Οι Βάκχες του Ευριπίδη, σε σκηνοθεσία Θάνου Παπακωνσταντίνου, η τραγωδία του μυστικισμού, της έκστασης και της βαρβαρότητας, μετά τη θερμότατη υποδοχή τους από 14.000 θεατές στο Αρχαίο Θέατρο Επιδαύρου στις 2 και 3 Αυγούστου, περιοδεύουν τον Αύγουστο και τον Σεπτέμβριο στην Ελλάδα και την Κύπρο.

Οι Βάκχες ξεκινούν το ταξίδι τους από το Αρχαίο Αμφιθέατρο Κουρίου στη Λεμεσό, συνεχίζουν στο Θέατρο «Ειρήνη Παπά» στο Χιλιομόδι Κορινθίας, στο Παλαιό Ελαιουργείο Ελευσίνας, στο Θέατρο Δάσους στη Θεσσαλονίκη και στο Ανοιχτό Θέατρο «Μίκης Θεοδωράκης» στη Χίο, κι επιστρέφουν στην Αττική, στο Κηποθέατρο Παπάγου, στο Θέατρο Βράχων «Μελίνα Μερκούρη» και στο Σχολείον την Αθήνας – Ειρήνη Παπά.

Ελίνα Γιουνανλή

 


Για τις Βάκχες

Όταν ο θεός Διόνυσος φτάνει στη Θήβα, ο βασιλιάς Πενθέας αρνείται να δει τον πρώτο του εξάδελφο ως Θεό και απαγορεύει τη διάδοση της νέας θρησκείας. Η άρνησή του εγείρει τη μήνι του θεού ο οποίος, σε μια τραγική αντιστροφή διώκτη και διωκόμενου, οδηγεί τον Πενθέα στον αφανισμό από την ίδια του τη μητέρα.

Ο Ευριπίδης γράφει τις Βάκχες −την τραγωδία των Ελλήνων, των αρχόντων και των λαών, κατά τον σπουδαίο Πολωνό θεωρητικό και κριτικό του θεάτρου Γιαν Κοτ− την τρίτη δεκαετία του Πελοποννησιακού Πολέμου, όταν πια η Ιστορία έχει αποχαλινωθεί. Ο μεγάλος τραγικός ποιητής τη συνθέτει κατά το τελευταίο έτος της παραμονής του στη Μακεδονία, όπου έρχεται σε επαφή με τη διονυσιακή λατρεία.

Ελίνα Γιουνανλή

Φέρνοντας για πολλοστή φορά τους συμπολίτες του αντιμέτωπους με τις ανθρώπινες συμπεριφορές που στηλίτευε καθ’ όλη τη διάρκεια της ζωής του, ο Ευριπίδης συνθέτει μια τραγωδία -από τις λίγες που έχουν ως αντικείμενο τον θεό Διόνυσο- για τη σύγκρουση του θεού με τον άνθρωπο, για την ανθρώπινη αρετή και αγριότητα, τη σύνεση και την πλάνη, το λογικό και το άλογο. Για τον Ευριπίδη, όταν ο άνθρωπος καταλαμβάνεται από τα κτηνώδη ένστικτά του, όταν η βαρβαρότητα ξυπνά μέσα του με λύσσα, κάθε κοινωνική συνύπαρξη ακυρώνεται· ακόμα κι αν πρόκειται για τον ακρογωνιαίο λίθο της κοινωνίας, τη σχέση μάνας-παιδιού.

Είναι η βία που σημαίνει το τέλος της πόλης-κράτους των Αθηνών. Και καθώς η τραγωδία καταπιάνεται με την ουσία της ανθρώπινης ταυτότητας -πολιτικής ή ατομικής, με το τέλος αυτής της τελευταίας, οι Βάκχες καθίστανται -από πολλές απόψεις- ένα δράμα για τον θάνατο της ίδιας της αρχαίας τραγωδίας.

Ελίνα Γιουνανλή

Ταυτότητα παράστασης

Μετάφραση: Γιώργος Χειμωνάς
Σκηνοθεσία: Θάνος Παπακωνσταντίνου
Δραματουργική Επεξεργασία: Ιωάννα Ρεμεδιάκη
Σκηνικά – Κοστούμια: Νίκη Ψυχογιού
Πρωτότυπη Μουσική: Δημήτρης Σκύλλας
Χορογραφία: Νάντη Γώγουλου
Σχεδιασμός Φωτισμών: Χριστίνα Θανάσουλα
Mουσική διδασκαλία: Μελίνα Παιονίδου – Δημήτρης Σκύλλας
Δραματολόγος παράστασης: Έρι Κύργια

Παίζουν οι ηθοποιοί: Κωνσταντίνος Αβαρικιώτης (Διόνυσος), Μαριάννα Δημητρίου (Τειρεσίας), Αλεξία Καλτσίκη (Αγαύη), Θέμης Πάνου (Κάδμος), Αργύρης Πανταζάρας (Πενθέας), Γιάννης Κόραβος, Διονύσης Πιφέας, Φώτης Στρατηγός (Αγγελιαφόροι)

Χορός: Μαργαρίτα Αλεξιάδη, Στελλίνα Βογιατζή, Χρυσιάννα Καραμέρη, Ελένη Κουτσιούμπα, Μαρία Κωνσταντά, Κλεοπάτρα Μάρκου, Ελένη Μολέσκη, Ειρήνη Μπούνταλη, Τζωρτζίνα Παλαιοθόδωρου, Ιοκάστη-Αγαύη Παπανικολάου, Θάλεια Σταματέλου, Δανάη Τίκου

Μουσικοί: Θοδωρής Βαζάκας, Μαρία Δελή, Αλέξανδρος Ιωάννου, Γιάννης Καΐκης

Προπώληση εδώ

Εφηβική Θεατρική Ομάδα «Εμείς Εμείς»

ΜΗΔΕΙΑ του Ευριπίδη

Σκηνοθεσία Αλίκη Δανέζη Knutsen

Στο Δημοτικό Θέατρο Πειραιά

στο πλαίσιο του Artport III

Παρασκευή 29 & Σάββατο 30 Σεπτεμβρίου, στις 20.00

ΕΙΣΟΔΟΣ ΕΛΕΥΘΕΡΗ

Η Εφηβική Θεατρική Ομάδα «Εμείς Εμείς» παρουσιάζει τη «Μήδεια» του Ευριπίδη σε μία δυναμική παράσταση που όλους τους ρόλους του έργου, αντρικούς και γυναικείους, υποδύονται κορίτσια 11-14 χρονών. Για δύο μόνο παραστάσεις, την Παρασκευή 29 & το Σάββατο 30 Σεπτεμβρίου στις 20.00 στην Κεντρική Σκηνή του Δημοτικού Θεάτρου Πειραιά, στο πλαίσιο του Artport III. Σκηνοθέτις και ιδρύτρια της ομάδας είναι η Αλίκη Δανέζη Knutsen.

Η Μήδεια είναι ένα έργο δυναμικό, που μιλάει για πολλές πτυχές της σημερινής μας κατάστασης, τη δύναμη της γυναίκας, την αδικία, την ανάγκη να επαναπροσδιοριστούν οι ρόλοι και η ίδια η κοινωνία. Η Μήδεια επαναστατεί λόγω της αδικίας που έχει υποστεί και λέει λόγια σοφά για την κοινωνία και τη γυναίκα.  Η ομάδα των ηθοποιών, σαν μια ροκ-πανκ μπάντα, παρουσιάζει τις διαφορετικές πτυχές της γυναικείας φύσης, τη δύναμη της αλλά και την ευαισθησία της και θέτει προβληματισμούς. Παράλληλα με την απόδοση του κειμένου, τα νέα κορίτσια παίζουν μουσική επί σκηνής, τραγουδάνε και χορεύουν.  Είναι τεράστια η δύναμη να ακούγονται τα λόγια της αρχαίας τραγωδίας από τις γυναίκες του μέλλοντος.

Η παράσταση παρουσιάστηκε με ενθουσιώδη ανταπόκριση για πρώτη φορά τον Μάιο και τον Ιούλιο του 2022 στην Πλατεία Κουμουνδούρου, στο πλαίσιο του προγράμματος «Όλη η Αθήνα μια σκηνή».

Πρόκειται για το δεύτερο έργο που ανεβάζει η ομάδα «Εμείς Εμείς», μετά τον Οιδίποδα Τύραννο, που ανέβηκε το 2017 στην πλατεία Κουμουνδούρου και στο Μουσείο Μπενάκη, όταν τα μέλη της ομάδας ήταν μόλις 7-10 ετών.

 

ΣΥΝΤΕΛΣΤΕΣ

Σκηνοθεσία: Αλίκη Δανέζη Knutsen
Σκηνικά: Νατάσσα Χρυσαφίνη - Κική Πίττα
Κοστούμια: Ανδρέας Αντωνίου
Κίνηση: Παναγιώτης Τοφής
Μουσική: Στέφανος Σκουλικάρης / Νίκος Πατεράκης
Μουσική διδασκαλία: Ευαγγελία Βελλή-Κοσμά
Διεύθυνση Παραγωγής: Θέλμα Χασάπη
Σχεδιασμός αφίσας: Γιάννα Καρμαλή-Αλίκη Δανέζη Knutsen
Φωτισμοί: Αλίκη Δανέζη Knutsen
Παραγωγή: Roads and Oranges Productions

 

Διανομή:

Μήδεια – Φοίβη
Ιάσωνας – Πολυδώρα
Κρέων – Αντιγόνη
Αιγέας – Λυδία
Άγγελος - Άννα / Ιωάννα
Παιδαγωγός – Ναταλία
Τροφός – Ιωάννα / Νικολέτα

Χορός- όλη η ομάδα

Επίσης στο χορό συμμετέχει και η Φωτεινή.

Παιδιά Μήδειας - Φίλιππος, Μιχάλης / Παναγιώτης

Βοηθός σκηνοθέτη: Μυρτώ
 

INFO:
Δημοτικό Θέατρο Πειραιά
Λεωφ. Ηρ. Πολυτεχνείου 32, Πειραιάς

Ταμείο Θεάτρου:
210 4143 310
 

ΔΙΑΡΚΕΙΑ ΠΑΡΑΣΤΑΣΗΣ: 95 λεπτά

ΚΡΑΤΗΣΕΙΣ: Για κρατήσεις θέσεων επικοινωνήστε στα 2104143310 (Δευτέρα έως Παρασκευή, 10:00-14:00) και 6940002065 (Δευτέρα έως Παρασκευή, 10:00-18:00)

ΕΙΣΟΔΟΣ ΕΛΕΥΘΕΡΗ

Η «Ελένη» της Ιόλης Ανδρεάδη είναι η πρώτη θεατρική παράσταση 

που ανεβαίνει στην Αρχαία Βασιλική Επισκοπή στη Φιλιππούπολη της Βουλγαρίας

 

Μεγάλη διεθνής διάκριση για το ελληνικό θέατρο. Η σκηνοθέτις Ιόλη Ανδρεάδη πραγματοποιεί την πρώτη ιστορικά θεατρική παράσταση που ανεβαίνει στον αρχαιολογικό χώρο της Αρχαίας Βασιλικής Επισκοπής στη Φιλιππούπολη της Βουλγαρίας, κατόπιν πρόσκλησης του τ. Καλλιτεχνικού Διευθυντή του Δραματικού Θεάτρου της Φιλιππούπολης και νυν Υπουργού Πολιτισμού της Βουλγαρίας Krastyu Krastev. Η «Ελένη» του Ευριπίδη, σε σκηνοθεσία Ιόλης Ανδρεάδη, διασκευή Ιόλης Ανδρεάδη και Άρη Ασπρούλη, με τη Βασιλική Τρουφάκου να ενσαρκώνει όλους τους ρόλους του έργου έχοντας μαζί της επί σκηνής τον κορυφαίο Έλληνα κρουστό Νίκο Τουλιάτο, πρόκειται να παρουσιαστεί στις 12 Σεπτεμβρίου 2023 στο πλαίσιο του σημαντικότερου διεθνούς φεστιβάλ θεάτρου της Φιλιππούπολης «Crossroads Stage Autumn Theater Festival» που διοργανώνεται ετησίως από το Δραματικό Θέατρο της Φιλιππούπολης. Μοναδικής ομορφιάς και τεράστιας αρχιτεκτονικής σημασίας, ο αρχαιολογικός χώρος της Βασιλικής Επισκοπής της Φιλιππούπολης χρονολογείται από τα μέσα του 4^ου αιώνα, ανακαλύφθηκε τυχαία τη δεκαετία του 80, αναστηλώθηκε το 2019, άνοιξε τις πύλες του για το κοινό το 2021 και φέτος είναι η πρώτη φορά που αποφασίζεται να φιλοξενήσει θεατρική παράσταση, με την ιστορική διάκριση για τη χώρα μας η πρώτη αυτή παράσταση να είναι από την Ελλάδα.

 

Λίγα λόγια για την Επισκοπική Βασιλική της Αρχαίας Φιλιππούπολης

Η Βασιλική Επισκοπή της Αρχαίας Φιλιππούπολης αποτελεί ένα από τα σημαντικότερα αρχιτεκτονικά αριστουργήματα της παγκόσμιας ιστορίας, εξού και περιλαμβάνεται στον Κατάλογο Πολιτιστικής και Φυσικής Κληρονομιάς της UNESCO. Εγκαινιάστηκε επίσημα για το κοινό στις 18 Απριλίου του 2021, ανήμερα της Παγκόσμιας Ημέρας Μνημείων Πολιτισμού, ως το πλέον πολυαναμενόμενο πολιτιστικό γεγονός της Βουλγαρίας τα τελευταία χρόνια, μετά από πενταετή αναστήλωση του κτηρίου και επταετή αποκατάσταση των μοναδικών ψηφιδωτών της, τα οποία εκτείνονται σε διπλό δάπεδο με μωσαϊκά έκτασης 2.000 τετραγωνικών μέτρων. Πρόκειται για πρώιμη χριστιανική βασιλική, τη μεγαλύτερη αυτής της εποχής στην Βουλγαρία, κτισμένη στα μέσα του 4^ου αιώνα υπό την ηγεμονία του Μεγάλου Κωνσταντίνου, γύρω από την οποία, κατά τον Μεσαίωνα, βρέθηκε νεκρόπολη με περίπου 200 χριστιανικούς τάφους. Η Βασιλική Επισκοπή, η οποία βρίσκεται πλησίον της κεντρικής πλατείας του Πλόβντιβ, ανακαλύφτηκε τυχαία τη δεκαετία του ’80 κατά τη διάρκεια οδικών έργων, ενώ άρχισε να μελετάται από ειδήμονες το 2014 με χρηματοδότηση του Ιδρύματος «America for Bulgaria». Σύμφωνα με την αρχαιολόγο Ζένη  Τάνκοβα το τελευταίο εύρημα στο χώρο είναι μια αρχαία ελληνική επιγραφή που χρονολογείται από τις αρχές του 2ου αιώνα. 

Ο δημοσιογράφος Χρήστος Παρίδης σε ρεπορτάζ του στη LIFO το 2019 σημειώνει «Η μεγάλη αποκάλυψη δεν ήταν άλλη από ένα έργο που έχει ξεκινήσει εδώ και πέντε χρόνια και βρίσκεται στην τελική ευθεία, ενώ αναμένεται να εγκαινιαστεί τους επόμενους μήνες: δύο επίπεδα εκπληκτικού μωσαϊκού δαπέδου έκτασης 2.000 τ.μ. της Βασιλικής της Επισκοπής (κτισμένης μεταξύ 4ου και 6ου αι. μ.Χ.), που βρέθηκε τυχαία το 1982, κατά τη διάρκεια διάνοιξης δρόμου, και τα οποία έχουν πια αποκατασταθεί. Εντοπίστηκαν το ένα επάνω στο άλλο, πιθανόν αποτέλεσμα καταστροφής του ενός από σεισμό. Σήμερα μπορεί κανείς να θαυμάσει τα πανέμορφα σχέδιά τους, όπως τα εκατό διαφορετικά είδη πτηνών, από παγόνια και περιστέρια μέχρι παπαγάλους και τριζόνια, αλλά και διάφορα παγανιστικά σύμβολα που εμφανίζονται σε αυτά. Ένας μαραθώνιος εργασιών βρίσκεται σε εξέλιξη, ώστε να ολοκληρωθεί το «Πολιτιστικό Κέντρο» που δημιουργείται και χρηματοδοτείται από το America for Bulgaria Foundation, τον δήμο του Πλόβντιβ και το υπουργείο Πολιτισμού της Βουλγαρίας, στην ώρα του. Ένα διεθνούς σημασίας γεγονός που θα αποτελέσει πόλο έλξης τα επόμενα χρόνια για επισκέπτες και φιλότεχνους.» - Χρήστος Παρίδης, LIFO, 9.9.2019 

 

Λίγα λόγια για την παράσταση της Ιόλης Ανδρεάδη

Μετά τη μεγάλη επιτυχία του «Ίωνα» που παρουσιάστηκε τη διετία 2017-2019 στη Βόρεια Κλιτύ της Ακρόπολης, στο The Tank Theatre της Νέας Υόρκης, στα Αρχαία Θέατρα Φιλίππων και Δωδώνης και στο Μουσείο των Δελφών αποσπώντας εξαιρετικές κριτικές, η Ιόλη Ανδρεάδη επιστρέφει στο Αρχαίο Δράμα, εστιάζοντας ξανά στον Ευριπίδη και στη σκηνοθετική τελετουργία της ερμηνευτικής δοκιμασίας πολλαπλών χαρακτήρων από έναν μόνο ηθοποιό, παρουσιάζοντας την πρώτη ιστορικά θεατρική παράσταση που πραγματοποιείται στον αρχαιολογικό χώρο της Αρχαίας Βασιλικής Επισκοπής στη Φιλιππούπολη της Βουλγαρίας. Με τη Βασιλική Τρουφάκου να ενσαρκώνει όλους τους ρόλους του έργου, περνώντας εντυπωσιακά από τον έναν ήρωα στον άλλον, έχοντας ως μοναδικά μέσα τη φωνή και το σώμα. Μαζί της επί σκηνής ο κορυφαίος Έλληνας κρουστός περφόρμερ Νίκος Τουλιάτος. 

Σημείωμα σκηνοθέτη

Η «Ελένη» του Ευριπίδη δεν είναι μια ιλαροτραγωδία. Είναι ένα έργο τρομακτικά επίκαιρο και σπαρακτικό. Ένα έργο τραγικό που μιλά για το ‘εδώ και τώρα’. Ένα έργο για τη γυναίκα. Και ένα έργο για τον πόλεμο. Για τη ριζική αθωότητα της γυναίκας και για τον τρόπο που η μοίρα της τόσο συχνά υφαίνεται αποκλειστικά μέσα από τις αποφάσεις και τη βία των ανδρών. Ένα έργο για την ανώφελη τρέλα του πολέμου και για τα αδειανά πουκάμισα που χαρίζει ως τρόπαια. Ένα έργο για τον παραλογισμό της μάχης και τις πληγές του έρωτα. Ένα έργο για την ομορφιά ως πηγή δυστυχίας. Επιλέγω αυτό το «γυναικείο έργο» να το ερμηνεύσει ολόκληρο μια γυναίκα ηθοποιός, η Βασιλική Τρουφακου, αντιμετωπίζοντας μέσα σε μια ώρα πολλαπλούς ρόλους της ιστορίας, αντρικούς και γυναικείους, νεότερης και μεγαλύτερης ηλικίας, γιατί θέλω να διερευνήσουμε, κόντρα στα ερμηνευτικά και σκηνοθετικά στερεότυπα, τη γυναικεία ταυτότητα και το γυναικείο σώμα ως πολύμορφο σκηνικό βίωμα και ως πηγή σύνδεσης με τη ρίζα του τραγικού. Συνοδοιπόρος σε αυτή τη σκηνική διαδρομή ως πολύτιμος συνομιλητής είναι ο ρυθμός, μέσα από το τελετουργικό ηχητικό τοπίο των κρουστών του Νίκου Τουλιάτου.

Συντελεστές

Μετάφραση: Γιάγκος Ανδρεάδης

Σκηνοθεσία - Κίνηση: Ιόλη Ανδρεάδη

Διασκευή για μία ηθοποιό: Ιόλη Ανδρεάδη & Άρης Ασπρούλης

Κοστούμια: Ioanna Kourbela‎

Διασκευή τραγουδιού: Danai Nielsen

Φωτογραφίες: Κική Παπαδοπούλου & Ηλίας Κοτσιρέας

Οργάνωση Παραγωγής: Δημήτρης Κακαβούλας

Διεύθυνση Παραγωγής: Ορέστης Τάτσης

 

Ελένη, Τεύκρος, Χορός, Μενέλαος, Τροφός, Κάστωρ & Πολυδεύκης: Βασιλική Τρουφάκου

Ζωντανά επί σκηνής ο μουσικός περφόρμερ Νίκος Τουλιάτος

 

Η «Ελένη» του Ευριπίδη σε σκηνοθεσία Ιόλης Ανδρεάδη δημιουργήθηκε στο Διεθνές Εργαστήριο Αρχαίου Δράματος του Φεστιβάλ Φιλίππων υπό την Καλλιτεχνική Διεύθυνση του Θοδωρή Γκόνη.

 

Περισσότερες πληροφορίες για την Επισκοπική Βασιλική της Αρχαίας Φιλιππούπολης

·        https://www.plovdivmosaics.org/

·        https://www.youtube.com/watch?v=anBLvMOqQ3g

·        https://bnr.bg/el/post/101171109

·        https://bnr.bg/el/post/101447087/i-episkopiki-vasiliki-sto-plovntiv-anoigei-pules-gia-touristes

·        https://www.amna.gr/balkans/article/368644/Oloklirosi-ergou-apokatastasis-tis-Episkopikis-Basilikis-sto-Plobntib

 

Περισσότερα για το Crossroads Stage Autumn Theater Festival 2023

·        https://www.visitplovdiv.com/en/node/12172

 

Η ελληνική παράσταση στα βουλγάρικα Μέσα

·        https://www.stageatacrossroads.bg/events/yelena

·        https://programata.bg/stsena/postanovki/elena-2/

·        https://spravochnik.marica.bg/event/elena-41351

«ΕΚΑΒΗ»

Φεστιβάλ Αθηνών Επιδαύρου

ΠΡΟΓΡΑΜΜΑ ΠΕΡΙΟΔΕΙΑΣ 
    ΑΠΟ 24 ΑΥΓΟΥΣΤΟΥ ΕΩΣ 13 ΣΕΠΤΕΜΒΡΙΟΥ

Πέμπτη 24 Αυγούστου ΧΑΛΚIΔΑ | ΘΕΑΤΡΟ ΟΡΕΣΤΗ ΜΑΚΡΗ 
Σάββατο 26 Αυγούστου ΝΕΑ ΜΑΚΡΗ | ΠΟΛΙΤΙΣΤΙΚΟ& ΑΘΛΗΤΙΚΟ ΠΑΡΚΟ 
Δευτέρα 28 Αυγούστου ΒΥΡΩΝΑΣ | ΒΡΑΧΩΝ «ΜΕΛΙΝΑ ΜΕΡΚΟΥΡΗ» 
Τρίτη 29 Αυγούστου ΠΕΤΡΟΥΠΟΛΗ | ΘΕΑΤΡΟ ΠΕΤΡΑΣ 
Τετάρτη 30 &Πέμπτη 31 Αυγούστου ΠΑΠΑΓΟΥ | ΚΗΠΟΘΕΑΤΡΟ 
Παρασκευή 1η Σεπτεμβρίου ΚΟΡΥΔΑΛΛΟΣ | ΔΗΜΟΤ ΘΕΑΤΡΟ ΘΑΝΑΣΗΣ ΒΕΓΓΟΣ 
Σάββατο 2 Σεπτεμβρίου ΒΡΙΛΗΣΣΙΑ | ΘΕΑΤΡΟ ΑΛΙΚΗ ΒΟΥΓΙΟΥΚΛΑΚΗ 
Κυριακή 3 Σεπτεμβρίου ΝΙΚΑΙΑ | ΚΑΤΡΑΚΕΙΟ ΘΕΑΤΡΟ 
Τετάρτη 6 Σεπτεμβρίου ΗΛΙΟΥΠΟΛΗ | ΆΛΣΟΣ «ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΚΙΝΤΗΣ» 
Παρασκευή 8 Σεπτεμβρίου ΠΕΙΡΑΙΑΣ | ΒΕΑΚΕΙΟ ΘΕΑΤΡΟ 
Κυριακή 10 Σεπτεμβρίου ΑΙΓΑΛΕΩ | ΘΕΑΤΡΟ ΑΛΕΞΗΣ ΜΙΝΩΤΗΣ 
Τρίτη 12 & Τετάρτη 13 Σεπτεμβρίου ΧΑΛΑΝΔΡΙ | ΕΥΡΙΠΙΔΕΙΟ ΘΕΑΤΡΟ ΡΕΜΑΤΙΑΣ 

H ΘΕΑΤΡΙΚΗ ΔΙΑΔΡΟΜΗ μετά την Επίδαυρο παρουσιάζει το εμβληματικό έργο «Εκάβη» σε όλα τα μεγάλα Φεστιβάλ της Αττικής δίνοντας την ευκαιρία να ακουστεί ο λόγος του Ευριπίδη με όλη τη δύναμη της ψυχής στο Αθηναϊκό κοινό.

Η μετάφραση είναι της Ελένης Βαροπούλου και η σκηνοθεσία της Ιώς Βουλγαράκη. Στο ρόλο της Εκάβης η Ελένη Κοκκίδου.

Στην πρώτη – και ιδιαίτερα σκληρή για τους Αθηναίους – περίοδο του Πελοποννησιακού Πολέμου (431- 420 π. Χ.) ο Ευριπίδης επιχειρεί να καταγράψει και να δείξει στους συμπολίτες του – και σε όλους τους Έλληνες – την αποκτήνωση του ανθρώπου που μπορεί να προκαλέσει ο πόλεμος.

Εικοσιτέσσερις αιώνες μετά, το διαχρονικό έργο του Ευριπίδη γίνεται επίκαιρο όσο ποτέ. Καθημερινά φτάνουν στις οθόνες μας εικόνες από πολέμους, εικόνες αφόρητης βίας και σπαραγμού από κάθε σημείο του κόσμου. Το παράλογο του πολέμου  μοιάζει να αφορά μόνο αυτούς που το ζουν, για όλους τους άλλους περιορίζεται σε μια στεγνή, εικονική και ακίνδυνη πληροφορία. Θάβεται ανάμεσα σε πλήθος ειδήσεων, αποκόβεται από το βίωμα του πένθους. Εξοικειωνόμαστε έτσι με την εικόνα και την πληροφορία της βίας, εκπαιδευόμαστε στον θάνατο, αλλά ξεμάθαμε να πενθούμε.

Η Εκάβη στην ομώνυμη τραγωδία του Ευριπίδη ξεκινά ως πρόσωπο από αυτό το σημείο,  από αυτό που έχουμε ξεχάσει, τον δρόμο του θρήνου. Μαζί της οι γυναίκες,οι αόρατες του πολέμου, μπροστά στο Ακατανόητο που τις σαρώνει και μέσα από το κοινό βίωμα της απώλειας συγκροτούνται ως κοινότητα. Στο πρώτο μέρος του έργου το πένθος, προσωπικό αλλά και συλλογικό, μοιάζει να γεννά τη μεταφυσική του: ζωντανοί και νεκροί βρίσκονται σε διαρκή συνομιλία, ένα αγόρι άταφο ταράζει τον ύπνο της μάνας του, ένα κορίτσι στέκει στο όριο ζωής και θανάτου. Στην Εκάβη τα πάντα συμβαίνουν σε έναν μεταιχμιακό χρόνο, μετά το τέλος του πολέμου. Η βία όμως δεν έχει τελειώσει. Και εκεί ακριβώς, στον χρόνο της μετάβασης, η Εκάβη του πένθους γίνεται η Εκάβη της εκδίκησης, ανοίγοντας μια τολμηρή διαλεκτική με το σήμερα.

ΤΑΥΤΟΤΗΤΑ ΠΑΡΑΣΤΑΣΗΣ: 
Μετάφραση: Ελένη Βαροπούλου
Σκηνοθεσία: Ιώ Βουλγαράκη
Σκηνικά/κοστούμια: Μαγδαληνή Αυγερινού
Μουσική: Νίκος Γαλενιανός
Κίνηση: ΧαράΚότσαλη
Φωτισμοί: Αλέκος Αναστασίου
Α’ βοηθός σκηνοθέτιδας: Μάγια Κυριαζή
Β’ βοηθός σκηνοθέτιδας: Γιάννης Τσιπτσής
Βοηθός σκηνογράφου/ενδυματολόγου: Δημοσθένης Κλιμενώφ
Φωτογραφίες παράστασης: Κική Παπαδοπούλου
Μακιγιάζ φωτογράφισης: Olga Falei και Νίκη Οβάκογλου
Teaser σύλληψη – σκηνοθεσία: Κική Παπαδοπούλου
Κάμερα/drone/μοντάζ: Σταμάτης Γεροχριστοδούλου 
Διεύθυνση Παραγωγής: Βασίλης Ζήσης, Κώστας Μπάλλας
Επικοινωνία: Αντώνης Κοκολάκης

 
Παίζουν (με αλφαβητική σειρά): Ιωσήφ Ιωσηφίδης (Ταλθύβιος), Μαρίνα Καλογήρου (Πολυξένη), Ελένη Κοκκίδου (Εκάβη), Θανάσης Κουρλαμπάς (Οδυσσέας), Ερρίκος Μηλιάρης (Φάντασμα Πολύδωρου), Ηλεάνα Μπάλλα (Θεράπαινα), Άκης Σακελλαρίου (Πολυμήστορας), Αλέκος Συσσοβίτης (Αγαμέμνονας)

Χορός:Ασημίνα Αναστασοπούλου, Ελισάβετ Γιαννοπούλου, Μαρία Κωνσταντά, Ευσταθία Λαγιόκαπα, Λυγερή Μητροπούλου, Ειρήνη Μπούνταλη, Χρύσα Τουμανίδου, Αμαλία Τσεκούρα

Μουσικός επί σκηνής:Άρτεμις Βαβάτσικα
 

Οι Τρωάδες του Ευριπίδη παρουσιάζεται σε σκηνοθεσία Χρήστου Σουγάρη με το Κρατικό Θέατρο Βορείου Ελλάδος στο πλαίσιο του Φεστιβάλ Αθηνών Επιδαύρου 2023.

Οι Τρωάδες, η μόνη σωζόμενη τραγωδία της ευριπίδειας τριλογίας για τον Τρωικό Πόλεμο, διδάχτηκαν το 415 π.Χ. στα Μεγάλα Διονύσια. Το έργο γράφτηκε λίγο μετά την καταστροφή της Μήλου το 416 π.Χ., όταν οι Αθηναίοι, με απάνθρωπη βιαιότητα, σκότωσαν όλους τους ενήλικες άντρες της Μήλου και πούλησαν για δούλους τις γυναίκες και τα παιδιά.

Ο Ευριπίδης επιχειρεί να προειδοποιήσει για τις συνέπειες της ασυδοσίας των νικητών και να υπενθυμίσει τη σημασία του να παραμένει κανείς άνθρωπος, μακριά από την ψευδαίσθηση παντοδυναμίας που προκαλούν οι εφήμερες νίκες. Στις Τρωάδες ο ποιητής αναδεικνύει την ανθρώπινη διάσταση του εχθρού και, εστιάζοντας στο μεγαλείο των γυναικών της Τροίας, προβάλλει τη δύναμη εκείνη που κάνει τον άνθρωπο να επιμένει ακόμα και μετά την καταστροφή.

Ο σκηνοθέτης Χρήστος Σουγάρης, βραβευμένος από την Ένωση Ελλήνων Θεατρικών Κριτικών με το βραβείο «Νέου θεατρικού δημιουργού» για το 2018, υπεύθυνος καλλιτεχνικού προγραμματισμού του ΚΘΒΕ, μας παρουσιάζει φέτος μια ανατρεπτική ανάγνωση του αριστουργηματικού έργου του Ευριπίδη.

Τη μουσική της παράστασης υπογράφει ο διεθνώς καταξιωμένος σολίστ και συνθέτης Στέφανος Κορκολής, ο οποίος θα παίζει πιάνο επί σκηνής κατά τη διάρκεια των παραστάσεων που θα δοθούν στο Αρχαίο Θέατρο Επιδαύρου.

Στον ρόλο της Εκάβης η Ρούλα Πατεράκη,  που εμφανίζεται για πρώτη φορά ως ηθοποιός στην Επίδαυρο.

Πρωταγωνιστούν: Δημήτρης Πιατάς, Αλέξανδρος Μπουρδούμης, Μαρία Διακοπαναγιώτου, Μαρίζα Τσάρη, Κλειώ Δανάη Οθωναίου, Λουκία Βασιλείου με έναν εξαιρετικό 20μελή θίασο ηθοποιών.

O Αντώνης Καφετζόπουλος στο ρόλο του Ποσειδώνα.

 

«Το ΚΘΒΕ θα δώσει και φέτος το παρόν στο Φεστιβάλ Αθηνών-Επιδαύρου με τη νέα του παραγωγή «Τρωάδες» του Ευριπίδη σε σκηνοθεσία Χρήστου Σουγάρη και πρωτότυπη μουσική σύνθεση του σπουδαίου Στέφανου Κορκολή. Είμαστε ιδιαίτερα περήφανοι που η μεγάλη κυρία του Ελληνικού Θεάτρου Ρούλα Πατεράκη μας τιμά αναλαμβάνοντας τον απαιτητικό ρόλο της Εκάβης. Ένα έργο κλασικό και πάντα επίκαιρο αφού διαπραγματεύεται τον πόλεμο και τις συνέπειές του. Σε έναν κόσμο όπου σχεδόν κάθε στιγμή διαδραματίζεται μια πολεμική σύρραξη σε κάποια γωνιά του» τονίζει ο Καλλιτεχνικός Διευθυντής του ΚΘΒΕ, Αστέριος Πελτέκης.

* Με ελληνικούς και αγγλικούς υπέρτιτλους

Λίγα λόγια για το έργο

Σε αναμονή της αναχώρησής τους για την Ελλάδα, οι αιχμάλωτες γυναίκες της Τροίας θρηνούν για την άλωση της πόλης. Μαζί τους η Εκάβη, που περιμένει την ανακοίνωση για τη δική της μοίρα αλλά έρχεται αντιμέτωπη με απανωτές συμφορές: η Πολυξένη σκοτώνεται στον τάφο του Αχιλλέα και η Ανδρομάχη μαθαίνει την απόφαση των Αχαιών να θανατώσουν τον μικρό της γιο, τον Αστυάνακτα. Την ίδια ώρα, η Κασσάνδρα προμηνύει τις καταστροφές που θα βρουν τους Έλληνες στον δρόμο της επιστροφής.

Οι Τρωάδες, η μόνη σωζόμενη τραγωδία της ευριπίδειας τριλογίας για τον Τρωικό Πόλεμο, διδάχτηκε το 415 π.Χ. στα Μεγάλα Διονύσια. Το έργο γράφτηκε λίγο μετά την καταστροφή της Μήλου το 416 π.Χ., όταν οι Αθηναίοι, με απάνθρωπη βιαιότητα, σκότωσαν όλους τους ενήλικες άντρες της Μήλου και πούλησαν για δούλους τις γυναίκες και τα παιδιά.

Ο Ευριπίδης επιχειρεί να προειδοποιήσει για τις συνέπειες της ασυδοσίας των νικητών και να υπενθυμίσει τη σημασία του να παραμένει κανείς άνθρωπος, μακριά από την ψευδαίσθηση παντοδυναμίας που προκαλούν οι εφήμερες νίκες. Στις Τρωάδες ο ποιητής αναδεικνύει την ανθρώπινη διάσταση του εχθρού και, εστιάζοντας στο μεγαλείο των γυναικών της Τροίας, προβάλλει τη δύναμη εκείνη που κάνει τον άνθρωπο να επιμένει ακόμα και μετά την καταστροφή.

Σημείωμα σκηνοθέτη

Η σχέση μου με τη Ευριπίδεια αυτή τραγωδία ξεκινάει από την εποχή που ήμουν ακόμη σπουδαστής στη Δραματική σχολή του ΚΘΒΕ. 

Οι Τρωάδες αποτέλεσαν την πτυχιακή εργασία του έτους μας, σε σκηνοθεσία του δασκάλου μας, Γιάννη Ρήγα και υπήρξαν -μαζί με τον Αίαντα του Βασίλη Παπαβασιλείου, την Ηλέκτρα του Αντουάν Βιτέζ και τις Βάκχες, του Ματίας Λάνγκχοφ- η αφετηρία μιας έντονης και διαρκούς μέχρι και σήμερα μελέτης και αγάπης για το θεατρικό αυτό είδος, καθώς και τους τρόπους της σκηνικής ερμηνείας του.

Ανήκω, επίσης, στην κατηγορία αυτή των θεατών που απολαμβάνει να επισκέπτεται ανοιχτά -και όχι μόνο- θέατρα και να παρακολουθεί απόπειρες σκηνικής ανάγνωσης των αριστουργημάτων των τριών μεγάλων ποιητών.

Απολαμβάνω δε, ακόμη περισσότερο τη διαφορετικότητα -όταν αυτή υφίσταται- στην αισθητική αφήγησης των καλλιτεχνών. Και αυτό διότι πολλοί από εμάς, κάνουμε το λάθος να θεωρούμε πως υπάρχει μία μόνο εκδοχή της Αντιγόνης, του Οιδίποδα, του Ηρακλή, συνεπώς υπάρχει και μία μόνο, αισθητική αφήγησης. Συνήθως αποδεχόμαστε αυτή που έχει κυριαρχήσει.

Το πραγματικά εντυπωσιακό απ’ όλες τις απόψεις, είναι το γεγονός πως οι τραγικοί μας, οι ομότεχνοι, καθώς και οι ακροατές και θεατές του είδους αυτού, κατά την περίοδο της ακμής του, αρέσκονταν να συνδιαλέγονται με αφορμή γνωστούς και διαδεδομένους μύθους, αλλά κατά κύριο λόγο με βάση την ερμηνεία τους. Την αυστηρά προσωπική -άρα και μοναδική- ερμηνεία αυτών των μύθων.

Δεν είναι ίδια η Ηλέκτρα του Σοφοκλή με αυτή του Ευριπίδη. Και πώς θα μπορούσε άλλωστε! Και ποιο θα ήταν το ενδιαφέρον, σε μία τέτοια περίπτωση.

Αυτό που με απασχολούσε διαρκώς στη θέαση του είδους αυτού ήταν η παγίωση ενός αισθητικού τρόπου αφήγησης και η εμμονή επαγγελματιών αλλά και μέρους θεατών, σε σχέση με το τι είναι, αλλά κυριότερα το πώς ερμηνεύεται αυτό το είδος.

Πρακτικά αυτό το οποίο είχε επικρατήσει και μας ταλανίζει ακόμη με τα κατάλοιπα του, ήταν η βερμπαλιστική εκδοχή αφήγησης, με ενδεχομένως ενδιαφέρουσες σκηνικές αποδόσεις σκηνοθετών και μεγάλων πρωταγωνιστών του ένδοξου θεατρικού παρελθόντος της χώρας, τις οποίες εμείς οι άμοιροι «επίγονοι» έπρεπε να προστατεύσουμε ως πολιτιστική κληρονομιά, να τη διαφυλάξουμε και να αναλάβουμε τη διάδοσή της. Δυστυχώς ακόμη και σήμερα μας απασχολούν ζητήματα, όπως το «πώς παίζεται η τραγωδία», αν «είναι πρέπον το να πατάμε τη θυμέλη του αργολικού θεάτρου», αν «είναι ασέβεια -απέναντι σε ποιόν άραγε;- η χρήση μικροφώνων στην αναπαράσταση του είδους», αλλά και το «αν επιτρέπεται να ερμηνεύεται το είδος με άλλον τρόπο, πλην του αρχετυπικού ιεροτελεστικού σχεδόν ύφους, το οποίο με διάφορους τρόπους και ερμηνείες, μας αποκαλύφθηκε από την προφανώς χρήσιμη και σπουδαία μελέτη αρχαιολόγων, φιλολόγων και επαγγελματιών του είδους μας».

Αυτό το οποίο όμως συχνά μας διαφεύγει, είναι το γεγονός πως οι Αθηναίοι πολίτες, επισκέπτονταν το θέατρο του Διονύσου, όχι για να ακούσουν και να δουν την περσινή μεγάλη επιτυχία της Αντιγόνης παραδείγματος χάριν, αλλά τη φετινή ερμηνεία ενός άλλου ποιητή πάνω στο συγκεκριμένο μύθο. 

Και ενώ οι ομότεχνοι μας, συγγραφείς, υποκριτές αλλά και οι θεατές, δεν ασχολούνταν καθόλου με ζητήματα όπως η «αυθεντία» και η «επιστημονική επάρκεια» αλλά απαλλαγμένοι από τέτοιου είδους ιδεολογικά βαρίδια, ενδιαφέρονταν για ερμηνείες, και μόνον εμείς φανερωνόμαστε συντηρητικότεροι αυτών, επιμένοντας σε αφηγήματα όπως «αυτό δεν είναι τραγωδία» κάθε φορά που μας παρουσιάζεται μια διαφορετική ερμηνεία από αυτή που δοξάστηκε και μας επιβλήθηκε στο παρελθόν.

Είχα και συνεχίζω να έχω την αίσθηση, η οποία κάποιες φορές ανάγεται σε πίστη, πως μπορείς να σέβεσαι το είδος, προσπαθώντας όμως να συνομιλήσεις ουσιαστικά μέσω αυτού με τους σύγχρονους σου θεατές, σε ένα πλαίσιο ειλικρινούς προσπάθειας, η οποία για μένα, ξεκινά από την προσωπική ιδιωτική ακρόαση, πριν καταλήξει αυτή να γίνει δημόσια. 

Τολμώ να υποστηρίξω, πως όσο πιο δυνατά ακουγόμαστε, τόσο λιγότερο ακούμε την ίδια μας τη φωνή. 

Η μικρή μου εμπειρία σε σχέση με την αναπαράσταση του είδους  -οι Τρωάδες είναι η τέταρτη απόπειρά μου- έδειξε πως δεν είναι και τόσο άτοπο το αίτημα για μια χαμηλόφωνη, ουμανιστική, απαλλαγμένη από βερμπαλισμούς, σκηνική ανάγνωση της τραγωδίας.

Το είδος δεν κινδυνεύει από ερμηνείες που μοιάζουν «νεωτεριστικές». Το είδος, όπως και κάθε άλλο είδος, κινδυνεύει μόνο από αδιάφορες, πρόχειρες και, εν τέλει, κακές ερμηνείες.

Με αφορμή, λοιπόν, αυτήν την τραγωδία και συνεχίζοντας τη σκηνική μελέτη του είδους, μαζί με τους πολύτιμους συνεργάτες μου, θα αποπειραθούμε για άλλη μια φορά να δημιουργήσουμε, με το απολύτως προσωπικό μας ύφος, μια σκηνική ανάγνωση, ειλικρινούς και χαμηλόφωνης αφήγησης πάνω στην σπαρακτική αυτήν τραγωδία ενός πραγματικά σπουδαίου νεωτεριστή του είδους.

Xρήστος Σουγάρης

Σημείωμα συνθέτη

Με μεγάλη χαρά δέχτηκα την πρόταση του ΚΘΒΕ να συνθέσω τη μουσική για αυτό το αριστούργημα του Ευριπίδη σε σκηνοθεσία του Χρήστου Σουγάρη. Είναι η δεύτερη φορά που συνθέτω μουσική για τραγωδία –η πρώτη ήταν πριν τέσσερα χρόνια για τις Βάκχες του ίδιου συγγραφέα.

Οι Τρωάδες θεωρώ πως είναι ίσως το κορυφαίο και το πιο διαχρονικό έργο, διότι διηγείται κάτι το οποίο βιώνουν ακόμα και σήμερα πάρα πολλοί άνθρωποι. Η μουσική, ακολουθώντας τη χαμηλόφωνη σε ένταση, αλλά όχι σε συναίσθημα, ερμηνεία του έργου και των ηθοποιών, αποκτά έναν cine-matic χαρακτήρα, που κινείται σε μινιμαλιστική και νέο-ρομαντική φόρμα, χωρίς όμως να έχει συνοδευτική ιδιότητα και να είναι υποτονική. Είναι ένας ακόμη «ρόλος» του έργου που δημιουργεί τις κατάλληλες ατμόσφαιρες και πορεύεται σύμφωνα με την εξέλιξη της τραγωδίας. Ένα βασικό μουσικό μοτίβο το οποίο μεταλλάσσεται (παραλλαγές) ανάλογα με τις σκηνές, με σκοπό να τονίσει την απόγνωση, τον πόνο και την αγωνία. Η μουσική δεν γίνεται αναγκαστικά τραγούδι στα χορικά αλλά αρωγός των συναισθημάτων. Η απόδοσή της μόνο με ένα πιάνο θεωρήσαμε, μαζί με τον σκηνοθέτη Χρήστο Σουγάρη, πως θα είχε πιο αρμονική συνύπαρξη με τον τρόπο που αποδίδεται το έργο.

Χαίρομαι ιδιαίτερα που μου δίνεται η δυνατότητα να ερμηνεύσω τη μουσική επί σκηνής στην πρεμιέρα, στο Θέατρο Δάσους και στο Αρχαίο Θέατρο της Επιδαύρου.

Στέφανος Κορκολής

ΔΥΝΑΤΟΤΗΤΑ ΜΕΤΑΦΟΡΑΣ ΜΕ ΛΕΩΦΟΡΕΙΟ

ΠΡΟΣ ΚΑΙ ΑΠΟ ΤΗΝ ΕΠΙΔΑΥΡΟ

«TΡΩΑΔΕΣ» ΤΟΥ ΕΥΡΙΠΙΔΗ

Το  Κρατικό Θέατρο Βορείου Ελλάδος προσφέρει τη δυνατότητα της οικονομικής μεταφοράς  των θεατών με λεωφορείο στην Αργολίδα, για τη διευκόλυνση της παρακολούθησης των παραστάσεων της καλοκαιρινής του παραγωγής «Τρωάδες» του Ευριπίδη, που θα παρουσιαστεί, σε μετάφραση Θόδωρου Στεφανόπουλου και σκηνοθεσία του Χρήστου Σουγάρη, στο Αρχαίο Θέατρο Επιδαύρου στις 18 & 19 Αυγούστου, στο πλαίσιο του Φεστιβάλ Αθηνών Επιδαύρου 2023.

Οι θεατές μπορούν να εξασφαλίσουν τη μεταφορά τους προς και από την Επίδαυρο με εισιτήριο που κοστίζει μόλις 14 ευρώ. Η αγορά εισιτηρίων μεταφοράς γίνεται μέσω του τουριστικού γραφείου «NAI TRAVEL», στο ακόλουθο link:

https://www.more.com/theater/festival/festibal-epidaurou-metakinisi/

Με την αγορά του εισιτηρίου μεταφοράς, η θέση στο λεωφορείο είναι αυτομάτως κατοχυρωμένη. Η κράτηση του εισιτηρίου λεωφορείου μπορεί να γίνεται μέχρι τις  13:00 της ίδιας ημέρας.

Τα λεωφορεία θα αναχωρούν τις ημέρες των παραστάσεων στις 17.00 από την Αθήνα με σημείο επιβίβασης, πλησίον σταθμού μετρό Ελαιώνα, την Ιερά Οδό 150 (στάση λεωφορείων).

Ο έλεγχος των επιβατών – θεατών θα διενεργείται με το απόκομμα που θα επιδεικνύουν οι ίδιοι στους συνοδούς των λεωφορείων, το οποίο θα αφορά αποκλειστικά στη μεταφορά τους και θα διαφοροποιείται από το εισιτήριο. 

Στην επιστροφή, τα λεωφορεία θα αναχωρήσουν για την Αθήνα 20΄ μετά το τέλος της  κάθε παράστασης. Σημεία αποβίβασης στην Αθήνα στην επιστροφή: Ιερά Οδός 150 (πλησίον σταθμού μετρό Ελαιώνα), Πλατεία Συντάγματος (επί της Βασιλίσσης Σοφίας).

Πληροφορίες για την αναχώρηση των λεωφορείων, τα σημεία αφετηρίας και αναχώρησης, στα τηλ: 2752027423 και 6983330130.

 

Συντελεστές

Μετάφραση Θεόδωρος Στεφανόπουλος

Σκηνοθεσία Χρήστος Σουγάρης

Σκηνικά – Κοστούμια Ελένη Μανωλοπούλου

Πρωτότυπη μουσική σύνθεση Στέφανος Κορκολής

Κίνηση Ερμής Μαλκότσης

Σχεδιασμός φωτισμών Αλέκος Αναστασίου

Παίζουν (αλφαβητικά) Λουκία Βασιλείου (Ελένη / διπλή διανομή), Μαρία Διακοπαναγιώτου (Κασσάνδρα), Αντώνης Καφετζόπουλος (Ποσειδώνας), Αλέξανδρος Μπουρδούμης (Μενέλαος), Ρούλα Πατεράκη (Εκάβη), Κλειώ Δανάη Οθωναίου (Ελένη / διπλή διανομή), Δημήτρης Πιατάς (Ταλθύβιος), Μαρίζα Τσάρη (Ανδρομάχη)

Γυναίκες Μαριάννα Αβραμάκη, Μελίνα Αποστολίδου (Αθηνά, Χορός), Λουκία Βασιλείου (Αθηνά, Χορός), Μομώ Βλάχου (Αθηνά, Χορός), Χαρά Γιώτα (Αθηνά, Χορός), Ηλέκτρα Γωνιάδου (Αθηνά, Χορός), Ζωή Ευθυμίου, Ηλέκτρα Καρτάνου, Εύη Κουταλιανού, Λωξάνδρα Λούκας, Ελένη Μισχοπούλου, Χριστίνα Μπακαστάθη (Αθηνά, Χορός), Χρυσή Μπαχτσεβάνη, Μπέτυ Νικολέση (Αθηνά, Χορός), Κλειώ Δανάη Οθωναίου (Αθηνά, Χορός), Πολυξένη Σπυροπούλου (Αθηνά, Χορός), Βιργινία Ταμπαροπούλου (Αθηνά, Χορός), Θεοφανώ Τζαλαβρά (Αθηνά, Χορός), Φωτεινή Τιμοθέου, Μάρα Τσικάρα (Αθηνά, Χορός)

Εισιτήρια

Διακεκριμένη Ζώνη: 50€
Α' Ζώνη: 45€
Β' Ζώνη: 25€
Β' Ζώνη, Φοιτητικό: 13€
Άνω Διάζωμα Γ' Ζώνη: 20€
Άνω Διάζωμα Δ' Ζώνη: 15€
Άνω Διάζωμα Ε' Ζώνη: 12€
Άνω Διάζωμα ΣΤ' Ζώνη: 10€

ΑΜΕΑ: 5€ (Β' Ζώνη)
Άνεργοι: 5€ (στο Άνω Διάζωμα με την επίδειξη της σχετικής κάρτας)

Εκπτωτικό πακέτο εισιτηρίων: Πακέτο 4 εισιτηρίων (ανά παράσταση): Με την αγορά 4 εισιτηρίων σας προσφέρουμε το 1 δωρεάν. Η προσφορά ισχύει για Β' ΖΩΝΗ και ΑΝΩ ΔΙΑΖΩΜΑ

Προπώληση

ΚΕΝΤΡΙΚΑ ΕΚΔΟΤΗΡΙΑ
Πλατεία Συντάγματος (info point Δήμου Αθηναίων)
Δε-Πα 10:00-18:00

ΑΡΧΑΙΟ ΘΕΑΤΡΟ ΕΠΙΔΑΥΡΟΥ
Δε-Πε 11:00-19:00 και Πα-Σα 11:00-21:30 (από τις 20:00 μόνο για την παράσταση της ημέρας)
Έναρξη λειτουργίας 19.06.2023

ΗΛΕΚΤΡΟΝΙΚΗ ΑΓΟΡΑ
aefestival.gr, viva.gr
ΑΜΕΑ: Αυτή η διεύθυνση ηλεκτρονικού ταχυδρομείου προστατεύεται από τους αυτοματισμούς αποστολέων ανεπιθύμητων μηνυμάτων. Χρειάζεται να ενεργοποιήσετε τη JavaScript για να μπορέσετε να τη δείτε.

ΤΗΛΕΦΩΝΙΚΗ ΑΓΟΡΑ
Δε-Πα 10:00-18:00 +30 2118008181
ΑΜΕΑ: +30 210 3221 897 | Δε-Πα 10:00-17:00

Περισσότερες πληροφορίες εδώ

Η «Εκάβη» έδωσε την ευκαιρία να ακουστεί ο λόγος του Ευριπίδη με όλη τη δύναμη της ψυχής στο Αργολικό θέατρο πλημμυρίζοντας συγκίνηση τις καρδιές χιλιάδων θεατών.

 

Η Επίδαυρος αγκάλιασε την «Εκάβη»και χιλιάδες θεατές αποθέωσαν τη συγκλονιστική ερμηνεία της Ελένης Κοκκίδου, αλλά και όλους τους ηθοποιούς – πρωταγωνιστές αυτής της μεγάλης παραγωγής.

O λόγος του Ευριπίδη ακούστηκε με όλη τη δύναμη της ψυχής, αγγίζοντας τις καρδιές των θεατών στο Αργολικό θέατρο.

Η «Εκάβη» από τις 28 Αυγούστου θα παρουσιαστεί σε όλους τους φεστιβαλικούς χώρους της Αττικής, δίνοντας την ευκαιρία να τη χειροκροτήσει και το Αθηναϊκό κοινό.

Μια παραγωγή της Θεατρικής Διαδρομής σε σκηνοθεσία Ιώς Βουλγαράκη.

Ταυτότητα παράστασης:

Μετάφραση: Ελένη Βαροπούλου
Σκηνοθεσία: Ιώ Βουλγαράκη
Σκηνικά/κοστούμια: Μαγδαληνή Αυγερινού
Μουσική: Νίκος Γαλενιανός
Κίνηση: ΧαράΚότσαλη
Φωτισμοί: Αλέκος Αναστασίου
Α’ βοηθόςσκηνοθέτιδας: Μάγια Κυριαζή
Β’ βοηθός σκηνοθέτιδας:Γιάννης Τσιπτσής
Βοηθόςσκηνογράφου/ενδυματολόγου: ΔημοσθένηςΚλιμενώφ
Φωτογραφίες παράστασης: Κική Παπαδοπούλου
Μακιγιάζ φωτογράφισης:OlgaFalei και Νίκη Οβάκογλου
Teaser σύλληψη – σκηνοθεσία: Κική Παπαδοπούλου
Κάμερα/drone/μοντάζ: Σταμάτης Γεροχριστοδούλου
Διεύθυνση Παραγωγής: Βασίλης Ζήσης, Κώστας Μπάλλας
Επικοινωνία: Αντώνης Κοκολάκης

Παίζουν (με αλφαβητική σειρά): Ιωσήφ Ιωσηφίδης (Ταλθύβιος), Μαρίνα Καλογήρου (Πολυξένη), Ελένη Κοκκίδου (Εκάβη), Θανάσης Κουρλαμπάς (Οδυσσέας), Ερρίκος Μηλιάρης (Φάντασμα Πολύδωρου), Ηλεάνα Μπάλλα (Θεράπαινα), Άκης Σακελλαρίου (Πολυμήστορας), Αλέκος Συσσοβίτης (Αγαμέμνονας).

Χορός: Ασημίνα Αναστασοπούλου, Ελισάβετ Γιαννοπούλου, Μαρία Κωνσταντά, Ευσταθία Λαγιόκαπα, Λυγερή Μητροπούλου, Ειρήνη Μπούνταλη, Χρύσα Τουμανίδου, Αμαλία Τσεκούρα.

Μουσικός επί σκηνής: Άρτεμις Βαβάτσικα

 

«ΕΚΑΒΗ»

Καλοκαίρι 2023

Φεστιβάλ Αθηνών Επιδαύρου
Αρχαίο Θέατρο Επιδαύρου
11 και 12 Αυγούστου

H ΘΕΑΤΡΙΚΗ ΔΙΑΔΡΟΜΗ παρουσιάζει το εμβληματικό έργο του Ευριπίδη «Εκάβη»  στο Αρχαίο Θέατρο της Επιδαύρου την Παρασκευή 11 και το Σάββατο 12 Αυγούστου, σε μετάφραση Ελένης Βαροπούλου και σκηνοθεσία Ιώς Βουλγαράκη.  Στο ρόλο της Εκάβης η Ελένη Κοκκίδου.

Στην πρώτη – και ιδιαίτερα σκληρή για τους Αθηναίους – περίοδο του Πελοποννησιακού Πολέμου (431- 420 π. Χ.) ο Ευριπίδης επιχειρεί να καταγράψει και να δείξει στους συμπολίτες του – και σε όλους τους Έλληνες – την αποκτήνωση του ανθρώπου που μπορεί να προκαλέσει ο πόλεμος.

Εικοσιτέσσερις αιώνες μετά, το διαχρονικό έργο του Ευριπίδη γίνεται επίκαιρο όσο ποτέ. Καθημερινά φτάνουν στις οθόνες μας εικόνες από πολέμους, εικόνες αφόρητης βίας και σπαραγμού από κάθε σημείο του κόσμου. Το παράλογο του πολέμου  μοιάζει να αφορά μόνο αυτούς που το ζουν, για όλους τους άλλους περιορίζεται σε μια στεγνή, εικονική και ακίνδυνη πληροφορία. Θάβεται ανάμεσα σε πλήθος ειδήσεων, αποκόβεται από το βίωμα του πένθους. Εξοικειωνόμαστε έτσι με την εικόνα και την πληροφορία της βίας, εκπαιδευόμαστε στον θάνατο, αλλά ξεμάθαμε να πενθούμε.

Η Εκάβη στην ομώνυμη τραγωδία του Ευριπίδη ξεκινά ως πρόσωπο από αυτό το σημείο,  από αυτό που έχουμε ξεχάσει, τον δρόμο του θρήνου. Μαζί της οι γυναίκες, οι αόρατες του πολέμου, μπροστά στο Ακατανόητο που τις σαρώνει και μέσα από το κοινό βίωμα της απώλειας συγκροτούνται ως κοινότητα. Στο πρώτο μέρος του έργου το πένθος, προσωπικό αλλά και συλλογικό, μοιάζει να γεννά τη μεταφυσική του: ζωντανοί και νεκροί βρίσκονται σε διαρκή συνομιλία, ένα αγόρι άταφο ταράζει τον ύπνο της μάνας του, ένα κορίτσι στέκει στο όριο ζωής και θανάτου. Στην Εκάβη τα πάντα συμβαίνουν σε έναν μεταιχμιακό χρόνο, μετά το τέλος του πολέμου. Η βία όμως δεν έχει τελειώσει. Και εκεί ακριβώς, στον χρόνο της μετάβασης, η Εκάβη του πένθους γίνεται η Εκάβη της εκδίκησης, ανοίγοντας μια τολμηρή διαλεκτική με το σήμερα.

Teaser παράστασης: https://www.youtube.com/watch?v=_bTZgwuWMEc

ΤΑΥΤΟΤΗΤΑ ΠΑΡΑΣΤΑΣΗΣ: 
Μετάφραση: Ελένη Βαροπούλου
Σκηνοθεσία: Ιώ Βουλγαράκη
Σκηνικά/κοστούμια: Μαγδαληνή Αυγερινού
Μουσική: Νίκος Γαλενιανός
Κίνηση: Χαρά Κότσαλη
Φωτισμοί: Αλέκος Αναστασίου
Α’ βοηθός σκηνοθέτιδας: Μάγια Κυριαζή
Β’ βοηθός σκηνοθέτιδας: Γιάννης Τσιπτσής
Βοηθός σκηνογράφου/ενδυματολόγου: Δημοσθένης Κλιμενώφ 
Φωτογραφίες παράστασης: Κική Παπαδοπούλου
Μακιγιάζ φωτογράφισης: Olga Falei και Νίκη Οβάκογλου
Teaser σύλληψη – σκηνοθεσία: Κική Παπαδοπούλου
Κάμερα/drone/μοντάζ: Σταμάτης Γεροχριστοδούλου 
Διεύθυνση Παραγωγής: Βασίλης Ζήσης, Κώστας Μπάλλας
Επικοινωνία: Αντώνης Κοκολάκης

 
Παίζουν (με αλφαβητική σειρά): Ιωσήφ Ιωσηφίδης (Ταλθύβιος), Μαρίνα Καλογήρου (Πολυξένη), Ελένη Κοκκίδου (Εκάβη), Θανάσης Κουρλαμπάς (Οδυσσέας), Ερρίκος Μηλιάρης (Φάντασμα Πολύδωρου), Ηλεάνα Μπάλλα (Θεράπαινα), Άκης Σακελλαρίου (Πολυμήστορας), Αλέκος Συσσοβίτης (Αγαμέμνονας)

Χορός: Ασημίνα Αναστασοπούλου, Ελισάβετ Γιαννοπούλου, Μαρία Κωνσταντά, Ευσταθία Λαγιόκαπα, Λυγερή Μητροπούλου, Ειρήνη Μπούνταλη, Χρύσα Τουμανίδου, Αμαλία Τσεκούρα

Μουσικός επί σκηνής: Άρτεμις Βαβάτσικα
 

Οι προγραμματισμένες παραστάσεις του "Ιππόλυτου" του Ευριπίδη σε σκηνοθεσία Κατερίνας Ευαγγελάτου στο Σχολείο της Αθήνας Ειρήνη Παπά έως και τις 20/7 ακυρώνονται λόγω ασθένειας ηθοποιού.

Επιπλέον, έχουν προστεθεί οι εξής νέες ημερομηνίες παρουσίασης της παράστασης:
25 και 26 Ιουλίου και 23, 24, 25, 26 και 27 Αυγούστου
και 13, 14, 15, 16, 17 Σεπτεμβρίου

Οι θεατές που έχουν προμηθευτεί εισιτήρια έχουν τη δυνατότητα αλλαγής ημερομηνίας ή ακύρωσης και επιστροφής του αντιτίμου. Όσοι εκ των θεατών έχουν αγοράσει τα εισιτήριά τους ηλεκτρονικά, θα ειδοποιηθούν μέσω ηλεκτρονικού ταχυδρομείου για τη διαδικασία ακύρωσης ή αλλαγής των εισιτηρίων τους. Εισιτήρια που αγοράστηκαν από φυσικό σημείο προπώλησης, μπορούν να αλλαχθούν ή να ακυρωθούν στο σημείο όπου αγοράστηκαν (Στοά Πεσμαζόγλου).

Το ταξίδι του Ιππόλυτου στα θερινά θέατρα

Ο Ιππόλυτος, θα παρουσιαστεί επίσης:

• 29 Ιουλίου Xιλιομόδι - Θέατρο Ειρήνη Παπά
• 4 και 5 Αυγούστου Κύπρος Αρχαίο Θέατρο Κουρίου
• 31 Αυγούστου Θέατρο Βράχων
• 7 Σεπτεμβρίου Θεσσαλονίκη- Θέατρο Δάσους
• 10 Σεπτεμβρίου Ελευσίνα - Παλαιό Ελαιουργείο

Το «Διαβαλκανικό Φεστιβάλ Αρχαίου Δράματος / Interbalkan Festival of Ancient Drama» αποτελεί έναν νέο διεθνή καλλιτεχνικό θεσμό που ιδρύεται από την Περιφέρεια Αττικής και τον Περιφερειάρχη Γιώργο Πατούλη και καθιερώνεται από το καλοκαίρι του 2023 σε ετήσια βάση. Στόχος, η άοκνη συνεργασία και η σταθερή παρουσία στη χώρα μας καλλιτεχνών, θεσμών και σχημάτων από τα Βαλκάνια, που εργάζονται σε υψηλό καλλιτεχνικό επίπεδο, εστιάζοντας στο Αρχαίο Δράμα και την έρευνα γύρω από αυτό.

Αυτό το καλοκαίρι το φεστιβάλ ξεκινάει με ένα τετραήμερο παραστάσεων διεθνών και ελληνικών συμμετοχών, που παρουσιάζονται στο Θέατρο Αττικού Άλσους «Κατίνα Παξινού» από τις 4 έως τις 7 Ιουλίου 2023 με ελεύθερη είσοδο.

6 Ιουλίου – Ευριπίδη, Εκάβη / Hekuba nga Euripidi σε σκηνοθεσία Ένκε Φεζολλάρι, από το Δημοτικό Περιφερειακό Θέατρο της Σκόδρας Migjeni υπό την αιγίδα της Ελληνικής Πρεσβείας στα Τίρανα

Για πρώτη φορά στην Αλβανία ανέβηκε φέτος στο ιστορικό Θέατρο Migjeni της πόλης Σκόδρας, που αποτελεί ένα από τα πρώτα Θέατρα της Αλβανίας η «Εκάβη» του Ευριπίδη σε μετάφραση της Ελεάνας Ζιάκου και σε σκηνοθεσία του Ενκε Φεζολλάρι. Η Εκάβη του Ευριπίδη δεν είναι μια έξωθεν επιβληθείσα επιλογή, αλλά μια αδήριτη ανάγκη όλων των συμμετεχόντων της παράστασης, να εκφραστούν με όχημα το «τραγικό» που φέρει το συγκεκριμένο έργο. Έργο στο οποίο οι ήρωες, Έλληνες και μη (άλλως βάρβαροι), αφού παλέψουν λυσσαλέα, ως τη διαστροφή, με το σώμα και τη γλώσσα του Άλλου, του Ξένου, του αδιαμφισβήτητου Εχθρού, αλλάζουν και μεταμορφώνονται. Σε μια στιγμή κορύφωσης του παράλογου, όπου οι αλληλοσυγκρουόμενες ενέργειες των προσώπων μοιάζει να αποκλείουν κάθε λογική στη σκέψη και στη δράση, τα σώματα αποδομούνται (διαμελίζονται) κι οι κατακερματισμένοι εαυτοί ανασυντίθενται, μέσα από το λόγο του άλλου. Πρόκειται άραγε για μια νέα ταυτότητα ή απλά για μια αναγνώριση, μια πραγματική συνάντηση με έναν παραμελημένο, κι ωστόσο βαθύτερο και ουσιαστικότερο εαυτό; Σε αυτή την τελετουργική Βαλκανική ωμοφαγία, ο Ένκε Φεζολλάρι και η ομάδα του μας καλούν να μεταλάβουμε τον ευριπίδειο λόγο, μέσα από τη δική τους ανθρώπινη ματιά τα δικά τους έθιμα και χαρακτηριστικά , με όχημα την παράδοση του Βορρά της Αλβανίας.

Ερμηνεύουν:
Rita Gjeka Kacarosi, Jozef Shiroka, Krist Lleshi, Fritz Selmani, Rajmonda Marku, Merita Smaja, Nikolin Ferketa, Aleksander Prenga
Με την έκτακτη συμμετοχή των Vefi Redhi και Adem Karaga
Τραγουδά επί σκηνής η Rezarta Smaja με τη συνοδεία του Bledi Doci

«ΕΚΑΒΗ»

Καλοκαίρι 2023

Φεστιβάλ Αθηνών Επιδαύρου
Αρχαίο Θέατρο Επιδαύρου
11 και 12 Αυγούστου

Ο θεατρικός οργανισμός KMTD Productions το καλοκαίρι του 2023 παρουσιάζει από τον Ιούλιο το εμβληματικό έργο του Ευριπίδη «Εκάβη» και στο Αρχαίο Θέατρο της Επιδαύρου την Παρασκευή 11 και το Σάββατο 12 Αυγούστου, σε μετάφραση Ελένης Βαροπούλου και σκηνοθεσία Ιώς Βουλγαράκη.  Στο ρόλο της Εκάβης η Ελένη Κοκκίδου.

Στην πρώτη – και ιδιαίτερα σκληρή για τους Αθηναίους – περίοδο του Πελοποννησιακού Πολέμου (431- 420 π. Χ.) ο Ευριπίδης επιχειρεί να καταγράψει και να δείξει στους συμπολίτες του – και σε όλους τους Έλληνες – την αποκτήνωση του ανθρώπου που μπορεί να προκαλέσει ο πόλεμος.

Εικοσιτέσσερις αιώνες μετά, το διαχρονικό έργο του Ευριπίδη γίνεται επίκαιρο όσο ποτέ. Καθημερινά φτάνουν στις οθόνες μας εικόνες από πολέμους, εικόνες αφόρητης βίας και σπαραγμού από κάθε σημείο του κόσμου. Το παράλογο του πολέμου  μοιάζει να αφορά μόνο αυτούς που το ζουν, για όλους τους άλλους περιορίζεται σε μια στεγνή, εικονική και ακίνδυνη πληροφορία. Θάβεται ανάμεσα σε πλήθος ειδήσεων, αποκόβεται από το βίωμα του πένθους. Εξοικειωνόμαστε έτσι με την εικόνα και την πληροφορία της βίας, εκπαιδευόμαστε στον θάνατο, αλλά ξεμάθαμε να πενθούμε.

Η Εκάβη στην ομώνυμη τραγωδία του Ευριπίδη ξεκινά ως πρόσωπο από αυτό το σημείο,  από αυτό που έχουμε ξεχάσει, τον δρόμο του θρήνου. Μαζί της οι γυναίκες, οι αόρατες του πολέμου, μπροστά στο Ακατανόητο που τις σαρώνει και μέσα από το κοινό βίωμα της απώλειας συγκροτούνται ως κοινότητα. Στο πρώτο μέρος του έργου το πένθος, προσωπικό αλλά και συλλογικό, μοιάζει να γεννά τη μεταφυσική του: ζωντανοί και νεκροί βρίσκονται σε διαρκή συνομιλία, ένα αγόρι άταφο ταράζει τον ύπνο της μάνας του, ένα κορίτσι στέκει στο όριο ζωής και θανάτου. Στην Εκάβη τα πάντα συμβαίνουν σε έναν μεταιχμιακό χρόνο, μετά το τέλος του πολέμου. Η βία όμως δεν έχει τελειώσει. Και εκεί ακριβώς, στον χρόνο της μετάβασης, η Εκάβη του πένθους γίνεται η Εκάβη της εκδίκησης, ανοίγοντας μια τολμηρή διαλεκτική με το σήμερα.

ΤΑΥΤΟΤΗΤΑ ΠΑΡΑΣΤΑΣΗΣ: 
Μετάφραση: Ελένη Βαροπούλου
Σκηνοθεσία: Ιώ Βουλγαράκη
Σκηνικά/κοστούμια: Μαγδαληνή Αυγερινού
Μουσική: Νίκος Γαλενιανός
Κίνηση: Χαρά Κότσαλη
Φωτισμοί: Αλέκος Αναστασίου
Α’ βοηθός σκηνοθέτιδας: Μάγια Κυριαζή
Β’ βοηθός σκηνοθέτιδας: Γιάννης Τσιπτσής
Βοηθός σκηνογράφου/ενδυματολόγου: Δημοσθένης Κλιμενώφ 
Φωτογραφίες παράστασης: Κική Παπαδοπούλου
Μακιγιάζ φωτογράφισης: Olga Falei και Νίκη Οβάκογλου
Teaser σύλληψη – σκηνοθεσία: Κική Παπαδοπούλου
Κάμερα/drone/μοντάζ: Σταμάτης Γεροχριστοδούλου 
Επικοινωνία: Αντώνης Κοκολάκης

 
Παίζουν (με αλφαβητική σειρά): Ιωσήφ Ιωσηφίδης (Ταλθύβιος), Μαρίνα Καλογήρου (Πολυξένη), Ελένη Κοκκίδου (Εκάβη), Θανάσης Κουρλαμπάς (Οδυσσέας), Ερρίκος Μηλιάρης (Φάντασμα Πολύδωρου), Ηλεάνα Μπάλλα (Θεράπαινα), Άκης Σακελλαρίου (Πολυμήστορας), Αλέκος Συσσοβίτης (Αγαμέμνονας)

Χορός: Ασημίνα Αναστασοπούλου, Ελισάβετ Γιαννοπούλου, Μαρία Κωνσταντά, Ευσταθία Λαγιόκαπα, Λυγερή Μητροπούλου, Ειρήνη Μπούνταλη, Χρύσα Τουμανίδου, Αμαλία Τσεκούρα

Μουσικός επί σκηνής: Άρτεμις Βαβάτσικα