Αναβρασμός επικρατεί στη Ρωσία μετά την ανταρσία της μισθοφορικής στρατιωτικής ομάδας Wagner κατά του Κρεμλίνου και του Ρώσου προέδρου Βλαντιμίρ Πούτιν.
Σε βίντεο που αναρτήθηκε στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης από το NEXTΑ και το Visegrad 24 έχουν καταγραφεί συγκρούσεις πολιτών στους δρόμους του Ροστόφ. Σύμφωνα με το Visegrad 24 οι αψιμαχίες ήταν ανάμεσα σε υποστηρικτές της Wagner και σε υποστηρικτές του Πούτιν.
Σουδανοί παραστρατιωτικοί μαχητές κατέλαβαν το εθνικό μουσείο στο Χαρτούμ, ανακοίνωσε σήμερα ο υποδιευθυντής του, δημιουργώντας φόβους για την ασφάλεια σημαντικών τεχνουργημάτων, ανάμεσα στα οποία αρχαίες μούμιες.
Μέλη των παραστρατιωτικών Δυνάμεων Ταχείας Υποστήριξης, που πολεμούν εδώ και επτά εβδομαδες με τις ένοπλες δυνάμεις για τον έλεγχο του Σουδάν, μπήκαν στο μουσείο χθες, Παρασκευή, δήλωσε ο υποδιευθυντής Ιχλάς Αμπντελατίφ και κάλεσε τους μαχητές να προστατεύσουν την κληρονομία του έθνους.
Τα μέλη του προσωπικού του μουσείου δεν γνωρίζουν ποια είναι η κατάσταση μέσα σ’ αυτό επειδή έχουν σταματήσει να εργάζονται εκεί από τις 15 Απριλίου που ξέσπασε ξαφνικά η σύγκρουση και οι αστυνομικοί που φρουρούσαν την εγκατάσταση αποχώρησαν, είπε ο Αμπντελατίφ.
Το μουσείο στεγάζεται σε ένα μεγάλο κτίριο στην όχθη του Νείλου στο κέντρο του Χαρτούμ, κοντά στην κεντρική τράπεζα της χώρας, σε μια περιοχή όπου σημειώνονται μερικές από τις σφοδρότερες μάχες.
Ανάμεσα στα χιλιάδες ανεκτίμητα εκθέματά του είναι μούμιες που χρονολογούνται από το 2.500 π.Χ. και είναι από τις παλαιότερες και πιο σημαντικές από αρχαιολογικής πλευράς στον κόσμο.
Το μουσείο περιέχει επίσης αγάλματα, κεραμικά και αρχαίες τοιχογραφίες, καθώς και τεχνουργήματα που χρονολογούνται από τη λίθινη εποχή μέχρι και τις εποχές του χριστιανισμού και του ισλάμ, δήλωσε ο πρώην διευθυντής Χατίμ Αλνούρ.
Η Ροξάν Τριού, μέλος γαλλικής αρχαιολογικής ομάδας που εργαζόταν στο Σουδάν, είπε πως η ίδια και συνάδελφοί της παρακολουθούν δορυφορικές φωτογραφίες του μουσείου και είχαν ήδη δει πιθανά σημάδια ότι είχε γίνει ζημιά εκεί πριν από την Παρασκευή, με ενδείξεις για φωτιά. «Δεν γνωρίζουμε την έκταση των ζημιών στο εσωτερικό», είπε.
Οι μάχες συνεχίσθηκαν αυτή την εβδομάδα στο Σουδάν παρά τις επανειλημμένες εκεχειρίες, ανάμεσα στις οποίες μία που επιτεύχθηκε με τη μεσολάβηση της Σαουδικής Αραβίας και των ΗΠΑ, την οποία είχαν προσυπογράψει και οι δύο πλευρές. Η τελευταία που είχε ανακοινωθεί, πρόκειται να εκπνεύσει απόψε.
«Αδειάζει» μέρα με τη μέρα το Σουδάν μετά την έναρξη των εχθροπραξιών που μαίνονται τις τελευταίες εβδομάδες. Πάνω από 800.000 άνθρωποι αναμένεται να φύγουν από τη χώρα δήλωσε την Δευτέρα ένας αξιωματούχος του ΟΗΕ, διευκρινίζοντας πως στον αριθμό αυτό περιλαμβάνονται πολλοί που είχαν φτάσει στο Σουδάν όντας ήδη πρόσφυγες από άλλες χώρες.
«Αν δεν υπάρξει μια γρήγορη επίλυση αυτής της κρίσης θα συνεχίσουμε να βλέπουμε περισσότερους ανθρώπους να αναγκάζονται να τρέπονται σε φυγή προς αναζήτηση ασφάλειας και βοήθειας», είπε ο Ραούφ Μαζού σε ενημέρωση εκπροσώπων κρατών μελών των Ηνωμένων Εθνών στην έδρα του ΟΗΕ στη Γενεύη.
«Σε διαβουλεύσεις που είχαμε όλες τις εμπλεκόμενες κυβερνήσεις και εταίρους καταλήξαμε σε έναν υπολογισμό ότι περίπου 815.000 ανθρώπους ενδέχεται να καταφύγουν στις επτά γειτονικές χώρες» (του Σουδάν), συμπλήρωσε ο αξιωματούχος των Ηνωμένων Εθνών.
Υπενθυμίζεται πως το Σουδάν βυθίστηκε στο χάος στα μέσα του μήνα, όταν η σύγκρουση για εξουσία ανάμεσα στον επικεφαλής της στρατιωτικής χούντας, τον στρατηγό Άμπντελ Φάταχ αλ Μπουρχάν, και τον δεύτερο τη τάξει του στρατιωτικού καθεστώτος, τον στρατηγό Μοχάμεντ Χαμντάν Ντάγκλο, ή «Χαμέτι», επικεφαλής των επίφοβων Δυνάμεων Ταχείας Υποστήριξης (RSF), μετατράπηκε σε ανοικτό πόλεμο.
Στις 13 Νοεμβρίου 1824, ο Πάνος Κολοκοτρώνης κατευθυνόταν προς το χωριό Σιλίμνα, όπου είχε στρατοπεδεύσει ο πατέρας του, Θεόδωρος.
Μαζί του ήταν ο υπασπιστής και γραμματικός του, ο Θεόδωρος Ρηγόπουλος, καθώς και δύο άλλοι σύντροφοί του.
Επέστρεφαν από την πολιορκία του χωριού Θανά, όπου είχαν οχυρωθεί άντρες των κυβερνητικών υπό τον Βάσιο Μαυροβουνιώτη, ενός οπλαρχηγού από το Μαυροβούνιο, που πολέμησε στην ελληνική επανάσταση.
Οι εμφύλιοι πόλεμοι
Το 1824, ο ελληνικός εμφύλιος πόλεμος βρισκόταν στο απόγειό του. Η κόντρα ξεκίνησε το 1823, μετά τις πρώτες μεγάλες στρατιωτικές επιτυχίες στην Τριπολιτσά και τα Δερβενάκια.
Οι νίκες των στρατιωτικών στα πεδία των μαχών θορύβησαν τους πολιτικούς και τους κοτζαμπάσηδες, οι οποίοι έβλεπαν μία νέα απειλή να ξεπροβάλει, που θα μπορούσε να τους στερήσει την εξουσία στο νέο κράτος που επρόκειτο να δημιουργηθεί. Απ’ την πλευρά τους, οι στρατιωτικοί δεν ήταν διατεθειμένοι να υποχωρήσουν και να χάσουν με αυτό τον τρόπο τα κεκτημένα της επανάστασης.
(Η «ΜηχανήτουΧρόνου» ερευνά και παρουσιάζει όλο τα στοιχεία της δολοφονίας του Πάνου Κολοκοτρώνη στην εκπομπή της Δευτέρας 25 Μαρτίου στις 21.00 από το COSMOTE HISTORY.)
Ο εμφύλιος που ξέσπασε το 1823 είχε δύο στρατόπεδα, των πολιτικών και των στρατιωτικών. Οι οπλαρχηγοί ήταν συνασπισμένοι γύρω από τον Θεόδωρο Κολοκοτρώνη. Σταδιακά όμως, τα συμφέροντα άλλαξαν και μαζί τους, άλλαξαν και τα στρατόπεδα. Το 1824, στη δεύτερη φάση του εμφυλίου, τα κριτήρια έγιναν γεωγραφικά. Οι Ρουμελιώτες, πολιτικοί και οπλαρχηγοί, συμμάχησαν με τους νησιώτες εναντίον του Μοριά. Δηλαδή των πολιτικών και των οπλαρχηγών από την Πελοπόννησο. Ο Πάνος δεν ήταν μόνο ο πρωτότοκος γιος του Κολοκοτρώνη, άρα και ο διάδοχός του, αλλά ένας εξαιρετικά μορφωμένος και χαρισματικός νέος, που όλα έδειχναν ότι θα διαδραμάτιζε σημαντικό ρόλο στο μέλλον της Ελλάδας.
(Οι αντίπαλοι του Γέρου γνώριζαν ότι ένα χτύπημα εναντίον του Πάνου Κολοκοτρώνη ισοδυναμούσε θα τον καταρράκωνε. Στην φωτογραφία στιγμιότυπο από τα γυρίσματα της Μηχανής του Χρόνου με θέμα τον ελληνικό Εμφύλιο και την Δίκη του Κολοκοτρώνη στις 25 Μαρτίου στις 21.00 από το COSMOTE HISTORY.)
Η δολοφονία του Πάνου Κολοκοτρώνη
Την 13η Νοεμβρίου, ο Πάνος και οι σύντροφοί κατευθύνονταν έφιπποι από το χωριό Θάνα προς τη Σιλίμνα, όταν ακούστηκαν πυροβολισμοί. Σύμφωνα με τον Θεόδωρο Ρηγόπουλο, που συνόδευε τον Πάνο και κατέγραψε την επίθεση στα απομνημονεύματά του, οι πυροβολισμοί ήρθαν από μία ομάδα ανδρών, που κρύβονταν ψηλά σε ένα ύψωμα, πίσω από τους ίδιους. Τους αναγνώρισαν ως άνδρες του Βάσου Μαυροβουνιώτη. Αρχικά θεώρησε ότι η επίθεση είχε στόχο τον εκφοβισμό τους, καθώς η απόσταση ήταν υπερβολικά μεγάλη για να τους χτυπήσουν οι σφαίρες. Όμως ο Πάνος Κολοκοτρώνης έπεσε από το άλογό του, χτυπημένος στο πίσω μέρος του κεφαλιού. Σωριάστηκε στο έδαφος και αμέσως, οι σύντροφοί του έτρεξαν να τον βοηθήσουν. Σήμερα η ιστορική έρευνα φέρνει στο φως ότι υπήρχε και μια άλλη ομάδα ενόπλων, που κρυβόταν σε άλλο σημείο πίσω από μία συστάδα βράχων, στο ύψος του δρόμου.
Αυτοί οι άνδρες ακολουθούσαν διαταγές ενός άλλου κυβερνητικού, του Γκότσου Βούλγαρη. Οι σύντροφοι του Πάνου αναγκάστηκαν να τραπούν σε φυγή, καθώς οι άνδρες του Βούλγαρη υπερτερούσαν αριθμητικά. Όταν επέστρεψαν με ενισχύσεις για να πάρουν το πτώμα του Πάνου, είδαν ότι είχαν κλαπεί όλα τα ρούχα του. Ακόμα και τα εσώρουχά του. Μετέφεραν γυμνό το κορμί του στον Θεόδωρο Κολοκοτρώνη στη Σιλίμνα, όπου έγινε και η κηδεία του.
Η εξορία του Κολοκοτρώνη
Ο Γέρος του Μωριά κατέρρευσε.
Ο χαμός του γιου του σήμανε την αρχή του τέλους για τον εμφύλιο. Δεν είχε πλέον τη ψυχική δύναμη. Παράλληλα, γνώριζε ότι η μάχη για την παράταξή του είχε χαθεί, καθώς οι πολιτικοί της Ρούμελης είχαν εξασφαλίσει δάνειο απ’ την Αγγλία, που θα τους έδινε σημαντικό προβάδισμα. Το 1825, ο Θεόδωρος Κολοκοτρώνης παραδόθηκε στην κυβέρνηση και εκτοπίστηκε στην Ύδρα, μαζί με άλλους συντρόφους του. Παρέμειναν εκεί μέχρι ότου η απειλή του Ιμπραήμ ανάγκασε την κυβέρνηση να τον αποφυλακίσει, για να αναλάβει την αρχιστρατηγία ενάντια στον Αιγύπτιο στρατιωτικό.
(Τη σκοτεινή υπόθεση της δολοφονίας του Πάνου Κολοκοτρώνη φωτίζει η Μηχανή του Χρόνου στην εκπομπή ανήμερα 25η Μαρτίου. Το κρανίο του φυλάσσεται στο Εθνικό Ιστορικό Μουσείο όπου στεγάζεται στο Μέγαρο της Παλαιάς Βουλής. )
Το κρανίο του Πάνου Κολοκοτρώνη και τα νέα δεδομένα
Ο θάνατος του Πάνου Κολοκοτρώνη δεν εξιχνιάστηκε ποτέ. Η μοναδική μαρτυρία ήταν αυτή του αυτόπτη Θεόδωρου Ρηγόπουλου, ο οποίος εκτίμησε ότι ο θάνατός του ήταν τυχαίος και οφειλόταν στους πυροβολισμούς των ανδρών του Μαυροβουνιώτη, οι οποίοι δεν σκόπευαν για να σκοτώσουν, αλλά για να εκφοβίσουν. Ωστόσο, η ιατροδικαστική εξέταση του κρανίου του Πάνου, που έγινε το 1870 από τον γιατρό Ιωάννη Πύρλα, ανέτρεψε την εκδοχή του Ρηγόπουλου. Σύμφωνα με την ιατροδικαστική έκθεση, η είσοδος της σφαίρας «κείται επί της οπίσθιας χώρας του δεξιού βρεγματικού οστού. Η δε της εξόδου κείται επί του μετωπικού οστού προς τα όπισθεν και υπέρ άνω της αριστεράς ζυγωματικής αποφύσεως, (επί του μηνιγκίου)». Η σφαίρα δηλαδή μπήκε από το πίσω μέρος του κρανίου και βγήκε από τον κρόταφο, διασχίζοντας διαγώνια το κρανίο.
Η βαλιστικήέρευνα
Ο αξιωματικός του στρατού Γιώργος Πραχαλιάς, τακτικό μέλος της Εταιρείας Πελοποννησιακών Σπουδών, συμμετείχε στις βαλιστικές εξετάσεις που έγιναν και μάλιστα με αυτοψία στο σημείο της επίθεσης, ώστε να εξακριβωθεί η προέλευση της σφαίρας. Τα συμπέρασμά του είναι ότι εάν ο πυροβολισμός είχε προέλθει από τους άνδρες του Μαυροβουνιώτη, που ήταν κρυμμένοι σε σημείο πολύ πιο ψηλά από τον δρόμο, η σφαίρα θα είχε μπει από το πάνω μέρος του κεφαλιού και θα είχε εξέλθει από το σαγόνι. Η πορεία της σφαίρας όμως, ήταν άλλη. Αυτός που πυροβόλησε βρισκόταν στο ίδιος ύψος με τον έφιππο Πάνο και πιθανότατα από το σημείο που αναφέρεται ότι κρύβονταν οι άντρες του Βούλγαρη. Σε αντίθεση με τους άνδρες του Μαυροβουνιώτη, οι οποίοι λόγω της μακρινής απόστασης πυροβολούσαν για εκφοβισμό, οι άνδρες του Βούλγαρη είχαν επιλέξει το συγκεκριμένο σημείο για να έχουν όσο το δυνατόν καλύτερο στόχο. Επομένως, ο θάνατος του Πάνου δεν μπορεί να ήταν ένα τυχαίο γεγονός, αλλά αποτέλεσμα δολοφονικής ενέδρας από τους κυβερνητικούς.
(Όλα τα στοιχεία της δολοφονίας του Πάνου Κολοκοτρώνη παρουσιάζονται από την Μηχανή του Χρόνου τη Δευτέρα 25η Μαρτίου στις 21.00 από το COSMOTE HISTORY. ) Δείτε το τρέιλερ της εκπομπής για τον ελληνικό εμφύλιο του 1821 και τη δίκη του Κολοκοτρώνη....
Η ΠΑΝΕΛΛΗΝΙΑ ΕΝΩΣΗ ΚΡΑΤΟΥΜΕΝΩΝ ΑΓΩΝΙΣΤΩΝ ΜΑΚΡΟΝΗΣΟΥ (ΠΕΚΑΜ) ιδρύθηκε το Φθινόπωρο του 1987. Τα ιδρυτικά μέλη της ΠΕΚΑΜ ήταν αγωνιστές και αγωνίστριες (στρατιώτες ή
πολιτικοί κρατούμενοι), που βασανίστηκαν στα τρομερά στρατόπεδα της Μακρονήσου την περίοδο του εμφυλίου πολέμου.
Η Πανελλήνια Ένωση Κρατουμένων Αγωνιστών Μακρονήσου (ΠΕΚΑΜ) διοργανώνει επίσκεψη- προσκύνημα στη Μακρόνησο την Κυριακή 11/6/2017.
Η αναχώρηση θα γίνει στις 7πμ από την πλατεία Κάνιγγος
