Η αγγειοχειρουργική είναι η ειδικότητα της ιατρικής που ασχολείται με τις παθήσεις του αγγειακού συστήματος, δηλαδή των φλεβών, των αγγείων που επιστρέφουν το αίμα στην καρδιά μας, των αρτηριών, που μεταφέρουν το αίμα από την καρδιά προς τα άκρα μας, και των λεμφικών αγγείων.

«Με εξαίρεση τον εγκέφαλο και την καρδιά ό,τι έχει να κάνει με τα αγγεία του οργανισμού μας, αποτελεί το αντικείμενο του αγγειοχειρουργού» σημειώνει ο κ. Γεώργιος Ελευθερίου Διδάκτωρ Ιατρικής Πανεπιστημίου Αθηνών, Διευθυντής Αγγειοχειρουργός στο Metropolitan Hospital & Συνεργάτης στα Διαγνωστικά Κέντρα HealthSpot Κηφισιάς, αναφερόμενος τις πιο συχνές αγγειακές παθήσεις και τις σύγχρονες μεθόδους αντιμετώπισής τους, που εξασφαλίζουν την υγεία και την ευεξία των ασθενών και συνεχίζει:            
«Οι κύριες παθήσεις των αγγείων μπορούν να χωριστούν σε δύο μεγάλες κατηγορίες, τις φλεβικές, οι οποίες είναι συχνότερες, και τις αρτηριακές, οι οποίες παρόλο που είναι λιγότερο συχνές, ειδικά για τους νέους, είναι πιο σοβαρές και χρήζουν ιδιαίτερης προσοχής».

Κιρσοί
«Οι κιρσοί είναι μια φλεβική πάθηση που μπορεί να γίνει αντιληπτή με το γυμνό μάτι. Ως κιρσούς αποκαλούμε τις διογκωμένες φλέβες που εμφανίζονται στα πόδια μας και επιδεινώνονται με την πάροδο του χρόνου. Ο βασικός κίνδυνος που αντιμετωπίζουμε αν έχουμε κιρσούς είναι η αύξηση της πιθανότητας δημιουργίας φλεβικών θρομβώσεων, μια ιδιαίτερα σοβαρή επιπλοκή που μπορεί να οδηγήσει ακόμα και σε πνευμονική εμβολή.

Για την πρόληψη όλων των επιπλοκών που σχετίζονται με τους κιρσούς είναι σημαντικό να αναζητήσουμε έγκαιρα τη βοήθεια του γιατρού μας. Η θεραπεία των κιρσών σήμερα, είναι εύκολη, ανώδυνη και αποτελεσματική, χρησιμοποιώντας τις σύγχρονες μεθόδους όπως η θεραπεία με λέιζερ. Οι ασθενείς δεν χρειάζονται νοσηλεία και μπορούν να επιστρέψουν άμεσα στις καθημερινές τους δραστηριότητες», εξηγεί.

Στένωση των Καρωτίδων

«Η στένωση των καρωτίδων είναι μια σοβαρή αρτηριακή πάθηση που αποτελεί κύρια αιτία εγκεφαλικών επεισοδίων. Όταν η στένωση υπερβαίνει το 70%, ο κίνδυνος ενός σοβαρού ισχαιμικού εγκεφαλικού επεισοδίου αυξάνεται σημαντικά. Η διάγνωση γίνεται με triplex καρωτίδων και, αν διαπιστωθεί σημαντική στένωση, είναι απαραίτητη η άμεση ιατρική παρέμβαση.

Η πρόληψη είναι ζωτικής σημασίας, ειδικά για άτομα με αθηρωματική νόσο ή άλλα καρδιαγγειακά προβλήματα. Με την έγκαιρη διάγνωση και τη σωστή θεραπεία, μπορούμε να μειώσουμε σημαντικά τον κίνδυνο σοβαρών επιπλοκών», τονίζει.

Ανεύρυσμα Κοιλιακής Αορτής

«Το ανεύρυσμα της κοιλιακής αορτής είναι άλλη μια σοβαρή αρτηριακή πάθηση. Σήμερα, με τη βοήθεια της σύγχρονης τεχνολογίας, η διάγνωση γίνεται εύκολα και γρήγορα με ένα απλό υπερηχογράφημα. Αν εντοπιστεί ανεύρυσμα, ο ασθενής προβαίνει σε αξονική τομογραφία και σε περίπτωση που η διάμετρος του, υπερβαίνει κατά κανόνα, τα 5 εκατοστά, πρέπει να αντιμετωπιστεί επεμβατικά.

Η πλέον σύγχρονη θεραπεία γίνεται με τη χρήση stent, που τοποθετούνται μέσω των μηριαίων αρτηριών, χωρίς να χρειάζεται ανοικτή χειρουργική επέμβαση. Αυτή η μέθοδος έχει σώσει πολλές ζωές και είναι πολύ λιγότερο επεμβατική για τον ασθενή καθώς απαιτεί νοσηλεία μόλις 2 ημερών. Σε περίπτωση μη αντιμετώπισης, μια τυχόν ρήξη του ανευρύσματος έχει πιθανότητες επιβίωσης, λιγότερες από 50%», αναφέρει.

Κυριότερες ασθένειες ανά ηλικία

«Οι νεότερες γενιές είναι, γενικά, πιο ευαισθητοποιημένες στην πρόληψη. Παρόλα αυτά, πολλές φορές αμελούν τα σημάδια των αγγειακών παθήσεων. Σε μικρές ηλικίες, οι αγγειακές παθήσεις είναι συνήθως φλεβικές, όπως οι ευρυαγγείες και οι κιρσοί, που είναι εμφανείς κυρίως στις γυναίκες. Στις μεγαλύτερες ηλικίες, αναπτύσσονται αρτηριακά προβλήματα λόγω της αθηρωμάτωσης. Αθηρωμάτωση ονομάζουμε την ανάπτυξη πλακών στο εσωτερικό των αρτηριών, που σταδιακά τις στενεύουν και επηρεάζουν την αιμάτωση των οργάνων», εξηγεί.

Σύγχρονες Τεχνολογίες στη Θεραπεία Αγγειακών Παθήσεων

«Η σύγχρονη τεχνολογία έχει δώσει τεράστιες δυνατότητες στη διάγνωση και τη θεραπεία των αγγειακών παθήσεων, εξασφαλίζοντας την αποτελεσματικότητα των θεραπειών και την ταχεία αποκατάσταση των ασθενών. Τα βασικά διαγνωστικά εργαλεία περιλαμβάνουν το triplex και την αξονική τομογραφία, ενώ σε πιο εξειδικευμένες περιπτώσεις χρησιμοποιείται η αγγειογραφία. Στη θεραπεία των κιρσών, η χρήση λέιζερ είναι πλέον η κύρια μέθοδος, καθώς είναι ανώδυνη και δεν απαιτεί νοσηλεία. Οι ασθενείς έρχονται το πρωί, υποβάλλονται στην επέμβαση και επιστρέφουν σπίτι τους την ίδια μέρα», καταλήγει ο κ. Ελευθερίου. 

 

*Αντιμετώπιση αγγειακών παθήσεων στο Metropolitan Hospital

Η έγκαιρη διάγνωση και θεραπεία των αγγειακών παθήσεων είναι κρίσιμες για την πρόληψη σοβαρών επιπλοκών. Το Metropolitan Hospital διαθέτει μια πρότυπη, πλήρως εξοπλισμένη και οργανωμένη Αγγειοχειρουργική Κλινική. Με το άριστο επιστημονικό και νοσηλευτικό προσωπικό και τον προηγμένης τεχνολογίας εξοπλισμό της, η Αγγειοχειρουργική Κλινική αντιμετωπίζει ολοκληρωμένα όλα τα αγγειακά προβλήματα και είναι ανά πάσα στιγμή στη διάθεση των ασθενών 24 ώρες το 24ωρο.

 

• Επιστημονική κοινότητα: Επικίνδυνο και αναχρονιστικό το νομοσχέδιο του υπουργείου Υγείας με τίτλο «Ολοκλήρωση της Ψυχιατρικής Μεταρρύθμισης» που κατατέθηκε στη Βουλή τον Ιούλιο του 2024
• Όλα για το χρήμα. Πίσω από τα «παχιά» λόγια για τον σεβασμό στα δικαιώματα των ατόμων με ψυχικές διαταραχές, κρύβεται η προσπάθεια για την ελαχιστοποίηση των κρατικών δαπανών για την ψυχική υγεία.
• Συγχώνευση προγραμμάτων. Από το 2025 ομογενοποιούνται ΚΕΘΕΑ, «18 ΑΝΩ», «ΑΡΓΩ», «ΙΑΝΟΣ», «ΔΙΑΠΛΟΥΣ» με συγχώνευση όλων των προγραμμάτων, που σημαίνει κατάργηση στεγνών προγραμμάτων και ενίσχυση της μείωσης της βλάβης με υποκατάστατα και χώρους εποπτευόμενης χρήσης.
• Αφροδίτη Ρέτζιου, πρόεδρος της Ομοσπονδίας Ενώσεων Νοσοκομειακών Γιατρών Ελλάδας (ΟΕΝΓΕ) και ψυχίατρος στο Θριάσιο νοσοκομείο: «Η ψυχιατρική μεταρρύθμιση είναι στρατηγική κατεύθυνση της Ευρωπαϊκής Ένωσης η οποία υλοποιείται εδώ και 30 χρόνια στη χώρα μας, με τραγικές συνέπειες για τους ασθενείς. Υπάρχει διαχρονική αδιαφορία από όλες τις κυβερνήσεις για τη συγκεκριμένη ομάδα ασθενών».
• Μαύρα Ασλάνογλου-Δοκορού, μπήκε στο πρόγραμμα του 18ΑΝΩ τον Ιούνιο του 2015, βγήκε τον Ιούνιο του 2016: «Για μένα είναι σαν να κλείνει το σπίτι μου»
• Υπό κατάρρευση το Δαφνί: Η πληρότητα των κλινών είναι στο 100% και οι κενές θέσεις σε ιατρικό και νοσηλευτικό προσωπικό αγγίζουν ή και ξεπερνούν το 50%.
• Θωμάς Δημουλάς, πρόεδρο του Σωματείου Εργαζομένων στο ΨΝΑ Δαφνί: Το 2010 υπήρχαν 1.016 νοσηλευτές, σήμερα είναι μόλις 575. Είναι δυνατόν να υπάρχουν μόλις 2 νοσηλευτές για 30 και 32 ασθενείς;».
• Βαρβάρα Μουχτούρη, ψυχολόγος σε συμβουλευτικό σταθμό της Μονάδας απεξάρτησης από το αλκοόλ (ΨΝΑ): «Έχουν αυξηθεί τα αιτήματα για νοσηλεία, έρχεται περισσότερος κόσμος για βοήθεια, ενώ υπάρχει μεγάλη λίστα αναμονής. Το πρόγραμμα θα συνεχίσει, αλλά δεν ξέρουμε πως θα λειτουργήσει. Υπάρχουν πολλές παραιτήσεις λόγω του καινούργιου νομοσχεδίου».

Του Αλέξανδρου Πηγαδά

Στην Ελλάδα οι αναδιαρθρώσεις στον τομέα της ψυχικής υγείας με την ταμπέλα της «Ψυχιατρικής Μεταρρύθμισης» χρονολογούνται από τα μέσα της δεκαετίας του 1980. Το αποτύπωμα των αλλαγών, που εξειδίκευαν και προωθήθηκαν από όλες τις κυβερνήσεις, διέψευσε τις προσδοκίες όσων πίστεψαν στο όραμα της υπέρβασης της ιδρυματοποιημένης περίθαλψης και στη μετάβαση στην Κοινωνική-Κοινοτική Ψυχιατρική, στο γκρέμισμα των τειχών του ασύλου και σε μια διαφορετική συνολική προσέγγιση του ψυχικά πάσχοντα. Γρήγορα αποδείχτηκε ότι πίσω από τα «παχιά» λόγια για την ανάγκη μετατόπισης του κέντρου βάρους από την «ιδρυματική» στην «κοινοτική φροντίδα», την καταπολέμηση του στίγματος, τον σεβασμό στα δικαιώματα των ατόμων με ψυχικές διαταραχές, κρύβεται η προσπάθεια για την ελαχιστοποίηση των κρατικών δαπανών για την ψυχική υγεία.

Όλο και μεγαλύτερο μέρος των αναγκών των ψυχικά ασθενών αποτελεί πεδίο επιχειρηματικής δράσης από ιδιώτες και ΜΚΟ, ενώ παρατηρείται και η μετακύλιση της ευθύνης της φροντίδας στις οικογένειες και στις λεγόμενες «άτυπες» μορφές υπηρεσιών. Η ενίσχυση του ιδιωτικού τομέα διευκολύνθηκε με σειρά νομοθετικών ρυθμίσεων που, την ίδια περίοδο που με πρόσχημα την κατάργηση της ιδρυματικής περίθαλψης έκλειναν δημόσιες ψυχιατρικές κλινικές, ανέπτυσσαν και επέκτειναν τις ιδιωτικές ψυχιατρικές κλινικές.

Σύμφωνα με στοιχεία του Οργανισμού Οικονομικής Συνεργασίας και Ανάπτυξης (ΟΟΣΑ), η δαπάνη για τα ιδιωτικά νοσοκομεία μεταξύ 2009 και 2011 παρουσίασε αύξηση από τα 1.98 δισ. ευρώ σε 2.53 δισ. ευρώ. Το Εθνικό Σχέδιο Δράσης για την Ψυχική Υγεία 2022-2030 με τους 10 Άξονες παρέμβασής του, το οποίο χρηματοδοτείται από το Ταμείο Ανάκαμψης και τα ΕΣΠΑ, προάγει τη σχεδόν εξ ολοκλήρου ανάθεση όχι μόνο των υπηρεσιών ψυχικής υγείας, αλλά και πάνω από το 50% της στέγασης σε ΑΜΚΕ, ΜΚΟ και ΝΠΙΔ (Μονάδες έγκαιρης παρέμβασης στη ψύχωση, εκτίμηση και μεταφορά ασθενών για ακούσια νοσηλεία κ.α.).

Έτσι, τον Ιούλιο του 2024 κατατέθηκε στη Βουλή ένα νομοσχέδιο, που από την πρώτη στιγμή της δημοσίευσής του κρίθηκε από τη συντριπτική πλειοψηφία της επιστημονικής κοινότητας και της κοινωνίας ως επικίνδυνο και αναχρονιστικό. Ο λόγος για το ν/σ του υπουργείου Υγείας με τίτλο «Ολοκλήρωση της Ψυχιατρικής Μεταρρύθμισης».

Και παρότι με τον όρο «ψυχιατρική μεταρρύθμιση» νοείται η μετάβαση από την ασυλική τύπου περίθαλψη στην κοινοτική φροντίδα, με στόχο την αποϊδρυματοποίηση των θεραπευόμενων, το μόνο κοινό που έχει η εν λόγω φιλοσοφία με το παρόν νομοσχέδιο είναι ο τίτλος. Επί της ουσίας, επιδιώκεται το ακριβώς αντίθετο, αφού απειλείται η υγεία χιλιάδων ψυχιατρικά ασθενών και εξαρτημένων ατόμων της χώρας, μαζί και το μέλλον των αντίστοιχων δομών.

Σύμφωνα με την αιτιολογική έκθεση, το σχέδιο νόμου «καλείται να ολοκληρώσει την ψυχιατρική μεταρρύθμιση στην χώρα μας, η οποία ξεκίνησε με τον ν. 2716/1999», και «παραμένει έκτοτε σε εκκρεμότητα», τον νόμο δηλαδή που έβαλε τις βάσεις για να συρρικνωθούν οι κρατικές δομές και να αποποιηθεί το κράτος κάθε ευθύνη, στο όνομα της «αποασυλοποίησης».

Καταργούνται τα Ψυχιατρικά Νοσοκομεία και τα στεγνά προγράμματα

Με το παραπάνω νομοσχέδιο που έχει γίνει ήδη νόμος του κράτους, τα εναπομείναντα Ειδικά Ψυχιατρικά Νοσοκομεία και οι ψυχιατρικές κλινικές των Γενικών και Πανεπιστημιακών Νοσοκομείων της χώρας εντάσσονται σε ένα ενιαίο και καθολικό δίκτυο συνεργαζόμενων δομών, μονάδων και υπηρεσιών, το Εθνικό Δίκτυο Υπηρεσιών Ψυχικής Υγείας (Ε.Δ.Υ.Ψ.Υ.), την ώρα που από 1/1/2025 καταργείται το Δαφνί (δεν κλείνει το νοσοκομείο, καταργείται ο οργανισμός) και το Ψυχιατρικό Νοσοκομείο Θεσσαλονίκης.

Επιπλέον, κλείνουν τα Κέντρα Πρόληψης αφού δεν διασφαλίζεται μετά το 2027 η λειτουργία τους και δεν γίνεται καμία αναφορά στο σχέδιο νόµου για το μέλλον των εργαζομένων σε αυτά. Μπαίνει λουκέτο στο ΚΕΘΕΑ, στο «18 ΑΝΩ», στο «ΑΡΓΩ», στο «ΙΑΝΟΣ», στο «ΔΙΑΠΛΟΥΣ», σε δημόσια και δωρεάν «στεγνά» θεραπευτικά προγράμματα που έχουν αφήσει το δικό τους αποτύπωμα στην αποτελεσματική αντιμετώπιση των εξαρτήσεων.

Αυτό σημαίνει αυτομάτως ότι προχωράμε σε μια συρρίκνωση υπηρεσιών τόσο ως προς τους ωφελούμενους όσο και προς τους εργαζόμενους. Ενδεικτικό της κατάστασης που επικρατεί εν έτη 2024 στα ψυχιατρικά νοσοκομεία της χώρας είναι ότι ούτε καρδιογράφημα δεν μπορεί να πραγματοποιηθεί στο μεγαλύτερο ειδικό ψυχιατρικό νοσοκομείο των Βαλκανίων. Το Δαφνί είναι χωρίς καρδιολόγο από τις 29 Οκτωβρίου με τους εργαζόμενους να μην μπορούν να περιθάλψουν όπως αρμόζει τους ασθενείς που χρειάζονται καρδιολογική φροντίδα.

Αποκαλυπτικά στοιχεία

Σήμερα στην Ελλάδα, σύμφωνα με τα στοιχεία του υπουργείου Υγείας, λειτουργούν συνολικά 3 Ψυχιατρικά Νοσοκομεία (από 11 το 2009), 41 Ψυχιατρικά και 7 Παιδοψυχιατρικά Τμήματα Γενικών Νοσοκομείων (αρκετά από αυτά στα χαρτιά), 24 Κέντρα Ψυχικής Υγείας, 22 Κοινοτικά Κέντρα Ψυχικής Υγείας Παιδιών και Εφήβων, 30 Κινητές Μονάδες, 88 Κέντρα Ημέρας, 30 Κοινωνικοί Συνεταιρισμοί Περιορισμένης Ευθύνης, 501 Μονάδες Ψυχοκοινωνικής Αποκατάστασης και 39 Ιδιωτικές Ψυχιατρικές Κλινικές, με το 64% αυτών να είναι συγκεντρωμένες σε Αττική, Θεσσαλονίκη και Λάρισα.

Την περίοδο 2009-2018 ο ιδιωτικός Ψυχιατρικός Τομέας ενισχύθηκε κατά πολύ σε κλίνες έναντι του Δημοσίου. Ενδεικτικά, το 2007 στη χώρα λειτουργούσαν 53.888 κλίνες, εκ των οποίων 37.574 στο Δημόσιο, 1.607 σε νομικά πρόσωπα ιδιωτικού δικαίου (μη κερδοσκοπικά) και 14.707 σε ιδιωτικά θεραπευτήρια. Το 2015, σε σύνολο 45.945 κλινών, οι 29.856 αφορούν δημόσια ιδρύματα και οι 15.208 ιδιωτικά. Παρατηρείται λοιπόν μια αύξηση των κλινών του ιδιωτικού τομέα ως ποσοστό επί του συνόλου, από 27,3% σε 33,1% το 2015. Το 2018, σε σύνολο 7.062 κλινών, οι κλίνες σε δημόσια θεραπευτήρια ήταν 1.356 έναντι 5.706 σε ιδιωτικά*.

Διαχρονική αδιαφορία

Η πρόεδρος της Ομοσπονδίας Ενώσεων Νοσοκομειακών Γιατρών Ελλάδας (ΟΕΝΓΕ) και ψυχίατρος στο Θριάσιο νοσοκομείο, Αφροδίτη Ρέτζιου τονίζει πως «η ψυχιατρική μεταρρύθμιση είναι στρατηγική κατεύθυνση της Ευρωπαϊκής Ένωσης η οποία υλοποιείται εδώ και 30 χρόνια στη χώρα μας, με τραγικές συνέπειες όσον αφορά τους ασθενείς. Υπάρχει διαχρονική αδιαφορία από όλες τις κυβερνήσεις για τη συγκεκριμένη ομάδα ασθενών, καθώς έκλεισαν δημόσια ψυχιατρικά νοσοκομεία, με αποτέλεσμα να κλείσουν και να χαθούν εκατοντάδες κλίνες. Αυτή τη στιγμή υπάρχουν περίπου 4.700 ιδιωτικές ψυχιατρικές κλίνες έναντι μόλις 900 δημόσιων του ΕΣΥ στην Αττική».

Η πρόεδρος των Νοσοκομειακών Γιατρών αναφέρει πως η συγκεκριμένη κατάσταση οδηγεί στο φαινόμενο της «περιστρεφόμενης πόρτας» όπου ασθενείς μπαινο-βγαίνουν στις ψυχιατρικές κλινικές, καθώς δεν υπάρχει η αναγκαία ανάπτυξη των δομών της κοινότητας έτσι ώστε να εξασφαλιστεί η ομαλή ένταξή τους σε αυτήν. Ακριβώς ίδια είναι και η κατάσταση στα κέντρα ψυχικής υγείας που υπάρχουν ανά την Ελλάδα.

 

Τα λεφτά σε ΜΚΟ και ιδιώτες

Παράλληλα, η κ. Ρέτζιου σημειώνει πως τον πακτωλό χρημάτων που θα πάρει η κυβέρνηση από το Ταμείο Ανάκαμψης για την ενίσχυση της προσβασιμότητας του πληθυσμού σε Υπηρεσίες Ψυχικής Υγείας, θα τον διαθέσει σε ΜΚΟ και ιδιώτες, οι οποίοι θα παρέχουν υποτυπώδεις υπηρεσίες με ημερομηνία λήξης. Αντίθετα, «τα συγκεκριμένα χρήματα θα έπρεπε να δοθούν σε προσλήψεις μόνιμου προσωπικού, ανάπτυξη κέντρων ψυχικής υγείας, καθώς και δομών», προσθέτει.

Επίσης, μπαίνει στο στόχαστρο και η δωρεάν πρόληψη και η απεξάρτηση από ναρκωτικές ουσίες, αλκοόλ και τζόγο, καταργώντας τους εγκεκριμένους φορείς πρόληψης και θεραπείας, πολλοί εκ των οποίων εντάσσονται στο δημόσιο σύστημα Υγείας (ΚΕΘΕΑ, 18 ΑΝΩ, ΙΑΝΟΣ, Διάπλους κ.λπ.) και συνενώνονται σε έναν Οργανισμό, τον Ε.Ο.Π.Α.Ε. (Εθνικός Οργανισμός για την Πρόληψη και την Αντιμετώπιση των Εξαρτήσεων), ο οποίος θα είναι Νομικό Πρόσωπο Ιδιωτικού Δικαίου και θα λειτουργεί με όρους οικονομικής αυτοτέλειας.

«Δυστυχώς έχουμε εμπειρία από τα προηγούμενα προγράμματα τα οποία μόλις έληξαν δεν υπήρξε κάποια συνέχεια και στήριξη από τον κρατικό προϋπολογισμό. Έκλεισαν οι δομές και οι ασθενείς οδηγήθηκαν στις πύλες των δημόσιων ψυχιατρικών νοσοκομείων. Η εμπειρία μας έρχεται και από άλλες χώρες της Ευρωπαϊκής Ένωσης όπου οι ασθενείς καταλήγουν άστεγοι, στις φυλακές ή στην αφάνεια. Μπαίνουμε δηλαδή στη λογική της μείωσης της βλάβης και στερούν από τους εξαρτημένους τη δυνατότητα να δώσουν τη μάχη για να ζήσουν μια ζωή χωρίς ουσίες», σημειώνει.

Σχετικά με τη λεγόμενη ψυχιατρική μεταρρύθμιση που πραγματοποιήθηκε στα τέλη της δεκαετίας του 1990, απαντά πως ανέκαθεν το κράτος ήταν απών, καθώς «οι εξειδικευμένες υπηρεσίες ψυχικής υγείας κοστίζουν, ενώ ο νόμος της ψυχιατρικής μεταρρύθμισης που είχε ψηφιστεί τότε, τονίζει πως δεν θα πρέπει να αναπτυχθούν νέες δομές στο δημόσιο σύστημα υγείας και θα πρέπει να υπάρξει μια συνύπαρξη δημόσιου και ιδιωτικού τομέα. Φυσικά, όπως έχει δείξει η ιστορία υπήρξε μόνο συρρίκνωση και υποβάθμιση του δημόσιου τομέα, προς όφελος του ιδιωτικού», καταλήγει.

Τεράστιες οι ελλείψεις

Μιλώντας για τις ελλείψεις στον τομέα της ψυχικής υγείας, τόνισε ότι το πρόβλημα είναι ακόμη πιο οξυμένο σε σχέση με την κατάσταση στο ΕΣΥ, καθώς μιλάμε για έναν παραμελημένο τομέα. Για το κράτος οι ψυχιατρικοί ασθενείς κοστίζουν και δεν θεωρούνταν μέχρι και πριν από λίγα χρόνια «εκμεταλλεύσιμοι». Δηλαδή δεν μπορούσαν να βγουν στην αγορά εργασίας και να συμμετέχουν στην παραγωγή. Οπότε οι ελλείψεις είναι τεράστιες, κυρίως σε νοσηλευτικό προσωπικό, ενώ παράδειγμα της κατάστασης που επικρατεί στον χώρο είναι ότι στο Θριάσιο δεν υπάρχουν εργοθεραπευτές, δεν υπάρχει κέντρο ψυχικής υγείας στην περιοχή, καθώς και ούτε και δομές αποκατάστασης.

 «Είναι σαν να κλείνει το σπίτι μου»

Η Μαύρα Ασλάνογλου-Δοκορού, τρανς, που ανήκει στην ΛΟΑΤΚΙ ΚΟΙΝΟΤΗΤΑ, μπήκε στο πρόγραμμα του 18ΑΝΩ τον Ιούνιο του 2015, βγήκε τον Ιούνιο του 2016 και όπως λέει η ίδια κατάφερε να θεραπευτεί μέσα από τη συλλογική δουλειά που γίνεται, καθώς παραμένει καθαρή από το αλκοόλ σχεδόν 9,5 χρόνια.

Η ίδια μάλιστα αναρωτιέται πώς γίνεται να καταργείται ένα τόσο αποτελεσματικό πρόγραμμα που φέρνει αποτελέσματα στην κοινότητα, καθώς όπως λέει «δημιούργησα σχέσεις με την ομάδα, έμαθα τη συνέπεια, την υπευθυνότητα, ανέπτυξα τις δεξιότητές μου και έμαθα να λειτουργώ αλλιώς. Γιατί να αλλάξουν όλα αυτά;».

«Για μένα είναι σαν να κλείνει το σπίτι μου, ήδη υπάρχουν θεραπευτές που λένε στους ασθενείς ότι μπορεί να μην υπάρχουμε σε λίγο καιρό, είναι τραγικό όλο αυτό που συμβαίνει. Η ψυχική υγεία είναι κοινωνικό αγαθό, ενώ είναι τόσο αντιφατικό να πειράζεις κάτι που λειτουργεί τόσο καλά», αναφέρει.

Επιπλέον, μιλά για τον σπουδαίο ρόλο των θεραπευτών που ξεπερνούν τον εαυτό τους σε καθημερινή βάση για να υπάρχουν αυτά τα αποτελέσματα, ενώ ασχολήθηκαν μαζί της σαν να ήταν οικογένεια. Τέλος, τονίζει πως υπήρχαν φορές όπου τις ελλείψεις των υλικών τις κάλυπταν οι ίδιοι οι εργαζόμενοι του προγράμματος, την ώρα που υπάρχει μεγάλο «μούδιασμα» των ασθενών για το επερχόμενο κλείσιμο.

Υπό κατάρρευση το Δαφνί

Παράλληλα, η κατάσταση που επικρατεί στο Δαφνί είναι δραματική. Πρόκειται για ένα ψυχιατρικό νοσοκομείο που δέχεται καθημερινά ασθενείς από όλη την Ελλάδα, η πληρότητα των κλινών είναι στο 100% και οι κενές θέσεις σε ιατρικό και νοσηλευτικό προσωπικό αγγίζουν ή και ξεπερνούν το 50%!

Σύμφωνα τα στοιχεία που έφερε στο φως της δημοσιότητας ο Σύλλογος Εργαζομένων του νοσοκομείου το 2019 η κατάσταση ήταν η εξής:

Στο ίδιο μήκος κύματος είναι και οι αναφορές από τον Θωμά Δημουλά, πρόεδρο του Σωματείου Εργαζομένων στο ΨΝΑ Δαφνί, ο οποίος καταγγέλλει πως πριν την οικονομική κρίση και συγκεκριμένα το 2010 υπήρχαν 1.016 νοσηλευτές, ενώ τώρα είναι μόλις 575. Ταυτόχρονα, διαψεύδει τους ισχυρισμούς της κυβέρνησης για προσλήψεις στη δημόσια υγεία λέγοντας χαρακτηριστικά πως από το 2020 έχουν γίνει μόλις… 7, με αποτέλεσμα το προσωπικό να ανακυκλώνεται. Όπως λέει χαρακτηριστικά «ο μέσος όρος του προσωπικού ξεπερνά τα 50 έτη, καθώς οι περισσότεροι από εμάς βρισκόμαστε στον χώρο πάνω από 20 χρόνια, ενώ προσλήψεις γίνονται με το σταγονόμετρο. Υπάρχει νέος κόσμος που θέλει να δουλέψει, αλλά δεν μπορεί, καθώς δεν γίνονται προκηρύξεις. Εννοείται πως υπάρχουν τεράστιες ανάγκες στο νοσοκομείο, μιλάμε για το μεγαλύτερο ψυχιατρικό νοσοκομείο των Βαλκανίων. Δεχόμαστε ασθενείς από όλη την Ελλάδα και αναγκαζόμαστε πολλές φορές να δουλέψουμε διπλοβάρδιες για να καλύψουμε τις ανάγκες. Είναι δεδομένο ότι μας χρωστούν ρεπό, άδειες και χρήματα, αλλά αυτά για την κυβέρνηση είναι ψιλά γράμματα».

Όπως συνεχίζει ο ίδιος, το 2023 πραγματοποιήθηκαν 4.472 εισαγωγές από όλη την Ελλάδα, εκ των οποίων το 16% ήταν από άλλες περιφέρειες, ενώ συνολικά το νοσοκομείο επισκέφθηκαν πάνω από 85.000 άνθρωποι. Επιπλέον, τα τακτικά εξωτερικά ιατρεία επισκέφτηκαν 16.000 άνθρωποι, ενώ πραγματοποιήθηκαν 23.136 ατομικές συνεδρίες. Τον τεράστιο αυτό όγκο περιστατικών αντιμετώπισαν μόνο 46 ψυχίατροι και 65 ειδικευόμενοι.

Το 68% των εισαγωγών είναι ακούσιες νοσηλείες (η χωρίς τη συγκατάθεση του ασθενή εισαγωγή και παραμονή του για θεραπεία, σε κατάλληλη Μονάδα Ψυχικής Υγείας) και το 6% προέρχεται από τις Περιφέρειες. Αξίζει να σημειωθεί ότι μόνο το 13,8% από τους ασθενείς αυτής της κατηγορίας που εξέρχονται του νοσοκομείου παραπέμπονται σε Δομές Κοινοτικής Ψυχιατρικής, ενώ χωρίς καν πρόταση παραπομπής παραμένει το 32,2%.

Ανειδίκευτο προσωπικό

Σύμφωνα με τον κ. Δημουλά, η κατάσταση στο Δαφνί είναι εδώ και χρόνια τραγική, καθώς όπως λέει κινδυνεύουμε και εμείς οι ίδιοι με την υποστελέχωση του νοσοκομείου. «Είναι δυνατόν να υπάρχουν μόλις 2 νοσηλευτές για 30 και 32 ασθενείς;». «Υπάρχουν εργαζόμενοι στο νοσοκομείο που δουλεύουν με 3μηνες συμβάσεις, με μερική απασχόληση, ακόμη και άτομα από το Πρόγραμμα 55-67 που προσφέρει θέσεις πλήρους απασχόλησης για ανέργους αυτής της ηλικίας. Πόσο άραγε είναι εφικτό να στηρίζεται ένα νοσοκομείο σε προσωπικό ανειδίκευτο, καθώς ένας άνθρωπος που έρχεται σε αυτή την ηλικία και δεν έχει την εμπειρία της δουλειάς, πώς θα την μάθει σε λίγες ημέρες; Να σημειωθεί επίσης ότι μιλάμε για προγράμματα με ημερομηνία λήξης, άρα και αυτοί οι άνθρωποι κάποια στιγμή θα σταματήσουν, άρα και πάλι το νοσοκομείο μένει ανοχύρωτο», σημειώνει.

Η λογική της κυβέρνησης είναι η μείωση της «βλάβης»

Σχετικά με το νομοσχέδιο της ψυχικής υγείας, ανέφερε πως η κυβέρνηση εντάσσει τα νοσοκομεία (Δαφνί και ψυχιατρικό νοσοκομείο Θεσσαλονίκης) μαζί με τα κέντρα ψυχικής υγείας και τα κέντρα απεξάρτησης, σε ένα δίκτυο, όπου οι ΜΚΟ, οι αστικές μη κερδοσκοπικές εταιρείες και οι ιδιώτες θα μπουν στο παιχνίδι του κέρδους που έχει ο χώρος της ψυχικής Υγείας. Έφερε ως παράδειγμα μία ΜΚΟ στη Νέα Ιωνία, που έκλεισε ύστερα από ένα χρόνο λειτουργίας, γιατί τελείωσαν τα λεφτά που έπαιρνε από το Ταμείο Ανάκαμψης, ενώ έχει κλείσει και η ψυχιατρική κλινική «Κασταλία». Οι τρόφιμοι και από τα δύο ψυχιατρεία μεταφέρθηκαν στο Δαφνί και το Δρομοκαΐτειο, επισήμανε, υπογραμμίζοντας τις επιπτώσεις στους ασθενείς αλλά και στις οικογένειές τους από τη δράση των ιδιωτών.

Η λογική της κυβέρνησης είναι η μείωση της «βλάβης» και όχι η ολοκληρωτική θεραπεία του εξαρτημένου ατόμου. Τα κλειστά προγράμματα (18 Άνω, εξαρτημένη γυναίκα, σωματική αποτοξίνωση, μονάδα απεξάρτησης αλκοολικών, απεξάρτηση από τον τζόγο) που λαμβάνουν χώρα στο Δαφνί είναι όλα στεγνά, κρατάνε 2 χρόνια και δεν χρησιμοποιούνται υποκατάστατα. Σκοπός τους είναι ο ασθενής να θεραπευτεί πλήρως και για να γίνει αυτό χρειάζεται συνεχή εποπτεία. Οι νοσηλευόμενοι και οι ασθενείς χτίζουν μεταξύ τους σχέσεις εμπιστοσύνης. Κάτι που ανατρέπει το συγκεκριμένο νομοσχέδιο, καθώς δίνει τη δυνατότητα στον Ε.Ο.Π.Α.Ε. (Εθνικός Οργανισμός Πρόληψης και Αντιμετώπισης Εξαρτήσεων) να μεταφέρει τους εργαζόμενους σε άλλη μονάδα, ανάλογα με τις ανάγκες που υπάρχουν.

 

Προωθείται η μεταφορά εργαζομένων

Συγκεκριμένα, στην παρ. 2β του άρθρου 30 περιγράφεται: «Το προσωπικό που υπηρετεί, κατά τη δημοσίευση του παρόντος, με σχέση εργασίας ιδιωτικού δικαίου αορίστου και ορισμένου χρόνου στις θεραπευτικές μονάδες, τμήματα και προγράμματα της παρ. 1 του άρθρου 29 δύναται να μεταφερθεί, με ταυτόχρονη μεταφορά της θέσης του στην περίπτωση του προσωπικού με σχέση εργασίας Ιδιωτικού Δικαίου Αορίστου Χρόνου και έως τη λήξη της σύμβασής του στην περίπτωση του προσωπικού με σχέση εργασίας Ιδιωτικού Δικαίου Ορισμένου Χρόνου, στον Ε.Ο.Π.Α.Ε. μετά από αίτησή του, που υποβάλλεται εντός δύο (2) μηνών από την έναρξη ισχύος του παρόντος προς την αρμόδια Διεύθυνση της οικείας Δ.Υ.ΠΕ. Για τη μεταφορά εκδίδονται σχετικές διαπιστωτικές πράξεις του Προέδρου του Ε.Ο.Π.Α.Ε., οι οποίες ισχύουν από την 1η.1.2025 για όλες τις έννομες συνέπειες».

 

Βάσει αυτού, οι εργαζόμενοι με σχέση εργασίας ιδιωτικού δικαίου αορίστου και ορισμένου χρόνου στις θεραπευτικές μονάδες, τμήματα και προγράμματα της παρ. 1 του άρθρου 29 (“18ΑΝΩ”, “Ιανός”, “Μέθεξις”, “Αργώ”, “Διάπλους”) δεν έχουν καμία άλλη επιλογή, όπως προβλέπεται στην παρ. 2α του άρθρου 30 για τους μόνιμους υπαλλήλους των ίδιων θεραπευτικών μονάδων και τμημάτων, πέραν του να μεταβούν έπειτα από αίτησή τους στον Ε.Ο.Π.Α.Ε.. Αίτηση, που αν δεν υποβάλλουν βάσει νόμου χάνουν τις θέσεις εργασίας τους. Ωστόσο, στις 19/9/2024, εκδόθηκε πληροφοριακού τύπου έγγραφο από το Υπουργείο Υγείας και υπεγράφη από τον Υφυπουργό κ. Θεμιστοκλέους, το οποίο δόθηκε στους εργαζόμενους στις 26/9/2024 (4 μέρες πριν τη λήξη της αρχικής προθεσμίας καταβολής αιτήσεων, η οποία τελικά πήρε παράταση για 1/11/2024) που ανέφερε ότι οι εργαζόμενοι αυτοί αν δεν υποβάλλουν αίτηση στον Ε.Ο.Π.Α.Ε. μεταφέρονται στις οικείες ΥΠΕ. Έγγραφο, το οποίο μόνο πληροφοριακό χαρακτήρα έχει και σε καμία περίπτωση δεν υπερισχύει του Ν. 5129/24, γεγονός το οποίο έχει προκαλέσει ανησυχία στους εκατοντάδες εργαζόμενους των φορέων που υπάγονται σε αυτό το εργασιακό καθεστώς.

 

Τραγική υποστελέχωση στο ΤΕΠ

Τη δική του οπτική για την κατάσταση που επικρατεί στο Δαφνί, μεταφέρει και εργαζόμενος-νοσηλευτής στο ΤΕΠ (Τμήμα Επειγόντων Περιστατικών). Τονίζει ότι μέχρι το 2020 καταγράφαμε μεγάλα νούμερα προελεύσεων και εισαγωγών, αλλά με την πανδημία τα πράγματα περιορίστηκαν, καθώς λόγω των αυστηρών μέτρων, ο κόσμος δεν ερχόταν τόσο εύκολα. Παράλληλα, εστιάζει στο γεγονός ότι το 90% της απασχόλησής του είναι διοικητική δουλειά, την οποία κάνει μόλις 1 άτομο, λόγω των μεγάλων ελλείψεων. Χαρακτηριστικά αναφέρει πως «κάνουμε όλοι τα πάντα, ενώ δεν έχουμε καμία στήριξη από τη διοίκηση». Όσον αφορά τα περιστατικά σημειώνει πως «πλέον είναι πιο περίπλοκα, ενώ μετά την πανδημία άρχισε να έρχεται και πολύς νέος κόσμος με ψυχώσεις, κάτι που είναι το πιο ανησυχητικό». Για την υποστελέχωση του νοσοκομείου ανέφερε πως υπάρχουν τεράστιες ελλείψεις. Είναι χαρακτηριστικό πως στο ΤΕΠ δουλεύουν 10 άτομα, λειτουργικοί είναι οι 7, ενώ θα έπρεπε να δουλεύουν 20.

 

Οι μόνιμοι είμαστε… μειονότητα, από τον Covid-19 και μετά δουλεύουμε με επικουρικούς και εργαζόμενους από προγράμματα του ΟΑΕΔ. Έχουμε εξαντλητικά ωράρια, το καλοκαίρι του 2023, δουλεύαμε 8 στα 7, δηλαδή 8 βάρδιες σε 7 ημέρες, κανονικά είναι 5 βάρδιες την εβδομάδα, μετά τα μνημόνια είχαμε εξαιρεθεί από τις προσλήψεις. Έχουμε να δούμε μόνιμο προσωπικό πάνω από 10 χρόνια

 

Έχει να γίνει μόνιμη πρόσληψη από το 2006

Ο Βαγγέλης Πουλής, ψυχολόγος στη μονάδα απεξάρτησης από το αλκοόλ, 18ΑΝΩ, στο ΔΑΦΝΙ, αναφέρει πως το πρόγραμμα που είναι ενταγμένο στο ΕΣΥ, περνάει σε νομικό πρόσωπο ιδιωτικού δικαίου, τη στιγμή που το Διοικητικό Συμβούλιο θα είναι διορισμένο από την κυβέρνηση.

Μιλώντας για τη νέα συνθήκη που θα επικρατήσει, τονίζει ότι χάνεται η αυτοτέλεια του προγράμματος, προωθείται η υποκατάσταση, ενώ ο ΟΚΑΝΑ που προωθεί τα υποκατάστατα, θα ηγηθεί του προγράμματος.

 

Ο κ. Πουλής αναφέρει πως «από τους 45 ψυχολόγους που υπάρχουν τώρα στο πρόγραμμα, μόλις 5 ή 6 θα ακολουθήσουν, ενώ οι υπόλοιποι θα παραμείνουν στο δίκτυο. Δηλαδή, θα καλύπτουν τις εκάστοτε ανάγκες, όπου αυτές και αν είναι, είτε στην Αττική, είτε στη Ρόδο, είτε όπου σε στέλνουν κάθε φορά».

«Από 1/1/2025 το ΔΑΦΝΙ καταργείται, δεν υπάρχει κάποιο οργανόγραμμα για την επόμενη μέρα, δεν ξέρουμε που θα δουλεύει ο καθένας, ποιες θα είναι οι συνθήκες, οι μισθοί, τίποτα. Σκεφτείτε ότι τώρα ξεκίνησα μια θεραπευτική ομάδα για 2 χρόνια, αλλά τον Ιανουάριο δεν ξέρω πού θα είμαι. Ανάγκασαν τους γιατρούς να διαλέξουν αν θα δουλεύουν στον ΕΟΠΑΕ ή αν αυτοδικαίως θα μεταφέρονται στην ΥΠΕ (Υγειονομική Περιφέρεια). Νοσηλευτές και ειδικοί θεραπευτές αναγκάστηκαν να μείνουν στον ΕΟΠΑΕ γιατί αλλιώς θα έμεναν χωρίς δουλειά…», υπογραμμίζει.

Παράλληλα, εστιάζει στο γεγονός ότι ο ΕΟΠΑΕ διαθέτει ελάχιστο προσωπικό, την ώρα που τον εξισώνουν με τις ιδιωτικές κλινικές απεξάρτησης. Φυσικά όπως είπε «μιλάμε για ευέλικτες σχέσεις εργασίας, προσλήψεις με μπλοκάκι, ενώ στο 18ΑΝΩ δουλεύουμε με κάτω από το 50% του προσωπικού. Δουλεύουν 8 νοσηλευτές, αντί για 20, την ώρα που η τελευταία πρόσληψη έγινε το 2006, όπου ήμουν εγώ ο τελευταίος εργαζόμενος χωρίς ελαστική σχέση εργασίας».

Μεγάλη λίστα αναμονής στην απεξάρτηση

Στο ίδιο μήκος κύματος βρίσκονται και οι δηλώσεις της Βαρβάρας Μουχτούρη, ψυχολόγου σε συμβουλευτικό σταθμό της Μονάδας απεξάρτησης από το αλκοόλ, μονάδα που ανήκει στον οργανισμό του ΨΝΑ.
Όπως αναφέρει και η ίδια, «έχουν αυξηθεί τα αιτήματα για νοσηλεία, έρχεται περισσότερος κόσμος για βοήθεια, ενώ υπάρχει μεγάλη λίστα αναμονής. Το πρόγραμμα θα συνεχίσει, αλλά δεν ξέρουμε πως θα λειτουργήσει. Υπάρχουν πολλές παραιτήσεις λόγω του καινούργιου νομοσχεδίου. Επικρατεί ανασφάλεια ανάμεσα στους εργαζόμενους, θα υπάρχει συγχώνευση προγραμμάτων και δεν ξέρουμε ποιος θα επιλέγει που θα πάει ο κάθε άνθρωπος. Η κυβέρνηση ενθαρρύνει την ιδιωτική πρωτοβουλία στην απεξάρτηση, το κλειστό πρόγραμμα κοστίζει, αλλά είναι αποτελεσματικό».

 

Είναι φανερό ότι η πολιτική της κυβέρνησης δεν προωθεί την πρόληψη, ούτε τη θεραπεία, ούτε την κοινωνική επανένταξη. Το νομοσχέδιο αυτό προστίθεται σε όλους τους προηγούμενους νόμους, με τους οποίους καταργείται ουσιαστικά η δημόσια υγεία προς όφελος των επιχειρηματιών ιδιωτικής υγείας, που κερδοσκοπούν και εκμεταλλεύονται τον ανθρώπινο πόνο.

Παράλληλα, αλλάζει τελείως ο χάρτης στο πεδίο της πρόληψης και της αντιμετώπισης των εξαρτήσεων, καθώς καταργούνται τα στεγνά προγράμματα, δίνεται χτύπημα στη δημόσια και δωρεάν απεξάρτηση, συνεχίζεται η υποστελέχωση και η υποχρηματοδότηση, υποβαθμίζονται η πρόληψη και η ενημέρωση με προσανατολισμό στην ολοκληρωμένη ψυχοκοινωνική προσέγγιση με βάση τις ανάγκες της κοινότητας, ενώ δίνεται από τη μία, χτύπημα στις εργασιακές σχέσεις και στο συνεχές της θεραπείας (πρόληψη-θεραπεία-επανένταξη) και από την άλλη, η δυνατότητα για περαιτέρω διείσδυση των ΜΚΟ στον χώρο της απεξάρτησης.

Την ώρα μάλιστα που η κατάσταση στις ψυχιατρικές κλινικές γίνεται όλο και πιο επισφαλής για τους ασθενείς και το προσωπικό, οι ασυλικές συνθήκες εξαιτίας των τραγικών ελλείψεων σε υπηρεσίες ψυχοκοινωνικής υποστήριξης στην κοινότητα, αλλά και σε επανενταξιακό επίπεδο γιγαντώνονται, τη στιγμή που οξύνονται τα κοινωνικά και οικονομικά αδιέξοδα και αυξάνονται οι ανάγκες για ψυχολογική υποστήριξη και πρόληψη-απεξάρτηση, αυτός ο νόμος ήρθε να δώσει τη χαριστική βολή.

 

*Άτλαντας Υγείας του υπουργείου Υγείας (Υποδομές Υγείας – προσπέλαση Φλεβάρης 2022)

Πηγή: datajournalists.co.uk

Εξελίξεις στην αντιμετώπιση παθήσεων της Σπονδυλικής Στήλης

 

-Υπερσύγχρονες Τεχνικές Εφαρμογές που αξιοποιούν τη Ρομποτική και την Τεχνητή Νοημοσύνη

 

Στην εποχή μας διαπιστώνουμε ότι τα περιστατικά των παθήσεων στη σπονδυλική στήλη αυξάνονται. Ωστόσο, οι νέες θεραπευτικές τεχνικές, αξιοποιώντας τη σύγχρονη τεχνολογία, προσφέρουν πάρα πολλά, τόσο στη διάγνωση και στην προετοιμασία του πάσχοντος ατόμου, όσο και στην αντιμετώπιση των μυοσκελετικών παθήσεων σε βάθος χρόνου.

Ποια είναι η βασική αιτία της αύξησης των ποσοστών στις παθήσεις που αφορούν στη σπονδυλική στήλη;

«Η συντριπτική πλειοψηφία του κόσμου αντιλαμβάνεται ότι ο πόνος της σπονδυλικής στήλης είναι αποτέλεσμα εκφύλισης των δίσκων. Βάσει διεθνών στατιστικών, το 80% της ηλικιακής ομάδας άνω των 40 ετών θα παραπονεθεί κάποια στιγμή για πόνο στη σπονδυλική στήλη λόγω εκφυλιστικών μεταβολών.

Υπάρχουν όμως κι άλλες αιτίες οι οποίες είναι πολύ πιο επικίνδυνες. Στην προκειμένη περίπτωση είναι οι παραμορφώσεις της σπονδυλικής στήλης, οι οποίες αποτελούν μείζον πρόβλημα.

Ειδικότερα καθώς ο άνθρωπος αναπτύσσεται ηλικιακά, η σπονδυλική στήλη παραμορφώνεται, δηλαδή εμφανίζει τη Σκολίωση Ενηλίκων και όχι μόνο όπως τη συναντούμε στα παιδιά και στους εφήβους. Στην περίπτωση των ενηλίκων εμφανίζεται παραμόρφωση του σώματος προς τα εμπρός, η ονομαζόμενη Κύφωση και εξαιτίας αυτού βλέπουμε άτομα ηλικίας άνω των 60 ετών να παρουσιάζουν έντονη πρόσθια κάμψη του κορμού τους.

Ένα άλλο μείζον θέμα είναι η οστεοπόρωση η οποία αποτελεί μεγάλο κοινωνικό πρόβλημα στην εποχή μας και χαρακτηρίζεται από το γεγονός ότι γίνεται αφαλάτωση των οστών. Επομένως, επειδή ακριβώς τα οστά γίνονται μαλακά κάνουν κάμψη προς τα μπρος και πλάγια στη σπονδυλική στήλη. Σε αυτές τις περιπτώσεις βλέπουμε τα άτομα να περπατούν σκυφτά με ένα μπαστούνι στο χέρι για στήριξη του σώματος τους.

Η πιο επικίνδυνη πάθηση ωστόσο είναι οι Νεοπλασίες της σπονδυλικής στήλης. Μπορεί μεν οι καλοήθεις νεοπλασίες να υπάρχουν σε μικρό ποσοστό, οι κακοήθεις όμως συναντώνται συχνά. Ειδικότερα, πρέπει να ξεχωρίσουμε τις πρωτοπαθείς κακοήθεις, εκείνες δηλαδή οι οποίες εμφανίζονται ευθύς εξαρχής στη σπονδυλική στήλη από τις, δυστυχώς σε πολύ μεγάλο ποσοστό εμφανιζόμενες, μεταστατικές. Μάλιστα, σ’ ένα ποσοστό 15-20%, ακόμα και σήμερα, η πρωτοπαθής εστία της νεοπλασίας ανακαλύπτεται από τη μετάσταση», επισημαίνει ο κ. Γεώργιος Σάπκας Καθηγητής Ορθοπαιδικής, Ιατρικής Σχολής του Πανεπιστημίου Αθηνών, Διευθυντής Ορθοπαιδικής Κλινικής του Metropolitan Hospital.

Σε ποια ειδικότητα χρειάζεται να απευθυνθεί ο ασθενής;

«Αυτό που πρέπει να γίνει πρώτα από όλα είναι η κλινική εξέταση. Δεν επιτρέπεται ποτέ να γίνεται η διάγνωση εξ αποστάσεως ή τηλεφωνικά. Οι ασθενείς και ειδικά οι γυναίκες, οφείλουν να εξετάζονται προσεκτικά δίνοντας ένα λεπτομερέστατο ιστορικό τους το οποίο θα ξεκινά από την παιδική ηλικία και θα φτάνει μέχρι την ενήλικη ζωή. Ο πρώτος ιατρός με τον οποίο θα πρέπει να έρθει σε επικοινωνία ο ασθενής λόγω του ότι η πάθηση αφορά ένα δομικό στοιχείο του σώματος, δηλαδή τη σπονδυλική στήλη, είναι ο Ορθοπαιδικός Χειρουργός. Είναι ο κατ΄ εξοχήν ειδικός που θα μελετήσει σε βάθος το ιστορικό του ασθενούς και ο ίδιος που θα κατευθύνει τον πάσχοντα για την πραγματοποίηση των αναγκαίων εξετάσεων», τονίζει.

Ποια είναι η διαδικασία της διάγνωσης η οποία στην πορεία οδηγεί και στη θεραπεία;

«Αρχικά θα πρέπει να πραγματοποιηθεί διεξοδικός κλινικός έλεγχος και στη συνέχεια να γίνει ένας απλός ακτινολογικός έλεγχος. Βεβαίως οι απλές ακτινογραφίες σπάνια θα δείξουν ότι κάτι συμβαίνει. Κατά συνέπεια, ανάλογα την περίπτωση, θα ζητηθεί από τον ιατρό Αξονική Τομογραφία, Μαγνητική Τομογραφία, Σπινθηρογράφημα, Οστική Πυκνότητα του σώματος, εξετάσεις αίματος και αναλόγως της πάθησης που έχει προηγηθεί, θα γίνει διεξοδική διερεύνηση και διάγνωση για την προτεινόμενη θεραπεία», εξηγεί.

Τι συνεπάγεται μια πιο συντηρητική αντιμετώπιση του προβλήματος;

«Σ’ αυτήν την κατεύθυνση, οφείλει να υπάρχει συνεργασία μεταξύ των εμπλεκόμενων ιατρικών ειδικοτήτων, η οποία έχει πολύ μεγάλη σημασία προκειμένου να καθοριστεί ποιο θα είναι το θεραπευτικό σχήμα που θα εφαρμοστεί. Εάν πρόκειται περί μιας εκφυλιστικής κατάστασης, όπως συμβαίνει στο 90% των ανθρώπων, σε τέτοια περίπτωση θα χρειαστεί ο ασθενής να ακολουθήσει κατά βάση ένα πρόγραμμα φυσιοθεραπείας. Βεβαίως, υπάρχουν και περιπτώσεις οι οποίες χρήζουν χειρουργικής αντιμετώπισης», αναφέρει.

Ποιες είναι οι σύγχρονες τεχνικές που έχουν μπει στη ζωή μας, χάρη στη Ρομποτική και την Τεχνητή Νοημοσύνη;

«Η τεχνητή νοημοσύνη έχει φέρει πολλά πλεονεκτήματα στον χώρο της ιατρικής. Ακόμα δεν έχει εφαρμοστεί σε όλη την έκτασή της, αλλά παρέχοντας συνεχώς στοιχεία και δεδομένα βοηθάει σημαντικά τόσο σε επίπεδο διάγνωσης όσο και στην εφαρμογή της κατάλληλης φαρμακευτικής και θεραπευτικής αντιμετώπισης. Επίσης είναι σε θέση να προβλέψει ποιο θα είναι το μετεγχειρητικό αποτέλεσμα στη μακριά παρακολούθηση, μετά από 3-4 χρόνια, ενώ ταυτόχρονα μπορεί να βοηθήσει τους ορθοπαιδικούς χειρουργούς να εκτελούν τις επεμβάσεις με μεγαλύτερη ακρίβεια και αποτελεσματικότητα. Όλες αυτές οι παράμετροι ωφελούν συνολικά τον ασθενή, διασφαλίζοντας την ταχύτερη επάνοδό του στην καθημερινή ζωή του.

Ταυτόχρονα, η ρομποτική χειρουργική μπορεί να βοηθήσει σημαντικά τον ορθοπαιδικό χειρουργό στην εκτέλεση ορισμένων τεχνικών εφαρμογών της επέμβασης, χωρίς αυτό να σημαίνει ότι μπορεί να υποκαταστήσει τον ανθρώπινο παράγοντα. Την επέμβαση την πραγματοποιεί ο ιατρός, με την βοήθεια της ρομποτικής τεχνολογίας», διευκρινίζει.

Σε ποιο στάδιο βρισκόμαστε στη χώρα μας, ως προς την αξιοποίηση αυτών των βοηθητικών εργαλείων;

«Η τεχνολογική υποδομή στη χώρα μας σε μεγάλα ιδιωτικά Νοσοκομεία, αλλά και σε ορισμένα Πανεπιστημιακά και Κρατικά ιδρύματα, είναι σε πολύ καλό επίπεδο. Αυτό αποδεικνύεται από το γεγονός ότι ο αριθμός των Ελλήνων ασθενών που φεύγουν από την χώρα για να υποβληθούν σ’ αυτού του είδους τις χειρουργικές επεμβάσεις στο εξωτερικό, είναι εντυπωσιακά μικρότερος σήμερα σε σχέση με το παρελθόν. Αυτό προκύπτει από το γεγονός ότι έχουμε την τεχνολογική υποδομή και τη γνώση για να τις πραγματοποιήσουμε στη χώρα μας με πολύ μεγάλη επιτυχία», καταλήγει ο κ. Σάπκας.

*Η Ορθοπαιδική Κλινική του Metropolitan Hospital, η οποία λειτουργεί όλο το 24ωρο, με την υποστήριξη της σύγχρονης τεχνολογίας και την εφαρμογή των πλέον σύγχρονων ιατρικών μεθόδων, αντιμετωπίζει όλο το φάσμα τόσο των επειγόντων, όσο και των χρόνιων ορθοπαιδικών παθήσεων.

Ειδικότερα, στο Τμήμα Σπονδυλικής Στήλης αντιμετωπίζονται θεραπευτικά οξείες και χρόνιες νόσοι, τόσο συντηρητικά (κατευθυνόμενες ακτινοσκοπικά διηθήσεις των επώδυνων περιοχών της σπονδυλικής στήλης καθώς και χρήση ραδιοκυμάτων), όσο και χειρουργικά δηλαδή, αντιμετώπιση εκφυλιστικών παθήσεων και παραμορφώσεών της όπως είναι η σκολίωση και η κύφωση, νεοπλασιών καλοήθων και κακοήθων, καταγμάτων, ειδικά Οστεοπορωτικής αιτιολογίας, καταγμάτων δια κυφοπλαστικής, λοιμώξεων και το σημαντικότερο όλων, εξειδίκευση στην επανορθωτική χειρουργική επί εδάφους προηγηθεισών χειρουργικών επεμβάσεων στη σπονδυλική στήλη.

Οι επεμβάσεις αυτές πραγματοποιούνται σε όλες τις περιοχές της σπονδυλικής στήλης, Αυχενική, Θωρακική-Οσφυϊκή, Ιερο-κοκκυγική, με πρόσθια και οπίσθια προσπέλαση με τη χρήση της πλέον σύγχρονης τεχνολογικής υποστήριξης, η οποία παρέχεται από το Metropolitan Hospital. Συμπερασματικά, το ανθρώπινο δυναμικό της Ορθοπαιδικής Κλινικής διαθέτει μεγάλη εμπειρία στην εφαρμογή όλων των σύγχρονων τεχνικών, ώστε να εξασφαλίζεται η ορθότερη επιλογή της θεραπευτικής μεθόδου για την αντιμετώπιση κάθε περιστατικού.

'' ΜΗΝ ΓΙΝΕΣΑΙ ΓΙΑΤΡΟΣ ΤΟΥ ΕΑΥΤΟΥ ΣΟΥ ''

 

Μία συμμαχία για τη βελτίωση της προσήλωσης των ασθενών

στη θεραπευτική αγωγή

 

 Με στόχο τη βελτίωση της προσήλωσης των ασθενών στη θεραπευτική αγωγή, παρουσιάστηκε , η Χάρτα Προσήλωσης στην Αγωγή. Πρόκειται για μία νέα δράση της Servier Hellas, στο πλαίσιο της Εκστρατείας Ευαισθητοποίησης για την Ορθή Χρήση Φαρμάκων με τίτλο «Μη γίνεσαι γιατρός του εαυτού σου!» (https://www.akolouthotinagogi.gr/), η οποία υλοποιείται για τέταρτη συνεχή χρονιά.

Υπό την αιγίδα της Ελληνικής Καρδιολογικής Εταιρείας, της Ελληνικής Εταιρείας Αθηροσκλήρωσης, της Ελληνικής Εταιρείας Υπέρτασης, του Ελληνικού Οργανισμού Εγκεφαλικών, της Ιατρικής Εταιρείας Αθηνών, του Πανελλήνιου Φαρμακευτικού Συλλόγου και της Ένωσης Ασθενών Ελλάδος, η Χάρτα Προσήλωσης στην Αγωγή αποτελεί ορόσημο στη συλλογική προσπάθεια ευαισθητοποίησης και εκπαίδευσης των ασθενών, των επαγγελματιών υγείας, των Φορέων Υγείας και της κοινωνίας για τη σημασία της τήρησης της θεραπευτικής αγωγής. 

Η Σημασία της Προσήλωσης στη Θεραπευτική Αγωγή

Τα ερευνητικά δεδομένα δείχνουν πως η προσήλωση των ασθενών στη θεραπευτική αγωγή είναι βασικός πυλώνας στη βελτίωση της έκβασης της υγείας του ασθενούς, και κατά προέκταση στη βιωσιμότητα των συστημάτων υγείας. Η μη συμμόρφωση στη θεραπευτική αγωγή μπορεί να μειώσει τα πιθανά κλινικά οφέλη της θεραπείας και να οδηγήσει σε αυξημένη νοσηρότητα και θνητότητα. Σύμφωνα με ευρήματα της μελέτης CONCORD¹, διαπιστώθηκε πως όταν οι επαγγελματίες υγείας αφιερώνουν χρόνο, εξατομικευμένη υποστήριξη και την κατάλληλη ενημέρωση στους ασθενείς για την ορθή λήψη των φαρμάκων, παρατηρείται σημαντική βελτίωση τήρησης της αγωγής.

 Η Χάρτα Προσήλωσης στην Αγωγή

Η Χάρτα Προσήλωσης στην Αγωγή, σηματοδοτεί τη συλλογική δέσμευση των ιατρικών εταιρειών και φορέων, προκειμένου να δημιουργηθεί η απαραίτητη κουλτούρα γνώσης, ευαισθητοποίησης και κινητοποίησης, στο κρίσιμο ζήτημα της προσήλωσης των ασθενών στη θεραπεία.

Υπογράφοντας τη Χάρτα, η Servier Hellas μαζί με τις Ιατρικές Εταιρείες, τον Πανελλήνιο Φαρμακευτικό Σύλλογο και την Ένωση Ασθενών Ελλάδος, ενώνουν τις δυνάμεις τους σε μια κοινή προσπάθεια και δεσμεύονται να προάγουν κοινές αρχές και πρακτικές που θα αντιμετωπίσουν τους πολύπλοκους παράγοντες που διαμορφώνουν την ελλιπή συμμόρφωση και θα ενισχύσουν την προσήλωση στην φαρμακευτική αγωγή.

Για περισσότερες πληροφορίες επισκεφθείτε την ιστοσελίδα www.servier.com

Προσοχή και εντατική φροντίδα χρειάζονται τα άτομα με οσφυαλγία που διαρκεί περισσότερο από ενάμιση μήνα, καθώς κινδυνεύουν να μετατραπεί ο πόνος στη μέση τους σε χρόνια κατάσταση. Σε μια ανασκόπηση μελετών, που δημοσιεύθηκε στο Canadian Medical Association Journal, διαπιστώθηκε ότι τα άτομα με οξεία και υπο-οξεία οσφυαλγία παρουσιάζουν βελτίωση του πόνου και των δυσκολιών που αντιμετωπίζουν στην καθημερινότητα εξαιτίας του μέσα στις πρώτες 6 εβδομάδες.

Υπάρχει, όμως, ένα ποσοστό ασθενών με υπο-οξεία οσφυαλγία που αναρρώνει πολύ αργά. Επειδή τα συμπτώματα αυτών είναι πολύ πιθανό να μετατραπούν σε χρόνια και να μην καλυτερεύουν σημαντικά με την πάροδο του χρόνου (όπως φάνηκε και από τη μελέτη), κρίνεται σκόπιμος ο εντοπισμός και η εντατικοποίηση της φροντίδας τους, προκειμένου να αποτραπεί μια τέτοια εξέλιξη.

«Η οσφυαλγία είναι πολύ συχνό ορθοπαιδικό πρόβλημα, δεδομένου ότι πάνω από 600 εκατομμύρια άνθρωποι παγκοσμίως βιώνουν πόνο στη μέση κάθε χρόνο. Ο πόνος αυτός μπορεί να προέρχεται από οποιαδήποτε δομή της περιοχής, όπως από οστά, αρθρώσεις, μύες, τένοντες, σύνδεσμοι και νεύρα.

Αν και δεν κάνει ηλικιακές διακρίσεις, η οσφυαλγία εμφανίζεται συχνότερα σε άτομα ηλικίας μεταξύ 30-50 ετών, ιδίως σε όσους δεν ασκούνται, αφού τότε οι μύες δεν είναι τόσο ισχυροί για να μπορούν να στηρίξουν επαρκώς τη σπονδυλική στήλη.

Το αυξημένο βάρος, η επανειλημμένη άρση βάρους, η κακή στάση σώματος και το κάπνισμα (εξαιτίας της πρόκλησης μειωμένης ροής αίματος στους δίσκους της σπονδυλικής στήλης) είναι οι συχνότερες αιτίες πρόκλησής της. Η γενετική παίζει επίσης σημαντικό ρόλο, καθώς ευθύνεται για την εμφάνιση ορισμένων παθήσεων, όπως η αγκυλοποιητική σπονδυλίτιδα», εξηγεί ο Χειρουργός Σπονδυλικής Στήλης, Διευθυντής Τμήματος Σπονδυλικής Στήλης & Σκολίωσης στο Ιατρικό Κέντρο Αθηνών και επιστημονικός Διευθυντής και υπεύθυνος του τμήματος σπονδυλικής στήλης της Osteon Orthopedic & Spine Clinic, δρ Κωνσταντίνος Σταραντζής. 

Μερικές φορές, ο πόνος προκαλείται από συγκεκριμένο λόγο, όπως από τραυματισμό ή πάθηση (δισκοκήλη, στένωση, οστεοπόρωση, κ.ά), αλλά στις περισσότερες περιπτώσεις ο πόνος είναι μη ειδικός, δηλαδή δεν έχει διασαφηνιστεί η αιτία που τον προκαλεί. Είναι συχνά αποτέλεσμα απλής καταπόνησης.

Η έναρξη του πόνου στη μέση διαφέρει από άτομο σε άτομο, ενώ διαφοροποιείται και από περιστατικό σε περιστατικό στον ίδιο ασθενή. Μπορεί να εμφανιστεί ξαφνικά, μετά από μια κακή κίνηση ή λανθασμένη στάση σώματος ή άρσης βάρους, ή σταδιακά. Άλλοτε είναι ήπιος και υποφερτός και άλλες φορές ανυπόφορος.

Η υποχώρησή του έχει, επίσης, μεγάλη χρονική διακύμανση, από λίγες ημέρες έως εβδομάδες, ή πολύ περισσότερο. Σύμφωνα με την Αμερικανική Ακαδημία Ορθοπαιδικών Χειρουργών, οι περισσότεροι ασθενείς αναρρώνουν σε λίγες εβδομάδες. Στο 90% περίπου των περιπτώσεων ο πόνος είναι προσωρινός. Όμως, το 50% των ανθρώπων που βιώνουν πόνο στη μέση θα υποτροπιάσουν εντός ενός έτους.

Η κατανόηση της κλινικής πορείας της οσφυαλγίας είναι απαραίτητη για τον εντοπισμό των ασθενών που κινδυνεύουν να μονιμοποιηθεί ο πόνος που νιώθουν στη μέση, ώστε να λάβουν τις σωστές θεραπευτικές αγωγές και συμβουλές.

Στην ανασκόπησή τους οι Αυστραλοί ερευνητές περιέλαβαν 95 μελέτες, στις οποίες συμμετείχαν άτομα με μη ειδική, κατά την έναρξη της μελέτης, οξεία οσφυαλγία (< 6 εβδομάδες), υπο-οξεία (6 έως 12 εβδομάδες) ή επίμονη-χρόνια (12 έως λιγότερο από 52 εβδομάδες).

Βρέθηκε ότι οι συμμετέχοντες που ανήκαν στην τρίτη κατηγορία είχαν υψηλά επίπεδα πόνου και αναπηρίας με ελάχιστες βελτιώσεις με την πάροδο του χρόνου. Τα περισσότερα άτομα που ανήκαν στις δύο άλλες κατηγορίες, άρχισαν να καλυτερεύουν μέσα στις πρώτες 6 εβδομάδες, αλλά σημαντικός αριθμός στην ομάδα της υπο-οξείας οσφυαλγίας είχε συνεχή πόνο και σωματικές δυσκολίες. Ο εντοπισμός αυτών και η λήψη αυξημένης φροντίδας αποτελεί το καταληκτικό σημείο της μελέτης, προκειμένου να επισπευστεί η αργή ανάρρωσή τους και να αποφύγουν να καταστεί η οσφυαλγία τους χρόνια.

«Η διαχείριση της μη ειδικής οσφυαλγίας περιλαμβάνει φαρμακευτικές αγωγές, όπως από του στόματος μη στεροειδή αντιφλεγμονώδη φάρμακα και μυοχαλαρωτικά ή/και τοπικά αναλγητικά, μη φαρμακευτικές επιλογές, όπως ανάπαυση (όχι ακινησία αλλά περιορισμένη δραστηριότητα) και ζέστη. Η φυσικοθεραπεία είναι πολύτιμη τόσο για την ανάρρωση από ένα επεισόδιο όσο και για την πρόληψη της υποτροπής, καθώς ενδυναμώνει τους μύες της πλάτης και της κοιλιάς, ενισχύει την ευλυγισία και εκπαιδεύει τον ασθενή να στέκεται και να κάθεται ευθυγραμμίζοντας σωστά το σώμα του, ώστε να μην καταπονείται η μέση του.

Για την αντιμετώπιση του πόνου σε ασθενείς που δεν βελτιώνεται με συντηρητικούς τρόπους, υπάρχουν επεμβατικές τεχνικές. Στη διάθεσή μας έχουμε φάρμακα, που χορηγούνται μέσω ένεσης στη σπονδυλική στήλη (ενδοτρηματικές – περινευρικές – επισκληρίδιες εγχύσεις), τα οποία στοχεύουν στη μείωση του οιδήματος και της φλεγμονής των νωτιαίων νεύρων. Γίνονται σε μη νοσηλευόμενους ασθενείς, χωρίς νάρκωση, υπό ακτινολογική καθοδήγηση. Η διάρκεια της διαδικασίας δεν ξεπερνάει συνολικά τα 10 λεπτά. Η επανάληψη αυτών των εγχύσεων επιτρέπεται σε άτομα που δεν μπορούν να χειρουργηθούν, ανεξαρτήτως λόγου, αλλά υπάρχει περιορισμός στον αριθμό ανά έτος.

Οι ασθενείς με ειδικό πόνο, δηλαδή που είναι γνωστός ο λόγος πρόκλησής του, η θεραπευτική πορεία είναι η ίδια, μόνο που έχουν άλλη μία τελική επιλογή: τη χειρουργική επέμβαση, η οποία δίνει οριστική λύση στον πόνο και τις καθημερινές δυσκολίες αυτοεξυπηρέτησης λόγω αυτού. Το είδος της επέμβασης εξαρτάται από την πάθηση.

Το κυριότερο, όμως, που πρέπει να έχουν υπόψη τους όσοι βιώνουν πόνο στη μέση είναι ότι πρέπει να απευθύνονται στον εξειδικευμένο χειρουργό σπονδυλικής στήλης όταν ο πόνος διαρκεί περισσότερες από δύο έως τρεις εβδομάδες, προκειμένου αυτός να αξιολογήσει και να πραγματοποιήσει κλινικές και απεικονιστικές εξετάσεις για να προσδιορίσει την αιτία του και να συστήσει την κατάλληλη θεραπεία.

Η έγκαιρη διάγνωση μπορεί να επισπεύσει την οριστική θεραπεία και να τους απαλλάξει από επαναλαμβανόμενα περιστατικά που έχουν αναπόφευκτα επιπτώσεις στην ποιότητα ζωής τους», καταλήγει ο δρ Σταραντζής.

 

 

Τρίτη 26 Νοεμβρίου 2024. Ο καρκίνος του πνεύμονα αποτελεί μία παγκόσμια «πανδημία», καθώς είναι ένας από τους πιο συχνούς και σοβαρούς τύπους καρκίνου με τη μεγαλύτερη θνησιμότητα. Η νόσος χρήζει επείγουσας διαχείρισης, με ανάγκη αξιοποίησης όλων των δυνατότητων της επιστήμης και της τεχνολογίας, ώστε να καταστεί μία χρόνια νόσος. Αξιοποιώντας τον Νοέμβριο, τον μήνα ενημέρωσης και ευαισθητοποίησης για τη νόσο, η Bristol Myers Squibb (BMS), υπό την αιγίδα της Ελληνικής Εταιρείας Καρκίνου Πνεύμονα (ΕΛ.Ε.ΚΑ.Π.), πραγματοποίησε συνέντευξη Τύπου σχετικά με την επιδημιολογία και τους παράγοντες κινδύνου της νόσου, τις δυνατότητες πρόληψης, τα δικαιώματα των ασθενών, τις καινοτόμες θεραπευτικές λύσεις.

Όπως αναγνώρισαν οι ομιλητές της εκδήλωσης, μία από τις σημαντικότερες αιτίες εμφάνισης της νόσου είναι το κάπνισμα, με το 80% των περιπτώσεων, στον δυτικό κόσμο, να σχετίζεται με αυτήν τη συνήθεια. Η νόσος, όμως, διαγιγνώσκεται και σε παθητικούς καπνιστές και σε μη καπνιστές. Παράγοντες κινδύνου αποτελούν, επίσης, το οικογενειακό ιστορικό, η επαγγελματική έκθεση σε αμίαντο και βιομηχανικά μέταλλα, η ατμοσφαιρική ρύπανση και η εισπνοή αέρα σε εσωτερικούς χώρους, λόγω καύσης ακατάλληλων υλικών.

Ο Ηλίας Αθανασιάδης, Ογκολόγος – Παθολόγος, Διευθυντής Ογκολογικής Κλινικής «ΜΗΤΕΡΑ», Visiting Assistant Professor Oncology, Northwestern University ΗΠΑ, ανέφερε ότι: «Στην Ελλάδα καταγράφονται, κάθε χρόνο, περίπου 9.000 νέα περιστατικά και περίπου 7.000 θάνατοι από τον καρκίνο του πνεύμονα. Η θνησιμότητα της νόσου αυτής ξεπερνά την αντίστοιχη από τον καρκίνο του μαστού, του παχέος εντέρου και του προστάτη, μαζί. Η νόσος μπορεί να υπάρχει είτε χωρίς είτε με ήπια συμπτωματολογία, όπως πόνος στον θώρακα, βραχνάδα, λαχάνιασμα, επίμονος βήχας και αίσθημα αδυναμίας. Δυστυχώς, μόλις το 16% των ασθενών ανιχνεύονται στο αρχικό στάδιο της νόσου, ενώ οι περισσότεροι ασθενείς εμφανίζουν συμπτώματα όταν η νόσος βρίσκεται ήδη σε προχωρημένα στάδια. Η πρόληψη και η έγκαιρη διάγνωση της νόσου είναι ένα από τα βασικά μας εργαλεία για τη βελτίωση της επιβίωσης των ασθενών. Στον γενικό πληθυσμό και ιδιαίτερα σε ομάδες υψηλού κινδύνου, ο προσυμπτωματικός έλεγχος, μέσω διαγνωστικών εξετάσεων, όπως η αξονική τομογραφία θώρακος χαμηλής δόσης ακτινοβολίας, συμβάλει στην έγκαιρη διάγνωση και ως εκ τούτου στην έγκαιρη αντιμετώπιση με τις πιο καινοτόμες θεραπευτικές επιλογές, που διαθέτουμε, πλέον, χάρη στην επιστημονική πρόοδο».

«Το φάσμα των θεραπειών έχει διευρυνθεί σημαντικά, τα τελευταία χρόνια», πρόσθεσε η Ανδριανή Χαρπίδου, Πνευμονολόγος, Υπεύθυνη Τμήματος Κλινικών Μελετών, Γ’ Παθολογική Κλινική & Ομώνυμο Εργαστήριο Ιατρικής Σχολής ΕΚΠΑ, Γ.Ν.Ν.Θ.Α «Σωτηρία», σημειώνοντας ότι: «Οι νέες, καινοτόμες θεραπευτικές επιλογές προσφέρουν πιο εξατομικευμένη και αποτελεσματική προσέγγιση στη θεραπεία, βελτιώνοντας τις εκβάσεις που αφορούν στη συνολική επιβίωση και ποιότητα ζωής των ασθενών. Η ανοσο-ογκολογία αποτελεί επανάσταση στις θεραπείες, χάρη στον διαφορετικό μηχανισμό δράσης της, παρέχοντας θεραπευτικές λύσεις σε ασθενείς που έως σήμερα είχαν ελάχιστες επιλογές. Ευρήματα από κλινικές μελέτες τεκμηριώνουν ότι οι ανοσο-ογκολογικές θεραπείες είναι ό,τι πιο σύγχρονο υπάρχει στην αντιμετώπιση της νόσου, από άποψη αποτελεσμάτων για τους ασθενείς, αφού το ανοσοποιητικό σύστημα εκπαιδεύεται να καταπολεμά τα καρκινικά κύτταρα ακόμη και μετά την ύφεση της νόσου. Αυτές οι θεραπείες αναμένεται να αλλάξουν την πορεία της νόσου, τα επόμενα χρόνια, συνδυαστικά με τις τοπικές θεραπείες, το χειρουργείο και την ακτινοθεραπεία, καθώς και με τη χημειοθεραπεία συζευγμένη με αντισώματα».

Στον ρόλο των βιοδεικτών, εστίασε ο Ιωάννης Μπουκοβίνας, MD, PhD, PharmaD, Παθολόγος – Ογκολόγος, Επιστημονικός Υπεύθυνος Ογκολογικού Τμήματος Βιοκλινικής, Θεσσαλονίκη, σημειώνοντας ότι «Οι βιοδείκτες είναι το κλειδί για την εξατομικευμένη θεραπεία, καθώς ανιχνεύουν τα ιδιαίτερα βιολογικά χαρακτηριστικά του όγκου, ώστε ο ασθενής να λάβει την κατάλληλη προσωποποιημένη θεραπεία, η οποία ταιριάζει απόλυτα με το στάδιο και τη μορφή της νόσου, συμβάλλοντας σε καλύτερα ποσοστά επιβίωσης. Επιπλέον, η χρήση βιοδεικτών μειώνει το κόστος από περιττές ή αναποτελεσματικές θεραπείες και μειώνει τις ανάγκες νοσηλείας λόγω μειωμένων παρενεργειών. Το σύστημα υγείας εξοικονομεί πόρους, ενώ οι θεραπείες επικεντρώνονται στους ασθενείς που ανταποκρίνονται καλύτερα. Παράλληλα, ο έλεγχος βιοδεικτών βοηθά στην κατανόηση του γενετικού προφίλ των όγκων, συμβάλλοντας στην πρόοδο της έρευνας για στοχευμένες, εξατομικευμένες και αποτελεσματικές θεραπείες, ωφελώντας την επιστημονική κοινότητα και τους ασθενείς. Είναι κρίσιμο να επιτύχουμε μία συναντίληψη με την Πολιτεία προβαίνοντας στην υιοθέτηση βιώσιμων στρατηγικών για την πρόσβαση των ασθενών σε δωρεάν εξετάσεις βιοδεικτών, μέσω μίας διαδικασίας αξιολόγησης και αποζημίωσης, αντίστοιχη με αυτή των φαρμάκων, ώστε να επιτευχθεί η ολιστική αντιμετώπιση του καρκίνου».

Ο Κωνσταντίνος Συρίγος, Καθηγητής Παθολογίας & Ογκολογίας Ιατρικής Σχολής ΕΚΠΑ,

Διευθυντής Γ’ Παθολογικής Κλινικής και Ομώνυμου Εργαστηρίου Ιατρικής Σχολής ΕΚΠΑ, Γ.Ν.Α. «Η Σωτηρία», Πρόεδρος, ΕΛ.Ε.ΚΑ.Π., μίλησε για τις ανισότητες και τις προκλήσεις σημειώνοντας ότι: «Στην Ελλάδα, αρκετοί ασθενείς λαμβάνουν πλημμελή θεραπεία, με 15% των ασθενών να αντιμετωπίζουν καθυστερήσεις σε εξετάσεις και θεραπείες, και ελλιπή πρόσβαση σε φάρμακα. Πολλές φορές, οι ιατροί συμβιβάζουμε το θεραπευτικό πλάνο λόγω εμποδίων από το σύστημα υγείας, τον τόπο διαμονής, την έλλειψη κοινωνικών υπηρεσιών και υποστηρικτικού περιβάλλοντος και την αδυναμία κατ’ οίκον φροντίδας. Άνθρωποι με χαμηλότερο κοινωνικό-οικονομικό δείκτη εκτίθενται σε μεγαλύτερους παράγοντες κινδύνου, δε συμμετέχουν σε προσυμπτωματικό έλεγχο ή δε λαμβάνουν τη βέλτιστη θεραπεία. Άνθρωποι με ψυχιατρικές συννοσηρότητες, άστεγοι ασθενείς και χρήστες ψυχοδραστικών ουσιών αντιμετωπίζουν κοινωνικά στερεότυπα, δεν αναζητούν ιατρική φροντίδα και έχουν διπλάσιες πιθανότητες να ακυρώσουν μία προγραμματισμένη εξέταση ή θεραπεία και έως 4 φορές μεγαλύτερο κίνδυνο να νοσήσουν και να καταλήξουν λόγω καθυστερημένης διάγνωσης. Αντίστοιχες προκαταλήψεις, σύμφωνα με μελέτες, βιώνουν και οι καπνιστές, με πάνω από 20% της κοινωνίας να δείχνει λιγότερη συμπόνοια, αναγνωρίζοντας μειωμένα δικαιώματα σε ασθενείς που υπήρξαν καπνιστές. Στην ΕΛ.Ε.ΚΑ.Π. αναλαμβάνουμε πρωτοβουλίες ενημέρωσης του επιστημονικού κλάδου και του πληθυσμού, ώστε όλες οι κοινωνικές ομάδες να έχουν ισότιμη ενημέρωση, διάγνωση και θεραπεία, με στόχο τη βελτίωση του προσδόκιμου και της ποιότητας ζωής των ασθενών».

Ο Γιώργος Καπετανάκης, Πρόεδρος Ελληνικής Ομοσπονδίας Καρκίνου, συντόνισε την εκδήλωση και συνόψισε ότι: «Είναι θεμελιώδες δικαίωμα των ασθενών η μακροημέρευση και η βέλτιστη δυνατή ποιότητα ζωής. Η πρόοδος της επιστήμης μάς προσφέρει πολλά καινοτόμα ‘όπλα’. Οφείλουμε όλοι μαζί, φορείς και Πολιτεία, να συμμαχήσουμε, ώστε να καταστήσουμε δυνατή την ισότιμη πρόσβαση όλων των ασθενών σε όλα τα καινοτόμα επιστημονικά επιτεύγματα, τις θεραπείες, τους βιοδείκτες, τα διαγνωστικά μέσα, ώστε ο καρκίνος να αποτελεί, πλέον, μία ιάσιμη ή τουλάχιστον ελεγχόμενη νόσο για την πλειονότητα των ασθενών».

Στον χαιρετισμό της η Ελισάβετ Προδρόμου, Γενική Διευθύντρια BMS Ελλάδας ανέφερε ότι: «Στην BMS είμαστε προσηλωμένοι και στεκόμαστε αρωγοί σε πρωτοβουλίες που επιταχύνουν την ολιστική φροντίδα των ογκολογικών ασθενών. Αναλαμβάνουμε πρωτοβουλίες, ώστε να προοδεύουμε, συνεχώς, στην επιστημονική έρευνα και παράλληλα να δημιουργούμε συνθήκες και συνέργειες ώστε κάθε ασθενής και κάθε οικογένεια που βιώνει τη ζωή με τον καρκίνο να αισιοδοξεί για μία καλύτερη ποιότητα ζωής. Δεσμευόμαστε να διασφαλίσουμε ότι είμαστε όλοι ίσοι απέναντι στη νόσο, συμβάλλοντας στην ενημέρωση των ασθενών για τις δυνατότητες που έχουν και για τα δικαιώματά τους και στην άμβλυνση των ανισοτήτων δημιουργώντας προϋποθέσεις ισότιμης πρόσβασης σε όλα τα στάδια της φροντίδας». 

Σχετικά με την Bristol Myers Squibb

Η Bristol Myers Squibb είναι μια παγκόσμια βιοφαρμακευτική εταιρεία, με αποστολή να ανακαλύπτει, να αναπτύσσει και να παρέχει καινοτόμα φάρμακα που συμβάλλουν στην αποτελεσματική αντιμετώπιση σοβαρών ασθενειών. Για περισσότερες πληροφορίες σχετικά με την Bristol Myers Squibb, επισκεφθείτε την ιστοσελίδα www.bms-greece.gr

 

Λεζάντα φωτογραφίας (από τα αριστερά προς τα δεξιά):

1. κ. Κωνσταντίνος Συρίγος, Καθηγητής Παθολογίας – Ογκολογίας Ιατρικής Σχολής ΕΚΠΑ, Διευθυντής, Γ’ Παθολογική Κλινική & Ομώνυμο Εργαστήριο Ιατρικής Σχολής ΕΚΠΑ
2. κ. Ηλίας Αθανασιάδης, Ογκολόγος – Παθολόγος, Διευθυντής Ογκολογικής Κλινικής «ΜΗΤΕΡΑ», Visiting Assistant Professor Oncology, Northwestern University, ΗΠΑ
3. κα Ανδριανή Χαρπίδου, Πνευμονολόγος, Υπεύθυνη Τμήματος Κλινικών Μελετών, Γ’ Παθολογική Κλινική & Ομώνυμο Εργαστήριο Ιατρικής Σχολής ΕΚΠΑ, Γ.Ν.Ν.Θ.Α «Σωτηρία»
4. κα Ελισάβετ Προδρόμου, Γενική Διευθύντρια, Bristol Myers Squibb Ελλάδας
5. κ. Ιωάννης Μπουκοβίνας, MD, PhD, PharmaD, Παθολόγος – Ογκολόγος, Επιστημονικός Υπεύθυνος Ογκολογικού Τμήματος Βιοκλινικής, Θεσσαλονίκη
6. κα Ελένη Δημητρίου, Business Unit Director, Oncology Bristol Myers Squibb Ελλάδος
7. κ. Γιώργος Καπετανάκης, Πρόεδρος Ελληνικής Ομοσπονδίας Καρκίνου (ΕΛΛ.Ο.Κ.)
8. κ. Γιώργος Τσιακαλάκης, Market Access & External Affairs Lead, Bristol Myers Squibb Ελλάδας

Έρευνα Affidea: 1 στους 2 αποφεύγει τις εξετάσεις λόγω φόβου

 

Κρίσιμα ευρήματα που βοηθούν στην βελτίωση της εξυπηρέτησης, επισημαίνοντας τις αλληλεπιδράσεις δημοσίου και ιδιωτικού τομέα.

 

 8 στους 10 αναγνωρίζουν την σημασία της πρόληψης.

 1 στους 2 αποφεύγει τους γιατρούς και τις εξετάσεις λόγω φόβου.

 Η υγεία θεωρείται το πιο πολύτιμο αγαθό, και η συνειδητοποίηση της σημασίας της συχνά έρχεται μετά τα 40 ή με την απόκτηση παιδιών.

 Η ψυχική υγεία και οι προηγμένες διαγνωστικές μέθοδοι κερδίζουν έδαφος, ειδικά μετά την πανδημία.

 Επιτακτική κρίνεται η ανάγκη καλλιέργειας «κουλτούρας πρόληψης» και η ολιστική προσέγγιση υγείας.

Η Affidea Ελλάδος, μέλος του μεγαλύτερου ιδιωτικού φορέα πρωτοβάθμιας φροντίδας υγείας στην Ευρώπη, ολοκλήρωσε μια σημαντική έρευνα καταναλωτών, στο πλαίσιο της συνεχούς δέσμευσης για την αποτελεσματική εξυπηρέτηση των εξεταζόμενων.

 

Η έρευνα αποσκοπεί στην εις βάθος κατανόηση του τομέα και πελάτη στον χώρο υγείας στην Ελλάδα, εστιάζοντας στις στάσεις, τις συνήθειες και τα εμπόδια που αντιμετωπίζουν οι πολίτες σχετικά με την υγειονομική φροντίδα.

Τα ευρήματα αναδεικνύουν ότι η ελληνική κουλτούρα δεν προάγει επαρκώς την πρόληψη, καθώς μόλις το 57% του πληθυσμού επισκέπτεται ιδιωτικά διαγνωστικά κέντρα μέσα σε 12-18 μήνες. Παρά το γεγονός ότι το 82% των ερωτηθέντων αναγνωρίζει τη σημασία της πρόληψης, το 47% αποφεύγει τους γιατρούς και τις εξετάσεις, κυρίως λόγω φόβου.

Η υγεία θεωρείται το πιο πολύτιμο αγαθό, με τη συνειδητοποίηση της σημασίας της να επέρχεται συχνά μετά την ηλικία των 40 ή με την απόκτηση παιδιών. Οι πολίτες τείνουν να συνδέουν την υγειονομική περίθαλψη κυρίως με νοσοκομεία και αντιμετώπιση προβλήματος υγείας, παρά με προληπτικές πρακτικές. Από την άλλη, η δημόσια υγειονομική περίθαλψη έχει σημειώσει σημαντική πρόοδο, ιδίως μέσω της ηλεκτρονικής διακυβέρνησης, διευκολύνοντας τη διαδικασία για τους πολίτες.

Η ιδιωτική ασφάλιση αποδεικνύεται ότι προσφέρει προστιθέμενη αξία και έχει θετική συσχέτιση με τη χρήση ιδιωτικών διαγνωστικών κέντρων. Επιπλέον, η τεχνολογική επανάσταση στο πεδίο της υγείας απαιτεί από τα ιδιωτικά διαγνωστικά κέντρα να επενδύσουν σε νέες και προηγμένες μεθόδους διαγνωστικής, όπως αυτές που αφορούν την ψυχική υγεία.

Τα διαγνωστικά κέντρα διαδραματίζουν κεντρικό ρόλο στην υγειονομική φροντίδα, προσφέροντας γρήγορες και αξιόπιστες εξετάσεις, με το 45% του πληθυσμού να επιλέγει μόνο αλυσίδες ιδιωτικών διαγνωστικών κέντρων για απεικονιστικές εξετάσεις.

Η Χρύσα Σπυροπούλου, Marketing & Communications Manager Affidea Ελλάδος, δήλωσε σχετικά: «Η υγειονομική φροντίδα αποτελεί θεμέλιο για την ευημερία και την ανάπτυξη κάθε κοινωνίας. Η έρευνα που πραγματοποιήσαμε στοχεύει στην πιο αποτελεσματική εξυπηρέτηση των εξεταζόμενων, εδραιωμένη στην κουλτούρα συνεχούς προόδου που χαρακτηρίζει την Affidea. Η δέσμευσή μας είναι να μεταφράσουμε τα ευρήματα σε δράσεις που θα βελτιώσουν την εμπειρία εξυπηρέτησης, αλλά και να μοιραστούμε αυτά τα συμπεράσματα με τα ενδιαφερόμενα μέρη, ώστε να ενισχύσουμε την κοινωνία συνολικά».

Συμπερασματικά, η έρευνα αναδεικνύει την ανάγκη για αλλαγές στη νοοτροπία και την κουλτούρα γύρω από την υγεία στην Ελλάδα, εστιάζοντας στην πρόληψη και την τεχνολογία. Η συνεργασία μεταξύ ιδιωτικών και δημόσιων φορέων είναι καθοριστική για τη βελτίωση των υπηρεσιών υγείας και την προώθηση ποιοτικής υγειονομικής φροντίδας.

Διαβάστε αναλυτικά τα ευρήματα της έρευνας εδώ

  Δείτε το βίντεο εδώ

 

Μεθοδολογία - Η έρευνα πραγματοποιήθηκε μέσω online ποσοτικής έρευνας και ομαδικών συζητήσεων, εστιάζοντας σε επισκέπτες ιδιωτικών διαγνωστικών κέντρων στην Αθήνα, από την εταιρεία Alternative Research Solutions, το διάστημα Ιανουαρίου – Ιουλίου 2024. 

 

Σχετικά με τον Όμιλο Affidea

 

Ο Όμιλος Affidea αποτελεί σήμερα τον κορυφαίο ιδιωτικό φορέα πρωτοβάθμιας φροντίδας υγείας στην Ευρώπη με δραστηριότητα σε 15 χώρες.

Τα διαγνωστικά κέντρα Affidea λειτουργούν στην Ελλάδα από το 2005, μέσω ενός πανελλαδικού δικτύου, και είναι συμβεβλημένα με τον ΕΟΠΥΥ, όλα τα δημόσια ταμεία και τις ιδιωτικές ασφαλιστικές εταιρείες.

Ο ιατροτεχνολογικός εξοπλισμός της Affidea είναι ο νεότερος στην Ευρώπη, καθώς διαθέτει τα πιο εξελιγμένα συστήματα μαγνητικής και αξονικής τομογραφίας, ψηφιακής μαστογραφίας 3D και υπερηχοτομογραφίας, με τεχνολογία επικεντρωμένη στους εξεταζόμενους.

Όλα τα κέντρα είναι πιστοποιημένα κατά το διεθνές πρότυπο ISO 9001 και τα βιοπαθολογικά εργαστήρια διαπιστευμένα από το Εθνικό Σύστημα Διαπίστευσης (Ε.ΣΥ.Δ.) κατά το ISO 15189.

Σημειώνεται ότι τα διαγνωστικά κέντρα Affidea έχουν βραβευθεί και περιλαμβάνονται στη λίστα “EuroSafe Wall of Stars” ως τα καλύτερα και ασφαλέστερα της Ευρώπης από πλευράς ακτινοπροστασίας, καθώς εφαρμόζουν κατ’ αποκλειστικότητα το πρόγραμμα διαχείρισης της δόσης ακτινοβολίας Dose Excellence κατά τη διενέργεια της αξονικής τομογραφίας.

Ο Όμιλος Affidea αναπτύσσεται δυναμικά επενδύοντας στην ανάπτυξη νέων κέντρων και επεκτείνοντας το χαρτοφυλάκιο των υπηρεσιών του.

Στόχος της Affidea είναι η μετάβαση στο μοντέλο του «έξυπνου διαγνωστικού κέντρου» με ψηφιακές διαδικασίες, που θέτουν τον άνθρωπο στο επίκεντρο και περιορίζουν το αποτύπωμα στο περιβάλλον.

Η Affidea ανήκει κατά πλειοψηφία στο Groupe Bruxelles Lambert (GBL), κορυφαίο επενδυτή στην Ευρώπη που εστιάζει στη δημιουργία μακροπρόθεσμης αξίας, με πάνω από εξήντα χρόνια παρουσίας στο χρηματιστήριο.

Μάθετε περισσότερα στην ιστοσελίδα, σε LinkedIn, Facebook και Instagram.

Χοληστερίνη: Μειώστε τον κίνδυνο καρδιακών προβλημάτων

 Η χοληστερίνη αποτελεί μία από τις πιο σημαντικές προκλήσεις που αντιμετωπίζει ο σύγχρονος άνθρωπος, επηρεάζοντας την υγεία του καρδιαγγειακού συστήματος, αποτελώντας κίνδυνο ανάπτυξης σοβαρών παθήσεων. Σύμφωνα με τα τελευταία επιστημονικά δεδομένα, η υψηλή χοληστερίνη είναι ένας από τους βασικούς παράγοντες που συμβάλλουν στην εμφάνιση καρδιακών νοσημάτων, εγκεφαλικών επεισοδίων και άλλων σοβαρών καταστάσεων.

Αιτίες και χαρακτηριστικά της υπερχοληστεριναιμίας

«Η αυξημένη χοληστερίνη μπορεί να προκύψει από διάφορους παράγοντες, συμπεριλαμβανομένης της κληρονομικότητας, της διατροφής και του τρόπου ζωής. Η κακή διατροφή, που περιλαμβάνει υπερβολική κατανάλωση κορεσμένων και τρανς λιπαρών, καθώς και η καθιστική ζωή, αυξάνουν τον κίνδυνο των υψηλών επιπέδων LDL (κακής) χοληστερίνης. Επιπλέον, η παχυσαρκία και ο διαβήτης τύπου 2 συσχετίζονται συχνά με αυξημένη χοληστερίνη, οδηγώντας σε σοβαρά προβλήματα υγείας», επισημαίνει ο κ. Εμμανουήλ Καλλιέρης Διευθυντής της Εντατικής Μονάδας Εμφραγμάτων στο Metropolitan Hospital & Επίκουρος Καθηγητής Καρδιολογίας και συνεχίζει:

«Η υπερχοληστεριναιμία χαρακτηρίζεται από τα υψηλά επίπεδα LDL, τα οποία μπορούν να οδηγήσουν σε συσσώρευση λιπαρών ουσιών στα τοιχώματα των αρτηριών, προκαλώντας αθηροσκλήρωση και αυξάνοντας τον κίνδυνο εμφράγματος και εγκεφαλικών επεισοδίων».

Υπέρταση και χοληστερίνη: Ένας επικίνδυνος συνδυασμός

Η υπέρταση, δηλαδή η υψηλή αρτηριακή πίεση, είναι ένας ακόμα παράγοντας που αυξάνει τον κίνδυνο για καρδιαγγειακά νοσήματα όταν συνυπάρχει με υψηλή χοληστερίνη. Ειδικά η συστολική πίεση (η μεγάλη πίεση) είναι αυτή που σχετίζεται περισσότερο με την πρόκληση βλαβών στα όργανα στόχους. Όταν η συστολική πίεση είναι μεγαλύτερη από 14 και η διαστολική πάνω από 9, είναι απαραίτητο να ληφθούν άμεσα μέτρα για τη ρύθμιση της πίεσης, τόσο μέσω διατροφικών παρεμβάσεων όσο και φαρμακευτικής αγωγής.

Αλκοόλ και καπνός: Επιπρόσθετοι κίνδυνοι

Η κατανάλωση αλκοόλ πρέπει να γίνεται με μέτρο, καθώς η υπερβολική κατανάλωση μπορεί να αυξήσει τον κίνδυνο καρδιαγγειακών παθήσεων. Αν και το κόκκινο κρασί περιέχει πολυφαινόλες που θεωρούνται ευεργετικές για τα αγγεία, συνιστάται η μέτρια κατανάλωση, δηλαδή ένα ποτήρι την ημέρα για τις γυναίκες και δύο για τους άντρες. Αντίθετα, το κάπνισμα, είτε συμβατικό, είτε με τη μορφή ατμιστικών προϊόντων, έχει αποδειχθεί ιδιαίτερα βλαβερό, με μακροχρόνιες επιπτώσεις στο αναπνευστικό και καρδιαγγειακό σύστημα.

Ειδικές κατηγορίες πληθυσμού

«Ορισμένες ομάδες ανθρώπων διατρέχουν αυξημένο κίνδυνο εμφάνισης καρδιαγγειακών νοσημάτων λόγω υψηλής χοληστερίνης. Οι γυναίκες αναπαραγωγικής ηλικίας, ιδιαίτερα εκείνες που λαμβάνουν αντισυλληπτικά χάπια, πρέπει να αποφεύγουν το κάπνισμα, καθώς ο συνδυασμός αυτός μπορεί να αυξήσει τον κίνδυνο θρομβώσεων και στεφανιαίων νοσημάτων. Από την άλλη, οι νεαροί άνδρες που καπνίζουν από νωρίς στη ζωή τους, βρίσκονται επίσης σε υψηλό κίνδυνο για πρόωρα καρδιακά προβλήματα, ακόμα και πριν την ηλικία των 40», τονίζει ο ειδικός.

Ο ρόλος της φαρμακευτικής αγωγής

Παρά τις ευρέως διαδεδομένες αντιλήψεις, η χρήση φαρμακευτικής αγωγής, όπως οι στατίνες, είναι απολύτως αναγκαία για τη ρύθμιση των επιπέδων της χοληστερίνης. «Πολλοί ασθενείς αποφεύγουν τη λήψη φαρμάκων, πιστεύοντας ότι μπορούν να μειώσουν τη χοληστερίνη τους μόνο μέσω διατροφής και άσκησης. Ωστόσο, όσο υψηλότερα είναι τα επίπεδα χοληστερίνης, τόσο πιο δύσκολο γίνεται να επιτευχθούν τα επιθυμητά αποτελέσματα μόνο με αλλαγές στον τρόπο ζωής. Είναι επίσης σημαντικό να επισημανθεί πως τα φάρμακα για τη χοληστερίνη δεν προκαλούν σημαντικές βλάβες στην ηπατική λειτουργία, όπως συχνά φοβούνται οι ασθενείς. Οι στατίνες είναι αποτελεσματικές στη μείωση της LDL χοληστερίνης, βοηθούν στην προστασία της καρδιάς μας, μειώνουν σημαντικά τον κίνδυνο καρδιαγγειακών επιπλοκών, βελτιώνοντας σημαντικά το προσδόκιμο ζωής», αναφέρει.

Πρόληψη και αντιμετώπιση

«Η πρόληψη της υπερχοληστεριναιμίας ξεκινά από την υιοθέτηση ενός υγιεινού τρόπου ζωής. Η διατροφή πρέπει να είναι πλούσια σε φρούτα, λαχανικά, προϊόντα ολικής άλεσης και καλά λιπαρά, όπως τα ωμέγα-3, που περιέχονται σε ψάρια και ξηρούς καρπούς. Η σωματική δραστηριότητα είναι επίσης ζωτικής σημασίας για την υγεία της καρδιάς, με το περπάτημα να θεωρείται ιδανική επιλογή, καθώς συμβάλλει στη μείωση των επιπέδων LDL και στη βελτίωση της συνολικής καρδιαγγειακής υγείας», καταλήγει ο κ. Καλλιέρης.

* Στην προσπάθεια διασφάλισης της καρδιακής υγείας, στο Metropolitan Hospital λειτουργεί η πρότυπη Καρδιολογική Μονάδα Εντατικής Θεραπείας - Εμφραγμάτων. Η μονάδα διαθέτει 6 κλίνες με άριστη εργονομική διάταξη στο χώρο. Είναι πλήρως εξοπλισμένη με σύγχρονα μηχανήματα και διαθέτει προσωπικό με πολλά χρόνια εμπειρίας στις ΜΕΘ. Μπορεί να υποστηρίξει τόσο το αναπνευστικό με μηχανική υποβοήθηση (αναπνευστήρα), όσο και την καρδιά με ενδοαορτική αντλία, εξωτερικούς βηματοδότες κ.ά..

Οι ασθενείς καταγράφονται σε ηλεκτρονικό φάκελο με όλες τις εξετάσεις. Η Μονάδα έχει υψηλότατα ποσοστά άριστης έκβασης των περιστατικών, από τα καλύτερα της χώρας μας και χαμηλό μέσο χρόνο νοσηλείας. Στη Μονάδα Εμφραγμάτων έχουν νοσηλευθεί 11.000 ασθενείς, εκ των οποίων αρκετοί Ευρωπαίοι, Αμερικάνοι καθώς και από άλλες χώρες, με οξέα και σύνθετα καρδιολογικά συμβάματα, όπως έμφραγμα μυοκαρδίου, καρδιακή ανεπάρκεια, ασταθή στηθάγχη, πνευμονικό οίδημα, μυοκαρδίτιδα, περικαρδίτιδα, βαλβιδοπάθειες, αρρυθμίες αλλά και πιο σπάνιες παθήσεις.

«Το ταξίδι των ασθενών με καρκίνο του μαστού στην Ελλάδα: 10 χρόνια μετά»:
Τα πρώτα αποτελέσματα

Το Εργαστήριο Αξιολόγησης Τεχνολογιών Υγείας (LabHTA) του Τμήματος Πολιτικών Δημόσιας Υγείας, της Σχολής Δημόσιας Υγείας του Πανεπιστημίου Δυτικής Αττικής και ο Πανελλήνιος Σύλλογος Γυναικών με Καρκίνο Μαστού «Άλμα Ζωής» πραγματοποίησαν την έρευνα με τίτλο: «Το ταξίδι των ασθενών με καρκίνο του μαστού στην Ελλάδα: 10 χρόνια μετά», τα αποτελέσματα της οποίας παρουσιάστηκαν σε συνέντευξη τύπου την Τρίτη 22/10/2024.

H έρευνα αποτελεί συνέχεια αντίστοιχης μελέτης που πραγματοποιήθηκε το 2014 από τον Τομέα Οικονομικών της Υγείας της Εθνικής Σχολής Δημόσιας Υγείας (ΕΣΔΥ), μέσα από την οποία αναδείχθηκαν σημαντικές πτυχές του φορτίου της νόσου στην Ελλάδα και διαμορφώθηκαν συγκεκριμένες προτάσεις πολιτικής, με σκοπό τη βελτίωση του «ταξιδιού» των γυναικών με τον καρκίνο μαστού.

Επιστημονικά Υπεύθυνος της έρευνας «Το ταξίδι των ασθενών με καρκίνο του μαστού στην Ελλάδα: 10 χρόνια μετά», είναι ο κ. Κωνσταντίνος Αθανασάκης, Επίκουρος Καθηγητής του Τμήματος Πολιτικών Δημόσιας Υγείας του Πανεπιστημίου Δυτικής Αττικής. Σκοπός της έρευνας ήταν να αποτυπώσει το «ταξίδι» των γυναικών με καρκίνο του μαστού σήμερα, από το πρώτο εύρημα/σύμπτωμα έως και το στάδιο της παρακολούθησης, να διερευνήσει τις συνθήκες πρόσβασης σε φροντίδα υγείας και να αποτυπώσει την επίπτωση της νόσου, υπό την οπτική των γυναικών με καρκίνο του μαστού. Η έρευνα πραγματοποιήθηκε με την ευγενική χορηγία της εταιρείας AstraZeneca.

Αποτελέσματα

Στην έρευνα συμμετείχαν γυναίκες που είχαν νοσήσει από πρώιμο ή και τοπικά προχωρημένο καρκίνο του μαστού το χρονικό διάστημα από 1/1/2019 έως 30/6/2023, και των οποίων η διάγνωση και οι θεραπείες είχαν γίνει στην Ελλάδα. Η συλλογή των απαντήσεων πραγματοποιήθηκε μέσω ηλεκτρονικού ερωτηματολογίου και διεξήχθη τον Απρίλιο του 2024. Οι βασικές ενότητες του ερωτηματολογίου αφορούσαν το χρονικό διάστημα έως τη διάγνωση, την πορεία μετά τη διάγνωση, την πρόσβαση των ασθενών στη φροντίδα υγείας, τις οικονομικές επιπτώσεις και την επίδραση της νόσου στη ζωή των ασθενών και των οικογενειών τους. Το τελικό δείγμα της έρευνας ανήλθε σε 552 συμμετέχουσες.

Πριν τη διάγνωση

 Χωρίς σταθερή παρακολούθηση από γιατρό για έλεγχο μαστού φαίνεται πως ήταν περισσότερες από τις μισές ερωτώμενες (52%).

 Το 50,5% των γυναικών που συμμετείχαν στην έρευνα εντόπισε το πρόβλημα με τον μαστό, που εν τέλει οδήγησε στη διάγνωση, κατά τον προληπτικό έλεγχο μαστού (μέσω μαστογραφίας, υπερήχου ή κλινικού ελέγχου μαστού).

 Γρήγορα φαίνεται να είναι τα αντανακλαστικά από τη στιγμή του ευρήματος, καθώς το 81,2% του δείγματος δήλωσαν πως ενήργησαν όσο γρήγορα χρειαζόταν.

 Ωστόσο, όταν οι γυναίκες αναζήτησαν φροντίδα υγείας για το πρόβλημα που έχουν εντοπίσει, αναφέρονται προβλήματα στην πρόσβαση και συγκεκριμένα η λίστα αναμονής για ιατρικό ραντεβού (29,7%), η έλλειψη σχετικής ειδικότητας στον τόπο διαμονής τους (19,0%) και η μεγάλη απόσταση του ιατρείου/νοσοκομείου/κέντρου υγείας από τον τόπο κατοικίας (23%).

 Το 56,5% των συμμετεχουσών στην έρευνα δήλωσε πως η πρώτη ιατρική ειδικότητα όπου απευθύνθηκαν για το πρόβλημα με τον μαστό ήταν ο χειρουργός μαστού και ακολουθεί ο γυναικολόγος (19,9%).

 Ο πρώτος γιατρός στον οποίο απευθύνθηκε η πλειονότητα του δείγματος (51,3%) ήταν ιδιώτης γιατρός (στο ιατρείο του) ενώ το 21,9% απευθύνθηκε σε εξωτερικά ιατρεία ιδιωτικού νοσοκομείου ή κλινικής ή σε ιδιωτικό πολυϊατρείο, έναντι 25,4% για αντίστοιχες δημόσιες δομές (πρωινά & απογευματινά ιατρεία δημόσιου νοσοκομείου, ΠΕΔΥ, Κέντρο Υγείας).

 Σε μεγαλύτερο ποσοστό οι συμμετέχουσες απευθύνθηκαν επίσης στον ιδιωτικό τομέα και για τη διενέργεια της βιοψίας, με το 64,3% να δηλώνει πως πραγματοποίησε τη βιοψία σε ιδιωτικό νοσοκομείο/ διαγνωστικό κέντρο/ ιατρείο, έναντι 35,5% σε δημόσιο νοσοκομείο.

 Οι συμμετέχουσες στην έρευνα επισκέφθηκαν κατά μέσο όρο 2 γιατρούς ως την οριστικοποίηση της διάγνωσης.

 

Διάγνωση και θεραπευτική αντιμετώπιση

 Το σύνολο των γυναικών με πρώιμο/τοπικά προχωρημένο καρκίνο μαστού που συμμετείχαν στην έρευνα έκαναν κάποια χειρουργική επέμβαση. Στην πλειονότητα των περιπτώσεων (60,9%), η επέμβαση πραγματοποιήθηκε σε ιδιωτικό νοσοκομείο/κλινική. Στην περίπτωση των υπόλοιπων θεραπειών (χημειοθεραπειών, θεραπειών με βιολογικό παράγοντα, ανοσοθεραπείας, ακτινοθεραπειών), σχεδόν οι μισές γυναίκες επέλεξαν το δημόσιο νοσοκομείο.

 Καθοριστικός παράγοντας στην επιλογή του νοσοκομείου για τη χειρουργική επέμβαση φαίνεται πως είναι ο/η γιατρός.

 Το 86,8% του δείγματος αναφέρει πως δεν άλλαξε νοσοκομείο κατά τη διάρκεια των θεραπειών, ενώ για όσες άλλαξαν (12,3%), ο γιατρός ήταν και πάλι καθοριστικός παράγοντας επιλογής (42,6%).

 Η ανακοίνωση των αποτελεσμάτων της ιστολογικής εξέτασης μετά τη χειρουργική επέμβαση έγινε μετά από 20,8 ημέρες κατά μέσο όρο.

 Το 76,1% του δείγματος απάντησε πως έχει πραγματοποιήσει εξέταση/εξετάσεις γονιδιακού ελέγχου, γονιδιακής υπογραφής και βιοδεικτών.

 Η δαπάνη για τις συγκεκριμένες εξετάσεις καλύφθηκε σε μεγάλο ποσοστό και από την ίδια την ασθενή, καθώς το 58,6% δηλώνει πως πλήρωσε ένα μέρος ή όλο το ποσό.

 Μεταξύ αυτών που δεν πραγματοποίησαν τις εξετάσεις, ο κύριος λόγος που αναφέρθηκε ήταν ότι δεν συστήθηκαν από τον/τη γιατρό (61,8%). Ωστόσο, η αδυναμία κάλυψης του κόστους αναφέρεται ως δεύτερη συχνότερη αιτία (25,5%).

Οικονομική επιβάρυνση

 Η δαπάνη για τη διάγνωση και τις θεραπείες καλύπτεται από την κοινωνική ασφάλιση αλλά και τις ίδιες τις ασθενείς με ιδιωτικές πληρωμές, και συμπληρωματικά από την ιδιωτική ασφάλιση. Οι ιδιωτικές αυτές πληρωμές, ανέρχονται σε 4.673€ κατά μέσο όρο.

 Το συγκεκριμένο ποσό φαίνεται να καλύπτεται κατά κύριο λόγο από το ίδιο το νοικοκυριό (66,1%) ή/και από αποταμιεύσεις (40,6%), ενώ σημαντικό ρόλο φαίνεται πως παίζει και το ευρύτερο υποστηρικτικό δίκτυο (23,9% οι γονείς της ασθενούς, 12,5% δανεισμός από φίλους και γνωστούς).

 Το 31% του δείγματος θεωρεί πως η οικονομική τους κατάσταση επιβαρύνθηκε πολύ ή πάρα πολύ εξαιτίας των εξόδων για τη θεραπεία.

 Αντίστοιχα, το 17,4% αναφέρει πως η συγκεκριμένη οικονομική επιβάρυνση τις επιβάρυνε και ψυχολογικά.

 Το 23,4% αναφέρουν πως ένιωσαν ανησυχία για οικονομικά προβλήματα στο μέλλον ως αποτέλεσμα της ασθένειας ή της θεραπείας.

 Παράλληλα, το 30,6% του δείγματος δηλώνει πως λόγω της διάγνωσης χρειάστηκε να σταματήσουν για κάποιο διάστημα την εργασία τους ή να πάρουν άδεια άνευ αποδοχών.

 Εντοπίζεται επίσης ύπαρξη υποστήριξης από το στενό συγγενικό και φιλικό περιβάλλον, καθώς το 25,4% δηλώνει πως άτομα του περιβάλλοντός τους χρειάστηκε να σταματήσουν προσωρινά ή να εγκαταλείψουν την εργασία τους, και το 26,4% πως συγγενικά τους πρόσωπα χρειάστηκε να μετακομίσουν μόνιμα ή προσωρινά από τον τόπο κατοικίας τους.

Καθυστερήσεις

 Ποσοστό 75,7% των συμμετεχουσών στην έρευνα θεωρούν πως καθ΄ όλο το «ταξίδι» τους, από την πρώτη επίσκεψη σε γιατρό ως μετά τη θεραπεία, έλαβαν ιατρική φροντίδα εγκαίρως.

 Για όσες γυναίκες απάντησαν πως δεν έλαβαν ιατρική φροντίδα εγκαίρως (23,2%), οι κυριότεροι λόγοι που αναφέρθηκαν ήταν πως οι γιατροί στους οποίους απευθύνθηκαν δεν διέγνωσαν το πρόβλημα και η αναμονή για να πραγματοποιήσουν τις απαραίτητες εξετάσεις ώστε να γίνει η διάγνωση.

 Μεταξύ αυτών που θεωρούν πως δεν έλαβαν ιατρική φροντίδα εγκαίρως (23,2%), η πλειονότητα θεωρεί πως η μεγαλύτερη καθυστέρηση σημειώθηκε στο στάδιο έως την διάγνωση.

Ψυχοκοινωνική Στήριξη

 Οι μισές περίπου ασθενείς που συμμετείχαν στην έρευνα απευθύνθηκαν σε κάποιο σύλλογο ασθενών για ενημέρωση (52,5%) μετά τη διάγνωσή τους.

 Σε σχέση με την ψυχολογική υποστήριξη κατά τη διάρκεια της θεραπείας, το 40,8% αναζήτησε ψυχολογική υποστήριξη από επαγγελματίες ψυχικής υγείας. Κατά πλειοψηφία οι ασθενείς αναφέρουν πως αναζήτησαν υποστήριξη από επαγγελματία ψυχικής υγείας σε ιδιωτικό ιατρείο και ακολουθεί με 27,1% η υποστήριξη από συλλόγους ασθενών, 14,7% η τηλεφωνική γραμμή στήριξης συλλόγων ασθενών και 14,7% οι δημόσιες δομές.

 Η έρευνα διερεύνησε τα ζητήματα της πρόσβασης των ασθενών με καρκίνο του μαστού σε φροντίδα υγείας στην Ελλάδα υιοθετώντας την οπτική των ασθενών. Τα αποτελέσματα της έρευνας αναδεικνύουν σημαντικές πτυχές του φορτίου της νόσου στην Ελλάδα όπως η επίδραση στη ζωή τόσο των ασθενών όσο και των οικογενειών τους, η υψηλή ιδιωτική δαπάνη που συνοδεύει τη διάγνωση του καρκίνου του μαστού και τη φύση των εμποδίων στην έγκαιρη διάγνωση και στην πρόσβαση των ασθενών σε φροντίδα υγείας. Τέλος, αναδεικνύει τα θετικά βήματα καθώς επίσης τους τομείς όπου εξακολουθούν να υπάρχουν ελλείψεις στην πολιτική διαχείρισης του καρκίνου του μαστού στη χώρα μας.

Στη συνέντευξη τύπου παρευρέθηκαν:

 Ο κύριος Κωνσταντίνος Αθανασάκης, Επίκουρος Καθηγητής Οικονομικών της Υγείας και Αξιολόγησης Τεχνολογιών Υγείας, Εργαστήριο Αξιολόγησης Τεχνολογιών Υγείας, Πανεπιστήμιο Δυτικής Αττικής, Επιστημονικός Υπεύθυνος της Έρευνας

 Η κυρία Ελευθερία Καραμπλή, Ερευνήτρια, Εργαστηριακό Διδακτικό Προσωπικό (Ε.ΔΙ.Π.) στο Εργαστήριο Αξιολόγησης Τεχνολογιών Υγείας – LabHTA

 Η κυρία Παρασκευή Μιχαλοπούλου, Πρόεδρος Πανελληνίου Συλλόγου Γυναικών με Καρκίνο Μαστού "Άλμα Ζωής"

 Η κυρία Χριστιάνα Μήτση, Ψυχολόγος MSc, Υπεύθυνη Επιστημονικών Προγραμμάτων του Πανελληνίου Συλλόγου Γυναικών με Καρκίνο Μαστού «Άλμα Ζωής»

 Ο κύριος Μιχάλης Αγγελόπουλος, Γενικός Γραμματέας ΔΣ της Ελληνικής Εταιρείας Απεικόνισης Μαστού

 Η κυρία Ζένια Σαριδάκη, Πρόεδρος της Εταιρείας Ογκολόγων Παθολόγων Ελλάδας

 Ο κύριος Βασίλειος Βενιζέλος, Πρόεδρος της Ελληνικής Χειρουργικής Εταιρείας Μαστού

Η συνέντευξη τύπου πραγματοποιήθηκε με την ευγενική υποστήριξη των:

 Pitch PR, Χορηγός υπηρεσιών Διοργάνωσης & Δημοσίων σχέσεων της εκδήλωσης

 NJV Athens Plaza, Χορηγός Φιλοξενίας

 Ευχαριστούμε τον Γιώργο Μοράρη και την Print Offset για την παραγωγή των έντυπων υλικών της εκδήλωσης

Λίγα λόγια για τον Πανελλήνιο Σύλλογο Γυναικών με Καρκίνο Μαστού «Άλμα Ζωής»

Ο Πανελλήνιος Σύλλογος Γυναικών με Καρκίνο Μαστού «Άλμα Ζωής» είναι Μη Κερδοσκοπικό Σωματείο που ιδρύθηκε το 1988 από γυναίκες με εμπειρία καρκίνου μαστού. Από τη στιγμή ίδρυσής του, μέσα από σταθερά επιστημονικά προγράμματα, ο Σύλλογος παρέχει δωρεάν πολυεπίπεδη στήριξη προς τη γυναίκα που νοσεί, φροντίζοντας για την ποιότητα ζωής της και μεριμνά έτσι ώστε να φτάνει η έγκυρη ενημέρωση για τον καρκίνο του μαστού και την πρόληψή του σε οποιαδήποτε γυναίκα.

Όραμά μας ένας κόσμος χωρίς θανάτους από καρκίνο μαστού, με ποιότητα ζωής για κάθε ασθενή.

Περισσότερα: www.almazois.gr.

Λίγα λόγια για το LabHTA

Το Εργαστήριο Αξιολόγησης Τεχνολογιών Υγείας (LabHTA) ανήκει στον Τομέα Συστημάτων Υγείας και Πολιτικής του Τμήματος Πολιτικών Δημόσιας Υγείας, του Πανεπιστημίου Δυτικής Αττικής. 

Το Εργαστήριο εξυπηρετεί εκπαιδευτικές και ερευνητικές ανάγκες στα ευρύτερα ζητήματα τα οποία αφορούν την τεκμηριωμένη λήψη αποφάσεων σχετικά με τις Τεχνολογίες Υγείας και την εν γένει διαχείριση της Τεχνολογίας Υγείας, με έμφαση σε οικονομικές και ηθικές διαστάσεις, υπό την οπτική του συστήματος υγείας και της κοινωνίας. Στο πλαίσιο, αυτό, μείζον αντικείμενο έρευνας και εκπαίδευσης του Εργαστηρίου LabHTA, αποτελεί το πεδίο της Αξιολόγησης των Τεχνολογιών Υγείας στο ζήτημα των παρεμβάσεων Δημόσιας Υγείας. Τομείς δραστηριότητας του Εργαστηρίου αποτελούν η εκπαίδευση σε προπτυχιακό και μεταπτυχιακό επίπεδο, η διδακτορική και μεταδιδακτορική έρευνα, καθώς επίσης και άλλες ερευνητικές και επιστημονικές δραστηριότητες στα αντικείμενα ενδιαφέροντός του. 

Περισσότερα: https://labhta.uniwa.gr

 

Γράφει ο Κλεάνθης Γρίβας

 

 

 

Στις 8 Νοεμβρίου 2024, η Fleur Agema, νέα υπουργός υγείας και αντιπρόεδρος της κυβέρνησης της Ολλανδίας (από το 2024) δήλωσε στο κοινοβούλιο ότι:

▪ «Το ολλανδικό Υπουργείο Υγείας υπακούει στο ΝΑΤΟ και στην ολλανδική Υπηρεσία Πληροφοριών (NCTV)»

▪ «Τόσο ο Covid όσο και το σχέδιο “ετοιμότητας για την πανδημία” είναι μια στρατιωτική επιχείρηση που δεν έχει καμία σχέση με την υγειονομική περίθαλψη με την παραδοσιακή έννοια της λέξης: Η πολιτική για την Covid είναι τέκνο της ολλανδικής Υπηρεσίας Πληροφοριών (NCTV) και του ΝΑΤΟ».

▪ «Μας επέβαλαν να ακολουθούμε τις εντολές του ΝΑΤΟ, των ΗΠΑ και της ολλανδικής Υπηρεσίας Πληροφοριών (NCTV). Ο Covid είναι μια στρατιωτική επιχείρηση»

Το παρόν άρθρο είναι προϊόν μια σύνθεσης δύο παρεμφερών αποκαλυπτικών κειμένων που αναρτήθηκαν στις 8 Νοεμβρίου 2024 στις ιστοσελίδες Global Research και του Ινστιτούτου Πολιτικής Οικονομίας του Paul Craig Roberts:.

▪ https://www.globalresearch.ca/new-dutch-health-minister-fleur-agema-nato-obligations/5872252

▪ https://www.paulcraigroberts.org/2024/11/08/dutch-health-minister-admits-covid-was-a-military-operation-against-the-people/

Αναμένονται με ενδιαφέρον οι σχετικές αποκαλύψεις για το εγχώριο κυβερνητικό, «επιστημονικό», και μιντιακό αληταριάτο που έστρεψε εν γνώση του εναντίον του πληθυσμού τα νοσογόνα και θανατογόνα εμβολιο-βιοόπλα για τον COVID-19.

Να υπενθυμίσουμε στους παντός είδους και καθ’ οιονδήποτε τρόπο εμπλεκόμενους στο πρωτοφανές μαζικό έγκλημα στην ιστορία της ανθρωπότητας, οι οποίοι:

(α) ως ηθικοί αυτουργοί, είτε εκβίασαν τους πολίτες με απώλεια εργασίας ή πρόστιμα, είτε τους εξαγόρασαν  με τριάκοντα αργύρια (με… 150 ευρώ, εν προκειμένω), είτε τους παραπλάνησαν (κυβερνητικοί αξιωματούχοι, «επιστήμονες»-τηλεαστέρες, μέλη Επιτροπών Ανηθικότητας, Ακρισίας, Άγνοιας και Άνοιας  και ημιαναλφάβητοι πολιτικοί ηγέτες της πλάκας που εμβολιάζονταν (εάν φυσικά, εμβολιάζονταν) μπροστά στις κάμερες διακηρύσσοντας ηλιθιωδώς «πιστεύω στην επιστήμη» λες και η επιστήμη είναι θρησκεία),  συμπαρατασσόμενοι δουλικά στην  ατέλειωτη στρατιά των μαζικών φονιάδων ως αξιολύπητοι περιοδεύοντες πλασιέ και συνεργοί της συμμορίας των Bourla, Fauci, Gates, Schwab και άλλων «ομοτέχνων» τους εγκληματιών, και

(β) ως φυσικοί αυτουργοί του μαζικού εγκλήματος κατά της ανθρωπότητας (γιατροί, φαρμακοποιοί, νοσηλευτικό προσωπικό και άλλοι παρατρεχάμενοι που χορηγούσαν τα εμβολιο-βιοόπλα, παραβιάζοντας κατάφωρα την αρχή της ενημερωμένης συναίνεσης, ή εκτελώντας ιατρικές πράξεις χωρίς να είναι αρμόδιοι.

Όλοι αυτοί δεν καλύπτονται από κανενός είδους ασυλία και μπορούν να διωχθούν αστικά και ποινικά ανά πάσα στιγμή –ατομικά και μαζικά– μόλις τα θύματα συνειδητοποιήσουν το πώς οδηγήθηκαν να βάζουν από μόνα τους το κεφάλι τους στον πάγκο του χασάπη.

ΥΣΤΕΡΟΓΡΑΦΟ: Ένα προσεχές άρθρο θα αφιερωθεί στα –το πάλαι ποτέ λαλίστατα και νυν εξαφανισμένα– εγχώρια «επιστημονικά» βοθρολύματα, αυτή την αηδιαστική «αυλή των θαυμάτων» στην οποία συνωστίζονταν διάφοροι με το αζημίωτο περιοδεύοντες προπαγανδιστές, ένας χιμαιρικός συνδυασμός από «επιστήμονες» χωρίς συνείδηση, ιεροψάλτες χωρίς φωνή, και παπάδες χωρίς ράσα, που τώρα αναμένουν έντρομοι την «καταιγίδα που θα γεννήσει ο νους του ανθρώπου» και των θυμάτων τους.

Κλεάνθης Γρίβας

▪▪▪▪▪▪▪▪▪▪▪▪▪▪▪▪▪▪▪▪▪▪▪▪▪▪▪▪▪▪▪▪▪▪▪▪▪▪▪▪▪▪▪▪▪▪▪▪▪▪

Στις 24 Οκτωβρίου 2024, η Fleur Agema, αντιπρόεδρος της κυβέρνησης και υπουργός Υγείας της Ολλανδίας από το 2024 (εξελέγη με το ακροδεξιό Κόμμα για την Ελευθερία του  Γκερτ Βίλντερς) δήλωσε στο κοινοβούλιο ότι «η ολλανδική πολιτική της πανδημίας διεξάγεται υπό την καθοδήγηση του  ολλανδικού Εθνικού Συντονιστή της Υπηρεσίας Πληροφοριών (NCTV) και του Υπουργείου Άμυνας, και πρέπει να συμμορφώνεται με τις δεσμεύσεις μας στο ΝΑΤΟ».

Έτσι, επιβεβαιώθηκε αυτό που είχε αποκαλυφθεί προηγουμένως από ερευνητές όπως ο Cees van den Bos, με βάση τα έγγραφα που πάρθηκαν με την επίκληση του ολλανδικού Νόμου για την Ελευθερία της Πληροφόρησης (Wob) ότι η πολιτική του κωρονοϊού ήταν ένα πραξικόπημα υπό την εποπτεία της Υπηρεσίας Πληροφοριών (NCTV).

Στις 1 Μαΐου 2022, εν μέσω πανδημίας, η κυβέρνηση αντικατέστησε –για ευνόητους λόγους– τον τότε ισχύοντα Νόμο για την Ελευθερία της Πληροφόρησης (Wob) με έναν άλλο πιο περιοριστικό τον (Woo). Τα κύρια χαρακτηριστικά του Woo, εδώ:

https://content.iospress.com/articles/information-polity/ip239007

▪ Η Fleur Agema ήταν η πρώτη υπουργός Υγείας στην κοινοβουλευτική ιστορία που εξήγησε δημόσια ότι οι ενέργειές είναι «δεσμεύσεις απέναντι στο ΝΑΤΟ», όπως έκανε και ο Pepijn van Houwelingen, βουλευτής του Κόμματος για τη Δημοκρατία (FVD).

Ένα τρίλεπτο βίντεο, στο οποίο η Agema δηλώνει στο κοινοβούλιο ότι «η ετοιμότητα για πανδημία σχετίζεται με τις δεσμεύσεις της Συνθήκης [του ΝΑΤΟ]» και ότι «η υπηρεσία πληροφοριών) (NCTV) είναι υπεύθυνη», έγινε viral στο X (τέως Twitter).

Η Fleur Agema έκανε τις παρατηρήσεις της κατά τη διάρκεια μιας συζήτησης στο κοινοβούλιο για τον «σχέδιο ετοιμότητας και ανθεκτικότητας»:

«Η Ολλανδία πρέπει να είναι προετοιμασμένη για κάθε είδους καταστροφή, όπως υβριδικές απειλές, στρατιωτικές απειλές, φυσικές καταστροφές ή μια νέα πανδημία… Απαιτείται ουσιαστική ενίσχυση της ανθεκτικότητας της χώρας… Υπό την καθοδήγηση της Υπηρεσίας Πληροφοριών και του Υπουργείου Άμυνας, θα καταλήξουμε σε ένα σχέδιο δράσης την άνοιξη».

Όπως είπε, λίγο μετά την ανάληψη των καθηκόντων της (2024), ενημερώθηκε «για το σχέδιο ετοιμότητας και ανθεκτικότητας για πανδημία και τις δεσμεύσεις στο ΝΑΤΟ»:

«Από εκείνη την ενημέρωση και μετά, βρισκόμουν στο υπουργείο μου προσπαθώντας να προσδιορίσω τι χρειάζεται να κάνουμε για να εκπληρώσουμε αυτές τις δεσμεύσεις απέναντι στο ΝΑΤΟ. Αυτό το κάνουμε υπό την ηγεσία της Υπηρεσίας Πληροφοριών (NCTV), και σ’ αυτό εμπλέκονται πολλά υπουργεία. Ρώτησα εάν υπάρχει επικάλυψη μεταξύ της ετοιμότητας για πανδημία και της ανθεκτικότητας της φροντίδας και μου είπαν ότι υπάρχει».

Ένας από τους πρώτους που σχολίασε την εμφάνιση τις δηλώσεις Fleur Agema στο X (πρώην Twitter) ήταν ο ερευνητής Cees van den Bos, που πήρε ορισμένα έγγραφα μα βάση το ολλανδικό Νόμο για την Ελευθερία της Πληροφορίας (Woo), ο οποίος σε ανάρτησή του με τίτλο «το πραξικόπημα», χαρακτήρισε την ολλανδική υπηρεσία πληροφοριών (NCTV), ως bamiluk (φιγούρα του Facebook) του ΝΑΤΟ:

«Αυτή η χώρα θα είναι ελεύθερη μόνο εάν καταργηθεί εντελώς η υπηρεσία πληροφοριών και αν αυτού του είδους οι σκιώδεις κυβερνήσεις δεν μπορούν ποτέ ξανά να δρουν. Αυτό είναι το μεγαλύτερο εμπόδιο στο δρόμο προς μια δημοκρατία. Δεν υπάρχει έλεγχος στην Υπηρεσία Πληροφοριών (NCTV): Η NCTV διαθέτει λευκή κάρτα στη δράση της, όπως αποδείχθηκε κατά τη διάρκεια της κωρονο-πανδημίας».

Σύμφωνα με τον Van den Bos, οι άνθρωποι που πιστεύουν ότι η πανδημία-κορώνα έχει τελειώσει (και λένε «ας σταματήσουμε να μιλάμε γι’ αυτό»), σύντομα θα αντιμετωπίσουν έναν άλλο σκληρό «έλεγχο της πραγματικότητας».

Ο Van den Bos είχε επισημάνει προηγουμένως ότι η ολλανδική υπηρεσία πληροφοριών (NCTV) ήταν υπεύθυνη κατά τη διάρκεια της κρίσης του κορωνοϊού, με επικεφαλής τον Pieter-Jaap Aalbersberg, που διαδέχθηκε τον Dick Schoof ως αφεντικό της NCTV στις αρχές του 2019. Στα τέλη του 2022, ο Van den Bos κατηγόρησε την NCTV ότι διέπραξε «πραξικόπημα».

«Η διαχείριση των κρίσεων βρισκόταν σχεδόν παντού στα χέρια του στρατού και των υπηρεσιών πληροφοριών, και στην Ολλανδία στα χέρια της υπηρεσίας πληροφοριών (NCTV). Εκτός από την καθημερινή διαχείριση της οργάνωσης της κρίσης, η NCTV είχε καθήκον να συντονίζει την κοινοβουλευτική διαδικασία (με βάση «ένα χρονοδιάγραμμα και μια αμοιβαία συμφωνία»). Η υπηρεσία πληροφοριών δημιούργησε μια ξεχωριστή ομάδα για αυτό το σκοπό, σύμφωνα με μια εσωτερική έκθεση της υπηρεσίας που δημοσιοποιήθηκε τον Μαρτίου 2020. Σχολιάζοντας την κοινοβουλευτική ψηφοφορία, είπε: «Το χρονοδιάγραμμα και η συμφωνία δεν προκαλούν έκπληξη. Πιθανότατα είχε σκοπό να αποτρέψουν απροσδόκητες προτάσεις ή τροποποιήσεις σε μια νέα νομοθεσία».

▪ Στις αρχές του 2023, η  Ολλανδή δημοσιογράφος και ερευνήτρια Elze van den Hamelen περιέγραψε τον ρόλο του ΝΑΤΟ σε αυτήν την ιστοσελίδα, βασισμένη στο ερευνητικό έργο του Van den Bos:

«Τα έγγραφα δείχνουν ότι τουλάχιστον από το 2019, δηλαδή πάνω από ένα χρόνο πριν από την “πανδημία” του κορωνοϊού, η κυβέρνηση είχε δημιουργήσει ένα μεγάλο οργανισμό για την καταπολέμηση της παραπληροφόρησης. Η πρωτοβουλία αυτή που προήλθε από το ΝΑΤΟ και την ΕΕ ήταν μια στρατιωτική επιχείρηση με στόχο τον δικό της πληθυσμό, για να επηρεάσει τη συμπεριφορά του, όπως έδειξε ο Van den Bos».

Κατά τη διάρκεια της πανδημίας του κορωνοϊού, το ΝΑΤΟ έθεσε τις κατευθυντήριες γραμμές για την αντιμετώπισή του, και συντόνισε το «Stratcom» (Κέντρο Στρατηγικών Επικοινωνιών του ΝΑΤΟ). «Οι κατευθυντήριες γραμμές κυκλοφόρησαν μέσω των υπουργών Εξωτερικών των κρατών μελών». Αυτό μάλλον εξηγεί το γιατί η Σουηδία, η οποία εντάχθηκε στο ΝΑΤΟ μόλις φέτος [2024], ήταν η μόνη χώρα στην Ευρώπη που υιοθέτησε μια πιο λογική πολιτική κατά τη διάρκεια της κρίσης του κορωνοϊού.

Νωρίτερα, ο Willem Engel, αρχηγός της Verheid,  είχε κάνει παρόμοιες αποκαλύψεις. Στη διάρκεια της δίκης του στο Ρότερνταμ στις 22 Νοεμβρίου 2022, κατηγορούμενος για «εξέγερση» (!), ο Willem Engel αναφέρθηκε εκτενώς στο πως η κυβέρνηση εργάστηκε για να φιμώσει τους επικριτές της πολιτικής του κορωνοϊού. Σύμφωνα με την εβδομαδιαία –έντυπη και διαδικτυακή– Ολλανδική εφημερίδα De Andere Krant / Η Άλλη Εφημερίδα (στις 27 Νοεμβρίου 2022) ο Engel ανέφερε:

«Σ’ αυτή την προσπάθεια συμμετείχαν φορείς από τέσσερα υπουργεία: Δικαιοσύνης (NCTV), Εσωτερικών (AIVD), Άμυνας (MIVD), και Υγείας, Πρόνοιας και Αθλητισμού (VWS / PCD19). Σχημάτισαν μια ομάδα κρίσης που συνεργάστηκε με άλλες κυβερνητικές υπηρεσίες, όπως η Εισαγγελία (ΟΜ), το δικαστικό σώμα, οι δήμαρχοι, και τα μέσα ενημέρωσης. Και χρησιμοποιούν μια στρατιωτική μέθοδο για την χαρτογράφηση και την καταστολή κάθε επικριτικής φωνής».

▪ Οι κριτικοί από τον ιατρικό κόσμο έχουν αντέδρασαν έντονα στην αποκάλυψη της υπουργού υγείας Fleur Agema. Μεταξύ αυτών και η Wendy Mittemeijer, γιατρός-νευροβιολόγος, και σύμβουλος ιατρικής ηθικής:

«Για πρώτη φορά μετά από τέσσερα χρόνια, ακούω μια δημόσια παραδοχή ότι η υπηρεσία πληροφοριών (NCTV) ήταν υπεύθυνη κατά τη διάρκεια της κρίσης του κορωνοϊού που η αντιμετώπισή του ήταν μια στρατιωτική επιχείρηση. Αυτό δεν επιτρεπόταν να ειπωθεί επί 4 χρόνια, και αποκρούονταν ως “θεωρία συνωμοσίας”. Εκτιμώ την ειλικρίνεια της υπουργού, που το παραδέχεται και το ότι δεν ήταν επικεφαλής τότε.

▪ Η οικογενειακή γιατρός Els van Veen λέει ότι τελικά κατάλαβε τι συνέβη στην ίδια και σε άλλους επικριτές γιατρούς, κατά τη διάρκεια της κρίσης του κορωνοϊού:  «Ήταν μια στρατιωτική επιχείρηση, ο Υπουργός Υγείας υπακούει στο ΝΑΤΟ και στην Υπηρεσίας Πληροφοριών (NCTV) και στο Υπουργείο Άμυνας». Η γιατρός Els van Veen που βίωσε αυτή την πολιτική στο πετσί της, ανέφερε στις 27 Οκτωβρίου είπε:

«Σχεδόν πέντε χρόνια μετά την έναρξη του κορωνοϊού, καταλαβαίνω πολύ καλύτερα τι συνέβη. Μετά από αυτό το βίντεο και την εξήγηση της υπουργού υγείας, πραγματικά καταλαβαίνω τα πάντα. Εξ ου και η λογοκρισία των επικριτών και ιδιαίτερα των επικριτών γιατρών. Ως εκ τούτου, η αστυνομία με επισκέπτεται το 2021, φαινομενικά λόγω ενός tweet σχετικά με τα κουτάκια. Εξ ου και επιστολές και έρευνα της Επιθεώρησης, με βάση ανώνυμες και αβάσιμες αναφορές ότι διέδιδα παραπληροφόρηση. Εξ ου και το ότι η κυβέρνηση και το Υπουργείο Υγείας (VWS) δεν θέλουν να δημοσιοποιήσουν τα έγγραφα WOB, ότι έχουν βαφτεί με μαύρο χρώμα, ότι τα πρακτικά της Ομάδας Διαχείρισης Επιδημιών ( ΟΜΤ ) [και της Ομάδας Αντίδρασης στον COVID-19 (RT)] φυλάσσονται σαν κρατικά μυστικά. Η υπηρεσία πληροφοριών (NCTV) κυβερνά τη χώρα.

Αυτό που είδα αρκετές φορές στην Πλατεία των Μουσείων, ταιριάζει με μια στρατιωτική επιχείρηση: Αυτή η διαδήλωση απαγορεύτηκε, αθώοι πολίτες κακοποιήθηκαν βάναυσα από την αστυνομία, δαγκώθηκαν από αστυνομικούς σκύλους, χρησιμοποιήθηκαν εναντίον τους κανόνια νερού. Η αστυνομία και η δικαιοσύνη μας κακομεταχειρίστηκαν και, όπως καταλαβαίνω τώρα, όλα έγιναν με την έγκριση της υπηρεσίας πληροφοριών (NCTV) και του κ. διευθυντή της κ. Aalbersberg. Ήταν μια στρατιωτική επιχείρηση ».

Η ανάρτησή της προκάλεσε περίπου 225.000 προβολές και πολλές αντιδράσεις μέσα σε δύο ημέρες, συμπεριλαμβανομένου ενός σχολίου από τον Stefan Homburg, ομότιμου καθηγητή δημοσίων οικονομικών στο Leibniz Universität Hannover και έναν από τους κορυφαίους κριτικούς του κορωνοϊού στη Γερμανία. Τον περασμένο Ιούλιο, ο καθηγητής Stefan Homburg μίλησε, μαζί με τη δημοσιογράφο Aya Velázquez, στη συνέντευξη Τύπου στο Βερολίνο όπου διέρρευσε το σύνολο στοιχείων και των πρακτικών της Ομάδας Κρίσης Covid της Γερμανίας (τα λεγόμενα «πρωτόκολλα RKI» που ονομάζονται έτσι από το Ινστιτούτο Robert Koch, το οποίο είναι παρόμοιο με το ολλανδικό RIVM).

Ο καθηγητής Homburg υποστηρίζει ότι «η ανάρτηση της γιατρού Van Veen ταιριάζει απόλυτα με τη γερμανική εμπειρία: Όπως ανακαλύψαμε στα «πρωτόκολλα RKI» (#RKIFiles) της Γερμανικής Επιτροπής Κορωνοϊού που διέρρευσαν, ένας στρατηγός του ΝΑΤΟ (ο Holtherm) ήταν επικεφαλής της αντιμετώπισης της λεγόμενης “πανδημίας»».

Οι δηλώσεις της υπουργού υγείας Fleur Agema επιβεβαιώνουν όσα έχει δηλώσει επανειλημμένα ο Robert F. Kennedy Jr. σχετικά με την παραγωγή των εμβολιο-βιοόπλων κατά του κορωνοϊού και της κατασκευής της εκστρατείας εναντίον του στις ΗΠΑ. Σύμφωνα με τον Kennedy, επρόκειτο για μια στρατιωτική επιχείρηση, με στενή εμπλοκή του Υπουργείου Άμυνας των ΗΠΑ (DOD), του στρατιωτικού-βιομηχανικού συμπλέγματος, και της διεφθαρμένης «επιστημονικής» και ιατρικής συντεχνίας. Το Υπουργείο Άμυνας ήταν πλήρως υπεύθυνο και πλήρωνε τις φαρμακευτικές εταιρείες για τα προϊόντα τους.

Διαβάστε στο Χ

Παρακολουθήστε στο X

Δήλωση της Fleur Agema, υπουργού υγείας και αντιπροέδρου της Ολλανδικής κυβέρνησης: «Τόσο η ετοιμότητα για τον Covid όσο και το τρέχον ”σχέδιο ετοιμότητας για πανδημία” είναι μια στρατιωτική επιχείρηση που δεν έχει καμία σχέση με την υγειονομική περίθαλψη με την παραδοσιακή έννοια της λέξης: Η πολιτική Covid είναι τέκνο της ολλανδική Υπηρεσίας Πληροφοριών (NCTV) και του ΝΑΤΟ».