Ο σταρ του Χόλυγουντ, Τζιν Χάκμαν (Gene Hackman), και η σύζυγός του, Μπέτσι Αρακάουα, βρέθηκαν νεκροί στο σπίτι τους στη Σάντα Φε.

Το ζευγάρι, ήταν παντρεμένο από το 1991. Τα τοπικά μέσα ενημέρωσης μετέδωσαν ότι ο σκύλος της οικογένειας βρέθηκε επίσης νεκρός.

Το Γραφείο του Σερίφη της Σάντα Φε δήλωσε: «Δεν πιστεύουμε ότι υπάρχει εγκληματική ενέργεια πίσω από τους θανάτους τους, ωστόσο, η ακριβής αιτία θανάτου δεν έχει προσδιοριστεί ακόμη».

Τζιν Χάκμαν: Η μεγάλη καριέρα στο Χόλιγουντ

Ο Gene Hackman με τη σύζυγο του Betsy Arakawa- 1993. AP Photo

Ο Τζιν Χάκμαν είχε μια ένδοξη καριέρα, με 85 ταινίες και διακεκριμένους ρόλους στην τηλεόραση και το θέατρο.

Ο ηθοποιός είχε βραβευτεί με Όσκαρ Α΄ Ανδρικού Ρόλου για την ταινία του 1971 “Ο άνθρωπος από τη Γαλλία”, καθώς και με Όσκαρ Β΄ Ανδρικού Ρόλου για την ταινία του 1992 “Οι ασυγχώρητοι”. Ο Χάκμαν που έχει αποσυρθεί από τα κινηματογραφικά δρώμενα από το 2004 είναι επίσης συγγραφέας ιστορικών μυθιστορημάτων.

Ο Χάκμαν έχει επίσης βραβευτεί με τρεις Χρυσές Σφαίρες και με δυο Βραβεία BAFTA.

Αποφασισμένος να διαψεύσει όσους αμφέβαλαν για αυτόν

Το 1956, ο Χάκμαν μετακόμισε στην Καλιφόρνια με σκοπό να γίνει ηθοποιός. Σπούδασε στη σχολή θεάτρου της Πασαντίνα, όπου έγινε φίλος με τον Ντάστιν Χόφμαν. Οι δύο τους θεωρούνταν αουτσάιντερ από τους συμφοιτητές τους και σε μια ψηφοφορία της σχολής για τα άτομα με τις λιγότερες πιθανότητες επιτυχίας, συγκέντρωσαν τις περισσότερες αρνητικές ψήφους. Αποφασισμένος να διαψεύσει όσους αμφέβαλαν για αυτόν, ο Χάκμαν μετακόμισε στη Νέα Υόρκη. Εκεί, μαζί με τους Χόφμαν και Ρόμπερτ Ντιβάλ, αγωνίστηκε για να βρει δουλειά ως ηθοποιός.

Εργαζόταν ως θυρωρός σε ξενοδοχείο στη Νέα Υόρκη, όταν συνάντησε έναν από τους καθηγητές του από τη σχολή της Πασαντίνα, ο οποίος του είπε ειρωνικά: «Βλέπεις, Χάκμαν, σου το είπα ότι δεν επρόκειτο να καταφέρεις τίποτα». Παρά τις δυσκολίες, άρχισε να συμμετέχει σε θεατρικές παραστάσεις εκτός Μπρόντγουεϊ και το 1964 πήρε τον πρωταγωνιστικό ρόλο στη θεατρική παράσταση Any Tuesday δίπλα στη Σάντι Ντένις.

 

Gene Hackman AP

 

Το θεατρικό του ντεμπούτο του άνοιξε τον δρόμο για τον κινηματογράφο. Η πρώτη του ταινία ήταν η “Λίλιθ” (1964) με τον Γουόρεν Μπίτι. Ακολούθησαν μικρότεροι ρόλοι σε διάφορες ταινίες και τηλεοπτικές σειρές. Το 1967, ο ρόλος του ως Μπακ Μπάροου στην ταινία “Μπόνι και Κλάιντ” του χάρισε την πρώτη του υποψηφιότητα για Όσκαρ Β’ Ανδρικού Ρόλου. Δύο χρόνια αργότερα, εμφανίστηκε στις ταινίες “Οι δαίμονες των ουρανών” και “Ο πρωταθλητής του ιλίγγου”.

Στις αρχές της δεκαετίας του ’70, ο Χάκμαν κέρδισε ακόμη μια υποψηφιότητα για Όσκαρ Β’ Ανδρικού Ρόλου για την ταινία “Ποτέ δεν τραγούδησα για τον πατέρα μου” (1970). Η καθιέρωσή του ήρθε το 1971 με τον ρόλο του αστυνομικού Τζίμι “Ποπάι” Ντόιλ στην ταινία “Ο άνθρωπος από τη Γαλλία”, η οποία του χάρισε το Όσκαρ Α’ Ανδρικού Ρόλου.

Gene Hackman και Jane Fonda AP

Το 1972 πρωταγωνίστησε στο “Η περιπέτεια του Ποσειδώνα” και το 1974 στην ταινία “Η συνομιλία” του Φράνσις Φορντ Κόπολα. Την ίδια χρονιά, είχε έναν κωμικό ρόλο ως τυφλός ερημίτης στο “Φρανκενστάιν Τζούνιορ” του Μελ Μπρουκς.

Στη συνέχεια, συμμετείχε στο “Ο άνθρωπος από τη Γαλλία Νο2”, στο γουέστερν “Οι αλύγιστοι” και στο θρίλερ “Επτά αινίγματα για τον ντετέκτιβ Χάρι”. Το 1977, έπαιξε στην πολεμική ταινία “Η γέφυρα του Άρνεμ” και το 1978 ενσάρκωσε τον Λεξ Λούθορ στο “Superman: The Movie”, ρόλο που επανέλαβε στις συνέχειες του 1980 και 1987.

Gene Hackman AP Photo/Rasmussen

Κατά τη δεκαετία του ’80, ο Χάκμαν εναλλασσόταν μεταξύ πρωταγωνιστικών και δευτεραγωνιστικών ρόλων. Το 1988, έλαβε την τέταρτη του υποψηφιότητα για Όσκαρ, αυτή τη φορά για την ταινία “Ο Μισσισσιπής καίγεται”.

Σημαντικοί του ρόλοι ήταν στις ταινίες: “Οι κόκκινοι”, “Αποστολή στη Νικαράγουα”, “Πάθος για το μπάσκετ”, “Η γοητεία της εξουσίας” και “BAT 21: Αποστολή χίλιων κινδύνων”.

Gene Hackman - Bonnie and Clyde AP Photo

Αφού υπέστη αγγειοπλαστική επέμβαση, ο Χάκμαν επέστρεψε το 1990 με την ταινία “Φρενήρης απόδραση”. Το 1992, κέρδισε το Όσκαρ Β’ Ανδρικού Ρόλου για την ερμηνεία του ως σαδιστής σερίφης στο “Οι ασυγχώρητοι” του Κλιντ Ίστγουντ.

Στα μέσα της δεκαετίας συμμετείχε σε ταινίες όπως “Η φίρμα”, “Ο θάλαμος”, “Πιάστε τον κοντό”, “Κράιμσον Τάιντ” και “Φτερά και Πούπουλα”. Το 1997, υποδύθηκε έναν Αμερικανό πρόεδρο στην ταινία “Απόλυτη δύναμη”.