Επώνυμη καταγγελία στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης - Ποια είναι η εταιρεία δημοσκοπήσεων

Μια σοβαρή καταγγελία που αναδεικνύει την προβληματική μεθοδολογία, με την οποία διεξάγονται οι «δημοσκοπήσεις της χαράς», έκανε πολίτης επωνύμως στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης. Μάλιστα, για να μην υπάρχουν αμφιβολίες, έδωσε στη δημοσιότητα το τηλέφωνο που την κάλεσε και την εταιρεία στην οποία ανήκει.

«Πριν λίγο, δέχθηκα μια κλήση στο σταθερό τηλέφωνο του σπιτιού. Στην γραμμή ήταν μια κυρία» αναφέρει στην ανάρτησή της στο Facebook η καταγγέλλουσα.

Μάλιστα, περιγράφει αναλυτικά τον διάλογο που ακολούθησε:

«- Kαλημέρα σας. Είμαστε από την εταιρεία Interview. Διεξάγουμε μια πολιτική έρευνα. Θα σας ενδιέφερε να συμμετέχετε; Διαρκεί 2 λεπτά.
- Καλημέρα σας. Πολύ ευχαρίστως.
- Ωραία. Σας ευχαριστώ. Ας υποθέσουμε πως την επόμενη Κυριακή, διεξάγονται εκλογές, εσείς ποιο κόμμα θα ψηφίζατε;
(Έχω καταλάβει πλέον πως αυτή η έρευνα είναι απόλυτα μη νορμάλ. Καμία σοβαρή πολιτική έρευνα, δεν ξεκινά έτσι ).
- Σύριζ
Μου λέει ''ευχαριστώ'' και μου κλείνει το τηλέφωνο».

Η καταγγέλλουσα σημειώνει ότι έμεινε εμβρόντητη και ότι αναζητώντας τον αριθμό του τηλεφώνου που κατέγραψε η συσκευή του ασύρματου, βρήκε ότι όντως ανήκει στην εταιρεία Interview.  

«Kαι όντως, τόσο αντιδεοντολογικά διεξάγουν έρευνα» σχολιάζει. Αναφέρει τέλος ότι υπήρχε και μάρτυρας όσο λάμβανε χώρα ο συγκεκριμένος διάλογος.

Πηγή: avgi.gr

Με διαφορά έντεκα μονάδων προηγούνται οι Συντηρητικοί ενόψει των εκλογών της 12ης Δεκεμβρίου, σύμφωνα με μια δημοσκόπηση της εταιρείας Survation.

Το 41% των ερωτηθέντων είπε ότι θα ψηφίσει τους Συντηρητικούς του πρωθυπουργού Μπόρις Τζόνσον, ενώ το 30% θα στηρίξει τους Εργατικούς. Σύμφωνα με τον Τζον Ρέντουλ, τον επικεφαλής του πολιτικού τμήματος της εφημερίδας Independent, που ανήρτησε τα στοιχεία αυτά στο Twitter, το ποσοστό των Συντηρητικών εμφανίζεται μειωμένο κατά μία μονάδα από την προηγούμενη εβδομάδα ενώ οι Εργατικοί κερδίζουν δύο μονάδες.

Οι Φιλελεύθεροι Δημοκράτες συγκεντρώνουν ποσοστό 15% (+1 μονάδα) ενώ το Κόμμα Brexit του Νάιτζελ Φάρατζ διατηρεί το ποσοστό του στο 5%.




ΑΠΕ

Περικλής Κοροβέσης

Η αντίστοιχη «Χρυσή Αυγή» της Αυστρίας έχασε την προεδρία της χώρας επειδή πήρε τριάντα χιλιάδες ψήφους λιγότερες από τους αντιπάλους της. Η Δεξιά και οι Σοσιαλιστές κυβερνούσαν τη χώρα για τριάντα εννιά ολόκληρα χρόνια.

Το τι πολιτική πρέσβευε ο καθένας το έδειξαν στην πράξη. Και τα δύο κόμματα, προσανατολισμένα σε έναν βαθύ ευρωπαϊσμό, έχασαν τις όποιες ιδεολογικές ή πολιτικές αναφορές τους και εντάχθηκαν στον κοινό ευρωπαϊκό σχεδιασμό όπως τον έχει προγραμματίσει η Γερμανία.

Η Αυστρία έχει το ίδιο ναζιστικό παρελθόν με τη Γερμανία. Και η Βιέννη βομβαρδίστηκε ανηλεώς από τις συμμαχικές δυνάμεις. Αλλά αυτό δεν είναι ιδιαίτερα γνωστό. Και αν δεν μετέχει η Αυστρία στο ΝΑΤΟ, είναι γιατί δεν έχει στρατό. Οι σύμμαχοι την αφόπλισαν.

Αυτό δεν ταρακούνησε ιδιαίτερα την Ευρώπη. Η προσοχή της είναι στο δημοψήφισμα στο Ηνωμένο Βασίλειο. Μέχρι τη στιγμή που γράφονται αυτές οι γραμμές, οι δημοσκοπήσεις δείχνουν «όχι». Αλλά και αν επικρατήσει το «ναι», αυτό θα είναι οριακό. Και αυτό σημαίνει πως οι Βρετανοί θα είναι διχασμένοι.

Αν βάλουμε τώρα και το δικό μας δημοψήφισμα, που ήταν «όχι» από τον λαό αλλά για την κυβέρνηση ήταν «ναι», και αν αυτό το συνδυάσουμε με τα κινήματα εναντίον της υπαρκτής Ε.Ε., τότε θα δούμε πως τα θεμέλια του ευρωπαϊκού οικοδομήματος δεν είναι και τόσο στέρεα.

Η επερχόμενη διατλαντική συμφωνία (TTIP) θα καταργήσει το εθνικό δίκαιο και κουμάντο θα κάνουν οι πολυεθνικές (το κάνουν ήδη). Τότε, τι τους χρειάζεται μια Ε.Ε. με τους όποιους κανονισμούς και νόμους, όταν νόμος είναι το δίκαιο του κεφαλαίου;

Και σε αυτήν την περίπτωση ο κερδισμένος θα είναι η Ακρα Δεξιά, δηλαδή ο φασισμός σε όλες τις εκδοχές του. Σπόνσορα θα έχει το ίδιο το πολιτικό σύστημα που απέτυχε σε όλες τις εκδοχές του. Από τη Δεξιά του ώς την Αριστερά του. Τα σοσιαλιστικά και τα κομμουνιστικά κινήματα του 19ου και του 20ού αιώνα ήταν τραγικές αποτυχίες του επαναστατικού κινήματος.

Αν και είχαν πολλές επιτυχίες και είχαν δώσει ελπίδα και όραμα για μια άλλη κοινωνία στους πολλούς αυτού του πλανήτη, δεν μπόρεσαν να αλλάξουν την κοινωνία. Απλά ανανέωσαν τον καπιταλισμό μέσα από την κρατική εξουσία. Το γνωστό σύνθημα «Να πάρουμε την εξουσία για να αλλάξουμε την κοινωνία» είναι μια καθαρή απάτη.

Η εξουσία σε όλες της τις εκφάνσεις είναι ενιαία. Καμιά εξουσία δεν καταργεί εξουσία. Απλά αλλάζει χέρια για να παραμείνει ίδια και να εξυπηρετεί πάντοτε το κεφάλαιο, είτε ως κρατικός καπιταλισμός είτε ως ελεύθερη αγορά. Το φαινόμενο αυτό το ζήσαμε καλά στην Ελλάδα με την κυβέρνηση Τσίπρα. Να υποθέσουμε πως το πρόγραμμα της Θεσσαλονίκης ήταν ειλικρινές.

Τότε σήμαινε πως ο κ. Τσίπρας δεν είχε καταλάβει σε τι Ευρώπη ζούμε. Ή θα έπρεπε να ακολουθήσει μια τελείως άλλη πολιτική που θα έπαιζε με τα όρια και τις αντοχές της εύθραυστης Ε.Ε., αρχής γενομένης από το χρέος. Παύουμε να πληρώνουμε τοκοχρεολύσια, μέχρι να δούμε ποιο είναι το πραγματικό χρέος.

Εγγυημένος κατώτατος μισθός για όλους ώστε να κινηθεί η αγορά. Επαναπροσανατολισμός της αγροτικής πολιτικής για να υπάρξει αυτάρκεια στη διατροφή και για να μη φέρνουμε σκόρδα από την Κίνα.

Οποιο εργοστάσιο κλείνει, αυτομάτως περνάει στα χέρια των εργαζομένων, με την προϋπόθεση πως θα το θέλουν και οι ίδιοι οι εργαζόμενοι.

Και ο δημόσιος πλούτος, που δεν είναι ιδιοκτησία καμιάς κυβέρνησης, να παραμείνει στα χέρια του λαού και να αποδίδει, με μια χρηστή διαχείριση, στον νόμιμο ιδιοκτήτη του. Αυτά και πολλά άλλα, αν βέβαια συναινούσε μια μεγάλη πλειοψηφία αυτού του λαού.

Αντ’ αυτού είχαμε τη χαρτοκοπτική του κ. Γιούνκερ και των λοιπών επιφανών μόδιστρων, που κόψανε και ράψανε την Ελλάδα στα μέτρα τους.

Ο άνθρωπος που είχε κάνει τη χώρα του, το Λουξεμβούργο, φορολογικό παράδεισο, αναφερόμενος στην κατάργηση όλων των εργατικών δικαιωμάτων στη Γαλλία από την κυβέρνηση Βαλς, είπε πως ήταν το λιγότερο που είχε να κάνει.

Και έκανε σύγκριση με την Ελλάδα: «Οπου εκεί επιβάλαμε τις αναγκαίες μεταρρυθμίσεις». Ούτε συζητήσαμε ούτε διαπραγματευτήκαμε. Απλά αποφασίζομεν και διατάσσομεν. Και η πρώτη φορά Αριστερά έγινε Ανανεωτική Δεξιά.

Αλλά έχει πλάκα και η αντιπολίτευση του λεγόμενου ευρωπαϊκού τόξου. Ενώ βλέπει την πολιτική της να εφαρμόζεται με τον καλύτερο δυνατό τρόπο χωρίς η ίδια να φθείρεται, τρέφεται από τη φθορά του αντιπάλου για να κάνει την ίδια πολιτική.

Και αυτό σημαίνει αποσύνθεση του πολιτικού συστήματος προς όφελος της Ακρας Δεξιάς. Εκεί πια είναι το ψωμί. Γι’ αυτό και έχουμε τέτοια κινητικότητα. Στις επόμενες εκλογές ρυθμιστικό ρόλο θα παίξει η Ακρα Δεξιά, όποιο κι αν είναι το σχήμα της. Επιτέλους Ευρωπαίοι, αλλά από την ανάποδη.

Το 71% των Ελλήνων πολιτών έχει αρνητική άποψη για την Ε.Ε. ενώ μόλις το 27% θεωρεί θετική τη συμμετοχή της χώρας μας σ' αυτήν. Αυτό προκύπτει από δημοσκόπηση του αμερικανικού Ινστιτούτου Pew Research Center, που πραγματοποιήθηκε σεπανευρωπαϊκή κλίμακα και φέρνει τη χώρα μας στην πρώτη θέση ως προς τις αντι- Ε.Ε. διαθέσεις των πολιτών της. Μια εικόνα η οποία είναι απολύτως εύλογη, με βάση τις οδυνηρές εμπειρίες του ελληνικού λαού από την επιβολή των ολέθριων, μνημονιακών πολιτικών και καταρρίπτει τον μύθο ότι οποιαδήποτε πολιτική ρήξης με την ευρωζώνη και την Ε.Ε. δεν έχει τύχη, γιατί τάχα θα φοβίσει τον κόσμο.

Η δημοσκόπηση του Ινστιτούτου Pew καταγράφει κατακόρυφη άνοδο των αντι- Ε.Ε. διαθέσεων σε πανευρωπαϊκή κλίμακα, μόλις δύο εβδομάδες πριν από το κρίσιμο, βρετανικό δημοψήφισμα της 23ης Ιουνίου για το Brexit.

Ιδιαίτερα εντυπωσιακή είναι η αύξηση των αρνητικών διαθέσεων στην Ελλάδα, την Ισπανία και τη Γαλλία.

Η τελευταία έρχεται δεύτερη, μετά την Ελλάδα, στον κατάλογο, με τις αρνητικές γνώμες να ανέρχονται σε 61% και τις θετικές να περιορίζονται στο 38%.
Στη Βρετανία, εναντίον της Ε.Ε τάσσεται το 48% των ερωτηθέντων και υπέρ το 44%, εύρημα το οποίο εναρμονίζεται με τις τελευταίες δημοσκοπήσεις για το δημοψήφισμα.

Συνολικά, σε πανευρωπαϊκή κλίμακα, οι θετικές και οι αρνητικές γνώμες εμφανίζονται αυτή τη φορά στα ίδια περίπου επίπεδα (51% έναντι 47%) ενώ μέχρι τώρα οι πρώτες υπερείχαν κατά κράτος. Σταθερά υπέρ της Ε.Ε. τοποθετούνται κυρίως οι χώρες της Κεντρικής και Ανατολικής Ευρώπης, ενώ τοαντι- Ε.Ε. ρεύμα κερδίζει ταχύτατα έδαφος σχεδόν σε ολόκληρη τη Δυτική Ευρώπη. Στην Ισπανία το 49% τάσσεται εναντίον της Ε.Ε. και το 47% υπέρ, ενώ στη Γερμανία τα αντίστοιχα ποσοστά είναι 48% και 50%.

Ως προς το πολιτικό χρώμα του αντι- Ε.Ε. ρεύματος, η εικόνα εμφανίζεται, προβλέψιμα, αντιφατική. Σε χώρες όπως η Ελλάδα, η Ισπανία και η Σουηδία, το αντι- Ε.Ε. ρεύμα πολώνεται προς τα αριστερά και το φιλο- Ε.Ε. προς τα δεξιά, ενώ σε χώρες όπως η Βρετανία, η Γερμανία και η Ιταλία συμβαίνει το αντίθετο.



πηγή iskra

Η κυβέρνηση είναι αποφασισμένη να εφαρμόσει το σύνολο των προεκλογικών της υποσχέσεων πιστεύει το 75% των ερωτηθέντων της πρώτης δημοσκόπησης για την εκτίμηση των μετεκλογικών εξελίξεων, που διενήργησε το Πανεπιστήμιο Μακεδονίας για λογαριασμό του ΣΚΑΪ.

Υπέρ της παραμονής της Ελλάδας στην Ευρωζώνη τάσσεται η πλειονότητα των Γερμανών, παρά το γεγονός ότι η νέα κυβέρνηση απορρίπτει τα προγράμματα λιτότητας, σύμφωνα με δημοσκόπηση που διεξήχθη για την εφημερίδα "Bild am Sonntag" και δημοσιεύτηκε την Κυριακή.

Την πρωτιά του ΣΥΡΙΖΑ στις εκλογές της Κυριακής, με διεύρυνση της διαφοράς στην παράσταση νίκης, αλλά με μείωση της διαφοράς σε σχέση με τη Ν.Δ., επιβεβαιώνει η έρευνα της Public Issue, που δημοσιεύει η «Αυγή» της Κυριακής. Παρά τη μείωση των δυνάμεων του ΣΥΡΙΖΑ, η αυτοδυναμία, που είναι το διακύβευμα των εκλογών, παραμένει εφικτή, ενώ ο ΣΥΡΙΖΑ προηγείται με το «ασφαλές» 5%.