Ο Σύριζα και οι συνδικαλιστές του ζητούν συγνώμη από τον Γεράσιμο Αρσένη, του Τάσου Σταυρόπουλου
Παρασκευή, 12/01/2018 - 16:00
Ο Σύριζα και οι συνδικαλιστές του ζητούν συγνώμη από τον Γεράσιμο Αρσένη
του Τάσου Σταυρόπουλου
Από:// sxedio-b
του Τάσου Σταυρόπουλου
- Όταν ο Γεράσιμος Αρσένης, το 1985, επιχειρούσε να περάσει το άρθρο 4, για να καταργήσει στην ουσία το δικαίωμα της απεργίας, σύμπασα η αριστερά αντέδρασε και η κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ έκανε πίσω.
- Τώρα που η κυβέρνηση Σύριζα επαναφέρει το άρθρο 4 του Αρσένη, συνδικαλιστικά στελέχη που το 1985 έδωσαν τη μάχη, για να μην περάσει ο νόμος Αρσένη,τώρα που είναι υπουργοί στην κυβέρνηση Σύριζα-ΑΝΕΛ, ή Βουλευτές του κυβερνώντος κόμματος ετοιμάζονται να ψηφίσουν στη Βουλή την κατάργηση του δικαιώματος της απεργίας.
- Ο Καβάφης θα το έλεγε ευγενικά « χωρίς αιδώ και περίσκεψιν». Εμείς θα το πούμε σταράτα χωρίς τσίπα, γιατί υπερασπίζονται αντιλαϊκά μέτρα ( ηλεκτρονικοί πλειστηριασμοί, κατάργηση οικογενειακών επιδομάτων κλπ) που καμιά άλλη κυβέρνηση δε θα τολμούσε να φέρει στη Βουλή. Με τη στάση τους ανοίγουν το δρόμο στις επόμενες κυβερνήσεις να παίρνουν αντιλαϊκά μέτρα, χωρίς κανένα ενδοιασμό.
- Είναι τόσο δουλικήη Κυβέρνηση Τσίπρα απέναντι στη τρόικα που ξεπουλάει κάθε δημόσια περιουσία αντί πινακίου φακής, καταργεί την κοινωνική ασφάλιση και αλυσοδένει τους εργαζόμενους με αντιεργατικές ρυθμίσεις που θα ζήλευαν και πιο δεξιές κυβερνήσεις ή εργοδότεςσε οποιαδήποτε χώρα της Ε.Ε.
- Η διάταξη για τις απεργίες, άρθρο 211, προβλέπει:«Ειδικά για τη συζήτηση και τη λήψη απόφασης κήρυξης απεργίας απαιτείται η παρουσία τουλάχιστον του ενός δευτέρου (1/2) των οικονομικά τακτοποιημένων μελών».
- Έστω και ετεροχρονισμένα οι συνδικαλιστές- Βουλευτές του Σύριζα στη Βουλή ας δηλώσουν ότι το ΠΑΣΟΚ και ο Αρσένης είχαν δίκιο, για να είναι ο εξευτελισμός τους τέλειος. 9.1.2015
- Για την ιστορία: Πρώτη η Απριλιανή Χούντα του Γ.Παπαδόπουλου, πριν από τον Αρσένη, αποπειράθηκε, το 1973, να περάσει την ίδια διάταξη για την κατάργηση της απεργίας με το άρθρο 509(!) του αντιαπεργιακού νόμου:«Η απεργία κηρύσσεται και πραγματοποιείται μόνον εφ’ όσον αποφασίσει περί ταύτης δια μυστικής ψηφοφορίας η συνέλευσις των μελών του εργασιακού σωματείου, εις πάσαν περίπτωσιν δια πλειοψηφίας του ημίσεος πλέον ενός των δικαιωμένων ψήφου μελών» . Στην εισηγητική έκθεση τότε διαβάζουμε: «....η απεργία είναι ένα όπλον επικίνδυνο του οποίου η χρήσις δέον να γίνεται ουχί εική ως έτυχεν , αλλά μετά πολλής προσοχής και περισκέψεως».
Από:// sxedio-b