Παρά το γεγονός ότι είναι αναμφισβήτητα η πιο διάσημη αλυσίδα νησιών στον κόσμο όσον αφορά τη βιοποικιλότητα, τα νησιά Γκαλαπάγκος στο Εκουαδόρ, εκπλήσσουν ακόμη και σήμερα τους επιστήμονες.

Ένα πουλί που είδε και κατέγραψε ο Κάρολος Δαρβίνος κατά την επίσκεψή του στη νήσο Φλορεάνα το 1835, παρατηρήθηκε στη φύση για πρώτη φορά μετά από 190 χρόνια.

Οι παρατηρήσεις του Δαρβίνου από το μικρό, νοτιοκεντρικό νησί της ηφαιστειακής αλυσίδας περιλάμβαναν την παρουσία ενός μικρού, μυστικοπαθούς πουλιού που ονομάζεται rail των Γκαλαπάγκος (Laterallus spilonota).

Μόλις πριν από δύο χρόνια, διάφοροι οργανισμοί άρχισαν να εργάζονται στο μεγάλης κλίμακας έργο αποκατάστασης της νήσου Φλορεάνα. Με την απομάκρυνση των χωροκατακτητικών ειδών που κατέστρεφαν την τοπική άγρια ζωή για γενιές, το τοπικό περιβάλλον έγινε και πάλι ένα καταφύγιο για τα είδη που μπορούν να ανακάμψουν και να ευδοκιμήσουν.

Το rail των Γκαλαπάγκος, ένα χερσαίο πτηνό ενδημικό του αρχιπελάγους, έχει υποστεί σοβαρές επιπτώσεις από αυτά τα χωροκατακτητικά είδη. Κατοικεί στο έδαφος, είναι εξαιρετικά ευάλωτο στα αρπακτικά και βασίζεται στην πυκνή, πλούσια βλάστηση για να κρύβεται. Όμως, παρά τους κινδύνους αυτούς, το rail έχει αποδειχθεί ένα ανθεκτικό και πολυμήχανο μικρό πουλί.

Τα rails, τοπικά γνωστά ως Pachays, επέστρεψαν γρήγορα στα αποκαταστημένα νησιά. Το 2018, έξι χρόνια μετά την επιτυχή απομάκρυνση χωροκατακτητικών ειδών από το κοντινό νησί Pinzón από τη μη κερδοσκοπική οργάνωση Island Conservation, τα rails ήταν από τα πρώτα τοπικά εξαφανισμένα ζώα που επανεμφανίστηκαν -μαζί με άλλα είδη, όπως το cactus finch.

Δεν έχει περάσει πολύς καιρός από τότε που ξεκίνησε το έργο αποκατάστασης του νησιού Φλορεάνα, αλλά τα rails το έχουν ήδη επανακατοικήσει.

Τα πουλιά ήταν παρόντα και μακριά από τις ανθρώπινες κατοικίες και τη γεωργία, σε ένα λιβάδι που ήταν γεμάτο από δέντρα γκουάβα. Τα επιβεβαιωμένα ευρήματα περιλαμβάνουν έξι ακουστικές καταγραφές, δύο οπτικές παρατηρήσεις και μία φωτογραφία. Και δεν είναι τυχαίο ότι επέστρεψαν τώρα - η περιοχή παρακολουθείται από το 2015, και αυτή είναι η πρώτη χρονιά που επέστρεψαν.

«Η εκ νέου ανακάλυψη του rail των Γκαλαπάγκος επιβεβαιώνει αυτό που έχουμε δει στα νησιά σε όλο τον κόσμο - αν αφαιρέσουμε τις χωροκατακτητικές απειλές, τα ενδημικά είδη μπορούν να ανακάμψουν με αξιοσημείωτους τρόπους», δήλωσε σε δήλωσή της η Πάουλα Καστάνιο, υπεύθυνη του προγράμματος Conservation Impact Program της Island Conservation.

«Αυτή είναι μια απίστευτη νίκη για τη Φλορεάνα και μας ενθουσιάζει για το ποια άλλα ενδημικά είδη μπορεί να επανεμφανιστούν καθώς το νησί συνεχίζει το ταξίδι του προς την οικολογική ανάκαμψη».

Υπήρχαν ή επέστρεψαν από την εξαφάνιση;

Στη συνέχεια, οι επιστήμονες πρέπει να χρησιμοποιήσουν γενετική δειγματοληψία για να καθορίσουν αν αυτά τα νεοκαταγεγραμμένα πουλιά προέρχονται από μια αυτοεπανεισαχθείσα γενεαλογική γραμμή ή αν υπήρχε ένας μικροσκοπικός πληθυσμός που επιβίωσε, χωρίς να εντοπιστεί, για 190 χρόνια.

Η «Island Conservation» περιγράφει λεπτομερώς πώς αυτό δεν είναι ανήκουστο, καθώς στη γειτονική Ραμπίντα, οι προσπάθειες αποκατάστασης της οργάνωσης οδήγησαν στην εκ νέου ανακάλυψη μιας σαύρας γκέγκο που ήταν γνωστή στην επιστήμη μόνο μέσω αρχείων ηλικίας άνω των 5.000 ετών. Ζούσαν στο νησί σε πολύ χαμηλούς αριθμούς για εκατοντάδες χρόνια, αλλά μόνο όταν πραγματοποιήθηκε ολιστική αποκατάσταση μπόρεσαν να αυξήσουν τον αριθμό τους σε ανιχνεύσιμα επίπεδα.

Με έναν τοπικό πληθυσμό να έχει ήδη εγκατασταθεί, οι πιθανότητες για μια επιτυχή επανεισαγωγή είναι καλές. Σύντομα, ελπίζεται ότι τα λιβάδια της Φλορεάνα θα φιλοξενήσουν μια μεγάλη, ευημερούσα αποικία των πτηνών rails.

«Μας δίνει ελπίδα ότι μπορεί να βρεθούν ακόμη περισσότερα «εξαφανισμένα» είδη των Γκαλαπάγκος», αναφέρεται στην ανακοίνωση.

Με πληροφορίες από Good News Network

Ανάμεσα στα εκθαμβωτικά σοκάκια, με θέα τις κρυστάλλινες παραλίες και τις χρωματιστές βουκαμβίλιες της Σαντορίνης, μια παράνομη επιχείρηση κλέβει από την ομορφιά όχι μόνο του νησιού, αλλά και της πανίδας του.

Στο πλαίσιο της επίσκεψης μελών του Committee Against Bird Slaughter (CABS) στο κατά τα άλλα ειδυλλιακό νησί, βρέθηκαν αντιμέτωποι με μια αποκαρδιωτική εικόνα.

Το νησί ήταν γεμάτο από παγίδες για πτηνά. Μην φανταστείτε, ωστόσο, συνηθισμένες, μικρές και ερασιτεχνικές παγίδες. Πρόκειται για μια πρωτοφανή επιχείρηση, με τις παγίδες να εκτείνονται σε ολόκληρα χωράφια.

Οι «φωλιές» των επιτήδειων που τοποθετούν τις παγίδες, έχουν ένα σχοινί το οποίο αυτομάτως όταν τραβηχτεί ενεργοποιεί ένα πελώριο δίχτυ.

Ως δόλωμα χρησιμοποιούν μια μακρόστενη πρόχειρη δεξαμενή νερού, σπόρους, αλλά και πουλία φυλακισμένα μέσα σε κλουβιά.

Τοποθετούν παντού κλουβιά με πτηνά. Σε δέντρα, σε στύλους, στο έδαφος, ή ακόμα και δεμένα στο έδαφος. Η επιτροπή κατάφερε να εντοπίσει περισσότερες από 100 παγίδες και συνακόλουθα δεκάδες παγιδευμένα σε κλουβιά πουλιά.

Τα είδη πολυάριθμα: Καρδερίνες, φλώροι, σκαρθάκια και πολλά περισσότερα που αποτελούν δόλωμα για να παγιδευτούν ακόμα περισσότερα, για να αποτελέσουν αργότερα μέρος ενός ολόκληρου κυκλώματος παράνομου εμπορίου.

Το Committee Against Bird Slaughter (CABS) δημοσίευσε βίντεο, στο οποίο καταγράφονται άτομα την ώρα που τοποθετούν τις παγίδες, παρουσιάζοντας με πλούσιο οπτικό υλικό το πώς ακριβώς δρουν.

«Ας σταματήσουμε την παράνομη παγίδευση πτηνών στη Σαντορίνη», προτρέπει το CABS.

Σχεδόν το 12% των πτηνών έχουν οδηγηθεί σε εξαφάνιση εξαιτίας της ανθρώπινης δραστηριότητας, σύμφωνα με νέα μελέτη του Βρετανικού Κέντρου Οικολογίας και Υδρολογίας (UKCEH). Οι ερευνητές της νέας μελέτης εκτιμούν ότι 1.430 είδη πτηνών – σχεδόν το 12% – έχουν εξαφανιστεί κατά τη διάρκεια της σύγχρονης ανθρώπινης ιστορίας, από την Ύστερη Πλειστόκαινο πριν από περίπου 130.000 χρόνια. Πιστεύεται ότι η συντριπτική πλειονότητά τους εξαφανίστηκε άμεσα ή έμμεσα λόγω της ανθρώπινης δραστηριότητας.

Με την πάροδο του χρόνου, η άφιξη των ανθρώπων σε μέρη όπως η Χαβάη, η Τόνγκα και οι Αζόρες οδήγησε σε εκτεταμένες επιπτώσεις, όπως η αποψίλωση των δασών, το υπερκυνήγι και η εισαγωγή χωροκατακτητικών ειδών. Αυτό είχε ως αποτέλεσμα την εξαφάνιση πολλών άγνωστων ειδών πουλιών, σύμφωνα με τη μελέτη που δημοσιεύθηκε στην επιστημονική επιθεώρηση «Nature Communications».

Οι ερευνητές της μελέτης δήλωσαν πως τα ευρήματα αποκαλύπτουν το μεγαλύτερο γεγονός εξαφάνισης σπονδυλωτών που προκλήθηκε από τον άνθρωπο. Οι αναφορές για μαζικές εξαφανίσεις πτηνών ξεκίνησαν να καταγράφονται τον 14ο αιώνα. Ωστόσο, οι καταγραφές αυτές είναι περιορισμένες, επειδή τα ελαφριά οστά των πτηνών αποσυντίθενται με την πάροδο του χρόνου, αποκρύπτοντας την πραγματική έκταση των παγκόσμιων εξαφανίσεων, λένε οι ειδικοί.

«Η μελέτη μας καταδεικνύει ότι ο ανθρώπινος αντίκτυπος στην ποικιλομορφία των πτηνών είναι πολύ μεγαλύτερος από ό,τι είχε αναγνωριστεί προηγουμένως», εξήγησε ο επικεφαλής συγγραφέας Δρ. Ρομπ Κουκ, οικολογικός μοντελοποιητής στο UKCEH.

«Οι άνθρωποι κατέστρεψαν ταχύτατα τους πληθυσμούς των πτηνών μέσω της απώλειας ενδιαιτημάτων, της υπερεκμετάλλευσης και της εισαγωγής αρουραίων, χοίρων και σκύλων που επιτίθονταν στις φωλιές των πτηνών και τα ανταγωνίζονταν στην αναζήτηση τροφής. Δείχνουμε ότι πολλά είδη εξαφανίστηκαν πριν από τις γραπτές καταγραφές και δεν άφησαν κανένα ίχνος, απλά χάθηκαν από την ιστορία», συμπλήρωσε.

Ο Δρ. Σπρέν Φέρμπι του Πανεπιστημίου του Γκέτεμποργκ στη Σουηδία, συν-συγγραφέας της μελέτης, πρόσθεσε: «Αυτές οι ιστορικές εξαφανίσεις έχουν σημαντικές επιπτώσεις στη σημερινή κρίση της βιοποικιλότητας».

Τα πτηνά που οδηγήθηκαν σε εξαφάνιση είχαν ποικίλους οικολογικούς ρόλους, όπως η διασπορά των σπόρων και η επικονίαση, εκτιμά ο ερευνητής. Αυτό πιθανώς είχε αλυσιδωτές επιβλαβείς επιπτώσεις στα οικοσυστήματα, οπότε, εκτός από την εξαφάνιση των πτηνών, είχαμε και την εξαφάνιση πολλών φυτών και ζώων που εξαρτώνταν από αυτά τα είδη για την επιβίωσή τους. Τα δεδομένα δείχνουν ότι περίπου 640 είδη πουλιών έχουν οδηγηθεί σε εξαφάνιση από την περίοδο του Ύστερου Πλειστόκαινου – το 90% αυτών σε νησιά που κατοικούνται από ανθρώπους. Σύμφωνα με τον Δρ. Κουκ, είναι πιθανό ότι μόνο περίπου 50 από αυτά τα είδη πεθάναν από φυσικά αίτια.

Η μελέτη αποκάλυψε το μεγαλύτερο γεγονός εξαφάνισης σπονδυλωτών που προκλήθηκε ποτέ από τον άνθρωπο κατά τη διάρκεια του 14ου αιώνα, σύμφωνα με τους ερευνητές οι οποίοι εκτιμούν ότι 570 είδη πτηνών εξαφανίστηκαν μετά την πρώτη άφιξη των ανθρώπων στον ανατολικό Ειρηνικό, συμπεριλαμβανομένης της Χαβάης και των Νήσων Κουκ. Πιστεύουν ότι υπήρξε επίσης ένα σημαντικό γεγονός εξαφάνισης τον 9ο αιώνα π.Χ., που οφείλεται κυρίως στην άφιξη των ανθρώπων στον Δυτικό Ειρηνικό, συμπεριλαμβανομένων των νησιών Φίτζι και των Καναρίων Νήσων.

ΠΗΓΗ: Independent

Αντιδράσεις προκαλεί μια φωτογραφία που κάνει τον γύρο του διαδικτύου, η οποία προέρχεται από το νησί της Πάρου και απεικονίζει ένα - κυριολεκτικά - σταυρωμένο κοράκι.

Συγκεκριμένα, την φωτογραφία δημοσίευσε πρώτος στα social media ο χρήστης Σωτήρης Τζαφάς, ο οποίος κάνει λόγο για κακοποίηση ζώου.

"Αυτή είναι η τουριστική Πάρος. Βγάλτε συμπεράσματα. Κρίμα που υπάρχουν Παριανοί, σε τόσο χαμηλό επίπεδο ακόμα και που τους ανέχονται. Οι υπόλοιποι, να δυσφημούν τον τόπο τους. Ντροπή" έγραψε χαρακτηριστιά σε ανάρτησή του στον προσωπικό του λογαριασμό στο Facebook, σημειώνοντας πως είναι στην περιοχή της Πούντας.

Στην εικόνα φαίνεται ένα νεκρό κοράκι, το οποίο είναι καρφωμένο πάνω σε ξύλο που έχει το σχήμα του σταυρού, ενώ το έχουν αφήσει σε δημόσια θέα.

Σύμφωνα με ρεπορτάζ του Cycladeslive.gr, κάποιοι το κάνουν αυτό εν είδη σκιάχτρου, ώστε να διώχνουν άλλα πτηνά από τα χωράφια τους.

Δείτε την ανάρτηση: