18 Δεκεμβρίου 2021 – 27 Φεβρουαρίου 2022 | Φουαγιέ Ισογείου Στέγης| 19:00-23:30

Ημέρες και ώρες κατά τη διάρκεια των εορτών: Σάββατο 18, Κυριακή 19, Τρίτη 21, Τετάρτη 22, Πέμπτη 23, Κυριακή 26 – Πέμπτη 30 Δεκεμβρίου 2021, Σάββατο 1 – Δευτέρα 3 Ιανουαρίου 2022 | 19:00-23:30

Ημέρες και ώρες από Τετάρτη 5 Ιανουαρίου 2022: κάθε βδομάδα Τετάρτη έως Κυριακή | 19:00 – 23:30

 

Επιμέλεια έκθεσης:

Χριστόφορος Μαρίνος, Αφροδίτη Παναγιωτάκου, Γιώργος Τζιρτζιλάκης

Καλλιτέχνις της γενιάς του '70 και της αμφισβήτησης, με πλούσιο διδακτικό παρελθόν στην ΑΣΚΤ, η Ρένα Παπασπύρου παρουσιάζει στο ισόγειο της Στέγης μια ξεχωριστή εικαστική εγκατάσταση: την ανασύσταση ενός τοίχου από μια κατεδαφισμένη κατοικία στο Παγκράτι. Μπορείς να ενεργοποιήσεις την ιστορία του; Την εγκατάσταση συνοδεύει η ομότιτλη δίγλωσση έκδοση 352 σελίδων που επιμελήθηκε το OnassisPublications.

Στο ισόγειο της Στέγης του Ιδρύματος Ωνάση, πάνω σε έναν ειδικά διαμορφωμένο γωνιακό τοίχο τον οποίο σχεδίασε η Ρένα Παπασπύρου (γενν. 1938),  έχει τοποθετήσει η ίδια διάφορες αποτοιχισμένες επιφάνειες που απέσπασε από μια ερειπωμένη μονοκατοικία. Μέχρι πρόσφατα, το κτίριο αυτό βρισκόταν επί των οδών Βρυάξιδος 11 και Ασπασίας στο Παγκράτι και σήμερα πια είναι κατεδαφισμένο. Τα τμήματα αποκαλύπτουν την αθέατη όψη των εξωτερικών τοίχων του κτιρίου, ενώ σε πολλά από αυτά διακρίνονται αποτυπώματα από τα γκράφιτι, διαστρωματώσεις και άλλα ίχνη που είχαν συσσωρευτεί στο πέρασμα των χρόνων.

H εικαστική εγκατάσταση «Βρυάξιδος 11 και Ασπασίας: Η άγνωστη όψη» της Ρένας Παπασπύρου, σε επιμέλεια Χριστόφορου Μαρίνου, Αφροδίτης Παναγιωτάκου και Γιώργου Τζιρτζιλάκη, αποτελεί την ανασύσταση ενός τοίχου ο οποίος δεν υπήρξε ποτέ. Είναι ένα αλληγορικό έργο, που αντλεί από τον γυναικείο ψυχισμό, την παρατεταμένη ανησυχία και τη συνθήκη της κοινωνικής απόστασης που βιώνουμε όλοι τον τελευταίο καιρό.

Η διαδικασία της αποτοίχισης ξεκίνησε το 2015, διακόπηκε και ολοκληρώθηκε τον Ιούλιο του 2020. Τα περισσότερα κομμάτια αποσπάστηκαν την περίοδο του πρώτου lockdown. Όπως σημειώνει η ίδια για την εμπειρία δημιουργίας του έργου της,«αυτά τα στοιχεία του κομματιασμένου τοίχου, στοιχεία-φορείς ισχυρής εικαστικής φόρτισης, πεδία δυνητικής προβολής συνειρμικών εικόνων, συναντιούνται, συμπαρατίθενται, συνυπάρχουν και συγκροτούν έναν καινούριο, αυθαίρετο, αυτοσχέδιο άλλο τοίχο, που εισβάλλει παράλογα και απροσδόκητα και σφηνώνει μέσα σε έναν κανονικό και ήσυχο χώρο.Συμπληρωματικά –και ελπίζω όχι τόσο συναισθηματικά– να προσθέσω ότι κατά τη διάρκεια του lockdown η καθημερινή επίσκεψη στον χώρο, η αποκόλληση, η συλλογή, η καινούρια επικόλληση και η χρονολόγηση αποτέλεσαν για εμένα έναν τρόπο μέτρησης του χρόνου, μια κλεψύδρα με άγνωστη ποσότητα άμμου. Ήταν όμως ο βασικός σκοπός της ημέρας. Από την Κυριακή 8 Μαρτίου έως την Παρασκευή 15 Μαΐου 2020.»

Όπως αναφέρουν οι επιμελητές της έκθεσης: «Απέναντι στο ραγδαία εναλλασσόμενο αστικό τοπίο της Αθήνας, η Παπασπύρου ιχνηλατεί το ασυνείδητο της πόλης, τις μνημονικές και ψυχοκοινωνικές λειτουργίες των ερειπίων της νεωτερικότητας. Η καλλιτεχνική πράξη συγχωνεύεται με την τεκμηρίωση, οι μέθοδοι με τα εκφραστικά μέσα: γλυπτική, εγκατάσταση, επιτέλεση, σχέδιο, ζωγραφική, φωτογραφία. Η πόλη είναι το εργαστήριό της. Τα σπίτια και οι τοίχοι του Παγκρατίου, της συνοικίας όπου γεννήθηκε και ζει, αποτελούν ανεξάντλητη δεξαμενή έμπνευσης και έχουν ιδιαίτερη θέση στο έργο της, που εξακολουθεί να αποτελεί σημείο αναφοράς για πολλούς καλλιτέχνες σήμερα. Από το 1978 έως το 2005 δίδαξε στην Ανωτάτη Σχολή Καλών Τεχνών και μια σειρά από καλλιτέχνες της νεότερης και νεότατης γενιάς, που διακρίνονται σήμερα, υπήρξαν φοιτητές της.»

Η εγκατάσταση της Παπασπύρου θα είναι επισκέψιμη από 18 Δεκεμβρίου 2021 έως 27 Φεβρουαρίου 2022 και συνοδεύεται από μια σημαντική ομότιτλη δίγλωσση έκδοση 352 σελίδων που ετοίμασε το OnassisPublicationsσε επιμέλεια Χριστόφορου Μαρίνου, Αφροδίτης Παναγιωτάκου, Γιώργου Τζιρτζιλάκη και σχεδιασμό του Grid Office και φωτογραφίες του Νίκου Αλεξόπουλου.Η έκδοση αποτελεί μια επισκόπηση των αποτοιχίσεων της Ρένας Παπασπύρου. Συμπληρώνεται με κείμενα και συζητήσεις της ίδιας, του Γιώργου Κραββαρίτη, του Χριστόφορου Μαρίνου, της Αφροδίτης Παναγιωτάκου και του Γιώργου Τζιρτζιλάκη και διατίθεται στο ισόγειο της Στέγης του Ιδρύματος Ωνάση και σε επιλεγμένα βιβλιοπωλεία.

Συντελεστές

Διοργάνωση έκθεσης: Ίδρυμα Ωνάση

Επιμέλεια έκθεσης: Χριστόφορος Μαρίνος, Αφροδίτη Παναγιωτάκου, Γιώργος Τζιρτζιλάκης

Συντονισμός: Μαρία Βασαριώτου

Αρχιτεκτονικός σχεδιασμός, φωτισμός, επίβλεψη κατασκευής: Μαρία Μανέτα

Μεταφορά: Artlock

Ευχαριστίες για την τεχνική υποστήριξη στους: Κώστα Βαλατσό, Δημήτρη Σκουρογιάννη

Οργάνωση και εκτέλεση παραγωγής: Cultοpia

Λίγα λόγια για τηΡένα Παπασπύρου

Η Ρένα Παπασπύρου γεννήθηκε στην Αθήνα το 1938. Σπούδασε ζωγραφική και ψηφιδωτό στην Ανωτάτη Σχολή Καλών Τεχνών της Αθήνας (1956-63) και συνέχισε τις σπουδές της στο ψηφιδωτό στην ÉcolenationalesupérieuredesBeaux-Arts στο Παρίσι (1964-66) ως υπότροφος της γαλλικής κυβέρνησης και του Εθνικού Οργανισμού Ελληνικής Χειροτεχνίας.

Εκπρόσωπος της εννοιολογικής ζωγραφικής, η Παπασπύρου έχει διερευνήσει εξαντλητικά τις δυνατότητες της ύλης και του σχεδίου. Χρησιμοποιεί ευρεθέντα και readymade υλικά (ξύλα, λαμαρίνες, άσφαλτο, μωσαϊκά πλακάκια), προερχόμενα αποκλειστικά από τον αστικό χώρο –το «τοπίο της πόλης», όπως η ίδια το ονόμασε το 1980–, καθώς και την τεχνική της αποτοίχισης, για να επισημάνει τα διάφορα «επεισόδια» που φέρει πάνω της μια επιφάνεια, αλλά και τις συνειρμικές εικόνες –«εικόνες στην ύλη»– που γεννιούνται κατά τη θέασή τους.

Το 1966 πραγματοποίησε την πρώτη ατομική της έκθεση στο LaMaisondesBeaux-Arts στο Παρίσι, όπου παρουσίασε μια σειρά από ψηφιδωτά. Την ίδια χρονιά, επέστρεψε στην Αθήνα και τον Μάιο του 1967 έκανε έκθεση με τα ψηφιδωτά της στην γκαλερί Astor. Έχοντας ως στόχο τον όγκο, ενσωμάτωνε στα ψηφιδωτά της μεγάλα κομμάτια υαλόμαζας, θραύσματα μπουκαλιών, κεραμίδια και μέταλλα. Τα επόμενα χρόνια, πειραματίστηκε και με άλλες ύλες, όπως τούβλα, κεραμίδια και πλαστικό.

Το 1977 παρουσίασε στην Αίθουσα Τέχνης «Δεσμός» τα Επεισόδια στην ύλη (επεμβάσεις με μολύβι σε μεταχειρισμένα ξύλα), μια ενότητα η οποία προήλθε από τις παρατηρήσεις των παραμορφώσεων που προκαλούν οι σκιές των αντικειμένων τη νύχτα στην οροφή και στους τοίχους, κάτι που την οδήγησε να εντοπίσει τη μορφολογική αυτοτέλεια της υλικής επιφάνειας. Την ίδια χρονιά, πραγματοποίησε τις πρώτες αποτοιχίσεις, τις οποίες παρουσίασε το 1978 στην ομαδική έκθεση Πρωτοπορία και Πειραματισμός, στη Μόντενα της Ιταλίας. Στις 15 Οκτωβρίου 1979, στην οδό Στίλπωνος 7 στο Παγκράτι, πραγματοποίησε τη δράση Επισήμανση – Χώρος προέλευσης – Αποτοίχιση, γνωστή και ως Στίλπωνος 7, η οποία ολοκληρώθηκε το ίδιο βράδυ με έκθεση στον «Δεσμό».

Από το 1980 και μετά, το ενδιαφέρον της Παπασπύρου στράφηκε στην παράθεση διαφορετικών υλών, στη χρωματική ποικιλία και στους όγκους των υλικών επιφανειών πάνω στις οποίες δουλεύει. Στην τρίτη ατομική της έκθεση στον «Δεσμό», το 1982, παρουσίασε τα Δειγματολόγια από το τοπίο της πόλης και τη σειρά Γεωγραφίες, που ουσιαστικά εγκαινίασε την ευρύτερη ενότητα Εικόνες στην ύλη. Το 1983 εκπροσώπησε την Ελλάδα στη 17η Μπιενάλε του Σάο Πάολο. Στα τέλη του 1985 παρουσίασε στο DracosArtCenter τα Μαγικά Δωμάτια. Το καλοκαίρι του 1986, η Παπασπύρου ξεκίνησε την αποτοίχιση ενός καμένου σπιτιού στα Μελίσσια Αττικής. Από εκεί προέκυψε η σειρά Baalbeks, την οποία πρωτοπαρουσίασε το 1988, στο πλαίσιο της ομαδικής έκθεσης 4 κριτικές θεωρήσεις, στο Κέντρο Σύγχρονης Τέχνης «Ιλεάνα Τούντα». Το 1989 ξεκίνησε να σχεδιάζει μια εγκατάσταση με μωσαϊκά πλακάκια που εκτέθηκε αργότερα, το 1994, στην ατομική έκθεση Συνειρμικές Εικόνες, στην γκαλερί «Κρεωνίδης». Στην ίδια γκαλερί, το 1990, παρουσίασε την ενότηταΦωτιές στην πόλη – Πολυεικόνες, με τρεις συνιστώσες: την επιφάνεια του τοίχου, το ηλεκτρικό φως και αναφορές στον εικαστικό χειρισμό της φωτιάς στο έργο Η πυρπόληση του ανακτόρου Σάντζο του Χέιτζι Μονογκατάρι Εμάκι.

Τα επόμενα χρόνια, μέσα από τη συνεργασία της με την «Γκαλερί 7», η Παπασπύρου συνέχισε τις αποτοιχίσεις, ενώ πειραματίστηκε και με την ψηφιακή επεξεργασία των εικόνων στην ύλη, όπως στο ψηφιακό έργο Ο πραγματικός χρόνος (1996), με το οποίο επιχείρησε να διερευνήσει πόσες εικόνες μπορούν να προκύψουν πάνω στην ίδια επιφάνεια με διαφορετική σύνδεση σημείων. Το 2001 παρουσίασε στην «Γκαλερί 7» την εγκατάσταση Ο Τοίχος, μια νέα εκδοχή της οποίας εκτέθηκε το 2002 στο Αλατζά Ιμαρέτ στη Θεσσαλονίκη. Το 2004, σε διοργάνωση της γκαλερί gazonrouge, παρουσίασε στον χώρο «Β.Δ. Σήμα» τη βιντεοπροβολή Αστερισμοί, με εικόνες ψηφιακά σχεδιασμένες επάνω σε σκαναρισμένη μωσαϊκή πλάκα. Τo 2006 παρουσίασε στην γκαλερί gazonrouge μια μεγάλη εγκατάσταση, με τίτλο Η απόλυτη ορατότητα με τυφλώνει. Το 2009 πραγματοποίησε την πρώτη της αναδρομική έκθεση, με τίτλο Flashback, στο Μακεδονικό Μουσείο Σύγχρονης Τέχνης στη Θεσσαλονίκη. Τον Ιούνιο του 2010, στο πλαίσιο αισθητικής πλαισίωσης της Αττικό Μετρό, τοποθετήθηκε στον Σταθμό «Χαλάνδρι» ένα μεγάλο έργο της, με τίτλο Εικόνες στην ύλη. Το 2011, το Εθνικό Μουσείο Σύγχρονης Τέχνης της Αθήνας διοργάνωσε την έκθεση Φωτοτυπίες απευθείας απ’ την ύλη 1980-81. Την ίδια χρονιά, συμμετείχε στην 3η Μπιενάλε της Αθήνας «ΜΟΝΟΔΡΟΜΟΣ». Το 2018, το Σπίτι της Κύπρου φιλοξένησε τις Κλίμακες, μια νέα ενότητα έργων με θέμα τη σκάλα.

Η Παπασπύρου έχει αφήσει πίσω της σημαντικό διδακτικό έργο. Εργάστηκε αρχικά ως βοηθός και επιμελήτρια στην έδρα Ζωγραφικής της Σχολής Αρχιτεκτόνων του ΕΜΠ (1970-77) και, στη συνέχεια, από το 1978 δίδαξε στην Ανωτάτη Σχολή Καλών Τεχνών. Διατέλεσε διευθύντρια του Γ′ Εργαστηρίου Ζωγραφικής (1993-2005) και έγινε έτσι η πρώτη γυναίκα καθηγήτρια της ΑΣΚΤ που διεύθυνε Εργαστήριο. Από το 2006 είναι Ομότιμη Καθηγήτρια της ΑΣΚΤ. Ζει και εργάζεται στην Αθήνα.

 

Πληροφορίες

Φουαγιέ ισογείου Στέγης

18Δεκεμβρίου 2021– 27Φεβρουαρίου 2022

Ημέρες και ώρες κατά τη διάρκεια των εορτών: Σάββατο 18, Κυριακή 19, Τρίτη 21, Τετάρτη 22, Πέμπτη 23, Κυριακή 26 – Πέμπτη 30 Δεκεμβρίου 2021, Σάββατο 1 – Δευτέρα 3 Ιανουαρίου 2022 | 19:00-23:30

Ημέρες και ώρες από Τετάρτη 5 Ιανουαρίου 2022: κάθε εβδομάδα Τετάρτη έως Κυριακή | 19:00 – 23:30

Είσοδος ελεύθερη με δελτίο εισόδου. Οι κάτοχοι εισιτηρίων για εκδήλωση της Στέγης της ίδιας ημέρας μπορούν να επισκεφτούν την εγκατάσταση με το εισιτήριό τους.

Λόγω περιορισμένης χωρητικότητας βάσει των προληπτικών μέτρων της Πολιτείας ενάντια στον κορωνοϊό, ο αριθμός των επισκεπτών είναι περιορισμένος. Τηρείται σειρά προτεραιότητας.

Με την υποστήριξη:

ΣΤΗ ΣΤΕΓΗ ΜΕ ΑΣΦΑΛΕΙΑ

Ακολουθώντας τις οδηγίες της Πολιτείας και στο πλαίσιο των προληπτικών μέτρων για την εξάπλωση του κορωνοϊού, η είσοδος στους χώρους της Στέγης του ΙδρύματοςΩνάση επιτρέπεται μόνο με την επίδειξη πιστοποιητικού εμβολιασμού (τουλάχιστον 14 ημερών) ή νόσησης (έως 3 μήνες από τη διάγνωση).

Για την ταυτοποίηση στοιχείων, θα χρειαστεί να έχετε μαζί σας ταυτότητα ή διαβατήριo.Ο έλεγχος των πιστοποιητικών πραγματοποιείται από ειδικά εξουσιοδοτημένο εκπρόσωπο με σάρωση του σχετικού κωδικού QR, μέσα από την ειδική ηλεκτρονική εφαρμογή “CovidFreeGr”.

Στη Στέγη, προτεραιότητά μας είναι η ασφάλεια όλων.

ΟΔΗΓΙΕΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΑΣΦΑΛΕΙΑ ΤΟΥ ΚΟΙΝΟΥ

Η χρήση μάσκας είναι υποχρεωτική σε όλους τους χώρους της Στέγης.

Διατίθενται συσκευές για απολύμανση χεριών σε όλους τους χώρους.

Το βεστιάριο και το μπαρ του ισογείου (Liquid bar) θα παραμείνουν κλειστά.

Παρακαλούμε να ακολουθείτε τις υποδείξεις του προσωπικού ασφαλείας και εξυπηρέτησης του κοινού κατά την είσοδο και έξοδό σας από τις αίθουσες.

Η Στέγη έχει δικαίωμα να ζητήσει την απομάκρυνση από τον χώρο της εκδήλωσης κατόχου εισιτηρίου που δεν συμμορφώνεται με τα προαναφερόμενα μέτρα και τους κανονισμούς.

Στο υπόγειο parking κατεβαίνουν μόνο οι οδηγοί των οχημάτων. Η χρήση μάσκας είναι υποχρεωτική.

https://www.onassis.org/el/whats-on/vryaxidos-11-and-aspasias-images-behind-matter-rena-papaspyrou

Γράψτε το δικό σας τραγούδι αγάπης και ανοίξτε έναν μουσικό διάλογο

Υποβολή τραγουδιών έως 12.6.2020.

 

Ποιος είναι ο ήχος της αγάπης; Η Στέγη του Ιδρύματος Ωνάση και το αγαπημένο μουσικό φεστιβάλ μικρών και μεγάλων, BigBang, καλούν όλα τα παιδιά από 6 ετών και άνω να ηχογραφήσουν το δικό τους τραγούδι αγάπης στο σπίτι και να γίνουν μέρος της εικονικής εγκατάστασης “LoveSong”.

Μπορεί το έκτο φεστιβάλ μουσικής για όλη την οικογένεια να μην πραγματοποιήθηκε φέτος, όμως η Στέγη συνεχίζει να τροφοδοτεί τον μουσικό διάλογο που ξεκίνησε με το φεστιβάλ BigBang, επιδιώκοντας να μοιραστεί μαζί σας μουσικές εμπειρίες που μεταμορφώνουν το σπίτι σε έναν λαβύρινθο αγάπης με έναν ηχητικό παιχνιδιάρικο τρόπο.

Έως τις 12 Ιουνίου παιδιά από 6 ετών μπορούν να υποβάλουν με τη βοήθεια των γονιών τους τα δικά τους τραγούδια.Τα τραγούδια αγάπης μπορούν να αφορούν το αγαπημένο μέρος, χρώμα, ζώο, φαγητό, δραστηριότητα, ήρωα, πρόσωπο, ή απλά να βασίζονται στον αγαπημένο ήχοτου παιδιού. Εάν το παιδί παίζει κάποιο μουσικό όργανο θα μπορούσενα συνοδεύσει με αυτό το τραγούδι αγάπης του. Πιθανότατα τα παιδιά θα έχουν πολλές ιδέες, αλλά ας προσπαθήσουν να διατηρήσουν το τραγούδι αγάπης τους σύντομο (ακόμα και 20 δευτερόλεπτα αρκούν).

Το τραγούδι μπορεί νααποθηκευτεί ως αρχείο ήχου (audio) σε τηλέφωνο ή σε κάποια άλλη ηλεκτρονική συσκευή, όπως π.χ. με την εφαρμογή Recorder για κινητά Android.

Απαραίτητη προϋπόθεση για τη συμμετοχή του μικρού μουσικού είναι να συμπληρώσετε αυτή τη φόρμα και να ανεβάσετε το τραγούδι που θα έχετε ηχογραφήσει ήδη βάσει των προηγουμένων οδηγιών ή να το ηχογραφήσετεμέσω της φόρμας που θα βρείτεεκεί, κάνονταςχρήση της ενσωματωμένηςεφαρμογής «Ηχογράφηση/Record»

Σύλληψη “Love Song”: Serge Verstockt | Παραγωγή: ChampdAction

Μέλος του: BigBang

Συμπαραγωγή: Στέγη Ιδρύματος Ωνάση &ZonzoCompanie

Με τη συγχρηματοδότηση: CreativeEurope

Μπορείτε να κατεβάστε τις οδηγίεςεδώ https://www.onassis.org/el/open-calls/open-call-love-songγια το πώς να κάνετε το δικό σας σύντομο τραγούδι αγάπης με εύκολο και διασκεδαστικό τρόπο.

Ακούστε όλα τα Τραγούδια Αγάπης από 19 Ιουνίου στο www.onassis.org/el/whats-on/big-bang-festival-6/love-song

https://www.onassis.org/el/open-calls/open-call-love-song

Υποβολή αιτήσεων έως 20 Απριλίου 2020

Το μέλλον ανεβαίνει στη Μικρή Σκηνή της Στέγης.

Promo video:https://www.youtube.com/watch?v=IMq9CWDDkMI

Στη Στέγη του Ιδρύματος Ωνάση, εν μέσω παγκόσμιας αβεβαιότητας, έχουμε τη βεβαιότητα ότι η τέχνη και ο πολιτισμός μπορούν να λειτουργήσουν ως ένας βατήρας για μια καλύτερη ζωή. Η Μικρή Σκηνή της Στέγης του Ιδρύματος Ωνάση αναζητά καλλιτεχνικές προτάσεις δημιουργών, οι οποίοι, ανεξαρτήτως εθνικότητας και καλλιτεχνικής ιδιότητας, δραστηριοποιούνται στα όρια του θεάτρου, του χορού, της μουσικής, της περφόρμανς, των εικαστικών και των υβριδικών συνδυασμών τους.

Ζούμε στο εκρηκτικό παρόν ενός κόσμου σε διαρκή μετάβαση: επιδημιολογικές πανδημίες και περιοριστικά μέτρα, κλιματική αλλαγή και σενάρια περιβαλλοντικής καταστροφής του πλανήτη, βίαιες μετακινήσεις πληθυσμών, καταπάτηση ανθρώπινων δικαιωμάτων, τεχνητή νοημοσύνη και επαυξημένη πραγματικότητα, βιοηθική, μεγάλα δεδομένα, ρομποτική, μετα-ανθρώπινη υποκειμενικότητα. Με φόντο αυτά τα κοινωνικο-πολιτικά δεδομένα, η Στέγη του Ιδρύματος Ωνάση αναζητά νέες αισθητικές φόρμες, θεματικούς άξονες, έργα και καλλιτεχνικές πρακτικές για έναν κόσμο που αλλάζει, αλλά και για ένα παρόν που μοιάζει ήδη με μέλλον.

Η Στέγη καλεί όλους τους τολμηρούς καλλιτέχνες να μιλήσουν τώρα για τις προκλήσεις του αύριο με δράμα, χιούμορ, ειρωνεία, αγωνία ή όπως εκείνοι επιθυμούν, πάντα όμως με την αίσθηση του μη εφησυχασμού, εξερευνώντας από κοινού νέες φόρμες και πρακτικές: Πώς οργανώνεται σήμερα η δραματουργία; Πώς κάνουμε θέατρο μέσα σε κοινωνικά δίκτυα ή με τη χρήση αυτών; Τι είναι το ψηφιακό σώμα και πώς χορογραφείται; Τι σημαίνουν όλα αυτά για τον χορογράφο, δραματουργό, σκηνοθέτη, ηθοποιό, συνθέτη, εικαστικό, το κοινό αλλά και την ίδια την περφόρμανς;

Τα προτεινόμενα έργα μπορούν να βρίσκονται σε οποιοδήποτε στάδιο της δημιουργικής διαδικασίας, από εκείνο της αρχικής σύλληψης έως εκείνο των δοκιμών, αρκεί να είναι πρωτότυπες δημιουργίες και να μην έχουν παρουσιαστεί ξανά στην Ελλάδα με τη μορφή που υποβάλλονται τώρα στη Στέγη.

Οι προτάσεις μπορεί να αφορούν συγκεκριμένο πρότζεκτ ή/και την καλλιτεχνική επιμέλεια ενός συνόλου δράσεων. Θα δοθεί προτεραιότητα σε προτάσεις δημιουργών της νεότερης γενιάς, σε καλλιτέχνες που δεν έχουν παρουσιάσει στο παρελθόν δουλειά τους στη Στέγη και σε έμπειρους δημιουργούς που επιθυμούν να δοκιμάσουν μια νέα καλλιτεχνική προσέγγιση, σε ένα πεδίο που δεν έχουν πειραματιστεί έως τώρα.

Οι προτάσεις που θα επιλεγούν προγραμματίζεται να παρουσιαστούν στη Μικρή Σκηνή της Στέγης, σε διαφορετικές χρονικές περιόδους μέσα στο Καλλιτεχνικό Έτος 2020-21, με το ενδεχόμενο κάποιες να ανακατευθυνθούν για την περίοδο 2021-22. Σε αυτή την πρώτη φάση, εκτιμάται πρωτίστως η συνολική ποιότητα της πρότασης και η συνάφειά της με τις κατευθύνσεις που προτείνει το συγκεκριμένο Open Call. Εάν και εφόσον προκριθεί, τότε θα ακολουθήσουν προσωπικά ραντεβού για τη διερεύνηση κάθε σκέλους.

Τα προτεινόμενα έργα θα πρέπει να είναι πρωτότυπες δημιουργίες και κείμενα, που να μην έχουν παρουσιαστεί ξανά στην Ελλάδα με τη μορφή που υποβάλλονται τώρα στη Στέγη.

Κάντε αίτηση εδώ

Προθεσμία τελικής υποβολής 20 Απριλίου 2020, στις 23:59.Διαβάστε περισσότερα: https://www.onassis.org/el/open-calls/future-now

19-21 Δεκεμβρίου 2019 | ΚΕΝΤΡΙΚΗ ΣΚΗΝΗ | 20:30

ΔΙΕΘΝΗΣ ΣΥΜΠΑΡΑΓΩΓΗ ΤΗΣ ΣΤΕΓΗΣ ΤΟΥ ΙΔΡΥΜΑΤΟΣ ΩΝΑΣΗ

Μέλος και συνιδρυτής των Rimini Protokoll, ο Στέφαν Κέγκι επιβιβάζεται στο θρυλικό πλοίο “GRANMA” για να αναδομήσει την κουβανική ουτοπία και τις ματαιώσεις της, 63 χρόνια μετά την επανάσταση.

 

Ένα αποκαλυπτικό πλάνο της Κούβας, από την επανάσταση του 1956 μέχρι σήμερα, παρουσιάζεται στην Κεντρική Σκηνή της Στέγης του Ιδρύματος Ωνάση, από 19 έως 21 Δεκεμβρίου. Κι αν ξαναζούσε η Κούβα του Φιντέλ Κάστρο; Κι αν η νέα γενιά των Κουβανών οραματιζόταν μια άλλη ουτοπία; Κι αν οι τρομπέτες τηςBuena Vista ηχούσαν και πάλι; Ο συνιδρυτής των Rimini Protokoll, Στέφαν Κέγκι, γυρίζει 60 χρόνια πίσω, για να ανασυνθέσει τον μύθο της κουβανέζικης επανάστασης στο Granma. Αυτή τη φορά, η Ιστορία δεν γράφεται από τον Κάστρο και τους συντρόφους του, αλλά από τα εγγόνια τους.

Τέσσερις από τους απογόνους των comrades, που έμελλε να αλλάξουν το τοπίο της Κούβας τη δεκαετία του 1960, ανεβαίνουν στη σκηνή της Στέγης, για να τους υποδυθούν. Όμως, η περιπέτεια των προγόνων τους λαμβάνει μια άλλη διάσταση, όταν συναντά τις ελπίδες της γενιάς που γράφει τώρα Ιστορία.

Ο Στέφαν Κέγκι απευθύνθηκε σε περισσότερους από 50 απογόνους των Κουβανών επαναστατών, προκειμένου να συγκεντρώσει υλικό για την έρευνά του. Η ανταπόκρισή τους ήταν θερμή, πέραν κάθε προσδοκίας και αποφάσισε να επιλέξει τέσσερις από αυτούς για να αποτυπώσει την Κούβα, μέσα από τη ματιά τους. Αυτοί είναι ο Ντανιέλ (μαθηματικός και κινηματογραφιστής), ο Κριστιάν (προγραμματιστής υπολογιστών), η Μιλάγκρο (φοιτήτρια Ιστορίας) και η Νταϊάνα (μουσικός).

Granma ήταν η ονομασία του –αμερικανικής κατασκευής– σκάφους που μετέφερε τους Κουβανούς επαναστάτες από το Μεξικό στην Κούβα, το 1956. Μύθοι και πραγματικότητες, ουτοπίες και δυστοπίες, επαναστάτες του τότε και νέοι του σήμερα, παρελθόν και μέλλον, συναντιούνται σε μια θαρραλέα παράσταση θεάτρου ντοκουμέντου. Σε μια Κούβα που διαρκώς αλλάζει και τα σύγχρονα κοινωνικοπολιτικά ερωτήματα αναζητούν επιτακτικά απαντήσεις, η προεπαναστατική μουσική της Αβάνας ακούγεται ακόμα.

Συντελεστές

Σύλληψη & Σκηνοθεσία: Stefan Kaegi

Σκηνικά: Aljoscha Begrich

Βίντεο: Mikko Gaestel

Μουσική Σύνθεση: Ari Benjamin Meyers

Σχεδιασμός Ήχου: Tito Toblerone, Aaron Ghantus

Δραματουργία: Aljoscha Begrich, Yohayna Hernández

Κοστούμια: Julia Casabona

Τεχνική Διεύθυνση & Σχεδιασμός Φωτισμών: Sven Nichterlein

Οργάνωση Παραγωγής: Maitén Arns

Με τους: Milagro Álvarez Leliebre, Daniel Cruces-Pérez, Christian Paneque Moreda, Diana Sainz Mena

Συνεργάτρια Βίντεο: Marta María Borrás

Δραματουργική Συνεργασία: Ricardo Sarmiento

Μετάφραση Υπερτίτλων στα ελληνικά: Κωνσταντίνος Παλαιολόγος

Μια παραγωγή των Rimini Protokoll και του Maxim Gorki Theater του Βερολίνου, σε συμπαραγωγή με το Emilia Romagna Teatro Fondazione (Ιταλία), το Festival TransAmériques (Μόντρεαλ), το Kaserne (Βασιλεία), τη Στέγη του Ιδρύματος Ωνάση, το Théatre Vidy (Λοζάνη), το LuganoInscena-Lac (Λουγκάνο), το Zürcher Theaterspektakel(Ζυρίχη) και το Festival d’Avignon (Γαλλία) 

Χρηματοδοτήθηκε από το Γερμανικό Ομοσπονδιακό Πολιτιστικό Ίδρυμα, το Ελβετικό Συμβούλιο Τεχνών Pro Helvetia και το Υπουργείο για τον Πολιτισμό και την Ευρώπη του κρατιδίου του Βερολίνου

Σε συνεργασία με το Ινστιτούτο Γκαίτε της Αβάνας

Στέγη Ιδρύματος Ωνάση

Συγγρού 107

19-21 Δεκεμβρίου 2019

Κεντρική Σκηνή

 

Διάρκεια παράστασης: 135 λεπτά

 

Εισιτήρια

Κανονικό: 5€, 7€, 15€, 20€, 24€

Μειωμένο, Φίλος, Παρέα 5-9 άτομα: 12€, 16€, 19€

Παρέα 10+ άτομα: 11€, 14€, 17€

Κάτοικος Γειτονιάς: 7€

Ανεργίας, ΑμεA: 5€

Συνοδός ΑμεA: 10€

Ομαδικές κρατήσεις στο Αυτή η διεύθυνση ηλεκτρονικού ταχυδρομείου προστατεύεται από τους αυτοματισμούς αποστολέων ανεπιθύμητων μηνυμάτων. Χρειάζεται να ενεργοποιήσετε τη JavaScript για να μπορέσετε να τη δείτε.

https://www.onassis.org/el/whats-on/granma-trombones-havana

ΜΟΥΣΙΚΗ ΕΝΤΟΣ & ΕΚΤΟΣ ΣΤΕΓΗΣ

BORDERLINE FESTIVAL 2019

—

3 έως 7 Απριλίου 2019 | Εντός και εκτός Στέγης

 

Στην ένατη χρονιά του, το Borderline ταξιδεύει από τη Βηρυτό στην Αθήνα και εξερευνά τις μουσικής πρωτοπορίες που ενώνουν ανατολή και δύση. Άκου τα όριά σου, μέσα και έξω από τα όρια της Στέγης.

 

Από τη Βηρυτό στη Στέγη, ο ήχος απλώνεται σε όλη την πόλη. Το διεθνές φεστιβάλ, που αμφισβητεί κάθε είδους οριογραμμές και σύνορα, συνεχίζει για 9η χρονιά να διευρύνει τους ηχητικούς μας ορίζοντες. Φέτος, σε συνεργασία με το φεστιβάλ μουσικής της Βηρυτού Irtijal και με το βλέμμα στραμμένο προς Ανατολή και Δύση, το Borderline παρουσιάζει ακόμα ένα περιπετειώδες πρόγραμμα εντός και εκτός Στέγης από 3 έως 7 Απριλίου.

Στο πλαίσιο του φεστιβάλ, πραγματοποιούνται συμπράξεις ξένων και Ελλήνων καλλιτεχνών, εγκαταστάσεις, dj-sets, προβολές και ομιλίες που εξερευνούν τις σύγχρονες, καινοτόμες τάσεις της μουσικής και της sound art. Στο επίκεντρο των δράσεων του φεστιβάλ βρίσκονται πάντα ο πειραματισμός και η αλληλεπίδραση τυχαίου και προετοιμασμένου, μουσικών και κοινού.

Περιηγηθείτε σε μια μουσική παρτιτούρα από αλγόριθμο. Δείτε φορητά ραδιόφωνα που κρέμονται από σύρματα αποτίνοντας φόρο τιμής στους «ξεπερασμένους» ήχους. Αφουγκραστείτε συνθέσεις σε συγχρονία, μαγευτείτε από τους ήχους ενός halldorophone. Ακούστε πώς οι χαρακιές πάνω στο βινύλιο προκαλούν λούπες και beats ζωντανά επί σκηνής. Ονειρευτείτε με ένα εκκλησιαστικό όργανο που παίζει Philip Glass, Arvo Pärt, Leos Janacék. Μάθετε πώς συνδυάζεται το μπουζούκι και κρουστά μαζί με ηλεκτρονικά και περιβαλλοντικές ηχογραφήσεις της Βηρυτού. Παίξτε με μαγνητόφωνα Revox και μαγνητοταινίες σε έναν ειδικά διαμορφωμένο χώρο με τετραφωνικό ηχοσύστημα. «Ταξιδέψτε» με μικροτονικές αραβικές μελωδίες, jazz παιξίματα και ηλεκτροακουστικούς ήχους. Το Borderline Festival είναι πάλι εδώ.

Στο φεστιβάλ συμμετέχουν οι: Maia Urstad (Νορβηγία), Halldór Ulfarsson (Ισλανδία), Christof Migone (Καναδάς), Acte Vide (Ελλάδα), Raed Yassin (Λίβανος), Thomas Brinkmann (Γερμανία), Rouba3i (Λίβανος), Tony Buck (Γερμανία), The Eternal Chord (Ηνωμένο Βασίλειο),  Charles Matthews (Ηνωμένο Βασίλειο), Claire M Singer (Ηνωμένο Βασίλειο), Sohrab (Ιράν), cORNIzA (Ελλάδα), All Matters (Ελλάδα), Two or the Dragon (Λίβανος), Jérôme Noetinger (Γαλλία), Robert Piotrowicz (Πολωνία), Anna Zaradny (Πολωνία), Aïsha Devi (Ελβετία/Νεπάλ), Emile Barret (Γαλλία), Stefan Fraunberger (Αυστρία),  Sam Kidel (Ηνωμένο Βασίλειο), Trigger Happy (Ελλάδα), Nadah El Shazly (Αίγυπτος), Αλέξανδρος Δρυμωνίτης (Ελλάδα), ARTéfacts ensemble (Ελλάδα)

 

Συντελεστές

Επιμέλεια: Μιχάλης Μοσχούτης

Οργάνωση παραγωγής: Χριστίνα Πιτούλη

Μια παραγωγή της Στέγης του Ιδρύματος Ωνάση σε συνεργασία με Irtijal Festival, Βηρυτός

 

BORDERLINE FESTIVAL 2019 | 3 & 4 ΑΠΡΙΛΙΟΥ | -1 Εκθεσιακός χώρος | 21:00

 

DATA MINING / LIVE SCORING 

Αλέξανδρος Δρυμωνίτης - ARTéfacts ensemble

 

Μια παράσταση πολυμέσων που συνδέει τις νέες τεχνολογίες με την ακουστική μουσική, το τυχαίο με το επίκαιρο και τον ήχο με το φως. Oι ARTéfacts ensemble έρχονται αντιμέτωποι με μια νέα πρόκληση: την ερμηνεία μιας παρτιτούρας την οποία παράγει σε πραγματικό χρόνο ένας αλγόριθμος που ανασύρει δεδομένα από το διαδίκτυο.

 

Ένα θέμα της επικαιρότητας, που προκαλεί σχόλια, αντιδράσεις και αναρτήσεις στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης, επιλέγεται ως πρώτη ύλη για το περιεχόμενο της παράστασης. Ένας αλγόριθμος, ανασύρει δεδομένα, αναλύει τη δραστηριότητα των χρηστών του διαδικτύου και δημιουργεί, σε πραγματικό χρόνο, μια παρτιτούρα για καθέναν από τους έξι μουσικούς του συνόλου σύγχρονης μουσικής ARTéfacts ensemble.

Ο αλγόριθμος «διευθύνει» και τον φωτισμό της παράστασης, με στόχο ο θεατής να βιώσει μια συνολική εμπειρία ακρόασης και θέασης. Οι θεατές μπορούν να περιηγούνται ανάμεσα στους μουσικούς του συνόλου, ενώ οθόνες προβολής απεικονίζουν τον τρόπο με τον οποίο τα δεδομένα μετατρέπονται σε παρτιτούρα. Αν θέλουν, μάλιστα, μπορούν και οι ίδιοι να βάλουν την πινελιά τους στην εξέλιξη της παράστασης, αφήνοντας το δικό τους ίχνος στο feed του αλγόριθμου.

 

Συντελεστές

Προγραμματιστής / Δημιουργία αλγόριθμου: Αλέξανδρος Δρυμωνίτης

Σύνθεση μουσικού υλικού: Νικολέτα Χατζοπούλου

Σχεδιασμός φωτισμών: Μελίνα Μάσχα

Μουσικό σύνολο: ARTéfacts ensemble

Επιμέλεια σκηνοθεσίας / Visuals: Λουίζος Ασλανίδης

Βιολί: Ευγένιος Ζιμπάι

Βιόλα: Ηλίας Σδούκος

Κλαρινέτο: Σπύρος Τζέκος

Σαξόφωνο: Guido de Flaviis

Κρουστά: Κώστας Σερεμέτης

Κρουστά: Θοδωρής Βαζάκας

Συνολικό πρόγραμμα BORDERLINE

 

ΤΕΤΑΡΤΗ 3 & ΠΕΜΠΤΗ 4 ΑΠΡΙΛΙΟΥ

21:00 | Στέγη Ιδρύματος Ωνάση | Εκθεσιακός Χώρος -1

"Data mining / Live scoring": Αλέξανδρος Δρυμωνίτης, ARTéfacts ensemble

 

ΠΑΡΑΣΚΕΥΗ 5 ΑΠΡΙΛΙΟΥ

16:00 – 00:00 | Στέγη Ιδρύματος Ωνάση | Φουαγιέ 4ου ορόφου | Δωρεάν

"Murmur": Εγκατάσταση της Maia Urstad (NO)

 

18:00  | Στέγη Ιδρύματος Ωνάση | Χώρος Εργαστηρίων | Δωρεάν | Απαραίτητη η προκράτηση θέσης στο Αυτή η διεύθυνση ηλεκτρονικού ταχυδρομείου προστατεύεται από τους αυτοματισμούς αποστολέων ανεπιθύμητων μηνυμάτων. Χρειάζεται να ενεργοποιήσετε τη JavaScript για να μπορέσετε να τη δείτε. (συμπληρώνοντας το ονοματεπώνυμο και τον αριθμό του τηλεφώνου σας)

Ομιλία / παρουσίαση του Halldorophone από τον Halldór Ulfarsson (IS)

 

19:30  | Στέγη Ιδρύματος Ωνάση | Κεντρική Σκηνή | Δωρεάν | Η διανομή των δελτίων εισόδου ξεκινά 1 ώρα πριν την εκδήλωση

“Mixer”: Christof Migone (CA) σε συνεργασία με τους performers: Δάφνη Αντωνιάδου, Αγγελική Καράμπελα, Παύλο Κουτσελό, Αναστάση Πρίφτη, Στέφανο Συμινελάκη και Ιωάννα Τουμπακάρη

 

21:00 – 00:00 | Στέγη Ιδρύματος Ωνάση | Μικρή Σκηνή | 5 - 7 €

Acte Vide (GR) & Raed Yassin (LB)

Thomas Brinkmann (DE)

Rouba3i (LB) & Tony Buck (DE)

 

ΣΑΒΒΑΤΟ 6 ΑΠΡΙΛΙΟΥ

16:00 – 00:00 | Στέγη Ιδρύματος Ωνάση | Γερμανική Ευαγγελική Εκκλησία | Ρομάντσο

 

16:00 – 00:00 | Στέγη Ιδρύματος Ωνάση | Φουαγιέ 4ου ορόφου | Δωρεάν

"Murmur": Εγκατάσταση της Maia Urstad (NO)

 

20:00  | Γερμανική Ευαγγελική Εκκλησία | Δωρεάν | Η διανομή των δελτίων εισόδου ξεκινά 1 ώρα πριν την εκδήλωση

"Spire": The Eternal Chord (UK), Charles Matthews (UK), Claire M Singer (UK), Sohrab (IR)

 

22:30 | Ρομάντσο | 5 - 10 €

cORNIzA (GR) live AV ft. All Matters (GR)

Two or the Dragon (LB)

Jérôme Noetinger (FR) & Robert Piotrowicz (PL) & Anna Zaradny (PL)

Aïsha Devi (CH/NP) live AV ft. Emile Barret (FR)

 

ΚΥΡΙΑΚΗ 7 ΑΠΡΙΛΙΟΥ

16:00 – 00:00  | Στέγη Ιδρύματος Ωνάση | Φουαγιέ 4ου ορόφου | Δωρεάν

"Murmur": Εγκατάσταση της Maia Urstad (NO)

 

16:00 – 18:30 | Στέγη Ιδρύματος Ωνάση | Χώρος εργαστηρίων | Δωρεάν | Απαραίτητη η προκράτηση θέσης στο Αυτή η διεύθυνση ηλεκτρονικού ταχυδρομείου προστατεύεται από τους αυτοματισμούς αποστολέων ανεπιθύμητων μηνυμάτων. Χρειάζεται να ενεργοποιήσετε τη JavaScript για να μπορέσετε να τη δείτε. (συμπληρώνοντας το ονοματεπώνυμο και τον αριθμό του τηλεφώνου σας)

Εργαστήριο από τον Jérôme Noetinger (FR) πάνω στην χρήση μαγνητοταινίας και μαγνητόφωνου revox στην ζωντανή μουσική

 

19:00  | Στέγη Ιδρύματος Ωνάση | Corner Workshop Γαλαξία | Δωρεάν | Η διανομή των δελτίων εισόδου ξεκινά 1 ώρα πριν την εκδήλωση

Stefan Fraunberger (AT)

 

20:00  | Στέγη Ιδρύματος Ωνάση | Αίθουσα Χορού | Δωρεάν | Η διανομή των δελτίων εισόδου ξεκινά 1 ώρα πριν την εκδήλωση

Sam Kidel (UK)

 

21:00  | Στέγη Ιδρύματος Ωνάση | Μικρή Σκηνή | 5 - 7 €

Nadah El Shazly (EG)

Trigger Happy (GR)

 

Πληροφορίες

Στέγη Ιδρύματος Ωνάση

Συγγρού 107

3 έως 7 Απριλίου 2019 | Εντός και εκτός Στέγης

Εισιτήρια

Data Mining / Live Scoring: Αλέξανδρος Δρυμωνίτης, ARTéfacts ensemble

Κανονικό: 7, 10 €

Μειωμένο, Φίλος, Παρέα 5-9 άτομα: 8 €

Παρέα 10+ άτομα, Κάτοικος γειτονιάς: 7 €

ΑμεΑ, Ανεργίας, Συνοδός ΑμεA: 5 €

 

Acte Vide & Raed Yassin, Thomas Brinkmann, Rouba3i & Tony Buck

Trigger Happy, Nadah El Shazly

Κανονικό: 7 €

Μειωμένο, Φίλος, Παρέα 5-9 άτομα: 6 €

Παρέα 10+ άτομα, Ανεργίας, ΑμεΑ, Συνοδός ΑμεΑ: 5 €

ΜΟΥΣΙΚΗ ΕΚΤΟΣ ΣΤΕΓΗΣ

ΜΙΑ ΓΕΦΥΡΑ ΜΟΥΣΙΚΗΣ ΠΑΝΩ ΑΠΟ ΤΗ ΣΥΓΓΡΟΥ VOL. 4

2η Συναυλία

31 Ιανουαρίου 2019 | Πάντειο Πανεπιστήμιο | 20:30

Έχετε ακούσει ηλεκτρική κιθάρα σε ρεσιτάλ σύγχρονης μουσικής; Ακουστική κιθάρα με 4 επιπλέον χορδές; Σόλο όμποε να συνοδεύεται από ήχους κρυστάλλινων ποτηριών ή μια άρπα; Έχετε δει παρτιτούρες μόνο με λέξεις, που θα μπορούσαν να παιχτούν από οποιονδήποτε;

Tι ενώνει τη Στέγη του Ιδρύματος Ωνάση και το Πάντειο Πανεπιστήμιο; Πολιτισμός, έκφραση, έκπληξη και δημιουργία… Αυτά είναι τα στοιχεία που κρατούν ζωντανή τη σχέση ανάμεσα στα δύο ιδρύματα. Ο παλμός της «Γέφυρας Μουσικής πάνω από τη Συγγρού» χτυπά για τέταρτη συνεχή χρονιά και το στοίχημα παραμένει το ίδιο: σύγχρονοι συνθέτες, ιδιαίτεροι συνδυασμοί οργάνων, έργα σε πρώτες εκτελέσεις και ένα κοινό έτοιμο να συμμετάσχει σε αυτή τη μουσική εμπειρία. Φέτος και οι τρεις συναυλίες έχουν διάθεση πειραματισμού, με ένα ντουέτο όμποε και άρπας συνοδευόμενο από τον ήχο κρυστάλλινων ποτηριών, δεκάχορδη, ακουστική και ηλεκτρική κιθάρα, καθώς και παρτιτούρες δίχως νότες. Φοιτητές της κατεύθυνσης «Πολιτισμός και Πολιτιστική Διαχείριση» του Τμήματος Επικοινωνίας, Μέσων και Πολιτισμού του Παντείου Πανεπιστημίου και εκπρόσωποι από την Καλλιτεχνική Διεύθυνση Μουσικής, την οργάνωση και εκτέλεση παραγωγής και το τμήμα επικοινωνίας της Στέγης μοιράζονται πρωτοπόρες ιδέες, εμπειρίες και γνώση, έτσι ώστε να δημιουργήσουν, να οργανώσουν και να προωθήσουν τον κύκλο των συναυλιών, αλλά και κάθε συναυλία ξεχωριστά. Φύγαμε για το vol. 4!

Μετά τη συναυλία για όμποε και άρπα της 23ης Ιανουαρίου, σειρά έχουν η ακουστική, η δεκάχορδη και η ηλεκτρική κιθάρα. Η δεύτερη αυτή συναυλία χωρίζεται σε δύο μέρη: στο πρώτο θα ακουστούν έργα για ακουστική και δεκάχορδη κιθάρα από τον Νίκο Ζάρκο, ο οποίος θα συμπράξει επίσης με τον βαρύτονο Αρκάδιο Ρακόπουλο και τον κρουστό Μαρίνο Τρανουδάκη, ενώ στο δεύτερο μέρος θα παρουσιααστούν έργα για ηλεκτρική κιθάρα από τον Mislav Režić, ο οποίος συμπεριλαμβάνει στο πρόγραμμά του και ένα νέο έργο της συνθέτριας Σοφίας Αβραμίδου, που γράφτηκε μετά από ανάθεση της Στέγης.

Το πρώτο μέρος της συναυλίας ξεκινά με το έργο της συνθέτριας Φωτεινής Σαλμούκα, Sillage (2014) για ακουστική κιθάρα, εμπνευσμένο από την ολιστική ιδέα του Ρώσου συνθέτη και πιανίστα Αλεξάντερ Σκριάμπιν, που ονειρευόταν να ενώσει τη μουσική με την ποίηση, την αρχιτεκτονική, το φως, το χρώμα και τα αρώματα. Η λέξη sillage είναι ένας όρος της γαλλικής αρωματοποιίας, που δηλώνει το ίχνος που αφήνει ένα άρωμα στον αέρα. Πρόκειται για ένα κομμάτι αναζήτησης, με εμμονικό χαρακτήρα, που περιστρέφεται γύρω από το «κυνηγητό» ενός αρώματος – μεταφρασμένο μουσικά σε μια σειρά φθόγγων, της οποίας το «ίχνος» καθορίζει όλο το έργο.

Η σύνθεση του Maurice Ohana, Cadran Lunaire (1981-82) για δεκάχορδη κιθάρα, με τον αινιγματικό της τίτλο να αναφέρεται σε ένα φανταστικό σεληνιακό ρολόι και την έντονη επιρροή της από τη μουσική της Ανδαλουσίας, παίζεται για πρώτη φορά στην Ελλάδα με το όργανο που αποτελεί μια καινοτομία του συνθέτη. Ο Οανά, σε συνεργασία με τον κατασκευαστή Paulino Bernabe και τον κιθαριστή Narciso Yepes, συνέλαβε την ιδέα να προστεθούν στην κιθάρα τέσσερις επιπλέον χορδές, ενισχύοντας έτσι τον πλούτο των αρμονικών της ήχων.

Το πρώτο μέρος κλείνει με τον πολυβραβευμένο Αμερικανό συνθέτη George Crumb και το Τhe Ghosts of Alhambra (2010) για βαρύτονο, κιθάρα και κρουστά, επίσης σε πρώτη εκτέλεση στην Ελλάδα. Το έργο περιλαμβάνει πολλές διευρυμένες τεχνικές και αποτελεί συνέχεια της στενής ενασχόλησης του Κραμπ με την ποίηση του Federico Garcia Lorca, καθώς βασίζεται στη συλλογή El poema del cante jondo. Η κιθάρα στο έργο συμβολίζει μια αρχέγονη φωνή που ενσαρκώνει τον κόσμο του σκότους και του κακού, όπως παρουσιάζεται συχνά στην ποίηση του Λόρκα.

Το δεύτερο μέρος ξεκινάει με το νέο έργο για ηλεκτρική κιθάρα της Σοφίας Αβραμίδου, Tilen Canti. Πρόκειται για ένα κομμάτι με πολλά επαναλαμβανόμενα μοτίβα από διαφορετικές τεχνικές και υφές, που οδηγείται σε μια πολυφωνική κορύφωση. Ο τίτλος είναι βασισμένος στη δημοφιλέστατη Aria Cantilena του Heitor Villa-Lobos, με δομικές αναφορές σε αυτό το έργο, οι οποίες όμως παρουσιάζονται και ενορχηστρώνονται σε ένα πολύ αντιφατικό ηχητικό πλαίσιο.

Στη συνέχεια θα ακουστεί το Trash TV Trance (2002) για ηλεκτρική κιθάρα του Ιταλού Fausto Romitelli. Ο συνθέτης εισάγει διάφορα αντικείμενα στο παίξιμο της κιθάρας, όπως γρατζούνισμα χορδών με ένα νόμισμα ή χρήση λειαντικού σφουγγαριού, ώστε να διευρύνει τον ήχο του οργάνου. Πραγματοποιεί μια σύνδεση με την ποπ μουσική κουλτούρα, καταλήγοντας σε ένα έργο μελαγχολικό και εκκεντρικό, που αφήνει ένα έντονο αποτύπωμα στη μνήμη του ακροατή.

Τελευταίο έργο της συναυλίας είναι το ρυθμικό Electric Counterpoint (1987) του Steve Reich, σε τρία μέρη. Ο συνθέτης εμπνεύστηκε το έργο από την αφρικανική μουσική και τα επαναλαμβανόμενα ρυθμικά της μοτίβα. Χαρακτηριστικό στοιχείο αποτελούν οι λούπες που δημιουργούνται από τις προηχογραφημένες μελωδικές γραμμές από τον ίδιο κιθαρίστα, οι οποίες ακούγονται ταυτόχρονα μέχρι και σε 12 διαφορετικά επίπεδα.

Συντελεστές

Υπεύθυνη πρότζεκτ: Λορέντα Ράμου
Υπεύθυνος καθηγητής Παντείου Πανεπιστημίου: Γεώργιος Μιχαήλ Κλήμης

 

Πρόγραμμα:

1ο μέρος

Φωτεινή Σαλμουκά: Sillage: A fantasy for solo guitar, για κιθάρα (2014)

Maurice Ohana: Cadran Luraine, για δεκάχορδη κιθάρα (1981-1982)

George Crumb: The Ghosts of Alhambra, για βαρύτονο, κιθάρα και κρουστά (2010)

2ο μέρος

Σοφία Αβραμίδου: Tilen Canti, για ηλεκτρική κιθάρα (2018)

Fausto Romitelli: Trash TV Trance, για ηλεκτρική κιθάρα (2002)

Steve Reich: Electric Counterpoint, για ηλεκτρική κιθάρα και μαγνητοταινία (1987)

 

Πληροφορίες

Πάντειο Πανεπιστήμιο

Αίθουσα Τελετών Παντείου Πανεπιστημίου (Ισόγειο Παλαιού Κτιρίου, κόκκινο κτίριο)

Λεωφόρος Συγγρού 136, Καλλιθέα

31 Ιανουαρίου 2019 | 20:30

 

Όλες οι συναυλίες θα πραγματοποιηθούν στην αίθουσα τελετών του Παντείου Πανεπιστημίου (Ισόγειο Παλαιού Κτιρίου).

Η είσοδος στον χώρο του Παντείου γίνεται από την οδό Φραγκούδη (είσοδος και για ΑμΕΑ).

Ελεύθερη είσοδος με δελτία προτεραιότητας μία ώρα πριν από κάθε συναυλία και παραλαβή των δελτίων από την είσοδο της αίθουσας τελετών του Πανεπιστημίου.

Επόμενες εκδηλώσεις:

3η συναυλία: 6 Φεβρουαρίου 2019

http://www.sgt.gr/gre/SPG2228/

ΧΟΡΟΣ ΣΤΗ ΣΤΕΓΗ

A QUIET EVENING OF DANCE

William Forsythe

—

6 – 10 Φεβρουαρίου 2019 | Κεντρική Σκηνή | 20:30

Έναρξη προπώλησης: Κυριακή 13 Ιανουαρίου, 12:00

Ένα ήσυχο βράδυ στη Στέγη.

Όταν η μουσική κλείνει, η Στέγη του Ιδρύματος Ωνάση χορεύει. Ο William Forsythe, ο Αμερικανός χορογράφος που ηλέκτρισε το μπαλέτο, ξεπερνά τον εαυτό του και δημιουργεί κόσμους με μοναδικά μέσα το ανθρώπινο σώμα, τον χώρο και τον χρόνο.

Τέσσερα έργα του μεγάλου χορογράφου συνθέτουν μια βραδιά απόλαυσης, καθώς στην άδεια σκηνή και χωρίς άλλο ήχο, τα σώματα εξαιρετικών χορευτών συντονίζονται, πετούν, ξαναβρίσκονται – με άλλα λόγια, χορεύουν.

Ο χορός ως εμπειρία. Αναμφισβήτητα, αν υπάρχει ένας άνθρωπος που «ηλέκτρισε» το μπαλέτο, που του έδωσε νέα πνοή και το έκανε μια δυναμική τέχνη έτοιμη να εκτοξευτεί στον 21ο αιώνα, αυτός είναι ο Ουίλλιαμ Φόρσαϊθ. Ο Αμερικανός χορογράφος δημιουργεί κόσμους ολόκληρους με μοναδικά μέσα το ανθρώπινο σώμα, τον χώρο και τον χρόνο, μεταβάλλοντας τον χορό σε μια πρωτόγνωρη εμπειρία, τόσο για τους χορευτές όσο και για το κοινό του. Αυτό ισχύει και για τα τέσσερα έργα που συνθέτουν το Α Quiet Evening of Dance – δύο αναβιώσεις παλαιότερων έργων και δύο νέες δημιουργίες που παρουσιάζονται στην Κεντρική Σκηνή της Στέγης του Ιδρύματος Ωνάση από 6 έως 10 Φεβρουαρίου.

Χορευτές που έχουν συνεργαστεί μαζί του για πολλά χρόνια αφηγούνται με τα σώματά τους ιστορίες βαθιάς επικοινωνίας, με μοναδικό ήχο την αναπνοή τους. Χιούμορ, ευαισθησία, πρόκληση, απόκριση. Οδηγός τους ο ρυθμός και ο απίστευτος συντονισμός τους. Σαν τους δείκτες ενός αόρατου ρολογιού, καταγράφουν τον χρόνο, τον κάνουν ορατό, τον επιμηκύνουν και τον συρρικνώνουν, αλλάζοντας τον χώρο και, εντέλει, ανοίγοντας τη μυστική δίοδο της δικής μας επικοινωνίας μαζί του.

Η παράσταση είναι μια διεθνής συμπαραγωγή της Στέγης του Ιδρύματος Ωνάση, περιλαμβάνει δύο νέα κομμάτια (“Epilogue” και “Seventeen/Twenty One”), δύο νέες εκδοχές παλαιότερων έργων του ρεπερτορίου του, το “Dialogue (DUO2015)” και το “Catalogue (Second Edition)”, καθώς και το “Prologue”, ένα απόσπασμα του “Seventeen/Twenty One”.

To A Quiet Evening of Dance φιγουράρει στην κορυφή των 10 καλύτερων παραστάσεων χορού στην Αγγλία για το 2018, σύμφωνα με τις κριτικούς χορού Judith Mackrell και Lyndsey Winship της εφημερίδας The Guardian. «Μια αίσθηση θορυβώδους street ενέργειας διαπνέει το A Quiet Evening of Dance, ένα τετράπτυχο πρόγραμμα του χορογράφου, που ξεκίνησε σαν ένα πνευματώδες αλφαβητάρι της κλασικής φόρμας και γραμμής για να εξελιχθεί σε ένα λαμπερό κράμα, όπου η ελευθερία του μεταμοντερνισμού συναντά τον δυναμισμό του μπαλέτου. Οι χορευτές που το ερμηνεύουν είναι από τους πιο παλιούς συνεργάτες του Φόρσαϊθ, με την εκπληκτική προσθήκη του ιδιοφυούς b-boy, Rauf “RubberLegz” Yasit. Η παράσταση αυτή ήταν υπέροχη όχι μόνο για τη συγκλονιστική ακρίβεια με την οποία είχε φτιαχτεί, αλλά και για τον θαυμάσιο τρόπο που φώτιζε την ιδιαιτερότητα και την ιδιοφυία του καθενός από τους επτά χορευτές του.»

 

 

Συντελεστές

Χορογραφία: William Forsythe

και για το τρίο “Second Edition”

Χορογραφία: William Forsythe, σε καλλιτεχνική συνεργασία με τους Jill Johnson, Brit Rodemund και Christopher Roman

Φωτισμοί: Tanja Rühl

Κοστούμια: Dorothee Merg

Τεχνικοί

Διεύθυνση Παραγωγής Περιοδείας: Philip Connolly

Ηλεκτρολόγος Παραγωγής: Will Frost

Υπεύθυνος Ήχου: Simon Lambert

Υπεύθυνη Παραγωγής: Bia Oliveira

Συντονισμός Παραγωγής Περιοδείας: Florent Trioux

Οι χορευτές είναι: Brigel Gjoka, Jill Johnson, Christopher Roman, Parvaneh Scharafali, Riley Watts, Rauf ‘RubberLegz’ Yasit, Ander Zabala

Αντικαταστάτες χορευτές: Cyril Baldy, Brit Rodemund

Μια παραγωγή του Sadler’s Wells του Λονδίνου.

Σε συμπαραγωγή με τα: Théâtre de la Ville-Paris, le Théâtre du Châtelet και Festival d’Automne (Παρίσι), Festival Montpellier Danse 2019 (Μονπελιέ), Les Théâtres de la Ville de Luxembourg (Λουξεμβούργο), The Shed (Νέα Υόρκη), Στέγη Ιδρύματος Ωνάση (Αθήνα), deSingel international arts campus (Αμβέρσα).

Πρώτη παρουσίαση στο Sadler’s Wells του Λονδίνου στις 4 Οκτωβρίου 2018.

Η παράσταση απέσπασε το Βραβείο FEDORA - VAN CLEEF & ARPELS για Μπαλέτο του 2018

 

Διαβάστε περισσότερα

Ο Ουίλλιαμ Φόρσαϊθ χορογραφεί εδώ και 45 χρόνια και θεωρείται ο πιο σημαντικός χορογράφος της γενιάς του. Επαναπροσδιόρισε το μπαλέτο, μεταμορφώνοντάς το από μια τέχνη προσκολλημένη στο ρεπερτόριο σε μια δυναμική και δημιουργική καλλιτεχνική έκφραση άνευ ορίων.

Οι επτά χορευτές της παράστασης είναι από τους πιο στενούς και έμπιστους συνεργάτες του Φόρσαϊθ. Ιδανικοί ερμηνευτές, προσφέρουν μια βαθιά εκ των έσω οπτική της σωματικής δουλειάς του μπαλέτου και αναδεικνύουν το έργο ζωής του Φόρσαϊθ.

Το πρόγραμμα είναι μια διεθνής συμπαραγωγή της Στέγης.

Το έργο “Catalogue” δημιουργήθηκε για δύο πρώην χορευτές του Φόρσαϊθ, την Jill Johnson και τον Christopher Roman, που έχουν δημιουργήσει τη δική τους ομάδα, Dance On Ensemble. Ο Φόρσαϊθ χαρακτηρίζει αυτό το έργο «περίπλοκο, σχεδόν μπαρόκ». Στη νέα του εκδοχή μετατρέπεται σε τρίο, εμπλέκοντας και τον ταλαντούχο Brit Rodemund, ο οποίος δουλεύει για πρώτη φορά με τον Φόρσαϊθ.

Το “DUO2015” δημιουργήθηκε το 1996, αρχικά για δύο χορεύτριες, που θα χρησιμοποιούσαν μόνο το προσκήνιο. Σήμερα, το χορεύουν δύο άνδρες χορευτές. Το 2015 έκανε πρεμιέρα η νέα του εκδοχή, την οποία περιέλαβε στο αποχαιρετιστήριο πρόγραμμά της η Sylvie Guillem, συνεργάτιδα του Φόρσαϊθ σε μια ιστορική στιγμή της καριέρας του, στο “In the Middle Somewhat Elevated”, που δημιουργήθηκε το 1987 για το Μπαλέτο της Όπερας του Παρισιού υπό τη διεύθυνση του Ρούντολφ Νουρέγιεφ. Εκείνη η χορογραφία, με την ηλεκτρισμένη της ατμόσφαιρα, τις έκκεντρες ισορροπίες της, τον παλμό της και τις διαρκώς μεταβαλλόμενες σχέσεις της άλλαξε μια για πάντα την ιστορία του χορού και έκανε αναγνωρίσιμους σταρ χορογράφο και χορευτές (Sylvie Guillem, Laurent Hilaire, Isabelle Guérin και Manuel Legris)
.

Πληροφορίες

Στέγη Ιδρύματος Ωνάση

Συγγρού 107

6 - 10 Φεβρουαρίου 2019

Κεντρική Σκηνή | 20:30

 

Εισιτήρια

Έναρξη γενικής προπώλησης: 13 Ιανουαρίου 2019, 12:00

Κανονικό: 7, 15, 18, 28 €

Μειωμένο, Φίλος, Παρέα 5-9 άτομα: 6, 12, 14, 22 €

Παρέα 10+ άτομα: 5, 11, 13, 20 €

Κάτοικος Γειτονιάς: 7 €

ΑμεΑ, Ανεργίας: 5 € | Συνοδός ΑμεA: 7, 10 €

Ομαδικές κρατήσεις στο Αυτή η διεύθυνση ηλεκτρονικού ταχυδρομείου προστατεύεται από τους αυτοματισμούς αποστολέων ανεπιθύμητων μηνυμάτων. Χρειάζεται να ενεργοποιήσετε τη JavaScript για να μπορέσετε να τη δείτε.

http://www.sgt.gr/gre/SPG2233/

Flix it στη Στέγη S02E08

—

9 Ιουλίου 2018 | Cine Άνεσις Θερινός |  21:00

VERTIGO: Το Flix it στη Στέγη υπόσχεται σινεφίλ ίλιγγο στην πιο όμορφη ταράτσα της πόλης!



Με καλοκαιρινή διάθεση το Flix it στη Στέγη, για την τελευταία προβολή της φετινής σεζόν, ανεβαίνει στην πιο όμορφη ταράτσα της Αθήνας, στο ιστορικό, διατηρητέο και πρόσφατα ανακαινισμένο «Cine Άνεσις Θερινός», κοιτάει ψηλά και παραδίνεται στον σινεφίλ ίλιγγο της καλύτερης ταινίας όλων των εποχών: το Vertigo του Άλφρεντ Χίτσκοκ στην επετειακή, για τα 60 του χρόνια, ψηφιακά αποκατεστημένη κόπια.

“Ι look up, I look down”, λέει ο ντετέκτιβ Τζον Σκότι Φέργκιουσον (James Stewart) στην πρώτη σκηνή της ταινίας, όσο προσπαθεί να νικήσει την υψοφοβία του. Οπότε, τι πιο ταιριαστό από το να κάνουμε κι εμείς το ίδιο: να παρακολουθήσουμε μαζί το Vertigo του Άλφρεντ Χίτσκοκ, στην ψηφιακά αποκατεστημένη κόπια για τον εορτασμό των 60 χρόνων του (η οποία έρχεται στην Ελλάδα, αμέσως μετά την πρεμιέρα της στο 71ο Φεστιβάλ Καννών), σε μια ξεχωριστή προβολή, στην πρόσφατα ανακαινισμένη ταράτσα του ιστορικού κινηματογράφου Cine Άνεσις Θερινός.

Εκτός από το πιο εμβληματικό ψυχολογικό θρίλερ στη φιλμογραφία του μεγάλου μαιτρ του σασπένς, το Vertigo του Άλφρεντ Χίτσκοκ έχει πολλές φορές συναγωνιστεί τον Πολίτη Κέιν για την πρώτη θέση στις σινεφίλ λίστες της ιστορίας του σινεμά. Το 2012, μάλιστα, κέρδισε και ανακηρύχθηκε «η καλύτερη ταινία όλων των εποχών» στην πιο έγκυρη ψηφοφορία διεθνώς, αυτή του βρετανικού κινηματογραφικού περιοδικού Sight & Sound.

Θα απολαύσουμε ένα κλασικό αριστούργημα, θα στροβιλιστούμε (για να ζαλιστούμε περισσότερο) με τις μουσικές του Νίκου Πετρουλάκη που θα βρεθεί στα decks στο lounge party που θα ακολουθήσει και θα φύγουμε και με ένα πολύτιμο, συλλεκτικό δώρο: μία εναλλακτική αφίσα της ταινίας με την υπογραφή του εικαστικού Στέφανου Ρόκου. 



Υπόθεση
Η ιστορία του αστυνομικού ντετέκτιβ του Σαν ΦρανσίσκοΤζον Σκότι Φέργκιουσον (James Stewart), ο οποίος αναγκάστηκε να αποσυρθεί πρόωρα από την ενεργό δράση, λόγω του ψυχολογικού σοκ που υπέστη κυνηγώντας έναν εγκληματία (με αποτέλεσμα να υποφέρει από υψοφοβία, ιλίγγους και κρίσεις πανικού) και της λαμπερής γυναίκας με το σκοτεινό μυστικό (Kim Novak) που παρακολουθεί και μοιραία ερωτεύεται, είναι μόνο η πρώτη επιδερμίδα της σύνθετης και βαθιά ψυχαναλυτικής πλοκής αυτού του αριστουργήματος. Ο Δεσμώτης του Ιλίγγου εξετάζει αυτό ακριβώς που λέει ο τίτλος του, δηλαδή όσα μας κάνουν να μην κοιτάμε ψηλά, από φόβο να κοιτάξουμε κάτω: την ανθρώπινη αδυναμία, τις φοβίες, την ψύχωση που προκαλούν οι κομβικές στιγμές στη ζωή – το σοκ του θανάτου ή η παθιασμένη αγάπη.



Συντελεστές
Σκηνοθεσία: Alfred Hitchcock 
Παραγωγή: Alfred Hitchcock 
Σενάριο: Alec Coppel, Samuel Taylor 
Μουσική: Bernard Hermann 
Φωτογραφία: Robert Burks 
Μοντάζ: George Tomasini
Πρωταγωνιστούν: James Stewart, Kim Novak, Barbara Bel Geddes, Tom Helmore



Με υπότιτλους στα αγγλικά και με υπότιτλους στα ελληνικά για κωφούς

Closing party 
Αμέσως μετά το τέλος της προβολής, ακολουθούν σόουλ και ατμοσφαιρικές μουσικές επιλογές από τον Νίκο Πετρουλάκη.


Συλλεκτικό δώρο από τον εικαστικό Στέφανο Ρόκο
Οι θεατές αυτής της προβολής θα πάρουν φεύγοντας ως δώρο ένα συλλεκτικό πόστερ του Vertigo, όπως το εμπνεύστηκε και το σχεδίασε ο εικαστικός Στέφανος Ρόκος https://www.stefanosrokos.gr/





Διαβάστε περισσότερα

Cine Άνεσις Θερινός – η πιο όμορφη κινηματογραφική ταράτσα της πόλης

Η επιλογή του χώρου ήταν τόσο συμβολική, όσο και κυριολεκτική: βάλαμε τον πήχη... ψηλά!

60 χρόνια Vertigo, 75 χρόνια «Άνεσις»: ο κινηματογράφος «Άνεσις» συστήθηκε για πρώτη φορά στο αθηναϊκό κοινό το 1943, στον αριθμό 14 της Λεωφόρου Κηφισίας, στους Αμπελόκηπους. Χαρακτηριστικό δείγμα του μοντέρνου αρχιτεκτονικού κινήματος, ξεκίνησε ως θερινό σινεμά και στις αρχές της δεκαετίας του ’60 εγκαινιάστηκε και η χειμερινή του αίθουσα, η οποία σήμερα λειτουργεί ως θέατρο. Η ταράτσα του έχει κριθεί διατηρητέα από το 1997.Μετά από έναν χρόνο απουσίας, αυτή η θρυλική ταράτσα της Αθήνας μετατρέπεται ξανά στο σινεμά που αγαπήσαμε, υπό την επιμέλεια της Feelgood Entertainment.



Λίγα λόγια για το «Flix it στη Στέγη»

Η Στέγη του Ιδρύματος Ωνάση συνεργάζεται για δεύτερη χρονιά με το κινηματογραφικό site Flix.grγια μια σειρά μηνιαίων προβολών που, με όχημα τις εικόνες και οδηγό τις ταινίες, αγνοούν κάθε στερεότυπο και προτείνουν μια ολοκληρωμένη κινηματογραφική εμπειρία και έναν άλλον τρόπο να βλέπουμε σινεμά.

Το «Flix it στη Στέγη» επιστρέφει, για οχτώ ειδικά events, από τον Οκτώβριο του 2017 έως και τον Ιούλιο του 2018. Μια σειρά προβολών που κρύβουν εκπλήξεις, συστήνουν δημιουργούς, κάνουν τον γύρο του κόσμου, προτείνοντας το σινεμά που θέλουμε να βλέπουμε στη μεγάλη οθόνη.

Το ραντεβού, όμως, επεκτείνεται και εκτός αίθουσας: live performances, μαθήματα κινηματογράφου, εκθέσεις, συναυλίες και ανοιχτές συζητήσεις με το κοινό συνοδεύουν κάθε προβολή, προσφέροντας μια ολοκληρωμένη κινηματογραφική εμπειρία και έναν άλλον τρόπο να βλέπουμε σινεμά.



Πληροφορίες

Flix it στη Στέγη

Cine Άνεσις Θερινός

Λ. Κηφισίας 14, Αμπελόκηποι

Δευτέρα 9 Ιουλίου | 21:00

Ο Δεσμώτης του Ιλίγγου (Vertigo) | HΠΑ | 1958 | 128΄



Εισιτήρια:

Προπώληση Φίλων: 28/06/2018 12:00

Προπώληση Κοινού: 02/07/2018 12:00

Κανονικό: 5 €

Μειωμένο, Φίλος, Παρέα 5-9 άτομα, Κάτοικος Γειτονιάς: 4 €

Παρέα 10+ άτομα: 3 €

Αμεα, Συνοδός Αμεα: 4 €

Ανεργίας: 3 €



Ομαδικές κρατήσεις στο groupsales@sgt.gr





http://www.sgt.gr/gre/SPG2162

ARTéfacts ensemble - Ventus ensemble

—

14-15 Ιουνίου 2018| Ανώτατη Σχολή Καλών Τεχνών | 21:00

Εργαστήριο Θ΄ | Πειραιώς 256, Αγ. Ι. Ρέντης

Είσοδος ελεύθερη με δελτία εισόδου



Πώς μια πόλη μετατρέπεται σε μουσική; Αυτιά ανοιχτά, ανήσυχα, περιδιαβαίνουν την πόλη και συλλέγουν τους ήχους της. Δύο αθηναϊκά μουσικά σύνολα καλούν τον Τούρκο συνθέτη Tolga Tüzün να αφουγκραστεί μαζί τους την Αθήνα και το ιστορικό της κέντρο.


Η Στέγη του Ιδρύματος Ωνάση καλεί στις 14 και 15 Ιουνίου, στην Ανώτατη Σχολή Καλών Τεχνών, δύο αθηναϊκά μουσικά σύνολα και τον Τούρκο συνθέτη Tolga Tüzün να αφουγκραστούν την Αθήνα και το ιστορικό της κέντρο. Το Ώτων Project είναι ένα ηχητικό αποτύπωμα του ιστορικού κέντρου της πόλης, το οποίο επεξεργάστηκαν συνθέτες που είτε ζουν και δραστηριοποιούνται στην Αθήνα είτε την ανακαλύπτουν για πρώτη φορά. Ο συνδυασμός των συνόλων ARTéfacts και Ventus έχει ως αποτέλεσμα ένα αρκετά ασυνήθιστο ηχόχρωμα: περιλαμβάνει όλα τα ξύλινα και χάλκινα πνευστά, κλασικά κρουστά και ντραμς, ηλεκτρική κιθάρα, βιολί, μπάσο και συνθεσάιζερ. Ο Μάνος Βεντούρας και ο Κώστας Τζέκος, μέλη και των δύο συνόλων, αλλά συγχρόνως και συνθέτες, συνδυάζουν ακουστικούς και ηλεκτρικούς ήχους με τους ήχους της πόλης, καθώς και με τις ηχητικές εμπειρίες των υπόλοιπων μουσικών, για να δημιουργήσουν ένα soundtrack με αναπάντεχες προσμείξεις. Ο προσκεκλημένος συνθέτης Tolga Tüzün, που συμμετέχει στο πρότζεκτ, κατοικεί στην Κωνσταντινούπολη, αλλά επισκέφθηκε την Αθήνα για να την νιώσει, να την ακούσει και να δουλέψει με τους Αθηναίους μουσικούς. Πού θα τον οδηγήσουν τα δικά του αυτιά; Τι θα τον εντυπωσιάσει περισσότερο μέσα στον αστικό ιστό; Πόσο διαφορετικό θα είναι από αυτό το οποίο θα επιλέξουν οι συνάδελφοί του που ζουν εδώ;

Τα έργα του Tolga Tüzün ακούγονται εναλλάξ με αυτά των Βεντούρα και Τζέκου, δημιουργώντας έναν διάλογο ανάμεσα σε μουσικές οι οποίες αντικατοπτρίζουν πρώτες εντυπώσεις και μουσικές που μεταφέρουν την αίσθηση του οικείου. Οι ακροατές θα ακούσουν τη συναυλία μέσα σε ένα εργαστήριο της Ανωτάτης Σχολής Καλών Τεχνών, το οποίο διαμόρφωσαν ειδικά για την περίσταση ο σκηνοθέτης Λουίζος Ασλανίδης και μια ομάδα φοιτητών της Σχολής, χρησιμοποιώντας προβολές και εγκαταστάσεις. Μια αλλιώτικη αθηναϊκή εμπειρία περιμένει το κοινό, που θα μπορεί να αφήσει και το δικό του αποτύπωμα στο πρότζεκτ.



Έργα των Tolga Tüzün, Μάνου Βεντούρα, Κώστα Τζέκου

Παίζουν: ARTéfacts ensemble, Ventus ensemble

Μουσική Διεύθυνση: Στάθης Σούλης

Σκηνοθεσία: Λουίζος Ασλανίδης

Διαμόρφωση χώρου, εγκαταστάσεις, βίντεο: ομάδα φοιτητών της ΑΣΚΤ

Σχεδιασμός φωτισμών: Βαλεντίνα Ταμιωλάκη

Συντονισμός: Εσθήρ Λέμη (ΑΣΚΤ)

ProjectManager: Λορέντα Ράμου

Παραγωγή / Υπεύθυνη Σκηνής: Μαρία Κακάρογλου 
Ηχολήπτες: Γιώργος Κωστόπουλος, Αλέξης Χατζηιωάννου



Παραγωγή: Στέγη Ιδρύματος Ωνάση



Το Ώτων Project είναι μια συνεργασία της Στέγης του Ιδρύματος Ωνάση και της Ανωτάτης Σχολής Καλών Τεχνών (ΑΣΚΤ).

Ευχαριστούμε τον καθηγητή της ΑΣΚΤ, Νίκο Ναυρίδη, για τη χρήση του εργαστηρίου Θ΄, τον αρχιτέκτονα Τάκη Κουμπή και τον sounddesignerΚώστα Μπώκο (Studio 19st) για την ευγενική παραχώρηση του ηχοτοπίου της Αθήνας που είχε παρουσιαστεί ως μέρος της ελληνικής συμμετοχής στη Διεθνή Έκθεση Αρχιτεκτονικής της Μπιενάλε της Βενετίας το 2002.



ARTéfactsensemble και Ventusensemble: Μάνος Αναγνωστόπουλος (ηλεκτρικό μπάσο), Θοδωρής Βαζάκας (κρουστά), Μάνος Βεντούρας (ηλεκτρονικά, συνθεσάιζερ), Σπύρος Βέργης (τρομπόνι, μπάσο τρομπόνι), Φάνης Βερνίκος (τρομπέτα), Κώστας Γιοβάνης (όμποε, αγγλικό κόρνο), Δημήτρης Γκόγκας (τρομπέτα), Όθωνας Γκόγκας (φλάουτο, πίκολο), Γιάννης Γούναρης (κόρνο), Αλέξανδρος Δρυμωνίτης (ηλεκτρική κιθάρα), Λαέρτης Κοκολάνης (βιολί), Δημήτρης Μαρίνος (πλήκτρα), Μενέλαος Μωραΐτης (τούμπα), Δημήτρης Ντακοβάνος (φαγκότο), Κώστας Σερεμέτης (κρουστά), Γιάννης Σταυρόπουλος (ντραμς), Κώστας Τζέκος (μπάσο κλαρινέτο, σαξόφωνα), Σπύρος Τζέκος (κλαρινέτο), GuidoDeFlaviis (σαξόφωνα)

Φοιτητές της ΑΣΚΤ:Ευγενία Αντωνίου,Μίνα Αρχοντάκη, Αντώνης Βασιλάκης, Αλεξάνδρα Δαμιράλη, Σοφία Κρεμμύδα, Καλλιρόη Κωστίκογλου, Ειρήνη Μαντινάου, Άρτεμις Ορφανίδου, Παναγιώτης Σκαλκώτος, YukariSakata (επισκέπτρια TokyoUniversityoftheArts)



Διαβάστε περισσότερα

Το ARTéfacts ensemble τα τελευταία χρόνια παρουσιάζει συναυλίες με νέα έργα που αντλούν την έμπνευσή τους από ό,τι συμβαίνει γύρω μας. Αφηγήσεις από τις κρατούμενες των γυναικείων φυλακών Θήβας αποτέλεσαν τη βάση του πρότζεκτ Thiva km 102, ενώ ο καμβάς της συναυλίας «Μουσική για τον Νέο Κόσμο» ήταν υλικό από προφορικές ιστορίες των κατοίκων αυτής της αθηναϊκής γειτονιάς, στην οποία βρίσκεται και η Στέγη.

 
Τα μέλη του Ventus ensemble γνωρίζονται από παιδιά, καθώς οι φιλαρμονικές της Κέρκυρας αποτελούν το σημείο αναφοράς μιας κοινής μουσικής πορείας που συνεχίζεται μέχρι και σήμερα, με τη σύμπραξη των περισσότερων από αυτών στις σημαντικότερες ελληνικές ορχήστρες. Το ρεπερτόριο του συνόλου εκτείνεται από την ελισαβετιανή έως τη σύγχρονη εποχή. 

Η προηγούμενη συνεργασία των συνόλων ARTéfacts και Ventus έγινε στο πλαίσιο του Φεστιβάλ Αθηνών 2017, σε μια συναυλία αφιερωμένη στον Frank Zappa. Η παράσταση περιλάμβανε και σκηνική δράση, με θεατρικούς διαλόγους και αρκετό χιούμορ, που θύμιζαν τις συναυλίες του ίδιου του Zappa.

Ο Κώστας Τζέκος γεννήθηκε στην Κέρκυρα και σπούδασε στην Αθήνα (μουσικολογία στο ΕΚΠΑ, Ωδείο Φίλιππος Νάκας) και στο Παρίσι (École Normale de Musique de Paris «Alfred Cortot»). Έχει συμμετάσχει στα φεστιβάλ Akbank Jazz Festival (Κωνσταντινούπολη), KunstFestSpiele Herrenhausen (Αννόβερο), International Music Day in Hyde Park (Λονδίνο), Suså Festival (Δανία), documenta 14 (Κάσσελ) κ.ά. Ασχολείται ιδιαίτερα με τη σύγχρονη μουσική και είναι ιδρυτικό μέλος του Ergon Ensemble. Επίσης, ως μέλος συγκροτήματος ή σέσιον μουσικός, έχει εμφανιστεί σε όλες τις μεγάλες σκηνές της Αθήνας (ΡΟΔΟΝ, GAGARIN, KΥΤΤΑΡΟ κ.ά.). Είναι μέλος της Κρατικής Ορχήστρας Αθηνών, ενώ στο παρελθόν έχει συνεργαστεί με την Εθνική Λυρική Σκηνή, τη Φιλαρμονική της Πράγας και όλες τις ορχήστρες της Αθήνας. Τον ενδιαφέρει η σχέση μεταξύ θορύβου, ήχου και μουσικής που δημιουργείται στο αστικό περιβάλλον και ο τρόπος με τον οποίο μπορεί να τον οργανώσει στον χώρο ο άνθρωπος που ζει σε αυτό.

Ο Μάνος Βεντούρας γεννήθηκε στην Κέρκυρα το 1981. Ξεκίνησε μαθήματα κόρνου στη Φιλαρμονική Εταιρία «Μάντζαρος» με τον Γιώργο Κούρκουλο. Στη συνέχεια, σπούδασε κόρνο στο Ωδείο «Ορφείο Αθηνών» (τάξη Ευάγγελου Σκούρα), απ' όπου αποφοίτησε το 2006. Είναι επίσης απόφοιτος του Conservatorium van Amsterdam (τάξη Peter Hoekmeijer/Herman Jeurissen στο σύγχρονο κόρνο, Teunis van der Zwart στο φυσικό κόρνο), με υποτροφία από το Ίδρυμα Κρατικών Υποτροφιών. Το 2014, συνέθεσε τη μουσική του ντοκιμαντέρ Παλικάρι: Ο Λούης Τίκας και η Σφαγή του Λάντλοου, για την οποία τιμήθηκε τη χρονιά εκείνη με το Βραβείο Πρωτότυπης Μουσικής στο Φεστιβάλ Ντοκιμαντέρ Χαλκίδας (Docfest). 

Ο Δρ Tolga Tüzün είναι συνθέτης ηλεκτροακουστικής μουσικής και περφόρμερ. Αφού πήρε πτυχίο στις πολιτικές επιστήμες, σπούδασε σύνθεση στο Κέντρο Προηγμένων Μουσικών Σπουδών του Πολυτεχνείου της Κωνσταντινούπολης. Στη διάρκεια των σπουδών του για απόκτηση διδακτορικού στη μουσική σύνθεση από το CUNY Graduate Center, σπούδασε σύνθεση με τους David Olan και Tristan Murail στη Νέα Υόρκη, καθώς και με τον Philippe Leroux στο Παρίσι. Συμμετείχεσε masterclasses μετους Roger Reynolds, Rand Steiger, Edmund Campion, Mara Helmuth, Horacio Vaggione, Hughes Dufourt, Joshua Fineberg και Brian Ferneyhough. Την περίοδο 2005-2006, ο Τόλγκα Τουζούν παρακολούθησε μαθήματα σύνθεσης και μουσικής υπολογιστών στο IRCAM (Παρίσι). Πέρα από τη συνθετική του παραγωγή, παίζει επίσης (πιάνο και laptop) σε πειραματικές, τζαζ και ηλεκτρονικές σκηνές, είτε σόλο είτε με άλλους καλλιτέχνες. Ο Τόλγκα Τουζούν είναι αναπληρωτής καθηγητής στο Πανεπιστήμιο Bilgi της Κωνσταντινούπολης, όπου διδάσκει σύνθεση και ηλεκτρονική μουσική, ενώ από το 2010 είναι επικεφαλής τμήματος.

Πατήστε εδώ για να διαβάσετε το σημείωμα του συνθέτη Tolga Tüzün.

Ο Λουίζος Ασλανίδης γεννήθηκε το 1974 στην Αθήνα. Σπούδασεκινηματογράφοστο Southampton Institute (Solent University) καιστο London College of Printing (London Institute). Το 2000 ίδρυσε την Ekso Productions, εταιρεία παραγωγής ταινιών και post-production, την οποία έκτοτε διαχειρίζεται. Ως παραγωγός, έχει στο ενεργητικό του τρεις μεγάλου μήκους ταινίες (Το Κακό, 2005· Το κακό στην εποχή των ηρώων, 2009· Χάρισμα, 2009). Ως σκηνοθέτης, έχει κάνει τις μικρού μήκους ταινίες Η απόλυτη στιγμή (2004) και Rectum (1998), διαφημιστικά για την τηλεόραση, εταιρικά βίντεο, καθώς και την τηλεοπτική εκπομπή 31 επεισοδίων, «Τα Μυστικά της Μουσικής», που προβλήθηκε στην ΕΡΤ (2012 έως 2017). Συνεργάζεται με την ομάδα χορού Yelp, στην παραγωγή βίντεο που προβάλλονται στα έργα της ομάδας, ενώ είναι ο σκηνοθέτης του ARTéfacts Ensemble από την ίδρυση του συνόλου.


Πληροφορίες


Ανώτατη Σχολή Καλών Τεχνών

Εργαστήριο Θ΄

Πειραιώς 256, Αγ. Ι. Ρέντης

14-15 Ιουνίου 2018 | 21:00



Είσοδος ελεύθερη με δελτία εισόδου



http://www.sgt.gr/gre/SPG2035