«Χρονικό»

Διασκευή – σκηνοθεσία: Βασίλης Καλφάκης

  Πρεμιέρα 24 Φεβρουαρίου

  Δευτέρα και Τρίτη στις 21:00

 

 « κι όλοι είχαν την ιδέα πως χρωστούσαν κι απόφευγαν να κοιταχτούν»

Γιάννης Ρίτσος, Χρονικό

 

Μετά την μεγάλη επιτυχία της παράστασης του έργου «Μαχαίρι στο κόκαλο», που απέσπασε διθυραμβικές κριτικές και παρουσιάστηκε για δύο σεζόν, η ομάδα θεάτρου ÇaVa επιστρέφει στο Θέατρο 104.

Αυτή τη φορά, ανεβάζουν την παράσταση «Χρονικό», βασισμένη στην ομώνυμη ποιητική σύνθεση του σπουδαίου μας ποιητή, Γιάννη Ρίτσου, που περιλαμβάνεται στον τόμο «Τέταρτη διάσταση».

Στην ομάδα έρχεται να προστεθεί η σημαντική ηθοποιός Γιώτα Φέστα που μαζί με την Σάντρα Λειβαδάρα, τον Γιώργο Σύρμα και τον ίδιο τον σκηνοθέτη θα δώσουν σκηνική υπόσταση στους στίχους του Ρίτσου.

 

Σκηνοθετικό σημείωμα:

« Όπου και να σας βρίσκει το κακό, αδελφοί

όπου και να θολώνει ο νους σας

μνημονεύετε Διονύσιο Σολωμό

και μνημονεύετε Αλέξανδρο Παπαδιαμάντη …»

Πριν επτά χρόνια, σε ένα αφιέρωμα για τον Γιάννη Ρίτσο, ο μεγάλος σκηνίτης του θεάτρου μας, Βασίλης Παπαβασιλείου, πρόσθετε με θάρρος στον περιβόητο στίχο του Οδυσσέα Ελύτη και το όνομα του Μονεμβασίτη ποιητή: « Μνημονεύετε και Γιάννη Ρίτσο. »

Τώρα λοιπόν που στα ερείπια του καιρού, προστέθηκαν και τα ερείπια του πολέμου, μνημονεύουμε και εμείς Γιάννη Ρίτσο. Μέσα σε δίσεκτους χρόνους ακατάσχετης αυτοαναφορικότητας, ίσως οφειλή ελάχιστη του θεάτρου να είναι η Ποίηση. Η Ποίηση στο Μνημονικό μας ως Χρέος. Και είναι η έννοια του Χρέους που επιστρέφει συνεχώς στο Χρονικό, μία σύνθεση μοναδική μέσα στην περιβόητη Τέταρτη Διάσταση.

Εκεί εξιστορείται το χρονικό της πολιτείας που εν δυνάμει προσωπογραφεί την Ελλάδα ως πραγματικότητα μέσα στο πέρασμα του χρόνου.

Το ερώτημα που θέτουμε σήμερα ως καλλιτέχνες και «άνθρωποι του καιρού μας» είναι κατά πόσο η πολιτεία αυτή μέσα στο Χρονικό είναι κτήμα του παρελθόντος ή εν τέλει διαθλάται και στο μέλλον, στο δικό μας παρόν δηλαδή, της τρίτης δεκαετίας του 21^ου αιώνα.

Μείζονος σημασίας μορφή μέσα στο έργο αναδύεται ο Ταμίας του σωματείου « Πυθαγόρας ».

Αυτός «που κοιτούσε τόσο οικεία τα απόμακρα κ’ εξοφλούσε με το χρυσάφι των άστρων, που άλλωστε δεν είταν και δικό του, τα άγνωστα ακόμη χρέη ανθρώπων και αιώνων.» Η μορφή του Ταμία-Ποιητή, είτε στο παρελθόν είτε στο παρόν, στέκει πάντα το τελευταίο καταφύγιο ανθρωπισμού σε μια εποχή παραδομένη στην εικόνα της και την αγοροπωλησία της.

ΑΝ δεν έχουμε πουληθεί ακόμη ΙΣΩΣ έχουμε κάποιο Χρέος να την αναζητήσουμε.

Όχι μόνο στους νεκρούς, αλλά σε ό, τι ζωντανό έχει μείνει μέσα μας.

 

Βασίλης Καλφάκης, Ιανουάριος 2025

 

Συντελεστές παράστασης:

Σκηνοθεσία – δραματουργική επεξεργασία: Βασίλης Καλφάκης.

Κίνηση: Νατάσσα Σιέτου.

Πρωτότυπη Μουσική: Ανρί Κεργκομάρ.

Επιμέλεια σκηνικών – κοστουμιών: Ηλιάνα Μπαφέρου.

Φωτισμοί: Βασίλης Γιαννακόπουλος.

Φωτογραφίες – trailer: Εύα Κανούση.

Επικοινωνία: Γιώτα Δημητριάδη.

Παίζουν: Βασίλης Καλφάκης, Σάντρα Λειβαδάρα, Γιώργος Σύρμας και Γιώτα Φέστα.

 

Πληροφορίες :

Ημέρες και ώρες παραστάσεων: Δευτέρα και Τρίτη στις 21:00

Εισιτήρια:

Κανονικό: 15 ευρώ

Φοιτητικό/ανέργων/ΑΜΕΑ: 10 ευρώ.

Ατέλεια ηθοποιών – σπουδαστών καλλιτεχνικών σχολών: 8 ευρώ.

Διάρκεια:70 λεπτά

Προπώληση:« Χρονικό » | Εισιτήρια online! | More.com

more.com

Ταμείο του Θεάτρου 104

Χώρος παραστάσεων:

Θέατρο 104. Στάση Μετρό: «Κεραμεικός».

Τηλέφωνα: 695 126 9828, 210 3455020.

E-mail: Αυτή η διεύθυνση ηλεκτρονικού ταχυδρομείου προστατεύεται από τους αυτοματισμούς αποστολέων ανεπιθύμητων μηνυμάτων. Χρειάζεται να ενεργοποιήσετε τη JavaScript για να μπορέσετε να τη δείτε.

«Χρονικό»

Διασκευή – σκηνοθεσία: Βασίλης Καλφάκης

  Πρεμιέρα 24 Φεβρουαρίου

  Δευτέρα και Τρίτη στις 20:30

 « κι όλοι είχαν την ιδέα πως χρωστούσαν κι απόφευγαν να κοιταχτούν»

Γιάννης Ρίτσος, Χρονικό

 

Μετά την μεγάλη επιτυχία της παράστασης του έργου «Μαχαίρι στο κόκαλο», που απέσπασε διθυραμβικές κριτικές και παρουσιάστηκε για δύο σεζόν, η ομάδα θεάτρου ÇaVa επιστρέφει στο Θέατρο 104.

Αυτή τη φορά, ανεβάζουν την παράσταση «Χρονικό», βασισμένη στην ομώνυμη ποιητική σύνθεση του σπουδαίου μας ποιητή, Γιάννη Ρίτσου, που περιλαμβάνεται στον τόμο «Τέταρτη διάσταση».

Στην ομάδα έρχεται να προστεθεί η σημαντική ηθοποιός Γιώτα Φέστα που μαζί με την Σάντρα Λειβαδάρα, τον Γιώργο Σύρμα και τον ίδιο τον σκηνοθέτη θα δώσουν σκηνική υπόσταση στους στίχους του Ρίτσου.

 

Σκηνοθετικό σημείωμα:

« Όπου και να σας βρίσκει το κακό, αδελφοί

όπου και να θολώνει ο νους σας

μνημονεύετε Διονύσιο Σολωμό

και μνημονεύετε Αλέξανδρο Παπαδιαμάντη …»

Πριν επτά χρόνια, σε ένα αφιέρωμα για τον Γιάννη Ρίτσο, ο μεγάλος σκηνίτης του θεάτρου μας, Βασίλης Παπαβασιλείου, πρόσθετε με θάρρος στον περιβόητο στίχο του Οδυσσέα Ελύτη και το όνομα του Μονεμβασίτη ποιητή: « Μνημονεύετε και Γιάννη Ρίτσο. »

Τώρα λοιπόν που στα ερείπια του καιρού, προστέθηκαν και τα ερείπια του πολέμου, μνημονεύουμε και εμείς Γιάννη Ρίτσο. Μέσα σε δίσεκτους χρόνους ακατάσχετης αυτοαναφορικότητας, ίσως οφειλή ελάχιστη του θεάτρου να είναι η Ποίηση. Η Ποίηση στο Μνημονικό μας ως Χρέος. Και είναι η έννοια του Χρέους που επιστρέφει συνεχώς στο Χρονικό, μία σύνθεση μοναδική μέσα στην περιβόητη Τέταρτη Διάσταση.

Εκεί εξιστορείται το χρονικό της πολιτείας που εν δυνάμει προσωπογραφεί την Ελλάδα ως πραγματικότητα μέσα στο πέρασμα του χρόνου.

Το ερώτημα που θέτουμε σήμερα ως καλλιτέχνες και «άνθρωποι του καιρού μας» είναι κατά πόσο η πολιτεία αυτή μέσα στο Χρονικό είναι κτήμα του παρελθόντος ή εν τέλει διαθλάται και στο μέλλον, στο δικό μας παρόν δηλαδή, της τρίτης δεκαετίας του 21^ου αιώνα.

Μείζονος σημασίας μορφή μέσα στο έργο αναδύεται ο Ταμίας του σωματείου « Πυθαγόρας ».

Αυτός «που κοιτούσε τόσο οικεία τα απόμακρα κ’ εξοφλούσε με το χρυσάφι των άστρων, που άλλωστε δεν είταν και δικό του, τα άγνωστα ακόμη χρέη ανθρώπων και αιώνων.» Η μορφή του Ταμία-Ποιητή, είτε στο παρελθόν είτε στο παρόν, στέκει πάντα το τελευταίο καταφύγιο ανθρωπισμού σε μια εποχή παραδομένη στην εικόνα της και την αγοροπωλησία της.

ΑΝ δεν έχουμε πουληθεί ακόμη ΙΣΩΣ έχουμε κάποιο Χρέος να την αναζητήσουμε.

Όχι μόνο στους νεκρούς, αλλά σε ό, τι ζωντανό έχει μείνει μέσα μας.

 

Βασίλης Καλφάκης, Ιανουάριος 2025

 

Συντελεστές παράστασης:

Σκηνοθεσία – δραματουργική επεξεργασία: Βασίλης Καλφάκης.

Κίνηση: Νατάσσα Σιέτου.

Πρωτότυπη Μουσική: Ανρί Κεργκομάρ.

Επιμέλεια σκηνικών – κοστουμιών: Ηλιάνα Μπαφέρου.

Φωτισμοί: Βασίλης Γιαννακόπουλος.

Φωτογραφίες – trailer: Εύα Κανούση.

Επικοινωνία: Γιώτα Δημητριάδη.

Παίζουν: Βασίλης Καλφάκης, Σάντρα Λειβαδάρα, Γιώργος Σύρμας και Γιώτα Φέστα.

 

Πληροφορίες :

Ημέρες και ώρες παραστάσεων: Δευτέρα και Τρίτη στις 20.30

Εισιτήρια:

Κανονικό: 15 ευρώ

Φοιτητικό/ανέργων/ΑΜΕΑ: 10 ευρώ.

Ατέλεια ηθοποιών – σπουδαστών καλλιτεχνικών σχολών: 8 ευρώ.

Διάρκεια:70 λεπτά

Προπώληση:« Χρονικό » | Εισιτήρια online! | More.com

more.com

Ταμείο του Θεάτρου 104

Χώρος παραστάσεων:

Θέατρο 104. Στάση Μετρό: «Κεραμεικός».

Τηλέφωνα: 695 126 9828, 210 3455020.

E-mail: Αυτή η διεύθυνση ηλεκτρονικού ταχυδρομείου προστατεύεται από τους αυτοματισμούς αποστολέων ανεπιθύμητων μηνυμάτων. Χρειάζεται να ενεργοποιήσετε τη JavaScript για να μπορέσετε να τη δείτε.

Τριάντα τρία χρόνια συμπληρώνονται σήμερα από τη δολοφονία του 38χρονου καθηγητή Νίκου Τεμπονέρα από μέλη της ΟΝΝΕΔ Αχαΐας, κατά τη διάρκεια μαθητικών κινητοποιήσεων.

Το φθινόπωρο του 1990, η κυβέρνηση Μητσοτάκη ανακοινώνει πολυνομοσχέδιο για την Παιδεία που προβλέπει μεταξύ άλλων λειτουργία ιδιωτικών ΑΕΙ, κατάργηση της δωρεάν παροχής συγγραμμάτων, επιβολή χρονικού ορίου στις σπουδές, πιθανό περιορισμό του πανεπιστημιακού ασύλου, επιβολή ομοιόμορφης ενδυμασίας, έπαρση της σημαίας κ.ά.

Οι πρώτες καταλήψεις ξεκινούν στα τέλη Οκτωβρίου του 1990 ενώ, μέχρι τα μέσα Δεκεμβρίου, τα υπό κατάληψη γυμνάσια και λύκεια φτάνουν το 70% του συνόλου. Ταυτόχρονα γίνονται πολλές πορείες διαμαρτυρίας με συμμετοχή μεταξύ 10.000 και 30.000 ατόμων, σύμφωνα με δημοσιεύματα της εποχής.

Η κυβέρνηση ελπίζει ότι το κλίμα θα εκτονωθεί με τις διακοπές των Χριστουγέννων, ενώ ο υπουργός Παιδείας δηλώνει ότι τα προεδρικά διατάγματα δεν θα εφαρμοστούν για ένα τρίμηνο, έως ότου γίνουν «πλήρως κατανοητά» από μαθητές και καθηγητές. Σύντομα, οι τρεις μήνες γίνονται δώδεκα και το νομοσχέδιο τροποποιείται μερικώς, χωρίς αλλαγές όμως στα σημαντικότερα σημεία (πειθαρχικές διατάξεις, περικοπές κ.ά.).

Με το νέο χρόνο, όμως, οι μαθητές και φοιτητές αποφασίζουν τη συνέχιση των καταλήψεων στα ΑΕΙ, τα ΤΕΙ και σε 1.800 από τα 3.014 γυμνάσια και λύκεια της χώρας. Ως απάντηση, ο υπουργός Παιδείας, Βασίλης Κοντογιαννόπουλος, δηλώνει ότι όσοι συμπληρώσουν 50 αδικαιολόγητες απουσίες λόγω των καταλήψεων θα χάσουν τη χρονιά.

Στις 07.01.1991, ημέρα επανέναρξης των μαθημάτων μετά τις γιορτές, οι καταλήψεις συνεχίζονται ενώ η Ομοσπονδία Λειτουργών Μέσης Εκπαίδευσης (ΟΛΜΕ) κηρύσσει στάση εργασίας και καλεί τους καθηγητές να βρίσκονται έξω από τα σχολεία «για να συμβάλουν στην αποτροπή προκλήσεων που ίσως επιχειρηθεί να δημιουργηθούν» καθώς έχει γίνει αντιληπτό ότι ο κομματικός μηχανισμός της Νέας Δημοκρατίας έχει κινητοποιήσει ομάδες «αγανακτισμένων γονέων» για να «σπάσουν» τις καταλήψεις.

Από το πρωί της μέρας σημειώνονται μικροεπεισόδια μεταξύ γονέων και καταληψιών, καθηγητών και δημοτικών συμβούλων. Οι καθηγητές αρνούνται να βάλουν απουσίες στους μαθητές και ο υπουργός αποφασίζει την πειθαρχική δίωξή τους, ενώ την επόμενη μέρα, ομάδες ροπαλοφόρων εισβάλουν σε σχολεία και τραυματίζουν μαθητές, υπό τα απαθή βλέμματα των αστυνομικών οργάνων.

Στις 08.01.1991, στις 19.30 το απόγευμα, στην Πάτρα περί τα τριάντα στελέχη της ΟΝΝΕΔ Πάτρας, με επικεφαλής τον τοπικό πρόεδρο της οργάνωσης Ιωάννη Καλαμπόκα, επιτίθενται οπλισμένοι κατά των μαθητών στην κατάληψη του Πολυκλαδικού Λυκείου, χωρίς όμως να επιτύχουν να διώξουν τους νέους.

Μία ώρα αργότερα, η ίδια ομάδα επιτίθεται κατά του 3ου Λυκείου και καταφέρνουν να απωθήσουν τους ελάχιστους μαθητές που βρισκόταν στο χώρο. Σε λίγο, συγκεντρώνονται έξω από το λύκειο δεκάδες μαθητές, καθηγητές, γονείς, δημοτικοί σύμβουλοι της αντιπολίτευσης καθώς και ο δήμαρχος Πάτρας, Α. Καράβολας και ο βουλευτής Αχαΐας του ΠΑΣΟΚ, Α. Φούρας.

Τα στελέχη της ΟΝΝΕΔ αρνούνται να υποχωρήσουν από την «αντικατάληψη» και δηλώνουν ότι θα παρατείνουν την κατάληψη του Λυκείου μέχρι αυτό να λειτουργήσει ξανά κανονικά. Σύντομα, τα πνεύματα οξύνονται και αρχίζουν οι συγκρούσεις μεταξύ των δύο πλευρών με εκσφενδονίσεις αντικειμένων, ενώ σημειώνονται οι πρώτοι τραυματισμοί.

Γύρω στις 23.30 το βράδυ, ομάδα καθηγητών και γονέων επιχειρεί να μπει στο κτίριο. Με το άνοιγμα της πόρτας τα μέλη της ΟΝΝΕΔ επιτίθενται στον κόσμο με σιδερολοστούς, καδρόνια και τσιμεντόλιθους. Ο καθηγητής μαθηματικών και μέλος του Εργατικού Αντι-ιμπεριαλιστικού Μετώπου (ΕΑΜ), Νίκος Τεμπονέρας, πέφτει θανάσιμα τραυματισμένος, με ανοιγμένο το κρανίο από το σιδερολοστό του Ι.Καλαμπόκα.

Μεταφέρεται στο νοσοκομείο κλινικά νεκρός και το πρωί της 09.01.1991 παύουν όλες οι ζωτικές λειτουργίες του. Στο νοσοκομείο μεταφέρονται επίσης άλλα τέσσερα άτομα σε σοβαρή κατάσταση και δεκάδες με ελαφρότερα τραύματα. Η ομάδα του Καλαμπόκα εξαφανίζεται ανενόχλητη αφού η αστυνομία κάνει την εμφάνισή της, όταν τα επεισόδια έχουν τελειώσει. Οι αυτόπτες μάρτυρες καταγγέλλουν ως φυσικούς αυτουργούς τον πρόεδρο της ΟΝΝΕΔ Αχαΐας και μέλος του Δημοτικού Συμβουλίου Ι. Καλαμπόκα, το στέλεχος της ΟΝΝΕΔ Α. Μαραγκό και τον συντροφό τους Σ. Σπίνο.

Τις επόμενες μέρες, η νεανική εξέγερση κλιμακώνεται και δεκάδες χιλιάδες διαδηλωτών συγκρούονται με τα ΜΑΤ στην Πάτρα, την Αθήνα και τη Θεσσαλονίκη, ενώ ο υπουργός Παιδείας Β. Κοντογιαννόπουλος παραιτείται. Στις 10.01.1991 κατά τη μεγαλειώδη διαδήλωση 50.000 ατόμων στο κέντρο της Αθήνας, τα ΜΑΤ επιτίθενται στον κύριο όγκο των διαδηλωτών. Οι συγκρούσεις διαρκούν όλη τη μέρα και, όταν οι δυνάμεις καταστολής επιχειρούν να απωθήσουν τον κόσμο προς το Πολυτεχνείο, οι διαδηλωτές αντιστέκονται και οι συγκρούσεις κορυφώνονται.

Βομβίδες ασφυξιογόνων αερίων των ΜΑΤ προκαλούν πυρκαγιά στο κτίριο που στεγαζόταν το κατάστημα ενδυμάτων «Κ. Μαρούσης», στην συμβολή Θεμιστοκλέους και Πανεπιστημίου. Οι πυροσβεστικές δυνάμεις που σπεύδουν στο σημείο για να σβήσουν τη φωτιά δέχονται επίθεση με χημικά αέρια από τα ΜΑΤ και αναγκάζονται να εγκαταλείψουν τις προσπάθειες, υποφέροντας από σπασμούς λόγω των χημικών. Όταν η πυρκαγιά σβήσει μετά τα μεσάνυχτα, ανασύρονται οι σωροί τεσσάρων πολιτών, μέσα από το κτίριο του καταστήματος.

Η ένταση συνεχίζεται για τα επόμενα εικοσιτετράωρα, με νέες πορείες, καταλήψεις και συγκρούσεις με τα ΜΑΤ, ενόσω ο Γ. Σουφλιάς, αντικαταστάτης του παραιτηθέντος Β. Κοντογιαννόπουλου στο υπουργείο Παιδείας, αποσύρει τα επίμαχα νομοθετήματα και ανακοινώνει την έναρξη διαλόγου για την Παιδεία «από μηδενική βάση», μέχρις ότου ο Πόλεμος του Κόλπου μετατοπίσει το ενδιαφέρον της κοινής γνώμης.

Ο συγκατηγορούμενος για τη δολοφονία Α. Μαραγκός, απαλλάχτηκε με βούλευμα, ενώ ο Ι. Καλαμπόκας καταδικάστηκε πρωτόδικα από το Μικτό Ορκωτό Δικαστήριο Βόλου σε ισόβεια κάθειρξη για ανθρωποκτονία εκ προμελέτης – ποινή που σύντομα μειώθηκε και στις 2 Φεβρουαρίου 1998 αφέθηκε ελεύθερος λόγω «καλής συμπεριφοράς». Σήμερα ζει και εργάζεται στο Βόλο ως υπεύθυνος παραρτήματος της Εθνικής Τράπεζας.