Η Ισλανδία τόλμησε να μειώσει τις ώρες εργασίες και να μην «πειράξει» του μισθούς και το εγχείρημά της, πέτυχε.

Μελέτη του Autonomy Institute και της Ισλανδικής Ένωσης για την Αειφορία και τη Δημοκρατία (Alda) αποκαλύπτει ότι από το 2020 έως το 2022, πάνω από το μισό εργατικό δυναμικό της Ισλανδίας επέλεξε μειωμένο ωράριο, μεταβαίνοντας συχνά σε τετραήμερη εργασία.

Η στροφή αυτή αντιστοιχούσε σε οικονομική υπεραπόδοση το 2023 σε σύγκριση με τα περισσότερα ευρωπαϊκά έθνη, τοποθετώντας το ποσοστό ανεργίας της Ισλανδίας μεταξύ των χαμηλότερων στην ήπειρο. Οι ερευνητές της Alda περιγράφουν τη συντομότερη εβδομάδα εργασίας ως “ιστορία επιτυχίας”, με ισχυρούς οικονομικούς δείκτες που υποστηρίζουν αυτή την εκτίμηση.

Η μειωμένη εβδομάδα εργασίας ξεκίνησε με δοκιμές από το 2015 έως το 2019 που αφορούσαν υπαλλήλους του δημόσιου τομέα, οι οποίοι μεταπήδησαν από 40ωρη σε 35-36ωρη εργασία την εβδομάδα χωρίς περικοπή μισθού.

Οι δοκιμές περιελάμβαναν περισσότερους από 2.500 υπαλλήλους, πάνω από το 1% του εργατικού δυναμικού της Ισλανδίας, και αποσκοπούσαν στη βελτίωση της παραγωγικότητας με ενίσχυση παράλληλα, της ισορροπίας μεταξύ επαγγελματικής και προσωπικής ζωής.

Τα αποτελέσματα έδειξαν ότι τα επίπεδα παραγωγικότητας ή παρέμειναν σταθερά ή βελτιώθηκαν, ενώ οι εργαζόμενοι βίωσαν σημαντικά οφέλη στην ευημερία, συμπεριλαμβανομένου του μειωμένου άγχους, της χαμηλότερης επαγγελματικής εξουθένωσης και της βελτίωσης της υγείας τους. Μετά από αυτές τις επιτυχείς δοκιμές, τα ισλανδικά εργατικά συνδικάτα εξασφάλισαν μικρότερες ώρες εργασίας για δεκάδες χιλιάδες εργαζόμενους.

Το 2023, το ΑΕΠ της Ισλανδίας αυξήθηκε κατά 5% και έγινε το δεύτερο μετά της Μάλτας, μεταξύ των πλούσιων ευρωπαϊκών οικονομιών, παρά το γεγονός ότι το ΔΝΤ προβλέπει βραδύτερη ανάπτυξη στο μέλλον.

Με ποσοστό ανεργίας 3,4% πέρυσι -περίπου το μισό του ευρωπαϊκού μέσου όρου- η αγορά εργασίας της Ισλανδίας εξακολουθεί να αντανακλά υγιή και σθεναρή οικονομική παρουσία. Παρόλο που το ΔΝΤ αναμένει μικρή αύξηση της ανεργίας και επιβράδυνση της οικονομικής επέκτασης, λόγω της εξασθενημένης εγχώριας ζήτησης και της βραδύτερης τουριστικής ανάπτυξης, η περίπτωση της Ισλανδίας εφάπτεται με την ευρύτερη παγκόσμια τάση και το ενδιαφέρον για συντομότερες εβδομάδες εργασίας.

Μεγαλώνουν οι κοινωνικοοικονομικές αντιθέσεις μεταξύ της Ελλάδας και της υπόλοιπης Ευρωπαϊκής Ένωσης. Την ίδια στιγμή που ο ελληνικός πληθωρισμός αυξάνεται, εν αντιθέσει με αυτόν της Ευρωζώνης, που μειώνεται, επίκειται η δημιουργία άλλου ενός χάσματος.

Αλλού η Ε.Ε., αλλού η Ελλάδα στα εργασιακά

Ειδικότερα, την ίδια στιγμή που σε αρκετά κράτη-μέλη της οικονομικοπολιτικής ένωσης πειραματίζονται με την εβδομάδα των τεσσάρων ημερών εργασίας χωρίς μείωση των αμοιβών των εργαζομένων και τα αποτελέσματα είναι ενθαρρυντικά, στη χώρα μας η κυβέρνηση του Κυριάκου Μητσοτάκη κινείται προς την αντίθετη κατεύθυνση.

Συγκεκριμένα, έθεσε σε εφαρμογή για Δημόσιο, ΔΕΚΟ, τράπεζες και ιδιωτικό τομέα την 6η μέρα εργασίας για τις επιχειρήσεις, τους οργανισμούς και τις εκμεταλλεύσεις συνεχούς λειτουργίας, που εφαρμόζουν σύστημα πενθήμερης εβδομαδιαίας εργασίας, με τους εργαζόμενους να αμείβονται επιπλέον για την 6η μέρα με το 40% του ημερομισθίου και το 115% αν είναι αργία. να ισχύσει από την 1η Ιουλίου. Αυτό αναμένεται να τεθεί σ’ εφαρμογή από 1/7/2024.

Νόμος Γεωργιάδη

Πρόκειται για την ενεργοποίηση του άρθρου 25 του νόμου 5053/23 (πρόσφατος εργασιακός νόμος Γεωργιάδη, ο οποίος όριζε με υπουργική απόφαση -113169/7421/28/12/2023- την έναρξη της 6ήμερης εργασίας για όσους εργάζονται με πενθήμερο, από την 1η Μαρτίου 2024).

Με βάση την απόφαση, όλες οι παραπάνω επιχειρήσεις για το προσωπικό τους, προκειμένου να κάνουν χρήση της έκτης μέρας της εβδομάδας, πρέπει να δηλώσουν αρχικά και υπευθύνως στο Π.Σ. ΕΡΓΑΝΗ ΙΙ ότι ανήκουν στη συγκεκριμένη κατηγορία επιχειρήσεων.

Η απασχόληση των εργαζομένων, κατά την πρόσθετη ημέρα, δεν δύναται να υπερβαίνει τις 8 ώρες, ενώ δεν επιτρέπεται η πραγματοποίηση υπερεργασίας και υπερωριακής απασχόλησης από τον εργαζόμενο.

Οι ανωτέρω εργοδότες υποχρεούνται να καταχωρίζουν τα στοιχεία των χρονικών ορίων εργασίας των εργαζομένων τους που θα απασχοληθούν κατά την έκτη ημέρα, στη δήλωση οργάνωσης του χρόνου εργασίας πριν από την ανάληψη υπηρεσίας από τους εργαζόμενους.

Υποχρεώσεις

Οι εργοδότες επιχειρήσεων ή εκμεταλλεύσεων που δεν είναι από τη φύση τους συνεχούς λειτουργίας, αλλά είναι δυνατόν να λειτουργούν κατά τις ημέρες Δευτέρα έως και Σάββατο, επί είκοσι τέσσερις (24) ώρες, με σύστημα εναλλασσόμενων βαρδιών και στις οποίες οι εργαζόμενοι απασχολούνται σε πενθήμερη εβδομαδιαία εργασία, προκειμένου, σε εξαιρετικές περιπτώσεις, κατά τις οποίες η επιχείρηση παρουσιάζει απρόβλεπτα ιδιαίτερα αυξημένο φόρτο εργασίας, να κάνουν χρήση της έκτης ημέρας της εβδομάδας, πρέπει:

• Να έχουν δηλώσει αρχικά και υπευθύνως στο Π.Σ. ΕΡΓΑΝΗ ΙΙ ότι ανήκουν στη συγκεκριμένη κατηγορία επιχειρήσεων.
• Να δηλώνουν, κάθε φορά που επιθυμούν να κάνουν χρήση της 6ης ημέρας, εκ των προτέρων και σε κάθε περίπτωση πριν από την ανάληψη υπηρεσίας από τους εργαζόμενους, στο Π.Σ. ΕΡΓΑΝΗ ΙΙ ότι η επιχείρηση ή εκμετάλλευση παρουσιάζει ιδιαίτερα αυξημένο φόρτο εργασίας, κατά μια συγκεκριμένη περίοδο. Η ειδική συνθήκη του απρόβλεπτα ιδιαίτερα αυξημένου φόρτου εργασίας υπόκειται σε έλεγχο της αρμόδιας υπηρεσίας της Επιθεώρησης Εργασίας.
• Η απασχόληση των εργαζομένων, κατά την πρόσθετη ημέρα, δεν δύναται να υπερβαίνει τις οκτώ ώρες. Κατά την ημέρα αυτήν δεν επιτρέπεται η πραγματοποίηση υπερεργασίας και υπερωριακής απασχόλησης από τον εργαζόμενο.

Στην περίπτωση που η απασχόληση συμπίπτει με Κυριακή ή αργία, ο εργαζόμενος θα λάβει επιπλέον του 40% και την προσαύξηση 75%, ήτοι συνολικά 115%. Η απασχόληση την 6η μέρα εντός της ίδιας εβδομάδας δεν χορηγεί ημέρα εβδομαδιαίας ανάπαυσης (ρεπό), εκτός εάν αυτή συμπέσει με εξαιρέσιμη μέρα.

Σε περιπτώσεις που επιχειρήσεις ή εκμεταλλεύσεις έχουν νυχτερινές βάρδιες πενθημέρου (00:00-06:00), δεν επιτρέπεται επ’ ουδενί η απασχόλησή τους 6η μέρα κατά τη νυχτερινή βάρδια.

Παραδείγματα

Για παράδειγμα, εργαζόμενος που εργάζεται από Δευτέρα έως Παρασκευή και εκτάκτως χρειάζεται να εργαστεί και το Σάββατο της ίδιας εβδομάδας, το Σάββατο θα πληρωθεί με το επιπλέον 40%, χωρίς να λάβει πρόσθετη μέρα ανάπαυσης.

Άλλος εργαζόμενος εργάζεται από Δευτέρα έως Πέμπτη και την Παρασκευή έχει νόμιμη άδεια απουσίας και το Σάββατο προγραμματισμένη εργασία. Το Σάββατο θα πληρωθεί το ημερομίσθιό του προσαυξημένο κατά 30%, χωρίς να λάβει επιπλέον μέρα ανάπαυσης.

Να σημειωθεί ότι εκτός των ιδιωτικών επιχειρήσεων, 6η μέρα μπορούν να απασχοληθούν εργαζόμενοι σε ΟΤΑ, ΔΟΥ, ΔΕΗ, ΕΥΔΑΠ και άλλες επιχειρήσεις του ευρύτερου τομέα που σχετίζονται με εργασίες που εξυπηρετούν το κοινό.

Πηγή:in.gr

Με 2 εκατομμύρια θέσεις εργασίες κενές και τις μισές επιχειρήσεις της χώρας σε αδυναμία να βρουν εξειδικευμένο προσωπικό, η Γερμανία διερευνά την τετραήμερη εργασία ως - παράδοξη - πιθανή λύση στην σοβαρή έλλειψη εργατικού δυναμικού.

Στην πρωτοβουλία της μη-κερδοσκοπικής εταιρίας «4 Day Week Global» (4DWG) και της εταιρίας συμβούλων διοίκησης «Intraprenör» συμμετέχουν 45 επιχειρήσεις και εκτιμάται ότι στο πρόγραμμα - «πιλότος» θα συμμετάσχουν συνολικά 600 επιχειρήσεις. Την επιστημονική επίβλεψη και αξιολόγηση της διάρκειας έξι μηνών δοκιμής έχει το Πανεπιστήμιο του Μούνστερ.

Η «4DWG», η οποία έχει ήδη δρομολογήσει ανάλογα προγράμματα σε άλλες χώρες, εκτιμά ότι ο περιορισμός των ημερών εργασίας με τη διατήρηση των αποδοχών στο ίδιο επίπεδο θα οδηγήσει σε αύξηση της παραγωγικότητας για τους εργοδότες και σε καλύτερη διαβίωση των εργαζομένων, κάτι που αναμένεται να προσελκύσει περισσότερους υποψήφιους, οι οποίοι είτε δεν μπορούν είτε δεν επιθυμούν να εργάζονται πέντε ημέρες την εβδομάδα.

Σύμφωνα με τους συντονιστές του προγράμματος στην Γερμανία, όπου εφαρμόζονται πολύ πιο εξελιγμένες τεχνικές ανάλυσης δεδομένων σε σχέση με παλαιότερες αντίστοιχες δοκιμές σε άλλες αγορές, θα προκύψει τελικά μια πιο σαφής εικόνα για το εγχείρημα, αν και υπάρχουν σοβαρές επιφυλάξεις σχετικά με το εάν θα ήταν εφικτή μια μετάβαση του συνόλου των εργαζομένων σε καθεστώς 4ήμερης εργασίας.

Τις προηγούμενες δεκαετίες δοκιμάστηκαν κατά καιρούς διάφορα μοντέλα, με στόχο να απαντήσουν στην ανάγκη των εργαζομένων να συνδυάσουν την εργασία τους με καλύτερη ποιότητα ζωής. Το ενδιαφέρον για την 4ήμερη εργασία εκτοξεύθηκε ιδιαίτερα στις αρχές της δεκαετίας του '70, με το συνηθέστερο μοντέλο να προβλέπει 10 ώρες εργασίας την ημέρα για τέσσερις ημέρες την εβδομάδα. Στα συμπεράσματα εκείνης της εποχής αναφέρεται ότι αρχικά οι εργαζόμενοι είχαν καλύτερη διάθεση, ωστόσο πολύ σύντομα το εργασιακό στρες επιδεινώθηκε, λόγω της εντατικοποίησης της εργασίας. Σήμερα, σύμφωνα με τον Διεθνή Οργανισμό Εργασίας (ΙLO), ο μέσος όρος των ωρών εργασίας παγκοσμίως φθάνει τις 44 ώρες την εβδομάδα.

«Η υπόθεση στην οποία στηριζόμαστε σε αυτό το πρόγραμμα είναι ότι οι μειωμένες ώρες εργασίας θα δώσουν στους εργαζόμενους περισσότερο χρόνο ανάκαμψης και, επομένως, μεγαλύτερη παραγωγικότητα», δήλωσε η Γιούλια Μπάκμαν από το πανεπιστήμιο του Μύνστερ στην παρουσίαση του εγχειρήματος. «Είναι κάπως παράδοξο. Αν ρωτήσει κανείς τους πολιτικούς, θα πουν ότι όλοι πρέπει να δουλεύουν περισσότερες ώρες, όχι λιγότερες. Μια 4ήμερη εβδομάδα όμως αποτελεί ένα ισχυρό πλεονέκτημα προκειμένου να καταστούν ελκυστικότεροι συγκεκριμένοι κλάδοι της οικονομίας για τους κατάλληλους εργαζόμενους. Αυτό είναι και ο βασικός στόχος των συμμετεχόντων στο πρόγραμμα», εξηγεί ο Κάρστεν Μάιερ, συνιδρυτής της «Intraprenör» και εκτιμά ότι το 4ήμερο μοντέλο θα είχε θετική επίπτωση στην ψυχολογική και σωματική ευεξία των εργαζομένων, θα περιόριζε τις ημέρες απουσίας λόγω ασθένειας, καθώς οι άνθρωποι θα είχαν περισσότερες ευκαιρίες για άσκηση και υγιεινή ζωή, ενώ, στην περίπτωση των ανδρών, θα αυξάνονταν οι πιθανότητες να εμπλακούν περισσότερο στην ανατροφή των παιδιών τους, επιτρέποντας έτσι σε περισσότερες γυναίκες να επιστρέψουν πλήρως στην αγορά εργασίας.

«Το μοντέλο που εξετάζουμε είναι το 100-80-100, δηλαδή 100% αποδοχές για 80% εργασία και 100% παραγωγικότητα», εξηγεί. Επιπλέον, επισημαίνει ότι το 90% των εταιριών που έχουν κατά καιρούς συμμετάσχει σε ανάλογο πρόγραμμα ανά τον κόσμο, έχουν παραμείνει σε κάποιου είδους μοντέλο μειωμένου χρόνου εργασίας και έχουν να αναφέρουν κατά μέσο όρο 25% αύξηση της παραγωγικότητας.

Πρόσφατα ο υπουργός Οικονομίας Ρόμπερτ Χάμπέκ υπολόγισε σε 2 εκατομμύρια τις κενές θέσεις εργασίας στην Γερμανία και σε 90 δισεκατομμύρια τις απώλειες για την γερμανική οικονομία το 2023 μόνο από αυτό. Προέβλεψε μάλιστα ότι έως το 2035, εάν δεν αλλάξει κάτι, οι θέσεις θα μπορούσαν να έχουν αυξηθεί σε 5 εκατομμύρια. Σύμφωνα επιπλέον με τα στοιχεία της ασφαλιστικής εταιρίας DAK, την περσινή χρονιά οι εργαζόμενοι πήραν κατά μέσο όρο 20 ημέρες ασθένειας, επιβαρύνοντας την οικονομία κατά 26 δισεκατομμύρια ευρώ.

Σε πρόσφατη έρευνα του Ινστιτούτου Forsa, το 71% των ερωτηθέντων θα ήθελε να έχει την επιλογή για εβδομάδα τεσσάρων ημερών, ενώ το 77% δήλωσε ότι θα συμφωνούσε με ένα σχετικό κυβερνητικό σχέδιο. Την ίδια άποψη εκφράζουν επίσης δύο στους τρεις εργαζόμενους. Σε αντίστοιχη έρευνα του Ινστιτούτου «Χανς Μπέκλερ», τα ποσοστά υπερβαίνουν το 80%.
 

Το μοντέλο φαίνεται ότι είναι ήδη ιδιαίτερα ελκυστικό για τις τράπεζες. Όπως αναφέρει η Handelsblatt, η Volksbank στο Καϊζεσλάουτερν το εφαρμόζει από το καλοκαίρι του 2022, με εβδομάδα 34,5 αντί 39 ωρών και ίδιο μισθό και έχει καταφέρει να θεωρείται καλύτερος εργοδότης για τους υποψήφιους εργαζόμενους στον τραπεζικό τομέα. Τις Παρασκευές οι πελάτες μπορούν να εξυπηρετηθούν μόνο τηλεφωνικώς ή με ηλεκτρονικό ταχυδρομείο, καθώς τα καταστήματα της τράπεζας παραμένουν κλειστά. Ανάλογο μοντέλο εφαρμόζουν η Volksbank στο Νόις του Ντίσελντορφ και η Sparda Bank στο Βερολίνο. Η Reiffeisen επιτρέπει επίσης στους υπαλλήλους της να επιλέξουν αν θα εργάζονται πέντε ημέρες ή τέσσερις, με αντίστοιχη μείωση των ημερών διακοπών, προκειμένου να παραμένει ανοιχτή και τις Παρασκευές.

Από την άλλη πλευρά, όπως δηλώνει στην Deutsche Welle ο οικονομολόγος του Γερμανικού Ινστιτούτου Έρευνας Εργασίας (ΙΑΒ), η εβδομάδα των τεσσάρων ημερών θα μπορούσε τελικά να οδηγήσει σε μεγαλύτερη οικονομική επιβάρυνση των εργοδοτών, εάν δεν συνοδεύεται από αύξηση της παραγωγικότητας, ενώ, όπως εκτιμά, το μοντέλο δεν μπορεί να εφαρμοστεί σε όλους τους τομείς. «Αν το εφαρμόζαμε παντού με τον ίδιο τρόπο, στο τέλος θα ζημιώναμε την παραγωγικότητα», προειδοποιεί. Σε ανάλογο πνεύμα, ο πρόεδρος του Γερμανικού Ινστιτούτου Οικονομικών Ερευνών (DIW) Μαρσέλ Φράτσερ, θεωρεί ότι η εισαγωγή της 4ήμερης εργασίας θα μπορούσε να έχει αποτέλεσμα μόνο εάν σήμαινε και περιορισμό των αποδοχών.

Τα πρώτα συμπεράσματα από το πρόγραμμα αναμένεται να είναι διαθέσιμα το φθινόπωρο του τρέχοντος έτους.