Μια αιματολογική εξέταση, η οποία βρίσκεται ακόμη σε ερευνητικό στάδιο, έχει σοβαρές πιθανότητες να προβλέπει την πρόγνωση, δηλαδή την εξέλιξη της ασθένειας σε όσους νοσούν από Πολλαπλή Σκλήρυνση. Αυτό θα έχει ως αποτέλεσμα να μπορούν οι γιατροί να παρακολουθούν αν ένας ασθενής ανταποκρίνεται στη θεραπεία από την αρχή εφαρμογής της ή θα πρέπει να επιλέγεται ένα διαφορετικό θεραπευτικό σχήμα για την αντιμετώπιση και τον έλεγχο της νόσου.  

      Ο δείκτης αυτός έρχεται να προστεθεί σε ένα σύνολο κλινικών, εργαστηριακών και απεικονιστικών εξετάσεων που έως σήμερα χρησιμοποιούν με επιτυχία οι επιστήμονες. 

      Ο νέος βιοδείκτης, ουσιαστικά καταγράφει την ποσότητα των Νευροϊνιδίων στο αίμα του ασθενούς. Ουσιών, οι οποίες εάν βρίσκονται σε χαμηλά επίπεδα στην κυκλοφορία του αίματος ενός ασθενούς, είναι ένδειξη για καλύτερη πρόγνωση της νόσου. Στην αντίθετη περίπτωση, αν δηλαδή τα Νευροϊνίδια εντοπίζονται σε υψηλά επίπεδα στο αίμα, αυτό σημαίνει ότι ήδη έχει αρχίσει η διαδικασία της απομυελίνωσης, τη φθοράς δηλαδή που προκαλεί η πολλαπλή σκλήρυνση, η οποία εκδηλώνεται στους ασθενείς με μια σειρά από σωματικά και γνωσιακά συμπτώματα. 

      Όπως τονίστηκε από τους επιστήμονες στο ετήσιο συνέδριο της Ευρωπαϊκής Επιτροπής για την θεραπεία και τη Μελέτη της Πολλαπλής Σκλήρυνσης, το οποίο γίνεται στο Βερολίνο, η τεχνογνωσία για την παρασκευή και διάθεση αυτού του τεστ στους ασθενείς ήδη υπάρχει. Όμως απομένει πολύς δρόμος ακόμη, καθώς χρειάζεται να γίνει μεγάλη έρευνα για να αξιολογηθεί η αξιοπιστία των αποτελεσμάτων του νέου ελπιδοφόρου αυτού τεστ, πριν αρχίσει η εφαρμογή του. 

      Εφόσον όλα εξελιχθούν όπως τα υπολογίζουν οι ερευνητές, ο νέος αυτός βιοδείκτης, οι τιμές του οποίου θα μετριούνται στο αίμα μετά από απλή αιμοληψία, θα αλλάξει σημαντικά την στρατηγική για την αντιμετώπιση της νόσου στο άμεσο μέλλον, υποστήριξαν οι επιστήμονες που συμμετέχουν στο συνέδριο.

      Η αλλαγή στον τρόπο χορήγησης ενός σημαντικού φαρμάκου για τη σκλήρυνση, βελτιώνει ακόμη περισσότερο την ασφάλεια του.

      Το ενδιαφέρον των γιατρών που ασχολούνται με την αντιμετώπιση της πολλαπλής σκλήρυνσης, κέντρισαν και τα αποτελέσματα μιας κλινικής παρατήρησης που αφορά τον τρόπο χορήγησης ενός από τα πλέον γνωστά φάρμακα για την αντιμετώπιση της πολλαπλής σκλήρυνσης. Αλλάζοντας τον τρόπο χορήγησης του, βελτίωσαν σημαντικά το προφίλ ασφάλειας του. 

      Είδαν ότι η ενδοφλέβια χορήγηση του φαρμάκου στους ασθενείς, σε πιο αραιά χρονικά διαστήματα και συγκεκριμένα σε διάστημα πάνω από τις 4 εβδομάδες, μείωσε κατά πολύ τον ήδη χαμηλό κίνδυνο, να εμφανίσουν οι ασθενείς αυτοί μια σοβαρή μορφή εγκεφαλοπάθειας. 

      Πρόκειται για την προϊούσα πολυεστιακή λευκοεγκεφαλοπάθεια, η οποία πυροδοτείται από τον ιό jsv που βρίσκεται σε περισσότερους από τους μίσους ανθρώπους αλλά παραμένει ανενεργός στους νεφρούς. 

      Η φαρμακευτική ουσία Ναταλιζουμάμπη που κυκλοφορεί στη χώρα μας από το 2007, με ένδειξη για χρήση σε ασθενείς με υψηλή δραστηριότητα νόσου και αποτελεί ένα από τα σημαντικότερα φάρμακα για την Υποτροπιάζουσα Διαλείπουσα Πολλαπλή Σκλήρυνση, σπάνια (σε ποσοστό περίπου 4 τοις χιλίοις ) ευθύνονταν για την ενεργοποίηση αυτού του ιού και την πρόκληση εγκεφαλοπάθειας. 

      Με την αραιή χορήγηση του φαρμάκου, φαίνεται να μειώνεται ακόμη περισσότερο ο κίνδυνος για την εμφάνιση αυτής της σοβαρής ανεπιθύμητης ενέργειας, τόνισαν οι ερευνητές που παρουσίασαν τα νεότερα δεδομένα. 

      Βέβαια αξίζει να σημειωθεί ότι έως σήμερα η χορήγηση της θεραπεία, είναι απόλυτα εξατομικευμένη. Για τους θετικούς στον ιο jsv ασθενείς που έχουν πιθανότητες να αναπτύξουν ως παρενέργεια τη συγκεκριμένη εγκεφαλοπάθεια, υπάρχει σχέδιο ελαχιστοποίησης κινδύνου που στοχεύει στην ασφάλεια των ασθενών. 

      Όσον αφορά την αποτελεσματικότητα της, νεότερα δεδομένα που αφορούν στην παρατήρηση των τελευταίων 10 ετών και ανακοινώθηκαν στο συνέδριο, επιβεβαιώνουν την τη δράση της ιδίως στους ασθενείς που ξεκινούν έγκαιρα τη θεραπεία.

      Ημαγνητική τομογραφία παραμένει το πλέον αξιόπιστο διαγνωστικό εργαλείο για τους ασθενείς με Πολλαπλή Σκλήρυνση. 

      Η μαγνητική τομογραφία είναι ως γνωστό, η εξέταση που ουσιαστικά καταγράφει την απεικονιστική δραστηριότητα της νόσου, όσων πάσχουν από πολλαπλή σκλήρυνση. 

      Για το λόγο αυτό, είναι σημαντική η ακρίβεια των αποτελεσμάτων που δίνει αυτή η εξέταση, τόνισαν οι επιστήμονες, εξηγώντας ότι συχνά υπάρχουν αποκλίσεις στις μαγνητικές τομογραφίες των ασθενών, ανάλογα με την τεχνολογία που χρησιμοποιείται. 

      Η σύσταση τους λοιπόν, είναι να χρησιμοποιείται το ίδιο διαγνωστικό πρωτόκολλο στις μαγνητικές τομογραφίες, για να αποφεύγονται τυχόν αποκλίσεις στα ευρήματα, οι οποίες μπερδεύουν ακόμη και τους ίδιους τους γιατρούς. 

      Όπως επισημάνθηκε για μια ακόμη φορά, η αξία της μαγνητικής τομογραφίας είναι ανεκτίμητη στους ασθενείς με πολλαπλή σκλήρυνση, καθώς μπορεί να προλάβει (εφόσον υπάρχουν ευρήματα) την εξέλιξη της νόσου, χωρίς απαραίτητα την εμφάνιση συμπτωμάτων. 

      Το ερώτημα που εύλογα προκύπτει είναι πόσες μαγνητικές πρέπει να κάνει ένας ασθενής το χρόνο; Τουλάχιστον 1 απαντούν ειδικοί και ανάλογα με την κλινική εκτίμηση του γιατρού τους, ο αριθμός αυτός μπορεί να αυξηθεί. 

      Θετικά αποτελέσματα για χάπι που δίνονται ως πρώτη θεραπεία για την Πολλαπλή Σκλήρυνση.

      Χαμηλό αριθμό υποτροπών και απουσία εξέλιξης της αναπηρίας ή οποία σχετίζεται με το σύνολο των λειτουργιών του οργανισμού, παρατηρούν οι επιστήμονες, μετά από την πολυετή χορήγηση ενός φαρμάκου με δραστική ουσία τον Φουμαρικό Διμεθυλεστέρα, όπως ανακοίνωσαν επίσης στο ετήσιο συνέδριο της Ευρωπαϊκής Επιτροπής για την Θεραπεία και την Μελέτης της Πολλαπλής Σκλήρυνσης. 

Ήδη, η από του στόματος αυτή θεραπεία, που αφορά κυρίως νεοδιαγνωσθέντες ασθενείς, χορηγείται εδώ και 9 χρόνια, ενώ στην Ελλάδα κυκλοφόρησε το 2015. Σύμφωνα με τα νεότερα δεδομένα φαίνεται ότι αναχαιτίζει σε μεγάλο αριθμό ασθενών, την έναρξη των συμπτωμάτων της Πολλαπλής Σκλήρυνσης και συμβάλει στο να μην εξελίσσεται γρήγορα η αναπηρία των ασθενών. Αναπηρία που δεν έχει να κάνει μόνο με το μυοσκελετικό τους σύστημα αλλά με το σύνολο των οργάνων που πλήττονται από τη νόσο, όπως επισημαίνουν οι ειδικοί. Στόχος των φαρμάκων αυτών, όπως ειπώθηκε είναι να καθυστερήσουν συνολικά την εξέλιξη της νόσου, με σκοπό ο ασθενής να μην περάσει στο επόμενο στάδιο της. 

      Οι ειδικοί τόνισαν τέλος ότι τα τελευταία χρόνια η ασθένεια θα πρέπει να αντιμετωπίζεται εξατομικευμένα από τους ειδικούς, καθώς διαφέρει η εξέλιξη της από ασθενή σε ασθενή. 

      Ενδιαφέρον επίσης παρουσιάζει η διαπίστωση των επιστημόνων ότι συχνά τα αποτελέσματα των κλινικών μελετών συνάδουν με αυτά που προκύπτουν από τις ανοιχτές μελέτες παρατήρησης, δηλαδή αυτές που αξιολογούν το ασθενή και πώς αυτός βιώνει την ασθένεια του. 







ΑΠΕ

Εικόνα επιδείνωσης της ποιότητας των υπηρεσιών υγείας στη χώρα μας, αποτυπώνεται στα ευρήματα αποκαλυπτικής πανελλαδικής έρευνας που διενήργησε η εταιρία Alco, σε γιατρούς και πολίτες, για λογαριασμό του Ιατρικού Συλλόγου Αθηνών.

Η έρευνα που αποτυπώνει με σαφήνεια την εικόνα και τις αντιλήψεις της ελληνικής κοινωνίας και του ιατρικού κλάδου,σε σχέση με σημαντικά ζητήματα που αφορούν τη Δημόσια υγεία, παρουσιάστηκε από τον διευθύνοντα σύμβουλο της εταιρίας Alco Κώστα Παναγόπουλο  ,παρουσία του προέδρου Γ. Πατούλη, του ταμία Φ. Πατσουράκου και του γενικού γραμματέα Α. Βασιλείου.

Σύμφωνα με τα ευρήματα της έρευνας, οι παρεχόμενες υπηρεσίες υγείας, επιδεινώθηκαν σημαντικά, τα τελευταία χρόνια . Είναι χαρακτηριστικό ότι ένας στους δύο Έλληνες ,δεν μπορεί να καλύψει τις δαπάνες για την υγεία του.

Επίσης έξι στους δέκα γιατρούς ,θεωρεί ότι ο τρόπος που λειτουργεί σήμερα το ΕΣΥ, θέτει σε κίνδυνο την υγεία των ασθενών ενώ το 60%, εκτιμά αρνητικά την πολιτική στο χώρο της υγείας, τα τελευταία χρόνια.

Κινδυνεύουν ασθενείς

 Η συντριπτική πλειοψηφία των ιατρών εκτιμά ότι οι συνθήκες εργασίας έχουν επιδεινωθεί, ενώ οι παρεχόμενες υπηρεσίες υγείας στους πολίτες έχουν χειροτερέψει σημαντικά απέχοντας κατά πολύ από εκείνες της Ευρώπης ,με αποτέλεσμα να κινδυνεύουν οι ασθενείς. Ως συνέπεια αυτής της κατάστασης, τέσσερις στους δέκα ιδιώτες γιατρούς δυσκολεύονται να συντηρήσουν το ιατρείο τους, ενώ το 45% συνολικά έχει σκεφτεί να φύγει στο εξωτερικό.

Την πλάτη στο νέο σύστημα Πρωτοβάθμιας Φροντίδας Υγείας γυρίζουν τόσο οι πολίτες όσο και οι γιατροί. Το νέο σύστημα είναι άγνωστο στα 2/3 των πολιτών ενώ μόνο το 16% έχει σκοπό να εγγραφεί στον οικογενειακό γιατρό. Επίσης επτά στους δέκα ιδιώτες γιατρούς δήλωσαν ότι δεν θα συνεργάζονταν με το νέο σύστημα.

Σχολιάζοντας τα συμπεράσματα της έρευνας, ο πρόεδρος του ΙΣΑ Γιώργος Πατούλης, τόνισε τα εξής:

«Η έρευνα που ανέθεσε ο ΙΣΑ, στην εταιρία Alco, αποδεικνύει την κατάρρευση του Δημόσιου συστήματος υγείας , τα τελευταία δύο χρόνια ,εξαιτίας των αποτυχημένων και επικίνδυνων πολιτικών που ακολουθήθηκαν. Η εικόνα που αποκαλύπτεται –εικόνα ντροπής για την ελληνική κοινωνία- αποδεικνύει τις τεράστιες ευθύνες της κυβέρνησης που έχει οδηγήσει σε απόγνωση τόσο τους ασθενείς που δεν μπορούν να καλύψουν τις δαπάνες για την υγεία τους όσο και τους γιατρούς που αδυνατούν να αντεπεξέλθουν ακόμα και στα στοιχειώδη έξοδα των ιατρείων τους. Η δε περίφημη μεταρρύθμιση της Πρωτοβάθμιας Φροντίδας Υγείας αποτελεί μία ακόμα παταγώδη αποτυχία που απορρύθμισε περαιτέρω το σύστημα. Όπως αποδεικνύεται, η σημερινή κατάσταση εγκυμονεί κινδύνους για τους ασθενείς και τη Δημόσια υγεία».

Από την πλευρά του, ο διευθύνων σύμβουλος της Alco κ. Κώστας Παναγόπουλος, επεσήμανε τα εξής:

«Σύμφωνα με τα πολύ ενδιαφέροντα ευρήματα της έρευνας για την υγεία, που ο Ιατρικός Σύλλογος Αθηνών ανέθεσε στην Alco, η κοινωνία, που χρησιμοποιεί έντονα το Δημόσιο σύστημα Υγείας, εκτιμά ότι τα τελευταία χρόνια υπήρξε επιδείνωση του επιπέδου παροχής υπηρεσιών και βεβαίως αναζητά την αντιστροφή της τάσης αυτής και τη βελτίωση τους. Ενώ ο ιατρικός κόσμος ανησυχεί έντονα για τη λειτουργία της Δημόσιας Υγείας, εκτιμά ότι οι συνθήκες εργασίας του έχουν επιδεινωθεί, όπως και οι παρεχόμενες στους πολίτες υπηρεσίες υγείας, οι οποίες απέχουν πολύ από εκείνες της Ευρώπης, τόσο, ώστε να μπορούν να δημιουργηθούν ακόμα και κίνδυνοι για τους ασθενείς.»

ΤΑ ΕΥΡΗΜΑΤΑ ΤΗΣ ΕΡΕΥΝΑΣ

Η έρευνα διεξήχθη το χρονικό διάστημα 24 -28 Σεπτεμβρίου 2018, σε αντιπροσωπευτικό δείγμα 1.000 ατόμων ηλικίας 25 ετών και άνω από όλη την Ελλάδα ,καθώς και σε 400 γιατρούς, μέλη του Ιατρικού Συλλόγου Αθηνών.

Οι απαντήσεις του κοινού

• 3 στους 4 Έλληνες κάνουν κάθε χρόνο χρήση των υπηρεσιών υγείας
• μόνο 1 στους 3 μπορεί να καλύψει τις δαπάνες για την υγεία του. Το 49% δυσκολεύεται να καλύψει οικονομικά τις δαπάνες που είναι απαραίτητες για την υγεία του
• το 41% θεωρεί ότι οι παρεχόμενες υπηρεσίες υγείας έχουν επιδεινωθεί τα τελευταία χρόνια, το 36% ότι είναι στάσιμες και το 14% εκτιμά ότι βελτιώθηκαν
• 1 στους 2 δυσκολεύεται να καλύψει τις δαπάνες υγείας
• (κυρίως άτομα άνω των 65 ετών) και 4 τους 10 τη δαπάνη για φάρμακα.
• το 50% δυσπιστεί σε σχέση με το Δημόσιο σύστημα υγείας εκτιμώντας ότι για να καλύψει τις ανάγκες θα πρέπει να πληρώσει(συμμετοχές, εξετάσεις κ.τ.λ.) .

Σύστημα Πρωτοβάθμιας Φροντίδας Υγείας

• το 86% δεν έχει κάνει εγγραφή, στον οικογενειακό γιατρό που θα τον παρακολουθεί
• το 66% των πολιτών δεν έχει ενημερωθεί για το νέο σύστημα Πρωτοβάθμιας Φροντίδας Υγείας
• μόνο το 16% έχει σκοπό να εγγραφεί στον οικογενειακό γιατρό. Το 47% θα παραμείνει στο γιατρό που τον παρακολουθεί ενώ το 37% δεν γνωρίζει για το νέο σύστημα
• Η εκτίμηση των περισσότερων (47% έναντι 17%) είναι ότι το υποχρεωτικό παραπεμπτικό από τον οικογενειακό ιατρό, δυσκολεύει την πρόσβαση σε ιατρούς ειδικότητας.

Οι απαντήσεις των ιατρών

Κύριο εύρημα της έρευνας, είναι η έντονη ανησυχία του ιατρικού κόσμου, τόσο για τη λειτουργία της Δημόσιας Υγείας, όσο και για τη δική του θέση, σε επίπεδο συνθηκών, αμοιβών και δυνατότητας να παρέχουν την ποιότητα υπηρεσιών που θα ήθελαν στους πολίτες.

Ειδικότερα:

• το 60% των γιατρών εκτιμά ως αρνητικά και πολύ αρνητικά την πολιτική στο χώρο της υγείας τα τελευταία χρόνια ενώ το 24% θετικά.
• το 46% εκτιμά ότι οι παρεχόμενες υπηρεσίες υγείας τα τελευταία δύο χρόνια έχουν επιδεινωθεί και το 13% θεωρεί ότι βελτιώθηκαν
• το 48% θεωρεί ότι ευθύνονται οι λανθασμένες πολιτικές για την επιδείνωση των παρεχόμενων υπηρεσιών υγείας ενώ το 34% η οικονομική κρίση.
• το 63% των γιατρών εκτιμά ότι ο τρόπος που λειτουργεί σήμερα το ΕΣΥ μπορεί να δημιουργήσει κινδύνους για τον ασθενή .Ενώ το 25% θεωρεί ότι δεν υφίσταται κίνδυνος για τους ασθενείς.
• το 64% των γιατρών του Δημόσιου τομέα θεωρεί ότι οι συνθήκες εργασίας, στα Δημόσια νοσοκομεία έχουν επιδεινωθεί , το 31% ότι είναι στάσιμες και το 4% ότι βελτιώθηκαν
• το 75% θεωρεί ότι οι αμοιβές των γιατρών στα Δημόσια νοσοκομεία επιδεινώθηκαν και το 23% ότι είναι στάσιμες
• το 39% δυσκολεύεται να συντηρήσει το ιατρείο του
• το 53% έχει σκεφθεί να φύγει στο εξωτερικό

Πρωτοβάθμιο Σύστημα Υγείας

• το 64% των ιατρών του ιδιωτικού τομέα αξιολογεί αρνητικά το νέο Πρωτοβάθμιο Σύστημα Υγείας και το 18% θετικά
• το 57% θεωρεί ότι το νέο σύστημα, θα οδηγήσει σε επιδείνωση των παρεχόμενων υπηρεσιών ενώ το 19% βελτίωση.
• το 80% θεωρεί ότι το νέο σύστημα ,δεν προσφέρει αξιοπρεπείς αμοιβές και σωστές επαγγελματικές συνθήκες, για τους γιατρούς ενώ το 8% θεωρεί ότι προσφέρει.
• το 72% των γιατρών του ιδιωτικού τομέα δεν θα συνεργαζόταν με το νέο σύστημα ενώ το 16% θα συνεργαζόταν

                                                                    -------------

Μια συχνά συνταγογραφούμενη κατηγορία αντιβιοτικών ευρέος φάσματος, οι κινολόνες και οι φθοροκινολόνες, πρέπει να περιορισθούν σε μεγάλο βαθμό, γιατί η χρήση τους μπορεί να έχει σοβαρές παρενέργειες, ακόμη και μόνιμες επιπτώσεις στον ανθρώπινο οργανισμό. Ο περιορισμός της χρήσης αφορά όλους τους τρόπους χορήγησης των συγκεκριμένων αντιβιοτικών: με χάπι, ένεση ή εισπνοή.

Αυτή είναι η νέα σύσταση της αρμόδιας επιτροπής αξιολόγησης φαρμακευτικών κινδύνων (PRAC) του Ευρωπαϊκού Οργανισμού Φαρμάκων (EMA), η οποία κατέληξε στο συμπέρασμα ότι οι κινολόνες πρέπει να χορηγούνται μόνο όταν κρίνεται απολύτως αναγκαίο και εφόσον δεν υπάρχει εναλλακτική λύση.

Τα εν λόγω αντιβιοτικά μπορεί να προκαλέσουν προβλήματα στους μυς, στους τένοντες, στα οστά και στο νευρικό σύστημα. Μάλιστα, οι επιπτώσεις αυτές μπορεί να συνεχιστούν σε βάθος χρόνου μετά τη διακοπή της θεραπείας ή ακόμη και να είναι μόνιμες.

Η επιτροπή του ΕΜΑ συνιστά όλα τα φάρμακα που περιέχουν το αντιβιοτικό κινολόνη, να απομακρυνθούν από την αγορά.

Συνιστά επίσης να σταματήσει η χορήγηση φθοροκινολονών σε περιπτώσεις λοιμώξεων του λαιμού, ουρολοιμώξεων, διάρροιας και γενικά ήπιων ή μέτρια σοβαρών λοιμώξεων.
Επίσης συνιστά να γίνεται με επιφύλαξη η χορήγηση φθοροκινολονών σε ηλικιωμένους, ασθενείς με προβλήματα στα νεφρά, όσους έχουν κάνει μεταμόσχευση οργάνου και σε όσους κάνουν θεραπεία με κορτικοστεροειδή (αυτές οι κατηγορίες ασθενών κινδυνεύουν περισσότερο να πάθουν τενοντίτιδα λόγω των εν λόγω αντιβιοτικών).

Ο ΕΜΑ συμβουλεύει επίσης τους γιατρούς να ενημερώνουν τους ασθενείς ότι πρέπει να σταματούν αμέσως τη θεραπεία με κάποια φθοροκινολόνη, μόλις υπάρξει κάποια ένδειξη παρενέργειας στους μυς, στους τένοντες ή στα οστά (π.χ. φλεγμονή, πόνος, πρήξιμο κ.α.), καθώς επίσης κάποιο πρόβλημα στο νευρικό σύστημα (κόπωση, κατάθλιψη, σύγχυση, αυτοκτονικές σκέψεις, διαταραχές ύπνου, διαταραχές της όρασης και της ακοής, αλλοίωση γεύσης και όσφρησης κ.α.).

Οι συστάσεις αυτές της επιτροπής θα οδηγήσουν στις νέες τελικές συστάσεις του ΕΜΑ. Θα ακολουθήσει η υιοθέτηση από την Ευρωπαϊκή Επιτροπή μιας απόφασης νομικά δεσμευτικής για όλα τα κράτη μέλη και οι νέοι περιορισμοί στη χρήση των κινολονών και φθοροκινολονών θα τεθούν σε ισχύ μετά την απόφαση αυτή της Κομισιόν.

Τα αντιβιοτικά που περιλαμβάνονται στις συστάσεις του ΕΜΑ, είναι: ciprofloxacin, flumequine, levofloxacin, lomefloxacin, moxifloxacin, norfloxacin, ofloxacin, pefloxacin, prulifloxacin and rufloxacin, cinoxacin, nalidixic acid και pipemidic acid.

Είχε προηγηθεί τον Ιούλιο, η αντίστοιχη Υπηρεσία Τροφίμων και Φαρμάκων (FDA) των ΗΠΑ, η οποία ζήτησε τα σκευάσματα με φθοροκινολόνες να φέρουν σαφή ένδειξη-προειδοποίηση για τις παρενέργειες και τους δυνητικούς κινδύνους, μεταξύ άλλων για την ψυχική υγεία και για τη σοβαρή διαταραχή του σακχάρου στο αίμα.

ΑΠΕ

Ψηφιακή μαστογραφία σε ανασφάλιστες, άπορες και χαμηλό εισόδημα γυναίκες του Δήμου Περιστερίου

Ο Δήμος Περιστερίου σε συνεργασία με το Σύλλογο Φίλων του Ογκολογικού Νοσοκομείου «Oι  Άγιοι Ανάργυροι» παρέχει την δυνατότητα σε άπορες, ανασφάλιστες και χαμηλό εισόδημα γυναίκες να κάνουν την εξέταση ψηφιακής μαστογραφίας.

Ο καρκίνος του μαστού χρήζει έγκαιρης  διάγνωσης και αντιμετώπισης, κάτι που δεν είναι εφικτό για όλους λόγω της οικονομικής κρίσης και της ανεργίας που μαστίζουν την κοινωνία μας.

Στο πλαίσιο αυτό ο Δήμος Περιστερίου, με πρωτοβουλία του Εντεταλμένου Δημοτικού Συμβούλου σε θέματα Υγείας - Καρδιολόγου Γιώργου Μπεκιάρη εξασφάλισε μία ακόμη πολύτιμη ημερομηνία εξέτασης για γυναίκες άπορες και ανασφάλιστες, την Παρασκευή 26 Οκτωβρίου 2018.

Το πρόγραμμα απευθύνεται σε γυναίκες που είναι ηλικίας 40 έως 69 ετών, ανασφάλιστες ή ασφαλισμένες με χαμηλό εισόδημα (έως 6.000 ευρώ ατομικό ή έως 12.000 ευρώ οικογενειακό).

Προσοχή: το  πρόγραμμα δεν απευθύνεται σε γυναίκες που πάσχουν ήδη ή έχουν εμφανίσει στο παρελθόν καρκίνο του μαστού.

Οι ενδιαφερόμενες μπορούν να απευθύνονται για ραντεβού και περισσότερες πληροφορίες στο ΚΕΠ Υγείας του Δήμου Περιστερίου, στο τηλέφωνο 210-5783266 , ώρες 8:οο-14:οο έως την Δευτέρα  22/10/2018.

Η ενημέρωση του κοινού, ιδίως των ανδρών, για τις ουρολογικές παθήσεις και την ειδικότητα του ουρολόγου είναι ανησυχητικά χαμηλή σε όλη την Ευρώπη.

   Όπως αποκαλύπτει μια νέα δειγματοληπτική έρευνα της Ευρωπαϊκής Ένωσης Ουρολογίας, η οποία πραγματοποιήθηκε -με αφορμή την Εβδομάδα Ουρολογίας (24 έως 28 Σεπτεμβρίου)- σε περισσότερους από 2.500 ανθρώπους σε πολλές ευρωπαϊκές χώρες, περισσότερα ξέρουν οι γυναίκες για την ουρολογική υγεία των ανδρών παρά οι ίδιοι οι άνδρες για τα δικά «τους» θέματα.

   Οι Ευρωπαίοι εμφανίζονται να έχουν πολύ ανεπαρκείς γνώσεις για τα σημαντικότερα ουρολογικά συμπτώματα και έτσι δεν παίρνουν πολύ στα σοβαρά -όπως θα έπρεπε- τα πρώιμα σημάδια μια δυνητικά απειλητικής για τη ζωή τους πάθησης.

   Παρόλο που οι ουρολογικές παθήσεις εμφανίζουν αύξηση διαχρονικά στον γηράσκοντα πληθυσμό της Ευρώπης, ο τελευταίος δεν έχει το αναγκαίο επίπεδο ενημέρωσης και γνώσης. Το 40% όσων απάντησαν στην έρευνα, δεν μπορούσαν να περιγράψουν τι κάνει ένας ουρολόγος, το 10% δεν είχαν καν ακούσει στη ζωή τους ότι υπάρχει τέτοια ειδικότητα και το 15% πιστεύουν ότι οι ουρολόγοι θεραπεύουν σκελετικές, νευρικές ή καρδιαγγειακές διαταραχές!

   «Τα ευρήματα δείχνουν ξεκάθαρα ότι οι άνθρωποι είναι κακά πληροφορημένοι, όσον αφορά τις ουρολογικές παθήσεις. Ιδίως οι άνδρες γνωρίζουν λιγότερα πράγματα από τις γυναίκες και κάνουν τα στραβά μάτια στα συμπτώματά τους και στην έγκαιρη διάγνωση. Αποτελεί σοβαρή πρόκληση να κάνουμε τους άνδρες να πάρουν σοβαρά την υγεία τους. Χρειάζονται σίγουρα καλύτερη κατανόηση των κινδύνων και των συμπτωμάτων τους. Πρέπει να ενθαρρυνθούν να επισκεφθούν ένα γιατρό, αν υποπτευθούν κάτι ασυνήθιστο» δήλωσε ο καθηγητής Χάιν Βαν Πόπελ, γενικός γραμματέας της Ευρωπαϊκής Ένωσης Ουρολογίας.

   «Οι γυναίκες έχουν συνηθίσει να ελέγχουν συχνότερα το σώμα τους. Πρέπει να ενθαρρύνουν και τους άνδρες να κάνουν το ίδιο, καθώς επίσης να συζητούν τα θέματα υγείας με μεγαλύτερη λεπτομέρεια με τους άνδρες και με τους γιατρούς» πρόσθεσε.

   Κάθε χρόνο σχεδόν 450.000 άνδρες στην Ευρώπη διαγιγνώσκονται με καρκίνο του προστάτη, ενώ 92.000 πεθαίνουν από τη νόσο. Παρόλο που ο καρκίνος αυτός είναι ο συχνότερος στους άνδρες της Ευρώπης, τα τρία τέταρτα των ανδρών παραδέχθηκαν στην έρευνα ότι ξέρουν λίγα πράγματα για τα συμπτώματα της νόσου. Μάλιστα, οι άνδρες δηλώνουν μεγαλύτερη αυτοπεποίθηση να αναγνωρίσουν τα συμπτώματα του καρκίνου του μαστού (31%) παρά του καρκίνου του προστάτη (27%).

   Μόνο ένας στους τέσσερις Ευρωπαίους μπορεί να εντοπίσει σωστά πού βρίσκεται η θέση του προστάτη στο σώμα. Ακούγεται απίστευτο, αλλά οι γυναίκες είναι πιο ικανές (28%) από ό,τι οι άνδρες (22%) να πουν πού είναι ο προστάτης. Αλλά ακόμη πιο απίστευτο είναι ότι περισσότεροι από τους μισούς άνδρες (το 54%) πιστεύουν ότι και οι γυναίκες έχουν προστάτη!

   Από την άλλη, παραμένει ταμπού στην Ευρώπη η στυτική δυσλειτουργία, ένα πολύ συχνό πρόβλημα, καθώς εκτιμάται ότι την έχουν -σε μικρότερο ή μεγαλύτερο βαθμό- οι μισοί περίπου άνδρες (50%) άνω των 50 ετών. Όμως το 75% των ανδρών δήλωσαν ότι δεν το ξέρουν ότι είναι τόσο συχνό αυτό το πρόβλημα γύρω τους, με συνέπεια να διστάζουν να μιλήσουν στο γιατρό για το δικό τους πρόβλημα.

Αισιόδοξο διαγράφεται το μέλλον για τους πάσχοντες από θαλασσαιμία (μεσογειακή αναιμία), χάρη στη μεγάλη πρόοδο της ιατρικής και τις πολλά υποσχόμενες θεραπείες με αλλογενή μεταμόσχευση ή το συνδυασμό της γονιδιακής θεραπείας με την αυτόλογη μεταμόσχευση.

Στις μέρες μας η επαρκής μεταγγισιοθεραπεία και η σωστή υποστηρικτική αγωγή, με κύριο άξονα την αποτελεσματική αποσιδήρωση, έχουν αυξήσει σημαντικά το προσδόκιμο επιβίωσης των πασχόντων από θαλασσαιμία, οι οποίοι πλέον φτάνουν στην ώριμη ενήλικο ζωή. Ωστόσο με την αύξηση του προσδόκιμου επιβίωσης στους θαλασσαιμικούς, εμφανίζονται νέοι κίνδυνοι, όπως είναι η αύξηση του αριθμού των νεοπλασματικών νοσημάτων και ειδικά, του ηπατοκυτταρικού καρκινώματος, όπως επίσης και του αριθμού των αγγειακών εγκεφαλικών επεισοδίων. Τα παραπάνω ανέφερε ο αιματολόγος στο Γενικό Νοσοκομείο Λάρισας, διδάκτωρ Ιατρικής του ΑΠΘ Μιχάλης Διαμαντίδης, μιλώντας στο ΑΠΕ-ΜΠΕ με αφορμή ομιλία του για τις «Νεότερες εξελίξεις και στρατηγικές στη θεραπεία της θαλασσαιμίας και την αγωγή αποσιδήρωσης» σε ημερίδα με θέμα «Εξελίξεις και προοπτικές στη Θαλασσαιμία» την οποία συνδιοργάνωσαν ο Ελληνικός Σύλλογος Θαλασσαιμίας και η Διεθνής Ομοσπονδία Θαλασσαιμίας.

Πλήρης ίαση με αλλογενή μεταμόσχευση

«Η αλλογενής μεταμόσχευση αποτελεί τη μόνη ουσιαστική θεραπεία πλήρους ίασης στη β-θαλασσαιμία και παρά τα σημαντικά ποσοστά επιτυχίας, εφαρμόζεται σε μικρές και νεαρές ηλικίες, ενώ εμφανίζει δυσκολίες, όπως η ανεύρεση συμβατού δότη, η χρόνια λήψη ανοσοκαταστολής ή οι λοιμώξεις» επισήμανε ο κ. Διαμαντίδης.

Σε ότι αφορά τη γονιδιακή θεραπεία ο κ Διαμαντίδης ανέφερε ότι αυτή συνδυάζεται με την αυτόλογη μεταμόσχευση και γίνεται με γενετικά διορθωμένα κύτταρα. «Αποτελεί σύγχρονη θεραπευτική προσέγγιση, όμως οι τεχνικές που εφαρμόζει είναι δαπανηρές, δύσκολες τεχνικά, δεν έχουν τελειοποιηθεί, και έχουν δοκιμαστεί στα πλαίσια κλινικών δοκιμών σε μικρό αριθμό πασχόντων, ενώ συνήθως δεν εφαρμόζονται σε πάσχοντες άνω των 45 ετών, που αποτελούν την πλειοψηφία των θαλασσαιμικών ασθενών. Η γονιδιακή θεραπεία εφαρμόστηκε πρώτα στο θαλασσαιμικό ποντίκι, το 1988 και στον άνθρωπο το 2010 και αποτελεί επαναστατική μέθοδο, παρά τα άνω μειονεκτήματα» πρόσθεσε ο κ. Διαμαντίδης.

Παράλληλα επισήμανε ότι ιδιαίτερα ενθαρρυντικά είναι τα ευρήματα των κλινικών δοκιμών φάσεως I και ΙΙ για το φάρμακο Luspatercept, το οποίο δρα στη μη αποτελεσματική αιμοποίηση της θαλασσαιμίας. Με τη χρήση του φαρμάκου αυτού αυξάνεται η αιμοσφαιρίνη και ελαττώνεται ο αριθμός των απαιτούμενων μεταγγίσεων.

«Υπάρχει αισιοδοξία, καθώς είναι φάρμακο που απευθύνεται σε μεγάλες ομάδες θαλασσαιμικών και χορηγείται απλά (με υποδόρια ένεση, κάθε 3 εβδομάδες) με βάση την κλινική δοκιμή. Μένει να ολοκληρωθούν τα αποτελέσματα της κλινικής δοκιμής φάσεως III και να προσδιοριστούν με ακρίβεια ενδεχόμενες ανεπιθύμητες ενέργειες, προτού εξαχθούν ασφαλή συμπεράσματα και προτού λάβει έγκριση για να κυκλοφορήσει. Λοιπές θεραπευτικές στρατηγικές στη θαλασσαιμία που βρίσκονται σε στάδια κλινικών δοκιμών αποτελούν η αύξηση της παραγωγής της εμβρυϊκής αιμοσφαιρίνης HbF μέσω των γονιδίων των γ-σφαιρινών, η ελάττωση της παραγωγής των τοξικών α-σφαιρινών, η δημιουργία αγωνιστών της εψιδίνης που θα δράσουν ενδεχομένως συμπληρωματικά ή και ανεξάρτητα στην αναγκαία αγωγή αποσιδήρωσης» συνέχισε ο κ. Διαμαντίδης.

Οι νέοι κίνδυνοι για τους θαλασσαιμικούς

Με την αύξηση του προσδόκιμου επιβίωσης, εμφανίζονται νέοι κίνδυνοι, όπως είναι η αύξηση του αριθμού των νεοπλασματικών νοσημάτων και ειδικά, του ηπατοκυτταρικού καρκινώματος, όπως επίσης και του αριθμού των αγγειακών εγκεφαλικών επεισοδίων. «Λόγω ποσοτικής γενετικής διαταραχής στα γονίδια των β-σφαιρινών, οι πάσχοντες από θαλασσαιμία χρειάζονται αρκετές ποσότητες αίματος κάθε μήνα, διότι σε διαφορετική περίπτωση ελαττώνεται σημαντικά ο αιματοκρίτης. Εντούτοις, οι μεγάλες ποσότητες σιδήρου που προσλαμβάνει ο οργανισμός από τις μεταγγίσεις συμπυκνωμένων ερυθρών, αθροίζονται στα διάφορα όργανα (ήπαρ, καρδιά, πάγκρεας, υπόφυση, γονάδες) με δυσάρεστες επιπλοκές και τα ανάλογα νοσήματα, ανάλογα με τα προσβεβλημένα όργανα. Η νόσος είναι ετερογενής με κλινική εικόνα ανάλογη των προσβεβλημένων γονιδίων» εξήγησε ο κ Διαμαντίδης.

Η συμμόρφωση στην αγωγή αποσιδήρωσης βασικό στοιχείο της θεραπείας

Βασικό κορμό της θεραπευτικής αντιμετώπισης των θαλασσαιμικών αποτελεί η συμμόρφωση των πασχόντων στην αγωγή αποσιδήρωσης και η απομάκρυνση του παθολογικού σιδήρου, διατηρώντας τα επίπεδά του στον οργανισμό σε ένα φυσιολογικό εύρος, αναγκαίο για τις ζωτικές λειτουργίες.

«Εξαιρετικά σημαντική είναι η πρόληψη των επιπλοκών της αιμοσιδήρωσης, που γίνεται με την αγωγή αποσιδήρωσης (συχνά από 5 έως 7 μέρες την εβδομάδα, ανάλογα με το φάρμακο αποσιδήρωσης) και η θεραπεία της ηπατίτιδας C που είναι εφικτή στις μέρες μας. Απαιτείται συστηματική παρακολούθηση των πασχόντων σε ειδικά διαμορφωμένα κέντρα, τις μονάδες μεσογειακής αναιμίας από εξειδικευμένο ιατρικό και νοσηλευτικό προσωπικό και ο τακτικός τους κλινικοεργαστηριακός έλεγχος. Επίσης, πρέπει να υποβάλλονται σε συχνό απεικονιστικό έλεγχο του ήπατος και σε τακτικό καρδιολογικό και ενδοκρινολογικό έλεγχο. Η έγκαιρη διάγνωση ενδεχόμενων επιπλοκών σώζει ζωές. Πρέπει να σημειωθεί ότι υπάρχει και μια ηπιότερη μορφή της νόσου, η ενδιάμεση θαλασσαιμία, που ανήκει στα μη-μεταγγισιοεξαρτώμενα σύνδρομα. Και αυτή όμως η νόσος απαιτεί τακτική παρακολούθηση, καθώς είναι εξαιρετικά ύπουλη και οι πάσχοντες από ενδιάμεση θαλασσαιμία συχνά εμφανίζουν ηπατική αιμοσιδήρωση, πνευμονική υπέρταση, θρομβώσεις, έλκη κάτω άκρων και χολολιθίαση» ανέφερε ο κ. Διαμαντίδης.

Παράλληλα τόνισε ότι : «Είναι εξαιρετικά σημαντικό να ελαττωθεί το φορτίο των μεταγγίσεων στους πάσχοντες, διότι θα ελαττωθεί ο προσλαμβανόμενος σίδηρος και θα απαιτείται λιγότερο εντατική αποσιδήρωση, χωρίς βέβαια να εκλείψει, αφού είναι αναγκαία. Επίσης, θα εξοικονομηθούν αίμα, οικονομικοί πόροι, αντιδραστήρια και θα ελαττωθεί ο τεράστιος φόρτος εργασίας των μονάδων μεσογειακής και των αιμοδοσιών, που λειτουργούν με ελάχιστο προσωπικό. Θα ελαττωθεί σημαντικά ο κίνδυνος αλλεργικών αντιδράσεων, αλλοανοσοποίησης και λοιπών συμβαμάτων με τις μεταγγίσεις, ο οποίος παρά την εξαιρετική πρόοδο που έχει σημειωθεί στη μεταγγισιοθεραπεία στις μέρες μας, δεν έχει εκλείψει».

Η διαχείριση του πόνου στη δρεπανοκυτταρική νόσο

Η δρεπανοκυτταρική νόσος αποτελεί συγγενή διαταραχή του αίματος, που χαρακτηρίζεται από αιμολυτική αναιμία, επώδυνα επεισόδια και βλάβη οργάνων. Τα επώδυνα επεισόδια εμφανίζονται νωρίς στη ζωή των ασθενών με δρεπανοκυτταρική νόσο και επηρεάζουν την ποιότητα ολόκληρης της ζωής τους.

«Υπολογίζεται ότι το 95% των εισαγωγών των πασχόντων από δρεπανοκυτταρική νόσο στο νοσοκομείο οφείλονται σε οξέα επώδυνα επεισόδια. Η αιτιολογία του πόνου τις περισσότερες φορές είναι η απόφραξη μικρών αγγείων από την αλληλεπίδραση των λευκών, αιμοπεταλίων, ενδοθηλίου αγγείων και δύσκαμπτων ερυθρών, που χαρακτηρίζουν τη νόσο και ονομάζονται δρεπανοκύτταρα» ανέφερε στο ΑΠΕ-ΜΠΕ η αιματολόγος, διευθύντρια ΕΣΥ στη Μονάδα Μεσογειακής Αναιμίας και Δρεπανοκυτταρικής Νόσου του νοσοκομείου ΑΧΕΠΑ, Δέσποινα Παντελίδου, με αφορμή ομιλία της, στην ίδια ημερίδα, με θέμα: «Νεότερα δεδομένα στη διαχείριση της δρεπανοκυτταρικής νόσου».

O πόνος αντιμετωπίζεται κυρίως με αντιφλεγμονώδη, παρακεταμόλη και οπιοειδή αναλγητικά και όπως επισήμανε η κ.Παντελίδου την τελευταία εικοσαετία η υδροξυουρία, ένας χημειοθεραπευτικός παράγοντας , τροποποίησε σημαντικά την πορεία της νόσου των ασθενών με την ελάττωση του αριθμού και της έντασης των επώδυνων επεισοδίων.

«Τα τελευταία χρόνια, διάφορες φαρμακευτικές ουσίες αξιολογούνται σε προκλινικές και κλινικές μελέτες με στόχο την περαιτέρω βελτίωση της ποιότητας ζωής αυτών των ασθενών. Στοχεύονται αιτίες που σχετίζονται με την παθοφυσιολογία της νόσου και αναζητούνται νέα αναλγητικά που δρουν στο κεντρικό νευρικό σύστημα. Μέχρι στιγμής υπάρχουν ενθαρρυντικά αποτελέσματα από τη χρήση ηπαρινών χαμηλού μοριακού βάρους, αναστολέων των σελεκτινών (Rivipansel και Crizanlizumab), L-αργινίνης και αντιοξειδωτικών. Ειδικότερα η L-γλουταμίνη είναι η πρώτη ουσία τα τελευταία 20 χρόνια, μετά την υδροξυουρία, που πήρε έγκριση από τον FDA για χρήση στη δρεπανοκυτταρική νόσο στοχεύοντας τον πόνο» πρόσθεσε η κ. Παντελίδου.

Ο καρκίνος εκτιμάται ότι θα σκοτώσει 9,6 εκατομμύρια ανθρώπους παγκοσμίως φέτος, ενώ 18,1 εκατομμύρια νέα περιστατικά θα διαγνωσθούν, σύμφωνα με τη Διεθνή Υπηρεσία Ερευνών για τον Καρκίνο (IACR) του Παγκόσμιου Οργανισμού Υγείας (ΠΟΥ).

         Τα στοιχεία, που αφορούν 185 χώρες και 36 είδη καρκίνου και τα οποία δημοσιεύθηκαν στο ιατρικό περιοδικό "CA: A Cancer Journal for Clinicians", δείχνουν μια επιδείνωση σε σχέση με το 2012 (όταν είχαν δημοσιευθεί τα προηγούμενα αντίστοιχα στοιχεία της μελέτης GLOBOCAN), οπότε υπήρχαν 8,2 εκατομμύρια θάνατοι και 14,1 εκατ. νέα περιστατικά.

         Η επιδείνωση αυτή αποδίδεται στην αύξηση και γήρανση του παγκόσμιου πληθυσμού, καθώς και σε μια σειρά από κοινωνικο-οικονομικούς παράγοντες. Σαφής είναι η τάση να μειώνονται αναλογικά διεθνώς οι καρκίνοι που σχετίζονται με τη φτώχεια και τις λοιμώξεις, ενώ αυξάνονται όσοι έχουν να κάνουν με τον τρόπο ζωής (λάιφ-στάιλ).

         Στη διάρκεια της ζωής τους, σύμφωνα με τον ΠΟΥ, περίπου ένας στους πέντε άνδρες και μία στις έξι γυναίκες θα εμφανίσουν κάποιο καρκίνο, ενώ ένας στους οκτώ άνδρες και μία στις 11 γυναίκες θα πεθάνουν από τη νόσο. Ο συνολικός αριθμός καρκινοπαθών που επιβιώνουν μια πενταετία μετά την αρχική διάγνωση, υπολογίζεται σε 43,8 εκατομμύρια.

         Οι καρκίνοι των πνευμόνων, του μαστού και του παχέος εντέρου (ορθοκολικός) είναι οι τρεις συχνότερες μορφές καρκίνου και για τα δύο φύλα από άποψη αριθμού περιστατικών.

   Από άποψη θνησιμότητας οι περισσότεροι θάνατοι οφείλονται στον καρκίνο των πνευμόνων (1,8 εκατ. θάνατοι ή 18,4% του συνόλου), με δεύτερο τον καρκίνο του εντέρου (881.000 θάνατοι ή 9,2%), ενώ ακολουθούν ο καρκίνος του στομάχου (783.000 θάνατοι ή 8,2%), του ήπατος (782.000 θάνατοι ή 8,2%) και του μαστού (627.000 θάνατοι ή 6,6%).