Η παράσταση “Οιδίπους Τύραννος” που απέσπασε θερμές κριτικές από κοινό και κριτικούς και τιμήθηκε με το Βραβείο «Κάρολος Κουν» από την Ένωση Ελλήνων Θεατρικών και Μουσικών Κριτικών επαναλαμβάνεται για δεύτερη χρονιά!

Ο Θανάσης Σαράντος με μία ομάδα εκλεκτών ηθοποιών αναμετρώνται με το συγκλονιστικό έργο του αρχαίου ελληνικού δράματος, επιχειρώντας να φωτίσουν τις αναλογίες του με το σήμερα.

Υπόθεση:

Ο Οιδίποδας, βασιλιάς της Θήβας, αναλαμβάνει να βρει τον δολοφόνο του Λαΐου ο οποίος, σύμφωνα με τον χρησμό, είναι υπεύθυνος για τον φοβερό λοιμό που έχει πλήξει την πόλη του. Στην πορεία, ανακαλύπτει πως όχι μόνο είναι ο ίδιος ο φονέας του προηγούμενου βασιλιά της Θήβας, αλλά και ο δολοφόνος του πατέρα του και σύζυγος της μητέρας του. Έπειτα από αυτή την αποκάλυψη της τραγικής αλήθειας, η Ιοκάστη απαγχονίζεται και ο Οιδίποδας αυτοτυφλώνεται.

Ο Σοφοκλής στο πρόσωπο του Οιδίποδα σκιαγραφεί έναν βασιλιά στα όρια της αλαζονείας, τυφλωμένο από το «εγώ» και την υπέρμετρη πίστη του στη δύναμη της λογικής –λόγοι ικανοί να τον οδηγήσουν στην ύβρη και από εκεί στην πτώση–, και την ίδια στιγμή έναν άνθρωπο γυμνό, μόνο απέναντι στο αναπάντητο υπαρξιακό ερώτημα: «ποιος είμαι;». Ο «Οιδίπους Τύραννος» δείχνει εύστοχα την ικανότητα του ανθρώπου να διαχειρίζεται, στην πορεία των αιώνων, όλα τα δεινά που αποδόθηκαν σε πλανητική ανισορροπία ή θεϊκή τιμωρία, αλλά στην πραγματικότητα προκλήθηκαν λόγω της ανθρώπινης πλεονεξίας και ματαιοδοξίας.

Σκηνοθετικό σημείωμα:

Ο Θανάσης Σαράντος σημειώνει: «Δύσκολα μπορεί ν’ αμφισβητηθεί το πόσο επίκαιρη είναι η τραγωδία “Οιδίπους Τύραννος” για τη χώρα μας την περίοδο που διανύουμε. Είναι η τραγωδία της Γνώσης και της αυτογνωσίας. Τα πάθη που διαδραματίζονται στη σκηνή, τα εγκλήματα, τα μίση και οι αυτοκαταστροφές είναι σημερινά. Ο λαός, οργανωμένα ή ανοργάνωτα, ως σύγχρονος Χορός αρχαίας τραγωδίας, επιζητά τη θεραπεία αλλά και την αλήθεια. Απαιτεί διαφάνεια και δικαιοσύνη στις αποφάσεις, σωτηρία από το μίασμα της χώρας πριν την ολική καταστροφή. Η προσωπικότητα του Οιδίποδα ανταποκρίνεται απόλυτα, και σε όλες της τις λεπτομέρειες, στο πρότυπο του ηγέτη που όμως ολισθαίνει προς τον αυταρχισμό στην προσπάθειά του να φτάσει με κάθε προσωπικό τίμημα στην τρομερή αποκάλυψη της αλήθειας».

Ταυτότητα παράστασης
Οιδίπους Τύραννος, του Σοφοκλή

• Μετάφραση: Μίνως Βολανάκης
• Σκηνοθεσία- Δραματουργική επεξεργασία – φωτισμοί: Θανάσης Σαράντος
• Δραματουργός παράστασης: Kωνσταντίνος Μπούρας
• Μουσική – Ηχητικός σχεδιασμός: Κωνσταντίνος Ευαγγελίδης
• Σκηνικό– Κοστούμια: Άση Δημητρολοπούλου
• Επιμέλεια Κίνησης: Πλωτίνος Ηλιάδης
• Φωνητική διδασκαλία: Νίκος Παναγιωτόπουλος 
• Video Art παράστασης: Διονύσης Σιδηροκαστρίτης
• Βοηθός σκηνοθέτη: Mάκης Νάνος
• Βοηθός φωτιστή: Στέβη Κουτσοθανάση
• Μακιγιάζ: Όλγα Φαλέι
• Φωτογραφίες: Κωνσταντίνος Λέπουρης
• Trailer: Στέφανος Κοσμίδης
• Παραγωγή: Ηθικόν Ακμαιότατον ΑΜΚΕ
• Προβολή και επικοινωνία: Βάσω Σωτηρίου-We Will
• Ερμηνεύουν οι: Μάνια Παπαδημητρίου και Αγγελική Λεμονή σε διπλή διανομή (Ιοκάστη- Τειρεσίας), Θανάσης Σαράντος (Οιδίπους Τύραννος), Χριστόδουλος Στυλιανού (Κρέοντας), Πάρης Σκαρτσολιάς (Εξάγγελος-Χορός), Αλέξανδρος Τούντας (Άγγελος-Χορός), Κωνσταντίνος Λάγκος (Θεράπων-Χορός), Θανάσης Ρέστας (Ιερέας-Χορός)

Διάρκεια: 100’

Η παράσταση επιχορηγήθηκε από το Υπουργείο Πολιτισμού και πραγματοποιείται με την ευγενική υποστήριξη του ΙΔΡΥΜΑΤΟΣ ΙΩΑΝΝΟΥ Φ ΚΩΣΤΟΠΟΥΛΟΥ.

Το 2024 απέσπασε το βραβείο «Κάρολος Κουν» από την Ένωση Ελλήνων Θεατρικών και Μουσικών Κριτικών (βραβείο σκηνοθεσίας ελληνικού έργου).

Θα παρουσιαστεί με αγγλικούς υπέρτιτλους.

Ταυτότητα Εκδήλωσης

Ημερομηνία:

Από: 18/11/2024 Εως: 07/01/2025

Δευτέρα και Τρίτη στις 21:00

Τοποθεσία:

Από Μηχανής Θέατρο, Ακαδήμου 13, Μεταξουργείο, Αθήνα

• Από Μηχανής Θέατρο

Eισιτήρια:

15 € γενική είσοδος, 12 € μειωμένο (ανέργων-φοιτητών). Γενική Είσοδος

Πληροφορίες / Κρατήσεις:

Τηλ.: 210 5232097

Τρίτη 11 και Τετάρτη 12 Ιουνίου 2024

Η σύγκρουση μεταξύ νόμου και δικαίου, πολιτείας και επιθυμίας, ατομικής αξιοπρέπειας και συλλογικής υπεράσπισης -ζητήματα επίκαιρα και διαχρονικά και για την κοινωνία των φυλακών- αποτελούν το θέμα της εμβληματικής τραγωδίας του Σοφοκλή, της Αντιγόνης.

Αυτή την Αντιγόνη, παρουσιάζουν φέτος τα μέλη-κρατούμενοι του θεατρικού εργαστηρίου του Σωφρονιστικού Καταστήματος Κορυδαλλού Ι με την καθοδήγηση της σκηνοθέτιδας Αικατερίνης Παπαγεωργίου και του ηθοποιού Γιώργου Πατεράκη στους χώρους του Καταστήματος.

Η παράσταση αυτή, μετά τους Πέρσες (που παρουσιάστηκαν στον ίδιο χώρο πέρυσι) αποτελεί την προσπάθεια ενδυνάμωσης και ένταξης των φυλακισμένων μέσα από την δημιουργική διαδικασία της θεατρικής πράξης. 

Λίγα λόγια για το θεατρικό εργαστήριο:

Το θεατρικό εργαστήριο εντός του καταστήματος κράτησης λειτούργησε τη φετινή σεζόν από τον Σεπτέμβριο 2023, με υπεύθυνους την σκηνοθέτη Αικατερίνη Παπαγεωργίου και τον ηθοποιό Γιώργο Πατεράκη. Οι κρατούμενοι είχαν τη δυνατότητα να αξιοποιήσουν δημιουργικά το χρόνο τους, να συσπειρωθούν γύρω από ένα στόχο και να τον εκπληρώσουν, να έρθουν σε επαφή με τη θεατρική πράξη, να κοινωνικοποιηθούν, να μοιραστούν ιδέες και απόψεις και να συν-δημιουργήσουν. Σ΄ ένα περιβάλλον τόσο δύστοκο και σκληρό οι κρατούμενοι-συμμετέχοντες του εργαστηρίου μας αποδεικνύουν ότι η τέχνη βρίσκει παντού χώρο να ανθίσει και αποστέλλουν ένα ηχηρό μήνυμα ελπίδας και πίστης ακόμα και στις πιο ματαιωμένες στιγμές του ανθρώπου. 

Το θεατρικό εργαστήριο του Σωφρονιστικού Καταστήματος Κορυδαλλού Ι λειτουργεί συστηματικά από το 2016 μέχρι και σήμερα, υπό την εποπτεία και τον συντονισμό της κοινωνιολόγου του ανωτέρου Καταστήματος, Γιολάντας Κωνσταντινίδου.

Υπεύθυνοι του εργαστηρίου: Αικατερίνη Παπαγεωργίου (σκηνοθέτης – εμψυχώτρια) & Γιώργος Πατεράκης (ηθοποιός – εμψυχωτής) 

Υπεύθυνη - Συντονίστρια των Εκπαιδευτικών / Πολιτιστικών Προγραμμάτων / Δράσεων: Γιολάντα Κωνσταντινίδου, Κοινωνιολόγος Σωφρονιστικού Καταστήματος Κορυδαλλού Ι 

Στην παράσταση συμμετέχουν τα 26 μέλη – κρατούμενοι του θεατρικού εργαστηρίου και οι ηθοποιοί Αφροδίτη Κατσαρού και Ζηνοβία Ανανιάδου.

Φωτογραφίες παράστασης: Ελίνα Γιουνανλή

Γραφιστική επεξεργασία: Indigo Creative

Η παράσταση παρουσιάζεται με την αρωγή του Γραφείου Αντιεγκληματικής Πολιτικής του Υπουργείου Προστασίας του Πολίτη και της Διευθύντριας του Σωφρονιστικού Καταστήματος Κορυδαλλού Ι, Μαρίας Στέφη. 

Χορηγοί: 

Εθνική Λυρική Σκηνή – Ίδρυμα Σταύρος Νιάρχος 

Θέατρο Μπέλλος  

ΘΕΑΤΡΟ ΑΛΚΜΗΝΗ
Αλκμήνης 8-12, στάση μετρό Κεραμεικός
τηλ. 2103428650
 

Σοφοκλή
Αντιγόνη 441 +

Από το Σάββατο 20 Ιανουαρίου 2024

Από το Σάββατο 20 Ιανουαρίου και κάθε Σάββατο και Κυριακή  από την ομάδα Ρέοντα πρόσωπα θα παρουσιάζεται το έργο Αντιγόνη 441 +, σε σκηνοθεσία Κοραή Δαμάτη, σκηνικά-κοστούμια Γιάννη Μετζικώφ και μουσική Δήμητρας Γαλάνη και Γιώργου Μπουσούνη.

Πρόκειται για μία  πειραματική προσέγγιση στο έργο του Σοφοκλή με έξι γυναίκες να ερμηνεύουν όλους τους ρόλους της τραγωδίας -αντρικούς, γυναικείους και τον χορό- σε μια τολμηρή, διττή ανάγνωση, συνδέοντας το δράμα με τις θρησκευτικές του καταβολές, αλλά και με το έντονο πολιτικό του στοιχείο.
  
Ρέοντα Πρόσωπα. 
Αναπνέω, κινούμαι, ρέω. Ροή. Ρέοντα ύδατα. Ρέουσα μνήμη. Ρέων λόγος. Ρέουσα πραγματικότητα. Ρέων κόσμος. 

«Σαν πρώτη μας επιλογή κι ανάγκη, αποφασίσαμε να γνωρίσουμε και να δουλέψουμε πάνω στο παλαιότερο οργανωμένο λαϊκό είδος θεάτρου, την αρχαία τραγωδία. Να μελετήσουμε τη γλώσσα του μύθου και του πεπρωμένου, τις διαφορές μεταξύ αρχαίου και χριστιανικού κόσμου, να αποκωδικοποιήσουμε τις ψυχολογικές διαδρομές των ηρώων, να ανακαλύψουμε, ίσως, κάποιους τρόπους έκφρασης που δεν γνωρίζουμε. Εν ολίγοις, να περπατήσουμε πάνω σε άγνωστους δρόμους, όμως, παραδόξως, πολύ οικείους. Ο λόγος γίνεται για την δεύτερη αρχαιότερη σωζόμενη τραγωδία του Σοφοκλή, Αντιγόνη, πρωτοπαρουσιαζόμενη το 441π.Χ. Σε αυτό το πρώτο μας ξεκίνημα στέκεται στο πλάι μας  ο δάσκαλος, και πια σκηνοθέτης μας, Κοραής Δαμάτης, για να εξερευνήσουμε μαζί, αλλά κυρίως για να μας μεταδώσει την πίστη στην γνώση, την αυθεντικότητα, την σκληρή δουλειά και την ευαισθησία. Έναν άνθρωπο που επιλέγει να δώσει την σκυτάλη στην επόμενη γενιά». 

ΣΥΝΤΕΛΕΣΤΕΣ:
Μεταγραφή-σκηνοθεσία-κίνηση: Κοραής Δαμάτης
Σκηνικά-κοστούμια: Γιάννης Μετζικωφ
Μουσική: Δήμητρα Γαλάνη-Γιώργος Μπουσούνης
Μάσκες: Ελένη Σουμή

ΠΑΙΖΟΥΝ: Αναστασίου Λενιώ, Λιανού Έλενα, Μπουλάκου Κατερίνα, Οικονόμου Ιωάννα, Τσιγάρου Μένια, Φραγκελάκη Μαλβίνα 

Παραστάσεις: 
Από το Σάββατο 20 Ιανουαρίου 2024 και κάθε Σάββατο 9:15 και Κυριακή 6:15 μέχρι και την Κυριακή των Βαΐων.  

Υπεύθυνος Επικοινωνίας: Αντώνης Κοκολάκης
 

Σοφοκλή
Αντιγόνη 441 +

Από το Σάββατο 20 Ιανουαρίου 2024

Από το Σάββατο 20 Ιανουαρίου και κάθε Σάββατο και Κυριακή  από την ομάδα Ρέοντα πρόσωπα θα παρουσιάζεται το έργο Αντιγόνη 441 +, σε σκηνοθεσία Κοραή Δαμάτη, σκηνικά-κοστούμια Γιάννη Μετζικώφ και μουσική Δήμητρας Γαλάνη και Γιώργου Μπουσούνη.

Πρόκειται για μία  πειραματική προσέγγιση στο έργο του Σοφοκλή με έξι γυναίκες να ερμηνεύουν όλους τους ρόλους της τραγωδίας -αντρικούς, γυναικείους και τον χορό- σε μια τολμηρή, διττή ανάγνωση, συνδέοντας το δράμα με τις θρησκευτικές του καταβολές, αλλά και με το έντονο πολιτικό του στοιχείο.
  
Ρέοντα Πρόσωπα. 
Αναπνέω, κινούμαι, ρέω. Ροή. Ρέοντα ύδατα. Ρέουσα μνήμη. Ρέων λόγος. Ρέουσα πραγματικότητα. Ρέων κόσμος. 

«Σαν πρώτη μας επιλογή κι ανάγκη, αποφασίσαμε να γνωρίσουμε και να δουλέψουμε πάνω στο παλαιότερο οργανωμένο λαϊκό είδος θεάτρου, την αρχαία τραγωδία. Να μελετήσουμε τη γλώσσα του μύθου και του πεπρωμένου, τις διαφορές μεταξύ αρχαίου και χριστιανικού κόσμου, να αποκωδικοποιήσουμε τις ψυχολογικές διαδρομές των ηρώων, να ανακαλύψουμε, ίσως, κάποιους τρόπους έκφρασης που δεν γνωρίζουμε. Εν ολίγοις, να περπατήσουμε πάνω σε άγνωστους δρόμους, όμως, παραδόξως, πολύ οικείους. Ο λόγος γίνεται για την δεύτερη αρχαιότερη σωζόμενη τραγωδία του Σοφοκλή, Αντιγόνη, πρωτοπαρουσιαζόμενη το 441π.Χ. Σε αυτό το πρώτο μας ξεκίνημα στέκεται στο πλάι μας  ο δάσκαλος, και πια σκηνοθέτης μας, Κοραής Δαμάτης, για να εξερευνήσουμε μαζί, αλλά κυρίως για να μας μεταδώσει την πίστη στην γνώση, την αυθεντικότητα, την σκληρή δουλειά και την ευαισθησία. Έναν άνθρωπο που επιλέγει να δώσει την σκυτάλη στην επόμενη γενιά». 

ΣΥΝΤΕΛΕΣΤΕΣ:
Μεταγραφή-σκηνοθεσία-κίνηση: Κοραής Δαμάτης
Σκηνικά-κοστούμια: Γιάννης Μετζικωφ
Μουσική: Δήμητρα Γαλάνη-Γιώργος Μπουσούνης
Μάσκες: Ελένη Σουμή

ΠΑΙΖΟΥΝ: Αναστασίου Λενιώ, Λιανού Έλενα, Μπουλάκου Κατερίνα, Οικονόμου Ιωάννα, Τσιγάρου Μένια, Φραγκελάκη Μαλβίνα 

Παραστάσεις: 
Από το Σάββατο 20 Ιανουαρίου 2024 και κάθε Σάββατο 9:15 και Κυριακή 6:15 μέχρι και την Κυριακή των Βαΐων.  

Υπεύθυνος Επικοινωνίας: Αντώνης Κοκολάκης

Σοφοκλή
ΑΝΤΙΓΟΝΗ
(Εκδοχή β’)

Μετάφραση: Δημήτρης Δημητριάδης
Σκηνοθεσία: Σάββας Στρούμπος

Παίζουν οι ηθοποιοί
Έβελυν Ασουάντ, Κωνσταντίνος Γώγουλος, Έλλη Ιγγλίζ, 
Γιάννης Γιαραμαζίδης, Ρόζυ Μονάκη, Άννα Μαρκά – Μπονισέλ,
Μπάμπης Αλεφάντης, Ντίνος Παπαγεωργίου

Διεθνές Φεστιβάλ Πέτρας – Πετρούπολη 

Πέμπτη 14 Σεπτεμβρίου, στις 21.00

~ Τελευταία Παράσταση ~ 

Η Ομάδα Σημείο Μηδέν και ο σκηνοθέτης Σάββας Στρούμπος παρουσιάζουν, για μία τελευταία παράσταση, την  «Αντιγόνη» του Σοφοκλή την Πέμπτη 14 Σεπτεμβρίου στο πλαίσιο των εκδηλώσεων του Διεθνούς Φεστιβάλ Πέτρας. 

Η παράσταση, που έχει διανύσει από το 2019 μια μεγάλη και εξαιρετικά επιτυχημένη πορεία εντός και εκτός συνόρων και έχει αποσπάσει θερμές κριτικές, ολοκληρώνει στο Θέατρο Πέτρας το ταξίδι της. Αξίζει να αναφερθεί επίσης πως για την καλλιτεχνική περίοδο 2020-2021, τιμήθηκε από την Ένωση Ελλήνων Θεατρικών και Μουσικών Κριτικών  με το Βραβείο Αρχαίου Δράματος.

Η «Αντιγόνη» της Ομάδας Σημείο Μηδέν είναι το αποτέλεσμα πολύμηνου εργαστηρίου πάνω στην αρχαία Τραγωδία, που ξεκίνησε τον Οκτώβρη του 2018. Για τις ανάγκες της ερευνητικής διαδικασίας και της παράστασης δημιουργήθηκε νέα μετάφραση του έργου από τον Δημήτρη Δημητριάδη. 

Σκηνοθετικό Σημείωμα
Το σκεπτικό της παράστασης:

Βλέπουμε την «Αντιγόνη» ως Τραγωδία για τη Διεκδίκηση της Ζωής.

Η ακατάβλητη επιθυμία της Αντιγόνης να θάψει τον νεκρό αδερφό της παρά τις διαταγές του Κρέοντα, δεν τη συνδέει μονάχα με τον κόσμο των νεκρών της και της οικογένειάς της. Ξεκινώντας από τη διεκδίκηση της ταφής απέναντι στην κρατική εξουσία, οδηγείται στη διεκδίκηση νέων όρων για την επανεκκίνηση της Ζωής στην πόλη μετά τον πόλεμο. Η Αντιγόνη επιχειρεί να ενώσει Μνήμη και Πόλη, Ύπαρξη και Ιστορία, Εξέγερση και Κοινωνία. 

Ο Κρέων φέρει το τρίπτυχο δύναμης της ανδρικής - κρατικής εξουσίας ως απόλυτη αρχή: πατριαρχία – στρατοκρατία – φαλλοκρατία. Όποιος δεν είναι μαζί του είναι εναντίον του. Κατά τη γνώμη του όλοι και όλα τον απειλούν, όλοι χρηματίζονται για να υποσκάψουν την εξουσία του.

Η Αντιγόνη αντιτίθεται, αντιστέκεται. Η στάση της δεν αφορά μονάχα την οικογενειακή διάσταση του ζητήματος. Στον οίκο των Λαβδακιδών κάθε πράξη είναι άμεσα πολιτική, γιατί επηρεάζει άμεσα την πόλη. Ο κατ’ επιλογή θάνατος της Αντιγόνης αποτελεί κραυγή Ζωής! Επιλέγει τον θάνατο γιατί θέλει να ζήσει ασυμβίβαστα.

Η παράστασή μας παίζεται αμέσως μετά από έναν πόλεμο. Δεν βλέπουμε τον Μύθο στο βάθος του παρελθόντος, αλλά στο Μέλλον. Μπορεί η ζωή να επανεκκινήσει μετά τον πόλεμο; Μπορεί ο άνθρωπος να διεκδικήσει εκ νέου τους όρους της ζωής του; Ο πόλεμος αφορά την οικουμένη και δεν έχει χωρικό όριο. Το ίδιο και η τραγωδία. Μέσα από την οπτική του πολέμου συναντάμε την οντολογική και βιοπολιτική προσέγγιση του έργου ως αστερισμό τραγωδιών μέσα στην τραγωδία: 

⦁    Η τραγωδία του εξεγερμένου Ανθρώπου: Αντιγόνη
⦁    Η τραγωδία της Εξουσίας: Κρέων
⦁    Η τραγωδία του Συγκρουσιακού ανθρώπου: Ισμήνη
⦁    Η τραγωδία του Λόγου: Αίμων
⦁    Η τραγωδία της Προφητείας: Τειρεσίας
⦁    Η τραγωδία του βραχυκυκλωμένου ανθρώπου: Ευρυδίκη
⦁    Η τραγωδία της Υποτακτικότητας: Φύλακας
⦁    Η τραγωδία της Δημοκρατίας: Χορός

Ο Χορός διαρκώς αναζητά το μέτρο. Θέτει ερωτήματα, αμφισβητεί και αυτό-αμφισβητείται, κρίνει και κρίνεται, αναιρεί και αυτό - αναιρείται. Προσπαθεί με μεγάλη αγωνία να ορίσει το δίκαιο και το άδικο, το σωστό και το λάθος, τον θύτη και το θύμα, χωρίς να υπάρχει καμία εξωκοσμική αρχή να δώσει σαφείς και οριστικές απαντήσεις. Πρόκειται για την Τραγωδία της Δημοκρατίας. Δεν μπορεί κανείς να είναι ήσυχος, αναθέτοντας την ευθύνη πολιτών και πόλης σε κάποιον θεό ή σωτήρα: «Ή θα είμαστε ήσυχοι ή θα είμαστε ελεύθεροι», έγραφε ο Θουκυδίδης.
Η Αρχαία Ελληνική Τραγωδία:
Η αρχαία Τραγωδία είναι τελετουργικό θέατρο προς τιμήν του θεού Διόνυσου, θεού της γονιμότητας και της βίας, της μεταμόρφωσης και των ενστίκτων. Βγαίνει μέσα από το συλλογικό ασυνείδητο της κοινωνίας. Μελετάει τη Ζωή στα ακραία όρια της Φύσης, της Ύπαρξης και της Ιστορίας. Είναι ένα βιοπολιτικό θέατρο, που ασκεί δριμύτατη κριτική στο δημοκρατικό πολίτευμα που το γέννησε, με σκοπό το ίδιο αυτό πολίτευμα να βαθαίνει διαρκώς τα χειραφετητικά του χαρακτηριστικά. 

Η Τραγωδία, παιδί και μήτρα της Φιλοσοφίας και της Δημοκρατίας, είναι θέατρο καθολικής αμφισβήτησης. Μας προσκαλεί σε μια ριζική επαναξιολόγηση όλων των αξιών της ζωής, με το βλέμμα στραμμένο στον ενεργό και χειραφετημένο πολίτη σε διαρκή εγρήγορση.

Σάββας Στρούμπος

Έγραψαν για την παράσταση
Αποσπάσματα Κριτικών

 «Το θέατρο ανακτά τη βασική του λειτουργία: γίνεται ξανά Τελετή». […] «Όσο για την Έβελυν Ασουάντ, την Αντιγόνη της παράστασης, θυμηθείτε αυτό: αποτελεί από μόνη της λόγο για να πάτε στο νέο χώρο του Άττις, για να ανακαλύψετε την πρώτη μεγάλη τραγωδό της γενιάς της». […] «Στην εκπνοή της σεζόν, κυριολεκτικά στο 90’, […] μας περίμενε μια από τις καλύτερες στιγμές της. Τέτοιες ακριβώς στιγμές είναι που κάνουν τη δουλειά μας να έχει νόημα: μέσα στις εκατοντάδες (χιλιάδες!) πρεμιέρες, τα κουρασμένα μάτια σου γεμίζουν δάκρυα χαράς και συγκίνησης. Νιώθω ευγνώμων…» [Γιώργος Βουδικλάρης | Artivist.gr]
«Η πρόταση της Αντιγόνης του Σάββα Στρούμπου σε ικανή μετάφραση του Δημήτρη Δημητριάδη, με την ωραία, οργανική μουσική του Λεωνίδα Μαριδάκη, είναι η πιο εύστοχη πολιτικά και η πιο άρτια αισθητικά, σπάνιος συνδυασμός, που επιτυγχάνεται μια φορά στα εξήντα χρόνια (τόσα βλέπω θέατρο). Αυτά μόνο θα πω». [Λέανδρος Πολενάκης | Η Αυγή]

«Η ομάδα, ως σύνολο, με τη γεωμετρημένη της κινησιολογία, τη χρήση παραγλωσσικών σημείων και φωνητικών που συνδυάζονταν ή αναδύονταν μέσα από την ομολογουμένως ενδιαφέρουσα μουσική του Λεωνίδα Μαριδάκη, λειτούργησε ως ένα άψογα οργανωμένο σύνολο, ειδικά στα χορικά ή και συνοδεύοντας φωνητικά το εκάστοτε  δραματικό πρόσωπο που διαχωριζόταν από το σώμα της». [Δημήτρης Τσατσούλης | AthensVoice]

«Είναι ένα δεμένο υποκριτικό σύνολο που σε κερδίζει αμέσως, χάρις στο πάθος, την ορμή, τη σωματικότητά του. Σε γοητεύει με τη δύναμη και την αφοσίωσή του. Σε οδηγεί στο κέντρο του κόσμου του Σοφοκλή, στα πανανθρώπινα ζητήματα που θέτει αυτή η τραγωδία». [Γιώργος Μητρόπουλος| Euronews.gr]

«Η Αντιγόνη. Από την ομάδα Σημείο Μηδέν σε σκηνοθεσία Σάββα Στρούμπου. Το έργο του Σοφοκλή κουβαλά το ίδιο τσαλάκωμα και δυσκολία -έστω για πολλούς από εμάς- που κουβαλά ο εθνικός ύμνος. Η διδασκαλία στο σχολείο, οι άπειρες επαναλήψεις, η χρήση της ως συμβόλου για εύκολες μεταφορές στον δημόσιο λόγο, οι άπειρες παραστάσεις που επιμένουν σε μια παρόμοια ανάγνωση, σε παρόμοιες κυρίαρχες αντιθέσεις και προεκτάσεις. Ο πατριωτισμός της επανάληψης. Η παράσταση όμως κινείται σε διαφορετική κατεύθυνση. Δεν είναι η ελλειπτικότητα ή η κυρίαρχη σωματικότητα της απόδοσης. Δεν είναι η μορφική αποδόμηση των συγκεκριμένων συμβάσεων. Είναι η κυριαρχία του θρηνητικού και του διονυσιακού στοιχείου. Στοιχείων που όταν επαναφέρεις το κείμενο στο μυαλό σου καταλαβαίνεις πως βρίσκονταν πάντοτε εκεί». [Θωμάς Τσαλαπάτης | Εφημερίδα των Συντακτών]

«Ο σκηνοθέτης δεν είδε στην Αντιγόνη μια ταφική τραγωδία, αλλά μια τραγωδία για την διεκδίκηση της ζωής. Μιας ζωής, ατομικά και συλλογικά, που αξίζει να την ζήσει κανείς». [Λίτσα Φρυδά | Πριν]
«Η «Αντιγόνη», που παρακολουθήσαμε στο «Σημείο Μηδέν», ήταν μια αποκάλυψη! Σημαδιακό το όνομα του θιάσου» […] «Ο Σάββας Στρούμπος για άλλη μια φορά αποδεικνύει το μεγάλο του πάθος, τη θεατρική του παιδεία, την πλήρη αφοσίωση και τον απόλυτο σεβασμό, που πρέπει να έχει ένας αληθινός καλλιτέχνης απέναντι σε τέτοια μεγαλειώδη έργα, και εν προκειμένω στην περίφημη «Αντιγόνη» του περίφημου Σοφοκλή» […] «Μία παράσταση που πρέπει να δουν όλοι, μικροί και μεγάλοι» [Ρωξάνη | Ριζοσπάστης]

«Η σκηνοθεσία του  Σάββα Στρούμπου, με έντονο βλέμμα και βαθειά μελέτη σε μια ευθεία, σε ένα μικρό δωμάτιο, να κινούνται τα σώματα με έναν τρόπο δραματικό και απολύτως θεατρικό, δημιουργώντας το τραγικό ύφος μέσα από τον σπαραγμό τους και την αποδόμησή τους» [Μαρία Μαρή | Theatromania.gr]

«Από τους πρώτους στίχους της «Αντιγόνης» του Σοφοκλέους που παρακολουθήσαμε, από την ομάδα «Σημείο Μηδέν» στην υπέροχη μετάφραση του Δημήτρη Δημητριάδη και στη Διονυσιακή σκηνοθεσία του Σάββα Στρούμπου, νιώσαμε αυτό το ρίγος και το δέος της πολλών χιλιετηρίδων συνέχειας της γλώσσας, των μύθων, του ήθους, του Θεάτρου. (Ναι, με κεφαλαίο Θήτα)». [Γιάννης Οικονομίδης | Newsville.be]
«Η Έβελυν Ασουάντ κατέπληξε στο ρόλο της Αντιγόνης, με την ερμηνεία της, την εσωτερικότητα στη φωνή της, την ύψωση των τόνων της, την αξιοπρέπεια και την αποφασιστικότητά της». [Βαγγέλης Ραφτόπουλος | Cityculture.gr]

Στην παράσταση του Σάββα Στρούμπου και της ομάδας Σημείο Μηδέν, η «Αντιγόνη» του Σοφοκλή, γίνεται το πεδίο ανάδειξης των πολιτικών θέσεων που αναπόφευκτα παίρνουν τα πρόσωπα της τραγωδίας, με κύριο παρονομαστή, λόγω του σχήματος που επιχειρεί σκηνοθετικά, το ίδιο το κοινό. Η τεχνική των ηθοποιών, οι έξοχες ερμηνείες, ο ρυθμός και η συνέπεια του λόγου σε συνεπαίρνουν, αυτό όμως που έμενα προσωπικά με καθήλωσε ήταν η συμπερίληψη μου, ως θεατή, η ενεργοποίηση μου ως πολίτη. [Νάγια Παπαπάνου | Boemradio.com]

«Η παράσταση όπως και όλες οι υπόλοιπες της ομάδας δεν είναι ένα θέαμα εν εξελίξει αλλά μια βιωματική εμπειρία που αποκαλύπτει στον κάθε θεατή όχι μόνο το δραματουργικό δρώμενο αλλά και τις εσωτερικές του δυναμικές, τα ψυχικά και πνευματικά όρια του και τη δυνατότητα υπέρβασης τους. Μην την χάσετε». [Μαρία Κυριάκη | EpiSkinis.gr]

«Πράγματι, ο σκηνοθέτης στηρίζεται στη σωματικότητα μέσα από μια γεωμετρική επεξεργασία των ζητημάτων που αποτυπώνουν οι κώδικες των ρόλων. Το σώμα «ανατέμνεται» δημιουργικά συνθέτοντας και αποδομώντας εννοιολογήματα και καταστάσεις του θυμικού μέσα από κορυφώσεις. Οι ηθοποιοί, χάρη στους οποίους επιτυγχάνεται το άρτιο σκηνικό αποτέλεσμα, υπηρετούν πειθαρχημένα ένα ερμήνευμα, προϊόν θεατρικής επεξεργασίας γλωσσικών και παραγλωσσικών επιλογών του σκηνοθέτη». [Νεκτάριος – Γεώργιος Κωνσταντινίδης | Εποχή]

«Σε εξαιρετική μετάφραση Δημήτρη Δημητριάδη, όπου μέρη από το πρωτότυπο διατηρήθηκαν αυτούσια ανάμεσα στο μεταφρασμένο, το κείμενο της Αντιγόνης του Σοφοκλή ζωντανεύει μέσα σε ένα χώρο γυμνό, πάνω σε ένα ξύλινο δάπεδο-αντηχείο. Εκεί, στο θέατρο Άττις-Νέος Χώρος, με βασικό συστατικό το ανθρώπινο σώμα, ο σκηνοθέτης Σάββας Στρούμπος μάς οδήγησε σε μια παράσταση-εμπειρία». [Νατάσα Γεράρδου | All4fun.gr]

«Ο τρόπος με τον οποίο είναι συγκροτημένος ο χορός φέρει τα χαρακτηριστικά ενός θεάτρου συνόλου, αφού λειτουργεί σαν ένα σώμα, μέσα από τον πλήρη συγχρονισμό των κινήσεων του». [Αθηνά Κακλαμάνη | Theatro.gr]

«Με μια τολμηρή και διεισδυτική καταβύθιση στην καρδιά της τραγωδίας του Σοφοκλή, ο Σάββας Στρούμπος και η ομάδα Σημείο Μηδέν φώτισαν τα καίρια σημεία της και την πολλαπλότητα των χαρακτήρων της, επανεγγράφοντάς την». [Αμέλια Ελευθεριάδου | aftoleksi.gr]

«Ο λόγος, άριστα υποστηριζόμενος από την υποκριτική, ανθίζει και βαθαίνει την απόσταση από την πραγματικότητα, μετατρέποντας το δραματικό γεγονός σε ηχητική και κιναισθητική περιπέτεια». [Μαρία Στέλλα Μπινίκου | Artic.gr]

«Μια απόλυτα θεατρική παράσταση η οποία αποδόμησε και ταυτόχρονα επανασυνέθεσε ένα μεγαλειώδες κείμενο, με αναγωγή στην πρωτόλεια μορφή της αρχαίας τραγωδίας και ταυτόχρονα ντυμένο με μια σπαρακτική ένταση, ικανή να μεταλαμπαδεύσει αβίαστα τα μηνύματα του έργου, χωρίς υπερβολές και πομπώδεις τεχνικές». [Kavalapost.gr]

«Οι ηθοποιοί τίμησαν το έργο με τις ερμηνείες τους και υπηρέτησαν την "Αντιγόνη" τόσο ως ομάδα (όταν λειτουργούσαν ως χορός) όσο και ως άτομα (όταν απέδιδαν το ρόλο τους ο καθένας)». [Κώστας Κωσταβασίλης | Ταχυδρόμος Άρτας]

Συντελεστές:

Μετάφραση: Δημήτρης Δημητριάδης
Σκηνοθεσία, διαμόρφωση χώρου, επιμέλεια κοστουμιών: Σάββας Στρούμπος
Μουσική: Λεωνίδας Μαριδάκης
Φωτισμοί: Κώστας Μπεθάνης
Δραματολόγος: Μαρία Σικιτάνο
Photo credits: Αντωνία Κάντα, Johanna Weber, Γιώργος Αναστασάκης, Tsoutsas Laskaris photography
Δημιουργία αφίσας: Soul Design
Επικοινωνία: Μαριάννα Παπάκη, Νώντας Δουζίνας

Διανομή:
Αντιγόνη: Έβελυν Ασουάντ
Κρέων: Κωνσταντίνος Γώγουλος
Τειρεσίας - κορυφαία Χορού: Έλλη Ιγγλίζ
Ισμήνη - Αγγελιαφόρος: Άννα Μαρκά – Μπονισέλ
Αίμων: Γιάννης Γιαραμαζίδης
Ευρυδίκη - κορυφαία Χορού: Ρόζυ Μονάκη
Φύλακας - Εξάγγελος: Μπάμπης Αλεφάντης, Ντίνος Παπαγεωργίου
Χορός: η Ομάδα 

Περισσότερες πληροφορίες για την ομάδα, κριτικές των παραστάσεων, συνεντεύξεις και φωτογραφικό υλικό μπορείτε να βρείτε στη σελίδα http://simeiomiden.gr/ 
Facebook: Ομάδα Σημείο Μηδέν (@omadasimeiomiden)
Instagram: Ομάδα Σημείο Μηδέν (@zeropointtheater)

Info: 

Ημερομηνία: Πέμπτη 14 Σεπτεμβρίου 2023, στις 21.00.
Τοποθεσία: Θέατρο Πέτρας, Πετρούπολη
Πληροφορίες: 210-3225207, 6942841714
Τιμές εισιτηρίων: Κανονικό: 15€ , Μειωμένο: 10€
Προπώληση εισιτηρίων: https://www.ticketservices.gr/event/omada-simeio-miden-antigoni-sofokli-ekdoxi-b/?lang=el
και στην είσοδο του Θεάτρου Πέτρας, 1 ώρα πριν την έναρξη της παράστασης.
 

Σοφοκλή
ΑΝΤΙΓΟΝΗ
(Εκδοχή β’)

Μετάφραση: Δημήτρης Δημητριάδης
Σκηνοθεσία: Σάββας Στρούμπος

Παίζουν οι ηθοποιοί
Έβελυν Ασουάντ, Κωνσταντίνος Γώγουλος, Έλλη Ιγγλίζ, 
Γιάννης Γιαραμαζίδης, Ρόζυ Μονάκη, Άννα Μαρκά – Μπονισέλ,
Μπάμπης Αλεφάντης, Ντίνος Παπαγεωργίου

Διεθνές Φεστιβάλ Πέτρας – Πετρούπολη 

Πέμπτη 14 Σεπτεμβρίου, στις 21.00

~ Τελευταία Παράσταση ~ 

Η Ομάδα Σημείο Μηδέν και ο σκηνοθέτης Σάββας Στρούμπος παρουσιάζουν, για μία τελευταία παράσταση, την  «Αντιγόνη» του Σοφοκλή την Πέμπτη 14 Σεπτεμβρίου στο πλαίσιο των εκδηλώσεων του Διεθνούς Φεστιβάλ Πέτρας. 

Η παράσταση, που έχει διανύσει από το 2019 μια μεγάλη και εξαιρετικά επιτυχημένη πορεία εντός και εκτός συνόρων και έχει αποσπάσει θερμές κριτικές, ολοκληρώνει στο Θέατρο Πέτρας το ταξίδι της. Αξίζει να αναφερθεί επίσης πως για την καλλιτεχνική περίοδο 2020-2021, τιμήθηκε από την Ένωση Ελλήνων Θεατρικών και Μουσικών Κριτικών  με το Βραβείο Αρχαίου Δράματος.

Η «Αντιγόνη» της Ομάδας Σημείο Μηδέν είναι το αποτέλεσμα πολύμηνου εργαστηρίου πάνω στην αρχαία Τραγωδία, που ξεκίνησε τον Οκτώβρη του 2018. Για τις ανάγκες της ερευνητικής διαδικασίας και της παράστασης δημιουργήθηκε νέα μετάφραση του έργου από τον Δημήτρη Δημητριάδη. 

Σκηνοθετικό Σημείωμα
Το σκεπτικό της παράστασης:

Βλέπουμε την «Αντιγόνη» ως Τραγωδία για τη Διεκδίκηση της Ζωής.

Η ακατάβλητη επιθυμία της Αντιγόνης να θάψει τον νεκρό αδερφό της παρά τις διαταγές του Κρέοντα, δεν τη συνδέει μονάχα με τον κόσμο των νεκρών της και της οικογένειάς της. Ξεκινώντας από τη διεκδίκηση της ταφής απέναντι στην κρατική εξουσία, οδηγείται στη διεκδίκηση νέων όρων για την επανεκκίνηση της Ζωής στην πόλη μετά τον πόλεμο. Η Αντιγόνη επιχειρεί να ενώσει Μνήμη και Πόλη, Ύπαρξη και Ιστορία, Εξέγερση και Κοινωνία. 
Ο Κρέων φέρει το τρίπτυχο δύναμης της ανδρικής - κρατικής εξουσίας ως απόλυτη αρχή: πατριαρχία – στρατοκρατία – φαλλοκρατία. Όποιος δεν είναι μαζί του είναι εναντίον του. Κατά τη γνώμη του όλοι και όλα τον απειλούν, όλοι χρηματίζονται για να υποσκάψουν την εξουσία του.
Η Αντιγόνη αντιτίθεται, αντιστέκεται. Η στάση της δεν αφορά μονάχα την οικογενειακή διάσταση του ζητήματος. Στον οίκο των Λαβδακιδών κάθε πράξη είναι άμεσα πολιτική, γιατί επηρεάζει άμεσα την πόλη. Ο κατ’ επιλογή θάνατος της Αντιγόνης αποτελεί κραυγή Ζωής! Επιλέγει τον θάνατο γιατί θέλει να ζήσει ασυμβίβαστα.
Η παράστασή μας παίζεται αμέσως μετά από έναν πόλεμο. Δεν βλέπουμε τον Μύθο στο βάθος του παρελθόντος, αλλά στο Μέλλον. Μπορεί η ζωή να επανεκκινήσει μετά τον πόλεμο; Μπορεί ο άνθρωπος να διεκδικήσει εκ νέου τους όρους της ζωής του; Ο πόλεμος αφορά την οικουμένη και δεν έχει χωρικό όριο. Το ίδιο και η τραγωδία. Μέσα από την οπτική του πολέμου συναντάμε την οντολογική και βιοπολιτική προσέγγιση του έργου ως αστερισμό τραγωδιών μέσα στην τραγωδία: 

⦁    Η τραγωδία του εξεγερμένου Ανθρώπου: Αντιγόνη
⦁    Η τραγωδία της Εξουσίας: Κρέων
⦁    Η τραγωδία του Συγκρουσιακού ανθρώπου: Ισμήνη
⦁    Η τραγωδία του Λόγου: Αίμων
⦁    Η τραγωδία της Προφητείας: Τειρεσίας
⦁    Η τραγωδία του βραχυκυκλωμένου ανθρώπου: Ευρυδίκη
⦁    Η τραγωδία της Υποτακτικότητας: Φύλακας
⦁    Η τραγωδία της Δημοκρατίας: Χορός

Ο Χορός διαρκώς αναζητά το μέτρο. Θέτει ερωτήματα, αμφισβητεί και αυτό-αμφισβητείται, κρίνει και κρίνεται, αναιρεί και αυτό - αναιρείται. Προσπαθεί με μεγάλη αγωνία να ορίσει το δίκαιο και το άδικο, το σωστό και το λάθος, τον θύτη και το θύμα, χωρίς να υπάρχει καμία εξωκοσμική αρχή να δώσει σαφείς και οριστικές απαντήσεις. Πρόκειται για την Τραγωδία της Δημοκρατίας. Δεν μπορεί κανείς να είναι ήσυχος, αναθέτοντας την ευθύνη πολιτών και πόλης σε κάποιον θεό ή σωτήρα: «Ή θα είμαστε ήσυχοι ή θα είμαστε ελεύθεροι», έγραφε ο Θουκυδίδης.
Η Αρχαία Ελληνική Τραγωδία:
Η αρχαία Τραγωδία είναι τελετουργικό θέατρο προς τιμήν του θεού Διόνυσου, θεού της γονιμότητας και της βίας, της μεταμόρφωσης και των ενστίκτων. Βγαίνει μέσα από το συλλογικό ασυνείδητο της κοινωνίας. Μελετάει τη Ζωή στα ακραία όρια της Φύσης, της Ύπαρξης και της Ιστορίας. Είναι ένα βιοπολιτικό θέατρο, που ασκεί δριμύτατη κριτική στο δημοκρατικό πολίτευμα που το γέννησε, με σκοπό το ίδιο αυτό πολίτευμα να βαθαίνει διαρκώς τα χειραφετητικά του χαρακτηριστικά. 

Η Τραγωδία, παιδί και μήτρα της Φιλοσοφίας και της Δημοκρατίας, είναι θέατρο καθολικής αμφισβήτησης. Μας προσκαλεί σε μια ριζική επαναξιολόγηση όλων των αξιών της ζωής, με το βλέμμα στραμμένο στον ενεργό και χειραφετημένο πολίτη σε διαρκή εγρήγορση.

Σάββας Στρούμπος

Έγραψαν για την παράσταση
Αποσπάσματα Κριτικών
 «Το θέατρο ανακτά τη βασική του λειτουργία: γίνεται ξανά Τελετή». […] «Όσο για την Έβελυν Ασουάντ, την Αντιγόνη της παράστασης, θυμηθείτε αυτό: αποτελεί από μόνη της λόγο για να πάτε στο νέο χώρο του Άττις, για να ανακαλύψετε την πρώτη μεγάλη τραγωδό της γενιάς της». […] «Στην εκπνοή της σεζόν, κυριολεκτικά στο 90’, […] μας περίμενε μια από τις καλύτερες στιγμές της. Τέτοιες ακριβώς στιγμές είναι που κάνουν τη δουλειά μας να έχει νόημα: μέσα στις εκατοντάδες (χιλιάδες!) πρεμιέρες, τα κουρασμένα μάτια σου γεμίζουν δάκρυα χαράς και συγκίνησης. Νιώθω ευγνώμων…» [Γιώργος Βουδικλάρης | Artivist.gr]

«Η πρόταση της Αντιγόνης του Σάββα Στρούμπου σε ικανή μετάφραση του Δημήτρη Δημητριάδη, με την ωραία, οργανική μουσική του Λεωνίδα Μαριδάκη, είναι η πιο εύστοχη πολιτικά και η πιο άρτια αισθητικά, σπάνιος συνδυασμός, που επιτυγχάνεται μια φορά στα εξήντα χρόνια (τόσα βλέπω θέατρο). Αυτά μόνο θα πω». [Λέανδρος Πολενάκης | Η Αυγή]

«Η ομάδα, ως σύνολο, με τη γεωμετρημένη της κινησιολογία, τη χρήση παραγλωσσικών σημείων και φωνητικών που συνδυάζονταν ή αναδύονταν μέσα από την ομολογουμένως ενδιαφέρουσα μουσική του Λεωνίδα Μαριδάκη, λειτούργησε ως ένα άψογα οργανωμένο σύνολο, ειδικά στα χορικά ή και συνοδεύοντας φωνητικά το εκάστοτε  δραματικό πρόσωπο που διαχωριζόταν από το σώμα της». [Δημήτρης Τσατσούλης | AthensVoice]

«Είναι ένα δεμένο υποκριτικό σύνολο που σε κερδίζει αμέσως, χάρις στο πάθος, την ορμή, τη σωματικότητά του. Σε γοητεύει με τη δύναμη και την αφοσίωσή του. Σε οδηγεί στο κέντρο του κόσμου του Σοφοκλή, στα πανανθρώπινα ζητήματα που θέτει αυτή η τραγωδία». [Γιώργος Μητρόπουλος| Euronews.gr]

«Η Αντιγόνη. Από την ομάδα Σημείο Μηδέν σε σκηνοθεσία Σάββα Στρούμπου. Το έργο του Σοφοκλή κουβαλά το ίδιο τσαλάκωμα και δυσκολία -έστω για πολλούς από εμάς- που κουβαλά ο εθνικός ύμνος. Η διδασκαλία στο σχολείο, οι άπειρες επαναλήψεις, η χρήση της ως συμβόλου για εύκολες μεταφορές στον δημόσιο λόγο, οι άπειρες παραστάσεις που επιμένουν σε μια παρόμοια ανάγνωση, σε παρόμοιες κυρίαρχες αντιθέσεις και προεκτάσεις. Ο πατριωτισμός της επανάληψης. Η παράσταση όμως κινείται σε διαφορετική κατεύθυνση. Δεν είναι η ελλειπτικότητα ή η κυρίαρχη σωματικότητα της απόδοσης. Δεν είναι η μορφική αποδόμηση των συγκεκριμένων συμβάσεων. Είναι η κυριαρχία του θρηνητικού και του διονυσιακού στοιχείου. Στοιχείων που όταν επαναφέρεις το κείμενο στο μυαλό σου καταλαβαίνεις πως βρίσκονταν πάντοτε εκεί». [Θωμάς Τσαλαπάτης | Εφημερίδα των Συντακτών]

«Ο σκηνοθέτης δεν είδε στην Αντιγόνη μια ταφική τραγωδία, αλλά μια τραγωδία για την διεκδίκηση της ζωής. Μιας ζωής, ατομικά και συλλογικά, που αξίζει να την ζήσει κανείς». [Λίτσα Φρυδά | Πριν]
«Η «Αντιγόνη», που παρακολουθήσαμε στο «Σημείο Μηδέν», ήταν μια αποκάλυψη! Σημαδιακό το όνομα του θιάσου» […] «Ο Σάββας Στρούμπος για άλλη μια φορά αποδεικνύει το μεγάλο του πάθος, τη θεατρική του παιδεία, την πλήρη αφοσίωση και τον απόλυτο σεβασμό, που πρέπει να έχει ένας αληθινός καλλιτέχνης απέναντι σε τέτοια μεγαλειώδη έργα, και εν προκειμένω στην περίφημη «Αντιγόνη» του περίφημου Σοφοκλή» […] «Μία παράσταση που πρέπει να δουν όλοι, μικροί και μεγάλοι» [Ρωξάνη | Ριζοσπάστης]

«Η σκηνοθεσία του  Σάββα Στρούμπου, με έντονο βλέμμα και βαθειά μελέτη σε μια ευθεία, σε ένα μικρό δωμάτιο, να κινούνται τα σώματα με έναν τρόπο δραματικό και απολύτως θεατρικό, δημιουργώντας το τραγικό ύφος μέσα από τον σπαραγμό τους και την αποδόμησή τους» [Μαρία Μαρή | Theatromania.gr]

«Από τους πρώτους στίχους της «Αντιγόνης» του Σοφοκλέους που παρακολουθήσαμε, από την ομάδα «Σημείο Μηδέν» στην υπέροχη μετάφραση του Δημήτρη Δημητριάδη και στη Διονυσιακή σκηνοθεσία του Σάββα Στρούμπου, νιώσαμε αυτό το ρίγος και το δέος της πολλών χιλιετηρίδων συνέχειας της γλώσσας, των μύθων, του ήθους, του Θεάτρου. (Ναι, με κεφαλαίο Θήτα)». [Γιάννης Οικονομίδης | Newsville.be]
«Η Έβελυν Ασουάντ κατέπληξε στο ρόλο της Αντιγόνης, με την ερμηνεία της, την εσωτερικότητα στη φωνή της, την ύψωση των τόνων της, την αξιοπρέπεια και την αποφασιστικότητά της». [Βαγγέλης Ραφτόπουλος | Cityculture.gr]

Στην παράσταση του Σάββα Στρούμπου και της ομάδας Σημείο Μηδέν, η «Αντιγόνη» του Σοφοκλή, γίνεται το πεδίο ανάδειξης των πολιτικών θέσεων που αναπόφευκτα παίρνουν τα πρόσωπα της τραγωδίας, με κύριο παρονομαστή, λόγω του σχήματος που επιχειρεί σκηνοθετικά, το ίδιο το κοινό. Η τεχνική των ηθοποιών, οι έξοχες ερμηνείες, ο ρυθμός και η συνέπεια του λόγου σε συνεπαίρνουν, αυτό όμως που έμενα προσωπικά με καθήλωσε ήταν η συμπερίληψη μου, ως θεατή, η ενεργοποίηση μου ως πολίτη. [Νάγια Παπαπάνου | Boemradio.com]

«Η παράσταση όπως και όλες οι υπόλοιπες της ομάδας δεν είναι ένα θέαμα εν εξελίξει αλλά μια βιωματική εμπειρία που αποκαλύπτει στον κάθε θεατή όχι μόνο το δραματουργικό δρώμενο αλλά και τις εσωτερικές του δυναμικές, τα ψυχικά και πνευματικά όρια του και τη δυνατότητα υπέρβασης τους. Μην την χάσετε». [Μαρία Κυριάκη | EpiSkinis.gr]

«Πράγματι, ο σκηνοθέτης στηρίζεται στη σωματικότητα μέσα από μια γεωμετρική επεξεργασία των ζητημάτων που αποτυπώνουν οι κώδικες των ρόλων. Το σώμα «ανατέμνεται» δημιουργικά συνθέτοντας και αποδομώντας εννοιολογήματα και καταστάσεις του θυμικού μέσα από κορυφώσεις. Οι ηθοποιοί, χάρη στους οποίους επιτυγχάνεται το άρτιο σκηνικό αποτέλεσμα, υπηρετούν πειθαρχημένα ένα ερμήνευμα, προϊόν θεατρικής επεξεργασίας γλωσσικών και παραγλωσσικών επιλογών του σκηνοθέτη». [Νεκτάριος – Γεώργιος Κωνσταντινίδης | Εποχή]

«Σε εξαιρετική μετάφραση Δημήτρη Δημητριάδη, όπου μέρη από το πρωτότυπο διατηρήθηκαν αυτούσια ανάμεσα στο μεταφρασμένο, το κείμενο της Αντιγόνης του Σοφοκλή ζωντανεύει μέσα σε ένα χώρο γυμνό, πάνω σε ένα ξύλινο δάπεδο-αντηχείο. Εκεί, στο θέατρο Άττις-Νέος Χώρος, με βασικό συστατικό το ανθρώπινο σώμα, ο σκηνοθέτης Σάββας Στρούμπος μάς οδήγησε σε μια παράσταση-εμπειρία». [Νατάσα Γεράρδου | All4fun.gr]

«Ο τρόπος με τον οποίο είναι συγκροτημένος ο χορός φέρει τα χαρακτηριστικά ενός θεάτρου συνόλου, αφού λειτουργεί σαν ένα σώμα, μέσα από τον πλήρη συγχρονισμό των κινήσεων του». [Αθηνά Κακλαμάνη | Theatro.gr]

«Με μια τολμηρή και διεισδυτική καταβύθιση στην καρδιά της τραγωδίας του Σοφοκλή, ο Σάββας Στρούμπος και η ομάδα Σημείο Μηδέν φώτισαν τα καίρια σημεία της και την πολλαπλότητα των χαρακτήρων της, επανεγγράφοντάς την». [Αμέλια Ελευθεριάδου | aftoleksi.gr]

«Ο λόγος, άριστα υποστηριζόμενος από την υποκριτική, ανθίζει και βαθαίνει την απόσταση από την πραγματικότητα, μετατρέποντας το δραματικό γεγονός σε ηχητική και κιναισθητική περιπέτεια». [Μαρία Στέλλα Μπινίκου | Artic.gr]

«Μια απόλυτα θεατρική παράσταση η οποία αποδόμησε και ταυτόχρονα επανασυνέθεσε ένα μεγαλειώδες κείμενο, με αναγωγή στην πρωτόλεια μορφή της αρχαίας τραγωδίας και ταυτόχρονα ντυμένο με μια σπαρακτική ένταση, ικανή να μεταλαμπαδεύσει αβίαστα τα μηνύματα του έργου, χωρίς υπερβολές και πομπώδεις τεχνικές». [Kavalapost.gr]

«Οι ηθοποιοί τίμησαν το έργο με τις ερμηνείες τους και υπηρέτησαν την "Αντιγόνη" τόσο ως ομάδα (όταν λειτουργούσαν ως χορός) όσο και ως άτομα (όταν απέδιδαν το ρόλο τους ο καθένας)». [Κώστας Κωσταβασίλης | Ταχυδρόμος Άρτας]

Συντελεστές:

Μετάφραση: Δημήτρης Δημητριάδης
Σκηνοθεσία, διαμόρφωση χώρου, επιμέλεια κοστουμιών: Σάββας Στρούμπος
Μουσική: Λεωνίδας Μαριδάκης
Φωτισμοί: Κώστας Μπεθάνης
Δραματολόγος: Μαρία Σικιτάνο
Photo credits: Αντωνία Κάντα, Johanna Weber, Γιώργος Αναστασάκης, Tsoutsas Laskaris photography
Δημιουργία αφίσας: Soul Design
Επικοινωνία: Μαριάννα Παπάκη, Νώντας Δουζίνας

Διανομή:
Αντιγόνη: Έβελυν Ασουάντ
Κρέων: Κωνσταντίνος Γώγουλος
Τειρεσίας - κορυφαία Χορού: Έλλη Ιγγλίζ
Ισμήνη - Αγγελιαφόρος: Άννα Μαρκά – Μπονισέλ
Αίμων: Γιάννης Γιαραμαζίδης
Ευρυδίκη - κορυφαία Χορού: Ρόζυ Μονάκη
Φύλακας - Εξάγγελος: Μπάμπης Αλεφάντης, Ντίνος Παπαγεωργίου
Χορός: η Ομάδα 

Περισσότερες πληροφορίες για την ομάδα, κριτικές των παραστάσεων, συνεντεύξεις και φωτογραφικό υλικό μπορείτε να βρείτε στη σελίδα http://simeiomiden.gr/ 
Facebook: Ομάδα Σημείο Μηδέν (@omadasimeiomiden)
Instagram: Ομάδα Σημείο Μηδέν (@zeropointtheater)

Info: 

Ημερομηνία: Πέμπτη 14 Σεπτεμβρίου 2023, στις 21.00.
Τοποθεσία: Θέατρο Πέτρας, Πετρούπολη
Πληροφορίες: 210-3225207, 6942841714
Τιμές εισιτηρίων: Κανονικό: 15€ , Μειωμένο: 10€
Προπώληση εισιτηρίων: https://www.ticketservices.gr/event/omada-simeio-miden-antigoni-sofokli-ekdoxi-b/?lang=el
και στην είσοδο του Θεάτρου Πέτρας, 1 ώρα πριν την έναρξη της παράστασης.
 

Με επιτυχία παρουσιάστηκαν οι παραστάσεις «Αντιγόνη» του Σοφοκλή και «Πέρσες» του Αισχύλου 
στο Art Carnuntum - Welttheater Festival

Εξαιρετικά θερμή ήταν η ανταπόκριση κοινού και κριτικών στο Art Carnuntum - Welttheater Festival στην Αυστρία όπου η Ομάδα Σημείο Μηδέν παρουσίασε, σε σκηνοθεσία Σάββα Στρούμπου, τις παραστάσεις «Αντιγόνη» του Σοφοκλή στις 18 Αυγούστου και «Πέρσες» του Αισχύλου στις 19 Αυγούστου. 

«Ο σκηνοθέτης Σάββας Στρούμπος μεταφέρει επί σκηνής το αρχαίο κείμενο δημιουργώντας έντονες εικόνες με φειδωλά μέσα. Η πλήρης σωματική προσπάθεια των μελών του θιάσου, που γεμίζουν τον σκηνικό χώρο με τη δύναμη της φωνής τους, η αρχαϊκή μουσική υπόκρουση και ο καλά συντονισμένος φωτισμός συνθέτουν ένα πειστικό σύνολο, το οποίο ανταμείφθηκε από το κοινό με παρατεταμένο χειροκρότημα» γράφει για την Αντιγόνη ο Josef Rittler στο M.noen.at 
«Η σχεδόν εκστατική ενσυναίσθηση των ερμηνευτών είναι μεθυστική […] Αυτοί οι ερμηνευτές αναζητούν και βρίσκουν το πάθος και το κρατούν πολεμικά μέχρι το τραγικό τέλος μέσα από την αδυσώπητη ένταση του σώματος» γράφει για την Αντιγόνη η Margarete Affenzeller στο Derstandard.at

ΣΥΝΤΕΛΕΣΤΕΣ ΠΑΡΑΣΤΑΣΕΩΝ

 «Πέρσες» του Αισχύλου
Μετάφραση: Γιώργος Μπλάνας
Σκηνοθεσία: Σάββας Στρούμπος
Σκηνική εγκατάσταση, κοστούμια: Κατερίνα Παπαγεωργίου
Φωτισμοί: Κώστας Μπεθάνης
Ηχοτοπίο: Ζήσης Σέγκλιας 
Δραματολόγος: Μαρία Σικιτάνο
Κατασκευή κοστουμιών: Ελένη Χασιώτη
Μακιγιάζ: Βιργινία Τσιχλάκη
Βοηθός σκηνοθέτη: Σπύρος Μπέτσης
Φωτογραφίες παράστασης: Γιάννης Χατζηαντωνίου 
Φωτογραφίες παράστασης στην Αυστρία: Barbara Pálffy
Επικοινωνία: Μαριάννα Παπάκη, Νώντας Δουζίνας

Διανομή (με σειρά εμφάνισης):
Κορυφαία Χορού: Ρόζυ Μονάκη
Άτοσσα: Έβελυν Ασουάντ
Αγγελιαφόρος: Μπάμπης Αλεφάντης, Άννα Μαρκά Μπονισέλ
Δαρείος: Έλλη Ιγγλίζ
Ξέρξης: Ντίνος Παπαγεωργίου
Χορός: Η ομάδα

 «Αντιγόνη» (εκδοχή β’) του Σοφοκλή

Μετάφραση: Δημήτρης Δημητριάδης
Σκηνοθεσία, διαμόρφωση χώρου, επιμέλεια κοστουμιών: Σάββας Στρούμπος
Μουσική: Λεωνίδας Μαριδάκης
Φωτισμοί: Κώστας Μπεθάνης
Δραματολόγος: Μαρία Σικιτάνο
Photo credits: Αντωνία Κάντα, Johanna Weber, Γιώργος Αναστασάκης, Tsoutsas Laskaris
Φωτογραφίες παράστασης στην Αυστρία: Barbara Pálffy
Δημιουργία αφίσας: Soul Design
Επικοινωνία: Μαριάννα Παπάκη, Νώντας Δουζίνας
Οργάνωση περιοδείας: Σάββας Στρούμπος, Μαριάννα Παπάκη
Διανομή:
Αντιγόνη: Έβελυν Ασουάντ
Κρέων: Κωνσταντίνος Γώγουλος
Τειρεσίας - κορυφαία Χορού: Έλλη Ιγγλίζ
Ισμήνη - Αγγελιαφόρος: Άννα Μαρκά – Μπονισέλ
Αίμων: Γιάννης Γιαραμαζίδης
Ευρυδίκη - κορυφαία Χορού: Ρόζυ Μονάκη
Φύλακας - Εξάγγελος: Μπάμπης Αλεφάντης, Ντίνος Παπαγεωργίου
Χορός: η Ομάδα 

Τελευταίες Παραστάσεις Περιοδείας:
Τρίτη 29 Αυγούστου,  «Πέρσες» του Αισχύλου στη Θεσσαλονίκη – Θέατρο Δάσους, Φεστιβάλ Δάσους (Κ.Θ.Β.Ε.).
Πέμπτη 14 Σεπτεμβρίου, «Αντιγόνη» του Σοφοκλή – Αθήνα,  Θέατρο Πέτρας, Πετρούπολη – Διεθνές Φεστιβάλ Πέτρας (Τελευταία Παράσταση)

Ηλεκτρονική Προπώληση:
https://www.ticketservices.gr/event/simeio-miden-parastaseis-2023/

Πληροφορίες-Κρατήσεις:
 Τηλ.: 210-3225207, http://simeiomiden.gr/ και στα ταμεία των Θεάτρων 1 ώρα πριν την έναρξη της παράστασης.
Τιμές εισιτηρίων:
Κανονικό: 15€ 
Μειωμένο: 10€
Το μειωμένο εισιτήριο αφορά φοιτητές, ανέργους ΟΑΕΔ, ΑμεΑ, συνοδούς ΑμεΑ, άνω των 65, ΟΛΜΕ-ΔΟΕ
Περισσότερες πληροφορίες για την ομάδα, κριτικές των παραστάσεων, συνεντεύξεις και φωτογραφικό υλικό μπορείτε να βρείτε στη σελίδα http://simeiomiden.gr/ 
Facebook: Ομάδα Σημείο Μηδέν (@omadasimeiomiden)
Instagram: Ομάδα Σημείο Μηδέν (@zeropointtheater)
 

Περισσότεροι από 17.000 θεατές χειροκρότησαν όρθιοι τον Δημήτρη Καταλειφό στην Επίδαυρο για την ερμηνεία της χρονιάς. Ο συγκλονιστικός «Οιδίπους επί Κολωνώ» έρχεται στις 2 Σεπτεμβρίου στο Ηρώδειο, για μια και μοναδική παράσταση. Η προπώληση άνοιξε.

Παρουσία της Υπουργού Πολιτισμού Λίνας Μενδώνη, περισσότεροι από 17.000 θεατές κατέκλεισαν και τις δύο ημέρες το Αρχαίο Θέατρο της Επιδαύρου και χειροκρότησαν όρθιοι τον Δημήτρη Καταλειφό επιβραβεύοντας την ανεπανάληπτη ερμηνεία του στον «Οιδίποδα επί Κολωνώ». Ο κορυφαίος Έλληνας ηθοποιός μαγνήτισε το κοινό της Επιδαύρου με τη μοναδική υποκριτική του στόφα, αποσπώντας διθυράμβους και επιβεβαιώνοντας τις προσδοκίες θεατών και κριτικών, που γέμισαν το αργολικό θέατρο για να απολαύσουν μια ιστορική ερμηνεία, η οποία αποτελεί και το επιστέγασμα της σπουδαίας θεατρικής του πορείας. 

Μέσα στην υποβλητική ατμόσφαιρα, τη λιτή και συμβολική αισθητική, που δημιούργησε ο σκηνοθέτης Γιώργος Σκεύας, το θερμό και παρατεταμένο χειροκρότημα εισέπραξε επίσης ο εξαιρετικός πρωταγωνιστικός θίασος: Χρήστος Χατζηπαναγιώτης, Αγγελική Παπαθεμελή, Αλεξάνδρα Αϊδίνη, Μάξιμος Μουμούρης, Χρήστος Σαπουντζής, Γιώργος Νούσης, Νίκος Νίκας, Γιώργος Φριντζήλας, Νίκος Δερτιλής, Γιώργος Μπούτσικας, Πάνος Αποστολόπουλος, Αντώνης Αντωνιάδης, Πάρις Παρασκευάδης.

Ο «Οιδίπους επί Κολωνώ» έρχεται για μια και μοναδική παράσταση στο Ηρώδειο στις 2 Σεπτεμβρίου. 

• Η προπώληση μόλις άνοιξε και μπορείτε να προμηθευτείτε τα εισιτήριά σας στο https://www.ticketservices.gr/event/oidipous-epi-kolono-herodeion/?lang=el

Μια παραγωγή του Πολιτιστικού Οργανισμού «Λυκόφως» του Γιώργου Λυκιαρδόπουλου σε συμπαραγωγή με το Φεστιβάλ Αθηνών – Επιδαύρου.

Σοφοκλή Οιδίπους επί Κολωνώ

Σκηνοθεσία Γιώργος Σκεύας

Ωδείο Ηρώδου του Αττικού  2 Σεπτεμβρίου 2023

ΤΑΥΤΟΤΗΤΑ

Μετάφραση: Χρύσα Προκοπάκη, Θάνος Τσακνάκης

Σκηνοθεσία: Γιώργος Σκεύας

Δραματουργική επεξεργασία: Γιώργος Σκεύας, Χρύσα Προκοπάκη

Σκηνικά – Κοστούμια: Λίλη Πεζανού

Μουσική: Σήμη Τσιλαλή

Φωτισμοί: Λευτέρης Παυλόπουλος

Κίνηση: Damiano Ottavio Bigi

Φωτογραφίες: Πάτροκλος Σκαφίδας, Θωμάς Δασκαλάκης, Παναγιώτης Μαΐδης

Τρέιλερ: Μιχαήλ Μαυρομούστακος

Social Media: Renegade

Νομικός Σύμβουλος: Φιλιώ Καστραντά

Βοηθός σκηνοθέτη: Γιάννης Σαβουιδάκης

Βοηθός ενδυματολόγου: Χάρης Σουλιώτης

Βοηθοί Παραγωγής: Βαγγέλης Βογιατζής, Ξένια Καλαντζή

Διεύθυνση Παραγωγής: Κατερίνα Μπερδέκα

Παραγωγός: Γιώργος Λυκιαρδόπουλος

Διάρκεια παράστασης 100 λεπτά