε συναντήσεις που είχαμε μέσα στον Σεπτέμβριο ότι υπήρχε μία ακόμα άδεια που είχε βγει για εταιρεία του Ντύλιαν με τη βοήθεια της τότε κυβέρνησης.

Όταν ρώτησα στο υπουργείο Εμπορίου της Κύπρου, οι υπεύθυνοι μου είπαν ότι δεν υπάρχουν άδειες στο όνομα των εταιρειών του Ντύλιαν, ενώ στην Αθήνα το αρμόδιο για τις εξαγωγές υπουργείο των Εξωτερικών δεν βρήκε άδεια στο όνομα εταιρείας του ομίλου του Ντύλιαν από τις 2.000 άδειες που συνολικά είχε εκδώσει για εξαγωγή προϊόντων dual use, όπως σύμφωνα με την ευρωπαϊκή νομοθεσία χαρακτηρίζεται το λογισμικό αυτό. Αν ο Ντύλιαν και ο όμιλός του είχαν μείνει στο Ισραήλ, δεν θα μπορούσαν παρά να κάνουν εξαγωγές σε λιγότερες από 40 χώρες και όχι πάντως στις χώρες της Αφρικής και της Μέσης Ανατολής, όπου τα συμβόλαια εγκατάστασης, συντήρησης και λειτουργίας του λογισμικού μαζί με το κονδύλι για την εκπαίδευση εξασφαλίζουν σε τέτοιες εταιρείες ένα ποσό 40 εκατομμυρίων για μία πενταετία. Σαράντα εκατομμύρια από μια φτωχή αφρικανική χώρα, της οποίας ο πληθυσμός δεν έχει να φάει. Για σκεφτείτε το. Αποφάσισαν, ωστόσο, να δηλώνονται μεγάλες δαπάνες, να εκμεταλλευτούν το αρρύθμιστο περιβάλλον των χωρών-μελών της Ευρωπαϊκής Ένωσης και να «ζογκλάρουν» ανάμεσα σε διαφορετικές δικαιοδοσίες (ελληνική, κυπριακή, ιρλανδική) με κριτήριο το ρυθμιστικό ή/και το φορολογικό περιβάλλον. Στις φορολογικές δηλώσεις της ιρλανδικής εταιρείας του ομίλου Thalestris, μέσω της οποίας γίνονται οι εξαγωγές, δηλώνονται μεγάλες δαπάνες για «πνευματικά δικαιώματα». Όσοι δουλεύουν στον κλάδο παραγωγής λογισμικού ξέρουν ότι η δαπάνη που δηλώνεται για το λογισμικό δεν αντιστοιχεί πολύ συχνά σε εκείνη που προκαλείται.

Από τα τέλη Ιουλίου διάφοροι κυβερνητικοί αξιωματούχοι διαβεβαιώνουν ότι η Intellexa εγκαταλείπει τη χώρα μας. Δεν είναι λύση, διότι κάπου αλλού θα πάει κάνοντας το ίδιο. Επειδή το νομικό πλαίσιο της το επιτρέπει.

Πηγή: https://gr.boell.org

Το Σημείο για τη μελέτη και την αντιμετώπιση της Ακροδεξιάς διοργανώνει δημόσια συζήτηση με θέμα

Αστυνομία και Δημοκρατία

Τι αστυνομία θέλουμε στην Ελλάδα του 21ου αιώνα;

Τετάρτη 14/4, στις 7 μ.μ.

https://www.facebook.com/events/1600239073512869/

Συζητούν οι:

Ντόρα Γιαννάκη, πολιτική επιστήμονας, εμπειρογνώμονας πολιτικών Ασφάλειας και Δικαιοσύνης

Ξενοφών Κοντιάδης, καθηγητής Παντείου Πανεπιστημίου, Πρόεδρος Ιδρύματος Τσάτσου

Ανδρέας Ποττάκης, Συνήγορος του Πολίτη

Ζαχαρούλα Τσιριγώτη, Αντιστράτηγος ε.α. της ΕΛΑΣ

Συντονίζει ο Κωστής Παπαϊωάννου, διευθυντής του Σημείου

Ποιος είναι ο ρόλος της αστυνομίας σε μια σύγχρονη δημοκρατία; Πώς διασφαλίζονται βασικές αρχές του κράτους δικαίου απέναντι σε συμπεριφορές κρατικών οργάνων που πλήττουν βασικά δικαιώματα του ανθρώπου; Ποιοι μηχανισμοί λογοδοσίας μπορούν να λειτουργήσουν αποτελεσματικά απέναντι στην παγιωμένη κουλτούρα ατιμωρησίας; Μπορεί να προωθηθεί σήμερα ο εκδημοκρατισμός των σωμάτων ασφαλείας και ο στιγματισμός βίαιων ακροδεξιών θυλάκων στο εσωτερικό τους; Υπήρξε εκκαθάριση από νεοναζιστικά «σταγονίδια» μετά τη δίκη της Χρυσής Αυγής; Εκδηλώνουν κάποιες ειδικές μονάδες της ΕΛΑΣ τάσεις αυτονόμησης και λειτουργίας εκτός των κανόνων δημοκρατικού ελέγχου; Πώς επιλέγεται το προσωπικό των ειδικών μονάδων και πώς εκπαιδεύεται; Πού οδηγεί η ραγδαία στρατιωτικοποίηση της αστυνομίας; Πώς θα λειτουργήσει η πανεπιστημιακή αστυνομία με δεδομένη την αντίδραση μεγάλου μέρους της πανεπιστημιακής κοινότητας; Ποιος ο ρόλος των συνδικαλιστικών εκπροσώπων των αστυνομικών σε περιόδους έντασης;

Τελικά, τι αστυνομία και τι αστυνόμευση θέλουμε;

Ο Γρηγόρης Λαμπράκης γεννήθηκε στις 3 Απρίλη του 1912.

Αγωνιστής της Αντίστασης, αργότερα βουλευτής της ΕΔΑ, υφηγητής της Ιατρικής Σχολής στο Πανεπιστήμιο της Αθήνας, παλιός βαλκανιονίκης, υπήρξε ειρηνιστής, ιδρυτικό μέλος της Ελληνικής Επιτροπής για τη Βαλκανική Συνεννόηση, ενώ μετά από δική του πρωτοβουλία του ιδρύθηκε η Eλληνική Eπιτροπή για τη Διεθνή Ύφεση και Ειρήνη (EEΔYE). 

Στις 21 Aπριλιου 1963 το ελληνικό Kίνημα Eιρήνης οργανώνει την πρώτη Mαραθώνια Πορεία Eιρήνης παρά το γεγονός ότι η κυβέρνηση Καραμανλή φροντίζει να την απαγορεύσει. Παράλληλα η Αστυνομία και η Χωροφυλακή ανακοινώνουν ότι για τις 21 Απριλίου, ημέρα που θα πραγματοποιούνταν η πορεία, απαγορευόταν κάθε συγκέντρωση σε ανοιχτό χώρο, σε ολόκληρη τη χώρα.

Η πορεία πραγματοποιείται και ο ειρηνιστής Γρηγόρης Λαμπράκης πρωτοστατεί.

Σύμφωνα με το τότε ρεπορτάζ της εφημερίδας «Τα Νέα» την 21η Απριλίου του 1963 η πρωτεύουσα βρισκόταν «επί ποδός πολέμου», ενώ «διά πρώτην φοράν τα περίφημα Τάγματα Ασφαλείας ενεφανίσθησαν επισήμως εις διαφόρους περιοχάς περί τον Μαραθώνα, έτοιμα προς δράσιν εις περίπτωσιν ανάγκης. Ακόμα και ναύται του Λιμενικού εχρησιμοποιήθησαν διά τη φρούρησιν της παραλίας του Μαραθώνος, διά τον φόβον προφανώς... αποβάσεως των οπαδών του Συνδέσμου "Μπέρτραντ Ράσελ"». Επί ποδός βρίσκονται συνολικά 10.000 άνδρες της Aστυνομίας, της Xωροφυλακής, του Λιμενικού Σώματος. Oι προσβάσεις προς τον Mαραθώνα αποκλείονται.

O κύριος όγκος των «οδοιπόρων της ειρήνης», περιγράφει ο Tύπος της εποχής, περί τους 3.000, αναχαιτίζεται, απωθείται, διαλύεται στους Aμπελόκηπους στο ύψος της Αγίας Tριάδας και στον Άγιο Δημήτριο, στην οδό Πανόρμου. Συλλαμβάνονται 628, ανάμεσά τους ο Mίκης Θεοδωράκης, ο Mίνως Aργυράκης, ο Aλέκος Aλεξανδράκης, η Aλίκη Γεωργούλη και πρώην βουλευτές και υποψήφιοι του κόμματος της Eνιαίας Δημοκρατικής Aριστεράς (EΔA).

Στον Tύμβο του Mαραθώνα μπόρεσαν να φτάσουν τέσσερις. Ανάμεσα τους ο Γρηγόρης Λαμπράκης. Aπό τον Tύμβο θα ξεκινήσει την πορεία που θα μείνει στην ιστορία του ελληνικού ειρηνιστικού κινήματος ως η Πρώτη Πορεία Eιρήνης. Kρατάει στα υψωμένα χέρια του ένα απλό πανό με τη λέξη EΛΛAΣ και με το σύμβολο του «Συνδέσμου Eιρήνης Mπέρτραντ Pάσελ», τον κύκλο με τον τσακισμένο σταυρό, παγκόσμιο σύμβολο της ειρήνης. Θα διανύσει έτσι πέντε χιλιόμετρα προς την Αθήνα.

Στη Ραφήνα οι αρχές ασφαλείας θα επιχειρήσουν να τον σταματήσουν και να τον σύρουν στο δάσος. Θα αποτύχουν μετά από την επέμβαση κατοίκων της περιοχής και όσων συνοδεύουν το Λαμπράκη. Οι τελευταίοι θα συλληφθούν κοντά στο Πικέρμι. Ο ίδιος ο Λαμπράκης θα συλληφθεί κοντά στο Χαρβάτι.

Οι αρχές ασφαλείας τον επιβιβάζουν σε ένα όχημα και αφού τον περιφέρουν για τρεισήμισι ώρες των εγκαταλείπουν στη Νέα Ιωνία. «Η πορεία ειρήνης, έστω και συμβολικά έγινε, μολονότι η κυβέρνησις έλαβε μέτρα που ούτε στην κατοχή είχαμε γνωρίσει. Ακολουθώντας πολιτική βάσεων και πυρηνικών υποβρυχίων "Πολάρις" δε θέλησε να επιτρέψει στο λαό να εκδηλώσει τη θέληση του για ειρήνη. Δεν το κατόρθωσε» θα δηλώσει ο Λαμπράκης στον τύπο.

Η δολοφονία Λαμπράκη

Ένα σχεδόν μήνα αργότερα, στις 22 Μάη 1963 και ώρα 22:15, κοντά στη διασταύρωση των οδών Βενιζέλου και Ερμού στη Θεσσαλονίκη, ο Γρηγόρης Λαμπράκης δέχτηκε δολοφονική επίθεση και τραυματίστηκε θανάσιμα. Μετά τις εκλογές του 1961, γνωστές ως εκλογές «βίας και νοθείας» καθώς, όπως έμεινε στην ιστορία «ψήφισαν και τα δέντρα», το πολιτικό σύστημα της χώρας βρισκόταν σε οξεία κρίση και επικρατούσαν κοινωνικές αναταραχές. Κάθε φιλειρηνική κίνηση ήταν απαγορευμένη. Η Επιτροπή για τη Διεθνή Ύφεση και την Ειρήνη, ήταν σχεδόν παράνομη και το κλίμα ψυχροπολεμικό.

Σε αυτές τις συνθήκες, ο Γρ. Λαμπράκης θα βρεθεί στη Θεσσαλονίκη προκειμένου να μιλήσει σε συγκέντρωση της Επιτροπής για τη Διεθνή Ύφεση και Ειρήνη με θέμα: «Ειρήνη και αφοπλισμός διά τον κόσμον ολόκληρον και διά την Ελλάδα» που πραγματοποιήθηκε στα γραφεία του Δημοκρατικού Συνδικαλιστικού Κινήματος.

Την ώρα που ο Λαμπράκης κατευθύνεται προς τα γραφεία για την έναρξη της εκδήλωσης βρίσκεται σε εξέλιξη αντισυγκέντρωση. Πλήθος παρακρατικών και αστυνομικών με πολιτικά είχαν καταλάβει τα γειτονικά πεζοδρόμια, φωνάζοντας συνθήματα και προπηλακίζοντας όσους προσέρχονταν στην αίθουσα. Αν και μεγάλος αριθμός ένστολων αστυνομικών βρίσκεται γύρω από το χώρο που πραγματοποιείται η συγκέντρωσή, παρά τις διαμαρτυρίες των οργανωτών και του ίδιου του Λαμπράκη δεν λαμβάνουν κανένα μέτρο για την απώθηση των παρακρατικών.

Στην είσοδο του κτιρίου ένας από αυτούς επιτίθεται στο Λαμπράκη και τον χτυπά στο κεφάλι. Αυτό το τραύμα είναι ελαφρύ. Σοβαρά τραυματίζεται ο αριστερός βουλευτής, Γιώργος Τσαρουχάς. Οι παρακρατικοί προσπαθούν να μπουν στο κτίριο και η αστυνομία δεν κάνει καμία προσπάθεια να τους εμποδίσει.

Τα μέλη της Επιτροπής με δυσκολία καταφέρνουν να κλείσουν την πόρτα. Όταν αρχίζει την ομιλία του και ακούγεται από τα μικρόφωνα, οι παρακρατικοί αρχίζουν να πετάνε πέτρες στο κτίριο Τα τζάμια σπάνε και πέφτουν στα κεφάλια των ομιλητών και των παρευρισκομένων. «Κάτω η ειρήνη», «Θέλουμε πόλεμο» «Λαμπράκη θα πεθάνεις» είναι σύμφωνα με το Ριζοσπάστη τα συνθήματα που ακούγονται, ενώ Λαμπράκης διακόπτει την ομιλία του: «Προσοχή, προσοχή. Εδώ βουλευτής Λαμπράκης. Ως εκπρόσωπος του έθνους και του λαού, καταγγέλλω ότι υπάρχει σχέδιο δολοφονικής απόπειρας εναντίον μου και καλώ τον υπουργό Βορείου Ελλάδας, τον νομάρχη, τον εισαγγελέα, τον στρατηγό Χωροφυλακής Μήτσου, τον διευθυντή Αστυνομίας Πόλεων, τον διοικητή Ασφαλείας Θεσσαλονίκης να προστατεύσουν τη ζωή των συγκεντρωμένων φίλων της ειρήνης και τη ζωή μου...»

Με την ολοκλήρωση της εκδήλωσης, ο Λαμπράκης εγκατέλειψε την αίθουσα για να γυρίσει στο ξενοδοχείο του. Τον ακολούθησαν μόνο δύο σύντροφοί του, καθώς η αστυνομία απέκλεισε το κοινό της εκδήλωσης στο εσωτερικό της αίθουσας, απαγορεύοντας προσωρινά την έξοδο. Στη διασταύρωση των οδών Ερμού και Ελ. Βενιζέλου και παρά το γεγονός ότι η αστυνομία είχε αποκλείσει όλους τους δρόμους, ένα τρίκυκλο εμφανίστηκε από το πουθενά, πλησίασε το Λαμπράκη με μεγάλη ταχύτητα. Ο ένας από τους δύο επιβαίνοντες του επέφερε ισχυρό χτύπημα στο κεφάλι με λοστό. Κανείς αστυνομικός δεν κινήθηκε για να εμποδίσει το τρίκυκλο πριν το χτύπημα, να συλλάβει τον οδηγό του μετά, ή ακόμα και να βοηθήσει τον αιμόφυρτο Λαμπράκη.

(Απόσπασμα από την ταινία «Ζ» του Κώστα Γαβρά, με μουσική του Μίκη Θοδωράκη, βασισμένη στο ομώνυμο μυθιστόρημα του Βασίλη Βασιλικού (1966), με θέμα τη δολοφονία του Λαμπράκη και τη έρευνα του ανακριτή Χρήστου Σαρτζετάκη)

Ο παριστάμενος, Μανώλης Χατζηαποστόλου, γνωστός και με το παρατσούκλι «Τίγρης» κινήθηκε αστραπιαία πηδώντας στην καρότσα του τρίκυκλου. Για ένα περίπου χιλιόμετρο το τρίκυκλο έτρεχε στους δρόμους της Θεσσαλονίκης χωρίς κανένα αστυνομικό ή άλλο όχημα να το καταδιώκει. Ο Χατζηαποστόλου εξουδετέρωσε μετά από σκληρή πάλη το μοναδικό επιβάτη της καρότσας, Μανόλη Εμμανουηλίδη και κατόπιν υποχρέωσε τον οδηγό Σπύρο Γκοτζαμάνη να σταματήσει.

Ακολούθησε νέα πάλη αυτή τη φορά ανάμεσα στον Χατζηαποστόλου και τον Γκοτζαμάνη, έως ότου εμφανίστηκε ένας απλός αστυνομικός, ο οποίος μη γνωρίζοντας όσα είχαν προηγηθεί, συνέλαβε τον Γκοτζαμάνη κατόπιν υποδείξεων των περαστικών. Ο Λαμπράκης βαριά τραυματισμένος μεταφέρεται στο νοσοκομείο ΑΧΕΠΑ. Η κατάσταση, είναι μη αναστρέψιμη. Αυτό επιβεβαιώνουν εκτός από τους Έλληνες γιατρούς και τέσσερις διάσημοι νευροχειρουργοί που καλούνται από το εξωτερικό ειδικά την περίπτωση του Λαμπράκη. Στις 27 Μάη, στις 01:22, ο Γρηγόρης Λαμπράκης χάνει τη μάχη για τη ζωή.

Η δίκη

Η επίσημη αστυνομική εκδοχή αντίθετα, ήταν ότι επρόκειτο για τροχαίο ατύχημα και ήταν αυτή που αρχικά υιοθέτησε και η κυβέρνηση της χώρας. Στη Θεσσαλονίκη ξεκίνησαν ανακρίσεις από τον Χρήστο Σαρτζετάκη και τον εισαγγελέα Δημήτριο Παπαντωνίου, υπό τη γενική εποπτεία του εισαγγελέα εφετών Παύλου Δελαπόρτα. Η ηγεσία της Xωροφυλακής Θεσσαλονίκης έκανε κάθε δυνατή προσπάθεια για να αποκρύψει κρίσιμα στοιχεία και να εκφοβίσει τους μάρτυρες.

Η ανακριτική ομάδα, παρά τις απροκάλυπτες παρεμβάσεις και πιέσεις που δέχτηκε από τον τότε εισαγγελέα του Αρείου Πάγου και μετέπειτα πρώτο πρωθυπουργό της δικτατορίας, Κωνσταντίνο Κόλλια κατόρθωσε να στοιχειοθετήσει ότι επρόκειτο για προμελετημένο έγκλημα και να αποκαλύψει τους ηθικούς αυτουργούς του.

Εκτός από τους φυσικούς αυτουργούς, Γκοτζαμάνη και Εμμανουηλίδη κατηγορήθηκαν οι Κωνσταντίνος Μήτσου, επιθεωρητής Βορείου Ελλάδος, Ευθύμιος Καμουτσής, διευθυντής αστυνομίας, Κωνσταντίνος Δόλκας και άλλοι οι οποίοι παραπέμφθηκαν για παράβαση καθήκοντος.

Στους ηθικούς αυτουργούς συμπεριλαμβανόταν ο πρόεδρος της παρακρατικής οργάνωσης στην οποία ανήκε ο Γκοτζαμάνης, Ξενοφών Γιοσμάς και ο υπομοίραρχος Εμμανουήλ Καπελώνης, διοικητής του αστυνομικού τμήματος Τούμπας. Στη δίκη που πραγματοποιήθηκε το 1966 και παρά την εισαγγελική πρόταση, οι ένορκοι έκριναν ένοχους μόνο τους δύο φυσικούς αυτουργούς και τον Ξενοφών Γιοσμά.

Η δίκη ουσιστικά κατέληξε στο συμπέρασμα ότι δεν υπήρξε δολοφονία. Οι κατηγορούμενοι αξιωματικοί αθωωθηκαν. Ο Γκοτζαμάνης και ο Εμμανουηλίδης, καταδικάστηκαν σε 11 και 8,5 χρόνια, αντίστοιχα, για πρόκληση «βαριών σωματικών κακώσεων» και «συνέργεια» αντίστοιχα. Αποφυλακίστηκαν επί χούντας.

Ο ξένος τύπος

H αγγελία του θανάτου του θα προκαλέσει εκτενή δημοσιεύματα σε ολόκληρο τον διεθνή Τύπο.

Τι έγραφαν τα πρωτοσέλιδα της εποχής:

Δολοφονία ή δυστύχημα;
«The Economist»

H ανάκριση για το φόνο Έλληνα αριστερού αποκαλύπτει δράση αντικομουνιστικών ομάδων
«The New York Times»

Ο άνθρωπος που πέθανε για τη δημοκρατία
«Tribune»

100.000 Έλληνες στην κηδεία. Οι αριστεροί κραυγάζουν όχι άλλο αίμα!
«The Daily Telegraph»

H τεράστια λαϊκή εκδήλωση επί ευκαιρία της κηδείας του Λαμπράκη ανησυχεί την Ελληνική Κυβέρνηση
«L'Humanité»

Βδελυρά απόπειρα κατά αριστερού βουλευτή
«Aurore»

Ζωηρή συγκίνηση στην Αθήνα: Ο βουλευτής της Αριστεράς Λαμπράκης απεβίωσε λόγω των πληγών του
«Le Figaro»

Ο φόνος ενός βουλευτή διαιρεί την Ελλάδα
«Paris Presse»

Στο μεταξύ ο λόρδος Ράσελ θα δηλώσει στην «Sunday Telegraph»: «Τέτοια είναι η τρομοκρατία στην Ελλάδα ώστε παρέστη ανάγκη να απευθυνθεί τηλεφωνική έκκληση σε μένα για να εξευρεθούν χειρούργοι οι οποίοι να θεραπεύσουν τον τραυματία».

«Κάθε νέος και Λαμπράκης»

Το χτύπημα κατά του Λαμπράκη προκάλεσε μια άνευ προηγουμένου πολιτική κρίση, με τα κόμματα της αντιπολίτευσης και το σύνολο του κεντρώου και αριστερού Τύπου να κάνουν λόγο από την πρώτη στιγμή για οργανωμένο σχέδιο δολοφονίας.

«Η Ένωση Κέντρου καταγγέλλει τον αρχηγό της ΕΡΕ Κωνσταντίνο Καραμανλή ως ηθικό αυτουργό της δολοφονίας του βουλευτή Γρηγόρη Λαμπράκη. Ο κ. Καραμανλής προβαίνει στην οργάνωση τρομοκρατικών ομάδων δια τα εγκλήματα των οποίων βεβαίως καθίσταται ηθικός αυτουργός. Θα πρέπει δια τούτο όχι μόνο να ντρέπεται αλλά και να λογοδοτήσει ενώπιον του Λαού και της Δικαιοσύνης» θα δηλώσει ο αρχηγός της Ένωσης Κέντρου, Γεώργιος Παπανδρέου.

«Με τη σημερινή του δήλωση, ο Γεώργιος Παπανδρέου θα ντρέπεται εις όλη του τη ζωή» θα του απαντήσει ο αρχηγός της ΕΡΕ, Κωνσταντίνος Καραμανλής.

Ωστόσο, η κυβέρνηση κλονίζεται και κάτω και από τη διογκούμενη λαϊκή πίεση, θα παραιτηθεί είκοσι μέρες μετά τη δολοφονία με τον Καραμανλή να αναρωτιέται «Επιτέλους, ποιος κυβερνάει αυτό τον τόπο;».

Η απάντηση θα έρθει λίγους μήνες μετά με το πραξικόπημα και την εγκαθίδρυση της στρατιωτικής δικτατορίας του Παπαδόπουλου.

Η κηδεία πραγματοποιήθηκε σε τεταμένο κλίμα. Την παρακολούθησε πλήθος 500.000 ανθρώπων, φωνάζοντας τα συνθήματα «Λαμπράκη ζεις, εσύ μας οδηγείς», «Ζει, Ζει, Ζει» και «Κάθε νέος και Λαμπράκης».

Την ίδια χρονιά της δολοφονίας ιδρύθηκε η «Νεολαία Λαμπράκη», της οποίας πρώτος πρόεδρος εκλέχτηκε ο Μίκης Θεοδωράκης και η οποία αποτέλεσε μια από τις σημαντικότερες εκφράσεις του αριστερού νεολαιίστικου κινήματος στην Ελλάδα.

Ο Λαμπράκης έζησε…

«Στο πρόσωπο του άξιου γιου της Ελλάδας Γρηγόρη Λαμπράκη, ζήτησαν να σκοτώσουν την ειρήνη, την λεβεντιά, την ανθρωπιά. Μα σκοτώνεται ποτέ ο ήλιος; Η Ελλάδα σύσσωμη είναι στο πόδι. Όχι για ταφή, μα για ανάσταση» Διδώ Σωτηρίου

*Φωτογραφίες από το ιστολόγιο //www.sarantakos.com/ (ΑΣΚΙ, Ντ και Ριζοσπάστης)

πηγή tvxs.gr

Προχωρεί η κατάργηση της «Τουρκικής Δημοκρατίας» και η αλλαγή πολιτεύματος

-Προκλητική δήλωση του δημάρχου Άγκυρας στο twitter

-Αποκαλύψεις για συναλλαγή του ΑΚΡ με τους Γκρίζους Λύκους του ΜΗΡ

-Χυδαιότητες του υπουργού Υγείας στη Βουλή

Γράφει ο Σεΐτ Αλντογάν*

Ο σκοπός του Ερντογάν, εδώ και πάρα πολύ καιρό, ήταν σαφής. Συνεχώς μίλαγε για αλλαγή Συντάγματος και αλλαγή πολιτεύματος. Μάλιστα, όλη η πολιτική του Ερντογάν, που υλοποιείται σε ολόκληρη την Τουρκία, βασίζεται πάνω σε αυτόν τον στόχο.

Περιττόν να αναφέρουμε ότι ήδη ξεκίνησε η συζήτηση στη Βουλή για την αλλαγή του Συντάγματος. Εδώ και τρεις ημέρες συζητούνται διάφορα άρθρα. Εν τω μεταξύ ο Ερντογάν έκανε μία δήλωση, στην οποία είπε ότι επιθυμία του είναι η μετάβαση σε προεδρικό πολίτευμα.

Προς αυτή την κατεύθυνση γίνονται οι συζητήσεις που προαναφέραμε στη Βουλή, για την αλλαγή τού Συντάγματος. Αμέσως μετά θα ακολουθήσει η αλλαγή του Πολιτεύματος. Θα καταργηθεί δηλαδή η «Τουρκική Δημοκρατία» και θα αντικατασταθεί από Προεδρικό Πολίτευμα που θα δώσει στον Ερντογάν τη δυνατότητα να γίνει «Σουλτάνος».

Τα άρθρα που συζητούνται, περνάνε ψηφιζόμενα από το κόμμα του Ερντογάν, το ΑΚΡ,και από τους βουλευτές του κόμματος των Γκρίζων Λύκων, του ΜΗΡ. Ήδη έχουν περάσει κάποια άρθρα.

Σύμφωνα με πληροφορίες, η Τουρκική Εθνοσυνέλευση είχε πάρει απόφαση για μυστική ψηφοφορία. Όμως η ψηφοφορία κάθε άλλο παρά μυστική ήταν, και αυτό, ως φαίνεται, για να μην υπάρξουν διαρροές.

Όταν βουλευτές του κουρδικού κόμματος ΗDP και του κόμματος των κεμαλιστών, του CHP, ρώτησαν γιατί η ψηφοφορία είναι ανοιχτή και όχι μυστική, ο υπουργός Υγείας Ρετζέπ Ακντάγκ, απάντησε επί λέξει: «Κι εσένα τι σε νοιάζει και ρωτάς ρε π..στη;»

Εν τω μεταξύ σε όλη την Τουρκία συνεχίζονται οι συλλήψεις με το ειδικό έκτακτο νόμο. Στις κουρδικές πόλεις, σε δύο ακόμα Δήμους διορίστηκαν επίτροποι στη θέση των εκλεγμένων δημάρχων.

Ταυτόχρονα, εκατοντάδες καθηγητές πανεπιστημίου διώχθηκαν από τη δουλειά τους. Παράλληλα έχουν γίνει πάρα πολλές συλλήψεις μελών αριστερών οργανώσεων που μοιράζουν προκηρύξεις ενάντια στο προεδρικό πολίτευμα. Ακόμα και το απλό μοίρασμα προκήρυξης, είναι αιτία να συλληφθούν και να οδηγηθούν στη φυλακή!

Ιδιαίτερα χαρακτηριστικό ήταν το μήνυμα που έστειλε μέσωtwitterο δήμαρχος της Άγκυρας Μελίχ Γκιουκτσέκ, στενός φίλος του Ερντογάν και γνωστός για τις προκλητικές δηλώσεις του: «Στο καλό, Δημοκρατία…»

Όλα τα παραπάνω δείχνουν ότι το κυβερνών κόμμα θα κάνει τα πάντα, θα χρησιμοποιήσει κάθε μέσον, της τρομοκρατίας συμπεριλαμβανομένης, για να εξασφαλίσει την αλλαγή του πολιτεύματος.

Ιδιαίτερα σημαντική είναι η δήλωση του αντιπροέδρου του Ρεπουμπλικανικού Κόμματος CHP: Ο Τσετίν Οσμάν Μπουντάγκ ανακοίνωσε στην Τουρκική Εθνοσυνέλευση ότι ο Ερντογάν έχει προχωρήσει σε συμφωνία με τους Γκρίζους Λύκους (ΜΗΡ), να παραχωρήσει 50.000 διορισμούς στο κόμμα αυτό εάν εξασφαλιστεί η αλλαγή του Συντάγματος.

Αυτό σημαίνει ότι για την αλλαγή του πολιτεύματος επιστρατεύονται τόσο η τρομοκράτηση όσο και βρώμικα παιχνίδια και συναλλαγές.
Το μέτωπο ΑΚΡ – ΜΗΡ φέρνει δεινά ενάντια στους λαούς της Τουρκίας.

*Ανταποκριτής της ημερήσιας εφημερίδας ΕΒΡΕΝΣΕΛ

πηγή pandiera.gr

ΚΑΤΑΣΧΕΣΗ ΜΗΧΑΝΗΜΑΤΩΝ

αναδημοσίευση από το prin.gr

Αγανάκτηση, οργή, αλλά και κύμα συμπαράστασης προκάλεσε η τρίτη κατά σειρά απόπειρα φίμωσης του ελεύθερου αυτοδιαχειριζόμενου ραδιοφώνου τηςERTopen. Την ίδια ώρα που η κυβέρνηση δίνει κανάλια στους μεγαλοκαπιταλιστές, ρίχνει μαύρο στο ραδιόφωνο τηςERTopen. Την Δευτέρα κατασχέθηκαν τα μηχανήματα εκπομπής, με στόχο το πρόγραμμα τηςERTopenνα μην ακούγεται πια στους 106,7 στα fm στην Αττική. Συνεχίζεται, φυσικά, η διαδικτυακή μετάδοση από τοertopen.com,καθώς και η αναμετάδοση από ραδιοφωνικούς σταθμούς ανά την Ελλάδα. Ανάλογες απόπειρες φίμωσης είχαν επιχειρηθεί στις 23 Σεπτεμβρίου 2015 με προσαγωγή του προεδρείου της ΠΟΣΠΕΡΤ, αμέσως μετά τις εκλογές, καθώς και δυο μήνες αργότερα.

Ανακοίνωση καταγγελίας εξέδωσε η ΠΟΣΠΕΡΤ, αναφέροντας μεταξύ άλλων: «ΗΕΡΤΟΠΕΝ, ο σταθμός της ελεύθερης έκφρασης που αναμεταδίδεται και από άλλους σταθμούς στα FM στην περιφέρεια, θα συνεχίσει να λειτουργεί στο διαδίκτυο και θα προσπαθήσουμε άμεσα να ξαναεκπέμψουμε στο λεκανοπέδιο και πάλι μέσω των FM. Θα συνεχίσει να είναι η φωνή του κάθε αγωνιστή, για δικαιοσύνη, ισονομία, δουλειά με δικαιώματα, ενάντια στον ρατσισμό και την ξενοφοβία και υπέρ της κοινωνίας των πολιτών και των αναγκών τους. ΗΕΡΤΟΠΕΝενόχλησε και θα συνεχίσει να ενοχλεί γιατί στον αυταρχισμό της κυβέρνησης ζητά να απαντήσουμε με συνεχή αγώνα μέχρι να ανατρέψουμε τα μέτρα οδοστρωτήρα των μνημονίων και όσους τα πρεσβεύουν».

Μία από τις εκπομπές που φιλοξενεί το ραδιόφωνο της ERTopen είναι και τοΡάδιο Παντιέραπου μεταδίδεται κάθε Τετάρτη στις 6 μ.μ., επιδιώκοντας να αναδείξει τις μάχες για την υπεράσπιση των εργατικών και νεολαιίστικων δικαιωμάτων, τους κοινωνικούς αγώνες και τη σχέση τους με την πολιτική.

Στην εξέγερση του Νοέμβρη, τη φωνή του ραδιοσταθμού του Πολυτεχνείου αναμετέδιδαν με ηρωισμό οι ραδιοπειρατές της εποχής, υπενθύμισε ο Δ. Παπαχρήστος καταγγέλλοντας τη φίμωση τηςERTopen, για να προσθέσει: «Θα μας πάρουν και το φως από τα μάτια, θα το πληρώνουμε στους ιδιώτες ακριβά. Το ίδιο πάνε να κάνουν με το νερό, ξεπουλάνε τα αεροδρόμια, το Ελληνικό».