H άθλια επίθεση των πάνοπλων δυνάμεων καταστολής της ΠΓΔΜ με πλαστικές σφαίρες, δακρυγόνα και χειροβομβίδες κρότου λάμψης εναντίον προσφύγων, παιδιών, οικογενειών που διεκδικούν το αυτονόητο δικαίωμά τους να φτάσουν στον τελικό τους προορισμό για μια καλύτερη ζωή, δείχνει με το χειρότερο τρόπο το «σκοτεινό πρόσωπο» της Ευρώπης. Τα γεγονότα αυτά είναι το άμεσο αποτέλεσμα των κλειστών συνόρων και της επαίσχυντης συμφωνίας ΕΕ - Τουρκίας που, μάλιστα ως, «ασφαλής τρίτη χώρα» (όπως αναγνωρίστηκε από την κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ - ΑΝΕΛ) φυλακίζει τους πρόσφυγες που απελαύνει η Ελλάδα.

Τα γεγονότα, όμως, στην Ειδομένη συνιστούν και ευθεία παραβίαση των ελληνικών συνόρων. Η όλη στάση της κυβέρνησης που «διαψεύδει τις φήμες περί παραβιάσεως των συνόρων» γιατί «ο φράκτης δεν είναι ακριβώς στα σύνορα» και «συνεπώς οι αστυνομικοί της ΠΓΔΜ δεν εισχώρησαν σε ελληνικό έδαφος», δείχνει πλήρη έλλειψη συναίσθησης, την ίδια ώρα που το ελληνικό έδαφος γέμισε με πλαστικές σφαίρες και χειροβομβίδες ξένης δύναμης, ενώ το ελικόπτερο που πετούσε πάνω από τους συγκεντρωμένους πρόσφυγες παραβίαζε τον ελληνικό εναέριο χώρο.

Ταυτόχρονα, για μια ακόμα φορά στοχοποιείται η έννοια της αλληλεγγύης από την ελληνική κυβέρνηση και τα ΜΜΕ. Αναρωτιέται κανείς, ως ποιο σημείο θα φτάσει πια η υποτέλεια και η οσφυοκαμψία προκειμένου να φανούμε οι πρόθυμοι μαθητές της ΕΕ;