ΙΩΑΝΝΗΣ ΚΑΠΟΔΙΣΤΡΙΑΣ

«Ιστορία της Νεότερης Ελλάδας» – Ένα μεγάλο εκδοτικό γεγονός

Κυριακή, 16/03/2025 - 16:12

Η Ιστορία της Νεότερης Ελλάδας των Νερουλού Καποδίστρια, Με επιστημονική επιμέλεια Γιώργου Κοντογιώργη, από τις Εκδόσεις Αρμός και την Ακαδημία Κοσμοσυστημικής Γνωσιολογίας.

Κυκλοφορεί από τις εκδόσεις Αρμός, η Ιστορία της Νεότερης Ελλάδας του Ιακωβάκη Ρίζου Νερουλού και Ιωάννη Καποδίστρια.

Πρόκειται για ένα μεγάλο εκδοτικό γεγονός, πρώτον διότι για πρώτη φορά, έπειτα από δύο αιώνες, γίνεται γνωστό στο ελληνικό κοινό ότι ο μέγιστος των Ελλήνων, ο Ιωάννης Καποδίστριας, συνέγραψε ελληνική ιστορία, γεγονός που παρέμεινε άγνωστο μέχρι σήμερα, και δεύτερον επειδή οι προσεγγίσεις της για τον ελληνισμό, για την τουρκοκρατία, για την ελληνική επανάσταση, για τα ευρωπαϊκά δρώμενα της εποχής είναι μοναδικές, και φωτίζουν με τον πιο παραδειγματικό τρόπο την εποχή τους.

Υπενθυμίζεται ότι ο Καποδίστριας, ως Υπουργός εξωτερικών της Ρωσίας, διαμόρφωσε κυριολεκτικά τα ευρωπαϊκά πράγματα της εποχής, προαναγγέλλοντας το τέλος της απολυταρχίας την Ευρώπη και την επικράτηση των εθνικών κινημάτων.

Θεωρούμε ότι η Ιστορία των Νερουλού Καποδίστρια που φέρνει στην επιφάνεια ο Γ. Κοντογιώργης πρέπει να διαβαστεί από όλους τους Έλληνες γιατί οι ρηξικέλευθες απόψεις που διατυπώνει, μεταβάλλουν άρδην την οπτική της ιστορίας του νέου ελληνισμού, τις αντιλήψεις για την Επανάσταση, και φωτίζει την εγγενή κρίση της οθωμανικής αυτοκρατορίας, τις ευρωπαϊκές εξελίξεις της εποχής και τις συνέχειές της μέχρι σήμερα..

«Όπως αναφέρει (ο Ι. Καποδίστριας) σε επιστολή του προς τον μητροπολίτη Ιγνάτιο (12/24 Απριλίου 1823): «Ήδη από του παρελθόντος έτους η ιδέα πονήματός τινος περί της ενεστώσης καταστάσεως της Ελλάδος είναι το αντικείμενον των τερπνοτέρων ασχολήσεών μου και των ευχών μου». Ως προς την «ιδέαν του πονήματος» διευκρινίζει ότι σκοπείται «…να καταδείξωμεν αφ’ ενός μεν εις τας Ευρωπαϊκάς Κυβερνήσεις, αφ’ ετέρου δε εις τους συμπατριώτας μας, την αλήθειαν … καθ’ όλας αυτής τας σχέσεις». Ο Καποδίστριας σπεύδει ευθύς αμέσως να αναγγείλει τον σκοπό, την «ιδέαν του πονήματός» του: «Θέλει δυνηθή τις ελπίζω να πεισθή ευκόλως:… Ότι οι Έλληνες ουδέποτε έπαυσαν ν’ αποτελώσι κυρίως έθνος». Θα το επισημάνει ρητώς αναφερόμενος στις επιπτώσεις του ισχυρισμού αναφορικά με τη διάρρηξη της ιστορικής συνέχειας του Ελληνισμού λέγοντας ότι οι οπαδοί του Διαφωτισμού παρεμβαίνοντας στην ιστόρησή του προκάλεσαν μεγάλο κακό στα συμφέροντα του έθνους: «Το κακόν, το οποίον η ξένη πολιτική μας έκαμεν εκουσίως, και το καλόν, το οποίον μας έκαμεν ακουσίως, δεν είναι ειμή το καθαρόν και απλούν εξαγόμενον της βαθείας αγνοίας, εις ην αύτη ευρίσκεται περί της αληθούς των πραγμάτων καταστάσεως εν Ελλάδι και εν Τουρκία». Θα προσθέσει δε προκειμένου να μην αφήσει περιθώριο αμφιβολίας περί του τι εννοεί: «η πεφωτισμένη πολιτική δεν θέλει δυνηθή πλέον να μας βλάψη, όσον ήθελε μας βλάπτει, στηρίζουσα και κατά το μέλλον καθώς και κατά το παρελθόν, τους συνδυασμούς της επί ψευδών δεδομένων». Κατά τούτο, αποκτά ενδιαφέρον η διαφορά οπτικής του Καποδίστρια έναντι του Κοραή: σε μία αποστροφή του λόγου του επισημαίνει πόσο ολέθριο θα ήταν να απελευθερωθεί το έθνος, όχι με τις δικές του δυνάμεις, αλλά διά χειρός των ξένων, ή να τεθεί υπό την ιδεολογική και πολιτική τους προστασία. Επικαλούμενος τη Ρωσία θα συνομολογήσει ότι στην περίπτωση αυτή, κατ’ αντιστοιχίαν προς το «γραικογαλλικό» πρόγραμμα του Κοραή, η εν λόγω οδός θα απέληγε στη δημιουργία ενός «ρωσογραικικού» αντί ενός ελληνικού έθνους, δηλαδή στην ιδεολογική του υποθήκευση με τίμημα την εξάρτησή του από τον ευεργέτη του.

Ο Ομότιμος Καθηγητής Πολιτικής Επιστήμης Γιώργος Κοντογιώργης γεννήθηκε το 1947 στο Νυδρί Λευκάδας. Χρημάτισε Πρύτανης του Παντείου Πανεπιστημίου. Μέλος διεθνών επιστημονικών ενώσεων και επιστημονικών περιοδικών, έχει διδάξει σε πλήθος ξένων πανεπιστημίων και επί σειρά ετών στο Ινστιτούτο Πολιτικών Επιστημών του Παρισιού. Έχει δημοσιεύσει 47 βιβλία και περισσότερα από 500 επιστημονικά άρθρα στην Ελλάδα και σε πολλές άλλες χώρες, ενώ αρθρογραφεί τακτικά σε έντυπα/ιστολόγια γνώμης με παρεμβάσεις του στα δημόσια πράγματα. Ο ερευνητικός προσανατολισμός του εστιάζεται στην οικοδόμηση της κοσμοσυστημικής γνωσιολογίας και στη διαμόρφωση μιας εκ βάθρων νέας κοινωνικής επιστήμης που καλύπτει τα θεμέλια πεδία του κοινωνικού βίου: από την εννοιολογία και την τυπολογία των κοινωνικών φαινομένων έως την εξελικτική βιολογία του σύνολου κοινωνικού γίγνεσθαι.

Υπό Ιακωβάκη Ρίζου Νερουλού και Ιωάννη Καποδίστρια

Πρόλογος: Πολυχρόνης Καρσαμπάς

Εισαγωγή: Γιώργος Κοντογιώργης

Eκδόσεις Αρμός

Διαβάστε περισσότερα...

Ελλάδα

«190 χρόνια Ελληνικά Ταχυδρομεία» Αναμνηστική Σειρά Γραμματοσήμων

Τρίτη, 09/10/2018 - 15:00

«190 χρόνια Ελληνικά Ταχυδρομεία»

Αναμνηστική Σειρά Γραμματοσήμων

Στις 24 Σεπτεμβρίου του 1828 ο πρώτος Κυβερνήτης της Ελλάδας Ιωάννης Καποδίστριας υπογράφει το ΙΖ’ ψήφισμα που εκδίδεται στον Πόρο «περί συστάσεως τακτικής ταχυδρομικής συγκοινωνίας» ιδρύοντας «Ταχυδρομείον Γενικόν». Με το ίδιο ψήφισμα συστήνονται τα πέντε πρώτα κεντρικά ταχυδρομεία «εις Άργος, εις Τριπολιτσάν, εις Επίδαυρον, εις Αίγιναν και εις Σύραν». Εννέα πεζοί και δεκαέξι έφιπποι ταχυδρόμοι συνέλεγαν την αλληλογραφία από την ύπαιθρο και την διένειμαν στους παραλήπτες της.

Την ίδια μέρα διορίζεται ο Αλέξιος Λουκόπουλος ως Πρώτος Γενικός Διευθυντής του Ταχυδρομείου της Ελλάδας, με υπογραφή του Γραμματέα Επικράτειας Σπυρίδωνα Τρικούπη, «κατά το ψήφισμα υπ΄ αρ. 6550 και κατά τας διατάξεις της Κυβερνήσεως υπ΄αρ. 6557». Ο Αλέξιος Λουκόπουλος μαζί με τον Δημήτριο Περρούκα συνέταξαν τον πρώτο κανονισμό των Ταχυδρομείων που εκδόθηκε το 1828.

Εκατόν ενενήντα χρόνια αργότερα, τα Ελληνικά Ταχυδρομεία παραμένουν πρωταγωνιστές, εκσυγχρονισμένα και προσαρμοσμένα στις απαιτήσεις της νέας εποχής, με 6.000 εργαζόμενους, 672 Καταστήματα και 577 ταχυδρομικά Πρακτορεία.

Η ΕΛΤΑ Α.Ε. είναι σήμερα η μακροβιότερη ελληνική εταιρία, και λειτουργεί σε πλήρως ανταγωνιστικό περιβάλλον διατηρώντας την ιδιαίτερη ταυτότητα και τις αξίες που διαμόρφωσε μέσα από πορεία δύο αιώνων.

ΚΛΑΣΕΙΣ	ΠΑΡΑΣΤΑΣΕΙΣ	ΠΟΣΟΤΗΤΕΣ
0,10 €	Ελεύθερη Σύνθεση	500.000
0,50 €	Ελεύθερη Σύνθεση	1.000.000
0,72€	Ελεύθερη Σύνθεση	500.000
2,62 €	Ελεύθερη Σύνθεση	1.000.000

ΔΙΑΣΤΑΣΕΙΣ : 35X45mm σε φύλλα των 25 τεμαχίων

ΣΧΕΔΙΑΣΗ – ΠΡΟΣΑΡΜΟΓΗ: Μυρσίνη Βαρδοπούλου

ΜΕΘΟΔΟΣ ΕΚΤΥΠΩΣΗΣ : Πολυχρωμία(οffset)

ΕΚΤΥΠΩΣΗ:“VERIDOS ΜΑΤΣΟΥΚΗΣ Α.Ε. ΕΚΤΥΠΩΣΕΩΝ ΑΣΦΑΛΕΙΑΣ”

ΚΥΚΛΟΦΟΡΙΑ- ΔΙΑΘΕΣΗ: Κυκλοφορούν στις 09 Οκτωβρίου 2018 και θα διατίθενται από τα Ταχ. Καταστήματα μέχρι 23 Σεπτεμβρίου 2019, εκτός αν εξαντληθούν νωρίτερα. Πλήρεις Σειρές θα διατίθενται από τα Ταχ. Καταστήματα και από το Κεντρικό Φιλοτελικό Κατάστημα μέχρι την απόσυρσή τους, εφόσον δεν εξαντληθούν νωρίτερα.

Κυκλοφορούν επίσης:

1.ΕΙΚΟΝΟΓΡΑΦΗΜΕΝΟΙ ΦΑΚΕΛΟΙ ΠΡΩΤΗΣ ΗΜΕΡΑΣ ΚΥΚΛΟΦΟΡΙΑΣ (2Χ5.000τεμ.)

Έχουν παράσταση σχετική με το θέμα της σειράς και διατίθενται προς 6,10€ ανά σετ.

2. ΦΥΛΛΑ 8 ΓΡΑΜΜΑΤΟΣΗΜΩΝ (10.000τεμ.)

Θα διατίθενται από 15 Νοεμβρίου προς 7,88€ ανά τεμάχιο.

Όλα τα Φιλοτελικά προϊόντα θα πωλούνται από το Κεντρικό Φιλοτελικό Κατάστημα (Λυκούργου 5 & Απελλού–100 38 ΑΘΗΝΑ) και από τα Ταχυδρομικά Καταστήματα μέχρι εξαντλήσεως. Εξαιρούνται οι Φ.Π.Η.Κ. που θα αποσυρθούν στις 23 Σεπτεμβρίου 2019.

Διαβάστε περισσότερα...

Ελλάδα

Η δολοφονία του Ιωάννη Καποδίστρια

Τετάρτη, 27/09/2017 - 15:15

Σαν σήμερα στις 27 Σεπτεμβρίου του 1831 δολοφονήθηκε στο Ναύπλιο ο κυβερνήτης Ιωάννης Καποδίστριας απότους Κωνσταντίνο και Γεώργιο Μαυρομιχάλη, της γνωστής οικογένειας των κοτζαμπάσηδων της Μάνης. Η δολοφονία του Καποδίστρια σήμανε και το τέλος της πρώτης, εν τω γεννάσθαι, απόπειρας αστικού εκσυγχρονισμού του νεαρού τότε ελληνικού κράτους.

Η εκλογή και η πρώτη περίοδος

Στις 30 Μαρτίου 1827 η Εθνοσυνέλευση της Τροιζήνας τον εξέλεξε Κυβερνήτη του νεοσύστατου Ελληνικού Κράτους, σε μία περίοδο που η Επανάσταση καρκινοβατούσε. Έπειτα από επίπονες διαβουλεύσεις στις ευρωπαϊκές πρωτεύουσες για την εξασφάλιση της απαραίτητης υποστήριξης για το ελληνικό κράτος, έφτασε στο Ναύπλιο στις 7 Ιανουαρίου 1828, γενόμενος δεκτός με ζητωκραυγές και ενθουσιώδεις εκδηλώσεις από τον λαό. Δύο ημέρες αργότερα μετέβη στην Αίγινα, η οποία είχε κριθεί καταλληλοτέρα από το Ναύπλιο ως προσωρινή έδρα της Κυβέρνησης.

Η πρώτη επαφή του με την ηπειρωτική Ελλάδα υπήρξε αποκαρδιωτική, λόγω της κατάστασης που επικρατούσε στο πολιτικό σκηνικό. Οι αντιπαλότητες που είχαν προκύψει μεταξύ των φατριών κατά τη διάρκεια της επανάστασης δεν είχαν κοπάσει, ενώ η χώρα είχε καταστραφεί και η οικονομία της τελούσε υπό πτώχευση.

Ο Καποδίστριας εκλήθη να κυβερνήσει με βάση το Δημοκρατικό Σύνταγμα της Τροιζήνας, αλλά ως οπαδός της πεφωτισμένης δεσποτείας πίστευε ότι τα Συντάγματα και τα Κοινοβουλευτικά Σώματα ήσαν πρόωρα για το ασύστατο ακόμα κράτος. Πρέσβευε εις την αρχή του ενός ανδρός, έστω και υπό προθεσμία. Στις 18 Ιανουαρίου 1828 πέτυχε ψήφισμα της Βουλής περί αναστολής του Συντάγματος. Έτσι, κατέστη η μοναδική πηγή εξουσίας, συνεπικουρούμενος από το Πανελλήνιον, ένα συμβουλευτικό σώμα αποτελούμενο από 27 μέλη. Στη σύγκληση μιας νέας Εθνοσυνέλευσης στο άμεσο μέλλον παραπεμπόταν η ψήφιση του νέου Συντάγματος. Ο Καποδίστριας εγκαινίασε την περίοδο της απολυταρχίας, η οποία διατηρήθηκε μέχρι το Σύνταγμα του 1843.

Ο νέος Κυβερνήτης έθεσε ως στόχο να βάλει τέλος στις εμφύλιες διαμάχες και επιδόθηκε αμέσως στο έργο της δημιουργίας Κράτους εκ του μηδενός, επιδεικνύοντας αξιοζήλευτη δραστηριότητα. Ίδρυσε την Εθνική Χρηματιστική Τράπεζα με τη βοήθεια του φίλου του ελβετού τραπεζίτη Εϋνάρδου, η οποία δεν ευδοκίμησε για πολύ. Ρύθμισε το νομισματικό σύστημα, καθότι ακόμη κυκλοφορούσαν τουρκικά και ξένα νομίσματα εντός της επικράτειας. Στις 28 Ιουλίου 1828 καθιέρωσε ως εθνική νομισματική μονάδα τον Φοίνικα και ίδρυσε Εθνικό Νομισματοκοπείο. Στις 24 Σεπτεμβρίου του ίδιου χρόνου οργάνωσε και την πρώτη ταχυδρομική υπηρεσία.

Ερχόμενος στο Ναύπλιο, ο Καποδίστριας βρήκε την Ελλάδα χωρίς δικαστική οργάνωση. Γνωρίζοντας ότι η απονομή της δικαιοσύνης αποτελεί θεμέλιο για τη δημιουργία μιας ευνομούμενης πολιτείας, ενδιαφέρθηκε προσωπικά για τη δημιουργία δικαστηρίων και τη στελέχωσή τους με το κατάλληλο προσωπικό. Οργάνωσε, ακόμη, τη διοίκηση του κράτους και ίδρυσε Στατιστική Υπηρεσία, η οποία διενήργησε την πρώτη απογραφή.

Αναδιοργάνωσε τις ένοπλες δυνάμεις υπό ενιαία διοίκηση, πετυχαίνοντας αφενός να καταπολεμήσει το κατεστημένο των οπλαρχηγών και αφετέρου να παρεμποδίσει την Οθωμανική προέλαση, όπως έδειξε η Μάχη της Πέτρας, όπου ο ελληνικός στρατός εμφανίσθηκε πειθαρχημένος και συγκροτημένος στην τελευταία μάχη του Αγώνα. Ο Καποδίστριας αντιμετώπισε επιτυχώς την πειρατεία, αναθέτοντας στον ναύαρχο Μιαούλη την καταστολή της. Εφάρμοσε την πρακτική της απομόνωσης (καραντίνας) των κοινοτήτων που πλήττονταν από τις επιδημίες του τύφου, της ελονοσίας και άλλων μολυσματικών ασθενειών. Προσπάθησε να ανοικοδομήσει το κατεστραμμένο εκπαιδευτικό σύστημα της Ελλάδας, ιδρύοντας πολλά αλληλοδιδακτικά σχολεία, καθώς και το Ορφανοτροφείο της Αίγινας.

Ο Καποδίστριας ενδιαφέρθηκε αποφασιστικά για τη γεωργία, που αποτελούσε τον ακρογωνιαίο λίθο της ελληνικής οικονομίας. Εισήγαγε πρώτος την καλλιέργεια της πατάτας, με ένα τρόπο που έδειχνε τη βαθειά του γνώση για τον ψυχισμό του Έλληνα εκείνης της εποχής. Διέταξε, λοιπόν, να αποθέσουν ένα φορτίο με πατάτες στο λιμάνι του Ναυπλίου και προέτρεψε τον καθένα να πάρει όσες θέλει. Συνάντησε, όμως, την παγερή αδιαφορία των πρωτευουσιάνων. Στη συνέχεια τοποθέτησε φρουρούς στο φορτίο και αμέσως σχεδόν στο Ναύπλιο κυκλοφόρησαν ψίθυροι ότι για να φυλάσσεται το φορτίο κάτι το πολύτιμο θα περιέχει. Οι άνθρωποι μαζεύτηκαν στο λιμάνι και λοξοκοίταζαν τις πατάτες. Άρχισαν σιγά-σιγά να τις κλέβουν κάτω από τη μύτη των φρουρών και στο τέλος έκαναν όλες φτερά. Δεν γνώριζαν, όμως, ότι ο Καποδίστριας είχε διατάξει τους φρουρούς να κάνουν τα στραβά μάτια. Με αυτή την ευφυή κίνηση, η πατάτα έγινε τότε μέρος της καθημερινής διατροφής του Έλληνα.

Ανταγωνισμοί και δυσαρέσκεια

Οι πολιτικές κινήσεις του Καποδίστρια προκάλεσαν τη δυσαρέσκεια, τόσο των οπαδών του συνταγματικού πολιτεύματος, όσο και των προκρίτων και των ναυτικών. Η αίγλη που τον περιέβαλε άρχισε να διαλύεται. Η αδυναμία ικανοποιήσεως όλων των αιτημάτων, σε συνδυασμό με την καθυστέρηση διεξαγωγής των εκλογών, έδωσαν την αφορμή για το σχηματισμό ισχυρής αντιπολίτευσης κατά του Κυβερνήτη. Ο Καποδίστριας κατηγορήθηκε ακόμη ότι αγνόησε τη μακρά κοινοτική παράδοση της χώρας και θέλησε να μεταφυτεύσει από την αλλοδαπή θεσμούς, μη προσιδιάζοντες στην τότε πραγματικότητα.

Η πρώτη δυναμική αντιπολιτευτική ενέργεια ήλθε με τα στασιαστικά κινήματα της Ύδρας το 1829, που επιδίωκαν την ανατροπή του Καποδίστρια. Ζήτησαν από τον Μιαούλη να καταλάβει τον ναύσταθμο του Πόρου, πριν προλάβει ο διοικητής του Κανάρης να έλθει εναντίον της Ύδρας. Ο Καποδίστριας παρακάλεσε τον ναύαρχο Ρίκορντ να επιτεθεί κατά των στασιαστών. Πράγματι, ο ρώσος ναύαρχος απέκλεισε το ναύσταθμο και προ του κινδύνου να συλληφθεί ο Μιαούλης ανατίναξε τη φρεγάτα Ελλάς και την κορβέτα Ύδρα (τα δύο πιο αξιόπλοα πλοία του ελληνικού στόλου) και διέφυγε στην Ύδρα. Η αντίδραση κατά του Κυβερνήτη διογκωνόταν. Οι Μανιάτες αρνούνταν να πληρώσουν τους φόρους προς την κεντρική εξουσία και στασίασαν με τη σειρά τους.

Μοιραία στάθηκε η αντιπαλότητα του Καποδίστρια με τους Μαυρομιχάληδες, την ισχυρότερη οικογένεια της Μάνης. Ο Καποδίστριας συν το χρόνω γινόταν όλο και πιο ευερέθιστος και δύσπιστος έναντι όλων. Δεν είχε την απαραίτητη αυτοσυγκράτηση και ψυχραιμία, με συνέπεια την αδικαιολόγητη όξυνση των προσωπικών παθών. Σε αυτή την κατάσταση θα πρέπει να αποδοθεί και ο σκληρός τρόπος συμπεριφοράς του κατά του γηραιού Πετρόμπεη Μαυρομιχάλη. Ο Καποδίστριας διέταξε τη σύλληψή του και τον εγκλεισμό του στη φυλακή. Τον αδελφό του Κωνσταντίνο και τον υιό του Γεώργιο τους κρατούσε στο Ναύπλιο, όπου είχε μεταφερθεί η πρωτεύουσα του νεοελληνικού κράτους. Το γεγονός αυτό εξέθρεψε το μίσος και την ανάγκη εκδίκηση από την πλευρά των Μαυρομιχαλαίων.

Η δολοφονία

Στις 5:35 το πρωί της 27ης Σεπτεμβρίου 1831 ο Ιωάννης Καποδίστριας δέχθηκε δολοφονική επίθεση από τον Κωνσταντίνο και τον Γεώργιο Μαυρομιχάλη έξω από την εκκλησία του Αγίου Σπυρίδωνα, όπου μετέβαινε για να εκκλησιασθεί και έπεσε νεκρός. Ο μόνος που τον συνόδευε ήταν ο μονόχειρας σωματοφύλακάς του, ονόματι Κοκκώνης.

Ο Κωνσταντίνος Μαυρομιχάλης εφονεύθη επί τόπου από τους προστρέξαντες, οι οποίοι κυριολεκτικώς τον λυντσάρισαν. Ο Γεώργιος Μαυρομιχάλης ζήτησε προστασία στη Γαλλική Πρεσβεία. Κατόπιν επιμόνου απαιτήσεως του συγκεντρωμένου πλήθους, που απείλησε ότι θα κάψει την πρεσβεία, ο αντιπρεσβευτής βαρόνος Ρουάν τον παρέδωσε στις αρχές. Ο Γεώργιος Μαυρομιχάλης καταδικάσθηκε σε θάνατο από στρατοδικείο και εθανατώθη δια τυφεκισμού το πρωί της 10ης Οκτωβρίου 1831.

Στη θέση του δολοφονημένου Ιωάννη Καποδίστρια διορίστηκε για μικρό διάστημα ο αδερφός του Αυγουστίνος. Η χώρα είχε βυθιστεί στο χάος και την αναρχία και οι Προστάτιδες Δυνάμεις βρήκαν την ευκαιρία να εγκαθιδρύσουν βασιλεία, φοβούμενες την επικράτηση ενός φιλελεύθερου κινήματος.

Πηγή:sansimera.gr

Διαβάστε περισσότερα...