«ΠΕΡΙΜΕΝΟΝΤΑΣ ΤΟΝ ΓΚΟΝΤΟ»

του Σάμιουελ Μπέκετ

Σκηνοθεσία: Νίκος Διονύσιος

THEATRE OF THE NO

 

Πρεμιέρα: Πέμπτη  18 Απριλίου

 

Το Theatre Of The No,  το πρώτο αγγλόφωνο θέατρο στην καρδιά της Αθήνας, στα πλαίσια των εγκαινίων του στις 18 Απριλίου, 

παρουσιάζει το  θρυλικό έργο "Περιμένοντας τον Γκοντό" του Σάμιουελ Μπέκετ. Την σκηνοθεσία αναλαμβάνει ο Νίκος Διονύσιος,

καθοδηγώντας ένα εξαιρετικό καστ Ελλήνων και ξένων ηθοποιών. Ένα από τα σημαντικότερα έργα του 20ού αιώνα,

 μια ιστορία για την αναμονή, την χαμένη ελπίδα, τους δυνάστες και τους σωτήρες.

Ο Μπέκετ,  με ακραίο χιούμορ,  συνδυάζει επιδέξια το θέμα της μοναξιάς, της εξάρτησης και της αδιάκοπης 

αναζήτησης νοήματος σε έναν κόσμο αβεβαιότητας. Μέσω συμβολισμών και πολυδιάστατης γραφής, ο συγγραφέας δεν φοβάται

 να χτυπήσει με σαρκαστική διάθεση  στα σκοτεινά και ευαίσθητα σημεία της ανθρώπινης ύπαρξης.

 

 Το "Περιμένοντας τον Γκοντό", ένα αριστούργημα του σύγχρονου υπαρξιακού θεάτρου, αναδεικνύει βαθιά θέματα μέσα από τον φακό 

των πρωταγωνιστών του.  Πρόσωπα εγκλωβισμένα σε μια κατάσταση ατέρμονης αναμονής για την άφιξη μιας μυστηριώδους φιγούρας.

 Δύο παρίες του δρόμου, ο Εστραγκόν και ο  Βλαντιμίρ,  εξαρτημένοι ο ένας από τον άλλον, περιμένουν για κάτι που δεν έρχεται, 

δύο περαστικοί  ο Πότζο και ο Λάκι που τους συνδέει μια σχέση εξουσίας και υποταγής, μέσα από ανούσιες συνομιλίες  έρχονται αντιμέτωποι 

με φιλοσοφικά ερωτηματικά για τον Θεό, τη ζωή και το θάνατο και την ανάγκη για ανθρώπινη επαφή.

 "Είναι δράμα; Μήπως κωμωδία; Τίποτα; " Ίσως αυτό το κλασικό έργο, δεν μπορεί εύκολα να κατηγοριοποιηθεί, 

αποτελεί όμως μια πρόκληση για την καλλιτεχνική ομάδα πίσω από το Theatre of the No, που επιδιώκει να εξερευνήσει τις πολυεπίπεδες 

πολυπλοκότητες της αφήγησης του Μπέκετ.

 

THEATRE OF THE NO: Ο Yoel Wulfhart, ο ιδρυτής του θεάτρου, γράφει: «Με αυτή  τη συναρπαστική παραγωγή, το θέατρο μας, 

στοχεύει να καθιερωθεί ως ένας τόπος συνάντησης, που θα προάγει την καλλιτεχνική καινοτομία, τις πολιτιστικές ανταλλαγές και τον διάλογο

 εντός της τοπικής και παγκόσμιας κοινότητας. Με ένα ποικίλο ρεπερτόριο κλασικών και σύγχρονων έργων, επιδιώκει  να προκαλέσει 

 και να εμπνεύσει το κοινό δημιουργώντας  μεταμορφωτικές εμπειρίες.

Όλες  παραστάσεις είναι στην αγγλική γλώσσα. Σας προσκαλούμε να έρθετε στο θέατρο 1 ώρα νωρίτερα, για να συναντηθείτε 

με άλλους θεατές και να βοηθήσετε στη δημιουργία της νέας μας καλλιτεχνικής κοινότητας.  

Θα έχετε επίσης την ευκαιρία να μιλήσετε με τους σκηνοθέτες, τους ηθοποιούς και με όσους συμμετέχουν

 στις θεατρικές παραγωγές, τόσο πριν όσο και μετά την παράσταση.»

 

ΤΑΥΤΟΤΗΤΑ ΠΑΡΑΣΤΑΣΗΣ:

Σκηνοθεσία: Νίκος Διονύσιος

Bοηθός Σκηνοθέτη: Φοίβη Φιλδίσση

Βλαντιμίρ: David Gilliam

Έστραγκον:  Βασιλείου Βάσια

Πότζο: Γιώργος Χουσάκος

Λάκι: Αναστασία Μπουγιάκα

Αγόρι : Sebastian Pouentes

Κοστούμια: Bianca Nikolareizi

Σχεδιαστής Φωτισμού: Fernanda Balcells

Φωτογραφία: Νίκος Παγωνάκης

Social media: Πέτρα Τσέλιου

Επικοινωνία - Δημόσιες Σχέσεις: Ελευθερία Σακαρέλη

Παραγωγή: FAIL BETTER PRODUCTIONS - Yoel Wulfhart

 

ΠΑΡΑΣΤΑΣΕΙΣ:

Από 18 Απριλίου έως  13 Μαΐου

Κάθε Πέμπτη, Παρασκευή, Σάββατο, Κυριακή, Δευτέρα στις  20.30

Διάρκεια: 120’

 

Εισιτήρια: 15€

ΠΡΟΠΩΛΗΣΗ: https://www.more.com/theater/waitingforgodot/

Τηλ. Κρατήσεων: 694 685 1001

ΤΗΕATRE OF THE NO: Κωνσταντίνου Παλαιολόγου 3, Αθήνα 104 38

 

Website & Social Media:

https://www.facebook.com/TheatreoftheNO

https://www.instagram.com/theatreoftheno/

https://theatreoftheno.com/?fbclid=IwAR23cvt18XT-O2r2n3SNhT0W6CKIQf788oYTfIwAWJeC1CdEsZJ6BSptQdc_aem_AUp_Em81dralpKL_bngzVTkHdbNw5Y56BPcz4_R3pUrAf9DPcmTg2J180gyoXVDUp1cXqAD226ZHcW84cIIx_GYQ

Ξεκίνησε η προπώληση των εισιτηρίων, @ ticketservices.gr QUELLE CATASTROPHE! Ερευνητική ανάγνωση στο έργο του Samuel Beckett Κάθε Δευτέρα & Τρίτη, για 4 παραστάσεις στο Θέατρο ΘΗΣΕΙΟΝ ‘Εναρξη: Δευτέρα 22/05 Συμμετέχουν: Αντρέας Μαντάς | Τηλέμαχος Μούσας και ο Γιώργος-Ίκαρος Μπαμπασάκης, στο ρόλο του Αφηγητή To Quelle Catastrophe! είναι μια ερευνητική ανάγνωση πάνω στο έργο του Samuel Beckett, μια αυτοσχεδιαστική performance-σύμπραξη  του ηθοποιού Αντρέα Μαντά και του μουσικού Τηλέμαχου Μούσα, με παράλληλη αφήγηση επί σκηνής, από τον συγγραφέα-μεταφραστή, Γιώργο-Ίκαρο Μπαμπασάκη. Ο Samuel Beckett δεν μας διηγήθηκε αυτό που μας συνέβη αλλά μας ανάγκασε να στραφούμε στο υπέδαφος για να ανακαλύψουμε τι πραγματικά συνέβη και τι πρόκειται να μας συμβεί. Μας ανάγκασε να αντικρίσουμε τους εαυτούς μας. Το "Quelle Catastrophe!" περιγράφει αυτή την αέναη επιστροφή στον αληθινό εαυτό, μπλεγμένη μέσα στη συλλογική ματαιότητα. Για αυτό κι οι ήρωές του είναι φαντάσματα, ταπεινά, με τις μνήμες τους να αναδύονται στο φως και κατόπιν να εξαφανίζονται. Οι χαρακτήρες του, αντικρίζοντας το ατελείωτο δάσος του Beckett εστιάζουν στο δέντρο. Ψηλαφούν την καρδιά του, ανιχνεύουν τις φλέβες, τις ρίζες του, μ' όλο τον υπόγειο μικρόκοσμό τους, αφουγκραζόμενοι  τον εκκωφαντικό θόρυβο της απομόνωσής τους. Το δέντρο, τα δέντρα αυτά, τα πρόσωπα/χαρακτήρες που περνούν αφαιρετικά από το κείμενο, δεν παραιτούνται όσο κι αν πιέζονται από την παρακμή, τη φθορά, την ανάγκη για δύναμη και την ανάγκη για αποτυχία. Προχωρούν, μόνοι τους, προς το βωμό της θυσίας και τελικά της λύτρωσης. Οι χαρακτήρες του Quelle Catastrophe! ονειρεύονται αυτά τα πρόσωπα και ο αφηγητής αποκωδικοποιεί τα όνειρά τους, απευθυνόμενος στο κοινό. Εμφανίζονται οι: Αντρέας Μαντάς | Τηλέμαχος Μούσας | Γιώργος-Ίκαρος Μπαμπασάκης Επίσης συμμετέχουν, ως special video performers, οι George Pelecanos, Julee Cruise, Barry Adamson, Larry “Ratso” Sloman, Ted Milton, Tav Falco, Lindy Morrison. 'Ολοι τους απαγγέλουν κείμενα εμπνευσμένα από το έργο του Samuel Beckett, σε DIY video που γυρίστηκαν την περίοδο της καραντίνας. ΣΥΝΤΕΛΕΣΤΕΣ Σύλληψη-Σκηνοθεσία: Αντρέας Μαντάς Πρωτότυπη Μουσική - Σχεδιασμός Ήχου: Τηλέμαχος Μούσας Αφήγηση: Γιώργος-Ίκαρος Μπαμπασάκης Ηχοληψία: Κώστας Γκόντας Video: Μαργαρίτα Κουβάτσου/ Αντώνης Παπαντωνίου Φωτογραφίες: Νίκη Παγιατάκη Γραφιστικά: Στέλιος Χέλμης Οργάνωση/εκτέλεση παραγωγής - Επικοινωνία: Τίνα Παππά GUEST VIDEO PERFORMERS: George Pelecanos, Julee Cruise, Barry Adamson, Larry “Ratso” Sloman, Ted Milton, Tav Falco, Lindy Morrison Ευχαριστούμε ιδιαίτερα τον Beckett Rosset Η παράσταση QUELLE CATASTROPHE! είναι αφιερωμένη στη μνήμη των: Mark Stewart, Julee Cruise και Μισέλ Δημόπουλου Παραγωγή: AMOR OMNIA

INFO QUELLE CATASTROPHE! Δευτέρα & Τρίτη, για 4 παραστάσεις ‘Εναρξη: Δευτέρα 22/5 @ Θεάτρο ΘΗΣΕΙΟΝ Διάρκεια: 90' | ‘Ωρα έναρξης: 21.00 Είσοδος: 13 ευρώ Προπώληση εισιτηρίων: TICKETSERVICES.GR  https://www.ticketservices.gr/event/quelle-catastrophe/ θησείον, ΕΝΑ ΘΕΑΤΡΟ ΓΙΑ ΤΙΣ ΤΕΧΝΕΣ t: 210 3255444 | w: facebook.com/theseumtheatre/ Ακολουθήστε την AMOR OMNIA: Facebook Instagram YouTube

Από την Τετάρτη 15 Μαίου

 Για 15 παραστάσεις

 

Τα Αθηναϊκά Θέατρα παρουσιάζουν για πρώτη φορά στην Ελλάδα «Το Τέλος» του Σάμουελ Μπέκετ, με πρωταγωνιστή τον Δημήτρη Καταλειφό στο θέατρο Εμπορικόν για 15 μόνο παραστάσεις. Τη σκηνοθεσία υπογράφει ο Γιώργος Σκεύας.

Πρόκειται για ένα αφήγημα σε πρώτο πρόσωπο στο οποίο παρακολουθούμε τη σταδιακή αποξένωση και εξουθένωση (σωματική, ψυχική και πνευματική) του ήρωα.

Η πλοκή της ζωής του έχει προηγηθεί και την πορεία προς το τέλος διατρέχει η γλώσσα και το ύφος του Μπέκετ: Ο λόγος τολμηρός, ωμός· σαρκασμός χιούμορ, ειρωνεία· γλώσσα υπαινικτική, ανατρεπτική, ανελέητη, ποιητική.

Ο Σάμουελ Μπέκετ έγραψε «Το Τέλος» το 1946. Ένα από τα ωραιότερα και πιο δυνατά κείμενα του συγγραφέα. Ένα αφήγημα που προσφέρεται για πολλαπλή ανάγνωση.

 

Συντελεστές παράστασης 

Μετάφραση:Θάλεια Μελή-Χωλλ

Σκηνοθεσία:Γιώργος Σκεύας

Σκηνικός χώρος:Αλέξης Αρβιλλιάς

Ηχητική σύνθεση : Σήμη Τσιλαλή

Φωτισμοί : Κατερίνα Μαραγκουδάκη

Βοηθός σκηνοθέτη: Κυβέλη Δραγούμη

Παίζει ο Δημήτρης Καταλειφός

Θέατρο Εμπορικόν

Σαρρή 11, Αθήνα

Τηλέφωνο : 210-3211750

 

Ημέρες – ώρες παραστάσεων:

Τετάρτη : 20:00

Πέμπτη, Παρασκευή : 21:00

Σάββατο  : 21:00

Κυριακή : 20:00

 

Γενική Είσοδος : 15 Ευρώ.

 

Αγορά Εισιτηρίων : Viva.gr

 

Ευτυχισμένες Μέρες του Σάμιουελ Μπέκετ, 

 

σε σκηνοθεσία Θανάση Δόβρη

 

Ο Θανάσης Δόβρης, μετά την τεράστια επιτυχία της παράστασης ''ΓΚΙΑΚ'' επιστρέφει στη σκηνή του skrow για να σκηνοθετήσει αυτή τη φορά τις ''Ευτυχισμένες Μέρες'' του Σάμιουελ Μπέκετ,σε καινούργια μετάφραση του Μάνου Λαμπράκη, με την Μαρία Παρασύρη και τον Κώστα Κουτσολέλο.

 

 

Μισοθαμμένη σε μια βραχώδη έρημη γη, τύμβο ή «πλατωνική» παγίδα η αντιφατική Γουίννυ ζει στο καθεστώς της συνεχούς ομιλίας που της έχει επιβάλει ένα κουδούνι και η ακίνητη σιωπή του άντρα της Γουίλυ. Ο μνημονικός λόγος, η μεταφυσική σιωπή και η ενασχόλησή της με τααντικείμενα και τις λέξεις είναι μεταβατικά στάδια από τα οποία

περνάει το εγώ για να φτάσει η στιγμή της λυτρωτικής εξαφάνισής του.

 

«Να μιλάς για να μιλάς είναι μια λύτρωση» διακηρύσσει ο Νοβάλις κι αυτό είναι το πιο χαρακτηριστικό στοιχείο χιουμοριστικού νέο-αναρχισμού του Ιρλανδού συγγραφέα.

 

Ο χώρος στις «Ευτυχισμένες μέρες» έχει έναν συμβολισμό που ταυτίζεται με τον «χρόνο» και το «θάνατο». Αυτή η ατελείωτη προσμονή είναι μια παράλογη δικαιολογία ζωής.

 

Οι κειμενικοί Γουίνυ και Γουίλυ εμπλέκονται σε ένα ατέρμονο πήγαινε – έλα μεταξύ αυτού, του άλλου και κανενός χρόνου, ανάμεσα στο κάπου και στο πουθενά, στο εγώ, στο όχι εγώ και στο δίχως εγώ.

 

Η μπεκετική ιλαροτραγωδία ή τραγική φάρσα «Ευτυχισμένες μέρες», ένα έργο εύθραυστων προεκτάσεων και συμβολισμών παρουσιάστηκε πρώτη φορά το 1961 και θεωρήθηκε από την κριτική ως η «Ανάσταση της Τραγωδίας».

 

ΣΥΝΤΕΛΕΣΤΕΣ

 

Μετάφραση: Μάνος Λαμπράκης 

Σκηνοθεσία: Θανάσης Δόβρης 

Βοηθός σκηνοθέτη: Χρήστος Τζιούκαλας

Σκηνικά / κοστούμια: Ελένη Μανωλοπουλου

Σχεδιασμός φωτισμού: Λευτέρης Παυλόπουλος

Ηχητικός σχεδιασμός: Νίκος Ντούνας

 

Παίζουν: Μαρία Παρασύρη, Κώστας Κουτσολέλος

 

ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΕΣ

Πρεμιέρα: Δευτέρα, 18 Φεβρουαρίου 2019 στις 21:00

Παραστάσεις: Κάθε Δευτέρα & Τρίτη στις 21:00
Διάρκεια: 100 λεπτά 

Εισιτήριο: 12 € γενική είσοδος, 10 € φοιτητικό, μειωμένο, ομαδικό (για κρατήσεις άνω των 10 ατόμων), 8 € ανέργων/ΑΜΕΑ 

Διεύθυνση: Αρχελάου 5, Παγκράτι 

Τηλέφωνο και ώρες κρατήσεων: 210 7235 842 (ώρες 11:00 π.μ. - 14:00 μ.μ. και 17:00 μ.μ. - 20:30 μ.μ.)

 

ΠΡΟΠΩΛΗΣΗ ΕΙΣΙΤΗΡΙΩΝ

Στο site: www.skrowtheater.com

Στο τηλέφωνο: 2108938111

Στο δίκτυο καταστημάτων: Public

Στο ταμείο του θεάτρου: κάθε Τετάρτη, Παρασκευή & Σάββατο 17:00 - 20:00

& κάθε Κυριακή 11:00 - 14:00

 

site: http://www.skrowtheater.com

Ευτυχισμένες Μέρες. Το «θεατρικό άλυτο» του Σάμουελ Μπέκετ, με την Όλια Λαζαρίδου σε σκηνοθεσία Σύλβιας Λιούλιου, επιστρέφει στο Bios από 3 Φεβρουαρίου για περιορισμένο αριθμό παραστάσεων.





Ευτυχισμένες Μέρες του Σ. Μπέκετ

σκην. Σύλβια Λιούλιου
παραγωγή Bios



*πρεμιέρα Παρασκευή 3 Φεβρουαρίου*





Δεν θέλω μήτε να καθοδηγήσω μήτε να βελτιώσω μήτε να απομακρύνω τους ανθρώπους από την ανία. Θέλω να φέρω την ποίηση στη δραματουργία, μια ποίηση που πέρασε μέσα από το κενό και κάνει μια καινούργια αρχή σε έναν καινούργιο χώρο. | Σ. Μπέκετ



Video trailer: https://www.youtube.com/watch?v=uKfnIC9lqGk



Το κείμενο του Μπέκετ γραμμένο στα 1960 παρουσιάζεται για πρώτη φορά στο Cherry Lane Theater της Νέας Υόρκης στις 17 Σεπτεμβρίου 1961 και επιστρέφει έκτοτε διαρκώς σε σκηνικά ανεβάσματα σε όλο τον κόσμο. Σχεδόν ως ένα «θεατρικό άλυτο».



Η Γουίνυ ενταφιασμένη ως επάνω από τη μέση της, στο κέντρο ενός τύμβου είναι το πρώτο θηλυκό θεατρικό προσωπείο του συγγραφέα που εξαντλεί όλες τις συγγραφικές δυνατότητες στην αναζήτηση μιας γλώσσας του Υποκειμένου. Μια φωνή μονολογεί. Αυτή είναι η ελάχιστη μονάδα μέτρησης της ύπαρξης στα κείμενα του Μπέκετ. Η Γουίνυ μονολογεί και διαρκώς αναζητά μια επιβεβαίωση από τον Γουίλυ πως είναι εκεί και την ακούει. Άρα θα υπάρχει. Άρα θα υπάρχουν. Η Γουίνυ και ο Γουίλυ είναι το ποιητικό δίπολο των «Ευτυχισμένων Ημερών» που συνθέτει την ενότητά του μέσα σ’ έναν χώρο επινοημένο από τον συγγραφέα στην προσπάθειά του να αποτυπώσει το πιο τρομερό πράγμα που θα μπορούσε να σου συμβεί. Όμως η Γουίνυ επινοεί διαρκώς τρόπους για να βγάλει τη μέρα της. Κι όταν νιώθει πως η γη τη ρουφά προς τα κάτω εκείνη τραγουδά.



Εικόνα πουλιού που έχουν βαρύνει τα φτερά του.



«Και τώρα;» «Οι λέξεις σ’ εγκαταλείπουν, είναι φορές που κι αυτές ακόμη σ’ εγκαταλείπουν.» «Και τώρα; Και τώρα Γουίλυ;» Η Γουίνυ, ελαφριά, αέρινη, πλάσμα εφήμερο του αιθέρα τραγουδά το τραγούδι της χωμένη στη γη ως τη μέση της. Την πρώτη μέρα. Ως το λαιμό τη δεύτερη. Από θέμα σε θέμα με το φόβο του κενού που διαρκώς καραδοκεί. Παύση. Μακρά Παύση. Μέγιστη Παύση. Κάτω από έναν καταραμένο ήλιο ανάγει τη ζωή σε γλώσσα και γέλιο. «Να γελάς τρελά… τάτα και τάτα να γελάς τρελλά μέσα στην πιο σκληρή οδύνη». Ποιος ακούει το γλυκό κελαηδισμό του πουλιού; Ο Γουίλυ. «Ποιος Γουίλυ;» Ο δικός της ο Γουίλυ! Οι «Ευτυχισμένες Μέρες», ένα θεατρικό έργο ποιητικής συμμετρίας και ανάπτυξη φούγκας που δεν τελεσφορεί παρά μόνο ως όνειρο φυγής. Ένας ρόλος σπάνιος για να αχνοφέγγει το πρόσωπο της ηθοποιού πίσω από το προσωπείο της Γουίνυ. Η Όλια και η Γουίνυ Μπεκετική διπλοτυπία.



Μετάφραση: Διονύσης Καψάλης
Σκηνοθεσία: Σύλβια Λιούλιου

Δραματουργία: Νίκος Φλέσσας – Σύλβια Λιούλιου

Σκηνικά - Κοστούμια: Άγγελος Μέντης

Επιμέλεια Κίνησης: Αγγελική Στελλάτου

Ηχητική Σύνθεση: Γιώργος Πούλιος

Φωτισμοί: Αλέκος Γιάνναρος

Φωτογραφίες: Σπύρος Στάβερης



Παίζουν: Όλια Λαζαρίδου, Άγγελος Σκασίλας



Πληροφορίες παράστασης

Bios main

Διάρκεια παραστάσεων: Παρασκευή 3 Φεβρουαρίου έως Κυριακή των Βαΐων. 
Παραστάσεις: Παρασκευή, Σάββατο & Κυριακή

Ώρα έναρξης: 21.00

Τιμή εισιτηρίου: 12 & 10 ευρώ (φοιτητικό)





Έγραψαν για την παράσταση:



«Η Όλια έφτιαξε με τις λέξεις μια ξερολιθιά. Άκούγοντάς την στην παράσταση θυμήθηκα τον στίχο του Αναγνωστάκη: σαν πρόκες πρέπει να καρφώνονται οι λέξεις. Η Όλια τις παίρνει και τις ακουμπάει τη μια πάνω στην άλλη. Οι λέξεις κάθονται στην παλάμη σου, καθεμιά με το βάρος της. […] Η έννοια του βάθους μεταφέρθηκε στο χαρτί. Είχα την αίσθηση πως η Σύλβια ήθελε να ξεκολλήσει τις λέξεις όπως τις αυτοκόλλητες ετικέτες στο σχολείο. Το έκανε. Δεν το ξέρω, αλλά μοιάζει σαν να βρέθηκε μπροστά στο δικό της λευκό. Και να έγραψε πάνω του.» | Χρήστος Αγγελάκος, doctv.gr



«Μια λιτή, ουσιαστική, καίρια, ευθύβολη, τίμια στο λόγο του ποιητή διδασκαλία της Σύλβιας Λιούλιου και μια ακόμη λιτότερη, ωμή, «ψυχρή», θριαμβικά «αθώα» ερμηνεία της Όλιας Λαζαρίδου.» | Κώστας Γεωργουσόπουλος, ΤΑ ΝΕΑ



«Η τεχνική αρτιότητα, ή μάλλον η εντελώς εντυπωσιακή τεχνική δύναμη της Όλιας Λαζαρίδου αναφέρεται σε θέατρο άλλων εποχών.» | Αγγελίνα Βακάλη, exostispress.gr



«Έχει οδηγήσει η Λιούλιου την πρωταγωνίστρια της Όλια Λαζαρίδου, ταλαντούχο και ποιητική ηθοποιό, σε υψηλά επίπεδα ερμηνείας, σε μία εκ νέου δημιουργία των λέξεων που εκφέρονται και αποκτούν υπόσταση ως νέα αντικείμενα, τα εσωτερικά της στην ουσία ψυχικά αντικείμενα, τα οποία παραθέτει εμπρός της, δίπλα στην Ύλη, για να μπορέσει να κρατηθεί. Η ερμηνεία της καλής ηθοποιού απογειώνεται δε προς το τέλος, όταν αναφερόμενη στο ζευγάρι των περαστικών που την παρατηρεί, μας καθιστά αυτόπτες και αυτήκοους μάρτυρες της σχάσης του υποκειμένου, τόσο χαρακτηριστική στην μπεκετική δραματουργία, όπου περισσότερα πρόσωπα, πτυχές του εαυτού και του κόσμου, συνομιλούν μέσα από την ασώματο κεφαλή. Επίτευγμα μέγιστο για την Τέχνη του ηθοποιού. Μία παράσταση που αξίζει να ζήσετε.» | Ηλίας Βλάχος, criticspoint.gr



«Η Σύλβια Λιούλιου φαντάστηκε και έπλασε ποιητικά την εικόνα της αερικής Όλιας Λαζαρίδου ως Γουίνυ. […] Φορώντας ένα κωμικό προσωπείο που φέρνει σε αμηχανία το κοινό με την αφαιρετικότητα και την πολυσημία του η Όλια Λαζαρίδου γίνεται η φωνή που εκφράζει την τραγική αγωνία της συμφιλίωσης με τη μοναξιά της καθημερινότητας.» | Μαρία Δουκάκη, artic.gr



«Ένας άθλος στα μέτρα της σπουδαίας Όλιας Λαζαρίδου είναι ο ρόλος της Γουίνυ στις Eυτυχισμένες Mέρες. […] Η Όλια Λαζαρίδου σήκωσε το βάρος του ρόλου της, με υποκριτικό αντίκρυσμα. Κοντά της αθέατος, «ένας πρώην άνθρωπος, υπόλειμμα της ύπαρξής του», ο Γουίλυ - Άγγελος Σκασίλας. Η παράσταση είναι εξαιρετική. Οι θεατές μαζί με την ηρωίδα αναρωτιούνται αν υπάρχουν ευτυχισμένες μέρες.» | Χαρά Κιούση, newsbeast.gr



«Γραπωμένοι στο σώμα του λόγου. Σε κάθε του κύτταρο. Σε κάθε του πνοή. Ικανή να ζωοδοτήσει τις Μπεκετικές δαντέλες. Δουλεμένος προσεχτικά. Φράση-φράση, λέξη-λέξη, ανάσα-ανάσα, με ημιτόνια και αναλογίες […], με βλέμματα που μεταφράζουν το αόρατο, βελονιά-βελονιά σα να κεντάει στην ψυχή μας, το ανείπωτο. […] Μια παράσταση που φέρνει στο νου έναν μεγάλο δάσκαλο. Μια παράσταση που επιτρέπει στο θέατρο να απευθύνεται σε θεατές, οι οποίοι διατηρούν ζωντανή την επιθυμία, να έρχονται αντιμέτωποι με κάτι το οποίο αφήνει – μυστικά – ίχνη σε εκείνο το μέρος του εαυτού τους που ζει σε εξορία.» | Παναγιώτης Καλυβίτης, fragilemag.gr