«To κρίσιμο ήταν ότι η κάμερα τοποθετήθηκε χωρίς ενημέρωση των άλλων ενοίκων διαμερίσματος με αποτέλεσμα να έχει διαμορφωθεί ένα άσχημο καθεστώς επιτήρησης»

Το Πρωτοδικείο Πειραιά αποφάσισε ότι η τοποθέτηση κλειστού κυκλώματος τηλεόρασης (CCTV) με βιντεοκάμερα σε κοινόχρηστους χώρους πολυκατοικίας είναι παράνομη.

«To κρίσιμο ήταν ότι η κάμερα τοποθετήθηκε χωρίς προηγούμενη ενημέρωση των άλλων ενοίκων διαμερίσματος με αποτέλεσμα να έχει διαμορφωθεί ένα "άσχημο καθεστώς επιτήρησης που έχει δημιουργηθεί λόγω της κάμερας» αναφέρει ο δικηγόρος Βασίλης Σωτηρόπουλος που χειρίστηκε την υπόθεση.

«Το Πρωτοδικείο Πειραιά έκρινε δεκτή την σχετική αίτηση ασφαλιστικών μέτρων, υποχρεώνοντας τους εγκαταστάτες να αφαιρέσουν κάμερα και να παραλείπουν στο μέλλον να εγκαταστήσουν άλλο παρόμοιο σύστημα βιντεοεπιτήρησης σε κοινόχρηστους χώρους» εξήγησε ο ίδιος σε ανάρτησή του στο x.

Σύμφωνα με τον δικηγόρο «το ενδιαφέρον σε αυτή την απόφαση είναι ότι παρόλο που δεν παρουσιάστηκε κάποιο αρχείο προσωπικών δεδομένων, με τις εικόνες προσώπου των αιτούντων, το Δικαστήριο έκρινε ότι αυτό δεν απαιτείται ως προϋπόθεση, καθώς:

«Η θέση και μόνο και η εμβέλεια του επίδικου συστήματος βιντεοεπιτήρησης που επιτρέπει την λήψη βιντεοληπτικού υλικού και εικόνων από τον κοινόχρηστο χώρο και την είσοδο πρόσβασης στην κατοικία των αιτούντων, χωρίς την συναίνεση αυτών, συνιστά μη νόμιμη επεξεργασία. Η τοποθέτηση της κάμερας στην συγκεκριμένη περίπτωση προσέβαλε το δικαίωμα των περιοικούντων αιτούντων, διότι τους έθεσε υπό έλεγχο και αδικαιολόγητο περιορισμό της ελευθερίας τους, ως εκδήλωση της προσωπικότητας τους και τους παρεμπόδισε στην ελεύθερη ανάπτυξη της κοινωνικής δραστηριότητάς τους».

Επιπλέον, το δικαστήριο εκτός από την υποχρέωση αφαίρεση της κάμερας, απειλεί σε βάρος των καθ' ων χρηματική ποινή τετρακοσίων (400) ευρώ για κάθε παραβίαση της δικαστικής απόφασης.

Η ανάρτηση του Βασίλη Σωτηρόπουλου

«Σε υπόθεση που εκπροσωπούμε ενοίκους διαμερίσματος που διαφωνούν με την εγκατάσταση κλειστού κυκλώματος τηλεόρασης, το Πρωτοδικείο Πειραιά έκρινε δεκτή την σχετική αίτηση ασφαλιστικών μέτρων, υποχρεώνοντας τους εγκαταστάτες να αφαιρέσουν κάμερα και να παραλείπουν στο μέλλον να εγκαταστήσουν άλλο παρόμοιο σύστημα βιντεοεπιτήρησης σε κοινόχρηστους χώρους.

Με την απόφαση 1452/2024, το Μονομελές Πρωτοδικείο Πειραιά εκθέτει αναλυτικά το καθεστώς τοποθέτησης καμερών σύμφωνα με τον #GDPR - Γενικό Κανονισμό Προστασίας Δεδομένων της ΕΕ 2016/679 και το σχετικό θεσμικό πλαίσιο.

To κρίσιμο ήταν ότι η κάμερα τοποθετήθηκε χωρίς προηγούμενη ενημέρωση των άλλων ενοίκων διαμερίσματος με αποτέλεσμα να έχει διαμορφωθεί ένα "άσχημο καθεστώς επιτήρησης που έχει δημιουργηθεί λόγω της κάμερας", όπως κατέθεσαν οι μάρτυρες και όπως έκρινε το Δικαστήριο, "σε βάρος των αιτούντων, αλλά και όσων συγγενών και φίλων τους επισκέπτονται, στην ψυχολογική επιβάρυνση και τα αρνητικά συναισθήματα που έχουν διαμορφωθεί και διακατέχουν τους αιτούντες οι οποίοι αισθάνονται ανυπόφορα αφού παρακολουθούνται συνεχόμενα κάθε μέρα, ενώ όλοι επίσης αναφέρθηκαν στο ότι αιτία αυτής της εγκατάστασης δεν ήταν κάποια έκνομη ενέργεια όπως κλοπή ή ληστεία, αλλά το ενδιαφέρον των καθών να παρακολουθούν τους αιτούντες στις κινήσεις τους".

Το ενδιαφέρον σε αυτή την απόφαση είναι ότι παρόλο που δεν παρουσιάστηκε κάποιο αρχείο προσωπικών δεδομένων, με τις εικόνες προσώπου των αιτούντων, το Δικαστήριο έκρινε ότι αυτό δεν απαιτείται ως προϋπόθεση, καθώς:

"η θέση και μόνο και η εμβέλεια του επίδικου συστήματος βιντεοεπιτήρησης που επιτρέπει την λήψη βιντεοληπτικού υλικού και εικόνων από τον κοινόχρηστο χώρο και την είσοδο πρόσβασης στην κατοικία των αιτούντων, χωρίς την συναίνεση αυτών, συνιστά μη νόμιμη επεξεργασία. Η τοποθέτηση της κάμερας στην συγκεκριμένη περίπτωση προσέβαλε το δικαίωμα των περιοικούντων αιτούντων, διότι τους έθεσε υπό έλεγχο και αδικαιολόγητο περιορισμό της ελευθερίας τους, ως εκδήλωση της προσωπικότητας τους και τους παρεμπόδισε στην ελεύθερη ανάπτυξη της κοινωνικής δραστηριότητάς τους".

Εκτός από την υποχρέωση αφαίρεση της κάμερας και την παράλειψη εγκατάστασης παρεμφερούς συστήματος βιντεοεπιτήρησης, το δικαστήριο απειλεί σε βάρος των καθ' ων χρηματική ποινή τετρακοσίων (400) ευρώ για κάθε παραβίαση της δικαστικής απόφασης».

Πριν από πενήντα χρόνια, οκτώ Αμερικανοί ξεκίνησαν για την Αργεντινή για να ανέβουν στην Ακονκάγκουα, το ψηλότερο βουνό του Δυτικού Ημισφαιρίου. Όμως τα πράγματα δεν πήγαν όπως τα είχαν προγραμματίσει. Και αυτό διότι δύο από τους ορειβάτες πέθαναν και οι σοροί τους έμειναν στις παγωμένες βουνοκορφές. 

Ωστόσο μισό αιώνα μετά μία κάμερα που ανήκει σε μία από τους νεκρούς ορειβάτες, την Τζάνετ Τζόνσον, αποκαλύφθηκε κάτω από έναν παγετώνα που άρχισε να υποχωρεί.  Ο φακός της μηχανής ήταν σπασμένος αλλά μία ένδειξη στην κορυφή της μηχανής έδειξε ότι είχαν τραβηχτεί 24 φωτογραφίες. Το κάτω της μέρος ήταν στηριγμένο σε μία φθαρμένη δερμάτινη θήκη με χοντρό λουρί ενώ στη θήκη ήταν γραμμένο ένα αμερικανικό όνομα και μία διεύθυνση στο Κολοράντο.
 

Η κάμερα μεταφέρθηκε από αυτούς που την βρήκαν σε έναν καταυλισμό όπου ένας βετεράνος οδηγός ονόματι Κορβαλάν μόλις άκουσε ότι στο κάτω μέρος της κάμερας υπήρχε το όνομα Τζανετ Τζόνσον  πετάχτηκε σαν να τον χτύπησε ηλεκτρικό ρεύμα.

Αμέσως θυμήθηκε την ιστορία της δασκάλας Τζανετ, του μηχανικού της NASA Τζον Κούπερ και της θανατηφόρου αποστολής του 1973: Μια γυναίκα από το Ντένβερ, ίσως η πιο εμπειρη ορειβάτης της ομάδας, εθεάθη για τελευταία φορά ζωντανή στον παγετώνα. Ένας άνδρας από το Τέξας, μέλος των πρόσφατων αποστολών Apollo στο φεγγάρι, βρισκόταν παγωμένος κοντά της. Ο τρόπος που πέθαναν δεν διευκρινίστηκε ποτέ. Υπήρχαν αντιφατικές δηλώσεις από τους επιζώντες. Ενας δικαστής ζήτησε έρευνα για ενδεχόμενο δόλο ή κάτι άλλο ύποπτο στις συνθήκες θανάτου τους.Χρειάστηκαν τρία χρόνια ερευνών για να βρεθούν και να ανασυρθούν τα πτώματα.

Η ανακάλυψή τους ξεσήκωσε ένα ακόμη μεγαλύτερο θρίλερ, αφήνοντας περισσότερες ερωτήσεις παρά απαντήσεις. Κάπως έτσι η Τζόνσον και ο Κούπερ έγιναν μέρος της λαογραφίας και των θρύλων του βουνού, δίχως κανείς να μπορεί να πει πώς πέθαναν, με τον καθένα να δημιουργεί το δικό του μύθο.
Και τώρα, σχεδόν πέντε δεκαετίες αργότερα, μια παλιά κάμερα είχε αναδυθεί από τον παγετώνα που υποχωρούσε και που ίσως δώσει απαντήσεις. Ο πάγος έκρυβε ακόμη ένα πακέτο από σκόρπια αντικείμενα όπως πουπουλένια γάντια, ένα κόκκινο σακάκι, ένα κουτί με χρησιμοποιημένη ταινία Kodak και ένα αποσυντεθειμένο αριστερό χέρι, που φορούσε ακόμα ένα λεπτό ασημί ρολόι.

Ποια ήταν η Τζόνσον

Γεννημένη στις 30 Νοεμβρίου 1936 δεν γνώρισε ποτέ τη γενέτειρά της καθώς υιοθετήθηκε από τον Βίκτορα και τη Μέι Τζόνσον που ζούσαν στη Μινεάπολη.

Στην πορεία αναδείχθηκε σε λάτρη των βουνών και της ορειβασίας. Ήταν ένα από τα 38 μέλη μιας αποστολής κλαμπ το 1963 στο Περού. Δεν είναι σαφές πόσες από τις κορυφές του κόσμου έφτασε. Ανέβηκε στο Κιλιμάντζαρο και ήλπιζε να ανέβει στο Ντενάλι μετά την επιστροφή της από την Ακονκάγκουα. Ήθελε να φτάσει στα υψηλότερα επίπεδα εκπαίδευσης, στην κορυφή των ψηλότερων βουνών. Σκαρφάλωσε και τις 67 από τις κορυφές των 14.000 ποδιών στις Ηνωμένες Πολιτείες (εκτός από την Αλάσκα), το Κιλιμάντζαρο, την Οριζάμπα, το Ποποκατεπέτλ, το Φούτζι, κ.λπ.

Αλλά η  Ακονκάγκουα δεν ήταν από τα πιο εύκολα βουνά. Το βασικό πρόβλημα ήταν στους ανέμους.  Μέχρι το 2022, υπήρξαν 153 γνωστοί θάνατοι στο βουνό. Το 1973, η Τζόνσον και ο Κούπερ ήταν οι αριθμοί 26 και 27.  Οι ορειβάτες δεν είχαν GPS trackers, ούτε τρόπο επικοινωνίας μεταξύ του στρατοπέδου βάσης και της κορυφής. Οι Αμερικανοί έφεραν κιάλια και ένα πιστόλι φωτοβολίδων. Το βουνό ήταν σχεδόν έρημο. Αν προέκυπτε πρόβλημα, δεν υπήρχε κανείς άλλος να βοηθήσει εκτός από τα άλλα μέλη της αποστολής.

Μέχρι τώρα ουδείς μπορούσε να πει κάτι στα σίγουρα για τις συνθήκες του θανάτου τους. Τώρα, η κλιματική κρίση ίσως λύσει το μυστήριο. Ο παγετώνας αποκάλυψε την κάμερα που ίσως κρύβει τις απαντήσεις. Ίσως και όχι. 

Μεταξύ μας, καλύτερα οι μύθοι να παραμένουν μύθοι...

Σημείωση: Η φωτογραφία της κάμερας της Τζάνετ Τζόνσον δημοσιεύθηκε στους New York Times και ανήκει στον φωτογράφο Pablo Betancourt.